De brieven van Grotius
ui
i
tie meest
begeerde
King Size
15.604 immigratievisa extra
voor Ver. Staten uitgereikt
Gastvrouw op de KSI)
tb
Het ontkersteningsproces in Europa
rr
scJxwikelrf*
n
Het einde van Andrea-
Doriakwestie
moet de Kerk de ontkerkelijkte
massa tegemoettreden?
Het nieuwe burgerlijk
wetboek
Belangrijke opdracht
voor Egbert Dekkers pr.
Endocil
Beurzen voor de
danskunst
jVI.O. boekhouden en
handelswetenschappen
Première Nederlands
Ballet
t'
Jos. Vranken jubileert
VAN KART EN
HOOFD
WOENSDAG 23 JANUARI 1957
9V
PAGINA 3
scnsibV-0hZC,f, °P Z^n e'een gees' C11
Medelijden met de schare
Het grote probleem
In hoge mate stimulerend
Wetsontwerp tot vaststelling
van boek 5
Br. Meuienbroek bereidt publikatie voor
^M-4>a£kee.E van alles wat met de geor-
iep'. Kerk te maken heeft. ,iLe bon
Vn ist'usmin of meer vereenzelvigd met
v°rth6n en gezonde levensopvattingen
«°g een realiteit, die het leven,
ih KrJ;WUSt- normeren,
zi- ^rank°„ Probleem waarvoor de Kerk
®iehz<uVk staat is dan ook vooral hoe
Ve»! aan de ontkerkelijkte massa
n om Christus zichtbaar te
mensen werkelijk aan te
Vi?e dien 4hun het antwoord te geven
rial-e hoehu vraSen ran hun bestaan,
di. "he in t marxisme noch het mate-
hjjj Vfag«n heeft kunnen smoren. Dat
•hij schaci,fopkomen, onverwacht, in een
^erk» tussen zwetende en naakte
8MiKeham»S of in de beslist niet altijd
SUBSIDIëRING KUNST
TIJDSCHRIFTEN
.V
vV0or Geestelijk isolement
ican
ïüm
Minnelijke schikking
VANAVOND EXTRA
TELEVISIEJOURNAAL
0#'
el«*
O»*
ere.11
a8<"
■Gl
f
»lk
zocht Gods afwezigheid
V^n
gCop pater Rosiers boek was tevoren
Sierj F bekend geworden om met nieuws-
Het ',d het verschijnen af te wachten.
^Sheid" deel Van "Ik zocht Gods afwe-
is j 's nu onlangs verschenen. En het
boeien aad u>'ermate boeiende lectuur,
heers °m be' onderwerp dat van over-
Werkmn^i.beIang 'Si °m de uitzonderlijke
deTOet"Ode van deze Karmeliet, en om
ty;,r~,VOorz"chtig aangeduide conclusies
p e hÜ komt.
hieeper Ilosier> die na de oorlog in Nij-
e» ^Psychologie studeerde, heeft West-
oordpU! opa doorkruist om zich een
stjK e te vormen over „de godsdien-
Otider6!! more'c waarden, die schuil gaan
dit n j schjjn van ontkerstening". Van
"haar -rzoek seeft hij hier de neerslag,
liet in de vorm van een weten-
Schan ln Qe Vorm van
Sew* u'^ke publikatie. Het is een uit-
Crva-ï daeboek, vol losse notities, van
bps '"Sen en invallen, hier en daar een
sie !Fgeling, een schets van een conclu-
dialogen en stukjes reisbeschrijving.
lal Wefenschappelijke verantwoording
schatcr nog komen, maar hier geeft de
dPn,iivcr op voorhand een nog ongeor-
hiik oeveelhcid levend materiaal en een
dj^6 bbfkcrstening van Europa is sinds
2o °0rl°g een van de centrale thema's
,j el van de praktische zielzorg als van
vei ^etensohappelijke bezorgdheid van
ivg katholieken. Er is over dit onder-
heiaPireeds een indrukwekkende hoeveel-
boeu UUr verschenen. Pater Rosiers
Pla=t n®ernt daaronder een bijzondere
Plan' in' omdat hij op een bijzondere
chol 6r Zi^n studie aanpakte. Hij is psy-
chnl'en heeft zÜn onderwerp op psy-
°gische wijze benaderd en zich daar-
,.nift gestoord aan de sociologisch-sta
ook omgekeerd het isolement van de Kerk
in de Franse arbeiderswereld samen. Maar
het is duidelijk, dat de Kerk niet kan
wachten tot de solidariteit ook in het
maatschappelijk leven meer wortel heeft
geschoten. Op dit moment moet zij Chris
tus prediken. Maar hoe? Pater Rosier neigt
ertoe om de ontkerkelijkte mensen tege
moet te treden met een minimum aan
traditionele vormen. Maar hij ziet in, dat
het gemakkelijk is hierover te schrijven,
maar moeilijk om van deze „vormen" in
feite afstand te doen „omdat de ortho
doxie er onmiddellijk mee gemoeid is".
|>.ij
\VaPSobe gegevens, welke reeds verzameld
De beste methode om werkelijk
les»v iken in de harten van de mensen
tP v, "em zich zonder uiterlijke afstand
jj.. bewaren. in hun midden te begeven.
J Werd daarom, in Frankrijk, mijnwer-
oDy•Tnet de mijnwerkers en deelde in alle
<U t?, ten hUn leven in de termijnen van
v. Mzas en de kolenmijnen in het gebied
I>.n St.-Etienne en in Noord-Frankrijk.
Va» l-S duidelijk, dat zijn pij hem hier niet
i;:/1 Pas kwam noch enig ander priester-
distinctief.
n franse ervaringen worden in dit
S»s*? deel gevolgd door indrukken uit
anje. welke van geheel andere aard
e; d. De Spaanse reis gaat chronologisch
le„blijk vooraf en is eerder een ver-
in,gstuk van de Nijmeegse studietijd Hoe
slo ïessant op zichzelf ook. het bevat
<j. "ts incidentele beschouwingen over
v ontkerstening en dan niet zozeer van
Spaanse volk, maar veeleer van de
v eüectuele bovenlaag, waarmee hij
v*al in contact kwam. De beide helften
eP dus sterk uiteen.
beeld van de Franse arbeiders-
BA®sa. zowel van delen van het Franse
e'and is vaak in sombere kleuren
Zal^bdilderd Iedereen kent hier zo lang-
Cv5erhand de kreet, welke wijlen pèn
trie' 11 als titel aan een alarmerend boek
Omhand de kreet, welke wijlen père
als titel aan een alarmerend boek
statSafFrankrijk, een missieland De
tANiekën schijnen deze zienswijze te
^i-dtvaardigen; de gegevens van de gods-
tiiȆge praktijken van de Franse massa
de verontrustend. Daartegenover staan
^registreerde cijfers van het aantal
nC,°t>ten kerkelijke trouw- en begrafe-
tVi? e°htigheden. die laten zien. dat ve.en
?.;„6r band met de Kerk overigens afwe-
W schijnt te zijn, op de grote ogenblik-
het Van hun leven verbondenheid met
oB godsdienstige accentueren. Hoe dit
"et oog dubbelzinnige verschijnsel te
Aderen? Wat is de kwaliteit, die on-
Êtir, e kwantitatieve gegevens schuil gaat.
Voltes, registratie van feiten schieten
Ijl «en kwalitatieve beoordeling nood-
itlAo ik tekort, meende pater Rosier. Men
4saJ het leven van de mensen delen, om
Ï>L achter te kunnen komen.
r«ia Hosier was daartoe te eerder be
kap' bhadat hij als men dat zo noemen
nature medelijden met de schare
Medelijden dan beslist niet genomen
doe eeh behoefte aan neerbuigend wel-
"aaar integendeel, een verlangen om
v°elen met andere mensen, juist
bij alle mensen gelijk en onderling
Zieden weet in hun honger om boven
uit te komen. Hij zelf wijst op
aaw;'romantische" trek in zijn aanleg; de
eti ufkkingskracht van het gewone doen
8«tisa?Ch van zijn medemensen. Deze ei*
happen maken duidelijk, dat hij het
°ttl Schappelijk wenselijke niet slechts
'ijk .^teöschappelijke redenen in prak-
brengen, maar dat hij dat even
die 2|?'als een persoonlijk gedrevene,
°ht naar Christus onder de mensen.
de hiu <iit uitgangspunt zijn zoeken naar
a.ahdanu€]:de afwezigheid Gods, spitste zijn
?'§heid °P de tekenen van Gods aanwe-
6k I Etl dat is het hoopvolle van zijn
Pelc2' h de centra van een schijnbaar ho-
J«t ch°nkerkeïiikheid blijkt de God van
atgr -p'stendom allerminst dood te zijn.
d"0sier concludeert uit zijn ervarin-
n raa' Godsgeloof en de christelijke
P rud,--5ieP in de harten leeft, zij het
uuir- -
Het stelt inderdaad een ontzaglijk-
probleem, deze ruitijd van het Chris
tendom. En dat niet alleen inzake de
vraag welke uiterlijke vormelijkheden
ons leiden bij een directe geloofsbele
ving, maar ook inzake de innerlijke
„vormelijkheid". In het boek wordt b.v.
ook een ontmoeting geschetst met twee
prëtres-ouvriers, die een kerkje lei
den in een volksbuurt van Marseille.
Hier zijn al veel uiterlijke vormen van
de gewone parochiepraktijk verdwe
nen, maar de Franse priesters wensen
niet een huwelijk te sluiten of iemand
te dopen, als er geen garanties zijn dat
het verdere leven ook inderdaad een
katholiek leven is. Maar moet het ver
langen om deze sacramenten te ontvan
gen toch niet hoger gewaardeerd wor
den dan door deze prëtres-ouvriers ge
schiedt?, vraagt pater Rosier zich ter
loops af. Het is merkwaardig, dat de
prëtres-ouvriers, die in dit boek de
revue passeren, niet zo snel instemmen
met pater Rosiers verwachtingen dat
met een individuele en directe benade
ring van de Franse arbeiders, vooral
van de jeugd, een verandering van kli
maat te verwezenlijken valt.
Het Spaanse deel is, als gezegd, geheel
anders. Hier doet zich, in het academisch
milieu en wellicht ook onder de
massa; dat wordt niet behandeld de
spanning voelen van een al te vanzelf
sprekend en officieel aanvaard katholi
cisme. De geheel verschillende Spaanse
volksaard maakt een vergelijking met
Franse toestanden bovendien onmogelijk.
Dramatisch is zeker de telkenmale terug
kerende dialoog met een Spaanse jonge
man, die het geloof verloren heeft, maar
het is niet duidelijk in hoeverre deze
jongeman typerend is voor zijn generatie.
Het boek van pater Rosier heeft in
derdaad het vermogen zijn lezers aan
het denken te zetten. Het is in hoge
mate stimulerend, juist ook omdat het de
gewone mensen simpelweg aan het
woord laat. De dagboekvorm geeft, on
vermijdelijk, door de ik-vorm een sterk
subjectieve toon aan het geheel.. Niet
altijd zijn daarbij de indrukken en
emoties van de verteller van even we
zenlijk belang, maar meestal blijkt een
op het eerste gezicht niet dwingende
mededeling van belang voor de uitge
lokte reactie of voor de completering van
het geschetste beeld.
Pater Rosier is medewerker van het
Katholiek Sociaal Kerkelijk Instituut,
waarvan hij het Romeinse bureau leidt.
Zijn boek is dan ook een KASKI-uitgave.
De directeur-generaal van het KASKI,
prof. Zeegers, heeft in zijn voorwoord de
gelegenheid aangegrepen, om de plaats
van pater Rosiers psychologische-parti-
cipatie-methode te bepalen in het geheel
van de sociaal-wetenschappelijke arbeid,
door het KASKI verricht. Hij wijst er
op, dat het doel van de activiteit van
het KASKI: het wetenschappelijk dienst
baar zijn aan zielzorg enapostolaat,
vraagt om een bovenpersoonlijke door
lichting van de problematiek met een zo
rijk geschakeerd mogelijk instrumen
tarium van wetenschappelijke dicipli-
nes, die elk met eigen gezichtspunt bij
dragen tot de probleemstelling en tot in
zicht. De sociaal-psychologische methode
van pater Rosier is er daar één van, die
toetsing is en vraagt van de andere
sociale wetenschappen.
Hiermee is ook de betekenis van dit
„dagboek" aangegeven. In zoverre het,
al heeft het dan uitdrukkelijk niet het
karakter van een wetenschappelijke be
handeling van de ontkerstening, toch
uitermate stimulerend werkt juist voor
de wetenschappelijke benadering van het
probleem. Maar dit dagboek heeft op de
eerste plaats, zo komt het ons voor, een
andere betekenis. Die schuilt in het per
soonlijk optreden van pater Rosier ais
christen tegenover zijn medemensen, in
zijn zienswijze, die tracht het wezenlijke
in de geheimzinnige betrekkingen tussen
iedere menselijke persoon en God te ont
dekken, in zijn geest van ongeforceerde
offervaardigheid. Deze kant van zijn
boek gaat een ieder aan en daarmee kan
iedereen zichzelf verrijken.
N.a.v. ,.Ik zocht Gods afwezigheid",
door J. Rosier Uitg. Pax (KASKI),
Den Haag.
Bij de Tweede Kamer is ingediend een i
wetsontwerp tot vaststelling van boek 5
van het nieuwe Burgerlijk Wetboek.
Uit' de memorie van toelichting blijkt,
dat van het door prof. Meijers opgestelde
ontwerp met toelichting op verscheidene
punten is afgeweken Bovendien is de titel
..appartementsrechten" toegevoegd. Het
door prof. Meijers opgestelde ontwerp met
toelichting is door de heren Drion, Eggens
en De Jong voltooid.
Advertentie.
Het bestuur van de psychiatrische in
richting voor vrouwen „Sint Anna" tc
Venra-y heeft aan de Brabantse priester-
schilder Egbert Dekkers te Moergestel
opdracht gegeven tot het vervaardigen
van twaalf gebrandschilderde ramen, be
stemd voor de kapel van het zusterskoor
der inrichting. Reeds eerder werd aan
deze kunstenaar opgedragen het aanbren
gen van muurschilderingen in de kapel.
Zoals bekend, won Egbert Dekkers pr.
zo pas de provinciale prijs voor de beel
dende kunst welke hem zaterdag ji. in
de aula van het Provinciaal Museum te
Den Bosch door de rommissaris der Ko
ningin, prof, dr. J. de Quay, werd uitge
reikt.
Endocil, de HORMOON crème
van Organon, wekt de huidcellen
tot nieuw leven. De huid wordt zacht
en soepel rimpels en ongaaf
heden verdwijnen.
De hormoonwerking van Endocil
gaat dag en nacht door. Gebruik
Endocil dus ook overdag als basis
voor poeder of make-up.
Ontsluier uw schoonheid met
hormooncrême van Organon-Oss
per tube f 2,90
Bij beschikking van de minister van O.
K. en W. is een commissie van advies in
gesteld voor het toekennen van beurzen
in 1957 op het gebied va.n de danskunst.
In deze commissie zijn benoemd: tot lid
en voorzitter Indra Kamadjojo te Amster
dam. tot lid en secretaresse mej. P Balma
te Amsterdam, en tot lid mevr. S. Gas-
kell te Amsterdam en mej. C. Hartong te
Rotterdam.
In het staatsblad is gepubliceerd een
koninklijk besluit van 8 januari 1957 tot
voorlopige regeling van de examens ter
verkrijging van de bewijzen van peda
gogische en didactische voorbereiding voor-
het geven van middelbaar onderwijs in I
het boekhouden en in de handelsweten
schappen.
Het ligt in het voornemen een algemene
regeling van het examen ter verkrijging
van een zodanig bewijs vast' te stellen. In
afwachting van de totstandkoming daar
van is in het, koninklijk besluit een voor
ziening getroffen ten behoeve van hen.
die thans reeds volgens de nieuwe bepa
lingen het vakexamen voor de akten boek
houden of de akte handelswetenschappen
hebben afgelegd of dit examen in 1957 zul
len afleggen.
„Het verzorgen van een wetenschappe
lijke uitgave van de brieven van Hugo
de Groot is een uitermate boeiend werk.
Door zijn briefwisseling te bestuderen,
komt men in contact met de levende
personen uit die dagen; men ontmoet De
Groot voorts op alle mogelijke manieren,
als vader, als echtgenoot, .ls rechtsgeleer
de, als politicus, als filoloog, als gezant
en niet het minst als religieus-bewogen
en oecumenisch denkend mens. De enor
me veelzijdigheid van Hugo de Groot blijkt
nergens zozeer als juist in zijn corres
pondentie. Men ziet hierdoor, welke grote
plaats hij in het geestelijk leven van
Europa in die tijd i-ram, men ziet welk
een grote universaliteit hij bezat".
Van de verscheidene baletten, die de
Amerikaanse choreograaf David Lichine
met het Nederlands Ballet op het ogenblik I en
Deze uitspraak verraadt de grote liefde
waarmee dr. B.L. Meulenbroek zijn taak
opvat. Zijn taak, die een levenswerk is:
het uitgeven van de correspondentie van
Hugo de Groot. In zijn studeerkamer aan
de Voorburgse Weve.laan werkt dr. Meu
lenbroek nu sinds 1953 aan deze omvang
rijke arbeid. Omvangrijk, maar buitenge
meen belangrijk en interessant. De corres
pondentie van Hugo de Groot omvat voor
zover bewaard gebleven in totaal ongeveer
7000 brieven. Het is de taak van dr.
Meulenbroek deze brieven te verzamelen
^entaire wijze en helaas op
die wordt ervaren in een be-
-1" U«* mint.
instudeert, zal „Creation", zijn ballet zon
der muziek, op woensdag 6 februari in de
Koninklijke Schouwburg te 's-Graven.
hage in première worden gebracht.
Het programma voor deze avond ver
meldt verder „La Somnambule", „Des
sins pour les six" en „Les Sylphides".
Bij beschikking van de minister van O.,
K. en W. zijn voor 1957 benoemd in de
rijkscommissie van advies, inzake subsi
diëring van tijdschriften op 'het gebied
der kunsten tot lid en voorzitter: G. Knu-
velder; tot lid: prof. dr. G. Kuiper. H.
C. baron van Lamsweerde, E. Lefebvre
en A. van der Veen.
voor uitgave geschikt te maken.
In 1917 lanceerde een Leidse hoogleraar
de idee, de werken van Hugo de Groot
een passende uitgave te geven. De idee
van de hoogleraar vond weerklank en er
werd een Grotiusvereniging opgericht, om
de uitgave te realiseren. De uitwerking van
de plannen werd opgedragen aan dr. P.C.
Molhuyson. Deze achtte het belangrijk
te beginnen niet de correspondentie van
De Groot.
Het verzamelen van deze corresponden
tie was in deze jaren, kort na het be
ëindigen van de eerste wereldoorlog, geen
sinecure.
In 1923 achtte dr. Molhuysen dit eerste
deel van z"n taak afgesloten en ving ver
volgens aan met het bewerken van de
brieven. Hierbij moest de tekst volgens
het autogram worden verzorgd en gean-
sc,Jt w°onkantines. als het plot-
b tUHP»;eren van een in modder ge-
ïdk'b* Hii tnt ,aat pater Rosier ons
ahv°bden nTee^ Gods afwezigheid niet
®rSchi'ii; aar wel een dik pantser
bi*? de "iheid en instinctieve af
van
afkeer
"fch np» ïnswncueve: aiivcci
e.b haars.H?de Kerk, met haar vor
tich niet g' waar de honger naar
meer door heen weet te bjj-
tus-L"^05^ bestaat er een nauw
bien van afweerhouding en de
en cultureel isole-
<W, Van aeze
1
JJ -
eh WeikFranse arbeidersmassa om-
him ,s°ciaai-„„e do°r de verbetering van
?ater'^dt otiD °i?omiis<;he positie alléén
h^en-J^sien even- In hoeverre de door
f.Mtik -'-'in Vi?ezo te mijndistricten ty-
,'Jtl v °r de arbeiders elders in
^/^^dennto^nUlt te maken d°Ch
K„isen> -
aan, dat de klasse.
h-?btfi ue-wusi aanvaan
th^thaf1 aeker ?or de klassestrijdge-
Illlw niGt PPQPtrtdidrvl /Innr r
Si"Ooti^ntftaan met het opkomen
btn bbentup-.i rie, bewust aanvaard
üi* donjtinemersoPuat'ing. een
"nagaat06 weg ^a6lders heeft °PSericht-
v0haPDeluu een vanzelfspreken-
%rt5ev°lkiinar saamhorigheid met
Met dugSgroePen uitermate be-
- Punt hangt ongetwijfeld
biet gesaneerd door een
\v:
Opname van H.M. de Koningin tijdens haar vakantie in Zwitserland. Zij is hier
gefotografeerd met enige dames van haar gezelschap in Arosa.
noteerd worden met bibliografische en
biografische aantekeningen. Het duurde
vijf jaar, voordat het eers'.e boekwerk met
corres^endentie van Hugo de Groot kon
worden uit-egeven. In 1928 verscheen dit
boek in de reeks Rijks Geschiedkundige
Publicatien. met brieven van de Groot,
geschreven tussen 1597 en 1618. Het twee
de C tel, dat hierop in 1936 verscheen, be
vatte brieven tot 1625. Hierna stokten de
werkzaamheden.
Dr. Molhuysen overleed en er moest dus
'n ander komen die zijn taak voort kon zet
ten. Eind 1953 werd dr. Meulenbroek ge
vraagd, of hij het werk wilde overnemen.
Dr. Meulenbroek aanvaardde de „erfe
nis" van dr. Molhuysen. Geruime tijd ging
toen voorbij met het ordenen en aanvul
len van het materiaal, dat dr. Molhuysen
had verzameld. Het bleek dr. Meulen
broek al spoedig, dat er nog ruim 6000
brieven van de Groot op uitgave wacht
ten
Na de inventarisatie begon de uiteinde
lijke verzorging van het derde deel, met
brieven van 1626, '27 en '28. Thans is dr.
Meulenbroek met deze arbeid zo ver ge
vorderd, dat - zij het onder voorbehoud -
kan worden aangenomen, dat dit derde
deel in de loop van dit jaar voor de druk
gereed zal ->men.
Hiermede is de taak van dr. Meulenbroek
allerminst aan een einde gekomen. Er
kunnen namelijk hooguit vijfhonderd brie
ven in een boekdeel worden opgenomen.
De verwachting bestaat dan ook, dat aan
de correspondentie van Hugo de Groot in
totaal twaalf tot veertien boekwerken ge
wijd zullen worden.
Voordat men besloot, de correspon
dentie van De Groot op deze schaal uit
te geven, had reeds eerder een kleine
verzamelin- brieven hét levenslicht ge-
zien._ Prof. Rogge verzorgde namelijk in
het begin van deze eeuw de uitgave van
de bric- en van en aan Maria van Rei-
gersberch en de brieven van Nicolaas van
Reigersberch aan De Groot.
1 :ze brieven zullen nu ook in het stan
daardwerk een "laats krijgen. Ook in
Zweden werkt men momenteel aan een
uitgave, waarbij Hugo de Groot is betrok
ken. De Groot is namelijk, na zijn ont
vluchting uit Holland, tien jaren, van
1635 tot 1645, het jaar van zijn dood
Zweeds gezant in Parijs geweest. De brie
ven, die De Groot in deze functie aan zijn
chefs schreef en van hen ontving, zijn
bewaard gebleven en worden momenteel
voor uitgave bewerkt.
„Het heeft wel enige tijd geduurd, voor
dat ik zover was, dat het derde deel in
deze cyclus voor uitgzve gereed was,"
aldus zei dr. Meulenbroek tot ons. „Ik ver
wacht niet, dat ik voor elk van de vol
gende delen zoveel tijd nodig zal hebben,
als ik moest gebruiken voor dit derde deel.
Ik moest mij namelijk eerst geheel in
deze materie inwerken, hetgeen begrijpe
lijk is, als men weet, dat ik van origine
classicus ben; naar Tacitus en ook naar
Augustinus, waarop ik ook gepromo
veerd ben, ging altijd mijn grootste be-
langstellin- uit Dit alles neemt echter
niet weg, dat ik zeer verheugd ben over
deze opdracht, omdat het een buitenge
meen boeiende taak is, ook al heb ik een
studie, gewijd aan de invloed van Tacitus
op de Leidse humanisten zoals Heinsius
en Vossïus voorlopig in portefeuille moe
ten houden."
Ook een andere taak heeft dr. Meulen
broek voor deze opdracht gedeeltelijk moe
ten loslaten en wel zijn leraarschap aan
het Aloysius-College in Den Haag. Dank
zij de organisatie voor Zuiver Wetenschap-
r"1'-'k Onderzoek is het gelukt hiervoor
een -oplossing te vinden.
Eenvoudig is het overigens niet, deze
omvangrijke uitgave te verzorgen. Er is
heel veel correspondentie zoek geraakt
en wat bewaard is gebleven, is vaak ern
stig beschadigd. Dr. Meulenbroek moet
meermalen uit vochtvlekken en ga
ten de oorspronkelijke Latijnse, Franse
of Nederlandse tekst trachten, te recon
strueren.
„Maar dit alles weegt niet op tegen het
grote belang van deze uitgave, ten ge-
bruike van de geschiedkundigen. Het zal
tevens een monument worden, dat Hugo
de Groot de eer geeft, die hem rechtens
toekomt", i
Met vreugde vertelt Miss Hunter
Ik ben er trots op dat de Nederlandse
roker de kwaliteit van Hunter American
al jarenlang boven alles stelt. Iedere
dag gaan méér rokers op Hunter over.
Daardoor is Hunter American
Op de datum van afsluiting van het
„Special Migration Program", waar
bij onder de bepalingen van de Refugee
Relief Act-1935, tot 31 december 1956 aan
17.000 Nederlanders immigratievisa voor
de Ver. Staten konden worden uitgereikt,
waren aan 15.604 Nederlanders dergelijke
visa verstrekt.
Het genoemde aantal van 17.000 kwam
boven het normale quotum van 3136 im
migranten. (jat jaarlijks in de Ver. sta
ten wordt toegelaten.
Zoals bekend ondervond de uitvoering
van het ..Special Migration Program"
in de aanvang moeilijkheden. Daar was
allereerst het probleem van de interpre
tatie van de betrokken wet ten aanzien
van het bepaalde over de personen, die
konden worden toegelaten. Vervolgens
was er het vraagstuk van het verkrijgen
van borgstelling voor de onder dit pro
gramma naar de Ver. Staen te emigre
ren Nederlanders. Die kwesties werden
in feite eerst in september 1938 opge
lost, hetgeen betekent, dat daarna eigen
lijk pas het grootste aantal der thans af
gegeven visa moeset worden verstrekt.
Er is in die laatste maanden vrijwel
dagelijks onder hoge druk gewerkt. De
medewerking van de Amerikaanse uit
voerende instantie te Rotterdam en de
nauwe samenwerking met de Nederlandse
emigratieorganen hebben tot het prachtig
resultaat geleid, dat op 31 december in
totaal 15604 visa waren afgegeven.
De uitgebreide staf van het consulaat-
generaal te Rotterdam en de Amerikaan-
Te Londen gevoerde besprekingen tus
sen de eigenaressen van de „Andrea Do-
ria" en de „Stockholm" hebben geleid
tot een minnelijke schikking. Alle eisen,
voortvloeiend uit de aanvaring tussen
beide s.chepen in.juli van het vorig jaar,
zullen onmiddellijk onderhands geregeld
worden. Aldus werd gisteren door een
woordvoerder van het genootschap van
Londense zceassuradcurs bekendgemaakt.
De woordvoerder zei, dat er verder geen
processen meer gevoerd zullen worden
en voegde hieraan toe, dat het proces, dat
de eigenaressen op het ogenblik in New
York voeren, zal worden afgesloten.
De Italiaanse scheepvaartmaatschappij
aan wie de „Andrea Doria" behoorde, had
de Zweeds-Amerikaanse eigenaresse van
de „Stockholm" in rechten aangesproken
voor een schadevergoeding van 30 miljoen
dollar, terwijl de Zweeds-Amerikaanse
maatschappij op haar beurt van de Ita
liaanse scheepvaartmaatschappij een scha
devergoeding van 1 miljoen dollar had
geëist.
Tegen beide scheepvaartmaatschappijen
zijn door passagiers enscheepsbevraohters
vergoedingen geëist tot een totaalbedrag
van meer dan 116 miljoen dollar.
se immigratie-attaché aldaar, ten behoe
ve van de uitvoering van dit programma,
is thans weer óp de. normale sterkte te
ruggebracht. De immigratieataché, de
heer A. Schelp, zal volgende week naar
de Ver. Staten terugkeren.
Ter gelegenheid nu van de afsluiting van
het „Special Migration Program" heeft
gisteravond de directeur van de Neder
landse Emigratiedienst. mr. J. A. U. M.
van Grevenstein. in Hotel des Indes te
Den Haag een ontvangst gehouden, welke
werd bijgewoond door een aantal genodig
den, die betrokken waren bij de uitvoe
ring van dit programma.
De dirigent Jos Vranken zal op zondag
27 januari de dag herdenken, waarop hij
25 jaar geleden werd benoemd tot dirigent
van het koninklijk mannenkoor „Die
Haghe Sanghers". Dit jubileum zal tege
lijk met het' 40-jarig bestaan van ,|Die
Haghe Sanghers" in maart worden ge
vierd.
Na afloop van het televisie-programma
van vanavond zal om ca. 22.45 uur een
extra NTS-journaal worden uitgezonden,
waarin zal zijn opgenomen het eerste ge
deelte van de officiële proefvaart van het
s.s. Statendam.
rIE in Delft de katholieke stu
dentenorganisatie zoekt vindt
Sanctus Virgiliüs in een huis
als een klooster, compleet, met bin
nenhof én indrukwekkende vleugels
daaromheen. Een huisvesting om je
romantische vingers van af te likken,
een stuk gehechtheid aan het ver
leden, die voor de Virgiliancn een dui
delijk symbool is. Want het is niet
voor niets, dat Sanctus Virgiliüs zich
een zekere faam heeft veroverd op de
conservatieve vleugel van het katho
lieke studentendom, of liever nog van
het studentendom zonder meer. Sanc
tus Virgiliüs is nl. ook weer niet zo
conservatief, dat het afkeer toont va>i
contact en samenwerking met niet-
katholieke studentenverenigingen en
dat heeft al menig sappig en bijna
overrijp appeltje uit de smeltkroes ge
houden, waarin ook het universitaire
leven schijnt herdoopt te moeten wor
den.
Allereerst was er het vraagstuk
van de studentikoze vrijheid om niet
of weinig te studeren, of maar eens
wat anders te studereti dan men vol
gens de inschrijvingsformulieren stu
deert. De nuttigheid sverheerlijkers,
die het hoger onderwijs alleen maar
kunnen zien als de kortste verbinding
naar een snelle maatschappelijke car
rière, naar een praktische dienstbaar
heid aan de nationale welvaart, heb
ben stevig het hoofd geschud, toen
daar in Delft het protest opsteeg te
gen zekere plannen, uitgebroed ten
departemente van minister Cals;
plannen om het aantal toegestane
studiejaren te limiterendoor het zo
genaamde „consilium abeundi".
Maar de Delftse studentenorgani
saties in samenwerking met de Ne
derlandse studentenraad schudden
nog heftiger de protesterende hoof
den en op een goede dag in het afge
lopen jaar was het zover, dat Excel
lentie Cals een hoofse en zwierige
gang naar Canassa, i.e. naar de so
ciëteit Alcuinging maken om de
Virgilianen te complimenteren met
zijn parlementaire nederlaag. De mi
nister teas er extra welkom.
Maar het studentenleven kent men
vraagstukken. Het lijkt soms veel op
de „kille", de maatschappij der strikt
volwassenen, waar bijvoorbeeld de
huisvesting eveneens een moeilijk
vraagstuk is. Waar moet het steeds
sneller groeiende aantal studenten
onderdak worden gebracht Moeten
er grootse kampementen komen met
een speciale kampleiding met wijk
en blokhoofden, of houdt de student
zijn aparte leventje in een liefst oud
huis, liefst zo dicht mogelijk in het
stadscentrum Dat was tot voor kort
nog een ernstige vraag in de acade
mische tvereld van Delft, maar de
huisvestingspolitiek is nu, weer dank
zij de activiteit der gezamenlijke stu
dentenorganisaties, gericht op het
veroveren van zulke oude panden.
Zo staat Sanctus Virgiliüs, de or
ganisatie, die zich opmaakt om dit
jaar als gastvrouw op te treden tij
dens de Katholieke Studentendagen,
telkens op een front met niet-katho-
lieke zusterorganisaties. De Delftse
verhoudingen dwongen daartoe dik
wijls. En onder de katholieke zuster
verenigingen is Sanctus Virgiliüs een
ietwat eigenwijs broertje, dat al heel
vroeg weet wat het wil; en dat met
behoorlijk van zich af te spreken, al
aardig wat bereikt heeft. Niet in het
minst op het terrein van de eigen
huisvestingwant „Alcuin" groeit uit
ot een herrezen monument in het
lart van Delft.
