Het wegverkeer op de snijtafel
MARGE
Paviljoens Brusselse Expositie
in november klaar
S3
rs!
Praktische problemen - Principiële
achtergronden
Chefarine.
IN DE
oei lompjes
D
Griep? Chefarine„4"|
doet wonderen
Honderd politiemannen pakken aan
«Al kan dit congres ons maar één
dode besparen...."
Petten
en
Accepteer de drukte
Van wie is die auto
35 miljoen bezoekers verwacht
In totaal f 15.000.- aan geldprijzen.
NOVIB en Missie II*
De vrijwilligers van dl
Nationale Reserve
VB
WOENSDAG 9 OKTOBER 1957
PAGINA 5
Verbalen kosten geld
Geen bet-weters
Rivaliteit
Niet teveel theorie
Vraag
Gecoördineerd beleid
WIN DE HOOFD"-PRIJS VAN f5.000,-
Doe mee aan de SILVIKRIN SHAMPOO Prijsvraag
,W/E IS WIE IN HET SILVIKRIN-GEZIN ?jj
Kijk deze week in Uw damesblad
of radio-programmablad!
01 vraag Üw winkelier een formulier!
T ohio
Geen prijsopdrijving
Congres I
Congres II
ACHT GEVALLEN VAN
KINDERVERLAMMING
Vier dagen voldoende
bestijgt etn ï?8' °p 1(1 nov<?m"
v r en ril vliestuig W
den-
Congres III
Minister Staf kan nog geenj
nadere mededelingen doen j
(Van onze verkeersredacteur)
EINDHOVEN, dinsdagavond.
VRrkeersdeskundigen, te herkennen aan keurige, af en toe zelfs
om h i° lmitormen, steken op het ogenblik in Eindhoven de hoofden bijeen
deren ih°ble<,m' dat in elk ,and wel z0'n bcet^c tot de v°lwassen xorgenkin-
j, noort, nu eens op internationaal niveau aan te pakken.
en a'1 Rndc Problemen vragen vaak om behandeling op internationaal niveau,
tot sa 1S verwonderl«k, dat in deze dagen, waarin op allerlei terreinen de zin
gen mcmverk>ng tussen de Europese landen tijdens congressen en vergaderin-
wordtT^ gedemonstreerd, het urgente verkeersvraagstuk zo stiefmoederlijk
v 'eeld Wanneer er een verschijnsel symbolisch mag worden genoemd
we r.tlC grr>e'l'ndo band tussen de volkeren, dan is dat toch wel het toenemende
i;;!8V^. er' dat de bewoners van de verschillende landen letterlijk en figuur-
E f ^r elkaar brengt.
i",-1.11' *bans' °P bet eerste internationale verkeerspolitie-congres, wordt dan
k"1 c l-'k dc kn°op doorgehakt en zo te zien is men van plan hier nu eens spij-
ers met koppen te slaan en samen een weg te zoeken door... het Europese
wegverkeer.
de^Cnit0nSrpf-' waaraan door afgevaardig-
men ,,-nV^er landen wordt deelgeno-
door' Ya!lrn0I'gen officieel geopend
M ,"minist®r president mr. A. A.
zijn visfe S1* diG al terstond ^2°" met
technical? Seven op enkele verkeers-
recnnische problemen.
han^to verk«er lijkt ons soms uit de
men l°J>enzo zei hij, „en nu kan
het 'woi v°orstellen van maatregelen,
grandioio in de richtin§ va" «n
maar riao Vernieuwing van onze steden,
fle maatreg!ren°diiktenieaanzien0vadnn^ I
townplanning ook met hot nn» slomp. Wanneer een proces-verbaal met
k«er zullen wnrSo ;c in met He strafvervol-
"en worden genomen, zit er naar
De minister begreep, dat de politie wel
eens bezwijkt voor de aandrang, bijvoor
beeld een bromflietscursus te geven,
maar hij was van mening, dat men zoiets
beter kan overlaten aan de particuliere
verkeersbonden.
En dan vroeg hij zich af, of het voor
een bevredigende rechtsgang onvermij
delijk moet zijn, de beschikking te heb
ben over uitvoerige relazen van de po
litie over hetgeen er bij een ongeval pre
cies is gebeurd. Ik heb wel eens het ge
voel, aldus de minister, dat deze activi
teit ontaardt in een administratieve romp-
miin mor-.; «.ii. ei naai
vaarden nie^ anders op dan te aan-
ontstaat' er €en natuurlijk evenwicht
keerscan^fe.n het v«rkeer en de ver
met eiaen t- Wanneer het wegverkeer
de CaDa,HVErvoermiddelen bij onvoldoen.
Pleinen h„ van de wegen, straten en
keermidde>i°r ®ebrek aan snelheid of par-
nadelen a geen voordelen of zelfs
middeler, opleveren. zullen andere
vonden „J?0 n worden gezocht en ge-
zich te verplaatsen
bige verkepaaki,Van de P0'itie in bet hui
lens €en r, "ad mr. Struycken even-
"De vei-Woo- Seformuleerde mening.
taak" ras,^ol'tie heeft geen zelfstan-
een kern be minister, „zij vormt
nodig is in verband met de strafvervol
ging, zou z.i. kunnen worden volstaan met
het vastleggen van zeer beknopte gege
vens. Tijdrovende getuigenverhoren zou
den zodoende vermeden kunnen worden.
wij
desku
het to:an deskundigen
',-Ji» woordig niet.
daf maar wij moeten op-
Nu kunnen
woordig niet meer zonder
S» steliem
gronde gaatlWi3 aan specialisatie te
sati
|Den Haag, die voor het officiële openings
woord de talrijke belangrijke gasten had
verwelkomd en daarna de microfoon
overhandigde aan mr. Ch. van Rooy, bur
gemeester van Eindhoven. „Ook in ons
land neemt het aantal ongelukken steeds
toe", aldus de Eindhovense burgervader.
In de afgelopen acht maanden telden wij
in Nederland 1100 doden. Indien slechts
één dode minder te betreuren zal ziin als
gevolg van het werk op dit congres, acht
ik dit congres als geslaagd. Ook opperde
hij in zijn toespraak de vraag, of het niet
nuttig zou zijn na te gaan of iemand, die
twee of drie keer bij een verkeersongeluk
betrokken is geweest, wel als zelfbestu-
rend verkeersdeelnemer geschikt is. En
indien dit niet het geval is, zou men dan
geen maatregelen moeten nemen.
Als de hoofdcommissarissen en verkeers-
chefs uit Londen, Parijs, Brussel, Wenen,
Bonn, Berlijn, Bern, Kopenhagen, Oslo
Stockholm en Lissabon, de politiechefs uit
IJsland en Luxemburg, de twee verkeers.
deskundige Turken, de vier m pPre™"
achtige uniformen geklede Spanjaarden,
de kleine Italiaans,, politie-officier en de
gebalkte en gesterde Nederlandse gezags
dragers na de koffie weer de koptelefoon
over het hoofd hebben getrokken men
krijgt de vertaling van de speeches
Frans, Duits en Engels stelt de hoofd
commissaris van politie uit Rotterdam, d
heer H. M. C. Staal vast, dat er per jaar
over de gehele wereld honderdduizend
doden vallen in het verkeer en dat het
geen luxe is, dit probleem nu eens bete.
en op internationaal niveau te gaan aan
pakken. In de criminologie bestaat reed,
eert grote mate van internationale samen
werking, rivaliteit op het gebied van de
verkeerswetenschap kan beslist geen
kwaad.
In de speech van dr. Wolfgang von
Stein, verkeersdeskundige van de politie
te Düsseldorf, kon men tijdens
daguren dezelfde tendens beluisteren,
welke ook had gelegen in de openings
speech van minister Struycken De poli
tie heeft haar eigèn taak, laat de ver-
keersdeskundigen opereren op hun eigen
terrein. Hoewel de politic bijna overal de
grondbeginselen legde voor de moderne
verkeerstechniek, mist zij soms de ideo
logische beheersing ervan, aangezien en
verkeerswetenschap het terrein is van
de technische specialist. Er is veel ge-
zpgd en geschreven over de plaats, die
i - A nn f trv BAtTlpn
„Van wie is de auto met nummer
zoveel?" vroeg een official tijdens
de lunch van de honderd binnen-
en buitenlandse verkeersdeskundi-
gen en in velen rees een bang ver
moeden; want meestal duidt zo'n
vraag op verkeerd-parkeren of een
andere verkeersovertreding. Het
werd nog spannender toen men
ontdekte, dat er op het lijstje niet
minder dan zes auto's stonden. Een
beetje nerveus zaten de honderd
verkeersexperts op een flater te
wachten, maar toeh bleek, dat de
eigenaars alleen maar naar buiten
werden geroepen, omdat zijhet
licht in hun auto hadden laten
branden.
Vanwege de dichte mist, die dins,
dagmorgen over Nederland hing,
hadden de chauffeurs met volle
koplichten moeten rijden en die
vergeet je na het parkeren wel eens
uit te schakelen, zelfs als officieel
erkend verkeersdeskundige
En dit 7-iin dan enige gedachten, waar
mee u zeker niet allen zult instemmen,
aldus de minister. Een Nederlands,, mi
nister heeft alle tekortkomingen van de
goede hoedanigheden van de Nederlander.
Hij is nuchter en wil met de benen op de
grond bljjven. Met de problemen van het
verkeer, waarmee u opstaat en naar bed „«men
gaat, kom ik behalv, als individuele weg- (de -^^Xl'^ldSs^Von'tein.
In Amerika vindt men de verkeersdeskun.
digen. die voor de politie werken en die
tegelijkertijd particuliere functies vervul
len op het gebied van wegenbouw of ste-
sPeciaii<?,jan, P« steeds verdergaande
yolle leven de neig>ng van in het
lïrornpen w andc mensen dorre en be-
aan algemp "Weter« tp maken, wie het
fang ontbreel/«icht in <*e samenwer-
de verW. ben ik> v00r wat be"
tie betreft P'ssPecialisten van de po-
Mntact met' rin'6t zo bang dat zij het
bezen. "aaatschappi.i zullen ver
der zorgt Sa-- en aanstormende ver-
er echter gneri Wel voor- Wel zullcn zij
verkecrsm-nKi aan d°en, in hun ijver de
zich niet n,n fmcn de baas t« blijven en
misschj P terreinen te begeven welke
Wel effjr "Wat minder deskundig, maar
door hu kunnen worden bewerkt
veil]an collega's van de algemene sur-
het -Of op die terreinen, welke in
overif c' niet voor bemoeiingen van
De S7-i.)de in aanmerking komen,
men ?vp|"heid mag ordenen en hescher-
miniaf het algemeen belang, aldus de
dan h" maar zjj moet niet meer doen
indjvin1 trcffpn van maatregelen die de
prjm v"ele hurger zelf niet kan nemen.
f|eliilfiIrImt>et 7H" het e,*cn verantwoor-
overh !dS6:evoe' 1 van burger. De
e ver <lnet cocd dit aan te kweken en
de r. Ook hij de vaststelling van
lang S va" bet verkeer is dit van be-
gebruiker -—'en wanneer ik de verkeers
overtredingen van mijn kinderen moet
betalen maar spaarzaam in aanraking!
In zfjn functie van minister opende hij
tenslotte het congres na de honderd po
litiemannen eerst nogmaals tot zelfbe
perking te hebben opgeroepen.
President van liet congres is dr. J. F.
E. Hopman, commissaris van politie te
debouw. In grote steden met meer dan
een half miljoen inwoners zijn verkeers-
deskundigen onmisbaar in deze functies. 1
De Duitse spreker pleitte voor de reali
teitszin van deze deskundigen: de functio
naris, die niet op de hoogte blijft van de
dagelijkse ontwikkelingen en die met
nauw met d„ politie samenwerkt, loopt
het gevaar zich teveel in de theorie te
verliezen; hij heeft daarom wel eens een
waarschuwing van de man van de prak
tijk nodig.
In feite formuleerde dr. v. Stein hiermee
de moraal van deze eerste inleidende
causerieën op het verkcerscongrcs; droge
theorie is uit den boze, het verkeer leeft'
laat de man, die zich met dit probleem
bezig houdt, zich niet blindstaren op star-
re theoretische beschouwingen, maar zich
aanpassen bij de realiteit.
Er staat nog een lange serie lezingen
op het programma en het valt te ver
wachten, dat de discussies, die straks door
dit internationaal gezelschap zullen wor
den gevoerd, niet uitsluitend uit beleefd
heidsfrasen zullen bestaan. Men is naar
dit eerste internationale politieverkeers-
congres gekomen om er de dingen eens
goed bij de naam t« noemen en, indien
mogelijk, te komen tot een gecoördineerd
beleid.
Deze ontwikkeling op internationaal ni
veau loept geheel parallel met hetgeen
in de laatste jaren in Nederland is ge
groeid. Hier heeft zich de. nationale poli-
tie-vcrkeerslcergang, georganiseerd door
d« verkeerspolitie en de A.N.W.B. wel
ke bond ook bjj de totstandkoming van
dit congres een belangrijke vinger in de
pap heeft gehad een onmisbare plaats
veroverd en het is prettig te kunnen con
stateren, dat dit voorbeeld op internatio
naal niveau wordt gevolgd, nu op het
ogenblik in Eindhoven honderd deskun-
digen het monster Verkeer eindelijk eens
in het openbaar op de snijtafel leggen
V
HEI IDEALE VITAMINE-PREPARAAT
FLACONS a SO. 100 EN 500 DRAGÉES
ORGANON - OSS
(Van onze Haagse Redactie).
Rond 15 november zullen de meeste pa-
l viljoens van de Brusselse Wereldten
j toonstelling, klaar zijn. ^dt^an extra verho-
de Logexpo,. die met bindende tarieven
werkt, voorgeschreven door het Belgische
ministerie van Economische Zaken. De ho
tels, die met de hotelprijzen van Logexpo
in het congresgebouw te Einrlluwen
tijdens de openingsvergadcring vnn
de eerste internationale bijeenkomst
i>an verkeerspolitie.
GexIni-fUcon f I
Veto York
eens'l,vr)>r,We ,ons 'n cleze rubriek ook
Het anerl^,de;„ku~ondb^ofb-
^"'kunstm kit}?cl'tips: «en (uiterst)
schietraket 3e' comPleet met af- I
ook no? 'is 1 geval komt inderdaad
keurige bom? tl h°°g' beschrijft een
nieuw r.aarde en kan weer op-
maar honen 'a6! wot"den. Laten we
bier ook ovèr Xve le<?en St.-Nicolaas i
er zo 'ets beschikken.
■Montreal
luisteren op'^jlGUr gespannen te
want hij wilde 7ir.v,V1i n meter-band,
van de kunstmaan "P'et-piet-piet"
WBarde laten onttran geEn voor-
erde hij heel sch\aPbWi"S luis"
Iflke morseseinen »n ontving duide-
ontcijferen. Do bond^u3 kon ze zelfs
ben het mannetje u°t 'Uidde: "Ik
op, want een srote b-er^ Da,5 maar
ken nemen". De heer r./ ',e te Pak"
looft toch niet "lat hH Wge Gor>1 ge-
kunstmaan te pakken gekreege,f \k de
maar een vriendelijke amateur-*,.u
grappenmaker. reur-z'lider-
voor de buitenbouw van
lingsgebouwen, want de inrichting van
het inwendige van de tentoonstelling
zal tot aan de opening op 1? april on-
derhanden zijn. Dit deelde maandagmid
dag de adjunct-secretaris-generaal van
de Wereldtentoonstelling, de heer M.
Thierpont, mede.
Op de tentoonstelling worden vijf en
dertig miljoen bezoekers verwacht. Al
leen reeds uit de Verenigde Staten hebben
twee miljoen toeristen uitgebreide inlich-
j tingen over de Brusselse manifestatie ge
vraagd. Brussel kan het toeristennubliek
1958 dagelijks meer dan 46.000 bedden
bieden In „normale" jaren is dat ge
tal hoogstens 12.000. Er komt een motel
waar 5000 automobilisten onderdak zul
len vinden. 30.000 vreemdelingen krijgen
nachtlogies bij particulieren, terwijl
caravan- en tentenkampen bij elkaar ze
ker dagelijks twintigduizend toeristen
willen herbergen.
De beer Thienpont zeide, dat de toeris
ten niet bang behoeven te zijn, het slacht
offer van prijsopdrijvers te worden De
stad Brussel hoeft een speciale tentoon-
stellingsorganisatie in het leven geroepen
HET vallen van de bladeren betekent,
met nog een hele boel andere dingen,
ook de inzet van het congressen-
seizoen: mensen, die op hoo9 mveau
belangrijke problemen onder de loep
willen nemen of die besluiten nu met
langer te u-achten, zich op een bran
dende kwestie te gaan bezinnen doen
dat bij voorkeur als de dagen korter
worden. Daar heb je als organisatie-
man nu eenmaal rekening mee te hou
den en wie van ons zit er op het ogen
blik niet in een organisatie*
Moe. het wordt weer een latertje,
zeggen de mannen dan, als ze met een
volle tabakszak naar het lokaal tijgen
en af en toe wil het wel eens een hele
dag duren, want aan de lunch worden
meestal de hardste noten gekraakt.
Speciaal voor de dames, die maar
zelden voor een dergelijk werkcongre
worden geïnviteerd, wil ik hier opmer
ken. dat zo'n ontmoeting van werken
de mannen een bijzonder eigen cachet
draagt: vaak. terwijl ik als journalist
met het opschrijfboekje op de schoot
naar de vruchtbare gcdachtenwisseltn-
gen zat te luisteren, kon ik mij niet aan
'dr indruk onttrekken, dat de aanwe
zigen stuk voor stuk naar de schemer
lamp een goed boek, of een warm bad
zaten te verlangen, maar dit individu
ele wensje ijverig wegstopten tussen
de grote en de kleine hersenen, wijl
zo'n verlangen in strijd is met het al
gemeen belang.
MEESTAL is er een nijvere secreta
ris. die de mensen hun stoelen aan-
wijst, de journalisten vertelt dat zij de
gehele voorpagina over dit gebeuren
moeten volschrijven en de outsiders
buiten de deur houdt, hetgeen meestal
mislukt. Het is mijn stellige overri
ding, dat ik driehonderd en vijfenzes
tig dagen naar hartelust aan officiële
vergaderingen en officiële diners zou
kunnen deelnemen, indien ik daar be
hoeft aan zou gevoelen.
Je gaat eenvoudig met een eigenwijs
gezicht naar de ingang van het con
gresgebouw en zo er iemand om een
'deelnemerskaart zou vragen mompel
je verward: „verdorie, die is op het
nachtkastje blijven liggen." Er is geen
secretaris in Nederland, die daarover
zal vallen, wijl dit dr beste kan over
komen Integendeelhij zal u met een
vriendelijk gezicht van een andere
kaart voorzien, Je krijgt een schou
derklopje en je gaat blij naar binnen,
bij de lunch fa met dergelijke gevallen
altijd rekening gehouden.
In de week van 22 tot en met 28 sep
tember zijn 24 gevallen van paratyfus b,
9 gevallen van difterie, 5 gevallen van
kinderverlamming met verlammingsver
schijnselen (Oostdongeradeel 3, Kampen 1,
Loon op Zand 1) en drie gevallen van
kinderverlamming zonder verlammings
verschijnselen (Haren 1, Anna Paulowna 1
en Maastricht 1) aangegeven. Vorig jaar
waren deze getallen voor paratyfus b 9,
voor difterie 11, voor poliomyelitis met ver
lammingsverschijnselen 55 en voor kin
derverlamming zonder verschijnselen 14.
gingen rekenen. Tot nu^ toe zijn reeds
800 000 overnachtingen via de Logexpo-
«ereserveerd De totale capaciteit van de
hotels, die in de Logexpo samenwerken
wordt geraamd op 6.500.000 ovemachtin-
g€n. v^rctecld ov€r cte 187 dsiten u3t
expositie duurt.
Om enig inzicht in de opzet van de ten
toonstelling te krijgen, moet de bezoeker
twee dag-en uittrekken. Een vluchtig be
zoek van één dag is in elk geval onvol
doende, aldus de heer Thienpont. De tijd.
die de serieuze toerist aan de wereldten
toonstelling moet besteden, is 4 dagen,
't Wordt hem daarbij bijzonder gemakke
lijk gemaakt, want een twintigtal trein
tjes zal de bezoekers - iedere dag onge
veer 170.000 langs de belangrijkste bui
tenlandse paviljoens voeren. Deze trein
tjes leggenieder een afstand van vijf
kilometer af. een vierde deel van bet tota
le wegenoppervlak, dat twintig kilometer
bedraagt.
De parkeerruimten voor auto's, welke
op bet ogenblik in Brussel in gereedheid
worden gébracht, zullen plaats bieden
aan een kleine dertig duizend voertuigen.
De parkeerplaatsen liggen als een ring
om het tentoonstellingsterrein. Met speci
ale autobusdiensten worden de automo
bilisten naar het hoofdgebouw, tevens
ingang van de tentoonstelling gevoerd.
Daar kan men toegangsbewijzen kopen,
welke ongeveer twee honderd Belgische
francs gaan kosten.
De organisatoren van de Wereldtentoon
stelling nemen 250 zgn. fairhostesses in
dienst. Dat zijn charmante meisjes in ro
de jasjes en grijze rokjes, met kokette
Arna/.one-boedjes. die de vreemdelin
gen alle hulp zullen geven, die ze nodig
hebben.
Ruim elfduizend werklieden trekken
thans de gebouwen van de tentoonstelling
op.
band brengen
met het fenomeen kunst-
rend" zijn cen VEdz'd«-
door li fe uitgestoten
trekken van he" Hnke^ooT Permanent
Washington
voor het eerst h,Ve W0reld' Men zal
bij over de Noord daar-
De stumpers denken er veertien dalen
over te doen. Nee, dan die kunstaaan
Londen
We hebben de Engelsen er altijd al
van verdacht als voornaamste geenreks
onderwerp het weer te hebben We ziin
thans in die mening ten zeerste ver
sterkt, want het is bekend geworden
dat meer dan vijf miljoen Londenaars
bijna tweederde van heel de bevolkin*
gebruik gemaakt neeft van de sinds
zes maanden aanwezige gelegenheid om
per telefoon inlichtingen over het weer
te krijgen.
Groningen
Stadsmensen kunnen toch wal goede
E NEDERLANDSE Organisatie
voor InternatioRsle Bijstand is een
non-gouvernementele schepping,
die een beroep doet op het gehele Ne
derlandse volk, christenen en niet-chris.
tenen.
Voor onze niet-christelijke landgeno
ten is dez.F organisatie voor zover wij
weten de enig aangewezene om uit eigen
beweging te geraken tot daadwerkelijke
gerechtigheid en tot solidariteit met de
verdrukte medemens in andere wereld
delen.
In het christelijk volksdeel van ons
land bestond echter reeds een traditioneel
gevestigd contact met de volken van over
zee. Lang voor V.N. en Novib ontstonden
hebben missie en zending zich ingespan
nen om stoffelijke en geestelijke nood te
lenigen in gebieden, die men thans mn-
der-ontwikkelde landen noemt.
Het Novib-appèl vond opmerkelijk ster
ke weerklank hij katholieke organisa
ties en deze stellen daarmede hun leden
voor een acuut probleem. Dat probleem
luidt als volgt: hoe dienen deze beide
vormen van hulpverlening te worden ge
coördineerd? Hoe moeten wij de verhou
ding zien tussen onze gaven voor over
zee via vanouds vertrouwde missie en de
nu gevraagde milde bijdrage voor de
nieuw geboren Novib?
Dit is allereerst een praktisch probleem.
Ter toelichting op de praktische conse
quenties, waartoe het Novib initiatief
voert,wijzen wij thans alleen op het fi
nancieel aspect.
De toenemende overheidsbemoeiing en
zijn dure apparatuur betekende voor Ne
derland hoge belastingdruk. De wellicht
boeren zijn. Tenminste dat zou men kun- minst sympathieke zijde daarvan is, dat
DPri rs n m d Ir An lilt rlP ffpm#>Pnt/iKofrrnH«rt -n i jv. Ir-^r-lz- e»1 iilzo r>Vi o
nen opmaken uit de gemeentebegroting
van Groningen. Want het landbouwbe
drijf, dat de stad Groningen in Ter
Apel uitoefent, zal in 1958 een batig sal
do van f 200.000 opleveren. En het boe
renbedrijf, dat de Groningers bij de
Dollard bezitten schijnt al evengoed te
boeren, want daar verwacht men een
b»Ug *«04» i 226.224.
vrijwillige bijdragen voor kerkelijke, cha_
ritatieve, culturele doeleinden in de knel
komen.
Het steeds meer georganiseerde kerke-
leven vraagt steeds nieuwe offers. Daar
mede is het gevaar verbonden, dat men
zich steeds meer blind kijkt op de noden
hier te lande. Zo komen de missiee in ge
drang.
Het missiewerk echter eist bij de hui
dige wereldsituatie meer dan ooit een
uiterste krachtsinspanning. Het moet
worden geïntensiveerd en gemoderni
seerd. De leuze „nu of nooit" is werke
lijk niet zo maar een reclameslogan. Ne
derland moet meer geven. Dat onze mis
sieprestaties mee aan de kop staan komt
niet, omdat wij genoeg doen maar om
dat anderen nog meer te kort schieten.
En nu komt Novib. Als de praktische
uitwerking aanvaard kan worden kan zijn
beroep niet zonder meer worden afgewe
zen. Het is gelijksoortig met dat van het
Rode Kruis enz. De hulp aan Novib be
antwoordt aan een aspect der katholieke
overtuiging, dat wij niet mogen afwijzen.
Concreet wordend doorlopen we dezelf
de weg nog eens in omgekeerde richting.
Voor Novib werd gevraagd één procent
van het inkomen. De missie moet dan
naar verhouding meer vragen. Twee en
een half procent is niet overdreven. Naast
Novib staan hier te lande andere cul
turele, sociale en andere vrijwillige instel
lingen, die dan ook op één procent reke
nen. Eigen katholieke organisatie eist
minstens weer twee en een half procent
op. In totaal zeven procent voor idealis
tische doelstellingen.
Is dat te veel? Verschillende christelijke
sekten, waaronder voor ons in ieder ge
val weinig belangstelling en waarschijn
lijk weinig hoogachting bestaat, eisen van
hun leden'tien procent van het inkomen.
Dat verklaart ook hun formidabele zen
dingsfondsen. Wat boven werd omschre
ven is in wezen niet te veel, maar wij
geven te weinig. Het praktische probleem
luidt: hoe brengen wij onszelf en ons volk
tot een enthousiaste aanvaarding van de
financiële consequenties uit onze chris
telijke overtuiging.
Dat is het wat eerst en vooral onder
ogen moet worden gezien. Allereerst door
hen, die warm lopen voor de Novib. Zij
zullen de consequenties van hun élan ten
volte moeten aanvaarden. Wij vragen
niet minder maar mcér geestdrift voor
het goede. Wij vagen tegelijk meer wer
kelijkheidszin. Daarin is mede verdiscon
teerd de enorme nood der missie, haar
pracht kansen om hele minder ontwik
kelde gebieden het volle geluk te bren
gen. Zolang wij hier te kort schieten dur
ven wij zelfs overwegen of het Novib-
deel niet voorlopig voldoende verdiscon
teerd is in onze belastingbijdrage. Onze
Het principiële probleem, zoals dat voor
ons staat, wordt aldus wel geformuleerd
op een wijze ,die idealistische mensen het
meest toespreekt. Wij moeten de redene
ring .zoals zij hier werd weergegeven,
jammer genoeg afwijzen. Hier volgen onze
bezwaren:
1. De zwakte van deze redenering
komt onmiddellijk uit bij een verwijzing
naar het concrete Unesco-werk. Draagt
dit werk in feite de stempel van de H.
Geest? Katholieke insiders, die gaarne
het goede waarderen, dat Unesco ook tot
stond brengt, zullen begrijpen, dat wij bij
de feitelijke gang van zaken dit toch wel
zeer ernstig moeten betwijfelen, zeker
in zijn algemene vorm.
2. Wij raken hier trouwens reeds een
fundamentele onderscheiding, die in deze
redenering moet worden aangebracht.
Unesco-werk, Novib-werk ligt, als men
het abstract beschouwt, op natuurlijk ni
veau. Het ligt in de sfeer der schepping,
die mede aan de H. Geest kan worden toe.
geschreven, zoals overigens alle techni
sche en sociale bemoeiingen. Wij hebben
echter niet te maken met abstracte visies
maar met concrete verwerkelijking. In
hoever die door de H. Geest worden ge
leid hangt af van de ontvankelijkheid
voor die Geest van hen dis het werk uit
voeren, en van de zin die zij aan hun
werk geven. Unesco werkt in beginsel zo,
katholieken gingen voorop in offerzin
voor de minder ontwikkelde volken. Dat
zij in Novib-steun niet zonder meer kun
nen wedijveren met niet-christenen, die
zich geheel op Novib concentreren, is
duidelijk.
EN NU de principiële achtergronden.
Met eigen woorden omschrijven wij
allereerst een mening, die op orige-
nele manier zoekt naar een theologische
achtergrond voor Novib en Unesco-
werk. Die mening staat bij ons weten
nog nergens gedrukt. Zij komt hierop dat de ffndttad de mens <>PfChns-
neer, dat de geest, die de Novib drijft,
de H. Geest is.
De redenering gaat uit van het feit,
dat bij de voorschrijdende wereldeenheid
alom het bewustzijn ontwaakt van de
plicht om de schatten van de aarde open
te stellen voor alle volken. Deze be
wustwording van zijn plicht tot naasten
liefde kan (resp. moet) volgens deze opi
nie worden gezien als het werk des
Geestes. Het is voljgens deze gedachten-
gang zeer wel mogelijk dat de H. Geest
het heil der mensheid wil bewerkstelli
gen langs deze wea evenzeer als (resp.
eerder dan) langs de weg van het tradi
tioneel missiewerk. Medewerking aan in
stituten als Unesco en op nationaal plan,
Novib, moet in deze visie (eventueel:
minstens) op één lijn worden gezien met
medewerking aan de onmiddellijke doel
stelling van de door de Paus gezonden
missieorganisaties. Iemand, die door de
drang des Geestes in de richting van
Unesco of Novib wordt geleid, zou men
dan ook niet tot de orde mogen roepen
omdat hij zijn missieplicht niet vervult.
Hij zou dat reeds doen door zijn toewij
ding aan Unesco en Novib,
tus nooit ter sprake komt en zelfs niet
zelden wordt tegengegaan. Als dit werk
toch nog in de kracht des H. Geestes
zuiver wordt gericht hangt dat geheel af
van de mens. die het in feite ten uitvoer
brengt. Het kan echter evengoed worden
gesteld in dienst van de geest des ver-
derfs.
Wie op boven omschreven wijze en zon.
der verder onderscheid Unesco of Novib-
werk op één lijn stelt met missiewerk
maakt naar onze mening dezelfde fout
als de onkerkelijke christen, die naar
zijn medische praktijk of zijn toewijding
voor de afsluiting van de Zuiderzee ver
wijst en zegt: ik vervul mijn christelijke
plicht tot kerkbezoek.
De conclusie is duidelijk. Missiewerk
neemt binnen de katholieke visie een heel
andere plaats in dan Novib. of Unesco-
werk. Missie-ideaal omvat het No-
vib-ideaal, mits dit zuiver wordt gezien
en richt het op het voIL mensengeluk
in Christus. Het omgekeerde is niet waar.d
Novib-werk als zodanig omvat niet het
missie-ideaal en stdat daardoor in een
principieel ander perspectief.
3. Men begrype ons goed. Wij nemen
gaarne aan, dat de non-gouvernementele
Novib de laïcUtischc geest van de Unes
co zal willen vermijden. Gemakkelijk zat
dat niet zijn, aangezien Novib met Unes
co samenwerkt. Op deze samenwerking
met de Unesco valt bij de praktische uit
werking in ieder geval meer nadruk dan
op zijn wil om de missie te steunen. Mis
schien is deze duisterheid alleen voorlo
pig en moeten wij de verdere ontwikke
ling afwachten. Vóór wij Novib in zijn
concrete gestalte aanvaarden, moeten wij
echter als eis stellen dat de openheid
van de Novib voor christelijke doelstel
lingen nergens wordt afgesloten en zelfs
waar passend positief wordt open gehou-
4. Er zit echter ook een positief ele
ment in de door ons afgewezen redene
ring. Dit zouden wij niet graag loslaten.
Bij gebrek aan waarneembare uitin
gen des Geestes in de werken van tech
nische bijstand zelf wordt in de door ons
bekritiseerde redenering de veronderstel
de bijzondere relatie van de H. Geest tot
de Novib-werkers verlegd naar de bin
nenkamer van het hart, dat door de Geest
Gods wordt aangeraakt. Het heeft onze
instemming wanneer aldus wordt ge
pleit voor vrijheid des Geestes en open
heid voor profetisch élan. die dan na
tuurlijk naar katholieke opvatting worden
getoest en genormeerd aan gezonde nor
men.
Zoals iemand medicus kan worden on
der de aandrang des Geestes zo kan Mj
ook Unescowerker worden onder diezelf
de drang. Er is meer. Zoals iemand on
der drang des Geestes van zijn medisch
beroep een echte roeping kan maken en
die beleven in de zin van de katholieke
actie zo kan iemand ook onder diezelfde
Geestes-werking Unesco-beroep en No
vib-werk tot roeping maken. Aldus ge
zien mshg zijn werk niet meer worden ge
steld tegenover missiewerk, het is een
vorm van missiewerk geworden. Deze
staat tegenover andere vormen van mis
siewerk. Men kan alleen respect hebben
voor ieders persoonlijke vrijheid, als hi]
na rijp beraad en gebed tot de H. U®®®'
zich tot deze vorm van missiewerk het
meest geroepen acht.
Ligt dat echter nog in de lijn van de
Novib? Of het doorvoerbaar is en of de
Novib het onder gepaste condities toe
laat zal mede blijken uit het antwoord op
onze brandende vragen.
DRS. TH. STELTENPOOL S.V.D.
DR. H. VAN WAESBERGHE S.J.
NOG- niet zo lang geleden is het een
collega van mij overkomen, dat hij, met
een officiële jnvitatie in zijn zak
ambtshalve aanschoof bij een diner
van. laat ik zeggen fruitkwekers. Een
juiste aanduiding geef ik niet, want het I
i* nimmer tnijn bedoeling vriendelijke j
en gastvrije mensen te kwetsen. Om
dat de journalist blijk wilde geven ven
zijn warme interesse in de fruitmaterw,
begon hij zijn gesprek tijdens de lunch
aldus:
Denkt u dat het nog wat wordt met
de appelenoogst, dit jaar f
Zijn tafelbuurman keek hem dom
aan.
Ik heb er geen idee van, was het ant
woord.
De journalist in dit opzicht goed ge
traind, knikte begrijpend met het hoofd
en zei: ja, zoiets kan je nooit voor
spellen, Ómdat h\j wilde doorgaan met
het tonen van zjjn goede wü, zei hM
even later: Hebt al ervaring met het
enten van perenstekjes f
De man dacht even diep na en zei
toen: wat is dat, enten f
Ha, zei de journalist, een goede mop.
Dat zult u niet weten.
Welnee, antwoordde de manwaar
om zou ik, Ik. zit in de textiel en koop
het fruit altijd aan de kar.
U zit in de textiel f Maar wat dort
u dan hier. Dit is toch een lunch vooi]
fruitkwekers.
He zei de man. Dat ie voor vnj eeni
nieuwtje. Ik kwam hier het tresta/urasdii
binnen om een kopje koffie te drink I
en toen zei iemand tegen mij: daar
moet u heen. Ik heb dat maar gedaaul
en toen zei weer iemand: daar moet l
gaan zitten. Ik heb dat ook maar weet I
gedaanmaar van fruit weet ik nik J
Enfin, het is nog een interessant ge-1
sprek geworden, over textiel uxteraar
en buiten mijn collega en diens ta-jI
buur heeft er die dag niemand de lucm
uan gekregen. „..„i--
Maar ik vond het toch wel noodtahe
lijk u het nu even te vertellen
Want de bladeren vallen alweer, se-|
cretaris!
Het eerste artikel
van 8 oktober j.l.
verscheen in dit bl*d
Vier werkelijk betrouwbare middelenJ
helpen elkaar en.... doen wonderenT
Elk labiel Chelarine ,.4" beval 4 geneeH
middelen, die in de gebele wereld beroemdj
zijn geworden en millioenen mensen
baai brachlen. De vier middelen lezame
werken nóg beier en helpen ook defl
wanneer «ndere middelen talen.
4 BEROEMDE GCHEfSMIDDELEH I
IN E'ÉH TABLET
Tegen pijnen en griep. Geschikt voor de gevoeligst*
wanl die wordt beschermd door het bestanddeel Cnetaroi
De heer Staf, minister van Oorlog,
schriftelijk geantwoord op vragen
het Tweede-Kamerlid, de heer VerK
over de uitvoering van de motie van
van de heer Roosjen C.S. inzake het
houden van de vrijwilligers van de NJ,j
nale Reserve. Hieruit blijkt, dat er j
tensief contact is geweest met het
tionaal Instituut Wettig Gezag, d°c",
de materie moeilijk en gecompliceer
en moet getoetst worden aan krijgs.
dige, morele en financiële gezichtsp
ten. Voordat dit overleg is afgeslote i
de minister niet in «taat een datu I
noemen of over de aard der
mededelingen te doen.
