Toneel in de provincie
Mer moet bezuinigen maar wat
doet het
Rijk
Weer U
Verhoog
tegen het weer!
Uw weerstand!
m
Een uniform handschrift voor
de lagere scholen?
mnopq
I
%(r}stuvwxijz.,;:„"
ABCDIFC/HJJXLM
MOPQRSTUVWXyZ
MILAAN, geen stad om verliefd op te worden
Mgr. Holterman tot bisschop
van de Antillen gewijd
5SS» een voorbeeld van over-
b jjj ®!nS: de belasting op motor-
'b r en,zinehelasting te incor-
Wat e&ds zou de regering moeten
bflrti-,,111 1958 en 1959 tot bezui-
de b ®nen leiden.
Huidige verscheidenheid leidde tot
normalisatie-voorstel
M'
'ïV; ua
M:
r°ces Van der Lubbe
worden herzien
Xuan
noodtoestand
Gezelschappen
Jubileum mr. A. Schepel
Keuze
Tweede Kamer over bestedingsnota
K>f. die zich dan ook voorshands
tt) is. wat men nu kan verwach-
'es; de snelheid in de waarneming
V §et0 '"hardigheid van bewindsleden,
vY°(ii„ "d hebben zoveel kostbare tijd
Verloren te doen gaan". Neen,
Bojj.' 6n<* is men in de P°iiiiek aller-
SS res-
De ontslagen bij de Ned.
Opera
Serie van vijf schepen
voor Indonesië
If
Indrukwekkende plechtigheid op Curagao
WOENSDAG 27 FEBRUARI 1957
PAGINA 3
Moeilijkheden bij de keuze van stukken
h
°0r subsidie-intrekking
^pLEEGSTERSOPLEIDING
pECRTE
B.. ülRLIJKE MACHT
Regering en Tweede Kamer
griffier
EEN KARRETJE OP EEN WATERWEGREED
(Vervolg: va
6 an pag. 1)
Interpellatie lerarensalarissen
huldigden „zilveren'
BURGEM. GEERTSEMA NAAR
BINNENLANDSE ZAKEN
Eén enkele dragée Davi
tamon 10 per dag heft
vitaminetekorten radicaal
op. Flacons van 50, 100
en 500 dragées
Dav'Umon
Discussie gevraagd
Indrukwekkend
Grote schare
Receptie
Dr. JOS SMITS VAN
WAESBERGHE
Opdracht van Unesco
Niet onpersoonlijk
2oajs
J v°orl(w on'.anSs hebben bericht kon
?'eQ:
Ia* Van ""v,u ivuiutn van ccu ncx-
der Vat,.i Proces tegen de Neder-
-erd U0(,pi dey Lubbe, die door de Nazi's
uldigd de brand in het Rijks-
Ke,den ^5 in Berlijn te hebben gesticht.
ngriiic„ van was> dat er een aantal
r< e' w® Processtukken ontbrak.
nu eoV,i. °erlijnse blad „B.Z." bericht
^j^ter,
'«en ,6r!"
Nr. Rff Ie A uiuivncn, ixiv,-
sen in 00r_ de rechterlijke functiona-
Berm' ?at Bet openbaar ministerie
ri a van ?"^r°al:'it in het bezit is geko-
6^elinn j bedoelde stukken. Deze
de.
^Vest-Berlijn bevestigd. Zij wil-
p'eren"Y niet ze8gen, hoe men aan de
ls gekomen.
iv,rotlestp,ll'tSticBting Verpleegstersschool
in de Voorburg heeft zich, samen
'til;.er °'estantse en neutrale zuster-
l»e rithP„fn' die zich belast hebben met
JddiDio'^hteeropleiding voor het zie-
Gejj& a A' tot de leden van de Sta-
?eb d€ ,raa' gewend. Zij protesteren te
il6' iaarin6 van Bet subsidie voor
{^drag °P de begroting was een
,add wo 150.000 uitgetrokken, in ver-
y.Seien armede reeds een aantal maat"
ti11 Sam? fen zi.in en verplichtingen
ri6ltiOettSaan" Gevraagd wordt, dat de
fcf<3 ming voor 1957 zal worden uit-
v^Oelr'3' 's aan mr- Bijbau, op zijn
h? Ontwil1161- 'nSanS van 1 mei 1957, eer-
£6s'dent verleend uit zijn ambt van
Bk to m Van de arrondissementsrecht-'
16 Zutphen.
Het bestuur van de Vereniging van Cul
turele Organisaties in Nederland heelt
op 30 november 1956 aan de leden dezer
vereniging een vragenlijst gezonden van
de volgende inhoud:
1. Heeft uw vereniging in dit seizoen
het aantal toneelvoorstellingen kunnen
krijgen, dat zij nodig heeft?
2. Welke toneelgezelschappen heeft uw
vereniging kunnen engageren?
3. Vindt u dat de uitkoopsommen be
langrijk zijn gestegen in vergelijking met
die van het vorige seizoen en zo ja, met
welk percentage gemiddeld?
4. Hebt u moeilijkheden wat de keuze
van de stukken betreft?
Van deze vragenlijst zijn 48 exemplaren
verzonden. Op .26 januari 1957 waren 34
antwoorden ontvangen. De betrokken or
ganisaties vertegenwoordigen rond 60.000
leden.
Uit de ontvangen antwoorden blijkt, dat
de meeste organisaties het gewenste aan
tal voorstellingen hebben kunnen betrek
ken. In slechts vier gevallen werd op
vraag 1 een ontkennend antwoord gege
ven. In twee andere gevallen is sprake
van moeilijkheden of van de keuze van
een ander gezelschap dan het aanvanke
lijk gewenste, het verlangde aantal werd
echter bereikt.
Voor het grootste gedeelte worden de
voorstellingen voor de leden van de VCO
gegeven door de gecoördineerde gezel
schappen en het Zuidelijk Toneel, zo blijkt
verder. In enkele, bovenaangeduide geval
len zijn opgetreden het gezelschap Johan
Kaart, de toneelgroep Studio, de Kon.
Nat. Schouwburg te Antwerpen en de
niet-beroepsgezelschappen de Plankeniers
en de Jonge Spelers.
Er bestaat duidelijk voorkeur voor de
„grote gezelschappen" als de Nederlandse
Comedie en de Haagse Comedie. Tegelijk
zijn de klachten, dat deze gezelschappen
weigeren op te treden en/of onvoldoende
keuze bieden, legio.
Slechts drie leden beantwoordden de
vraag of de uitkoopsommen in dit sei
zoen belangrijk gestegen zijn ontkennend,
een hunner meent zelfs, dat zij lager zou
den zijn dan in het vorige seizoen. Daar
tegenover stelt de overgrote meerderheid
van degenen die deze vraag hebben be
antwoord, dat de uitkoopsommen belang
rijk zijn gestegen. Slechts een enkeling
blijkt van mening, dat deze stijging ge
ring is.
(Advertentie).
Uiteraard heeft de stijging van de uit
koopsommen directe invloed o de keuze
van de te bieden voorstellingen alsmede
op de keuze van de gezelschappen. In
de meeste gevallen wordt gesteld dat de
keuze van stukken moeilijkheden van on
derscheiden aard heeft opgeleverd.
In het bijzonder blijken de bezwaren
gericht te zijn tegen de te beperkte keuze.
In vele gevallen kan nauwelijks meer van
keuze worden gesproken en worden de
uitkooporganisaties voor voldongen feiten
geplaatst.
Van enige invloed van de besturen op
het gehalte en niveau van hun program
ma's kan niet meer worden gesproken.
Men is uiteraard afhankelijk van het aan
bod, maar dit blijkt met name voor de
„provincie" zo beperkt, dat men daar niet
in staat is ook maar enigermate een weer
spiegeling te geven van hetgeen het Ne
derlandse toneel in zijn totaliteit betekent
en te bieden heeft. Uit de gegeven ant
woorden valt op te maken, dat zelfs niet-
onbelangrijke organisaties geheel versto
ken blijven van artistiek hoogstaande ma
nifestaties en genoegen moeten nemen
met een tweede keus, waarin het niemen
dalletje de boventoon voert. Uit een oog
punt van cultuurspreiding kan dit niet
aanvaardbaar worden genoemd.
tweede maal in enkele dagen tijds is de Maas buiten haar oevers getreden. Bovenstaande opname werd genomen
te Itteren bij Maastricht.
Scrjj
overigens heel wat kritiek op
eJnS, die na htt S.E.R--advies drie
maanden nodig had gehad om
^«to-^ota te komen. De heer Janssen
^zitsvormlng kwam natuurlijk
eh e daarover sprak de heer
Waar woord, ipen hij zeide:
0ttlen ii om ui' de huidige impasse
HiPBeltèJLan thans mr er niet tijdig
ten nd beleid is gevoerd een
aanzien van de bezitsvorming
t l?6 bet termijn min of meer af-
S tve?en'. Het is echter te betreuren,
VjiB qp f' die de regering heeft geko
rt!1 o va* i te<iin®snota, sights tot ver-
i'? iasten leidt, dus alleen afgaat
va« bezit, terwijl juist no-
[Nrt 'bgSl? Wfcest om, waar mogelijk, de
*Óu,, «o ePerking te verbinden aan be^
ab uitbreiding van duurzaam
Sha?ste^a Srief allerwegen was, dat over-
1 K.pHepei-king werd gevraagd
Ir' tin hot et Bijk- De heer Janssen
vBgo ba.,, zeer teleurstellend, dat
k'5ee b haai^Biks het bedrag aan beper-
X)?.e' z0ri dat de S-KR- expliciet ad-
ii jing aat het rijk niet kwam tot een
'ioen911 f 20°' maar slechts van
ti. btpi on omdat de overige bezuini
gt Ende
consument werden afge-
f);. had gelijk, toen hij zeide»
of er*andse volk griezelde van
de onmacht, die uit dit uit-
g6Öbeekttaa' V3n overBeidsbezuini-
V h de ur Janssen de beperkingen
'ttt^b^1 S-e aer Ro®mars meende, dat
CpBhtdat j"advies zou kunnen uit-
Ct>h^iti- 1 Wn- moeilijkheden voor een
'et eb u en ontstaan door voorraad-
'i ttol.Bij abisteren tijdens het Suez-
StVto.'^bg'irx, 3s tevreden met de 5"/»
Y bentokVO?r de landarbeiders en
t, Btkabrll0 heginseiuitspraak van mi-
C'assifi 9ver de invoering van
C'te. er Catie in de landbouw.
^Xl\Cwaerrs (P-v-d.A.) had ien-
H(! - Vjan ht
f,,aM?sohaff-estcrinsscontrolc en inr
bij e V0,tl de melksubsidies.
'ag. een verhoging van de
e handhaving van
zou er een compen-
in de verhoging van
>ng of van de omzet-
de,partement moest worden behouden.
De begroting zelf zal dan pas in htt
najaar aan de orde komen, omdat minis
ter Helders, die pas wil behandelen, na
dat hij de West heeft bezocht en iets meer
ter zake kundig is.
Een interpellatie van mevr- Fortanier-
de Wit werd door de Kamer op een nader
te bepalen tijdstip toegestaan. Dat gaat
over het salarisbeieid ten aanzien van de
leraren in verband met de verhoging van
de salarissen van hogere Rijksambtena
ren-
Enkele communistische amendementen
op het wetsontwerp wijziging van de fi
nanciële verhouding tussen het Rijk en de
gemeenten werden bij de aanvang ver
worpen met alleen de communistische
stemmen voor. Het behoeft nauwelijks
vermelding.
Het debat over de nota inzake de be
stedingsbeperking zal waarschijnlijk deze
hele week voortduren, waarna de rege
ring. volgende week dinsdag zal antwoor
den.
F.S.
Op vragen van het. lid van de Tweede
Kamer de heer Verhoeven over het aan
hangig gemaakte ontslag van een aanfa!
solisten van de Nederlandse Opera, heeft
de minister van O., K. en W. geantwoord
dat naar zijn mening het tot de compe
tentie van het bestuur van de stichting
„Dè Nederlandse Opera" behoort om met
(toekomstige) solisten over hun tewerk
stelling en ontslag en over de voorwaar
den, waaronder zulks plaatsvindt, te on
derhandelen, De minister heeft daarmede
geen bemoeienis. Dit brengt met zich
mede, dat hij zich ervan onthoudt een
oordeel uit te spreken over het ter zake
gevoerde beleid.
Zowel het bestuur van de Nederlandse
Opera als de kunstenaars, die hun artis
tieke gaven in dienst van deze stichting
willen stellen, doen er goed aan om bij
het afsluiten van contracten, die zovee]
mogelijk schriftelijk dienen te worden
vastgelegd, zich nauwkeurig rekenschap
te geven van de rechten, die zij verkrij
gen, en de verplichtingen, die zij aangaan
op het zo bijzondere terrein van de
operakunst, zo deelt de minister tenslot
te mede
Gisterenmiddag na afloop van de ver
gadering der Tweede Kamer. js haar
■griffier, mr. A.F. Schepel, een hartelijke
hulde bereid ter gelegenheid van he+ feit.
dat het 25 jaar geleden is, dat hij als
commies-griffier van dit hoge college
werd benoemd. Met de Kamerleden had
den zich in de rookzaal verenigd de mi
nister-president dr. Drees en de minis
ters Aligera, Helders, Hofstra, Mansho.lt,
Samkalden, Struycken en Witte, de oud
president van de Kamer, staatsraad Van
Schaik en vele anderen.
Toen de heer Schepel met zijn vrouw
en zijn moeder en gevolgd door de kinde
ren was binnengeleid, hield de voorzit
ter van de Tweede Kamer, de heer Kor-
tenhorst, een huldigingstoespraak, waarin
hij o.a. zeide. dat de heer Schepel wel was
voorbestemd voor zijn functie in de Ka
mer. Zijn grootvader, mr. Schepel, is vele
jaren lid van de Kamer geweest, zijn
grootvader van moederszijde, mr. Kerdijk
eveneens en zijn vader is commies-grif
fier van de Kamer geweest. Hij roemde
de vele kwaliteiten van de jubilaris en
bood hem namens alle leden een platen
speler met een aanzienlijke collectie lang
speelplaten aan.
De minister-president, de heer Dreee,
verzekerde dat de regering de samen
werking met de griffier zeer .waardeert.
Aan zijn felicitatie tot mr Schepel ver
bond dr. Drees een gelukwens tot de Ka
mer. die de jubilaris zo lang tot haar be
schikking heeft gehad.
Nadat nog door enkele anderen huldi
gende woorden waren gesproken, dankte
de jubilaris voor de vele goede wensen.
Gisterenmiddag werd op de werf van
het scheepsinstailatiebcdrijf „Neder
land" te IJsselmonde het 2574 B.R.T.
metende schip „Brantas" overgedra
gen aan een diplomatieke vertegenwoor
diger van de Indonesische republiek.
Het was het vierde schip in een serie
van vijf, die de Nederlandse Scheeps
bouw Export Centrale in opdracht van
Indonesië^ in ons la-nd laat bouwen. De
eerste drie schepen zijn reeds onder
weg.
De „Brantas" is afkomstig van de
werf De Haan en Oerlemans N.V. te Heus-
den, behorende bij het Vérolme-concern.
De heer B. de Bruin, die 't schip namens
de „Nese" had overgenomen, droeg het
op zijn beurt over aan de vertegenwoordi
ger van de republiek, mr. Abdul Latief.
De rederij Gebr. Wijsmuller uit Baarn,
die de „Brantas" naar Indonesië zal bren
gen. bood de heer Abdul Latief een portret
aan van het staatshoofd, de heer Soekar-
no.
De „Brantas" is bestemd voor het in-
terinsulaire verkeer. Het zal worden ge
ëxploiteerd door de N.V. Pelni, een parti
culiere maatschappij> die werkt onder toe
zicht van de regering. De laatste van
de serie van vijf schepen, de Berau. die
bij de werf Gusto te Schiedam in aan
bouw is, zal eerstdaags gereed komen. De
gehele opdracht omvat een bedrag van
ongeveer 30 miljoen gulden.
De heer Latief. gewaagde nadat hij het
schip had overgenomen van dank aan
de bouwer en hoopte, dat dit schip mocht
bijdragen tot versterking van de economie
van zijn land. Het schip kan behalve 66
klassepassagiers en 600 dekpassagiers,
1700 deadweight ton aan goederen ver
voeren. De snelheid bedraagt 13 mijl.
De burgemeester van Warffum, mr. W.
J. Geertsema. zal óp 1 mei a.s. een be
langrijke functie aanvaarden bij het mi
nisterie van Binnenlandse Zaken, Bezits
vorming en Publiekrechtelijke Bedrijfs
organisatie.
Mr. Geertsema is 38 jaar oud. Hij werd
te Utrecht geboren en studeerde in Lei
den, waar hij van 1947 tot 1953 repetitor
was voor het burgerlijk recht. In 1950
schreef hij een boek over de wet op de
publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie. In
Leiden was mr. Geertsema lid van de ge
meenteraad (en fractievoorzitter) voor
de V.V.D. In 1953 werd hij burgemeester
van Warffum. In Noord-Groningen heeft
hij belangrijke initiatieven ontplooid, o.a.
was hij mede-oprichter van de stichting
Noord-Groningen.
Over de aard van de functie kan om
organisatorische redenen nog niets ge
meld worden.
Een tO voor gezondheid
hoge vjtaminewaarde
ORGANON OSS
liet handschrift, 'voorgesteld door de commissie Handschrift voor
Onderwijs"
het Lager
Dr. Drees heeft de ministers-presidenten
van de Nederlandse Antillen en Suriname
uitgenodigd tot een bezoek aan Neder
land voor overleg en ter kennismaking
met de nieuwe minister van Zaken Over
zee. De ministers-presidenten hebben de
uitnodiging aanvaard en zullen begin
maart in Nederland aankomen.
Er is wel eens gezegd, dat de door
snee Nederlander niet best spreekt,
maar over het algemeen nog slechter
schrijft.
Dat de lagere school mede de taak
heeft om haar leerlingen zó af te le
veren, dat deze duidelük en vlot
schrijven behoeft niet te worden ge
zegd. En dat deskundigen in de didac
tiek van deze belangrijke schrijfvaar
digheid reeds jaren naar de oorzaken
van het slordig schrijven zoeken en
wegen aanwijzen om de resultaten te
verbeteren is te begrijpen.
Zo strijden lange tijd drie soorten
schrijfmethoden om de voorrang, nl.
het schuinschrift, het al of. niet ver
bonden blokschrift en het koordschrift.
Wanneer een hoofd van een school in
overleg met zijn medewerkers één der
drie heeft gekozen, is hij echter nog
niet klaar. In elke soort zijn vele me
thoden. die onderling verschillen in let
tertype en in onderlinge verbinding van
de letters. En zo zijn er meer dan vijftig
mehoden, waaruit een keus gedaan kan
worden. Dit lijkt abnormaal, maar het
bewijst met welk een zorg men een soort
schrift wil brengen, dat aan hoge eisen
voldoet.
Welke methode geeft nu de beste re
sultaten? Het antwoord op deze vraag
kan kort zijn: elke methode is goed, in
dien ze op de juiste wijze wordt gevolgd
en onderwezen. Dat onderwijzen is de
grootste kunst. Keurig schrijven moet
gewoonte worden en dat moet vooral in
de hogere leerjaren worden bereikt.
Keurig schrijven vraagt spiercoördinatie
van de uiterste ledematen en deze ko
men het laatst tot ontwikkeling. Het
zesjarig kind is fysiek nog niet „schrijf-
rijp"; het is nog niet de baas over zijn
spieren. De fijnere motoriek komt bij
de mens zeer geleidelijk tot ontwikke
ling. Om dan toch tot „mooi" schrijven
te komen spannen de kleinen kramp
achtig de vingers, trekken de schouders
°P, gaan met scheefgetrokken wervel
kolom zitten en met de ogen bijna op
het papier. Deze moeizaam tot stand ge
brachte „schrijfbewegingen'' hebben fu
neste gevolgen. De methode van het
schrijven in de aanvangsklas vraagt een
bezinning, waartoe men nog niet is ge
komen.
Deze omstandigheid is echter niet de
oorzaak van de instelling door de
Hoofdcommissie voor de normalisatie in
Nederland (H.C.N.N van een speciale
normcommissie „Handschrift voor het
Lager Onderwijs" genaamd. De reden
daarvan was de grote verscheidenheid
in lettertype en schrijfrichting, waar
door op de scholen een zeer uiteenlo
pend schrift onderwezen wordt.
Op zich kan men daar geen steekhou
dend bezwaar tegen aanvoeren. Maar
o wee! als een leerling door verhuizing
van de ene naar de andere schooi over
gaat. De aanpassing van een nieuw mi
lieu vraagt bijzondere psychische ener
gie. Wanneer deze gepaard gaat met de
eis: nu moet je heel anders gaan schrij
ven, kan dat de maat doen overlopen.
Het gevolg is dan vaak een teruggang
van de resultaten, soms van een klas
doubleren en dikwijls een met tegenzin
naar school gaan. Ten slotte worden
deze kinderen zelden goede schrijvers.
Genoemde commissie heeft nu een
ontwerp „Handschrift van liet Lager
Onderwijs" doen verschijnen en daarop
kritiek gevraagd. Dit laatste houdt in
123^567890
Cijfers.
Hoofdletters.
v»lV ure,n: De afwiiking door
a f S-E.R-advies, inzake
^>1 eerste dag. Niet meer
v% i„Qg «mi van de ongeveer twin-
drie komen. Toch hoopt
>tvii*.da§en mee klaar te ko-
A.n vrijdag de begroting
'«r dat ~,yerzee" behandelen op
n de preliminaire
zal komen, waarom dit
(Van onze Romeinse correspondent).
■EN kam van een stad houden als
van, welja, als van een vrouw. Men
kan van een stad houden, zoals
menondanks alles zijn gehele leven
met weemoed en een glimlach aan zijn
jeugdliefde blijft terugdenken; dat be
tekent voor ons (persoonlijk) Napels.
Men kan ook met een stille, heimelijke
hunkering naar een stad verlangen, als
naar een onbeantwoorde liefde; dat is
voor ons Florence. Ofwel men houdt van
een stad, zoals men alleen maar van zijn
eigen vrouw houdt: men kan eenvoudig
het leven niet meer voorstellen zonder
haar. Dót is voor ons Rome. Zo kunnen
we nog een aantal Italiaanse steden
noemen, die onder elkaar allemaal even
verschillend zijn en waar wij van
houden met de meest uiteenlopende ge
voelens.
Men kan daarentegen ook niét van een
stad houden. Of, om het beter te zeg
gen: men kan ook een hekel hebben aan
een stad. En dat is nu precies wat wij
gevoelen ten aanzien van Milaan..,.
Zo iets is moeilijk uit te leggen het
geen met alle antipathieën tenslotte het
geval is.
ILAAN is groot en groots. Milaan
werkt enorm hard en verdient ver
schrikkelijk veel geld. Milaan is
schatrijk en in elk opzicht een miljo-
nairsstad. En Milaan steekt dit bepaald
niet onder stoelen of banken: de auto
mobielen, de bontmantels, de juwelen
(en de prijzen van letterlijk alles), die
u in Milaan ziet, benemen u de adem.
Want er wordit in Milaan, naast hard
gewerkt, enorm goed en duur en op
vallend geleefd. Een première in een
theater, een gala-voorstelling in de Scala
of een bezoek aan een van de (overigens
ontelbare) luxe-restaurants kunnen vol
staan om dit duidelijk te maken.
Nu is dit alles misschien alleen maar
De Piazza del Duomo te Milaan
te prijzen, maar het geeft de Milanezen
iets, dat wij vagelijk als hoogmoed aan
voelen. Trouwens er zijn er, hier in
Italië, meer die dat als zodanig aan
voelen Men weet, dat tal van grote en
oude Italiaanse steden een bijnaam heb
ben; sommige daarvan zijn zelfs ge
meengoed over de ganse wereld. Genua,
de machtige havenstad, is „la Superba".
En Venetië: „la Serenissima". Algemeen
bekendPadua met haar oer-oude
universiteit, heet „la Dotta", de hoog
geleerde, en Bologna, beroemd om haar
keuken, is „la Grassa" (hetgeen zich ge
moedelijk laat .vertalen als de „dikzak").
Zo kunnen we doorgaan: Roma la Eter-
na.v.. Napels la Bella
Met Milaan liggen de zaken geheel
anders. Hier is niet zozeer sprake van
een bijnaam als wel van een pretentie,
een eis, een zelf-overtuiging, die heus
op hoogmoed lijkt. Milaan noemt zich
zelf namelijk: la Capitale moraleDit
impliceert natuurlijk, dat Rome niet veel
meer is dan de „legale" hoofdstad van
Italië en dat alle andere steden, (die
er toch ook wel zijn mogen niet'mee
tellen. Nee, Milaan: de morele hoofd
stad
MAAR hoe dan ook. na een kort ver
blijf in Milaan kunnen we ons weer
goed voorstellen, dat de andere
Italianen allemaal een tikje bang zijn
voor Milaan en voor de Milanesi: hun
rijkdom, hun manier van leven, hun
koude zakelijkheid, hun mist, hun natte
sneeuw
De plechtige uitvaart van Arturo Tos-
canini, die ons naar deze stad deed gaan,
was groots en diep indrukwekkend
Maar het was toch ook (en hoe) een
soort mondaine gebeurtenis niet zozeer
om de fantastische automobielen, de
adembenemende bontmantels, de geani
meerde begroetingen onder elkaar, als
wei om de sfeer. En toen na afloop
van de plechtigheid in de Dom. vlak
voordat de kist naar buiten werd gedra-
gen het Scala-koor het Requiem zong
uit de Dodenmis van Verdi, voelden we
ons volkomen in het theater. De soliste
was een Turkse sopraan, die sedert kort
aan de Scala is verbonden, ,,la Genger",
een goddelijke stem. Maar ze zong alsof
ze n uitverkocht huis in avondkostuum
voor zich had. in plaats van een vroom-
o.ddende aartsbisschop, een schare van
kanunniken in (echt 1) hermelijn, een
onafzienbare menigte ontroerde mensen
fn, .'7}sjR"e Bet belangrijkste:
het stoffelijk overschot van de groot
meester der muziek.
MAAR, genoeg over Milaan. Het is
maar een indruk. Straks brengt de
trein ons terug naar de legale
hoofdstad van Italië, naar La Eterna.
We willen dus niet onaardig zijn. Maar
we weten wél, dat we ons niet in Milaan
zullen vestigen als we straks (over 25
jaar) gepensioneerd worden. Dat wordt
tóch Florence; we hebben al een oud,
niet te groot palazzo op het oog. dat af
en toe zal worden afgewisseld door een
villa aan de Golf van Napels en een
bescheiden buitengoed op Sicilië.
Maar niets in Milaan I
Op de feestdag van de apostel Matthias
is. zoals wij in een gedeelte van onze edi
tie van gisteren nog meldden. in de H.
Familickerk op Curaeao maandag de tien
de apostolosch vicaris der Nederlandese
Antillen, de Zwollenaar mgr. J. M. Hol
terman O.P. op plechtige wijze tot bis
schop gewijd. Een groot deel van de be
volking merendeels vrouwen en kinde
ren van dit overwegend katholieke
eiland was toegestroomd om van deze ge
beurtenis getuige te zjjn. De moeder en
andere familieleden van de wjjdeling en
talloze buitenlandse gasten woonden de
Plechtigheid bij.
Tussen een erehaag van padvinders en
bruidjes »waarachter dikke drommen men
sen op de smalle trottoirs samendrongen,
schreed de stoet, onder het gebeier van
ue kerkklokken op het eiland, van het Sint
iMisabeth gasthuis, waar de wijdeling
werd afgehaald naar de feestelijk versier
de consecratiekerk. Tegen de achtergrond
van vlaggende huizen gaf de processie
een indrukwekkende aanblik.
In de stoet liepen behalve de wijdeling
o.a. mee de consecrator mgr. Raffaele
Form, pauselijk nuntius te Caracas en de
medeconsecratoren mgr. St. J. M.' Kuy-
peis CssR, apostolisch vicaris van Suri
name. en mgr. J. P. Davis, bisschop van
San Juan (Puerto Rico), voorts mgr. Fin-
bar Ryan, aartsbisschop van Trinidad,
mgr. James E. Mc. Manus, bisschop van
P.ONCE (Puerto Rico) en mgr. Jean
Cray, bisschop van Guadeloupe. De kerk
vorsten werden voorafgegaan door de
ceremoniarius der wijdingsplechtigheden,
pater B. van Baars O.P.. gesecondeerd
door leden van het Werkcomité Bisschops
wijding.
In het kerkgebouw hadden zich intussen
de talrijke officiële genodigden, onder wie
de waarnemend gouverneur, mr. F.E.J.
van der Valk. minister-president E. Jonck-
heer en andere leden van de ministerraad,
hoge autoriteiten in lands- en eilands-
dienst, het corps consulaire, vertegenwoor
digers van de Koninklijke Marine en ver
dere notabelen, alsmede een grote schare
gelovigen verzameld.
Aan de ingang van het kerkgebouw werd
de processie tegemoet getreden door de
geestelijken, <jie in het liturgisch ceremo
nieel zouden assisteren. Na de plechtige
intrede der bisschoppen met hun gevolg
begon men met de liturgische handelin
gen en het Misoffer.
Een ontroerend ogenblik van de plech
tigheid, die circa drie uur duurde, was
toen de nieuwe bisschop bij ztjn moeder
stil hield en haar als eerste onder de ge
lovigen zijn bisschoppelijke zegen gaf.
Na de plechtigheid in de kerk begaf de
pas-geconsacreerde bisschop zich per auto
naar het Sint Elisabeth gasthuis om daar
de zegen van zijn voorganger mgr. Van
der Veen Zeppenfeldt, O. P. te vragen.
De ruime binnenplaats van het Sint-
Martinus gesticht bleek te klein om het
grote aantal personen te bevatten die aan
mgr. Holterman hun gelukwensen kwa
men aanbieden.
De voorzitter van het werkcomité voor
de bisschopswijding, de heer Ch. B. De-
brot. bood mgr. Holterman het wijdings
geschenk aan in de vorm van een cheque
van enkele tientallen duizenden guldens.
Op 3 maart zal mgr. Holterman in het
stadion worden gehuldigd door de Cu-
ragaose schooljeugd en afgevaardigden
van de 17 parochies op het eiland Bij
deze gelegenheid zal het Allerheiligste in
het stadion worden uitgesteld.
Op Aruba zal de huldiging van de nieu
we bisschop op 10 maart geschieden te
San Nicolas. Bij deze huldigingsplechtig
heid zal namens de parochianen een gou
den borstkruis aan mgr. Holterman wor
den aangeboden, 's Avonds wordt een re
ceptie gehouden.
De afdeling Bibliotheekbeschrijving van
de Unesco heeft dr. Jos. Smits van Waes-
berghe opgedragen gedurende de komen
de vijf jaren een gedetailleerde cataloog-
beschrijving te publiceren van alle in en
buiten Europa bewaarde handschriften,
waarin verhandelingen voorkomen over
de muziektheorie in de Middeleeuwen.
dat zij met dit ontwerp niet het laatste
woord wil hebben en gaarne gebruik
zal maken van deskundige adviezen, die
tot wijzigingen kunnen leiden.
Natuurlijk zal het definitieve ont
werp, dat daarna ontstaat, niet bindend
worden voorgeschreven, maar het zal,
indien een overgroot deel van de Ne
derlandse scholen het gegeven letter
type aanvaardt, tot eenheid leiden in
het voor het leven nog steeds belang
rijke vak: schrijven.
Zullen dan alle mensen het zelfde
schrift produceren? Zal men aan het
schrift de „poot'" van de schrijver niet
meer herkennen? Zal in het schrift dus
het karakter van de schrijver niet meer
tot uiting komen en kunnen dan de
grafologen wel met pensioen gaan?
Natuurlijk zal de mens ook dit schrift
omvormen tot iets eigens, terwijl toch
het model herkenbaar za] blijven. Het
schrift zal niet onpersoonlijk worden,
maar de lagere school zal haar taak in
vele gevallen verlicht zien. En die ver
lichting zal vele kinderen ten goede ko
men.
Kritiek op dit ontwerp zal niet uit
blijven en de commissie zal zich daar
over verheugen. Alleen een nurks zal
kritiek uiten op de doelstelling: een
normschrift samenstellen dat verant
woord is.
In de commissie zal zwaar gediscus
sieerd zijn over het voor te stellen let-
tertype. niefi zal moeten hebben geven
en nemen. Zo zal ook de kwestie welke
letters wel en welke niet aan de volgen
de letter verbonden moesten worden
druk zijn besproken. Ons inziens is het
spijtig, dat niet alle letters verbindbaar
zijn gemaakt Zo zal er ook wel een aan
merkelijke reden zijn geweest om de
v en de w spits te maken, een reden
die ons ontgaat en motorisch niet ver
antwoord is. Heeft de commissie ge-
hinkt tussen blokietters en de normale
schrijfletter? En waarom twee r's? De
eerste is fraaier, zegt de Oommissie,
maar dan kan men van elke letter een
fraaier model geven. En de sierlijkheid
is toch echt, en zeer terecht, niet één
der richtsnoeren geweest bij de samen
stelling. In de dagelijkse praktijk gaat
het om de duidelijkheid en vlotheid.
We wensen de commissie veel opbou-
u'®"de Jtrttiek toe en een uiteindelijk
resultaat, dat allen bevredigt
E. WARNARS
