Het toerisme is een kwetsbare welvaartsbron 'I iS>SïL m m m m r$ m b m m m m m m inm. m m m m m 'wê-, ci 1ATER0 VOOR OOK Botanisternas konung": KARL VON LINNé V.Ï MERKWAARDIG SPEL CIJFERPUZZEL No. 17 m kv m if m m i m mm iL fe< «V t'V» HET GRABBELTONNETJE Vl'>' ft,'"' Bridgerubriek van de Maasbode-f KV sv6 $*8 R i'iÊÊ s i iis^ EEN DUURTE-EILAND Jaarvergadering van A.N.Y.Y. te Hoorn Goes' gasthuisbestuur in gebreke gesteld Vals bericht omtrent overheidssalarissen m. ^1P H «i i m mm feu fl> I w Wie het weet, vinger opstekell^e NS11' ies Vijftien vraagj y'v uit de lezerskring VS, %vic S-S 189 2520 162 ZATERDAG 25 MEI 1957 BEDRIJFSGENEESKUNDE DUITSE JURISTEN EERDEN PROF. MEIJERS Onwaar en tendentieus Telegraaf wekt ongefundeerde verwachtingen IN WOERDEN MOEST HET BADHUIS SLUITEN Waternood in waterrijk Holland ONTSLAGEN POLITIEMAN GING SPECULEREN DE DROOGTE IN BIRMA 9 m WÊ t üf WÊ WÊ ém A -Mm ófe »lf WÊ WÊ WQ WM Sr füü WÊ- ■mm mm ■mw. mm, m lag fgf ÉS! V) I0i ti V ?Nklet Sc" Xc.eiij S >la v, 6 v, SattS 'et 'ook W?1 en St'eii, Oplossing grit#; elt O. L. Vrouw-van-de-mieren S >6' b'S' o? 2ÉÉI 5 8 2 8 3 1 8 9 2 7 3 5 8 5 1 1 7 8 9 5 7 T""3 7 3 6 5 1 1 1 8 9 8 vN 12 113360 420 192 290 270 2520 280 140 10 24 SSt „Wij kunnen niet ongestraft een duurte- eiland worden. Het toerisme is een kwets bare welvaartsbron en de huidige gang van zaken verontrust de V.V.V.direc teuren", aldus merkte gisteren een der sprekers op de jaarvergadering van de Algemene Nederlandse Vereniging voor Vreemdelingenverkeer, de heer J. Vet uit Arnhem, op in een toespraak namens de V.V.V.-directeuren. Spr. zei o.m. dat men, wat de restau- rantprijzen betreft, op weg is een van de duurste landen van West-Europa te wor den. Ook wees hij op de vele klachten, die over prijsopdrijvingen zijn binnenge komen. Buitenlandse toeristen vertrouwen argeloos op de buitengewone eerlijkheid van de Nederlanders. Schending hiervan rekent men ons extra aan. Een Horeca-vertegenwoordiger ant woordde hierop, dat geen onderneming zonder rendement kan werken. Het Ne derlandse prijspeil nadert dat van de ons omringende landen. De ondernemer is vrij in het bepalen van zijn prijzen. Wel heeft hij de verplichting, deze duidelijk zichtbaar aan te duiden. Excessen van prijsopdrijving indien een hotelier meer vraagt dan zijn aangekondigde prij zen achtte spreker uit den boze. Tevoren had staatsraad mr. L.N.Dec- kers, voorzitter van de A.N.V.V., een overzicht gegeven van de algemene situ atie van het toerisme in Nederland. Hij sprak o.a. over de blokkering van veertien De hoge Autoriteit van de K. S. G. heeft een bedrag van 30.867 dollar uitge trokken voor onderzoek op het gebied van de bedrijfsgeneeskunde in Nederland, Frankrijk, West-Duitsland en Italië. Voor onderzoek inzake de z.g. stoflong werd een bedrag van 68.800 dollar beschikbaar gesteld. procent twee ton van het A.N.V.V.- budget. waardoor het voor de vereniging uiterst moeilijk zal zijn zich extra in te spannen, om op de goedkoopste manier deviezen binnen te brengen. „De A.N.V.V. begrijpt niet. dat moet worden beperkt op bestedingen, die rechtstreeks leiden tot verbetering van 's lands financiële posi tie", aldus staatsraad Deckers. Tegen het slot van de vergadering werd in verband met de financiële toe stand van de A.N.V.V. de opmerking gemaakt, dat de buitenlandse toeristen, die met Pasen naar Nederland stroom den, meer aan benzinebelasting in de schatkist brachten dan de A.N.V.V. per jaar aan subsidie krijgt. De groep Duitse rechters en procureurs, die thans in ons l=md vertoeft, heeft gis teren op de begraafplaats Westerveld een krans gelegd op het graf van prof. F. M. Meijers. Het ambtenarengerecht in 's Hertogen bosch heeft in de zaak betreffende het ontslag van dr. Scherphuis het gasthuis- bestuur te Goes ernstig in gebreke ge steld en als zjjn oordeel te kennen ge geven, dat het ziekenhuisbestuur de fei ten onwaar en zeer tendentieus heeft voorgesteld. Dit blijkt uit de motivering, waarop de uitspraak in deze zaak berust en die thans aan de partijen is toege zonden. Zoals bekend werd het ontslag van de ge neesheer-directeur van het gasthuis door het ambtenarengerecht nietig verklaard. Sinds 1947 vervulde dr. Scherphuis zijn ambt als geneesheer-directeur. Nimmer deden zich moeilijkheden met het bestuur voor. aldus het ambtenarengerecht. Dit verklaarden ook de beide vroegere voor zitters, ir. Stoel Feuerstein en de heer Van Riesen, toen zij als getuigen door de rechter werden gehoord. De beschul diging geuit in een brief van de heer Van Zweeden, de voorzitter van het zieken huisbestuur aan de raad dat dr. Scherp huis zijn positie als geneesheer-directeur gebruikte ten voordele van zijn eigen praktijk en die van zijn vrouw, acht het gerecht voldoende weerlegd door de ge tuigenverklaringen van de medici-specia listen. Dat de verhouding tot de collega's- specialisten slecht zou zijn, zoals het be stuur meedeelde, is tevens onwaar. In de motivering wordt geen waarde gehecht aan het advies van B. en W., daar dit uitsluitend gebaseerd is op liet rapport Van Zweeden, terwijl dr. Scherphuis niet is gehoord. Dat „De Telegraaf" eenmaal 1 april in het jaar niet genoeg acht is zo langzamer hand wel bekend en er blijken wonderlijk genoeg in Nederland nog heel wat men sen te zijn, die van deze aprilmopjes niet genoeg kunnen krijgen. Dat het blad ech ter telkens de ambtenaren uitkiest om hen „er in te laten vliegen" is bepaald ergerlijk, temeer omdat het blad door zijn berichtgeving verwachtingen wekt juist bii de laagst bezoldigden onder de ambtenaren. Vandaag brengt „De Telegraaf" onder een vier kolomskop op de voorpagina een bericht, als zou in het overleg tussen de minister van Binnenlandse Zaken, Bezits vorming en P.B.O. en de ambtenarenor- ganisaties overeenstemming zijn bereikt over een per 1 juli ingaande (verkapte) loonsverhoging. De minister zou bij het laatste vooroverleg persoonlijk aanwezig zijn geweest. Niets is minder waar. Vrijdag zijn in het Georganiseerd Overleg de normale routinebesprekingen gevoerd, waarbij tal an onderwerpen ter sprake zijn geweest, behalve de loonkwestie. De minister was niet aanwezig. Enig uitzicht op een spoe» dige overeenstemming bestaat niet. bedoeling toen eerst een nieuwe bron te boren en daarna voor proeg een ander.- schoon te maken Maar de verzanding is daarna in een zo snel tempo doorgegaan dat reeds verleden week de watervoorzie ning enkele dagen kritiek was. Het plan om deze week met het boren te beginnen, moest plotseling opgegeven worden en daarom zat er niets anders op dan eerst voor proef een bron schoon te maken. Dit heeft echter tot nog toe weinig resultaat gehad. „Wegens watergebrek tot nader order gesloten". Deze laconieke mededeling staat sinds vrijdag op het gemeentelijke badhuis van Woerden. En op de deur van vele badkamers op de bovenverdie pingen van Woerdense huizen zou eenzelf de aankondiging op haar plaats zijn. In de plaatselijke pers is reeds een oproep gericht tot de burgerij om toch vooral zui nig te zijn met leidingwater. Deze geluiden zijn voor Woerden niet nieuw. Na de oorlog zijn er al heel wat Vier maanden gevangenisstraf met. af trek en een geldboete van f 10.000 of drie maanden hechtenis eiste de officier van Justitie bij de Utrechtse rechtbank tegen de 51-jarige koopman W W. aldaar, die zich moest verantwoorden wegens ont duiking van de inkomsten- en vermo gensbelasting over de jaren 1954 en 1955 In deze twee jaar had hij voor vermo gensbelasting resp. bedragen van 133.14? en t 242.547 verzwegen, terwijl zijn aan gifte voor de inkomstenbelasting over de zelfde periode ruim zesduizend gulden te laag was. De koopman die de hem ten las'e ge legde feiten toegaf, verklaarde uit ran cune tegenover de maatschappij te hebben gehandeld. Hij was in 1941 ontslagen bij de gemeentepolitie te Utrecht wegens het niet volgen van de nieuwe richtlijnen en sindsdien had hij geen passende optrek king kunnen vinden. Met een klein kapi taal, belegd in Amerikaanse effecten was hij gaan speculeren en het gevolg was dat zijn bezit jaarlijks was verveelvou digd. Om zich een compensatie te ver schaffen voor de z.i. onbillijke behande ling door de Staat, was hij in 1950 begon nen met ongeveer twintigduizend gulden te verzwijgen voor de vermogensbelasting, doch het bedrag was jaarlijks aangegroeid Tenslotte had hij niet meer geweten, hoe zich uit de situatie te redden. Zijn raadsman, mr. Van Ravenswaay. noemde zijn cliënt iemand, die door het noodlot was achtervolgd. Hij wees erop dat de koopman na zijn arrestatie mmid- dellijk had getracht schoon schip te maken en dat hij thans nog een grote navorde ring van de fiscus te wachten had. Hij drong er bij de rechtbank op aan de op te leggen straf te beperken tot een geldr boete. Uitspraak 7 juni a.s. Bewoners van afgelegen dorpen in Birma, dat thans door een hittegolf van - I ongekende hevigheid wordt getroffen, hebben een heidense gewoonte, welke dateert van de tijd, vóór het boeddhis- druk op de waterleiding liet dikwijls veel te wensen over. Maar nadat verleden jaar 19 oktober het geheel gemoderniseerd? en geautomatiseerde bedrijf officieel in gebruik was gesteld, leek alle narigheid voorgoed van de baan. Enkele maanden geleden gaven drie van de vijf bestaande bronnen echter plotse ling tekenen van verzanding. Het was de me de algemene godsdienst werd, in ere hersteld: zij verkleden zich als kikkers en kwaken, om zodoende regen uit te lokken. In vele Birmaanse plaatsen is de tem peratuur tot 43 graden Celsius gestegen. Vee sterft door het gebrek aan water w :y 5M mmv No. 3062. 25 mei 1957 Redacteur: G. J. A. VAN DAM Vossiusstraat 18, Amsterdam-Z. Alle correspondentie aan dit adres. Bij vragen om inlichtingen s.v.p. postzegel voor antwoord insluiten. DE TWEEDE „ZELFMAT"-COMPOSITIE IN DE DAMPROBLEMATIEK (Zelfmat-positiedwang) Gaf ik in de vorige rubriek de eerste zelfmat-constructie, gebaseerd op „slag"- dwang, ditmaal de tweede compositie, thans geconstrueerd op het principe van „zet"-wang. De condities, waaraan een zelfmat- probleem in de damproblematiek dient te voldoen, zijn dus (zoals ik in het vorige artikel uitvoerig toelichtte) in afwijking met die der schaakproblematiek gebouwd op de (voor elke damspeler aanvaard bare) logica van stand en ontleding. Dit houdt in, dat voor de zelfmat de volgende normen gelden: le. Wit, aan zet, speelt zó, dat zwart gedwongen is van wit te winnen om zelf verliet; te voorkomen. 2e. Wit mag dit slechts op één bepaalde manier kunnen doen. Kan wit zwart op twee of meer manieren dwingen van hem te winnen, dan zijn dat bij-oplossingen. 3e. Indien zwart vrij blijft om remise tP maken, dan faalt het vraagstuk, want dan was er voor zwart geen dwang om te spelen, zoals wit wilde afdwingen. 4e. Wit's aanvangsstand dient zodanig te zijn, dat hij bij normaal spel in ieder geval toch zou verliezen. Het zou onna tuurlijk zijn als wit voor zichzelf een ne derlaag zou gaan afdwingen, terwijl hij bijvoorbeeld op andere manier remise zou kunnen maken. 5e. Wit, verloren staande, kiest dus vrij willig een „mooie" dood, welke slechts op één bepaalde manier mogelijk mag zijn. Andere oplossingen worden daar door schijnoplossingen. Thans hieronder een voorbeeld van „zelfmat" door middel van zet-dwang. ZELFMAT-ZETDWANG Stand no. 3501 len van de zwarte schijf op 2, door middel van dezelfde spelgang, wit een overwin ning in plaats van een nederlaag kan af dwingen. Dit vraagstuk wordt nog fraaier door het enige zetten verder terug te werken (te verdiepen) en van de volgende beginstelling uit te gaan: Zw. 11—13, 15, 19—22, 27. Wit 30, 35, 37—39, 42. 43, 45, 47 Wit 1. 3025, 2024 (gedw. anders schijf winst voor wit). 2. 25—201, 24—29 (gedw.. op 24—30, 35X24, 19X30, 39—33, 15X24, 3328. 22 X 33, 38 X 20 en wit zal winnen). Thans is de stand van het „zelfmat-vraag- stuk" ontstaan met dit verschil dat schijf 41 op 42 staat en de zwarte schijf op 2 ontbreekt. Wit nu 3. 45—10, 15X24. 4. 3934, 1923 (gedw.). 5. Nu éérst veer 3731, 27X36, want op 5. direct 34—30 houdt zwart gelijk spel met 1117 enz. Dus 5. 37—31, 27X36. En dan als 6de zet 3430, 1319 (gedw.). En daarna volgt de combinatie door 7. 40—34. 8. 35X44. 9. 4440. 10. 4339. 11. 38X18, waarna wit wint door 19—24 (of?). 12. 18—12, 24—29. 13. 12—7, 29—33 of 34. 14. 7—1, 33 of 34—39. 15. 1—40!, 39—43. 16. 42—38, 43X32. 17. 40—29!, 32—37, 18. 29—23!, 36—41 (gedw). 19. 47X36, 37—42. 20. 23—37, 42X31. 21. 36X27 en wint. Deze mogelijkheid om een zelfmat-con structie te transformeren in een gewone „zet-dwang"-studie met: „Wit forceert de winst van de partij of van een schijf" is natuurlijk toevallig en dit behoeft geens zins geregeld voor te komen. In de „zelfmat-zetdwangstudie" van de oud-wereldkampioen B. Springer, welke in de volgende rubriek zal worden ge plaatst (in verband met de daaraan ver bonden uitgebreide bespreking) doet zich een overeenkomstig verschijnsel voor. Daarvan is de stand zó, dat wit verlies dreigt af te dwingen, maar door geheel anders te spelen de winst kan forceren. Een soort dubbel-probleem dus. Voor de probleem-componisten, die hun krachten eens op het construeren van „zelfmaf'-vraagstukken willen beproeven, geef ik tenslotte hier engie motieven, die zuiver op het ,,zelfmat"-idee berusten. Het spreekt vanzelf dat er aldus verschei dene motieven zijn te vinden. ZELFMAT-MOTIEVEN EN -IDEëEN Stand no. 3502 (Slag- èn zetdwang) v Zwart 3, 25. Wit 9. 20 (Van D.. Ie oubl Zwart aan zet. 25X14 gedw en wint. Stand. no. 3503 (Slag- èn zetdwang) vv Zwart 2, 22. Wit 7. 17 (Van D.) Zwart aan zet, 22X11 gedw., en wint. Stand no. 3502 zou als zelfmat-motief niet goed zijn bijv. met verandering in: zw. 3, 5, wit 9 en 10, omdat er dan geen slagdwang voor zwart 'S en zwart in beide gevallen zou verliezen. Een heel voorlo pige bewerking van dit motief is bijv. zw. Zw. 2, 11—13, 15, 19, 21, 22, 27, 29 (10 sch.). Wit 20, 35, 37—39, 41, 43, 45, 47 (9 sch.): Wit, aan zet, staat verloren en dwingt zwart van hem (wit) te winnen op de door wit bepaalde, enige manier. (Geo van Dam, le publikatie). Wit. 1. 45—40 (A), 15X24; 2. 39—34, 19—23 (gewd., anders verliest zwart); 3. 37—31 (B), 27X36; 4. En nu 34—30, 13—19 (gedw., anders verliest zwart, bijv. op zw. 4. 22—28, wit 5. 30X6, 28—33 (of?) 6. 38—32, 33—38 (of?) 7. 43—39, 38X27; 8. 6—1 en wit zou winnen in plaats van zwart). Dus zwart is wel gedwongen tot 4. 1319. Daarna voert wit een elegante combina tie uit, waarvoor hij de vereiste stand door zijn voorgaande zetten heeft afge dwongen en waardoor hij wèl verliest, maar op fraaie wijze. Namelijk: 5. 4034, 29X40; 6. 35X44, 24X35; 7. 44—40, 35X44; 8. 4742, 36X47. (Een klein constructie vlekje is het feit, dat wit de 7e en 8e zet kan omwisselen). 9. 4339, 44X33; 10. 38X18, 47X1 en zwart moest, of hij wilde of niet, winnen! Op A. wit 1. 2014. 19X10 zou bijvoor beeld kunnen volgen 2. 3933 (of?), 1014. 3. 33X24 en dan zwart 22—28, hetgeen dus geen remise-redding voor wit zou zijn geweest. Zijn beginstand is inderdaad reddeloos. Als wit bij B. (3e zet) direct 34—30 zou spelen, antwoordt zwart 1117, 30X8 gedw., en wit heeft géén invloed meer op het zwarte spel. Zwart kan naar eigen keus nu winnen of remise maken, zodat wit: 3. 3430 enz. een schijnoplossing is volgens de „zelfmat"-normen! Evenals in de eerste zelfmat, gebouwd op „slag-dwang", is het frapperende van deze compositie ook thans toevallig weer, dat door een enkele verplaatsing van een stuk (wit 41 naar 42) en het laten verval- Schaakredacteur: P. A. KOETSHEID, Huize Sint-Bernardus, Sassenheim. (Zaterdag 25 mei) DE PROBLEMEN VAN DEZE WEEK No. 7554 hebben we voornamelijk over genomen wegens de sleutelzet, die we wel aardig vinden. Het variantenspel is zeer mager. Heel wat gunstiger steekt no. 7555 af in variantenspel tegen het hiervoor genoemde. De ontleding zal de oplosser stellig voldoening schenken. Met no. 7556 brengen we iets eigenaar digs. Als men de L op a5 naar a7 ver plaatst, ontstaat een andere oplossing. We verzoeken onze lezers beide sleutelzetten in te zenden. No. 7556 M. PETRI Tweede prijs „Schach-Echo" 1956 Mat in twee zetten Wit: Kal, Dg8, Tbl—dl, La5, Pd8;. Zwart: Kc5, Tf6—h6, Lb6—hl; c4, e5, h2, h3. Verplaatsing van La5 naar a7 verandert de sleutelzet. PROBLEEMOPLOSSINGEN No. 7545. M. Havel. Opl. 1 Pd4 dreigt 2. Lg2f, Kh2. 3. Ff3; 1Pf4 2. Lg4+, Kg3: 3. Pf5t? 1Ld4: 2. Tel! en 3. Thlff. Uit de ingekomen oplossingen blijkt ons, dat deze opgave ook is op te lossen met 1. -Tg4. De enige verdediging van zwart is 1Lf6, waarna volgt 2. Tel met ondekbaar mat Thlft. Er waren ook inzenders, die als eerste zet kozen Tg2, doch dit faalt op Lf6. Speelt wit nu Tgl? dan Lg5! No. 7546. J. A. W. Swane. Opl. 1. Pf5: dreigt 2. Dg4:ft. No. 7547. P. Bisma. Opl. 1. P«3 dreigt 2. Pe7—f5tt. GOEDE OPLOSSINGEN J. Dickhaut, Nijmegen; F. Pijls, Maas- bracht; Paul Raschdorf, Hannover; L. v. Riel, Rotterdam; C. v. d. Weide, Rotter dam. No. 7546 en np. 7547 door mr. dr. R. Bromberg, Roermond: L. v. D., Maassluis; P. M. Dekker, Rotterdam-' dr. A. Hoynck van Papendrecht, Berg-ijck; B. Kouwen- hoven, Rotterdam; H. Riemersma, Maas tricht. No. 7546 door W. H. Haring, Schiplui den; L. F. Hendriks, Horn; M. G. L. van Teeffelen, Rotterdam. CORRESPONDENTIE L. M. v. D. te M. De verpielding berust wel op een vergissing! No. 7554 H. MOSER, Duitsland Schach-Echo 1957 Mat in drie zetten No. 7555 L. I. LOSINSKI. Moskou le prijs Sahovske Sekcije 1955 Mat in twee zetten Wf&m 'gvxm m Hf 3, 11, 12, 21, 23—25, 35. Wit 13, 36—40. Wit 139!. 35X31 en 36X20 en zwart is gedw. van wit te winnen om zelf verlies te voor komen. Hier is echter de beginstand niet absoluut voor wit verloren. Stand no. 3503 kan voorts bijv. niet woiden gewijzigd in: zw. 5. 23. wit 10 en 19: of in zw. 23, 25. wit 19, en 20: of in zw. 3, 23, wit 8, 18, of zw. 3, 23, wit 9, 19, omdat zwart dan niet gedwongen is om op één bepaalde manier te slaan om zelf verlies te voor komen. Hij verliest namelijk altijd, hoe hij ook slaat Hieruit blijkt reeds hoe voorzichtig men reeds bij het construeren van „zelfmat- motieven" moet zijn om niet in conflict te komen met de aan het begin van deze rubriek voorgeschreven „zelfmat-nor- men". Eenvoudiger „zetdwang"-motieven zijn bijv. zw. 2, 4, 13, wit dam op 1. Zwart aan zet. Zw. is nu gedwongen met 27 van wit te winnen, omdat hij anders zejf verliest. Dito bijv in: zw 1, 3, 12, wit aam op 4. Zw. 39 gedw. Daarentegen is niet goed: zw. 2, 4, 13, wit dam op 5, want nu is zwart niet gedw. de witte dam te van gen met 410 om zelf verlies te ontgaan, want hij kan ook remise maken. Wit kan hem het doorbreken naar dam, over de lange lijn. nooit beletten. Voorts zijn er de z.g. „oppositie-eind- standen". Bijvoorbeeld: zw. 3, wit 31. Wit, aan zet, forceert zwart hem (wit) te over winnen door 27 (8), 21 (12), 16 (17), met gedwongen spel voor zwart omdat anders wit wint. Of zw. 3, wit 35. Wit speelt nu 30 (9), 25 (14), steeds gedwongen voor zwart óm verlies te ontgaan. Of iets inge wikkelder: Zw. 3, 22. Wit 31, 36. Wit speelt gedw. 31—27 (31). 27 (8), 21 (12), 16 (17) en zwart wint om zelf verlies te kunnen voorkomen. Ook dit zijn geen slagdwang, maar „zet"-dwang-zelfmatmotieven. Nog eenvoudiger zijn de oppositie-stan den als: zw. 35, wit 50. Z.a.z. Voorts zw. 31, wit 46. Zw. a.z. Hier kan de witte schijf 46 bijv. niet op 47 staan, omdat zwart dan geen gedw. spel heeft en het ook eenvoudg remise KAN laten iopen als hij zo dwaas zou willen zijn. Aldus zijn er overal langs de verticale zijden van het bord standen te vinden, zoals: zw. 1, wit 16. Zw.a.z. Zw. 2, wit 16 of 17. Z.a.z. Zw. 3, wit 18. Zw. 4, wit 19 of 20. Zw. 5, wit 20. Steeds zw. aan zet. Ook op de tweede horizontale rij van boven gaat dit nog, bijvoorbeeld: Zw. 6, 21. Of zw. 7, wit 21 of 22. Voorts zw. 8, wit 22 of 23, dito zw. 9, wit 23 of 24; en zw. 10, wit 24 of 25. Steeds zw.a.z. Op de derde rij gaat dit alleen nog maar bij: Zw. 15. wit 30. Z.a.z. En op zw. 11, wit De 23ste mei j.l. was het tweehonderd vijftig jaar geleden, dat de grote Zweed, Karl von* Linné, geboren werd, die zijn landgenoten als de koning der plantkundigen „botanisternas konung" bewonde ren. Tegen deze achtergrond krijgt het bezoek van onze Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Zweden een bijzondere betekenis. Immers Karl von Linné, die wij beter kennen onder de naam Linnaeus, heeft enige tijd in Nederland gestudeerd. 1. Op een winkel aa£Jr"ah straatweg staat: ^"^gen? Eigenlijk heette hij anders dan op zijn monument te Bennebroek ver meld staat: „Linnaeus" in de naar hem genoemde hof. Zijn geslachts naam luidde: Ingemarsson, wat, na tuurlijk. zeggen wil: Zoon van Inge- mars. Doch de familie Ingemarsson huisde onder de machtige schaduw ener oude linde en kreeg de bij naam: Lindelius. Van Lindelius naar Linné is maar een kleine stap. En dat „von" kwam er later bij als adels-predikaat, want de koning-der -kruidkunde werd tot ridder be noemd. Zijn vader was hulppredikant in een zeer mooi gedeelte van Zweden, Smaland (smoo-land). Dominee Nils hield veel van de natuur en het was waarlijk geen wonder, dat Carl een aardje naar zijn vaartje had. Hij voelde veel meer voor planten en dieren dan voor de studie aan de La tijnse school. De tijd, die hij aan zijn huiswerk had moeten besteden, bracht hij in het vrije veld door en zijn leraren schroomden dan ook niet te verzekeren, dat er van deze leer ling geen spaan terecht zou komen, laat staan een eerzame dominee! Nu, dat was niet tegen een dove gezegd. Vader Nils deed de deugniet in de leer bij een schoenmaker, die alléén maar voor de natuur voelde in zo ver deze huiden voor zoolleer ople verde. Dat werd voor Carl een moei lijke tijd, maar hij troostte zich door de zolen van zijn vrienden te lappen, voor het aldus verdiende geld kocht hij dan boeken of vergrootglazen. Gelukkig waren er mensen, die wèl wat in Carl zagen en hem de hand reikten. Eens op een nacht, toen hij bij het licht van een kaars planten zat uit te pluizen, werd hij door zijn beschermer „overvallen". Deze zorgde er toen ook voor, dat de bioloog-in-de-dop kon gaan stude ren aan de universiteit van Uppsala. Om zijn studies te voltooien reisde Linnaeus naar Harderwijk, waar het „torentje" zijn naam nog steeds heeft bewaard. Hier promoveerde hij binnen een maand tot doctor-in-de- geneeskunde (1735). Het was nie mand minder dan de wereldberoem de Boerhaave, die hem in aanraking bracht met de hooggeleerde Burman, tevens met de schatrijke George Cliffort, die de „Hartecamp" bij Haarlem onderhield. Linnaeus kwam daardoor aan het hoofd van deze be faamde dieren- en plantentuin te staan. Hij kende nu verder geen ma teriële zorgen meer en wijdde zich hoofdzakelijk aan plantkunde. Het scheen, alsof deze studie hem aan Nederland gebonden hield, maér. het hart heeft ooit zijn redenen die de rede niet heeft! In Zweden wacht te zijn bruid op hem, dochter van dr. Moré, en zo keerde Linnaeus dan naar zijn eigenlijke vaderland terug (1738). Vestigde zich als arts te Stockholm en werd al gauw hoog leraar aan de hoogeschool van Upp sala. Hij was toen plm.' vijfendertig jaar en zou zich nog tientallen jaren wijden aan de „lieflijke wetenschap". In 1778 is hij overleden, aan de gevolgen van een hersenbloeding. Evenals Herman Boerhaave was Lin naeus een geleerde, die door zijn stu die nader tot de Schepper werd ge leid. Het siert de Zweden, dat zij één van hun grootste landgenoten, grondlegger der wetenschappelijke plantenbeschrijving, zo feestelijk herdenken. Kunsttermen als bloem kroon, meeldraad e.a., door ons zo „gemakkelijk" gebezigd bij het deter mineren van planten (volgens het stelsel van Linnaeus géén gemakke lijke bezigheid), werden door Lin naeus ingevoerd. Hij legde voor vele eeuwen de soortnamen en die der geslachten van de planten vast. De Linnaeus-Society te Londen kocht van de weduwe zijn verzamelingen, bibliotheek, brieven enz., deze bewa rend als aandenken aan de beschei den geleerde, die onder ons zijn tweede vaderland vond. Zijn levensdevies was: „Lev rat- tradig, Gud ser dig"; in het geleerde Latijn van die dagen: „Innocue vivi- to, nwmen adest". Het komt hierop neer: voor wie goed leeft, is de Goddelijke hulp steeds aanwezig. rah". Wat wil dat z^®roU* 2. Op een plaat staaL®f wild af gebeeld, die op Wh eeI) r» rijdt, vergezeld en Wat stelt dit voor? d 0p t 3. Elders een koning, rö arend leeuw, terwijl hij e® zich voert. Betekeni .-n u 4. Hoeveel „Katwijken j?" n kend? Hoeveel pL-3 veel „Hengelo's? heêft ^2- 5. Het slot Loevestem ne maal als gevangen Heet het zo naar oe iemand de loef a ^edet eef 6. Iemand wou een ver p< complimentje mak:it een 'Li- kind en zei: „U hebt e o# ogig kind". De moed p, stemd. Waardoor? KfLstiS 7. Kaap de Goede HopP- nisterre. Waar liS* voor Kaap Snert? iDg. 8. De Hondsbosse 2ee in waren dat voor non bossen? af: 9. Maak dit rijmpje eens Bredero het edelste. Wassenaar het oudste. Egmond het rijkste. jji En.... pl<* 10. Hoe heet „de mooiste Noord-Limburg?" jaren 11. Waar hadden vroeger J) n Mennisten (doopsgeZ1„eii hemel? tpnde V 12. In de Middeleeuwen ,,KWJV enkele „goede steden stond men daaronder- eens een? 13. Klazienaveen. onder^E ^egde was deze Klaziena „j, deze kolonie soms aa,„' 14. Waar wonen onze lan^el «e die men, schertsend, J Tukkers noemt? ,ote fil°%e' 15. Hoe heette de beroemd- der Oudheid? Hoe vrouw? Oplossing volgende kee s'tt öieti .«OTkif Net te 1. De koningsdochter u „„den liiiJ' nië, die elfduizend ^ffp l)'-5 Rome begeleidde, heet d.i. beertje. w'1 2. De naam Jan, Joanne:eesV gen: God is genadig «et?'# 3. Door het woord -jgt speelt een woord heen- j, levendig, gezond befe ,jogr 4. Men spreekt van een c J terwijl het Latijnse hart „cor" is. Hier wooi*d,t Grieks woord voor hath fij^j Heel heel lang geleden brachten dienaars van de vorst-aartsbisschop van Salzburg, Thiemo, een prachtig beeld naar Adlwa-ng. Het stelde Ma ria voor, met Haar gekruisigde Zoon op de schoot. De kunstenaar had het zo prachtig gebeeldhouwd, dat er een aparte kerk voor werd gesticht, een bedevaartskerk. Aartsbisschop Thie mo wijdde het heiligdom omstreeks het jaar 1100 in. Uit alle bergdorpen in de omtrek trokken pelgrims naar de beeltenis. Plechtige processies zongen de lof van de heilige Maagd. Eeuwen later kwamen misleide boeren met bijlen en mokers, dors vlegels en breekijzers naar de kerk toe. Er was een nieuwe godsdienst gepreekt. Beelden mochten er in geen kerk meer zijn. En zeker mocht er niet vóór die beelden gebeden worden. Ze sloegen veel heilige za ken kort en klein vernielden de mis gewaden en de gekleurde vensters, en maakten van het genadeoord een ruïne. Tientallen jaren later herstelde keizer Ferdinand de of de. Het puin werd opgeruimd. O wonder! Tijdens dit werk vonden de arbeiders dit stenen beeld ongehavend weer. Het lag midden in een mierenhoop! Ui, alle plooien en gaatjes kropen de mieren te voorschijn. Ja, toen het beeld al weer lang en breed op het altaar stond, kwamen er soms toch nog weer mieren uit. De mensen noemden het toenOnze-Lieve- Vrouw-van-de-mieren! Onder deze naam werd het eeuwen vereerd. Toen kwam keizer Joseph II in Oostenrijk op de troon. Deze man be moeide zich dikwijls met zaken waar hij niets over te zeggen had. Zo be paalde hij, dat er geen bedevaarten meer naar Adlwang mochten gaan. Het genadebeeld moest verwijderd worden. Een ander beeld op zijn plaats gezet! Onder groot gemopper van de boeren, werd het oude naar achteren geschoven. Keizerlijke die naars zagen toe. Daar kwamen de boerinnen aan zetten. Pakten het nieuwe beeld van het altaar weg en brachten het naar de dienaars: „Jullie worden wel be dankt, maar hier hebben jullie je beeld terug. Wij hebben er niet om gevraagd. Wij hebben het onze. En wie het hart heeft dat aan te raken, krijgt met ons te doen!" De veld wachters van Joseph II durfden de vrouwen niet aan. Het oude beeld bleef in de kerk van Adlwang en Paus Pius IX zegende de bedevaart met grote, geestelijke gunsten. 5. In het huis van een spreekt men liever m strop om geen onpre* en- vi, neringen wakker te ro „jf 6. Iemand die strodake 'jjgjt noemt men wel een hete 7. De naam Theodorus vSiai' Godsgeschenk. OngeV'6 lijke betekenis is de n J theüs. jat K i> 8. Prof. Timmers stelt, %steL i het heilige getal bil }s Gt', omdat het samenge5te 4 e^ei Ljn uum»—0 J (Drieëenheid)en 4 (oe x 1 ten, de wereld). We k ^er. beden van het Onze gaven van God de 7 sacramenten enz. 13, 9. Het ongeluksgetal 15 j l° t# er. vóór Judas' verra iee f het Laatste Avondmaalt-/ men, 12 apostelen edrage!l 10. De paters Jezuïeten t bonnet met 4 vleuggf' jtföV. 11. Wij ontmoetten in „,jzef'rt Spanje (Burgos) Kar^f niken; in ons land niet voor. ueA' 12. De vrek van Mohere .t nagon rover). ay v' 13. Ds. J. Hasebroek koos doniem: Jonathan. _rediP i" 14. De zwaarmoedige P pc" Haverschmidt noetna Paaltjens. 15. Herkauwm-c-in-'t-wiia in Australië. 26. Zw.a.z. Op ieder ander veld, waar de zwarte schijf op deze derde rij staat, is er géén dwang meer en heeft zwart de keuze om te winnen ofremise te maken. In het laatste geval heeft wit dus zwart met kunnen dwingen om hem (wit) te over winnen en er is geen sprake van een „zelfmat". Ik vertrouw, dat na de toelichtingen m deze en in de vorige rubriek onze compo nisten en oplossers nu voldoende met de logica van de zelfmat-constructies in de damproblematiek vertrouwd zijn. Wellicht is er t.z.t. aanleiding om voor dit wel zeer speciale en moeilijke genre eens een afzonderlijke problemisten- en oplosserswedstrijd te organiseren. Eén onzer trouwe lezers, zond ons een spel dat bijzonder belangwekkend is en dat wij dus gaarne een plaatsje in deze rubriek gunnen. De kaartverdeling: 987 P H 8 6 3 2 O A H 5 2 •f» 6 V 10 4 3 - V •f» VB 10 9873 A H 9 B 10 7 5 4 O 10 9 8 7 54 6*5 2 9AV9 O B 6 4 3 A H 2 Zuid gever, allen kwetsbaar. Biedverioop: Zuid West Noord Oost 1+ doublet IQ? pas 2+ 2+ 30 3 4Q 4+ pas pas doublet pas pas pas Noord kwam met +6 uit, zuid nam de slag. Als zuid een routine-spelletje speelt en vervolgt, maakt west het spel. Te recht realiseerde zuid zich, dat west een +-kleur moest hebben en hij vervolgde daarom met fPAas. Hierdoor werd west t r o e f k o r t en de catastrofe die west bij het bieden had uitgelokt werd volledig: 5 down. Vaak ziet men minder geroutineerde spelers de fout maken, die west hier maakte gaan bieden op een spel. waar op men door lengte in de kleur der tegen- I partij beter had kunnen passen. De west speler van dit spel was wel bijzonder optimistisch en kon niet éénmaal zijn mond houden, terwijl de kracht van zijn spel een dergelijke actie helemaal niet rechtvaardigde. Zou er om geld gespeeld zijn, dan noemen wij dit „h ij biedt als Rockefeller" (m.a.w. hij heeft geld genoeg te verliezen). Als west gewoon past, is het zeer de vraag of NZ niet op de rotsen van de grillige distributie zullen stranden. Als NZ nl. het normale contract van 4<1? bereiken, is het de vraag of noord dat con tract zal maken. Merkwaardig genoeg kan 4(? gemaakt worden, doch de winstvoe ring is vrij problematisch en het is aardig deze zelf eens trachten te vinden (uit komst Heer). De les die men uit het geheel kan trek ken is deze. Wanneer de tegenpartij opent en men heeft een grillig verdeeld, doch vrij zwak spel, moet men passen. Meestal is het spel dan voor de tegen standers moeilijk te hanteren en hoe hoger ze bieden, des te groter de kans dat ge een aardig aantal punten zult schrijven. Biedt ge toch zelf, dan is de kans groot dat G ij aan de lastige kaart verdeling ten onder gaat. Een factor hier bij is nog of „het wel sportief is" te pas sen, als men een lange kleur of kleuren heeft. Daar bridge een puntenspel is en géén beoefening-der-schone-kunst, moet ge steeds dat bod kiezen wat u de meeste punten kan opbrengen. Als ge denkt dat met passen te kunnen bereiken, moet ge dat doen. Op hun tijd. zullen uw tegenstanders dat óók tegen u doen. MIMIR. In ieder hokje moet één van de cijfers 1 tot en met 9 worden ingevuld. Het pro- dukt van die cijfers, in een ononderbro ken rij in horizontale richting moet gelijk zijn aan het getal, dat links op die rij staat aangegeven, in verticale richting aan het getal dat er boven staat. Staan er twee getallen in één hokje, dan heeft het bovenste betrekking op de ho rizontale rij en het onderste op de verti cale Oplossingen kunnen ingezonden worden tot donderdagmiddag. Er zijn vier prijzen van 2.50 beschikbaar. Over de puzzelrubriek kan geen brief wisseling worden gevoerd. De winnaars van onze Cijferpuzzel no. 16 zijn deze week: 1. H. C. Rosemeyer. Hoogstraat X, IJzendijke; 2. E. A. Tholen, Julianalaan 27, Delft 3. Th. M. Verstralen Drakenburg 31a, Rotterdam-Zuidwijk; 4. J. M. Kievits, Breedveldsingel 37, Rotter dam-Noord. U kunt deze week uw post- wisseltje thuis verwachten. De oplossing van puzzel V »Oo Ohi %L vt\>t s V Or, -Ml 090 86HO (8 128 2(0 1920 9072 15 1680 !(>80 7 2 HO 2520 3 630 20V8 9*1 a Q 1

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1957 | | pagina 10