FRINGS 70 JAAR
w»
Voor de Rijn moet Akte van
Mannheim onverlet blijven
Het blijft zacht weer
De laatste „hoge commissaris
verlaat Bonn
loepje
van de week
De overkoepeling der
oudercomités
k
O'
7
root pleiter voor vluchtelingen
en arbeiders
t»Adenauer'
Vervoerspolitiek van cle K.S.G.
Verzoening tussen
Tito en Moskou?
VAN HART EN
47dat
H'
Pp
DINSDAG 5 FEBRUARI 1957
jannen.
^°°r de krij gsgevangenen
N 7'
Zielzorg in Roergebied
PAGINA 3
,.DE CLOESE" EIGENDOM
VAN „VEILIG VERKEER"
Benzineknoeierijen op
vliegveld Valkenburg
Schrijver benoemd tot
gemeente-straa tinaker
STAATSEXAMEN
ONDERWIJZER
NYLON-SLAGADERS
VERKALKEN NIET
voor
parelwitte tanden en een frisse adem!
„Hoo gste" kardinaal
WORLD PRESS PHOTO 1956
Gelieim karakter wegvervoerscontracten
handhaven
Ambassadeur Conant keert naar V.S. terug
Qf~ rilar<linaal ging hij op pelgrimstocht
?ef6r'ftee,Veuter^^ke wereld. volkeren en
;1nSen? "ezwerend de Duitse krijgs-
Lstaat ten naar huis te sturen om hen
O dorrjp stelIen in hun families en in
®n steden weer die orde op
mil;» -gaan stellen. die het gealli-
'taire bestuur, ondanks veel
MenTeller van dit deeltje is et
i£>T. ffij s,Portret de laatste bladzijde
PlN^ert f. ikt afkomstig te zijn uit
tojj^s ori,-had hij zijn geboorte-
*cij, <Gt 1y.eirn Sehouden, toch wedden
Gw. vQ-n (fer '!an één lezer de brede
IjNnj £0e schrijver onwillekeurig in
ion treek u sebben gebracht met een
t'ej.9®0/ Vp e haar bewoners van
*otl0e2ichte,ou'wd maakt met ruime
sKrjn.,T>e wijde culturele hori-
'°e7 TosrW nnmiddelxjk in het oog
n%ni's jeugdmilieu onder de
;v°'« e7°men. Luister. „Claudio
tdl %n 7 -* was vrij los van aard,
dn vrouv} veel moeite
Fijngevoelig en geleerd
diplomaat
DAHPO
Internationale wegvervoers-
tarieven
SI
te e; r*vrucM de tla-
9u -9f de ebben doorgenomen.
p
Nogmaals: de
oudercomité's
VII (slot)
'de
oo*
tot
;itiO
(Vi
n een bijzondere correspondent).
°Senh
Sschon Kard|naai Frings, de aarts-
ïeVentio- -an ltcilen. wordt op 6 februari
ee„ B"na vÜft'èn Jaren heeft
5len de- i de 0"dste en grootste bisdom-
laatlt. 4 ,ieke kerk bestuurd en
f^onde» >waalf jaren drukte op zjjn
d Von" j zwaarste verantwoordelijk'
daar T ®e kerk in geheel Duitsland,
In buit-n„rt na het einde van de oorlog
w n de JY00n moeilijke om: tandighe-
?°'tse Kil v van de conferentie der
1 dez» ,s_schoppen in Fulda op zich nam.
bli» Ja|'en zyn voor deze kleine, zo
ren Va r DUst uitziende Rijnlander ja-
®tfmachi;~erb^ten striJd teeen soms op-
jj 'Se vjjanden geweest.
!tardina^e ^oeügste jaren heen heeft de
kath0): Zlin aartsbisdom en het gehele
vorAj "ultsland geleid uit de diep-
°Vertyin„- ing naar de zo glorievolle
V°rige van de Katholiekendag, die
hrachi ?om®r in en rond de in volle
*«n ~j aer,stelde domkerk getuigde van
«rij, _:,aljeen uiterlijke herrijzing. Zijn
docij A d niet alleen geloof en Kerk,
titig E„H®n?eer zijn in diepste vernede-
dêr rr,ivi e vaderland, het aardse recht
-*^r ïöjii *ouwj«iuu, net danuse reuni
8evan '0enein Duitse vluchtelingen en
die "fenen en de nieuwe sociale orde,
^ördel Duitsg chaos van 1945 moest
hia opSabouwd. Op al deze fronten,
de a 1,1611 '"bans zeggen, heeft h'i een
«ew. anvang hopeloos schijnende strijd
oolnaal is een Rijnlander van
v6" zelri €n:bij heeft zijn geboorteland e-
^■°nra, .n verlaten als zijn geloofsgenoot
fria_ VErd in 1887 als Richard Joseph
r'eksstfI. en in Neuss- de kleine fa-
"ennv aan de linkeroever van de R-ijn,
*etl kleier Dusseldorp. Zijn vader was
der vn fabrikant en een verbeten strij-
v'an d 01 5e katholieke zaak in de dagen
f'ddie6 "KuUerkampf". Zijn theologische
hckSp m?ak^e de ionge Frings in Inns-
^eitsst 3n de toen nog slapende univer-
l9in Bonn. Na zijn priesterwijding
v-0ortgp7 beeft hij in Rome zijn studie
^6Ul-e Toen hij terugkeerde naar
>e v?n01? daar de zielzorger in de grau-
et vnii S Braunsfeld te worden was
S'e om, <>orl(>gstijd ,1915. In de moeilij'k-
*aat. j^udigheden begon hij zijn pasto,
n Oov yde moeilijkste omstandighe-
Jsnvaa "ee^t hij het hoge bisschopsambt
hirne Dat was 'n 1M2' toen de eerste
getnjhPjWerPers van de geallieerde mo-
^aren n reeds boven het oude Keulen
verschenen en toen de kerkvervol-
r nationaalsocialisten
tot een
b0ng
stepujjt
was gestegen.
gen° gesPaunen waren de verhoudin-
de óu at van zijn bisschopswijding in
in (j £v°He domkerk met geen woord
de e Keulse pers melding mocht wor-
nog gamaakt. Dat de kardinaal toch
kan altijd een klein kranteknipseltje
tVaa °n6n, waarin van zijn wijding ge-
iuff-7erd gemaakt, dankt hij aan een
handt w die in de kathedraal haar
a« had verloren en die in een aan
Orn 2l-censuur ontsnapte advertentie
Zoeht eruSgave van het verlorene ver
Schon s.een jaar later werd de aartsbis-
0lide g]t zijn paleis aan de voet van de
!fjke]e ereonskerk „ausgebombt" en eerst
?lin iriimaanden geleden heeft hij weer
"ihe in dit sober herbouwde huis
eh nemen.
[\0Sa 1945 heeft de aartsbisschop geen
I ogenblik geaarzeld zijn stem voor
t lift»? toei1 nc>g van sierke anti-duitse
tsb. ten bevangen wereld te doen ho-
S''lue'n|n Pleidooi voor gevangenen en
p- n werd het eerst erkend door
Neliit. 's Kil, die hem in februari 1946
wjta met de Munsterse bisschop Cle-
3op 'af von Galen en de Berlijnse bis-
6ge a°nrad ®ra^ von Preysing in het
7 va kardinalen opnam. Als opvol-1
v'i de gestorven kardinaal Bertram
i Tuin U a's leider van de conferentie
I-I Öred't ?ad hij toen reeds de wereld
A 'katies boodschar»Den en herder-
cht<
goede wil en spoedig ontloken begrip,
niet kon brengen. Zo reisde hij in het na
jaar van 1946 naar Engeland om er de
kampen der Duitse gevangenen te bezoe
ken en er in de kathedraal van Westmin
ster en in de ministeries voor zijn land
genoten te pleiten. Hij ging naar Canada,
naar Frankrijk. Italië, Nederland en de
Verenigde Staten met. de bede om recht
en vergeving. In 1948 maakte de paus de
kardinaal, die een-s zelf met niets dan
een handkoffer en een stalen helm zijn
brandend huis ontvlucht was, tot protec
tor voor het gehele vluchtelingenwezen
in Duitsland. Onvermoeid strijdend nara
binnen zowel als naar buiten heeft hij
niet opgehouden zijn grote arbeidskracht
aa,n de ontwortelde mensen te wijden en
wanneer het in de loop der jaren gelukt
is de door de volksverhuizing ontstane
problemen meester te worden en miljoe
nen een nieuw menswaardig leven te
doen beginnen, dan is dit zeker niet op
de laatste plaats te danken aan het vroe
ge werven van de kardinaal om begrip
voor de wereldwijde omvang van dit
vraagstuk. Het langzamerhand vermaar
de Koenigstein in de Taunus heeft hij tot
het centrum van een voorbeeldige vluch
telingenhulp gemaakt, van waaruit thans
de vluchtelingen van andere landen wor
den geholpen. Een half miljoen mark en
dertig spoorwagons voj goederen verza
melde de aartsbisschop in weinige da
gen voor de Hongaarse vluchtelingen.
Kardinaal Frings' aartsbisdom be
vatte tot voor kort de kern van het
zwartgeblakerde Duitse industriege
bied van de Roer. Dit is Pas kort geleden
omwille van cen behartiging van de spe
cifieke kerkelijke problemen in een tome-
meioos gegroeid fabricksland afgescheiden
en tot een zelfstandig bisdom, met zetel
in de Krupp-stad Essen, geproclameerd.
Het zal niemand verwonderen, dat de ze
ventigjarige kerkvorst zich intensief be
kommerd heeft om de sociale vraagstuk
ken van het industriële land.
De spitse torens van de dom van Keu
len zien naar alle kanten uit over mijnen
hoogovens, raffinaderijen en elektrische
centrales, die rook en vuur uitbraken. In
de met veel radicale gedachten begonnen
I naoorlogse sociale strijd in dit land heeft
kardinaal Frings een centrale stelling in
genomen. met een open en naar de wens
van sommigen wel eens te open blik voor
de alom gepredikte sociale hervormin
gen. Waar nodig heeft hij een matigende
invloed uitgeoefend On de ook in de krin
gen der katholieke vakbondleiders wel
eens zeer ver gaande verlangens, die ja
ren lang onder het slagwoord „sociali
satie" werden nagestreefd. Zij zijn ten
slotte uitgemond in het experiment van
de volwaardige medezeggenschap, die de
arbeiders of hun vakbonden in de zwa
re industrie hebben verworven, en in de
ontwikkeling van de invloed der bedrijfs-
raden in andere takken van bedriif. Reeds
in 1947. toen de sociale hervormers de
boudste toekomstvisies verkondigden,
stichtte hij in Honnef het „Katholiek So
ciale Instituut", waar in de rust va.n het
Zevengebergte bedachtzaam over de za
ken kon worden gesproken en waar me
nige katholieke vakbondsleider, die thans
invloed in parlement of vakbond doet
gelden zijn scholing heeft ondergaan. Se
dert vele jaren roept de kardinaal op ge
zette tijden een krans van ondernemers,
arbeiders en theologen in zijn huis bijeen
om over de sociale problemen te spreken.
Zijn sociaal getinte predikaties aan de
vooravond van de eerste mei in de Keul
se dom hebben een grote vermaardheid
gekregen en zij zijn richtingwijzers op het
nog altijd gistende sociale gebied. Men
spreekt in het Rijnland wel van de „so
ciale kardinaal" en in de katholieke ar
beiders beweging geldt hij als onze
Frings".
bouw van zo talloze verwoeste kerken,
dan kan men gemakkelijk begrijpen, dat
er in het Keuls,e bisschopshuis niet veel
tijd voor persoonlijke liefhebberijen is ge-
bleven. Toch ;s (je kardinaal een groot
Shaxespeare-kenner en de hoge be-
schermheer van de „Duitsohe Shakes-
peare-Gesellschaft", hij is een goed viool
speler en een geoefend bergklimmer.
lp Keulen noemt men hem wel de hoog
ste kardinaal, omdat hij de enige van
het hoge college der prinsen van de
Kerk is, die een bergtop van vierduizend
meter bestegen heeft. En ook gaan de
Keulsen er prat op, dat de kardinaal
evenals de bondskanselier zich bij voor
keur in zijn Keulse moedertaai uit.
,,Pro hominibus constitutus", „voor de
mensen bestemd" zo luidt de wapen
spreuk van de zeventigjarige kardinaal
en miljoenen Duitsers zullen getuigen,
dat hij dit devies steeds trouw is geble
ven.
j voor Veilig Verkeer heeft
van ue N.V. Landbouw-, bos- en bouw-
exploRatie maatschappij „De Renkumse
Heide optie verkregen op het landgoed
„De Cloese" te Lochem.
Het landgoed beslaat 13% ha en leent
zich naar het verbond meent, goed voor
het doel, hetwelk het verbond beoogt met
de stichting van een voorlichtingscen
trum.
Als de grote nationale jubileumactie
voor veilig verkeer slaagt, dan zal nog dit
jaar tot de koop van dit landgoed worden
overgegaan.
Knoeieryen met benzine op het marine
vliegkamp Valkenburg zyn aanleiding ge*
wc est tol de arrestatie van een trans
portofficier. en onderofficier en enkele
andere militairen benevens een aantal
burgers- Reeds enige tijd is gebleken, dat
er rijksbenzine voor particulier gebruik
werd afgetapt.
Men verwacht dat nog meer arrestaties
zullen volgens. De fiscaal van de zee-
krijgsraad mr. N. B. Spoor heeft het on
derzoek. dat wordt uitgevoerd door de
Kon. Marechaussee in handen.
Advertentie
De Friese schrijver Abe Brouwer te
Sneek is door de raad der gemeente
Diever benoemd tot gemeente-straat
maker. Abe Brouwer komt uit een be
kende straatmakersfamiiie.
Het staatsexamen voor onderwijzer vol
gens het meuwe programma zal, voor wat
het schriftelijk gedeelte betreft, in mei
van dit jaar worden gehouden en voor
wat het mondeling betreft in juni en/of
In de Verenigde Staten aldus meldt
AFP vervaardigt men op het ogenblik
aorta's (de grote lichaamsslagader) van
nylon. Daarmee zou men met succes de
gevolgen van aderverkalking kunnen
tegengaan! Totnogtoe gebruikte men
slechts menselijke aders, die slechts met
moeite bewaard kunnen worden.
Normals
anneer men bij dit alles in aan
merking neemt hoeveel energie de
ze jubilaris in de stormachtige tij
den heeft moeten besteden aan het her
stel van het kerkelijk leven en aan de her-
Het bestuur der Nederlandse vereniging
van foto-journalisten heeft besloten de in
november jl. wegens de internationale
toestand uitgestelde persconferentieten
toonstelling „World press photo 1956", in
de oorspronkelijke vorm te doen houden
yan,9 tot 24 maart a.s. in „Arti et Amici-
tiae te Amsterdam, De Deense ambassa-
deur zal deze expositie openen.
(Van onze weerkundige medewerker!
Steen en been wordt er in de winter
sportplaatsen geklaagd over de abnor
male zachte winter; o.a. in St. Moritz,
waar het gewoonlijk in de februarimaand
flink vriest, komt dooi voor. Plaatsen als
Zurich. Innsbruck en Genève, welke in
februari meestal temperaturen onder het
vriespunt hebben, krijgen nu overdag veel
zachte lucht, waarin het kwik tot 12 a
14 gr. C. stijgt.
Ook in ons land komen nu al veel
dagen met temperaturen boven de 10 gr.
C- voor. Een zeer actieve stormdepressie
is langs Schotland naar het noorden ge-
trokkenr waarbij aan de Schotse westkust
windstoten van 160 km per uur voorkwa-
men. Een kleine storing, die van de Golf
van Biskaye in de richting van de Noord
zee trekt, kan komende avond en nacht
nog wat lichte regen in ons land brengen,
maar morgen zijn later op de dag weer
opklaringen te verwachten. De tempera-
tuur blijft ook de komende dagen nog
flink boven normaal
M,
®YJn opmerkzaam gemaakt op de
tev et door tien miljoen haveloze
Wftlf
il! °ftatvgen overstroomde Duitsland en
%de .chaw, die
het land be-
(Van onze correspondent)
BONN, februari
VAN de drie hoge commissarissen in
West-Duitsland. is de Amerikaanse
James B. Conant, het langst in Bonn
gebleven- De eerste die vertrok, was de
Franse hoge commissaris André Fran
fois-Poncet, de man rnet een zeer lange
en bvjna legendarische praktijk in de
omgang met Duitsers. Toen volgde de
Britse hoge commissaris, Sir Frederick
Hoyer-Millar, een uiterst gereserveerd
man. Alle drie verwisselden in 1955 het
ambt van hoge commissaris voor dat van
a<mbassadeur< toen West-Duitsland als
gevolg van de Parijse verdragen zijn
soevereiniteit herkreeg.
James B. Conant is in geen enkele fase
van zijn ambtsuitoefening als politieke
figuur op de voorgrond getreden. Zijn
Duitse gasten, politici, parlementariërs,
leden van de regeringen der Bondsrepu
bliek en van de „Lander" en hoge be-
stuursfunctionarissen, waren er steeds
verbaasd over, dat Conant geen moeite
I x''tek presented
j presenteert de Stich-
tj «te;, 1,0 te Amsterdam, de belang-
in ^'dlJX;}en een drukwerkje. Onder
1°eelc rs A.O. verbergt het week
te Wlt zijn oogmerk om tegelijk
=„e, f'oeï7,'1 cn ontwikkelende.Dat dub-
hoe fijntjes de abonné hier op zijn, al
lezend verkregen, kennis wordt ge
toetst. Is hem op pagina 5 bijgebracht
hoe een gewoon mens er hartje zomer
kan uitzien, op bladzijde lj wordt hem
de man in hemdsmouwen getoond, zon-
'<ulreefd'lxrir-clt niettemin fanatiek na- der zinspeling op hoge temperatuur.
i„ le eraan twijfelt, neme het De mi
1 januari ter hand
Toscanitn wordt he:
meer pienteren onder de A.O.-ge
waar- trouwen zullen de verborgen examen-
herdacht. vraag spelenderwijs beantwoorden. Jas
je uit, dat moet Toscanini „als mens"
z\jn, Maar waar is Toscanini „als kun
stenaar"f Op die vraag geeft het hele
boekje, de anecdotes ten spijt, geen en-
kei antwoord. Of het moest zijn in de
e', t'an fcr '?a>i één lezer de brede mysterieuze slottirade, een meester-
"o*., te sriiwi.,,. stukje van logica dat wy onze lezers niet
willen onthouden:
V r',®r aan het werk te hou-
Ooi*
daardoor als kind
*®hiiJlneh: 'hP- Niemand kan het
i'i'if.1 tsè T:r wordt aanstonds klare
Sej 'Jn geschonken. In enkele
,,CuHnaier he* besef bijgebracht
yv0'! ontbering aan de wortel
0t kunstenaarschap. Om
-ikfOp Jschiedenis van dit kunste-
Gans anders dan
een componist, wiens werk en naam
vaak eeuu-en na zijn dood nog blijven
leven schrijft een dirigent als het wa
re in het zand", zo begint dit slotak
koord. Jammer, denkt de lezer, uiter
aard bereid om te berusten in het on
vermijdelijke. Te vroeg gejammerd.
deed om over politieke vraagstukken te
spreken maar zich juist beijverde om
culturele problemen tot onderwerp van
gesprek te maken. Zijn stokpaardje was
ook in Duitsland de pedagogiek (na zijn
terugkeer in zijn vaderland zal hij zich
geheel aan deze wetenschap gaan wij
den), gevolgd door zijn vak. de schei
kunde. Zij hielden, samen met algemene
culturele problemen, zijn belangstelling
geboeid.
Het was evenwel altijd zo, dat de
Duitse gasten zich desondanks ver
diepten in politieke kwesties en met
een zekere taaie volharding probeer
den hierover met hem gesprekken te
voeren- Dat liet Conant zich dan wel
gevallen en hij was dan een zeer
aandachtig toehoorder, registreerde
oplettend, analyseerde scherp en was
ook in staat suggestieve vragen te
stellen en geprononceerde meningen
uit te lokken. Maar nooit liet hij
eigen opvattingen horen.
|P bjjeenkomstcn. die cen officieel
karakter droegen en zodoende ge
wijd waren aan politieke discussies
en uiteenzettingen, gaf Conant blijk van
een uitgebreide kennis van de Duitse
problemen cn zijn vragen en antwoorden
gaven blijk van een bijzondere scherp
zinnigheid evenals zijn opmerkingen
waarmee hij gesprekken in een nieuwe
richting leidde. In het algemeen hield
hij zich echter, ook bij gelegenheden,
waarbij hij aunbtshaive moest optreden,
meer op de achtergrond dan men zou
en pijn weg-
wrijven met
verwachten, gezien de rol, die Amerika
in Europa en Duitsland speelt.
Hij was in de eerste plaats een waar
nemer van mensen en dingen, toestan
den en verhoudingen, en hij bestudeerde
dit alles van op een afstand. Zonder
twijfel zijn zijn verslagen aan Washing
ton zorgvuldige en rake analyses geweest
en het is aan te nemen- dat ze een door
slaggevende bijdrage hebben geleverd
voor de Amerikaanse politiek ten aan.
zien van Duitsland.
In de internationale diplomatie en pers
zal men deze fijngevoelige, minzame en
geleerde ambassadeur, wie de humor
niet vreemd is, zeer missen.
Oosteuropese kringen in Belgrado
hebben gisteren verklaard dat de se
cretaris van de Russische communisti
sche partij, Nikita Kroesjtsjef, Zuid-
Slavië heeft voorgesteld een einde te
maken aan de polemieken tussen Mos
kou en Belgrado.
In een boodschap van Kroesjtsjef zou
de suggestie zijn gedaan, dat een con
ferentie van Joegoslavische en Russi
sche topfiguren ter bespreking van het
herstel der samenwerking tussen beide
vrucht in het voorjaar gehouden kan
worden, aldus deze kringen.
Het voorstel zou door de Joegoslavi
sche ambassadeur in Moskou, Micuno-
vic, ter kennis zijn gebracht van het
centrale comité van de Joegoslavische
communistische partij. Genoemde krin
gen verwachten, dat Micunovic naar
Moskou zal terugkeren met een bevesti
gend antwoord.
De Joegoslaviërs hebben in hun
pubhkaties niet gezinspeeld op een
dergelijk Russisch initiatief. Waar
nemers beschouwen echter een zin
van het communiqué, dat gepubli
ceerd is na afloop van de vergadering
van het centrale comité, die de vorige
week werd gehouden, veelbetekenend.
Hierin wordt gezegd, dat het cen
trale comité „enige vraagstukken in
zake de banden tussen de Joegoslavi
sche en andere communistische par
tijen heeft onderzocht".
In de maandag gehouden openbare ver
gadering van de K. v. K. te Rotterdam
heeft de voorzitter, mr. K. P. van der
Mandele ook aandacht besteed aan het
zgn. dispariteitenvraagstuk op de Rijn.
Het betreft hier, zoals bekend, de situatie
welke ontstaat doordat de vrachtprijzen
voor het grensovërschrijdende verkeer in
vrijheid c.q. door middel van afspraken
tussen de vervoersondernemers maar
althans zonder overheidsinmenging tot
stand komen, terwijl op het nationale
Duitse traject de vrachtprijs van over
heidswege op een bepaald niveau pas-
sende^ in de Duitse politiek van vervoers-
coördinatie wordt gefixeerd. Het is
eveneens bekend, dat de Hoge Autoriteit
reeds geruime tijd aandringt op het tref
fen van maatregelen om deze daspariteit
te elimineren.
Het is de Kamer bekend, dat binnen
kort andermaal zal worden gepoogd ter
zake enige vorderingen te boeken. Zjj acht
het daarom gewenst opnieuw haar stand
punt uiteen te zetten. Nog altjjd is zjj van
oordeel, dat gepoogd wordt, een vraagstuk
op te lossen, waarvan niet is aangetoond,
dat het praktisch van betekenis is. Door
niemand is tot nu toe het bewijs geleverd,
dat de goede werking van de gemeen
schappelijke markt voor kolen en staal
door de beweerde dispariteiten is ver
stoord.
Er moet echter rekening mede worden
gehouden, dat het vraagstuk door de Hoge
Autoriteit ten principale is gesteld en dat
deze laatste een oplossing nog altijd
schijnt te wensen.
Daarvan uitgaande stelt de Kamer op
nieuw, dat iedere oplossing het recht van
de Akte van Mannheim onverlet moet
laten. Dit betekent, dat naar ieders inter
pretatie ook de Duitse ingrijpen door
de overheid in de vrachtprijsvorming in
het grensoverschrijdende verkeer uitge
sloten is.
De Kamer is zelfs van mening, dat een
volledige erkenning door Duitsland van
het recht van de Akte van Mannheim óók
voor de nationale vaart, zoals dit door
alle oeverstaten behalve Duitsland is ge
schied, de basis voor een oplossing van
het dispariteitenvraagstuk zou vormen.
Aldus zou immers voor de gehele Rijn
éénzelfde regime zijn hersteld en zou de
grondslag zijn gelegd voor een marktont
wikkeling waarbij de harmonie tussen de
nationale en de grensoverschrijdende
vaart bewaard zou kunnen blijven.
Het vraagstuk van de publikatie van in
ternationale wegvervoerstarieven is door
de Hoge Autoriteit in de afgelopen maan
den eveneens aan de orde gesteld. Ach
tergrond daarbij was, dat men meende, dat
zgn- „aligneren" d.i. het zich
oriënteren op de aanbieddngsprijs van de
concurrent slechts zou kunnen plaats
vinden als de transportprijzen openbaar
zouden zijn.
Nederland heeft tegenover de verlan
gens welke te dezen aanzien werden ge
uit er op gewezen, dat art. 70 lid 3 van
het K.S.G.-verdrag uitdrukkelijk de mo
gelijkheid openlaat om óf tarieven en
vrachtprijzen te publiceren óf deze ter
kennis van de Hoge Autoriteit te brengen.
Het bewaren van het in beginsel ge
heime karakter van de vervoerscontracten
is voor Nederland van groot belang. Al
leen op die grondslag is een commerciële
vervoerspolitiek zoals wij die voorstaan
werkelijk mogelijk.
Het moet daarom als een grote concessie
van de Nederlandse overheid worden be
schouwd, dat zjj, op het gebied van het
wegvervoer heeft voorgesteld, over te
gaan tot een 14-daagse publikatie van een
marktbericht over de genoteerde wegver-
vocrsvrachtprijzcn op verschillende inter
nationale trajecten van betekenis. Dit
voorstel is ongeveer geljjk aan de in de
zeevaart geldende praktijk, waar ook geen
publikaticplicht van vrachttarieven be
staat, maar waar regelmatige marktberich
ten cen zekere bekendheid met de si
tuatie ter markt mogelijk maken.
Wij vernemen tot onze teleurstelling,
dat dit alleszins redelijke voorstel geen
genade heeft kunnen vinden in de ogen
van onze partners in de K.S.G., aldus mr
K. P. van der Mandele.
Hierdoor blijft voor Nederland slechts
de weg open van het zich terugtrekken op
het juridisch onaantastbare uitgangspunt
van art. 70 lid 3. volgens hetwelk ons land
niet gedwongen kan worden tot een keuze
tussen publikatie van tarieven en terken-
nisbrenging van de vrachtprijzen aan de
Hoge Autoriteit.
Op deze foto ziet u een vrolijk lentejurk
je van rose-wit gestreept Soedankatoen,
ontworpen door Jenifer Lee. Het jurkje
heeft een ruime en geplooide rok en xoijd
openslaande kraag, terwijl in het mid
den aan de voorzijde een rij knoopjes
recht van boven naar beneden loopt als
garnering.
Pappen*1 (la-len hij haar wist
ojj 4rtuj0en élan werd er niet ver-
A P tof A KUTl&bV-
Schrii}et dieV9te te peilen,
°te ^jjhstieke opgang dan ook
°SenVan- anecdote tot anec-
Piij wel zeggen.
naast de kunstenaar
Se,°sC(j'f.n fo/o Uordt vergeten. Onder
is i,?P PaT'na lezen wij:
t'o„l9et-'?e«.s *,n fewone leven een
9*S£ï- ï«rm\hy he* °r een va-
"e tou zij,, krygt, trekt hij een-
ai*', s uit!" Merkwaardig
hlSe.% taf «emeend hebben da
j>fcht\ent opfV0^e' door een in-
SS
C^cnneer de hitte hun
p. Zulkr> 1 schrijver echter
V na Vern°0roordelen- En bla-
%hCntceH Af' na"r pagina II,.
melfere foto. „Wy zien
er. Het kunstenaar"
valt nauwelijks op
Want A. O. ziet nog uitkomst: Alleen
door middel van de grammofoon kan
men ook na zijn overlijden iets conser
veren van zijn werk". Gelukkig, denkt
men opgelucht. Maar ge vergist u op
nieuw. „Zodoende is een dirigent vaak
gauw vergeten," gaat de schrijver ver
rassend verder. Dus toch nietbegint
de lezer te wanhopen. Moed houden:
Maar met de Maestro die de wereld
nu ontviel, zal dat niet het geval zijn".
Waarom danvraagt de lezer zich af,
intussen afgemat door de snelle wisse
ling tussen lioop en desillusie. Z\jn er
van Toscanini soms veel grammofoon-
opnamenMis. .Daarvoor was hij te
groot: als mens cn als kunstenaar
Met deze kapitale constatering ein
digt het actuele en ontwikkelende ge
schrift, waarover wij verder maar zul
len zwijgen. Ieder ernstig woord er
over zou misplaatst zijn. Noch de na
gedachtenis van Toscanini, noch de
muziekliefhebbers worden gediend met
zo'n snoepje van de weck.
Hi
(Van een medewerker)
HET LIGT IN de bedoeling de ou
dercomités der afzonderlijke
scholen onder te brengen in een
dekenale-, diocesane- en nationale
raad. Zo op het eerste gezicht een
logische opbouw, aantrekkelijk voor
al op papier. Toch kan men er in
komen, dat sommigen, die zeer be
slist voorstanders zijn van ouderco
mités aan elke school, zich afvra
gen of dit nu al direct moet uitlopen
op een organisme, waarvan op dit
ogenblik zeker de praktische waarde
nog discutabel is.
Veel van al die nationale organi
saties in onze katholieke gemeen
schap lopen toch al vanaf de eerste
dag van hun bestaan met het teken
der bloedarmoede op het gelaat een
beetje rond te hangen in de sociale,
religieuse of culturele sector, zonder
ooit tot werkelijke activiteit te ko
men. De oorzaak is bijna altijd geld
gebrek en gebrek aan mankracht.
Deze bedachtzamen huldigen de
stelling, dat eerst de oudercomités
aan de scholen afzonderlijk hun ei
gen groeiproces moeten doormaken.
Dat dan vanzelf de besten naar vo
ren komen om aan een samenwer
king. met anderen hun krachten te
geven, waarna men tenslotte, door
ervaring en studie wijs geworden,
tot een nationale overkoepeling kan
besluiten.
INTUSSEN spreekt het bisschop
pelijk reglement zeer uitdrukkelijk
van diocesane bindingen en een
nationale ouderraad. Dit reglement
zwijgt echter wijselijk over bepaal
de data, waarop die nog ongeschapen
organen dienen te gaan functione
ren. Men wil evident aan de tijd ook
iets overlaten.
Tegenover bedachtzame mensen
nu staan echter zij, die met daden
drang zijn geladen. Zij menen, dat
men gerust van meet af aan naast
de afzonderlijke oudercomités bij el
ke school, een diocesaan- en natio
naal comité kan laten functioneren.
Dat geeft, zo menen „de doeners",
een intenser gedachtenwisseling op
bredere basis en hoog niveau, wat
zeker opweegt tegen de moeilijkhe
den der kinderziekten, die nu eenmaal
al dit soort organisaties moeten door
maken. Hoe eerder men dat door
maken achter de rug heeft, des te
beter.
Maar het gaat er hij de ouderco
mités nu niet op de eerste plaats
om Iemand een plezier te doen, het
gaat om zeer bepaalde, diep ingrijpen
de hervormingen in opvoeding en on
derwijs. Bij de oudercomités, zo me
nen de bedachtzamen, kan overhaas
ting slechts tot gevolg hebben, dat
men precies dezelfde desillusies on
dergaat als bij de openbare school.
Toch menen wij, dat de diocesane en
nationale overkoepeling zo spoedig
mogelijk tot stand gebracht moet wor
den, doch dat deze organisaties ook
de middelen ter beschikking moeten
krijgen om te slagen op nationaal
niveau.
Bestaan die middelen uit de op
brengsten van toevallige bedelpar-
tijtjes, begin er dan maar niet aan,
omdat de onmisbare terzake kundi
ge werkers daarvoor worden uitge
schakeld. Tracht maar eens een een
voudige berekening te maken van
de onvermijdelijke kosten, verbonden
aan een op uiterst bescheiden voet
werkende, doch goed functionerende
ouderraad.
DIT ALLES wordt hier opgemerkt,
omdat een zó nieuw instituut
als het oudercomité, voor de ka
tholieke scholen kan zijn een bron
van vernieuwing. Zou men iets con
creets wensen, dan volgt hier een
suggestie.
Voor ieder kind, dat naar school
gaat, betaalt het gezin van dit kind
het'gebouw? Óm ^geheel ZXamgepastmn TZl^Z'dfnf 15 meter bedra°en' hl de ^IdervZ
in tijd van oorlog als Vluchtkcldcr diensTkan doei fn de h^nn 9eboujven> zaj een archief worden ingericht, dat
nieuwe keuken. Hierboven zijn eetzalen commissiekamer*! i'zf 9ro komen kantoren, een fractiekamer en cen
vina bevat arote fractiekamers atf u commxsslehamers, spreekkamers en wachtkamers ontworpen. De tweede verdie-
Zmte worden bJZZal °°k de Zolder als Af
bracht linies van dit nieuwe nand Tie i- ft waarmee het v:exrk zal aanvangen, worden er ook verbouwingen aange-
e pand. De kosten van het gehele werk worden geraamd op f 3.068.000,
-ET ZAL zaak zijn, voor de dioce
sane comités zo goed als voor
de nationale ouderraad, zich
van „werkers" in plaats van „pra
ters te voorzien. Wat heeft het voor
nut een diocesaan comité te vormen
en een nationale ouderraad te kie
zen. als men er nog geen notie van
heeft, waaruit hun taak zal bestaan,
waaruit zij hun onkosten kunnen be
strijden, waar de grenzen liggen van
hun bevoegdheden, aan wie men wel
en aan wie geen verantwoording
schuldig is, etc.
Juist, zo zullen de bedachtzamen
reageren, daar gaat het nu precies
om. Is het niet altijd zo in onze ka
tholieke gemeenschap, dat er een
kleine kern is, in iedere parochie,
die altijd alles moet doen en dat de
anderen hun schouders ophalen? Nu
zal er opnieuw in iedere parochie
een beroep op gemiddeld wel zes va
ders of moeders dienen gedaan te
worden, die „om de pastoor een plezier
te doen", in het oudercomité zitting
nemen.
minimaal een gulden per jaar voor
het oudercomité.
Ieder oudercomité draagt aan de
nationale raad per jaar een vast be
drag af van 50.- ter financiering
der uitgaven van het nationale bu
reau. Dit geeft voor 4000 scholen een
totaal bedrag van 200.000,-, waar
van ieder zaj toegeven, dat het zeer
matig is.
Maar het geeft in ieder geval eni
ge stabiliteit en stelt het nationale
bureau in staat tot het uitvoeren van
een bepaalde taak. Wat die taak pre
cies zal zijn, ligt nog in de schoot
van de toekomst, doch uit de redac
tie van het bisschoppelijk reglement
blijkt helder als de zon, dat het een
zeer gewichtige taak gaat worden.
Daar staat niet meer of minder:
„Voorlichting van de ouders op het
terrein van opvoeding en onderwijs".
Dat wil nog al wat zeggen en in-
pliceert een goed sluitende voorlich
tingsdienst, waarvoor weer een ui
terst deskundige staf van medewer
kers onmisbaar is.
Maar niet alleen voor 'de school
gaande jeugd is deze taak aan de
nationale ouderraad toegedacht.
Het reglement spreekt ook „van de
vorming buiten schoolverband".
Dit betekent, dat de oudercomités
in hun nationale overkoepeling ook
een taak krijgen t.a.v. de niet school
gaande jeugd.
De nationale ouderraad kan voor
het katholiek onderwijs een vrucht
baar instituut worden! Het kan ook
apders, dat ligt alleen aan de vraag,
of men de juiste mensen zal weten
aan te trekken.
