i
Een daad van geestelijke moed
Aalmoezenier Van Croonenburg maakte
het Katholiek Thuisfront gezond
r
Op enkele dagen voor het referendum:
u
rOKfce
m
mm
Gloeilampjes
DUET ES ZIET EISENHOWER IN
ROLSTOEL
Anglicaanse Kerkvergadering hand
haaft intercommunio met Z.-India
ROKEN IN EEN NIET-ROKEN
1
Het „Duitse hart" klopt sneller dan goed
is voor de Europese geest...
Het corridor-verkeer
naar Berlijn
Afscheid voor vertrek naar Genève
Minister Cals sprak op het feest der V.U.
Florida's universiteit
blijft gesloten voor
negers
Hongaarse soldaten in
Oostenrijk op zoek naar
vluchtelingen
Japanse wapens voor
Indonesië?
DONDERDAG 20 OCTOBER 1955
PAGINA 3
Strijd om de twijfelaars
In een bonte men
geling schreeuw
den de affiches op
de aanplakborden
in Saarbrïicken de
kiezers hun ja en
neen toe.
mr
mtm
Bellingwolde
Verschoten kruit
Christelijke vakbondleiders
in het pro-Duitse kamp?
Houding van Adenauer's
C.D.U.
Bedenkelijke propaganda-
vergaderingen
Duidelijke taal
Amerikaanse staat talmt, nut
uitvoering rassen gelijkheid
ACTIE VOOR VLUCHTELIN
GEN IN NOORDEN DES
LANDS UITGESTELD
ALBERT SCHWEITZER OP
BUCKINGHAM PALACE
ONDER BETONNEN PAAL
GEDOOD
HUGH ROSS WILLIAMSON
OPGENOMEN IN DE
R. K. KERK
EXPRES HAD EEN UUR VERTRAGING
Maar „ik had de wind in de zeilen"
V errassingsacties
Bekend schrijver en ziele-
leider terug naar Rome
DE KWESTTE MARGARET-
TOWNSEND
GEEN PREMIE'S MEER VOOR
HOUTDUIVENVLEUGELS
Ander thuisfront
Saarlands politieke hartstochten
bereiken hoogtepunt
(Van onze speciale verslaggever)
SAARBRUECKEN, 19 October.
Het schone napaar tracht een beetje kleur te brengen over stad en omme
landen van het vlekje Europa, waarop eens te meer de blikken gericnt
zijn. Dat is niet gemakkelijk, want de Saar is een triest en dof industrie
gebied, waar het hele leven is overtrokken door een nevel van fabrieks-
uitwasemingen. Er zijn niet veie dagen in het jaar, dat men vanuit een
Saarbrucker hotelkamer een beider uitzicht beeft over de stad, die zich in
de rommelige verwarring van haar herstel niet van Duitse steden onder
scheidt.
De tricolore op de hoge, over de stad dominerende kubus, waarin de
Fransen zich hehben genesteld, is maar nauwelijks door de nevelen te
onderkennen. Eens heette het in Saarbrucken, dat deze eerste bescheiden
wolkenkrabber der stad werd gebouwd om de hoge heren der Europese
Gemeenschap voor Kolen en Staal en hun trippelende secretaressen te
huisvesten. Dat lijkt nu lang, zeer lang geleden
Johannes Hoffmann, de veelbesproken
primus van het pro-Franse Saarbewind en
de onvermoeibare leider van het „Ja"-
front, sloeg niettemin een goed stuk
propaganda uit deze vestigingsplannen van
de KSG, toen hij enkele jaren geleden
door het land moest gaan om een ver
kiezingsveldslag te winnen. Toen gelukte
hem dat nog royaal en wij zien de bolron
de Hoffmann nog, met een van vreugde
en inspanning glimmende schedel, als een
triomfator voor de pers treden. Even te
voren was zijn strijdbare minister van
Justitie, Braun, bijna slaags geraakt met
de correspondent van de Londense „Ob
server", die betwijfeld had of een verkie
zing, waarbij slechts gelicenseerde partij
en aan de start konden komen, als vrij
kon worden beschouwd.
Dat alles is nu veranderd. Gebleven
is het waas, dat over de stad en tegelijk
over de volksstemming van Zondag
hangt. De partijleiders wurmen zenuw
achtig in ijlings bestelde becijferingen van
de instituten voor opinie-onderzoek. Maar
ook die geven niet veel houvast. Zij laten
de kansen naar beide richtingen open,
maar spreken anderzijds toch van een
aanzienlijke voorsprong in populariteit
van de nieuwe. pro-Duitse partijen. De
meest recente steekproef geeft de aan
hangers van het statuut nog slechts ze
ventien procent zekere stemmen, de tegen
standers daarentegen vijf en dertig pro
cent. Bijna de helft van de bevolking zou,
wanneer men deze cijfermaniakken mag
Kwestie zal in Genève ter sprake
ivorden gebracht
De zaak van de controle op het ver
keer tussen West-Duitsland en West-
Berlijn zal op de komende conferentie
te Genève door de Westelijke geal
lieerden ter sprake worden gebracht.
In het onlangs te Moskou gesloten
verdrag tussen Rusland en Oost-Duits
land droeg de Sovjet-Unie ook haar
verantwoordelijkheden voor de gang
van zaken in 'de corridor, die West-
Berlijn met de bondsrepubliek ver
bindt over aan de Oostduitse regering.
In het begin van deze maand hebben
de geallieerden hiertegen geprotes
teerd, aangezien zij de Sovjet-Urne en
niet Oost-Duitsland verantwoordelijk
blijven achten. De vrees bestaat name
lijk, dat men hier met een van de Mos-
kouse voetangels te doen heeft om
bij eventuele moeilijkheden over het
corridorverkeer onmiddellijk con
tact tot stand te kunnen brengen tus
sen de beide Duitse regeringen. Iets,
waarvoor men in Bonn allerminst
voelt. Zoals gisteren is gemeld, heeft
de Sovjet-Unie het Westen in een nota
laten weten, dat Oost-Duitsland ver
antwoordelijk is voor de verbindingen
door zijn gebied, doch dat zij wel be
reid is de verantwoordelijkheid voor
de militaire verbindingen op zich te
nemen. Deze beperking tot „militaire
verbindingen" wordt door het Westen
onvoldoende geacht.
'h,; -
tm iiaw
Tx x
Bressanone (Italië)
„Tk geef niets om pijn, ik kan overal
tegen", zo zei de 21-iarige Silvestro
tegen een 23-jarige vriend, die aan de
stoïcijnse kwaliteiten van de knaap
'twijfelde. De stoïcijn ontstak in een
allerminst stoïcijnse woede, greep een
mes en stak zich zo maar in de buik.
Binnen de kortste keren lag Silvestro in
het ziekenhuis en de doktoren zeggen,
dat hij minstens drie weken stoïcijns m
zijn bed zal moeten liggen, om van zijn
harakiri-experiment te genezen. En
inmiddels stelt de politie eens een
onderzoek in naar deze vreemde handel
wijze van de onverschillige voor
physieke pijn.
Antwerpen
Een 33-jarige Belgische duiker. Victor
van Lent, is van plan onder water Het
Kanaal over te steken over de zee
bodem tussen Kaap Gris Nez en Dover.
Hij vermoedt, dat hij over de wandeling
ongeveer vijftig uur zal doen, maar hu
heeft nog niet gezegd wanneer hij zal
starten. Hij is van plan een soort onder
water-kacheltje mee te nemen en ver
der zal een boot hem aan de opper
vlakte van de zee vergezellen, welke
boot voor de contactlijnen en de luch
toevoer zal moeten zorgen.
Tliaton (Neder-Birma)
Veertig goed gewapende Karen-opstan
delingen drongen in deze omgeving een
dorpsschool binnen en ontvoerden daar
uit zestig schoolmeisjes. De meisjes
benevens een onderwijzeres en het
schoolhoofd werden meegenomen naar
een schuilplaats in het oerwoud. Later
werden zeventien van de jongere kin
deren tussen zeven en twaalf jaar vrij
gelaten, nadat de opstandelingen haar
een brief hadden meegegeven, waarin
een losgeld van ruim 350 gulden voor
elk der ge-^ngen 43 kinderen werd
geëist.
Maandag 24 October gaan de vlaggen
uit deze Groningse gemeente. De
weduwe Grietje Snater-Smeents wordt
dan 103 iaar oud. Tot 1945 heeft deze
wier huwelijk kinderloos
i, tor huishouden alleen
i:a t ic haar fort met meer,
wat meti haar op de£ *nf
ouëte^dame1 no^zeèr kiïï^n^i-^ jffge-
nog alle belangstelling voor het dage
lijkse gebeuren.
geloven, haar standpunt nog niet hebben
bepaald, dan wel zich geheel en al onge
ïnteresseerd tonen.
Om de zes en dertig procent nog twij
felende Saarlanders wordt nu in deze
laatste week nog eens verbeten gestre
den. Vijf en tachtig grote betogingen
hebben de tien aan de start verschijnende
partijen voor de laatste dagen aangekon
digd. En het gaat er daar lustig toe, fel
ler soms nog, zo zeggen ingewijden, dan
in de dagen voor de binnenkomst van
Hitiers geüniformeerde scharen, die zich
in 1935 aan de deurposten van de stem
lokalen zetten om nog wankelende kie
zers te imponeren. Wie na de drie maan
den van strijd om het statuut de lang
ste adem heeft gereserveerd voor de eind
spurt, kan zich nog heel wat zieltjes ver
werven.
Men heeft echter al lang de indruk,
dat de volksmenners van de Saar al we
kenlang hun kruit verschoten hebben. Hun
arsenaal van argumenten is grondig uit
geput. Over het statuut, zijn voor en zijn
nadelen, wordt in de meeste vergaderin
gen bijna niet meer gesproken. Alles heeft
zich op de veel eenvoudigere en veel volk-
sere noemer van de keuze tussen Europa
en Duitsland geplaatst. Het „Deutschtum"
schettert in de vorm van militaire mars
muziek uit de luidsprekers van alle par
tijen. De Duitse nationale kleuren zijn
daarbij tot het embleem van Hoffmanns
„ja"-mannen geworden, die hun uiterste
best doen om het schuim af te scheppen,
dat kopt op de woedende nationale golven,
die in deze dagen in de Saar worden op
gezweept.
Een paar schlagers zijn met dat al voor
het laatst bewaard. De Fransen hebben
de opheffing van de beslagname van gro
te staalfabrieken keurig getimed. Maar
het ziet er niet naar uit. dat zij daarmee
een grote indruk hebben gemaakt. Van
over de grenzen is in dit laatste stadium
wel geen helpende hand meer te ver
wachten, temeer niet daar eeni wankele
Franse regering hier geen grote
kan maken.
Meer vaart zit er nog in het Pr°P^~
ganda rad van de „neen"-zeggers.
fluistert, dat die nog een verrassing in
petto hebben en dat ze de leiders van de
christelijke vakbonden als laatsten op hun
Duitse podium willen brengen Die zou
den bereid zijn ter elfder ure nog uit hun
politieke neutraliteit te treden en, het
spoor van hun socialistische collega s vol
gend, hun gal over het statuut uit te spu
wen. Zij zouden daarmee de propaganda
voor het statuut willen tegenwerken, die
De Amerikaanse minister van Bui
tenlandse Zaken, John Foster Dulles,
heeft gisteren zijn tweede bezoek aan
president Eisenhower gebracht na
diens hartaanval op 24 September.
Na zijn bezoek verklaarde Dulles op
een perconferentie, dat zij de pre
sident en Dulles een „gematigde
hoop" koesterden op concrete resulta
ten van de aanstaande conferentie van
Genève. „Ik geloof", aldus Dulles, „dat
wij enige vordering zullen maken voor
wat betreft de eenmaking van Duits
land in het raam van een verenigd
Europa en de verbetering der contac
ten tussen Oost en West".
Dulles zeide dat hij zich naar Ge
nève begaf met de wetenschap dat
achter hem een president stond, die
volkomen op de hoogte was van de te
behandelen kwesties en hem een vol
ledig mandaat had gegeven om op de
conferentie voor de V.S. te spreken
Dulles zeide nog, dat president Eisen
hower hem ditmaal veel beter scheen
dan negen dagen geleden, toen hij hem
voor de eerste maal tijdens zijn ziekte
opzocht. De president reed nu een
beetje rond in een rolstoel.
Minister Dulles zal Vrijdag naar
Europa vertrekken. In Rome zal hij,
zoals gemeld, zijn reis onderbreken
voor een conferentie met de Italiaanse
regering.
naar het schijnt wordt bedreven in die
fabrieken, wier eigenaren een voordeel
zien in het behoud van de economische
unie met Frankrijk. Zulk een actie vanuit
de christelijke vakbondgelederen zou zeer
wel de doodsteek van het statuut kunnen
betekenen.
Ook met het vorige week in de strijd
geworpen economische programma heb
ben de partijen weer wat terrein gewon
nen. Zij kunnen trouwens in deze dagen
nog rekenen op krachtige aanmoediging
uit de Bondsrepubliek.
De deining, die nu in de christelijke
gelederen van Bonn ontstaan is over de
Frange dreigingen met de status quo voor
het geval de bevolking zich in pro-Duitse
zin zou uitspreken, wordt hier door de pro-
Duitse partijen met uitbundige voldoening
geregistreerd. Nu in invloedrijke kringen
der Bonner CDU de opvatting is gecolpor
teerd, dat men daar niet bereid kan zijn de
klok voor de saar terug te zetten, wanneer
de bevolking een duidelijke „Heim ins
Reich" uitspraak zou geven, wordt aan de
„neen"-zeggers hier in de Saar een nieuw
argument in de hand gegeven. Zq zien
zich versterkt in de overtuiging, dat de
opstellers van het Saarstatuut zich niet
zullen kunnen ontrekken aan de invloed
van een nationaal votum van de 630.000
Saarlandse kiezers.
Zo schijnt het. dat men hier, met de
openlijke of innerlijke instemming van de
meeste Bonner politici, als laatste troef
de gedachte van de Duits- hereniging zal
gaan uitspelen. Het heet hier nu, dat de
Saarlanders dezelfde rechten op nationale
vereniging met de rest van de Duitse
stam hebben als de Oostduitsers, voor
wier rechten door de westelijke regeringen
met zoveel energie wordt gestreden. Men
predikt, dat de hele westelijke toewijding
aan het grote nationale vraagstuk der
Duitsers een farge zou worden,wanneer
men de Saarlanders niet het recht zou
willen geven zich bij de eerste de beste
die ben geboden wordt, voor een
„Heim ins Reich" uit te spreken.
De manier, waarop dat gebeurt, her
innert in bedenkelijke mate aan de dagen
van 1935. Nog altijd kan zich pr-.nier Hoff
mann m zijn zwarte citroen slechts met
een uitgebreide en luid knallende politie-
escorte op het propagandapad begeven.
Nog altijd wordt hij in alle plaatsen, waar
hij zich vertoont door een honende massa
opgewacht en kan men, om opstootjes te
voorkomen, slechts zekere vertrouwelingen
onder zqn gehoor toelaten. De „neen"-
zeggers beweren, dat die vertrouwde scha
re in vele plaatsen per autobus en te
gen een vergoeding van vijfhonderd Fran
ken per avond moet worden aangevoerd.
Nu, dat zal wel een beetje overdreven
zijn, anders zouden zij nog wel vasthouden
aan hun intussen verouderde voorspelling,
dat zij welhaast tachtig procent der
stemmen zouden verzamelen.
Een stormachtige toeloop hebben overi
gens nog altijd de vergaderingen van de
pro-Duitse partijen, die in de meeste ge
vallen echter ontaard zijn in nationalisti
sche betogingen van de bedenkelijkste
soort, waarin alle afkeer wordt uitge
braakt, die zich in de jaren van het Franse
regiem heeft verzameld en die door de
grif gegeven steun van de Bondsrepubli-
keinen is aangewakkerd.
Men moet, wil men de juiste toon be
luisteren, niet naar de vergaderingen gaan,
waar de „grote" leider, der partijen spre
ken. Veel meer volkse taal hoort men van
de kleine ijveraars, die alom door het land
gaan en de richtlijnen voor de te houden
speeches op hun eigen manier vertolken
Daar worden over het statuut geen woor
den meer verloren. Daar wordt het, duide
lijk, dat deze hele stemming de organisa
toren in Parijs en Bonn uit de hand is ge
vallen- omdat het niet meer gaat om een
papieren statuut, doch eenvoudig om een
demonstratie van de wil om mpt Duitsland
verbonden te blijven. Daar hoort men
Frankrijk aanduiden als een land van
bankroetiers, maar men eindelijk zelf maar
eens moet leren de handen zo krachtig
uit de mouwen te steken als de Saar
landse mijnwerkers, dat gewoon zijn. Daar
zweert men „het seperatisme" in merg
en been te zullen uitroeien. Daar hoort
men. dat slechts „das Schwein" met „ja"
zal stemmen, omdat het nergens een bete
re zwijnenstal kan vinden, dan in de Saar
van Hoffmann.
Dat alles wordt dan duchtig besprenkeld
met het „Deulschland Ueber alles", het
„Dcutsch ist die Saar, Deutsch immer
dar" en met meer militaire marsen dan
in de resten van Pruissen in de laatste ja
ren zijn afgevuurd.
„Hier klopt liet Duitse hart snel
ler": zo triomfeerde midden in zulk
een zee van nationalisme in het dorp
Bildstock een zekere heer Kurt
Preick, nadat hij de plaatselijke
burgemeester had verweten voor een
salaris van tweehonderdduizend
franken zijn vaderland te verkopen
Inderdaad het schijnt sneller te
kloppen dan de Europese geest ver
dragen kan. Niet alleen
Saar-
bruecken, maar ook in Kassei cn
Oldenburg, waar het „Deutsch ist die
Saar" evenzeer
worden.
tot schlager is ge-
Een grootse daad van geestelijke moed"
noemde minister Cals de oprichting der
Vrije Universiteit te Amsterdam tijdens
zijn rede die hij uitsprak op de feestver-
gadering ter gelegenheid van het 75-ja-
rig bestaan van de V.U.
Nadat op het gebied van lager en mid
delbaar onderwijs het proces van de vrij
making van het onderwijs al belangrijke
vorderingen hay gemaakt aldus spr., werd
deze in 1880 in de praktijk ook doorge
trokken tot de universiteit. Naar oordeel
van Allard Pierson sprak uit de oprich
ting van de universiteit een zedelijke
overtuiging, een wilskracht en een toe
wijding, die grote eerbied afdwongen
en met verlangen deden uitzien naar een
tijd, waarin een billijker staatsregeling
practisch deze deugden zou aanmoedigen
door haar beoefening gemakkelijker te
maken voor in den regel weinig gevulde
beurzen. Dat deze regeling uiteindelijk in
1948 tot stand is gekomen, betekende de
afsluiting van een moeilijke en inspan
nende, doch mede daardoor glorierijke
weg, die de V.U. heeft moeten gaan al
vorens zij de volledige erkenning had ge
kregen van de plaats, die zij in onze na
tionale samenleving naar algemeen oor
deel. dat niet meer betwist wordt, reeds
lang inneemt.
De ideëen en de persoon van Kuyper
markeren de oprichting der Vrije Univer
siteit. Hij was degene, die de geloofs
kracht van een volksdeel in een geloofs
daad
regering de V.U. en allen, die haar schra
gen, niet alleen van harte gelukwenst,
maar ook hulde en dank brengt voor het
waardevolle aandeel, dat door deze oud
ste bijzondere universiteit bij voortdu
ring en in nog steeds toenemende mate
aan onderwijs en wetenschap in Neder
land wordt bijgedragen.
Het hooggerechtshof van de Ameri
kaanse staat Florida heeft met vijf te
gen twee stemmen besloten, de inder
tijd door het federale hooggerec'nthof
voorgeschreven gelijkschakeling van
rassen op de universiteit van Florida
uit te stellen. Dit uitstel zal duren tot
dat kan worden vastgesteld dat op dit.
instituut, waar alleen blanken worden
toegelaten, negerstudenten zich zonder
schadelijke gevolgen kunnen laten in
schrijven. Men verwacht dat door deze
uitspraak de gelijkschakeling van de
rassen op alle openbare scholen in de
wist om te zetten en wanneer het staat voor zes maanden tot een jaar
rvnf rl i c rlo7Q on „oom ucn on-n 1 -, -,
geoorloofd is deze op naam van een
mens te stellen, kan men hem zien als de
stichter van de V.U., alyus spr. Hij was
degene, yje als staatsman de wettelijke
grondslag heeft gelegd voor het bijzon
der H O Anderen hebben het grote werk
voortgezet, uitgebreid en verdiept. Maar
allen, die voor deze universiteit op eni-
gerlei wijze een functie hebben te vervul,
len. kunnen voortbouwen op de grond
slagen. die Kuyper als theoloog auteur,
journalist, hoogleraar, partijleider, staats
man, stichter van „De Standaard", van de
V.U., van de georganiseerde A.R partij,
minister van binnenlandse zaken kamer
lid en senator, heeft gelegd.
De nationale betekenis van dit werk
staat onbetwist vast en het zal u dan ook
duidelijk zijn, aldus de minister, dat de
Het Oostenrijkse ministerie van bui
tenlandse zaken heeft verklaard, dat
het krachtig bij Hongarije zal proteste
ren tegen een grensoverschrijding, die
gisteren door acht Hongaarse soldaten
is gepleegd. De militairen zouden op
Oostenrijks territoir inlichtingen heb
ben gevraagd over een Hongaarse
vluchteling, die eerder naar Oosten
rijks gebied was uitgeweken.
De Hongaren verbleven ongeveer
een uur op Oostenrijks grondgebied, en
trokken zich terug, voordat de gealar
meerde politie ter plaatse verscheen.
De vluchteling waarnaar zij infor
meerden is waarschijnlijk een zekere
Michael Olah geweest uit Budapest,
die gevlucht was, nadat hij een man
had afgerost, die door de Hongaarse
regering in Olah's huis was gezet, na
dat zij de oorspronkelijke bewoner op
straat hadden geworpen.
Nog steeds komen er gëregeld nieu
we vluchtelingen in Oostenrijk aan. Zo
kwam b.v. gisteren nog een 18-]arig
meisje, Anna Litansky, over de grens.
Zij liep dwars door een mijnenveld,
knipte zich door de prikkeldraadver
sperring heen en sloop langs een
wachttoren die met een zoeklicht was
uitgerust. De wachtposten schoten met
semi-automatische geweren op haar,
toen zij reeds ver op Oostenrijks ge
bied was.
zal worden uitgesteld.
De nieuwe actie van de Nederlandse Fe
deratie voor Vluchtelingenhulp ten bate
van de vluchtelingen in Oostenrijk zal in
de provincies Friesland, Groningen en
Drente niet volgende week, doch in April
1956 worden gehouden.
Aanvankelijk was bepaald, dat de ac
tie in het hele land zou worden gevoerd
in de week van 24-30 October, Doch in de
drie noordelpke provincies stuitte dit op
bezwaren, daar October daar de maand
is waarin acties worden gevoerd voor
het werk van de provinciale „Opbouw
Stichtingen". Daarom heeft de federatie in
overleg met de betrokken commissaris
sen der Koningin en de provinciale op-
bouworganen tot uitstel besloten.
Koningin Elizabeth van Groot-
Brittannië heeft Woensdag in het
Buckingham Palace te Londen dr Al-
bert Schweitzer, de 80:jarige Franse
philosoof en zendeling-arts, het erelid
maatschap van de Orde van Verdienste
verleend.
President Eisenhower is de enige an
dere niet-Brit die deze onderscheiding
draagt.
Fabrikanten zijn terughoudend
Een omvangrijke order voor wapens
en munitie, naar gezegd wordt ge
plaatst door de Indonesische regering,
wordt op het ogenblik door Japanse
wapen- en munitifabrikanten in onder
zoek genomen, aldus meldt het Ja
panse blad Mainitsji.
Dit blad schrijft dat Chinese firma's
die zeggen de Indonesische regering te
vertegenwoordigen, zich gewend heb
ben tot de Mitsoeibisji S.joni, een van
de grootste exportfirma's van het land,
voor het inwinnen van informaties om
trent het leveren van 50.000 Japanse
karabijnen en vuurmonden, alsmede
munitie voor kleine wapens. Het totale
bedrag van de order zou een som van
200 millioen dollar vertegenwoordigen.
Men heeft natuurlijk belangstelling
voor de mogelijke order van Indonesië,
maar er zijn aspecten die Japan er toe
brengen zich tweemaal te bedenken
alvorens een besluit te nemen, schrijft
de Mainitsji.
De volgende punten spelen daarbij
een rol:
1. sommige van de Chinese firma's
die als bemiddelaars optreden, opere
ren van Hongkong en Macao uit. Han
delstransacties via Hongkong vormen
een normale procedure in het commer
ciële verkeer met Indonesië, maar de
Japanse zakenlieden vrezen dat al
thans een deel van de wapens naar
Communistisch China geleid zou kun
nen worden;
2. Indonesië heeft een handels
schuld van 160.000.000 dollar aan Japan
en hiervoor is nog geen regeling ge
troffen. Tenzij deze firma's water
dichte garanties met betrekking tot de
betaling kunnen verschaffen, zal het
moeilijk zijn de transacties werkelijk
heid te maken.
Aangezien de Japanse wapenfa
brieken ingeschakeld zijn op speciale
Amerikaanse wapens, zullen de Ame
rikaanse militaire autoriteiten hun
toestemming moeten geven, alvorens
Japan met export van wapens een
begin kan maken. Verwacht mag
worden dat zowel de Japanse als de
Amerikaanse autoriteiten de gehele
aangelegenheid aan een nauwkeurig
onderzoek zullen onderwerpen.
De Indonesische diplomatieke missie
in Tokio kon geen commentaar ver
strekken op het bericht in de Mainitsji.
(Van onze correspondent)
Woensdagmiddag is de 46-jarige H. B.
uit Zuidbarge (Dr.) te Nieuw Dordrecht
onder een betonnen paal geraakt die van
een vrachtauto rolde en een ton woog.
Hij werd deerlijk verminkt en overleed
ter plaatse na korte tijd.
(Van onze speciale correspondent)
Tevergeefs heeft een groep Anglo-katho-
Iieken in de afgelopen convocatie van
Canterbury getracht het door deze kerk
vergadering in Juli genomen besluit tot
gedeeltelijke intercommunio met de kerk
van Zuid-India ongedaan te maken. De
motie van de Anglo-katholieke kanunnik
De exprestrein van Parys naar Dieppe had gisteren bijna een uur vertraging.
Niet vanwege een technische storing of zelfs maar een koe op de rails, maar door
een woordenstrijd tussen conducteurs, politie en passagiers. Zij waren in debat
geraakt over de vraag of roken in een niet-roken-coupé als een wetsovertreding
moest worden beschouwd.
De geschiedenis begon in een niet-roken-coupé waar twee broers, Jean en Albert
Le Crevère, rustig aan hun sigaretjes zaten te trekken, toen twee conducteurs
binnenkwamen. Z\j weigerden hun namen op te geven en de conductenrs lieten bij
Pontoise, hun eerste station waar de trein stopte, de politie aanrukken. De mede
reizigers waren evenwel van mening, dat de twee broers onschuldig waren. Z\j
sloten de politie derhalve in een coupé (niet-roken?) op. Temidden van de verwar
ring wilde de machinist, die zich zoiets als een dienstregeling herinnerde, verder
rjjden, wat hem echter werd belet door één der conducteurs die zich onmiddellijk
van de noodrem bediende.
Nadat men druk had geargumenteerd op het perron van Pontoise kwam men tot
overeenstemming. De gebroeders Le Crevère hadden de „slag'' gewonnen. De con
ducteurs trokken hun aanklacht in en de politie trok, na uit de coupé bevrüd te
z\jn, af naar het bureau.
W'ÏMaSBtt&Bg
(Van onze Haagse redactie)
„De opbouw van het Katholiek
Thuisfront nadert zijn voltooiing. De
mensen zijn overtuigd van de nood
zaak van zijn bestaan en dus is er hier
op het hoofdkwartier geen aposto-
laatswerk meer te doen. Daarom be
treur ik het niet, dat ik terugga naar
de kloostersfeer". Dit zegt de man,
die het Thuisfront groot heeft ge
maakt, aalmoezenier luitenant-kolo
nel J. B. van Croonenburg C.S.Sp.,
die na een zevenjarige vruchtbare ar
beid afscheid gaat nemen van het mi
litaire leven om overste te worden
van het te Nijmegen gevestigde huis
van de Paters van de H. Geest. Hij
heeft zelf om ontslag uit zijn huidige
functie gevraagd en is zichtbaar ge
lukkig met zijn nieuwe benoeming,
maar wij, die hem jarenlang hebben
bezig gezien als directeur van het
Thuisfrontbureau, kunnen ons zijn
dynamische persoon maar nauwe
lijks voorstellen in de teruggetrok
kenheid binnen de kloostermuren.
„Er wordt gezegd, dat ik het Thuis
front gezond heb gemaakt", zegt aalmoe
zenier Van Croonenburg ons. Maar. zo
laat hij er onmiddellijk op volgen, dat is
niet waar. Ik had de wind in de zeilen,
ben het bemerkt aan de grootscheepse
verrassingsacties, waarvan het Thuis
front de primeur heeft gelanceerd met de
actie „Baas boven baas", welke nog door
vele anderen is gevolgd. En met succes.
Thuisfront heeft geen schulden meer en
is financieel kerngezond. Dit laatste
werd gezegd door de vicaris-generaal
van het bisdom Haarlem, mgr 3 Groot
na de jaarlijkse inspectie van de reke
ning van baten en lasten. Een beter com
pliment is moeilijk denkbaar.
Het allerbelangrijkste vindt aalmoeze
nier Van Croonenburg echter, dat Thuis
front is geworden tot een organisatie, die
het opneemt voor de soldaat, en waar
naar wordt geluisterd Thuisfront spreekt
mee in alle niet zuiver militaire beslis
singen. welke van belang zijn voor het
geestelijke en lichamelijke heil der
toen ijc
ig ke
1947 als eerste aalmoezenier
terug keerde van de militaire expeditie
naar Indonesië. Ik kon de mensen
„nieuws" vertellen en daardoor kon ik
hen overtuigen van de noodzaak van het
Thuisfront. „Die jaren, dat ik avond na
avond op pad moest om de mensen te
overtuigen, vind ik nog steeds de mooi
ste tijd, welke ik bij Thuisfront heb
doorgebracht".
Als er één ding is geweest, dat aalmoe
zenier Van Croonenburg steeds heeft
aangevoeld, dan is het inderdaad de
waarde van „het nieuws en het nieuwe".
Dat hebben de persmensen bemerkt, wan.
neer zij zijn berichten over het Thuis
front op hun redactiebureaux vonden.
En degenen, op wier portemonnaie steeds
opnieuw een beroep wordt gedaan, heb-,
dienstplichtigen. De overheid beluistert
in het Thuisfront de stem van de geza
menlijke ouders, die zonen onder dienst
hebben.
van St Albins, ye rev. Lindsay Dewar, die
beoogde het besluit op te schorten, totdat
het oordeel van de andere Anglicaanse
kerkprovincies gehoord was, kon geen
meerderheid verkrijgen.
Ondanks de verzekering van de aarts-
LONDEN 17 October.' u-sc?°P van Canterbury dr Fisher, dat
bij al deze onderhandelingen over inter
communio gezorgd zou worden, dat het
katholieke karakter van de Engelse kerk
gehandhaafd zou blijven zullen verschil
lende Anglo-katholieke geestelijken deze
intercommunio met Zuid-India niet anders
kunnen zien dan als een verder afghjden
naar een pan-protestantisme.
De rev. Hugh Ross Williamson, die
sedert enige malen duidelijk heeft ver
klaard. dat hq de Anglicaanse kerk zou
moeten verlaten als zij haar besluit tot
intercommunio met de kerk van Zuid-
India niet herriep, heeft onmiddellijk na
deze weigering tot herroeping van de con
vocatie gedurende deze week de daad by
het woord gevoegd en is gisteren in de
bekende Jezuietenkerk van Farmstreet
opgenomen in de katholieke kerk.
Hugh Ross Williamson is vooral be
kend door zijn historische biografieën en
zijn pakkende hoorspelen, die geregeld
door de BBC worden uitgezonden. Ook
treedt hij iedere Zondag op als voorzit
ter van de braintrust bij de televisie van
de BBC Daarnaast echter heeft hij ook
als zieleleider en biechtvader van talrijke
Anglo-katholieken altijd een grote invloed
gehad en het is daarom zeer waarschijn
lijk. dat zijn besluit door vele Anglo-
katholieke leken gevolgd zal worden-
Intussen heeft de secretaris van de
Annunciatiegroep, Walton Hannah, die op
7 September in dezelfde kerk in Farm
street werd opgenomen, zqn studie voor
het priesterschap op 10 October aange
vangen in het Bedacollege te Rome dat
in 1852 daar werd opgericht speciaal voor
oudere convertieten en late roepingen.
Koningin Elizabeth van Groot Brittan-
me, de hertog van Edinburgh, de koningin-
moeder en prinses Margaret hebben gis
teravond aangezeten aan een diner met
de aartsbisschop van Canterbury, dr
Fisher en vijftig andere bisschoppen van
de Anglicaanse kerk. Het diner vond
plaats in het Lambeth Palace, de Lon
dense residentie van de aartsbisschop/
van Canterbury. Tevoren had dr Fisher
de kapel van het paleis, die door de oor
log was verwoest en inmiddels hersteld,
opnieuw ingewijd.
In Britse kringen werd aan deze ont
moeting tussen de Britse koninklijke fa
milie en de hoge Anglicaanse geestelijk
heid nogal aandacht geschonken in ver
band met de kwestie van een eventueel
huwelük tussen Margaret en de geschei
den RAF-groupcaptain Peter Townsend.
Met ingang van 1 November zal de pre
mieregeling voor het schieten van hout
duiven tot nader order worden beëindigd.
Zoals men weet. was deze premieregeling
getroffen om de ernstige schade, die hout
duiven aan de landbouw in ons land toe
brengen, te beteugelen. Krachtens de re
geling werd aan jachtaktehouders ver
gunninghouders ex artikel 60 dei Jacht
wet 1923 en vergunninghouders ex de Vo-
gelwet 1936 tot het schieten van onbe
schermde vogels voor de inlevering van
beide vleugels van iedere geschoten hout
duif een premie van 0.75 verstrekt.
Tot 1 November tieeft men dus nog de
gelegenheid vleugels van houtduiven bij
de provinciale voedselcommissarissen in
te leveren.
Evenals verleden jaar heeft de oremie-
regeling gunstig gewerkt. Het aanta!
klachten over schade door houtduiven aan
landbouwgewassen was zeer gering. De
verwachting is. dat door het schieten 4e
houtduivenstand tot normale proporties
wordt teruggedrongen.
De man, die dit alles tot stand heeft
gebracht, gaat Thuisfront nu verlaten. In
Berg en Dal bij Nijmegen gaat hij een
ander thuisfront opbouwen ten behoeve
van de missie-congregatie, waartoe hq be
hoort. Zelf dacht hij na zijn wijding in
1936 ook naar de missie té gaan, maar
zijn overste benoemde hem tot leraar te
Weert. In Huize Meerwijk gaat hij nu
een tehuis oprichten voor oud-missiona
rissen, en voor Nijmeegse priesterstu
denten. Voorts heeft hij opdracht het
missie-museum uit te bouwen en de ex
ploitatie van de missiefilmdienst te orga
niseren.
