Op zwerftocht langs de Nederlandse
immigranten m
landbouwers en geschoolde krachten
vinden hier de beste toekomst
as
na
twee tot drie jaar
aankomst een eigen home
Naast vreugde ook een vleu
teleurstelling bij onderwijzers
Nederlandse jeugd laat vier
miljoen toverballen rollen
Diocesane organisaties bijeen
aan vooravond KOV-congres
E
Ni
I
Min. Struycken niet somher gestemd
over verdere ontwikkeling P.B.O.
Twee Pauselijke onderscheidingen in
het bisdom 's-Hertogenhosch
een
„verhuizen" uit
ontevredenheid
RUST KEERDE TERUG
^heorie over de moord
te Nieuwland
Voor de Hongaarse jongeren In Oostenrijk
Wedstrijd vol geheimen en grote prijzen
Bisdommen Utrecht en
Groningen
Bisdom Roermond
Bisdom Breda
WOENSDAG 24 APRIL 1957
PAGINA 7
iet
n ftUST IN EIGEN HUIS
?"d
GEZINNEN IN HOSTELS
EMIGRATIE GESLAAGD
SUNLICHT GESELLSCHAFT
INSCHRIJVING OP FRANSE
STAATSLENING
„BERGSINGEL" IN
GUNSTIGE POSITIE
Hoe best het ook is
BIERVERBRUIK BLIJFT
BENEDEN PEIL VAN DE
BUREN
ER VINDT WEL DEGELIJK
NADER OVERLEG PLAATS
Éil
mmmwrnr---—
t
chauffeur blijft ontkennen
CS
:Sehs
W flh en-
Sombere toekomst
Attractieve stunt
Schokkende ervaringen
Naast de vreugde over de beëindiging van het „salaris-drama viel er
in dc vier bijeenkomsten van de diocesane onderwij/ersorganisaties,
die gisteren aan de vooravond van de landelijke vergadering van het
Kath. Onderwijzers Verbond werden belegd, toch ook nog een vleugje
van teleurstelling te bespeuren. Men was met name niet voldaan over
de salariëring van de jonge onderwijskrachten. De algemene rust is
echter men constateerde het met genoegen in de onderwijswereld
teruggekeerd.
Een belangrijk punt van bespreking vormde op deze vergaderingen
ook de structuurwijziging van het K.O.V., waarbij men in het bisdom
Den Bosch veel voelde voor de vorming van één landelijke organisatie,
zónder diocesane afdelingen. In Roermond was men het niet eens met
een „noordelijke" gedachte, waarin de Verbondsvergadering naast de
adviserende taak ook een wetgevende macht zou moeten krijgen.
Vandaag wordt de landelijke vergadering van het Verbond gehouden,
waarop uiteraard de nieuwe salarisregeling uitvoerig zal worden
besproken.
(Van onze bijzondere medewerker)
|tJj, SYDNEY, april
H ,r LIJDT GEEN TWIJFEL, dat de Nederlandse
h^'frant in he* algemeen een grotere bereidheid
°rn zich snel door de vaak zeer moeilyke begin
gen w heen te slaan, naarmate zijn besluit om te emigre-
meer overleg werd genofnen en de door hem voor
kw^'Sratie te brengen financiële offers groter zijn ge
let ®en weinig doordacht besluit en 't dikwijls bijzon-
er K^makkelijk verkregen geld voor de overtocht leiden
V5fket zelden toe, dat de emigrant in de veronderstelling
v°lilnert' flat hy eenvoudig gaat verhuizen en zich niet
lief afn<le reaüseert, dat emigreren betekent een defini-
ïej, i eheid van het vaderland en de bereidheid om zich
y en al aan een nieuwe gemeenschap aan te passen.
Ho» .rIteert de toekomstige emigrant daarbij bovendien
Set, öe veronderstelling, dat de Australische gemeen-
l We' bijzonder verheugd mag zijn over zijn komst,
s de basis gelegd voor een slechte emigratie-start
bhip1 Ve'e Sevallen ook voor een min of meer mislukte
tie *ra«e- Vanaf het eerste moment, waarop de emigra-
Zeif overwogen moet men zich afvragen of men
ill e geschiktheid en bereidheid wel bezit om zich
8eu,eh bieuwe wereld, met voor ons vreemde zedén en
°°nten, te vestigen.
EN EMIGRANT, die vertrekt met de idee het maar
eens te proberen en voortdurend aan de mogelijk
heid denkt, dat hij altijd nog terug kan, loopt ern
stig gevaar te mislukken. Zonder kans op tegenspraak
kan men beweren, dat Australië mogelijkheden biedt
voor ieder, die kan en wil werken. Dat die mogelijkheden
voor alle groepen niet even groot zijn is begrijpelijk.
Men dient zich dan ook in Nederland eerst op de hoogte
te laten stellen van de mogelijkheden welke Australië
biedt. De arbeidsmarkt is op vele plaatsen nog wel zeer
ruim maar toch ook weer niet zodanig, dat iedere werk
gever genoegen moet nemen met de werkkrachten, die
hij op een gegeven moment kan krijgen.
Er wordt door de werkgever, ook in Australië, gese
lecteerd en alleen de vakbekwame lieden kunnen erop
rekenen spoedig een goed betaalde betrekking te vin
den. Hoewel uitzonderingen de regel bevestigen, is men
toch geneigd op te merken, dat landbouwers en geschool
de arbeiders de beste kansen hebben, wetenschappelijk-
en administratief geschoolde krachten in deze wereld
lang niet altijd een betere toekomst vinden dan in het
vaderland en ongeschoolde arbeiders tevreden moeten
zjjn met de laagst betaalde lonen.
overweging, welke ten grondslag lag aan
hun besluit om te emigreren, al deze
moeilijkheden waard is geweest.
A LS ER OOIT EEN BESLUIT op
l eigen verantwoordelijkheid ge-
het nomen dient te worden, dan is
k>el het besluit om te emigreren.
"tor dient bij ziczelf na te gaan of het
r6g- ef om te emigreren werkelijk
tcinM s en n*et voortkomt uit een be-
9ao v°rm van, als regel voorbij-
en nde, ontevredenheid. Alle voor-
0o,"adelen moeten, voor zover deze
"a? rnaar enigszins zijn te bezien,
k>o ^keurig tegen elkaar afgewogen
"rn Bovendien moeten man en
0h\Uw et besluit gezamenlijk nemen
y,0 e" later ook gezamenlijk verant-
0rd.elijk voor te kunnen zijn.
emigreren, omdat het man of
tduy? zo aantrekkelijk voorkwam,
(je andere partij voor het
stp°"tuur weinig voelde, loopt bijna
1() e&s uit op een mislukking. Vooral
ftrieer in het nieuwe vaderland de
cje Rijkheden zijn gekomen, kunnen
ieZe slechts op een snelle wijze wor-
erl.opgelost, wanneer man èn vrouw
n0Zicb gezamenlijk achter zetten. Het
b 9 Ie veel gehoorde verwijt, dat een
js n beide partijen nooit wilde emi-
rn?r1en' doet niet alleen de emigratie
gelukken, maar kan ook ernstige
°eilijkheden in het huwelijk ver
baken.
lljUu t,
,j«heic
lweVenzeer af te raden. Emigratie moet
öv resultaat zijn van verstandelijke
stenigingen, die kunnen leiden tot een
V6r persoonlijk besluit, waarbij de
Ij antwoordelijkheid geheel en al moet
be5,ei? bij de partijen, die meenden dit
aleo te moeten nemen. Er zijn geen
ty^btene omstandigheden op te noemen,
Hikt emigratie steeds verantwoord
voor besluit gewenst
Or^t, kan voor de ander, onder gelijke
ti^j'andigheden verkerend, in hoge
e ongewenst zijn.
R'JNA ZONDER UITZONDERING
"uilen alle immigranten vertellen,
va- dat de eerste tijd in het nieuwe
'and voor hen het moeilijkste was.
reactie op het zo gewichtige besluit,
hwrtVaak moeilijke afscheid, de zeker-
dat men nu geheel en al opnieuw
te beginnen in een omgeving,
ln men nagenoeg niemand kent en
W "ntbrcken van een eigen woning,
s6n bet verstoorde familieleven weer
O»* kan worden hersteld, zijn stuk
vaal stuk factoren, die de immigrant
doen overwegen om toch maar
j. s te keren.
vo0ein?wee komt dan ook in hoofdzaak
die immigrant
^«.afwentelen van de verantwoorde-
ei op familieleden ofvrienden is
den n te zien in de véle moeilijkhe-
ge& Wanneer de nieuw aangekomene
lië Vr'enden of familieleden in Austra-
eni^beeft, die hem, voorlopig althans,
kunnen aanbieden.
immigranten, die, nauwelijks
naanden uit Neder-
overgekomen, geen oplossing meer
meters verwijderd van het in Nederland
zo bekende stadje Albury.
Hier wordt het nieuwe immigranten-
gezin voorlopig gehuisvest. De Neder
landers zullen hier tientallen immigran
ten uit andere Europese landen ontmoe
ten. Zij zullen zich hebben te behelpen
in vrij kleine kamertjes en uit gemeen
schappelijke keukens hun voeding moe
ten betrekken. Het valt niet te ontken
nen, dat het kampleven dikwijls een
teleurstellende eerste kennismaking is
met een nieuwe wereld, waarvan men
zoveel verwachtte. Terwijl de vrouw en
de kinderen in het opvangcentrum Bo-
nagilla verblijven, zal het hoofd van het
gezin moeten trachten om werk te vin
den. Hij krijgt daarbij de steun van
Australische én Nederlandse autoritei
ten en als regel zal de nieuw aangeko
mene. binnen een tijdsbestek van twee
weken, redelijk werk gevonden hebben.
Ligt dit werk ver van het opvangcen
trum dan wordt het zaak, dat de man
tracht voor zijn gezin in de omgeving
van zijn werk woongelegenheid te vin
den.
DE AUSTRALISCHE AUTORITEI
TEN helpen de immigrant hierbij
door het in stand houden van een
aantal z.g. hostels, woongelegenheden
voor gezinnen, die als regel dicht bij een
bebouwde kom van een grote stad ge
legen zijn. Het gezin zal eerst naar een
hostel mogen vertrekken, wanneer de
man werk heeft gevonden. Het dage
lijkse leven in een hostel' verschilt met
veel van dat. in het opvangcentrum, zo
dat de immigrant, uitzonderingen bui
ten beschouwing gelaten, ijverig zal
voortgaan met het zoeken naar privé
woonruimte. Nu zijn de huizen in de
meeste Australische staten zeer moeilijk
te krijgen.
De grote toeneming van immigran
ten (ruim 1 miljoen sinds 1947), vooral
in de dichtbevolkte centra, gevoegd bij
de normale behoefte van de Australiërs
zelf, maken de huizen bijzonder
schaars. Slechts zelden of nooit zal een
Australische werkgever zich inspannen
om voor een van zjjn werknemers
woonruimte te bemachtigen De immi
grant zal, evenals de Australiër zelf, op
stap moeten gaan om woonruimte tc
zoeken. Is hij al in staat een paar ka
mers tc huren, dan zal dit als regel te
gen enorme hoge bedragen gelukken
Meestal zal hij echter moeten trachten
een huis te kopen, waarvoor dan eerst
een bedrag gespaard moet worden als
eerste betaling. In doorsnee gaat er een
periode van 2 tot 3 jaar mede heen tus
sen de aankomst in het nieuwe vader
land en het betrekken van eigen privé
accommodatie.
Deze tijd Is de moeilijkste welke d"
meeste immigranten hebben door te ma
ken. Velen twijfelen in die periode aan
de juistheid van hun besluit, krijgen een
bijna niet te onderdrukken neiging om
terug te gaan naar Nederland en schij
nen hun vertrouwen in de toekomst
verloren te hebben. Toch zullen de
meesten van hen later als goed geslaag
de immigranten op deze moeilijke pe
riode terugzien. Vooral wanneer de
N TEGENSTELLING TOT DE dui
zenden immigranten van andere natio
naliteiten zijn de Nederlanders in vele
opzichten bevoorrecht. Reeds bij hun
aankomst in het federale opvangcen
trum Bonegilla vinden zij een Neder
landse priester, pater Van Stokkum,
die hen kan helpen b(j de te overwin
nen moeilijkheden. Ook wanneer de
immigrant, bij wijze van uitzondering,
niet in het kamp van Bonagilla terecht
is gekomen, maar in een der opvang
centra van de staten Nieuw Zuid Wales
(Skyville), Queenland (Wacol), of Zuid
Australië (Woodside), dan zal hij toch
spoedig een Nederlandse zielzorger
vinden. Hoewel de katholieke immi
grant ten spoedigste zijn plaats zal
moeten vinden in de Australische
kerkgemeenschap, zal hij in de eerste
maanden en jaren toch vaak de steun
van een priester van zijn eigen natio
naliteit moeilijk kunnen ontberen.
Ongeveer 100 priesters van 13 verschil
lende nationaliteiten zijn in Australië
belast met de zielzorg onder de immi
granten, waarbij allen zich tot doel stel
len slechts de overgang naar de Austra
lische priesters te vergemakkelijken. On
der de 10 Nederlandse priesters, die hier
dag en nacht voor de immigranten klaar
staan, komen de Nederlandse katholie
ke immigranten toch veel zielzorgers te
kort. Vooral in de eerste moeilijke pe
riode zal slechts een veelvuldig contact
met de priester uit het eigen land een
geloofsverslapping kunnen tegenhouden
Eén Nederlandse priester in Nieuw Zuid
Wales voor 8000 Nederlandse katholie
ken verspreid over een oppervlakte die
25 maal zo groot is als Nederland, is toch
beslist geen overdaad.
Naast de zielzorg heeft de Nederland
se immigrant dan nog de voortdurende
zorg van een klein, maar bijzonder hard
werkehd ambtenarenapparaat van het
Commissariaat voor de Emigratie. In
elke hoofdstad van de zes Australische
staten treft men een kantoor van de Ne
derlandse Emigratie-dienst aan. waar
iedere Nederlandse immigrant hulp en
steun kan vragen. De ambtenaren op
deze bureaus helpen de immigrant niet
zelden aan werk- of woongelegenheid
lossen moeilijkheden op, welke ontstaan
zijn bij een vakerkenning, bemiddelen
bij het verkrijgen van betere arbeids
voorwaarden en bepleiten de belangen
van de Nederlandse immigranten bij alle
instanties, waarmee deze ook maar te
maken kunnen krijgen.
Door persoonlijke bezoeken stellen zij
zich op de hoogte van de vorderingen
van de immigrant, noteren zijn bevin
dingen en maken deze aan de voorlich
ting in Nederland dienstig. Duizenden
immigranten hebben in de afgelopen ja
ren aan een dezer bureaus een bezoek
gebracht; de meesten van hen konden
op een bevredigende manier geholpen
worden. De sociale nazorg, welke de Ne-
Nederlandse immigrant in ustralië geniet
derlandse immigrant in Australië geniet
wordt door velen immigranten van an
dere nationaliteiten ten zeerste benijd
Niet zelden wenden ook niet-Nederland-
se immigranten, voornamelijk Duitsers,
zich tot deze bureaus om een oplossing
voor hun moeilijkheden te krijgen.
De Nederlandse immigrant, die reeds
in het vaderland vele tegemoetkomin
gen verkreeg om zijn emigratie mogelijk
te maken, wordt ook in zijn nieuwe va
derland niet vergeten. Vijf jaar lang kan
hij aanspraak maken op hulp en steun
van een Nederlandse instantie. Daarna
wordt hij geacht geen immigrant meer
te zijn en dient hij zich in het vervolg
tot de Australische autoriteiten te wen
den.
Y ERREWEG HET GROOTSTE aan
tal immigranten naar Australië
heeft zich na verloop van twee tot vier
jaar opgewerkt tot een levensstandaard
welke per sé hoger ligt dan die, welke
zij in Nederland achterlieten. Er zijn
er maar weinigen die later spijt van
hun emigratje hebben gekregen. Ieder,
die zijn besluit grondig fundeerde, de
wil bezat ophieuw te beginnen, moedig
het hoofd wist te bieden aan de eerste
moeilijke jaren, en er zich op in stelde
dat een teruggaan niet meer mogelijk
was, is zeker geslaagd. Australië is
geen land voor goudzoekers, maar voor
eerlijke, harde werkers, die willen
meewerken aan de ontwikkeling van
een jong land, dat bereid is immigran
ten als volwaardige en gelijkberechtig
de medeburgers op te nemen.
Sunlicht Gesellschaft A.G. (een onder
deel van het Unilever-concern) kan op
1956 als een zeer gunstig jaar terugzien.
Dit blijkt reeds uit de winst, welke van
bijna DM 12 miljoen steeg tot DM 14 7
miljoen, nadat DM 2.05 (v.j. 0.8) miljoen
Werd gereserveerd. De belastingreserves
werden van DM 2.2 miljoen op DM 7.8
miljoen gebracht. Op het verhoogde ka
pitaal van DM 22 miljoen wordt een divi
dend van 10 pet (onv.) uitgekeerd.
Ofschoon de Westduitse produktie-index
voor reinigingsmiddelen in 1956 terugliep
tot 84 (v,j. 86), wist de onderneming de
omvang van haar bedrijf verder te ver
groten.
Volgens gezaghebbende Franse kringen
is er op de 5 pet Staatslening 1957 voor
meer dan 82 miljard frank ingeschreven
De inschrijving werd zaterdag jl. gesle
ten. Het definitieve resultaat zal over en
kele dagen bekend worden.
•y
De penner"-tunnel in de Franse havenstad Le Havre is zonder twijfel liet meest
moderne en meest originele kunstwerk, dat langs de wegen van Europa te vinden
is. De bogen van deze sierlijk gevormde tunnel zijn voorzien van een soort ajour-
patroon dat vele licht toelaat. In de tien maanden dat de tunnel nu al in gebruik
is, registreerde het automatisch tel-systeem gemiddeld per dag: 3.500 auto's,
12.500 fietsen en motorfietsen en 2j00 wandelaars.
Begunstigd door mooi weer. zijn giste
ren de pogingen om het Nederlandse
vrachtschip „Bergsingel", dat dicht bij
Kaap Bougaroun op een afstand van een
tiental km ten westen van Philippeville
aan de Noord-Afrikaanse kust aan de
grond is gelopen, vlot te krijgen, met
kracht voortgezet. Aan het bergingswerk
wordt onder meer deelgenomen door een
Deens schip van dé bergingsmaatschap
pij „Svitzer", dat onderweg naar huis van
de werkzaamheden aan het Suezkanaal,
door het Deense consulaat te Algiers naar
de „Bergsingel" is gestuurd.
Van officiële zijde wordt medegedeeld,
dat men zich niet ongerust hoeft te ma
ken voor een eventueel optreden van Al
gerijnse rebellengroepen, die in het ge
bergte van Collo verblijven, aangezien
dc Franse marine-autoriteiten de nodige
voorzorgen hebben genomen. Zo zijn be
geleidingsvaartuigen van de Franse ma
rine in de buurt met aan boord comman
do-onderdelen, gereed om aan wal te
gaan, indien dit nodig mocht zijn.
Volgens deskundigen zou de „Bergsin
gel" vandaag in de loop van de dag ge
borgen kunnen worden, als het weer zo
blijft.
Zeventig jaar geleden, om precies te
zijn in 1885, dronk elke Nederlander ge
middeld 35 liter bier per jaar. Rond 1900
was dat gestegen tot 41 liter maar daar
na kwam langzaamaan een terugslag:
vlak voor de eerste wereldoorlog dron
ken we nog 38 liter per man doch in
1949 was dat nog maar 10,4 liter. Dat
is het dieptepunt geweest. Sedertdien
zijn we blijkbaar tot de overtuiging ge
komen, dat deze nationale drank inder
daad best was en zo bedraagt het ver
bruik thans jaarlijks 17 liter per hoofd.
Daarmee liggen we echter nog heel ver
achter bij vele andere landen. In Bel
gië drinkt iedereen zo ongeveer elke dag
een glas, daar is het gemiddelde ver
bruik rond 120 liter per jaar. Dan volgt
Engeland met 80 liter Duitsland met 70
en de Verenigde Staten met 65. Zelfs in
wijndrinkende landen, zoals Frankrijk,
wordt aanmerkelijk meer bier gedron
ken dan in ons land. Zo vertelde van
morgen mr. H. J. M. Loeff, de voorzit
ter van het produktschap voor bier in
de algemene jaarvergadering van dit in
stituut. En hij meende dan ook, dat er
alle reden is om dit uitzonderlijk lage
verbruik hier te lande wederom op te
voeren.
De veertig actieve brouwerijen in Ne
derland hebben een totale produktie van
2.570.000 liter, waarvan 1.850.000 voor
binnelands verbruik en 720.000 voor ex
port. In de wereldproduktie bedraagt
echter ons aandeel slechts procent.
De binnenlandse omzet bedroeg in
1956 120 miljoen gulden, terwijl de ex-
pirt rond 60 miljoen aan deviezen op
bracht.
De regering, zo zegt minister Struycken
in z(jn Memorie van Antwoord aan de
Eerste Kamer over de onderdelen bezits
vorming en publiekrechtelijke bedrijfsor
ganisatie van de begroting 1957 van zijn
departement, is van oordeel, dat de ont
wikkeling van de publiekrechtelijke be
drijfsorganisatie de volle belangstelling
verdient. Ook erkent zij, dat op de gebie
den van groothandel en industrie die ont
wikkeling vooralsnog niet spectaculair
kan worden genoemd.
In de organisatiecommissie van de SER
is juist in de laatste maanden in studie
genomen het vraagstuk hoe in het bijzon
der in deze sectoren de totstandbrenging
van publiekrechtelijke bedrijfslichamen
zou kunnen worden bevorderd. De minis
ter meent, dat het voor het huidige de
voorkeur verdient deze studie niet te
doorkruisen en het resultaat af te wach
ten.
Overigens verdient het aanbeveling ten
aanzien van de verdere ontwikkeling van
de P. B. O. in de genoemde sectoren ook
niet al te somber t- zijn.
Onder de oppervlakte van het publiek
waarneembare voltrekt zich in en met
betrekking tot enige industriële en groot-
handelsbedrjjfstakken wel degelijk een
voortgezet overleg, waarvan mag worden
gehoopt, dat het te eniger tjjd tot resul
taten zal leiden, welke dan weer stimule
rend ten aanzien van andere, thans nog
aarzelende bedrijfstakken zullen kunnen
werken.
Het. denkbeeld, in de achtergebleven
sectoren aanvankelijk liever te streven
naar bedrijfslichamen met beperkte be
voegdheden tot het uitvaardigen van ver
ordeningen op economisch terrein, heeft
stellig zijn aantrekkelijke kanten, maar de
verwezenlijking ervan wordt belemmerd
door de omstandigheid, dat althans in
sommige kringen der werknemers er wei
nig voor wórdt gevoeld, mede te werken
aan de totstandbrenging van bedrijfslicha
men, waarin zoals deze kringen het zien
wel de werknemers op sociaal gebied
zekere bindingen zouden moeten aangaan,
maar de ondernemers in economisch op
zicht nog geen publiekrechtelijke bindin
gen zouden aanvaarden.
De minister beraadt zich nog met be
trekking tot de vraag, of niet alsnog door
wetswijziging de mogelijkheid moet wor
den geopend, ook in bedrijfstakken,
waarin een voldoende representatief or
ganisatorische vertegenwoordiging van
de werknemers niet wel mogelijk is. be
drijfschappen bij algemene maatregel van
bestuur in te stellen, wanneer vaststaat,
dat een representatief gedeelte van de be-
drijfsgenoten meent, dat er een bedrijf
schap moet komen en overigens aan alle
andere voorwaarden daarvoor wordt
voldaan. Intussen meent hij dat de instel
ling van een tweetal bedrijfschappen,
waarin zich de geschetste situatie voor
doet en welker voorbereiding reeds was
voltooid, op zulk een eventueel tot stand
te brengen wetswijziging niet behoort te
wachten, weshalve hij de spoedige indie
ning van daartoe strekkende wetsontwer
pen bevordert.
Katholieke kerk in het ontvangstcentrum Bonagilla waar iedere in Australië
aankomende immigrant, die nog geen huisvesting heeft, wordt opgevangen.
'ie -
heeft.
huisvesting
onmiddellijk na aankomst zijn
«vinden naar het grote opvangcen-
Bonagilla, een voormalig militair
de staat Victoria, enige kilo-
Ou
Arrondissementsrechtbank te Mid-
Lftjj zal op vrjjdag 7 jun! de aanklacht
Jj^len tegen de taxi-chauffeur L.H.
en St.-Joosland, die ervan
\i Verdacht de jonge weduwe S.K.-R.
b en St.-Joosland om het leven
ken gebracht en zich haar spaar-
'V a van ruim 6000 gulden te hebben
v 'Send.
ii t
^8titi a*ichauffeur blijft ontkennen. De
th 'leeft echter bij de reconstructie
oNft ?e°rie ontwikkeld, die men vast
yeor;h°Uden. Ook de juistheid van deze
°ntkent verdachte hardnekkig.
de iustitie is H- de woning
(L v6rjte binnengedrongen kort, nadat
t* tn°Kfc'e van rie vrouw was vertrok
k''ein, haar woning is zij al dan niet öp-
t'h'w15 geworgd. H. zou toen het plan
SiJ'üheirt ontzielde lichaam in de Wes-
ijii werpen om zodoende alle
y N(j hit te wissen. Dit plan werd ver-
!?aar een van zün klanten nog van
teejaar Vlissingen moest. In de taxi
fhs het lijk van de vrouw, gehuld
heren motor jas van H.
k HisJ ht kon echter niet meer terecht
i-de'hgen, waardoor het plan van H.
ij h hvj ,r "ou zijn gebracht. Uiteindelijk
ik' Gt ian' volgens de theorie der justi-
'kjkht yhhaam in de woning hebben ge-
V *'j m n vrouw legde de verklaring af,
hie nacht op de achterbank had
6hëls'T~eze verklaring trok zij later in,
j^ Nr^°^hehond herkende de geur van
*h vrouw, aan de leren motor-
esbLerbank van, de taxi.
(Van onze Amsterdamse redactie)
Een miljoen doosjes, elk inhoudende
vier toverballen, zullen van 27 april tot
27 mei door scholieren, leden van de
jeugd- en sportorganisaties en door an
dere jongeren, a raison van één gulden
per doosje aan de Nederlandse bevolking
worden aangeboden, in het kader van de
actie „Toverbal", waarvan de opbrengst
na aftrek van prijzen en onkosten ge-
raamd op minstens zeven ton bestemd
zal zün voor de ruim 3.000 gevluchte Hon
gaarse scholieren, studenten en jonge ar
beiders, die nog in Oostenrijk vertoeven.
De initiatiefnemer, t.w. de Nederlandse
Jeugdgemeenschap die in samenwerking
met het Ned. Olympisch Comité en de
Ncd. Studentenraad en in nauw overleg
met het Nationaal Comité Hulpverlening
Hongaarse Volk en het Ned. Rode Kruis
handelt, wil het geld besteden aan de
vakscholing van jonge arbeiders en aan
de verdere opleiding van scholieren en
studenten. Eventueel zal ook de vrije
tijdsbesteding van de jonge kampbewoners
irt het program opgenomen worden. Zo
mogelijk zullen de inkomsten voor een
gericht doel aangewend worden; men
heeft in dit verband al zijn voelhorens uit
gestoken om een van de in de Franse
provincies leegstaande dorpen op te
kopen om daar een Hongaars jeugddorp
te vestigen, doch dat bleek helaas niet
mogelijk te zijn.
De nood van de Hongaarse vluchtelin
gen in cffe Oostenrijkse kampen is nog
onvoorstelbaar groot. Vooral de jongeren,
die al hun hoop op het Vrije Westen ge
steld hadden, zien de toekomst donker in
Velen worden van kamp naar kamp ge
stuurd en er zijn sommigen, die al hun
korte termijn is dringend nodig. Geïnspi
reerd door het scholenplan van het Na
tionaal Comité en door de geslaagde ver
koop van een speciaal door jongeren
samengestelde Hongarije-krant er wer
den 350.000 exemplaren aan de man ge
bracht 'is de Ned. Jeugdgemeenschap,
de overkoepelende organisatie van alle
(ook de katholieke) jeugdverenigingen in
ons land, op de idee van de Toverbalactie
gekomen. Zo zeer is dit- plan ingeslagen
dat thans, nog voor het startschot gelost
is, reeds 60.000 doosjes bij de wederver
kopers geplaatst zijn.
Het is dan ook wel een attractieve, op
Bergeriaanse leest geschoeide stunt die
men uitgedacht heeft. Aan de doosjes zgn
namelijk enkele geheimen en een lotert)
verbonden. Prijzen: vier woonhuizen, vier
auto's, acht televisietoestellen, 12 radio s
en verder bromfietsen, studiebeurzen enz.,
tot een totale waarde van maar liefst
140.000. De doosjes die dus door de jeugd
zelf aan de deur, in stalletjes op markt
pleinen e.d. verkocht worden, mogen be
slist niet eerder worden opengemaakt dan
op een nog nader vast te stellen datum
aan het eind van de actie (de laatste dagen
van mei dus). Door de radio worden dan
in een speciaal programma de geheimen
onthuld.
Er worden ook wederverkopersprijzen
uitgereikt. Groepen die het snelst de doos
jes van de hand weten te doen of er in
slagen het grootste aantal te verkopen
komen in aanmerking voor aantrekkelijke
prijzen, liggend op het terrein van het
jeugdwerk. De belangrijkste verrassing
echter noemde de voorzitter van de Ned.
Jeugdgemeenschap, ds. O. Steenbeek, het
„geheim van de liefde en het medeleven
13e, of 14e „Lager" meemaken. Hulp op dat jong en oud -Nederland tijdens de
duur van deze Toverbalactie ten toon zal
spreiden, nl. haar volledig te doen slagen.
Op een persconferentie, waar een en
ander werd medegedeeld, vertelde dr. W.
J. M. Brounts, arts te Doornenburg, ons
enkele van zijn schokkende ervaringen die
hij in de Oostenrijkse kampen onder de
jeugd had opgedaan. Als reden voor hun
vlucht hadden de jongeren opgegeven: het
mislukken van de opstand en de angst
voor wraak; het advies van hun ouders
om naar het Westen te trekken, omdat
vader en moeder bezorgd waren voor hun
toekomstmogelijkheden in Hongarije zelf,
en tot slot het uitblijven van de UNO-
hulp, die zij allen, hetzij op materieel, het
zij op geestelijk terrein hadden ver
wacht.
De Hongaarse jeugd in Oostenrijk is
wantrouwend geworden en b.v. de stop
zetting van de emigratiemogelijkheid naar
Amerika bijna allen wilden naar Ca
nada, Australië of Amerika heeft een
ontzettende psychische schok bij hen te>
weeg gebracht.' Zè begrijpen niet waarom
zo'n maatregel genomen moest worden.
Dr. Brounts Is er van overtuigd, dat
de vrije wereld alleen het vertrouwen
van deze jeugd kan winnen, wanneer ze
strikt eerlijk tégenover haar staat en
nergens doekjes om windt. De hulp in
Oostenrijk is wel goed, maar traag. Het
beste leek dr. Brounts de jongeren in
de gelegenheid te stellen in Oostenrijk
hun studie af te maken of ze een vak
te laten leren. Rust, kennis van de Wes
terse talen en van de westerse democra
tie zijn de eerste vereisten, die nodig
zijn om deze jonge vluchtelingen een
reële kans te bieden zich te kunnen aan
passen in een hun zo vreemd milieu.
De „Toverbalactie" zal het Nederlands
aandeel moeten zijn in de realisering van
die vereisten. In het blad van de Inter
nationale Jeugdgemeenschap, waarbij 52
landen zijn aangesloten, zal dit initiatief
van het lage land bij de zee, dat al zo
veel voor de Hongaarse vluchtelingen en
voor dé beproefde Hongaren in hun va
derland heeft gedaan en nog doet, over de
gehele wereld bekend maken. Verwacht
mag wórden, dat de jeugd in andere lan
den zich door dit Nederlandse voorbeeld
"zullen laten inspireren.
De doosjes toverballen (met inbegrip dus
van het lot) kunnen besteld worden door
storting op giró 1711 t.n.v. actie Tover
bal, Amstel 1, Amsterdam.
(Van onze correspondent)
Tijdens de vergadering van de Katho
lieke Onderwijzers Bond in het bisdom
Den Bosch, welke in het Casino is ge
houden, ontving de heer P. J. van der
Schoor uit Nuenen het ridderschap in
de Orde van St.-Sylvester, wegens het
vele verdienstelijke werk, dat hij oa.
als penningmeester van de Diocesane
Bond heeft verricht. De voorzitter van
de afdeling Boxmeer, de heer Linders,
kreeg het erekruis Pro Ecclesia et Pon-
tifice. De geestelijke adviseur drs. P.
Veuger reikte beide onderscheidingen
uit.
De diocesane voorzitter, de heer H.
Bezems, zeide in zijn openingswoord te
hopen, dat de rust in de onderwijzers
kringen zou zijn teruggekeerd nu de sala
risverbetering haar beslag heeft gekregen.
Hij wees voorts op de verantwoordelijke
taak van de onderwijzers. In gelijke zin
sprak de geestelijk adviseur, die de nood
zaak van verdieping onder ogen bracht-
Bij de bespreking inzake het beleid van
het hoofdbestuur maakte de heer Verha
ren van de afdeling Maas en Waal zich
tot spreekbuis van de jongere onderwij
zers door er zijn teleurstelling over uit
te drukken, dat de salariëring van de
jongste krachten nog altijd te laag is ge
bleven.
Een extra agendapunt betrof het voor
stel tot structuurwijziging van het Ver
bond met het doel namelijk te komen tot
één grote landelijke organisatie met op
heffing van de diocesane bonden. Een teer
grote meerderheid bleek voor deze lan
delijke eenheid. Doch de geestelijk advi
seur betoogde, dat de diocesane onder
verdeling noodzakelijk blijft.
(Van onze Utrechtse redacteur)
De algemene vergadering van de Sint-
Lebuinusverenlging, de organisatie van
katholieke onderwijzers in het aartsbis
dom en het bisdom Groningen, kreeg %en
bijzonder accent door het afscheid van
een trouwe functionaris, de heer E. J-
Luyf, die de vereniging 40 jaar als
bestuurslid en bijna evenveel jaren als
secretaris gediend heeft. Nu had h(j »en
leeftijd bereikt, dat het reglement aanblij
ven niet langer gedoogde, maar hoezeer
men zijn werklust en ambitie op prijs
heeft gesteld, Is duidelijk tot uitdrukking
gekomen.
De K.O.V.-voorzitter, de heer Joh.
Derksen, sprak waarderende woorden en
zij werden gevolgd door hartelijke toe
spraken van de bisschoppelijke hoofd
inspecteur, kapelaan G. J van der Meer
uit Veenendaal en diens voorganger, pas
toor A. Oomes uit Kortenhoef.
Een zekere opgewektheid openbaarde
zich reeds in de morgenvergadering bij
het beluisteren van de openingsrede van
voorzitter Roelants, die zijn respect uitte
tegenover de onderhandelaars voor hun
doorzettingsvermogen. Nu is het tijd om
met ijver te werken aan de structuur
wijziging van het K.O-V., dat een fede
ratie van de vijf diocesane bonden en
verenigingen blijft, doch waaraan de oe-
hartig'ng van de meer materiële belangen
wordt overgedragen, zowel van de onder
wijzers als de onderwijzeressen der kleu
terscholen
De heer Roelants stak de vinger op in
de richting van de gemeentelijke over
heid, dat zjj zich niet te veel moet be
moeien met pedagogische aangelegen
heden bü het bijzonder onderwijs.
In plaats van de heer Luyf wérd als
bestuurslid gekozen de heer H. P. Smeets
uit Amersfoort.
(Van onze correspondent)
De K.O.B. in het bisdom Roermond
heeft een belangrijk jaar achter de rug,
aldus voorzitter H. J. L. Wijnen in zijn
openingswoord. Het ledental vermeerder
de aanzienlijk door toetreding van de
kleuterleidsters, voor wier belangen de
bondsvoorzitter gaarne de krachtige steun
der organisatie toezegde.
De heer Wijnen wierp voorts een terug
blik op de onderhandelingen rond de sa
larissen, over het resultaat waarvan men
erkentelijk, maar nog niet voldaan is Het
compromisvoorstel bevatte echter zo veel
goeds, dat afwijzing onverantwoord zou
zijn geweest.
De voorziter herdacht dankbaar het
werk van het afgetreden hoofdbestuurslid
W. H. C. van Heek, die zich om gezond
heidsredenen genoodzaakt had gezien,
deze functie neer te leggen. De heer Wij
nen schetste hem als een zeer strijdbaar
hoofdbestuurslid met vele verdiensten
voor de bond en voorts voor de K.O.B.
Breedvoerig werd van gedachten gewis
seld over de structuur van het K.O V.
Vooral in het noorden wordt het als een
tekort gezien, dat de bondsvergadering
slechts een adviserende stem heeft. Er
gaan daar stemmen op, om deze vergade
ring over de gehele linie wetgevende
mach» toe te kennen. De Limburgse bond
voelde echter meer voor het compromis
voorstel, de Verbondsvergadering deze
macht toe te kennen voor wat betreft de
algemene materiële belangen der leden.
Men wenste echter de persoonlijke belan
gen onder de hoede der diocesane be
sturen te laten.
De Limburgse bond zal dit jaar haar
60-jarig bestaan herdenken. De feestvie
ring zal geconcentreerd worden rond de
opening van het bondsbureau, dat thans
te Sittard in aanbouw is. Voorts zal de
bond een bijdrage leveren in het feest
geschenk aan haar beschermheer, mgr.
Lemmens, bij gelegenheid van diens zilve
ren bisschopsjubileum.
Voor voorzitter Wijnen was het de laat
ste jaarvergadering onder zijn leiding. In
verband met zijn leeftijd hij is in de
zeventig vond hij het beter, het stuur
over te geven in jongere handen. Onder
voorzitter Van Enckevort herdacht in een
hartelijke toespraak de grote betekenis en
de talrijke werkzaamheden van de heer
Wijnen voor de Limburgse bond en voor
de onderwijzersorganisaties in het alge-
meen.
De heer Wijnen was 40 jaar hoofd
bestuurslid, waarvan 25 jaar voorzitter.
(Van onze correspondent)
De afdeling „De Zeeuwse Eilanden" was
dinsdag te Goes voor het eerst na de uit
breiding van het bisdom Breda gastvrou-
we op de 54e algemene vergadering van
de katholieke onderwijzers. Voorzitter Ph.
Musters zeide de overtuigine gekregen te
hebben, dat met de komst van de nieuwe
afdelingen (700 leden) er een frisse wind
door de gelederen ging waaien.
Dat daarom de nieuwe afdelingen de
wind nog niet direct in de zeilen hebben,
bleek na een uitvoerige discussie, toen
met name de „nieuwe" afdeling Westhoek
(Brabant, voorheen diocees Den Bosch)
bakzeil haalde met haar voorstel om te
komen tot een financiële autonomie voor
alle afdelingen.
Het hoofdbestuur daarentegen had wel
succes met haar voorstel: verhoging van
de jaarlijkse contributie-afdracht aan de
afdelingen van f 5 tot 17.50 en dit met
terugwerkende kracht tot 1 januari 1957-
Aanleiding hiertoe was het contact met de
nieuwe afdelingen, die gewend waren aan
f 9.-.
Bij hei bestuursbeleid kwam de jongste
salarisactie ih het geding.
„De salariskwestie is afgehandeld zon
der mij, maar wel over mij", zo vatte de
heer Piasmans (Bergen op Zoom) zijn be
zwaren tegen de ongeveer twee en een half
jaar „geheimhouding" over de salarisver
betering samen. En. als men navraag deed.
hoorde men steeds: „Gel eim. geheim
Kan dat niet anders in de toekomst, zo
vroeg deze openhartige vragensteller
zich af.
„Onze algemene vergadering zal morgen
(vandaag dus, Red.) hef geheim ove-leg
verdedigen", zo dealde de voorzitter méde.
Hij was vóór een commissie van overleg
voor heel hét onderwijs, waarbij het sa
laris bekeken diem te worden in het
raam van héél de onderwijssector.
Kon men het op deze geanimeerde ver
gadering niet altijd eens warden over
voorstellen of ideeën, ze' was rijk aan uit
wisseling'van gedachten en wa'. dit laatste
betreft werd over de nieuwe structuur
van de K.O.V. met vrucht „doorgepraat'