BARBAARSHEID in Algerije
Een boekje met gruwelijke
feiten werd opengedaan
Een speeltuin voor verschoppelingen
Amerongen kreeg „nationaal
park voor zwerfdieren^
Steeds grotere sensatie-prikkels
m
m èuÉUÊ
Jongetje van tien doet gooi naar
prijs van een kwart miljoen
Draadloos
contact
pagina*
Broeders Penitenten
Pensioengelden voor
woningbouw
S.E.R.-gelieimen aal1
journalist gegeven
TB
DINSDAG 19 MAART 1957
BRITSE REDERS VERLANGEN
WIJZIGING VAN BELASTING
STELSEL
STERLINGKOERS DAALT
ONDER INVLOED VAN
STAKINGEN
PERSONEELSSTERKTE EN
OMZET IN DE INDUSTRIE
DE BESTRIJDING VAN DE
HONGER
ZONNESTRAAL UIT DE
ETHER
MOSJE PIJADE BEGRAVEN
TREINONGELUK ZONDER SLACHTOFFERS
260 jaar
Veertig mille
„Geen verwaande kwast"
Weekend-amusement
Sport uit Bonn
Maandagavond-cocktail
De antwoorden
Plannen
.NDANKS de strenge censuur, die in land een dubbel nadeel ondervindt: door
0 Frankrijk van kracht is voor alle pu-
blikaties, die op enigerlei wijze ver
band houden met de gebeurtenissen in
Algerije, zijn de laatste tijd verschil
lende publikaties verschenen, die het volle
licht werpen op de meest sombere kant
van de Franse militaire actie in Algerije:
barbaarse ,,politie"-methoden, waarvan de
Franse militairen en opsporingsambtena
ren tegenover de Algerijnse bevolking ge
bruik maken. Dat dit soort dingen ge
beurden, wist iedereen in Frankrijk, die
ooit gesproken heeft met mannen, die uit
Noord-Afrika zijn teruggekeerd. Maar
wanneer men geen communist was zweeg
men er bij voorkeur over, ook al om niet
beschuldigd te worden van „verraad" en
„défaitisme". Thans echter begint een en
ander voorwerp van een publiek debat te
worden. Aanleiding daartoe zijn publika
ties als die van Servan Schreiber junior
die onlangs als reserve-officier uit Al
gerije is teruggekomen in het door
hem gedirigeerde weekblad ,,L' Express",
en de onder auspiciën van de „Temoig-
nage Chrétien" uitgegeven brieven van
een jonge in Algerije gesneuvelde reser
vist.
De laatste publikatie in dit genre is die
van Pierre-Henri Simons „Contre la tor
ture", een boekje, dat wellicht niet het
minst geruchtmakende zal blijken te zijn.
Pierre-Henri Simon is een fervent katho
liek, wiens sympathieën nogal de linkse
kant opgaan, is een bekend romancier en
filosoof, thans hoogleraar aan de katho
lieke universiteit van Fribourg in Zwit
serland en voor het overige een der vaste
medewerkers van „Le Monde". Wanneer
hij ertoe besloten heeft over deze ern
stige aangelegenheid te schrijven en het
vonnis te vellen over bepaalde misdadige
methodes, die in Algerije gebruikt worden
dan mag men zijn stem ongetwijfeld be
schouwen als de uiting van een ernstig
gewetensconflict, dat de harten van vele
jonge mensen in Frankrijk verscheurt.
Wij hebben niet de minste reden om te
twijfelen aan de algemene juistheid van
de gruwelijke feiten, die Simon, in een
speciaal hoofdstuk, ter nuchtere beoor
deling aan de lezer voorlegt. Voor hen, die
in de gelegenheid zijn om kennis te nemen
van andere publikaties over Algerije dan
die in de Franse pers verschijnen, bijv.
publikaties van betrouwbare (en Frankrijk
welgezinde) buitenlandse journalisten
waren deze feiten trouwens weinig
nieuws. Het zijn dezelfde barbaarse me
thoden van onze 20e eeuw, waarvan nóch
Nazi-Duitsland, nóch overigens Frank
rijk het monopolie heeft. Wij kunnen heel
dicht bij huis blijven om ons van onze
eigen landgenoten te herinneren, dat het
niet altijd even mooi toeging toen ook
Nederland elders een soortgelijke strijd
te voeren had. Pierre-Henri Simon houdt
zich in een groot deel van zijn boekje
bezig met het verschijnsel van dit herle
ven van de „tortuur" in de 20e eeuw, en
geeft daarmede zijn publikatie een veel
wijdere betekenis. Inderdaad, het ver-
schijnsel als zodanig is de aandacht van
de sociaal-psychologen en filosofen van
onze tijd dubbel en dwars waard.
MAAR wat hiervan zij, het is niet te
loochenen, dat het verschijnen van
deze publikaties een vérstrekkende
politieke betekenis heeft. Daarvan heeft
Simon zich natuurlijk grondig rekenschap
gegeven. Zijn antwoord is bondig: het be
treft hier, zegt hij, „niet alleen morele
fouten, maar politieke fouten, waarvan het
De redersvereniging te Liverpool dringt
in haar jaarverslag aan op herziening van
het belastingstelsel voor de Britse scheep
vaart, daar naar haar mening anders een
steeds groter wordende achteruitgang van
de scheepvaart onvermijdelijk zal zijn.
Vele Britse reders worden er toe gedre
ven vestiging van hun onderneming op
Bermuda te overwegen om op voet van
gelijkheid te kunnen concurreren met de
schepen, die onder de vlag van Panama,
Honduras, Liberia en dergelijke landen
varen, waar geen belasting van de winst
wordt geheven, aldus het verslag.
De reders stellen voor de scheepvaart
afschrijvingsfaciliteiten te verlenen of be
lastingvrijheid voor dat gedeelte van de
winst, dat voor het bouwen van schepen
wordt gereserveerd en gebruikt. De
scheepvaart moet namelijk in staat wor
den gesteld zich uit te breiden en min
stens gelijke tred te houden met de
groeiende vloten van andere landen.
De staking op de Britse scheepswerven
heeft maandag de koers van het pond
sterling doen dalen. Door verkopen van
bezitters van ponden op het Europese
vasteland en elders in het buitenland
daalde de koers voor het eerst sedert ja
nuari jl. tot beneden de 2.79 dollar per
pond sterling.
Ook op de effectenbeurs waren de ar
beidsconflicten van invloed. Zij deden
daar de koersen van staatsfondsen en van
vooraanstaande industriële aandelen
dalen.
aantasting van de integriteit van zijn ge
weten en door verzwakking van zijn
standpunt". Hierop baseert Simon het, dat
hij de stilte verbrak en onverbloemd de
waarheid zegt, om zich niet „medeplich
tig" te maken aan de misdaden.
Toch kan men degenen in Frankrijk, die
„verraad" schreeuwen over deze publika
ties niet helemaal ongelijk geven.
Ijfet is een feit, dat publikaties
als deze de propaganda van Frank-
rijks vijanden (in Cairo en Moskou) en
van de extremisten in Algerije alleen
maar begunstigen. In de eerste plaats de
communisten zullen niet nalaten hier pro
fijt uit te trekken. Had niet beter gepoogd
kunnen worden deze zaak in besloten
kring en op het hoogste niveau op te los
sen? Of is dat onmogelijk gebleken? Dit
laatste is geenszins denkbeeldig, want er
is geen land waar langs duistere wegen
zoveel in de doofpot der schande ver
dwijnt als Frankrijk.
Men moet in dit verband ook niet ver
geten, dat de tegenpartij in Algerije min
stens even schuldig is. Dit praat geen en
kele misdaad tegen de menselijke waar
digheid goed, maar wel maakt het de mis
daden die misdaden blijven meer
verklaarbaar. En het essentiële verschil
tussen bijv. het Franse optreden in Alge
rije en bijv. dat van Sovjet-Rusland of
Nazi-Duitsland blijft, dat in alle geval in
Frankrijk niemand en zeker geen rege
ring zal gevonden worden, die deze
misdaden principieel zou durven verdedi
gen. Dat is een bewijs, dat het er met
het „volksgeweten" nog niet zó slecht
gesteld is.
regelen aan tegen hen, die het leger „be
lasteren". Er zal overigens goede kans
zijn, dat, indien inderdaad tot dergelijke
maatregelen besloten wordt, de kat eerst
goed de bel aangebonden zou worden.
Meer wenselijk ware dan ook, dat
scherpe maatregelen genomen worden te
gen diegenen, die zich zulk optreden in
Algerije veroorloven, en dat de aanklach
ten ernstig en onpartijdig onderzocht wor
den. En hier kunnen wij ons eens verkla
ren met de opinie van Pierre-Henri Si
mon, dat de Franse regering door zulk
een houding die niets dan een eis van
rechtvaardigheid is misschien nog iets
zal kunnen redden van de steun van de
Algerijnse bevolking, die zij zo dringend
nodig heeft.
ïn 1956 is, blijkens het C.B.S., de per-
soneelsstrekte in 11.127 bedrijven hier te
lande toegenomen van 1.022.900 tot
1.040.500. Het grootste aantal werknemers
had de metaalnijverheid met 353.700 (v. j.
343.800), gevolgd door de voedings- en ge
notmiddelenindustrie met 141.600 werk
nemers (v. j. 140.000) en de textielnijver
heid met 123.600 (123.100).
Alle overige branches bleven beneden
de 100.000 werknemers. Het grootste aan
tal daarvan had de kledingindustrie met
67.200 werknemers (63.800), gevolgd door
de chemische nijverheid met 60.300
(58.800), de mijnbrouw, inclusief zout en
veenderijen, met 58.700 (58.300).
De totale omzet is gestegen van 25.048
miljoen tot f 27.620 miljoen. De hoogste
omzet haalde de voedings- en genotmid
delenindustrie met 8.033 (7.389) miljoen,
gevolgd door de metaalnijverheid met
8.021 (7.120) miljoen, de textielnijverheid
met 2589 (2.446) miljoen, de chemische
nijverheid met 2.227 (2.007) miljoen en
de kledingindustrie met 1.029 (928) mil-
Alle overige branches hadden een
joen.
Dit neemt niet weg, dat de manier, omzet lager dan 1 miljard,
waarop de Franse regering tot dusver ge- i Op basis 1953 100 was het indexcijfer
reageerd heeft, niets dan hoogst belache-1 voor <je personeelssterkte aan het eind van
lijk is. Het ministerie van defensie ont- j het vierde kwartaal 1956: 109 tegen 107
kent zonder meer, botweg de juistheid een jaar tevoren. Voor de omzet was het
van de door Simon en anderen gesigna
leerde feiten en kondigt vervolgingsmaat-
indexcijfer resp. 148 en 133. De cijfers zijn
exclusief de bouwnijverheid
Josue de Castro, oud-president van de
voedsel- en landbouworganisatie van de
Verenigde Naties (FAO) en Abbé- Pierre
hebben gisteren de Parijse pers in ken
nis gesteld van de oprichting van een
„Wereülvereniging voor de strijd tegen de
honger". Deze vereniging, die een parti
culier karakter draagt, zal voorlopig wor-
den gefinancierd uit de internationale
prijs, die De Castro enkele jaren geleden
heeft ontvangen, de opbrengst van de le
zingen van Abbé Pierre en het werk van
de voddenrapers van Emmaus.
Opsporingsambtenaren van de PTT
hebben zondag met de rijkspolitie te Dalf-
sen de clandestiene zender „Zonnestraal"
opgespoord en in beslag genomen. Er is
proces verbaal opgemaakt tegen de 30-
jarige grondwerker J. P. uit Dalfsen.
Het stoffelijke overschot van Mosje
Pijade, voorzitter van het Joegoslavi
sche parlement, is gisteren met offici
eel eerbetoon begraven op het kerkhof
voor „nationale helden" in het Kali-
megdanpark te Belgrado.
De plechtigheid werd door president
Tlto en andere regerings- en partij-lei
ders bijgewoond.
Pijade was de vorige week in Parijs,
op doorreis van Londen naar Belgrado,
na een hartaanval overleden. Hij was
67 jaar.
Nieuwe loten aan oude staM
lie-
Bij gelegenheid van de professie op
den van acht jonge leden, herdenkt
congregatie der Broeders Penitenten
An TT «-t-> u~4- -fpit.
deze
de H. Franciscus te Boekei het feit
260 jaar geleden de stichter van
congregatie, Daniel de Brouwer, evene
zijn H. Professie deed in de derde
van de H. Franciscus, waaraan êen°.f gft.
congregatie haar bestaan te danken he
Zij telt momenteel 170 leden, welke
haar zes stichtingen over geheel Neü
land zijn verspreid, nl. huize Padua
Boekei, opgericht in 1742, huize Assisie
Udenhout 1904, St.-Josephstichting j
Apeldoorn 1927. het Juvenaat en Pi.uS°g50
te Tilburg 1938, De Lathmer te WilP
alsmede de Hartekamp in Heemstede
De professie werd vanmorgen in de
moederhuis te Boekei afgenomen^ door^^
1952'
het
directeur, pater dr. Hubertus O.F.M-
rste-
en bijgewoond door de algemeen ovei
vader Mattheus en afgevaardigden van
andere huizen. Geprofest werden de br°®5
ders Joachim Tabbers uit Breda, Isi jer
van Alphen uit Venhorst, Arno van
Weijst uit Milheeze, Pacificus J°ng
Purmerend, Woltherus Jansen uit Ba
Bruno van Manen uit Boekei, Albert
van Boxmeer uit Bakel en Gregorius b
uit Wormerveer.
Zoals bekend, wijden de broeders
hoofdzakelijk aan de verzorging en
pleging van geestelijk gestoorden.
zich
vet'
ln liet Victoria Hotel te Amsterdam
uerd gistermorgen een gezamenlijke
modeshow gehouden van Sturka en
Falcon. Zomer- en regenkleding in
de zon op het Damrak.
In de omgeving van Kiloelgala in centraal Ceylon heeft men een brug
gebouwd ter waarde van ongeveer een miljoen gulden alleen om haar weer
in de lucht te laten vliegen. De brug, die speciaal werd gebouwd voor de
film „The Bridge on the kivai", werd met de trein in zicht door
duizend pond dynamiet opgeblazen. Op de foto boven ziet men het begin
van de explosie met de aankomende trein, terwijl op de onderste foto
het pseudodrama is voltrokken.
Luxeflats in Velp
(Van onze verslaggever)
Vooral na de oorlog heeft de Pensioen
verzekeringsmaatschappij „Metallicus"
steeds meer haar gelden belegd in nieuw
bouw, hypotheken en 1-ningen aan ge
meenten ten behoeve van de woningbouw.
In de jaren 1952 t/m 1956 is van het totaal
te beleggen bedrag ad 21.732.937 onge
veer 38 hiervoor gebruikt. De nieuw
bouw kwam uitsluitend tot stand in Gel
derland, waar eind van dit jaar 110 wo
ningen en flats voltooid zullen zijn, 9
winkels, 1 café-restaurant en een bedrijfs
ruimte, waarmee een bedrag van ongeveer
2)4 miljoen is gemoeid. Op deze wijze
levert deze verzekeringsmaatschappij, die
vanwege haar werkwijze levens- en pen
sioenverzekeringen voor het bedrijfsleven
met voor de helft aandf elhouders uit de
kring van verzekerde werknemers
toch reeds een sterk sociaal karakter
heeft, haar aandeel in de bestrijding van
de woningnood.
Het feit, dat nu het vijfde bouwwerk
onderhanden is en wel 24 flats en 18 gara
ges aan de Arnhemseweg, hoek Daalhui-
zerweg in Velp, was aanleiding om de
„eerste-steenlegging" hiervan gisteren
enigszins feestelijk te vieren. Het worden
mooie luxe flats naar architectuur van de
heer L. J. Zwarts te Arnhem, die ver
huurd zullen worden. In mei hoopt men
ze onder de kap te hebben, waarna ze
tegen het eind van dit jaar in gebruik ge
nomen kunnen worden.
Als een vakbekwaam metselaar wist de
10-jarige Thera Snorn, een dochtertje van
de directeur van „Metallicus" de troffel
te hanteren en de gedenksteen, die de
plechtigheid in herinnering houdt, op zijn
plaats te brengen. Als beloning ontving zij
hiervoor een zilveren troffel.
De burgemeester van Rheden, waartoe
Velp behoort, de heer J/. de Bruin, die
met de wethouder en directeur van Open
bare Werken aanwezig was, herinnerde
aan de vele moeilijkheden, die aan deze
bouw voorafgegaan zijn. Reeds in 1953
werd daartoe een aanvrage ingediend,
maar de bouwverordening liet op dit punt
geen flatgebouw toe, zodat na een aan
vankelijk afwijzende houding van Ged.
Staten, gewijzigd moest worden.
De heer R. W. Snorn wees erop, dat
het steeds moeilijker wordt voor de maat
schappij om door de stijging van de lonen
en prijzen der materialen op deze wijze
een rendabele belegging te vinden. Tot
nu toe is dit evenwel gelukt.
yf ,...&r&&y$8ÈBÈÊÊk
Het nieuwe Dierentehuis „De Hazenberg"Een woonhuis voor de
beheerder, een lange rij kamertjes voor de „logeergasten" en een enorme
speeltuin, waar de honden naar hartelust kunnen ravotten.
Amerongen, zaterdag.
(Van onze verslaggever)
ANDERHALVE HECTARE grond is
in Amerongen gereserveerd voor hon
den en katten en dan speciaal voor
dieren, die het in het verleden niet
gemakkelijk hebben gehad. De ver
waarloosde poes van gisteren kan hier
met een goedgevulde maag een rustig
plekje zoeken, het magere zwerfhond-
je, dat zojuist werd binnengebracht,
mag hier in een grote speelweide met
zijn vriendjes ravotten. En als de
avond valt roept de beheerder van
deze speeltuin voor verschoppelingen:
„het is de hoogste tijd, dames en he
ren en dan gaan ze met z'n allen
naar het dieren-hotel-restaurant, waar
het inwendige beest kan worden ver
sterkt en waar voor ieder een warm
dekentje wacht. De droom van elke
straatkat, de hartewens van elke
zwerfhondhij werd verwezenlijkt
in Amerongen, waar vandaag wel een
zeer uniek „Nationaal Dierenpark" dè
officiële openinsdag beleefde.
Héél Amerongen leefde mee: ze zijn er
allemaal een beetje trots op dat dit te
huis voor zwerfdieren, dat op het ogen
blik reeds aan achtentwintig honden en
acht katten onderdak biedt, in hun dorp
staat.
Zelfs de Canadese televisie had grote
belangstelling voor dit dierenpark, dat
enig in de wereld wordt genoemd en het
tastbare bewijs is van wat er door sa
menwerking van dierenvrienden op dit
gebied te bereiken valt.
Welnu: in optocht, met de plaatselijke
harmonie voorop, trokken ze onder een
scherm van paraplu's want het góót
naar de Hazenberg, waar een luid geblaf
bewees, dat men zich niet in de plaats
had vergist.
Speeches, de officiële opening, kopjes
theejawel: maar in de keuken van
het tehuis stonden, temidden van de
rode linten, de goedgevulde etensbakjes
en er waren dierenliefhebbers, die dit
het allerbelangrijkste vonden, zoals die
dame, die stillekes langs de bakjes
sloop en op elk portie een koekje de
poneerde.
Veertig mille heeft dit tehuis gekost:
men kreeg de som bijeen door giften
van dierenvrienden. Het terrein werd af
gestaan door mevrouw E. von Illsemann-
gravin van Aldenburg Bentinck. Boeren
uit de omgeving ploegden het terrein, dat
tot speelweide zou dienen, gratis om en
uit veertig sollicitanten werd de beheer
der van het tehuis gekozen een voor
malige kruidenier uit Utrecht, die nu met
zijn vrouw de honden en de katten van
levensmiddelen voorziet.
Het is de bedoeling, dat aan zwerver-
voor stap werkte hij de ingewikkelde
vraagstukken uit.
Rob, de zesde persoon, die ooit de
hoogste prijs in deze „quiz" heeft ge
wonnen ging met 64.000 dollars naar
huis, na de goede antwoorden, welke
men aan het slot van deze rubriek kan
aantreffen, op der hem gestelde vragen
te hebben gegeven. Daarmee is hij te
vens de eerste, die kans heeft op een
prijs van 256.00 dollars, het hoogste
bedrag in de geschiedenis van de
„quiz"-programma's, dat thans door
de „sponsorsé", een firma in schoon
heidsmiddelen, is uitgeloofd.
Volgens de nieuwe, bepalingen mag
de deelnemer, die 64.000 dollars wint,
deze behouden en in het programma
terugkomen om een vraag voor 128.000
dollars te beantwoorden. Slaagt hij
daarin, dan kan hij opnieuw dingen
naar 192.000 en tenslotte naar 256.000
dollars. Daarbij kan bij zijn vroegere
winsten niet verliezen.
Wat voor soort jongen Rob is, die nu
voor zijn ouders een nieuw huis en
een nieuwe auto gaat kopen en die alle
achterstallige rekeningen betaalt?
Toen hij drie jaar was, kon hij al
vlot lezen. Op school won hij een stu
diebeurs en een reis rond de wereld.
Hij speelt baseball en basketball en
haalt kwajongensstreken uit met zijn
vriendjes uit de Bronx als hij niet
over zijn wiskundeboeken gebogen zit.
De buren in de Bronx mogen Robert
graag, omdat hij geen „verwaande
kwast" is zoals met vroegrijpe kinde
ren vaak het geval is. Trouwens, zijn
14-jarige broer Stephen, zelf erkend
als een der vooraanstaande astrono
men van New York, noemt hem voort
durend „idioot" om er voor te zorgen,
dat hij zich niet al te „knap" gaat voe
len.
De sensatiezucht van het moderne
publiek vraagt steeds grotere prikkels
en dus hoeft het niet te verwonderen,
dat de fantastische prijzen, die door
de commerciële televisie in Amerika
worden uitgekeerd aan succesvolle
deelnemers van vraagstukken, voort
durend in omvang toenemen.
Meldden we verleden week, dat een
hoogleraar aan de Columbia-universi-
teit met een chèque van 129.000 dol
lars naar huis ging, omdat hij veertien
weken lang de meest onwaarschijnlijke
vragen zonder haperen had beant
woord, thans is een jongetje van tien
jaar druk in de weer om een gooi te
doen naar een prijs van 256.000 dol
lars.
Dit 10-jarige ventje, Robert Strom,
die met zijn ouders en zijn 14-jarige
broertje Stephen een driekamerwoning
bewoont in het New Yorkse Bronx-
district, is het nieuwste en jongste wis-
kundewonder van de Amerikaanse te
levisie, Verleden week beantwoordde
hij zonder aarzelen een viertal uiterst
moeilijke vragen op het gebied van
fysica, chemie, astronomie en wis
kunde.
De vragen, die ze hem stelden?
1. Gegeven de vergelijking y 8x3,
dy
differencieer gebruik makend van
dx
de biomiaal ontwikkeling.
2. Waaraan gaf de Franse astro
noom Messier het getal 13, toen hij de
verschillende sterrengroepen en nevels
catalogiseerde?
3. Noem de ontdekker van het prin
cipe der elektro-magnetische inductie
en de chemicus onder wie hij studeer
de en aan wie de ontdekking van de
elementen calcium, kalium en natri
um wordt toegeschreven.
4. Geef de vierkantswortel van
4.096.000.000.
Miljoenen Amerikaanse televisiekij
kers zagen ademloos toe, hoe de jonge
Rob Strom, waar nodig, rustig met een
krijtje berekeningen maakte op de gla
zen wand van de geluiddichte cel,
waarin de deelnemers aan de vraag- Stap voor stap werkt de jonge Robert Strom de wiskundige vraagstukken uit,,
wedstrijd worden opgesloten. Stap die hem de prijs van 6Jf.000 dollars deden winnen.
Over gebrek aan uitstekend amuse
ment gedurende het afgelopen week
einde dubbel welkom, omdat het
weer nu niet bepaald tot uitgangetjes
lokte hebben de televisiekijkers niet
te klagen gehad.
Het begon zaterdagmiddag al voor
de jeugd met een bijzonder goede en
grappige uitzending van de KRO-tele-
visie in de serie „Hokus Pokus, dat
kan ik ook" met Herbert Joeks als de
zekere notaris uit het hoge noorden
van ons land en Tommy Verstoep als
de leergierige leerling van goochelaar
Adrie van Oorschot.
De gebruikelijke week-show van de
AVRO-televisie was in zoverre onge
bruikelijk, dat de vaste medewerkers:
Huub Martron als brandweerman en
Johnny Kraaykamp en Rijk de Gooyer
in een allerdwaaste scène rond een
museumstuk, dat de weidse naam
automobiel met veel gekreun torste,
zichzelf overtroffen.
Bijzonder geslaagd, ook wat camera
werk en beeldenspel van regisseur
Leen Timp betreft, was de uitzending
uit Scheveningen, waar het Nederland
se paar zich op het Europese Dans-
toernooi tweede wist te plaatsen ach
ter de Engelsen.
Voor het internationale forum de
uitzending werd gerelayeerd door Bel
gië. Duitsland, Zwitserland en Italië
heeft de Nederlandse teievisie hier
mee een beste beurt gemaakt.
Wie van de kijkers zondagmiddag
de voorkeur gaf aan zijn droge en ge
zellige huiskamer boven een nat en
winderig sportveld, kon toch spectacu
laire en spannende sport genieten in
een geslaagde reportage uit de Hans
Biegel Halle te Bonn, waar de 3e in
ternationale badminton kampioen
schappen 1947 werden gehouden, ter
wijl de NTS des avonds uit de Ham-
burgse studio een amusementspro
gramma relayeerde. Een internatio
naal georiënteerd programma, dat in
wezen niet veel verschilde van soort
gelijke programma's, die door de Ne
derlandse televisie worden gepresen
teerd, echter met dit verschil, dat con
ferencier Peter Frankenfeld de ver
schillende „nummers" met veel flair
aan elkaar praatte, hoewel ook hier
minder geslaagde momenten en tech
nische feilen niet ontbraken.
De maandagavond-cocktail van de
KRO-televisie, die met een charmant
gebaar van omroepster Hannie Lips
aan de medewerkers werd geser
veerd een uitstekende vondst van
regisseur Luc van Gent om de diverse
programma-onderdelen op visuële wij
ze aan te kondigen was smakelijk
en stimulerend tegelijk, al ontbrak
ook hier niet de bittere en alleen voor
kenners te savoureren olijf in de vorm
van de politieke poppenkast van mr.
Jan Derks, wiens grapjes vaak alleen
door „insiders" op hun juiste waarde
konden worden geschat. De ontwerpen
van de poppenfiguren van Charles
Boost waren spits en r-aak en Henk
Zoutendijk die ze had uitgevoerd, wist
er aardige effecten mee te bereiken.
Kijkers, die niet kind aan huis zijn op
het Binnenhof zouden intussen meer
zijn gediend, als de „poppeiT'-namen
steeds duidelijk leesbaar waren ge
weest.
„Blik in de monitor", een (nieuwe)
filmrubriek samengesteld door Pieter
van der Valk, is een waardevolle aan
winst voor het KRO-programma.
Maandelijks wordt in deze rubriek een
filmproducerend land aan de orde ge
steld. Frankrijk opende gisteravond de
rij met de vertoning van „L'arrivée
d'un train en Gare de La Ciotat" één
der eerste filmpjes van de gebroeders
Lumière met als contrast een frag
ment uit „Crin blanc", die in 1956
door Albert Lamorisse werd gemaakt.
Minder geslaagd, want te weinig spon
taan en ongedwongen, was het inter
view met mr. D. Bijdendijk, voorzit
ter van de Centrale commissie voor de
filmkeuring, wiens voorliefde voor de
Franse cultuur hem overigens tot de
aangewezen persoon voor een derge
lijk vraaggesprek maakt.
Nadat Jan Willem Hofstra met de
hem eigen flair de theatemieuwtjes
had verteld, volgde een vlotte en aan
trekkelijke opvoering van „De Anti
quair", een op een bekende oplichters
truc gebaseerde éénacter van Rob Ge-
raerds, die in de persoon van rechter
Van Lier als verteller optrad.
Tot slot van dit uitstekende en af
wisselende programma de in zijn een
voud en devotie magistrale epiloog
van pater Leopold Verhagen, O.E.S.A.
1. 24x2. 2. De grote sterrengroep in
Hercules. 3, Michael Faradey en Sir
Humphrey Davy. 4. 64.000.
tjes'. die door dierenvrienden worden
gepikt, hier een tijdelijk onderkop,,
wordt geboden. Wie langs de hek^
loopt en tussen de stoeiende beesten „j,
exemplaar ziet, dat hij graag onder 1
hoede zou willen nemen, kan met de
heerder gaan praten: krijgt men de e
druk, dat het zwervertje zo een be' je
toekomst tegemoet zal gaan, dan rnag
uitverkorene met de nieuwe baas mee'
Uiteraard wordt zo nu en dan eens i
controleerd, of die nieuwe baas zijn
loften wel houdt.
Maar het zullen niet alleen zwerV®0f
tjes zijn, die het tehuis bevolken: v
honden en katten van de „betere st?"Ls
is het mogelijk tijdens de dagen dat
en bazin met vakantie zijn, hier x
„paying guest" te vertoeven. Het P^t
voor de democratie in dit dierenpark
allen dezelfde verzorging zullen genie1
Voor allen eenzelfde „kamertje", de'
menu en dezelfde speelweide.
10 d$
taal kan de Hazenberg ongeveer hona
dieren herbergen.
Blijdschap dus bij de dierenvriend^1,
toen de voorzitter van de stichting 0ll,
tionaal Dierenpark", de heer M. Reckin
zaterdag het tehuis opende. Maar tevre® j)
is men nog lang niet. Als het (f inanc'
maar even kan, zal men straks °°ne"
andere delen van ons land dergelijke aje
derzettingen vestigen voor de dieren. p
door de mensen werden verwaarloosd- p
hoop, dat dat zal lukken. Want dd,
mij (gelukkig wél gebleken, toen ik
snuffeld door achtentwintig hondenn je
zen, logement en landgoed bezichtigd®' j,
verschoppelingetjes hebben het nu
daarginds in de speeltuin van Ameronë
Een van de nieuwe beivoners vah
tehuis. Tot dusverre heeft hij
al te beste ervaringen gehad
De Mens, maar misschien wordt
nu beter
Ambtenaar kreeg 2 maaEel
l>®
De politierechter te 's-Gravenhage' ye1'
hedenmorgen Th. J. uit SoesterberSi gjp
oordeeld tot een voorwaardelijke 0ï'
genisstraf van twee maanden en e®uid^
voorwaardelijke geldboete van 50 6 jS5'
subs. 10 dagen hechtenis. J. werd ten -jgS
gelegd in 1955, toen hij nog aI2aad.
was bij de Sociaal Economische Ba
geheimhoudingsplicht te hebben J®
den door een advies van de véf n
de minister van Sociale Zaken °stel'.®l
loonvorming, ter beschikking tela„de'1)J
van een verslaggever van een ^..ceet
dagblad. Deze had dit advies gePuD eI- 0
in zijn krant voordat de minister eIJ.
ficieel kennis van had kunnen ne
Verdachte verklaarde dat hij 6e l°pp°'ï
list in kwestie het betreffende
slechts ter inzage had gegeven e W>
bekend was met het vertrouwem v-ci
rakter ervan. Hij had nadrukkeiAjcefe,
zocht de inhoud slechts te Vf .geP
nadat daartoe toestemming was v j,te*
De journalist was zijn belofte
niet nagekomen en had het f
volgende dag toch in zijn blad B,o0rP y
ceerd. Politierechter: „U gaat. t vi
een journalist zijn belofte brak
uit." r(je
De officier van justitie verkja^geiPad,
zijn requisitoir dat verdachte een jepiaP j
kelijke prooi is geworden van eellrPa
die uit hoofde van zijn beroep nu te K
achter het nieuws moet prober
men. et
De raadsman van verdachte
op, dat, aangezien als gevolg JTgen
creties over de geheime besprek"1 tsv
de S.E.R. en over de inhoud vannten G'
port reeds in verscheidene kra ye
blikaties waren verschenen, v0 t.ide
dachte dit rapport ter hand si sck® g
de journalist, moeilijk nog van houd1
ding van de plicht tot gehem
gesproken kan worden.
