Et»
veiliglieidsraad
wederzijdse
besprak
klachten
de
Oók al aan
de sigaar
Toen Algiers Frans werd
Sfarine
0
Eerste Kamer komt op voor ver
betering ambtenaarssalarissen
Overleg moet spoedig oplossing
brengen
VERKEERSPROBLEMEN IN
TWEEDE KAMER
Pessimisme over ontwikkeling
van de P.B.O.
ITALIAANS BISSCHOP VOOR DE
RECHTER WEGENS LASTER
4
SS
beroemde
^esmiddelen
HtJn 1 tablet
Wonderen!
Qlle
It
WOENSDAG 19 FEBRUARI 1958
pagina s
Frans - Tu nes ische kwesti e
espFeking Algerijnse oorlog blijft punt
Vo
van geschil
D,
w
Agressie
V/
'H'n en Jiet er naar uit zou zien dat het Brits-Amerikaanse
•taKesi- °Saanbod g^en „goede resultaten" zou opleveren.
iy>'
D, r?nde
'w
O' ardi8de
V
■len.
De goede diensten
Fransen blijven in Bizerta
Rebellen worden „verstopt
in Tunesië
Aanslagen in Tunis
Katholieke huwelijksleer en de verhouding
Kerk en Staat
De feiten
Het verdwenen Zuid-
koreaanse vliegtuig
door LOUIS BERTRAND
v>
H
K ft<>ÏÏttdoe™
Rremen
Parijs
K
Ven aze Vé
S. hii>iakel
!S>
in a/behiaren'
Amsterdam
De Osservatore
VA«Je au? id kreec: die van
Nota over Europees vervoersbeleid gevraagd
Europees vervoersbeleid
Gemeentelijke zelfstandigheid
Regeringscentrum op de
Veluwe!
De staking in Argentinië
NEDERLANDSE ZEELIEDEN
NAAR TOKIO
Bemanning voor nieuwe tanker
Filmgevaren
Regering moet meer leiding geven
'^^Usraad eter Verenigde Naties heeft gisteravond gedurende
v^"rjJjac9van Tunesië en Frankrijk respectievelijk over het Franse
v"L,il van het Tunesische grensdorp Sakiet.Sidi-Youssef en het
6 faao]3]" 'lu'p door Tunesië aan Algerijnse rebellen, besproken.
Q'^de F besl°ot d aarna het debat voor onbepaalde tijd op te schorten,
An.k:ijk en Tunesië in staat te stellen gebruik te maken van
At er regeringen van Groot.Brittannië en de Verenigde Staten
l ün„ I1en van goede diensten.
1,1 rl„ "ei
f 'e ko,,^ afgevaardigde heeft zich echter het recht voorbehouden
nde dnno« „dringende hervatting" van het raadsdebat
JN! $n oorfl' zoals maandag j.l. gc-
i/tij,6teuPï,onk€lÜke klacht uitge-
«®t
tie ®tt, jV>'edo
1 6telt tl. flKe KlacnT uitge-
"iat t ns' dat d€ oorlog ir
'lat ■'■Onesisch gebied over-
",?®rzekering van de inter-
en veiligheid daarom
e' gehele vraagstuk van
oorlog wordt besproken".
''acetl om een
heeft
vier kwesties betreft: ontruiming van
Tunesië door de Franse troepen, het
bombardement op Sakiet-Sidi-Youssef. de
..blokkade" van Franse kampementen in
Tunesië en de eis tot sluiting van Franse
consulaten in Tunesië.
De Britten zouden niet hebben gedacht
aan behandeling van het Algerijnse pro
bleem. Het Amerikaanse aanbod heeft
een bredere strekking, aldus werd in
gewoonlijk welingelichte kringen verno
men.
In een vraagggesprek met een cor
respondent van het Amerikaanse blad
„Newsweek" heeft president Bourguiba
van Tunesië gezegd aan de zjjde van het
Westen te blijven en nimmer hulp van
Nasser of de Sovjet-Unie te zullen aan
vaarden. „Maar ik kan niet zeggen wat
het Tunesische volk zal doen, als de
toestand slechter wordt en als de Ver
enigde Staten en de rest van de weste
lijke wereld weigeren te reageren op
onze dringende verzoeken
ijj^Ses p^eSenwoordiger, Guillau-
verklaarde dat Frank-
„v'hgA WÊÊ
bnesjx ..met de bewoordingen.
°~>ie -ZlJn klacht gegoten heeft.
1® geen sprake, daar het
\%r\* oi)" geer
staande handeling
5h?bo(W opm/Wi in* za* zich beperken
n r l,nS« daar zij reeds het
-ateil ,0o'[-Brittannië en de Ver-
heej„ ot het verlenen van goede
s"« l~, aanvaard", zo verklaarde
hX.*1 tha*?6 afgevaardigde. Mongi
a'gevaaS, niet °b het door de
'CVaa J- L UIJ LltL uuui uc
cviiip d;sde gemaakte voorbe-
o L do vi 'ugaan. Hij verzekerde
op Un€si-sehe klacht „betrek-
r, ■vo, -e v- ®en toestand, die de in-
"mj iyw ede veiligheid bedreigt.
oorlog in Algerije".
h. MFenrto name door de nog steeds
'/'"t |h*. do°r zijn land van de agen-
rj van Groot-Brittan-
'i rs°n Dixon, verklaarde, dat
i 'nhipio
H» v0e»., dat het de Veiligheids-
«le.
de binnenlandse aan-
.Van een staat te behande-
k«,„r,b'anoië meent, dat de Al-
Cst'e een Franse binnenland-
enl,oi
e'd betreft.
kJHlj'? Van" ,Zlch vervolgens een be-
isil ovo vraag of de Tunesische
'l,aP doT,de Algerijnse oorlog de
t) 5 kriip ,v«iligheidsraad het recht
y Han bespreken.
isHi]^hde€riafgevaardigde Georges Pi-
i.jAr,,,, dit niet het geval was.
iiHrtr'tus,i."^sise.he afgevaardigde en
91 ^3ad 'f16 voorzitter van de Vei-
'Os^rd0^^ welingelichte zijde te
tot _Vejnomen. dat het Britse
g°ede diensten de volgende
4
(Advertentie)
mische hulp en op onze herhaalde ver
zoeken een einde te maken aan de Al
gerijnse oorlog".
De Fransen zijn vastbesloten in Bi
zerta. de belangrijke marinebasis in Tu
nesië en op de vliegvelden er omheen
te blijven. Dit heeft de Franse minis
ter van Buitenlandse Zaken. Pineau gis
teren aan leden van de commissie voor
buitenlandse aangelegenheden van de
Nationale Vergadering meegedeeld.
Pineaus verklaring, die door het avond
blad „Paris Presse" wordt gemeld, wordt
gezien als een waarschuwing aan presi
dent Bourguiba. dat er een grens is aan
d.e concessies welke Frankrijk bij toe
komstige onderhandelingen wil doen.
Een woordvoerder van het Franse mi
nisterie van Buitenlandse Zaken zei. dat
de Tunesische regering geen blijk geeft
van een verzoeningsgezinde houding, on
danks het aanvaarden van de goede dien
sten van de V.S. en Groot-Brittannië.
Veel Algerijnse opstandelingen, naar
men gelooft ongeveer 1500. zijn maan
dag met hun wapens en goederen van
Sakiet en andere plaatsen nabij de
Algerijnse grens naar het binnenland
van Tunesië gebracht. Dit is wellicht
gedaan in verband met een mogelijke
toekomstige internationale inspectie
aan de Algerijns-Tunesische grens, al
dus de woordvoerder.
In antwoord op verdere vragen zei
hij. dat er 5000 tot 7000 gewapende Al
gerijnse opstandelingen in Tunesië schij
nen te zijn en 10.000 tot 15.000 Algerijnse
burgers, die in de afgelopen vier jaar
over de grens zijn gevlucht.
In de Tunesische havenstad Sousse zijn
gisteren drie Fransen gewond door
schoten, zo is in kringen van de Franse
ambassade in Tunis vernomen. De con
cierge van een Franse meisjesschool in
Sousse. zijn vrouw en een tweede man
werden licht gewond. Volgens een onbe
vestigd bericht zou nog een tweede vrouw
gewond zijn.
om econo-
Morgen zal mgr. Pietro Fiordelli, sinds 3 oktober 1954 bisschop van Prato, met
Don D. Aiacci, pastoor te Prato voor de rechtbank van Florence moeten ver
schijnen. Beiden worden beschuldigd van voortdurende en ernstige laster
gericht tegen een jonge communist, die alleen burgerlijk met een katholiek
meisje huwde. Het proces wordt door dit paar met steun van de Italiaanse
Communistische Partij gevoerd en baseert zich op het bisschoppelijk schrijven,
dat zondag 19 augustus 1956 door pastoor Aiacci werd voorgelezen in de pa
rochiekerk en daarna in het parochieblad gepubliceerd. In dit schrijven zegt
de bisschop, dat beide burgerlijk gehuwden, Mauro Bellandi en Loriana Nun-
ziati, volgens het voor hen geldende Kerkelijk Wetboek niet werkelijk gehuwd
zijn en een ergernisgevend concubinaat hebben aangegaan. Het schrijven van
de bisschop noemt beide burgerlijk gehuwden „openbare zondaars" en „pu
blieke bijslapen" en treft zowel het jonge bruidspaar als hun ouders met de
overeenkomstige kerkelijke straffen.
Hf
'41 (J ..landerig" gevoel zorgt een enkel
e' "4' plezier Uw werk kunt doen I
Prato telt 40.000 inwoners; 13.000 van
hen werken in de textielindustrie en zijn
lid van de communistische partij.
Op 12 augustus 1956 huwde Mauro
Bellandi, een militant communist met
Loriana Nunziatti, een praktiserend ka
tholiek meisje; zij sloten slechts een
burgerlijk huwelijk, hoewel beiden ge
doopt waren. Het meisje wilde wel ka
tholiek blijven en ook in de kerk trou
wen, doch haar verloofde weigerde dit.
In een gesprek, vóór. het huwelijk,
met het meisje en de ouders deelde de
bisschop mede, wat hem te doen stond,
indien het burgerlijk huwelijk door zou
gaan.
Toen op 12 augustus 1956 het huwelijk
met veel vertoon gesloten werd, een re
ceptie plaats vond in een restaurant te
genover de kathedraal, en het jonge echt
paar nadien ostentatief vóór de kathe
draal gelukwensen in ontvangst namen,
achtte de bisschop het ogenblik gekomen
in het openbaar tegen het schandaal op
te treden. Hij heeft de overige bisschop-
Het Amerikaanse ministerie van bui
tenlandse zaken heeff gisteren verklaard,
dat de piloot van het Zuidkoreaanse vlieg
tuig, dat zondag van zijn koers is afgewe
ken cn in Noord-Korea is terechtgeko
men. tot doorvliegen naar Noord-Korea is
gedwongen door gewapende communisti
sche agenten. Deze mening zou gesteund
worden door het feit, dat enkele inzitten
den van het toestel gewond waren.
Volgens de Zuidkoreaanse politie is
een der communistische agenten Kim
Min-soek, een 21-jarig meisje, dat in een
duur geisjahuis in Zuid-Korea heeft ge
werkt waar veel hoge regeringsfunctio
narissen en hoge officieren kwamen.
Aan boord bevonden zich voorts o.a een
Amerikaanse luitenant-kolonel en twee
Duitsers. De inzittenden hebben volgens
de Noordkoreaanse autoriteiten politiek
asiel gevraagd.
ROMAN UIT HET REVOLUTIEJAAR 1830
in een strikt historische omlijsting.
(van de Académip Fran<;aise)
Nederlands van F. J. Wahlen
43).
Een andere oplossing was die, waaraan gene
raal de Bourmont zich van het begin af had vast
geklampt. De Bey moest zo gauw mogelijk naar
een Franse of Italiaanse haven worden overge
bracht, om zodoende alle intriganten schaakmat
te zetten. Maar nu brachten de Engelse voor
stellen Hussein aan het aarzelen-. En zó kon de
toestand eindeloos gerekt worden en tot de on
gelukkigste complicaties leiden! Zou dan niet het
bereikte resultaat van zijn campagne weer hele
maal op losse schroeven worden gezet?
Tenslotte, na lang wikken en wegen van het pro
en contra, kwam de operbevelhebber tóch weer op
zijn eerste plan terug:
Hij moest zich zo spoedig mogelijk van de
Dey ontdoen! Ja, uiterlijk binnen de, drie dagen
moest men deze zeer netelige zaak achter de rug
hebben! Hussein moest binnen drie dagen scheep
zijn!.. In die tussentijd zou men het grote publiek
feestelijk dienen bezig te houden, de spanning in
de openbare mening wegnemen door twee ge
ruchtmakende, ceremoniële parades. Eerstens
zou de Dey, omgeven door een grote Franse troe
penmacht in groot tenue, met ontplooide stan
daarden en regimentsmuziek voorop, door de be-
vlagde en versierde straten van Algiers trekken,
om generaal de Bourmont in de Kasbah formeel
te komen begroeten. En de volgende dag zou dan
de Franse opperbevelhebber met soortgelijke staat
sie en indrukwekkend militair vertoon op zijn
beurt een tegenbezoek gaan brengen. Ondertus
sen zou men in het diepste geheim! haastig
en ultimatumsgewijs onderhandelen over de voor
waarden van Hussein's onmiddellijk vertrek uit
Algiers! Lang vóór de Dey tijd en gelegenheid zou
krijgen om zich met de Porte te beraden, zou
hij goed en wel op zee zijn, om Frankrijk absoluut
meester te laten van de stad en ommelanden!..
Ah! wat zou men Engeland weer éen loer gedraaid
hebben!.
Er diende echter een handiger bemiddelaar naar
de Pacha gestuurd te worden dan een van hen,
waarvan men zich al eerder bediend had. Mis
schien zou juist in dit geval Messaoud nut
tig werk kunnen doen! Men moest natuurlijk er
niet aan denken gezien zijn haat tegen Hussein
om hem zélf voor diplomatieke onderhandelin
gen te gebruiken. Maar hij had in Algiers wel
vertrouwde vrienden, die daarvoor best in aan
merking konden komen. Hijzèlf was immers óók
belanghebbende in deze zaak..
In de vooravond had men reeds een plan klaar.
Messaoud werd dus voor de tweede maal bij de
generaal ontboden, waar hij als geschikt onder
handelaar de Groot-Mufti voorstelde, die een van
zijn verknochtste en ook invloedrijkste stamgeno
ten was; en óók hij had heimelijk een grote hekel
aan Hussein. In feite was de zaak echter nogal
delicaat en mogelijk was het juist alleen de hand
van een moslim-leider, die haar tot succesvolle
afloop kon brengen. Natuurlijk diende er voor ge
zorgd te worden om bij de Engelsen geen arg
waan te wekken! dat alles strikt geheim bleef.
Men moest Hussein weten te bewegen, zélf op
zijn vertrek aan te dringen en dat nog wel zo
gauw mogelijk.. Om hem zover te kriigen. diende
men hem aan het verstand te brengen, dat de te
betalen prijs voor de uitkering van een behoorlijke
schadeloosstelling, welke hij reclameerde, of te
ruggave van alle uit de Kasbah geplunderde meu
belen en kleinoden géén andere was. dan zijn be
reidheid om uit Algiers te vertrekken.
Goed. zei Messaoud. ik beloof je. dat hij bin
nen drie dagen zal vertrekken en zelfs, als dat
mogelijk is, nog eerder.
Hijzelf. Messaoud, had immers nog méér reden
om hem te haasten, dan de opperbevelhebber
héél blij was hij, nu dit eindbesluit gevallen was!
A'. zijn tanende hoop kreeg hierdoor weer vastig
heid zijn eerzuchtige plannen hun kans.^ Tegelij
kertijd maakte Hussein's vertrek een einde aan
de ellendige angst en akelige voorgevoelens van
zijn Khadidja..
Toen de jongeman die avond thuiskwam in de
villa der Twee Molens en aan Khadidja het
heugelijk nieuws mededeelde, over het geno
men besluit, dat zij met schrik tegemoetgezien
had wierp zij zich in zijn armen met de opge
wonden uitroep:
Messaoud, o ziel mijner ziel, voor de tweede
maal heb je me het leven gered!..
Ongeveer op diezelfde tijd lag Amédée de Bour
mont verre van de zijnen in het militaire nood
hospitaal van Sidi-Ferruch, zonder ook maar
een enkel woord van zijn verloofde, zonder enig
ander menselijk wezen in zijn nabijheid dan zijn
trouwe oppasser Bourron en stierf daar een
soldatendood.
IV
DE KEERZIJDE VAN EEN FEESTDAG
Deze zonnige zevende-juli-dag moest geheel ge
wijd worden aan officiële feestelijkheden en pro-
tocolaire plechtigheden. De avond tevoren, nog
heel laat, had de generaal met zijn ordonnans
officieren dit alles tot in bijzonderheden geregeld.
Zoals Messaoud beloofd had, was de Groot-Mufti
gaan confereren met de Dey en die had alles
zonder meer aangenomen, blij genoeg dat hij óók
nog zijn fortuin kon redden, tegelijk met zijn le
ven en zijn bewegingsvrijheid. Zelfs had hij van
de afgetreden Pacha de verzekering gekregen,
dat deze de generaal zou gaan begroeten, het
geen neerkwam op een openbare huldiging en akte
van onderwerping! De oude wapenmakker van
de generaal, die nu zijn aide-de-camp was, kapi
tein de Trélan, was een wijs en bezadigd officier;
hij had zich bij de Mufti aangesloten met de tolk
d' Aubignosc, die hem het antwoord van de Dey
moest vertalen. Dat was allemaal rond midder
nacht geschied. in het diepste geheim, ten
einde de spionnen van de Engelse consul op een
dwaalspoor te brengen en zijn intriges te voorko
men. Even na middernacht kon kapitein de Tre-
lan Hussein's antwoord aan de generaal overhan
digen. Die nacht, tenminste, kon hij eens rustig
slapen.
(Wordt vervolgd)
h.
WINDSTREKEN
'Ui
's, is het wel heel erg mis
G h °o]Sp
V 1 ^winkeliers. Men be-
HiHm. één zonder biikken of blo-
ï,®t knVap tlen Po°i£e dorps-
tjUWal"0?.1 met de weegschaal of
van de goederen. Dat
!tthri£« ia=Z^n bh een onderzoek in
Rei„,.ar- Van a» 55 nnn venonsta-
y SL^alw' Van"de 55.000 geconsta
er ongeveer 12.500
t!ebu„ade wachtcommandant in
/'u kon z'in oren niet ge"
VlirS j'O aodere kant van de
Si» 6 '°nd naar hij zelf aan-
1» HaWS" '"breker. Hij was in
hem daar en daar- en of
°feeerde - aI was 3e er
t6 Oaon dat het een minder
V Was< een onderzoek kon
yy?.6 \xL bleek het inder-
Vla<3rt zi?rheid en niets dan de
V' r in '!n' inbreker was met
Kif ziiv, u sigarenwinkel geklom-
KiS Ü?iibk i1: gereed gezet, maar
^zelfde weg weer naar
Sinds augustus 1957 ligt hier in de
haven een Turks vrachtschip, de „Mar-
din", aan de ketting, zoals men dat
noemt. Het gebeurde op verzoek van
een Nederlandse schuldeiser. Aangezien
de financiën niet geregeld konden wor
den, zal het schip nu bij executie ver
kocht worden. De schulden van de
Turkse reder bedragen verscheidene
honderdduizenden marken.
even wilde halen. Toen
SNsmHosuT durfde hij niet meer.
Hej!1ijkhPfyree« en met geen men-
la<M durfde hii langs het
Si
•ten^ri-ie naar beneden. En
gesteld: verder maar in
he 'j'*61 blijven of in de cel,
atst genoemde mogelijk-
-Hn nri,"idéns de pauze met de
beb»arJenianse traditie, dat
"e andeUng van de begro-
U 0 -
'W^cïer^^Hteraad van Renkum
me,ten8t- d>e het college van
-tijden raad bijstaan, in een
g6bruiu,aurant gezamenlijk de
;hrl60 eitba-,? ,n- Dit gezelligheid,Ie ls
IK f.de hoofden van dienst
h Uet^e6r ^z^en met de
H taf ]°u 111111 n,iet meer sma-
te eten met de meer-
kHAo? hoor/830' die destiids de
Ifc- he gevoerde salarisverho
Het kan raar gaan, zelfs in een konij
neleven. Een fokker in Bazinoourt zond
tien konijnen per vliegtuig naar een
laboratorium in Oran (Noord-Afrika).
Toen ze daar aankwamen mochten ze
n,iet worden ingevoerd, omdat er nog
een speciale vergunning ontbrak. De
konijnen werden, weer in het vracht
vliegtuig geladen en teruggezonden
naar Parijs. Maar op het vliegveld Orly
weigerden de autoriteiten voor de ko
nijnen een „landingsvergunning", want
zonder het vereiste papier, dat in Oran
al ontbrak, mogen de konijnen ook
Frankrijk niet binnen. De fokker heeft
genoeg van de hele zaak en wenst geen
kosten te maken voor nieuwe papieren.
En nu staan de konijnen voor een dood
vonnis: worden ze binnen enkele da
gen niet gereclameerd, dan mogen ze
toch wel landen maar in de maag
van een python in de dierentuin, die
gek is op konijneboutjes.
De naaisters op een confectie-atelier
noemen we tegenwoordig modinettes en
dat klinkt ook veel aardiger. De meis
jes kunnen na een eenjarige opleiding,
georganiseerd door de Stichting Vakop
leiding Confectie-industrie (VOC voor
de kenners) niet alleen een levensgroot
diploma krijgen, maar bovendien nu ook
een sierspeld. De VOC had zelfs een
prijsvraag uitgeschreven om een mooie
speld te ontwerpen. Winnaar werd
Henk Verkerk alt Loosdrecht.
pen van Italië daarvan in kennis gesteld.
Op 19 augustus werd in de parochiekerk
van Loriana de bewuste brief voorge
lezen.
Op 6 september 1956 heeft Bellandi
zich schriftelijk met een klacht wegens
laster tot de rechtbank gewend. In juli
1957 heeft hij voorts aangevoerd, dat hij
in zijn zaken ernstige schade heeft on
dervonden.
De communistische pers heeft daarna
de aanklacht uitgebuit en er allerlei
nieuwe doch nu reeds onwaar geble
ken beschuldigingen aan toegevoegd.
In zijn nummer van 24 november 1957
heeft de Osservatore Romano in deze
zaak stelling genomen.
De leer der Katholieke Kerk, zo zegt
het blad omtrent het huwelijk is dui
delijk: „Buiten het Sacrament van het
Huwelijk, is de echtvereniging tussen
twee christenen niets dan louter een
concubinaat" (Pius IX). Deze leer is
door de regerende Paus uitvoerig en
verschillende keren herhaald.
De Osservatore gaat er dan toe over
het onderhavige geval Prato in dit licht
te bezien en stelt vast, dat beide gedoop
te mensen hardnekkig en ostentatief het
kerkelijk huwelijk hebben geweigerd. De
bisschop heeft via de pastoor vastge
steld, dat deze mensen volgens de nor
men van het kerkelijk recht, dienen te
worden beschouwd als openbare zondaars
en publieke concubinen.
Deze constatering zegt de Osser
vatore is een juridische kwestie en
het regardeert het kerkelijk gezag zich
publiekelijk daarover uit te spreken
met het oog op gevallen als het onder
havige. De Kerk heeft haar wetten,
haar leden hebben verplichtingen.
Tenslotte betoogt de Osservatore: „Wan
neer het gaat om een openbare ergernis
en wanneer er gevaar schuilt in deze er
gernis, kunnen er ernstige gevolgen voor
Haar (de Kerk) uit voortvloeien, indien
zij de ergernis niet veroordeelt: zij moet
tussenbeiden komen, vermanen en on
derrichten".
Wat hét Concordaat betreft, zegt de
Osservatore: „In artikel 1 stelt dit vast,
dat Italië de Katholieke Kerk verzekert
de vrije uitoefening van haar geestelijke
macht evenals haar jurisdictie in kerke
lijke zaken". Aldus meldt het K.N.P.
Q-e h^cvoerae saiansverno- o^lfit„rrtr>tnn
hogere ambtenaren heeft Southampton
„■V", ftge T
•r va9h?'l661- 'eeltÜd stierf hier Joe
v thHt mnetl filmkomiek. Zijn
kS» 9 Hko j waardoor hij ook
öe/1®* uit
evc°6ze""Tl' ult zijn woorden kan
4« ho!Üang'e'eerde) hebbelijk-
m een fortuin op.
Een veelgeliefd studentenfeest in En
geland is het uitvoeren van overvallen,
waarbij verder meestal een volmaakt
onschuldige buit wordt gemaakt. Toch
was het plaatselijke voetbalteam wel
erg in de moeilijkheden, toen men vlak
voor het begin van de wedstrijd ont
dekte, dat er in de kleedkamer was in
gebroken en dat studenten alle rechter-
voetbalsohoenen hadden meegenomen.
De Eerste Kamer heeft zich gisteren
bezig gehouden met de begroting van
Binnenlandse Zaken, Bezitsvorming en
Publiekrechtelijke Bedrijfsorganisatie.
Eerst kwam Binnenlandse Zaken aan de
beurt en daarbij waren de ambtenaren
salarissen en de gemeentelijke zelfstan
digheid en financiën wel de hoofdscho
tels van het gesprek. Wat het eerste punt
betreft, drong de woordvoerder van de
katholieke fractie, de heer Matser, er bij
de minister met klem op aan, dat hij het
overleg over de salariëring van de mid
delbare cn lagere ambtenaren met spoed
tot een goed einde zal brengen. In bredo
kringen, zo betoogde hij, bestaat bij het
overheidspersoneel ongerustheid over het
feit, dat resultaten nog altijd zijn uitge
bleven. Het tempo van het georganiseer
de overleg over deze materie was niet
bevorderlijk geweest voor een prettige
sfeer. Ernstig ontstemd was deze spreker
over de lekken bij het georganiseerde
overleg. Met voortijdige publikaties. zo
meende hii, was geen enkel goed doel ge
diend, zij hadden de besprekingen slechts
geschaad. Met betrekking tot de aange
kondigde spaarregeling drong de heer
Matser eveneens op spoed aan.
De heer De Vos van Steenwijk (VVD)
sprak ook zijn vertrouwen uit, dat het
overleg spoedig tot een bevredigende op
lossing zal leiden, terwijl de heer Reyers
(CH) de vraag stelde wat de reden was
van het stroeve verloop ervan. Is het, zo
vroeg hij, de onhanteerbaarheid van de
bureaucratische loonnormen of het op de
DEN HAAG, 18 februari.
De Tweede Kamer heeft vandaag de
beraadslagingen over de begroting van
Verkeer en Waterstaat voortgezet. Veel
belangrijks leverde het Kamerdebat van
daag niet meer op. Er kwamen in hoofd
zaak nog enige verkeersvraagstukken aan
de orde. Zo werd nog wat gezegd over
de verkeersveiligheid. De heer Koopman
(P.v.d.A.) 'opperde de gedachte, dat uit
breiding van de autowegen het aantal
verkeersslachtoffers zou kunnen vermin
deren. Verder bepleitte hij in verband
hiermede de integratie van alle verenigin
gen en instellingen, die zich bezig houden
met de bevordering der verkeersveilig
heid. Er is een gecentraliseerd weten
schappelijk onderzoek van het probleem
der verkeersveiligheid, zo meende hij en
hjj vroeg de minister, of deze bereid is
daartoe een wetenschappelijk team te vor
men.
De heer Verkerk (A.R.) brak een lans
voor het invoeren van maximumparkeer-
tijden in de binnenstad en vroeg minister
Algera, of deze zijn standpunt reeds be
paald heeft t.a.v. een autorijschoolwet.
Met het oog op het grote aantal ongeval
len van bromfietsers leek hem het invoe
ren van een rijbewijs voor bromfietsers
geen overbodige luxe.
De heren Roelvink (K.V.P.) en Postumus
(P.v.d.A.) kwamen nog eens terug op het
Europese vervoersbeleid, waarover vorige
week ook al het een en ander was gezegd.
Beiden vroegen de bewindsman op korte
termijn om een nota over Jiet beleid, dat
de regering te dezer zake van plan is te
voeren. De minister komt voor de zware
taak te staan, in de Europese Gemeen
schap een vervoersbeleid te verdedigen,
waarvoor de partnerlanden weinig en
thousiast zijn. aldus de heer Roelvink.
De heer Cornelissen (V.V.D.) adviseerde
de minister eens kennis te nemen van de
nieuwjaarsrede van de voorzitter der Am
sterdamse Kamer van Koophandel, de
heer Delprat. Dit i.v.m. de verbindingen
over het Noordzeekanaal. De heer Delprat
heeft in zijn rede te kennen gegeven, dat
het van zeer groot, belang is, dat de Hem-
brug zo spoedig mogelijk verdwijnt en
wordt vervangen door een spoorwegtun-
nel. Verder pleitte het Amsterdamse Ka
merlid voor de Coentunnel, De plannen
liggen klaar. Het wachten is nu alleen nog
op de beslissing van Waterstaat.
Na deze sprekers kwam tenslotte minis
ter Algera nog even aan het woord. Mor
gen zal hij zijn antwosrdrede voortzetten.
AD INT.
lange baan schuiven van een toegezegde
salarisverhoging? Voor het interne per
soneelsbeleid bepleitte deze spreker een
rouleersysteem om verstarring in het
ambtelijke apparaat te voorkomen en om
elke ambtenaar beter in staat te stellen
zijn capaciteiten te tonen. Er kleven z.i.
twee fouten aan het personeelsbeleid: het
is overgeorganiseerd en de promotiekan
sen zijn niet voor iedereen gelijk.
De woordvoerder van de PvdA, 5e
heer De Jong, was van oordeel, dat het
georganiseerd overleg in hoofdzaak niet
tpt beslissingen kon komen, omdat de re
geringsdelegatie te weinig armslag had.
De billijkheid eist echter, dat behalve de
topsalarissen ook die van de middelbare
en lagere ambtenaren worden verhoogd.
Begrip had de heer De Jong voor het
standpunt van de minister, dat er in het
overleg rust moet heersen, maar er komt
ook een grens aan het geduld en het af
wachten en deze groep wacht al sinds
21 februari 1957. Het is de hoogste tijd,
dat deze ambtenaren weten, waar zij aan
toe zijn.
De heer Schipper (AR) achtte de ont
stemming onder deze groepen van amb
tenaren eveneens begrijpelijk. De goede
dingen, welke in het georganiseerd over
leg worden bereikt, dreigen daardoor te
worden overschaduwd en het zou dan
ook een goed ding zijn, als het overleg
alsnog tot een oplossing zou leiden. An
ders zouden de Staten-Generaal de ar
beidsvoorwaarden voor de ambtenaren
moeten vaststellen met alle gevaren daar
van. Spr. vroeg de minister naar de stand
van zaken in het overleg en naar de voor
stellen van de ambtenarenorganisaties.
Wat de financiële verhouding tussen
het rijk en de gemeenten betreft, waren
de meeste sprekers van oordeel, dat het
een ongewenste situatie is, dat de ge
meenten geen zeggenschap hebben over
het gemeentefonds en de uitkeringen
daaruit. Het rijk, zo zeide de heer De
Vos van Steenwijk, dient de gemeenten
niet als onmondige kinderen maar als ge
lijkwaardige partners te behandelen. De
heer Matser vroeg de minister of hij et
bij zijn collega van Financiën met klem
op wilde aandringen, dat de gemeenten
weer op de normale wijze op de kapitaal
markt kunnen verschijnen.
Evenals de heer Matser achtte de heer
Reyers een waarschuwing nodig, dat ons
land geen centraal geadministreerde staat
zal worden. Hoewel de regering zegt dat
niet te willen meende de heer Tjaima
(AR) dat meer en meer de weg naar zula
een staat wordt opgegaan.
De heer De Jong (PvdA) betoogde, dat
zijn fractie versteviging van de gemeen
telijke autonomie voorstaat, maar da*
centralisatie op velerlei terrein nodig is
Daarom moet de autonomie worden aan
gepast aan de eisen des tijds, hetgeen z.i
tevens met zich meebrengt de opheffing
van een aantal niet bestuurskrachtige go-
meenten.
In verband met de ruimtelijke orde
ning in ons land heeft de heer De Vos
van Steenwjjk nog gepleit voor de stich
ting van een nieuw regeringscentrum
de Veluwe als een oplossing voor het
vraagstuk van dc overbevolking in de
Randstad Holland. Voorlopig zou daarvan
echter naar hij vreesde wel niets kun
nen komen. Het had onmiddellijk na de
bevrijding moeten gebeuren. Toch zou de
minister het voorbeeld kunnen geven
door bepaalde afdelingen va i zijn depar
tement naar het oosten van het land
over te plaatsen. In de stichting van een
satellietstad van Den Haag zag spreker
geen heil: dat zou slechts een verplaat
sing van de moeilijkheden binnen de
Randstad betekenen.
Dit betoog werd intussen bestreden
door de heer Reyers, die het een on
denkbare toestand achtte, dat de minis
ter in Den Haag zou zetelen en zijn
ambtenaren ergens op de Veluwe. In de
randgemeenten van Den Haag zag hij
nog behoorlijke mogelijkheden voor wo
ningbouw. De heer Tjaima was in een
ander opzicht bezorgd, hij vreest name
lijk, dat met betrekking tot het opstel
len van plannen voor de Randstad Hol
land de Staten-Generaal voor een fait
accompli zullen worden gepiaatst.
Verscheidene leden hebben bij de minis
ter nog geïnformeerd naar de juistheid
van berichten over een mogelijke dienst-
Er zijn gisteren in Argentinië verschei
dene vakbondsleiders in hechtenis geno
men. Dc omvang van de staking van ar
beiders in de olie-industrie uit protest
tegen de bezetting van de fabrieken door
militairen is uitgebreid.
Mariniers en soldaten dwingen arbei
ders aa,n het werk te blijven om te voor
komen. dat er een tekort aan benzine
zal ontstaan. De staking is maandag be
gonnen. De regering beschouwt de actie
als een poging de verkiezingen, die zon
dag aanstaande zullen worden gehouden,
onmogelijk te maken door het vervoer te
verlammen.
Ok zijn een aantal arbeiders in hon
gerstaking gegaan. Vakbonden deelden
mee. dat ruim zeventig van hen naar een
ziekenhuis zijn gebracht.
Gisterenavond zijn mit een DC-7c van
de SAS 45 Nederlandse zeelieden van
Schiphol vertrokken via Kopenhagen en
over de Pool naar Tokij vertrokken om
in Japan de nieuwe tanker (Caltex-
Arnhem) van de Nederland Pacific Tank-
vaart Maatschappij over te nemen.
De „Caltex-Arnhem", een zusterschip
van de „Caltex-Rotterdam" en eveneens
van Dencmen over een mc^cnjive uicusi-9c
Plicht voor de Bescherming Bevolking. 1.^. opt0eVjapanse weri van stapel ge
lopen. Op 28 februari wordt het schip op
geleverd. De eerste reis zal, na enkele
proefvaarten, naar Nederland worden ge
maakt. Eind maart of begin april, wordt
het schip waarschijnlijk met een lading
olie aan boord, in ons land verwacht.
Vrijwel op dezelfde tijd, dat de 45 Ne
derlandse zeelieden naar Tokio vertrok
ken, kwamen op Schiphol 30 Chinezen an.
een chartervliegtuig uit Honkong aan. Ze
Ze vormen de bemanning van de „Callex-
Nederland", een kleinere tanker, even
eens van de Ned. Pacific Tankvaart Maat
schappij, welke op het ogenblik in Rotter
dam ligt.
De heer Derksen (KVP) tenslotte roer
de de Bioscoopwet nog aan. Hij vroeg
of deze wet niet wordt overtreden door
het vertonen van films die in strijd zijn
met alle menselijke waarden. Hij noem
de een aantal films, welkt z.i. een
voorbeeld daarvan zijn en vroeg of het
volk en vooral de jeugd niet kan wor
den beschermd tegen de gevaren van
deze films.
Minister Struycken zou in de vergade
ring van vandaag op al deze vragen en
opmerkingen antwoorden.
Tot middernacht heeft de Eerste Ka-1 Maatregelen, welke haar moeten bevor-
mer zich in de avondvergadering van gis- deren zijn te lang uitgebleven en on-
teren bezig gehouden met de publiekrech
telijke bedrijfsorganisatie. De heer Van
Wingerden van de P.v.d.A. opende het
debat. Hij kon niet enthousiast zijn over
de gang van zaken. In 1957 is slechts één
bedrijfschap tot stand gekomen en het
valt niet te ontkennen, dat bepaalde in
dustriële bedrijfstakken achterblijven. Een
openhartig gesprek over dez<_ „strem
ming" achtte hij meer dan noodzakelijk.
Op deze wijze kan het niet doorgaan.
Spr. adviseerde de staatssecretaris te be
ginnen met het opstellen van een wets
ontwerp tot verplichtstelling van d' PBO.
In 1960 kan dan wel eens worden beke
ken of indiening daarvan bij het parle
ment nodig is. Spr. informeerde nog naar
de stand van zaken met betrekking tot
de spaarregeling voor ambtenaren en be
toogde, dat het van groot belang zou zijn,
wanneer de consumenten, b.v. via een
adviesorgaan, zouden kunnen meespreken
in de PBO.
De heer Maenen (KVP) zeide, dat hij
het pessimisme van de heer Van Win
gerden ten aanzien van de PBO deelde.
Het beeld ervan blijft te eenzijdig zolang
de industrie en andere bedrijfstakken
zich afzijdig houden. Spr. had echter ver
trouwen. dat het regeringsbeleid zou lei
den tot stimulering. Wat aangaat de be
zitsvorming was de heer Maenen teleur
gesteld door het trage beleid ten deze.
danks de huidige financieel-economische
omstandigheden mag er geen verdere
vertraging zijn.
De heer Van Bruggen (CH) pleitte voor
meer openbaarheid van de vergaderingen
van de S.E.R., omdat daai"door de bekend
heid met de PBO kan worden bevor
derd. Wettelijke dwang bij de organisatie
van de PBO achtte hij echter gevaarlijk,
omdat zij daardoor zou kunnen worden
gezien als een statelijke en niet als een
maatschappelijke ordening.
Prof. De Grooth (VVD) betoogde, dat
de liberalen geenszins tegenstander van
de PBO zijn. Er is echter een gebrek
aan visie, aan een grote lijn bij de be
windslieden. Op het departement is men
blijkbaar slechts, „waakzaam" en is het
devies: afwachten, aanzien en overwegen.
Het zou echter zijns inziens volkomen
onjuist zijn door het uitoefenen van
dwang uit de huidige r passé te komen.
Ook de houding van het ministerie je
gens de inschakeling van de consumen
ten, voor wie uiteindelijk de produktie
is bestemd, noemde spr. negatief. De be
windleden moeten niet lijdelijk toezien,
doch leiding geven.
De heer Ruppert (AR) wilde daaren
tegen niet bij voorbaat enige drang bij
de opbouw van de PBO uitschakelen. Ook
hij drong aan op meer openbaarheid van
de vergaderingen der PBO-organen en op
een actieve houding van de regering.
