voor een bankroet
ïriesle historie voor de Hohenzollern
Soekarno ziet grootscheeps
complot tegen Indonesië
or
3
Peron's experimenten woren eenzijdig zonder voste bosis
Het leger der huurlingen
'mSW.
Verschrikkelijke tegenstellingen
Onthullingen over geheime documenten
Observator
Kroonprinses Cecilie gaf een deel van
het familiefortuin weg
Verzet van Otto Groha
ST
Engelse en Amerikaanse financiers hebben
een overeenkomst gesloten, om zich bij de
economische ontwikkeling van het bevrijde
Argentinië te interesseren. De Amerikanen
waren er reeds tijdens het regiem van Juan
Domingo Peron in geslaagd, weder vaste
voet in het economische bestel van het land
te krijgen. Noodgedwongen had de dictator
hun financiële bijstand moeten aanvaarden
en het economische isolement, waarmede hij
zich van het buitenlandse kapitaal onaf
hankelijk had willen maken, moeten ver-
breken. Het streven naar autarkie was voor
de zoveelste maal in de wereld op een mis
lukking uitgelopen. Wat de Engelseu
betreft, ze hadden noodgedwongen belang
rijke investeringen, o.a. in de spoorwegen,
moeten prijsgeven en tevens lijdelijk moeten
aanzien, dat de Amerikanen min of meer
hun plaats innamen. In hun periode van
„austerity'' konden ze niet voldoende
Argentijns vlees kopen en er ontstond ook
door andere oorzaken een situatie, waarin
de Engelsen een voorheen sterke positie
allengs moesten opgeven.
Een proces, dat geen oplossing bracht
Strijd
PAGINA 3
en
ler-
lere
dag
live
lag-
7—8
:lke
den
ïer-
•ius,
lijk,
127
Vit-
nen
)aer
3rdt
Jgel
lag-
ir.
Ru-
dem.
1)
uur:
1. v.
ood<*
r,u-
elro:
:B'e-
isei:
itirik
hel
»r>.
iten
De-
10U-
Ter
i de
ma-
aas-
We-
het
mtie
erk-
atst.
rij-
Ode
oest
p de
nog
ter
een
•rla-
eer-
Niet
*ras-
dert
i Fa
nber
rote
uit
tge-
loek
l in
be-
cien
inks
let-
loor
de
huis
iloe-
Dnd.
t is
ïaar
irbij
t 's
leg-
was
mej.
iram
en
j lS
ïaar
ar-
eed
ng-
lot-
;er-
>or-
de
te
:ch-
dat
?e-
jun-
ater
'an-
llis-
aelt,
irer-
voe-
in
aan
ac-
lan-
Coo-
het
Kup
kan
men
niet
raid
mde
sa-
ten
kon
ire-
cer-
teu-
iien
r in
ven
ling
ino-
uw-
1818
KA.
Ze keren thans terug en ook Engels kapitaal zal dus aan de weder
opbouw van Argentinië tot een zo welvarend mogelijke staat ee -
nemen. Zo welvarend mogelijk.... Dit is een heel voorzichtige
uitdrukking, geïnspireerd door de merkwaardige positie, waarin ie
land der Pampas zich bevindt. Het in 1946 nog rijke Argentuue is
thans arm, het heeft groot gebrek aan buitenlandse deviezen expoi-
teert veel te weinig van zijn voornaamste product: vlees, dat voor
de Tweede Wereldoorlog in enorme hoeveelheden naar Europa ging.
Door het dalen van de export verminderde de Argentijnse deviezen-
en goudreserve m de eerste twee jaren van Perons regiem van meer
dan zes op namvelijks drie milliard pesos. Maar, zo ze, de dictator
tot zijn „descamisiadó's"zijn mannen zonder hemd: wat hebben
jullie aan al die milliarden op papierWorden jullie er beter van,
als de staat het geld oppot? En aldus bracht hij deze staat op de rand
van het bankroet.
De gevolgen hiervan zouden zich vroe-
;er of later ook onder zijn bestuur, indien
lit was blijven voortbestaan, hebben doen
'e-neleri Voor de Argentijnse arbeiders
massa leek de bedreiging er een van een
uur, opgeroepen door de in een boek
gedrongen werkgevers en grootgrondbe
zitters. Zij hadden veel hogere lonen ge-
kregen en hun koopkracht was in belang
rijke mate toegenomen. De binnenlandse
consumptie van gebruiksgoederen steeg
gedurende Perons regiem van 137,000.000
ton per jaar tot 251.000.000 ton in 1951 en
in de grote fabrieken behoefden de arbei
ders maar vijf of zes uren per dag te wer
ken. Reeds 's middags om twee uur wer
den de fabrieken gesloten. Het resultaat
was, dat b.v. in de Jame-autofabrieken,
waar 10.500 man werkten, slechts 15 Ar
gentijnse volksauto's per dag werden al-
geleverd en er, mede doordat er geen a -
Viezen waren om buitenlandse wagens te
Importeren, er in Argentinië nog nauwe-
- i. i14-V» o»-»c todon
modernste, alhoewel ze op een eeuwen
lange geschiedenis kan terugzien. In de
vorige eeuw werd echter na een grote
brand een aantal krotbuurten met de
grond gelijk gemaakt. Men legde een ge
heel nieuwe binnenstad aan- Deze °A
op de breedste verkeersweg ter gereid,
de Avenida 9 de Julio (Avenue van de ne
gende Juli), maar de havenbuurten
toch weer krotterig en verwaarloosd. In
het centrum van de stad verheffen zich
wolkenkrabbers, maar in sommige voor
steden kan men zich in een dorp wanen.
Buenos Aires kent tevens, evenals som
mige Noord Amerikaanse steden als New
York en San Francisco, wijken, waarin
buitenlanders dicht opeen samenwonen.
Het heeft een Engelse, Noord Amerikaan
se, Duitse en zelfs een Japanse buurt.
Het zijn voornamelijk immigranten, die
hier wonen, waarvan velen in diepe ar
moede leven. Terwijl de z.g. Boca, de ha
venbuurt, hoofdzakelijk uit krotten van
plaatijzer bestaat, rijen zich in het cen
trum de betonnen paleizen van banken
en handelsondernemingen aaneen.
Enreeds voor de poorten van deze
merkwaardige hoofdstad beginnen de ein
deloze Pampa's en daarmede vangt te
vens het grootgrondbezit aan. Als het wa
re direct uit de moderne metropool be
landt men in een tamelijk achterlijke,
agrarische gemeenschap. Deze gemeen
schap is wel een der primitiefste in haar
soort, immers, ze berust op de grote kud
den vee, die door de Pampa's zwerven.
En geperfectionneerde veeteelt, zoals ons
land die kent, bestaat in Argenitnië fei
telijk niet, al zijn er modelrancho's. In
deze Pampa's is een paard goedkoper dan
een fiets, maar de romantiek is uit het vak
der Gaucho's totaal verdwenen en so-
ciaal zowel als economisch zijn ze er nau
welijks op vooruitgegaan. De zegeningen
van het Peron-regiem gingen vrijwel uit
sluitend uit naar de massa in de steden
Als gevolg hiervan is de landbouw van
- ..Er zijn documenten in mjjn handen, die
lijks een auto Je koop was, althans tegen j bewyzen dat de aigemene verkiezingen
worden gebuikt om de republiek Indone
sië naar de ondergang te voeren door het
een schappelijke prijs
De industrialisering van het land werd
ten dele gefinancierd met grote heffingen
ten, koste van de grootgrondbezitters,
maar er was geen sprake van een effi
ciënte organisatie en aldus werd Argen
tinië dat in 1946 inderdaad nog achterlijk
was,'maar rijk in sommige opzichten een
modern land, doch doodarm. Het had m
de Tweede Oorlog schatten v®rdl®n£'
rons experimenten en slechts °P P j3
kloppende industrialisatieplannen kostten
evenwel eveneens schatten en de steeas
stijgende tekorten konden niet door een
opvoering van de productie gedekt wor
den.
Ook zijn tegenstanders zijn het er over
eens, dat Peron met zijn sociale voorzorg
en ook op het gebied van het onderwijs
veel gepresteerd heeft. Dit ging intus
sen ten koste van de geestelijke vrijheid
en de welvaart van het land, dat steeds
meer van de rest van de wereld werd
afgesloten.
Bovendien, de gelden, die ervoor uit
getrokken werden, kwamen niet uit nor
male hulpbronnen van de staat, doch wer
den uit diens reserves geput, zodat de fi-
nanciële stabiliteit van het land als het
ware uitgehold werd. En al rezen er dan
op tal van plaatsen fabrieken uit de grond
en al konden daardoor de importen ver
minderd worden, de industrialisatie
bracht in werkelijkheid geen geld op.
Het experiment van Peron heeft intus
sen in Argentinië geen totale verandering
teweeg gebracht. Er rijzen nu weliswaar
kazernewoningen en wolkenkrabbers uit
de Pampa's op, maar deze vooruitgang
is feitelijk slechts schijn. Nog steeds is
Argentinië een land van uiterst schrille
tegenstellingen. Wat dit betreft, is de
hoofdstad Buenos Aires wel typerend. De
ze stad van vier millioen inwoners, de
grootste van Zuid Amerika, is tevens de
plegen van sabotage op economisch en po
litiek terrein", aldus verklaarde president
Soekarno Donderdag tüdens een rede te
Bandung ter gelegenheid van Heldendag.
De president zei. dat er elementen in
Indonesië aanwezig zijn, die subversieve
acties voeren om de proclamatie der re
publiek van 1945 ongedaan te maken.
Argentinië, ondanks de industrialisatie of
liever, juist daardoor hetgeen uiter
aard niet noodzakelijk is nog steeds
ten achter. Het probleem van het water
is er nog lang niet opgelost, de velden
kunnen in tal van streken niet behoorlijk
bevloeid worden. Menigmaal regent het
maanden achtereen niet en dan bedekt
een bruinachtig stof het land als met een I
dodenwade. Tegen de tweede schrik van de
landbouwers en ook van de veehouders,
de sprinkhanen, is evenmin veel gedaan.
De sprinkhanen zijn met hun millioenen-
zwermen niet alleen een gevaar voor de
landbouw, maar ook voor de veeteelt, om
dat ze behalve de gewassen van het veld,
ook het gras verslinden. Letterlijk alles
wordt kaal gevreten
Pogingen, om waterreservoirs te vor
men, zijn wel gedaan, doch op .veel te
kleine schaal. Het regenwater wordt ner
gens opgevangen, met het gevolg, dat
wanneer het regent de primitieve land
wegen in onbegaanbare modderpoelen ver
anderen, waardoor het transportwezen
verlamd wordt, soms weken achtereen.
Dan stagneert soms zelfs de toevoer
naar de hoofdstad. Rond Buenos Aires
verheffen zich de „frigerificios", de reus
achtige vleesfabrieken. Daar worden elke
dag twee duizend stuks vee tot bussen-
vlees verwerkt. Argentinië is het land van
het corned beef en het was als zodanig
lang een grote concurrent van de Ver
enigde Staten.
Er was in de laatste jaren geen noe
menswaardige export meer en de ..fri
gerificios" behoefden niet op volle kracht
te werken. De autobanen, welke naar de
hoofdstad werden aangelegd, droegen
geen zware trucks. Er was niets om te
transporteren. De veestand was met 10
pet achteruit gegaan, de plaatselijke con
sumptie van vlees overal in het land,
dank zij hogere lonen en betere sociale
verzorging met honderd procent geste
gen.
Het resultaat was evenwel geen grotere
welvaart. Er kwam voor het volk veel
meer wol beschikbaar, omdat de produc-
ie daarvan constant bleef. Engeland boy-
■otte echter de invoer van Argentijnse
wol en aldus kwamen er niet de nodige
deviezen binnen voor de aankoop van
landbouwmachines, werktuigen etc. Door
ossen getrokken ploegen zijn in Argenti
nië nog heel gewoon
Wat elders als een normale luxe werd
beschouwd, was in Argentinië niet meer
voorhanden. Men kon er geen fototoestel
len en geen schrijfmachines meer kopen.
Peron wilde van Argentinië het agrari
sche land bij uitstek, een industrieland
maken. Maar hij liet na, hiertoe de nodi
ge grondslagen te leggen en verwaarloos
de een der voornaamste hulpbronnen van
het land. Hiervan zal wel een der oor
zaken zijn geweest, dat Peron een hart
grondige afkeer had van de rijke groot
grondbezitters en veehouders, die van het
begin af aan zijn tegenstanders waren.
Een halve dag werken was in Argentinië
geen leuze, maar werkelijkheid voor de ar
beiders in de fabrieken. Op het platte
land had de arbeider evenwel weinig ge
wonnen. Tegen de woningnood in de ste
den en op het platteland was weinig ge
daan. Er heerste onder de arbeiders in
de steden een schijnwelvaart. Dit is nog
steeds in belangrijke mate zo. Het nieuwe
regiem zal dit alles niet met één slag
kunnen veranderen, ook niet met buiten
landse financiële steun. Daarom ligt het
voor de hand, dat het met een steeds stij
gende ontevredenheid, niet alleen bij de
arbeiders zal hebben te kampen. In dit
licht gezien, is Perons recente bewering,
dat hij bij de volgende verkiezingen de
overwinning zal behalen, als hij zich can-
didaat laat stellen, niet helemaal bluf. Er
wordt voorts beweerd, dat hij in Nicara
gua, een staatsgreep voorbereidt tegen
het nieuwe regiem, hetwelk de fout be
gaan heeft, hem vrij te laten gaan. Hij
heeft nog vele aanhangers in Argentinië,
zo wordt beweerd. Maarook hier
zal de tijd alles leren
Een autobaan in Argentinië bijna
zonder auto's. De weg is modern,
maar er waren geen deviezen, om uit
het buitenland auto's te importeren
Op de achtergrond een huurkazerne,
desondanks heerste er een grote
woningnood in het land.
stadia: een ontwrichtingsperiode en een
omwentelingsperiode. Gedurende de
eerste periode wordt gestreefd naar
chaos op alle terreinen. Er wordt ge
poogd tweèdracht te zaaien tussen de
T.N.I en de oud-KNIL-leden. Er wor
den opstanden ontketend op West-
Java, de Molukken, in Atjeh en Celebes.
In de omwentelingsperiode zouden vol
gens Soekarno pogingen worden gedaan
een federale structuur in de staatsappa
raten in te voeren, en nieuwe betrek
kingen met Nederland aan te knopen.
Soekarno zeide, dat hij ruchtbaarheid
Uit de documenten blijkt, dat er een
tweedelis plan bestaat om de R. I. ten
ondergang te voeren, zo zei Soekarno Het aan de documenten gegeven had, omdat
oevcto deel dat op korte termijn moest 'and en volk voor een beslissend ogenblik
werken noemde hij mislukt. De toege- staan. „Op deze heldendag moeten wij er
,=te VAeïhoden waren: economische on-ons van bewust zijn, dat de R.I. door
paste method n mrmntio en vele gevaren omringd is". Soekarno riep
het volk op om terug te keren tot „de
geest, die op 17 Augustus 1945 werd ge
boren".
dërmiining door sabotage, corruptie en
seldvervalsing en tenslotte het toebren
genvan degenadeslag van buitenaf als
deze methodes succes zouden hebben op
geleverd.
Daarnaast wordt ernaar gestreefd dat
de R. I. verdragen met het buitenland zal
sluiten, die ze niet kan nakomen*an
bij overtreding tot militaire aci g
Indonesië zullen leiden. Handlangers
degenen, die ondermijnende activiteit e-
ren, worden zelfs geplaatst oP net m -
nisterie van defensie, zo zei Soekarno.
Het tweede deel van het plan berust op
het principe: verdeel en heers. Daarbij
wordt gebruik gemaakt van explosieve
elementen, die in het Indonesische volk
aanwezig zijn. Fanatisme, overgevoelig
heid, jaloezie, haat, feodalisme, provin
cialisme. federalisme, intellectualisme, ar
moede en ongeletterdheid worden hier
voor uitgebuit.
Dit tweede deel van het plan wordt
volgens Soekarno uitgevoerd in twee
De eerste vice-premier, Djanu Ismadi,
de president nauwkeurig bestuderen en
heeft gisterenmorgen tegenover de pers
verklaard, dat hij niets afwist van de
documenten, waarover Soekarno in zijn
rede te Bandung sprak.
Djanu Ismadi zou de verklaring van
een verder onderzoek instellen.
n de Pampa's is het paard nog steeds de betrouwbaarste „P.K. De meeste
wegen veranderen bij regen in een modderpoel.
Blijkens de verslagen in bladen en
tijdschriften worden er per jaar vele
denderende woorden gesproken. Maar
wat komt er in de praktijk dikwijls
weinig van terecht. Als het op daden
aankomt schrikken de aanvankelijk
ontroerden voor een offer terug. Bij
herhaling komt ons dan ook dat evan-
geliedeel van St Joannes voor de geest
over de goede herder en de huurling.
Over de huurlingen, die de vlucht ne
men, wanneer de eigenliefde niet
wordt, gestreeld of het offertje te veel
vergt van bezit, vrije tijd en rust.
Vooral niet vermoeien en rechten
doen gelden met Of zonder C.A.O.
Neen, de algemene houding ook in
het kleine, dagelijkse leven moet nog
danig veranderen. De heiligen-lijst
van de volgende week brengt in de
sector der naastenliefde leerzame, stra
lende figuren op het voorplan. Figu
ren van alle rang en stand. Zodat we
tegelijk kunnen constateren, dat echt
christendom noch van talenten, noch
van rijkdom afhankelijk is, terwijl het
tekort of gebrek evenmin een belem
mering is om de ladder der heilig
heid tot groote hoogte te beklimmen.
Want de eerste figuur, de H. Di-
dacus was een eenvoudige broeder
Franciscaan. Doch een voorbeeld van
opofferende nederigheid. Met ware
doodsverachting verzorgde hij lijders
aan de pest. Dat doet geen huurling.
Van eenzelfde offervaardigheid ge
tuigt het levensgedrag van St Josa-
phat. Een geleerd man, aartsbisschop
zelfs, maar zo vurig en overal tege
lijk in het belang van het zielenheil,
dat de schismatieken hem om het le
ven brachten.
Nog meer bekend is de kerkleraar
bisschop en provinciaal der Domini
canen, de H. Albertus de Grote. We-
S§ g
Buenos Aires gaat groot op de breedste boulevard ter wereld
Avenida 9 d Julio, twee honderd meter breed
Herhaaldelijk heeft prins Louis Ferdinand van Pruisen, het huidige
;oofd van de familie Hohenzollern, gepoogd tot een vergelijk te komen
met de voormalige „Hofrat" Otto Groha, met wie de weduwe geworden
kroonprinses Cecilie op haar levensavond in het huwelijk is getreden en
aan wie ze een groot gedeelte van het bezit der Hohenzollern en bovendien
haar juwelen had geschonken. Kroonprinses Cecilie was een geboren
prinses van Mecklenburg-ScJiwerin. Ze trouwde in 1903 met de fameuze
kroonprins Wilhelm en schonk hem zes zonen. In de verwarring tijdens het
laatste oorlogsjaar en in de eerste jaren daarna ondervond ze, alleen
achtergebleven, veel steun van een gymnastiekleraar, met wie ze in contact
was gekomen. Het was Otto Groha, een man met een nogal avontuurlijke
levensloop.
Otto Groha heeft zich steeds met hand
en tand verdedigd tegen het streven van
de Hohenzollern om het aanzienlijke ver
mogen, dat kroonprinses Cecilie hem bij
testament toewees, weer in het bezit te
krijgen. In Augustus viel echter een uit
spraak van het gerechtshof te Stuttgart
in zijn nadeel uit, althans gedeeltelijk. Dit
gerechtshof verklaarde een der aanhahg-
sels van Cecilie s testament, welke er kort
voor haar dood aan toegevoegd werden,
voor ongeldig en wel op grond van het
feit, dat tengevolge van een ernstige ziek
te de verstandelijke vermogens van de
kroonprinses geschokt waren en ze aldus
niet in staat kon worden geacht een tes
tament in de zin der wet te maken. Door
dit aanhangsel zag Otto Groha zich en
kele millioenen toegewezen, alsmede
prachtige juwelen. Wat de juwelen be
treft, de z-8- smerald der Romanovs, wel-
I ke de kroonprinses van de koningin van
Denemarken had geërfd (deze heeft hij
nog pas in Juni van dit jaar aan een ju
welier te Frankfurt verkocht). Een met
briljanten bezet diadeem en een prachtig
parelsnoer behield hij tot dusver, maar
ingevolge de uitspraak van het gerechts
hof te Stuttgart, zal hij een en ander thans
aan de wettig eerfgenamen dus de fami
lie Hohenzollern moeten teruggeven. Ook
het geld, dat hij voor de wereldberoemde
smerald heeft gekregen, plus rente. Hij
tekende tegen dit vonnis verzet aan. Voor
het overige is nu ook de fiscus tegen
Ihem opgetreden, aangezien hij over het
geen de kroonprinses hem naliet te wei
nig belasting heeft betaald. Bovendien
zal hij de proceskosten moeten betalen
ongeveer twee en een half millioen gul
den
Nog een wapen in handen
Het valt te begrijpen, dat Otto Groha
wanhopig vecht. En hij heeft nog een
machtig wapen in handen. De uitspraak
van het gerechtshof te Stuttgart heeft
n.l. geen betrekking op een aantal zaken
welke hem eveneens door Cecilie nagela
ten zijn. Hiertoe behoort een „biliotheek"
van celluloidbanden, van de „wire recor
der'' waarop de kroonprinses haar memoi
res liet opnemen. Ze kon er nooit toe ko
men ze neer te schrijven, maar op in
stigatie van Otto Groha liet ze die op de
wire recorder vastleggen. Vele avonden
sprak ze er voor en Otto Groha verza
melde aldus een schat van gegevens en
anecdoten over het leven aan de voor
naamste vorstenhoven van Europa, waar
aan kroonprinses Cecilie als schoondoch
ter van Wilhelm II van Duitsland uiter
aard vele en, interessante herinneringen
had.
Het is vooral de eventuele publicatie
van deze herinneringen, welke de Hohen
zollern dwars zit. Ze willen haar met alle
geweld verhinderen, nu Otto Groha gewei
gerd heeft tot een compromis te komen.
Hij is inmiddels reeds begonnen met een
gedeelte In een weekblad met een enor
me oplaag te publiceren. Het is te ver
wachten dat ook de internationale sen
satiepers en belangstelling voor zal koes
teren en dit betekent, dat vooral wanneer
de Amerikaanse kranten de publicatie
rechten wensen een enorm bedrag in
Otto Groha's zakken zal vloeien.
Ie kanten bekeken en besproken. Of
schoon de sympathie voor de Hohenzol
lern over het algemeen niet zo groot is,
werkt Otto Groha's verleden niet bepaald
te zijnen gunste. Hij heeft indertijd vrouw
en dochter om wille van de kroonprinses
in de steek gelaten. Ofschoon ze nu weer
verenigd zijn verwijt men hem zijn on
trouw en acht men zijn huidige bedoelin
gen niet zuiver.
Om een enorm fortuin
Bijzonder interessant is een bepaald as
pect van de gesproken memoires. De
kroonprinses zou daarin uitvoerig vertel
len over haar bezoek aan het hof van de
tsaar en tevens bevestigen, dat een zekere
Anne Anderson, die zich uitgeeft voor
prinses Anastasia de enige overlevende
van de tijdens de revolutie door de bolsje
wieken uitgemoorde tsarenfamilie, inder
daad een Romanov is. Anne Anderson
doet al sinds jaren pogingen om in het
bezit te worden gesteld van een enorm
fortuim dat door de tsaar ten behoeve
van zijn kinderen op een Londense bank
werd vastgezet. Tot dusver heeft Anne
Anderson voor de rechtbank haar aan
spraken nog niet voldoende kunnen recht
vaardigen. Het is niet onmogelijk, dat ook
deze zaak binnen afzienbare tijd veel
stof zal doen opwaaien.
K.H.
om
memoires
de fout be
Otto Grohade man, die
sprekende memoires speelt..
met
en de Hohenzollern de kosten moeten te
rugbetalen voor het engageren van een
advocaat. De totale kosten bedragen onge
veer een ton. Wat de juwelen betreft,
behalve de reeds genoemde is er nog een
aantal, waarvan het bezit hem betwist
wordt. De totale waarde ervan bedraagt
De Hohenzollern hebben
gaan door hem zijn titel van „Hofrat" te
ontnemen, welke ze hem indertijd op ver
zoek van de kroonprinses verleenden. Hij
is daarom zeer op hen gebeten en zal hen
niet ontzien. Ook nieuwe processen welke
tegen hem zullen worden ingeleid zul
len hem, naar hij verzekerde er niet van
weerhouden de memoires ook in boekvorm
te doen verschijnen. Hij heeft aan de
kroonprinses op haar sterfbed beloofd, dit
te doen, zegt hij. Waarom deze, ofschoon
ze nooit iets op papier heeft willen zetten,
een dergelijk verlangen koesterde kon hij
tot dusver niet aannemelijk maken en niet
ten onrechte wijzen de Hohenzollern er op
dat hij in werkelijkheid geen andere be
doeling heeft dan hun eer en goede naam
aan te tasten en daaraan te verdienen. De
rechters zullen nu moeten uitmaken of Ot
to Groha verder mag gaan met de publi
catie der memoires die volgens hem ge
weldig opzien zullen baren.
In Duitsland wordt de onverkwikkelijke
kwestie uiteraard met grote belangstel
ling gevolgd en ze werd in de pers van al-
derom een alles offerende mens zon
der zich rust te gunnen, waar hij be
langen van Kerk en zielen bedreigd
wist.
Dan vieren we nog het feest van de
grote St Gertrudis, die apostel van het
H. Hart. Haar geschriften zijn nóg
beroemd en van aangrijpend gehalte.
Echter wederom, wat een kruisiging
van zichzelf om de Beminde en het
heil der schepselen.
Tenslotte eert de Kerk St Gregorius
de Wonderdoener. De man door wie
O. L. Heer in de derde eeuw talloze
wonderen bewerkte in zijn arbeid: de
bekering van heidenen.
Deze heilige is ook het bijzonder
voorbeeld van gebed en onwrikbaar
geloof. Heel begrijpelijk is het dat de
Kerk in het officie van St Gregorius
de passage uit het evangelie van St
Lucas over het „Habete fidem Dei:
hebt Gods geloof, heeft ingeschakeld-
Bij deze gelegenheid werd de leer
lingen voorts nog gezegd:
„Voorwaar Ik zeg U: alwie tot
deze berg zegt: verhef u en werp u
in de zee; terwijl hij in zijn hart niet
twijfelt, maar gelooft, dat geschiedt,
wat hij zegt, het zal hem geworden.
Daarom zeg Ik U: Al wat gij in het
gebed verlangt, gelooft, dat gij het
verkrijgen zult en het zal u gewor
den".
Deze uitspraak is van grootse allure
Maar dikwijls misverstaan omdat men
sen niet verkregen, wat zij vroegen.
God zou dus in tegenspraak zijn met
Zichzelf. De Goddelijke Voorzienigheid
staat echter vaak voor een conflict tus
sen de wens van betrokkene en diens
geestelijk en lichamelijk heil.
Moet O.L. Heer dan verhoren, al is
het in het nadeel van de vrager of
vraagster? Terwijl Hij met zo'n ziel
misschien nog grootsere plannen heeft?
Bij dood en ziekte vragen we ons
in kortzichtigheid dikwijls af: Waarom
dan toch?
Boven aangehaalde 'uitspraak over
geloof, dat bergen in zee doet ver
dwijnen, is voor geen tweeërlei uitleg
vatbaar. Is er ondanks werkelijk rots
vast geloof en vertrouwen toch geen
verhoring dan rest ons slechts een
blindelinge overgave aan Gods H.
Wil. Want God is liefde.
Merkwaardig is overigens, hoe een
zieke of anders gedupeerde, hierbij ge
steund door voorlichting van Boven,
heel dikwijls beter aanvaardt dan zijn
omgeving. Nog onlangs maakte eenon-
geneeslijke zieke ons de opmerking, dat
hij eigenlijk trots moest zijn op zijn
lichamelijke ellende, omdat O.L. Heer
hem had waardig gekeurd zo'n last op
zijn schouders te leggen.
Uit zo'n verklaring blijkt duidelijk
bovenaardse inspiratie. Van rotsvast
geloof en vertrouwen gesproken.
prins Wilhelm met zijn gemalin, kroonprinses Cecilie, kort voor
zijn dood.
ARGENTINIË
