Een kwelling van de meer verfijnde soort:
Veertien dagen vissen in klasse
water en niets vangen!
RENNIES
Leningswetsontwerp voor Curacao en
Aruba opnieuw aangehouden
„Je kunt vissen of je
kunt het niet"
joouisliaav
SER-voorzitter dringt aan op
bedrijfschap voor bakkers
S>Ü$S'.
VAN NELLE'S HALFZWARE SHAG
Eerst licht gewenst in duister besluit
van Curacao's Eilandsraad
Ik ben in de wolken met...
Zti VOL
AROMA
VAN DEINENDE DOBBERS EN DUIDEND SPLIT
Een beek als een
droom
ii
Generaal Hasselman
verlaat de dienst
Bij opening van Nebato
Nederland consumeert per dag 4 miljoen
broden
Zes jaar voor roof
overval
Heropening polytech
nische school van
Warschau
Elf doden bij ont
ploffing in Algiers
VB
WOENSDAG 9 OKTOBER 1957
PAGINA 4
HEERLIJK BRUIN zijn we terug gekomen van
vakantievan de roest, wel te verstaan, want
we hebben veertien dagen nagenoeg constant regen
gehad. Als we er aan terugdenken knersen we met de
tanden, broeders in Petrus, want deze vakantie was
in zeker opzicht althans een kwelling van de
meer verfijnde soort. Stelt u voor; twee volle weken
vissen in water, waar je bij wijze van spreken eerst
met de achterkant van de hengel in moet roeren om
de vis opzij te duwen, zodat het tuigje te water kan
enniets vangen! Afgezien van de zakken vol wit-
vis dan, doch die tellen we niet mee in water, waar
snoek, snoekbaars, baars, karper en grote zeelt in
voorkomt.
Verleden jaar schreven we u van de uitdaging, welke
ons naar Hamburg deed reizen, teneinde het splitcane-
rapier te kruisen met „Sportfreund Sengbusch van
de zeer actieve en zeer exclusieve hengelsportvereni
ging Hamburg e.V. Dat duel had een nieuwe uitno
diging tot gevolg. Een der leden van Hamburg e.V,
bood ons twee volle weken zijn fraaie zomerhuisje
f
aan, dat gelegen is aan een der mooiste plassen, die
we in ons leven ooit zagen. En we hebben véle plas
sen gezien!
Tezamen met dokter A. een hengelaar die graag
een eindje rijdt, als het er om gaat een goed stukje
viswater op te zoeken en onze betere helften,
hebben we koers gezet naar Büttlingen, een vlek op
de rand van de Lüneburgerheide, dat ge alleen op zeer
uitgebreide kaarten zult vinden. De ontvangst ter
plaatse slaat alles, wat we op het gebied van de gast
vrijheid ooit hebben beleefd en ontelbaar is het aantal
„Bekanntschaften" dat we „gemacht" hebben en ook
hebben we er stevig „Bruderschaft" gedronken met
de voorzitter van de club, een type, waarover wilde
hengelaarsverhalen te vertellen zouden zijn (wan
neer de kinderen op bed liggen!).
Als u ons dezer dagen tegenkomt, moet u beslist eens
vragen naar het schone lied van „der heiligen An-
tonius" dat we deze voorzitter hebben horen zingen
in het Anglerheim, nadat op een zaterdagavond de
hele aanwezige voorraad „helles" mitsgaders een
aanzienlijke plas cognac het leven had gelaten.
't ¥uur
me weer
tot in
de keel.
BEKLEMD TUSSEN LAAD-
BAK EN BETONPAAL
Zuurbrand - oplaaiend van uit de maag.
tegen brandend
maagzuur
EEN VERHAAL VOL LEEDVERMAAK
iJSldJSdOlf
-Ud0ztdsu
dippjdw
Opvolgers: luits. generaal
Le Fèvre de Montigny en
Schaper
BRIGADE-GENERAAL VAN
BAARSEL EERVOL ONT
SLAGEN
Welke zijn de achter
gronden?
Schiphol: Centrale Luchthaven
Kleine bedrijf overheerst
Prof. De Vries gat in zijn toespraak ook
enkele interessante cijfers. Nederland con
sumeert per gezinslid boven 1 jaar ge
middeld 290 gram brood per werkdag. Dat
wil zeggen dat er per dag door de totale
bevolking 4 miljoen broden van 8 ons op
gegeten worden. In Frankrijk zou dit ver
bruik niet veel anders zijn, in Zwitser
land daarentegen slechts de helft. De eer
ste broodfabriek werd in Amsterdam in
1856 op initiatief van dr. Sarphati gesticht.
Toenemende omvang van de bedrijven
leidde langzamerhand tot vermindering
De lekkerste sigaret rolt U toch zelf van
toeerden. Ze deden het eenvoudig niet.
En het tergende hierbij was, dat wan
neer we 's avonds laat aan het water
stonden, de verschrikkelijkste klappen
weerklonken, alsof er kudden nijlpaar
den grote wasdag aan het houden waren.
Deze klappen deden ons de verhalen van
onze gastheren geloven. Over karpers
van 30 pond en zwaarder, over vijf grote
snoeken op één dag, over snoekbaars van
8 pond zwaar.
Zojuist wordt me opgedragen een
vrouwelijk visverhaaltje" in elkaar
te draaien.
Ja en wat moet je nu als vrouw
over de hengelsport vertellen. Dat je
man iedere zondag op sjouw is om te
vissen. Och nee, want dat is natuur
lijk toch niet waar en tochelke
zondag is er wel iets aan de hand. De
ene keer moet hij nodig met kennis
zus en zo weg, want die weet zo'n
goed stekkie. Een andere keer moeten
We zijn ook nog op de salmoniden ge
weest met de vliegenhengel.
Een beek, de Luhe, zo mooi als men
hem alleen in een zeer geïnspireerde
droom zou kunnen uitdenken, gelegen in
een streek als een tot leven geroepen
brochure van een V.V.V. met smaak. En
in die beek vlagzalm en forel in grote
aantallen, zodat we met bonzend hart
naar de waterkant slopen en met beven
de hand de lijn op lengte brachten. Maar
door de vele regens was de waterstand
te hoog en het water te troebel en dok
ter A. bracht het tot één vlagzalm,
ondergetekende ving niets.
Ter vergelijking: onze beide tochtgeno
ten, sinds jaar en dag vertrouwd met
de Luhe, vingen samen slechts drie vlag-
zalmen, al waren die dan ook van kloek
formaat.
Alleen een hengelaar kan zich voor
stellen hoe een hengelaar zich voelt, die
veertien volle dagen wordt losgelaten op
het heerlijkste viswater dat men zich
denken kan en dan al die dagen het weer
radicaal tegen heeft!
Een niet-hengelaar snapt hier niets
van en redeneert „die vis zit er toch,
waarom vangen jullie ze dan niet?"
Enfin. Iets van die redenatie vindt ge
terug in onderstaand relaas van de kam
pioene van deze vakantie. Want de
dames hebben zich kranig geweerd met
het vaste hengeltje en vingen witvis
„tegen de klippen op". Om onze manne
lijke trots een beetje uit te deuken, moe
ten we erbij vertellen, dat de kampioene
op een haar na verslagen werd door
dokter A., die een brasem van ongeloof
lijke afmeting aan zijn limerickje kreeg.
Hij had hem al voor zich liggen, toen
het malle beest van de haak afscheurde.
Stö.
Och ja, vroeger ging ik altijd trouw
mee en eerlijk gezegd, dat vond ik
nog leuk ook. Alleen moest ik iets
vangen anders was de aardigheid er
wel gauw af. Ik heb me er altijd over
verwonderd, dat ik maar zulke kleine
visjes ving en mijn heer gemaal van
die grote. „Hoe zou dat toch komen?"
vroeg ik altijd. Er werd ontkennend
op geantwoord. Maar ik ving altijd
méér, al-waren het dan maar klein
tjes. Veel later is me verteld, dat mijn
te vangen. Met stijgende verbazing
stonden we er naar te kijken. Ja, en
toen kwam het, het haakje moest uit j
zijn bek gehaald worden. Dood grieze-
lig hoor, zo'n vies slijmerig beest vast-
pakken. Na heel wat gilletjes had ik
hem eindelijk te pakken. Laat hij nu los
in het schepnet liggen. Door al dat slaan
op de steiger was het nylondraadje ge
broken. Heel voorzichting, alsof we hem
de vrijheid teruggaven, hebben we hem
in het leefnet laten zakken. Jammer ge
noeg kon ik nu niet verder vissen, daar
ik het haakje heel rustig in zijn bek had
laten zitten. En ik had juist de smaak
zo te pakken.
Toen ik 's-avonds vól trots aan de I
mannenvertelde wat een enorm beest
ik had gevangen, kreeg ik ze na veel
vijven en zessen eindelijk mee naar de
steiger. Ik rende vooruit om alvast het
leefnet op te halen. En vol trots liet ik
mijn buit zien. Werd er gezegd: „ja, een
aardig brasempje. Een pond of l1/a. De
2 zal hij wel niet halen. Gooi hem maar
terug". Ik heb 5 minuten staan hijgen
van verontwaardiging. Niet omdat die
vis terugmoest, maar om de geringschat-
tende toon, waarop het gezegd werd.
Enfin, ik heb mijn mond kunnen hou- I
den, heb me omgedraaid en met tranen j
in mijn ogen heb ik van de grootste vis,
die ik ooit gevangen heb, afscheid ge
nomen. En nu komt hetlaat ik nou i
in die 14 dagen dat we op vakantie wa
ren en er zo'n beetje elke dag gevist
werd, de grootste gevangen hebben!
Och ja, je kunit vissen of je kunt het
niet
(Van onze correspondent)
Gistermiddag geraakte de zestienjarige
Schiedammer A.J. de H„ in dc ingang
vain een meubelfabriek aan de Industrie
weg te Vlaardingen, beklemd tussen de
■laadbak van een achteruitrijdende auto en
een beitonpaal. De jongeman werd in
zorgwekkende toestand naar de Dr. Nolet-
stichting te Schiedam overgebracht, waar
hij in de loop van de avond aan zijn ver
wondingen is bezweken.
Dat is geen kwaal die ge nog langer hoeft
te dragen. Neem Rennies - die blussen de
brandende pijn voetstoots. Vanaf 't moment
dat 'n Rennies pastille begint te smelten
op Uw tong, vindt de pijnverdovende sub
stantie met Uw eigen speeksel zijn weg
naar de oorzaak van Uw kwaal.
Rennies neutraliseren alle overtollig maag
zuur en nemen zo de oorzaak weg van die
snerpend brandende pijn.
Gemakkelijk in te nemen, zonder water
of wat ook.
taoaHIS U3MXV)
va2r>fj*& i» do uifijs j3tf uïssof
uDjzpputjp&q 9pu3&yd2 £Z *Q
jsutt| uasS uauioppjjpa sp t»2fcnj
(Jui (ig jatiproi 30SJ33 f* - do<xtw
-fipqv nsuip umu ^ti„
'uep 8» '„W!" 1°o
jpoH„ 'WWP'!1232
^jjoou jssoqfiLif!"»
jooa swiN 'Joojuni
io ua snq sp u; jsaoq
i-s2 jepM33M-ras|J«
Bij K. B. is met ingang van 1 novem
ber a.s. eervol ontheven van zijn functie
van chef van de generale staf, tevens be
velhebber der landstrijdkrachten, Hr. Ms.
adjudant in buitengewone dienst, de ge
neraal van de generale staf B. R. P. F.
Hasselman. Tegelijkertijd ls benoemd tot
chef van de generale staf, tevens bevel
hebber der landstrijdkrachten, de luite
nant-generaal van de generale staf G. J.
le Fèvre de Montigny.
Met ingang van 1 januari 1958 wordt
generaal Hasselman eveneens eervol ont-
heven van zijn functie van voorzitter van
het comité der verenigde chefs van sta
ven. Daar wordt hij opgevolgd door de
luitenant-generaal van de Kon. Lucht-
macht H. Schaper, chef van de lucht
machtstaf, zulks onder handhaving in
diens tegenwoordige functie.
Bij koninklijk besluit is met Ingang van
1 januari 1958 op het -Jaartoe door hem
gedaan verzoek ter zake van langdurige
dienst eervol ontslag uit de militaire
dienst verleend aan de brigade-generaal
L. A. van Baarsel van het dienstvak der
militaire administratie, onder dankbetui
ging voor de veeljarige diensten, door
hem aan den lande bewezen.
We zullen in dit verhaal niet allemaal
beschrijven, wat we hebben gedaan om
karper, snoek of snoekbaars te vangen.
Eenvoudiger is het, te vertellen wat we
niet gedaan hebben: we zijn niet het wa
ter ingedoken om ze met de tanden te
vangen, hoewel we aan deze drastische
maatregel zeer na toegeweest zijn! Het
weer wasmaar wat zullen we u
daórvan vertellen. Ongetwijfeld zijt ge
zelf ook op vakantie geweest en ge weet
er dus alles van.
Wanneer het eens een ogenblik droog
was, keken we wantrouwend omhoog
wat er nu weer aan de hand was. Tot
onze troost een heel erg schrale troost
vingen de vaste klanten van dit water
ook niets, anders waren we beslist aan
ons zelf gaan twijfelen. Het was raar
gesteld, maar niet één vissoort uitge
zonderd voorn en een schaarse brasem
had lust tot aanbijten, wat we ook pro-
er so nodig visfoto's gemaakt worden.
Enfin, er is elke keer wel wat. Och
en nu weet ik wel, dat als ze de hele
week hard gewerkt hebben, ze met
plezier naar de zondag uitkijken met
het vooruitzicht „hè, heerlijk vissen."
Maar eerlijk, mede-slachtoffers hoe
we de regen ook haten, als op zondag
morgen de wekker om 5 uur afloopt
en we kijken naar buiten en het re
gent een heel klein beetje en manlief
zegt „nou, dat wordt weer peweer
vandaag. Niks om te vissen", heus,
dan draaien we ons met een zucht
van verlichting om en denken „Als
het nu vanmiddag maar een beetje op
wil klaren, dan kunnen we lekker
met kleine Joep in de wagen en pa
aan de arm naar het Vondelpark".
En als we dan later op de dag op
staan en onze man loopt nog een
beetje te mopperen over het slechte
weer. dat je hier in Holland altijd
hebt, dan geven we hem groot gelijk
en zeggen „Stil nou maar, ik ga een
lekkere kop koffie zetten." Maar in
wendig denken we „Ik ben blij, dat
je vandaag gezellig thuis bent", want
dat mopperen is zó over als hij achter
een kop koffie zit met een grote zon
dagse sigaar en de krant.
tuigje zo afgesteld was, dat er alleen
maar kleintjes op afkwamen, want
dan had ik vlugger beet en was lan
ger stil en zat niet, almaar te draaien
in de boot. Wanneer ik er aan denk
dat ik zo beet ben genomen kan ik
nóg kwaad worden. En ik maar op
scheppen, „joh ik heb er weer een.
Heb jij nog niets? Ja. je kunt vissen
of je kunt het niet hè?"
Maar ik heb het toch beleefd met va
kantie de grootste vis te hebben gevan
gen. De mannen waren gaan vissen op
forel en wij vrouwen werden op een
steigertje gezet, allebei met een hengel
en een stuk brood al® deeg. We kregen
natuurlijk de gebruikelijke kleine beest
jes er aan. Die we er zelf heel moedig
af durfden halen, dat had ik mettertijd
wel geleerd. Plotseling zag ik mijn dob
bertje heel mooi ondergaan (wat een
vakterm hè?) Enfin, ik sloeg en., raak!
Hengel prachtig krom en o hemel, geen
man in de buurt. Wat nu te beginnen..
Nou ja, dan zelf maar proberen, zeiden
we togen elkaar en werkelijk hoor: een
man had het niet beter kunnen doèn;
volgens de regels der kunst heb ik eerst
een deeltje van m'n hengel gehaald, vjs
iets naar de steiger, net eronder en
scheppen. Nou, ik schrok me naar.. Ik
had werkelijk niet gedacht, dat ik ooit
in staat zou zijn zo'n knots van een dier
Opnieuw is het wetsontwerp „Machtiging tot het verlenen van de garantie
van Nederland voor door de Nederlandse Antillen te sluiten leningen ten be
hoeve van de ontwikkeling van Curacao en Aruba" uitgesteld.
Het merkwaardigste is de wijze waarop dit hedenmiddag geschiedde.
By de aanvang van de vergadering deelde de voorzitter dr. Kortenhorst na
melijk mede, hedenmorgen een telegram te hebben ontvangen van de Eilands
raad van Curagao (waarvan we reeds gisteren melding maakten red.) van
de volgende inhoud: „Eilandsraad heden in openbare vergadering motie aange
nomen, waarbij te uwer kennis wordt gebracht, dat het eilandgebied Curacao
erkentelijk is voor en getroffen is door de grote tegemoetkomendheid en bereid
heid van Nederland om het eilandgebied financieel bij te staan; dat het eiland
gebied Curacao grote waardering heeft voor zulk een loyale houding; dat het
eilandgebied Curagao, mede gelet op de financieel-economische situatie, zoals
deze zich in Nederland heeft ontwikkeld, het niet verantwoord acht op dit
moment gebruik te maken van meergenoemd aanbod, dat Nederland, Indien
dit te zijner tijd noodzakelijk mocht blijken, wederom bereid zal worden ge
vonden ten behoeve van dit eilandgebied de nodige bijstand te verlenen". Dit
telegram was ondertekend door de gezaghebber Gorsira.
(Van onze Amsterdamse redactie)
De voorzitter van de S.E.R., prof. mr. F. de Vries, heeft gisteren bij de
opening van de „Nebato", de Nederlandse bakkerijtentoonstelling in het RAI-
gebouw te Amsterdam, er op aangedrongen dat de verschillende groepen in
het bakkcrijbedrijf zich gezamenlijk aan de oplossing van de in deze branche
voorkomende vraagstukken wijden en trachten tot een beter inzicht in de we
derzijdse, thans heïaas nog sterk uiteenlopende, standpunten te komen. Naar
zijn mening zou de beste weg om daartoe te geraken de samenwerking in een
bedrijfschap zijn. Het verheugde hem dat dit inzicht door de grote meerder
heid van de bedrijfsgenoten wordt gedeeld, doch zijn vreugde werd getemperd
omdat het meningsverschil over de vraag of één of twee bedrijfsschappen
moeten worden ingesteld tot dusver neg aan de verwezenlijking van dit doel
in de weg heeft gestaan,
Prof. De Vries ging in een uitvoerig van aflevering van vers brood vóór 10
van het aantal bakkerijen in ons land. Be
droeg bij de volkstelling van 1859 het aan
tal bakkers in Amsterdam nog 299 per
100.000 inwoners, veertig jaar later is dit
cijfer gedaald tot 111. Op het platteland
nam het aantal bakkerijen aanvankelijk
echter aanmerkelijk toe.
Ook nu overheerst nog het kleine be
drijf; van de ongeveer 13.000 behoren er
circa 10.000 of ruim 75 o tot deze cate
gorie met een omzet van maximaal 25
balen per week of ca. 300 broden van 800
gram per dag. Het aandeel van deze klei
ne bedrijven in de totale broodproduktie
is uiteraard veel geringer, nl. 37 'Io. Tot
het grotere kleinbedrijf met een weke
lijkse omzet van 25 tot 100 balen kunnen
ongeveer 2250 bedrijven worden gerekend,
d.w.z. 17 'Io met een aandeel in de totale
produktie van eveneens ongeveer 37 'Io.
Het restant van de broodproduktie, t.w.
26 'Io wordt verzorgd door het midden- en
grootbedrijf, in totaal ongeveer 250 be
drijven, met een omzet per week van meer
dan 100 balen. Werkelijke grootbedrijven
met een wekelijkse omzet van meer dan
500 balen komen maar sporadisch en dan
uiteraard alleen nog in de grote steden
voor. Het geldt daarbij slechts om een
twintigtal bedrijven. Hun aandeel ln de
produktie is ongeveer 6H 'Io.
Dit was op zijn minst een merkwaar
dig telegram. Immers wat was hieraan
voorafgegaan? Door de Ned. Antillen wa
ren maanden lang besprekingen gevoerd
met de Ned. regering over de openleg
ging van een recreatiegebied in de West,
waarvoor een Nederlandse deelneming
werd gevraagd van 100 miljoen. Deze on
derhandelingen liepen op niets uit, omdat
Nederland zelf Intussen in financiële
moeilijkheden was geraakt. Deze onder
handelingen v/aren gevoerd door de An
tilliaanse minister van Financiën, Iraus-
quin en later, na de aanvankelijke mis
lukking. door de minister-president
Jonckheer. Tenslotte kwam men tot over
eenstemming op een garantie van Neder
land voor een door de Antilliaanse rege
ring te sluitenlening van 38 miljoen.
Een maand geleden zou het daartoe strek,
kende ontwerp door de Kamer worden be.
handeld, maar op het laatste ogenblik
kwamen er bezwaren van de betrokken
Kamercommissie, reden waarom de be
handeling op het laatste ogenblik werd
uitgesteld.
En nu vanmiddag dit. Men kan zich nu
verdiepen in allerlei gissingen., Het is te
mooi om waar te zijn, dat Curagao, dat
geld nodig heeft voor de bouw van hotel6
en voor alles wat nodig is om van Curasao
en Aruba toeristencentra te maken, nu
opeens zou zeggen: wij vinden dat erg
mooi van Nederland maar jullie kunnen
het heus niet missen, dus wij willen het
niet hebben. Later graag, maar nu niet.
Men tast dus een beetje in het duister
wat de motieven zijn, die tot dit telegram
hebben geleid.
Dr. Kortenhorst deelde daarbij mede,
dat de Staten van de Antillen op 15 okto
ber bijeen zullen komen om het voorstel
van de Antilliaanse regering tot het aan
gaan van een lening onder Nederlandse
garantie te bespreken en dus wenste de
voorzitter liever de behandeling van dit
ontwerp uit te stellen tot daar een be
sluit zou zijn gevallen.
Begrijpelijk! Men zal toch eerst wat moe
ten weten van de achtergronden van dit
besluit van de Eilandsraad van Curagao,
die bovendien alleen maar voor Cura
gao kan spreken en niet voor Aruba of
de andere eilanden.
Minister Helders betoogde echter, dat
de regering van de Antillen daartegen
over hem hedenmorgen had laten weten,
dat zij er prijs op stelde, dat de behan
deling zou doorgaan. Het gaat hier name
lijk niet alleen om Curagao maar ook om
Aruba. Zou Curagao dus bijvoorbeeld el
ders geld kunnen aantrekken, dan zou de
Centrale regering van de Antillen toch
nog blijven zitten met de moeilijkheden
voor Aruba en daarom meende hij dus,
dat de behandeling van het wetsontwerp
zou moeten doorgaan.
Ook al weer begrijpelijk, omdat minis
ter Helders in eerste aanleg te maken
heeft met de Antilliaanse regering en
niet met een eilandsraad. De regering al
daar heeft dus blijkbaar een verschil van
mening met de Eilandsraad over deze
zaak.
Maar nu vroeg dr. Kortenhorst: komen
de Staten op 15 oktober bijeen?, waarop
minister Helders antwoordde, dat de Sta
ten deze zaak een dézer dagen zullen be
handelen.
Het telegram was echter aanleiding ge
worden voor de vaste commissie voor Za
ken Overzee om bijeen te komen en het
oordeel van deze commissie was, dat de
behandeling van het wetsontwerp zou
moeten worden uitgesteld tot na het be
sluit van de Antilliaanse Statenvergade
ring. De behandeling van het wetsontwerp
werd dus aangehouden.
Verder was er alleen nog iets L, doen
over het wetsontwerp Oprichting van een
N.V. Luchthaven Schiphol, waarover de
Kamer het met uitzondering van de com
munisten unaniem eens was. Dit ontwerp
houdt in, dat er voor de aanleg, het on
derhoud, de ontwikkeling en de exploi
tatie van het luchtvaartterrein Schiphol
als centrale luchthaven in Nederland een
vennootschap wordt opgericht. Het maat
schappelijk kapitaal bedraagt 200 miljoen
en is verdeeld in 200.000 aandelen van
100.
In het kapitaal der vennootschap wordt
deelgenomen door de Staat der Neder
landen voor 47.500 aandelen, door de ge
meente Amsterdam met 25.000 aandelen
en door de gemeente Rotterdam voor 1000
aandelen.
Er stond allerwegen dus voldoening
over deze beheersvorm, alsmede over het
feit, dat Schiphol hier wordt aangeduid
als de Centrale Luchthaven. Allerwegen
werd ook het besluit van Rotterdam om
hierin deel te nemen geprezen o.a. door
de heer Visch (K.V.P.), die gewaagde van
de vooruitziende blik van deze wereld-
handelsstad. Rotterdam is nu b(j het be
heer ingeschakeld. Ook dc heer Dommer
(P.v.d.A.) getuigde van z(jn voldoening
hierover en wenste op den duur ook Den
Haag in te schakelen.
Verder werden allerlei wensen geuit,
zoals betere verbindingen met Schiphol,
óók van de zijde der Spoorwegen, daar
men het aantal bezoekers dat nu 1 miljoen
bedraagt voor '85 schat op 10 miljoen. Men
drong ook aan op goede aansluitingen
op de rijkswegen en banen van voldoende
lengte (De Ruiter C.H.). De oppervlakte
van Schiphol, die nu 650 ha. bedraagt zal
moeten worden uitgebreid tot 1600 ha.
en dat offer aan cultuurgrond zullen wij
moeten brengen.
Minister Algera deelde in zijn antwoord
mede, dat er een startbaan wordt aan
gelegd van 3300 meter en dat de verplaat
sing van het dorpje Rijk. dat in verband
met de lange banen voor straalvliegtui
gen zal moeten verdwijnen, bij de Prov.
Staten van Noord-Holland in onderzoek
ls.
De heer Visch drong nog bij herhaling
aan op een tijdschema voor de uitbrei
ding van Schiphol, waarop minister Al
gera antwoordde, dat er natuurlijk een
tijdschema Is, maar dat dit voor verande
ring vatbaar is, afhankelijk van de om
standigheden. Een formele beslissing over
het tijdschema is nog niet genomen.
Het wetsontwerp werd daarna z.b.st.
aangenomen met aantekening van tegen
stemmen door de communisten. Verder
waren er nog wat hamerstukken, waar
onder een groot aantal naturalisaties.
Op dinsdag 29 oktober zau de Tweede
Kamer de Öeltawet in behandeling ne
men.
F. S.
Op 13 mei j.l. hebben de 46-jarige A-
B. en de 44-jarige G. V., beiden uit Arn
hem, een overval gepleegd op een boer
derijtje in de omgeving. De 73-jarige be
woner, P. van Schaar, sloegen zij neef
en daarna dwongen zij diens vrouw he*
spaarpotje van de oude mensen, een be
drag van 210, af te geven.
Gisteren heeft de rechtbank hen tot
zes jaar gevangenisstraf veroordeeld met
aftrek, alsmede tot voorwaardelijke ter
beschikkingstelling van de regering.
De polytechnische school van Waf'
schau, die de vorige week gesloten is na
ongeregeldheden waarbij studenten be'
trokken waren, wordt vandaag weer 3S'
opend, zo maakte Radio-Warschau gis'
teren bekend.
De rector heeft hiertoe besloten nada'
de senaat van de school had beloofd, da'
het rustig zal blijven en dat disciplinair®
maatregelen genomen zullen worden te
gen studenten die, tegen de wil van
meerderheid der studenten in, de rUS^
op de school of in de tehuizen der stf'
denten verstoren.
Een zware ontploffing heeft gisteren "j
de Kasbah van Algiers drie huizen vei"
woest. Elf mensen z(jn hierbij om h«
leven gekomen en zes werden gewond.
overzicht een aantal van deze problemen
na, daarbij als belangrijke factor noe
mend de zgn. Bakkerijparagraaf van de
Arbeidswet 1919, in de laatste tijd een zeer
omstreden punt in bakkerskringen. Tegen
de huidige bepalingen worden van ver
schillende zijden bezwaren aangevoerd.
Allereerst van sociaal gezichtspunt. De
beperking van de nachtarbeid moge een
belangrijke stap in de goede richting zijn
geweest, men acht het niet juist dat de
bakkersgezellen nog dagelijks gedurende
enige uren nachtarbeid verrichten. De
situatie in het bakkersbedrijf zou daar
door ongunstig afsteken tegen die in het
merendeel der overige bedrijfstakken, het
geen tot uiting zou komen in het relatief
grote verloop van arbeidskrachten in de
bakkerij. In economisch opzicht acht men
de toegestane produktietijd tussen 5 en
9.30 uur (voor het midden- en grootbe
drijf is het toegestaan om in de week om
3 uur en zaterdags om 1 uur met de voor-
arbeid te beginnen) met name voor het
grootbedrijf onvoldoende om op econo
misch verantwoorde wijze gebruik te kun
nen maken van de nieuwe technische mo
gelijkheden.
De vraag is daarom naar voren geko
men, aldus prof. De Vries, of een goed
geregeld ploegenstelsel niet aan deze
moeilijkheden tegemoet zou kunnen ko
men. Het oordeel over deze kwestie wordt
verzwaard omdat daarbij ook het verbod
uur een rol speelt. Indien deze tijd in
verband met de invoering van een ploe
genstelsel zou worden vervroegd en slechts
een deel van de bedrijven dit stelsel in
praktijk zou kunnen brengen dan is het
duidelijk dat daardoor een scherpe tegen
stelling tussen de verschillende bedrflfs-
typen in het leven zou worden geroepen
en de concurrentiestrijd een geheel ander
aspect zou krijgen.
De SER-voorzitter besteedde vervolgens
aandacht aan de technische ontwikkeling
in de bakkerij, het zo importante distribu
tiesysteem en de verlangens van de con
sument, allemaal problemen waarover hij
persoonlijk geen mening ten beste wilde
geven doch ze door een op te richten be-
drijfsschap in eigen kring zou willen
laten oplossen.
minstens 40 lekkere
sigaretten voor 95 ct
