De
gestalte
Van de
*onde
EEN SPEL
met gevaarlijke kanten
mensen
morgen
wereld
in
OM EEN GOED HUIS
PASTOOR
betekent
Peins
HERDER
W
i
m
yan
Y
HOmEPRAAT
Cr*» aan de wereld en haar
CC^hjkheden. Ja zelfs weigert
'®tus voor de wereld te bid-
Daar bedoelt de H. Schrift
de er niet de wereld mee, zoals
<i,m door God geschapen is, want
ht uWas 2°eti. volgens hét woord
4e het Boek der Schepping, maar
is V'vreld, zoals deze een afstraling
Aj ah de mens in zijn zondigheid.
ov de h. Schrift daarom spreekt
d6 de wereld- bedoelt zij er mee
oj hiens en zijn wereld tezamen,
fl(we wereld zoals zij geworden is
de zondigheid van de mens.
V Y\
er eens over
- w ,m:} v
an *1111 p ii ?i in
mm - - fVnli
J>
In Nederland
hadden we
gearresteerd
kunnen worden
Christelijke normen
Kloof
De Waslijst
A. Gezondheid en
veiligheid
B. Zelfstandigheid
C. Ontplooiing
V
Ill i mm i «II;: t
ÜJ xm -
fen i -*§*
4 MEI 1957
w T
En de pool
IJverig een paar rapporten
door zitten kijken van een con
gres met een deftige naam:
„Internationale Kristelijk-sociale
konferentie over woningbouw-
vraagstukken".
Waar, dat hoort u dadelijk,
want daar wilden we het ook nog
even over hebben, over de nauw
keurige plaatsbepalingen, want
dat het in Blankenberge (België)
was weet iedereen.
Hoe men van de nood een ondeugd maakt
Eisen om van te watertanden
1. voldoende beschutting tegen
kou, vocht, lawaai;
2. voldoende ventilatie, toedre-
ding van zon en licht;
3. voldoende hygiënische voor
zieningen voor de lichaamsver
zorging.
4. voldoende gelegenheid voor
reiniging van kleding en huis
houdelijke gebruiksvoorwer
pen;
5. aanvoer van drink- en waswa
ter, afvoer van faecaliën en
menagewater.
1. voldoende afscheiding van de
tot de woning behorende ruim
ten naar buiten en naar de bu
ren (privacy);
2. voldoende geluidsisolatie in
flatwoningen.
Voldoende ruimte voor:
A. Werken: koken naaien, knut
selen, studeren en het verricb-
mmm
V
x A A
Va i V\ \W
■fe, TV:
ten van bijzondere werkzaam
heden afhankelijk van maat
schappelijke situatie en leef
tijd van afzonderlijke gezins
leden.
B. Verblijven: samenzijn, nutti
gen van gezamenlijke maaltij
den, ontspanning, ontvangst
van bezoek.
C. Slapen: behoorlijke slaapgele
genheid voor ouders, met vol
doende afzondering, plaats
voor wieg en babyverzorging,
geschikte ligging voor zieken
en kraamvrouwen; afzonder
lijke slaapgelegenheid voor
jongens en meisjes.
D. Berging: dagelijkse gebruiks
voorwerpen, enige voorraad
levensmiddelen, seizoenbe
hoeften aan kleding en bedde-
goed.
pp
- S "kws «a»®
v VI
li) j
0°tj..e 'anden achter het IJzeren
l°Seöa trouwens ook in vele
j,r ail*de democratische landen
de c*ameert men met veel poeha
vty |etensvryheid. Iedereen is
"6 !rfiric/n™t,t beleven,
Maar daar
?°dsdiUet ook strikt bij blijven. De
®hst is een privczaak voor
Daar heeft niemand an-
godsdienst
fcMl MS kiert.
Mf. .J e te maken dan de mens
n6 mcns kan bidden, de mens
dfiie ar de kerk gaan. in zover
êojSj®r tenminste nog is, maar de
het h:nst heeft niets te maken
houti^1 openbare leven, met de
het O 11161 de sociale structuren,
tr e ec°nomie, met de cultuur.
Keri. men de invloed van de
SaCl,i rug te drukken naar de
Al
hn s dit waar is, dan geen kerste-
Van het milieu, dan geen
aPostolaat enz.
E In de wereld
hel6? ^er§€lijke opvatting getuigt
hen n een eigenaardig beeld, dat
W,.Zlch van de mens ontworpen
2o v..',~e mens zou er dan ongeveer
s<hn en: ieder mens is een per-
Cont maar heeft slechts weinig
t)i„, act met de anderen en. zeker
h ^t de wereld. Hij leeft dan
glw?11 so°rt vacuum, in een soort
t0- Maar zó is de mens niet.
iL^ns is wezenlijk in de wereld.
etg "Stekent niet alleen, dat hij
hif ns op een plaats leeft maar dat
stSr?°k in een bepaald milieu zijn
het ^el drukt. Hij leeft zo maar
e6v. ln een brute wereld, maar in
§<Y Wereld, welke door hem reeds
how aniseerd is of in alle geval
het, door de omgang met de
is ?.s- De wereld, waarin wij leven,
vhi het ware de materialisatie
üiö de mens, de concretisatie van
ieven> de veruitwendi^ing van
46 'hens. Van de andere K&nt heeft
hen ei'eid, het milieu, waarin de
tijös in feite leeft, ook invloed op
tijj. denken en voelen, kortom op
gedragingen. Dè mens kunnen
en diet denken zonder de wereld
de wereld niet zonder de mens.
S,?.hieruit begrijpen we de H.
ook veel beter, wanneer
„j -preekt en niet altijd even
'hg spreekt over de wereld.
Ver
l; fristenen moeten zich immers
noudgn van de wereld, moéten
Va z°nde is niet alleen een daad
°&w mens. die zich in vrijheid
Zo. erPt tegen de mens, maar de
e is in zekere zin ook een staat
Jh
lijlrji s' minstens door de begeer-
he?e'd, de disharmonie van de
ban8' Deze wordt in de wereld
»®h de mens geprojecteerd.
0 bestelt zich de zonde ook in
4jj b'twendige structuren, zo krijgt
z'chnar gestalte, wordt zij tast- en
d'aar en doet zij een appèl op
0 w ns' om me* ^aar om *c Saan-
Wjordt de wereld de verleiding.
O/iecr we onmaatschappelijke
tec, abden aantreffen, geen sociale
vaardigheid> hardheid, een
%,>„t?Sehjk economisch bestel,
fiis "are zeden, welke een erger-
^aJ?Ün' films en boeken en ge-
4i)ft Sen' we'ke niet harmonisch
Vab' ifan kan men gestalte
e zonde noemen en een op-
B tot de zonde. Een christen,
t)je a's christen werkelijk wil leven,
Ml andere woorden apostel
'°ss '',n, t"e wereld mee wil ver-
loSs®b, moet ook de wereld ver-
tich n uit deze zondigheid, welke
Sch-, Bebesteld heeft in het maat-
t-a^UPeiijke bestel. Hier komt de
Van de lekenapostel in de ker-
van het milieu, welke
een verlossing van het
zal zijn en een humani-
We moesten u nog vertellen
waar we die rapporten hebben
zitten bestuderen.
Wel, we mogen zeggen in onze
club, onze club te Blankenberge.
Wij zijn nl. lid geworden van de
salons privés, het casino commu
nal.
En we hebben ons overgegeven
een beetje maar aan de rou
lette.
Een heerlijk gevoel heeft ons door
stroomd. We hebben iets gedaan
waarvoor we in Nederland gearres
teerd hadden kunnen worden.
Als je je geld verspeeld hebt, of
uit wil rusten van het winnen, kun
je langs de ramen van de deftige
speelzaal even verwijderd van de
speeltafels met de klikkende geluid
jes van de fiches en het rollende bal
letje in de oren even uitrusten.en
die rapporten lezen.
Terrible
Het is een leuke bedoening. Niet
alleen het spelen, maar vooral ook
het kijken naar de dames en heren
die roulette spelen en de groupiers,
de mannetjes, die asbakken legen, je
stoel aanschuiven en de deur voor je
open doen. We vinden wel dat vrou
wen er het meest wild op zijn.
Er was er één, die met hoog rode
wangetjes in het wilde weg maar
fiches stond te zetten op een stuk of
wat van de 36 nummers. En telkens
als de hark van de groupier verre
weg het grootste gedeelte van de
fiches naar de bank veegde zei ze
hoofdschuddend: „terrible, terrible".
Een andere vrouw, waarvan je ook
niet bepaald kon zeggen dat ze veel
zelfbeheersing had, zag je de ene be
koring na de andere krijgen. Ze viel
er altijd in. Na een beetje zenuw
achtig spelen met haar laatste fiches
V :i
ven toch zeker dat er een mooi stuk
kansberekening in zit, of vergissen
we ons daarin?
Roulettespelen is het puurste gok
ken dat zich maar denken laat en
daarom gevaarlijk. Maar we voelen
voor voetbalpoolen, spelen met de
toekomst, met een berg niet te voor
ziene mogelijkheden en een bergje
te berekenen kansen.
Daar komt nog wat anders bij. We
gunnen die groupier van harte zijn
vergaarkunst, maar we vragen ons
bedroefd af in wiens zakken onze
gokcentjes verdwijnen. Kijk, bij de
voetbalgokkerij lijkt het ons altijd zo
te regelen dat de gokcentjes te ge
bruiken zijn voor sportdoeleinden.
Neen, niet allemaal van die ang
stige gezichten zetten als het om gok
ken gaat. Alleen als het gokken bui
ten de perken komt en met kansbe
rekening vrijwel niets meer te maken
heeft.
Het Casino van Blankenberge.
Of de man veel gewonnen heeft is
een vraag die absoluut met neen kan
worden beantwoord. We hebben wel
gezien dat we van zijn fooien onze
hotelrekening zouden hebben kunnen
betalen. Het was een grote „commer-
ciant", die gemakkelijk veel geld ver
diende en het even gemakkelijk weer
uitgaf. We moeten er eerlijk bijzeg
gen dat het gevaarte er niets van
kreeg. Hij won en verloor automobie
len zo gemakkelijk als een vis eieren
legt en op ziet vreten.
Hij ging ook trouwens weg toen hij
geen zin meer had.
er toch wel even bij
Kan dit nu allemaal
We hebben
stil gestaan,
maar zo?
Is er een motief te vinden waarop
de Nederlandse regering die spelerij
maar liever verbiedt?
We geloven dat je nooit moet be
ginnen alle menselijke strevingen zo
maar gevaarlijk te noemen. Wie
drinkt er niet graag een borreltje en
dat doe je toch om het een beetje
gezellig te hebben en iedereen be
grijpt ons als we zeggen dat het niet
hetzelfde is chocolademelk te drin
ken.
Goklust is zo menselijk als het maar
zijn kan. Het is grappen maken met
de toekomst, „Kijken of het uitkomt".
Aan die roulettetafel zaten net zo
goed mensen die het voor de aardig
heid deden, er een zakcent voor over
hadden, ma&r beslist niet hun kapi
taal, huis, have en goed, gezondheid,
en het welzijn van de arme bloedjes
van kinderen.
Aan zo'n tafel kun je toch eigen
lijk zien wat de mensen waard zijn.
V/at doen we dan met de voetbal
pool. Poolen we of poolen we niet.
Het is ook gokken, maar we gelo-
We lezen hier in het rapport van
ir. H. M. Buskens dir.-generaal
van de volkshuisvesting en de bouw
nijverheid (Nederland) „Voldoet
de huidige stand van de woningbouw
in de verschillende landen aan de
christelijke normen?"
Wie bevreesd zou zijn voor over
spannen r.-k. gedoe, zo'n soort ijver
om bij alles christelijk en christen
dom tepas te brengen, vergist zich.
Ir. Buskens komt tot een heel
mooie opvatting als hij over christe
lijke normen in de woningbouw
spreekt: „Wil men echter positief
christelijke normen dan zijn het de
op de beginselen van rechtvaardig
heid en naastenliefde gebaseerde, re
delijke eisen voor de huisvesting van
gezinnen en individuen. Voorzover
deze redelijke eisen ook door ande
ren worden erkend en nagestreefd,
verliezen zij het predikaat „christe
lijk", zonder echter in waarde te
minderen. Het komt er vooral op aan
de eisen goed te formuleren en de
redelijkheid aan te tonen. Zij zijn
zeer veelvuldig en omvatten een om
vangrijk programma van sociale wen
sen en zijn begrensd door economi
sche mogelijkheden".
Dit is een integratie van christen
dom in een wereld zoals men die voor
meer levenselementen geformuleerd
zou willen zien. Christelijk wil dan
zeggen dat het de optimale vorm is
van alle menselijk handelen en wan-
delen. Al het goede is dan christelijk
zonder dat het dat predikaat draagt.
Daarbovenop stapelt zich dan nog dat
wat dat predikaat wel draagt, teza
men het allerbeste en voor iedereen
begerenswaardig.
We watertanden bij de opstelling
van kwalitatieve redelijke eisen aan
de woning.
Hier is de lijst:
H. B.
deed ze dan haar handtasje open en
wisselde een nieuw bankbiljet voor
de fascinerende schrijfjes. Het kwam
zelfs zover dat ze een lakei" riep
(zo noemen we die kerels maar),
deze een paar sleutels overhandigde
en begon te wachten op haar plaats
aan de tafel. Na enige tijd overhan
digde de lakei volmaakt onbewogen
een nieuwe stapel bankbiljetten en
mevrouw ving opnieuw aan te spe
len.
Grof spel
Toch moet ik zeggen dat de mannen
betreffende 't formaat van de inzetten Het is een gevaarlijk woord. bruin en bladgoud, met een sjieke her-
de vrouwen de baas waren. We zagen Niet omdat het soms als scheldwoord dersstaf en met een verschrikkelijk lief
op zeker moment een paar groupiers gebruikt wordt („lelijke pastoor" lammetje op Zijn schouders;
schreeuwde gisteren een jongen op maar we leren het onderhand wel om
straat), maar omdat het zo'n enorme daar langs heen te kijken,
betekenis heeft.
op
wat knipoogjes wisselen. De reden
school in een zeer corpulent man die
binnen kwam stomen en meerde aan
de loketten.
Even later nam hij plaats aan tafel
drapeerde een groot gedeelte van zijn
corpus over de tafel, schoof een enor
me sigaar achter zijn wangengelei en
legde een vette hand vol fiches voor
zich. Je kon er een auto voor kopen,
een heel dure klassewagen. In het
spel strooide hij letterlijk de grote
plakken over de nummers.
Christus heeft metdatwoord herder al
les gezegd over wat Hen voor ons wil
zenn. Letterlijk alles.
Hij kent ons, hij houdt van ons, hij
geeft zijn leven voor ons.
Wat is er nog meer te zeggen?
Het is een kostelijk beeld, het beeld
van de goede herder.
Het is natuurlijk wel weer een beetje
verknoeid.
Ze hebben van Jezus een suikerzoet
schilderij gemaakt, waarop Hij door de
schone dreven dwaalt, met rose wan
gen, met een lang kleed in blauw en
rvR
DY:/'
o
«H
Een herder was een jonge sterke, lenige
knaap, die heel wat moest presteren
om z'n grote troep door het barre land
van Palestina naar wat voedzame stuk
jes wei te brengen, en er zeker heel
wat gevaarlijke risico's voor meest ne
men. Zo'n kleed opgeschort, sandalen
aan zijn voeten en een stevige stok in
zijn hand, liep hij voor de schapen uit
en riep ze af en toe verder als ze niet
mee wilden komen. Wij kennen zulke
herders helemaal niet. Wij kennen al
leen maar treffende schilderijen en lie
ve liederen over de witgewolde kudde
op de grote stille heide-
HET BEELD IS onuitputtelijk rijk:
niet zozeer omdat wij er de schapen ln
zijn (al is dat dan waar), maar omdat
Christus er de herder in is. Over alles
wat zo'n herder is kun je doordenken
en het gaat zo voor Christus op dat je
soms denkt dat God de schaapherders
heeft gemaakt om later te kunnen die
nen als beeld van Zijn Zoon.
De herder kent al z'n schapen.
Tij heeft geen gehuurde, maar echte
)elangstelling voor ze.
lij pakt ze af en toe wat hard aan om
:e op de goede weg te houden,
lij onderneemt hele tochten om er één
•rug te vinden.
tij zal ze verdedigen tegen elk gevaar,
tij zal zelfs z'n leven voor ze geven als
at nodig is.
'ASTOOR IS een gevaarlijk woord,
et is angstig om pastoor genoemd te
•orden.
ngstig voor de opperherder, voor de
erders der bisdommen, voor de paro-
ieherders en voor al die anderen die
m helpen.
e naam is een program.
3 hebben allemaal maar één ding te
>en: als Christus worden in Zijn her-
-rschap, maar het is om van te duize-
■n.
e moeten hun schapen kennen. Alle
maal. Niet in een kaartsysteem ,maar
srsoonlijk en ze moeten voor allemaal
u-lijk en niet gehuurde belangstelling
ebben.
e moeten hun schapen verdedigen te
en elk gevaar en soms hard voor ze
lurven zijn, juist als ze ze kennen en
/an ze houden.
'e moeten hele pijnlijke tochten op
ouw zetten om er eén terug te vinden.
bhkmB, Ze moeten zichzelf vergeten en bereid
Ik ben de goede Herder.
De goede herder geeft zijn
leven voor zijn schapen.
Maar iemand die maar ge
huurd is en eigenlijk geen
echte herder, omdat het zijn
eigen schapen niet zijn, die
laat ze in de steek als hij de
wolf ziet aankomen, en gaat
op de vlucht.
En de wolf rooft en verstrooit
de schapen.
Een huurling gaat er van
door omdat hij maar een
huurling is en geen hart heeft
voor de schapen.
Ik ben de goede herder, ik
ken mijn schapen en mijn
schapen kennen mij, net zoals
de Vader Mij kent en Ik de
Vader ken.
En ik geef mijn leven voor
Mijn schapen.
Joannes
2de zondag na Pasen
Over de goede herder kun je
ook lezen: Mattheus 18, 12-14;
Lukas 15, 1-7. (Het evangelie
morgen is uit Joannes 10,
1-21; Psalm 23; Ezekiel hfdst.
34.
zijn om alles te geven voor hun kud
de.
WEET JE, VRIENDEN, de priesters die
je ontmoet zul je vaak wel een zwak
beelcT vinden van de Goede Herder.
Maar ze zijn het in elk geval door hun
priesterschap en je kunt Christus als
herder in elk geval vinden in je ge
loof, in de Kerk.
Maar als je vindt dat ze het ook zelf
moeten proberen na te doen, dat goede
herder zijn, duizel dan eens mee om
die naam pastoor, die jij ze ook geeft.
Help ze eens een beetje mee door ze
de kans te geven jou te leren kennen,
echte belangstelling voor je te hebben.
En als je dan toch nog teleurgesteld
wordt, praat dan eens over ze als je
rechtstreeks contact opneemt met de
Goede Herder.
Want het is Zijn uitvinding dat die
naam ook aan zwakke mensen wordt
gegeven.
D. C.
Dat is het dan. Wat moet er een
jongen en een meisje van denken die
willen trouwen?
Het is zinvol bij elkaar te gaan zit
ten en te praten over de ideale woon
situatie. Zodoende gaat men een pro
bleem zien en het kennen, en bezint
men zich op de maatregelen tot ver
wezenlijking van het ideaal.
Het is zeker zo dat deze beraden
hun oorzaak vinden in de woonnood
van de Europese mens met een we
reldoorlog achter de rug. Men beseft
beter dan ooit wat het betekent een
woning te bezitten. Ze zijn nuttig en
hoogstbelangrijk.
Maar er blijft de kloof tussen de
wensdroom en de realiteit. En die
kloof is diep.
Je voelt je machteloos hierover te
praten. Want wat voor zin heeft het
te zeggen dat de woningnood groot is
en wat voor zin heeft het te zeggen
dat we door gezamenlijke inspanning
moeten bewerkstelligen dat realiteit
en het ideaalbeeld van dat congres in
Blankenberge wat meer eikaar gaan
dekken?
Doen we nu werkelijk alles wat
we kunnen of is het gebrek aan ge
nialiteit, missen we de waarlijk bril
jante geest die de plannen beraamt
en weet uit te werken om sneller uit
de zorgen te komen, die de enorme
en onderhand wel bekende proble-
matiek doorbreken kan en komen kan
met nieuwe perspectieven?
En in de noodsituatie drijft het
slechter „ik" de mensen tot telkens
weer nieuwe duivelse liefdeloze uit
vindingen.
Een jong stel met een paar kinde
ren krijgen een woning toegewezen.
Het betekende een verlossing. Ze
hebben de verlossing duur moeten
bekopen. De bewoners van het gro
tere nuis, het „echte" huis (want de
jongelui kwamen van een zolder af)
bedongen de overneming van allerlei
artikelen waar ze geen behoefte en
geen zin in hadden. Rommel, eenvou
digweg rommel hebben ze moeten
kopen voor 1500,En doe het
maar.want voor jou een ander.
Gordijnen, haarden, vloerbedekking
een afgeleefde inboedel moesten ze
overnemen voor een veel te hoge
prijs.
Dit euvel hoor je de laatste tijd
veel. Hoe komen de mensen toch aan
die verfijnde kwellingen waarmee ze
elkaar benaderen? Die gedwongen
overneming van inboedel nu weer.
W.'
„Tenslotte hebben ze mij geen
zwijgplicht opgelegd zoals aan
Theo Timmermans", aldus Hond
met vrijmoedige staartwentelin-
gen, „zodat ik best een woordje
wil zeggen over de kuil die ze
zondag jongstleden voor van der
Kuil hadden gegraven en waar ze
zelf in zijn gevallen. Het was maar
een klein kuiltje. „Kom", zeiden
enkele heren langs het lijntje,
"het wordt tijd dat we eens in
grijpen; met een stand van 1—1
kunnen we niets beginnen". Ze
keken elkaar aan, tuurden toen
over het veld, lieten ljun ogen
achtereenvolgens rusten' op vinni
ge Carlier, dribbelende Bosselaar,
verlamde Van der Gijp, zwoegen
de Timmermans en schotloze Van
der Kuil en keken elkaar weer
aan. „Van der Kuil?" vroeg de een
„Ja", zei de ander met z'n ogen.
,Coen Dillen?" vroeg de een. „Ja",
sprak de ander; „wat we nodig
hebben, zijn een paar pillen van
Dillen".
Het vonnis was geveld, zowel
voor Van der Kuil als voor de niets
vermoedende en zinloos dravende
Belgen- Straks zou Coen kersvers
en schotklaar in het veld staan op
voorwaarde dat Van der Kuil zich
uit het veld liet slaan. Doelrjjpe
kansen zouden door Coen uit de
lucht en van de grond worden ge
plukt en worden omgezet in zoe-
vers en schuivers, waarmee de
Belgische doelwachter geen raad
zou weten.
Dat was de kuil. Als Van der
Kuil er in zou stappen, zou van
der Stappen er zijn keepersglorie
in kunnen graven.
Maar wat deed nu de schotloze Van
der Kuil Hij scoorde het doel
punt van de wedstrijd. Hij zei:
„nee!" En daarmee was het 0 voor
„de heren" en 1 voor „de jongens".
De kuil was dicht.
En zijn de heren er nu zélf in
gevallen? Dat weten we niet met
volstrekte zekerheid. Wél weten
we, dat de kuil een graf is gewor
den, zonder monument of gedenk
steen. Er staat een eenzame boom
op dat graf: een zogenaamde hool-
boom. En in die boom ziet men
een eenzame vogel: een zogenaam
de pelikaan
