Italiaanse
zege
in Briancon
leiderstrui voor Anquetil
Eerste Alpen-etappe zonder
kleerscheuren doorgekomen
Wout Wasftmans zou een kans
hebben gehad
Schalk Verhoef nam op tweede
dag zehratrui van Wuyts over
our
de
rance
DE NEDERLANDSE EQUIPE
Ronde van Zeeland
MARSEILLE
Wim van Est eerste
Nederlander
o
Eu morgen:
ET. 12
CANNES
„Theo Middelkamp" leidt hij ploegen
DE UITSLAGEN
MAANDAG 8 JULI 1957
PAGINA 6
Angst en routine
lil
1111
Alpen-paniek
Geen oude stijl 1 van de, 'amste kar,i
Avanti!
Nencini demareert
Groene trui
Bergklassement
Ploegenklassement
Fiets in tivee delen
iusqt
°ntvany
Algemeen klassement
ALFREDO BINDA
De baas gaf het signaal
9- 7-'57
239 km
Roquevaire
Ste. Maxime?
Col de TEspigouller 728m
^,Col de t'Anges 2l7m
Ie Beausset A
HvereL^Jr
üubagrre
Col de Grattelóup
Toulon
Geen super-klimmers in rauwe
enkarwei
BRIANgON, zondagavond.
Door Martin W. Duyzings
Er stond een eenzame gendarme in Frontenex
De karavaan leek daar verdwaald. Ze was, dicht opeen
en in gesloten gelederen, omlaag gekomen van de Col de
Tamic, aarzelend, voorzichtig, alsof ze vermoedde wat
haar voor Frontenex zou wachten.
Men had ons gewaar
schuwd. Gisteravond nog,
toen we in Thonon-les-
Bains onze rustdag afslo
ten met een mateloos on
weer, dat het anders zo
vredige Lac Léman veran
derde in een wild-kokende
driftig-schuimende zee
waarop, klein en eenzaam,
een verdwaald motorjacht
lichtkogels lag af te vuren,
die verloren liepen in het
geraas van regen en don
derslagen.
Jawel: men had ons gewaarschuwd. Ook vanmorgen nog,
De karavaan had dat stenciltje, ge
woontegetrouw, weggesmeten, omdat het
naar de ervaring heeft geleerd, veel be
ter is, d^ men zich niet zenuwachtig
maakt alvorens men een hairpin overslaat
of men zich zelfs in een koel, doch onge
zellig ravijn opvouwt teneinde aldaar op
de dokter en op de vertegenwoordiger
van de levensverzekeringmaatschappij te
gaan wachten; en déardoor kwam her,
dat het was, alsof we daar bij Frontenex
de verkeerde weg hadden ingeslagen en
wij vervolgens met heel dat bonte circus
van Jacques Goddet terecht gekomen wa
ren op een onbewoonde planeet, waar ze
net het antidiluviaanse tijdperk achter de
rug hadden.
De weg liep daar dood in Frontnex.
Wat er voorbij die eenzame gendarme,
die er uitzag alsof hij daar juist bij wijze
van vergissing was aangezpoeid, nog
restte, was een afschuwelijke woestenij,
waarin de Isère, die dat een week of drie
geleden allemaal veroorzaakt had, nog
altijd grauw en woedend voortbulderende
alles uithollend, alles vernielend op zijn
weg.
Zo moet het in de oertijd in de Tour
de France zijn toegegaan. Auto's die. in
een verstikkende stofwolk hun veren en
schokbrekers vernic'end, hun weg zochten
tussen de stenen, welke de Isère tot ver
buiten haar bedding heeft gesmeten. Ken
ners, die voortkropen met grauwe, door
het stof onherkenbaar geworden egale
gezichten, met van dorst en koorts reeds
lang gebarsten lippen, traag vorderend
van valpartij tot valpartij en zo nu en
dan gedwongen uit het zadel te gaan ten
einde, met de fiets op de nek, ten num
mertje hink-stap-sprong weg te geven in
een landschap, zó dood, zó dor, zo naar de
keel grijpend, dat zelfs het Franse pubnek,
dat in zo'n Tour gaarne bereid is om tot
helemaal bovenop een bevroren Alpeniop
te klimmen teneinde wat sensatie te kun
nen bezichtigen, de streek vermded als
heerste er de pest.
Daar, aan de boorden van de Isèr=,
tvaar de uitgeholde weg nog slechts te
zweven hangt boven de woedend brullen
de rivier, waar men zich afbeult in üe
strijd tegen iedere steen, iedere stroom
versnelling, iedere verraderlijke uithol-
ling-overdwars, waar men een keurige
kans loopt ieder ogenblik een, vrolijk op
de lauwe bries in
het afschuwelijke
landschap heen en
weer zwiepende tele
foonpaal op zijn ach
terhoofd te krijgen,
daar heb ik Gastone
Nencini, de Italiaan
die vele uren later
hier in Briangon, in
de schaduw van de
oude citadel die. nog
altijd, trots en onge
naakbaar het Alpen
landschap beheerst,
zegevierend in de nexcint,
armen zijner land- Italiaanse triomf
genoten zou gaan,
van dichtbij aan het werk gezien.
Een in angstige krampen vertrokken
gezicht, een lichaam, dat honko-bonkend
over de keien ging, handen die zich
krampachtig klemden om een, reeds krom
getrokken stuur en angst!.... angst!
doodgewoon angst!
En misschien kunt u nu wel begrijpen
waarom ik Gastone Nencini 20 bewon
derd heb, toen we, twee uren later, met.
„Pepijn de Korte", onze volgwagen. die
vandaag te midden van de vijandelijk
heden ook wel enige minder belangrijke
onderdelen op het slagveld achterliet,
achter dezelfde Gastone Nencini omlaag-
gierden van de, nog steeds, onder ijs en
sneeuw bedekte top van de Galibier: om-
laag, naar het dal van Briancon! Alles
vergetend, alles riskerend, omdat hij we
ten kon dat hier in Briangon, zoals ieder
jaar sedert de grote dagen van Bartali en
Coppi, vele duizenden Italianen, gaar ge
stoofd doch nog altijd vurig, op de Ita
liaanse triomf stonden te wachten.
Er was een moment in die afdaling,
waarbij de kleine Belg Marcel Janssens
een hairpin binnendoor nam en waarbij
hij zonder meer zijn nek en die van
Nencini riskeerde. Nencini moest daar
door wel buitenom. Hécl even zag men
hoe hij, met misschien wel meer dan
zeventig kilometer per uur op die bocht
aangierend, moeite had om zichzelf in
balans te houden; héél even zag men,
hoe dat kleine, ranke, nauwelijks negen
kilogram wegende fietsje van de Ita
liaan dreigde weg te glijden in het
vóói de start in Thonon-les-Bains, toen het eindelijk of
ficieel werd, wat we sedert gisteren allemaal al wisten:
dat Fred de Bruync het zekere voor het onzekere geno
men had en dat hij een vliegtuig naar Brussel geprefe
icerd had boven de verdere verschrikkingen van deze
Tour; cn dat Don Luis Puig, de Spaanse ploegleider, die in
alle opzichten een welopgevoede senor en geen ver
dwaasde wielersportmaniak schéén, de arme Fédérico
Bahamontes toch met een spuitje vol opwekkend vergif
had bewerkt, weshalve, als het allemaal volgens het boekje
cn de reglementen gaat, Don Luis Puig een dezer dagen
wel zijn koffers zal moeten pakken teneinde naar Valen
cia af te moeten reizen, waar hij zijn comfortabele villa
wel zal moeten barricaderen, als hij niet het lijdend
voorwerp wil worden van een uitvoerige lynchpartij.
Men had ons namens monsieur Goddet, die dit jaar
blijkbaar al genoeg stoffelijke overschotten heeft gezien,
een keurig gestencild briefje in de hand gedrukt met het
vriendelijke, doch dringende verzoek niet alleen in de af
daling van de Taimié enige aandacht te willen besteden
aan de ons omringende ravijnen, doch bovendien te wil
len uitkijken naar enige „gevaarlijke passages" in het dal
van de Isère.
huid en haar zouden worden verslon
den?
Hoe lang is het geleden, dat een be
scheiden Vlaamse boerenzoon als Marcel
Janssens, die stellig niet als een super
klimmer in de wieg is gelegd en die in
de dagen van Coppi en Bartali en Koblet
a e.trallinht r'onVitc in
MARCEL JANSSENS
Zo was het een week geleden
in zo'n Alpen-etappe wellicht r'echts in
het midden van het veld te vkwen ware
geweest, er in slaagde, hier in Briangon
mét de triomfator te arriveren?.:.. En
hoe lang is het geleden, dat wij op de
top van de Col du Galibier, rillend tus
sen de metershoge ijsmuren, die ons ge
durende tien onbetaalbare minuten ein
delijk wat koelte schonken in een hitte
golf die ons vandaag zelfs tot op grote
hoogte was blijven vergezellen, daar
slechts tien minuten behoefden te
wachten om de laatste man van onze
Nederlandse equipe, hijgend en bleek,
wankelend en als in trance tastend naar
zijn versnellingshendel over de top zagen
komen om vervolgens, in een gewoonte
gebaar, dat ge iedere renner op zo'n
'bergtop ziet maken, zijn voetriempjes
nog eens extra aan te trekken alsof dat
méér veiligheid biedt in de dolle afdaling,
die komen gaat?
Men had het ons voorspeld. Het zou,
bij gebrek aan super-klimmers, een zeer
merkwaardige Alpen-etappe worden en
dat bleek een van de weinige vco'spel-
lingen in deze Tour te zijn, waarop men
inderdaad bouwen kon.
Wat ons in deze karavaan aan betere
klimmers nog restte Dotto, Bauvm.
Lauredi, Lorono en Huot 'was vrij
dagavond meer dood dan levend in
Thonon-les-Bains gearriveerd en de
vraag was, of de soigneurs door ander
half etmaal in hun troetelkinderen te
kneden, er wel in geslaagd waren de
heren nieuw leven en nieuwe aanvals
drift in te pompen.
Voorlopig geloofden de klimmers daarl
zelf stellig niet aan. Zij deelden kennelijk!
met de rest van
A-"'
doorweekte asfalt van de weg. Wat er
achter de rand van die weg dreigde was
een afgrond van wellicht mcér dan
tweehonderd meter diep. De Italiaan,
diep gebogen in zijn stuur, keek er niet
eens naar om. Hjj maakte slechts een
routine-greep naar zijn rem, zodat we
tot in onze volgwagen zjjn verbrande
remrubber konden snuiven. Toen had
hjj zich zelf en zijn fiets weer onder
controle cn raasde hjj voart, op weg
naar de volgende hairpin, op weg naar
het volgende risico, op weg naar de
overwinning.
het peloton in een
algemene Alpen-
paniek en hoewel
we na een kilo
meter of dertig nog
een paar demarra
ges bezichtigen
mocfr'en (Wim van
Est was een van
de overmcedigen.
doch men bracht
hem onmiddellijk
tot bedaren) en
hoewel ook op de
slechts 900 meter
hoge Col de Tamié
1 (die we toevallig
J nampn waf. E?P-
Zo góat dat in een Alpen-etappe.
Zo ging dat zélfs vandaag, ook ai was
het voor het eerst sedert jaren geen
Alpen- etappe in oude stijl.
Hoe lang is het geleden, dat de niet-
klimmers in de karavaan geduldig toe
lieten, dat de klimmers een peloton con
troleerden en in bedwang hielden ge
durende meer dan honderd vlakke kilo
meters? Hoe lang 'is het geleden, dat
zelfs de rebellen in deze karavaan zich
rustig naar de wens van de klimmers
voegden en dat zij de eerfste hairpin in
de bergen geduldig afwachtten met een
behoorlijke kans dat ze vervolgens met
schermutseld
werd, waarbij de
kleine Fransman
Bergaud als eerste
over de top gir.
en waarbij voort,
de Belg Janssen
voor 't eerst op de
voorgrond kwarr
en waarbij men
voor het overige
kon zien, dat van
de Franse nationa-
ien niet alleen
B ou vet en Walkowlak.
BERGAUD.
als eerste op de
eerste top
doch ook Jean
Forestier, de man met de gele trui, aan
een diepgaande inzinking bezig waren. Zo
hield de karavaan zich buiten de vijande
lijkheden totdat we de afschuwelijke hel
van stof en stenen en gevaren in het dal
van de Isre gepasseerd waren en we ons j
met toen al volop kreunende renners en j
volop kokende automobielen opmaakten
om de top van de Col du Télégraphe en 1
vervolgens, ginds, 2600 meter hoog, tussen
de rauwe ijsmuren van die Galibier de j
strijd te gaan beslissen.
Daar. op de Télégraphe, sloeg dan ein
delijk Gastone Nencini toe.
Zijn attaque was kennelijk zorgvuldig
gepland en voorbereid. Alfredo Binda had
gisteren, tijdens de rustdag, de route nog
eenmaal verkend en hij persoonlijk had
het punt van de aanval gemarkeerd: vier,
speciaal voor die gelegenheid uit Italië
overgekomen supporters met een juweel
van een knalrode Lancia type 1957 en een
juweel van een gitzwarte schone van het
zo weinig courante Lollobrigida-type en
een uitdagend in de bries wapperende
Italiaanse vlag.
Gastone Nencini had geduldig op dat
sein gewacht. Hij had al éérder zijn kans
gehad, toen Forestier in de afdaling van
de Galibier op zijn hoofd was gaan staan
en toen slechts enkele kilometers verder
op Jacques Anquetil door een bandje ging
en hij niet direct hulp kreeg van zijn
ploegmaten. Doch de Italiaan had die
kansen niet waargenomen, kennelijk ver
trouwend op zijn klimcapaciteiten, waar
aan hij, au fond, immers ook zijn over
winning in de Ronde van Italië te dan
ken had gehad.
Doch daar, in de eerste hairpin van de
Télépraphe, stormde dan de wagen van
Alfredo Binda naar voren en brulde de
Italiaanse chef-de'equipe door zijn mega
foon het oude, sinds jaren in deze Tour
niet meer gehoorde sein: „Avanti! Avan
ti!"
De Italiaan demarreerde.
H(j demarreerde met alles wat hjj maar
te geven had. Zijn demarrage was zó
fel. dat z(jn sterkste ploegmaat Nino De-
filippis haar niet houden kon, zodat Nen
cini van dat ogenblik kon weten, dat hjj
op zijn weg naar Briangon uitsluitend op
zichzelf aangewezen was. Slechts twee
waren er onder de buitenlandse concur
rentie, die die aanval beantwoorden kon
den: Gilbert Bauvin en de kleine, kop
pige Belg Marcel Janssens, die ieder
ogenblik de indruk geeft dat hij in de
volgende bocht gewoon maar in puin zal
vallen, doch die niettemin ook vandaag
een bijzonder knappe prestatie leverde
zonder er aan te overlijden.
De Italiaan demarreerde opnieuw. Men
had, speciaal voor de gelegenheid, de ko
lonie der Italiaanse Tour-journalisten
vandaag nog versterkt, hetgeen er toe
bijdroeg, dat het hier vanavond in het
verweerde gemeentehuis van Briangon,
waar we onze verhalen in een telefoon
zitten te galmen onder het afkeurend oog
van alle voormalige burgemeesters, die
in gouden lijsten en glimmende olieverf
tegen rood-pluche muren hangen, als
vanouds weer een onbedaarlijke janboel
werd! De Italiaanse Tour-kolonie gedroeg
zich op de Col du Télégraphe, alsof
Fausto Coppi uit zijn rennersgraf was
opgestaan.
Doch helaas: de tijd der Italiaanse
super-campionissimi is definitief voor
bij. En Gastone Nencini mag een knap
wielrenner wezen en hij mag straks,
voor mijn part, met de Tour aan de
haal gaan: hij behoort niet tot het le
gendarische type, dat aan één Col du
Télégraphe royaal voldoende had om
met zes, zeven minuten voorsprong op
de naaste concurrentie ongehavend de
top te bereiken.
Want op die top van de Télégraphe had
Nencini precies drie magere seconden
op Bauvin, die er overigens niet zo vro
lijk a'U toe scheen en vijf seconden op
Marcel Janssens, die intussen al lang ont
dekt had. dat men dit jaar in de Tour
geen wereldbefaamde crack behoefde te
zijn om er niettemin een hoofdrol in te
kunnen spelen.
De Franse regionaal Queheille, die voor
de Télégraphe even alleen aan de haal
was geweest, doch die daar opmerkelijk
gauw berouw van gekregen had, zat toen
op 2 minuten en 7 seconden, direct ge
volgd door een groepje, waarin men on
der meer de Franse kampioen Huot, de
Zwitser Schellemberg, de Belg Adriaens-
sens, de Fransman Mahé, Rohrbach en
Anquetil kon aantreffen. Nino Defilippis
had toen al 3.35 verspeeld doch hij had,
in gezelschap van Jaap Kersten, die fan
tastisch klom en die het in deze etappe
ver gebracht zou hebben als hij op een
ongelukkig ogenblik niet door een bandje
ware gegaan, Forestier rond fietsend
met de gele trui, doch met een af
schuwelijke inzinking nog tien secon
den achter zich. Forestier had zowel Wim
van Est, die niets geforceerd had, als
Stolker, die samen met Roland met zes
minuten achterstand boven kwam, op
zijn hielen. Piet van Est en De Jongh
haalden na 7.30 de top en Gerrit Voor-
ting, die in de ijle bergluc'.-t altijd wat
met zijn ademhaling sukkelt, had nog
een halve minuut meer verspeeld.
Een welverdiende rustdag voor de Tonr-karavaan cn wat kon na alle hitte
meer lokken dan wn-tcr? IVim van Est en Kees Pellenaars waagden zich er
nochtans niet aan, maar de overige leden van de Nederlandse ploeg hebben
alle vijf het koelste plekje van heel Thonon-les-Bains opgezocht: Piet van
Est (uiterst rechts, met Jaap Kersten voor zich) en nestor Gerrit Voorting
nog op de oever, maar Piet de Jongh en vooral Michel Stolker uiterst
links) hal enhun hart helemaal opDaags daarna ivas het weer grimmige
erns-t, grimmiger dan ooit, de eerste Alpen-etappe, weer in brandende
hitte, met o.a de. klim naar de top van de Galibier, welke klim hier door
de Italiaan Nencini vóór de Belg Janssens geleid wordt, in welke volgorde
zij ook finishten. (Tele-foto).
Oost) 58.11.18; 19 Barone (lie de Franée)
58.11.35; 20 Le Dissez (lie de France)
58.12.53; 26 Voorting (Ned.) 58.23.26; 34
De Jongh (Ned.) 58.28.06; 12 Piet van Est
(Ned.) 58.43.52; 44 Kersten (Ned.) 58.48.07;
68 Stolker (Ned.) 59.24.50.
Heit puntenklassement luidt na de tiende
etappe: 1 Thomin (Westploeg) 139 pnt.;
2 Schellenberg (Zw.) 155; 3.4 Forestier
(Fr.) en Picot (Westploeg) 169; 5 Wim van
Est (Ned.) 182; 6 Anquetil (Fr.) 186; 7
Christian (Zwits. 202; 8 Planckaert (B.) 245
9 Mahé (Fr.) 247; 10 Bober (lie de France)
262; 11 Nencini (It.) 263; 12 Bauvin (Fr.)
269; 13 Keteleer (B.) 274; 14 Jean Bobet
(lie de France) 276; 15 Voorting (Ned.) 293;
16 Rohrbach (N.O.C.) 304; 17 De Jongh
(Ned.) 310; 18 Lauredi (Z.O.) 322; 19 Gay
(Z.W.) 357; 20 Anglade (Z.O.) 359.
Voor de drie cols in de tiende etappe
luidden de puntenwaarderingen:
Col de Tamie (3e categorie): 1 Bergaud
(Frankrijk) 3 pnt.; 2 Huot (Z.W.) 2 pnt.; 3
Queheille (Z.W.) 1 pnt.
Coil van de Télégraphe (2e categorie): 1
Nencini (Italië) 6 pnt.; 2 Bauvin (Frank
rijk) 5 pnt.; 3 Janssens (België) 4 pnt.; 4
Queheille (Z.W.) 3 pnt.; 5 Huot (Z.W.) 2
pnt.; 6 Schellenberg (Zwits.) 1 pnt.
Col van de Galibier (le categorie): 1
Janssens (B.) 10 pnt.; 2 Nencini (It.) op 15
sec. 9 pnt.;3 Rohrbach (N.O.C.) op 50 sec.
8 pnt.; 4 Anquetil (Fr.) op 3 min. 10.7 pnt.;
5 Schellenberg (Zwits.) op 3Q min. 6 pnt.;
6 Bauvin (Fr.) op 3 min. 35.5 pnt; 7 Lorono
(Sp.) op 3 min 45.5 pnt.; 8 Huot (Z.W)
op 3 min. 45.3 pnt.
Algemeen klassement: 1 Nencini (It. 15
pnt.; 2 Janssens (B.) 14 pnt.; 3 Bergaud
(Fr. 12 pnt.; 4'5 Lorono (Sp.) en Bauvin
(Fr.) 10 pnt.; 6 Anquetil (Fr.) 9 pnt.; 7
Rohrbach (NOC) 8 pnt. 8 9 Huot (Z.W.)
en Schellenberg (ZwitsJ 7 pnt.;10 Mahé
(Fr. 6 pnt.
De prijs voor de strijdlustigste renner
viel ten deel aan Janssens (B.) die voor de
grootste pechvogel aan De Jongh.
Het ploegenklassement van de tiende
etappe luidt: 1 Frankrijk 23.38.20; 2 België
23.40.44; 3 Italië 23.41.28; 4 111e de France
23.45.11; 6 Zwitserland 23.53.09; 7 Zuid
West 23.54.29;Zuid Oost 23.55.09; 9 Neder
land (Wim van Eest, Stolker en De Jongh)
23.55.10; 10 West 23.58.26; 11 Spanje 24.07.52
12 Gemengde Luxemburgse ploeg 24.16.31.
Het algemeen ploegenklassement na' de
tiende etappe luidt: Frankrijk 172.16.44;
2 West 173.06.07; 3 Italië 173.12.26; 4 Ile de
France 173.29.20; 5 Nederland 173.38.18; 6
België 173.41.30; 7 Noord Oost Centraal
173.45.46 8 Zuid West 173.58.13; 9 Zwit
serland 174.10.57; 10 Zuid Oost 174.34.39;
11 Spanje 174.36.44; 12 Gemengde Luxem
burgse ploeg 176.04.14.
Kpmteentwnenneen berg
etappe20% later binnen
dandetljdv.d.winnaar
dan ishij uitgeschakeld
Oehoogste berg dieood
indeRondeiso
men mat 2
0e renner die het beste
een berg v.d.le cat. be-
'Klimt.ontvangt een
Dewinnaarv.h.berg-
premie van
De renners dalen soms
met75-85km.peruur
een berghelling af
De kleinste berg die
ooitinhet bergklasse
ment is opgenomen
maK3 miGrammont)
BRIANgON, zondagavond-
Zwart geblakerd als het opperhoofd van een stoere negerstam stond hier in de
schaduw van de citadel Kees Pellenaars vanmiddag zijn jongens op te wachten.
Hij wist, dat de rustdag in Thonon-les-Bains onze ploeg uitermate goed had ge
daan, doch men weet het nóóit precies met zo'n Alpen-etappe. En daarom zou
Kees Pellenaars al verheugd zijn geweest, als hij de zes man, die hem van onze
equipe nog resten, heelhuids- en vóór het sluiten van de controle hier in Briangon
had zien arriveren.
Want Pellenaars wilde vandaag géén
Nederlandse stunts. Hij had Wim van Est
op het hart gedrukt zich niet alleen tij
dens de klim, doch vooral ook tijdens de
afdaling te gedragen alsof hij in het alge
meen klassement niets te verliezen had;
en de man uit St.-Willibrord, die volmaakt
fris hier aan de finish arriveerde, heeft
zich aan die opdracht netjes gehouden.
Wim van Est kwam niettemin als eer
ste Nederlander hier aan in Briangon,
hetgeen niet wil zeggen, dat de rest van
de ploeg minder goed gereden zou heb
ben.
Van onze debutanten klom vooral de
jonge Kersten uitstekend en het is bij
zonder jammer voor de jonge Limbur
ger, dat bij juist in een afdaling met een
lekke band kwam te zitten, zodat hij
weer in de achterhoede raakte, waar hij
ovcrigeos gezelschap kreeg van Voor
ting (in de Alpen nooit bijzonder op I
dreef) cn van Piet van Est, die nog wel
enige hinder ondervond van zijn botsing
met de Franse gendarmerie vrijdag in
Thonon-les-Bains. I
Stolker, die veel méér kan dan hij tot
nu toe in de Tour heeft laten zien, ver-
overde met een kreupele fiets een zeer I
verdienstelijke 24ste plaats en Piet de
Jongh zou stellig verder voorin gezeten
hebben, als hij in de afdaling van de Ga
libier niet onderuit was gegaan, zodat hij
het verder met al die rotswanden en ra
vijntjes in de buurt maar wat kalmer aan
heeft gedaan.
Inderdaad: Pellenaars heeft recht om
over de prestaties van zijn plocgjc tevre
den te zijn. Hoewel: juist vandaag hadden
wc hier in de Alpen zo graag een Wout
Kwam de Galibier!
Maar voor we aan de Galibier beginnen
mochten, stuurde Goddet ons eerst nog
even omlaag over een uiterst verraderlijk
bergpad, waarop we niet alleen hele reek
sen bandjes kraakten (Bauvin, Korsten en
Planckaert o.a.), doch waarbij we boven
dien (De Jongh bijvoorvecid) enige op
windende valpartijen produceerden en
waarbij voor het overige Stolker zó on
genadig hard met zijn fiets in een kuil
plofte, dat het apparaat zich verder ge
droeg als een dronken mui'dier, totdat
Stolker in de afdaling van de Galibier
tenslotte ontdekte, dat zijn fiets gewoon
maar in tweeën gespleten was, waarna hij
van Kees Pellenaars, die niet van berg
etappes houdt en die altijd een zware
zucht van verlichting laat horen als hij al
zijn jongens ongehavend aan de finish i57.54.53
ziet arriveren, hem aan een reservvetiets
hieip.
Intussen: dat lekke bandje van Bauvin
speelde uiteraard in de kaart van Gastone
Nencini. Het moment, waarop de Franse
nationale equipe haar eerste grote dreun
zou gaan krijgen, leek aangebroken. Doch
ziet: in de klim tegen de Galibier raakte
Nencini niet alleen dat kleine, vinnige
Vlaamse mannetje Marcel Janssens niet
kwijt, doch hij moest bovendien gevaar
lijk veel terrein prijs geven aan enkeie
jonge Fransen, die helemaal niet als su
per-klimmers te boek staan, doch die van
daag vooral in de laatste drie kilometers
van de Galibier een fantastische prestatie
leverden. Ik bedoel dc jonge Rohrbach,
die op de top van de Galibier nog slechts
45 seconden achterstand op het leidende
duo boekte. En ik bedoel verder Jacques
Anquetil. de „rouleur", die wel nooit een
super-klimmer zal worden maar die, in
fraaie stijl klimmend niettemin met
slechts drie minuten achterstand de top
haalde en toen al wist, dat hij zijn ploeg
maat Jean Forestier van diens gele trui
zou kunnen beroven en zich met die we
tenschap als een steen het dal liet bin-
nenduikelen.
Schellenberg ging op 3.25 als vierde
over de top van de Galibier, gevolgd door
Bauvin (3.35)), Lorono en Cerami (4 min.),
Forestier (4.45), Defilippis en Adriaens-
sens (5.05) en Stolker en Wim van Est, die
op 6.40 gezelschap hadden van twee bij
zonder teleurgestelde favorieten van deze
etappe: Jean Dotto en Nello Lauredi.
Maar twintig seconden later haalde ook
Piet de Jongh samen met Ruiz en Plan
ckaert de top, anderhalve minuut later
gevolgd door Piet van' Est; die Kersten
(op 10.20) en Gerrit Voorting (op 10.40) nog
achter zich gelaten had, waarbij ik er
overigens wel de aandacht op nqpge ves
tigen, dat men achter Voorting nog een
paar dozijn Franse, Italiaanse, Belgische
en Spaanse beroemdheden kou aantreffen.
En wat er vervolgens in de afdaling ge
beurde was daarom zo sensationeel, om
dat de klimmers-zonder-ervaring, Anque
til en Rohrbach, er dingen jn vertoonden,
die men sedert de goede, wilde dagen van
Dolle Ferdinand Kübler niet meer voor
mogelijk had gehouden.
Toen Gastone Nencini hier in Briangon
te midden van de strijdkreten van zijn
landgenoten, Marcel Janssens 111 een
sprintje versloeg, had hij nog maar der
tig seconden voorsprong over op Rohr
bach cn zat Anquetil, die het in de afda
ling bijzonder bont gemaakt had, nog
slechts op 1.20, in gezelschap van de Zwit
ser Schellemberg. De klimfavoriet der
Franse nationalen, Bauvin, kwam met
meer dan vijf minuten achterstand aan de
finish. Doch hij had nog altijd drie minu
ten minder verspeeld dan Forestier, die
o.a. samen met Wim van Est, leeggereden,
Briangon binnenfietste, juist toen Jacques
Anquetil, die sedert enkele dagen niet be
paald meer tot Forestier's betere boezem
vrienden behoort, al met een enorme bloe
mentuil en een verse gele trui zijn ere-
ronde zal te fietsen.
Zo veroverde dan een tijdrace-spccia-
list in een Alpen-etappe dc gele trui en
zo wonnen de Italianen een rit, waarvan
ze zich wel méér hadden voorgesteld (de
winst, die Nencini in het algemeen klasse
ment maakte heeft nauwelijks iets te be
tekenen). Zo kregen dc Belgen wéér, dank
i z(j Marcel Janssens, een dockic voor het
vele bloeden en zo overleefde hel res
tant van de Nederlandse cqu:pc op voor
beeldige wijze die eerste grote Aipen-
etappe.
(Ile de France) 7.54.45; 14 Bergaud (Fr.)
7.56.17; 15 Christian (Zwits.) z.t.; 16 Ba
rone (Ile de France) z.t.; 17 Lauredi (Zuid-
Oost) z.t.; 18 Privat (Fr.) 7.56.20; 19 Wim
van Est (Ned.) z.t.; 20 Cerami (Belg) 7.56.23
21 Doto (Zuid-Oost) 7.56.25; 22 Forestier
(Fr.) z.t.; 23 Adriaenssens (Belg) z.t.; 24
Stolker (Ned.) 7.59.08; 29 De Jongh (Ned.)
7.59.42; 30 Piet van Est (Ned.) 7.59.42 40
Voorting 8.02.08; 43 Kersten 8.02.37.
De Belg De Bruyne is wegens een ge
broken arm niet voor deze tiende etappe
gestart.
Na de tiende etappe luidt het algemeen
klassement: 1 Anquetil (Fr.), 57.42.17; 2
Forestier (Fr.) 57.46.19; 3 Picot (West)
57.49.34; 4 Janssens (Belg) 57.53.19; 5
Rohrbach (N.O.C.) 57.54.09; 6 Jcan Bobet
(Ile de France) 57.54.37; 7 Mahé (Fr.
i Wim van Est (Ned.) 57.58.08 op
15 min. 51 sec.; 9 Schellenberg (Zwits.)
57.58.30; 10 Planckaert (Belg.) 58.02.11; 11
Borono (Sp. 58.02.13; 12 Nencini (It.)
58.03.01; 13 Bauvin (Fr.) 53.06.57; 14 Chris
tian (Zwits.) 58.09.08; 15 Defilippis (It.)
59,09.25; 16 Thomin (West) 58.09.41; 17
Dotto (West) 58.10.47
18 Lauredi (Zuid-
JAAP KERSTEN
Toonde klim-talcnt
Groot aan het werk gezien. Het zou voor
Wagtmans stellig niet onmogelijk geweest
zijn om deze Alpen-etappe, waarin de su
per-klimmers wel degelijk worden gemist
en waarin de overwinning is voor de dur-
Wagtmans-in-topvorm en een Daan de vers, op zijn naam te schrijven.
De uitslag van de tiende etappe luidt:
1 Nencini (It. 7.48.26 met bonificatie
7.47.26; 2 Janssens (Big) 7.48.26 met bo
nificatie 7.47.56; 3 Rohrbach (N.O.C.)
7.48.26; 4 Schellenberg (Zwits.) 7.49.44; 5
Anquetil (Fr.) z.t.; 6 Lorono (Sp.) 7.53.58;
7 Bauvin (Fr.) 7.54.00; 8 Huot (Zuid-West)
7.54.17; 9 Defirtippis (It.) 7.54.23; 10 Picot
(West) 7.54.30; 11 Mahc (Fr.) .z.t.; 12 Jean
Bobet (Ile de France) 7.54.38; 13 Le Dissez
Wat de Rotterdamse wielrenner, I
Schalk Verhoef, in de eerste etappe
van dc Ronde van Zeeland niet ge
lukte, ging hem in in de tweede dag
beter af. In dc eerste rit was hij door
pech gedwongen de achtervolging op de
Brabander Wuyts te stoppen, maar op
dc tweede dag bewees Verhoef zijn
kracht door reeds in het begin van de
etappe te ontsnappen en de leiderstrui
te bemachtigen.
De eerste etappe van deze driedaagse
wielerwedstrijd voor ploegen heeft een
interessant verloop gehad. In de eerste
kilometers ontbrandde de strijd toen vier
man zich uit het peloton los werkten.
Het waren Versluys. Theo Wychen. Wuyts
en de Belg Rinnaerts, die demarreerden.
Spoedig kregen zij van de Engelsman
Adrews en Schalk Verhoef gezelschap.
Toch was deze aanval niet beslissend
want Adrews werd gelost en Verhoef
reed plat.
Er had zich inmiddels een tweede groep
gevormd, die de jacht op de koplopers
inzette. Dc vluchtelingen werden inge
haald en er ontstond aan kop een ploeg
van 30 man, Van Wychen, die een lekke
band kreeg, werd door zijn ploeggenoot
Verstraete prachtig opgehaald. Het nood
lot trof hem echter opnieuw toen hem
een emmer water in het gezicht werd
gesmeten. Hij verloor de macht over het
stuur, viel en moest daarna de strijd sta
ken.
In de tweede etappe over 163 km viel
de beslissing reeds na 13 km. Drie man
t.w. Van der Zande (Halsteren), Schalk
Verhoef (Rotterdam) en Huissgn (Hein-
kenszand) verlieten daar het peloton en
dit drietal werd niet meer ingehaald on
danks de felle pogingen, die verschillende
malen werden ondernomen.
Aanvankelijk hadden de drie renners
23 sec voorsprong op het peloton. Deze
gieaide aan tot 43 see. Door acht man,
bij wie zich de winnaar van de eerste
etappe Wuyts bevond, werd een tegen
aanval ingezet. Deze liep echter op niets
uit, want de drie vluchtelingen drukten
nog steviger op de pedalen. De sprint
werd door Van der Zande gewonnen.
Na de tweede dag heeft dg ploeg van
Theo Middelkamp de leiding, terwijl
Schalk Verhoef de zebra-trui veroverde.
De uitslag van de eerste etappe (Ter-
neuzen v.v.) luidde: 1 Wuyts (Kruisland)
4 uur 1 min; 2 Verstraete (Ede) 4.01.59;
3 Doom (België) 4.02.29; 4 Van Steenselen
(Mijnsherenland) 4.02.54; 5 Adri Roks
(Sprundel) 4.03.03; 6 Rentmeester (Yrselée)
z.t.; 7 Van der Horst (Standdaarbuiten) z.t.
8 Licbregts (Vlijmen) z.t.; 9 Heeren (Roo
sendaal) z.t.; 10 Verhoef (Rotterdam) z.t.
Het ploegenklassement luidde: 1 Helpt
Elkander 12.10.58; 2 Theo Middelkamp A
12.11.10; 3 Dc Zwaluw 12.13.37; 4 Theo
Middelkamp B 12.15.23; 5 Willebrord
12.15.49.
De uitslag van de tweede etappe waar
van start en finish te Koewacht lag, luidt:
1 Van der Zande (Halsteren) 163 km in
4 uur 17 min 7 sec; 2 Verhoef (Rotterdam)
z.t.; 3 Huissoon (Heinkenszand) z.t.; i
Doorns (België) 4.19.20; 5 Van Sluis (Vlis-
singen) 4.19.59; 6 Knokaert (België) z.t.;
7 Bravenboer (Rotterdam) z.t.; 8 Songns
(België) z.t.; 9 Rinnaert (België) z.t.; 1°
Rentmeester (Yrseke) z.t.
Het algemeen klassement luidt (hans:
1 Verhoef 3.19.40; 2 Wuyts 8.19.5S;
Dooms 8.21.34; 4 Van der Zande 8.22".04j
5 Rentmeester 8.23.02; 6 Van Steenselen
8.25.06; 7 Roks 8.25.15; 8 Heeren z.t.;
Liebregts 8.25.28; 10 Verstraeten 8.25Jj?-
Het ploegenklassement van de tweede
etappe luidt: 1 Theo Middelkamp'
12.56.50; 2 Theo Middelkamp B 12.35.1»
3 Zweverele (België) 12.59.18; 4 De Hoeiy
se renners 13.04.23; 5 De Zwaluw
Het algemeen ploegenklassement luidt
thans: 1 Theo Middelkamp A 25.08.00;
Theo Middelkamp B 25.13.413 De Zvi'C"
verele 25.15.18; 4 De Zwaluw 25.23.22;
De Hoekse Renners 25.24.53.
