Op zwerftocht langs de Nederlandse immigranten m landbouwers en geschoolde krachten vinden hier de beste toekomst as na twee tot drie jaar aankomst een eigen home Naast vreugde ook een vleu teleurstelling bij onderwijzers Nederlandse jeugd laat vier miljoen toverballen rollen Diocesane organisaties bijeen aan vooravond KOV-congres E Ni I Min. Struycken niet somher gestemd over verdere ontwikkeling P.B.O. Twee Pauselijke onderscheidingen in het bisdom 's-Hertogenhosch een „verhuizen" uit ontevredenheid RUST KEERDE TERUG ^heorie over de moord te Nieuwland Voor de Hongaarse jongeren In Oostenrijk Wedstrijd vol geheimen en grote prijzen Bisdommen Utrecht en Groningen Bisdom Roermond Bisdom Breda WOENSDAG 24 APRIL 1957 PAGINA 7 iet n ftUST IN EIGEN HUIS ?"d GEZINNEN IN HOSTELS EMIGRATIE GESLAAGD SUNLICHT GESELLSCHAFT INSCHRIJVING OP FRANSE STAATSLENING „BERGSINGEL" IN GUNSTIGE POSITIE Hoe best het ook is BIERVERBRUIK BLIJFT BENEDEN PEIL VAN DE BUREN ER VINDT WEL DEGELIJK NADER OVERLEG PLAATS Éil mmmwrnr---— t chauffeur blijft ontkennen CS :Sehs W flh en- Sombere toekomst Attractieve stunt Schokkende ervaringen Naast de vreugde over de beëindiging van het „salaris-drama viel er in dc vier bijeenkomsten van de diocesane onderwij/ersorganisaties, die gisteren aan de vooravond van de landelijke vergadering van het Kath. Onderwijzers Verbond werden belegd, toch ook nog een vleugje van teleurstelling te bespeuren. Men was met name niet voldaan over de salariëring van de jonge onderwijskrachten. De algemene rust is echter men constateerde het met genoegen in de onderwijswereld teruggekeerd. Een belangrijk punt van bespreking vormde op deze vergaderingen ook de structuurwijziging van het K.O.V., waarbij men in het bisdom Den Bosch veel voelde voor de vorming van één landelijke organisatie, zónder diocesane afdelingen. In Roermond was men het niet eens met een „noordelijke" gedachte, waarin de Verbondsvergadering naast de adviserende taak ook een wetgevende macht zou moeten krijgen. Vandaag wordt de landelijke vergadering van het Verbond gehouden, waarop uiteraard de nieuwe salarisregeling uitvoerig zal worden besproken. (Van onze bijzondere medewerker) |tJj, SYDNEY, april H ,r LIJDT GEEN TWIJFEL, dat de Nederlandse h^'frant in he* algemeen een grotere bereidheid °rn zich snel door de vaak zeer moeilyke begin gen w heen te slaan, naarmate zijn besluit om te emigre- meer overleg werd genofnen en de door hem voor kw^'Sratie te brengen financiële offers groter zijn ge let ®en weinig doordacht besluit en 't dikwijls bijzon- er K^makkelijk verkregen geld voor de overtocht leiden V5fket zelden toe, dat de emigrant in de veronderstelling v°lilnert' flat hy eenvoudig gaat verhuizen en zich niet lief afn<le reaüseert, dat emigreren betekent een defini- ïej, i eheid van het vaderland en de bereidheid om zich y en al aan een nieuwe gemeenschap aan te passen. Ho» .rIteert de toekomstige emigrant daarbij bovendien Set, öe veronderstelling, dat de Australische gemeen- l We' bijzonder verheugd mag zijn over zijn komst, s de basis gelegd voor een slechte emigratie-start bhip1 Ve'e Sevallen ook voor een min of meer mislukte tie *ra«e- Vanaf het eerste moment, waarop de emigra- Zeif overwogen moet men zich afvragen of men ill e geschiktheid en bereidheid wel bezit om zich 8eu,eh bieuwe wereld, met voor ons vreemde zedén en °°nten, te vestigen. EN EMIGRANT, die vertrekt met de idee het maar eens te proberen en voortdurend aan de mogelijk heid denkt, dat hij altijd nog terug kan, loopt ern stig gevaar te mislukken. Zonder kans op tegenspraak kan men beweren, dat Australië mogelijkheden biedt voor ieder, die kan en wil werken. Dat die mogelijkheden voor alle groepen niet even groot zijn is begrijpelijk. Men dient zich dan ook in Nederland eerst op de hoogte te laten stellen van de mogelijkheden welke Australië biedt. De arbeidsmarkt is op vele plaatsen nog wel zeer ruim maar toch ook weer niet zodanig, dat iedere werk gever genoegen moet nemen met de werkkrachten, die hij op een gegeven moment kan krijgen. Er wordt door de werkgever, ook in Australië, gese lecteerd en alleen de vakbekwame lieden kunnen erop rekenen spoedig een goed betaalde betrekking te vin den. Hoewel uitzonderingen de regel bevestigen, is men toch geneigd op te merken, dat landbouwers en geschool de arbeiders de beste kansen hebben, wetenschappelijk- en administratief geschoolde krachten in deze wereld lang niet altijd een betere toekomst vinden dan in het vaderland en ongeschoolde arbeiders tevreden moeten zjjn met de laagst betaalde lonen. overweging, welke ten grondslag lag aan hun besluit om te emigreren, al deze moeilijkheden waard is geweest. A LS ER OOIT EEN BESLUIT op l eigen verantwoordelijkheid ge- het nomen dient te worden, dan is k>el het besluit om te emigreren. "tor dient bij ziczelf na te gaan of het r6g- ef om te emigreren werkelijk tcinM s en n*et voortkomt uit een be- 9ao v°rm van, als regel voorbij- en nde, ontevredenheid. Alle voor- 0o,"adelen moeten, voor zover deze "a? rnaar enigszins zijn te bezien, k>o ^keurig tegen elkaar afgewogen "rn Bovendien moeten man en 0h\Uw et besluit gezamenlijk nemen y,0 e" later ook gezamenlijk verant- 0rd.elijk voor te kunnen zijn. emigreren, omdat het man of tduy? zo aantrekkelijk voorkwam, (je andere partij voor het stp°"tuur weinig voelde, loopt bijna 1() e&s uit op een mislukking. Vooral ftrieer in het nieuwe vaderland de cje Rijkheden zijn gekomen, kunnen ieZe slechts op een snelle wijze wor- erl.opgelost, wanneer man èn vrouw n0Zicb gezamenlijk achter zetten. Het b 9 Ie veel gehoorde verwijt, dat een js n beide partijen nooit wilde emi- rn?r1en' doet niet alleen de emigratie gelukken, maar kan ook ernstige °eilijkheden in het huwelijk ver baken. lljUu t, ,j«heic lweVenzeer af te raden. Emigratie moet öv resultaat zijn van verstandelijke stenigingen, die kunnen leiden tot een V6r persoonlijk besluit, waarbij de Ij antwoordelijkheid geheel en al moet be5,ei? bij de partijen, die meenden dit aleo te moeten nemen. Er zijn geen ty^btene omstandigheden op te noemen, Hikt emigratie steeds verantwoord voor besluit gewenst Or^t, kan voor de ander, onder gelijke ti^j'andigheden verkerend, in hoge e ongewenst zijn. R'JNA ZONDER UITZONDERING "uilen alle immigranten vertellen, va- dat de eerste tijd in het nieuwe 'and voor hen het moeilijkste was. reactie op het zo gewichtige besluit, hwrtVaak moeilijke afscheid, de zeker- dat men nu geheel en al opnieuw te beginnen in een omgeving, ln men nagenoeg niemand kent en W "ntbrcken van een eigen woning, s6n bet verstoorde familieleven weer O»* kan worden hersteld, zijn stuk vaal stuk factoren, die de immigrant doen overwegen om toch maar j. s te keren. vo0ein?wee komt dan ook in hoofdzaak die immigrant ^«.afwentelen van de verantwoorde- ei op familieleden ofvrienden is den n te zien in de véle moeilijkhe- ge& Wanneer de nieuw aangekomene lië Vr'enden of familieleden in Austra- eni^beeft, die hem, voorlopig althans, kunnen aanbieden. immigranten, die, nauwelijks naanden uit Neder- overgekomen, geen oplossing meer meters verwijderd van het in Nederland zo bekende stadje Albury. Hier wordt het nieuwe immigranten- gezin voorlopig gehuisvest. De Neder landers zullen hier tientallen immigran ten uit andere Europese landen ontmoe ten. Zij zullen zich hebben te behelpen in vrij kleine kamertjes en uit gemeen schappelijke keukens hun voeding moe ten betrekken. Het valt niet te ontken nen, dat het kampleven dikwijls een teleurstellende eerste kennismaking is met een nieuwe wereld, waarvan men zoveel verwachtte. Terwijl de vrouw en de kinderen in het opvangcentrum Bo- nagilla verblijven, zal het hoofd van het gezin moeten trachten om werk te vin den. Hij krijgt daarbij de steun van Australische én Nederlandse autoritei ten en als regel zal de nieuw aangeko mene. binnen een tijdsbestek van twee weken, redelijk werk gevonden hebben. Ligt dit werk ver van het opvangcen trum dan wordt het zaak, dat de man tracht voor zijn gezin in de omgeving van zijn werk woongelegenheid te vin den. DE AUSTRALISCHE AUTORITEI TEN helpen de immigrant hierbij door het in stand houden van een aantal z.g. hostels, woongelegenheden voor gezinnen, die als regel dicht bij een bebouwde kom van een grote stad ge legen zijn. Het gezin zal eerst naar een hostel mogen vertrekken, wanneer de man werk heeft gevonden. Het dage lijkse leven in een hostel' verschilt met veel van dat. in het opvangcentrum, zo dat de immigrant, uitzonderingen bui ten beschouwing gelaten, ijverig zal voortgaan met het zoeken naar privé woonruimte. Nu zijn de huizen in de meeste Australische staten zeer moeilijk te krijgen. De grote toeneming van immigran ten (ruim 1 miljoen sinds 1947), vooral in de dichtbevolkte centra, gevoegd bij de normale behoefte van de Australiërs zelf, maken de huizen bijzonder schaars. Slechts zelden of nooit zal een Australische werkgever zich inspannen om voor een van zjjn werknemers woonruimte te bemachtigen De immi grant zal, evenals de Australiër zelf, op stap moeten gaan om woonruimte tc zoeken. Is hij al in staat een paar ka mers tc huren, dan zal dit als regel te gen enorme hoge bedragen gelukken Meestal zal hij echter moeten trachten een huis te kopen, waarvoor dan eerst een bedrag gespaard moet worden als eerste betaling. In doorsnee gaat er een periode van 2 tot 3 jaar mede heen tus sen de aankomst in het nieuwe vader land en het betrekken van eigen privé accommodatie. Deze tijd Is de moeilijkste welke d" meeste immigranten hebben door te ma ken. Velen twijfelen in die periode aan de juistheid van hun besluit, krijgen een bijna niet te onderdrukken neiging om terug te gaan naar Nederland en schij nen hun vertrouwen in de toekomst verloren te hebben. Toch zullen de meesten van hen later als goed geslaag de immigranten op deze moeilijke pe riode terugzien. Vooral wanneer de N TEGENSTELLING TOT DE dui zenden immigranten van andere natio naliteiten zijn de Nederlanders in vele opzichten bevoorrecht. Reeds bij hun aankomst in het federale opvangcen trum Bonegilla vinden zij een Neder landse priester, pater Van Stokkum, die hen kan helpen b(j de te overwin nen moeilijkheden. Ook wanneer de immigrant, bij wijze van uitzondering, niet in het kamp van Bonagilla terecht is gekomen, maar in een der opvang centra van de staten Nieuw Zuid Wales (Skyville), Queenland (Wacol), of Zuid Australië (Woodside), dan zal hij toch spoedig een Nederlandse zielzorger vinden. Hoewel de katholieke immi grant ten spoedigste zijn plaats zal moeten vinden in de Australische kerkgemeenschap, zal hij in de eerste maanden en jaren toch vaak de steun van een priester van zijn eigen natio naliteit moeilijk kunnen ontberen. Ongeveer 100 priesters van 13 verschil lende nationaliteiten zijn in Australië belast met de zielzorg onder de immi granten, waarbij allen zich tot doel stel len slechts de overgang naar de Austra lische priesters te vergemakkelijken. On der de 10 Nederlandse priesters, die hier dag en nacht voor de immigranten klaar staan, komen de Nederlandse katholie ke immigranten toch veel zielzorgers te kort. Vooral in de eerste moeilijke pe riode zal slechts een veelvuldig contact met de priester uit het eigen land een geloofsverslapping kunnen tegenhouden Eén Nederlandse priester in Nieuw Zuid Wales voor 8000 Nederlandse katholie ken verspreid over een oppervlakte die 25 maal zo groot is als Nederland, is toch beslist geen overdaad. Naast de zielzorg heeft de Nederland se immigrant dan nog de voortdurende zorg van een klein, maar bijzonder hard werkehd ambtenarenapparaat van het Commissariaat voor de Emigratie. In elke hoofdstad van de zes Australische staten treft men een kantoor van de Ne derlandse Emigratie-dienst aan. waar iedere Nederlandse immigrant hulp en steun kan vragen. De ambtenaren op deze bureaus helpen de immigrant niet zelden aan werk- of woongelegenheid lossen moeilijkheden op, welke ontstaan zijn bij een vakerkenning, bemiddelen bij het verkrijgen van betere arbeids voorwaarden en bepleiten de belangen van de Nederlandse immigranten bij alle instanties, waarmee deze ook maar te maken kunnen krijgen. Door persoonlijke bezoeken stellen zij zich op de hoogte van de vorderingen van de immigrant, noteren zijn bevin dingen en maken deze aan de voorlich ting in Nederland dienstig. Duizenden immigranten hebben in de afgelopen ja ren aan een dezer bureaus een bezoek gebracht; de meesten van hen konden op een bevredigende manier geholpen worden. De sociale nazorg, welke de Ne- Nederlandse immigrant in ustralië geniet derlandse immigrant in Australië geniet wordt door velen immigranten van an dere nationaliteiten ten zeerste benijd Niet zelden wenden ook niet-Nederland- se immigranten, voornamelijk Duitsers, zich tot deze bureaus om een oplossing voor hun moeilijkheden te krijgen. De Nederlandse immigrant, die reeds in het vaderland vele tegemoetkomin gen verkreeg om zijn emigratie mogelijk te maken, wordt ook in zijn nieuwe va derland niet vergeten. Vijf jaar lang kan hij aanspraak maken op hulp en steun van een Nederlandse instantie. Daarna wordt hij geacht geen immigrant meer te zijn en dient hij zich in het vervolg tot de Australische autoriteiten te wen den. Y ERREWEG HET GROOTSTE aan tal immigranten naar Australië heeft zich na verloop van twee tot vier jaar opgewerkt tot een levensstandaard welke per sé hoger ligt dan die, welke zij in Nederland achterlieten. Er zijn er maar weinigen die later spijt van hun emigratje hebben gekregen. Ieder, die zijn besluit grondig fundeerde, de wil bezat ophieuw te beginnen, moedig het hoofd wist te bieden aan de eerste moeilijke jaren, en er zich op in stelde dat een teruggaan niet meer mogelijk was, is zeker geslaagd. Australië is geen land voor goudzoekers, maar voor eerlijke, harde werkers, die willen meewerken aan de ontwikkeling van een jong land, dat bereid is immigran ten als volwaardige en gelijkberechtig de medeburgers op te nemen. Sunlicht Gesellschaft A.G. (een onder deel van het Unilever-concern) kan op 1956 als een zeer gunstig jaar terugzien. Dit blijkt reeds uit de winst, welke van bijna DM 12 miljoen steeg tot DM 14 7 miljoen, nadat DM 2.05 (v.j. 0.8) miljoen Werd gereserveerd. De belastingreserves werden van DM 2.2 miljoen op DM 7.8 miljoen gebracht. Op het verhoogde ka pitaal van DM 22 miljoen wordt een divi dend van 10 pet (onv.) uitgekeerd. Ofschoon de Westduitse produktie-index voor reinigingsmiddelen in 1956 terugliep tot 84 (v,j. 86), wist de onderneming de omvang van haar bedrijf verder te ver groten. Volgens gezaghebbende Franse kringen is er op de 5 pet Staatslening 1957 voor meer dan 82 miljard frank ingeschreven De inschrijving werd zaterdag jl. gesle ten. Het definitieve resultaat zal over en kele dagen bekend worden. •y De penner"-tunnel in de Franse havenstad Le Havre is zonder twijfel liet meest moderne en meest originele kunstwerk, dat langs de wegen van Europa te vinden is. De bogen van deze sierlijk gevormde tunnel zijn voorzien van een soort ajour- patroon dat vele licht toelaat. In de tien maanden dat de tunnel nu al in gebruik is, registreerde het automatisch tel-systeem gemiddeld per dag: 3.500 auto's, 12.500 fietsen en motorfietsen en 2j00 wandelaars. Begunstigd door mooi weer. zijn giste ren de pogingen om het Nederlandse vrachtschip „Bergsingel", dat dicht bij Kaap Bougaroun op een afstand van een tiental km ten westen van Philippeville aan de Noord-Afrikaanse kust aan de grond is gelopen, vlot te krijgen, met kracht voortgezet. Aan het bergingswerk wordt onder meer deelgenomen door een Deens schip van dé bergingsmaatschap pij „Svitzer", dat onderweg naar huis van de werkzaamheden aan het Suezkanaal, door het Deense consulaat te Algiers naar de „Bergsingel" is gestuurd. Van officiële zijde wordt medegedeeld, dat men zich niet ongerust hoeft te ma ken voor een eventueel optreden van Al gerijnse rebellengroepen, die in het ge bergte van Collo verblijven, aangezien dc Franse marine-autoriteiten de nodige voorzorgen hebben genomen. Zo zijn be geleidingsvaartuigen van de Franse ma rine in de buurt met aan boord comman do-onderdelen, gereed om aan wal te gaan, indien dit nodig mocht zijn. Volgens deskundigen zou de „Bergsin gel" vandaag in de loop van de dag ge borgen kunnen worden, als het weer zo blijft. Zeventig jaar geleden, om precies te zijn in 1885, dronk elke Nederlander ge middeld 35 liter bier per jaar. Rond 1900 was dat gestegen tot 41 liter maar daar na kwam langzaamaan een terugslag: vlak voor de eerste wereldoorlog dron ken we nog 38 liter per man doch in 1949 was dat nog maar 10,4 liter. Dat is het dieptepunt geweest. Sedertdien zijn we blijkbaar tot de overtuiging ge komen, dat deze nationale drank inder daad best was en zo bedraagt het ver bruik thans jaarlijks 17 liter per hoofd. Daarmee liggen we echter nog heel ver achter bij vele andere landen. In Bel gië drinkt iedereen zo ongeveer elke dag een glas, daar is het gemiddelde ver bruik rond 120 liter per jaar. Dan volgt Engeland met 80 liter Duitsland met 70 en de Verenigde Staten met 65. Zelfs in wijndrinkende landen, zoals Frankrijk, wordt aanmerkelijk meer bier gedron ken dan in ons land. Zo vertelde van morgen mr. H. J. M. Loeff, de voorzit ter van het produktschap voor bier in de algemene jaarvergadering van dit in stituut. En hij meende dan ook, dat er alle reden is om dit uitzonderlijk lage verbruik hier te lande wederom op te voeren. De veertig actieve brouwerijen in Ne derland hebben een totale produktie van 2.570.000 liter, waarvan 1.850.000 voor binnelands verbruik en 720.000 voor ex port. In de wereldproduktie bedraagt echter ons aandeel slechts procent. De binnenlandse omzet bedroeg in 1956 120 miljoen gulden, terwijl de ex- pirt rond 60 miljoen aan deviezen op bracht. De regering, zo zegt minister Struycken in z(jn Memorie van Antwoord aan de Eerste Kamer over de onderdelen bezits vorming en publiekrechtelijke bedrijfsor ganisatie van de begroting 1957 van zijn departement, is van oordeel, dat de ont wikkeling van de publiekrechtelijke be drijfsorganisatie de volle belangstelling verdient. Ook erkent zij, dat op de gebie den van groothandel en industrie die ont wikkeling vooralsnog niet spectaculair kan worden genoemd. In de organisatiecommissie van de SER is juist in de laatste maanden in studie genomen het vraagstuk hoe in het bijzon der in deze sectoren de totstandbrenging van publiekrechtelijke bedrijfslichamen zou kunnen worden bevorderd. De minis ter meent, dat het voor het huidige de voorkeur verdient deze studie niet te doorkruisen en het resultaat af te wach ten. Overigens verdient het aanbeveling ten aanzien van de verdere ontwikkeling van de P. B. O. in de genoemde sectoren ook niet al te somber t- zijn. Onder de oppervlakte van het publiek waarneembare voltrekt zich in en met betrekking tot enige industriële en groot- handelsbedrjjfstakken wel degelijk een voortgezet overleg, waarvan mag worden gehoopt, dat het te eniger tjjd tot resul taten zal leiden, welke dan weer stimule rend ten aanzien van andere, thans nog aarzelende bedrijfstakken zullen kunnen werken. Het. denkbeeld, in de achtergebleven sectoren aanvankelijk liever te streven naar bedrijfslichamen met beperkte be voegdheden tot het uitvaardigen van ver ordeningen op economisch terrein, heeft stellig zijn aantrekkelijke kanten, maar de verwezenlijking ervan wordt belemmerd door de omstandigheid, dat althans in sommige kringen der werknemers er wei nig voor wórdt gevoeld, mede te werken aan de totstandbrenging van bedrijfslicha men, waarin zoals deze kringen het zien wel de werknemers op sociaal gebied zekere bindingen zouden moeten aangaan, maar de ondernemers in economisch op zicht nog geen publiekrechtelijke bindin gen zouden aanvaarden. De minister beraadt zich nog met be trekking tot de vraag, of niet alsnog door wetswijziging de mogelijkheid moet wor den geopend, ook in bedrijfstakken, waarin een voldoende representatief or ganisatorische vertegenwoordiging van de werknemers niet wel mogelijk is. be drijfschappen bij algemene maatregel van bestuur in te stellen, wanneer vaststaat, dat een representatief gedeelte van de be- drijfsgenoten meent, dat er een bedrijf schap moet komen en overigens aan alle andere voorwaarden daarvoor wordt voldaan. Intussen meent hij dat de instel ling van een tweetal bedrijfschappen, waarin zich de geschetste situatie voor doet en welker voorbereiding reeds was voltooid, op zulk een eventueel tot stand te brengen wetswijziging niet behoort te wachten, weshalve hij de spoedige indie ning van daartoe strekkende wetsontwer pen bevordert. Katholieke kerk in het ontvangstcentrum Bonagilla waar iedere in Australië aankomende immigrant, die nog geen huisvesting heeft, wordt opgevangen. 'ie - heeft. huisvesting onmiddellijk na aankomst zijn «vinden naar het grote opvangcen- Bonagilla, een voormalig militair de staat Victoria, enige kilo- Ou Arrondissementsrechtbank te Mid- Lftjj zal op vrjjdag 7 jun! de aanklacht Jj^len tegen de taxi-chauffeur L.H. en St.-Joosland, die ervan \i Verdacht de jonge weduwe S.K.-R. b en St.-Joosland om het leven ken gebracht en zich haar spaar- 'V a van ruim 6000 gulden te hebben v 'Send. ii t ^8titi a*ichauffeur blijft ontkennen. De th 'leeft echter bij de reconstructie oNft ?e°rie ontwikkeld, die men vast yeor;h°Uden. Ook de juistheid van deze °ntkent verdachte hardnekkig. de iustitie is H- de woning (L v6rjte binnengedrongen kort, nadat t* tn°Kfc'e van rie vrouw was vertrok k''ein, haar woning is zij al dan niet öp- t'h'w15 geworgd. H. zou toen het plan SiJ'üheirt ontzielde lichaam in de Wes- ijii werpen om zodoende alle y N(j hit te wissen. Dit plan werd ver- !?aar een van zün klanten nog van teejaar Vlissingen moest. In de taxi fhs het lijk van de vrouw, gehuld heren motor jas van H. k HisJ ht kon echter niet meer terecht i-de'hgen, waardoor het plan van H. ij h hvj ,r "ou zijn gebracht. Uiteindelijk ik' Gt ian' volgens de theorie der justi- 'kjkht yhhaam in de woning hebben ge- V *'j m n vrouw legde de verklaring af, hie nacht op de achterbank had 6hëls'T~eze verklaring trok zij later in, j^ Nr^°^hehond herkende de geur van *h vrouw, aan de leren motor- esbLerbank van, de taxi. (Van onze Amsterdamse redactie) Een miljoen doosjes, elk inhoudende vier toverballen, zullen van 27 april tot 27 mei door scholieren, leden van de jeugd- en sportorganisaties en door an dere jongeren, a raison van één gulden per doosje aan de Nederlandse bevolking worden aangeboden, in het kader van de actie „Toverbal", waarvan de opbrengst na aftrek van prijzen en onkosten ge- raamd op minstens zeven ton bestemd zal zün voor de ruim 3.000 gevluchte Hon gaarse scholieren, studenten en jonge ar beiders, die nog in Oostenrijk vertoeven. De initiatiefnemer, t.w. de Nederlandse Jeugdgemeenschap die in samenwerking met het Ned. Olympisch Comité en de Ncd. Studentenraad en in nauw overleg met het Nationaal Comité Hulpverlening Hongaarse Volk en het Ned. Rode Kruis handelt, wil het geld besteden aan de vakscholing van jonge arbeiders en aan de verdere opleiding van scholieren en studenten. Eventueel zal ook de vrije tijdsbesteding van de jonge kampbewoners irt het program opgenomen worden. Zo mogelijk zullen de inkomsten voor een gericht doel aangewend worden; men heeft in dit verband al zijn voelhorens uit gestoken om een van de in de Franse provincies leegstaande dorpen op te kopen om daar een Hongaars jeugddorp te vestigen, doch dat bleek helaas niet mogelijk te zijn. De nood van de Hongaarse vluchtelin gen in cffe Oostenrijkse kampen is nog onvoorstelbaar groot. Vooral de jongeren, die al hun hoop op het Vrije Westen ge steld hadden, zien de toekomst donker in Velen worden van kamp naar kamp ge stuurd en er zijn sommigen, die al hun korte termijn is dringend nodig. Geïnspi reerd door het scholenplan van het Na tionaal Comité en door de geslaagde ver koop van een speciaal door jongeren samengestelde Hongarije-krant er wer den 350.000 exemplaren aan de man ge bracht 'is de Ned. Jeugdgemeenschap, de overkoepelende organisatie van alle (ook de katholieke) jeugdverenigingen in ons land, op de idee van de Toverbalactie gekomen. Zo zeer is dit- plan ingeslagen dat thans, nog voor het startschot gelost is, reeds 60.000 doosjes bij de wederver kopers geplaatst zijn. Het is dan ook wel een attractieve, op Bergeriaanse leest geschoeide stunt die men uitgedacht heeft. Aan de doosjes zgn namelijk enkele geheimen en een lotert) verbonden. Prijzen: vier woonhuizen, vier auto's, acht televisietoestellen, 12 radio s en verder bromfietsen, studiebeurzen enz., tot een totale waarde van maar liefst 140.000. De doosjes die dus door de jeugd zelf aan de deur, in stalletjes op markt pleinen e.d. verkocht worden, mogen be slist niet eerder worden opengemaakt dan op een nog nader vast te stellen datum aan het eind van de actie (de laatste dagen van mei dus). Door de radio worden dan in een speciaal programma de geheimen onthuld. Er worden ook wederverkopersprijzen uitgereikt. Groepen die het snelst de doos jes van de hand weten te doen of er in slagen het grootste aantal te verkopen komen in aanmerking voor aantrekkelijke prijzen, liggend op het terrein van het jeugdwerk. De belangrijkste verrassing echter noemde de voorzitter van de Ned. Jeugdgemeenschap, ds. O. Steenbeek, het „geheim van de liefde en het medeleven 13e, of 14e „Lager" meemaken. Hulp op dat jong en oud -Nederland tijdens de duur van deze Toverbalactie ten toon zal spreiden, nl. haar volledig te doen slagen. Op een persconferentie, waar een en ander werd medegedeeld, vertelde dr. W. J. M. Brounts, arts te Doornenburg, ons enkele van zijn schokkende ervaringen die hij in de Oostenrijkse kampen onder de jeugd had opgedaan. Als reden voor hun vlucht hadden de jongeren opgegeven: het mislukken van de opstand en de angst voor wraak; het advies van hun ouders om naar het Westen te trekken, omdat vader en moeder bezorgd waren voor hun toekomstmogelijkheden in Hongarije zelf, en tot slot het uitblijven van de UNO- hulp, die zij allen, hetzij op materieel, het zij op geestelijk terrein hadden ver wacht. De Hongaarse jeugd in Oostenrijk is wantrouwend geworden en b.v. de stop zetting van de emigratiemogelijkheid naar Amerika bijna allen wilden naar Ca nada, Australië of Amerika heeft een ontzettende psychische schok bij hen te> weeg gebracht.' Zè begrijpen niet waarom zo'n maatregel genomen moest worden. Dr. Brounts Is er van overtuigd, dat de vrije wereld alleen het vertrouwen van deze jeugd kan winnen, wanneer ze strikt eerlijk tégenover haar staat en nergens doekjes om windt. De hulp in Oostenrijk is wel goed, maar traag. Het beste leek dr. Brounts de jongeren in de gelegenheid te stellen in Oostenrijk hun studie af te maken of ze een vak te laten leren. Rust, kennis van de Wes terse talen en van de westerse democra tie zijn de eerste vereisten, die nodig zijn om deze jonge vluchtelingen een reële kans te bieden zich te kunnen aan passen in een hun zo vreemd milieu. De „Toverbalactie" zal het Nederlands aandeel moeten zijn in de realisering van die vereisten. In het blad van de Inter nationale Jeugdgemeenschap, waarbij 52 landen zijn aangesloten, zal dit initiatief van het lage land bij de zee, dat al zo veel voor de Hongaarse vluchtelingen en voor dé beproefde Hongaren in hun va derland heeft gedaan en nog doet, over de gehele wereld bekend maken. Verwacht mag wórden, dat de jeugd in andere lan den zich door dit Nederlandse voorbeeld "zullen laten inspireren. De doosjes toverballen (met inbegrip dus van het lot) kunnen besteld worden door storting op giró 1711 t.n.v. actie Tover bal, Amstel 1, Amsterdam. (Van onze correspondent) Tijdens de vergadering van de Katho lieke Onderwijzers Bond in het bisdom Den Bosch, welke in het Casino is ge houden, ontving de heer P. J. van der Schoor uit Nuenen het ridderschap in de Orde van St.-Sylvester, wegens het vele verdienstelijke werk, dat hij oa. als penningmeester van de Diocesane Bond heeft verricht. De voorzitter van de afdeling Boxmeer, de heer Linders, kreeg het erekruis Pro Ecclesia et Pon- tifice. De geestelijke adviseur drs. P. Veuger reikte beide onderscheidingen uit. De diocesane voorzitter, de heer H. Bezems, zeide in zijn openingswoord te hopen, dat de rust in de onderwijzers kringen zou zijn teruggekeerd nu de sala risverbetering haar beslag heeft gekregen. Hij wees voorts op de verantwoordelijke taak van de onderwijzers. In gelijke zin sprak de geestelijk adviseur, die de nood zaak van verdieping onder ogen bracht- Bij de bespreking inzake het beleid van het hoofdbestuur maakte de heer Verha ren van de afdeling Maas en Waal zich tot spreekbuis van de jongere onderwij zers door er zijn teleurstelling over uit te drukken, dat de salariëring van de jongste krachten nog altijd te laag is ge bleven. Een extra agendapunt betrof het voor stel tot structuurwijziging van het Ver bond met het doel namelijk te komen tot één grote landelijke organisatie met op heffing van de diocesane bonden. Een teer grote meerderheid bleek voor deze lan delijke eenheid. Doch de geestelijk advi seur betoogde, dat de diocesane onder verdeling noodzakelijk blijft. (Van onze Utrechtse redacteur) De algemene vergadering van de Sint- Lebuinusverenlging, de organisatie van katholieke onderwijzers in het aartsbis dom en het bisdom Groningen, kreeg %en bijzonder accent door het afscheid van een trouwe functionaris, de heer E. J- Luyf, die de vereniging 40 jaar als bestuurslid en bijna evenveel jaren als secretaris gediend heeft. Nu had h(j »en leeftijd bereikt, dat het reglement aanblij ven niet langer gedoogde, maar hoezeer men zijn werklust en ambitie op prijs heeft gesteld, Is duidelijk tot uitdrukking gekomen. De K.O.V.-voorzitter, de heer Joh. Derksen, sprak waarderende woorden en zij werden gevolgd door hartelijke toe spraken van de bisschoppelijke hoofd inspecteur, kapelaan G. J van der Meer uit Veenendaal en diens voorganger, pas toor A. Oomes uit Kortenhoef. Een zekere opgewektheid openbaarde zich reeds in de morgenvergadering bij het beluisteren van de openingsrede van voorzitter Roelants, die zijn respect uitte tegenover de onderhandelaars voor hun doorzettingsvermogen. Nu is het tijd om met ijver te werken aan de structuur wijziging van het K.O-V., dat een fede ratie van de vijf diocesane bonden en verenigingen blijft, doch waaraan de oe- hartig'ng van de meer materiële belangen wordt overgedragen, zowel van de onder wijzers als de onderwijzeressen der kleu terscholen De heer Roelants stak de vinger op in de richting van de gemeentelijke over heid, dat zjj zich niet te veel moet be moeien met pedagogische aangelegen heden bü het bijzonder onderwijs. In plaats van de heer Luyf wérd als bestuurslid gekozen de heer H. P. Smeets uit Amersfoort. (Van onze correspondent) De K.O.B. in het bisdom Roermond heeft een belangrijk jaar achter de rug, aldus voorzitter H. J. L. Wijnen in zijn openingswoord. Het ledental vermeerder de aanzienlijk door toetreding van de kleuterleidsters, voor wier belangen de bondsvoorzitter gaarne de krachtige steun der organisatie toezegde. De heer Wijnen wierp voorts een terug blik op de onderhandelingen rond de sa larissen, over het resultaat waarvan men erkentelijk, maar nog niet voldaan is Het compromisvoorstel bevatte echter zo veel goeds, dat afwijzing onverantwoord zou zijn geweest. De voorziter herdacht dankbaar het werk van het afgetreden hoofdbestuurslid W. H. C. van Heek, die zich om gezond heidsredenen genoodzaakt had gezien, deze functie neer te leggen. De heer Wij nen schetste hem als een zeer strijdbaar hoofdbestuurslid met vele verdiensten voor de bond en voorts voor de K.O.B. Breedvoerig werd van gedachten gewis seld over de structuur van het K.O V. Vooral in het noorden wordt het als een tekort gezien, dat de bondsvergadering slechts een adviserende stem heeft. Er gaan daar stemmen op, om deze vergade ring over de gehele linie wetgevende mach» toe te kennen. De Limburgse bond voelde echter meer voor het compromis voorstel, de Verbondsvergadering deze macht toe te kennen voor wat betreft de algemene materiële belangen der leden. Men wenste echter de persoonlijke belan gen onder de hoede der diocesane be sturen te laten. De Limburgse bond zal dit jaar haar 60-jarig bestaan herdenken. De feestvie ring zal geconcentreerd worden rond de opening van het bondsbureau, dat thans te Sittard in aanbouw is. Voorts zal de bond een bijdrage leveren in het feest geschenk aan haar beschermheer, mgr. Lemmens, bij gelegenheid van diens zilve ren bisschopsjubileum. Voor voorzitter Wijnen was het de laat ste jaarvergadering onder zijn leiding. In verband met zijn leeftijd hij is in de zeventig vond hij het beter, het stuur over te geven in jongere handen. Onder voorzitter Van Enckevort herdacht in een hartelijke toespraak de grote betekenis en de talrijke werkzaamheden van de heer Wijnen voor de Limburgse bond en voor de onderwijzersorganisaties in het alge- meen. De heer Wijnen was 40 jaar hoofd bestuurslid, waarvan 25 jaar voorzitter. (Van onze correspondent) De afdeling „De Zeeuwse Eilanden" was dinsdag te Goes voor het eerst na de uit breiding van het bisdom Breda gastvrou- we op de 54e algemene vergadering van de katholieke onderwijzers. Voorzitter Ph. Musters zeide de overtuigine gekregen te hebben, dat met de komst van de nieuwe afdelingen (700 leden) er een frisse wind door de gelederen ging waaien. Dat daarom de nieuwe afdelingen de wind nog niet direct in de zeilen hebben, bleek na een uitvoerige discussie, toen met name de „nieuwe" afdeling Westhoek (Brabant, voorheen diocees Den Bosch) bakzeil haalde met haar voorstel om te komen tot een financiële autonomie voor alle afdelingen. Het hoofdbestuur daarentegen had wel succes met haar voorstel: verhoging van de jaarlijkse contributie-afdracht aan de afdelingen van f 5 tot 17.50 en dit met terugwerkende kracht tot 1 januari 1957- Aanleiding hiertoe was het contact met de nieuwe afdelingen, die gewend waren aan f 9.-. Bij hei bestuursbeleid kwam de jongste salarisactie ih het geding. „De salariskwestie is afgehandeld zon der mij, maar wel over mij", zo vatte de heer Piasmans (Bergen op Zoom) zijn be zwaren tegen de ongeveer twee en een half jaar „geheimhouding" over de salarisver betering samen. En. als men navraag deed. hoorde men steeds: „Gel eim. geheim Kan dat niet anders in de toekomst, zo vroeg deze openhartige vragensteller zich af. „Onze algemene vergadering zal morgen (vandaag dus, Red.) hef geheim ove-leg verdedigen", zo dealde de voorzitter méde. Hij was vóór een commissie van overleg voor heel hét onderwijs, waarbij het sa laris bekeken diem te worden in het raam van héél de onderwijssector. Kon men het op deze geanimeerde ver gadering niet altijd eens warden over voorstellen of ideeën, ze' was rijk aan uit wisseling'van gedachten en wa'. dit laatste betreft werd over de nieuwe structuur van de K.O.V. met vrucht „doorgepraat'

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1957 | | pagina 7