s
5
BLIKSEMTOCHT
TEVEEL UIENSOEP
I
h
A'
6
i?
S:
41
CARNAVAL EN DE FILOSOFIE
VAN HET ZUIDEN
C
IT
pvr.rxA 3
K
s
Drie dagen
de narren-
kap op
y b
,3*23 februari stand
5
6
St
Feest van liet hart
10 jaar Blauwe Schuit
Prins in nood
De klok stilgezet
VAN HART EN
HOOFD
Veertig jaar scheeps-
expert
Huldiging C. M. Touw
Ambtsketen afgelegd
MAANDAG 17 FEBRUARI 1958
29
c
n
"t
».J
Hi
A
21
V
y
H
V
V!
v«l
|N'
Met de deur in huis
ft. fll.'ft 4*
STATENDAG K.V.P.
VRIJSPRAAK VAN DOOD
DOOR SCHULD
DAGPRODUKTIE IN
DECEMBER GEDAALD
KLEUTER IN SLOOT
VERDRONKEN
"v ,--. p
MERCEDES-BENS
f /?il/
J
a
it
>i
Vs
Mj,
DOOR DOLLE PRINSDOMMEN
sleutels
zijn overhandigd, de
dagen lang dwarrelen
jrcvallen in tientallen
Dli kanonnen hebben gesproken, de
Prinsen hebben hun tronen bestegen. Drie
wolken confetti over de zuidelijke gewesten, uiteen,
prinsdommen, geregeerd door goed gemutste hoogluehtigheden, die hun
onderdanen het allerbeste gunnen.
We hebben een bliksemtocht door die prinsdommen georganiseerd en
verwachtten gisteravond een fris en monter stel vliegende reporters ten
burele, triomfantelijk bun verslagen uitbrengend van bun tochten m een
bonte storm, serpentineflarden rond hun hoeden en de confetti nog in hun
broekzomen.
Het is anders gelopen. Hun stemmen bereikten ons, lichtelijk omllocrsd
en muzikaal omlijst met de klanken van pierementen, feesltocters en
vrolijke liederen, per telefoon. Neen, zij bleven nog even. In Bergen op
Zoom was het immers nog kindercarnaval en in Venlo moest de boerc-
bruiloft nog gehouden worden. Elders zuden de optochten nog moeten uit-
trekken. Neen, overal moesten de hoogtepunten nog komen en overal had
den Prinsen en Raden van Elf dringend gevraagd„Ge blijft toch nog. Zij
bleven. Desondanks, ziehier de vruchten van hun moeilijk zwoegen aan ont
redderde cafétafels, zo niet in nog penibeler omstandigheden.
KRABBEGAT, zondagavond.
Vastenavond is lwt in Bergen op Zoom
feest van het hart; het warm kloppend
hart. Het is een gemeenschapsfeest. Goed
vastenavond vieren is een Lyenskunst,
een kunst die men moet leren, die moet
groeien. Dat in Bergen op Zoom de vas
tenavond in de dertien jaren na de oor
log is uitgegroeid tot een echt uitbun
dig gemeenschapsfeest werd beklem
toond. toen burgemeester ir. k Peters
zaterdagmiddag voor het stadhuis op de
Grote Markt ten overstaan van ontel
bare Krabben fn Krabbekes de sleutel
van de stad overhandigde aan Prins Nil-
les I die vier dagen lang heerst over
het rijk van de leut, en onmiddellijk na
de overhandiging van de sleutel zijn
zwarte las uittrok en zijn Eden-hoed af
zette. zodat daar „boer" Peters stond,
in blauwe kiel en het zwarte petje. „Ik
schaar me onder uw dienaren", aldus
boer Peters, „Anton van Duinkerken heeft
eens gezegd: Voor de overheid geldt:
verbieden of meedoen, regelen is onmo
gelijk".
Het was de eerste maal dat de bur
gervader van Bergen op Zoom op deze
wijze op de opening van de carnaval
reageerde; he'- is een teken dat de lei
ders van de carnaval in dit stadje een
nieuwe mijlpaal hebben bereikt in het
streven om van de vastenavond een goed
echt menselijk gemeenschapsfeest te ma
ken. Daarom zei Prins Nilles dan ook te
gen burgemeester Peters: „Gij zijt een
wijs man door de kiel aan te trekken".
Wie kan beter het wezen van de vas
tenavond uiteenzetten, dan de ras-Ber
gen aar Anton van Duinkerken? Generaal
Toon. zoals hij tijdens de vastenavond
heet, sprak zaterdagavond tijdens de
boerenmaaltijd die gehouden werd in een
van de zalen van het fraaie paleis van
de heren van Bergen, het Markiezenhof.
Dit hof is onlangs weer in het bezit
van de gemeente Bergen op Zoom ge
komen, na 150 jaar als kazerne dienst
te hebben gedaan. Een honderd boeren
vormden het Breugheliaanse décor van
de zaal, waarin generaal Toon zijn ma
gistrale rede uitsprak. Hij nam. afscheid
van Prins Nilles I die dertien maal ach
tereen in de leut is voorgegaan. „De
vastenavond brengt het diepste karakter
van de Bergenaar tot uitdrukking. Het
gaat erom elkaar vreugde en levenslust
te geven. Het is het geloof in de goedheid
van de mens. Voor dit geloof leven en
sterven wij".
Anton van Duinkerken vertolkte de
dankbaarheid van alle Bergcnaren voor
hetgeen Nilles heeft gedaan. Nilles heeft
na de ruïne van de oorlog de Krabben
teruggevoerd naar dit geloof. „Ge zijn
ene Prins gewist voor armen, zieken,
ouden van dagen, mannen, vrouwen en
kinderen. Die niet dankbaar is, is niet
waard, daar de hel voor te stoken". Al
dus Anton van Duinkerken.
Prins Nilles regeert nog eenmaal. Dui
zenden Krabben en Krabbekes hebben
hem zaterdag ingehaald. Dit jaar staat
Bergen op Zoom in het teken van de
bloemen. (Laot ons de blommekes eens
buiten zetten"). Daarom is het gevolg
van Prins Nilles met twee echte blom
men. meisjes uit de grote Carnavalsstad
Nice, uitgebreid. Gezeten op een schom
mel in een geweldig grote bloemenmand
me'L daarachter een reus met als hoofd
een gieter, waaruit kwistig confetti spooot,
maakte Nilles een 'grandioos entree. Vier
daegn lang worden in het Krabbegat „de
blommekes buiten gezet". Op de Grote
Markt staat weer. zoals elk jaar de heks
van Reimerswaal met op haar hand een
kraai. Dinsdagavond „valt de kraai"
Maar voor her zover is. zal er nog
menigmaal die hartverwarmende kreet
weeklinken: „agge mar leut. het".
J
NIJMEGEN zondagmiddag
Vanmiddag heeft Prins Nico I van de
Blauwe Schuit te Nijmegen zijn officiële
intocht gehouden. Hij kwam met een
extra trein, die bevlagd. met aan weers
kanten op de treeplank herauten, onder
geschal van bazuinen het station binnen
reed De prins werd hier begroet door
de Raden van Elf, de tien Nijmeegse
carnavalsclubs en door de burgemees
ter van Nijmegen, de heer mr. Ch. Hus-
tinx. Voor het station verwelkomde de
burgemeester de prins, die nu voor de
tiende en laatste maal deze waardigheid
bekleedt. De burgemeester loofde hem
voor hetgeen de Blauwe Schuit gedaan
heeft voor de verheffing van de carna
valsgeest in Nijmegen.
Na deze begroeting trok een lange car
navalsstoet door de binnenstad en langs
de buitenwegen van Nijmegen. Het voor
bijtrekken duurde bijna een uur en de
stoet bestond uit 25 wagens. 8 muziek
korpsen en tal van groepen. Vooral de
jeugd was in deze carnavalsstoet zeer
rijk vertegenwoordigd. De optocht maak
te meer de indruk van een vrolijke volks
fantasie, dan van een artistieke uiting eq
tienduizenden volgden de stoet met veel
genoegen terwijl de deelnemers met gui-
landes «n serpentines werden bestookt.
Bij de lustrumreceptie werden de leden
van de Blauwe Schuit en de Raad van
Elf gehuldigd door B. en W. en door
de deken van Nijmegen, mgr. drs. W.
van Dijk. die de Blauwe Schuit compli
menteerde voor de goede geest, waarin
zij het carnaval in Nijmegen tracht te
leiden.
SAS VAN GENT. zaterdagavond
Niet helemaal zonder moeilijkheden Is
zaterdagmiddag omstreeks half vier
Prins August II gearriveerd temidden
van een grote groep Sassenaars, die zich
voor het gemeentehuis hadden opgesteld
om hem en zjjn gezelschap te verwelko
men. Hoe de prins zou arriveren was
zo lang mogelijk geheim gehouden.
Het bleek nogal ingewikkeld te gaan
- net iets te ingewikkeld. Vanaf de
graansilo van de meelfabriek zou hij
langs een staaldraad naar het dak van
het gemeentehuis glijden over een af
stand van ongeveer 200 meter, op een
hoogte variërend van 17.50 tot 15 me
ter. Een adembenemende toer voor ie
mand van koninklijken bloede, maar ver
klaarbaar als men bedenkt, dat het
gevolg van de prins onder meer bestond
uit het circus „Betekop".
Ongeveer halverwege bleef de prins
door een of andere technische storing,
zweven en door de brandweer moest
Z.D. worden bevrijd. Heelhuids en zon
der blauwe plekken werd hij van liet
dak van het gemeentehuis door de
brandweer naar beneden gebaald om
vervolgens op het bordes temidden van
zijn volgelingen uit handen van burge
meester Den Boer de sleutel van de ge
meente in ontvangst te nemen.
Volgens de burgemeester pasten deze
sleutels op alle deuren van de gemeente,
behalve op de gemeentelijke brandkast.
Nadat de prins over dat laatste zijn spijt
had uitgesproken, was hij zo vriendelijk
ARNAVAL is het feest der
zotten, en zo denken de
noorderlingen gemeenlijk
In de Maastrichtse optocht zwaaide een kolossale nar dreigend met een
Spoetnik.
Prins Nilles van 't Krabbegat groet, dit
jaar voor het laatst, zyn onderdanen
(mee d'n duim aan 't nuske). In het mid
den D'n Grootsten Boor, rechts daarnaast
„Boer Peters" (in het dagelijks leven
burgemeester ir. L. Peter») en rechts
Jeanne Glrardot en Jovita Luca. die uit
Nice waren gekomen om het Bergse
carnaval mee te maken.
burgemeester Den Boer met vakantie te1
sturen. Hij wenste hem een zoete rust
en om deze wens kracht bij te zetten
overhandigde hij hem daarbij een sui
kerpot en een grote fopspeen. Daar men
toch bezig was met bet uitdelen van on
derscheidingen en het toewensen van alle
mogelijke lieflijkheden, haalde men uit
het publiek de heer Ranschaert, onder
directeur van de plaatselijke harmonie,
en hing hem een onderscheiding om
als „Grootste Muzikale Dweil van Sas
van Gent". Vanzelfsprekend bliezen zijn
kornuiten ondertussen het carnavalslied
van dit jaar.
Nadat de prins en zijn gevolg nog
door het gemeentebestuur waren getrak
teerd, begon zijn glorieuze rondrit door
de gemeente, die rijkelijk van vlaggen
en versieringen is voorzien.
Zondag trok de optocht door Sas van
Gent waarbij August II was gezeten in
de kop van een meer dan levensgrote
zittende olifant.
VENLO, zondagmiddag
De overbuur van het gemeentehuis,
apotheker Schrijnen („die alles van 't
carnaval weet") had zijn gevel-gaper
voorzien van een mombakkes en is zake
lijk drie dagen lang voor niemand te be
reiken. Men vindt bcm tot woensdag
nooit ver van Prins Joop I, die sedert
hedenmorgen half 12 het bewind in han
den heeft genomen van het Stedje van
Plczeer. Zo zijn er velen, die de zaken
maar even laten voor wat ze zijn. Van
morgen omzoomden ze in dichte drom
men de straten van de binnenstad, ter
wijl binnen de massieve stadsmuren zich
de gczagsoverdracht voltrok.
Burgemeester mr. dr. L. de Gou weet
wat carnaval is uit zijn Steenbergse
periode. De drie jongste van zijn vier
kinderen liepen als heks, menseneter
en boerke door de stadhuishal in afwach
ting van de dingen die komen zouden.
En die kwamen prompt op tijd: Z.K.H.
Prins Joop I, de Raad van Elf en da
hele hofhouding. Buiten dromden de men
sen op de vierkante Markt en het vrij
gehouden carré werd bezet door bet be
faamde reuzenpaar Valuas met zijn
vrouw, vijfentwintig ruiters van de lan
delijke rijvereniging „De Karwats", meer
dan twintig in rood wit gestoken meis
jes, die als tambour-maitres haar staf
zwaaiden en een groot muziekkorps in
felle kleuren.
In de staatskrant van het Jocusriëk
had de burgemeester van de komende ge
beurtenissen gelezen en het was hem een
voldoening, dat het wel een politiek-ge-
matigd bewind zal worden, gezien de
rose kleur van de omslag. Moeilijk was
het met de bekostiging van de gezags-
overdracht. Die kosten waren tot nogtoe
altijd gevonden in de sluitpost van de
begroting. Gezien de bestedingsbeper
king kon het ditmaal geen grote stad-
sleutel lijden en omdat de sluitpost zo
geschikt voor sluitwerk er nu eenmaal
niet meer is werd op een flink fluwe
len kussen aan prins Joop een minia
tuursleuteltje aangeboden. Voor het ge
mak kreeg Z.D. er een vergrootglas bij
te leen.
De secretaris van Joop I had dit waar
schijnlijk al zien aankomen en maakte
zich schuldig aan een verstoring van het
protocol, door Z. D. een enorme sleutel
te overhandigen, die in vroeger jaren als
uithangbord de gevel van het magazijn
„De Gouden Sleutel" had gesierd. Ten
slotte prikte hij het Commandeurskruis
van de Zilveren Haan op des burgemees
ters borst.
Prins Joop zelf sprak de eigen lands
taal van zijn rijk en hij hoopte d'at de
wens bewaarheid mocht worden: ,,'t geet
gou mee Gou."
Toen aan alle officiële formaliteiten was
voldaan en men «P eikaars welzijn een
glas bad gedronken, barstte het feest
In volle omvang los.
De Prins vertoonde zich samen met de
burgemeester aan den volke, de harmo
nie blies dat de ramen ervan trilden, de
mensen juichten en van het stadhuisbal
kon daverde de kanonschoten. By elk
schot sprongen de paarden van de rui
ters een halve meter in de lucht.
Valuas en ziin vrouw zwierden en tol
den jolig in het rond en het was als
hoorde men de twee in hemelsblauwe
rokken geklede grote carnavalsengelen
aan de raadhuisgevel jubelen.
De prins besteeg de koets, de Raad
van Elf perste zich in een paar open
auto's, serpentines vlogen van links en
rechts over de menigte heen en zo trok
de stoet met wat omwegjes naar de Kal-
denkerkerweg. Daar diende „De Prins
van Oranje" als receptiezaal en kwa
men de Venlonaren hun tijdelijke vorst
de hand drukken.
die zitten alleen maar in het
zuiden. Velen schijnen in die
gedachte nog een schrale troost
te vinden voor het feit dat ze
het carnavalsfeest moeten mis
sen.
Wij zouden geen poging doen
om hun deze illusie te ontruk
ken, indien de redenering niet
al te wereldvreemd en onmens-
kundig wasDe zotternij is na
melijk niet geografisch te bepa
len. Toen deze gave aan het
mensdom werd uitgedeeld,
heeft een iegelijk daar zijn part
van ontvangen. Sommigen zelfs
meer dan zij verwacht hadden
of zich bewust zijn. Men leze er
Gerrit Gerritsen op na. u weet
wel, die fantasierijke Rotter
dammer, die zich Desiderius
Erasmus noemde. Men komt
inderdaad tot een veel juister
wereldbeeld dan de ijverigste
voorlichting verschaffen kan,
wanneer men in het voetspoor
van Erasmus van de veronder
stelling uitgaat, dat wij allen zo
onschuldig-weg een tikje van
de molen hebben meegekregen.
Waarlijk, dit Itan soms de last
des levens niet onaanzienlijk
helpen verlichten, een last die
in dit neurotische tijdperk voor
de meesten onzer uit een groot
aantal kleinigheden, hebbelijk-
heidjes, plagerijtjes en dwinge-
landijtjes, bestaat. Gaat u maar
na, in uw eigen omgeving. Hoe
vaak weet de zotheid zich niet
voor te doen in de gedaante van
de baarlijke ernst? Van def
tigheid en gewichtigheid? En
van verontwaardigde correct
heid zelfs! Want, let wel, zij
vertoont zich zelden onbeman-
teld en zonder masker. De zot
heid zonder meer, als onver
werkte grondstof, verdraagt
geen beschaafd mens tenzij
achter het voetlicht, op het to
neel of zonder toneel alleen met
Carnaval, in het zuiden dan. Zij
is dus teruggedrongen tot de rol
van een bijprodukt, dat zich
gaarne onopgemerkt in de scha
duw houdt van elke domheid,
elke pretentie, van goed of
slecht gespeelde voornaamheid
Zo begon het Venlose carnaval en bet
zal zich, via bals en andere festijnen naar
de climax werken: de boerebroelof van
Nal van Baer van de Böks en Sjraar
de Maerel van Ria". dinsdagmiddag op
het stadhuis. Het wordt een tijdloosfeest,
want B en W. hebben besloten, de stads
klok stil te zetten, zoals burgemeester
De Gou zei.
en gewichtigdoenerij. Wij zien
dit in onze onmiddellijke om
geving en vergeten daarbij niet
a.ltemets in de spiegel te kijken.
Want waar las ik ook weer die
diepzinnige uitspraak, dat wij
ons allemaal eigenlijk belang
rijker achten dan het ons ver
oorloofd is in dit leven te bewij
zen? Het kon van Erasmus zijn
fET is dus verstandig om ons
geen illusies te maken over
onze onmisbaarheid, om
onszelf niet dodelijk ernstig te
nemen en te bedenken dat de
zotheid, die wij tussen de naden
van het dagelijkse harnas bij
anderen weten op te merken,
ook ergens in ons verscholen
zit. Maar indien dit zo is, wat
let ons dan er eerlijk voor uit
te komen en op de gepaste tijd
de zotternij maar eens de vrije
teugel te laten vieren? Niét, zo
als sommige vaderlandse va
kantiegangers bij voorkeur
buiten de grenzen niet
schijnen te kunnen laten: door
op een willekeurig ogenblik
een gek mutsje op te zetten en,
achter een accordeon-humorist
hossend, de wereld te verkon
digen datteme toffe jonges zijn,
maar door in de tijd die er
vanouds voor bestemd is, met
Carnaval, alle zwarigheid en
narigheid van ons af te werpen
en, verkleed of niet, met of zon
der feestneus, deel te nemen
aan de algemene maskerade-
pret. Dit is echter alleen moge
lijk in de streken, waar de car
navalviering een eeuwenoude
traditie bleef. Wat men elders
op dit gebied onderneemt, met
clubs of grotere groepen zelfs,
zal onvermijdelijk een slecht
surrogaat blijvenWant carna
val is geen fuif voor een aantal
verenigingen, maar het feest
van heel een gemeenschap. Men
bemerkt dit pas als men om die
tijd in het zuiden komt, de zot
heid hangt er in de lucht en
steekt eenieder aan. Alle dwang
van vormelijk verkeer is ver
dwenen, men verbroedert en
danst op straat, en zingt oude
en nieuwe volksliedjes. En wie
anders hun waardigheid met
jaloerse zorg bewaakten, gaan
nu voor in vrolijke uitgelaten
heid. Dan zeggen de filosofen
van het zuiden: Zie je wel, zót
zijn we allemaal, maar op dagen
als deze merk je pas hoe erg het
is.
Zaterdag hebben in de dakzaai van
hotel Atlanta te Rotterdam, vele zakelijke
relaties de heer C. M. Touw en zijn
naaste familieleden gedwongen, welhaast
te worden overspoeld door een vloed van
loftuitingen, die alleen iemand kan be
dreigen, die die golf zelf heeft verwekt
door een nauwgezette plichtsbetrachting
cn liefde voor het vak. Dit vak is de
expertise van scheepsschade en de heer
Touw heeft daar 40 jaar van zijn leven
aan besteed.
Bekwaam en objectief
Dc heer B. van 't Hoen, sprekende na
mens de vereniging van Nederlandse
Bergingsbedrijven, wilde de gelegenheid
aangrijpen te verklaren dat men in zijn
kringen de jubilaris beschouwt als een
zeer sympathiek man en een uitermate
bekwaam expert. Hij bood namens zijn
groep een tiendelige encyclopaedie en
een uitvoerige atlas aan.
De heer C. van Dijk vertegenwoor
digde 12 tankvaart rederijen, tezamen
350.000 ton omvattende. Hij achtte het
een der grote successen van de heer
Touw- dat hij assuradeuren en reders
nader tot elkaar had weten te brengen
en hij dankte voor de volkomen bereid
heid van de jubilaris, klaar te staan
voor hen die zijn medewerking inriepen.
Aan de geschenken: een fototoestel met
projectieapparaat en -scherm verbond hij
de voorwaarde, dat ze uitsluitend voor
huishoudelijk gebruik" bestemd zou
den zijn.
De heer J. J. Kamp, sprekende namens
een groep assuradeurs, prees de bewon
derenswaardige objectiviteit van de heer
Touw, bij het behartigen van aller be
langen, die vele miljoenen vertegen
woordigden. Hij zag voor de naaste toe
komst nog geen matiging in de werk
drift van de jubilaris en bood hem der
halve een reiskoffer aan.
Tenslotte sprak de heer A. van vliet
namens de scheepsreparatiebedrijven. Hij
huldigde de heer Touw als een man, die
steeds recht door zee gaat en bood een
model van een oud schip aan.
De heer Touw dankte voor de goede
woorden en gaven en maakte van de ge
legenheid gebruik te wijzen op de grote
waarde van de ethiek in zijn vak. Door
karakter te tonen kan men het vertrou
wen winnen en een volstrekte onpartij
digheid is nodig in de expertise, omdat
de taak van de expert die van de arbiter
en de rechter nabij komt. Als men er
zich van bewust js, dat deze taak een
dienende is, moet men er dag en nacht
voor klaar staan.
Aan deze huldiging, waarin ook her
haaldelijk mevrouw P. Touwvan Hel
deren, de echtgenote van de jubilaris,
werd betrokken, ging een viering in de
familiekring vooraf, waarbij de heer w.
Touw vooral deed uitkomen, hoe zijn
vader altijd zijn zakelijke beslommerin
gen in evenwicht wist te brengen met de
zorgen voor gezin en familieleden. Een
origineel familiegeschenk was de nieuwe
huisdeur, die juist tijdens de huldiging
werd geplaatst. De sleutels ervan wer
den de heer Touw door een zijner doch
ters aangeboden.
'V' ;,7 y'
f-
MAASTRICHT, zondagavond
Maastricht beleefde de officiële inzet
van de carnaval zondagmorgen, toen, tra
ditiegetrouw, om elf uur elf maal elf
minuten het Momuskanon werd afge
vuurd, maar lang voor die tijd, eigenlijk
al zaterdagavond, was de stemming hier
tot het kookpunt opgelopen. Het lijkt er
op, dat de Maastrichtenaren hebben afge
sproken het vastenavond feest dit keer
met nog meer enthousiasme te vieren
dan andere jaren de stad is een groot
gekkenhuis en dit klinkt dan misschien
een beetje onvriendelijk, maar bet is in
deze dagen in het land waar men car
naval weet te vieren een schoon compli
ment.
Duizenden zwerven verkleed en gemas
kerd hossend en zingend door de versier
de stad, op elk kruispunt komt men een
harmonie tegen en in de restaurants, ca
fés en kneipjes is het doorlopend groot
feest.
Zondagmiddag trok begunstigd door een
mild zomerweer en onder een enorme be
langstelling door Maastricht de grote car
navalsoptocht, die dit jaar bijzonder ge
slaagd uit de verf.'t karton en het kippen
gaas is gekomen. Aan alle belangrijke
zaken was aandacht besteed. De woelin
gen in de damesmode vonden een weer
slag in de vele individueel in de optocht
meelopende mannequins, die lokkend
de meest vreemde parodieën op de „lig-,
ne zak" etc. toonden. Ook op het gebied
van de bestedingsbeperking was men niet
mis. Een politieman reeed op een zuinig
stepje met zijspan, waarin een „dooie
diender" had plaatsgenomen, de brand
weer holde energiek achter een primi
tieve handwagen aan en de Maastricht
se burgervader - althans een grote pop,
die duidelijk de gelaatstrekken van baron
mr. W. Michiels van Ketssenich vertoonde
verplaatste zich op een enorme Vliegen
de Hollander, wel een van de meest goed
kope vervoermiddelen. Omdat het een
„overheidswagen" was. zat er ook een
vijfde rad aan.
De jongste vorderingen in de ruimte
vaart zijn evenmin aan Maastricht voor
bijgegaan. In de stoet vond men tiental
ten al dan niet rijdende satellieten, een
orachtige praalwagen, waarop men da
Prins van de Maan kon zien die het ruim-
ehondje teruggeeft en een geweldige drie-
rapsraket, die loeiend de komst van de
Maastrichtse carnavalsprins aankondigde.
Ie leden van het Carnavalscollege, da
i'empeleers, werden in de optocht ver-
oerd op vliegende schijven, die welis-
vaar op Chinese wijze door koelies wer-
len getrokken, maar dat waren dan ook
.veer ruimtekoelies, voorzien van t.v,
intènnes en zuurstofmaskers.
De optocht die dit jaar anderhalf maal
iO lang was als de vorige jaren - hij nam
ruim vijf kilometer in beslag - werd beslo
ten met 'n prachtige prinsenwagen, waar
op Prins Willy I, een jonge en bijzonder
enthousiaste hoogluchtigheid vanaf een
platform zijn juichende volgelingen toe
zwaaide.
Het Maastrichtse carnavalslied gaat dit
keer over uiensoep en over een echtgenoot
die daar Iets te veel van heeft gegeten.
Logisch dat men in de optocht dus ook
die man aantrof, een reus van circa 20
meter, die met een gezicht, waarop wel
viel af te lezen dat hij zich door en door
beroerd voelde, over de weg kroop.
s Avonds, nadat de stoet was ontbonden
en de clowns met de beren, de oude wijven
met de kinderwagens, de geraamten, da
mannequins, de volwassen kleuters en al
dat andere „kleingoed" dat zo'n carna
valsoptocht als mieren omringt, was uitge
zwermd over de stad, laaide de feest
vreugde weer fel op. Men zingt, springt
lacht, host en zet de hele stad onderste
boven. Iedereen die serieus is moet eraan
geloven. De maskers zullen hem wel tot
andere gedachten brengen.
Vindt u het daarom verwonderlijk, dat
uw verslaggever, die vanavond in de hek
senketel van hotel „Brittanique" terecht
is gekomen, en voor geen geld noch goede
woorden de uitgang kan bereiken, omdat
een compagnie maskers nu eenmaal heeft
afgesproken dat die verslaggever nu ook
de carnavalsbeker tot op de bodem ledi
gen zal, voor het schrijven van dit ver
haaltje ten slotte een der kleinste ka
mertjes van het hotel heeft opgezocht,
welke men tenminste met een haakje op
slot kan doen.
De enige afzondering die door de niet
serieuze maar gelukkig wel menselijke
maskers werd getolereerd.
Doch een telefoon behoort hier niet tot
de installatie, weshalve ik om door te bel
len toch weer langs die maskers moet
OETELDONK, zondagmiddag
Rustige plekjes ztfn nu zeldzaam in de
anders toch zo gemoedelijke Brabantse
hoofdstad. Wjj hadden het voordeel nog
even in een telefooncel te kunnen kruipen
om enkele impressies nit het rumoerige
Oeteldonk door te geven, maar terwijl
die cel toch geluiddicht heet te zijn, schet
tert ,,'t meziek" ons nog „Oh, wat ben je
mooi" naar het toch al zo zeer op de proef
gestelde hoofd. Uit een heel andere rich
ting, maar niet minder doordringend komt
„Geef mjj maar Amsterdam". We gelo
ven echter niet dat de Oeteldonkers die
dat spelen er ook maar iets van me
nen.
Prins Amadeiro XVIII, Ridder van het
Reksam. heer en meester v. Oeteldonk en
deszelfs watervrije moerassen en zand
woestijnen enz. enz., enz. heeft zich bij
het derde bezoek aan zijn geliefde stad
weer onmiddellijk geliefd gemaakt bij zijn
onderdanen. Zijne Hooghèd zou om elf
over 12 per speciale hoftrein arriveren
maar volkomen in stijl werd dat een stief
.kwetierke" later. De Prins weet wat tra
ditie is
Geen gekrakeel over spionnen, bestedings
beperking, ontvluchte gevangenen of Kal
reltjes Doorman in Den Bosch; de Prins
kreeg slechts goed nieuws te horen. Da
hoofdstad van Brabant breidt zich uit en
er is zelfs een kansje, dat de burger-
vaojer vaan Oeteldonk, Peer van den Mug-
genheuvel, die zijn domicilie in Hintham
heeft door annexatie nog eens Bossche
naar wordt.
Oeteldonk groeit in carnavalsstemming
als de Prins met zijn gevolg op luidruch
tige wijze door de straten trekt. Deze
eerste triomftocht gaat naar het raadhuis,
waar burgemeester Loeff Z. Hoogheid -
ook al de traditie getrouw - ontvangt. Dan
hebben de Bosschenaren niet veel meer
nodig. De grote stimulans is de muziek v.
harmonieën; die van de P.T.T. en de Ko
ninklijke Harmonie 's Hertogenbo6Ch on
der Jan v. Dijk, die in de gauwigheid nog
even het erekruis van de Grote Beer-met
het-masker uit handen van de Prins ont
ving.
„De onneembare rots temidden van inte
nationale woelingen", noemde mr. Loeff
feestvierende Oeteldonk (Amardeiro: 'Bra-
v'). „Euratom, Euromankt en E.G.K.S.
kunnen aan deze stad een voorbeeld ne
men", vond de burgervader van het Den
Bosch-in-normale-doen. Maar hij dacht
toch wel, dat ook de Prins hinder onder
vonden zou hebben van de bestedingsbe
perking en daarom vond hij het aardig
een testament voor te lezen, dat hij dezer
dagen onder ogen had gekregen.
WIJZE BESCHIKKING
Ik prijs mijn advocaat, hij is gaan lig
gen sterven en heeft het dolhuis tot zijn
erfgenaam verklaard
Hij zei; ik heb mijn geld van dolle
liên vergaard;
't moet gaan van waar het kwam, de
gekken moeten het erven.
Mr Loeff wenste de Prins grote kolder
en blijheid toe en hoopte, dat er „geen
buitennissigheden zouden plaats vinden,
want daar moet een Bosschenaar geen
donder van hebben."
Prins Amadeiro voelde zich bijzonder
gelukkig, dat de burgemeester hem de
leiding van de stad voor drie dagen wilde
overdragen, maar noemde zichzelf (ge
schrokken) een zot, toen mr. Loeff ziin
ambtsketen afdeed en hem die wilde om
hangen.
Het hoogtepunt van de dag was de ont
hulling van Knillis, hetgeen eigenlijk al
een beetje was gedaan door de nogal gure
wind, die over de markt stoeide met feest
potten, toeters en slingers. Maar tegen
vijf uur kon Prins Amadeiro toch nog de
blauwe sluier wegtrekken, zodat we een
goed zicht kregen op het bovenmaatse
hoofd met de rode neus van dit sym
bool van de Bossche carnaval. Als dit
symbool dinsdagavond dan weeer ten gra
wordt gedragen is het voorbij.
Iedereen trekt dan de schoonste „kle-
raosie" weer uit en tracht op advies
van Peer van den Muggenheuvel) nog
recht op nor de bedsteê te kunne.
Op de „Statendag 1958" die de K.V.P.
op 15 maart in Utrecht belegt, zal mr.
Sassen uit Vught een inleiding houden
over de betekenis van de statenverkie
zingen. Daarna zal een forum, gevormd
uit K.V.P.-leden van Gedeputeerde Sta
ten uit de verschillende provincies, discus
siëren over diverse onderwerpen van de
provinciale politiek. De partijvoorzitter,
mr. v. Doorn, zal in een slottoespraak
de taak van het Partijkader bij de ko
mende verkiezingen nog nader toelichten
Vlijmen in impasse
HUIZEN KLAAR, MAAR
RIOLERING EN STRATEN
ONTBREKEN
Te Vlijmen zijn als onderdeel van het
uitbreidingsplan Vliedberg 85 woningwet
woningen in aanbouw, waarvan er bin
nenkort 47 gereed komen. Deze kunnen
dan echter niet betrokken worden wegens
het ontbreken van riolering en straten-
Aan het door de raad in juni 1957 be
schikbaar gestelde krediet voor dc aanleg
daarvan kunnen Gedeputeerde Staten geen
goedkeuring verlenen, zolang niet va®;-
sjaat. dat de vaste financiering van dit
kapitaalsobject (kosten bouwrijp maken)
verzekerd is
De gemeenteraad heeft nu een tele
gram aan de minister van Volkshuisves
ting en Bouwnijverheid gezonden, waarin
dringend verzocht wordt op korte termijn
de noodzakelijke middelen beschikbaar
te doen stellen, zoals door Ged. Staten
is geadviseerd.
De rechtbank te Maastricht heeft
zaterdag de 20-jarige chauffeur-mon
teur J. J. H. J. uit Valkenburg/Hout-
hem vrijgesproken. Hij was beschul
digd van hoogst roekenoos rijden op de
rijksweg Maastricht-Valkenburg en het
veroorzaken van een ongeval onder
Berg en Terblijt. Zijn voertuig kwam
in botsing met een motor, bestuurd
door de 45-jarige F.M.S., die daarbij zo
zwaar werd gewond, dat hij enige ure
later overleed.
De officier van justitie, mr. W. Moor
was in een zitting op maandag u ia"""
ari van oordeel, dat verdachte zich aan
„snijden" zou hebben schuldig SemaaK
en vroeg vier maanden gevangenisstra
en drie jaar ontzegging van de rijb -
voegdheid. De rechtbank was echt
door de nogal uiteenlopende verklarin
gen van getuigen niet overtuigd van
schuld van verdachte.
De algemene produktie-index voor
nijverheid is in december teruggC'P
tot 115, vergeleken met 127 in nove
Daar het aantal arbeidsdagen in no
ber echter 2314 en in december .2-
droeg Is de index voor de
dagproduktie minder sterk gedaal
van 127 tot 123. „„r.
Onderstaand staatje geeft van het
loop der cijfers een overzicht (basis
100>' Nov. Dec. Nov' .T5'
1956
Aantal arb.dagen 24 21% 23% -2
Alg. prod, index 134 117 12'
Gemidd. dagprod. 131 128
Gisterenmiddag is het anderhalf jaar
oude jongetje F. E. Rodenburg te
terdam verdronken. Het ventje
plotseling zoek; bij naspeuringen
het in een sloot achter de ouderlijke
woning te liggen.
