Minister Hof stra doet concessie
ten gunste van gemeenten
blokkering van twaalf miljoen
ongedaan gemaakt
Eerste Kamer wacht het af met
minister Vondeling
Streekplan-Westland zal dit
jaar gereed komen
De wereld gonst van ROMY SCHMDER
JENNY"
Willy van Hemert
r*Bses Margaretha mag huwen
met Engelse „pianist"
FILMS
van
in - he-t- huwe--ï -
Teleurstellingmaar toch winstpunten
deze week
Vu
^gemene wet inzake Rijksbelastingen
belangrijke verbetering
Politieke geloofsbelijdenis gevraagd
Nederlands woud
Stuur dit boek naar een
missionaris
Eurovisie Song Festival
1958
Motie over Deltaplan
in Belgische senaat
„De Beer" nog lang niet geschoten
Korting Gustaaf gaf toestemming
vO*
Sloop van oude panden
werd uitgesteld voor de
Anne Frank-film
Een kalender kan een
wonder zijn....
VRIJDAG 21 FEBRUARI 1958
PAGINA 3
'tid R,ik
Algemene wet inzake
Rijksbelastingen
Belastingplicht van een
medicus
Cl'
Gesc/ IN ISRAëL
bij tienjarig bestaan
Actie tijdens boekenweek
„Heel de wereld" verwierf met
8.148 stemmen de eerste plaats
NEDERLANDS GEZANTSCHAP
TE BOEDAPEST
Eerst overeenkomst met
Nederland
HOUTEN HUIS DOOR BRAND
VERWOEST
AUDIëNTIES
KAJOTTERS NAAR
AFRIKA
NIEUWE AMBASSADEUR
IN ARGENTINIë
0 J DEN HAAG, 20 februari
ecle Kamer heeft vanmiddag de
hp„ het „Xan het Gemeentefonds voor
los» ""ig
k het het Gemeentefonds voor
het "hg v 's?ntvverP Wijziging van de
«ot,0t'neena;n 'nkomsten en uitgaven van
Ittthpen Iff.onds vo°r 1956 en de wets-
ips hg (5,n'ge voorzieningen met be
tot
de financiële verhouding
enerzjjds en de gemeenten
goedgekeurd, nadat mi-
t.a.v. de gemeenten een
8te"?lefavn"„^S.sie had gedaan,
hii erHiün ha(l de bewindsman in eer-
Os rPOrte lr/,nnnn onnnvnn rloi
%r z.h.s
kardi8e "otstra
„Gistei,.Conces
ts" er g reeds te kennen gegeven, dat
lilt kebKp„n overwegend bezwaar tegen
tr 2 v de blokkering bedoeld in ar
id f# te 1»? et laatstgenoemde wetsont-
d6eht, dat I1 vervaüen. indien de Kamer
hl httei k„ e gemeenten zeer ernstig in
4ii.eriii„ "len bÜ handhaving van deze
'niti L Ir» i :i
hisn'slcr d tweede termijn voegde de
J. arde hi^ daad bij het woord en ver-
i Dit artM'ck hereid art. 2 te schrap-
ger^hhari in beoogt een blokkering tot
de k elteka va" de geiden. die in de
step.'hstin en vloeien als gevolg van
trr.f.in«sbpAv"hogingcn, die i.v.m, de be-
iopi hier t- kl.ng zÜn ingevoerd. Het be-
h| h v00r niiljoen voor 1957 en 7 mil-
'e eridp ®h8. De regering achtte deze
ltaV°°rknp. aanvankelük noodzakelijk om
gejj'ie zourt"' dat de gemeenten dit ex-
bp °'iveep,t n gebruiken voor een niet-
Schran 1 °Pv°ering van de uitgaven.
(O,dat ng van dit artikel betekent
Se^'ddem-6,?6 bedragen de gemeenten nu
dp °'gett v ter beschikking komen. De
io-ghhipp a" de bestedingsbeperking voor
Ven»,- n zÜn hiermede met 12 mil-
Ook inderd.
'n de Eerste Kamer was gisteren
v..
:v;v< .iv&iSM&t
>0n
Harald van Noorwegen
tj 'h« Vo, aa9 zijn 21ste verjaardag. De
tj hiiijt Tn°menteel een cursus aan
k okademie en hij hoopt in
Covert zomer zijn opleiding te
^0®6271f7.inon nle lniiortnnt imn r\o
bij de behandeling van de begroting van
Binnenlandse Zaken geklaagd, dat de ge
meenten bij de verdeling der lasten van
de bestedingsbeperking onevenredig zwaar
zijn belast. De regering is door deze con
cessie gelukkig enigermate tegemoet ge
komen aan de moeilijke financiële si
tuatie. waarin de gemeenten door de be
stedingsbeperking zijn geraakt.
Na deze wetsontwerpen heeft de Twee
de Kamer zich vanmiddag nog bezig ge
houden met het ontwerp algemene wet
rijksbelastingen. In dit regeringsvoorstel
worden regelen, welke aan een aanral
rijksbelastingen gemeen zijn, samengevat
ter vereenvoudiging van de wetgeving te
dezer zake. In het algemeen achtte de
Kamer dit ontwerp een belangrijke ver
betering en een belangrijk stuk werk. niet
alleen als afsluiting van een periode,
maar vooral als begin van de codificatie
van ons belastingrecht. Nochtans waren
er wel verschillende vragen en bedenkin
gen.
Dr. Lucas (KVP) vond het moeilijk het
formele recht vast te leggen zolang het
materiële recht nog niet bekend is. Ware
het niet beter om één algemene wet in
zake Rijksbelastingen te maken voor het
formele (in het huidige ontwerp neerge
legd) en het materiële recht, zo vroeg hij
zich af.
De heer Van de Wetering zag in het
regeringsvoorstel nog leemten en op be
paalde punten moest hij de minister een
onvoldoende geven voor zijn werkstuk.
Hij noemde in verband hiermede o.a. de
bepaling over de riohtige heffing in hoofd
stuk 6. Deze bepaling zet de deur open
voor een afschuwelijke fiscale willekeur,
die In een rechtsstaat niet te dulden valt.
Over de geheimhoudingsplicht, zoals ge
regeld in het ontwerp, werden door ver
schillende sprekers ook enige opmerkin
gen gemaakt. Het bankgeheim, zo betoog
de de heer Van Leeuwen (VVD) dient be
perkt te blijven tot de boekhouding en
de fiscus mag niet gebruik maken van
vertrouwelijke aantekeningen van ban
kier of accountant.
De heer Peschar (PvdA), ingaande op
het beroepsgeheim vroeg de bewindsman,
of de belastinginspectie in het raam van
haar onderzoek naar de belastingplicht
van een medicus Inzage kan vragen van
de administratie betreffende de patiën
ten. De PvdA-woordvoerder zou dit niet
wenselijk vinden. Ook wilde hij weten, of
het juist is, dat de belastinginspectie na
men en adressen van de patiënten van
een arts kan eisen. Zo ja, kan dan duide
lijk worden gemaakt, waarom de inspectie
over deze namen dient te beschikken.
De heer Versteeg (AR) onderwierp ver
schillende artikelen aan een juridische
analyse en stelde hierbij enige wijzigin
gen voor.
Na de woordvoerders der verschillende
fracties nam minister Hofstra nog even
het woord. Volgende week dinsdag zal
hij zijn rede voortzetten.
AD INT.
tj- 3aa'
erj eeindigen als luitenant van de
n„_?' Ter gelegenheid van zijn
-Tri *- w
1"esido9 V>erd deze foto gemaakt op
&arn$^ van de Noorse Konink-
- ndie „Skaugum", enkele kilo-
ers ten westen van Oslo.
Van voorbereiding der vie-
'sraaii tienjarige bestaan van de
Nv» 1 te lande, heeft het initia
'Irt lc idfiuc, neen ut-»
JttM^lann en 'ot het stichten van „een
\l"9g ds woud in Israël". Het is de be-
?4h!f'and a' d" a's geschenk van het
'hiÜel>G<]pSe Vo"t aan Israël zal worden
V*' besl1 ter gelegenheid van het tien-
Hl 's „Aan van deze staat. Voor dit
H.H in 21"1 "esiemd in het Adoellam-
ijitiiHlen, J? onmiddellijke nabijheid van
H ,va»i e organisatie van de aanbie-
hifioda J, geschenk ligt in handen van
H torL ationaal Fonds.
Is ri eel Werkt in ongeveer zestig lan-
?<V Hrh\Van zÜn belangrijkste taken
H9 b0rn ebossing van Israël geworden.
Hp-o OchJ1 Wor<3en individueel geplant.
Sen -Volk Piant deze bijv. bij ver-
en afscheidsplechtig-
H lijkp an echter ook door een ge-
'hiP-actie een geheel woud plan-
i'tipi biii, n een naam verbinden. Zo
het Einsteinwoud, het Was-
Hj.u1?' het woud der martelaren,
S's WB°renis van het Hitler-regime
V«le ?sthuTterweel-woud, dat is geplant
hulde aan de redder van
se levens.
Vrijwel algemeen voelde men. blijkens
het voorlopige verslag der Eerste Kamer
over de begroting 1958 van het ministerie
van Landbouw behoefte uiting ie geven
aan de waardering voor de toewijding en
bekwaamheid, waarmee minister Mans-
holt gedurende ongeveer 121/» jaar zijn
functie had vervuld. De nieuw opgetreden
minister trad men met vertrouwen en wel
willendheid tegemoet.
Wel waren vele leden voornemens zo
nodig een kritisch geluid te doen horen ter
zake van de te verwachten wetsvoorstel
len. gezien de omstandigheid dat de hui
dige bewindsman (dr. Vondeling) de afge
lopen jaren vele uitlatingen had gedaan,
waarmee zij het principieel niet eens kon
den zijn. In het bijzonder werd hierbij ge
dacht aan zodanige uitlatingen ter zake
van de te voren grond- en pachtpolitiek
en van de eventueel te nemen structuur
maatregelen en dergelijke.
Naar het inzicht van sommige leden
moest er de nadruk op worden gelegd,
dat het resultaat van de arbeid van de
minister vooral zal afhangen van de
kracht, welke hij zal kunnen opbrengen
om in het kader van het totale regerings
beleid de mogelijkheden te scheppen voor
een goede landbouwpolitiek.
Vele leden verklaarden het op prijs te
zullen stellen, zo de bewindsman in zijn
memorie van antwoord een uiteenzetting
zou geven van de grote lijnen van het
landbouwbeleid, dat hij in de komende
jaren noodzakelijk acht.
Sommige leden waren van oordeel, dat
de naoorlogse regeringen langs de weg
van de „koude socialisatie" de z.g. „war
me socialisatie" hebben voorbereid. Zij
stelden thans minister Vondeling de vraag,
of hij he tvoornemen heeft de financiële
onafhankelijkheid van de landbouwbedrij
ven na te streven,dan wel dat hij het fi
nancieel onafhankelijk worden van de boe
renstand als eerste resultaat beschouwt
van een beleid, gericht op de socialisatie
der agrarische bedrijven.
Het is reeds enkele jaren uiterst moei
lijk de boer een redelijk bestaan te doen
toekomen, zo merkten vele andere leden
op. Zij stelden er daarom prijs op de mi
nister de vraag voor te leggen of hij het
bestaande landbouwkredietwezen in staat
acht te voldoen aan de steeds groter wor
dende kredietbehoefte, of dat z.i. verdere
kredietfaciliteiten noodzakelijk zijn.
Sommige leden zouden het op prijs stel
len te vernemen, of naar het oordeel van
de bewindsman onze landbouw in de Euro-
markt zijn huidige structuur en in het
bijzonder zijn intensieve bedrijfsvoering
zal kunnen behouden, dan wel. dat een
spreiding van onz^ agrarische bevolking
over het minder dicht bevolkte gebied van
sommige overige verdragspartners waar
schijnlijk moet worden geacht.
Vele leden hadden er met instemming
van kennis genomen, dat minister Mans-
holt zich in de memorie van antwoord aan
de Tweede Kamer bereid had verklaard
opnieuw overleg te plegen met zijn ambt
genoot van Financiën over de vraag, of
niet in de techniek van belastingheffing
rekening kan worden gehouden met de
wisselvalligheden in de oogsten. Zij vroe
gen daarom de minister of hij reeds na
dere mededelingen kan doen omtrent dit
overleg.
Sommige leden maakten zich enigszins
ongerust over de groeiende invloed van de
consumenten op de prijspolitiek in het al
gemeen en speciaal op die met betrekking
tot de landbouw. Nu onze georganiseerde
arbeiders de grootste politieke macht in
ons huidige staatsbestel zijn gaan vormen,
dienen dezen, aldus deze leden, ervoor te
waken, dat zij nier met gebruikmaking
van hun invloed overgaan tot een uitbui
ting van ons agrarische bedrijfsleven en
van het landbouwende deel van ons volk.
Verscheidene leden bleven he-t als in ho
ge mate onjuist beschouwen, dat van de
vastgestelde melkprijs voorlopig 1 cent per
liter zal worden ingehouden. Zij aan
vaardden te dezen niet als argument, dat
de positie van 's rijks schatkist de uitbe
taling niet zou gedogen.
55
Gedurende de boekenweek van 1 tot 8
maart a.s. zullen de katholieke boekhan
delaren weer meewerken aan een actie,
die het Centrum Lectuurvoorziening voor
de missie dit jaar voor de derde keer in
successie organiseert.
Door het etaleren van enkele boeken,
voorzien van een gele insteekkaart zal
men katholiek Nederland wederom atten
deren op de lectuurnood onder de Neder
landse missionarissen. Het motto op deze
insteekkaarten luidt: „Stuur dit boek naar
een missionaris".
De boeken die voor dit doel worden
gekocht zullen, voorzien van naam en
adres van de schenker, worden gezonden
naar het grootseminarie Rijsenburg. Van-
daaruit en tevens van de grootseminaries
Haaren, Hoeven, Roermond en Warmond
uit worden de boeken verdeeld over de
Nederlandse missionarissen.
Verleden jaar werden er voor 3.000,—
boeken gekocht. Dat is voor ca. l.OOO
meer dan het jaar daarvoor. Toch zal
dit resultaat nog vertienvoudigd moeten
worden om in zekere mate. in de behoefte
te kunnen voorzien.
Een dood nerveuze regisseur Gijs Stap-
pershoef heeft gisteravond inplaats van
Piet te Nuyl jr., die met zijn been in het
gips te bed lag. via de televisie bekend
gemaakt, welk liedje Nederland zal ver
tegenwoordigen bij de internationale
finale van het Eurovisie Song Festival 1958
op woensdag 12 maart a-S-
Op de elf liedjes, die onlangs via tele
visie en radio werden uitgezonden, waren
20.000 stemmen uitgebracht. De eerste
plaats met 8148 stemmen kreeg „Heel de
wereld", gezongen door Corrie Brokken,
op tekst en muziek van Benny Vreden.
De tweede plaats met 4036 stemmen ver
wierf „Weet je" met tekst van Truusje
Koopmans en muziek van Guus Jansen,
terwijl „Stewardess" op muziek van Cor
Lemaire en met tekst van Wim lbo met
3733 stemmen op de derde plaats kwam.
Binnenkort is een mutatie te verwach
ten in de leiding van ons gezantschap te
Boedapest. De heer F.W. Craandijk die
daar Nederlands gezant is. zal begin
maart naar Nederland terugkeren.
De Belgische senaat heeft gisteren met
150 stemmen voor en één onthouding een
motie over het Deltaplan aangenomen,
waarin de regering wordt verzocht er
voor te zorgen, dat België niet voor een
voldongen feit wordt gesteld en dat geen
enkel werk van het Deltaplan, dat de ge
wettigde rechten of belangen van het
land zou kunnen schaden, wordt uitge
voerd, voordat „in een geest van ruim
begrip voor het verlangen naar veilig
heid van onze Nederlandse vrienden en
buren" een overeenkomst tot stand is
gekomen omtrent de voorzieningen, die
moeten worden getroffen ter bescher
ming van Belgische belangen.
In de motie wordt geconstateerd, dat de
uitvoering van de werken van het Delta
plan, waartoe de Nederlandse regering
op eenzijdige wijze heeft besloten, de
Belgische rechten en belangen ernstig in
gevaar kan brengen.
De motie was ingediend door de heren
Struye, Rolin en Coulönvaux na de in
terpellaties van de heren De Baeck en
De Smet. De ene onthouding is te wijten
aan een vergissing van een van de leden
van de senaat.
niet gemist kunnen worden. Over de in
dustriële concentratie in Zuid-Holland
sprak hij zich optimistischer uit. Zij is
naar zijn oordeel niet alleen onvermij
delijk, maar ook voor de ontwikkeling
van de nationale welvaart zeer gewenst.
De gedeputeerde A. C. A. Deerenberg,
die de landbouwnota besprak, deelde mee.
dat veertien pachters van het eiland
Rozenburg bij voorrang in de Noord-
Oost-Polder zullen worden geplaatst.
(Van onze correspondent)
Door onvoorzichtigheid van een kachel
pijp geraakte woensdagavond het plafond
van een woning aan de Nij rees weg te Al
melo in brand. Weinige ogenblikken la
ter stond het houten huis. dat door de
familie K. werd be wond, in lichter laaie.
Mevr. K. wist haar zoontje tijdig in vei
ligheid te brengen. Verder was er nie
mand thuis. De brandweer kon weinig
uitrichten. Enkele uren na het begin van
de brand stond alleen de haard in de ka
mer nog overeind. Van het huis was
slechts een puinhoop over gebleven.
Een geldkistje met bankbiljetten en een
busje met geldstukken werden onbescha-
1 van öIiel!Le M?,as0f^n^mfrrpcprdigd to de smeulende resten terug ge-
bied en van „De Beer" als natuurreser- vc^en
De gedeputeerde mevrouw mr. Chr.
A. de Ruyter-De Zeeuw heeft gisteren in
de tweede gewone zitting van de Staten
van Zuid-Holland het werkschema van
Ged. Staten voor het komende jaar ont
vouwd.
In 1958 hoopt men gereed te komen
met het streekplan-Westland. Wellicht
zullen ook die voor de Brielse Maas en
het eiland IJsselmonde kunnen worden
voltooid. Voor 1959 staan de streekplan
nen Bouwstreek en Voorne-Putten op het
programma. In afwachting van de beslis
sing inzake een nieuwe stad voor de
Haagse agglomeratie kan met een streek
plan voor de driehoek Rotterdam-Gouda-
Den Haag nog geen aanvang worden ge
maakt.
Spreekster zei in antwoord op vele vra
gen, dat slechts dan de ontwikkeling van
het Zuidhollandse zeehavengebied aan de
uitvoering der Deltawerken zal worden ge
koppeld, indien dit strikt noodzakelijk is.
Inzake de vestiging van een hoogoven-
bedrijf is nog geen beslissing genomen.
Indien het onvermijdelijk zou zijn dit op
Rozenburg te vestigen, dan zal het pro
vinciaal bestuur zich daar niet tegen
verzetten, maar „wij staan bij dit Idee
beslist niet te jubelen".
Verder waarschuwde mevrouw De Ruy-
ter tegen pessimisme wat betreft de toe
komst van de Brielse Maas als recreatiege-
vaat. Voorlopig wordt alleen het noorde
lijke deel van dit reservaat bebouwd.
„De Beer" is dus nog lang niet gescho
ten.
De gedeputeerde mr. H. van Riel zei,
dat Amerikaanse investeringen voor de
nieuwe industrieën in het zeehavengebied
De bisschop van Rotterdam, mgr. M. A
Jansen, zal woensdag 26 februari geen
audiëntie verlenen.
En mèt U, heeft MARGRIET zich afgevraagd hoe het toch komt, dat
je tegenwoordig geen blad meer kunt openslaan of je komt Romy
Schneider tegen. Wat is de achtergrond van het enorme succes van
dit jonge meisje? Niemand beter dan onze MARGRIET-reporter Robert
Seeger kan U daarover inlichten. Hij is de man, die van ouds een
intieme vriend is van de familie Schneider; hij is de man op wiens
knie de kleine Romy eens paardje heeft gereden
Het-is MARGRIET een groot genoegen U de échte, de ware Romy
Schneider te mogen voorstellen met al de ontwapenende charme van
haar jeugd. Een jeugd, die zoveel weerklank vindt in MARGRIET, want:
MARGRIET zélf is nog zo héérlijk jong, zo écht een blad van deze tijd.
Van 1 Maart af brengt MARGRIET U een serie artikelen over Romy
Schneider, rijk geïllustreerd met een aantal exclusieve en particuliere
foto's van het berenvachtje af tot Keizerin Sissi toe.
Vèr over het half miljoen abonné's zullen straks genieten
van deze uitzonderlijke reportage. Zij zullen de foto's van Romy
uitknippen en bewaren en begrijpen dat alléén
MARGRIET zóveel kan bieden want MARGRIET
is verreweg het gróótste
blad van Nederland!
Leest U MARGRIET nog
niet en wilt U toch alles
over Romy Scheider we
ten, schrijf dan vandaag
nog een briefkaart aan
MARGRIET, Huidekoper-
straat 20, Amsterdam en
U BEHOEFT GEEN AF-
«Hf)
ïl%!!.leihth.UI'aaf Adolf van Zweden heeft
Hp hg chter prinses Margaretha toe-
V WUURiW-WwM. a»~~.
r»: /1 Home, aldus heeft „Afton-
^°hin Douglas-Home. neef van
fcr -
?'stercn ge'meld. In Stockholm
m
l>1'*41tï'e>'Iov'iten vo,*?ens welke binnenkort
j. "g bekend zal worden ge-
hof heeft gisteravond in
t,6 !Si0l,Sla„ bekendgemaakt, dat Ro-
in het begin van maart
hh6;.m Wordt verwacht, bij welke
FhÜ prinses Margaretha zal
werd evenwel niet van een
S h op, ePt. Hij zou Stockholm be
elt5 Zw aen studie te maken van de
SftVr,"] e drukkerij-uitgeverij Es-
1? tb?rhi0[,"Aftonbladet" heeft de Zweed-
nder, tijdens zijn verblijf
Ak 'ii Eii,v(0ensdag het huwelijk met
Douv! h besproken.
^as"Home. nu 26 jaar, heeft
b ti?rietha' officieel naar prinses
0®itJ °ordo„,nd gedongen, maar toen-
hls n; de het Zweedse hof dat zijn
ihanist in een hotel hem oa-
volgende in staat stelde de 23-jarige prin
ses te onderhouden. Maar inmiddels is
Douglas-Home directeur van een maat
schappij geworden en daarmee zou de
tegenkanting zijn verdwenen.
Prinses Margaretha heeft in 1952 op een
school in Beaconsfield Engels gestudeer.d
In 1956 reisde zij opnieuw uit Zweden
naar Engeland om in Londen „haar En
gels op te halen".
Op dinsdag 25 februari vertrekt voor de
68ste maal een Raptim-vliegtuig naar
Afrika. Het toestel, met aan boord 24
missionarissen, vliegt via Marseille, Rome
en landingsplaatsen in Afrika naar ge
bieden rond de grote meren.
Onder de passagiers bevinden zich voorts
de drie kajotters, die door de K.A.J. en
het K.A.R.Ó.S.I. naar Tanganyika worden
gezonden. Het zijn: Arie Danenberg en
Plet Schotte uit Bergen en Nico Oostveen
uit Wberden.
De twee oude herenhuizen naast het
Anne Frankhuis aan de Prinsengracht te
Amsterdam zullen de eerste maanden
nog niet worden afgebroken. De sloper,
die vorige week in deze huizen al enkele
voorbereidingen voor de a.s. sloning wil
de treffen, heeft woensdag officieel van de
gemeente vernomen, dat riin vergunning
nog niet zal worden verleend.
De N. V. Maatschappij van Onroeren
de Goederen „Texel", die de panden In
eigendom heeft, heeft toegezegd in ieder
geval de afbraak te zullen uitstellen tot
dat de makers van de Anne Frank-film
met hun opnamen gereed zijn.
Kleurenfotografen, schilders, etsers, te
kenaars. drukkers, lay out-men. cliché-
makers, zij kunnen op het ogenblik hun
hart ophalen in zaal 7 van het Groothan
delsgebouw te Rotterdam, waar de pa
pierhandel G. H. Buhrmann zil«i jaarlijk
se kalendertentoonstelline heeft geopend.
Zaterdag om 5 uur wordt ze gesloten.
De ongeveer 450 kalenders die hier bij
een zijn vormen prachtige stof ter onder
linge vergelijking. Wat het formaat be
treft lopen ze uiteen van een halve muur
hoogte tot een oppervlakte van slechts en
kele vierkante centimeters. Men vindt er
de eenvoudige kantoor-kalender en de
fraai in kleurendruk uitgevoerde, die een
sieraad voor de wand bedoeld te zijn.
Eén kalender is er, die wij volmaakt
mogen noemen. Volmaakt in alle opzich
ten. dat is de Singen-kalender van de ge
lijknamige Duitse metaalpletterij. Die ka
lender is een zeer kostbaar stuk werk.
Enkele vellen bestaan uit een geplet
blad aluminium, maar alle vellen dragen
een kleuren-voorstelling. gedrukt op een
zilverkleurige ondergrond. Het effect van
een volmaakte kleurendruk op zilver is
wonderbaarlijk. Wanneer men de „onder
water-foto's" bekijkt, is het, als staat
men voor de wand van een gFoot aqua
rium. De diepte van de beelden is bedrieg
lijk echt. Een kalender als deze vormt
een blijvend waardevol bezit, hij is een
technisch en artistiek wonder.
Binnenkort is de benoeming te ver
wachten van mr. J. C. van Beusekom,
ambassadeur te Caracas (Venezuela)
tot Nederlands ambassadeur te Buenos
Aires.
„Het leven schept vaak situaties, die nogal drakerig zijn", zegt Andrea
Domburg tot Ko van Dijk in de film „Jenny". Maar deze waarheid als
een wolkenkrabber mag daarom nog niet als verontschuldiging worden
aangevoerd voor het drakerige verhaal, dat in deze eerste Nederlandse
kleurenfilm wordt verteld door regisseur Willy van Hemert. Want het is
de taak van een auteur om het leven te ontleden en het daarna weer samen
te voegen, belangwekkender, zinvoller en om zo te zeggen reëler dan
voorheen het geval was, zoals het ook de taak van een filmregisseur is,
een beeldbeweging, een beeldritme te creëren, dat gijn belichte stroken
celluloid tot bezieling brengt en bij de toeschouwer de door hem gewenste
emoties wekt.
Waarmee dan tevens, al zijn er enkele duidelijk te onderkennen winst,
punten gemaakt, de beide tekortkomingen zijn aangeduid, die oorzaak zijn
dat deze nieuwe Nederlandse speelfilm wederom een teleurstelling is
geworden: gebrek aan dramatische inhoud en volkomen gemis aan filmtaal.
male vertoningsduur. Dat hun dit slechts
ten dele is gelukt en dat zij daarom in
arrenmoede een reeks volkomen los van
elkaar staande scènes hebben bedacht
om de film toch maar zo aantrekkelijk
mogelijk te maken voor een zo groot mo
gelijk publiek, zal evenmin iemand ver
wonderen. In die scènes zijn trouw alle
elementen verwerkt, die volgens de bij
het commerciële filmbedrijf geldende op
vattingen ln de smaak vallen van „de
massa"aankomst per vliegtuig (lucht
vaartelement), tocht door de Amsterdam
se grachten (toeristisch element), kijkje
in het kleedlokaal van de meisjesstuden
ten, die de botenbaas Bart v. d. Linden
nat spuiten (erotisch-komisch element),
bezoek aan een Amsterdamse nachtclub,
waar Corrie Brokken zingt (populair-
muzikaai element) en een roeiwedstrijd
tussen twee dames-achten (sportief ele
ment), terwijl de liefdesa ïoeilijkheden
tussen Ellen van Hemert en Maxim Ha
mel het dramatische en romantische ele
ment vertegenwoordigen.
Jenny heeft zich door de dokter (Kees
Brusse) laten onderzoeken.
HET verhaal, in zoverre er in deze
film van een verhaal kan worden
gesproken, is met een paar woor
den te vertellen Ed van Rijn (Maxim
Hamel), een jonge kunsthandelaar, keert
per vliegtuig van een veiling in het bui
tenland terug naar Amsterdam en ver
neemt van zijn vriendinnetje (Ellen van
Hemert), studente in de kunstgeschiede
nis en tevens „slag" van de dames-acht
ener studenten-roeivereniging, dat zij een
baby verwacht. De weinig wilskrachtige
jongeman, die zijn vrijheid bedreigd ziet,
toont zich allesbehalve met deze mede
deling ingenomen, wat leidt tot een
breuk, welke na een massale en luid
ruchtige interventie van Jenny's roeige-
noten in het volle Schiphol-restaurant
wordt hersteld, als Ed gekleed te water
springt om zijn toekomstige vrouw ge
luk te wensen met een zwaar bevochtoei
zege op de Bosbaan.
Geen wonder dat regisseur v. Hemert
de assistentie van Fischrr en Textor
heeft nodig gehad om uit dit schamele
gegeven toch nog een draaiboek samen
te stellen voor een speelfilm van nor-
HAD Willy van Hemert, die zich heeft
doen kennen en waarderen als een
verdienstelijk televisie-regisseur en
die daaraan in hoofdzaak deze film
opdracht heeft te danken, het op zich
weinig oorspronkelijke en belangwekken
de verhaal in een boeien.'a beeldtaal we
ten te vertellen, dan was het hem zonder
twijfel ook gelukt, al die heterogene ele
menten er op zodanige wijze in op te ne
men, dat zij logischerwijze uit de loop
der gebeurtenissen leken oort te vloeien.
Maar zijn al te statische camera, zijn
stroeve, soms slecht berekende overgan
gen, die in enkele gevallen zelf- een aan
leiding geven tot onbedoelde hilariteit,
kortom het volkomen gemis aan bezie
lende beeldbeweging is oorzaak, dat zijn
werk uiteenvalt in een reeks los van
elkaar staande scènes, een verzameling
bewegende kleurenfoto's, waarnaar de
toeschouwer met meer of minder belang
stelling kijkt zonder zich emotioneel be
trokken te voelen bij het filmgebeuren.
Zelfs de roeiwedstrijd op de Bosbaan,
een sportief evenement, dat de eerste de
beste Amerikaanse regisseur, die volgens
een vast schema tewerk gaat, spannend
weet te verfilmen, laat hem onberoerd.
Deze onmacht van Willy van Hemert
om zich op welsprekende en boeiende
wijze van de fihfitaal te bedienen, be
vestigt weer eeog temeer, welk een he
melsbreed en zelfs essentieel verschil er
bestaat tussen de televisie als technisch-
reproducerend medium en de film als
zelfstandige kunstvorm. Zijn televisie
successen heeft Van Hemert te danken
aan de vaardige, artistieke er. suggestieve
wijze, waarop hij een toneelstuk of TV-
spel met een op zich waardevolle of
boeiende inhoud, de door hem geïnstru
eerde en geleide acteurs en de sfeervolle
decors met zijn camera's weet te obser
veren. Maar hier moest hii met camera
en montage, welk laatste en meest be
langrijke filmmiddel hij aan Lien d'Dli-
veira heeft overgelaten, de beelden een
eigen taal laten spreken en daarin schoot
hij tekort, al valt het in de gegeven om
standigheden moeilijk uit te maken, in
hoeverre de belangen, die een rol spelen
bij een co-produktie Van Hemerts op
drachtgevers waren de Nederlandse Stan
daardfilms Productie Mij., N.V. en de
Duitse Bittins Film Produktion K.G.
hem in zijn vrijheid van artistiek han
delen hebben beknot en in hoeverre het
gebruik van de kleur hem parten heeft
gespeeld.
DE vermelding van de kleur, waar
voor in deze produktie gebruik werd
gemaakt van Agfacolor, doet de
vraag rijzen, of het van artistiek stand
punt bezien wei verstandig is gewevst
van de producenten om een debuterende
regisseur al direct te confronteren met
een hem geheel onbekend probleem, dat
zelfs de grootste en meest ervaren films
nog niet tot hun volle tevredenheid heb
ben weten op te lossen. Een vraag, die
temeer klemt, omdat vroegere produk-
ties, die met medewerking van een ge
heel uit Nederlanders bestaande staf tot
stand kwamen, hebben bewezen, dat men
hier te lande op het gebied van de speel
film in zwart-wit nog vrijwel alles te
leren heeft.
In artistiek opzicht het gaat hier
niet zozeer om de zuiver technische
kwestie van de natuurlijke kleur als wel
om de psychologlsch-dramatisch verant
woorde toepassing van de kleur hoeft
men echter niet bevreesd te zijn, dat een
onjuiste toepassing van de kleur afbreuk
heeft gedaan aan de filmische vormge
ving, omdat deze ten enenmale ontbreekt.
En commercieel gezien, kan zelfs van
een zekere winst worden gesproken, om
dat het kijken naar fraai gekleurde
plaatjes van Amsterdam bij dag en nacht
aantrekkelijker is dan 't zien van zwart
wit foto's.
MET de aanvoering van deze vele en
zwaar wegende bezwaren wil in
tussen nog helemaal niet zijn ge
zegd, dat er in „Jenny" niets te waar
deren zou vallen en dat haar regisseur
geen tweede kans verdient.
Voor degenen, die in de film hoge ar
tistieke maatstaven aanleggen met be
trekking tot de filmvorm, valt er weinig
opwindends te beleven. Daartegenover
staan echter, zoals gezer winstpunten,
die vooral belangrijk kunnen zijn voor
de verdere ontwikkeling van de Neder
landse filmproduktie. Allereerst is daar
de geslaagde poging om zich los te ma
ken van traditionele grappen en grollen,
waarvan het succes bij voorbaat verze
kerd lijkt. Van veel groter belang is
evenwel,' dat Willy van Hemert er in is
geslaagd om zelfs een ras-toneelspeler
als Ko van Dijk op het witte doek tot
een aannemelijke figuur te maken en dat
hij in zijn dochter Ellen een persoonlijk
heid heeft gevonden, die de blik van de
camera tijdens een liefdesscène en een
langdurige uitbarsting van droefheid kan
doorstaan zonder dat de toeschouwer
zich geïrriteerd of geamuseerd gaat voe
len. De houterigheid uit vele vroegere
films, zelfs van de hoofdrolspelers, is ge
heel en de irritante radio-toneelintonatie
goeddeels verdwenen, hoewel een juiste
beoordeling van het geluid, dat niet al
tijd synchroon met het beeld was, niet
mogelijk is, omdat de versterkingsinstal-
latie tijdens de voorstelling, die we bij
woonden, tijdens het begin van de film
kennelijk te hoog was opgevoerd.
Deze winstpunten, hoe bescheiden ove
rigens ook, moeten naar onze mening
voldoende reden zijl) om de makers van
„Jenny" een kans te geven er is spra
ke van, dat Willy van Hemert belast zal
worden met de regie van een „thriller"
van de thans gemaakte fouten en te
kortkomingen te leren. Het Nederlandse
publiek kan die kans vergroten door van
hun werk kennis te nemen en zelf winst
en verlies van deze film tegen elkaar af
te wegen. F.
Maxim Hamel als de jonge kunsthandelaar Ed van Rijn en Ellen van Hemert
in de titelrol van „Jenny", de eerste Nederlandse speelfilm in kleuren.
