s:
Roeiboten brachten Koningin
naar Saba en
en Prins
St Eustatius
IAE01NOS
De Stem der Kerk
yGrote Drie"pleegden
overleg
KUST VOOR HET KONINKLIJK PAAR
Band met de Antillen versterkt
D
AAN DE VOORAVOND VAN GENèVE
Ziekenfondsen gaan
zaken drijven
X
Jorren
En het Duitse laten sudderen
B
Huygensprijs voor
Simon Vestdijk
Over de gevechts-
uitputting
Zee was 'rustig
Kroes jtsef en Boelganin
naar Afghanistan
S5ks,ffSMnd.lV,letr°rTf'S
HTTCSDAG 25 OCTOBER 1955
PAGINA 3
Op V.N.-dag
BOMAANSLAG IN
BEIROET
Proefschrift van arts bij liet
Ivorea-leger
k'ÏN
erieure
Voor
„F0RT"schoenen^
moet U bij
v.d.Torren zijn'
RUSSISCHE ZANGERS BIJ
,.EUVGEN ONEGIN"
Kardinaal Léger over de oorzaak en de oplossing van het
sociale vraagstuk
Op St Eustatius
Onderscheidingen op de
Antillen
PANDA-STRIP VAN HET VERBOND VOOR VEILIG VERKEER
Nerveuze reactie op Britse
suggestie
Zulke tussenvormen zijn in de laatste
weken reeds ietwat verscholen uit
Engelse hoek gekomen. De ontvangst
heeft meteen getoond, hoeveel moeite
het de westelijke delegaties zal kosten
haar eenheid van Inzicht te verdedigen
tegenover de zekere toeleg van de heer
Molotof verwijdering tussen de weste
lijke partners te scheppen. Eigenlijk
zitten immers in Genève vier weste
lijke partijen naast elkaar. Onzichtbaar,
of alleen maar in de camouflage van
waarnemer, zit er ook een vertegen
woordiger van Bonn. Dat daartegen
over een Oostduitse delegatie achter de
Duitsland blijft zorgenkind
Duitsland is zeker het zorgenkind van
conferentie. Men kan moeilijk de illu
sie koesteren, dat inzake dit probleem
de westelijke positie tegenover de Sov
jetunie sedert de dagen der Berlijnse
conferentie verbeterd is. In Duitsland
zelf gaan nog altijd stemmen op, di
het zeer betreuren, dat niet reeds in
1952 Stalin's toenmalige voorstellen in
alle ernst op hun betrouwbaarheid zijn
getest.
PROBLEMEN IN HET
BISDOM GRONINGEN
KAB denkt over interdiocesane
organisatie
WERKERS OOST-PRIESTER
HULP NAAR ROME
Bechl van het koninklijk bezoek aan
Aruba: Bij aankomst op het vliegveld
„Dakota" dat later herdoopt is in
„Prinses Beatrix vliegveld" biedt He
leentje Kivartszhet dochtertje van de
gezaghebber van Aruba de Vorstin een
bouquet bloemen aan.
Het bestuur van de Jan Campertstich-
ting te 's-Gfavenhage heeft gisteren be
sloten de Constantijn Huygensprijs toe te
kennen aan Simon Vestdijk voor zijn ge
hele oeuvre. Deze prijs bedraagt thans
voor het eerst S 2500,
Voorts heeft het bestuur besloten twee
bijzondere prijzen toe te kennen, elk van
1.000,aan mevrouw A. ter Braak-
Faber en mevrouw dr E. du Perron-de
Roos voor het zeer belangrijke aandeel,
dat zij hebben gehad in het tot stand ko
men van de uitgave van het verzamelde
werk van respectievelijk Menno ter Braak
en Edgar Charles du Perron. De uitrei
king van deze prijzen zal geschieden op
de slotzitting van de conferentie over de
litteraire critiek Zaterdagavond a.s.
Verkeerde ontwikkeling moet
geremd worden
HET bericht, dat twee ziekenfondsen
in Amsterdam begonnen zijnmet
de uitvoering van een plan tot bet
in eigen beheer exploiteren van opti-
ciënszaken, zal velen hebben verwon
derd. Ziekenfondsen zijn toch geen
commerciële instellingen, of instellin
gen, die zelf de verstrekkingen, waarop
de verzekerden recht hebben, verschaf
fen! Het zijn immers verzekerings
instellingen!
Helaas is dit niet in alle opzichten
het geval. Er zijn enkele voorbeelden
van fondsen, die het verschaffen van
de verstrekkingen geheel of ten dele in
eigen hand hebben genomen. Men hoeft
slechts te wijzen op de tandheelkundige
instituten en -laboratoria in Amster
dam, op het fonds van „De Volharding"
in Den blaag en op tal van z.g. onder
nemingsfondsen, die nog veel verder
gaan dan alleen het verstrekken van
brillen en wat daarbij hoort. Maar
juist bij deze fondsen is de toestand
merendeels allerminst bevredigend, om
nog maar te zwijgen van wantoestan
den en misbruiken, die hier en daar
voorkomen.
Om een enkel bezwaar te noemen: de
fondsen mogen deze verstrekkingen in
eigen beheer natuurlijk niet uit winst
oogmerken tot zich trekken. Maar is
hier enige controle op? Wie zegt, dat
zij niet met de winst op de brillen
andere gaten stoppen, of er op een of
andere wijze mooi weer mee spelen
tegenover hun verzekerden? En dan
dumpen zij nog de markt, want zi.i
kunnen makkelijk onder de commer
ciële prijs leveren. Onrechtmatige con-
currentie dus tegenover het bediijfs
leven.
PRINCIPIEEL is dit eigen beheer
van de fondsen verkeerd. Helaas
wordt het door het verouderde
ziekenfóndsenbesluit niet onmogelijk
gemaakt. Dit laatste is kennelijk geheel
afgestemd op verzekeringsinstellingen,
zodat over eigen beheer niet gesproken
wordt. Het ziekenfóndsenbesluit geeft
de minister machtiging ook fondsen toe
te laten, die niet geheel beantwoorden
aan de eisen van het besluit, b.v. ten
aanzien van de vrije artsenkeuze. De
fondsen, die deze beperkt hebben of
niet kennen, moeten dus aparte erken
ning van de minister krijgen. Ten aan
zien van eigen handel in brillen of
geneesmiddelen bestaan geen beperkin
gen.
Doordat steeds meer fondsen ^erSe"
lijke zaken gaan opzetten, gaat het
ziekenfondswezen een geheel andere
richting uit. Wordt dit toegelaten, dan
zullen misschien ook fondsen, die er
niet voor voelen, genoopt worden het
zelfde te gaan doen en wij zouden een
ziekenfondswezen krijgen, dat grote
delen van de gezondheidszorg in eigen
hand heeftADit achten wij verderfelijk.
Dat van hogerhand lijdelijk wordt
toegezien, dat zelfs ernstige klachten
officieel geen aanleiding geven tot het
instellen van een onderzoek, doet ons
vermoeden, dat de minister de ontwik
keling, als een voorstadium en rijpings
proces voor grondige socialisatie, niet
onaantrekkelijk acht.
WIJ zijn de overtuiging toegedaan,
dat op zijn minst een halt aan
deze ontwikkeling moet worden
toegeroepen en dat eerst een uitspraak
moet worden gedaan (uiteindelijk door
de volksvertegenwoordiging) over de
definitieve regeling van het zieken-
fondswezen, vóór men
met verandering te breng n het
karakter ervan.
Wanneer de Ziekenfondsraad niets
doen kan en de minister m ^reke
blijft, zou alleen krachtige aa^la"|
uit de Kamer een voorlopige oplossing
kunnen geven. Wij hopen
aandrang niet zal uitblijven.
De rustdagen die Koningin Juliana en Prins Bernliard vandaag en mor
gen doorbrengen op het kleine eiland St Maarten, zijn welverdiend; het
bezoek aan de Nederlandse Antillen is uitermate vermoeiend geweest, en
als het Koninklijk Paar Donderdagmorgen per vliegtuig naar Suriname
vertrekt, wachten er opnieuw drukke dagen. De Koningin heeft de ver
moeienissen overigens met een verbazingwekkende opgewektheid door
staan; het was haar uitdrukkelijke wens, dat geen enkel onderdeel van
het programma werd afgelast en overal waar zij kwam legde zij een belang
stelling en een hartelijkheid aan dc dag die niet hebben nagelaten, grote
indruk te maken op de bewoners van de eilanden. Dezen van hun kant
hebben laten zien, hoe sterk de hand is tussen het Huis van Oranje en de
Antillen. Een hand, die door het bezoek ongetwijfeld nog versterkt is.
In Beiroet, de hoofdstad van Libanon
is gisteren een bom geworpen naar de
woning van de directeur van de V.N.-
organisatie voor hulp aan Palestijnse
vluchtelingen. Bijzonderheden over de
aanslag ontbreken, daar autoriteiten
strikte geheimhouding hebben geboden.
(Van onze Utrechtse redacteur)
Aan de Rijksuniversiteit te Utrecht pro
moveerde vandaag tot doctor in de ge
neeskunde de heer A. J. van Meurs, ge
boren te Medan en thans wonende te
Rotterdam op een proefschrift, getiteld:
„Over de gevechtsuitputting".
De schrijver van dit belangwekkende
werk heeft als bataljonarts dc Koreaan
se campagne (November 1950 tot Octo
ber 1951) meegemaakt. Het bleek, dat
een aantal soldaten geestelijk niet be
stand was tegen de gevaren en ontberin
gen van deze oorlog. Bij sommigen tra
den de stoornissen reeds op aan boord
van het schip, dat hen naar het. strijd
toneel vervoerde, bij anderen kort na
hun aankomst in Korea, bij weer ande
ren in het eerste gevecht ,bij een aantal
pas na langere tijd. Een groep was eerst
anderen ten voorbeeld, maar stortte la
ter plotseling of voor een deel langza
merhand in. Het omgekeerde werd ook
waargenomen. Sommigen kwamen juist
later in de campagne tot een grotere ont- j
plooiing van de persoonlijkheid. In een
uitvoerige studie worden de factoren na
gegaan, die de voorwaarden zijn voor het
wèl en voor het niet volhouden. Een be
schrijving wordt gegeven van de wijze
van aanpassing aan de zeer uitzonderlijke
situatie aan het. front. Een uitvoerige
differentieeldiagnose van de gevechtsuit
putting wordt besproken alsmede de
maatregelen, die kunnen worden geno
men om de gevechtsuitputting te voorko
men.
UiUluiland verkrijgbaar bl] apothakara, dreglatan. kappa» an da .paelaalbrancbe
(Advertentie)
De dag van gisteren was enigszins
avontuurlijk: de koninklijke bezoekers
moesten aan land op de kleine eilanden
Saba en St. Eustatius, en aat is met zo
eenvoudig. Gelukkig was de zee zeer rus
tig toen het hoge gezelschap in drie roei
boten, elk bemand met eer. stuurman en
twee roeiers, de rotskust van Saba nader
de. Dertig mannen in keurig khaki-uni-
form trokken de boten de wal op; het
uitstappen werd vergemakkelijkt door een
trapje Toch moet men over dit aan land
gaan niet te licht denken. De zee rond
de uitgedoofde vulkaan die Saba tenslotte
is, kan lelijk spoken, en de barkas die
't gezelschap van de „De Ruyter" naar de
fortbaai bracht, lag zelfs op deze kalme
zee nog aardig te dansen.
Er viel een stevige regenbui, toen sterke
Sabanen, die tot over het middel in het
water stonden, de gasten hielpen over
stappen op de geïmproviseerde steiger.
Fraaie vergezichten
Na de officiële begroeting ging het
met een auto en jeeps langs een fantas
tisch steile weg naar The Bottom, het
hoofdplaatsje, waar een commissie van
ontvangst Koningin en Prins verwelkom-
de.
Daarna volgde een korte rondrit over
het eiland, die onder andere naar Wind-
wardside en St. Johns voerde. In Wind-
wardside een klein, zeer pittoresk dorpje,
verlieten'Koningin en Prins de auto's om
even een korte wandeling ie maken. On
derweg was trouwens herbaalde malen
eestont om van het uitzicht te genieten.
De woning van de administrateur in The
Bottom was het eindpunt van deze tocht
en hier ook werd de Koningin een ge
schenk Sabaans kantwerk, aangeboden.
Een défilé van schoolkinderen, J-emgin-
G. S. Martijn, huishouder van de gouver
neur.
Zilveren medaille: Mej. Mascini en E.
Kiridongo, resp, huishoudster en chauf
feur van de gouverneur.
Op ARUBA:
Ridder eerste klasse: mevr. Veenhuys-
Spier en E. Bartels.
OP BONAIRE:
Ridder eerste klasse: frater Pancraas.
De roeiers, die belast werden met het
aan land brengen van het' Koninklijk
Paar op Saba en St. Eustatius kregen de
bronzen medaille.
Alle gezaghebbers kregen een portret
van de koningin met handtekening. De
administrateurs ontvingen een legpenning
met de inscriptie: Hartelijk dank, Juliana,
Bernhard.
dat deze
Premier Boelganin van de Sovjet-Unie
en Nikita Kroesjtsjef, de secretaris-gene
raal van de Sovjetrussische communisti
sche partij, hebben de uitnodiging van de
regering van Afghanistan voor een be
zoek aan dat land aanvaard, zo meldt het
Russische persbureau Tass.
Zij zullen tegen het eind van het jaar
naar Kaboel reizen. Kroesjtsjef brengt
het bezoek in zijn hoedanigheid van lid
van het Presidium van de Opperste
Sovjet
Onverwoestbaar sterk
Ze besparen U minstens I 65
per/aaraanschoenreparaliel
Toch zijn Fort.schoenen
fraai van snit en afwerking
6 mnJ. schr. garantie! 1
Sportieve
„FORT"
schoolschoen in
oxblood juchtleder
„F0RT"schoenen
ook in heren-, meisjes-
en kindermaten.
Rotterdam i
Hoogstraat 155 8enthulxer«traat 68-70
Zwartfanjtraat 35-37 Nw Binnenweg 229
Groene Mitledi|k 218
Schiedam Rotierdamsedijk 268
De Nederlandse Opera zal op Dinsdag
1 November a.s. in Amsterdam Maandag
7 November in Rotterdam en Donderdag
10 November in 's-Gravenhage. onder lei
ding van Alexander Krannhals, een op
voering geven van Tschaikowsky's „Eugen
Onegin".
De hoofdrollen zullen door 'drie Rus
sische zangers worden vertolkt Lilia
Lobanowa van de Opera Kiew vervult de
rol van „Tatjana": Iwan Boegajew van
de opera van Leningrad, die van „Lenski"
en Pawel Lisitsian van Moskou (Bolshoi)
zal als „Eugen Onegin" ten tonele ver
schijnen. Van de eigen solisten werken
mee Cora Canne Meijer, Ge Genemans,
Guus Hoekman, Jan van Mantgem. Jo van
de Meent, Chris Taverne en Lidy van
der Veen.
HET is vandaag niet de eerste
maal, dat wij in onz'e doorlo
pende presentatie van gepurper
de, gemijterde en gekromstaföe spre
kers vertegenwoordigers van de
stem der kerk aandacht vragen voor
Kardinal Léger, aartsbisschop van
Montréal, Canada.
Deze prelaat bezit in bijzondere ma
le de gave der welsprekendheid. Wer-
celijk welsprekende mensen zijn als
dichters. Als zij in de kracht hunner
oegaafdheid spreken, ontsteken zij
licht. Het is of het zelfde soort ver
stand dat hen in staat stelt hun woor
den te doen zingen, hen eveneens doet
mderscheiden wat voor hun minder
gelukkige medemensen verborgen
blijft. Dit geldt tot op zekere hoogte
voor alle kunstenaars. Het proza van
grote musici, dansers, toneelspelers,
schilders, beeldhouwers en architecten
onderscheidt zich altijd door bjizonde-
re kwaliteiten.
Kardinaal lc -er, dus. heeft,
niet lang geleden, een rede tot
werklieden gehouden betreffende
wat men (met een zekere devaluatie
van dit woord) het sociale vraagstuk
noemt: „De mens gaat aan het geluk
voorbij en hij verliest wellicht een
unieke gelegenheid, de samenleving
zo te organiseren, dat hij er als een
gelukkige in kan leven". Het thema
van de rede was, dat onze sociale
en dus onze ree' ts- instellingen de
ontwikkeling van onze techniek te
langzaam volgen. Onze materiële voor
uitgang, heeft Jacques Maritain in de
zelfde lijn eens gezegd, pleegt onze
begrippen vooruit te zijn. Men heeft,
menen wij. een even sprekend als een
voudig voorbeeld in het verkeerswe
zen. Wij ontwerpen eerst snelle voer
tuigen en pas later, als er genoeg
ongelukken gebeurd zijn, de juiste
verkeersmaatregelen. Zouden onze in
zichten onze uitvindingen snel ge
noeg volgen, dan zouden wij de laatste
tegelijk met de eerste ontwerpen. Men
kan zeggen, dat onze wijsheid onze
wetenschap niet bijhoudt.
Doch laten wij het woord aan de
kerkvorst, die wij reeds te langdurig
inleiden.
E sociale instellingen die afkom-
Dc ministers van buitenlandse zaken
van Engeland, Frankrijk en de Ver. Sta
ten, dc heren MacMillan, Pinay en Dul
les, hebben gisteren in Parijs de rappor
ten van deskundigen over hun komende
conferentie in Genève met hun Russische
collega Molotof, besproken. Zij hebben
volledige overeenstemming bereikt over
de politieke gedragslijn die zij zullen vol
gen. Morgen zullen zij hun plannen voor
leggen aan hun collega's van dc NATO-
landen, aldus is in een officieel communi
qué bekendgemaakt.
Minister Pinay deelde aan verslaggevers
mede, dat de Westduitse minister van bui
tenlandse zaken, Von Brentano, het me
morandum beeft goedgekeurd, dat de
Westelijke ministers in Genève aan Molo
tof zullen voorleggen. Pinay had Maan
dag na de ministersconferentie een onder
houd van twintig minuten met Von Bren
tano, voornamelijk over de verwerping
van het Saarstatuut.
De bijeenkomst van de ministers ein
digde pas een uur voor een banket begon,
dat op de Nederlandse ambassade in Pa
rijs werd gegeven voor de ministers van
de Westeuropese Unie.
He) Westen zal in Genève een nieuw
plan voor een Europees veiligheidsstel
sel. gebaseerd op hereniging van Duits
land. voorstellen. Het plan voorziet in
onderhandelingen in fazen, eindigend
met een gelijktijdige sluiting van een
veiligheidsverdrag tussen Oost en West
en hereniging van Duitsland,door vrije
verkiezingen.
Het Westelijke plan is slechts een ruwe
schets en er zal geep ontwerp-verdrag
worden opgesteld als Rusland het plan
niet in beginsel aanvaardt. Over het al
gemeen meent men echter, dat de Sovjet-
Unie nog niets voelt voor loslating van
Oost-Duitsland en dat zij zal blijven aan
dringen op het sluiten van een veilig
heidsverdrag voor er onderhandeld kan
worden over hereniging van Duitslad, Dit
is echter voor het Westen onaanvaard
baar.
Naar in conferentiekringen verluidt
hebben de Westelijke ministers gisteren
ook gesproken over de ontwapenings
kwestie.
gen en bevolkingsgroepen, bij elkaar on
geveèr 500 mensen, besloot dit deel van
geyeer tegen kwart over elf in
dl morgen (16.45 uur Ned. tijd) vertrok-
kin Koningin en
weer naar de Eortbaai om-ich m te sche
pen aan boord van de „De Kuytei en
naar St. Eustatius te vaten.
Het debarkeren op St.
nog iets moeilijker dan
hier ontbrak iedere, «telgen Behulpzame
handen hielpen Koningin en Prins eenter
veilig aan land.
„St Eustatius is in de geschieden s be
kend als de eerste plaats ',®r
de Amerikaanse vlag heef be®r,°®
1776. Daarop kwam de Bntse adrniraal
Rodney het eiland in 1732 verwoesten
St Eustatius is er sindsdien nooit meer
bovenop gekomen", aldus de heer viai n.
de administrateur van het eiland, m zijn
begroetingsrede.
Na een défilé van de bevolking en een
rondrit door Oranjestad. Keerde net g -
zeischap terug aan boord van de
Ruyter", die tegen half negen st Maarten
weer bereikte, waar Koningin en -
hun intrek namen in het Little Bay
Ter gelegenheid van d'e^ol-
bezock zijn op de Ned. Antill Huj,orde
gende onderscheidingen m de
van Oranjc-Nassau verleend:
OP CURASAO: ,k
Commandeur: mr F. E. J. van
chef van het kabinet van de gouverneur.
Officier: hoofdcommissaris van po 1 1
M. W. van 't Hof.
Riddeif 1ste klasse: ir H. de Kiêwit, i-
recteur openbare werken, frater tnaeuu
die dirigent was bij de kinderzanghuiae,
cn A. N. Th, van Meetoren.
Gouden medaille (bij bevordering): H.
probleem
Molotof wil Europees
aan de kook brengen
(Van onze speciale verslaggever)
GENEVE, October.
Opnieuw komen de ministers van buitenlandse zaken der „Grote Vier"
deze week in Genève bijeen. Zij staan voor de moeilijke taak, de deeis
gevierde, deels gevreesde „geest van Genève" aan te wenden óp zo con
crete vraagstukken als de veiligheidsvoorzieningen in Europa en de verde
ling van Duitsland. Reeds de uitstippeling van de uitgangsposities der beide
fronten maakt bet duidelijk, dat een oplossing niet op korte tijd en niet
met één slag gevonden kan worden. Dé westelijke positie is, dat zonder
een hereniging van de beide Duitse republieken geen vciligheidspact denk'
baar is, dat heel Europa zou bestrijken. Meji stelt zich daarbij voor,
Duitsland de vrije keuze te laten over zijn toetreding lot de Atlantische
verdedigingsorganisatie, in de stellige zekerheid, dat aan het resultaat van
die vrije keuze niet behoeft te worden getwijfeld.
Do Russische opvatting is, dat de I gaat worden voor inblazingen van het
Westelijke binding van de Bondsrepu- Oosten. Volharden de delegaties in Ge-
bliek vooreerst alle discussies over een
hereniging overbodig maakt. Molotof
komt dan ook naar Genève met de op
dracht, een scheiding te maken tussen
vraagstukken van Europa en Duitsland
Ijet eerste vraagstuk aan te pakken en
het laatste te laten sudderen tot een
toekomst, waarin wellicht de Duitse pu
blieke opinie wat meer ontvankelijk
steekt vastberaden de straat over. Hij komt er,
veilig en wel, maar achter hem is het met zo
best. Het is zijn schuld, dat er nu twee auto. s wat
al te dicht tegen elkaar aan staan, want (n zijn
haast heeft hij helemaal vergeten, dat rood licht
„stoppen" betekent en dat doorlopen met de fiets
aan de hand verboden is!
nève in deze standpunten, dan loopt de
conferentie gevaar, ondanks alle glim
lachen, reeds in de procedurekwesties
te blijven steken. Dat past evenwel
slecht bij de nieuwe atmosfeer der
grote politiek en zo kan men zich troos
ten met de gedachte, dat de delegaties
zich ook voorzien hebben van plannen
die zouden kunnen dienen voor het tus-
tenstadium tot de tijd der meer omvat
tende regelingen. Wij leven nu eenmaal
onder de ietwat verhelderde lucht der
coëxistentie, die in werkelijkheid niet
veel anders betekent, dan dat men het
goede voornemen maakt om ook bij
onopgeloste problemen met draaglijke
omgangsvormen naast elkaar voort te
leven.
brede rug van Molotof zal schuil gaan,
speelt hoegenaamd geen rol. Het is
alleen maar pijnlijk voor de westelijke
partijen het nooit erkende communisti
sche regiem een paar stappen op het
internationale parket te zien wagen,
maar voor de Russen zijn deze volg
zame heren zeker geen blok aan het
been.
Hoe anders dat in de westelijke con
stellatie is, is in de laatste weken al
wel gebleken uit de nerveuze gestes,
waarmee men in Bonn heeft gereageerd
op de „Times"-suggestie, dat men in
geval van nood bereid zou moeten zijn
het Duitse dossier voorlopig in de Ia te
leggen en onafhankelijk daarvan de
Europese veiligheid een nieuwe steun
te geven. Zulke plannen zijn lijnrecht
in strijd met de nieuwe politieke lijn,
die men in Bonn al enige tijd volgt en
die sedert het bezoek van dr Adenauer
aan Moskou bijzonder duidelijk is ge--
worden.
Het is nog niet zo lang geleden, dat
het in Bonn als laatste wijsheid gold
dat de Duitse hereniging pas aan het
einde van een lange periode van inter
nationale, ja globale ontspanning zou
kunnen staan. Blijkbaar hebben de
Westduitse politici zich, vooral bij hun
bezoek aan het Kremlin, gerealiseerd
hoeveel kansen hun nationale verlan
gen op die lange weg heeft om onder
de wielen te geraken. Het geldt nu in
Bonn dan ook als een ijzeren wet, dat
men het streven naar een Oost en West
omvattend stelsel van garanties in
Europa onlosmaakbaar moet verbinden
aan een oplossing van het Duitse pro
bleem. Geen wonder dan ook, dat de
Westduitse regering terstond in Londen
gepeild heeft wat er achter de toewij
ding van de „Times" voor een tussen
plan kon steken. Dat te meer, omdat
men in Bonn een ietwat pijnlijke herin
nering bewaart aan de eerste vorm,
waarin Eden's plannen voor een zóne
van ontspanning langs het ijzeren gor
dijn waren gevat.
In elk geval is in de publieke
opinie in Duitsland de indruk weer
levendig geworden, dat zulke plan
nen nog altijd in de vorm van
„Ersatz"-oplossingen zouden kunnen
terugkeren. De geruststellende ver
zekeringen, die in Londen aan de
Duitse ambassadeur, baron Von
Herwarth, zijn gegeven, hebben
klaarblijkelijk in Bonn niet alle zor
gen weggenomen. Het begin der con'
f eren tie wordt daar namelijk geac
compagneerd met zulke zwaarwich
tige woorden als „verraad". Duitsland
zou zich, zo heet het daar in zeer
gezaghebbende bladen, door het Wes
ten verraden voeleii, indien de Britse
regering zich inderdaad op de door
de „Times" aanbevolen weg zou wil
len begeven.
Men realiseert zich, dat de Russen
intussen de prijs voor een Duitse her
eniging ongeveer verdubbeld hebben.
Minister Von Brentano heeft onlangs
nog weer eens beweerd, dat de Russen
geen ontspanning mocht worden aan
geboden, zolang zjj de hand niet van
Duitsland wilden aflaten. Maar de ont
spanning is inmiddels zo ver gevorderd,
dat zelfs de Duitsers zich er niet aan
hebben kunnen onttrekken, en minder
dan ooit maken de Russen in Oost-
Duitsland aanstalten hun koffers te
pakken.
De Westduitse bewapening heeft, af
gezien van het feit, dat zij nog altijd
geen soldaat geproduceerd heeft, haar
afschrik voor de Russen verloren. De
ontwikkeling der atoomwapens heeft
snellere voortgang gemaakt dan de
Westduitse plannen om ouderwetse
divisies op de been te brengen. De
Frans-Duitse toenadering is zie de
Saar nog altijd niet zovqr geschre
den, dat zij cement levert voor de wes
telijke eenheid.
Neemt men een cn ander bij elkaar,
dan heeft men reden genoeg om aan te
nemen, dat de Russische positie op deze
nieuwe conferentie aanzienlijk sterker
is, dan toen de ministers in de barre
winter van 1954 voor de grimmige cou
lissen van Berlijn bijeen kwamen.
In Berlijn leefde men nog in de tijd
der klinkende propaganda-leuzen,
waardoor de westelijke eenheid niet op
zware proef gesteld kon worden. In
Genève echter zal men voor die een
heid ook een materiële inhoud moeten
vinden, die past bij een politieke con
stellatie, welke de kern van het Duitse
probleem naar de toekomst heeft ver
legd. Dat is een voor de onzichtbare
partner van Genève pijnlijke realiteit.
In Berlijn gooiden de staatslieden nog
voor eikaars neuzen de deur met een
smak dicht. In Genève dóét men zulke
grove dingen niet. Wel spreidt zich een
dikke najaarsmist over het Meer van
Genève en ziet men de schittering van
de Mont Blanc alleen op een plaat in
het toeristenbureau, maar ook nu blijft
Genève de achtergrond voor correcte
en vriendelijke onderhandelingen.
stig zijn uit de tijd van het
handwerkschap hebben zich min
der snel ontwikkeld van 't verschijnsel
van de mechanisatie van de arbeid
Het gevolg is, dat wij ons bedienen
van een eigendomsbegrip, dat niet
meer voldoet aan de eisen der recht
vaardigheid. „Een aandachtige studie
van ons levensmilieu doet ons seen
verandering voorzien in deze grondbe
grippen onzer samenleving. De produc
tietechnieken neigen naar een steeds
verdergaande mechanisatie, en men
voorzegt ons. voor 1375. een graad
van ..automation" typisch Noord-
Amerikaans woord „die een nog
veel reusachtiger productie zal moge
lijk maken dan heden, met een mini
mum aan gespecialiseerde werk
kracht. Wat betekent, dat, zo in 1980
de sociale structuur niet zal zijn ge
wijzigd. enkele mensen de gehele pro
ductiemacht zullen bezitten en de
mensheid, in haar gSheel. een consu-
me"tpnkudde zal geworden zijn"
„De mechanisering van de arbeid is
een fenomeen dat wii moeten aanvaar
den zoals de wisseling der seizoenen.
Maar evenals de seizoenencyclus on
ze vraagstukken niet doet verdwijnen,
mag de machine de mens niet ver
morzelen".
DE kerk dringt op de vereiste her
vormingen onophoudelijk aan.
De kracht waarin zij dit doet, is
haar geestelijke zending. Maar. zegt
Kardinaal Léger, deze ontplooit zich
slechts in die mate als vooral de on-
dernemeps daarin aandeel nemen Dit ia
menen wij. een gewichtig punt. De
hervormingen welker noodzaak uit de
woorden van de kardinaal voortvloeit,
zijn van juridische, en in ieder geval
tijdelijke aard. Is het waaf, dat de
geestelijke kracht der kerk op hun ver
werkelijking inwerkt, dan moet deze
zich in het optreden der verantwoor
delijken Uiten: door een „overtuiging
zegt de kardinaal, „die door de gelovi
gen wordt aanvaard".
„De ondernemers dragen dus de
verantwoordelijkheid voor wie zij in
hun dienst hebben, en zij moeten hun
werklieden in gunstige omstandigheden
brengen voor de ontluiking van deze
bovennatuurlijke roeping. Niet door het
richten van vrome aansporingen tot
zijn personeel zal de ondernemer aan
de eisen van zijn zending voldoen,
maar door een gunstig klimaat te
scheppen voor de ontplooiing van de
menselijke -persoon bij de arbeider. Er
bestaan omstandigheden van arbeid en
behuizing die de mens afkeren van
alles wat geestelijk is. Om God te ken
nen, is een toereikende vrijheid no
dig. die niet bestaat als het individu
ondergaat in zorgen wegens gebrek
aan inkomen, door werkloosheid of
promiscuïteit in Zijn woning. De zin
voor het goddeliike aan de mensen her
geven. is gelijkelijk zich inspannen om
de zin voor het menselijke terug te
vinden".
J. H. C. Creyghton S.J.
De K.A.B. zal waarschijnlijk niet over
gaan tot stichting van een afzonderlijke
diocesane bond in het nieuwe bisdom
Groningen. Dit verklaarde de bondsbe-
stuurder, de heer T. H H. van Tongeren,
uit Utrecht, op de vergadering van het
district Doetinchem In het bisdom Gro
ningen zijn een kleine 7 000 leden. Dit
aantal acht men te gering om de hoge
kosten van een eigen bondsapparaat te
billijken. De Utrechtse bond zal daarom
na de benoeming van de bisschop te Gro
ningen waarschijnlijk in een interdioce
sane bond worden gewijzigd. Het nieuwe
bisdom Groningen en de eor-ectie van de
grenzen van het aartsbisdom Utrecht be
tekenen voor de Utrechtse bond van de
K.A.B. een totaal verlies van ongeveer
12.000 leden, te weten 7.000 in de drie
Noordelijke provincies 4300 in het Gooi
en circa 700 in Zuid-Holland. Het al of
niet splitsen van de Utrechtse bond zal ter
beoordeling worden voorgelegd aan de
Groningse bisschop. Ook zal rekening
worden gehouden met wat de andere
stands, en vakorganisaties doen. aldus de
heer Van Tongeren. Zoals reeds eerder
gemeld, leeft evenmin in de Aartsdioce
sane Boeren- en Tuindersbond de gedach
te een scheiding in het werkgebied der
organisatie door te voeren.
Na de beëindiging van de kapelwagen
missie 1955 zijn een Nederlandse en een
Vlaamse kapelwagen van c'e Oostpriester-
hulp en een aantal missionarissen uit
Oostenrijk naar Rome vertrokken. Van
daag zou deze groep priesters door de
H. Vader in audiëntie ontvangen worden.
