Wonderlijk
land van strijd, cultuur, rijkdom en armoede
Geneesmiddel tegen
t.b.c. in levertraan
mm
keiharde economie tegenover
communisme
y
bijzondere bruiloftsgasten
Maar hun bestaan is hard en vol ontberingen
V
Weder een
westerse stad
k Sicanen en Sieulen
*S,ali
Als het Angelus luidt
Palatijnse kapel
Onder de Kaliefen
In levertraan genees
middel tegen t.b.c.
Eerste mijnwerker ont
ving KSG-arbeidskaart
De Brusselse wereld
tentoonstelling 1958
i jl; i
gy Jut rjasf #1
B
ZATERDAG 18 JANUARI 1958
PAGINA 3
8tad
r<4
voet aan wal zet in Palermo, tie lioofd-
van Sicilië, moet er zich tocli even
^nschap van geven, weifelend en twijfe
ls dat deze stad reeds door de Feniciërs
t i?f0ïldvest werd, dus lang voor onze jaar-
q 11 g en eeuwen voordat de glorieën van
j,tlekenland en Rome een aanvang namen.
(Ie'*Sta^ a^s Syfacuse §aat er 8r00t °P' door
0i °^e Grieken te zijn gesticht en wijst trots
jj. 2ijn klassiek verleden. Palermo kan dit
^°et ^et n*et' ^et bloeitijdperk onder
sv enicische zeevaarders, die er wellicht
epen uitrustten, waarmede de zeeroutes
ar het zuiden en het noorden, naar Kaap
de Goede Hoop en IJsland werden verkend,
is in de nevel ener prehistorie verzonken.
Maar dat het eens het grote Arabische cul
turele centrum van de Middellandse Zee is
geweest en onder de Normandische koningen
de cultuur en de kunst der Arabieren en
Byzantijnen er tot een der wonderlijkste en
vervoerendste synthesen verinnigd werden,
daarop is het trots en het toont met een breed
gebaar de onvergelijkelijke monumenten,
welke het in omlijstingen heeft geplaatst,
waarvan de ene de andere in bekoorlijkheid
overtreft.
men> sprekend met Sicilianen en de noordelijke Italianen,
'c/j °P Sicilië gevestigd hebben, telkens weer op die soms
rVnende controverse tussen noord en zuid stuit, kan men de
hit
8 tiaar het waarom en het hoe slechts beantwoorden, door zich
'ti Sicilies geschiedenis te verdiepen en de eigenaardige ligging
dit driehoekige eiland nader te bekijken. Wat de laatste betreft,
y eigenlijk volkomen natuurlijk, dat het reeds van de aanvang
fw beschavingsgeschiedenis af een eigen bestaan leidde, vooral ook,
u0^ 0£ de Straat van Messina een schier onoverkomelijke barrière
"lde. Eens waren de legers der veroveraars, met of na de vloten,
y°°rzaken van grote en ingrijpende veranderingen in het leven
t0 v°lken. Wat Sicilië betreft, de legers moesten vaak halt houden
ih ^at kobaltblauwe water en de vloten ondervonden menigmaal
'e van de Sicilianen onoverwinnelijke tegenstanders.
VN
»lSht au
Observator
Er zijn mooie gedichten over bOVSPl I f\ dé bSrOSH
gemaakt en ontroerende ver-
halen over geschreven
Een dagboek of een opstel
Ze schaamden zich.
Wandeling in
TUIN
SICILIES
vV.
De Piazza della Liberta, het na de
oorlog aangelegde Vrijheidsplein van
Ragusa, de Siciliaanse havenstad, in
wier nabijheid olie is aangeboord.
Rechts het stadhuis. De straat, leidt
naar de oude binnenstad, waarin
zich 'n prachtige kathedraal bevindt
«ft
i
'aten we ons hier in Palermo neer-
b,
'n een van de vele terrascafés
grote zeeboulevard, waar zwaar-
^erde bomen de zeekoelten onder
!°ll i1^ee£c£eriS lover verzamelen. Sicilië
land van de cassate siciliana niet
j
Als mn(^len °°k hier de gelato ontbrak.
Vjj eh zich heeft neergezet, verbaast
even over de automobilisten,
stoppen en zich, achter hun
''ivend, aan een ijsje te goed doen.
j^°2'nnen laven zich aldus en elk
e®'t aparte, kleine tafeltjes, die tot
t autoportier geschoven kunnen
5 s» en waarop de cameriere de ijs-
n,,"""•one van Sicilië begint met de
t» a1 etl de Sieulen. Het ene volk
^abe^historie
Vpen de
h ^^eüjk uit Spanje, het ande-
.et Italiaanse continent. Misschien
!^°logj® Sicanen er later, maar naar ar-
bj' hehu v'°ndsten schijnen te bewij-
vri zaj 0en ze de Sieulen geassimileertl
vilu Chr° tussen de jaren 3000 en 2000
'ki 1 niStUs Seschied zijn. Behalve deze
ve> '«°eten er in die tijden de ge-
Elymanen gewoond hebben,
'tp'on;.. k afstammelingen van Griek-
le,1da. S n- Aller cultuur moet van het
V«le zich - -
ttur dodo lcilie kan noemen
Kreta uit bevrucht zijn.
de oudste levende
- er zijn
werd door de Feniciërs ge-
■■f, -i, j- "anorme. Het ging vrijwel ten
ïl Agtj 6n onder de Grieken Syracuse
tr» sento (Girgenti) r*r> sfpilis Hp
t^^s^'fento
.Mi Uita ivjiigciini
'1b tiet - en- maar dit verhinderde
op Sicilië de
dit
aan"' hat de Arabieren de nederzet-
i-, 'o mooie baai in de schaduw
^ofd?onerende Monte Pellegrino tot
ostad uitverkozen.
Ktttf ®kDE SICILlë: de binnen-
Van het Benediktijnerklooster
Waar straks, als het Angelus geluid is,
van de toren van de barokkerk Schu
mann's „Ave Maria" zal weerklinken,
weergalmde honderden jaren lang de roep
van de Muezzin, het „Allah is groot en
Mohammed is zijn profeet", verkondigd
op de trans van een ranke minaret. En
dan bogen de hoofden van de mensen
overal in het rond zich naar het oosten,
naar Mekka. Thans slaan de mensen
nauwelijks acht op het Angelus. Maar dit
is misschien wel een der minder in het
oog lopende oorzaken, waarom op Sici
lië nog steeds geen min of meer harmo
nisch geordende samenleving is gegroeid
en er de bitterste armoede heerst naast
de grootste verkwisting
Hiermede zij allerminst gezegd, dat het
katholicisme er geen belangrijke factor
is. Doch in de hogere kringen heerst een
maconniek indifferentisme, waarmede in
de rest van Italië, afgezien dan van Ca-
labrië en Apulië, min of meer afgere
kend is. Daèr. op het geïndustrialiseerde
continent, is het indifferentisme op com
munisme of een keihard economisch li
beralisme uitgedraaid. Op Sicilië oefent
het nog zijn, de katholieken en het katho
licisme verzwakkende, uitwerking uit
Want in -naam zijn daar ook de gro
te liberalen katholiek, alhoewel er geen
enkele positief katholieke gedachte in hun
leven en streven merkbaar is.
Toch. spreekt de geschiedenis de be
schouwer van het heden moed in. Want
het blijkt, dat tijdens de Arabische over.
heersing het Christendom zich in belang
rijke mate wist te handhaven en vooral
in het binnenland de Islam nauwelijks
vaste voet wist te verwerven, het kruis
de woningen bleef sieren en de katho
lieke zuurdesem gekneed werd. welke la
ter de heropbloei van het katholicisme
mogelijk zou maken, alhoewel er in Pa
lermo katholieke koningen hebben ge
heerst, wier hof en leven meer op dat van
een sultan leken
ken ze naar Palermo, waar ze zich in
het jaar 831 stevig installeerden. In kor
te tijd maakten ze er een militaire basis
van. om in moderne termen te spreken,
welke hen in staat stelde, in tien jaar
een derde van Sicilië te veroveren. In
het jaar 858 veroverden ze eindelijk En-
na, terwijl in het jaar 878 Syracuse, na
een lang beleg, het hoofd voor de Hal
ve Maan moest buigen. Hiermede kwam
een eind aan de Byzantijnse heerschap
pij over Sicilië. Waarvan niet veel
sporen overbleven. De Muzelman
nen verwoestten bijna alle kerken, het
geen niet wegnam, dat de Grieks-Ortho
doxe Kerk evenals de katholieke steeds
in verzet tegen de islamisering bleef.
In Palermo is een der mooiste kerken
nog steeds in het bezit van de Grieks-
Orthodoxen. De popen met hun lange
baarden en statige kledij wonen er neven,
aan een intiem binnenplaatsje, dat er
gens in Griekenland kon liggen....
Twee eeuwen achtereen 'is Sicilië Ara
bisch geweest, in politiek opzicht van de
Kaliefen van Kairoean in Tunesië en la
ter van die ni Kairo afhankelijk. Gedu
rende meer dan een eeuw waren de
emirs van de dynastie der Kalbiten prak
tisch onafhankelijk (948-1040) en onder
hun heerschappij beleefde Sicilië een tijd.
perk van werkelijke bloei. De Arabie
ren maakten van het eiland een ware
tuin. Ze voerden er de rijstcultuur in en
de 'katoenteelt, brachten de sinaasappel
en de moerbezieboom. voor de teelt van
zijderupsen. De landbouw werd door hen
bevorderd en de methoden erin werden
verbeterd. Ze voerden de fokkerij van
Arabische raspaarden in en exploiteerden
de bodemschatten: goud. zilver, koper en
zwavel. Palermo werd onder hen een stad
van paleizen, moskeeën en parken en in
menig opzicht een echt Oosterse stad.
Zijn universiteit werd beroemd in de
wereld van die dagen, zijn dichters en
historici deden Palermo's naam in de
wereld van de Islam schitteren.
Ook van de -Arabische bouwkunst is in
Palermo weinig overgebleven. Maar de
rode koepels van de San Giovanni d' Ere-
miti, de fontein van het klooster te Mon-
reale, de paleizen, genaamd La Cuba en
La Zisa verraden de Arabische invloed
op de stijl der Normandiërs. de nieuwe
veroveraars, die Sicilië tot het centrum
maakten van een der merkwaardigste
rijken in de historie van West-Europa.
Tal van namen herinneren op Sicilië aan
de Arabische periode: Marsala, Caltaniset-
ta. Alcamo, Salemi. En nog heden ten
dage noemen de Sicilianen hun Etna nog
wel de Mongibello, waarin het dzjebel
schuilt, dat ook in Gibraltar terug te vin
den valt. Deze naam is immers een ver
bastering van Dzjebel al Tarik.
Het was de Normandische periode,
die van Palermo weder een westerse stad
maakte, tevens de in kunstzinnig opzicht
verreweg belangrijkste van Sicilië. En
nog steeds is Palermo het grote culturele
centrum, tevens de hoofdstad van de Re-
gione. zoals het autonome bestuur van
Sicilië officieel wordt aangeduid.
Eeuwen van Frans en Spaans wanbe
stuur hebben de hoofdstedelijke allures
niet kunnen vernietigen en geen mens op
Sicilië zal Palermo het recht betwisten,
de zetel der eigen regering te herber
gen. Waarlijk niet alleen, omdat in de
imposante kathedraal, welke levendig aan
die van Sevilla doet denken, zich zes graf
tomben bevinden van koningen en kei
zers en met name die van Roger II. de
grootste -aller Normandische koningen,
van zijn zoon Constantijn, van keizer
Hendrik VI van Zwaben en van diens il
lustere kleinzoon Frederik II.
Dit alles overweegt men, wanneer men
zich in Palermo opmaakt, om Sicilië te
doorkruisen, het land. waar men van
juli tot Kerstmis verse druiven kan eten,
maarwaar vele mensen in omstan
digheden leven, die iemand eens hebben
doen zeggen, dat ze armer zijn dan de
naakte negers van Midden-Afrika (die
overigens helemaal niet meer naakt
gaan).
De volkswijken van Palermo geven een
woonmisère te aanschouwen, een beeld
van de zwartste armoede, die aan de Kas-
bah van Algiers doet denken. Men ziet er
schier Arabische typen, echter ook de in
lompen gehulde blonde kinderen met blau
we ogen, afstammelingetjes van de Nor
mandiërsReeds de grote toegangs
poort tot Sicilië geeft een doorsnede van
de smeltketel der volken, die Sicilië is
geweest. En wanneer men zich beweegt
door de nevelige menigten in de drukke
straten van de binnenstad, waar Spaan
se balkonnetjes en getraliede vensters in
de schaduw van blanke wolkenkrabbers
NIEUW SICILlë. Een modern hotel
in het oude Ragusa,
donker plekken, denkt men onwillekeurig
aan de enquête, door een Noorditaliaans
blad onder zijn lezeressen en lezers in
gesteld met de vraag o.a„ of ze ooit met
een Sicilia-an of een Siciliaanse zouden
willen trouwen. Het antwoord luidde in
overgrote meerderheid ontkennend....
Het gaat hier slechts om een symp
toom ten aanzien van de verhouding
noord-zuid. dat inmiddels overduidelijk
aantoont, in welk een wonderlijk land en
temidden van welk een wonderlijk volk
we ons bevinden.....
DeZer dagen is uit Engeland een mon
ster van 336 gram van een speciaal soort
olie in ons land aangekomen, welke olie
wordt beschouwd aIs een van de krach
tigste geneesmiddelen tegen tuberculose.
Het monster was bestemd voor het Cen
traal Intituut voor voedingsonderzoek
T.N.O. in Utrecht. De 336 gram olie, aan
geduid als „onverzeepbaar materiaal", is
onttrokken aan 22 kg levertraan door een
serie ingewikkelde chemische processen
in het laboratorium van de British Cod
Liver Oils Ltd in Hull.
De olie zal in Nederland nog verder wor
den ontleed tot men slechts een vinger-
OUD SICILlë: de prachtige ruïne
van de Griekse tempel van Segesta,
die gelegen is in een klassiek
landschap.
Het is het Palermo van deze koningen,
waarin we niet alleen met het geschiede
nisboek in de hand, maar zonder meer,
met wijd open ogen kunnen ronddwalen,
om telkens weer diep onder de indruk een
ogenblik adem te scheppen. Lezer,
wanneer we u de schoonheid van de Pa
latijnse kapel zouden willen gaan be
schrijven, we hadden hele pagina's nodig
En dan zoud u ons toch «iet geloven.
Maar gaat u met ons even na, hoe
dit pronkjuweel kon ontstaan. Er waren
eeuwen voor nodig. Niet voor de bouw,
doch voor de spirituele en geestelijke
grondslag. We herinneren er eerst aan,
dat de Arabieren of Saracenen of Mu
zelmannen. hoe men ze ook noemen wil,
Sicilië invadeerden langs dezelfde weg,
welke de oude Carthagers genomen had
den, die óók hun woordje in de ontwikke
ling van het eiland hebben meegespro
ken. Ze debarkeerden op de uiterste
punt van Sicilië, daar, waar men bij hel
der weer Afrika kan zien liggen, als men
de lieden met heel scherpe ogen geloven
mag en wel te Mazara. waarvan ze di
rect een uitvalspoort maakten. Dat ge
beurde in het jaar 827. Nadat ze tever
geefs geprobeerd hadden, Syracuse in te
nemen en de sterke vestingstad Enna
diep in het binnenland te veroveren, trok-
hoed vol overhoudt. De Nederlandse we
tenschapsmensen nemen nl. aan. dat de
substantie, die gebleken is zo'n uitstekend
middel tegen tuberculose te zijn, zich
slechts in een enkele „fractie" van de
olie bevindt, n.I. de glyceril ethers. Deze
vormen één vijfentwintighonderdste deel
van de zuivere levertraan.
De Nederlandse onderzoekers zullen
voortaan regelmatig van een nieuwe olie
voorraad worden voorzien teneinde hun
onderzoekingen te kunnen voortzetten. On
der leiding van dr. Chr. Engel zijn zij be
gonnen om een stof af te scheiden die,
verdund tot een paar deeltjes per miljoen,
cultures van tbc-bacterlën zal doden.
De geïsoleerde fractie uit de bewuste
olie werkt even krachtig tegen tbc-bacte-
riën als penicilline tegen infectiebacteriën
aldus dr. Engel. Door verdere proefnemin
gen wil men nu nagaan wat de uitwerking
zal zijn als men mensen met het nieuwe
preparaat behandelt.
In Amerika heeft een groep geleerden
onder leiding van dr. Horace R. Getz, di
recteur van de Hastings Foundation in
Californië ontdekt dat geconcentreerde
levertraan in staat was tbc-patiënten te
genezen. De Amerikanen trachten nu vast
te stellen, welke substantie in de lever
traan deze genezing veroorzaakt. Zowel
dr. Getz als dr. Engel, die onafhankelijk
van elkaar werken, hebben proeven geno
men met een groot aantal vetten, oliën en
vitaminen om na te gaan of die eenzelfde
substantie bevatten. Maar alleen lever
traan bleek het geneesmiddel tegen tbc te
bevatten.
(Van onze correspondent)
Gisteren ls in het gebouw van het
Gewestelijk Arbeidsbureau te Heerlen
voor het eerst een K.S.G.-arbeidskaart
uitgereikt aan een Nederlandse mijn
werker, en wel aan de 31-jarige houwer
L. N. de Groot van staatsmijn „Maurits"
uit Sittard.
De uitreiking geschiedde door de hoofd
inspecteur voor de arbeidsvoorziening in
Lmburg, de heer A. Reuvekamp in te
genwoordigheid o.m. van het hoofd van
de voorlichtingsdienst van het departe
ment van Sociale Zaken, de heer J. Vis
ser, het hoofd der afdeling buitenlandse
zaken van de directie arbeidsbemidde
ling van genoemd departement, mr. J.
Geldens, en de directeur van het Gewes
telijk Arbeidsbureau te Heerlen, de heer
L. Bovens.
Mr. Geldens deelde mede, dat in ons
Limburgs mijnbedrijf ongeveer 20.000
geschoolden voor de arbeidskaart in
aanmerking komen. Op het ogenblik lo
pen echter nog geen nieuwe aanvragen.
Wel zal de kaart nog worden uitgereikt
aan de houwer J. H. Grispen uit Val
kenburg van de mijn „Laura".
De Hoge Autoriteit heeft zich inmid
dels tot de regeringen van de K.S.G.-
landen gewend om te komen tot een uit
breiding van het aantal beroepen, waar
voor de arbeidskaart geldt. Dit zijn er
thans voor de mijnindustrie 28 en voor
de metaalindustrie 23.
De Brusselse wereldtentoonstelling 1958
zal op 17 april, de openingsdatum, gereed
zijn en het land geen frank kosten, *o
heeft baron Moens de Femig, commissa
ris-generaal van de tentoonstelling, gis
teren In Brussel verklaard.
Volgens deskundigen ka® men, jrekenen
op 50 miljoen bezoekers.
In New York ls gisteren bekendge
maakt, dat o. a. Yehudi Menuhin, Isaac
Stern, de negersopraan Leontyne Price
en 'het symfonieorkest van Fhiadel-
phia op de tentoonstelling zullen optreden.
De dag van morgen wijdt de Kerk aan
een min of meer aparte erkenning van
Christus' oppergezag over de schepse
len. Een tastbaar bewijs wordt daarbij
geleverd door het stuk Evangelie van
St.-Joannes over de bruiloft van Cama.
Het leven van de herdertjes
Ta er ziin gedichten «xemaakt over die kleine herdersjongens en herders-1 Ik werd door en door nat. Ik ben onder
i -i 1 i u u i -i t een boom gaan liggen en sliep toen in.
meisjes, die in de hergen de kudden schapen en koeien weiden, of de I Midden in de nacht werd ik waikker, om-
wacht houden bij troepen geiten, wier stevige klauterpoten ze tot in schier
ontoegankelijke spleten en ravijnen voeren, zodat ze zoek raken.Mooie
verhalen zijn er geschreven over de schoonheid van het herderschap. Vele
toeristen, die in de Alpen, op hun bergtochten, weieens op zo'n herdertje
of herderinnetje van 9, 10, 11 jaar ontmoet hebben, waren eenvoudig
enthousiast en zelfs diep aangedaan, vanwege het idyllische leven, dat deze
kinderen tussen de lieve dieren wel moesten leiden, zo zonder zorgen,
altijd in de vrije natuur. Ze namen foto's, met 'n herdertje of herderinnetje,
een lammetje dragend of een zieke koe voederend en thuisgekomen,
droomden ze misschien van een dergelijk rustjek leventje, in de eindeloze
rust van het gebergte
Wel. misschien zijn de kinderen van de
Zwitserse en Oostenrijkse en wellicht ook
van de Franse bergboeren er beter aan
toe dan die in Italië. Voor hen gaat dan
de uitslag niet op van het onderzoek, door
de Italiaanse Vereniging voor Kinderbe
scherming ingesteld in de bergen van
Noord Italië, zowel op de uitlopers van
de Alpen als op die van de Dolomieten.
Dit onderzoek -kan, wat de schier ontstel
lende resultaten er van betreft, worden
samengevat met die regel van 'n dagboek
door zo'n herdersjongen bijgehouden: daar
boven op de bergen was ik zó dr-oevig ge
stemd, dat ik niet eens kan zeggen, hoe
en ook niet waarom
De herdertjes en herderinnetjes blijven
soms maanden achtereen van huis weg en
menigmaal spreken of zien ze al die tijd
geen sterveling. Ze brengen de lange da
gen en nachten alleen door, met als gezel
schap- slechts de aan hen toevertrouwde
dieren. Menigmaal hebben ze niet eens
'n behoorlijke -legerstede en de hut, waar
in ze des nachts bescherming zoeken te
gen wind en regen, is uiterst primitief en
zo-nder stookgelegenheid.
De Vereniging voor Kinderbescherming
stelde haar onderzoek in door middel van
de onderwijzers en onderwijzeressen der
dorpsscholen in de N-oorditaliaanse berg
landen. Hun werd verzocht, de kinderen,
die door hun ouders gedurende de meer
dan drie maanden durende zomervakan
tie met het vee de bergen in gestuurd
werden -te vragen, een so-ort dagboek te
houden of hen andens later bij bun terug
komst op school, een opstel over hun erva
ringen te doen schrijven. Papier en ball
point werden door de vereniging beschik
baar gesteld.
Een aantal kinderen heeft gedaan, wat
hun gevraagd werd. Be vereniging heeft
van de ingeleverde dagboeken en opstel
len een soort bloemlezing laten maken en
een résumé er van verspreid, ten einde de
aandacht van de bevoegde autoriteiten te
vestigen op een haars inziens onhoudbare
toestand, nl. het exploiteren van kleine
kinderen, die veel te vroeg moeten gaan
werken en de kudden hoedend, vaak din
gen doormaken, waardoor ouderen 't op
hun zenuwen zouden krijgen. De dagboe
ken en opstellen zijn meestal sober ge
steld. want de kinderen hadden er geen
begrip van. voor welk doel ze bestemd
waren. Er blijkt evenwel duidelijk en dik
wijls op schrijnende wijze uit, welk een
stil en zwaar kinderleed er menigmaal
geleden wordt, door die herdersjongens
en herderinnetjes.
Men leze dit uittreksel: vanmorgen
vroeg ben ik het bos ingegaan, om hout te
sprokkelen, Het regende verschrikkelijk.
dat het weer regende en er een onweer
woedde. Ik was bangIk ben hier op
16 juni gekomen en nu is het eind augus
tus. Nog steeds ben ik niet in het dorp te
ruggeweest en ik heb hier boven nie
mand gezien. Ik wou. dat ik groot was en
ergens werk kon gaan zoeken, dan hoef
de ik deze ellende niet meer mee te ma
ken.
Een meisje van twaalf jaar. dat geiten
hoedde, tekent aan, op een dag in de ver.
te twee mannen en een vrouw te hebben
gezien. „Ze kwamen naderbij en vroegen
me, of ik niet bang was, zo alleen. Ik zei,
dat ik helemaal niet bang was. alleen een
beetje alleen en droevig, want in bet dorp
speelde ik de hele dag met mijn vriendin,
netjes".
Een ander meisje vertelt, dat ze even
als haar nichtje, dat een uur verder met
een kudde schapen rondzwierf, gauw in
haar stenen schuilplaats wegkroop, wan
neer ze vreemde mensen zag. Niet uit
vrees, maar omdat de mensen (toeris
ten) dikwijls zulke mooie kleren aan had
den en zij slechts voddenZe schaam
den zich
Het ergste, wat zo'n herdertje of herde
rinnetje kan overkomen (soms zijn ze
niet ouders dan zeven, acht of negen jaar)
is. dat een schaap of een geit verdwaalt
Dan moet er naar gezocht worden, net zo
lang, tot het dier gevonden is. De oudere
jongens en meisjes passen meestal op de
koeien en hebben een hond bij zich. Maar
deze verdwijnt wel eens. achter een haas
of konijn aan zittend en komt soms de he
le nacht niet te voorschijn. Dan drukt de
eenzaamheid dubbel
Een herdertje van tien jaar vertelde,
op een keer gemerkt te hebben, dat een
koe kalven moest. Het dier drukte zich in
barensnoqd tegen de boom en rotspunten
aan en verwondde zich deerlijk. Teneinde
raad, liep de jongen de vele ure® naar
Dit is Luigi, een Italiaans herdertje.
Hij schreef in zijn dagboek: einde
lijk de laatste dag op de weide.
Heerlijk, vaarwel lelijke bergen
Toch schreef hij tevens, dat de ber
gen heel mooi konden zijn en het
menigmaal een prettig gezicht was
die rustig grazende koeien, schapen
en geiten......
het dorp, om z(jn vader te waarschuwen.
Ecn nacht en een dag moest het steunen
de dier in bedwang worden gehouden.
Pas tegen de avond werd het kalf gebo
ren. Het herdertje legde zich daarna uit
geput te slapen, op de natte grond van
het herdershutje
Slecht gekleed, slecht gevoel leiden de
herdertjes en herderinnetjes in de bergen
op een hoogte van duizend en meer me
ters, zelfs in de zomer een hard en hoogst
vermoeiend leven. De werkdag duurt
gewoonlijk van des morgens vier tot des
avonds tien. Want niet alleen, dat op de
dieren gepast moet worden. Voor de
zwakken moet naar voedsel gezocht wor
den. Tevens zoeken de jongens en meisjes
naar gras. want des winters moet er
hooi zijn. Dat wordt opgestapeld en later
meegenomen. Zieke dieren moeten ver
zorgd worden, wondjes schoon gemaakt,
er dient hout gesprokkeld te worden, even
eens voor de winter en voor een vuurtje in
de hut, als het erg koud is. Tenminste
wanneer het wil branden, want er is geen
stookgelegenheid in en geen uitlaat voor
de rook.
De Italiaanse Vereniging voor Kinder
bescherming hoopt, dat van regerings
wege een onderzoek zal worden ingesteld
naar de aard van de kinderarbeid op de
bergweiden
In elk onderdeel van het officie wordt
de erkenning gevraagd of bewezen.
Geheel de aarde aanbidde U en prij-
ze U, aldus begint de Introitus. De
Collecte verklaart, dat de Almachtige
en eeuwige God in hemel en op aarde
alles regelt. De Graduale wijst op won
derdaden, barmhartigheden en reddin
gen van de ondergang. Komt en hoort,
gij allen die God vreest, inviteert het
Offertorium.
Zijn we in een stemming van erken
nen gekomen, dan komt St.-Paulus voor
het forum. Om ons mee te delen: prach
tig, die erkenning van het Oppergezag,
maar nu.... de consequentie. We heb
ben verschillende gaven en onderschei
den taken. Doch wat we ook doen, al
les dient volbracht te worden met ijver,
in eenvoud, in blijmoedigheid en met
ongeveinsde liefde. Met volharding in
het gebed.
In dit alles zitten wel enkele lessen.
En dan dat s-lot: Tracht niet naar het
hoge, maar weest nederig in uw gevoe
lens. De opmerking lijkt ons nog volop
voor deze tijd. Nederigheid is nu juist
niet de sterkste karaktertrek van het
huidige mensdom.
Het Evangelie brengt ons dan dat
tafereel van de bruiloft van Cana. Een
opgewekte menigte bij het festijn van
twee gelukkige mensen. En dan dia
verlegenheid om het gebrek aan wijn,
benevens het grote wonder van de ver
andering van water in wijn op een en
kel woord van de Meester. Een schone
gebeurtenis. Doch er zitten nog enkele
lessen in.
Het jonge paar inviteerde ook Chris
tus en Zijn Moeder op de bruiloft Bij
ons is er in de regel zoveel te regelen,
dat aan een bijzondere uitnodiging van
Maria en Haar Zoon niet wordt gedacht.
Terwijl beider optreden te Cana, de be
zorgdheid van de Moeder en de daad
van de Zoon voor het tijdelijke alle
reden geven om zowel voor de mate
riële als voor de geestelijke belangen
de hemel in te schakelen.
zijn
De noden kunnen immers zo groot
zo bovenmenselijk stijgen.
Jezus en Maria als gasten. Niet alleen
op de bruiloftsdag maar elke dag in
K.H.l uw gezin.
