Rik van Steenbergen prolongeerde zijn titel der prof-wegrenners Zijn eindspurt was ook nu in kopgroep van drie Beleen en drie Fransen onweerstaanbaar E Belgen veroverden ook de amateur-titel v: èuiï s Nederland behaalde geen punt t E' Vroege Nederlandse offensieven haalden het eindstadium niet D Schalk Verhoef werd goede derde D Rusland won de Trofeo Italia I W.K. SLOTEN MET VOLLEDIGE BELGISCHE TRIOMF De Belgische triomf jT 1 PROOST!" VOOR LOUIS PROOST De plaatsingen der Nederlandse renners YAN EST Ook door Hongarije en Italië geklopt f MAANDAG 19 AUGUSTUS 1937 PAGINA 5 u 3* - illltli RUSSEN LANCEERDEN BLIKSEMOFFENSIEF II door Martin W. Duyzings) WAREGEM, zondagavond (J P HET ERE-PODIUM stond Rik van Steenber gen. Hij had er groot en trots en pronkend met het ïegenboog-shirt na afloop van zo'n strijd om de ^•"eldtitcl, verleden jaar gestaan, en in 1949. Doch ,)eh had hij, gebruik makend van zijn gevaarlijkste |VaPen zijn vlijmscherpe eindsprint zijn ,'ionifen ver van huis gevierd, helemaal in Kopen den, met slechts enkele honderden Belgische sup- Porters bij de hand om hem op staande voet en ter P'aatse te huldigen. Doch toen hij vanmiddag, bijna acht uur nadat men in de stortregen en de modder van Waregem zeventig beroepsrenners van start ^zonden had, dat overvolle stadion kwam binnen ?etten in een kopgroep van zes man waarin hij ^amen met twee andere sterke Belgen Rik van ^°°y en Fred Debruyne drie uiterst gevaarlijke ransen (Bobet, Anquetil en de, door iedereen ge ëerde sprinter André Darrigade) in bedwang had fitten houden, moet hij nauwkeurig geweten heb- wat hem te wachten stond. .^at hem te wachten stond was een eindsprint P'0 voor hem door zijn ploegmaat Rik Van Looy aapgptrokken werd en waarin Jacques Anquetil Wn boezemvriend Andrc Darrigade zo knap lan terde, dat de blonde sprinter uit de Landes vijftig Paters voor de finish nog met een halve lengte v°orsprong aap de haal was. Het verraste Rik v. Steenbergen niet! Hij, de nu ^er-en-dertig jaar oude wereldkampioen, heeft in 11 lange carrière tientallen triomfen aan zijn sprint aan zijn scherp reactievermogen te danken ge- ad; en wéér waren het deze wapens die hem van- aag voor de derde maal aan de wereldtitel hielpen En toen stond dan Rik van Steenbergen op et ere-podium, recht tegenover de loge op de grote tribune vanwaar de koning der Belgen en prins Alexander de laatste, beslissende fase van deze strijd hadden gadegeslagen. En wat er toen gebeur de, is bij zo'n wereldkampioenschap niet meer ver toond sedert destijds in Moorslede 'n andere popu laire Vlaming, de onverwoestbare Briek Schotte, op eigen grond en voor eigen publiek met een we reldtitel aan de haal ging. Tienduizenden, honderd duizenden geweekt in modder en regen heb ben niet alleen in het stadion doch rond het hele, drieëntwintig kilometer lange circuit de Braban- oonne meegezongen, die galmend uit de luidspre kers kwam. Duizenden en nog eens duizenden heb ben vervolgens in het stadion zelf de hekken die hen op veilige afstand moesten houden geramd, de verzamelde Belgische politicmacht onder het oog des konings onder de voet gelopen, hun ledematen gekraakt, hun portefeuilles, hun kinderen en hun; echtgenoten verloren, alleen maar om zich jubi- 'end te scharen rond dat wankele podium waarop Rik van Steenbergen maar met een enorme bloem- ruiker stond te zwaaien, geflankeerd door Louison Bobet en André Darrigade, de twee Fransen die zichzelf hadden overtroffen in hun laatste poging om de ongenaakbare Belg toch nog te vloeren. En terwijl aldus ook de Marseillaise nu met holle echo's door de moddervlakte van het Waregemse stadion loeide, verdwenen onopgemerkt de Italia nen in de massa, na een der zwaarste nederlagen, in de strijd om de wereldtitel ooit door een squadra azzurra geleden; en had men ook in het Neder- landse kamp, dat heel de dag zijn mannetjes in de voorste loopgraven had gemeld, wel enige moeite om zijn teleurstelling te verbergen over de afloop van een strijd waarin met name Woutje Wagtmans geen uur tevoren héél even toch een verrassende en niettemin reeël lijkende kans op het regenboog shirt had gehad. De Belgische triomf te Waregem spreekt wel het sterkst uit het nuchtere lijstje van de plaatsin gen: Amateurs: Proost kampioen. Professionals: Van Steenbergen kampioen, Van Looy 4e, De Bruy- ne 5e, Van Daele 7e, Derijcke Se, Schepens 9e, Janssens 11e en Im- panis 19e. moeten missen, al voorbereidend op de naderende ondergang van Alfredo Binda's eens zo roemruchte squadra. Solo van Wagtmans ki dat met name kamp zoveel vijandschap en ENORME MENSENZEE die fan- j. tastische entree-prijzen neertelde en ,!e binnen de kortste keren de hardnek- j;lS klevende Vlaamse modder tot diep m af*r nekharen had zitten, had van- Tergen lang voor de start, toen het al L°°t alsof het nooit meer zou gaan op laden, al rond het circuit gestaan in de J^derlijke hoop, dat de race om de we- (j 'dtitel-1957 tegen alle traditie in onmid- H®'ijk al zou gaan losbarsten in een tor- do vol flitsende demarrages. 0°ch de honderdduizenden hadden zich g rgist. Het mocht waar zijn, dat de Bel- j zelf vandaag wel een half dozijn lie- bpc 'n de race hadden die stuk voor stuk jhoorijjke kansen op het regenboog-shirt pjj*akten, het mocht óók zijn, dat de heren ifi als het er °P aan kwam, het licht •bo u6 °§en nauwelijks gunden, en het 9"t tenslotte waar zijn. )w t Franse kamp zov beu!"s'e. dat het geen mens verbaasd zou in a a's de „tricolores" elkaar reeds eerste de beste ronde te lijf waren Sen an de favorieten die zaterdag lang 0eg naar de strijd der amateurs had- staan kijken om te weten, dat dit ty^r®gem-circuit onder de heersende V0oers.OInstandigheden dodelijk kan zijn te 'edereen die zich vroegtijdig aan al de u?le en al te vroege avonturen waag- bpb e'den zich aan een oude traditie. Zij aakten voorlopig alleen maar elkaar, bp ®®erden zelfs niet toen Louison Bobet bip., Pnderdtwintig kilometers tot twee- hw toe een bandje aan flarden reed en ib (3Peen andere favoriet, Rik van Looy de g ,derde ronde ietwat ongelukkig over 51 j "ij Bedwell, onze Piet Maas (meteen de uitvallers wagen!) en de Duitser °VeN .hl struikelde, en lieten voor het 'haa 2e iedereen die daar prijs op stelde, betijen. Piet van Est viel aan waren de Spanjaarden Ferraz en $taj.,eano geweest die onmiddellijk na de hauti <'wars tegen de gure stormwind in horn n gedemarreerd, alsof zij niet ver in ivn badden, dat de thermometers hier v r - daarna ook de Spanjaarden Saldeano en Ferraz prompt op sterven. En op de derde plaats liep het peloton in geen vijf kilometer anderhalve minuut van zijn achterstand in toen Gastone Nencini trachtte, uit het peloton weg te komen en toen vervolgens Jacques Anquetil aan de kop van de menigte een stukje ouder wets tempo ging draaien. Niettemin: toen meer dan vier-en-een- half uur na de start de overlevenden van de geteisterde karavaan temidden van een enorme wolkbreuk de achtste ronde binnen gingen, waren er van die kop groep nog altijd vier knapen over (Van Est, De Groot, Dupont en Sabaddin), zat het peloton nog steeds op dik twee mi nuten en werd het langzamerhand hoog tijd, dat eindelijk de verzamelde favorie ten uit de loopgraven kwamen. Jf TOEN PAS, na tweehonderdveertig kilometer, ging dan de kopgroep waarin Piet van Est en Daan de Groot zich zo onbarmhartig uitgesloofd hadden, dat het nauwelijks 'n won der mocht heten, dat zij nu prompt de strijd staakten, ter ziele, schudde het peloton de zwakke broeders meteen voorgoed af, hielden we aldus nog hooguit vijfen twintig kandidaten voor de wereldtitel over enverras te niemand minder dan Woutje Wagt mans dit gezelschap favorieten met een demarrage die op eens weer heel nauwkeurig aan zijn beste dagen herinnerde. Zijn aanval was goed getimed. Hij verraste een klein peloton, dat door boog onder de favo rieten die stuk voor stuk aarzelden, het werk voor een an der op te knappen. Verleden jaar nog zou op dit ogenblik wellicht deze titel strijd in ons voor deel zijn beslist. Een-Wagtmans-in- topvorm zou er in een oogwenk zonder moeite een voorsprong van wellicht twee minuten uit gereden hebben en het is de vraag of men hem dan ook te pakken ge kregen had. Doch de Wagtmans van 1957 heeft blijk baar in Rome-Napels-Rome zijn beste krachten voorlopig verspeeld. De Wagt- mans-1957 worstelde er, moedig nog al tijd als geen ander, een halve minuut voorsprong uit en hoewel hij die voor sprong nog altijd over had toen hij, met een inzinking op komst, de laatste ronde binnenging, was het toen al duidelijk, dat hij dat niet meer zou kunnen redden. Hij redde het dan ook niet. ww m Rik van Steenbergen lacht al! En heel de tribune in ïï'areghem lachtkoning Boudeivijn (half zichtbaar boven Bobet) lacht ook, alleen Achille Joinard naast hem lacht niet. België kon lachen. Opnieuw was de eindspurt van Rik van Steenbergen onweerstaanbaar gebleken voor alle andere wielerreuzen, Louison Bobet (tweede) en Darrigade incluis. 55 WAGTMANS, solo mislukte In de loopgraven aregem in geen enkele opzicht her- 'nnA|,_ Ce v. 11 aan de milde hitte van hun goe- e„ adcrland. De tengere Zwitser Favre bo0j,°nzc landgenoot Piet van Est. die Mike naar de weerberichten pleegt te zo n_n,f.n die zich in zo'n noodweer net den iT g voelt als in de hittegolf, hiel- eni gezelschap. Het werd geen grootse jacht. Da beide Spanjaarden, die blijkbaar met alle geweld in de krant wilden doch die stellig niet voor zo'n wereldkam-1 pioenschap in de wieg gelegd zijn, lieten het (vooral nadat Ferraz in de eerste de beste ron de al even tegen de vloer was gegaan) voornamelijk aan de Zwitser en aan Piet van Est over om temidden van het heersende nood weer nog een dra gelijk moyenne te OCH ZIET: de grootheden bléven voorlopig in de loopgraven. Zij zou den daar blijven totdat er op zijn hoogst dertig kilometers gereden moesten worden in een race die over bijna twee honderd-negentig kilometer ging; en zij lieten het aan enige rebellen over om met wat vinnige demarrages aan dc voorsprong van de vluchtelingen te schaven. Er waren wel van die rebellen. Een van hen was de Franse nationale kampioen Valentin Huot, die nog altijd geen beste maatjes is met de erkende grootheden van de Franse nationale wielersportwereld en die er dan ook wel bijzonder veel prijs op gesteld zou hebben als hij er vandaag in geslaagd was betere dingen te laten zien dan, bijvoorbeeld, de he ren Bobet, Anque til, Darrigade en Gauthier. Mèt hem ging ook de Oosten rijker Christian even aan de haal. BE GROOT doch hoewel vooral voorste linie hij opnieuw, zoals tijdens de jongste Tour de France, liet zien, dat hij van hard fietsen zijn weetje weet en hoewel de Fransman hem dapper steunde, werden de heren prompt weer gehaald en be reikten zij er alleen mee, dat de voor sprong en de geestdrift van de vluchte lingen behoorlijk begon te slinken. Nederlands gedrang Neen!, dat kopgrocpje ging voorlopig nog niet ter ziele. Integendeel: hel kreeg nog versterking bovendien. Rik van Looy, de man die voor meer dan de helft der Belgische toeschouwers als favoriet der favorieten gold (de andere helft gokte uiteraard op Van Steenber gen), liet het peloton in de steek, daar bij levendig geassisteerd door Piet de Jongh. die zich vandaag speciaal voor, de gelegenheid onder de enige valhelm j van heel de karavaan schuil hield en die opnieuw liet zien, dat h(j op het ge bied va« tempo rijden onder moeilijke omstandigheden zo bar veel niet meer te leren heeft. De Jongh en de sterk rijdende Belg be reikten de kopgroep inderdaad, zodat hel daar met drie mannetjes in de voor ste linies een Nederlands gedrang van jewelste werd. Doch juist toen de zes vluchtelingen zieh opmaakten om de jacht nu weer in valle ernst voort te zétten, ontstond er opnieuw rumoer in het pelo ton. Jempy Schmietz, de Luxemburger die kennelijk over wat meer wedstrijd- -r» T\* 1 1VT l 1 i temperament beschikt dan Charly GauU brOCl' DlTKS IN ederlailUS die ook vandaag reed alsof hij aan iets héél anders zat te denken, gin? in gezel-Fomrnrktrki-vrncc schap van de taaie Fransman Gauthier en' n-dlHUIUCll lUUlULlüfete de Italiaan Boni achter de vluchtelingen aan, en opeens ging het, in een felle te- Hef laatste spervuur Zijn voorsprong en zijn laatste kans werden versplinterd in een oorverdovend spervuur van Belgische, Franse en Ita liaanse demarrages, waaruit tenslotte dan, tien kilometer voor de finish, de kopgroep van zes man ontstond waarin drie Belgen en drie Fransen zich in moordende spanning prepareerden op de eindsprint. Een eindsprint waarin Rik van Steen bergen dan met groot vertoon van over wicht zijn wereldtitel greep, vóór Dar rigade, Bobet, Van Looy en Debruyne en slechts twaalf seconden overigens voor het restant van het peloton, waarin ook de Nederlandse overlevenden, de finish bereikten. Door MARTIN W. DUYZINGS WAREGEM, zaterdag. TT ET SLACHTOFFER heet Pambianco. Men had hem, de kleine, vinnige, pas 22 jaar oude Italiaan, zaterdagmiddag als de favoriet-der-favorieten voor de wereldtitel der amateurs op zijn fiets gehesen en hij had zich gedurende het belang rijkste deel der race als zodanig gedragen bovendien. Hij was het ge weest, die een gevaarlijk Nederlands offensief van Piet Steenvoorden en Schalk Verhoef met een felle tegen-attaque versplinterd had. Hij was het geweest, die in de laatste, beslissende slag, waaraan van Ne derlandse zijde slechts Verhoef nog te pas kwam, vier duchtig samen spannende Belgen in toom had gehouden. En hij was het tenslotte ge weest, die meer dan twintig kilometer voor de finish zichzelf gestort had in het dolle avontuur van een solojacht: alleen tegen iedereen, strijdend zélfs tegen zijn ploegmaten, die hem de wereldtitel niet van harte gunden, strijdend ook tegen de felle stormwind. Veertig seconden voorsprong had hij in die laatste ronde uit zijn spitse knieën geperst. Tóen pas was er iets gebroken in die feilloos marcherende Italiaanse, menselijke machine. En op dat ogenblik had men in het Belgische kamp gewacht. Louis Proost een jonge Kem- pische reus, met de kracht van een bulldozer was uit de kopgroep weggesprongen en hij had de voorsprong van de Italiaan verpulverd. Vier kilometer voor de finish keek Pambianco nog eens om: vijftig onooglijke meters voorsprong nog slechts. Doch nog altijd vocht hij koppig door: vermoedelijk wachtte hij op een wonder. Doch cr gebeurden zaterdag geen wonderen in Waregem. Proost haalde de Italiaan en hij schudde hem in de eindsprint zonder moeite van zich af, greep daarmee als outsider de wereldtitel vóór Pambianco en Schalk Verhoef (stellig de sterkste van het Nederlandse zestal) en bekroonde daarmee een merkwaardige race waarin, voor het eerst in de geschiedenis van de wielersport, de Russen een belangrijke rol hadden gespeeld. genactie, nu ook in het peloton zo harrl dat een der Italianen, Aldo Moser, al ijlings in de uitvallerswagen klom, de Ita liaanse kolonie, die vandaag haar voor malige campionissimi wel heel erg heeft De Nederlandse renners legden in Waregem op de volgende plaat sen beslag: Amateurs: Schalk Verhoef 3e, Jan Hugens 12e, Joop van der Put-' ten 16e, Ben Teunisse 25e, Ab van Egmond en Piet Steenvoorden ex aequo 36e. Professionals: Van der Pluym 12e, Piet de Jongh 13e, Wout Wagt mans 16e, Wim van Est 21e en Frans Mahn 27e. Piet van Est, Daan de Groot en Piet Maas staakten de strijd. Broer Dirks uit Eindhoven heeft beslag gelegd op de titel van Nederlands kam pioen terreinrijden in de klasse senioren boven de 150 cc. Weliswaar werd hij in de zondag te Eenrum gehouden moto- cross om het kampioenschap van Gronin gen tweede achter zijn broer Albert Dirks, doch die tweede plaats was voor hem al voldoende voor de titel. Het eindklassement van de competitie om het kampioenschap van Nederland terreinrijden senioren boven 150 cc luidt- 1. Broer Dirks (Eindhoven) 24 punten; 2. Albert Dirks (Eindhoven) 20 p.; 3. Jan sen (Eindhoven) 18 p.; 4. R. Selling (Am sterdam) 17 p. De uitslagen van de motocross te Een rum waren: Senioren tot 150 cc: 1. Koops (Assen) met DKW in 27.47.8 (10 ronden); 2. Boom (Amsterdam) met JAWA in 29.03.4; 3. Wolters (Looperskapelle) met DKW in 29.48,3. Senioren boven de 150 cc (15 ronden): 1. Albert Dirks (Eindhoven) met BSA in 40.51,4; 2. Broer Dirks (Eindhoven) met BSA in 40.52,4; 3. Jansen (Eindhoven) met BSA in 41.06,1.; 4. Selling (Amsterdam) met Velocette in 41.49,2. ^rb&cht" de juuuB abi =e kant: hoger dan 35 k.m.u het V'üchtoi!-10il'' docJl niettemin liepen l13 w'lde, in aller ijl door p. halen (blijkbaar vrezen de !4>te*2L Duitse Bat moyenne bleef overigens 1 "'"i uucll II IC. b LC111111 Ihh^'oton -^n steeds verder weg van dat zich om dit vroege avon- bekommerde, dat echter wél de'g®n apLf.Unck*ermanni die de vluchte ^tegi; UV.ltse surprise), doch dat ''aél fde kennelijk geen bezwaren Nrl sahha^n een P°ging van de Ita- °n°adm, de Fransr Fransman Jacques Out ri°nze Amsterdammer Daan de e vluchtelingen te achterha- Ve Groot naar voren We^ dat kópgroepje van vier in Me reed' bleek vervolgens ui* ko„ U|5ata "ike dingen. Op de eer eeiSl'°eriio oafde Daan de Groot, da Roe «U, .-.w: .V.VAV.V.V.I-.' ERWIJL de Belangrijke Bonzen van JL de Belgische Wielerbond met uiterst sombere aangezichten in een onbedaarlijke wolkbreuk naar een reeks volmaakt lege tribunes stonden te staren in de weinig bemoedigende wetenschap, dat ze per sé acht miljoen Belgische franken aan entreegelden dienden te incasseren als ze geen zware strop wilden lijden, had men niet zon der moeite 103 door de slagregens al geteisterde amateurs naar de start ge sleurd, inclusief de Russen, die vrijdag in Waregen slechts door afwezigheid schitterden, doch die tenslotte, diep in den acht nog, zes man sterk, waren ge arriveerd onder aanvoering van kame raad Smirnov, een zwijgende man met een gelaat als een verongelijkte volks commissaris, die, naar het heet, druk doende is in enkele jaren tijds van de Russische wielersport iets héél bijzon ders te maken. En hoewel kameraad Smirnov, wie- Ierexpert zijnde, op zijn vingers kon natellen, dat men er onder de heersen de, barre weersomstandigheden op een moeilijk circuit als het onderhavige, verstandig aan deed zich zo lang moge lijk koest en tussen de wielen te hou den, bleek zijn dadendrang sterker dan zijn verstand en stuurde hij zijn sterk ste mannetje, Victor Kapitonov, direct na de start al in de aanval. Het had uiteraard niet veel te betekenen. De Rus kreeg, wat onbelangrijk gezelschap van de Pool Wielckowski, van de Oost- Duitser Schober en van de Zwitser Schleuniger. Doch verder dan honderd magere meters reikte de voorsprong nooit en nog vóór het gezelschap, 23 ki lometer verderop, voor de eerste maal weer het stadion van Waregem kwam binnenkreunen, was die eerste uitloop poging al vergeten en zat het peloton, waarin nog alle Nederlanders, rustig toe te zien hoe nu de Brit Reynolds en de Pool Grabowski doende waren zichzelf in een nutteloze demarrage uit te moor den. daarmee, zo vroeg al in de race, in een uiterst riskant avontuur. Het avontuur duurde dan ook niet lang. Op de eerste plaats leek Hugens' Oostenrijkse metgezel geen knaap om er in een felle jacht op een moeilijk circuit mee uit fietsen te gaan; op de tweede plaats ging de Oostenrijker bij de bocht vóór de beklimming van de beruchte Tiechemerberg onderuit (een valpartij waarbij hij niet alleen een paar belangrijke onderdelen van zijn fiets doch bovendien het grootste deel van zijn oorspronkelijke geestdrift ver loor) en op de derde plaats bleek de Limburger bij nader inzien niet tegen deze solojacht opgewassen. Zich afbeu lend in een stijl, die wel voor enige ver betering vatbaar is, reed hij er dertig seconden voorsprong uit. Doch juist" toen men zich in het Nederlandse kamp, waar men zich bezorgd maakte over zijn tijdelijk welzijn, opmaakte om hem met vermanende gebaren tot een ver standiger tactiek over te halen, was de Hoensbroeker al druk bezig zijn voor sprong te verspelen ook alomdat zijn ploegmaat, Schalk Verhoef, in samen werking met de Rus Alexei Petrov, met grote geestdrift de achtervolging leidde van het peloton, dat nog altijd bij do zijnen tegelijk de zwakke broeders ver speelde. Toen, juist voen dat zwakke Neder landse offensief zich zelf uitmoordde, viel, terwijl de race nog niet eens half weg was, de eerste zware klap. De klap viel zonder dat Oranje er voorlopig aan te pas kwam. Negen outsiders E KLAP voor kwam voor rekening van negen outsiders en één favo riet (de vinnige Italiaan Conti) en de klap kwam meteen aan óók. Vóór het peloton, waarin onze Nederlandse zes zich nu ingegraven haden, het goed en wel besefte, haden twee Zwitsers (Schleuniger en Cereghetti), twee Rus sen (Petrov en Kapitonov), twee Duit sers (Schober en Schur), de Italiaan Conti, de Belg Roman, de Brit Reynolds en de Zweed Johansson, in de klim te gen de Tiechemerberg twintig secon den voorsprong te pakken en toen de menigte, halfweg de race, voor de vier- d® maal door het Waregemse stadion stoof, waar men de toeschouwers in tussen bezig hield met een voetbalwed- strijd, waarin men de zwaar gedevalu eerde ex-internationaal Freddy Chaves nog eens aan het werk kon zien, was die voorsprong al opgevoerd tot ruim een halve minuut en gebeurden er merkwaardige dingen. Schober bleek te hoog gegrepen te hebben en liet zich terugzakken in het peloton, juist op het moment waarop onze landgenoot Piet Steenvoorden voor een der betere sensaties van de dag zorgde: de man in het oranjeshirt liet het peloton ter plaatse achter, maakte in slechts enkele kilometers zijn achter- F'iiïTiiffPhfriii i' hM'Iim stand goed en ging meteen onbekom merd door, zodat hy met tweehonderd tri omfantelijke meters voorsprong als eerste de top van de Tieche merberg haalde. Juist toen de Belg Roman onze landge noot niet zonder moeite had bereikt en hij geestdriftig met hem doorging, lever de, helemaal uit de achterhoede van het peloton komend, Schalk Verhoef precies hetzelfde sterke staaltje, zodat we plotseling, tot verba zing van vriend en vijand, twee Neder landers en een Belg met veertig secon den voorsprong aan de kop hadden, een weelde waarvan we overigens niet lang profiteerden, want bij het eerste het beste tegenoffensief van het peloton bleef alleen Verhoef overeind; waarna hij nogal verloren kwam te zitten in 'n zeer gemêleerde kopgroep van acht man waarin de Italianen Pambianco en Magni, de Belgen Van Tongerloo en Roman, de (eeuwige) Rus Kapitonov en de Fransen Geyre en Mastrotto, nu vol op bezig waren een beslissing te force ren. Een verloren race Slechts vijf man waren er nog in het peloton - de Zweed Goransson, de Zwitsers Gimmi en Zuffelato, de taaie Oost-Duitser Schur en de Italiaan Pi- zoglio, die in die fatale zesde ronde niet meer dan dertig seconden achterstand opliepen. De rest - de nu leeggereden Steenvoorden inbegrepen - reed een verloren race, zéker toen Pambianco vóór het ingaan van de laatste ronde alleen aan de haal ging en de Italiaanse kolonie, waartoe ook de ex-campionis- simo Gino Bartali behoorde, bij voor baat al het volkslied begon te zingen. Helaas: zoals ik u meldde, ging dat feest niet door, hetgeen niet wegneemt, dat Pambianco met zqn soloaanval in die laatste ronde eindelijk wat kleur had gegeven aan een race, die moor dend was voor de renners en boeiend voor de kenners, doch stellig niet mee slepend voor de toeschouwers, die de wolkbreuken en de modderbaden van Waregem hadden getrotseerd om het feest mee te maken. STEENVOORDEN betere sensatie Ve"«"oeilj' "«crue Daan de Groot, dat ®eest l ?'an drie achtervolgers met kpi I aanvoerend, alleen maar k<a oma ver5iielling over te scha- Ot c ko vluchtelingen binnen de v?ra de tw tc "akken te krijgen. I -"' ^veerde leiders'het' tempo v/at i s'^lal'Pen wielrennen en gingen Rik van Steenbergen (links tussen 6erst de Zwitser Favre en en prins Alexander tvaren Oranje viel aan De heren reden er zeven seconden voorsprong uit en vervolgens werden ze rpeens verstandig, lieten zich haastig inlopen en hielden ze zich vervolgens, met de rest van het peleton, dat intus sen al meer dan een dozijn ongelukki- gen ter plaatse had achtergelaten, twin tig kilometers lang z9. volkomen stil, dat men even vreesde, dat het gezelschap meteen al besloten had het op een saaie optocht en een massasprint te laten aankómén. Doch ziet: vroeg in de derde ronde ging!Oranje in het offensief. Inval ler Jan Hugens toog met de Oostenrq- ker Durlacher aan de haai, greep hon- getuigen van. rle Belgische apotheose der Wereldkampioen, derd meter voorsprong op een andere Darrigade en Bobet) bersoontijk Nedc,r!fnder. Teunisse. de toekomstige j wereldkampioen Proost enopnieuw broedertje Kapitonov en stortte zich complimen teren. Het waterpolotoernooi om de Trofeo Italia behoort tot het verleden. Rusland bezet de eerste plaats in het eindklas sement en Nederland eindigde onderaan de ranglijst. In de laatste ontmoeting tegen Hongarije hebben de Nederlandse spelers zich echter uitstekend geweerd. Dat onze landgenoten een nederlaag tegemoet zouden gaan, stond voor iedereen vast, doch de 35 score kan men eervol' noemen. De Hongaren startten met een 2—0 voor sprong en na de rust scoorde Kanizza het derde Hongaarse doelpunt (30). Het tegenpunt liet niet lang op zich wachten Het was Harry Lamme, die de Hongaarse doelman met een prachtig schot verrastte (31). Daarna volgde een reeks Neder landse aanvallen, evenwel zonder succes Het was Varga, die doelpuntte en de stand op 4—1 bracht. Even later werd het echter 4—2 door een schot van Van Dorp, uit een strafworp scoorde vervol gens Karpati (52) en Smol maakte er 53 van. De beide overige wedstrijden bleven onbeslist. Zuid-Slavië en Rusland deelden de punten (11), waarmee Rusland zijn voorsprong in het klassement behield èn dus toernooi-winnaar werd. RoemeniëItalië eindigde eveneens in een gelijk spel: 2—2. Ofschoon trainer Kuyper op de voor laatste dag voor de vierde wedstrijd, waarin Nederland tegen Italië uitkwam weer de oorspronkelijke ploeg in het water zond, kon het oranje-zevental ook toen geen overwinning behalen. Met een 34 nederlaag verlieten onze landgenoten het water na bij rust reeds met 1—2 te hebben achter gestaan. Het spel was wederom aan Nederlandse zijde onbevredigend. Smol, Muller en Van Dorp kwamen niet tot behoorlijke pres taties; de beste spelers aan onze kant waren Luchs en Lamme, de goals waren van Luchs (2-1), Van Dorp (3-2) en Smol (4—3). De balangrijkste wedstrijd van de avond was dP ontmoeting tussen Zuid-Slavië en Hongarije, die met 2-2 gelijk speelden; v,3!1) werd geleid door de Nederlandse scheidsrechter Keetelaar. De Russen zege vierden met 8 4 over de Roemenen, na bij rust met - 1 te hebben voorgestaan. De eindstand luidt: 1. Rusland 5 4 3 3 1 1 Zuid-Slavië 5 Hongarije 5 Italië 5 Roemenië 5 Nederland 5 9 29—11 19—7 25-12 12—19 12—35 13—26 1 I

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1957 | | pagina 5