I land van de toekomst
Vele mogelijkheden
ZIGEUNERINNEN HYPNOTISEERDEN BANKKASSIERS
Amerikanen staken al honderden
miljoenen in objecten
Ook Nederland kan zijn kansen waarnemen
de naam boven alle namen
Syrische kwestie
opgelost
VB
ZATERDAG 4 JANUARI 1958
PAGINA 3
V,
We spraken kort geleden een Chinees, die
hier te lande vóór de oorlog als importeur
van Chinese artikelen gevestigd was. Onge
veer een jaar vópr de oorlog zette deze man
orde op zijn zaken en verliet Nederland, om
elders een nieuwe handelsonderneming op
te richten. We hebhen ons later wel eens
afgevraagd, tijdens de Duitse bezetting, of
deze Chinees met zijn vele internationale
relaties wellicht bijtijds een sein had ge
kregen, dat het beter waS, het bedreigde
Europa te verlaten. Toen we hem spra
ken, kwam hij regelrecht uit Brazilië. Hij
was vol lof voor het enorme land met zijn
reusachtige hulpbronnen. Persoonlijk deed
't hem bijzonder deugd, dat daar geen enkel
rassenonderscheid bestond en een Chinees
op dezelfde wijze behandeld werd als een
neger of kleurling. Het klimaat had hij, na
een lange zwerftocht over de wereld, onver
gelijkelijk ondervonden. Hij dacht er niet
meer aan, zich in Nederland of Europa te
vestigen. Brazilië was voor hem het land van
de toekomst, een in wording zijnde wereld
macht, zijn nieuwe vaderland, waar hij in
vrede hoopte te sterven
Nu oordeelt een Chinees uiteraard anders over een ander land dan
wij het zouden doen. Hij was bovendien een schatrijk koopman. De
Nederlandse emigranten, die er heen gaan, zullen in belangrijke mate
hun brood in het zweet huns aanschijns moeten verdienen. Maar
toch, het oordeel van deze voormalige zoon van het Hemelse Rijk
Was gebaseerd op hetgeen hij had kunnen zien, op vergelijkingen,
die hij overal, in tal van landen, had kunnen maken. Wanneer nu
zijn bewondering voor Brazilië o.a. gedeeld wordt door vooraan
staande Nederlandse deskundigen, die ons vermanen Brazilië als land
fan emigratie ter dege in het oog te houden, ligt het voor de hand,
dat we er ons hier even nader in verdiepen. Zulks te meer, omdat we
wiet Brazilië door oude, historische banden verbonden zijn, de naam
van ons land er een goede klank heeft, tal van Nederlandse missiona-
fissen er werken en een pionier als een Verolme plannen uitwerkt
foor een uitbreiding van zijn grote scheepswerfbelangen met doch
terondernemingen in Brazilië.
Moeilijke economische
toestand
Staalindustrie in
wording
Er werden schatten
verdiend
Een nieuwe hoofd
stad: Brasilia
Observator
DE EERSTE ZONDAG van 1958 is er verhaalt, gejond staat voor de wereld,
weer direct een van bijzondere allure.! Hoeveel geestelijk krefupelen zijn er
We zijn woensdag gestart met een
reeks van voortreffelijke voornemens
voor het nieuwe jaar. Maar de uitvoe
ring zal elke mens van ervaring
weet dat de nodige kracht kosten.
Hoe zullen we de start beter doen
dan door mét de Kerk te beginnen in
de naam van Jesus de knie te buigen
Derhalve het feest van de Zoete Naam
van harte mee te vieren.
Schoner begin van onze geestelijke
taak voor 1958 dan met de naam van de
Zaligmaker in het vaandel of gelijk
St.-Bernardus het zegt een naam al;
licht, voedsel en artsenij is wel niet
denkbaar.
Het hele officie van morgen is door
weven met aanroepingen en toejuichin
gen van de Naam voor Welke de kreu
pele, gelijk St.-Petrus in het epistel
Ze kwamen uit Tripolitanië en maakten
Italië en Frankrijk onveilig
De gezusters Maria en Latifa Mohammed
nu achter slot en grendel
Specialisten
Sportief
Techniek van het vak
Daarom zal elke mond Hem moeten
belijden, opdat we Hem eens ook eeu
wig mogen aanschouwen.
Immers Hij is de allerbarmhartigste
God, Waardoor alle schepselen groeien.
Om Zjjn grootheid zullen alle volken
Zijn Naam dienen te verheerlijken. Een
machtig middel van dank, lof en eer
blijft het H. Misoffer, weshalve de
Kerk vraagt, dat de hemel er goedgun
stig op zal neerzien. Met het doel en in
de grote verwachting, dat dan onze na
men zullen opgeschreven staan in de
hemel onder de glorierijke Naam. de
waarborg voor onze voorbeschikking.
Wanneer intens wordt meegeleefd en
meegeofferd zal ongetwijfeld een gees
telijke opgewektheid de mens door
stromen, hem of haar moed geven en
sterken. En die kant moet het uit. Om
niet door het aardse van welke vorm
dan ook te worden neergedrukt of
geestelijk zelfs doodgedrukt.
Alles in de Naam van Jesus en het
zal gelukken.
Geen Amerikaans
bemiddelingsaanbod te
Djakarta
Albanië zendt heden
Britse Skymaster terug
::yiS - V®
'M Sa
y»
v« y*" »x
*a
iW
4X "1 «flf-.1
?v**.
A iv*-ww»'«*v|
- N ««OflMfttftMftat
:<#>4y^M(, vs+ti&tMfï-
4**j
WW
'•*•->•
o
BRAZILIË
Reeds een globaal overzicht van het
land werkj stimulerend op onze belang
stelling. Torengebouwen markeren de sil
houetten van Brazilië; grote steden.
Waarvan Sao Paulo een ontwikkeling
door maakt, welke zelfs in Amerika nau
welijks haar weerga heeft. Misschien
alleen in de oliestad Houston in Texas.
Brazilië is groter dan de Verenigde Sta
ten en flink op weg, de betekenis van de
"«publiek der sterren en strepen te eve-
De Estados Unidos do Brasil be-
yten in hun hoofdstad Rio de Janeiro een
v e'ropool, welke in menig opzicht een
c?rgelijking met New York of San Fran-
(j s°o kan doorstaan. Zijn bevolking heeft
j.e 61 miljoen gepasseerd en neemt jaar-
'Jks met twee en een half procent toe,
l'aartegen de U.S.A. slechts 1.7 procent
kunnen stellen. In het binnenland her-
€rgt h©t schier fabelachtige schatten,
°°k aan mineralen. Zo b.v, een vijfde
<?©deelte van de hele wereldvoorraad aan
ijzerertsen van hoog gehalte.
Hiertegenover staan nadelen als een
gebrekkig transportsysteem, éen groot te
kort aan elektrische energie, vooral ten
aanzien van de exploitatie der aanwezige
Waterkracht en een nijpend tekort aan ka
pitaal, zodat een groot gedeelte der
Bit is de opera van Manaos, een stad
diep in het woeste Amazonegebied.
Het gebouw is gebouwd, cn het merk
waardige voorplein aangelegd toen er
omstreeks 1900 schatten met in he-t
wild gewonnen rubber verdiend
werden.
hulpbronnen vrijwel ongebruikt ligt, één
der oorzaken van de grote armoede, wel
ke er ïn uitgestrekte gebieden heerst,
waardoor achterlijke toestanden noodge
dwongen blijven bestaan. De voornaamste
export is koffie waardoor de handelsba
lans een eenzijdig karakter heeft en nog
al kwetsbaar is. Er zijn tijden geweest,
dat Brazilië zijn koffie in zee moest wer
pen, teneinde de prijzen enigszins op
peil te houden
Inmiddels, daar Uncle Sam toch wel een
beetje vertrouwen in Brazilië stelt en
Washington het land reeds honderden mil
joenen dollars heeft geleend, terwijl Ame
rikaanse ondernemingen en particulieren
er ongeveer een miljard dollars hebben
belegd, ligt het voor de hand, dat de mo
gelijkheden er groot zijn. Er is ook veel
Europees kapitaal actief in Braziliës ont
wikkeling en het Nederlandse vervult er
een belangrijke rol.
Alg voorbeeld van de snelle groei zij
nog eens Sao Paulo aangehaald. Het was
vroeger een koffiestad met zowat 35.000
inwoners. Nu is het een industrieel cen
trum met niet minder dan drie miljoen
inwoners. Er bevinden zich 22.800 fa
brieken, waarin een half miljoen arbei
ders geregeld werk vindt. Gedurende
de afgelopen tien jaar werden er bijna
drieduizend nieuwe, grote gebouwen neer
gezet.
Diep in het binnneland, in het n°2
slechts oppervlakkig bekende Amazone
bekken. leven echter slechts een drie en
een half miljoen mensen, waarvan be
halve de inheemse Indianen een flink
aantal nog betrekkelijk kort geleden uit
Japan en Portorico geïmmigreerd is. In
dit gebied en trouwens in tal van ande
re streken is het uiterst moeilijk behoor
lijke wegen aan te leggen. De moderne
autoweg van Sao Paulo naar Santos, die
twee aparte banen heeft, loopt over een
afstand van ongeveer vijftig kilometer
dwars door een grillig gebergte. Er moes-
Intussen, Brazilië is bezig de basis
voor een grote industrie te leggen. Zijn
staalindustrie is reeds de grootste van
Zuid-Amerika, hoewel nog in het be
ginstadium, vergeleken bij die van de
U.S.A. Ze moet inmiddels de grondslag
voor de nieuwe industrialisatie vormen.
Deskundigen hebben voorspeld, dat Bra
zilië voor een nieuwe „boom'' staat, dus
voor een periode van plotseling uitbreken
de welvaart. Ze drongen er voor het
overige op aan ,dat bijtijds maatregelen
zullen worden genomen, opdat niet plot
seling een depressie volge, zoals dit voor
heen herhaaldelijk gebeurd is.
In het Amazonegebied werden om
streeks het begin van deze eeuw schat
ten verdiend met het winnen van rubber,
die in de oerwouden als bet ware voor
het grijpen lag. Toen dn 1912 de rubber
uit Azië (o.a. Indonesië en Malakka) naar
Europa kwam. stortte de Braziliaanse
rubber„boom" ineen. Verlaten diamant
en goudvelden, verlaten koffieplantages,
waar nu het vee graast, getuigen nog he
den ten dage van vroegere, maar voorbije
boomperioden, welke na een schijnwel-
/aart bittere armoede te weeg brachten,
n Brazilië tevens een mentaliteit kweek
ten, welke door een bekend Braziliaans
schrijver eens gekarakteriseerd werd als
het willen oogsten van vruchten, zonder
een boom te willen planten
Nog steeds ls roofbouw een groot na
deel voor Braziliës economie. De rijk
dommen van het land worden hier en daar
uitgeput, zonder dat er nieuwe voor in
de plaats gecreëerd worden. Wat de koffie
betreft, deze zal wel altijd een tamelijk
riskant uifcvoerpnodufet -blijven, afhankelijk
van do prijzen op de wereldmarkt en de
concurrentie elders. Zeventig procent van
iet winstcijfer, dat de totale export op
levert, is aan de koffie te danken. Wan
neer de prijzen dalen, is naar voor de
md ligt, de hele economie in gevaar
Gezicht op de miljoenenstad Sao Paulo in Brazilië. En dit is nog slechts een gedeelte van de skyline van
wolkenkrabbersivaarop deze metropool bogen kan.
Rio de Janeiro, de hoofdstad met,haar
bergachtige omgeving, welke steeds gro
ter moeilijkheden voor het verkeer in on
naar deze miljoenenstad oplevert, is als
het ware symbolisch voor heel Brazilië.
Het is prachtig, maar levert talloze pro
blemen op
Sinds jaar en Jag droomt men er in
Brazilië van. een nieuwe, centraal gele
gen hoofdstad te stichten. Lang is er over
gedelibereerd, door voor- e,n tegenstan
ders. Van de laatsten wonen or niet wei
nigen inRio de Janeiro. Maar de
droom begint thans allengs werkelijkheid
te worden In de staat Góias, welke juist
onder de Vijftiende Parallel ligt, zijn dui
zenden werklieden bezig aan het tot stand
brengen van een project, dat ten grond
slag ligt aan de stichting van de nieuwe
hoofdstad Brasjlia. Door dic-ht struikige-
Arbeiders op een suikerplantage in
Brazilië, in welks noordoosten zich
een der vruchtbaarste gebieden voor
suikerwinning bevindt. De produktie
is gedurende de laatste jaren sterk
gedaald, maar Brazilië is toch na
Cuba de grootste suikerproducent
ter wereld.
Een Indianenjongen uit het noorden
van Brazilië, ivaar vele stammen nog
in oerstaat leven. Voor hem is een
levende sprinkhaan een versnapering
ten 13 bruggen, 20 viaducten en vijf tun
nels voor worden gebouwd. Bij Sao Paulo
werd in de Rio Grande een stuwdam ge-,
bouwd. Het werk kostte meer -dan 150 mil
joen gulden en diende nog slechts, om de
industrie van Sao Paulo van elektrische
energie te voorzien. Alhoewel' Brazilië tot
de grootste landen ter wereld behoort
(het komt na Sovjet-Rusland, China eh
Canada) beschikt het slechts Over enkele
duizenden kilometers geplaveide wegen.
De ongeveer 40.000 kilometer aan spoor
wegen bevinden zich Op tal van punten
in slechte toestand en heel wat van het
rollend materieel is vërouedr. Brazilië
moet elk jaar bijna anderhalf miljoen ton
aan voedsel invoeren, zulks mede door het
gebrek aan goede opslagmogelijkheden en
transport. Nauwelijks 12 pet van zijn be-
hoefte aan olie wordt -door eigen produktie
gedekt. Twintig procent van hetgeen het j
met zijn export verdient, gaat weg aan j
de invoer van olieprodukten.
was leggen de bulldozers «n andere graaf-
werktuigen de tracées voor de avenues
en de pleinen van de nieuwe hoofdstad
aan. De eerste gebouwen beginnen reeds
op of aan de voet van glooiende heuvels
te verrijzen. Er is reeds een noodstad,
met elf hotels, talrijke barakken voor de
werklieden, een ziekenhuis, een bioscoop,
scholen, banken en er verschijnt zowaar
al een weekblad.
Op de plaats, waar in de toekomst de
dierentuin zal worden aangelegd, is een
zaken, en winkelcentrum opgericht. Bra
silia wordt aangelegd in de vorm van
een kruis en is bedoeld als een soort
tuinstad voor een half miljoen inwoners.
Een reeds door het Congres aangenomen
wet voorziet in de verplaatsing van de
hoofdstad van Rio de Janeiro naar Bra
silia, in april 1960. Maar reeds van te
voren zullen regeringsbureaus er heen
verhuisd worden, zodra de ervoor bestem
de gebouwen gereed zijn. Brasilia moet de
modernste en indrukwekkendste stad ter
wereld worden.
Tot de gebouwen, welke het eerst ge
reed zullen komen, zal naar alle waar
schijnlijkheid de kathedraal behoren. Er
is een aartsbisschop van Brasilia be
noemd, Het is de Katholieke Kerk ge
weest, die in Brazilië eeuwen achtereen
o.a. veel gedaan heeft ten behoeve van
de volksgezondheid. Maar ze staat heden
ten dage voor een bijzonder zware taak:
de volksmassa's en de problemen zijn te
groot. I-n steden als Rio de Janeiro wo
nen honderdduizenden negers en mulat
ten, die niet eens bij de burgerlijke stand
ingeschreven staan en feitelijk geen bur
gerrechten bezitten en in menig opzicht
ook vo-or de Kerk onbereikbaar zijn. Deze
heeft trouwens door de snel aanwassende
bevolking met een groot tekort aan pries
ters te kampen. Kort geleden heeft ook
België zich, evenals Nederland, op het
missiewerk in Brazilië geconcentreerd.
Het Annuario Pontificio van 1956 geeft
het totaal aantal priesters in Brazilië
als 8224 (Evenveel als in Nederland
Hiervan zijn meer dan duizend Nederland
se religieuzen.
De honderdduizenden negers, die In
voorbije tijden door de Engelse en Ne
derlandse slavenhandelaars Brazilië wer
den binnengebracht, hebben hun stempel
op Braziliës bevolking gedrukt, welke
ongeveer twintig miljoen mulatten telt.
In onze eeuw zijn vele Italianen en Duit
sers zich er komen vestigen. Er wonen
voorts bijna ecn miljoen Japanners.
Evenals de Verenigde Staten van Noord-
Amerika vormen de Verenigde Staten
van Brazilië dus een ware smeltketel van
volken. Maar zoals gezegd, er bestaat
geen rassenonderscheid. De neger-voet
ballers zijn er de afgoden van het volk,
van welke kleur dit ook is. Een inderdaad
heel merkwaardig land, dit Brazilië.
Men denkt soms wel eens, ten aanzien van de mensen, die men over straat
ziet lopen, of als men langs de woonlagen van een woonkazerne kijkt: hoe
komen toch al die mensen aan de kost, wat voeren ze eigenlijk uit, waar
komen ze vandaan en.... waar gaan ze heen....? Het laatste is tegen
woordig niet zo gemakkelijk. Men kan niet een twee drie verhuizen en
op stel en sprong ergens anders onder dak komen, alhoewel er tegenwoor
dig nog steeds ook in -de steden echte nomaden leven. De cijfers van de
burgerlijke stand wijzen uit, dat nog elke maand honderden mensen hun
hed op een bepaalde dag ergens anders opslaan, met uiteraard -de laatste en
de eerste van de maand als spitsdagen
Wandelt men -door een onbekende of
vreemde stad, dan doemt de vragenreeks
nog dwingender op Want daar valt bet
moeilijker te achterhalen, waar al die
mensen van leven. Maar laten we ter za
ke komen. In een stadje in de uiterste
heek van Calabrië woonden al sinds jaren
twee zusters, bijzonder donker van huids
kleur, zelfs voor een streek als Calabrië
waar in vroeger eeuwen de Saraceense
zeerovers kind aan huis waren. De twee
gezusters heetten Maria en Latifa Moham
med. Dat ze van afkomst eigenlijk zigeu
ners waren en hun wieg in Tripolitanië,
dus dn Noord-Afrika had gestaan, wist
men alleen bij d-e burgerlijke stand. Hun
Mohammedanisme hingen ze niet aan de
grote klok en ze bezaten slechts enkele
kennissen, tegenover wie ze geredelijk er
kenden,, dat hun vader een Tripolitaanse,
Mohammedaanse zigeuner was. Moham
med geheten. Naar hun vader lieten ze
zich voor hun .,van" Mohammed nóemen.
Men bekommerde zich hierom niet veel.
in het stadje Villa San Giovanni, waar o.a.
de veerboot tussen Calabrië en Sicilië
vaart en de sneltrein van Rome naar Pa
lermo langs komt. De gezusters Moham
med leefden er tamelijk onopvallend. Ge
regeld vertrokken ze voor enkele maan
den, iedereen dacht, dat ze dan ergens de
een of andere zaak gingen behartigen. Ze
j zaten altijd goed in hun contanten .Men
i zag ze voor succesvolle koopvrouwen aan.
wier zaken haar telkens naar de grote
steden voerden.
Thans weet men in VilJa San Giovanni
wie Maria en Latifa Mohammed precies
"n of liever, wat ze precies waren. Want
hu-n lucratieve bezigheden gemaakt en de
dames achter slot en grendel gezet.
Niet dan na veel moeite, want beiden
waren ze de politie iedere keer te glad af
en het bleek heel moeilijk bewijzen tegen
hen te verzamelen. Maria en Latifa Mo
hammed waren specialisten in waf vele
zigeuners wordt aangewreven, nl. een gro
te vingervlugheid en een bijzondere han
digheid in het iade lichten. Maar ze be
schikten bovendien over een heel bijzon
der hulpmiddel ze waren in staat, hun
slachtoffers te hypnotiseren. Tegen de
doordringende blik van hun diepzwarte
ogen waren zowaar uitgeslapen en als het
ware door <je wol geverfde kassiers van
grote banken niet bestand. Zelfs de wgn-
trouwends-te ging ten slotte, zoals men dat
noemt, door de knieën. Misschien kwam
er wel bij. dat zowel Maria als Latifa
mooie Oosterse typen zijn. Maar.ten
slotte mag een kassier daarvoor toch niet
bezwijken. Integendeel, gezien de perso
nages, die in de internationale gauwdie-
venwereld ro-ndkuieren, ienen ze juist te
dien aanzien dubbel op hun hoede te zijn
en zo hard als een kei.
Nu, de kassier van de spaarbank te
Genua, Lino Sartori, dacht dat hij niet
bepaald van gisteren was. Toen de twee
dames zich voor zijn loket vertoonden en
vroegen, nota bene in het Frans ,om dé
twintig biljetten van 1-.000 lire, die ze op
het marmer neerlegden, in te wisselen
voor het met het totaalbedrag overeenko
mende aantal biljetten van 5.000, vroeg
hij hun vriendelijk een deurtje verder te
.dc justitie heeft voorlopig een einde aan gaan, ondanks hun keurige Frans,
Echtér, Maria, de oudste, vat haar werk.
zaamheid sportief op. Ze heeft om zo te
zeggen een „ponteneur". Indien ze een
beginnelinge was geweest, of een beetje
onzeker, zoals Latifa, de jongste, eigenlijk
altijd gebleven is, zou ze het zekere voor
het -onzekere hebben genomen en in alle
stilte de aftocht geblazen hebben. Maar ze
meende, die kassier wel- aan te kunnen.
Ze wachtte even, tot hij een ogenblik niets
te doen had en begaf zich toen weer naar
het loket, haar verzoek op haar beminne
lijkste manier herhalend en hem tegelij
kertijd strak in de ogen kijkend. Lino Sar
tori keek erug en dat werd hem noodlot
tig. Toen hij, na enkele zoete glimlachjes
te hebben gegncasseerd tegen wil en
dank toch een stapel bankpapier te voor.
schijn had gehaald, de twee dames gehol
pen had en zekerheidshalve alles pog
eens natelde, miste hij 70.000 lire..
Intussen, de vogels waren gevlogen en
de volgen-de dag las Lino Sartori nog in
de krant, dat ,ze bij vier andere banken
hetzelfde trucje hadden uitgehaald, met
een totale buit van bijna een half miljoen
lire.. Tijdens het door de politie ingestel
de onderzoek kwam vast te staan, dat de
dames gewoond hadden in éeri pension,
waarvan de voorkant, waar ze een kamer
hadden gehuurd, uitzag op de ingangen
van vijf banken. Maria en Latifa gingen
nauwkeurig na, waar veel mensen naar
binnen gingen en zorgden, dat ze de kas
sier aantroffen, -als deze min of meer ver
moeid Was.
Reeds in 1952 is het tweetal door de
Italiaanse justitie tot respectievelijk vier
en twee jaar gevangenisstraf veroordeeld.
De een kreeg ten slotte pardon, de ander
ging in hoger beroep e-n werd dparom op
vrije voeten gesteld, maar liet zich niet
meer zien. Tot ze onlangs weer in Genua
opdoken en de grenspolitie aan de grens
van Frankrijk Maria en Latifa aanhield,
omdaj hun papieren niet in orde waren,
hetgeen niet wegnam, dat ze reeds enkele
uitstapjes naar Nice hadden gemaakt.
Ze werden naar Genua op transport ge
steld en voorlopig zullen ze wel niet wor
den vrijgelaten. Allebei zijn ze diep ver
ontwaardigd, dat ze als géwone misdadi
gers behandeld worden. Vooral Latifa
meent, over bovennatuurlijke gaven te be
schikken en verwachtte, dienovereenkom
stig behandeld te worden. Ze beschouwt
Maria en Latifa Mohammed, de ge
zusters, die al hypnotiserend geld
wisselden, waarbij de kassiers altijd
te kort kwamen....
zich als een kunstenares. Dat ze het ver
schil tussen het mijn en dijn niet zo goed
kent, vindt ze als een goede zigeunerin,
helemaal niet zo erg. (Met verontschuldi
gingen aan alle nette zigeuners)
K H.
I niet onder ons? Bewust of uit zwakte.
I Herinner u dan de uitspraak van de
zelfde apostel uit hetzelfde epistel. Bij
niemand anders is het heil. Er is geen
andere Naam, Waarin we kunnen zalig
worden.
Premier Boelganin heeft gisteravond te
kennen gegeven, dat de terugkeer \an
maarschalk Rokossofski naar Moskou be
tekent, dat de Syrische crisis voorbij is.
Hij zei dit tijdens een ontvangst op de Bir-
maanse ambassade in antwoord op een
vraag van ecn journalist.
„Betekent het terugroepen, dat er geen
Syrische kwestie meer bestaat en dat er
een algemene ontspanning in het Midden-
Oosten is ingetreden?'' zo luidde de vraag.
Het antwoord van de premier was: „Dat
is volkomen juist. U hebt het helemaal
begrepen".
Een woordvoerder van het Ameri
kaanse ministerie van Buitenlandse Za
ken heeft vrijdag op. zijn persconferentie
categorisch tegengesproken, dat de Ame
rikaanse regering in Djakarta een aanbod
tot bemiddeling in het conflict tussen In
donesië en Nederland over de kwestie
westelijk Nieuw-Guinea heeft gedaan.
De regering van Albanië heeft toege
zegd de Britse Skymaster, die dinsdag
tot landen in Albanië werd gedwongen,
heden te zullen vrijgeven, aldus heeft
de Britse ambassade in Belgrado gis
teravond bekendgemaakt.
Een woordvoerder van de Britse am
bassade te Belgrado zei, dat aangeno
men wordt, dat de zes leden van de be
manning dan eveneens Albanië mogen
verlaten.
Volgens een woordvoerder van de eige
naars van het vliegtuig te Londen zal de
Skymaster bij het aanbreken van de dag
uit Albanië vertrekken.
