Adriaan Morriën en Henri Bruning
bononderliandelmgen bij
KLM vastgelopen
de
f
Onze doorlopende VAK ANT IE-PRIJSVR A AG
EEN GOEDE BUUR
Kroesjtsjef wil studenten met
Amerika uitwisselen
„Overleg indien dat mogelijk is.
strijd als het moet"
Grootspraak van een dictator
Rotterdamse graanmarkt
SSf
Twee dichters van uiteenlopende inspiratie
Grieks-orthodoxe
primaat overleden
Met EEN
Pond Sterling
K\
V.'
a. «5
Piloten gaan „model" werken
T raktaatlanderijen
weer aan de orde
Voorzitter Amsterdam'
weer op vrije voeten
De tweede ronde
door A. L. Kitselar
„Jullie sturen natuurlijk
de meest verstokte
kapitalisten"
Dr. Adams keeg nu een
boete
ABWM over premieregeling mijnwerkers
Geen extra uitkering
voor spoorwegpersoneel
Nasser herdacht zijn
heldenfeiten
v looft 5 mille uit
^van°^r aanhouding
ZATERDAG 27 JULI 1957
PAGINA IS
to
STEEDS DIEPER IN HET
MOERAS
door
O. STR AM IN OFF
sta"'
A*9® i
A1'
nde!l:
pytö'j
zi^'
dichter is altijd bezig met de dingen achter de dingen. Hij
dan d Zoa*s ^°land Holst het uitdrukte, dat het geheel meer is
Van S°m van de delen en om dat meer, die onbepaalbare kern
hysterie is het hem altijd te doen.
te ,y-Ze gemeenschappelijke trek valt ook weer gemakkelijk aan
Hen 1;'Z8n twee dichters van zo uiteenlopende inspiratie als
derw1 ^run^n§ en Adriaan Morriën, wier werk ditmaal het on-
f raj. ®rP van deze kroniek vormt. Maar toch hebben zulke gene-
f kriiSa S slechts betrekkelijke waarde. Men kan ze alleen ver-
t kar ^00r vrijwel alles te elimineren, wat voor ieders werk
j a2j akteristiek en bepalend is. Bruning en Morriën zijn in bijna
J (jitiS a^n elkaar tegengesteld. Voor Bruning. die daarin de tra-
t Werk vG' ckristelijke visie op kunst en schoonheid volgt, is de
Van een spiegel van God, is ieder ding een zinnebeeld
bre Wezen. Dat drukt hij reeds uit in de titel „Objectief
t bar!161" Voor dichter late^ zich de objecten van de zicht-
Ha vferkelijkheid als het ware lezen als een gebedenboek.
arJij bevat deze titel bovendien nog een aanwijzing, dat de
ye ,r ^'d, waarvan de dingen getuigen, naar de overtuiging van
chter een objectieve, absolute waarheid is.
aan°d°raI <?eze laatste suggestie is
t Vr^pJ^Sedjchten van Morriën geheel
i ken i Rtj noemt zijn bundel „Kij-
i Se\v0n de wolken"2), dat is dus een
i bien^v'., misschien wat dromerige
J hiens '1 bezigheid. Hier staat de
keli 'n. het middelpunt van de wer-
eej teld, Hij leest daarin, als in
eige sPlegel, het raadsel van zijn
in hofWezen- Als er een waarheid
geding is, is het slechts een
Va„j0nliike, existentiële waarheid.
aar regels als:
maan als een uit my ge-
j, vallen oog
Iris die te groot was voor
mijn kassen
geen Slichten van Bruning vormen
gins .gemakkelijke lectuur. De zeg-
Wr5,ls vaak gedrongen, bij het ge-
biiv gene at ®n he* verstaan wordt
I lj;( °°rbeeld nog extra bemoei-
Som ,d(>ordat gangbare woorden
tei- s ,'h een sterk afwijkende be-
eve worden gebruikt.. Het is
ten Ileeris moeilijk, over deze'gedich-
jö eeh oordeel te geve- Er staan
m0f. 2e bundel zeker een aantal
der Sedichten, maar van de an-
(je e Jcant schrijft Brining niet zel-
Vo dingen, waartegen mijn taalge-
n& yerzet aantekent. Zo wan.
he!1" ,hii sPreekt over een vrouw die
op ,jeven „torst" waar „draagt"
v..2lln plaats zou zijn, of wanneer
1J schrijft:
Delven wy allen eens ditzelfde
onderspit?
Hier suggereert hij als het ware
js 1 een onderspit een concreet ding
Waarvan er verschillende soor-
f an er versaumenue suur-
j jj.b bestaan. Vandaar dat de regel,
t* een weemoedige toon moest
effen, alleen maar een lachwek
kend effect heeft. Iets dergelijks
geeft in het gedicht „de zomerbeek"
de regel:
O beekje, dat het al omspant.
Deze voorbeelden zouden gemak
kelijk te vermeerderen zijn. Daar
naast vindt men onder andere als
stoplap een lelijk pleonasme:
Slechts Gód alleen weet hoe
Dergelijke feiten zijn er meer. Het
ritme hapert nogal eens, klank
rijm Is zelden gelukkig en meest
al willekeurig gebruikt, zodat het
in de versbeweging geen rol speelt
En tenslotte zou het niet moeilijk
zijn in vele gevallen de voorbeelden
aan te wijzen, die Bruning nogal
slaafs navolgt.
Cijfenverk
Over het algemeen is Brunings
taal weinig beeldend en zijn ver
beelding omvat slechts een beperkt
aantal gegevens. Beelden van de
lente, een zomerdag, ochtendstilte
een rivier en het water worden steeds
herhaald. De Gemeenschappelijke
sfeer van deze beelden wordt uit
gedrukt in de woorden „stil" en
„licht" en de combinatie van deze
begrippen wordt, ter aanduiding van
een toestand van evenwicht, stilte
rust of gelukzaligheid, zeer vaak
gebruikt. De woorden stil, stilte, rust
en rustig komen dan ook in totaal
83 maal in de rum 60 gedichten
van deze bundel voor. Dit laat zich
overigens wel verklaren uit het
grondthema, waarop deze verzen va
riaties zijn en dat men kan aange
ven met de woorden van Augus-
tinus „Onrustig is ons hart, o Heer
totdat het rust in u". Maar Bru
ning heeft niet alleen een voorkeur
pensioenen van de vliegers
,j41 (leerhandelingen tussen de directie
«DM en de piloten over de sala»
\®to eeen weet eisen deze laatste onder
kt(|„ 11 salarisverhoging van 50 procent
'eh j'astgelopen. Vier weken geleden
te» U'loten al begonnen, bij wijze
t|j> de cnrnaatregel, zich strikt te houden
I „hep ri.13'~ en werktijdenregeling, thans
<4 Z|J daaraan twee nieuwe maatre-
t'Oer
Bevoegd:
yPaandag a.s. af zullen bepaalde
'h* Wn e?taties niet meer door de vlie-
V tot» en verricht. Men zal zich van
al precies aan de daarvoor
'v' v0 reglementen houden. Dit
t|j Vat) "r alle vliegers. Bovendien zul-
volgende week vrijdag af de
to arl en de selected captains geen
meer verrichten, hetgeen tot
<>i 't ,i» K wel werd gedaan.
'It h» e Bisteravond de heer Metz
to': de ??lcus de beide pilotenorganisa-
Hlt'hte» ryn'Bing van KLM-viiegers en
u, ®at'onal Pilots association of
SS zÜh de niet-Nederlandse vlie-
,bi|ot verenigd. (Ongeveer 580 van de
üj'to») n zÜn bU deze organisaties aan-
hh tlf»,
V(i' de m werd intussen van de zijde
>4^ 'Bheid alies betoogd, dat niet de
\fl'regej Van het vliegen door genoemde
aan de economie van het bedrijf.
vw„p 'n gevaar komt, maar dat
vtac|,t ^'ei wei schade zal worden toc-
^^bestuurders hebben in de
htt4Veel iaren bun moeilijke werk met
''eg ,oe^e wil gedaan door vele extra
04,O «haa_ verrichten, aldus de heer
.bajjj aan ons geduld, getoond bij de
%ls Ihan n' welke reeds jare
jaren du-
w öiet 7 een einde gekomen,
'h» tesmtataten in een Prettige sfeer
'•Verri.f en geen overereenstem-
"hg geboekt, zo verklaarde de
j.?' TV00rzitter van de Vereni-
tiLrnaatv„ ,vlieger3' zi.in wij genood-
cht» ehen gelen te nemen om druk uit
een °pde directie. Deze hebben
1. volkomen wettelijke achter-
vUege
zo zeide de heer Metz on-
f'^p^'bgen n°s' gingen bij hun onder-
vtogf1 Van rtUl* van de eis> dat sala-
toh u "toch* ^etIerlandse vliegers niet
to v» "'toni» 7 achterstaan bij die van
N da? 7e col'ega's bij de K.L.M.
ïto bloest»,, salaris- en pensloennor-
r°Pep? garden opgetrokken tot
4a d»tot de lnternationaal peil. Men
H "[J
'tl
e J.
Q°en, terwijl men van de zijde
j rif» "«wrnauonaai pen. rnexi
Neb» direct®'3 Yan vijftig procent, om-
tof» achte r bet over deze materie
apP°rt-Tinbergen in de „ijs-
der piloten op het standpunt stond, dat
na onderhandelingen over de inhoud van
dit rapport men wellicht in een volgend
stadium tot overeenstemming kon ko
men.
Twee weken geleden Is de directie nog
met een nieuw salarisschema gekomen,
maar dit acht men niet bevredigend.
Geen commentaar
De directie van de K.L.M. deelt in ver
band met een en ander mede, dat zij
zich op het ogenblik van commentaar
onthoudt, aangezien haar van de zijde
van de vliegerorganisaties nog geen en
kele mededeling over de gisteren gehou
den vergadering heeft bereikt. „De di
rectie heeft laatstelijk op 11 juli j.l. voor
stellen gedaan, waarop echter van de
kant van de vliegers nog geen antwoord
is gegeven".
APOTHEKERSHONORARIUM
VAN ZIEKENFONDSEN
Verhoging voor personeelslasten
De Ziekenfondsraad heeft de overeen
komst tussen de organisaties van alge
mene ziekenfondsen en de Kon. Ned. Mii
ter bevonrdering der pharmacie betref
fende de honorering van farmaceutische
hulp voor het jaar 1957 goedgekeurd.
Krachtens deze overeenkomst wordt
voor 1957 van de onderscheidene hono
reringscomponenten slechts de kosten
vergoeding per aflevering aangepast aan
da gewijzigde omstandigheden. De ver
hoging van genoemde kostenvergoeding
vloeit voort uit de herziene salaris- en
vakantieregelingen van de assistenten
alsmede uit de aanstaande invoering van
een pensioenregeling voor dit personeel.
De hogere uitgaven als gevolg van de
interimregeling bedragen voor 1957
820.000, waarvan voor de wettelijke
verzekering (verplichte en bejaardenver-
zekering) 627.000 en voor de vrijwil
lige verzekering 193.000.
voor enkele woorden; de uitroep
„te schoon, te schoon" telde ik drie
keer.
Misschien vinden sommige lezers
dit soort „ciife-werk" tegenover
poëzie niet, op zijn plaats. Zij zul
len echter wel willen aannemen,
dat ik er pas achteraf toe gekomen
ben, om te verifiëren wat ik bij
het lezen had ervaren. En alles bij
een is die ervaring niet onverdeeld
gunstig. Bijna nergens vertegen
woordigt het gedicht in deze bundel
een autonome waarde. Bruning
heeft slechts een reeds verworven
inzicht achteraf in gebonden taal
„verwoord". Voor het ontstaan of de
verheldering van dat inzicht heeft
de poëzie geen betekenis gehad. Het
zijn dus, naar het criterium van
Goethe, slechte gedi hten. De- ze
ker niet zelden belangwekkende -
gedachten, die hun Inhoud vormen,
zouden bij een parafrasering in
proza niets verliezen, de dichtvorm
voegt er niets wezenlijks aan toe.
Geheel het omgekeerde is het ge
val by Morriën. Voor hem is de
poezie noodza! lijke taal. Hij is dan
ook een onmiskenbaar modern dich
ter, ofschoon hy een voorkeur
heeft voor de strofische dichtvorm,
die men, opppervlakkig en slechts
op de bladspiegel af, traditioneel
pleegt te noemen. Morriën be
heerst het métier volkomen en ik
ben geen monent in de verleiding
gekomen om met deze verzen te
gaan „cyferen". De lynen van rit
me, klank en gedachte zyn hier
steeds zuiver op elkaar afgestemd,
zodat een dwingende versbeweging
ontstaat, een sterke golfslag van
beeld tot beeld. Alles aan deze poë
zie is beeldend.
Ik zou over deze verzen veel kun
nen schrijven, maar daarmee valt
toch niet te zeggen, hoe overrompe
lend doodgewoon mooi zij zijn, een
vreugde voor de poëzieliefhebber.
Veel liever geef ik de ruimte, dis
mij nog rest aan een gedicht, om
voor zichzelf te spreken:
/VOND
Het werd al avond of een grote
vrouw
Bezig was zich in zwart te kle
den
Alleen haar ogen waren nu nog
blauw
zy deed de eerste sterren In
het haar
En op haar borst het medaljon
der maan
Zo ging zij voor het water staan
Een grote stille moeder in de
rouw
GOVAERT VAN DEN BERGH
1 J. J. Romen Zonen, Roer
mond en Maassik
2 De Bezige Bij, Amsterdam
De Grieks-orthodoxe primaat van Grie
kenland, aartsbisschop Dorotheos, is gis
termiddag in een ziekenhuis te Stockholm
plotseling overleden.
De aartsbisschop was 5 juli in Stock
holm aangekomen om zich onder medi
sche behandeling te stellen. 8 juli werd
hij geopereerd met goed gevolg en de ge
zondheid van de primaat scheen goed te
zijn.
Een week geleden kreeg de 68-jarige
aartsbisschop koorts, waartegen hij niet
was opgewassen.
Duitse boeren willen hun land
terug
De Duitse boeren langs de Nederlandse
grens zijn van plan een nieuwe stap te
doen inzake de kwestie van de „traktaat-
landerijen", omdat zij met de resultaten,
die tot nu toe bij de onderhandelingen
tussen de Westduitse en Nederlandse
autoriteiten zijn bereikt, niet tevreden
zijn.
De Nedersaksische boerenbond heeft in
Hannover meegedeeld, dat het nieuwe
initiatief van de boerenbonden „van Aken
tot Embden" is ontstaan als gevolg van
gesprekken tussen Westduitse en Neder
landse grensboeren over het terugkopen
van door Nederland na het einde van
de oorlog als „vijandelijk vermogen" in
beslag genomen landerijen.
Een groot aantal Nederlandse boeren
zou zich bereid verklaard hebben het ont
eigende land terug te geven, als zij daar
voor een evenredige compensatie in geld
krijgen.
Ongeveer duizend Westduitse boeren
hebben na 1945 meer dan 4.000 ha land
aan Nederland moeten afstaan.
De tweede voorzitter van de BVC „Am
sterdam", die dinsdag jl, was aangehou
den, verdacht van uitlokking tot meineed
in de rechtszaak tegen de Zuidslavische
voetballer Sal is gisteren, na te zyn
verhoord, op last van de officier van jus
titie in Den Haag onmiddellijk in vrijheid
gesteld.
Opnieuw een zware week voor onze
prijsvraag! Honderden opstelletjes met
berovingen, ondergelopen kamers, het
kwijtraken van de weg en portefeuil
les stromen over de redactie-bureaus.
De meeste inzenders hebben onze be
doeling blijkbaar goed begrepen:
avondrood, zonsondergang en land-
schapsschoon in het Wiener- of
Schwarz-wald komen aan de ingezon
den vakantie-herinneringen bijna niet
te pas. Spanning wordt ons echter met
karre-vrachten tegelijk opgediend, er
worden voertuigen gemist, met de re
gelmaat van een dienstregeling, ver
dwalingen zijn aan de orde van vrij
wel elke vakantiedag, en het thema
van het elkaar kwijt zijn onderweg
vult langzamerhand boekdelen in ons
prijsvraag-archief.
Het prijswinnend verhaal is dan ook
van heel ander karakter. Het vertelt
van een staartje vakantie thuis en
dat is op zichzelf al verrassend ge
noeg. Maar het is ook een vertelling
met een dosis huisvrouwelijke humor,
die sierlijk maar schuchter om de
hoek komt. De inzender is echter blijk
baar een heer: A. L. Kitselar in Rot
terdam. Voor hem dus de wekelijkse
prijs van TIEN GULDEN.
Wie volgende week? Houdt vol le
zers, behalve naar de wekelijkse prijs
van een tientje, dingt U mee naar de
grote prijs van honderd gulden.
Nikita Kroesjtsjef, de eerste secretaris
van de communistische party van de Sov
jet Unie, heeft de V. S. uitgedaagd om
verscheidene, honderden studenten tussen
beide landen uit te wisselen. De studenten
moeten een jaar i» een van beide landen
studeren en de kosten moeten door het
als gastheer fungerende land betaald wor
den, aldus Kroesjtsjef.
Dit is meegedeeld door mevr. McClean,
die deel uitmaakte van een groep Ameri
kanen, die een bezoek aan de Sovjet-
Unie hebben ggbracht en die door
Kroesjtsjef in Moskou zijn toegesproken
Kroesjtsjef zou hieraan hebben toege
voegd, dat enige Russen bij een dergelij
ke uitwisseling zullen overgaan tot hel
kapitalistische stelsel.
„Maar er kan wellicht ook iets gebeu
ren met de Amerikaanse studenten, hoe
wel ik veronderstel, dat jullie de meest
verstokte kapitalisten naar de Sovjet-
Unie zullen staren", aldus de Sovjet-par
tijleider.
Dr. Adams, de arts uit Eastbourne, die
in april jl. op besehuldiging van moord
op een patiënt terecht stond, en werd
vrijgesproken, is gisteren in de Engelse
plaats Lewes wegens veertien aanklach
ten, die van valsheid in geschrifte tot
schendingen van de wet op zeer schade
lijke verdovende middelen varieerden,
veroordeeld tot een totaal aan boeten van
2400 pond sterling (ruim 24.000 gulden).
Dr. Adams bekende schuldig te zijn aan
de veertien aanklachten. Hij had ge
knoeid met recepten en crematiepapieren
en geprobeerd zware narcotica achter te
houden.
De veroordeling tot een boete volgde
op een verzoek van de verdediger om
Adams geen gevangenisstraf te geven.
De Algemene Bond van Mijnwerkers in
het Mljnwerkersbedryf meent, dat het in
grijpen van de ministers in de kwestie
van de premieregeling voor boven- cn
ondergrondse werkers in het mijnbedrijf
een poging betekent de goede gang van
zaken in de P.B.O. te verstoren. Dit wordt
opgemerkt in een circulaire van het
hoofdbestuur aan de afdelingsbesturen,
n.a.v. de vergadering van de Mijn Industrie
Raad op 23 juli.
De circulaire zegt, dat het voor het
hoofdbestuur van de algemene mijnwer-
kersbond onbegrijpelijk is, waarom de
ministers van Economische en van Sociale
Zaken een telegram hebben gezonden aan
de vooravond van deze vergadering, om
dat de regering volledig op de hoogte was
van de ontwerp-verordening over de pre
mieregeling en dus tijd genoeg had de
verordening te bestuderen. Het hoofd
bestuur vervolgt:
Het ingrijpen van de ministers moet
dan ook gezien worden, als een poging
om op het laatste moment de goede gang
van zaken in de P.B.O. te verstoren en
de M.I.R. alsnog te bewegen met wensen
en bezwaren van de regering rekening te
houden. Overleg met de regering houdt
dus het gevaar in, dat er in de verorde
ning wijzigingen worden aangebracht, die
verslechtering kunnen zijn. Daarom heeft
onze vertegenwoordiger in de M.I.R.
tegen uitstel van behandeling gestemd
Voor de zuiverheid van de verhou
dingen in de P.B.O. is het ook beter,
dat de M.I.R. als autonoom lichaam
zelfstandig beslissingen neemt en zich
niet bij de bekrachtiging van verorde
ningen laat beïnvloeden door ingrijpen
van anderen.
Het standpunt van de A.B.W.M. is dus
duidelijk. "Wij wensen aanvaarding van
de verordening betreffende de premie
regeling voor ondergronders en boven-
gronders, tenzij, wat onwaarschijnlijk is,
zodanige wijzigingen aangebracht wor
den, die de verbeteringen, neergelegd in
M.I.R.-voorstellen, overtreffen. Wij zul
len dit standpunt onverkort handhaven.
Mocht er een conflict ontstaan dan
staat ons standpunt ook nu reeds vast,
nl„ dat de by de M.I.R. ingediende ver
ordeningen tot verbetering van de positie
der mynwerkers, met kracht verdedigd
zullen worden.
Door overleg als het mogelyk is, door
strjjd als het moet.
Volgens Kroesjtsjef houdt het niet toe
laten van Russen in de V. S. uit veilig
heidsoverwegingen „geen steek" omdat de
Sovjet-Unie al de waterstofbom heeft.
Een woordvoerder van het „State De
partment" verklaarde n.a.v. deze berich
ten, dat de V. S. bereid zijn een duidelijk
omschreven voorstel van Sovjet-zijde in
overweging te nemen.
Hij zei. dat de V. S. reeds eerder voor
stellen hebben gedaan om tot een uitwis
seling van studenten te komen, maar dat
deze voorstellen zijn verworpen.
Voorts hebben de V. S. ongeveer een
maand geleden de Sovjet-Unie voorge
steld om radio- en televisieprogramma's
uit te wisselen, maar er is nog steeds geen
antwoord hierop binnengekomen, aldus
de woordvoerder.
Aan het personeel van de Nederlandse
Spoorwegen zal geen extra uitkering
worden gedaan. De Personeelsraad had
in april de directie voorgesteld, zo'n uit
kering te verstrekken, doch een uitvoe
rige gedachtenwisseling heeft tot gevolg
gehad, dat aan het college van rijksbe
middelaars en aan de minister van Ver
keer en Waterstaat geen voorstel zal
worden gedaan om een extra uitkering
toe te staan. Dit heeft minister Algera
meegedeeld in antwoord op schriftelijke
vragen van het Tweede Kamerlid Reuter, grote
Heet was het, moordend heet! gisteren
en eergisteren en vandaag ook. Eigenlijk
was de hitte de schuld van alles. Maar
laat ik bij het begin beginnen.
Tim, de kinderen en ik waren eergiste
ren thuis gekomen van onze vakantiereis
en na vanmorgen Truus en Jan onze
tweeling naar het zwembad te hebben
geloodst, zaten we al vroeg in de tuin,
vast besloten deze laatste vakantiedag
heerlijk samen uit te buiten.
Toch zat het ons niet helemaal lekker.
De uitpuilende koffers met wasgoed de
den mij niets, dat kwam morgen aan de
beurt en voor zover ik Tim kende en
dat was al 14 jaar haperde het bij hem
evenmin aan lust om morgen weer naar
de bank te gaan; al was het dan geen
bosbank. Maar.... kijk, het zat zo: Een
half jaar terug waren we verhuisd naai
de andere kant van de stad en hadden we
onze oude buurtjes die een groot ge
zin hadden beloofd ze in ieder geval
deze zomer nog een dagje mee te nemen
op een autotochtje, dat deden we wel
meer; pa en moe en 6 spruiten, ja en die
waren niet van de rustigste.
Kijk. we hadden gefaald, daar was dooi
de hitte niets van gekomen, gisteren niet
en vandaag ook niet. Daarover mijme
rend, was ik een beetje ingedut, maar
alsof mijn gedachten hen hadden opge
roepen, toen ik me even oprichtte en de
weg afkeek, wie kwamen daar aan?
Onze oude buurtjes de Janssens met 4
spruiten. Ook Tim kwam overeind, waar
schijnlijk zag hij aan mijn gezicht, dat er
iets was. Ook hij keek,Tim", zei ik,
„wat moeten we doen?"
Even was hij uit het veld geslagen,
toen zei mijn listige man „stil maar, zeg
jij er maar niet zoveel van, ik red het
wel". Intussen waren ze bij het tuinhek
aangekomen.
Wg ontvingen ze ljeel hartelijk en, mede
dank" zij ons schuldbesef, zaten ze spoedig
in onze tuinstoelen, voorzien van limo
nade en ploeterden hun kinderen in een
teil met water. Na wederzijdse
klaagliederen over de hitte zeï onze oude
buurman: „Tim jongen, de kinderen ver
wachten je nu iedere dag, hoe is het,
mogen we nog op je rekenen? We zijn
vanmorgen thuis gekomen van een vier
daags bezoek aan mijn ouders. Maar voor
die gastjes is dat niets bij oude mensen
op een bovenhuis. En zo moesten moe
der en ik er maar direct op uit, om jou
aan je belofte te herinneren".
Natuurlijk had ik het ineens erg druk
met theeschenken en liet ik de leiding
van het gesprek aan Tim over.
„Nou", zei die: „dat is effe jammer, mijn
vakantie is vandaag om, maar deze week
ben ik haast iedere dag even gaan kij
ken, om jullie te halen, maar nou begrijp
ik het; jullie waren de stad uit! Ik dacht
ook al geen gehoor op mijn bellen en 2
keer ben ik toen de laan achter het huis
afgereden om te zien of jullie in de tuin
waren, maar niets. hoor.
Nou, enfin jullie houdt het in ieder
geval te goed".
Er werd nog wat gepraat, maar het
vlotte niet erg. De Janssens keken wat
"reemd en stonden na een half uurtje op.
Tim wilde ze met alle geweld naar huis
rijden en eigenlijk alleen omdat de kin
deren het zo fijn vonden, accepteerden zij
het. Toen Tim terug kwam zei hij: „Zeg
Mies, dat is ook wat, nou heb ik ze ge
zegd 2 x de laan aan de achterkant te
hebben gereden om In hun tuin te kij
ken en toen ik nu van de hoofdweg kwam,
stond daar bij de laan een bord, met rij
verbod voor alle verkeer. Ja, zei mevr.
Jansens tegen me, liefjes lachend, ja,
mijnheer Snijders, de laan ligt al een
maand opengebrokenMies hoe krij
gen we dat weer in orde?"
(pseudoniem) TANTE DIEN
President Nasser van Egypte heeft op
een plein in Afexandrië een toespraak tot
het volk gehouden en daarby premier
Menzies van Australië ervan beschuldigd
hem te hebben „bedreigd". Menzies had
hem tydens zijn bezoek aan Egypte (in
september verleden jaar, als woordvoer
der van de Suezconferentie te Londen),
internationalisatie van het Suezkanaal
voorgesteld en zou Nasser by deze gele
genheid onder druk hebben gezet.
De Egyptische president beschuldigde
Groot-Brittannië en Frankrijk ervan met
Israël samengezworen te hebben om
„Egypte een lesje te geven" en het ten
voorbeeld te stellen aan andere landen,
die naar onafhankelijkheid streven.
„Nooit had ik gedacht dat Israël, dat de
kracht van ons leger kende, onze grenzen
zou overschrijden" Nasser vertelde zijn
juichende toehoorders dat Egyptes leger
in de Sinaiwoestijn en ook de vloot tegen
over Israël aan de winnende hand waren
vóór de Brits-Franse actie begon. Daarna
had hij de Egyptische troepen opdracht
gegeven zich ten westen vgn het Suez
kanaal terug te trekken om het kanaal
voor vernieling door de „imperialisten"
te sparen. De slag om Port Said had vol
gens hem politiek gezien tot het „Russi
sche ultimatum aan Engeland en Frank
rijk" van 5 november geduurd. De woor
den „Russisch ultimatum" werden met
luid gejuich begroet.
Nasser vervolgde daarop: „Op 6 no
vember accepteerden de verbondenen
een staakt-het-vuren. Ik kan u verzeke
ren, dat de agressieve staten, op 6 no
vember, meer ingenomen waren met het
staakt-het-vuren dan Egypte. Zij accep
teerden het teneinde zichzelf te sparen.
Niets van htm grootscheepse strijd
krachten, hun trotse schepen en hun
vliegtuigen had het beoogde doel be
reikt. Op 6 november verkeerde de
agressie tegen Egypte in een grote po
litieke nederlaag voor de imperialisten
en agressieven".
Onpartijdigheid
Het Egyptische staatshoofd zei dat on
danks Amerikaanse druk en de bevroren
Egyptische activa in Amerika en Enge
land het land „voor het eerste sedert vijf
jaar over een overschot aan buitenlands
geld beschikt".
Hij zei dat alleen Syrië Egypte daad
werkelijk in zijn strijd tegen het impe
rialisme bijstaat. „Wij zullen geen deel
uitmaken van welke Arabische Unie dan
ook, welke het imperialisme dient. We
voegen ons niet bij verraders".
Nasser verklaarde voorts dat de Alge
rijnse strijd „deel uitmaakt van ons na
tionalisme". Hij betoogde dat Egyptes
politiek wordt bepaald door onpartijdig
heid tussen de westelijke en oostelijke
blokken. Daarop zou de Egyptische na
tionale unie toezien (deze unfe zal vol
gens de grondwet bestaan uit een uitvoe
rende raad en een algemene vergadering,
maar deze laatste bestaat nog niet).
Zijn rede, afgestoken ter gelegenheid
van het feit dat het één jaar geleden was
dat Egypte het Suezkanaal naastte, duur
de ruim anderhalf uur.
In Londen heeft de Australische pre
mier Menzies gisteravond een verklaring
doen uitgeven, waarin hij Nassers bewe
ring, dat -hij de Egyptische president zou
hebben „bedreigd", tegenspreekt en weer
legt.
(Bericht van A. Bosman N.V.
Graanmakelaars)
Bij matige vraag konden de prijzen der
meeste artikelen zich deze week niet
houden en moest in vele gevallen de ver
koper met minder genoegen nemen. De
exportmarkten waren meestal tot con
cessies bereid, zodat zelfs voor enige
soorten als haver en millet nieuwe ver
hogingen der invoerrechten niet tot de
onmogelijkheden behoren. AI met al zak
ken wij steeds dieper weg in het moeras
der heffingen, zodat men niet meer warm
loopt indien een dergelijke verhoging
voor de deur staat. Door de grote aan
kopen der laatste maanden is het ook
zeer moeilijk voordeel te trekken uit in-
voerrechtenverhogingen. De vrachten-
markt bleef aan de zwakke kant en ook
dit feit is vanzelfsprekend van grote in
vloed.
Mais. Platamais over de hele linie zwak
en de vraag naar spoedige mais tegen
vallend, terwijl op aflading van Engelse
zijde gaarne vooruitverkocht wordt. In
yellow mais spoedige levering een kleim
verbetering nu de talrijke boten, die on-
tVlns van wisselloper
to!?84a?llsterda^?later<lamse redactie)
to? °nder?Se, recherche stelt een
toutoor- -iarig» in naar de beroving
Aii tod n in ^selloper G.B.( donder-
to din6®11 ben alelsstr.), waarbij, zoals
•itatogegelijkherta£ van 55 000 verdween.
14. Ve„?aan worden door de poli-
ve'rde?ar zi^ ié momenteel nog
•tol hgu.'tot de *L. Stomen dan het ver-
hl'%,?en Dl»?.16 tal °P tal van wijzen
htot6t toreet^nlÖk. gevonden' °P tè veel
kt'tofjf'hs A-rtlsterdamsche Bank
ih Bev»v°or rt eIon'ng van 5.000 uit-
die i.egene' die aanwijzingen
de dart Un,nen leiden tot aanhou-
uader(si
aer(s)_,
Hij liet zich op een der banken van
een park aan de Champs Elysées neer
vallen en gaf zich daar verder aan ziin
overpeinzingen over. Doch hoe meer hij
zich in het geval verdiepte, hoe verder
hij van huis raakte. Had het meisje hem
niet onmiddellijk herkend en die verbaas
de uitroep geslaakt, toen zij hem opmerk
te, dan zou hij alles aan een zinsbegooche
ling, of aan e«n toevallige gelijkenis heb
ben toegeschreven. De kleurige stoet der
zich in de lentezon vermeiende mensen,
trok langs hem heen, zonder'dat hij zich
er van bewust was. Met een schok kwam
hij eindelijk weer tot de werkelijkheid
terug. Een torenklok in de nabijheid liet
zeven luide slagen horen en ontsteld rees
hij overeind. Had hij hier zólang ge
zeten? Besluiteloos bleef hij staan. Zijn
eerste impuls was een bus te nemen en
naar huis te rijden. Maar om een reden,
waarvoor hij geen verklaring kon vinden
kwam hij van dit voornemen terug en op
nieuw slenterde hij in de richting van ds
grote boulevards, waar zich het Louvre
bevond. En net bevond hij zich voor de
dienstuitgang van het grote magazijn,
toen het vrouwelijk en mannelijk perso-,
neel naar buiten begon te stromen. Ben
Morris merkte op, dat hij niet de etage
was. die hier vertoefde. Daar stonden ver,
schéidene jongemannen, die uitkeken naar
hun verloofde, meer dan één der meis
jes vloog de uitverkorene haars harten in
de armen.
Geleidelijk aan minderde de stroom en
nog altijd was het meisje, waarnaar hij
uitkeek, niet op komen dagen. Kon net
zijn, dat hij haar over het hoofd gezien
had? Doorgaans immers bestond er niet
zo veel onderscheid in de wijze, waarop
het personeel van een of ander grote-
stads-magazijn gekleed was. Maar daar
stond zij eensklaps op de drempel en zij
merkte hem onmiddellijk op. Zij scheen
allerminst verbaasd, dat hij daar stond
en stak hem ditmaal resoluut de hand roe.
Hij bukte ^ich snel óver die hand en kus-
te de vingertoppfen. Zij aanvaardde her
alsof het de gewoonste zaak van de we
reld was en toch.... was er In de grond
niet iets komisch, ja theatraals in, dat
een chauffeur, een meisje, dat verkoop
ster was in een Parijs modehuis op
een dergelijke wijze begroette?
Zonder verder een woord te zeggen
en alsof het vanzelf sprak, liepen zij naast
elkaar voort. Een bloemenverkoopster'.je
dat blijkbaar kijk op haar publiek had
trad op hen toe en bood hun een boeket
je aan.
Prachtige violtjes mijnheer, zei ze,
ze hebben de kleur van de ogen uwe-
verloofde! Ben Morris kocht glimlachend
een tuiltje en bevestigde het op het e.e
gante manteltje van het meisje, dat aan
zijn zijde liep. Terwijl hij zich naar haar
overboog, steeg de geur van beur haar
naar hem op, en plotseling was zijn hart
vervuld van zulk een zalige weelde, dat
hij als in een roes verder liep. Eerst toen
zij uit het geroezemoes der boulevards in
een stillere buurt waren gekomen, vond
hij zijn eerste woorden:
Ik was gekomen om u mijn veront
schuldigingen aan te bieden, zei hij. Ik
vrees, dat ik door mijn houding van daar
straks u in ernstige ongelegenheid ge
bracht heb. Maar u begrijpt, het was een
verrassing
De verrassing was wederzijds, weer
de het meisje af, laten we dus aannemen
dat de schuld aan beide zijden even
groot was. Maar ik mag immers niet van
schuld spreken, ik, die u zoveel schuldig
ben, dat
t
Ditmaal echter was het Ben Morris, d e
haar met een snel gebaar het zwijgen op
legde. Hij leidde snel haar aandacht af,
door haar te wijzen op het verre perspec
tief van de avenue, waar zij zich nu be-
vonden, en op welker achtergrond de sil
houet van de Triomfboog opdook, zwaar
en massief tegen het licht van de scrk.i-
dende avond. Spoedig waren zij in druk
gesprek gewikkeld, zó geanimeerd, dat zij
de mensen om zich heen en de tijd ver
gaten. Tot een nabije torenklok negen sla
gen horen deed en het meisje met een
schok tot de werkelijkheid terugkeerde.
Mdden op een plein stonden zij stil. Ver
weg, nog net even zichtbaar tegen de aan
rollende schaduwen vart de komende nac.'it
rees trots de Eiffeltoren op. En daar vei-
scheen tegen zijn top een gloeiend-rode
stralenkrans, waar doorheen een onzicht
bare hand in lichtendblauwe letters
schreef „Normans kauwgom is balsem
voor het hart".
Doch zij zagen het geen van beiden.
Morris' blikken waren geheel en al ge
vangen door de bekoorlijke figuur van
het meisje, zoals zij daar stond en hem
de hand ten afscheid reikte, terwijl ha
rerzijds het verkoopstertje uit het Louvre
voor de laatste maal goedkeurend het o ig
langs de flinke gestalte van de chauffeur,
glijden liet. Op dit moment rees eens
klaps weer het beeld voor hem op, zo
als hij haar in die nacht tijdens dat el
lendige, koude stormweer aan dek van
de Kanaalstomer had zien staan, het ge
laat in de handen verborgen, hartstochte
lijk snikkende. En nu, nu bevond zij zich
hier alleen, heel alleen in dit grote Pa
rijs als verkoopstertje in een magazijn
blootgesteld aanja, blootgesteld aan
alles, waaraan een mooi meisje in een we
reldstad ook maar blootgesteld zijn kan.
Een eindeloze deernis kwam in hem op
Niet alleen was zij een zeer aantrekke
lijke jongedame, maar zij was tenslotte
toch in de eerste plaats zijn landgenote!
Als...., zei hij en hij merkte, dat hij
zich geweld moest aandoen, om het beven
van zijn stem te onderdrukken, als u
misschien eens iemand nodig mocht heb
ben, de hulpde hulp van een gro'e
broer bijvoorbeeld, vervolgde hij onhan -
dig met een poging om grappig te zijn
belooft u me dan, dat u een beroep op me
doen zult? En meteen reikte hij haar zijn
kaartje over, waarop zijn adres genoteerd
stond.
Werktuiglijk nam zij het in ontvangst
en stopte het in haar tasje. Zij poogde te
glimlachen, maar hij zag, dat het niet van
ganser harte ging, alsof zij met haar ge
dachten reeds ver, ver van hem verwij
derd was. Wat was er in het leven van
dit jonge meisje, dat haar zo lijden deed?
Want dat zij verdriet had, was hem thans
meer dan ooit duidelijk.
Ik dank u voor uw vriendelijk aan
bod, zei zij, na een ogenblik te hebben
gezwegen, alsof zij niet zeker was, wat zij
hem hierop antwoorden moest. Toen tron
ken haar lippen zich eensklaps weer vast
besloten samen.
Ik kan u niet zeggen, hoe dankbaar
ik u ben voor uw welgemeend aanbod,
herhaalde zij, maar iemand, die voorbe
stemd is om zijn eigen weg te banen door
het leven, moet dat kunnen doen, zonder
iemands hulp, vindt u dat ook niet? Alleoj
zwakkelingen steunen op een ander en tot
die categorie heb ik me nooit gerekend.
En niemand uit mijn omgeving, wees
daarvan overtuigd. Nogmaals ik dank u
voor uw goede bedoelingen enen
vaarwel.
Snel bukte hij zich over haar hand heen
en drukte haar opnieuw een kus op de
vingertoppen. En vóór hij nog in staat
was er nog een woord ten afscheid aan
toe te voegen, was zij in de menigte ver
dwenen. de jongeman a#p zijn lot over
latende, die verder uit zijn evenwicht
was, dan hij ooit in zijn leven was geweest.
Immers, wat had zij gezegd? Alleen zwak
kelingen steunen op een ander. En wat had
hij eigenlijk tot nu toe anders gedaan?
(Wordt vervolgd)
derweg waren, zo langzamerhand zi;-
aangekomen en geplaatst, terwijl op af
lading plus invoerrechten de prijzen zich
op een hoger niveau bewegen. In Zuid-
afrikaanse mais enige omzetten in loco
goed, terwijl op aflading de prijzen te
hoog liggen.
Gerst, in spoedige positie niet overvloe
dig aangeboden, zodat enige aankomende
posten werden opgenomen tegen bevredi
gende prijzen. Op aflading enige zaken
in 3 barley per aug. en september afla
ding. Platagerst op aflading lager aan
de markt, doch nog niet concurrerend
tegen ingeklaard goed. Irakgerst en Sy
rische gerst stomend geschikt te koop,
doch weinig' animo. In Franse gerst r
aflading momenteel weinig materiaal aan
de markt.
Haver. Zaken in platahaver op verre
afladingen, zowel aan de Industrie als
in dekking, waarbij het prijspeil een deta-
kreeg. Noordamerikaanse witte en mixed
haver op aflading weer lager, zodat wij
met deze soorten onder de richtprijs plus
rechten gekomen zijn.
Russische haver geen beweging en te
duur geacht voor onze markt.
Rogge. De markt in platarogge werd
beheerst door de tweedehand, die altijd
iets onder de shippers' pariteit offreert.
De omzetten bleven intussen matig. In
Amerikaanse rogge op aflading eveneens
wat zaken, waarbij met minder geld ge
noegen moest worden genomen.
Milo en Millet. Het tweedehands-mate
riaal van milo beheerst nog de markt en
men koopt ca. 50 cent per 100 kg onder
de exportpariteit. Opmerkelijk is, dat in
ternationaal gezien deze soort zich een
stak boven de gerstprijzen handhaaft,
hetgeen hier te lande door het verschil in
rechten wordt geaccentueerd. Platamillet
de laatste dagen gezakt tot een peil
waarop met verhoging der rechten moet
worden gerekend.
Inlandse granen konden de prijzen vrij
goed handhaven. Gerst voor direct was
zelfs iets beter. Door het onbestendige
weer der laatste dagen blijft het aanbod
van nieuwe oogst inlandse granen voor
lopig zeer beperkt.
Op de koekenmarkt kwam nog niet
veel verbetering in de stemming. Enige
dekkingsvraag voor bepaalde artikelen
kon hier en daar een kleine prijsstijging
veroorzaken, maar het algemene prijs-
beeld was toch weer neergaand. Naar
het schijnt zitten enige shippers met een
long-positie van spoedige vracht, hetgeen
de cif-offertes voor juli-augustus-septem-
ber onder druk zette. De hierdoor ont
stane dispariteit animeerde enkele con
sumenten om schoorvoetend Iets op te
nemen. Dit alles betreft in hoofdzaak
Argentijns materiaal. Van Noord-Ameri-
ka valt slechts de activiteit in lijnschroot-
pellets te melden, waarvan het diepte
punt inmiddels gepasseerd schijnt te zijn.
In molen-afvallen kan Argentinië enige
kopers aantrekken door goede kwaliteit
en lage prijzen. Ook deze artikelen toon
den een flauwe tendens.
f
