De man die er zich niet aan hield, Trochut, won
our
de
rance
Onze ploeg ontkwam niet aan
de algemene matheid
Jongere renners krijgen juist
nu hun kans
Louise Brough, na vier titels,
strandde nu op de jeugd
Darlene Hard versloeg haar uit het achterveld
DE NEDERLANDSE EQUIPE
Geen belangrijke ver-
anderingen in de
ranglijst
De uitslagen
f 4^777
a/a AAf
^Ij
En morgen:
ENERVERENDE DAMES-DAG OE WIMBLEDON
Amerikaanse veteranen Mulloy en Patty
klopten nu ook Australische dubbel
Engeland juichte voor
Christine Truman
WOENSDAG 3 JULI 1957
PAGINA
- -»
Er kwam iets goeds
uit Saintes
Geruchten en dreigementen
Don Fédêrico trekt ten
strijde
Oude tactiek
i WvMÏ'iM uit het Pe'oton v'aron
Blunder
Goddet schrok er van
De zesde etappe
Groene trui
SOxheeftFrankrijk
Algemeen klassement
Ploegenklassement
COLMAR
Rouffac
Cernay
Belfort
ALKJincoprt
Choude- Clerval
- '-Roide
Beaume-les-Dames
font ome
ET. 8
4 - 7- '57 i
192 km
BESANQON
Ovatie voor miss Truman
Gibson niet in vorm
£en was
wapens
B 1 fTiïT"
het consigne naar Metz
Door MARTIN W. DUYZINGS
METZ, dinsdagavond.
Radio-Tour had niets
te meiden.
De karavaan was in
Linay.
Daar slingerde, in een
wolk van roestrood en
verstikkend stof, de
smalle weg zich in
honderd flauwe boch
ten door de laatste uit
lopers der Ardennen
om day orhlaag te
zakken, naar de Maas
vallei, waar de loom-
makende onweershit-
te, die ons sedert de
start in Charleroi reeds
had vergezeld, log en
tastbaar haast nog al
tijd hangen bleef bo
ven de weg en ooven
a signaler!", zei Radio-
de aangrenzende velden. „Rien
Tour.
'V.
de BRUYNE
Doch
die vim' Was er ®én 'n deze karavaan,
ten lm., blijkbaar wonderen verrlch-
Eei1 lange, volkomen onbekende
gionaal: André Trochut. Hij stamt uit
«l»i u André Trochut en men beweert.
zyn intelligentie van die aard is, dat
■u de relativiteitstheorie van dr. Albeit
Het was voor het eerst in deze 44ste Tour de France, dat
de menigte der Tour-journalisten wel tien minuten ach
tereen de doffe stem van Felix Levithan, Goddets naaste
Men beweerde, vanmorgen in Charleroi,
dat Sylveer Maes tot diep in de nacht
naar een reeks uiterst gezouten redevoe
ringen van de Hoge Pieten van de Belgi
sche wielerbond had moeten luisteren en
dat hij opgemelde Belangrijke Bonzen met
de hand op het bang-kloppende hart had
moeten beloven, dat hij de bittere Belgi
sche nederlaag van Charleroi vandaag zou
goedmaken met een offensief, waarvan
fen thuis in de „Vlaanders" straks, na de
volgende wereldoorlog, nóg overdreven
geschiedenissen zou kunnen vertellen.
Men fluisterde daarnaast, dat Marcel Bi-
dot, die opeens met heel zijn hebben en
zi.in houden aan de onoverwinnelijkheid
van Jacques Anquetil gelooft, hoewel de
blonde Normandiër nog altiH zal moeten
bewijzen, dat hij behoorlijk tegen een berg
op kan en dat hij er aan de andere kant
met enige spoed weer afkomt zonder daar
bij zijn gebeente en de omringende ravij
nen ernstig te beschadigen, men fluister
de, dat Marcel Bidot de -oes der zegepra
len nog wenste voort te zetten en dat hij
Anquetil vandaag nóg verderop wilde
schuiven in het algemeen klassement.
Zo startten we dan vanmorgen in Char
leroi met een karavaan vol geruchten en
dreigementen. En het was, nabij Mariem-
bourg, nog altijd op Belgisch grondgebied,
toen Sylveer Maes zijn „blauwe escadron"
inderdaad in het offensief joeg met een
strijdkreet, alsof hij bezig was met de
blote hand een menigte verderfelijke
apachen uit te roeien.
Fred de Bruyne demarreerde. Zijn
Ploegmaat Janssens, die ongetwijfeld tot
de betere natuurver
schijnselen behoort als
hij dezer dagen niét
als een vergeten dweil
van zijn fiets tui-
melt, hielp hem een
jÉÉV J handje. Doch de he
il®^ lf ren waren nog geen
twee kilometer ver, of
ze hadden al ontdekt,
dat hun demarrage
niet ver genoeg meer
reikte. De Franse na-
tionalen stuurden hun
halve ploeg achter de
Belgen aan: Anquetii-
persoonlijk, Bouvet
Mahé en Darriga-
de, Anquetil's boezem
vriend Bauvin, Forestier en Stablinski!
En hoewel de Belgen nog wat hulp kregen
van Daan de Groot, Kersten, Rolland,
Nencini en wat onbeduidende regionalen,
mul eren nauwelüks hun geestdrift te stl-
De zaak liep dood! Voor zover men het
nog met wist, had men kunnen zien, dat
meer dan drie-kwart van de overleven
den zich onderhand zó kruisdol heeft ge
draaid, dat iedere demarrage praktisch
gedoemd is prompt te overlijden, als het
peloton er steeds „en masse" gedurende
vijf volle kilometers in alle ernst zich
mee bemoeit.
(3?? beurt was aan Fédêrico Bahamontes.
gel^™rt u dat> slechts enkele dagen
de Fédêrico met alle geweld in
Pes ru a!lers"wagen wilde en dat men hem
Luis p.A °P de fiets kreeg nadat Don
mers z']n Ploegleider, drie volle em-
wielerbnn^ water namens de Spaanse
van de m ovrr het opgewonden hoofd
Sedertd,^ uit Toledo had leeggegoten,
meer. 's A was Bahamontes de oude niet
zijn soifrr,V°nc1s' in zUn hotel, maakten
hem weer «Ufs, vele overuren teneinde
wat moed rachf in zijn spieren en
Doch vanmnrom" smalle hoofd te pompen.
Don FéSo inaLhetdan zo ver, dat
vriendelijke woorden6'ïchto6"1 W6er d"e
Puig Uitsprak en er zito h n LuiS
dat een vriendelijke Do" Fêd!" geweest-
matisch ook altiid epn r:co auto-
Fédérico betekende. S êrlijke Don
Er was, vlak voor de Franse
vmmg heilinkje, dat de Ardent *55
^T'lzf van afscheid achterna gezonden
hadden- Daar op de Cote du Bois Bruly
na 44 kilometer, was het, dat Bahamontes
oe superklimmer, die, als hij er zin in
heeft, in staat moet zijn om zelfs Charly
Gaul aan mootjes te rijden, demarreerde
met het voornemen eindelijk vandaag
eens voor een Spaanse triomf te zorgen,
«iv. inderdaad als eerste boven,
aoch hij hadde sprinter Darrigade
aan zijn wiel en de Spaanse demarrage
nad nooit meer dan 150 schamele meters
voorsprong opgeleverd.
„,5°k Bahajnontes begreep, dat hij nog
alvnr!,enV° _,de laPPenmand zou moeten
alvorens hij de schade, in de eerste et.ap-
bnv,v ger.°.Pen' min ot meer hersteld zal
jalt?en' ,HP üet zich dan ook braaf terug-
r en ln het peloton en kwam voor de
stuk ^an. deze dag- zoals z0 velen, in het
UK met meer voor.
medewerker, niet meer hoorde en dat we, terwijl traag de
karavaan nu naar het zuiden kroop, alleen maar naar de
in de luidsprekers van Radio-Tour blijkbaar onvermijde
lijke, zij het oorverdovende kennel voi dol-geworden
Mexicaanse honden zaten te luisteren.
Er lag, na alle strijdgewoel der eerste dagen, opeens een
vreemde, dreigende, haast angstwekkende stilte over de
karavaan. De stilte herinnerde aan de goede dagen van
weleer toen, in zo'n Tour de France, de H.H. Renners
vóór start van iedere etappe zorgvuldig het weerbericht
en de temperaturen plachten te bekijken en zy het strijd
gewoel in de hondsdagen gaarne overlieten aan, helaas
lang verdwenen lieden als Kebail en Abd-EI-Kader Zaaf.
Het circus hield zijn pauze. Het mocht waar zijn, dat
Jacques Goddet die, naar men zegt, 's nacht tot aan het
prille ochtendgloren koortsig in zijn ledikant ligt te
woelen als hij overdag niet zeven volle uren lang naar
een gezelschap ploeterende wielrenners heeft mogen
staren, tegenwoordig zo royaal niet meer is met de rust
dagen, zodat deze karavaan, gehavend, gekreukt en op
tal van plaatsen op sterven na overleden tot zaterdag
in Thonon-les-Bains zal moeten wachten alvorens men
bereid is haar een vol etmaal rust te gunnen het is
óók waar, dat zo'n Tour-karavaan, als het er op aankomt,
veel béter dan Jacques Goddet weten kan, wanneer
precies het tijdstip gearriveerd is, waarop men geen enkele
jacht, geen enkele demarrage meer verdragen kan.
Dit was zo'n dag.
Einstein niet al te best van een derailleur
kan onderscheiden; en het is best moge
lijk, dat ge na afloop van deze Tour nooit
meer van André Trochut, de onbekende
regionaal uit Saintes, gaat vernemen.
Maar vandaag, in deze zesde etappe van
de 44ste Tour de France, waarin zelfs de
cracks, die ons nog resten, voornamelijk
opvielen door een doffe machteloosheid,
vandaag won André Trochut, voor wie ze
hier aan de finish in Metz slechts een ma
ger applausje over hadden, niet alleen de
etappe, doch ook, met algemene stemmen
van de jury, de honderdduizend frank
voor de strijdlustigste man van de dag.
Hij had, Trochut, zijn eerste flits strijd
lust getoond toen hij bij het passeren van
de grens op zijn eentje aan de haal ging
en hijdaarmee Marcel Bidot royaal
de kans bood om ook in deze etappe, ge
woontegetrouw alles te winnen wat er
maar te winnen viel. Want men had hem
niet alleen gelaten. De Oostenrijker Chris
tian die tot nu toe, praktisch zonder hulp
van de Zwitserse ploegmaten werkelijk
voortreffelijk rijdt, was hem achterna ge
sprongen in gezelschap van de Italiaan
Baffi en vervolgens waren zowel de regio
naal Anzile als de Franse nationalen
Mahé, Bouvet en Bauvin achter Trochut
aangegaan.
De heren gingen dóór. Ze namen al
gauw anderhalve minuut op een groepje,
waarin Piet van Est de heren Nencini,
Dotto en Stablinski
vergezelde. En nadat
vervolgens ook An-
MiaüMiW'i quetil en Darrigade
t I.- weggesprongen in
gezelschap van de
dappere, taaie Bre
ton Thomin (die ook
vandaag zijn groene
trui redde), doch met
achterlating van alle
voorradige Belgen
haastte Marcel Bidot
zich naar voren om
zich te bedienen van
een oude tactiek, die
destijds, nu al weer
enkele jaren geleden,
door Rafaël Gemini-
ani en de „boze beul"
Brambilla uitgevon
den werd. Die tactiek
is doorzichtig, doch
zij werkt soms!
prima.
Marcel Bidot speel
de het praktisch vol
gens het boekje. Hij snelde naar voren
verzwakte opzettelijk de kopgroep door er
Bauvin en Stablinski uit terug te trekken
met de opdracht Anquetil en Darrigade
vervolgens te helpen de kopgroep te be
reiken en dan vol-gas door te gaan.
AnnnÜfn' 1!elfLés: Mnrcel Bidot had zowel
turf Darngade overschat. Terwijl
hij n zijn Peugeot naar voren loeide om
hulp voor het tweetal te halen, bleek het
duo al aan het eind van zijn Latijn, liet
het zich terugzakken in het peloton, waar-
JOSEPH THOMIN
Groene trui
De Franse regionaal André Trochut,
winnaar van de zesde etappe.
na Marcel Bidot méér dan tien minuten
nodig heeft gehad om Bauvin en Sta
blinski, die nu voor niets de kopgroep
verlaten hadden, duidelijk te maken, wét
hij nu precies bedoeld had!
Het was op dat moment, dat Marcel
Bidot door een tactische blunder de kans
op de etappe-zege verspeelde. Het was op
dat ogenblik ook, dat Mies Stolker, die
wel eens betere dagen heeft beleefd, het
contact met het traag voortzeulende pe
loton verloor en hij terecht kwam in een
groepje dat, onder aanvoering van het
stoffelijk overschot van Roger Hassenfor-
der, hier in Metz met royaal een half
uur achterstand over de eindstreep kwam
kruipen. Het was tenslotte op dét mo
ment, dat André Trochut al weer zat te
broeden op een nieuwe demarrage, die
ons een nieuwe kopgroep bezorgde, waar
in Anquetil nu persoonlijk enige rivalen
als De Bruyne en zijn eigen ploegmaat
René Privat in bedwang zat te houden.
Ook dét feest ging niet door. Doch drie
kilometers nadat deze kopgroep door het
leloton was gehaald en het er naar uit-
dat we deze etappe voor de ar
seling eens met een dode promenade en
met een massasprint zouden gaan beslui
ten, ging Trochut opnieuw aan de haal:
ditmaal in gezelschap van de oude rebel
Lauredi en twee andere regionalen, Ber-
tolo en Groussard.
Jacques Goddet schrok er kennelijk van.
Via de boordradio uit zijn wagen kwam
een speciaal bericht
voor Marcel Bidot.
hem er speciaal op
attend makend, dat
Lauredi (de voor
malige vijand van
alle Franse nationa
len ontsnapt was.
Doch Marcel Bidot
deed, alsof hij geen
Frans meer ver
stond en liet die vier
regionalen maar be-
tijen. Het peloton
NELLO LAUREDI stond stil, zoals dat
Eindelijk ontsnapt, heet.
Het leidende viertal reed er, zonder
een record-moyenne te draaien, royaal
vijftien minuten uit en het gaf tenslotte
slechts wat terrein pr\js aan drie andere
moedigen (Baffi, Mahé en Rohrbach), die
hun tegenaanval veel te laat hadden in
gezet, zodat ook zy niet verhinderen
konden, dat Trochut in een der lang
zaamste sprints, die ik ooit zag, deze
etappe won vóór Groussard, Bertolo en
Lauredi.
Tien minuten later veroverde Baffi dan
vóór Mahé en Rohrbach de vijfde plaats,
waarna we nog vijf minuten moesten
wachten alvorens Christian met de acht
ste plaats aan de haal giug, een halve
minuut vóór Darrigade op zijn akkertje
de negende plaats zou veroveren in de
massasprint van 'n peloton, waarin men,
op Stolker na, ook alle Nederlanders kon
aantreffen.
De uitslagen van de zesde etappe luidt:
1. Trochut (Z.W.-ploeg) 6.29.54 met'bonifi
catie 6.28.54; 2. Groussard (Westploeg) z.t.
met bonificatie 6.29.54; 3. Bertolo (NoorJ
Oost Centraal) 6.29.54; 4. Lauredi (Zuid
Oost) z.t.; 5. Baffi (Italië) 6.39.39; 6. Mahé
(Frankrijk) z.t.; 7. Rohrbach (NOC) z.t.; 8.
Christian (Zwitserland) 6.44.07; 9. Darri
gade (Frankrijk) 6.44.31; 10. De Bruyne
(België) z.t.; 11. Thomin (West) z.t.; 12.
Wim van Est (Ned.) z.t.; 13. Baroni
(Italië) z.t.; 14. ex aequo het grote peloton
waarbij o.a. Walkowiak, Anquetil, Bauvin,
Bergaud, Forestier, Privat, Stablinski (al
len van de Franse national" ploeg), Jans
sens, Keteleer, Planckaert (allen van de
Belgische ploeg), Astrua, Defilippds, Nen
cini, Padovan, (allen van de Italiaanse
ploeg), De Groot, De J o n g h, Ker
sten, Piet van Est en Voort in g
(Ned.), Bahamontes, Lorono, Ruiz (allen
Spanje), Clerici, Hollenweger .Schellen
berg (allen Zwitserland), Picot (West),
Dotto (Zuidoost), Jean Bobet (lie de
France) allen in dezelfde tijd als Darri
gade 6.44.31, 79 S t o 1 k e r (Ned.) 7.03.53.
Van Geneugten (België), Annaert en
Graczyk (beiden NOC) overschreden de
tijdslimiet. Gibanel (Zuid West) startte
niet voor de zesde etappe.
Het puntenklassement luidt na de zesde
etappe: 1. Thomin (West) 69 p; 2. Schellen
berg (Zwitserland) SI p; 3. Picot (West)
89 p; 4. Forestier (Frankrijk) 91 p; 5. Bo-
ber (lie de France) 117 p; 6. W i m van
Est (Ned.) 120 p; Christian (Zwitserl.)
de Ronde oewonnen
12x heeft Beigie de
Rondeqewonnen
l5xheefH talie de
Ron de qe wonnen
3x heeft Luxemlxirg
de Rondeqewonnen
ca.l/2miljardmaal
Iwqrdtdenaamvande
winnaarvan deRonde
in de Europese pers
zonder hulp van zijn
ploegmaats is het
Voor een renner prac-
tisch onmogelijk om
de Ronde te winnen
METZ, dinsdagavond.
Dag zonder incidenten voor Oranje!
De Nederlande equipe, die in Charleroi een menigte vrienden en
familieleden achterliet, heeft vandaag gedeeld in de algemene matheid,
die slechts door enkele regionalen tenslotte doorbroken werd. Men noemt
dat een „da* zonder incidenten", waarbij we dan maar gemakshalve over
het hoofd zien" dat Mies Stolker in het algemeen klassement opnieuw een
half uur verspeelde.
De man uit Zuilen reed niet best vandaag. De broeihitte zat hem stevig
in de benen. Doch ongetwijfeld zou hij met het peloton hier m Metz zijn
gearriveerd, als hij zich niet er toe had laten verleiden om aan de staart
van het peloton te gaan hangen, waar men meestal niet de sterksten van
deze karavaan kan aantreffen.
Toen in een heilinkje, na rond 70 kilo
meter, het peloton even in brokken uit
eenviel. kwam Stolker dan ook In een
groepje van volmaakt lustelozen terecht.
Héél even vreesde men in het Neder
landse kamp, dat de Zuilenaar de controle
hier in Metz niet meer op tijd zou kun
nen halen. Toen hij echter hier in Metz
arriveerde had hij nog altijd ruim negen
minuten in de hand en bovendien was
hij een wijze, zij het pijnlijke les rijker.
Het eerste, waar Kees Bellenaars van
avond de jongeren op wijzen moest was,
dat deze Tour onderhand kennelijk in een
stadium is gearriveerd, waarin men van
enkele zijden pogingen zal doen, om de
strijd om de gele trui tot aan de voet
van de Alpen te neutraliseren. Dat
de etappe van vandaag leerde het biedt
niet alleen de Franse regionalen, doch
ook de buitenlanders, die in het alge
meen klassement geen vooraanstaande
plaats innemen, een kans op succes.
Vooral wanneer knapen als Plet de
Jongh of Jaap Kersten die, in tegenstel
ling tot Wim van Est, Voorting en Daan
de Groot niet geschaduwd worden, toe
vallig met de kopgroep mee waren ge
gaan, dan zouden zij nauwelijks moeite
hebben gehad om hier eveneens met vijf
tien minuten voorsprong te arriveren.
MICHEL STOLKER
Kijkt niet op een half ivurtje
De Nederlandse ploeg schijnt tot aan
de voet der foergen inderdaad door de
grootste moeilijkheden heen en in het Ne
derlandse kamp leeft de overtuiging, dat
het nu onderhand hoog tijd wordt, dat
we eens een ernstige gooi naar een etap
pezege gaan doen.
A
Een van de vele kopgroepen, die op
weg naar Metz vergeefs iverden ge
vormd. Ook dit groepje, dat in de
huurt van Charleville aan de kop
lag, moest later voor het peloton
capituleren.
127 p; 8. Nencini (It.) 131 p; 9. Anquetil
(Frankrijk) 133 p; 10. Keteleer (België)
137 p; 13. De Jongh (Ned.) 174 p.
De prijs voor de grootste pechvogel
werd toegekend aan Ginabel, die wegens
een val op maandag in de etappe naar
Metz niet kon starten.
De prijs voor de strijdlustigste renner
werd toegewezen aan Trochut, de win
naar van de etappe.
Het algemeen klassement na de zesde
etappe luidt: 1. Anquetil (Fr.) 32.42.03; 2.
Janssens (B.) 32.43.04; 3. Forestier (Fr.)
32.45.20; 4. Privat (Fr.) 32.45.32; 5. Schel
lenberg (Zw.) 32.46.12; 6. Walkowiak (Fr.)
32.46.25; 7. Picot (West) 32.47.43; 8. Thomin
(West) 32.47.49; 9. Bauvin (Fr.) 32.47.57; 10.
Jean Bobet (lie de France) 32.48.29; 11.
Ba rone (lie de France) 32.50.20; 12. Chris
tian (Zwits.) 32.50.32; 13. D a an d e G r o o t
(Ned.) 32.50.44; 14. Bahomontes (Spanje)
32.51.21; 15. Astrua (Italië) 32.51.42; 16. Dot-
ti (Zuidoost) 32.52.03; 17. Defilippis (Italië)
32 52 38; 18. Lauredi (Zuid Oost) 32.52.42;
19 Nencini (Italië) 32.53.16; 20. Bober (lie
de France) 32.54.32 23. Wim van Est
(Ned.) 32.57.14; 34. De Jongh (Ned.)
33.03.26; 40. Voorting (Ned.) 33.08.24;
52. Piet van Est (Ned.) 33.20.25 60.
Kersten (Ned.) 33.23.11; 80. Stolker
(Ned.) 33.51.49.
Het ploegenklassement van de zesde
etappe luidt: 1. Noord Oost Centraal
19.54.04; 2. Frankrijk Zuidwest 19.57.56; 3.
Frankrijk West 19.58.26; 4. Frankrijk Zuid
Oost 19.58.56 5. Ex aequo Frankrijk en
Italië beide 20.08.41; 7. Zwitserland
20.13.09; 8. Ex aequo België, lie de France,
Nederland, gemengde Luxemburgse
ploeg en Spanje alle 20.13.33.
Het algemeen ploegenklassement na de
zesde etappe luidt: 1. Frankrijk 97.29.4fS,
2. Frankrijk West 98.11.26 3. Italië 98.18.16;
4 Zwitserland 98.22.10; 5. Nederlanid
98.22.24; 6. België 98.22.51; 7. lie de France
98.29.52; 8. Noord Oost Centraal 98.32.(0;;
9. Frankrijk Zuidwest 98.34.16; 10 Fran
krijk Zuidoost 98.40.48; 11. Spanje 98.59.04;
12. Gemengde Luxemburgse ploeg 99.54.22.
Van onze tennismedewerker__-T
WIMBLEDON, cKnsdag.
Van de eerste tot de laatste van de 38 gaines van de kwartfinale tussen
het 16-jarigv Engels meisje Christine Truman en de tweemaal ouders (32)
en tienmaal meer ervaren Amerikaanse mevrouw Pratt hebben de toe-
schouwers spanning en heeft het overwegend Engelse contingent angst
doorleefd. Maar tenslotte, nadat de 5-2 van de derde set geslonken was
tot 5—4, tot drie kansen voor mevrouw Pratt om het 5—5 te mal en,
tenslotte versloeg een korte cross-forehand de Amerikaanse definitief en
in het centrecourt dreunde en weergalmde een ovatie zoals er m dit jaar
nog niet is geweest. Tennis-EngeJand kende na jaren ein e ij weer eens
de luxe van een speelster, een zestienjarige nog wel, in de laatste vier.
Maar naast dat eclatante opkomen van de jeugd stond een afscheid van
een oudere generatie, van de eens zo glorieuze, viermalige kampioene,
Louise Brouvh. Zo voltrekt zich ook in tennis het onvermijdelijke. Maar
er is dit verschil dat het spel van deze ex-kampioene m vroegere jaren
thans door geen enkele der tegenwoordige speelsters geevenaard wordt,
wie van haar nu ook de titel zal gaan winnen.
De uitslagen waren:
Damesenkelspel kwarteindstrijden: mej.
Hard (Am.) verslaat mej. Brough (Am.)
6—2 6—2; mevr. Knode (Am.) versl. mej
Reyes (Mexico) 6—4 6—2; mej. Truman
(Eng.) versl. mevr. Pratt (Amè) 9—7 5—7
6—4; mej. Gibson-(Am.) versl. mei Rev-
nolds (Zuid-Afr.) 6—3 6—4.
HerendubbeJspel kwarteindstriiden- Mul
loy en Patty (Am.) versl. Anderson en
Cooper Austr. 6—3 6—3 6—0; Fraser en
Hoad (Austr.) versl. Franks en Green
(Am.) 6—1 6-3 10-8. 11
Louise Brough, zij mocht dan in ae
vorige vier ronden geen enkele set afge
staan hebben (evenmin als Althéa Gibson),
zij kwam nu voor een puzzel te st.aan
tegenover een landgenote, Darlene Hard,
die al het natuurlijke, aan het ae' z0
avontuurlijke van haar spelaard bhjxbuai
welbewust teruggedrongen had, die er
daarom op moest speculeren dat net wis
selvallige en onzekere van het spel uit het
achterveld haar basis zou moeten zijn. En
dat dit inderdaad het geval bleek, was de
grote verrassing èn voor de toeschouwers
èn voor Louise Brough.
Zij verwachtte de aanval en die kwam
niet. Zij kreeg een Hard te bekampen die
merendeels in het achterveld bleef, en die
haar inviteerde, noopte om zelf de aanval
te zoeken, en daarin was Brough te ner
veus. Zij maakte de indruk van de oudere
speelster die elke kans moest grijpen en
daarin was zij te haastig.
Listig exploiteerde mej. Hard dit,
afwisselend zacht en hard, kort en lang,
spelend met de beheersing die niemand
ln haar vemoed had. Er was geen morele
capitulatie bfj mej. Brough, niet in het
minst, maar ln de haar afgedwongen
aanval kwamen regelmatig èf de mis
sers óf de Hard aangeboden, dankbaar
aanvaarde kansen: 62 62. Het lange
applaus was niet louter piëteit, het hield
ook eerbetoon in.
Inderdaad, het was een ovatie welke
«barstte toen eindelijk, eindelijk de
oannlng van bijkans twee uren spelen
verd opgelost door de slag. waarop het
oei van het schoolmeisje Christine Tru-
ian vooral berust: de forehand. Een
vatie welke eerbetoon inhield voor beide
ladiatrices, waarin ook gezonde sportieve
ationale Britse voldoening lag. Tennis-
"ngeland hier vertegenwoordigd, voelde
'at het weer meetelt in de huidige ten-
iswereld, het voelt zelfs oude glorie op-
wen, want meer dan twintig jaren is net
eleden dat een speelster of speler in de
ratste vier van Wimbledon kwam. En nu
°n zestienjarige!
Ontlading van de spanning, ja. Daar-
'n werd ieder meegenomen. Spanning
foor de aard van de strfjd: de onophou
delijke, onversaagd aanvallende Ameri
kaanse, met aldoor de lage slice, met de
volley tot in de laatste game, met een
enorme wil vefgehouden, de passings
en lobs en de achterstand ten spijt.
Spanning niet door spel van topklasse,
maar wel door het wisselende beloop,
door het wisselend terugkeren van kan
sen. door het verloren gaan en het her
winnen daarvan Games gewonnen op love
daarop verloren op love, maar niet door
de monotone overheersing van de service.
Die telde nauwelijks mee. Wél door het
grijpen van elke kans die de forehand
aan Truman bood. wel door het zoeken
van de backhand, die echter ook uit kon
schieten, wel door die buitengewone nét-
aanval, de voley en als die eens haal
baar was het schot van de drive of de
lob. En de grote lijn van tactiek, van de
strategie, werd doorkruist, menselijk,
door speculatieve slagen en missers. Elke
game had zijn waarde en die waarde
wisselde steeds. Dat de zestienjarige
onder dat alles koel bleef, ook toen tijde
lijk haar forehand faalde, was iets won
derlijks. Het was tenslotte haar debuut
op het centrecourt.
Matig begon zij,''doch na 02 begon de
drive goed werk te doen.
Via 32 werd het 34, 44 en na ze
ven deuces met wisselenijde advantages
45. Een lovegame met waarlijk een per
fecte volley gaf mejuffrouw Truiman 5—5,
daarna 6—S. Maar de set kwam niet. In
tegendeel, een op love verloren service
gaf 66. Na 77 een rake afstraffing van
het gewaagde oplopen van mevrouw Pratt
en met een beheerste passinb de set: 97.
Dat leek de klap voor mevrouw Pratt.
Haar aanval .minderde iets, haar volleys
waren haalbaar: 31 4—1 voor mejuf
frouw Truman. En toen, opeens, een
falen, voluit falen van haar forehand:
44! Maar geen morele reactie. Het win
nen van de service van mevrouw Pratt
na zes deuces gaf 5—4. De zege? Integen
deel: een op love verloren servicegame.
En alle reserves inzettend, met alle vin
nigheid vollerend, won mevrouw Pratt
de set: 7—5.
Om dan in de derde via 22 de onver
wachte opleving te ondergaan van het jon
ge meisje, dat opeens haar drive-scherpte
terugvindt, de lob inzet en op 52 komt!
Om daarna zonder een enkel matchpoint
twee games te verliezen, kansloos tegen de
weer scherpe slices en volleys van de
Amerikaanse. En dan op 54 een game
waarin de veine met haar is: op 30.40 een
lob die het wit van de lijn doet opstuiven.
Op de twee andere gamepunten van de
Amerikaanse slaat dan de volley tegen
de band. En dan, na een jagende ralley,
de kans voor de cross-forehand van me
juffrouw Truman, en die is voor mevrouw
Pratt onhoudbaar: 64.
Matig speelde en won het Amerikaan
se negerinnetje Althéa Gibson (29 jaar
toch al) van de 18-jarige Zuidafrikaanse
mejuffrouw Reynolds 63 64. Goed, met
wisselend laag en hoog spel haalde de
ervaren mevrouw Knode de ook 18-jarige
Mexicaanse mejuffrouw Reyes uit haar
ritme: 64 62.
De geplaatste Australiërs Cooper en
Anderson werden, de verrassing in he
ren-dubbel!, kansloos geklopt door de
veteranen Patty en Mulloy: 63 63
60! Anderson bleek hopeloos uit vorm,
Cooper spaarde zich blijkbaar voor het
enkelspel, voor de titel.
In het gemengd dubbelspel (de laatste
acht beginnen te naderen) vertoren mevr.
Thung en Van Dalsum in de tweede ronde
van het Braziliaanse paar mejuffrouw de
Amorim en Fernandez: 46 36. Zij
speelden geenszins slecht, maar sluiten
deed de combinatie niet. En Fernandez
bleek ziin kansen uitstekend af te maken.
In de troostwedstrijden moest mevrouw
Van der Storm Verstek laten gaan: het
gezin stedt ook zijn etsen,
Drie reuzen van Wimbledon; boven: de
Zweed Sven Davidson, die zich ten kos
te van de Amerikaanse veteraan Vic
Seixas in de halve finales plaatste en
daarin de enige Europeaan is; midden:
de Australische jeugdspeler Neal Fra
ser. die de andere Zweedse kandidaat,
Vlf Schmidt, uitschakelde; en onder: de
titelhouder en opnieuw Australie's fa-
voriet Lewis Hoad, die door een zege op
zijn landgenoot Rose in de demi-finales
kwam. De vierde man, die niét op de
foto voorkomt, is de Australiër Cooper;
ttt wellicht wordt hy de winnaar
