^terdag .7 december 1957 I 11A# I Een roeiende postbode op de ael s Vrouwen Varia Mevrouw Ko Luijckx-Sleijfer Verlangen naar buitenland speelt vele meisjes parten Toebereidselen voor het Eer stf eest ^srtrouwensman en vraagbaak S S5* hebben meege- Slam Plotseling: „Nou, baijn baan? Gezellig of En Papa dan- Talisman d'Amour 8» Hp!' e: Met schaats of plank d, Vee Wind v; °>h ate, ZILFA H. van LOON E. J. NOORLANDER POONS Postzegels en werpringen Hi hol31 er aan schort- bij!» 6r is een brief van J.C. van Lieshout zoon n.v. COMPLETE WONINGINRICHTING Ook het kruimelwerk i wmm Nog een blik in de kerstetalage Meisjesbescherming X- v 's morgens tussen zeven en acht uur een paar duizend brieven- oestpii ,r 1 1 j -i ju" De boeren, die „hun Siem de Post" ellen over Nederland uitzwermen, bevindt er zich onder hen een de belangrijkste man van Warmond die de tas met poststukken niet over de schouders neemt, maar in vinden, vertellen, dat hij een man en roeiboot legt. Dat is Siem van Rijn uit Warmond, onder de water- van beton is. Niemand kan zich herin- ?°rtliefhebbers en de boeren bekend als Siem de Post. Hij is een van neren> dat hij ooit een dag ziek ge' weest is en in de steek laten is er «tew, JJ 0 'hien met het aantal, dat een Tour de France-renner, die Parijs haalt, °hdi €r zijn pedalen laat doorglijden. weinige „bestellers te water" en de enige, die nog niet in het bezit 18 Van nooit bij. Als in de winter alles pot- n een motorvlet. Iedere dag haalt hij de roeispanen drie a vierduizend dicht gevroren is, komt hij op de al krachtig door het water en legt met deze krachtsinspanning een schaats. Zelfs in de kwakkelperioden, 'iaöd van ruim vijftien kilometer af. Hij heeft uitgerekend, dat de als bet 'Is al te is voor de roei- 1 0,Heters, welke hij ieder jaar bij elkaar roeit, ongeveer overeen- boot en tE8 dun om °P *e l°Pen' schaft Siem r&cLd, Met planken komt hij over de vaar geulen en als hij een keer een nat pak haalt, stapt hij bij de eerste de beste boer naar binnen om droge kleren te halen en een kop hete kof fie. En dan avontuurt hij weer ver der. Eens is het gebeurd, dat hij mid den op het Kagermeer door de ijsbre- kers verrast werd. Voor hij wist, wat er aan de hand was, zat hij op een eilandje van ijs. dat aan alle kanten door een brede strook water was om geven. Eén plank was niet voldoen de om hem in veilige haven te krij gen. Daarom bonden de boeren een paar brede planken aan elkaar en schreeuwden toen: „Vooruit §iem, kom maar!" Volgens de ooggetuigen heeft Siem toen voor het eerst van zijn leven even in twijfel verkeerd. Maar niet lang. Hij raapte zijn moed bijeen en stapte de plank op. Toen hij halver wege de overtocht was, stond hij tot aan zijn middel in het water. Met een glaasje cognac en een droge broek was het leed echter gauw geleden. „Ja, je kan lachen hier!", zegt Siem. M Was het sukkelen met de te p '~v"alerwijk in Warmond, want te besteller na de andere gaf er 0v6r rui van. Niemand zal zich daar- Vervvonderen. Op een mooie zo- HQg ag gaat het wel, al kan je dan ot)j0 een Paar beblaarde handpalmen hjfen- maar in de winter of met kom je voor onoplos- kra„, pr°blemen. Als de radio wind- te het acht in het vooruitzicht stelt, een hels karwei, om dwars Was n r°eier heeft dan tien slagen no- °ver te steken. Zelfs een er- Oor een meter vooruit te komen. Vje2°'a baan deugt alleen een bij- rp man en dat is Siem van Rijn «tl 'Held. Al twintig jaar bij zich aanmeldde om „de '3k te gaan bedienen", was dat evüeging. Siem was liefhebber f?a'en en hij verzekerde ieder- het horen wilde: „Ik draai "Jti band nier voor om!" h,§een grootspraak geweest, win" ochtQtlg iaar lang grijpt hij iede- °8 jy om kalf acht de riemen en b^rtj ^r°egst om half een ziet men !t) de" rmond terug. Bij storm of Hls Winter wordt het echter dik- fie of vier uur >s middags. *en ochtend mee de wijk in °mt daar gauw achter. De W. hbest»ii«-. j.-»snf oi_ een man nu in zo'n baan? s'eller te water is niet al- emand, die Zullen we even liften? „Met regen is het minder leuk", geeft Siem toe. „Dan moet ik een keer of vijf mijn boot leeg hozen. Maar als ik tegen de storm moet op tornen, ga ik liften!" Als we hem vragend aankijken is Siem, die juist een paar klantenloze kilometers voor de boeg heeft, direct bereid tot een demonstratie. „Ach, je leert iedereen kennen", zegt hij. „Daar heb je al een motorvlet met baggerschuiten. Die zijn van de ge meente Leiden". Hij hoeft niet eens te roepen. Al leen door de roeispanen in de boot te leggen, maakt hij zijn bedoeling kenbaar. De motorvlet draait bij en even later is het roeibootje op sleep touw genomen. „Met storm helpen ze je altijd", ver klaart Siem. „De hulpvaardigheid is op het water groter dan op straat. Als ik geen kans zie om tegen de wind in over het meer te gaan. komt er prompt een motorboot opduiken, die me even door de moeilijkheden heen sleept. Daarom ben ik niet bang voor de wind. Mist is erger. Ik heb eens twee uur geroeid zonder land in zicht te krijgen. Juist toen ik in paniek wilde raken, kwam ik op de zelfde plek terug, vanwaar ik ge start was. En toch hebben al mijn klanten die dag de post gekregen Een brievenbus ontbreekt weieens, en dan zijn halsbrekende toeren nodig om de post af te leveren. OOK VOOR HEREN bereiken ons af en toe enige moderne snufjes, ditmaal op het gebied van de sport-minded man, die we vandaag hullen in een plusfour of knicker, even over de knie. en van dezelfde stof vervaardigd als het bij passende jasje. Natuurlijk trekt u hierbij geen col bertje aan, maar een sportieve creatie met schouderpas, hoge schuingeplaatste steekzakken, terwijl de ruimte in de rug door paspels bijeen wordt gehouden. Voorts middenachter een brievenbus- plood die uitloopt in een split. Dit tweed- kostuum doet het echter pas voor hon derd procent, in gezelschap van dikke wollen sportkousen, een klein Tiroler hoedje en een leren schoudertas van pigskin, box calf of canvas, steeds met verstelbaar hengsel. De korte autojas, oorspronkelijk uit Italië afkomstig, heeft in Londen een grondige vernieuwing ondergaan, zodat er een soort klassieke jekker uit de bus kwam: een dubbele rij knopen, verticale steekzakken en bontkraag. Een variatie hierop is het bij jagers en vissers zo ge liefde korte regenjasje van poplin of gabardine, soms gevoerd met bont. Beslist enthousiast zijn we over het feit, dat er steeds meer dassen met bij behorende sokken verschijnen in fraaie kleurencombinaties. IN DE VLOEDGOLF van grote en kleine geschenken, die met Sint-Nico- laas of Kerstmis de markt overspoelen, wordt het voor het romantische echt paar zo langzamerhand „bon ton" hun wederzijdse liefde in Goud te vertolken. Een „talisman d'Amour" die uit de diepte der aarde zijn weg vond naar het kasteel van liefde en trouw: eën gouden liefdesmunt, het nieuwste snufje op ju weliersterrein als blijk dat deze of gene liefde hem/haar goud waard is. Deze penning ziet er uit als een be staande gouden munt. Aan de ene kant de garantie „1000 kisses", aan de andere zijde een toepasselijke afbeelding met als randschrift: „We love for ever". Waarschijnlijk hebben commerciële be langen geleid tot het gebruik van deze Engelse „top-hit", maar desalniettemin, behalve als symbool kan dit goudstuk gemakkelijk gemonteerd worden aan armbanden bij wijze van hanger, als broche op revers en wat uw fantasie u verder nog ingeeft. origineel juwelierspleet Meent 14 Hoogstraat 173 Cooi singel 50 Misschien beseft hij het zelf niet, maar er zullen slechts weinig men sen zijn, die om dergelijke avontu ren kunnen lachen. Daarom is het ook een enkeling, die geschikt is om „brie venbesteller te water" te zijn. Siem van Rijn is zo'n erfkeling. Hij is vijf tig jaar en heeft één grote wens: Dat hij het nog lang mag volhouden! de post bezorgt, °°k een vertrouwensman. Hij «eiei- binnen, die op eilandjes en Mr1,1 v°orai *n Plekjes wonen en is soms, Ht d de winter, het enige contact buitenwereld. Voor Pietje, eeJ1 keelontsteking heeft, neemt «rankje mee en als hij 's mid- TrilR is in het dorp, moet hij -ïsjeK°os gaan vertellen, dat zijn u. He °P Cen eiland in de Kagerplas 'eAagen met griep op bed ligt. b"' mee met vreugde en ver- S Precies wanneer zijn klan- de 8 ^in en is de leverancier |,*1 ied 'aa'ste dorpsnieuwtjes. Bijna Vereniging is hij bestuurs- ./"H'ktbij door zijn functie zo'n ''Mid! e c°nitactman is met het La- fik, met zijn roeiboot nauwe- bewoonde wereld verlaten '°0r^ men over het water J 6 kreet schallen: „Siem!!" v S'ern Postzegels bij zich heeft? Weet, hoe dat biljet inge- A g°et worden? %etldem weet alles. Hij is een vra Postkantoor en een drijven- dijt-38*1- ^en boer, die druk op hij ,le staat te gebaren, om- h^bigjfl"3311 twijfelt, of de Oranje- nog genoeg werpringen °rht g °°r de septemberfeesten, Si6^r^stgesteld. Vanavond nog SPfele„ et even met het bestuur m0' het honderd meter afstand 6h,„. et Ve„„t-_ ^'t Vehster van een woon- jjHt Vaeds bet hoofd zichtbaar Hes n een meisje, weet Siem hoH het i - roePt hii van verre, ,3 lan 'üden van een mens moet er duren dan strikt nood- Aan de oevers van de k^rilkt V," Qli UC ahkrli 's z°mers de handen z0rn lrecteuren. die hun luxu- Üiar oolrerhuia betrokken hebben, b' ve k ie. Üg6h Leiden, Den Haag, en Amsterdam. Ieder- J VI v®erf an<fen van de mensen, aSeb .16n vakantiedagen door- a ko^1 een blein houten huis- H h „w- bo0t.,em echter en telkens H eth! Sa b). ?o Ho' baen de uitroep: „Ha, e gaat het!" En als we toonkamers mathenesserlaan 247 lel. 33846 - 34329 In haar gezellige kamer aan de Stadhouderskade zijn wij mede uit uw naam hartelijk ontvangen door het Eerrte-Kamerlid mevrouw Ko Luijckx-Sleijfer. De vriendelijke vrouw vroeg met een ironisch lach je of we over de Eerste Kamer, de Provinciale Staten of maatschappe- lijk-sociale activiteiten wat wilden horen. Over deze onderv -rpen spreekt zij graag voor groepen van diverse Pluimage. Uit de aard der zaak wordt zij meest gevraagd dit voor vrouwenorganisaties te doen. „Vanavond moet ik weer een spreekbeurt vervullen, zei mevrouw Luijckx. Ik doe mijn best vooral de vrouwen meer belangstelling te geven voor politieke en social 2 aan gelegenheden en dat lukt meen ik ook wel, maar het is erg moei lijk voor vele vrouwen haar belang stelling om te zetten in daden. Op politiek terrein voelen zij zich nog te onwennig, op sociaal terrein wer ken allerlei omstandigheden belem merend op de bereidheid zich daar meer te geven. Daar zijn, om maar enkele dingen te noemen, het gebrek aan vrije tijd, zowel van c huis vrouw als van de werkende alleen staande vrouw, het gebrek aan huishoudelijke hulp en ook de veelheid van hulpdiensten, die wor den gevraagd en waaruit zij niet de juiste keus weet te doen. Zij zien HET IS MOEILIJK voor de Parijse winkels om met Kerstmis meer werk te maken van hun uitstallingen dan anders daar er altijd bijzonder zorg aan wordt besteed. Alleen de warenhuizen veranderen de etalages in de maand december, ze tonen dan door mid del van automaten, aan groot en klein, episodes uit sprookjes, een cir cusvoorstelling, een markt of iets dergelijks- Maar de automaten worden hoe langer hoe groter zodat er voor de kinderen eigenlijk hce langer hoe minder te kijken valt De ouderen herinneren zich, hoe het voor de oorlog haast niet mogelijk was in enkele minuten zo'n winkel raam te bekijken. Nu lijkt het wel dat de wa renhuizen de traditie van dergelijke Kerstmis etalages in stand willen houden, maar er tegelij kertijd zo min mogelijk geld voor uit willen ge ven. Vroeger begon een speciaal atelier met ja nuari al aan de volgende Kerstmisuitstallingen en had dan druk werk om op tijd klaar te komen. Zijn die Kertmisetala- ges dus verminderd, het 'aantal Kerstmannen neemt toe. Reeds een lift wordt door zo'n in het rood uitgedoste me neer bediend. Vroeger bleef het bij één Kerst man, die men op de bo venste verdieping van het magazijn vond en met angst en beven door de jeugd werd bena derd. Nu wordt hij haast niet meer gevreesd en ieder kind wil zich naast de Kerstman laten fotograferen, wat zeer renderend voor het gro te magazijn is. Kerstetalage van de Printemps BLIJVEN DE verlich te Kerstbomen op straat een uitzondering, in de gezinnen ontbreekt hij zelden. Maar ook in Kerstbomen bestaat mo de. Wie zogenaamd met zijn tijd mee wil gaan koopt een Kerstboom die met een soort wit is overspoten en waar geen groen meer van te be., speuren valt. De boom krijgt daardoor iets plomps en de lichtjes komen er lang niet zo aardig op uit. Maar in de bloemenwinkels waar van de tweede week van december af de dichtge bonden Kerstbomen te gen de gevels zijn gezet, beweert de juffrouw met een nuffig gezicht. „Het is mode, madame" of die dooddoener vol doende Is. Maar voor de mensen voor wie Kerstmis al leen een gelegenheid is om eens goed te fuiven en uit te pakken bestaat er nog een andere soort van Kerstboom. Deze is geheel gemaakt van witte struisveren en heeft nu letterlijk niets meer van de traditione le Kerstboom, maar eer der iets van een reus achtige plumeau. Door zijn prijs dreigt hij niet algemeen te worden en dat is maar gelukkig ook. BESTAAT ER MODE in de Kerstbomen, ook de Kerstkribben ontko men daar niet aan. Voor al nu de laatste jaren in verscheidene kerken de Kerststallen vernieuwd zijn, worden die van particulieren ook mo derner. Men schijnt van de kribjes met rieten dak in een ander uiter ste te willen overslaan en sommige kribjes doen aan de kapel van Vence denken. Maar of men nu een klassiek of een modern kribje en een groene of een witte Kerstboom wil Ikopen, iedereen begini aan de voorbereidselen van het Kerstfeest te denken. DINY K.—W.' niet het verschil tussen wat zij zelf belangrijk vinden en wat werke lijk belangrijk is. De verantwoor delijkheid van de vrouw moet op het ogenblik zo ver gaan, dat zij niet meer uitsluitend zoekt naar be langrijk werk, maar ziet, hoezeer ook het „kruimelwerk" erop aan komt, dat niet „oogt". Ook dat moet eenvoudig gedaan worden, en er hangt veel meer van af dan zij denken." Mevrouw Luijckx gaat daar zelf niet voor uit de weg, dat is wel in or de! Deze vriendelijke vrouw heeft geen pretenties en vertelde ons goe dig, dat zij in haar werk gehinderd wordt door haar grote behoefte aan slaap. Behalve haar politieke acti viteit zijn haar dagen gevuld met velerlei sociale beslommeringen. Hoewel haar voornaamste taak is de vervulling van het secretariaat der Meisjesbescherming, blijft het hierbij niet. Want dit werk heeft veel raakpunten, waardoor tal van contactvergaderingen bijgewoond moeten worden. V- de Kinderbe scherming bijvoorbeeld, de Gerepa- trieerdenzorg voor jeugdigen, de Arbeidsdienst voor vrouwen en meisjes, de vrouw''jke Emigratie waar contact en overleg in de top- organisaties voor nodig is. Natuurlijk komen wij aan het pra ten over de meisjesbescherming, een verouderde naam voor werk zaamheden, die z'. h in nieuwe - vormen aanpasten aan de verander de opvattingen van maatschappe lijke zorg en van de mentaliteit der moderne jeugd. Men tracht meis jes van het platteland de helpende hand te bieden als zij een betrek king zoeken in de stad, aangetrok ken door het „donkere licht". Ana loog daaraan worden de nodige voor zorgsmaatregelen genomen, als meisjes beslist in bet buitenland een betrekking willen zoeken. Daar is op het Centraal Bureau van de Meisjesbescherming, dat onde- ver antwoordelijkheid van mevrouw Luijckx werkt een goed geoutil leerde informatiedienst voor inge steld, Veel meisjes doen met bui tenlandse betrekkingen uitstekende ervaringen op en worden door hun bevindingen gerijpt. Anderen en dat zijn er meer dan men denkt komer verkeerd terecht, maar spreken daar lie ver niet over Het s iet alleen een kwestie van zedelijke gevaren, maar ook een zaak van te eenzijdige be oordeling. De meisjes houden na melijk teveel alleen rekening met haar verlangen naar het buitenland zonder zich af te vragen of zij voor de aangenomen betrekking de ge wenste capaciteiten hebben. Zij had nog pas bezoek gehad van eer. plat- j telandsvrouw met 16-jarige doch ter, die met alle geweld naar Lon den moest. „Heeft uw dochter al veel in het huishouden geholpen?" vroeg mevrouw Luijckx. Antwoord van de trotse moeder: „Wij hebben het zo goed, dat zü nooit la hoeft te doen". En daar moet dan een buitenlandse huisvrouw mee wor den opgeknapt, zegt mevr. Luijckx meewarig. Het zijn sterke benen, die de weelde van volkomen zelfstan digheid en onafhankelijkheid kunnen dragen. Het volkomen los raken van eigen gezin en omgeving, van de Kerk en de hier algemeen gel dende fatsoe normen moet men niet onderschatten Mevrouw Luijckx heeft al deze werkzaamheden op zich genomen met verloochening van haar oude liefde, de journalistiek. „Het spijt me altijd erg, zegt zy, dat ik van dit pad moest afwijken, omdat de andere weg noodzakelijker vond. Ik begon met de Katholieke Illustra tie en het Centrur en gaf in In donesië mijn tijd aan een katho liek dagblad en een grote neutra le krant. Dat gaf daar geen moei lijkheden", voegt ze er ondeugend aan toe. IN TE Uitzending elke zaterdagavond 9.45 uur, over Hilversum II (298 m.). Schrijf in elk der tien vakjes een 1 of 2 of 3. Optellen. Plak dit formulier op ge frankeerde briefkaart met 50 cent extra orto op adreszijde. Inzenden aant Klaver 'ier, Hilversum. Eén oplossing per kaart. Wekeli|ks prijzen tot een ,n nnn totale waarde v. minstens lU.UUU.- Alle cijfers opgeteld Radio-actie in samenwerking met en ten bate van St. „Prins Bernhardfonds", St. „Het Nederl. Blindenwezen", Ned. Ver. Sociale Zorg voor Minder-Validen „AVO" en St. „Ned. Ora. voor Intern. Bijstand". Goed gekeurd bij besi. v.d. Min. v. Justitie d.a. 27-8-1957 no. 1026/257.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1957 | | pagina 9