I1V TURIJN
GELOOF EN TWIJFEL
AGENDA
Portretgalerij
Moederlijk de uwe...
a
n
Wl LL'S
Wl LL'S
in een voorjaarscollectie
A li
Ris* «i.
II
ZATERDAG 19 JANUARI 1957
PAGINA 7
-
jde
Op zondagen vieren de skiënde
Turinezen hun dagje-uit naar
Sestrière. Zij flitsen er hun kle-
dingkleuren dwars door het zo
veel ingetogener beeld van een
semi-permanente hotelbevolking.
Rood en blauw, en geel en wit.
Met op de hoofden de kermisach
tige imposanterigheid van de
bontmutsen die hun ontstaan te
danken hebben aan de Ameri
kaanse woudloper Davy Crocket.
litkAó*
Toen ik mijn nieuwe agenda
aan het invullen was tussen
het links en rechts goede wen
sen uitdelen voor mij hét
werkje voor Nieuwjaarsdag --
bedacht ik dat een ervaren
mensenkenner aan de manier
waarop dit karwei ondernomen
wordt, aardig wat kan afleiden.
i I r'
i IP, jjjh
s)> K
Eindelijk een eigen woning.
Glycerine Cream.
Glycerine Cream
P|
en
w9'
hopP$
ft'astapd
aas w
r<;
18**
iM1*1
Voorjaarsmode
De dag daarop, in hun eigen stad.
2iin al die kleuren en al die bonte
kattestaarten weer taboe. Zij vallen
dan weer terug in de sfeer van be
heerste ingetogenheid die bij alle uit
bundigs zo kenmerkend is voor de
mode van dit land. Die mode vinden
wij ook in Turijn hoe vreemd dat op
het eerste gezicht ook schijnt.
ELéGANCE
Zoals Rome immers het politieke en
culturele centrum is van Italië en Mi
laan het middelpunt van het econo
misch leven zo liggen in en rond Tu
rijn de belangen van de industrie,
toch heerst ook daar in de winkel
straten en in de etalages onder de ar
cades van de Via Rome de élégance.
c heren der schepping kunnen zich
aar bijvoorbeeld hullen in overhem
den met één nuance lichter getinte
strikjes. Die strikjes zijn als een lint
20 smal en de kruislings over elkaar
geslagen einden worden alleen maar
door een stoffen knoop bijeen gehou
den Voor de vrouwen etaleren de
winkeliers nog sneeuwschoenen in
combinaties van wildleder met een
gebreide inzet zoals wij die ook wel
JIiimantel* ln combinaties met leer,
kim weefsels en zelfs nylon bont
w"® V1?den" Diezelfde vrouwen
haar en spangen in het
nen fZy Pen er op Seklede schoe-
zen w!i™,arschijnlijk sPbse neu-
liinèr, „A 1J schoenen waarin
jan ten was gegarneerd, evenals een
gebreide aquamarijn wollen tas met
een opvallende metalen gesp.
GEEL DOMINEERT
Zoals de Italiaanse vrouw, evenals
de Franse, bekend is om haar voor
keur voor zwart, zo wordt haar thans
door de confectiebedrijven van haar
land een feest bereid met lichte kleu
ren. Die kleuren worden ofwel in de
meest geraffineerde combinaties ver
werkt, ofwel in tegen een uiterst
lichte ondergrond geplaatste fantasie
dessins. Geel domineert in de voor
jaarscollecties het meest, onmiddellijk
gevolgd door lichtblauw. Dc rose tin
ten zijn tamelijk aan de bleke kant,
maar het rood gaat weer het meest
de richting van kreeftrood. Wanneer
er blauw verwerkt wordt is dat don
ker en diep. En als ondergrond voor
gekleurde dessins kiest men meestal
wit bij dessins als fijne rose met grij
ze ruitjes ofwel citroengele met licht
blauw gemengde Glen Urquhart rui
ten.
Het confectie-kleurenbeeld voor de
zwartdragende Italiaanse vrouw is
voor deze zomer inderdaad een heel
stuk fleuriger geworden. Maar als u
in de komende maanden Italië be
zoekt kan het u opvallen dat er in
al deze kleuren toch een gedempte
sfeer schuilt. De sfeer van terughou
ding iri kleur en snit die voor een
deel het karakter van de goede kle
ding in dit land bepaalt.
ELSE DAN AH
Rjnen van een pumpmetndieavain dC Mist^ze Rnusch voorjaarsmantel van Pirelli (Milaan). Raglan mouwen, een
worden met"'8*3 e" die gesloten laa9 aflopende halve ceintuur en een doorgestikt schouderstuk vormen de
worden nmi f JU' Qle gesloten
oraen met veters op grove haken
een °nZ® Smaak alleen maar bij
een grove schoen zouden passen.
U6 COLLECTIES
In datzelfde Turijn zag ik de
Jaarscollectie van 146 prominente Ita-
daarvoor0hadCt!kbedriiVen' E2n Week
gesprek met dr w urlch nog ee'i
r6dacteur i A Hermann die hoofd-
Zwitserse Textiel-
A 8eer\ Eonrf gesprek, waarin
?°deiynen Va Woord had voor de
c ie veroorrii1,06 Nederlandse con-
Prestaties de hij en passant ook
het een fPn an deze Italianen. Nu
n Vatl de conf?at het niet de taak
A 6n te creëro 6 °m nieuwe mode-
voornaamste kenmerken van dit model.
"C manlek verouderen.
merendeel A A daardoor voor het
°n Wijde mr,, rnet raSlan schouders
ecn met Pf,n Wen- Marzotto toonde er
e,en siaalkra=n bele r'j knopen en
streepte „,nI,g van een dikke ge-
gF'js. Een =,An m twee tinten
op don- aSr model, van Pirelli,
schouderstA ae grove stiksels in het
halve ceintuur0 °P de laaSgeplaatstë
Zo'n zelfde ceintuur werd eveneens
toegepast door Nico, maar dan op
een" eenvoudige hooggesloten mantel
van een genopte witte stof die een
der grote favorieten voor het komen
de voorjaar belooft te worden.
NIEUWTJES VOOR TAILLEURS
Bij de tailleurs met wijde jasjes
hoort over het algemeen een nauwe
rok, terwijl daarentegen bij de glad
aansluitende jasjes naar verkiezing
een nauwe rok ofwel een rok met
plat ingeperste plooien kan worden
gedragen. De meest geslaagde tail
leurs waren van wollen jersey. Spag-
noli liet er een zien in lichtgroen,
waarbij op de strakke row een wijd
jasje met dolmanmouwen werd ge
dragen en waarbij zowel voor de
randen als voor de kraag het ribspa-
troon van de stof diagonaal verwerkt
was.
Een ander model van dezelfde ont
werper had een glad aansluitend jas
je met op schouderhoogte ingezette
mouwen en met knopen gegarneerde
zakken op de heup. Van Elle Erre
was er een jeugdig tailleur van een
fijn geruite kamgaren stof voor een
wijde plooirok die onder een half
aansluitend jasje met twee rijen kno-
pen en een bandgarnering werd ge
dragen.
Een nieuwtje, dat in tal van Ita
liaanse confectie-voor jaarscollecties
opgang maakt is het gebruik van ver
schillende soorten stof voor het jasje
en dc rok van een tailleur. In al der
gelijke combinaties moet er echter in
een van de kleuren overeenstemming
zijn. Merving gaf daarvan een voor
beeld door bij een marineblauw met
wit pied de poule wollen jasje een
effen gabardine te kiezen voor de rok.
WIJDE ZOMERROKKEN
Er waren vrijwel evenveel japon
nen met nauwe als met wijde rokken,
ofschoon vooral voor de zomermodel-
len de wijde rokken in de meerder
heid waren. Die wijde rokken dan
weer in combinatie met een nauw
sluitend gedecolleteerd bovenlijf. Dik
wijls werd daarbij een cape of bolero
gedragen van dezelfde stof, zoals on
der andere op een strakke mouwloze
grof gebreide marineblauwe japon
van Tosco die een bolero had in empi
re stijl, waarvan de kraag en de man
chetten met' wit piqué waren gegar
neerd.
Ideaal voor zomeravonden vond ik
de met satijn gegarneerde jersey
blouses, evenals de met glanzende pa
rels bezaaide gebreide sweaters, beide
uit de collectie van Alma. Bij de ac-
cesoires noteerde ik bovendien nog
een purperkleurige mof die met bril-
(Van onze mederwerkster)
Het waren wèl twee
uitersten waar wij mee
werden geconfronteerd
toen ons onlangs in Am
sterdam de collectie van
Tine Eijlders werd ge-
toond: aan onze linker
hand een grauwe regen
lucht zich weerspiegelend
in de Amstel en aan onze
rechterhand een va-et-
vient van vlinderachtige
toiletjes.
En het is alsof mevr
Eiilders ook bij het ont
werpen van sommige ja
ponnen uit deze collectie
aan een contrast heeft
gedacht. Haar geloof in
het voorjaar manifesteert
zich in de zonnige motie
ven maar haar twijfel aan
ons klimaat in de keus
van het materiaal: wollen
mousseline, soepel, kreuk
vrij en tegelijk zo behage-
lijk dat het traditionele
wollen vest de aardige
snit niet laat onderdui
ken. Me'vr.. Eijlders voert
veel van de zeer wijde
rokken met vlieseline
zodat ze feestelijk uit
staan. Onze bakvissen
moeten hier wel wég van
zijn als ze tenminste niet
terug komen door de prij
zen die hoewel niet onre
delijk toch het budget
van de meesten te boven
gaan. tenzij moeder bij
springt. De wollen toilet
jes zijn naar onze mening
het sterkst. De ontwerp
ster durft hier en daar
ook wel apart te zijn,
maar dat is niet altijd ge.
lukkig.
De kragen hebben haar
speciale aandacht. Ze zijn
afknoopbaar of geheel los
als een kapmanteltje, zo
als bij een nauwsluitende
antracietkleurige zijden
japon waarbij genoemde
kraag heel flatteus was
gemaakt van witte organ
die. Een vondst was de
cape-kraag van een wit
genopt tulen bruddstoilet
die ter vervanging van
een sluier over het hoofd
kan worden gedragen.
We zagen verder veel los
se befjes die gebloemd
of effen een japon wei
niet onherkenbaar maken
maar toch enigszins kun
nen veranderen. Vermei
ding verdient verder een
wit organdie avondtoilet
met één brede schouder
band en een stola met
mouwen ontworpen om
een strapless bruidstoilei
„kerks" te maken.
Een aardige collectie
met bruikbare ideeën hier
en daar iets te veel knik
jes en strikjes, maar zo
als de japonnen getoond
werden door de aller-
charmantste mannequin
Maud lieten zelfs de min
der geslaagden niet na in
druk te maken.
Japon van wollen mousseline. De hals
uitsnijding is afgebiesd met groene organdie.
Vermoedelijk beginnen we de
aanval op dit boekje dat met
ruimte voor alle dagen van het
jaar er in, en 1957 in vergulde
cijfers op zijn band, naar alle
waarschijnlijkheid de weerspiege
ling zal worden van ons 1957, op
dezelfde wijze. Nog vol goede wil
en met voornemens bezield, vult
iedereen zijn naam, woonplaats
T
de Italiaanse modenieuwtjes voor het aanstaande voorjaar hoort de com-
van twee verschillende stojfen. Merving (Turijn) deed dit met een
et,r waarvan het marineblauw van de effen gabardine rok aansluit op het
blauw van het wit met blauwe pied de poule dessin van het jasje.
Nu kan zij ook zelf koken en afwasser*. Het
enige onaangename hiervan is. dat zij et z.g.
"washanden" van krijgt.
Oo Moederdag kreeg zij echter
van haar dochtertje, op aanraden van 'n dro
gist een tube
Fantastisch was het resultaat.
Is beier, omdat alleen zij glycerine en h»-
mameliseziract bevat en die werken genezend.
Toen Zelma Kremer-van Praagh „in zaken" ging,
had de oorlog haar al iets van de hardheid van
het leven geleerd. Als jong meisje diende zij bij
de Royal Air Force. Daarna was zij alleen nog maar
huisvrouw. Een gewone huisvrouw, die haar kin
deren heeft en haar honden verzorgt, en die van
tijd tot tijd met vrienden een partijtje tafeltennis
speelt. Van administratie en al die andere dingen
die hier nodig zijn om via een middenstandsdiploma
tot het sanctuarium van een eigen winkelzaak te
worden toegelaten, wist zij echter niets. Daarom
ook verklaarde haar eigen familie haar voor dwaas,
toen zij haar stoute plannen ontvouwde. Alleen haar
echtgenoot een handelaar in hout had ver
trouwen in de onderneming van zijn vrouw. Haar
vader echter, die ziek was, probeerde zij zoveel mo
gelijk de schok van haar nieuwe carrière te be
sparen door liefst maar helemaal niets te vertellen
over de zaken-idee waarvan zij bezeten was.
Met die idee was zij in zekere zin een voorloop
ster van een gedachte die thans ook in ons land
ingang begint te vinden. En dat kwam zo: Zelma
Kremer is een nog jonge vrouw (33 jaar), die heel
erg van mooie kleren houdt. Maar toen zij haar kin
deren verwachtte kon zij nergens de wonderlijk
smaakvolle kleding vinden zoals zij die bij een
bezoek aan Amerika door aanstaande moeders had
zien dragen. Zij maakte daarom haar positiejapon
nen zelf. En als vanzelf bracht dat deze huisvrouw
in de wereld van het zakendoen.
„Als ik zelf zulke eisen stel aan mijn verschijning
in deze tijd," redeneerde mevrouw Kremer, „waar
om dan al die andere vrouwen in dezelfde omstan
digheden niet? En waarom dan zulke kleding niet
aan andere vrouwen verkopen?!"
De vrouw die zo redeneerde bezat behalve haar
kinderen twee waardevolle dingen: een diamanten
tiara (die zij nooit droeg) en een zomerhuisje er
gens buiten Londen (waar zij maar zelden heenging).
Die kostbaarheden vormden haar eerste bedrijfs
kapitaal, waarmee zij in mei 1955 een prettig licht
geschilderde winkelzaak opende in de onmiddellijke
omgeving van het wereldbefaamde Londense dok
terscentrum Harley Street.
De naam van die zaak was het resultaat van een
speelse vondst: „Maternally yours" „Moederlijk
de Uwe". Een naam die op begrip wijst, en op ver
trouwen. In diezelfde sfeer van begrip en vertrou
wen passen ook de verkoopsters. Zelma Kremer kiest
daarvoor uitsluitend verpleegsters en vrouwen die
zelf moeder zijn.
In deze omgeving hebben honderden aanstaande
moeders haar eerste gesprek met mevrouw Kremer-
van Praagh, die haar overigens wel niet zal ver
tellen, dat zij, evenals haar echtgenoot, haar naam
te danken heeft aan een Nederlandse grootvader-
Zij hoeven zich voor dat gesprek niet onnodig te
haasten. „Maternally yours" houdt voor zijn ope
ningstijden namelijk rekening met de uren waarop
de grootste drukte van het verkeer naar en van de
stad voorbij is of nog komen moet. En in voorko
mende gevallen, bij al te veel agitatie of bij een
opkomende flauwte, heeft mevrouw Kremer altijd
nog wel een glas water en een aspirientje bij de hand.
Zo'n eerste gesprek, ruim een half jaar voor de
te verwachten blijde gebeurtenis, is belangrijk. Het
omvat niet alleen de lingerie en de bovenkleding,
maar bijvoorbeeld ook de badkostuums die in deze
tijd gedragen kunnen worden. En onwillekeurig
wordt daarbij ook gesproken over al die andere za
ken die voor de uiterlijke verschijning van de aan
staande moeder van belang zijn: de extra verzor
ging van het haar en de nagels bijvoorbeeld, even
als het goede sieraad dat aan de handen wordt ge
dragen. Allemaal punten, die naast de keus van de
kleding waarde hebben om de aandacht af te leiden
van het figuur.
In het drukke zakenbestaan waarin zij de kleding
levert voor een wel zeer gespecialiseerde klanten
kring, vindt mevrouw Kremer maar weinig tijd voor
het buitenleven waaraan zij terwille van deze loop
baan verzaakte. Doch haar kinderen zijn goed ver
zorgd. En doordat haar man geregeld voor zaken in
het buitenland verblijft, heeft zij zelf alle tijd om
op de door haar zelf gevonden wijze werkzaam
te zijn voor anderen. In een werkkring die haar en
haar klanten voldoening geeft.
Ks.
enz. in tot en met het doktersadres,
bloedgroep en geestelijke bijstand i
toe, bijzonderheden die ons eigen-
lijk een griezelende rilling over de i
rug jagen.
Maar omdat je immers nooit we
ten kunt en het dan tenslotte ver-
standig is alles bij elkaar te heb-
ben, motto's, die ons schieten in
het plichtsgetrouwe geweten, dat
juist bij het begin van het nieuwe
jaar op volle toeren draaitvullen
we berustend in.
Maar nu pagina 2. Daar komt
bij ons althans de agendaredacteur
met een persoonlijk memorandum,
voor de dag. Dat deze marr een
solide Nederlander is blijkt al
meteen. Hij begint met het num
mer van ons spaarbankboekje. Dan
volgen in een treffende volledig
heid alle uitrustingsstukken van
de moderne mens, die maar een
nummer kunnen dragen: hoed,
horloge, polissen. De goede man
verwacht nu dat we op de stippel-
tjeslijn braaf aan het invullen
slaan. Maar ach kom. Maat van
sokken, boord en schoenen heeft
vrouwlief hei-vast in haar hoofd
en verzekéringspapieren e.d. lig
gen in de familie-trommel. We
zoeken ze daar wel op als het
nodig is. Wij voor ons slaan dus
het hele persoonlijk memorandum
radicaal over. Vergaat het u ook
zo? Of kunt u het toch niet laten
tenminste gauw een nummer in te
.vullen dat u zo uit uw hoofd weet?
Het kan natuurlijk ook zijn dat u
een orde op de zakensteller bent,
ook op dit stuk, planmatig en pre
cies, een overzichtsmens! Dan zult
u wel een taai karwei hebben aan
deze pagina's.
Wij voor ons scheppen andere
genoegens uit onze agenda. De kin
deren willen weten op welke dag
ze dit jaar jarig zullen zijn en het
geeft een heel gereken om het
juiste aantal nachtjes slapen, dat
ze nog voor dit heugelijk tijdstip
voor de boeg hebben, te achter
halen. Dan zijn ze weer zoet en wij
spoeden ons via de P.T.T.-tarieven,
de lange-afstandstabel en de
schijngestalten der maan voort
naar de afdeling adressen. Een
klein oponthoud wordt nog ver
oorzaakt bij de inkomstenbelas-
tinglijsten, want we zouden vader
tje Staat maar al te graag betrap
pen op een te hoge rekening. Na
de snelle constatering echter dat
de reken-robotten van minister
Hofstra het maar al te goed doen
beginnen we aan het overnemen
van de lange, lange lijst van vrien
den en bekenden. Een praktisch
mens zou voor zo iets een apart
boekje aanschaffen, bepeins ik.
Maar daar kom ik nooit aan toe. En
zo zit ik ieder jaar met die lange
lijst van vrienden en bekenden,
hun huis- en telefoonnummer. Het
zorgvuldig overnemen van deze
cijfergegevens heeft voor mij wel
degelijk zin want het gekke is, dat
ik bij wijze van spreken wel pre
cies het bloempatroon van gordij
nen uit bevriende huizen kan na
tekenen maar alles wat met cijfers
te maken heeft, schijnt wel con
stant door mijn geheugenzeef te
vallen.
Vergaat het u ook zo? Of bent u
zo iemand, die met een persoon
ook meteen zijn exacte gegevens
als verjaardag, leeftijd, huisadres,
telefoonnummer enz. voor ogen
heeft staan? Gelukkig voor u. U
zult dan ook wel medelijdend op
die tobbers neerzien die er b\ina
een gewetenszaak van maken of ze
het adres van een allang uit het
ooggeraakte vriendin, van een va
kantie-kennis het volgend jaar nu
„mee" zullen nemen, dan wel radi
caal overslaan. Hoort u tot de
eerste categorie, dan ondervindt u
wellicht ook het pijnlijke gevoel,
dat daarmee die mensen nu ook
definitief uit uw leven verdwenen
zijn.
