Belangrijke uitbreiding van
Philips in gebruik genomen
i
Minister Zijlstra: „Hopelijk een
lente-symptoom"
Volgende week begint Woning-
tiendaagse in ons land
Verhouding K.L.M.-directie en
vliegers verscherpt
„SAYONARA" van Joshua Logan
FILMS
PARTIJ
ffiontki
n
Nieuwe loten aan een oude stam
Gemengd huwelijk
deze week
afgewezen
Woud van kolommen
Film over de verbroedering van
Amerikanen en Japanners
VRIJDAG 14 MAART 1958
PAGINA 3
Winterse kilte
Overgangsperiode
Grootste van Europa
Koningin bezoekt door
werkloosheid getroffen
gemeenten
Postzak gestolen op
Schiphol
De AKU-brand
TOCH NOG SCHADE VAN
EEN TON
Ruimte en fleur in t interieur
Salariskwestie niet het enige probleem
Ministerieel advies
Meer KLM-diensten op
Sydney
Onderhandelingen verlopen
moeizaam
Sterke stijging in
West-Duitsland
Kleur en authenticiteit
Bonjour Tristesse"
Studie van de „behoefte,>
Nederlandse autodieven
in België veroordeeld
Sneeuw vertraagde
luchtverkeer
Water in Indonesische
wijn
bloemencorso aalsmeer
Dit jaar historische motieven
AUDIËNTIES
Weg keelpijn
Nederlanders maakten
bombardemnt op
Boekittinggi mee
Nu weer in het vaderland
Lenteboden laten op
zich wachten
7i'.
Vdens een bezoek, aan de N.V. Philips Gloeilampenfabrieken te Eindhoven heeft de minister van Economische Zaken, prof.
J. Zijlstra, donderdag een nieuw ontwikkelingscentrum voor glasprodukten en een nieuive fabriekshal van de machine-
'fbriek geopend. Deze foto laat zienhoe de minister (derde van rechts) tijdens een rondgang door de proeffabriek belang.
tellend keek naar een employé die bezig was een beeldbuis voor een televisietoestel te vervaardigen uit gloeiend glas.
(Van onze verslaggever)
EINDHOVEN, donderdag.
JVVEE BELANGRIJKE UITBREIDINGEN van het Philips gebouwen complex
Eindhoven brachten de minister van Economische Zaken, prof. dr. J. Zijlstra,
pe vandaag, op de officiële „doopdag" als peetoom van deze nieuwe gebouwen
^ngeerde, ertoe te gewagen van „nieuwe loten aan een oude stam". Er lagen
s'echts enkele uren tussen de tijdstippen, waarop de uitbotting van beide loten
Officieel werd: in de ochtenduren knipte de bewindsman het lint door van het
Jheuwe, ultra-moderne glaslaboratorium en 's middags om drie uur ontsloot
~}<1 de deur van de nieuwe Philips Machinefabriek, het langste gebouw, dat na
oorlog door Philips werd gebouwd. Overal op de Philips-terreinen wapper
en vlaggen op deze belangrijke dag. Nieuwe loten waren plechtig aan de
?hde stam toegevoegd. En de peetoom-minister wenste intussen, dat dit voor-
Jaarsverschjjnsel óók een lente-symptoom zou betekenen voor onze nogal kille
nationale economie.
nieuwe machinefabriek beslaatr ,on-
«eveer 20.000 vierkante meter bedrijfs-
Uirnte e<n kan bijna 700 man met machi
na) - -
270
onderdak verlenen. Het gebouw is
meter lang en 67,5 meter breed. On-
de fabriek bevindt zich een kelder
kaste van ongeveer 10.000 vierkante me-
?e vloer in de machinehal rust op een
g °bd van kolommen: hierdoor is het mo-
ki de machines direct op de (met hou-
j?1 strookjes bedekte) vloer geheel tril-
ogsvrij op te stellen.
E>ank zij het z.g. „shed-dak" ontvangt
?.e enorme ruimte uitsluitend noorder-
"cht. Bij de fabricage van metalen
Wodukten, waarbij het vaak aankomt
nauwkeurigheden van duizendste
'billimeters, is direct zonlicht namelijk
°bgewenst.
een inleidend woord door ir. F. Phi-
ys die memoreerde, hoe deze machinefa-
JHa k is gegroeid uit reparatiewerk-
lwats voor (door andere bedrijven gefa-
Sjr10eerde) machines, hield minister Zijl-
t a een korte toespraak, waarin hii zei
o^L^open, <jat lentesymptoom in de
v «erneming Philips symbool mag zijn
V'a wijken van de, wat winterse kilte,
h„,a,rmede wij in onze nationale economie
üoen te
Md
kampen.
verkeren thans in een situatie",
as de minister, „waarin de afzet op
binnenlandse markt minder gemakke-
t gaat. Een dergelijke adempauze in de
^..Jjomische ontwikkeling is haast onver-
du, Ük en ZÜ 's» wanneer zfl niet te lang
Hgjy, ook niet zo ongezond, omdat zjj sa-
e"d werkt na de overspanning in ons
^komische leven. Doch we moeten er
ft op bedacht zijn, dat d e bevolkings-
gt ons in dit opzicht zeer weinig respijt
g ft- De expansie moet doorgaan om een
sjtJst)ge structurele werkegelgenheids-
Mie te handhaven.
Dj?® minister ging ook in op de beteke-
van het vakmanschap in deze tijd van
l^Pfhatisering en mechanisering. Hij ge-
hlk® niet, dat de huidige arbeidende
te y® zich tot evenbeeld of ondergeschi'k-
®n zijn machine zou hebben gevormd.
yeleer moet men de klassieke
bgs band als een overgangsperiode
trouwen naar een veel vollediger me-
onplsering en automatisering, waarbij de
V^hoolde routine-arbeid verdwijnt en
hr^bSen moet worden door hoog en zeer
V6],® geschoolde arbeid, nodig voor het
hg aardigen en bedienen vap de moder-
tTii,?pParatuur. De automatisering in de
(list zin 'c^'es woord", zo meende de mi-
bei,?1'' „zal in sterke mate de routine-ar-
eljf®n daarmee de ongeschoolde arbeid
"meren."
p. deze toespraak verklaarde hii de
We fabriek voor geopend en maakte
het gezelschap genodigden, onder wie zich
o.m. de commissaris van de Koningin in
de provincie Noord Brabant, prof. dr.
J. E. de Quay, de burgemeester van
Eindhoven, mr. dr. Ch. van Rooy en di
rectieleden van Philips bevonden, een
rondgang door de grote hal.
Het nieuwe glaslaboratorium, dat in de
ochtenduren werd geopend, is het groot
ste in zijn soort in Europa. Met de inge
bruikstelling ervan is thans de kroon ge
zet op een ontwikkeling, waarover in 1916
de eerste vlam letterlijk en figuurlijk
werd ontstoken. Het laboratorium bestaat
uit een chemisch en analystisch gedeelte
een optische slijperij, een polijsterij, een
meet-technische afdeling, een fysische
afdeling en een tekenkamer. Daarnaast
bevinden zich in de proeffabriek een
smelt- en een warmtelaboratorium, de
technologische afdeling en de prototype
werkplaats, inwelke laatste machines
worden gemaakt, die in de tekenkamer
geconstrueerd zijn.
Gezien de veelheid van. laboratoria en de
uitgebreidheid van de werkzaamheden,
die daarin worden verricht, wordt de nieu
we aanwinst van de glasfabrieken „glas
ontwikkelingscentrum" genoemd. Men
houdt zich hier namelijk bezig met het
fundamentele, gerichte onderzoek van
glasbereiding en vormgeving, van de ver
werking van glazen onderdelen tot de eind-
produkten toe, van de gedragingen van
het glas en de produkten, alsook met de
routinemetingen en het daaruit voortko
mende technische onderzoek en de mecha
nische ontwikkeling. Deze laatste groep
omvat het ontwikkelen of verbeteren van
machines, onderdelen en ovens.
Door de nieuwe opzet zal het glasont
wikkelingscentrum, naar men verwacht,
een aanzienlijke bijdrage kunnen leveren
tot verruiming van de kennis van glas en
zijn gedragingen, de bereiding en vormge
ving ervan, alsmede aan de ontwikkeling
van nieuwe glassoorten.
H.M. de Koningin zal op dinsdag 18
maart a.s. een bezoek brengen aan enige
der in het bijzonder door de werkloosheid
getroffen gemeenten in de drie noorde
lijke provincies. Het ligt in het voornemen
van H.M. binnenkort ook aan de provincie
Noord-Brabant een dergelijk bezoek te
brengen.
De rijkspolitie op Schiphol stelt een on
derzoek in naar de dader van een dief
stal van een postzak. Deze is zaterdag
avond met de gewone lijnmachine van
Parijs naar Amsterdam gezonden. Per
soneel van de luchthaven heeft de zak la
ter leeg in een van de toiletten gevonden.
Brieven lagen er bij. Het personeel van
Schiphol heeft toen de rijkspolitie van de
vondst in kennis gesteld maar in het hui
dige stadium van het onderzoek kon men
geen nadere inlichtingen verstrekken.
(Van onze correspondent).
De brand, welke vorige week in de
nieuwbouw van de A.K.U. te Arnhem
heeft plaats gehad en waarbij ogenschijn
lijk geen grote schade werd aangericht,
blijkt achteraf toch nog een schade van
ongeveer een ton te hebben veroorzaakt.
De schade aan het gebouw beperkt zich
weliswaar tot het afspringen van het
beton van de bewapening, maar aan mate
riaal ging ongeveer voor honderdduizend
gulden verloren.
(Van onze Amsterdamse redactie)
Volgende week donderdag 20 maart be
gint in geheel Nederland de „Tiendaagse
voor de Woninginrichting"; voor de zesde
maal al. Behalve met vlaggen, affiches
en speciaal verzorgde etalages, zal ook
aan de voorlichting ruimschoots de aan
dacht worden geschonken. Naast kleine
individuele exposities worden grote ten
toonstellingen georganiseerd in Arnhem
(„De woning van heden", in Musis Sa
crum), in Amersfoort en in Nijmegen
(„Stijl en Sfeer"). In tal van plaatsen zo
als Leiden, Vlaardingen, Apeldoorn,
Amersfoort en Emmen worden forum
avonden over de woninginrichting gehou
den en in Zeist b.v. zullen niet minder
dan zes modelwoningen te bezichtigen
zijn. En dit alles onder de slagzin: „Breng
ruimte en fleur in uw interieur".
De Stichting Propaganda Woninginrich
ting heeft als inleiding op deze Tien
daagse en als een appèl op ons volk tot
meer bewuste interieurverzorging, don
derdag in het Amstelhotel in Amsterdam
„De situatie ten aanzien van de verhouding tussen de directie van de
KLM en de vliegers is in de afgelopen maanden van kwaad tot erger ge
worden. De oorzaak van deze toestand is niet alleen te wijten aan het nog
steeds niet opgeloste probleem van de salarissen".
Aldus een verklaring, die gisteravond werd afgelegd op een vergadering
van de leden van de vereniging van KLM.-vliegers en die van de KLM
International Pilots Association (IPA),
twee wapens in de strijd
In de verklaring heet het verder: De
vliegers zijn bevreesd, dat de directie van
de K.L.M. twee wapens in de strijd za!
brengen. In de eerste plaats denkt men
daarbij aan het gebruik van discriminatie
van vliegers. Elke piloot heeft een con
duitestaat, waarop ook de minder goede
punten uit zijn carrière worden opgete
kend. Deze zouden door de directie kun
nen worden gebruikt om vliegers uit het
korps te verwijderen.
In de afgelopen week zijn reeds drie
vliegers bij het gewestelijk arbeidsbureau
voor ontslag voorgedragen. Twee van hen
zijn zes jaar in dienst van de K.L.M. Zon
der op de merites van de aangevraagde
ontslagen terzake van vliegtechnische be
zwaren te willen ingaan, is het bestuur
van de püotenorganisatie het met de ge
volgde procedure niet eens en deze on
tevredenheid, in een resolutie neergelegd,
zal ter kennis van de directie worden ge
bracht
Een tweede wapen ziet men in het han
teren van rapporten der medische afde
ling van de K.L.M. Deze hebben niet al
leen betrekking op de fysieke toestand
van de vliegers, maar houden tevens een
beoordeling in van de mentale kwalitei
ten. Het bestuur is bevreesd, dat deze
rapporten niet onbevooroordeeld worden
samengesteld.
In een andere resolutie, met algemene
stemmen aangenomen, sprak men zijn
ernstig misnoegen uit over het uitblijven
van het advies van de minister van So
ciale Zaken in het salarisprobleem. Een
advies zou voor Kerstmis door de minis
ter worden uitgebracht. De piloten menen
na het uitkomen van het rapport, samen
gesteld door prof. Haccou en drs. Goppes,
een redelijke claim op een verbetering
can de salarissen te bezitten.
Van de zijde van het bestuur voegde
men hieraan nog toe, dat de vllegerorga-
nisatie nog een week wacht op het uit te
brengen ministeriële advies. De mogelijk
heid Is niet uitgesloten, dat na deze ter
mijn, aldus de verklaring, de vulkaan tot
een uitbarsting komt.
Het bestuur critiseerde tenslotte de be
zuinigingen door de directie in overwe
ging genomen om de daggelden der vlie
gers te verlagen en om een ander voor
beeld te noemen, de gebruikelijke warme
lunch voor het begin van intercontinentale
vluchten te vervangen door een brood
maaltijd.
Van directiezijde verklaarde men In ver
band met deze vergadering, zolang deze
aangelegenheid nog ter tafel ligt van de
minister van Sociale Zaken, zoals de di
rectie zich ook tegenover de minister
heeft verplicht, geen mededeling te doen
over enig facet van het salarisconflict.
Op 11 februari zijn in Melbourne onder
handelingen begonnen tussen een Neder
landse en een Australische luchtvaartde-
legatie over een herziening van het lucht
vaartverdrag tussen beide landen. Het
doel daarvan is het verdrag aan te passen
aan het toenemende luchtverkeer. De Ne
derlandse delegatie, die bestaat uit de he
ren prof. mr. D. Goedhuis (voorzitter),
mr. J. Nieuwenhuis en C. Nass, wil de fre
quentie van de KLM-lijn tussen Amster
dam en Sydney, welke dienst op het ogen
blik slechts eenmaal per week heen en
terug wordt uitgevoerd, verhoogd zien tot
twee keer. Van bevoegde zijde vernemen
wij echter, dat de onderhandelingen daar
over een stroef verloop hebben en nog
altijd niet zijn geëindigd. Men hoopt niet
temin van Nederlandse kant nog steeds tot
een bevredigend resultaat te komen.
e^Westduitse
stijging
statistieken
zien van het
laten
aantal
een
ge-
Dr,
»h>0ioStan'en in West-Duitsland betreft een
4ef ®n8d huwelijk. Iets meer dan 34 pet
attwüeken huwt alleen voor de wet-
'ijlte 1910 waren van de duizend huwe
er /I, *1 de Katholieke Kerk gesloten,
289 j gemengd. Dit steeg in 1955 tot
dat T^and. De statistieken wijzen uit
Setjj an de kinderen, voortgekomen uit
do0nngde huwelijken, slechts 50 pet ge-
jPt Wordt.
huwelijken. Meer dan de helft
huwelijken van katholieken en
voor
toeneming der gemengde huwelijken
de
een groot deel toe te schrijven
grote volksverschuivingen in
K^onf0^' ^eel katholieken zijn terecht
®den n in overwegend protestantse ge-
n en omgekeerd,
Met vele technische hulpmiddelen zoals technirama en technicolor heeft
Joshua Logan de film „Sayonara" gemaakt.
De titel is moeilijk te vertalen omdat dit woord zowel „Tot Ziens" als „Vaar
wel" betekent. Het gegeven, dat aan de gelijknamige roman is ontleend met
een toegevoegd „happy-ending", behandelt de verbroedering van de Amerika
nen en Japanners. Al verschillende malen heeft men het rassenprobleem door
Amerikaanse cineasten gesteld gezien, maar de effectief gunstige uitwerking
van hun op het witte doek geponeerde stelling, dat alle mensen een zijn, is
nog verre van een realiteit.
Het is deze keer niet het probleem van de negers of van de joden in het
eigen land, maar van de Japanners, die in 1951 nog geen verlof kregen om
zich in de Verenigde Staten te vestigen, wanneer ze met een Amerikaan wa
ren gehuwd. Natuurlijk wordt het probleem hier benaderd van de verhouding
Amerikaan-Japans meisje uit. De kleine aanduiding in de film, dat ook een
Amerikaans meisje zich affectief aan een Japanner kan binden, is zo onder
geschikt gehouden, dat men alleen maar het stellen van een eventualiteit erin
kan zien, niet van een benadering van het probleem.
schoon meer elkaar voor eeuwig zullen
liefhebben. Joe Kelly zoekt deze weg voor
een oplossing van ziin moeilijkheden. Gru-
ver reist naar Tokio, waarheen Hana-ogi
is overgeplaatst en stelt haar het pro
bleem, dat zij nu moet kiezen: met hem
huwen of uit elkaar gaan. De mededeling,
dat de senaat de anti-verbroederingswet
zal wijzigen, maakt het mogelijk een keu
ze te doen, die de mogelijkheid van een
leven in de Verenigde Staten insluit.
Joshua Logan heeft in de film „Sayona-
Majoor Lloyd Gruver, die een succes
volle Amerikaanse jet-piloot is, komt door
een samenloop van omstandigheden in
contact met een Japanse actrice, Miiko
Taka. Hij is namelijk van Korea, waar hij
bij de USAF. de Amerikaanse luchtmacht,
is Ingedeeld, naar Kobe in Japan overge
plaatst. Deze Gruver is de pin-up-boy van
de USAF en het troetelkind van zijn su
perieuren. Hij is de zoon van een gene
raal en de verloofde van de dochter van
een andere generaal, die in Japan met
het hoogste militaire gezag is bekleed.
Gruver wordt voor het vraagstuk gesteld,
dat de film beheerst. Eén van zijn man
schappen, Joe Kelly, wil met Katsumi,
een Japanse, huwen. De autoriteiten
trachten zoveel mogelijk dergelijke ver
bintenissen tegen te gaan. maar Joe is
vastbesloten en het huwelijk vindt dan ook
in Kobe plaats, waarbij ten slotte Gruver
als getuige fungeert.
De verloofde van Gruver wil niet een
man huwen, die vóór alles oog heeft voor
promotie en een carrière. Daardoor ont
staat een verwijdering tussen beide jonge
mensen. Gruver ontmoet dan de schone
actrice Hana-ogi. de ster van het Matsu-
bayashi-toneel. Gruver wil haar spreken
hetgeen uiterst moeilijk is. omdat de ac
trices en danseressen een leven leiden,
dat volkomen van de buitenwereld afge
sloten is. Maar het lukt hem en beide
mensen worden op elkaar verliefd. Zij
ontmoeten elkaar in het huis van Joe Kel
ly.
De moeilijkheden worden groot wan
neer ontdekt wordt, dat een Amerikaanse
officier de anti-verbroederingswetten van
de senaat overtreedt. Kelly zal worden
overgeplaatst naar de Verenigde Staten
en het is hem verboden om zijn Japanse
vrouw mee te nemen. Ook Gruver zal
naar Amerika moeten vertrekken.
Beide mannen besluiten de laatste avond
naar een marionettenspel te gaan kijken.
Daar wordt het oude verhaal opgevoerd
van twee gelieven, die elkaar in de vrij
willig gekozen dood eeuwige trouw zwe
ren en die op de golven van een wonder-
ra" met veel kleur en authenticiteit het
sociale leven van Japan geschilderd. Men
ziet hoe een gezin leeft in een typisch
Japans huis. Men ziet, hoe de thee-cere
monie zich voltrekt. Men krijgt scènes te
zien uit het Kabuki-theater, waar alleen
mannen optreden en natuurlijk ook scènes
van de groep van Hana-ogi, waarin alleen
meisjes dansen, zingen en spelen. Een
moderne revuescène naast folkloristische
beelden komen op het doek.
Joshua Logan, die met „Picjaic", naar
het toneelstuk van William Inge, zijn veel
belovend filmdebuut maakte, waarna een
naar onze mening minder geslaagde ver
filming van Inges „Bus Stop" volgde
heeft met zijn nieuwe film een deels
boeiend, deels zelfs interessant produkt
gemaakt. Het is dit keer vooral Marlon
Brando, die op de voorgrond treedt als
majoor Gruver. De moeilijkheid van
„over-acting" is ook nu niet geheel naar
bevrediging opgelost.'Logan blijft theater
man. die zijn kracht zoekt in het spel van
de acteurs. Maar wat Miiko Taka, de Ja
panse actrice, en vooral haar collega
Miyoshi Umeki hier presteren met be
heerste en poëtische allure, is treffend en
de moeite van ket aanschouwen ten volle
waard.
Dat een Amerikaan deze film heeft ge
maakt. is interessant en dat Logan de
moed heeft gehad om zijn landgenoten te
wijzen op het rassenprobleem, is lovend.
De film is ook voor het grote publiek
boeiend. Irvin Berlin schreef de titelsong.
Het exotische is hier niet omwille van het
uitheemse verfilmd, maar het dient als
een noodzakelijke sfeeraanduiding, waarin
het gebeuren plaatsvindt.
Bu
Marlon Brando en
Miiko Taka in
„Sayonara" een
film, van J oshua
Logan
Het boekje „Bonjour Tristesse", waar
mee Francoise Sagan op nauwelijks acht
tienjarige leeftyd als schrijfster debuteer
de, is thans door de Amerikaanse regis
seur Otto Preminger verfilmd. Het werk
je heeft nogal wat deining veroorzaakt.
Sommigen voelden zich enkel gecho
queerd, anderen veroordeelden het scherp
als een aantasting van de menselijke
waardigheid en weer anderen prezen het
aan als het toppunt van realisme. Men
kan de schrijfster in elk geval nageven,
dat zij bepaalde rotte plekken in de sa
menleving raak heeft getypeerd en ge
analyseerd.
In filmvorm Is de roman makkelijker
te verteren. Het beeld heeft de scherpte
van het woord enigszins afgevlakt, de be
schrijving heeft door de belichaming in
personen een concreter en daardoor „na
tuurlijker" (hoe vreemd dit woord ook als
kwalificatie voor dit verhaal moge zijn)
begrenzing gekregen.
De geschiedenis gaat over een meisje,
dat tot gids in deze wereld heeft een va
der, die nauwelijks enige maatstaf of rem
kent. Tijdens een vakantie aan de Rivièra
krijgen zij bezoek van een vriendin van
papa's overleden echtgenote, een serieus
type, dat a'an het frivole oppervlakkige
bestaan wat diepte wil geven. Wanneer
zij en papa besluiten te trouwen, legt de
dochter zich hier aanvankelijk niet on
gaarne bij neer, maar torpedeert tenslotte
uit vrees voor haar eigen ongebonden
heid, het plan op een geraffineerde, intens
gemene manier gebruik makend van
haar vaders zwak voor het zwakke ge
slacht.
Jean Seberg, die ook en evenmin met
veel succes de rol van Jeanne d'Arc
heeft vervuld, speelt als de 17-jarige doch
ter Cecille. David Niven hangt met groot
gemak de te vlotte vader uit en wel zo
danig, dat men hem zijn frivoliteiten niet
al te kwalijk neemf of beter niet toere
kent. Deborah Kerr verschijnt op het doek
als de serieuzer aangelegde Anne en My-
lène Demongeot ais de frivole vriendin
Elsa. Voor hen geldt minder dan voor de
mannen het bezwaar, dat de Engelse taal
niet in te passen is in een Frans milieu
Preminger heeft de leegheid van de
mondaine levenswijze beter weten te schil
deren dan de Franse sfeer, mede door een
geraffineerd gebruik van de mogelijkhe
den, die de kleurentech-niek biedt.
De film is minder navrant dan het boek.
De wanhoop en het „vermoeide" verzet,
die uit de roman spreken, zijn eniger
mate geneutraliseerd, of zo men wil: ge
camoufleerd. Preminger heeft de film
handig en met vakmanschap gemaakt.
„Bonjour Tristesse" is onder zijn handen
een goede, niet al te negativistische, voor
volwassenen bestemde, tijdstekening ge
worden.
De W.
een „wetenschappelijke" bijeenkomst ge
houden met representanten van industrie,
handel en ambacht uit de betrokken bran
che, met consumenten-, vrouwen- en an
dere maatschappelijke organisaties en met
voorlichtingsinstituten. De heer A. A.
Koot, vice-voorzitter van de stichting,
pleitte daar voor praktisch bruikbare
en doelmatige woninginrichtingsartikelen
creëerd, waarin de gebruiker zich niet
alleen fysiek maar ook geestelijk comfor
tabel gevoelt.
Drie onderwerpen werden achtereen
volgens door deskundigen behandeld.
Mevr. B. Kortekaas-Den Haan, presidente
van de Nederlandse Huishoudraad, sprak
over de functie van het wonen; de psy
chologe mevr. dr. M. Zeldenrust-Noorda-
nus, behandelde de keuze, terwijl de bin
nenhuisarchitect en industrieel vormge
ver J. Penraat inging op de smaakontwik-
keling. Mevr. Kortekaas had nogal wat
kritiek op de woningbouwers, die vaak
onvoldoende rekening houden met de be
hoefte van het gezinsleven in zijn huidige
ontwikkeling. Op die „wezenlijke behoef
te" moet gestudeerd worden en zij ver
wees daarvoor naar een initiatief van de
Huishoudraad en het Rotterdamse Bouw
centrum, dat in een aantal rapporten
waardevol materiaal aan het verzamelen
is. Zo zijn b.v. fotografisch alle bewegin
gen vastgelegd welke een huisvrouw moet
verrichten bij het bed-opmaken en -af
halen; zo is als ideale maat voor een bed
2 meter bij 90 cm gevonden, terwijl in
een rapport, dat over een paar dagen ge
reed komt, uitgekiend is hoeveel woon
ruimte beslist nodig is om elk der ge
zinsleden de mogelijkheid te geven zich
geestelijk en lichamelijk te ontspannen of
om gezamenlijk gezinsactiviteiten te be
drijven.
(Van onze Brusselse correspondent)
Niet minder d»n dertien auto's hadden
de Nederlanders Frans d. H. uit Breda,
C. v. M. uit Weesperkarspel en J. B.
uit Amsterdam die Antwerpen als jacht
terrein hadden gekozen, op hun „ta
bleau de chasse" Zij werden daarvoor
door de correctionele rechtbank van
de Scheldestad ter verantwoording geroe
pen. maar schenen nu niet meer van
die stad te houden. De „heren" versche
nen niet, doch gaven toch teken van leven
door het zenden van een briefje, waarin
zij zeiden dat zij met het Belgische ge
recht niets te maken hadden. Zij had
den er echter wèl iets van te verwachten,
fen dat hebben zij dan ook gekregen.
Eigenlijk dateert het geval van die dief
stallen niet van gisteren; zij werden een
paar jaren geleden gepleegd doch. zo
zegt men te Antwerpen, er was maar wei
nig medewerking van de zijde der Neder
landse justitie. De Nederlandse fiscus
daarentegen schijnt, actiever te zijn ge
weest. want deze heeft er geen gras over
laten groeien om de kapers in Nederland
van de gestolen autos invoerrechten te
doen betalen, zodra men daar uit België
vernomen had. dat die auto's uit dit land
afkomstig waren.
Het auto-trio. dat voor de Nederlandse
politie niet onbekend, was. had zich ge
specialiseerd in het stelen van auto's te
Antwerpen, die zich op bewaakte parkeer-
gelegenheden bevonden. Zij kwamen par
mantig aangestapt, stopten de be
waker een royale fooi in de hand. De
man. denkende dat hij met de eigenaars
van een der auto's te doen had, zeide
beleefd „merci", op z'n Eintwêarps,
nam zijn petje af en liet de heren gaan.
Wilde het toeval dat zich in de gestolen
wagens grenspapieren bevonden, dan pas
seerden zij de grens als een brief in de
post. Was dat niet het geval, dan zorgden
zij zelf voor de vereiste „papieren". In
Nederland werden de gestolen auto's zon
der veel moeite van de hand gedaan.
Doch aan alles komt een einde. Hun
.truc" werd ontdekt, doch "toen men de
hand op de dieven wilde leggen, bevonden
zij zich al in Nederland. Er was geen
uitlevering De correctionele rechtbank
veroordeelde de drie dieven elk tot twee
jaar gevangenisstraf en tweeduizend fran.
ken boete. Met bevel tot onmiddellijke
arrestatie, als zij het zouden wagen weer
eens in België te komen kijken of hier
geen „zaken" zijn te doen.
Een zware sneeuwbui lieeft vanmorgen
nog al wat vertraging gebracht op Schip
hol. De binnenkomende vlieguigen konden
volgens vastgesteld schema landen, maar
de vertrekkende gingen in de ochtenduren
zonder uitzondering later weg, omdat de
machines eerst in de hangars sneeuwvrij
moesten worden gemaakt, hetgeen uit de
aard der zaak tijd vorderde. De passa
giers werden met bussen naar de hangars
gereden, waar zij in de wachtende toe
stellen konden stappen.
Omstreeks 1 uur vanmiddag kon het
vertrekscheme weer op normale wijze
worden aangehouden. De banen waren
met een sneeuwlaag bedekt, doch deze
bleek niet hinderlijk te zijn voor de de>
lende en opstijgende vliegtuigen.
De correspondent van het A.N.P. ver
nam uit gezaghebbende zakenkringen in
Djakarta, dat men verwacht, dat de re
gering binnenkort weer zal toestaan, dat
buitenlanders, met inbegrip van Neder
landers, die „onmisbaar worden geacht
voor de Indonesische economie", een deel
van hun inkomsten naar hun vaderland
overmaken.
Sedert de anti-Nederlandse actie begin
december werd ingezet, mochten Neder
landers geen gelden meer naar het buiten
land overmaken.
Bedoelde zakenkringen voegden er nog
aan toe, dat de nieuwe bepaling ook van
toepassing zou zijn op de employés van
vitale Nederlandse particuliere bedrijven
die in de loop van de anti-Nederlandse
campagne werden „overgenomen".
De Stichting „Bloemencorso Aalsmeer1
zal het tienjarige regeringsjubileum van
H. M. Koningin Juliana op 6 september
van dit jaar op bijzondere wijze vieren
met een groot historisch corso, waarvan
het motto luidt: „Je Maintiendrai".
Het corso is geïnspireerd op de geschie,
denis van het Huis van Oranje en Neder
land. Het wordt ontworpen door Toon
Noyons. In de stoet zullen ongeveer 50
wagens, waarvan 24 grote praalwagens,
meerijden.
Het corso gaat, als ieder jaar, uit Aals
meer via Amstelveen naar het Olympisch
Stadion in Amsterdam. Hier wordt het
gebruikelijke stadionspel opgevoerd (d'«
jaar ontworpen door Marius Kruijne), dat
hetzelfde motto draagt als het corso.
De bisschop van Rotterdam, mgr. M. A.
Jansen, zal eveneens woensdag 19 maart
geen audiëntie verlenen.
Het centraal stembureau voor de
verkiezing van de leden van de raad
der gemeente Rotterdam heeft af
wijzend beschikt op het verzoek tot
registratie van de naam „Radicaal
Socialistische Volkspartij".
Zoals men weet is bij de Kieswets
wijziging van 1956 de mogelijkheid
opengesteld om op de stembiljetten
ook de namen der politieke groeperin
gen, die aan de verkiezingen deel
nemen, te vermelden. Hiervoor moet,
wat de gemeenteraadsverkiezingen
betreft telkenmale een registratie
plaats vinden van de politieke groe
peringen. die daartoe een verzoek
moeten richten aan het centraal stem
bureau in hun gemeente. Het centraal
stembureau kan het verzoek afwijzen
op een aantal gronden, nl. dat de ge
vraagde naam te lang is (het maxi
mum is 35 letters); dat er verwarring
is te duchten met andere namen; en
„indien daartoe redenen, verband
houdende met de openbare orde of de
goede zeden aanwezig zijn" (art. G 3,
sub a, b en c van de Kieswet).
Het Rotterdamse centraal stem-
bureau nu heeft, volgens een ambte
lijke mededeling, de naam van de
Radicaal Socialistische Volkspartij ge
weigerd om redenen verband houder-
de met de openbare orde. Het geeft
als motivering, dat het in strijd is
met de openbare orde een naam te
voeren, welke de indruk wekt. dat
van een partij sprake is, terwijl de
betreffende groepering de kenmerken
van een politieke partij mist.
Laten wij, voor alle duidelijkheid,
vooropstellen, dat ons tot op dit
moment de naam Radicaal Socialis
tische Volkspartij geheel onbekend
was; dat wij omtrent de politieke doel
stellingen, zo die er al zijn, volledig in
het duister tasten en dat ons, behalve
de naam van de heer Gijzen die
ons overigens evenmin veel zegt
niemand van deze groep bekend is.
Maar dat neemt niet weg, dat wij
de beslissing van het centraal stem
bureau bedenkelijk achten. Het
lijkt ons nl. niet op de weg van dit
achtenswaardige college te liggen om
uit te maken aan welke criteria men
moet voldoen om zich politieke part ij
te mogen noemen. In het spraak
gebruik is het een zeer ruim begrip.
En bovendien: de wet kent geen
criteria, kent zelfs het begrip „partij"
niet. En als wij goed zijn ingelicht,
denkt ook de staatscommissie-Donner,
die zich met het kiesstelsel bezig
houdt, er beslist niet aan om voor het
partijwezen hier te lande een wette
lijke status voor te stellen. Terecht,
naar ons gevoel. Waar 't begrip partij
hier in ons land dus juridisch vol
komen onbepaald is, is het dwaas,
wanneer een centraal stembureau
discriminerend gaat uitmaken, dat
een bepaalde groepering de kenmer
ken van een partij mist. Men kan met
het begrip „openbare orde" wei alles
willen reglementeren. Maar het lijkt
ons niet de bedoeling van de wet om
daarmede een vrijheid aan te tasten,
welke dezelfde wet ons laat.
Juist bij gemeenteraadsverkiezingen
snelen kleine, van korte levensduur
zijnde groeperingen en partijtjes een
rol. Wij zijn daar over het algemeen
zeker geen voorstander van. Maar wij
zijn nog minder voorstander van een
praktijk, waarbij de plaatselijke cen
trale stembureaus zouden gaan uit
maken, wie zich met het predikaat
partij mag gaan tooien. Als precedent
is de Rotterdamse beslissing onge
lukkig. Het is te wensen, dat de zaak
op hoger niveau ten tweeden male
wordt bekeken.
keeltabl. helpen direct
„Ja. nu lachten wij er een beetje om,
maar onze twee jongens waren verschrik
kelijk bang, toen die drie Mustangs
en een bommenwerper boven Boekit
tinggi vlogen en de radiozender tot zwij
gen brachten', zo vertelde de heer Th.
Welter, agent van de A.N.I.E.M. in Mid-
den-Sumatra, toen hij gisteren met echt
genote en kinderen uit de K.L.M.machine
stapte, die het gezin van Singapore naar
Nederland had gebracht.
De heer Welter met zijn gezin en de
heer J, van Leeningen, machinist van de
elektrische centrale te Boekittinggi waren
tezamen met de moneur Torop veertien
dagen geleden uit hun standplaats ver
trokken. de laatste Nederlanders, die nog
in Boekittinggi verbleven. Met een bus
werd de reis naar Medan ondernomen,
een tocht, welke 18 uur duurde. Hier
mi>est,, de heer Torop achterblijven, om
dat hij geen uitreisvisum had.
De familie Weiter en de heer Van Lee
ningen slaagden er na veel moeite in en
door zeer toevallige omstandigheden om
passage te krijgen op een boot van de Ja-
va-China-Japanlijn. welke de Nederlan
ders naar Singapore bracht.
„Het bombardement vond overdag om
11 uur plaats", vertelde de heer Van Lee
ningen. „Ik zat juist in mijn auto en
bevond mij op weg naar de centrale, die
acht kilometer buiten Boekittinggi ligt.
Wij zouden die dag de centrale juist aan
de militaire supervisor overdragen. Voor
dat wij aan schuilen dachten waren de
Mustangs reeds overgevlogen Overigens
was de zender vier dagen later al weer
in de lucht."
(Van onze correspondent)
Was het wintertje van de afgelopen
weken niet gekomen, dan waren de bloe
men uit de bollen „gevlogen', zoals men
dat in de bollenstreek zegt. De prijzen
zouden laag zijn geworden eii de broeiers
verliezen hebben gebracht.
Nu heeft men de bloei meer in de hand
en kan men de aanvoer en dus ook
de prijs enigszins regelen. Als gevolg
van het winterweer zal men dus langer
dan was verwacht, op de lenteboden moe
ten wachten. Overigens heeft het weer
weinig nadelige gevolgen op de bloemen
gehad. De planten hebben geen kans ge
kregen verder te groeien.
Van vele narcissen stonden vorige
week de knoppen reeds op springen. Het
wintertje doe deze bloemen uiteraard
geen goed; nergens in de bollenstreek
heeft men echter alarmerende berichten
over bevriezingen gehoord.
De kasbloemen zullen dus nog weinig
concurrentie van de bloemen-van-het-veld
ondervinden.
