Diem blijft bij alles onverstoorbaar
Zig-zagweg om volk naar een
betere toekomst te brengen
Opnieuw vrees in Pakistan
Duitse delegatie is nog steeds
niet optimistisch
Dr Ines Narinieen dappere vrouw
Weer regenval
Amerikaanse B-29
vermist
Veertig toasts in het Kremlin, maar"
Eerst wat meer
constructiefs
Churchill voor Duitse
verdeling
V. S. harden militairen
tegen rode verhoor
methodes
Kapitein Nakken bleef
met zes man aan boord
Betere stemming op
tomatenmarkt
ZATERDAG 10 SEPTEMBER 1955
PAGINA 3
Ngo Dinh Diem. Het zijn woorden, een naam
vormend, die men niet gemakkelijk onthoudt. En
toch, Ngo Dinh Diem wordt telkens genoemd in
het wereldnieuws en hij is een man, die ongetwij
feld nog van zich zal doen spreken. Een dei-
merkwaardigste figuren van Zuid Oost Azië. De
premier van Vietnam Zuid wordt door de een als
een zachtaardige dromer aangeduid. De ander be
jubelt hem als de redder van Zuid Vietnam van
de communistische bedreiging. De Fransen had
den hem reeds lang weggewerkt, indien de Ame
rikanen niet zulk een krachtig woordje meespre
ken, daar in Saigon, de hoofdstad van het zo lang
door burgeroorlog verscheurde land. Toen hij in
1954 zijn functie aanvaardde, prees de Ameri
kaanse pers hem als de waarlijk onafhankelijke
premier van een zich op de weg naar volledige
onafhankelijkheid bevindend Zuid Vietnam. De
Fransen werkten hem op allerlei mamenen tegen
en de Franse kolonisten voorspelden, dat Ngo
Dinh Diem de weg baande voor Ho Tsji Minh, de
communistische heerser in Noord Vietnam.
Een jaar lang heeft het geleken, alsof premier Ngo Dinh Diem
elk ogenblik van het toneel kon verdwijnen. Trouwens zijn tegen
standers hopen nog steeds, dal dit binnen afzienbare tijd zal gebeu
ren maar de 52-jarige zoon van een mandarijn blijft onverstoorbaar
zetelen en hij heeft dingen gedaan, die iedereen met verbazing heb
ben vervuld.
Hij leek de laatste, om in het woelige Zuid Vietnam het roer van
staat in handen te nemen. Figuren met veel meer aanzien en ervaring
zouden ongetwijfeld voorgaan, meende men, toen Frankrijk er ten
slotte toe overging, Zuid Vietnam in staat te stellen, op eigen benen
te staan. Maar juist degenen, die het meest voor het ambt van premier
schenen aangewezen te zijn, werden te licht bevonden. Zowel de
Fransen als de Amerikanen wilden met een schone lei beginnen.
Geen van de politieke figuren, die een rol hadden gespeeld in de
verwarde dagen tijdens de burgeroorlog, kwam volgens hen in aan
merking. Ze haalden Ngo Dinh Diem uit Europa, waar hij in een
Belgisch klooster vertoefde en vertrouwden hem de leiding van de
jonge staat toe.
Observntr-
Op liet einde van de oorlog
7 raining tegen hersenwassing
ae geallieei
nentrokrken'
Attorn
'.y«A.j»'4fr/Sw.
POLITIEKE SCHAAKPARTIJ
IN VIETNAM
Hij had zich in geen enkel opzicht ge
compromitteerd, had zich steeds een felle
tegenstander van de in de Riviera ver
toevende keizer Bai Dai getoond en was
van huis uit de natuurlijke tegenstander
van Ho, wiens doel het nog steeds is,
Zuid Vietnam in handen te krijgen. Nu
het hem niet met de wapenen in de hand
gelukt is, probeert deze het met een ge
raffineerde propaganda en de bekende
nieuwe Kremlin-tactiek van de uitge
stoken hand en de welwillende glimlach.
Ngo Dinh Diem is om zo te zeggen rus
tig een partijtje politieke schaak gaan spe
len. En hij toonde tevens, vastberaden te
kunnen optreden, indien dit nodig is. Tot
ieders verbazing slaagde hij er in, de
0Pstand der religieuze secten als de
Cao Dai te onderdrukken. Het lukte
kem zelfs, aan het eigen baasje spelen
Xan de politie, welke nog geheel op de
hand van de Fransen was, een abrupt
e'nde te maken. De politie was geen
•Pacht meer, die eventueel recht tegen de
regering inging en zelf regerinkje speel
de.
Tot veler verbazing toont de professora
le Ngo Dinh Diem een grote bekwaam
heid, om tussen allerlei klippen door te
zeilen. De man, die in het rustieke Hué,
de hoofdstad van de provincie Annam in
't hart van Vietnam geboren werd, hand
haaft zich in het woelige Saigon, de bijna
internationale stad, waar Vietnam eigen
lijk geen Vietnam meer is. Hij verliet
indertijd het land, omdat hij niet met het
Franse koloniale bestuur wilde samen-
Werken. Ngo Dinh Diem stond een abso
luut onafhankelijk Vietnam voor en had
Weinig eerbied voor een keizer, die bij
de gratie der Fransen regeerde. Hij zwierf
eerst door Amerika en kwam daarna in
Europa terecht. In Frankrijk en België
verbleef hij bij voorkeur in kloosters en
zoals gezegd, het was in een Belgisch
vérgaande verdeling van het grondbezit
onder de massa.
Deze merkwaardige Ngo Dinli
Diem interesseert ons meer in 't bij
zonder, omdat hij een gelovig katho
liek is en lid van een oud, adellijk
geslacht, hetwelk reeds in de zeven
tiende eeuw door Franse missiona
rissen tot het Katholicisme bekeerd
werd en sindsdien vurig Katholiek
is gebleven. Ngo Dinh Diems vader
is mandarijn geweest aan het hof van
de keizer van China, hetgeen wel be
wijst, in welk een hoog aanzien zijn
geslacht stond hij de heerser van .het
Hemelse Rijk, hetwelk vele eeuwen
achtereen zulk een grote geestelijke
en culturele invloed op Vietnam
heeft uitgeoefend.
Intussen Ngo Dinh Diem was niet he
lemaal een politieke beginneling, toen hij
zich aan het hoofd stelde van de z.g.
rompstaat Zuid Vietnam. Hij is in 1933
korte tijd minister gêweest, trad echter
af, toen hij geen kans zag, om de jonge
Bao Dai tot een krachtiger optreden te
genover de Fransen te bewegen. Voor
dien bekleedde hij belangrijke posten bij
de landelijke magistratuur. Als jongen
heeft hij korte tijd een seminarie bezocht.
Maar daar toonde hij een zekere eigen
zinnigheid, welke hem thans tot veler
verbazing een geheel eigen inzicht inza
ke de belangen van Zuid Vietnam doet
volgen.
De Fransen betogen nog steeds, dat het
fel nationalistische streven van Ngo Dinh
Diem tot mislukking gedoemd is, omdat
op den duur zal blijken, dat hij niet de
krachtige figuur is, nodig om een jong
land zijn plaats onder de zon en in de
moeilijke economische en politieke situa
tie van Zuid Oost Azië te doen innemen.
Wij voor ons zullen de laatsten zijn, om
te beweren, dat Ngo Dinh Diem zich, al
of niet met steun van de hem zo goed
gezinde Amerikanen, zal kunnen handha
ven. Uiteindelijk is het uiterst moeilijk,
de situatie in een ver verwijderd land te
beoordelen. Men moet zich op het oordeel
van kenners van de plaatselijke omstan
digheden verlaten, alhoewel die zich me
nigmaal schromelijk kunnen vergissen.
Een ding is zeker, dal hij reeds opmer
kelijke prestaties heeft geleverd. We
noemden er enkele, doch willen hier nog
in het bijzonder de evacuatie van de meer
dan een millioen vluchtelingen uit Noord
Vietnam naar het Zuiden vermelden. Ve
len daarvan waren Katholiek. Juist in
het Noorden bevonden zich hele land
streken met een Katholieke bevolking.
Het was een zware taak, welke hij
ter hand nam, nadat hij andere zwa
re taken had volbracht en weer nieu
we voor hem opdoemden. Bij het
enorme karwei der evacuatie der
vluchtelingen werd hij bijgestaan
door een man, die hij in elk opzicht
kon vertrouwen: bisschop Pham No-
goc Tsi. Als premier van Zuid Viet
nam heeft hij talrijke medewerkers
maar hij kan ze lang niet allemaal
vertrouwen en daarom moet hij
overal controle op uitoefenen. Hier
bij ontwikkelt li ij een ongelooflijke
energie. En hij heeft reeds heel wat
bereikt. Het leger is gereorganiseerd
en tot een effectieve strijdmacht om
gebouwd, welke in staat was aan de
bedreiging der secten een eind te ma
ken. Op dit leger kan Ngo Dinh Diem
steunen en tevens op de massa der
goed gezinden, voor wie een vrij, on
afhankelijk en welvarend Zuid Viet
nam niet alleen een ideaal zonder
meer is, maar tevens het beste bol
werk tegen het communisme.
Hij verdeelt zijn tijd tussen Saigon, de
oude hoofdstad van heel Indo China en
de rest van het land, steeds er op uit, om
zich door het volk te laten zien. Ngo Dinh
Diem weet hoe het is: uit het oog, uit het
hart. Maar ook hij gevoelt menigmaal de
behoefte om de bloedhete hoofdstad de
rug toe te keren. De temperatuur wisselt
er van een minimum van tachtig graden
Fahrenheit in Dec. tot meer dan hon
derd graden in April. Er heerst in Sai
gon een zwoele, vochtige hitte. Saigon is
bovendien een nieuwe stad, zonder karak
ter, zonder rustige, oude buurten met
schaduwrijke parken en tuinen. De Fran
sen hebben 't in 't begin van de tweede
helft van de vorige eeuw als 'n klein Pa-
Ngo Dinli Diem, de premier van
Zuid Vietnam met links Kardinaal
Spellman en rechts Mgr Pham Ngoc
Chi, die de geestelijke verzorging
organiseerde van de duizenden
katholieke vluchtelingen uit het
door de communisten bezette Noord
Vietnam. Me-t de kepi de Franse
geneaal Gambiez.
Ecu jugenomen tijdens de vlucht
der duizenden uit het door de com
munisten bezette Noord Vietnam.
Een katholiek vluchteling nam hel
kruis uit de dorpskapel mede, opdat
dit niet in de handen der roden zou
vallen.
rijs aangelegd, met 'n groot plein, de Pla
ce" als centrum. Voorheen lag er de'oude
hoofdstad van Cochin China, Gia Dinh
Thank, dat ze bij hun inval met de grond
gelijk maakten.
Een geletterd en van nature rustig, de
natuur lievend man als Ngo Dinh Diem
er voor verheft zich een hoge stalen heg.
kan zich kwalijk in het onrustige, mo
dern-lelijke Saigon thuisvoelen. Op de ter
rassen van de café's staan de bekende Pa-
rijse ijzeren tafeltjes met marmeren bladen
en de even bekende ijzeren stoelen. En
De-ze dient om te voorkomen, dat er een
handgranaat tussen de bezoekers wordt ge
worpen! Men kan zich te Saigon op het
terras van een Café de la Paix neervleien
net als in de Ville Lumière. Maar in Sai
gon ligt de jungle op enkele kilometers
afstand en er kan elk ogenblik een op
stand uitbreken of een aanslag nlaats vin
den
Eyenals in zovele steden van Zuid Oost
Azië huist een groot gedeelte van de in
landse bevolking in boten en bootjes op
de rivier. Hier tiert de smokkelhandel,
vooral in opium en hier vinden ook menig
maal communistische agitatoren onder
dak. In dit moderne, maar door zijn lugu
bere achterbuurten weer z'o Oosterse
Saigon probeert Ngo Dinh Diem zijn volk
naar een betere toekomst te leiden.
Gezien berichten uit Noord-Pakistan
over nieuwe regenval, verwacht men.
dat de bevolking van de provincie Sind
in West-Pakistan, waar de dijken van
de Indus reeds zijn doorgebroken, spoe
dig nieuwe moeilijkheden zal krijgen,
niettegenstaande het feit, dat met
het dijkherstel goede vorderingen wor
den gemaakt en het water op de meeste
plaatsen 15 centimeter is gedaald.
In het Zuidelijke deel van Sind staat
een oppervlakte van 2500 vierkante
kilometer onder water De oude stad
Thatta, halverwege tussen Karatsji en
Haiderabad is nog steeds een eiland.
Van de lucht uit heeft men in de om
geving hier en daar groepen mensen
waargenomen, die de wijk naar hoger
gelegen terrein hebben genomen. B'j
Hala, in het gebied van Haiderabad,
drijven talrijke rieten daken rond. Hai-
klooster, dat hij zich opmaakte, om naarderabad zelf ligt, met uitzondering van
zijn vaderland terug te keren, hetwelk na j (je voorsteden, nog droog. Matiari is nog
de conferentie van Genève de status van geheel door het water ingesloten. De
een werkelijk onafhankelijk land zou knj- j
gen.
De Fransen voelden er inmiddels wei-
big voor, hun greep op het land zonder
meer los te laten. Ze hielden verschillen
de sleutelposities in handen, zoals de lei
ding van de douane en die van het bank
wezen. Het is Ngo Dinh Diem gelukt, hen Een Amerikaanse bommenwerper
hieruit weg te werken en tegelijkertqo yan he<; B.29 Superfortress" met
ann^rLi13 ?anrie/enotenldertien inzittenden wordt in de omge
urden ingeschakeld. Ook zijn tegenstan-i ving van Okinawa vermist aldus heeft
ders erkennen het, Ngo Dinh Diem deed jhet. opperbevel van de Amerikaanse
hier een meesterlijke zet. Het volk van strijdkrachten in het Verre Oosten
Zuid Vietnam ziet zich ten langen leste gistermiddag te Tokio bekend gemaakt
door eigen mensen bestuurd. Hij slaagdeDe brandstofvoorraad van dit „reu-
er in gedaan te krijgen, dat de Franse ko- 1 zenfort" was voldoende tot vannacht
i°nisten hun privileges moesten prijs ge-
Ven en niet langer als 'n soort Uebermen-
SQhen kunnen rondlopen. De propaganda
van Ho Tsji Minh wist hij handig te neu
traliseren. door plannen te beramen voor
grootse landhervormingen, waardoor het
grootgrondbezit zal worden opgeheven.
Eén van de beloften, waarmede de com
munistische heerser over Noord Vietnam
de bewoners van Zuid Vietnam voor zich
hoopte te winnen en speciaal de zo talrijke
Plattelandsbevolking, was die van een
drie uur.
Vliegtuigen, die ter verkenning wa
ren uitgezonden, hebben 35 mijl ten
Zuiden van Isjigakisjima, dat tot de
Rioekioe-eilarden behoort, een olie
vlek en wrakstukken waargenomen.
bewoners zijn reeds enkele dagen gele
den weggetrokken.
In Karatsji kwamen Vrijdag vliegtui
gen van de Amerikaanse luchtmacht
aan met goederen van het Rode Kruis
voor de slachtoffers van de watersnood
Van Genève uit wordt dagelijks voor
een waarde van 20.000 dollar aan medi
camenten, voedsel, dekens e. d. naar Pa
kistan en India verzonden.
De Rode-Kruisorganisaties van 2(i
landen hebben tezamen reeds hulp ter
waarde van 310.000 dollar toegezegd in
antwoord op een oproep van de Liga
Via een luchtbrug, waarbij zeven Ame
rikaanse vliegtuigen van bases in Euro
pa zijn betrokken, is reeds 28 ton goe
deren naar Nieuw Delhi en Karatsji
vervoerd.
Veertig toasts zijn er uitgebracht bij de lunch, die premier Boelganin
gistermiddag in het Kremlin de Duitse delegatie heeft aangeboden. Drie
uur duurde het etentje. Er was rode wijn, wodka en champagne, kaviaar
en zalm, verrukkelijke koffie eii ijs. Adenauer praatte geanimeerd met
Boelganin en Kroesjlsjef, Carlo Schmidt met Malenkof, Von Brentano met
Molotof. Er was niets van de onbeholpen uitgelatenheid, die Russische
feestelijkheden sedert ruim een jaar kenmerkte, noch van de sensationele
spanning, die er is wanneer twee elkaar wantrouwende groepen eigenlijk
in hun hart verbaasd ineens broederlijk naast elkaar blijken te zitten
aan een welgevulde tafel.
Er was alleen maar rustige vriendelijkheid, een sfeer die we hebben
er al eerder op gewezen kenmerkend is voor de in breed perspectief
gezien toch zo sensationele ontmoeting AdenauerKremlin in Moskou.
Behalve de lange lunch en de korte
openingszitting in de ochtenduren, waarop
beide partijen in algemene lijnen hun
standpunten uiteenzetten, is er gisteren
niets bijzonders in de Russische hoofdstad
voorgevallen. Men hoopte er gisteravond
dat Boelganin bij de besprekingen van
vandaag zou antwoorden op Adenauer's
verzoeken betreffende de vastgehouden
krijgsgevangenen en minstens duidelijk
zou refereren naar de moeilijke kwestie
der hereniging.
Boelganin bepaalde zich gisteren
hoofdzakelijk tot de kwestie der diplo
matieke betrekkingen een onderwerp,
dat de Duitsers nu niet het meeste inte
resseert. Men verwacht trouwens, dat Ade
nauer wat betreft de uitwisseling van am
bassadeurs rustig de kat uit de boom zal
kijken en de Sovjet-leiders eerst meer
constructieve dingen wil laten zeggen.
Men is overigens al verheugd over het
eit, dat de toon van Boelganin's woorden
eel wat milder was dan die van de pers-
ommentaren, waarmee Adenauer Don-
erdag verwelkomd werd. Zijn woorden
aven hem weliswaar nog heel wat arm-
lag. maar toch is men er niet optimis-
isch op, dat in deze dagen een blijk van
Manschappen van 't Vreemdelingen
legioen tijdens een parade te Saigon,
de hoofdstad van Zuid Vietnam.
De radio-actieve isotopen, welke Dr.
Ines Marini met radio-actieve stof be
smet hebben, waren bestemd om te die
nen tot bestrijding van een dier gesels
onzer moderne samenleving, de kanker.
In het laboratorium, waar deze vrouwe
lijke geleerde werkte, nam men proefne
mingen op muizen. Maar ten slotte moest
de leider er van tot de slotsom komen, dat
het door hem nagestreefde doel niet be
reikt kon worden. Wel echter was hem
gebleken, dat er ten aanzien van andere
ziekten buitengewoon gunstige resultaten
mee verkregen konden worden.
Dit feit gaf een Italiaans industrieel
aanleiding, hem voor te stellen, een spe
ciaal laboratorium te openen, waar voor
namelijk met isotopen de z.g. ziekte van
Basedow bestreden zou worden en de
nodige sera zouden worden vervaardigd.
Dit laboratorium zou aan het ziekenhuis
van Ancona verbonden worden. Het voor
stel werd aangenomen en Dr. Ines Ma
rini volgde haar wetenschappelijke leider
en directeur naar deze stad. Hiermee nam
ze voor lange tijd afscheid van haar ou
ders, waaraan ze zeer gehecht was. Dr.
Ines Marini had, nadat ze haar doctors
titel in de natuurwetenschappen had be
taald, niet het voornemen gekoesterd,
:ich aan een wetenschappelijke loopbaan
en speciaal aan het inspannende werk in
een laboratorium te wijden. Haar ouders
waren reeds bejaard en hadden in de oor-
'og twee zoons verloren. De een sneuvelde
de ander werd door de Sovjet-Russen
krijgsgevangen gemaakt en men had na
dien nooit meer iets van hem gehoord,
tooit meer iets van hem gehoord.
Dr. Ines Marini wilde haar ouders niet
tlleen in het grote huis op het land ach
terlaten. Maar nadat ze enkele jaren bij
lien had vertoefd, drongen juist die ou
ders erop aan, dat ze zich aan practi-
sche, wetenschappelijke studie zou gaan
wijden. Ze wisten het maar al te goed:
werken is de beste medicijn en doet alle
leed vergeten. Ines Marini was gedurende
de oorlog verloofd geweest met een jonge
man, die ze a] van de schoolbanken van
het lyceum kende. Hij was eveneens in
Sovjet-Russische krijgsgevangenschap ge
raakt en ook van hem had men nooit meer
iets vernomen. Men waande hem dood.
Intussen niet alleen om haar leed te
vergeten, aanvaardde Dr. Ines Marini
een betrekking in een wetenschappelijk
laboratorium niet ver van de woonplaats
barer ouders. Ze koesterde grote belang
stelling voor de nieuwe wetenschap der
kerrnhysica en het was haar ideaal, hier
toe een positieve bijdrage te leveren.
De wetenschap kent vele idealistische onderzoekers, die vaak met hun leven
de resultaten van de gevaarlijke experimenten en onderzoekingen betaalden.
Ook die van het z.g. kernonderzoek, de studie der atomen en der atoomsplit
sing kent haar helden, die het voespoor volgen van de helden der röntgenolo
gie en het raium. Thans kan de wetenschap trots gaan op de heldin, wier ge
zondheid ernstig bedreigd wordt door het geregeld omgaan met radio-actieve
isotopen. Isotopen zijn bijproducten van de kernsplitsing van het atoom en
worden reeds gedurende geruime tijd voor het genezen van bepaalden ziekten
toegepast.
Men vertrouwde haar het toezicht op de
radio-actieve isotopen toe, alsmede het
gereed maken der hoeveelheden, be
nodigd, voor inspuitingen etc.
Er werden alle voorzorgen tegen de
uitstraling der radio-active stoffen geno
men. Dr. Ines Marini werkte, beschermd
door een loden muur van tien centimeter
dikte en met een kleine opening er in,
een halve meter lang en een kwart me
ter hoog, waarachter ze stond, als ze de
ampullen met de isotopen hanteerde.
Uiteraard droeg ze een masker, dat even
eens radio-actieve uitstraling tegenhield.
Reeds in dit laboratorium openbaarden
ch de eerste gevolgen. Maar Dr. Ines
Marini weigerde, haar werk op te geven.
Het moest gedaan worden, oordeelde ze
en indien zij heen ging, zou een ander
het overnemen en eveneens zonder twij
fel aan het gevaar der uitstraling bloot
staan. En ze volgde zoals gezegd haar we
tenschappelijke leider naar Ancona, zodat
ze kort geleden op een werkzaamheid van
vier jaren met de isotopen kon terugzien,
welke in menig opzicht pioniersarbeid
was en van groot nut voor de kennis van
de behandeling der isotopen in het alge
meen. De manier, waarop ze het beste
bewaard konden worden in de houten, met
lood afgelijnde cassetten, was aanvanke
lijk een moeilijk probleem, evenals het
juiste gebruik der ampullen.
Enkele weken geleden moest Dr. Ine
Marini haar werk neerleggen. Niet a!
leen, omdat zich ernstige verschijnselc
van de gevolgen van de uitstraling dr
radio-active isotopen begonnen te open
haren, maar tevens vanwege een bijzor
dcre schokkende gebeurtenis: onver
wachts was haar dood gewaande verloot
de in het vaderland teruggekeerd. H
trof er een zeer vermagerde Ines Marini
die door de medici gewaarschuwd was
niet met haar gevaarlijke wetenschap
pclijkc arbeid door te gaan, omdat zie'
reeds de eerste verschijnselen van ader
verkalking begonnen te vertonnen.
Haar verloofde. Enzo Boletti, hoorri
van haar. dat ze zich gedurende de eert"
volgende tijd ten zeerste in acht zal moe
ten nemen en er een grote kans bestaa
dat ze nog ernstige gevolgen zal onder
vinden. Men weet immers niet precie
in hoeverre de radio-activiteit op vei
schillende menselijke organen een vernir
tigende uitwerking kan hebben. De eerst
geruchten hierover waren waarlijk beang
stigend. Het is echter gebleken, dat b:
een oordeelkundige behandeling vee
kwaad voorkomen kan worden.
Dit laatste hoopt Enzo Boletti, de ver-
De perssecretaris van het Witte
Huis te Washington, Murray Snyder,
heeft gisteren verklaard, dat sir Win
ston Churchill reeds „maanden voordat
troepen Duitsland bin-
had toegestemd in de po
litieke verdeling van dit land. Snyder
zeide dit op een persconferentie, waar
op hij commentaar leverde op de
Woensdag j.l. door Churchill te Has
tings afgelegde verklaring, waarin deze
zeide, dat de geallieerden door de ver
werping van het Britse plan om Berlijn
te veroveren voordat de Russen dit
zouden doen, de Sovjets de gelegenheid
hadden gegeven dieper in Duitsland
door te dringen, daarmede de grondslag
leggend voor de huidige na-oorlogse
problemen.
Snyder weigerde te zeggen, of presi-
Dr Ine,Marine liep door he, SiS
van de invasie, van Churchill's critiek
op de hoogte was gebracht.
een radicaal veranderde houding der Sov
jet-leiders ten aanzien van de werkelijk
belangrijke Duitse kwesties gegeven zal
worden. Is deze kjjk juist, dat zullen de
besprekingen niet veel meer dan een
„uitwisseling van opienics" zijn.
Van belang acht men Adenauer's ver
klaring, dat West-Duitsland mee zal wer
ken bij een poging een veiligheidssysteem
te ontwerpen, dat een brug tussen de op
vattingen van West en Oost zal kunnen
slaan.
De Duitse delegatie werd kort na af
loop der eerste zitting onaangenaam ver
rast met een uiterst scherp commentaar
van 't Sovjet-blad voor buitenlandse aan
gelegenheiden „Nieuwe Tijden", dat o.m.
Bonn het recht ontzegde namens geheel
Duitsland te spreken. De gehele toon van
dit commentaar was uiterst onvriendelijk
en dat is, bij alle officiële vriendelijk
heid op zijn minst genomen een merk
waardig teken.
loofde van Dr. Ines Marini, van ganser
harte. Hij heeft beloofd, de drie en dertig
jarige heldin der wetenschap trouw te
zullen blijven.
K.H.
gaan met radio-actieve isotopen
een ernstige ziekte op
De Amerikaanse luchtmacht heeft
meegedeeld, dat zij een speciale oplei
dingsschool op de luchtbasis Stead in
Nevada, waar militairen worden „ge
hard" tegen de communistische wijze
van verhoren. In de verklaring wordt
gezegd, dat men voort zal gaan met de
„vrij ruwe behandeling" van diegenen,
die zich vrijwillig voor deze opleiding
ter beschikking stellen.
Majoor Oliphant, de leider van de
opleidingsschool, heeft verklaard, dat
het voornamelijk de instructeurs van
de school zijn, die enige tijd in een
„doodskist met grind op de bodem" of
in een donkere ruimte drie meter on
der de grond hadden doorgebracht.
Sinds de oprichting van de school in
1950 is er niemand geweest, voor wie
na het volgen van de cursus een uitge
breide psysische of geestelijke kuur
nodig was geweest.
Volgens enr woordvoerder van de
luchtmacht worden alleen vrijwilligers
en beroepsinstructeurs aan deze me.
thode onderworpen. Ook personeel van
de andere Natolanden kan echter des
gewenst de opleiding volgen.
Helicopter voor Jopeter
Twee Amerikaanse hefschroefvlieg-
tuigen hebben gisteren 26 passagiers
en enige leden van de bemanning op
gehaald van het 486 ton metende Noor
se vrachtschip „Jopeter", dat reeds zes
dagen vast zit in het ijs bij de Noord
oostkust van Groenland, aldus een be
richt, dat gisteravond uit St Johns op
i Newfoundland is ontvangen. Zij wer
den overgebracht naar het Noorse mo
torschip „Tottan", dat op elf kilometer
afstand van de „Jopeter" in open wa
ter voer.
De kapitein, Kurt Nakken, en zes
leden van de bemanning zijn aan boord
van het vaartuig gebleven, waar zij
wachten op de aankomst aan het Deen
se schip „Kista Dan", dat speciaal is
uitgerust voor de vaart in het gebied
van de IJszee.
oiwó&i
Op de Nederlandse tomatenmarkt valt
op het ogenblik een iets betere stemming
waar te nemen, hoofdzakelijk voor de be
tere kwaliteiten. Er is de laatste dagen
enige vraag voor uitvoer, waardoor de
prijs van de beste kwaliteit plaatselijk kon
oplopen tot 30 ct per kg. De mindere kwa
liteiten zijn nog steeds slecht te plaatsen
en de doordraai hiervan blijft nog aan
zienlijk. Toch is de totale aanvoer van de
laatste dagen ook iets minder geworden.
Door het bedrijfschap voor groenten en
fruit is bepaald dat met ingang van he
den tot en met 15 September bij export
van tomaten naar West-Duitsland een
minimumexportprijs zal geiden van 27 ct
per kg. Tomaten die beneden deze prijs
op de veilingen zijn gekocht, mogen niet
naar West-Duitsland worden uitgevoerd.
Met ingang van Vrijdag 16 September
wordt de minimumprijs gewijzigd in 20 ct
per kg.
Gistermiddag om kwart over vijf stak
de 62-jarige heer J. W. van het N. uit
Haarlem zonder op het verkeer te letten
de Lange Herenweg over. Hij werd ge
grepen door een tram van de N.Z.H., die
uit de richting Amsterdam kwam. De
62-jarige werd in ernstige toestand naar
bet St Elisabeth Gasthuis vervoerd, waar
hij in de loop van de avond is overleden.
