KANAALTUNNEL
weer „op tafel
8 KINDEREN
te vonde
ing gelegd
Verschrikkelijke bezwaren opgeheven
de wijngaard, die in bloei staat
Geen bezwaren
meer.
Tunnel
maatschappijen
Observator
ZATERDAG 8 JUNI 1957
PAGINA 3
Uitwerking van een pian vraagt nog veel tijd en... geld
£°\vel in Frankrijk als in Engeland wordt
fomented druk gediscussieerd over het
"ouwen van een Kanaaltunnel. Het idee is
b'et bepaald nieuw. Reeds omstreeks het
tear 1800 waren er fantasten, die er van
droomden, onder het water door een weg te
graven van Frankrijk naar Engeland. De
technische hulpmiddelen waren toen echter
b°g totaal onvdldoende. Maar in de 19e
eeuw werd de ene tunnel na de andere door
êrote bergmassieven aangelegd en kwamen
®r tunnels onder grote rivieren. Het leek in
die dagen, dat de Jules Verne-achtige droom
*teh zou gaan verwezenlijken. Reeds eerder
bad de Franse ingenieur Mathiu geprobeerd
tepoleon warm te maken voor een door
betn vervaardigd project voor een Kanaal
tunnel. Napoleon heeft Engeland met een
vWt willen veroveren. Zijn invasie is nooit
frisse lucht zou voor de Engelse en voor de Franse paarden
delfde zijn. Men maakte er zich niet druk over, of het wel gewenst
*°u zijn, Engelse paarden naar Frankrijk te doen doordraven en
'onse paarden naar Engeland. Trouwens, het ging hoofdzakelijk
"ft die frisse lucht en daarom gaat het ook heden ten dage. Inmiddels,
mandie het nieuwste plan het zoveelste in een lange reeks
°"t'worpen heeft, wijst in dit verhand op het ingenieuze systeem,
'■welk. bij de houw van de Montblanc-autotunnel zal worden
gepast en dat volgens hem ook in de Kanaaltunnel zal kunnen
den aangewend, indien deze niet alleen als spoorweg- doch ook
s autotunnel dienst zal doen.
doorgegaan. Hij voelde ook niet veel voor
een Kanaaltunnel, die enorme sommen zou
kosten, weïke hij liever aan zijn legers wilde
besteden. Inmiddels, ook in die dagen wer
den de moeilijkheden, verbonden aan
diverse technische problemen, reeds aan
gevoeld. Thans maakt men zich er druk
over, of het wel mogelijk zal zijn, de uit
laatgassen van auto's weg te werken, indien
de te bouwen tunnel ook door auto's ge
bruikt zou worden. Mathiu brak zich het
hoofd er over, hoe de paarden van de dili
gences wat frisse lucht zouden kunnen
krijgen. Hij kwam op het geniale idee, in
het Kanaal een eiland aan te leggen. De
tunnel zou daar even naar boven komen en
de paarden zouden dan in staat zijn, even
een luchtje te scheppen.
CALAfS
DOUVRES
ENTREE
tunnel
FOLKESTONE
In Florence moesten ze in wees- en kindertehuizen
en in een klooster worden ondergebracht
In april werd een naaister, die in een grote woonkazerne in een
der voorsteden van de bloemenstad Florence woont, midden in de
nacht door een ongeduldig bellen gewekt. Aangezien ze op de derde
verdieping enkele kamers heeft, moest ze drie trappen af, vooraleer
ze open kon doen. Toen zag ze tot haar stomme verbazing een Duitse
dame voor zich staan, met acht half slapende of huilende kinderen,
die zich tegen haar opdrongen. Het was een zekere mevrouw
Anneliese Varriale, een Duitse van geboorte, maar getrouwd met
een Napolitaans koopman in tapijten. De naaister had in 1950 enige
tijd in Karlsruhe gewerkt en o.a. mevr. Varriale tot klant gehad.
Deze woonde in een keurige flat en uit alles viel af te leiden, dat het
echtpaar VarrialeBopp het heel goed had. De kinderen waren
keurig gekleed, er werd uitstekend gegeten en de Italiaanse naaister
h eeg een behoorlijk loon uitbetaald. Er ontstond een zekere vriend
schap. Toen de Italiaanse naar het vaderland terugkeerde stuurde ze
enkele prentbriefkaarten, met haar adres er op, niet vermoedend,
wat daarvan het gevolg zou zijn.
Negen extra monden
d'Erlanger, heeft op die bijeenkomst
het een en ander medegedeeld over de
stappen, welke hij genomen had, om
de maatschappij niet in een hoek te la
ten drukken door de verschillende fi
nanciële combinaties, die zich reeds
voor het nieuwe plan voor een Kanaal
tunnel zijn gaan interesseren.
Hij vertelde een selecte groep van de
vijf honderd aandeelhouders, dat in
dien tot verwezenlijking van het door
de Channel Tunnel Company voor ge-
stane project wordt overgegaan, dit al
in eerste instantie bijna tweemaal zo
veel zal kosten als de honderd duizend
pond sterling, die men er aanvankelijk
voor uitgetrokken had en nog wel iets
meer. Dit zou dan nog alleen voor
j een spoorwegtunnel zijn. Hij verklaar-
i de wel te verwachten, dat de regering
officieel toestemming zou geven voor
de bouw van de tunnel door een parti
culiere onderneming en dat de Suez Ka
naai Maatschappij, een concern met
enorme financiële hulpbronnen, ver
moedelijk de algehele leiding van het
enorme karwei op zich zou nemen en
met toestemming van de Franse en
Engelse regering de eerste stappen zou
zetten op de weg naar verwezenlijking
van het project. Deze eerste stappen
houden o.a. een algemene technische
inspectie, met een daaraan gekoppeld
technisch onderzoek in, dat zowat drie
honderd duizend pond sterling zal kos
ten. Er zal een internationaal syndi
caat gevormd worden, waarin de Chan
nel Tunnel Company met een investe
ring van veertig miljoen pond sterling
een leidende rol zal spelen. Dit syndi
caat zal niet alleen de tunnel bouwen,
maar hem ook exploiteren. Een Ame
rikaans consortium heeft reeds aan
geboden, het hele voorbereidende werk
te financieren en verder financieel
deel te nemen, doch de Franse en En
gelse autoriteiten hebben besloten, dat
de Amerikanen in ieder geval slechts
voor een derde in de giganteske onder
neming zullen kunnen deelnemen. Die
moet een Europese aangelegenheid
blijven, ofschoon geredelijk erkend
wordt, dat de Amerikanen inzake tun
nelbouw, vooral onder water, een grote
ervaring bezitten.
Het spreekt vanzelf, dat wij Neder
landers, die o.a. een tunnel onder de
Nieuwe Maas in Rotterdam hebben en
eerlang in het kader van het Delta
plan een tweede, ditmaal een spoor
wegtunnel willen bouwen eventueel
ook voor snelverkeer en die tevens in
belangrijke mate in de Suez Kanaal
maatschappij geïnteresseerd zijn, het
geen trouwens ook met Frankrijk en
Engeland het geval is, vol belangstel
ling alles volgen, wat zich afspeelt
rond het project, dat het grootste en
vermetelste van deze eeuw lijkt te wor
den.
Inmiddels is ook te New York een
maatschappij opgericht, die zich bij de
bouw van de Kanaaltunnel wil interes
seren. Het is de Technical Studies In
corporation, welke zich ook met de
voorstudies voor het project wil belas
ten. Tot de leidende persoonlijkheden
in deze maatschappij behoort 'n Frans
man, graaf Arnaud de Vitry. Ze heeft
reeds berekend dat een tunnel onge
veer 280 miljoen dollar zal kosten.
Het is nu twee jaar geleden, dat de
Engelse premier Harold MacMillan,
toentertijd minister van defensie, in
het Lagerhuis te kennen gaf, dat er
feitelijk geen noemenswaardige tech
nische bezwaren tegen de aanleg van
'i
lt is Mr. Barrow Cadhury, 94
aandeelhouder van de Channel
l*mnel Company. Hij hoopt het nog
le beleven, dat hij door de tunnel
nder het Kanaal zal kunnen rijden.
faar hij gaf tijdens de oorlog toe,
at het verschrikkelijk zou zijn ge-
indien Hitler in een tank
£lccadilly Circus opgereden zou zijn.
lt had kunnen gebeuren, indien er
v°ordien een tunnel gebouwd was....
belanSrÜkste feit in de ganse
]a ®stie is voor het overige, dat Enge
rd ten lange leste zijn bezwaren te-
een Kanaaltunnel heeft prijsgege-
ihv ?inds de dreiging van Napoleons
asie de IJzeren Corsikaan had
tïipi Boulogne een vloot verza
kt ld —voelden de Engelsen er om
W gische redenen weinig voor, in-
V0 te maken op de onmiskenbare
ti°5,delen van hun „splendid isola-
1)0* Indien er in 1940 een Kanaaltun-
Va "ad bestaan en de ingangen daar
in n zouden door Duitse parachutisten
h6). hitlers handen gespeeld zijn, zou
h'er wellicht voor Engeland nog som
de bebben uitgezien en zou het
"Battle for Britain" wellicht niet ge-
Z0 nnen hebben. Hitiers „Nachschub"
T0jT. onder het Kanaal door op com-
l^tabele wijze het land van Albion heb-
V0nn kunnen bereiken, onbereikbaar
de bommen van de R.A.F...
Ijjk en wonder, dat zelfs nog betrekke-
t"ie kort geleden het Engelse ministe-
Van defensie enigszins huiverig te-
^ha°Ver de tunnelplannen stond en de
*)aa nel Tunnel Company ondanks al
Hom ge'd Seen voet aan de grond kreeg
geleden werd evenwel bekend ge-
akt, dat de mannen, die zich voor
V0QVerdediging van Engeland verant-
Itl delijk achten, geen gevaar meer
taafeeri Kanaaltunnel zien. Het resul-
aaJWas in de eerste plaats, dat de
fij) delen van de 78-jarige maatschap-
°P de Lon-dense beurs met spron-
c°tri 0rnbo°g liepen en de raad van
ddssariss-en per kerende post een
1& ga<ieri-ng van aandeelhouders be-
lijfde, om jjg njeuw geopende moge-
deden te bespreken. De president,
heer met een Franse naam, Leo
Er is in Engeland een enthou
siasme a la Jules Verne, zo
meldden dezer dagen de
Franse bladen. Ze gaven tal
van interessante bijzonder
heden over de onderhandelin
gen, die momenteel worden
gevoerd, om het geld bijeen te
krijgen voor een tunnel onder
het Kanaal, in de Straat van
Dover. Plannen hiervoor wer
den reeds in het begin van de
vorige eeuw gemaakt. Napoleon
verwierp er een.. Men vindt
in nevenstaand artikel een
aantal belangwekkende ge
gevens. „De Kanaaltunnel
komt aan de oppervlakte", zei
kort geleden een Engels
politicus. Hij bedoelde er
mede, dat tal van vergeelde
projecten weer voor de dag
zijn gehaald....
William Bowskill erfde van zijn
vader een aantal aandelen van de
Channel Tunnel CompanyHij
dacht altijd, dat ze wel vrijwel
waardeloos zouden blijven, maar
nu.... Enkele heeft hij alvast op naam
van zijn driejarig dochtertje Shirley
laten zetten.
een Kanaaltunnel meer bestonden.
Sindsdien werd er in stilte gewerkt
om de verwerkelijking van het stout
moedige idee mogelijk te maken. De
laatste impuls werd gegeven door de
secretaris generaal van het ministerie
van defensie, die enkele weken gele
den vaststelde, dat de Kanaaltunnel
iets was, dat door Engeland thans zal
moeten worden bekeken en als een se
rieuze aangelegenheid moest worden
opgevat.
De Engelse Channel Tunnel Compa
ny dateert uit het jaar 1886, toen een
nieuw voorstel, tot de bouw van een
Kanaaltunnel aan Napoleon III werd
voorgelegd. Ze is ontstaan uit de fu
sie van enkele maatschappijen, opge
richt, nadat het tweede project voor
het eerst gelanceerd was. Er werd door
de Franse en de Engelse regering een
voorlopige overeenkomst opgemaakt,
welke echter in 1833 door het Engelse
parlement verworpen werd, nadat
voorstanders van het isolationisme een
felle campagne ontketend hadden.
Ook in Frankrijk is een maatschap
pij blijven voortbestaan, welke in die
dagen werd opgericht Het is de Com
pagnie Frangaise du Tunnel ofwel So-
ciété Concessionnaire du chemin de
fer sousmarin France-Angleterre (con-
cessiehoudste van de onderzeese
spoorweg Frankrijk-Engeland) wier
aandelen thans in het bezit van een
grote Franse maatschappij zijn. Haar
oprichting dateert al van het jaar 1875.
Men ziet, men behoeft niet bepaald
over één nacht ijs te gaan. Er is al
heel wat rond de Kanaaltunnel te doen
geweest. De ondernemers kunnen een
keuze uit een aantal projecten doen,
welke dan aan de hedendaagse eisen
zullen moeten worden aangepast. Hoe'
wel men het nog niet helemaal eens is,
hoe de tunnel precies moet worden in
gedeeld, rekent men met een bouw
tijd van vier tot vijf jaren, hoewel er
óók met een bouwperiode van acht, of
negen jaren rekening gehouden wordt.
Het spreekt overigens vanzelf, dat zo
wel Engeland als Frankrijk het hun
ne willen zeggen inzake de uiteinde
lijke constructie. Hierbij wordt dan
terdege rekening gehouden met de
enorme toeneming van het toeristenver
keer, vooral van Engeland naar het
vasteland. Reeds thans moeten de auto
mobilisten, die het Kanaal willen over
steken, reeds maanden van te voren
een plaats voor hun wagen op de fer-
ryboten bespreken, in de maanden juli
en augustus.
Van de verschillende Kanaaltunnel-
plannen noemen we nog dat van de
Franse ingenieur De Gamond, die in
1857 een project maakte. Echter ook
voor het zijne waren de technische mo
gelijkheden nog niet toereikend. Eerst
moest een aantal bergtunnels ge
maakt worden, voordat men de over
tuiging had, dat een tunnel in de bo
dem van het Kanaal praktisch uitvoer
baar zou zijn. Toen echter begonnen
de Engelsen, die tot dusver al die
plannenmakerij goedmoedig bekeken
hadden, te vrezen, dat het ernst zou
worden, bittere ernst, en het de Fran
sen ten slotte zou gelukken, Engeland
militair te veroverenEr werd een
petitie opgesteld, waarin tegen het plan
geprotesteerd werd. Vooraanstaande
politieke persoonlijkheden, dichters,
Een Engelse caricatuur, welke de angst in beeld bracht, die omstreeks 1883 in Engeland ten aanzien van een
Kanaaltunnel leefde.
(Robert Browning) schrijvers etc. te
kenden haar overtuigd van het grote
gevaar, hetwelk hun vaderland bedreig
deHet waren echter de militairen
die de doorslag gaven.
In een recent artikel heeft de Lon-
dense „Times" het huidige enthousias
me vergeleken met het pessimisme van
vroeger. Maar, zo voegt het blad er
aan toe, de geschiedenis leert tel
kens weer, dat grote ondernemingen,
waartegen verschrikkelijke bezwaren
werden aangevoerd, ten slotte hoogst
profijtelijk waren, ook voor degenen,
die zich er tegen verzetten. Lord Pal-
merston was tegen het graven van het
Suezkanaal, omdat hij meende dat
Britsch Indië er door gevaar zou lo
pen. De hertog van Wellington ver
klaarde zich tegen de constructie van
een spoorweg tussen Portsmouth en
Londen, omdat volgens hem het ver
voer van een Frans invasieleger er ten
zeerste door vergemakkelijkt zou wor
den. Nog in 1930 sloeg in Engeland de
publieke opinie een Kanaaltunnel af,
intussen misschien niet eens helemaal
ten onrechte. Want, zoals boven reeds
gezegd, indien Hitiers parachutisten de
toegangen van een Kanaaltunnel had
den kunnen bezettenDe redene
ring van de „Times" gaat dus niet he
lemaal op. Toch wegen nu de militaire
bezwaren niet meer. Engeland is be
reid, het Europa van een Euratom en
samenwerking op elk gebied, dat straks
een Verenigd Europa moet worden een
Kanaaltunnel toe te staan, ook uit zui
ver economische beweegredenen.
Inmiddels zullen de voorbereidingen,
de voorstudies inbegrepen, nog wel
een jaar vergen. Pas dan zal met de
eigenlijke aanleg van de Kanaaltunnel
kunnen worden aangevangen. Over de
lengte van de tunnel is men het nog
niet helemaal eens. Men schat van
veertig tot vijftig kilometer. Ter plaat
se, waar de tunnel zou moeten komen,
is de Straat van Dover maximaal cir
ca negentig meiter diep. De grootste
diepte, waarop de tunnel onder de op
pervlakte zal liggen, is ongeveer 131
meter.
Men is nu bezig, de voordelen van
verschillende meer recente projecten
met elkander te vergelijken. Naar het
schijnt, maakt het ontwerp voor een
spoorweg- en autotunnel door de Fran
se ingenieur Basdevant een goede kans.
Het is een nadere uitwerking van een
door een Engelse commissie opgezet
project. In 1929 werd dit als onuitvoer
baar afgewezen, maar niet alleen om
technische redenen. Basdevant ont
wierp een tunnel met een lengte van
48.750 meter, waarvan 35.800 onder
water ligt. Er is evenwel nog een ander
overigens tamelijk vaag plan. Dit
voorziet in een tunnel met een totale
lengte van ongeveer zestig kilometer,
waarvan er ongeveer veertig onder de
zee zullen liggen. Dit gedeelte zal in
een grote knik lopen en aan de Engel
se zijde van de Straat van Dover niet
ver van Dover de kust raken en zich
dan in zuidelijke richting afbuigen, om
tot Folkestone te lopen. Aan de Franse
zijde bereikt het ten zuiden van Calais
de kust.
Op Franse bodem liggen nog steeds
overblijfselen van putten, die in de vo
rige eeuw werden gegraven, als een be
gin voor de tunnel. Er is toen ook vrij
veel voorbereidend werk verricht, zo
als bodemonderzoek. Heel wat van de
gegevens in die tijd vastgesteld, kan nu
nog aangewend worden.
Drieduizend joden bekeerd op één dag.
Een succesnummer, een stunt van St.-
Petrus. Met medewerking van de H.
Geest op die beroemde eerste Pinkster
dag na het wonder van dat hevige
windgedruis en die vurige tongen.
Wanneer we sommige missionarissen
beluisteren, kunnen we constateren, dat
er ook vandaag nog van die wonderlijke
aantallen bekeringen voorkomen. In
midden-Afrika, op Flores, enz.
En bij ons? Almaar commissies, en
quêtes, organisaties en speciale weken
om de afvalstroom tegen te gaan en in
te dammen.
Hoe kan dat eigenlijk? Werkt hier
diezelfde H. Geest niet meer?
Het gaat er op lijken, dat hier aan
miljoenen het geloof wordt ontnomen,
om het aan anderen te geven. Op het
in de afgelopen week te München ge-
DU
LONGUFUR TOTALE DU TUNNEL60 Mm ENVIRONbS
""DONT40Krp. SOUS LR MER
Een overzicht van het tunnelplan. Gelijk middenin in het Frans staat
•tuq Spwaa uvcuvvcn '-wq Spsaz laaciaSuo aiSua] ap jSovupaq uaaaSaSuon
•jatoai jaq uapuo
a o«6
Mr. Leo cC Er langer, voorzitter van de Channel Tunnel Company.
er/de een groot pakket aandelen van zijn vader, Baron d'Erlanger.
Het gevolg was Anneliese met haar
acht kinderen, waarvan de jongste iets
ouder dan een jaar is. Ze vertelde, dat
ze met de nachttrein in Florence was
aangekomen en niet in staat was geweest
onderdak te vinden in een hotel. Niemand
wilde haar met haar acht kinderen heb
ben. Of ze de nacht bij Maria Pia Vitolo,
zoals de naaister heette, mocht doorbren
gen? De naaister, wier man buiten de
stad werkt, stond haar eigen bed af, om
de jongste kinderen in staat te stellen,
wat nachtrust te genieten en haar twee
kinderen bleken bereid, hun bed eveneens
af te staan. Ze was blij, haar voormalige
werkgeefster een dienst te kunnen be
wijzen. Tevens vond ze het wel zaak, de
rust in huis zo gauw mogelijk te doen
wederkeren. Want zowat de hele huur
kazerne was door het ongewone rumoer
en in de gangen vertoonden zich steeds
meer nieuwsgierigen. Niemand begreep,
wat er aan de hand was. Maria Pia licht
te de mensen zo snel mogelijk in en wist
zich eigenlijk al direct voor een pro
bleem gesteld. Want het bevreemde haar
dat Anneliese juist naar haar toe geko
men was. Ze had toch ook naar de politie
of naar het een of ander klooster kunnen
gaan.
Desondanks zorgde ze de andere ochtend
dat er eten voor die negen extra mon
den was. Anneliese beloofde, alles te zul
len betalen. Maar ze moest eerst gaan in
formeren, of wellicht haar treinkaartjes
gevonden waren, die ze naar ze dacht, op
het station verloren had.. De treinkaar
tjes bleken voor goed verdwenen. Maria
om drie uur 's nachts wakker geworden Pia voelde er niet veel, voor, de moeder
met de acht kinderen nog langer in huis
te houden. Anneliese bezwoer haar, dat er
spoedig geld zou komen. Haar man was
al onderweg naar Florence. Mede hierom
besloot ze, met de politie over het geval
te gaan praten. Die spoorde na enkele
dagen een huis op, waar Anneliese met
haar kinderen onderdak konden krijgen.
Het was een oud, vervallen krot, be
woond door een loswerkman, die er in toe
stemde, enkele kamers af te staan, in de
hoop, te zijner tijd er enige vergoeding
voor te ontvangen. Toen de kinderen op
strozakken geinstalleerd waren, liet An
neliese ze achter, belovend spoedig terug
te zullen komen. Wanneer de oudste, Gio
vanni, dertien jaar zou zijn, op 24 mei,
zou ze beslist terugkomen, om hem en zijn
broertjes en zusjes af te halen.
De dagen verstreken. Annelies had er
een goed gebruik van gemaakt. Want ze
was in Florence verschillende kloosters,
weeshuizen en kindertehuizen afgegaan,
onderdak vragend voor haar kinderen. In
een klooster, waar de moeder-overste een
Duitse was, had ze al direct succes. Het
zou slechts voor korte tijd zijn, betoogde
ze overal. Zij en haar man moesten eerst
een stuk grond, dat ze bij Napels bezaten
verkopen en dan wilden ze een zaak be
ginnen.
Huilend naar bed.
Op 24 mei stond Giovanni voor een
raam van het kindertehuis, waarin hij
samen met een broertje was opgenomen,
er stellig van overtuigd, dat zijn moeder
nu eindelijk zou komen, met mooie ca
deautjes, zoals ze beloofd had. Des avonds
moest hij echter huilend naar bed. Zijn
moeder was niet komen opdagen
Het spreekt vanzelf, dat nu de autoritei
ten in de kwestie werden gemengd. Men
slaagde er echter niet in, Anneliese of
haar man te vinden. Er kwam bij de
Duitse moeder-overste uit Rome een kaart,
waarop Annelies haar smeekte, nog even
geduld te oefenen. Maar aan geen enkel
der adressen waar haar kinderen nu al
weken verbleven, stuurde ze enige ver-
gdeding.
Wanneer Anneliese of haar man niet
spoedig komen opdagen, zal de rechter
beslissen, of ze uit de ouderlijke macht
ontzet moeten worden en voor hun kin
deren een nieuw tehuis zal worden ge
zocht. Er is al iemand geweest, die een
der kinderen wilde aannemen. Dat was,
toen Anneliese nog in het krot huisde. Het
ging om de jongste, de vijftien maanden
oude .Ciro. Maar Anneliese had trots ge
weigerd. „Mijn kinderen af te slaan, zo
dat ze goed te eten en te drinken zullen
krijgen en een goed onderdak, is hetzelf
de als ze te verkopen. Ik verkoop mijn
kinderen niet
Of het echtpaar Varriale ooit zijn kin
deren zal komen halen, is een vraag, die
momenteel heel Florence bezighoudt.
Maar vooral de oudste uit dit zo jam
merlijk verongelukte nest, Giovanni, die
nu heel goed beseft, wat er gebeurd is
en maar niet kan begrijpen, dat zijn moe
der geen geld meer heeft, verkeert in
grote spanning. In Karlsruhe heeft het
hem nooit aan ook maar iets ontbroken...
K. H.
houden congres der werkgemeenschap
van christelijke werknemers verklaar
de pater Weidert uit Parijs o.a.:
De arbeiders in mijn land leven in
een wereld waarin alles wat de Kerk
vertegenwoordigt zijn betekenis heeft
verloren. God is niet louter meer een
probleem doch schijnt nutteloos, ja,
zelfs schadelijk te zijn.
Zo sterk is het gelukkig niet in alle
kringen en in alle landen. Maar een
vrijwel algemeen afzakken kan niet
worden ontkend.
Het lijkt ons goed op het Pinksterfeest
de Stichtingsdag der Kerk, de ernstige
situatie nog eens goed voor ogen te
stelten.
De Geest des Heren heeft de aarde
vervuld. Aldus begint de Introïtus. We
kunnen er dus ons voordeel mee doen.
Doch gelijk reeds hierboven werd ge
schreven: de tuin onzer ziel is vaak een
woestenij door de woekerplanten der
materie.
Het is daarom wel volop tijd om met
aandrang en bij herhaling de tekst van
de Collecte tot de onze te maken:
Geef, dat wij in dezelfde Geest de
ware wijsheid mogen bezitten en ons
altijd over Zijn vertroosting mogen
verblijden.
Maar ook de woorden der Sequentia
voor het Evangelie:
Heel, wie 's lichaams kracht verloor
Buig, wat ongebogen staat
Koester, wat van kou vergaat
Leid, wie bijster werd Uw spoor.
De H. Geest moet bij ons inwonen.
pan is er kans op de zoete vrede, waar
van in het Evangelie sprake is, de vrede
die bij alles, wat zij heeft te bieden, de
wereld niet geven kan.
Zuivering van hart vraagt de Kerk
in de Postcommunie en de bevruchting
door Zijn dauw.
Dan wordt Pinksteren een feest.
Dan wordt bewaarheid het visioen
van een pastoor van Ars, die eens ver
klaarde:
Van een ziel, waarin de H. Geest
woont, gaat een welriekende geur uit,
gelijk die van de wijngaard, die in
bloei staat.
De H. Geest rust in een zuivere ziel
gelijk in een bed van rozen.
Wat zou met een beetje begrip en in
zicht het aanschijn van de aarde kun
nen veranderen en worden vernieuwd.
Maria Pia Vitolo met vier van de acht te vondeling gelegde kinderen, die
ze enkele dagen bij zich hield: Roberto, 5 Ciro, 15 maanden; Francesco
en Maria, respectievelijk 4 en 3 jaar.
