Europese instellingen komen
in een en dezelfde plaats
Men weet echter nog niet waar!
NEDERLAND GARANT voor
ANTILLIAANSE LENINGEN
Toen Algiers Frans werd
PORTRETTEN VAN EUROPESE
TOPFUNCTIONARISSEN
Eén Europa
Uit alle
Zes-ministersconferentie te Parijs
Topfunctionarissen zijn benoemd
Hillary zal Fuchs
helpen
Nijverheidsonderwijs in Nijmegen
in nieuw tehuis
Koninkrijkstatuut in de praktijk
V B
WOENSDAG 8 JANUARI 1958
PAGINA 6
Niet ernstig
Politieke verhoudingen
Assemblee
BURGEMEESTER VAN
NISTELRODE OVERLEDEN
WERKWEEK BIJ WEVERIJ
GEHALVEERD
Indonesië-export viel uit
BELANGSTELLING VOOR
HET KLEUTERONDERWIJS
GROEIT
T e T holen
FILIAAL SIGARENFABRIEK
WORDT GESLOTEN
MUTATIES BIJ DE
LUCHTMACHT
door LOUIS BERTRAND
Ambachtsschool telt meer dan
duizend leerlingen
HALLSTEIN
CAMPILLI
FINET
ARMAND
SPIERENBURG
MANSHOLT
Carpentras (Frankrijk)
Rome
St.-Petersburg (V.S.)
New-York
Cannes
Londen
Honkong
Durban (Z.-Afrika)
Addison (V.S.)
Long Island (V.S.)
(Van onze correspondent)
PAKIJS, hedenmorgen.
De conferentie der zes ministers van Luitenlandse zaken van de landen,
die deelnemen aan de Europese gemeenschap, is gisteravond geëindigd, na
twee dagen te hebben geduurd. Men is het weliswaar niet eens kunnen
worden over de plaats waar de Europese instellingen zullen worden
gevestigd, maar wel heeft men unaniem besloten, dat de Europese instel
lingen in ieder geval in een en dezelfde plaats zullen komen.
Voorts is tot de volgende benoemingen besloten:
Commissie van de Europese Economische Gemeenschap: voorzitter:
prof. Hallstein (West-Duitsland); vice-voorzilters: Malvestiti (Italië),
dr. Mansholt (Nederland) en Marjolin (Frankrijk).
Commissie van dc Euratom: voorzitter: Armand (Frankrijk) vice-
voorzitter: Medi (Italië).
Hoge Autoriteit der K. S. G.: president: Finet (België); vice-president:
Spierenburg (Nederland).
Europese Investeringsbank: president: Camilli (Italië) vice-presidenten:
een Fransman en een Duitser.
Voorts is besloten, dat een Nederlander president van het Gerechtshof
van de Europese Gemeenschap zal worden.
De principiële beslissing, dat de Euro
pese instellingen in één plaats zullen ko
men, is mogelijk gemaakt door de Lu
xemburgse minister, Bech, die zoals rzen
weet hardnekkig was vast blijven houden
aan de eis, dat de KSG in Luxemburg
gevestigd zou blijven. Aangezien dat
daardoor dreigde, dat onder de gegeven
omstandigheden generlei beslissing over
de vaststelling der zetels zou kunnen
worden genomen, heeft Bech op grond
van nieuw overleg verklaard, niet langer
de nodige unanieme beslissing in de
weg te willen staan. Dat overleg heeft
opgeleverd, dat aan Luxemburg is voor
gesteld, dat bet, indien het de zetel van
de KSG zou opofferen, daarvoor com
pensaties in de plaats zou krijgen door
middel van vestiging van andere instel
lingen in Luxemburg. Natuurlijk andere
dan die van de grote Europese gemeen
schappen.
Aangezien de vergadering het niet
verder heeft kunnen brengen dan te be
sluiten tot één gemeenschappelijke zetel,
zullen de ministers nog voor 1 juni a.s.
opnieuw bijeenkomen om dan de keuze
van de plaats van vestiging te maken.
Hiervoor zal advies worden ingewonnen
van de Europese Assemblee en van de
presidenten der Europese instellingen.
Voorts zullen de ministers een aantal in
ternationale deskundigen op het gebied
van urbanisme consulteren.
Aldus heeft Luxemburg zes maanden
om te vernemen welke compensaties het
zal aangeboden krijgen en of het die vol
doende acht.
Zowel in de persconferentie van minis
ter Pella, die de conferentie heeft voor
gezeten, als in die van verschillende der
aanwezige ministers werd het uitstel van
de plaatsaanwijzing niet bijzonder ern
stig geacht aangezien voorlopig slechts
een beperkt deel der werkzaamheden
van de commissies opgang zal kunnen
worden gebracht. De Euromarktcommis-
sie en de Euratom-commissie zullen
voorlopig vergaderen in Hertoginnedal
bij Brussel of in Luxemburg tot dat de
ministers weer bijeen komen.
Men moet dit echter niet beschouwen
als een tijdelijke of voorlopige aanwijzi-
ging van de plaats van vestiging.
In zijn wersconferentie heeft staatsse
cretaris Van der Beugel (die zoals men
weet minister Luns verving) medege
deeld, dat Nederland van stonde af aan
voor één plaats voor de verschillende
zetels is geweest.
Hoewel Nederland, België en Luxem
burg door BENELUX zijn verbonden, is
juist toch ten aanzien van de Europese
Gemeenschap generlei verplichting opge
legd om b.v. Luxemburg in zijn eis tot
het behoud van de KSG te steunen.
Bij de benoemingen van de voorzitters,
ondervoorzitters en leden der verschil
lende Europese instellingen heeft men
ernstig rekening gehouden met de poli
tieke verhoudingen in de zes deelnemen
de landen.
Men wilde elk bepaald overwicht van
een enkele politieke stroming vermijden.
Bovendien is uitgemaakt, dat de voor
zitters en vice-voorzitters om de twee
jaar kunnen rouleren.
Met betrekking tot de benoemingen zij
vermeld, dat naast de bovengenoemde
voorzitters en vice-voorzitters als leden
van de commissie van de Euromarkt zijn
benoemd: Lemeignan (Frankrijk) Petruli
(Italië), Raquin (Luxemburg), Rey (België).
Voorts moet nog een Duitser worden
aangewezen. Leden van de commissie
voor Euratom zijn: De Groote (België),
Krekeier (West-Duitsland) en Sassen
(Nederland).
Enkele benoemingen hadden tot bijzon
dere besprekingen geleid, zoals b.v. die
van Finet, de Belgische vakbondsleider,
tot president van de Hoge Autoriteit
van de KSG.
Larock, de Belgische minister van
buitenlandse zaken had zich aanvanke
lijk tegen diens benoeming verzet om
dat uitgemaakt is, dat de zetel en de
voorzitter van de desbetreffende in
stelling of commissie niet van een zelf
de nationaliteit kunnen zijn. Hij vrees
de dus, dat deze benoeming de even
tuele vestiging van de zetel in Brussel
in de weg zou staan.
Nadat was vastgesteld, dat de benoe
ming van Finet geen invloed zou uitoefe
nen op de keuze van de zetel, verklaarde
Larock zich ermee akkoord. De benoe
ming van de Duitser Hallstein tot voor
zitter van de commissie van de Euro-
markt was voor ons land enigszins een
teleurstelling omdat onze regering Mans-
holt had voorgedragen. Ook tegen de be
noeming van Dr. Mansholt tot vice-
voorzitter waren bezwaren gemaakt en
wel' door West-Duitsland en Italië.
Deze landen waren van mening, dat
gezien het feit, dat Dr. Mansholt uitslui
tend landbouwdeskundige is, hierdoor
een zeker overwicht ten opzichte van de
andere economische belangen zou kun
nen ontstaan. Voor deze moeilijkheid is
een oplossing gevonden door in plaats
van twee, drie vice-voorzitters te be
noemen.
Met betrekking tot de Europese As-
semblée is nog geen voorzitter gekozen.
De keuze berust dan ook bij de Assem-
blée zelf, maar de zes ministers hebben
besloten hun parlementen te adviseren
voor de eerste keer een Italiaan te be
noemen.
Besloten is voorts, dat het hof van
justitie van de drie Europese gemeen
schappen per 1 april a.s. in werking moet
treden.
Onder veel dankbetuiging voor de be
wezen diensten hebben de zes ministers
het ontslag aanvaard van Réné Mayer als
president en Franz Etzel als vice-presi
dent van de Hoge Autoriteit van de KSG.
Ze werden als leden van de Hoge Auto
riteit vervangen door Franz Bluecher
(West-Duitsland) en R. Raynaud (Frank
rijk).
Dc eerste bijeenkomst van de Raad van
Ministers der Europese Gemeenschap zal
op 25 januari a.s. te Brussel worden ge
houden onder voorzitterschap van de
Belgische minister van buitenlandse za
ken, Larock.
Maandagavond is in het ziekenhuis
St.- Johannes de Deo te 's-Hertogenbosch
op 55-jarige leeftijd overleden de heer
W. H. van Hout, sinds juni 1936 burge
meester van Nistelrode.
De Eerste Kamer heeft gistermiddag
zonder hoofdelijke stemming het wetsont
werp goedgekeurd, houdende machtiging
tot het verlenen van de garantie van
Nederland voor de door de Ned. Antillen
te sluiten leningen ten behoeve van de
ontwikkeling van Curasao en Aruba.
De heer Algra (A.R.) betoogde, dat
men dit ontwerp in ruim verband moet
zien. Het geldt hier een eerst-, poging
om onderlinge bijstand te organiseren,
waarvan sprake is in het St-tuut. Het
is meer dan een zakelijke aangelegen
heid, het is een zaak van trouw en daar
om zou zijn fractie voor het ontwerp
stemmen.
De heer Reijers (C.H.) zou er de voor
keur aan hebben gegeven, wanneer de
garantieverklaring was gebonden aan
met name genoemde objecten, al hebben
de plannen, waarom het gaat, ook zijn
volle instemming. Overigens had het z.i.
de voorkeur verdiend, wanneer er Neder
lands kapitaal was vertrekt. Ondanks be
zwaren zou sprekers fractie intussen haar
stem toch aan het voorstel geven.
De heer De Wilde (VVD) was het met
de heer Reijers niet ten volle eens. Hij
was van oordeel, dat uitsluitend de lands
regering heeft te oordelen over de pro
jecten. Spr.'s fractie gaat hiervan uit,
dat men ten opzichte van het verzoek
welwillendheid moet betrachten en de
grootst mogelijke terughoudendheid in
acht moet nemen bij de beoordeling van
de projecten op hun economisch nut. Wel
vroeg hij waarom Nederland een procent
rente schenkt.
Namens de P.v.d.A. sprak de heer De
Dreu in gelijke geest van waardering,
terwijl de voorzitter van de katholieke
fractie, mr. Kropman, op zijn beurt ver
klaarde, dat zijn fractie voor het ontwerp
zou stemmen niet in het minst om daar
door hét bewijs te leveren van geloof
in de hechte band tussen de rijksdelen
en om te tonen, dat het haar ernst is
hulp en bijstand te verlenen als deze
wordt gevraagd.
De minister van Zaken Overzee, de
heer Helders, verklaarde met belangstel
ling te hebben gehoord, dat alle spre
kers artikel 36 van het Statuut waar
willen maken. Dat zou ook op de Antil
len en in Suriname met voldoening wor
den vernomen. Wat de plannen aangaat
was spr., het er mede eens, dat de ver
antwoordelijkheid daarvoor berust bij de
Nederlandse Antillen. De gelden zullen
zeker niet gebruikt worden voor andere
plannen dan de beoogde projeoten en het
is de bedoeling de garantie te doen gel
den voor lang lopende leningen, dus niet
voor kasgeldleningen.
Wat betreft de 1 pet merkte spr. op,
dat de plannen gemaakt zijn in een pe
riode, dat de rentestand 31/, pot was. In
middels is deze gestegen tot 5pet. Dat
was een tegenvaller en toen is gevraagd
of Nederland daarin een steun wilde ver
lenen. Zo is men tot die I pet geko
men, waardoor men ieder de helft van
de tegenvaller nam.
Sir Edmund Hillary heeft vandaag in
de basis van Scott verklaard, dat indien
dr. Vivian Fuchs zjjn tocht dwars over
het Zuidpoolgebied wil voortzetten, „het
onze taak is te bewerkstelligen, dat hij
dit zo snel en veilig mogelijk doet".
Hillary en zijn medewerker Murray
Ellis zullen Fuchs' expeditie in bevoor
radingsbasis 700 ongeveer 480 kilometer
van de Zuidpool ontmoeten en zij zul
len haar van hieruit naar de basis Scott
vergezellen.
Op de basis Scott worden thans on
verwijld voorbereidingen getroffen om
nieuwe, voor de expeditie-Fuchs bestem
de voorraden naar basis 700 over te
brengen.
Het uitvallen van de export naar In
donesië is de oorzaak, dat het gehele per
soneel (20 man) van de weverijen M. Kos
ter en Co. te Wormer begonnen is aan
een 24-urige werkweek. Een deel van het
machinepark is stilgelegd.
De directie meent, dat het niet nodig
zal zijn personeel ontslag aan te zeggen
Zij acht het niet onmogelijk, dat de export
naar Indonesië t.z.t. weer op gang komt.
Het kleuteronderwijs gaat zich steeds
meer in de belangstelling van ons volk
verheugen. Zo steeg in de periode van
1954 tot en met 1957 het aantal scholen
met 364 tot 3793 en het aantal leidsters
van 9215 tot 10.153,
Aldus staat te lezen in de zojuist door
het Centraal Bureau voor de Statistiek
gepubliceerde „Statistiek van het kleuter
onderwijs 1957".
Blijkens deze publikatie is het aantal
leerlingen verminderd met 19.000 tot
349.000 (5 pet.). Deze daliing is echter goed
deels veroorzaakt door demografische fac
toren (minder omvangrijke geboortegene
raties) en vooral ook door het stellen van
de wettelijke toelatingsleeftijd op vier
jaar. Het aantal driejarigen bedroeg in
1954 23.000.
Het gemiddelde aantal leerlingen per
klasse, dat in 1954 nog 40 bedroeg, daalde
tot 34,4. Het percentage „onbevoegde"
kleuterleidsters daalde van 20 in 1954 tot
9 'in 19-57.
Aan het einde van deze week zal te
Tholen het filiaal van de sigarenfabriek
Hudson om economische redenen worden
gesloten. Het betreft hier de afdeling om-
bladfabrlcage van deze firma.
Van de 23 meisjes die te Tholen werk
zaam waren zal ongeveer de helft in de
hoofdfabriek van de firma te Roosendaal
te werk worden gesteld. Voor het overige
personeel wordt ontslag aangevraagd.
De afdeling ombladfabricage is enige
jaren geleden in Tholen gevestigd, omdat
de arbeidsmarkt in Roosendaal toen zeer
krap was. De directie streeft thans, nu de
arbeidsmarkt te Roosendaal iets ruimer
is geworden, echter weer naar centralisa
tie van het bedrijf, waardoor op aan- en
afvoer kan worden bezuinigd.
Bij Kon. besluit is: met ingang van 15
januari 1958 voor de tijd, dat hij de
functie vervult van commandant van de
vliegbasis Ypenburg, benoemd tot kolonel
de luitenant-kolonel G. van der Wolf; is
met ingang van 1 januari 1958 voor de
tijd. dat hij de functie vervult van staf
officier bij de „War plans division" bij
„Headquarters allied airforces Central
Europa" te Fontainebleau, benoemd tot
luitenant-kolonel de majoor H. J. Ver
meulen; is met ingang van 15 januari
1958 voor de tijd, dat hij de functie ver
vult van commandant nr. 1 en nr. 2 in
structiesquadron op de vliegbasis Gilze-
Rijen. benoemd tot majoor de kapitein K.
van Gessel; zijn met ingang van 1 januari
1958: benoemd en aangesteld bij de Ko
ninklijke Luchtmacht tot majoor de ka
piteins K. F. Hiemstra (tijdelijk majoor).
P .van Duyn (tijdelijk majoor), H. J. G.
Stieglis, M. C. Engelen (tijdelijk majoor)
W. S. Caly, mr. C. R. van der Kooi en
T. J. J. van Beek (tijdelijk majoor) en
tijdelijk tot majoor de kapiteins H. F,
Buffa-rt, mr. O. van der Bij, mr. P. E.
Kl'oots, M. C. Hoekzema en K. J. Ker-
ling, allen van de koninklijke luchtmacht.
ROMAN UIT HET REVOLUTIEJAAR 1830
in een strikt historische omlijsting.
(van de Académie Franchise)
7)
En zich tot de prins de Polignac wendend, zei hij:
Mijn waarde Jules, wilt u zich daar niet mee
belasten?
De zaak moest al lang van te voren tussen de
koning en zijn voorzitter van de ministerraad beklon
ken zijn geweest: het voorstel werd zonder aarzeling
aanvaard. En de Polignac meende nog te moeten
zeggen:
Wat mogelijke verwikkelingen betreft, waarover
monseigneur de Dauphin heeft gesproken, meen ik
u te mogen verzekeren, mijne heren, dat zij zich
niet zullen W>ordoen. En mochten er, per ongeluk,
toch incidenten voorvallen, dan neem ik die voor
mijn rekening!
Na zulk een fraai accent van bluf en overmoed
in de ministersverklaring werd de zitting gesloten.
De koning, gevolgd door zijn zoon, keerde naar zijn
vertrekken terug, terwijl de ministers zich om hun
collega, generaal de Bourmont. verdrongen met hun
conventionele gelukwensen, waarvan de woorden
scherp contrasteerden met de onoprechtheid van toon.
Achter de prins de Polignac verlieten zij 's konings
kabinet. Nauwelijks over de drempel, keerde de Po
lignac zich bruusk om onder het uiten van een kreet,
in stomme verbazing. Aan do buitenkant van de
deuren had de jonge hertog van Bordeaux, oud ne
gen jaar, na op een krukje te zijn geklommen, er
iets met krijt op geschreven. Toen de ministers ver
schenen, was de dreumes haastig met zijn tabouret
op de vlucht geslagen. Met nog ongeoefende kinder
hand had hij er in grote letters de woorden opge-
klad: huis te huurNiet minder dan prins de
Polignac lieten ook de overige ministers kreten van
verbazing horen: moesten zij hierom lachen of er
zich aan ergeren? Kamerdienaren kwamen toegelo
pen en, op al dat ongewone rumoer, ook de koning,
't Ontcijferen van het kladwerk deed Charles X de
wenkbrauwen fronsen, terwijl hij zijn mening gaf:
Dat zal men hem ingeblazen hebben in de
omgeving van madame
De kleine boosdoener werd gehaald. Helemaal van
streek en in tranen verscheen het prinsje, gevolgd
door de hertog de Damas. dié kortgeleden tot zijn
huisonderwijzer was benoemd.
Bordeaux, zei de koning, waarom heb je dat
gedaan?
En door zijn tranen heen snikte het ventje:
Maar, grootpapa, omdat u gisteravond in de
salon zelf immers gezegd hebt. dat men nu wel de
huissleutel onder de deur kon schuiven
't Was waar. dat 's avonds tevoren de koning,
opnieuw geërgerd door de groeiende obstructie in
de Kamer, zich die onvoorzichtige woorden had laten
ontvallen, welke natuurlijk mmiddellijk door de kwaad
willigheid der ultras de oude kliek in de hofhou
ding van wijlen koning Lodewijk XVIII. die in zijn
ijveren voor de Restauratie „koningsgezinder dan de
koning zelf" meenden te moeten zijn besproken
waren en overgebriefd. De openhartigheid van het
kind over zijn guitenstreek ontwapende direct Char
les X. Voor straf omhelsde hij nu zijn kleinzoontje.
Maar huiverde toch óók onder het besef der wrede
vernedering door die onbewuste, onschuldige kinder
hand. En zich tot de hertog van Damas kerende,
zei hij eenvoudig:
Wilt u voortaan wat beter op uw leerling letten,
mijnheer
Intussen had Amédée de Bourmont het grote nieuws
van zijn vader vernomen - dat als een noodlottige
tijding zijn verloofde in de oren zou klinken. Hij
vond haar bijna wanhopig van het eindeloos wach
ten, op dezelfde eenzame bank op de hoek van het
Trocadero-ferras. 't Was laat; nachtelijke donkerte
werd hier en daar slechts doorbroken door lichten
van voertuigen of. verderop door nevelen omhulde
Parijse huizenmassa, door een zwakke rossige gloed
der schare straatverlichting.
Adèle, zei de jonge officier met zachte stem,
je moet nu moedig zijn: we moeten scheiden
Ze uitte een hartverscheurende kreet:
O. alles is voor mij verloren
En bewusteloos viel ze terug op de bank. met 'de
kasjmeire sjaal, geschenk van de tragische weduwe
van de hertog de Berry, rond haar verkleumde schou
ders
MAMMA NEFISSA
Te zelfder tijd. dat dit kleine drama zich afspeel
de op de terrassen van Saint-Cloud, begon ver van
daar, aan de overzijde van de Middellandse Zee en
in de buurt van Algiers, de heimelijke agitatie van een
Moorse liefdes-intrige de harem van Sidi Mustapha
Bou-Mezrag, Bey van Titeri en de naaste vazal
van de Bey van Algiers, binnen te sluipen. Der
gelijke intriges woekeren er in die streken genoeg,
maar deze zou onverwachte gevolgen hebben voor
de op handen zijnde Franse campagne in NoorcJ-
Afnka, ja, zelfs voor de toekomst van luitenant
Amédée de Bourmont.
Op het ogenblik dat Adèle de Becdelièvre in
zwijm viel op die bank in de Trocadero-tuin van het
kasteel te Saint-Cloud, gebeurde er op de landweg
naar Nador. aan de grensscheiding van Medea-Al-
giers iets avontuurlijks, dat we dienen te vermel
den. Een stoere jonge kerel in de kleding van een in-
landhuis dat de Bey daar bezat. Die grote jongeman
met een zeer bezorgd voorkomen was de oudste zoon
van Mustapha-Bey: SI Messaoud. Hij was nauwelijks
terug uit het zuiden, waar hij de winter had doorge
bracht met het land wat te verkennen onder het be
zoeken van de sheiks, die bevriend waren met zijn
vader of diens bondgenoten. Hij kon zeker niet ouder
zijn dan zesentwintig, maar zijn grof gezicht, ge
bruind en verhard door het leven in de open iucht,
gaf de indruk van een volslagen man. Zijn rijlaar
zen van rood leer en bestikt met gouddraad, zijn spo
ren met brede radertjes, zijn dikke boernoes van scha
penwol. de gebruikelijke kraagbeschermer en zijn
hoge, met kameelharen koorden vastgehouden tul
band, dit alles tekende de Algerijnse ruiter uit
het zuiden in zijn krijgshaftige onbeschaafdheid. En
toch had deze Bedoeïen, met een door de Afrikaan-
Se zon gebruinde en door de winden gelooide huid.
een blond snorretje en blauwe ogen: hetgeen op
't eerste gezicht verbazing wekte.
Si Messaoud draaide met voorzichtige schreden
rond het grote huis met de blinde en geheimen-be
warende muren heen, niet zonder hier en daar een
vorsend oog op te slaan. Maar alles in de omtrek
bleef stom, de streek leek wel uitgestorven, 't Was
laat, trouwens, niet ver meer van het uur der avond
gebeden. De fellahs, die van de velden terugkwamen
en de jonge ruiter heel goed daar zagen staan tus
sen de takken der laurierbosjes langs de weg, vroe
gen zich dan ook af. wat Si Messaoud op een der
gelijk uur daar rond de vaderlijke harem wel kwam
zoeken.
Om zeer begrijpelijke redenen had de Bey. reeds
bejaard, ziin vrouwen in dat buitenverblijf geïn
stalleerd. Hij had er een vijftigtal en was van me
ning, dat de stadslucht voor haar niet deugde. Niet
temin was zijn paleis te Medea feitelijk wat klein
om er zo'n talrijke familie in onder te brengen.
iioii i. nu (Wordt vervolgd).
(Van onze correspondent)
Volgende week zal de minister van
Onderwijs, K. en W., mr. Cals, d nieuwe
r.-k. school voor Ambacht en Techniek
„Dr. Poels", aan de Goffertwcg te Nij
megen officieel openen. Dit prachtige
schoolgebouw is reeds sedert september
van verleden jaar in gebruik. Geleidelijk
aan werden afdelingen, welke op ver
schillende plaatsen in Nijmegen waren
ondergebracht, erheen erhuisd en in deze
dagen wordt er nog hard gewerkt aan
de inrichting, waaraan de leerlingen zelf
een groot aandeel bijdragen.
In 1939 werd reeds over een katholieke
ambachtsschool In Nijmegen gesproken.
Plannen hieroor waren ook reeds gereed
en de gemeenteraad had de bij wet ver
eiste noodzakelijkheidsverklaring uitge
sproken.
De Internationale Europese Beweging
heeft een oproep gepubliceerd, waarin
z(j allen, die haar doelstellingen onder
schrijven, oproept te ijveren voor de
snelle totstandkoming van de eerste door
algemene verkiezingen rechtstreeks ge
kozen Europese Vergadering.
Nu het verdrag inzake de Europese
Gemeenschap op 1 januari van kracht is
geworden vraagt de Europese Beweging
alle democratische krachten mede te
werken aan de thans in een nieuwe fase
getreden strijd voor de verwezenlijking
van de Verenigde Staten van Europa."
„Het is thans voor de overtuigende
Europeaan niet de tijd om hun inspanning
te laten verslappen. Integendeel: de ge
beurtenissen van de laatste maanden van
het afgelopen jaar laten duidelijk uitko
men, welke steeds dreigender gevaren
de Europese samenleving belagen", zo
zegt de verklaring.
De Europese beweging acht het drin
gend noodzakelijk de Europese volke
ren te doen deelnemen aan de politieke
controle van de nieuwe gemeenschap door
zo snel mogelijk over te gaan tot het
rechtstreeks kiezen van de in het ver
drag voorziene parlementaire vergadering
zoals dit trouwens door het verdrag mo
gelijk wordt gemaakt.
Zij roept voorts op te werken aan de op
bouw van een politieke, en niet alleen
economische, gemeenschap, voorzien van
een eigen gezagsorgaan, dat verantwoor
ding schuldig is aan een wetgevende
macht die uit rechtstreekse algemene
verkiezingen, voorkomt.
De beweging vindt het nodig voorbe
reidingen te treffen voor het op elkaar
afstemmen van de buitenlandse politiek
van de zes landen, teneinde zo spoedig
mogelijk tot «en gemeenschappelijke be
hartiging van de gemeenschappelijke be
langen van onze ianden te geraken.
Prof. Walter Hallstein, de voorzitter
van de commissie voor de Euromarkt,
is sinds 1950 staatssecretaris van het
Westduitse ministerie van buiten
landse zaken.
Hij werd in 1901 te-Mainz geboren.
Hij studeerde rechten en schreef zijn
dissertatie over het verdrag van Ver
sailles. Hij doceerde internationaal
privaatrecht aan de universiteiten
van Berlijn, Rostock en Frankfort. In
de tweede wereldoorlog werd hij als
krijgsgevangene naar de V.S. over
gebracht. Na zijn terugkeer werd hij
benoemd tot hoofd van de Goethe-
universiteit te Frankfort. In 1948 be
gaf hij zich als gasthoogleraar naar
de V.S.
In zijn land teruggekeerd werd
Hallstein voorzitter van het West
duitse comité van de UNESCO. Hij
nam deel aan de onderhandelingen
inzake het plan-Schuman in 1950 en
werd in datzelfde jaar opgenomen in
het kabinet van dr. Adenauer.
Pietro Campilli, die benoemd is tot
president van de Investeringsbank
van de Euromarkt, is een Italiaanse
econoom, die sinds 1950 aan het hoofd
staat van de commissie voor de eco
nomische en sociale ontwikkeling van
Zuid-Italië.
Hij werd in 1891 te Franscati in de
provincie Rome geboren. Voor de op
komst van het fascismé was hij een
der oprichters van de christelijke Ita
liaanse volkspartij van Don Sturzo.
Onder het bewind van Mussolini
hield hij zich buiten de politiek. Hij
bekleedde belangrijke functies in de
handel en de industrie. Na de oorlog
bezette hij invloedrijke posities in de
ministeries van financiën, handel en
industrie. In 1947 maakte hij deel uit
van Italiaanse economische delega
ties naar het buitenland. Hij kreeg
als christen-democraat zitting in het
parlement en was een der oprichters
van „II Popoio", het blad van de
christen-democratische partij.
De Belg Paul Finet, de nieuwe
voorzitter van de Hoge Autoriteit van
de K.S.G., is in 1897 geboren uit een
arbeidersgezin te Motignies aan de
Sambre.
Op 14-jarige leeftijd verliet hij de
lagere school en werd leerjongen in
een ketelmakerij.
Hij werd eerst fabrieksafgevaar-
digde, dan bestuurslid en daarna ad
junct-secretaris van de afdeling Mar-
cinelle van de vakbond der metaal
bewerkers. In 1928 werd hij secretaris
van deze afdeling. In 1929 werd hij
propagandist-huisbezoeker van de
metaalbewerkersbond te Charleroi.
In 1936 werd hij secretaris van de
vakbondscommissie, waaruit later het
Algemeen Belgisch vakverbond ont
stond.
Onder de bezetting week hij uit
naar Engeland en stelde zich daar ter
beschikking van de Belgische rege
ring. Hij nam er als afgevaardigde
van de Belgische arbeiders deel aan
de werkzaamheden van het interna
tionale arbeidsbureau. In 1944 keerde
hij terug naar België en werd herko
zen als secretaris van het A.B.V.V. Hij
behield deze functie na de reorgani
satie in 1945. In hetzelfde jaar werd
hij lid van de raad van beheer van
het internationale arbeidsbureau en
tevens secretaris-generaal van het
A.B.V.V. Hij was ook de eerste voor
zitter van het internationaal verbond
van vrije vakverenigingen (I.V.V.V.).
Tenslotte werd hij in augustus 1952
lid van de Hoge Autoriteit van de
K.S.G., als vertegenwoordiger van de
internationale vakbeweging.
Louis Armand, de voorzitter van
de commissie voor Euratom, is één
van de drie „wijzen" met de West
duitser Etzel en de Italiaan Francesco
Giordani wier uitgebreid rapport
geleid heeft tot de oprichting van de
atoomorganisatie van de zes West-
europese landen.
Armand, de een opleiding heeft ge
volgd aan de polytechnische hoge
school en de school voor mijnbouw te
Parijs, geldt als een deskundige op
het gebied van de toepassing van
kernenergie voor de industrie. Hij is
lid van de wetenschappelijke raad
van het Franse commissariaat voor
kernenergie. Ook is hij bekend gewor
den door zijn werk voor de Franse
spoorwegen. Sinds 1955 staat hij aan
het hoofd van dit staatsbedrijf. Hij is
tevens voorzitter van de internatio
nale spoorwegunie. Voorts is Armand
sinds 1953 voorzitter van de organi
satie, die in opdracht van de Franse
regering de economische mogelijkhe
den van de Sahara onderzoekt.
Louis Armand werd in 1905 te Cru-
seilles in Savoye geboren. Tijdens de
tweede wereldoorlog werd hij één
van de oprichters van de verzetsbe
weging bij de spoorwegen.
De heer Dirk P. Spierenburg, die
vice-voorzitter van de Hoge Autori
teit der K.S.G. wordt als opvolger
van de aftredende Westduitser Franz
Etzel, werd op vier februari 1909 te
Rotterdam geboren. Na de H.B.S.
volgde hij de handelshogeschool,
waar hij het kandidaatsexamen deed.
Hij begon zijn loopbaan als stafem
ployé van de handelsvereniging „Am
sterdam". In 1935 trad ae heer Spie
renburg in dienst bij het departement
van economische zaken, afdeling han
delsakkoorden. Later kreeg hij de
leiding over het bureau Zuidoost-
Europa. Van 1940 tot 1945 stond hij
aan het hoofd van het rijksbureau
voor de metaalverwerkende indus
trie.
Na de bevrijding werd de heer-
Spierenburg benoemd tot president
directeur van het rijksbureau voor
metalen. Kort daarna werd hij direc
teur van de afdeling buitenlandse
economische betrekkingen van het
ministerie van economische zaken. In
1947 volgde zijn benoeming tot waar
nemend directeur-generaal van deze
afdeling en een jaar later trad hij te
Parijs op als hoofd van de Neder
landse missie voor het plan-Marshall.
In 1949 werd de heer Spierenburg di
recteur-generaal van de buitenlandse
economische betrekkingen. Hij leidde
de Nederlandse afvaardiging naar de
O.E.E.C. en was in 1950-1951 voor
zitter van de raad van dit orgaan.
Na als hoofd van de Nederlandse
delegatie te hebben deelgenomen aan
de onderhandelingen inzake het plan-
Schuman werd de heer Spierenburg
in augustus 1952 benoemd tot lid van
de Hoge Autoriteit der K.S.G.
Dr. Sicco Leendert Mansholt werd
13 september 1908 geboren. Na de
H.B.S. te Groningen te hebben door
lopen, studeerde dr. Mansholt aan de
middelbare landbouwschool te De
venter, welke studie hij omstreeks
1931 beëindigde. Enige tijd daarna
vertrok hij naar Indië waar hij drie
jaar op Sumatra op een theeplantage
in de Preanger werkzaam was. In Ne
derland teruggekeerd was de heer
Mansholt enige tijd werkzaam in de
pas drooggelegde Wieringermeer,
waar hij zich later vestigde op een
boerderij.
Na het uitbreken van de oorlog in
mei 1940 nam hij deel aan de onder
grondse beweging.
Toen op 24 juni 1945 het ministerie-
Schermerhorn optrad, werd de heer
Mansholt daarin opgenomen en belast
met de portefeuille van het nieuw
ingestelde ministerie van landbouw,
visserij en voedselvoorziening. Twaalf
jaar lang heeft dr. Mansholt deze
functie in verschillende ministeries
vervuld.
Dr. Mansholt heeft een werkzaam
aandeel in de Europese landbouwin-
tegratie. Hij werkte in 1950 een plan
uit voor een Europese economische
samenwerking op landbouwgebied,
het z.g. plan-Mansholt. Na langdurige
onderhandelingen werd in 1957 het
verdrag van Euromarkt te Rome on
dertekend, waarin enkele suggesties
uit het plan-Mansholt waren ver
werkt.
De heer Mansholt is drager van het
grootkruis in de orde van de kroon
van België en hij is commandeur in
de orde van verdienste voor de land
bouw („merite agricole") van Frank
rijk.
De oorlog kwam echter tussenbeide
en zo moest in 1947 de Nijmeegse gemeen
teraad opnieuw deze verklaring verstrek
ken. De school ging starten in 1949. En
kele afdelingen werden ondergebracht in
het gebouw van de Katholieke Gezellen
Vereniging, welke vereniging destijds
ook het initiatief nam tot oprichting en
op verschillende plaatsen in Nijmegen
werden lokaliteiten gecharterd om ver
schillende vakrichtingen onder te bren
gen. Enkele jaren geleden werd in een
gebouw op het Mariënburg de schoen
makersopleiding ondergebracht en ook is
er bij de „broeders van Jonkerbos" nog
een afdeling timmeren gevestigd voor
zwak-begaafden. alsmede een aantal an
dere vakrichtingen zoals metselen, schil'
deren en schoenmaken.
Het aantal leerlingen groeide gestad^
en bedraagt than., 540 in het nieuw®
schoolgebouw, 150 bij de broeders van
Jonkerbos, ongeveer 150 voor de ahl®'
ling schoentechniek en 275 voor
avondschool.
Het fraaie indrukwekkende gebouw.
zowel van binnen als van buiten sobe"
en degelijk van uitvoering. Alle theori®'
en praktijklokalen hebben' volop dagH®1»
en de inrichting is volgens de allernieuw''
ste onderwijsmethoden. In de central®
hall is een groot mozaïek aangebracht
van Lambert Simon uit Utrecht, voorste1'
lende de zes ambachtslieden de z®^
werkdagen van de week en een zeven'
de voorstelling een huisje stelt
rustdag voor. In de sobere, doch zee»
fraaie en doelmatige kantine zijn dr1®
glas-in-loodramen aangebracht van
kunstenaar Elfring te Berg en Dal.
WINDSTREKEN
Tranen biggelden over hun wangen en
met moeite waren de gevangenen uit
hun cellen te krijgen. Ze moesten na
melijk hun eigen gevangenis, die wordt
opgeheven, verlaten en werden over
gebracht naar andere plaatsen. De di
recteur van dit instituut was eveneens
diep ontroerd en kon nauwelijks van
zijn vrienden scheiden: „We hadden
hier zulk een gelukkig tehuis", zei hij
met gesmoorde stem.
Wapenstilstand was het maandag, Drie
koningen, bij de Romeinse verkeerspo
litie. Dit is de dag, waarop alle auto
mobilisten rustig hun gang kun n
gaan en recht op de ve®keeI1^
den. Want ze komen hem dan een ca
deautje brengen. Zo ziet men danrond
de verkeersagent steeds groter w .ti
de stapels geschenken torenen en „bon
netjes" zijn die dag volkomen vergeten.
Losgeslagen jeugd. Een jongen en een
meisje, beiden een stuk beneden de
twintig jaar. werden ih een ziekenhuis
opgenomen, nadat ze een aanrijding
hadden gehad met hun auto. Later
bleek,, dat de ontspoorde jongelui een
zelfmoord-verdrag hadden gesloten. De
knaap zou de auto zo hard mogelijk
tegen een lantaarnpaal rijden. Vlak bij
de paal slipte de auto echter en reed
tegen een boom. Zo werd het geen
moord en zelfmoord, maar alles bij
elkaar is het even triest.
Stom verbaasd zagen voorbijgangers in
de vroege ochtend een man, gekleed in
pyjama, gekluisterd aan een boom lig
gen. De DOlitie stelde een onderzoek in
en ontdekte, dat het een verpleger uit
een inrichting voor geesteszieken was,
die zich zelf op deze manier had vast
geklonken met boeien. Hij was weer
gauw terug in de inrichting, nu echter
als verpleegde.
Al is het casino alhier minder bekend
dan dat van Monte Carlo, toch kan deze
hank ook „springen". Dat is wat juist
dezer dagen gebeurde. Drie personen
zagen kans de bank in één nacht 56
miljoen franken lichter te maken en
toen vond men het tijd de zaak voor
lopig te sluiten. Dit waren de handige
jongens: Herr Joseph Rosenfaldt. een
Duitser (handelaar in oude metalen),
die dertig miljoen in de wacht sleepte,
de Franse uitgever Cino del Duca en
een „Franse" Hongaar, fotograaf
Cannes, die tenslotte met zes miljoen
casinodeur dicht deed.
Overigens: de speelbank in Monte Carl"
heeft de laatste dagen van het vorl£®
jaar ook flinke klappen gehad. In e1ïi
kele dagen tijd verloor de bank Is
miljoen franken. Maar tegen zo'n
liesje schijnt men daar wel te kunn®11'
Het eerste slachtoffer van het afvur®®
van een raket is gesignaleerd door b®,
Natuurlijk-Historisch Genootschap.
ochrikt u maar niet, het blijkt hier b®
overlijden van een duif te betreff®pj
die gewond was geraakt bij het afschi®'
ten van een vuurpijl bij een vuurwefj
ter gelegenheid van het in Engelan®
nog altijd met veel donderbussenlaW®®
gevierde Guy Fawkesfeest.
Zo zijn moeders, overal ter wereld,
zullen diezelfde wereld doorreizen 0
het onmogelijke te doen om hun kind.1®
redden. Drie moeders arriveerden bl®
aan de poort van communistisch Chin®'
Alle drie hebben ze een zoon, die d°fll
de communisten veroordeeld is tot ti®®.
tallen jaren gevangenisstraf weg®»1
„spionage". Het zijn de Amerikaan®h
dames Downey (zoon John, 27), R°
Desmond (zoon Hugh, 38) en Fecte®
tb
(zoon Richard, 30) die hun jongens.
it»
iuv.uaiu, uvj u»C jwuftciw jj
de communistische gevangenis wil1®
gaan bezoeken en tevens van de Se
genheid hopen gebruik te maken
machthebbers in China te bewegen bu
kinderen vrij te laten.
Hier arriveerden met hun auto de hefe
en mevrouw Hayman. met hun tv®,
kinderen, uit Engeland. Ze maken ®®j
tocht door de hele wereld. Ze zijn
negen jaar op weg.
De politie rekende een vadermoord®,
naar in. Het was de 32-jarige Emers°
McAllister, die de dood van zijn va"®
op zijn geweten had. Wat leidde tot d®*„
verschrikkelijke daad? Een meningsv®
schil over het te harde geluid van b®
t.v.-toestel.
Sommige kinderen in Amerika ken®G
een aardig spelletje. Ze lopen op
dwarsliggers van een spoorweg. w®„jj
neer er dan een trein aankomt ifi Lt
„de kip" (de lafaard), die het e®Tj,
opzij springt. Russel Nostrand won g
Hij liep zó lang voor de aanstorm®®
exprestrein uit. dat zijn sprong te
was. Vreemd spel met de dood bek1
