Stemming in Bondsrepubliek over
Moskou-resultaten zeer verdeeld
i
Hollandkindernog dankbaar
Oostenrijks nieuwe gezant was
op Soestdijk
Vijf trampassagiers gewond bij
botsing in Rotterdam
resolutie niet veel kans
Nederlandse kanonnen daveren
tijdens oefening „Stormvuur"
Liefdedaad bracht
nog dankbaarheid
der Hollandkinder
Voorop: waardering
New-Yorkse haven
weer aan het werk
N.-Guinea in de V.N.
Indonesiërs geven de „Irian-
Doinlenlag 15 September 1955
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
Eerst burgers terug dan
andere zaken
De „Jopeter" drijft
verlaten in de IJszee
Grote brand in
Djakarta
f!
f-
Oud-nazibestrij der werd verzekeringsagent
Nederlandse bruggen
VOOR NIEUW-ZEELAND?
Buschauffeur merkte
tram niet op
32.000 gulden op
lot 15133
Geen Amerikaanse steun voor Djakarta
Ruim vijfduizend soldaten op Duits
artillerie-manoeuvregebied
WEERBERICHT
V.
Reële gevaren
BONN, Donderdagochtend
(Telefonisch van onze correspondent)
Met de terugkeer van dr Adenauer en zijn delegatie uit Moskou is de
politieke activiteit in Bonn geheel en al gericht op de in de Russische
hoofdstad getroffen overeenkomsten. Dr Adenauer zal hedenochtend
het kabinet informeren en vervolgens de leiders van de fracties van
de Bondsdag. Deze zullen zich daarna kunnen gaan voorbereiden op
de behandelingen van de /aken in het parlement, die reeds in de eerst
volgende wekn zal plaatsvinden.
Zoals de situatie thans ligt is het zeker, dat de Bondsdag zijn toe
stemming niet zal weigeren, ook al zijn er in de Bondsrepubliek ner
gens juichkreten opgegaan over het feit, dat binnenkort ook Russische
lakschoenen het diplomatieke parket der Bondshoofdstad zullen gaan
betreden. Veeleer zijn de commentaren over deze bloem uit het
bouquet, dat dr Adenauer uit Moskou meebracht, overwegend in som
bere toon gesteld. De nieuwe verwikkelingen, waarin het probleem dei-
Duitse eenheid door de diplomatieke erkenning is geraakt, wordt hier
niet onderschat.
Wij wijzen er hierbij evenwel nadrukkelijk op, dat het hier weerge-
gevene de doorsnee-opinie in Bonn is. Over het algemeen lopen de
buitenlandse commentaren en interpretaties sterk uiteen en wordt
deze Bonnse mening niet altijd gedekt.
DUIDELIJKE RESERVES
Chinees-Amerih. overleg
Nuchtere ernst
Millioenen-scliade
Vs';-/
„Ondergedoken''
„Hollandkinder"
Grote ravage
5500 projectielen worden
afgeschoten
Mening van Potvell
De weerverwachting van het KNMI, geldig van
heden- tot morgenvaond, luidt:
Enkele buien, afgewisseld door opklaringen.
Matige, aan de kust tijdelijk krachtige wind
tussen West en Noord. Overdag iets minder
koud.
Vrijdag 16 September: Zon op 6.16 uur, onder
18.57 uur; Maan op 6.37 uur, onder 18.29 uur.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
Nu Oostduitsers naar Moskou
komen. De rangen, die de bondsregering
zo duidelijk op de Russische diplomatieke
trein naar Bonn heeft willen noteren,
hebben bij de conferentie niet gefunction-
neerd.
Weinig Duitse commentaren winden
dan ook doekjes om het feit, dat het
diplomatieke accoord in feite een suc
ces voor de Sovjet-Unie is. Allerwege
stoot men in Bonn op de vrees, dat de
eerste toeleg der Russen zal zijn, dit
succes verder uit te buiten door de
twee Duitse ambassadeurs in Moskou
•zo snel mogelijk met elkaar te confron
teren. Als een spookbeeld waart door
Bonn de mogelijkheid, dat daarmee een
eerste stap op de weg naar de de-facto-
erkenning van de Oostduitse satelliet
staat zal nioeten worden gedaan.
Nauwelijks had dr Adenauer de hem
zo vertrouwdSe Rijnlandse bodem betre
den, of in Moskou en Oost Berlijn gingen
al balletjes op, die aantonen hoe reëel
deze gevaren zijn. Men liet daar verlui
den, dat een Oostduitse delegatie vandaag
dr Adenauer aan de sluizen van Bonn zal
De indruk van de eerste golf van com
mentaren is dat de uitwisseling van am
bassadeurs door de Duitsers slechts aan
vaard wordt als de tol, die men betalen
moest om de nog in Rusland vertoevende
gevangenen vrij te laten.
De oplossing van dit jarenlang met harts
tocht besproken vraagstuk staat m elk
geval voor net ogenblik voorop bi) de
waardering, die het resultaat van Moskou
in de Westduitse hoofdstad heeft gekre
gen. De nu wel haast tachtigjarige bonds
kanselier paradeert, dank zij de hem door
maarschalk Boelganin gegeven belofte,
nu als de vader der gevangenen. Er valt
niet aan te twijfelen dat hij door de bIn
de boodschap vooi vele Duitse families,
die nog verwanten in Rusland hebben,
Psychologisch reeds de slag gewonnen
beeft en zijn populariteit nog een paar
graden heeft zien stijgen.
Toen Adenauer Woensdagmiddag in een
druilerige regener
Peerstreek, bood dit altijd zo stille vlieg-
-n entourage, die de overwegende
"etekenis van de bevrijding der gevan
genen in alle duidelijkheid liet uitkomen:
vrouwen en kinderen met bloemen, dui
zenden doorweekte mensen om de kanse
lier dank toe te wuiven en een kort
speechje van dr. Adenauer zelf, die over
geen ander probleem repte. En in alle po
litieke gesprekken in Bonn kwam men
tot de conclusie: geen Duitse onderhan
delaar had, gesteld voor het dilemma
waarvoor Adenauer in Moskou werd ge
plaatst een andere keus kunnen doen dan
ten bate der gevangenen toegeeflijk te
zijn tegenover het Russische verlangen
de diplomatieke betrekkingen terstond
op het hoogste niveau te beginnen.
Vanwaar de zo duidelijke reserves
Waarmee men in Bonn staat tegenover
bet hoofdresultaat van de besprekingen?
Men verdenkt de Russen ervan, dat zij op
een bestendiging van tïe status quo der
Verdeling van het land aansturen, ten
einde tenminste het Oostelijke Duitsland
Vast in de hand te kunnen houden, nu
al hun pogirtien, om invloed op heel het
'and te verwerven falikant zijn mislukt.
De diplomatieke erkenning kan ondanks
alle officiële beloften van het tegendeel
zeer wel gebruikt worden, om de bestaan
de verhoudingen te consolideren, weer
een element van spanning weg te nemen
en daardoor bij te dragen aan een poli-
Weke sfeer, waarin de Duitse eenheids-
eis niet langer door de parolen van de
boude oorlog gevoed kan worden. Dat de
Russen hun voorspiegeling, dat de nieu
we diplomatieke kanalen kansen bieden
bet eenheidsvraagstuk opnieuw te behan
delen, voor het ogenblik ernstig nemen
Kelooft in Bonn eigenlijk niemand. (Deze
Ronnse mcninï staat overigens in tegen
stelling tot verschillende buitenlandse
commentaren, die de Russische toezeg-
Kingen, op grond van Adenauer's verkla
ringen voor zijn vertrek uit Moskou, be
slist positiever interpreteren. Red.) Veel
eer verwacht men in Bonn, dat zij de
eenheidsstroom eerst door deze kanalen
zuilen willen laten vloeien, wanneer een
maal een minder onverzettelijk man dan
Het hoofd van de Amerikaanse delega
te bij de ChineesAmerikaanse bespre
kingen te Genève, Alexis Johnson, heeft
Kisteren verklaard, dat het voorbarig zou
zijn over andere zaken te spreken zolang
repatriëring van Amerikaanse burgers
'n China geen feit is.
Hij zeide dit in antwoord, op een voor-
Mei van de Chinese delegatieleider. Wang
Ring-Nan, om voorbereidingen te treffen
v°or een conferentie op hoger plan.
Wang stelde gisteren tevens voor te
spreken over de verwijdering van han
delsbelemmeringen, die sedert de Ko
reaanse oorlog tegen communistisch China
Keiden.
Van gezaghebbende zijde te Washington
Wordt vernomen, dat de V. S. vrijwel
zeker het Chinese voorstel tot een con
ferentie op hoger plan zullen afwijzen.
Men is van mening, dat de repatriëring
€erst moet zijn voltooid.
Het Noorse schip „Jopeter", dat nu al
jwaalf dagen vastzit in het drijfijs ten
Oosten van Groenland is thans geheel
door de bemanning verlaten Kapitein
Hurt Nakken en zes bemanningsleden, die
aan boord waren gebleven nadat Ameri
kaanse hefschroefvliegtuigen zes dagen
Keieden de andere opvarenden. 26 in ge-
3al. evacueerden, zijn gisternacht aan
boord gegaan van de Deense ijsbreker
"Kista Dan".
De mogelijkheid bestaat, dat de „Jope.
ler" met het ijs naar het Zuiden drijft
cn komeAt
op pad zou gaan om op 16 September
reeds in Moskou het feest der verbroede
ring in Duitsland te vervolmaken. De
heer Grotewohl is uitgenodigd om te ko
men overleggen, hoe de betrekkingen tus
sen Moskou en de Oostduitse staat nog
kunnen worden „verdiept". Dit betekent
uiteraard, dat Grotewohl in de geheimen
van de nieuwe koers moet worden inge
wijd. Maar men is in Bonn niet zo opti
mistisch gestemd, dat men daarin ook niet
een demonstratie zal zien van de Russi
sche wens om het voorlopig bij de Duit
se verdeling te laten. Het is natuurlijk
ook mogelijk, dat deze onderhandelingen
voornamelijk zijn geïnspireerd door de
Russische wens het Oostduitse gezicht te
redden. Maar is dit wel waar? Zijn zo
redeneert men in Bonn de voetangels
niet duidelijk? De Oostduitse delegatie
zal namelijk óók komen onderhandelen
over de terugvoering der Duitse gevan
genen. Er is al geventileerd, dat boven
dien nog besprekingen tussen de twee
Duitslanden -aodig zullen zijn. Berichten,
„uit welingelichte kringen" te Moskou
wijzen hier reeds op. Doch in Bonn heeft
Von Brentano als antwoord daarop moe
ten laten verluiden, dat van zulke be
sprekingen in Moskou geen sprake ge
weest is.
Tenslotte heeft de Oostduitse commu
nistische partij vandaag een poging ge
daan om de „eer" van de oplossing van
het gevangenen-vraagstuk voor zich op te
eisen. In feite, zo zeggen de Oostduitse
machthebbers, die zeker niet zonder ver
lof van Moskou zullen spreken, was er
al een overeenkomst in voorbereiding
tussen Moskou en Oost-Berlijn cn de vol
tooiing daarvan heeft men alleen maar
uitgesteld om eerst Adenauer's bezoek af
te wachten. De communisten pochen er
dus eigenlijk op, dat Boelganin helemaal
niets betaald zou hebben voor Adenauer's
grote concessie in Moskou.
Zonder juichtonen, maar met zorg en
nuchtere ernst, schijnen de politieke par-
gemakkelijk zijn", zo meende hij. Schmid
zal Vrijdag de oppositionele socialisten
inwijden in de ervaringen, die deze in
druk bepaald hebben. Of die ertoe zul
len strekken de Duitse partijen inzake
het overheersende vraagstuk nader tot el
kaar te brengen, dient te worden 'afge
wacht. In Bonn is men er echter van
overtuigd, dat de Bondsrepubliek bij de
nu aangeknoopte „vriendschap" met de
Sovjet-Unie zulk een eenheid dringen
der dan ooit kan nodig hebben.
Ook dr Adenauer zelf heeft niet veel
pogingen gedaan, om de formule, dat de
diplomatieke betrekkingen dienstbaar
zullen zijn aan de hereniging, te onder
strepen. Hij heeft integendeel uitdrukke
lijk vastgehouden aan de stelling, dat het
slechts verwarring zou kunnen scheppen,
wanneer tegelijk in Genève en in Bonn
over dit probleem zou worden onderhan
deld. In Genève zetelen in October de
verantwoordelijke heren, zo meent hij, en
de verantwoording mag niet verplaatst
worden. Men behoeft nog maar een week
terug te bladeren in het officiële bulletin
der bondsregering, om de stelling te vin
den, dat er nog een lange weg te bewan
delen zal zijn, vooraleer een Russische
ambassadeur naar Bonn zal behoren te tijen in Bonn zich voor te bereiden op
Een snel om zich heen grijpende brand
in een volkswijk in de „benedenstad" van
Djakarta heeft voor millioenen rupiahs
schade aangericht. Honderden huisjes zijn
een prooi van de vlammen geworden.
Duizenden personen zijn dakloos.
De brandweer, die met al het beschik
bare materiaal was uitgerukt, stond mach
teloos door gebrek aan water en het feit,
dat het onmogelijk was het materiaal in
de nauwe kamponggangen te rijden. De
brand woedde in vrijwel dezelfde wijk,
waar het vorige jaar bij een grote brand
voor drie millioen schade werd aange
richt.
Er stond niets anders te doen dan de
door de brand bedreigde woningen leeg
te halen. De brand kwam tot staan voor
een brede weg, de Djembatan Lima.
I .-Jf v
een aanvaarding van de betrekkingen met
de Sovjet-staat als een nu eenmaal on
vermijdelijk onderdeel van de verander
de politieke weersomstandigheden. Dat
Duitsland's eenheidspad in de nieuwe
sfeer gemakkelijker begaanbaar zal zijn,
gelooft men in Bonn zeker niet. Een dei-
in Moskou meest op de voorgrond treden
de leden van Adenauer's delegatie, prof.
Carlo Schmid, bracht uit Moskou de in
druk mee, dat veel in de politieke ver
houdingen in de wereld op veranderen
staat. „Het komt er nu maar op aan, wat
men daarvan maken zal en dat zal niet zo
Op Schiphol arriveerde uit New York
Miss Washburn de Tulpenkoningin uit
Tulsa in Oklahoma. Zij is de gaste van
het Centraal Bloemen Comité en maakt
onder auspiciën van dit comité een reis
door ons land. De foto toont het mo
ment, waarop mej. Van Vollenhoven
(rechts) namens de K.L.M. bloemen aan
biedt.
H. M. de Koningin heeft gisteren ten
paleize Soestdjjk de nieuwe Oostenrijkse
gezant, de heer K. Wildmann, ter aanbie
ding van zijn geloofsbrieven ontvangen.
Hij volgt dr E. Filz op, die tot chef van
het protocol van het ministerie van bui
tenlandse zaken in Wenen is benoemd.
De heer Wildmann werd in 1898 in
Neder-Oostenrijk geboren. Hij studeerde
aan het gymnasium, om in 1917 zijn oplei
ding te krijgen aan de door Maria There-
sia gestichte keizerlijke en koninklijke
..Konsulat Akademie", waar de jonge di
plomaten werden geschoold.
In 1922 werd hij geplaatst bij de legatie
m Praag, een belangrijke diplomatieke
missie, na de val van de Oostenrijks-
Hongaarse monarchie. Hij is daar 10 jaar
gebleven. In 1933, toen de moeilijkheden
met de Nazis begonnen, keerde hij naar
het ministerie van buitenlandse zaken in
Wenen terug. Eerst was hij daar werk
zaam in de politieke afdeling van het mi
nisterie maar op zijn verzoek werd hij
daarna belast met de anti-nazistische pro-
pagandadienst. De heer Wildmann werd
met de organisatie van het bureau belast
w.
,-y-
:ïyi;
Voor de radio, in dagbladen, tijdschriften
en andere publicaties oefende men critiek
op het Nazisme, doch het heeft niet mo
gen baten.
In 1938 was het voor Oostenrijk en ook
voor de heer Wildmann gedaan. De „Seiss-
Inquart" van Oostenrijk tekende het
schrijven, waarbij hij werd ontslagen.
Toch is hij in de zeven jaren, die volgden
in Wenen gebleven. Hij werd namelijk
agent bij een levensverzekeringmaatschap
pij. Dat was in die periode geen onge
schikte functie. Zij verschafte de heer
Wildmann een grote mate van bewegings
vrijheid. Hij kon velen bezoeken en kon
zich daarbij altijd door zijn verzekerings-
paperassen dekken. In 1945 was hij een
der eersten, die bij buitenlandse zaken te
rugkeerden. Aanvankelijk was hij kabi
netschef van de minister, later kreeg hij
de leiding van de afdeling personeel. Tot
het voorjaar 1953 was de heer Wildmann
vervolgens gezant in Zwitserland. Daarna
was hij twee jaar secretaris-generaal van
buitenlandse zaken. Nadat hij de wens
kenbaar had gemaakt naar Nederland te
gaan, werd hij tot gezant bij het Neder
landse bof benoemd.
Met betrekking tot de toekomst van zijn
land bleek de nieuwe gezant in een pers-
gesprek zeer optimistisch. Inzake de be
trekkingen tussen Oost en West heeft het
wellicht de grootste practische ervaringen
opgedaan, zo zeide hij, herinnerend aan
die tien jaren van viervoudige bezetting,
Dank zij de bijzondere mentaliteit en
geestkracht van zijn volk zijn die jaren tot
een goed einde gebracht. „U heeft geluk
kig een andere taal", zo voegde hij er
nog aan toe. ,,Bij ons is het echter de toon,
die een andere spraak maakt
Wij zijn in 1945 met nul begonnen, alles
was of werd weggehaald. Wij hebben de
zware bezettingskosten moeten dragen en
nog meer.
Maar thans is de Oostenrijker met grote
wilskracht en enthousiasme aan de op
bouw van een nieuw Oostenrijk bezig. Hij
ziet zijn land thans anders dan het Oos
tenrijk na de eerste wereldoorlog. Wij
hebben thans de mogelijkheid economisch
en politiek een gezond land te worden. Het
land heeft vele natuurlijke rijkdommen,
er ontwikkelt zich een gezonde economie,
het heeft begaafde arbeidskrachten. De
productie is thans 300 tot 400 pet in ver
gelijking tot die voor de oorlog.
Een politiek en economisch gezond Oos
tenrijk is goed voor een krachtig Europa.
Europa is niet oud, zo zeide de nieuwe ge
zant met overtuiging, het is jong. Wij
hebben aan uw land en bevolking kunnen
zien, waartoe het in staat is. Ook Oosten
rijk zal een bijdrage kunnen leveren tot
een krachtig Europa, dat weer een sterke
en actieve rol in de wereld zal vervullen.
De heer Wildmann heeft grote bewonde
ring voor ons land. In 1947 en 1954 heeft
hij er enkele vluchtige bezoeken gebracht
tijdens een inspectie-reis langs de Oosten
rijkse diplomatieke missies. In Oostenrijk
bestaan sterke banden met de Nederlan
ders. Hij herinnerde aan de vele Oosten
rijkse kinderen, die vele malen in ons
land werden opgenomen. ,,Er zijn vele
„Hollandkinder", die nog altijd met grote
liefde en vriendschap aan uw land den
ken". Zo zei de Oostenrijkse bondsminis-
ter dr Drummei hem bij zijn vertrek nog,
dat hij zelf een Hollandkind" is, die.
evenals zovelen nog een sterke binding
met Nederland voelt.
Overigens heeft de gezant nog een fa
milieband met Nederland. Zijn oudste
dochter is enkele jaren geleden getrouwd
met de Nederlandse dirigent Willem van
Otterloo.
De artisten van M.G.M. hadden ook
Woensdag reeds vroeg de comfortabele
beschutting van kasteel Maurick in
Vught verlaten, om bij allesbehalve pret
tig weer in Nunen voor de filmcamera's
te verschijnen voor het maken van opna
men voor de film „Lust for life", welke,
zoals bekend, handelt over het leven van
de beroemde Nederlandse kunstschilder
Vincent van Gogli. Deze foto toont Kirk
Douglas, die de rol van Van Gogh ver
tolkt, tijdens het opnemen van een scène
in actie tegen een echt-Brabantse ach
tergrond.
In Nieuw-Zeeland, zo vernemen wij,
wordt de mogelijkheid onderzocht de Ne
derlandse industrie in te schakelen bij de
bruggenbouw in dit land. Nieuw-Zeeland
neeft namelijk een grote achterstand op
dit terrein. Men neemt aan dat het pro
gramma zeker 10 jaar werk zou garan
deren aan jonge Nederlanders, aan wie
tevens de gelegenheid zou worden geboden
zich permanent in Nieuw-Zeeland te ves
tigen.
Het Australië-Instituut te Rotterdam,
dat bezig is de Nederlandse constructie
bedrijven te polsen voor dit object, stuit
daar echter op het bezwaar van het nog
steeds heersende arbeiderstekort. De be
doeling zou namelijk zijn. dat de brug-
segmenten in Nederland worden gemaakt
waarna ze naar Nieuw-Zeeland zouden
worden getransporteerd om daar gemon
teerd te worden.
(Van onze verslaggever).
Gisteravond omstreeks kwart voor acht
vond op liet gevaarlijke, kruispunt
Nieuwe Binncnweg-Mathenesserlaan te
Rotterdam een aanrijding plaats tussen
een tramste] van lijn 17 en een autobus
van de fa. W C Fensen te Soest. De
chauffeur van de bus, de heer H. Holtman
uit Amersfoort, liep ernstige kneuzingen
op en vijf trampassagiers moesten ter
plaatse worden verbonden. Het tramstel
werd door de zware bus enkele meters
uit de rails gezet, waardoor het tramver
keer over de Nieuwe Binnenweg volko
men onmogelijk was geworden. Beide
voertuigen werden ernstig beschadigd en
de bus moest worden weggesleept.
Met een hevige klap diende het onge
val zich aan. Lijn 17 was juist van de
halte weggetrokken, toen uit de Ma^he-
nesserlaan de bus naderde. De voertui
gen raakten elkaar op het midden van
het kruispunt.
In eerste instantie liet de aanrijding
zich vrij ernstig aanzien. Onder de tram
reizigers dreigde een paniek uit te
breken, die slechts met moeite door
tramconducteur J. G. van Manson kon
worden bedwongen. Rondvliegende glas
scherven hadden vijf passagiers gewond
maar de buschauffeur was er ernstiger
aan toe. Met een van de drie uitgerukte
ziekenwagens van de G.G. en G.D. werd
hij naar het Bergwegziekenhuis vervoerd.
De Rotterdamse verkeers- en straatpolitie
was snel aanwezig en kon het onderzoek
direct ter hand nemen.
Het ongeval is niet aan de gladheid te
wijten. De chauffeur van de bus verklaar
de dat hij de tram niet had opgemerkt.
Terloops merkte hij nog op, dat bij zijn
ongeluk een geluk was gekomen, want
even te voren had hij een groep Rotter
damse kinderen afgezet. Wanneer de kin
deren tijdens de aanrijding in de bus wa
ren geweest, z'ou het aantal gewonden
grotsr zijn geweest.
„Nog nooit heb ik een dergelijke aan
rijding gehad", verklaarde de trambe
stuurder J. W. F. van Zuidam. Dit keer
was ik nogal snel van de halte vertrok
ken, omdat de Lage Erfbrug had open
gestaan. De klap kwam vrij onverwacht,
maar mijn wagen stond snel stil".
Weldra was een zware takelwagen be
gonnen de tram weer in de rails te bren
gen, terwijl een andere werkploeg de
glasscherven verwijderde. Het kruispunt
was ermee bezaaid. Aan de voorzijde was
de tram volkomen ingedrukt., terwijl de
zitplaatsen naar elkaar toe waren ge
schoven. Van de bus lag de motorkap
over de straat, bumpers en carrosserie
waren ernstig verwrongen.
Tin
gelegd via de Mathcnesserlaan en Claes
de Vrieselaan.
In de 528ste staatsloterij is vanmorgen
de laatste hoge prijs uitgeloot en daarmee
de daaraan verbonden premie van 30.000
gulden. De prijs was er een van 2.000
gulden. De 32.000 gulden vielen op het
lot 1 5 1 3 3.
Op een vergadering van 5.0(10 New-
Yorkse havenarbeiders is het voorstel
aangenomen weer aan het werk te gaan
en de grieven voor te leggen aan een
commissie van burgers. Ook aan de sym
pathiestakingen in andere Amerikaanse
havens komt nu een einde.
De actie van de vakbond, de ILA. die
acht dagen heeft geduurd, was niet ge
richt tegen de werkgevers, maar tegen de
Havencommissie, een officieel bureau,
dat de gang van zaken in de haven regelt
en dat door de staten New York en New
Jersey is opgericht.
Het voorstel, om de grieven aan een
commissie van burgers voor te leggen,
kwam van senator Murray van New
Jersey en wordt door de voorzitter van
de ILA, Bradley, gesteund. Deze heeft
later verklaard, dat een deel van de
New-Yorkse havenarbeiders gisteravond
het werk zou hervatten en de rest heden
ochtend.
Pater John Corridan, die door iedereen
in New York de „havenpater" wordt ge
noemd sedert de film „On the water
front". heeft intussen verklaard, dat de
staking door de vakvereniging van ha
venarbeiders was uitgeroepen, omdat de
Havencommissie de onregelmatigheden
in de haven van New York werkelijk
aanpakt". Als de commissie lang genoeg
blijft werken, aldus pater Corridan. zal
de haven misschien nog eens gezuiverd
worden.
In Indonesche kringen in de V.S. is men
over het algemeen zeer gereserveerd in
zijn uitlatingen over de kansen, die Indo
nesië maakt bij de behandeling van de
kwestie-Nieuw-Guinea in de Algemene
Vergadering van de V.N.
Men vraagt zich af, of de resolutie die
twee maanden geleden door het Ameri
kaanse Congres (met het oog op de Con
ferentie van Genève) is aangenomen en
waarin het kolonialisme wordt veroor
deeld en de V.S. zich positief uitspreken
voor het zelfbeschikkingsrecht van alle
volken, in dit geval wel enige invloed zal
hebben op het Amerikaanse standpunt.
In welingelichte Indonesische kringen
verklaarde men aan PIA, het Indonesi
sche persbureau, dat van Amerikaanse
zijde nog altijd de neiging bestaat de
kwestie-Nieuw-Guinea te beschouwen
Op het artillerie-manoeuvregebied bij
Miinsterlager staan op het moment 140
Nederlandse en 2 Amerikaanse vuur
monden opgesteld om gezamenlijk de
oefening „Stormvuur" uit te voeren. De
Amerikaanse zijn de befaamde 280 m m.
atoomkanonnen, die echter ook met con
ventionele granaten kunnen schieten en
voor deze oefening ter beschikking van
het Eerste Legerkorps staan.
Het ligt, zo vernemen wij in Münster-
lager in de bedoeling van de Amerika
nen voor elk geaillieerd legerkorps in
West-Europa enige van deze kanonnen
ter beschikking te stellen. De oefening
„Stormvuur" is meer een technische dan
èen tactische schietoefening, omdat het
spectaculaire element, nl. de vijand, ont
breekt. In het z.gn. draaiboek is deze
ten behoeve van het aanvragen van vuur-
steun wel opgenomen, doch hij is er al
leen op papier en om de infanterie-offi-
cieren, die de oefening meemaken, gele
genheid te geven hun vuursteun-aanvra-
gen in te dienen.
Aan de oefening nemen 5350 man deel,
die 1500 voertuigen meenemen en 5500
projectielen met een totaal gewicht van
125 ton verschieten. Want er wordt met
scherp geschoten bij „Stormvuur" en tot
ver in de omtrek kan men de doffe knal
len horen.
Deelnemende onderdelen zijn de Le
gerkorps artillerie en de artillerie van de
parate Vierde Divisie. Deze laatste wordt
echter gecommandeerd door de artillerie-
staf van de Vijfde Divisie, die voor her
halingsoefeningen onder de wapenen is
en grotendeels uit reserve-officieren be
staat,
vanuit het standpunt, dat het voegen van
dit gebied bij Indonesisch territoir slechts
een verzwaring van de lasten betekent
voor Indonesië in zijn huidige omstan
digheden. Men vindt weinig begrip voor
het Indonesische standpunt, dat het hier
allerminst om een poging gaat tot inlij
ving van een vreemd stuk land.
Al heeft men de steun van de 14 AA-
landen, in overeenstemming met een des
betreffend besluit van de Bandung-con-
ferentie, men houdt wel degelijk reke
ning met het feit, dat de Amerikaanse
onder-minister van buitenlandse zaken,
Robertson, nog onlangs verklaarde, dat
de V.S. een „strikt neutraal" standpunt
zullen innemen, en het vraagstuk zien als
een kwestie voor het volk van Nieuw-
Guinea om te kiezen tussen het „Neder
lands" en het „Indonesisch kolonialisme".
Adam Clayton Powell, lid van het Huis
van Afgevaardigden van het Amerikaan
se Congres, die de Bandung-conferentie
als waarnemer heeft bijgewoond, illu
streerde in een onderhoud met PIA de
moeilijkheid, waarvoor de V.S. zich in
dergelijke situaties geplaatst zien, met
het volgende voorbeeld:
„Kort na mijn terugkeer van de Ban
dung-conferentie had ik een onderhoud
met president Eisenhower. Ik bracht
daarbij naar voren, dat het voor de V.S.
onmogelijk zou zijn in de toekomst in
kwesties betreffende kolonialisme een ne
gatieve houding aan te nemen, doch dat
het land zich definitief hiertegenover
diende te stellen.
De president verklaarde hier volko
men mee in te stemmen en zei hier
over reeds te hebben gesproken met
Franse en Nederlandse leiders. Ook de
Fransen en Nederlanders gaven toe, dat
het kolonialisme diende te verdwijnen,
doeh, zei de president breeduit lachend
(aldus Powell), de moeilijkheid is, dat
zij bedoelen over honderd jaar, waar wij
een periode van vijf tot tien jaar in ge
dachten hebben.
En wij dienen toch enigszins rekening
te houden met deze landen, waarmee
wij door talloze handen verhonden zijn
door de jaren heen?" Aldus zeide presi
dent Eisenhower naar de Amerikaanse
afgevaardigde aan PIA mededeelde.
