oornemens Gaillard stelt weer vertrouwenskwestie ver de eten! Ouders aan één tafel met managers uit bedrijfsleven ECHTE I DE KLERKeZN Ike's populariteit daalt Ketterse gedachten waren rond in Dulles' State-Department snel MARGE feA*' Uit alle TEGEN STERK VERLAAGDE PRIJS vn Vertrouwenscrisis in Amerika (I) INDE ^Ustig verweer tegen een verblufte Kamer ïoch verhoging der uitgaven Israëlische plan voor f'^Hsclie vluchtelingen nts oorlogsschip gestrand Komplot tegen kabaka van Oeganda Officiële ontvangst op Formosa voor gedeserteerd officier De Duitse wapens in Algerije Over afgestudeerde middelbare scholier" Kardinaal Wyszynski niet naar Lourdes IN ONZE STORMLOOP-OPRUIMING ZAALBERG DEKENS WOENSDAG 15 JANUARI 1958 PAGINA S Wéér een crisis? Of nu daarmee een crisis in het voor uitzicht is gesteld is moeilijk te zeggen in een parlement, waarvan men nooit kan weten, wat het de volgende dag zal uithalen. Misschien herinneren de Ka merleden zich alle ophef, die van de be zuinigingen is gemaakt op een ogenblik k\ Aatn biJ- )A V«! VEILIGHEIDSREGELS VOOR OMGAAN MET KERN ENERGIE ROTTERDAM DEN HAAG UTRECHT VLISSINGE^I „Positie van kracht" T op-conferentie Tanend vertrouwen Jubileum I Jubileum II (Van onze correspondent j) PARIJS, hedenmorgen. 'aiise Kamer heeft gisteren haar werkzaamheden na terugkeer van L sitti 's'reno. Vt- a"Reeds vijf minuten na de aanvang van de nieuwe NiwSp-erioc,e was minister-president Gaillard genoodzaakt de ver- nfl:_ enskwestie te stellen, hetgeen eens te meer aantoont hoe hard het ls' "lat de aanhangig gemaakte wijzigingen van de werkwijze der Na"51 Woi^en aanvaard. korte herdenkingsrede van een tijdens het kerstreces overleden lc' 'as president Le Troquer de ontwerp-agenda voor, zoals die was door de conferentie der fractievoorzitters. petls. (teze agenda werd voorrang gegeveii aan een debat over eisen tot tvej etlvlerhoging voor bepaalde categorieën, zoals oud-strijders, oorlogs- enj invaliden en gedeporteerden. vooral de uitroep hoorde: „Eindelijk een minister-president, die gezag toont!" Ruim een uur later werd de zitting heropend. De minister-president ver klaarde onmiddellijk, dat hij de vertrou wenskwestie stelde op het verwerpen van de ontwerp-agenda en de Kamer voorzitter kondigde aan, dat donderdag ochtend gestemd kon worden. »rj «iidès tlCaal Bégouin, uit de groep %a_ rance, eiste, dat de Kamer zich 1 Uit, 0Ver deze pensioenverhogingen vlel .spreken. De Tinguy van de MRP Tinguy :ia^".*JMmiddellijk bij. Daru, uit de Soci-^ni ?"j de v Sc:^e factie, haastte zich zich "uttgr orige sprekers aan te sluiten en 6Vehee' van de onafhankelijken, zette ®°aih de woorden van de heer Be- ?'et lieten de communisten zich Vet-,rA etu.igd en bij monde van Mail- (jg ville eisten zij, dat onmiddel- van de werknemers, de zijn beste troef. Overigens kunnen de gebeurtenissen van gisteren voor reke ning van partijleden worden gelaten, terwijl eerst bij de stemming van don derdag a.s. de verantwoordelijkheid der partijen in de zaak wordt betrokken. Niettemin is de toestand voor liet mi- nisterie niet zonder gevaar, want het po litieke klimaat is niet best. De Kamer leden zijn tijdens de vakantie by hun kie zers geweest en hebben hun kansbereke ningen kunnen makenvoor het geval van Kamerontbinding of voor het geval over een wijziging van dit kiesstelsel zal gestemd worden. De eensgezindheid over 'de op handen zijnde grondwetsherziening brokkelt bedenkelijk snel af en de terug keer in de Kamer, na de wijziging door de Senaat, van de kaderwet voor Alge rije begint ook bezorgdheid te wekken. De regering kan voor een stemmen- tekort komen te staan, maar zo er dus een risico is. kan men zich toch gemak kelijk voorstellen, dat de heer Gaillard liever dat risico neemt, dan reeds op de eerste dag van het. nieuwe parlemen taire jaar af zyn politiek te laten onder graven. Herstel van het regeringsgezag als de basis van zijn beleid beschouwend, kon hij niet aarzelen. De Kamer moet nu weten of zij een crisis zal aandurven of het bij een protest tegen de zweep der vertrouwenskwestie" zal laten. ^nosi„„vcul "5 nu men in het buitenland grote lenin- ?°gde +s Van de gezinsbijslag, de ver- gen hoopt te verkrijgen. De heer Mon- nerikaanse afvuurbases enz. enz. er Amlee-Srrbdde*enkos*en' de toelating rikaanse afvuurbases enz. i ^t v°rde z°uden worden gesteld. gieten van de goede voornemens einde van 1957 om voor 1958 1,1 Uwe uitgaven toe te laten, kwam a Paar minuten tot uiting. Gaillard antwoordt 'hl J^'oGter-president de heer Gajl- "stpas echter nog korter. Zonder de rnVerh °ntstemming te tonen over de 'liep °edse aanval op zün politiek genstaande het feit, dat die niet DarfXan de oppositie, maar ook van k^lhï n van de regeringsmeerderheid i5,1k .Verklaarde hij van de ministers- dat de Kamer scheen te willen Cm f 1J- vav- geil iiuupt it: vciivnj^cii. j-'c gP„„ ugbetalin8 der dokterskosten net is op het ogenblik in Amerika aan a rta t.opl aitl.Tl Ef li__zii,3 v»».* Viaclnif rli+ iaat- op haar in 1957 genomen P'ilc 'hgen cn dat nog wel op een ogen. Rik j t strenge bezuiniging noodzake- gat Vo°r bet voortleven der natie. derhalve uiting aan zijn voorne- vertrouwenskwestie te stellen. h»oot ?a,1Kezien hij daarvoor machtiging N rt bben van de door de president republiek gepresideerde minis a- verzocht hij schorsing van de *r „j er»ng, hetgeen de Kamervoorzit- vÊe'het kon weigeren. 'V verblufte en hevig ontevreden naar de koffiekamer gaan ®tsv..rninister-president liet de minis- Heen komen en reed naar het Ely- lj ^'ftg Aurlijk was er de nodige opschud- de wandelgangen, waar men Oordvoerder van het Israëlische '«e van buitenlandse zaken heeft li atj./d. dat het Israëlische aanbod tot e*jt vl°Osstelling voor grond- en ander „Orj an Arabische vluchtelingen, die in q'eds v Arabische landen vertoeven nog 4» 4e kracht is onder voorwaarde, t' ,"itvn?e.lden worden aangewend voor 'fep.'O'Pg van constructieve hervesti- iec'en buiten Israël, te, eiri-l0rdvo€rder deelde dit mede naar 5]0 J).??® van het bericht, dat wij gis- M; iwDllceerden en volgens hetwelk, zo- .zich zal herinneren, een Isra- 8i, Cl, Interdepartementale 'ah haH commissie v.n had opgesteld voor de hervesti- tis dat Ca- 20.000 Arabische vluchtelin- 8»? »iiuln de komende drie tot vijf jaar 4. '"Wen Israëlische ponden zal ver- '?n Metende Britse oorlogsschip is met 30 man aan boord °p het eiland Garvelloch aan de r, 'se "ct e .,k>erav^tkust- °,?d is een reddingboot bij de W e aangekomen. De schipper 4a„ 'a de radio, dat het oorlogsschip ligt. het onderhandelen en het besluit dit jaar geen nieuwe uitgaven toe te laten, is De voorzitter van de nationale congres partij van Oeganda, Joseph Kiwanoeka, is gisteren in hechtenis genomen op be schuldiging van samenzwering om de kabaka (vorst) van Oeganda uit de weg te ruimen. De kabaka stond gisteren op het punt het land te verlaten voor een bezoek aan Gr.-Brittannië. Kiwanoeka is ten las te gelegd, dat hij gepoogd zou hebben, drie mensen om 1>e kopen om de kabaka en zijn naaste medewerkers te vermoor den. WINDSTREKEN 'te, iet kVyuijk had het schip geseind, H-^voii Oronsay aan de grond zat, met J?> dat hefschroefvliegtuigen en SA J* werden uitgezonden, het niet 9th l"den. De Schotse westkust i6 r rotsen en eilandjes met in- K iVas ,eer onoverzichtelijk en boven- h sw!? zicht dinsdag zeer slecht. ,°t Meldde gisteravond, dat S6schip bij de stranding ver- ir en in de romp heeft opge- gemeld, dat de gehele be- l^ï;^ sered is. Er zijn geen gewonden. !?4ctSe teat5Cona,;ehation van de Ameri- bli '?,e "s gisteren bij een oefen- ''stirt^ne tuxent in de staat Mary- 1 kt, waardoor de negen in- m het levea kwamen. Londen „In alle nederigheid" schreef de Lon- dense portier, George King, een brief aan Dag Hammerskjoeld, de secretaris generaal van de Verenigde Naties. Hij meldde de-niet gauw te verrassen Ham merskjoeld, dat hij 38 jaar was en bovendien ambassadeur van de planeten Mars en Venus. En of de heer Ham merskjoeld voor Mars en Venus maar een zetel In de V.N. wilde reserveren? Volgens mister King hebben de Martia- nen en Venusianen hem aanvaard als hun eerste geestelijke contact op aarde. King heeft in de afgelopen drie jaar ongeveer 300 boodschappen van de den kende wezens op de planeten Mars en Venus ontvangen. De heer Hammers kjoeld heeft nog geen beslissing ge nomen. Hij zal eerst wel eens willen uitzoeken waar de heer King portier is. Bemelen (L.) Pastoor Peeters van Bemelen, het Lim burgse plaatsje dat een grote aantrek kingskracht uitoefent op bruidspaartjes door zijn schilderachtig en romantisch gelegen kerkje, houdt niet van publici teit. Hij is e-r daarom toe overgegaan de „vreemde" huwelijken, van bruids paren die van elders komen, doch de omlijsting van Bemelen verkiezen voor de kerkelijke echtverbintenis, niet meer van de preekstoel af te kondigen. In 1957 zijn er In Bemelen slechts vier bruidsparen uit het plaatsje zelf ge trouwd, maar zeventig paartjes uit andere plaatsen, zelfs uit België en Duitsland. Chicago Een echt misdrijf, dat Chicago vooral vroeger kenmerkt. Een jonge politie agent, 23 jaar, is achter het stuur van zijn auto als het ware afgeslacht. John Quirk, die enkele dagen eerder een speciale vermelding had gekregen we gens zijn aandeel in de arrestatie van een gevaarlijk stel handelaars in ver dovende middelen, was maandagavond met zijn meisje in zijn auto aan het toeren. Hij ontdekte plotseling, dat hij door twee andere auto's gevolgd werd en wat hij ook deed, hij kon ze niet kwijtraken. Wel op de hoogte van de doortastendheid van Chicagose bende leden. besloot hij tot een gevaarlijke stunt: hij reed pardoes tegen een andere auto, die geparkeerd stond, op. Op deze wijze hoopte hij zijn belagers kwijt te raken, terwijl op het gerinkel tevens wel een aantal mensen zouden toesnel len. Maar de bandieten lieten zich door niets afschrikken: ze stapten rustig uit hun auto's en schoten een machine geweer op de onfortuinlijke politieman leeg. Even later kon de politie alleen nog zijn stoffelijk overschot bergen. Darlington (Engeland) Iedereen verbaast zich ove-r het lot van de man, die er blijkbaar naar aan toe moet zijn, maar geen enkel ziekenhuis heeft hem nog binnen gekregen. Met een stuk vensterglas onder zijn arm stapte een jongeman een meubelzaak binnen. Hij keek eens rond en men zag met grote verbazing, dat hij nu en dan een stuk van het glas afbrak en in zijn mond stak. Hij verdween weer, zoals hij gekomen was en vereerde daarna een banketbakkerszaak met een bezoek. Hij kocht een cake, betaalde met een pondsbiljet, nam de cake in ontvangst, gooide deze meteen weg en hapte daarna \^°h n I 1erSon n ^ht$tsche aeirezen hoofdredacteur van de New-Yorkse editie van het com- e luw04 Daily Worker (die inmiddels uit de party is getreden) met het er van zijn nu opgeheven blad. Maar op de voorpagina staat met grote letters: Wy komen terug. weer in een stuk glas. Daarna verliet hij de zaak, brak het overgebleven stuk glas in vele stukken en wandelde met ferme pas er vandoor. „Hij was vast geen getrainde glaseter", zei de winkeljuf frouw geschrokken, „want zijn mond bloedde". Edinburgh (Schotland) De heer Torben Rutzou, een official van een Deens reisbureau, had wat goed te maken, vond hij. En daarom kwam hij naar de burgemeester van Edinburgh gestapt met een bijl. En wel een bijl, naar hij zei, van tienduizend jaar oud. En die bijl deed hij cadeau aan de Schotse burgemeester, met het verzoek om deze bijl te begraven en er niet meer aan te denken, dat een goede duizend jaar geleden minder geweftSte toeristen uit Denemarken, de Vikings, wel eens naar Schotland kwamen om er wat met minder goede bedoelingen rond te dar telen. De burgemeester is een vriende lijk man en zei de strijdbijl te zullen be graven in een museum en over vroegere onvriendelijkheden tussen Denen en Schotten niet meer te zullen praten. Zaandam Het lijkt wat op een tarieven-oorlog, maar de groepen, die het betreft, zijn over het algemeen nooit met elkaar slaags. Maar dat is toch riü wel het ge val. Er is een kring van leraren werk zaam bij het middelbaar onderwijs in Zaandam, die heeft bekend gemaakt, dat de tarieven voor privélessen aan kinderen van artsen drastisch zullen worden verhoogd. Dit geschiedt in ant woord op een mededeling van de af deling Zaanland van de Ned. Maat schappij voor Geneeskunst, waarin vast gestelde tarieven voor privé-patiënten zijn gepubliceerd. Volgens de leraren rekenen de artsen thans voor patiënten met een inkomen van minder dan 6000 3 per visite, maar naar gelang van de hoogte der inkomens kan de prijs tot 7.50 per visite stijgen. Bezoeken ten huize bij de arts of ten huize van de patiënt in de naühturen, worden hele maal peperduur, want eventueel kan dan het drievoudige van het normale tarief worden berekend. De leraren hebben er dit op gevonden: de kosten van privélessen aan kinderen van artsen variëren van 15 tot 50 per uur. Generaal Wang Sjoe-Ming, chef van de generale staf op Formosa, heeft giste ren een officiële ontvangst bereid aan een gedeserteerde officier van het leger van communistisch China, die vorige maand op Formosa is aangekomen. Op de reoep- tie waren een duizendtal personen aan wezig. De gedeserteerde officier, kolonel Sjang is opperbevelhebber geweest van de 63ste ,,a"-divisie. Naar hij verklaarde heeft hij zijn gezin in China achtergelaten. Hij voelde zich bedreigd door zuiveringsmaat regelen en had talloze malen onenigheid gehad met politieke commissarissen en Sovjet adviseurs. Kolonel Sjang zei nog, negentien jaar lid van de communistische partij geweest te zijn. In welingelichte kringen te Bonn is gis teren meegedeeld, dat het onmogelijk is, dat de Duitse machinegeweren die in han den van de Algerijnse opstandelingen zijn, uit de Duitse bondsrepubliek komen. Er wordt aan herinnerd, dat Duitsland op grond van de onvoorwaardelijke over gave in 1945 alle wapens heeft moeten in leveren. Toen de Westduitse grenstroepen weer met machinegeweren werden uitge rust, moesten wapens van Duitse makelij in het buitenland worden gekocht en sedert twee jaar is het niet meer mogelijk geweest in het buitenland de wapens van het gewenste type te kopen. Men acht het in deze kringen waar schijnlijk, dat de wapens afkomstig zijn uit voorraden, die de Duitse troepen bij hun terugtocht in bezette landen hebben achtergelaten. (Van onze Haagse redactie) Twee ouders hebben voor het front van een volle lyceum-aula, gevuld met andere ouders, Ieraren cn eindexamenkandidaten, drie vertegenwoordigers van het bedrijfs leven duchtig aan de tand gevoeld over de mogelijkheden voor de pas afgestu deerde middelbare scholier. Dat gebeurde dinsdagavond in het Montessorilyceum te Den Haag, waar burgemeester Kolfscho ten als in een briljante raadsvergadering de voorzittershamer hanteerde. „Hoe kom je nu als jonge man in het bedrijfsleven als je eens helemaal geen relaties hebt?", was één -van de vragen. „Een plezierig briefje schrijven of eens ferm aan de directiebei trekken; wanneer je dat maar lang genoeg doet, gaat er wel een deur open", was de reactie van de bedrijfsmanagers. Bezorgd vroeg de moeder in het forum, mevrouw A. Mauritzvan Mourik Broek man, of de goede prestaties van haar zoon in een groot bedrijf wel zouden worden opgemerkt. Natuurlijk, bezong het drietal vertegenwoordigers uit het bedrijfsleven de lof van de ideale personeelschef, die steeds contact heeft met zijn mensen. Zo kwamen achtereenvolgens aan de orde het belang van de praktische scho ling, zeker niet ondergeschikt aan de universitaire, de noodzakelijkheid van fantasie, en geduld. Jonge reserve-officieren kunnen ge rust bij de heren dr. H. W. M. Littaur, mr. H. van Manen en ir. E. L. C. Schiff komen solliciteren, maar hun militaire ster legt in het bedrijfsleven geen ge wicht in de schaal, zo bleek uit het antwoord op één der vragen. Mr. Kolfschoten, slagvaardig als altijd, drukte de aanwezige leerlingen op het hart, in elk geval maar niet voor een goede baan naar de burgemeester te schrijven, zoals nogal eens gebeurde. In het forum, georganiseerd door de Com missie Bedrijfsleven-Onderwijs van de Haagsche Kring van Werkgevers, hadden behalve de reeds genoemden, mr. J. Hol lander zitting als vader en dr. G. J. ten Veldhuys, rector van het Nederlands Ly ceum, die de bedrijfslevendige klappen kreeg over dat ouderwetse leerplan De primaat van Polen, kardinaal Wys zynski, heeft in een brief aan Mgr. Théas, bisschop van Tarbes en Lourdes, die gisteren is gepubliceerd, gezegd, dat hij en alle Poolse bisschoppen gaarne dit jaar de eeuwfeesten te Lourdes zouden willen bijwonen maar dat zij gedwongen zijn thuis te blijven, omdat zij zich ge steld zien voor „zcer moeilijke situaties" en dat z\j verplicht zijn thuis te blijven, om te waken over de schat van het ge loof van de Kerk van God. De kardinaal zegt te hopen, dat er een hetere tijd zal aanbreken, „maar nu schijnt slechts een zwak licht door zeer donkere wolken van voortdurende dreiging en alarm." De internationale organisatie voor kern energie is bezig regels op te stellen voor het waarborgen van de veiligheid en de gezondheid van het publiek bij het om gaan met atoomprodukten. Dit heeft directeur-generaal Sterlin Cole te Wenen, waar het bestuur van de organisatie ver gadert, meegedeeld. S Getrouw aan ons devies „Waarheid in reclame", ditmaal een zeer zeld zame en buitengewoon voordelige aanbieding yan een grote partij „Goud Speciaal' 100% zuiver wollen Leidse dekens van ?zachte donzige schapenwol, in effen,''moderne en medaillon-dessins, nu'alle voor één prijs. Dekens, zó van de fabriek, uitsluitend eerste keus. Binnenweg Beijerlandselaa» KH 1-persoons „Goud - Speciaal" ZAALBERG DEKENS 200 x 150 van 44.75 NU voor 2-persoons „Goud Speciaal" ZAALBERG DEKENS 225 x 175 van 57.50 NU voor 35.» 45.* „NOCTURN_EM de nieuwe ZAALBERG „wonderdeken", eveneens voorradig. Groenmarkt 29 Grote Markistr.' 5 Voorstraat 36 Beilamypark New York, januari. (Van onze correspondent) Men heeft er in het buitenland waar schijnlijk geen idee van, welke onbeschrijf lijk gedeprimeerde stemming onder de Amerikaanse intelligentsia heerst. Na acht jaren verblijf in de Verenigde Staten heeft nw correspondent Amerikanen nog nooit zo volslagen ontmoedigd over rege ring en politieke gang van zaken horen spreken. Het refrein en slot van die ge sprekken is gewoonlijk „dat we voor drie jaar nog vast zitten aan Eisenhower en Dulles", zoals de een na de ander het uit drukt. Zelfs dlegNnen, die nog in novem ber 1956 voor Eisenhower gestemd heb ben en die zo mild mogelijk oordelen, zeg gen nu schouderophalend: „Wat kun je verwachten van een zieke man?" Sinds Amerikaanse pers, radio en tele visie de laatste maanden en vooral nadat de eerste Spoetnik verscheen bijzonder veel aandacht aan de Sovjets en de „Rus sian way of life" hebben besteed; 6inds de onvermoeibare Amerikaanse statistici hun landgenoten nauwkeurig vergelijken de getallen en percentages hebben opge dist met betrekking tot Sovjet-Russische en Amerikaanse defensie, onderwijs etc. is het hier langzaam doorgedrongen, dat Amerika in veel opzichten niet alleen de Russen niet de baas is, maar zelfs bij hen ten achter staat. Men kan hier zijn radio of televisie-apparaat ook nog niet aanzet ten of men hoort de vraag aan een of an dere Amerikaanse autoriteit stellen: „Maar hoelang duurt bet voor we de Rus sen hebben ingehaald?" Een ietwat na- ieve vraag, wanneer men bedenkt, dat de Russen niet omwille van hun tegenstan ders zullen gaan stilstaan om zich te la ten inhalen. Uit allerlei berichten blijkt voldoende dat zij integendeel alles op al les zetten om de voorsprong, die zij op sommige punten hebben, te behouden of te vergrote. Wat intelligente Amerikanen echter zo somber maakt afgezien van hun be- zwarenlijst tegen Eisenhower en Dulles is het besef, dat een democratie het altijd tegen een dictatuur moet afleggen in zo verre het de organisatie van de beschik bare totaalkracht van «en natie (op elk plan) betreft. In vrije landen alleen is het mogelijk, dat belangen met elkaar vech ten en krachten worden verkwist en ver deeld blijven. En al zijn dit de begeleiden de symptomen van een vrije en gezonde samenleving, de nadelen daarvan blijken soms, wanneer die samenleving haar krachten met die van een vijandige en dictatoriaal geregeerde natie moet me ten. De depressie van Amerikanen hangt mede samen met hun reëele schatting van de huidige totale verhouding tussen Amerika en Rusland: zjj geloven niet meer, dat Amerika nog „van een positie van kracht" met de Russen kan onderhan delen, omdat zit zien dat een verhouding van „gelijkheid van kracht" is ontstaan. Het is daarom niet verwonderlijk dat, zoals 't blad „Newsweek" bericht, in het Amerikaanse ministerie van buitenland se zaken „een toenemend aantal func tionarissen gelooft, dat de Verenigde Sta ten opgevoed moeten worden tot de er kenning van het feit, dat we concessies aan de Russen moeten doen." Het is wel van l.tekenis dat, terwijl de onverwoestbare minister Dulles zijn eigen politiek onvermurwbaar in de oude trant voorzet, juist alsof Amerika nog steeds de enige mogenheid in de wereld was die het kernwapen bezat, nu in zijn eigen de partement onenigheid vindt, menigeen van zijn ondergeschikten meent, dat a) Amerika niet alleen ontwapeningsonder handelingen met de Sovjet-Unie maar ook met rood China moet gaan voeren; en dat, b) Amerika de belangen van de SoV' jet-Unie in het Midden Oosten moet gaan erkennen. Dergelijke gedachten zou men een half jaar geleden in het State-departe- ment nog niet eens hebben durven fluis teren, daar ze voor ketters zouden zijn uitgemaakt. Het is ook opvallend, hoeveel Amerika nen op het ogenblik in een privé-gesprek zeggen, dat Amerika met Rusland moet gaan onderhandelen, n'importe op welk plan. Onder deze omstandigheden vermenig vuldigen zich de aanvallen op minister Dulles in de pers (ultra-reactfonnaire bladen spreken zelfs van een anti-Dulles campagne) en ook Congresleden vragen om Dulles' aftreden. Hij heeft integen deel en bijzonder handig zojuist ver klaard, dat hij op zijn post zal blijven, maar zich terdege voorbereidt op de „aanvallen van de Democraten" op zijn politiek. Hiermee wil hij de indruk geven, alsof het de Democraten alleen zijn, die de Republikeinse minister uit het zadel willen tillen. Doch de anti-Dulles stem ming is zeer zeker niet tot de Democra ten beperkt en strekt zich ook uit tot Re publikeinse partijgenoten. Bij het publiek heeft de dominerende Dulles-figuur bepaald weerzin gewekt, nadat hij met de President kort voor de Kerstdagen voor televisie tot de natie heeft gesproken. Het gold een verslag van de resultaten van de Nato-oonferen- tie. Psychologisch was dit gezamenlijk optreden van Eisenhower en Dulles een kleine catastrofe. Want het was de Mi nister die het woord voerde en de Pre sident die hem met algemene opmer kingen in- en uitleidde, juist alsof de President van Amerika weinig te zeg gen wist en alles maar aan Dulles over liet. Dit hele televisie-optreden versterkte de indruk in de natie dat Eisenhowers krachten gespaard moeten worden en dat hij niet de eigenlijke leider is. Geruch ten over het regentschap van Sherman Adams, de presidentiële assistent, hel pen daarbij niet. Noch ook de klacht van een senator, die. zoals verteld wordt, ln tegenwoordigheid van de president, een opmerking over een zaak maakte die de senator na aan het hart lag; na vertrek van de president viel Adams de senator heftig aan met de woorden dat dergelij ke dingen tegen hem, Adams, moesten verteld worden en niet aan de president. Overigens zullen diegenen, die specu leren op de mogelijkheid van Eisenhowers aftreden om gezondheidsredenen, be drogen uitkomen, want de president denkt er niet aan. Doch Eisenhower zal wel gewaar gaan worden dat het met zijn populariteit ge daan is, tenzij hij op een heel andere ma nier gaat optreden. Op het ogenblik heeft men het vertrouwen in hem verloren. Men merkt dat ook aan de toon waarop al waar Privé over de president wordt gesproken, die ongetwijfeld „een goeie, welmenende man is, maar.." en hierna worden gewoonlijk de schouders opge haald. En ook de pens, die tot het vorige Jaar toe Eisenhower zo gesteund heeft en als geen andere president hem met zoveel „goodwill" is tegemoet gekomen, heeft er nu de brui aan gegeven. Men windt weinig doekjes meer om zijn teleurstel ling en menig Republikeins blad geeft be leefd maar onomwonden te verstaan, dat de president zijn sporen verdiend heeft en daarom recht op rust heeft.. Sommige Democratische dagbladen zijn niet beleefd meer en schrijven eenvoudig, dat Eisen hower niet „groot" genoeg voor zijn ambt is. (Het pers-corps is overigens bijzonder geïrriteerd, omdat de President maan denlang geen persconferentie gehouden heeft, ook al kon hij naar Parijs gaan en ook al heeft hij toegestemd In het houden van een redevoering voor de partij In Chi cago). Men kan zich na een en ander de kriti sche stemming voorstellen waarin nu de presidentiële Jaarboodschap onder de loep wordt genomen. Het Eisenhower weinig mild gezinde Congres zal hem dit Jaar niet ontzien. (Wordt voortgezet.) TUSSEN de berichtjes, die in een nimmer ophoudende stroom op ons redactiekantoor binnendwarrelen en waarin meestal met ijver melding wordt gemaakt van politieke of so ciale motorpanne hier of waar ook ter wereld, bevond zich de vorige week zomaar een klein, plezierig aan- kondigingetje van een merkwaardig jubileum. Luc Das had er met zijn auto honderdduizend kilometer op zitten. Nu zal de naam van Luc Das voor velen uwer geen werelden ope nen, maar wie wel eens het genoegen Her WAF?EN 2)ZeP5TeKKB fcNAPeN,pie ZELP hun PANPE-N,oNjePPei-eN,Gepeep.schappen en KOFFeETjeS Mee^ueepTEN. r had mee te rijden met een autorally of het nu de huis-tuin-en-keuken- rit is van een plaatselijk RACje of de traditionele boenderpartij voor profs naar Monte Carlo zal zich Luc Das herinneren als een even zorgzame als technische „huismoe der", die er steeds voor waakte dat het rally-rijdende publiek zich on bezorgd aan de wedstrijd kon wijden. In de grote Vredestein-wagen, die speciaal voor dit doel werd ontwor pen, reed hij achter de karavaan aan, steeds bereid om alle zorgen in te laden, die de rally-rijders kwijt moesten. Zijn ploeg was daar immers voor. De stoere automobilist, die in Monte Carlo tot de ontdekking kwam,, dat hij zijn maagtabletjes in Amster dam op het nachtkastje had laten liggen, ging naar Das. De rally-rijder, die onderweg met pech kreeg te kam pen, wachtte gelaten op Das en in negen van de tien gevallen had die wel weer juist dat boutje of dat moertje aan boord, dat de auto met panne tekort kwam. De journalist, die nogal haastig voor de Tulpenrally was vertrokken en al vier dagen m hetzelfde paar sokken rondliep, licht te de bemanning van het rijdende huishouden" in over zijn zorgen en even later stond in de volgauto een pannetje zeepsop op het vuur. En een paar honderd kilometer verder reed de krantenman weer in schone sok ken. DAS is met zijn wagen al vele ma len kris en kras door Europa ge sjouwd: een keer reed hij de afstand Monte Carlo Zandvoort in 32 uur en wij hadden er, toen we het ding in Zandvoort alweer gereed zagen staan, allemaal iets vies op willen in- IN HOUANP uandTcoidt EEN HUIS> nemen, dat Vredestein twéé van zulke wagens bezat. Maar achter het stuur zat weer dezelfde Das, Das van de startplaats, Das van de finish. Das van onderweg, in de rimboe. Das heeft er nu honderdduizend welbe stede kilometers opzitten. De voorganger van zijn moderne volgauto, waarin o.m. alle mogelijke soorten boutjes, moeren, elektrische draadjes, isolatiebandjes, touw, lamp jes, hamers, tangen etc. zijn opge borgen, die beschikt over microfoons en luidsprekers, wasgelegenheid, gas- comfoor, ijskast, en die zelfs als con trolekantoor kan worden gebruikt, de voorganger van dit technische won der op wielen was een vrachtwagen, die meestal „Het Kameel" achter zich aan trok, de legendarische trailer, die fel oranje met zwart was geschilderd en trouw bleef aan zijn devies, over al waar hij kwam zo scheef te han gen als een hond. De nieuwe service wagen kwam gereed in het voorjaar van 1955 en werd toen onmiddellijk in het rally-strijdgewoel geworpen. Sinds die tijd werden diensten ver leend bij autoritten, bij concoursen, bij bloemencorso's enz. enz. Ze laten het ding zelden met rust: ook 's zon dags niet. Tijdens 40 van de 52 week einden per jaar is de wagen langs de weg te vinden. Het rijdende huis, dat een tehuis is geworden voor alle rally-rijders. Bemand door ijzersterke knapen, die zelf hun banden, onder delen, gereedschappen en koffertjes meeslepen. Steeds op zoek, om bij panne hulp te bieden. Bij gelegenheid van hun 100.000 kilometer-jubileum zijn de mannen warm gehuldigd. Een klein, gezellig feestje in Velp, dat even een onder breking vormde in de dagelijkse sleur, vol sombere berichten. Die sleur zal wel blijven, want voor poli tieke en sociale pechvogels rijden geen servicewagens. Het leven is geen auto-rally!

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1958 | | pagina 5