MAPRO
De Toeareg
Jan Stöpetie exposeert sfeervolle
visfoto's in „La Cave"
Paters Conventuelen kunnen
verzakkend klooster verlaten
DE GOUDEN ILSY
PUZZEL
ONZE DAGELIJKSE
MAPRO c&Utte
16e eeuws fresco in
Geertruidenberg
ontdekt
Einde van twee „crepeergevallen"
Klein-seminaristen geen kasteelheren meeT
ZATERDAG 15 MAART 1958
PAGINA 6
llllllllllllllll
„VAN DEINENDE DOBBERS EN BUIGEND SPLIT"
Mijn- en ivaterschade
De grote
Documentaire van luchtfestijn
Ypenburg
Moments suprêmes
Oplossing van gistteren
ELEKTRISCH KACHELTJE IN
DE BADKAMER
Vrouw door stroom gedood
Nog een tve,lS
BOERDERIJ TOT DE GROND
TOE AFGEBRAND
GARNIZOEN OPGEHEVEN
WASHINGTON FLUISTERT
door Leslie Ford
gordijnspiraal krijgt
9. Met uitbundig ceremonieel eerde Rome de zegevierende
Balbus. Ten slotte was zijn tocht geen sinecure geweest.
Honderd jaar later deed Julius Maternus, in gezelschap van
de koning der Garamanten, het nog eens dennetjes over.
Hij trok door het land van de „oneindige eenzaamheid" om
de opstandige Soedanezen een lesje te geven. Want zij ver
stoorden de Pax Romana, een formulering waaronder zowat
al'es, wat Rome niet zinde, kn vallen. Ergens in de Hoggar
vonden historici een graf, dat uit de vierdeeeuw na Christus
moest stemmen. En die vondst wierp een heel nieuw licht op
de onderzoekingen aangaande de Toeareg. Het rijkelijk ver
sierde mausoleum bewaarde het stoffelijk overschot van ko
ningin Tin-Hinan, ter plaatse vereerd als de moeder der edele
stammen in de onttrek. En naast haar lag Takamat, de moe
der van de Berben
10. Het hoofd van Tin-Hinan was getooid met de pluimen
van een struisvogel, toendertijd dé mode. Bovendien wemel
de het van de gouden en zilveren sieraden. En toen kwamen
de historici op een vermetele gedachte: Zouden Tin-Hinan en
Antinea, de koningin van Atlantis, een en dezelfde persoon zijn?
Volgens een andere interessante theorie stammen de Toeareg
af va een groep gedeserteerde Kruisvaarders. Een onomsto
telijk bewijs hiervoor lijkt het feit, dat het gevest der zwaar
den en de voorste zadelknop een uzivere kruisvorm hebben.
Andere geleerden houden het erbij, dat de Toeareg ergens in
het Midden-Oosten hun bakermat hadden....
11. De opkomst var de kameel tegen het begin van onze
jaartelling betekende een ware revolutie in het leven van
de Toeareg. Voortaar. trok hij er op uit om karavanen en dor
pen te plunderen. Want rooftochten vormen zijn eigenlijke
roeping. Het nieuwe „schip van de woestijn" was sterker
dan een heel regiment paarden, at veel minder en spaarde,
om het zo maar eens uit te drukken, water. Geen wonder
dat de Tarqui (enkelvoud van Toeareg) er uiterst zuinig op
was. Karavanen betaalden hoge sommen aan een Targui,
als die hen wilde gidsen door de woestijn. En die zag er vaak
geen been in, om én het salaris voor zijngidsenwerk op te
strijken en tegelijk zijn vrienden te waarschuwen, dat er weer
een argeloze prooi naderde. Het mes sneed zodoende van
twee kanten
In de vroegere ambtswoning van de
burgemeester van Geertruidenberg. naast
het stadhuis, is bij toeval een fresco
ontdekt, dat volgens een deskundige van
monumentenzorg, dra. Petra darijs uit
Den Haag. dateert uit het begin der 16e
eeuw, (1500-1530). In het eveneens in die
tijd gebouwde huig zijn sedert enkele ja
ren verschillende openbare diensten on
dergebracht.
Toen in het vertrek waar de
rijkspolitie haar kantoor heeft nieuw be-l
hang moest worden aangebracht en
daartoe de oude jutebespanning werd
verwijderd werden op enkele plaatsen
delen der muurschildering zichtbaar. De
burgemeester, die toevallig een kijkje
kwam nemen, liet het werk onmiddellijk
stopzetten en de streekarchivaris uit Oos
terhout. de heer van Mosselveld, waar
schuwen. Deze stelde op zijn beurt mo
numentenzorg in Den Haag van deze
waardevolle vondst op de hoogte.
De muurschildering bestaat uit een
aantal taferelen uit het leven van Chris
tus. Duidelijk zijn o.a. te onderkennen
de doop van Christus in de Jordaan, de
geseling en de kruisiging. Het fresco op
een der muren is 6 m. lang en op de
andere muur 2 m. bij een hoogte van
1,50 m. Een dergelijk fresco in een par-
tieu!ier<. woning is volgens de deskundi
gen uiterst zeldzaam. Vermoed wordt, dat
het huis indertijd bewoond is geweest
door een der kanunniken van de colle
giale Sint-Gertrudiskerk te Geertrui
denberg.
die voor
kalk-
gelijk te worden gemaakt. In 1857
er een lange vleugel met vele kleine c
len tegen aan geplakt en twee jaar la
zelfs een kerk. De fraaie schijn was ecn
bedrieglijk. De paters hebben in hUI? \.n,
renhuis veel ellende moeten doorsta
(Van onze Amsterdamse redactie)
La Cave Internationale", dat bohemien-
achtige artiesten-, studenten- en journa
listenkeldertje aan de Herengracht in de
hoofdstad, „herbergt" thans de Amster
damse journalist Jan Stöpetie. Dat wil
zeggen een expeditie van zijn knappe hen
gelsportfoto's. Zoals bekend biedt La Cave
iedere maand een fotograaf de gelegen
heid een proeve van zijn bekwaamheid te
tonen, maar dan moet men echt op dit ge
bied toch wel wat mans zijn wil men voor
zo'n mooie kans om naar buiten op te tre
den, in aanmerking komen. De komendê
vier weken is nu dan Jan Stöpetie aan de
beurt. Wij weten niet zo bar veel van de
vissport af en kunnen dus moeilijk be
oordelen. of deze vissende fotograaf of fo
tograferende visser een uitblinker in zijn
sportbeoefening is. Na het zien van de ex
positie echter durven en mogen we wel
zeggen, dat hij tot de categorie van „uit
muntende fotografen" behoort. Iedereen
hengelaar of géén hengelaar zal ge
boeid worden door de indringende wijze,
waarop hij die specifieke sfeer waarin de
visser zijn hobby bedrijft, door de lens
heeft laten registreren. Juweeltjes van
stemmingsbeelden zijn er het resultaat
van geworden.
Voor de lezers van de Maasbodepers
is Jan Stöpetie geen onbekende, zeker niet
voor diegenen onder hen die met genoe
gen de visverhalen „savoureren", welke
onder de titel „Van deinende dobbers en
buigend split" geregeld in dit blad van
zijn vlotte pen verschijnen. De prenten
die deze artikelenserie illustreren, zijn
ook van Stöpetie en met hem betreuren
wij het, dat meestal zo veel van de
„sfeer" van een mooie visfoto in een
krant verloren gaat. De lezer-kijker komt
daardoor soms veel te kort. Dat gemis
kan hij nu de volgende maand terdege
aanvullen. Want de twintig platen, die in
„La Cave" aan de wanden hangen, illus
treren overduidelijk, dat Jan Stöpetie een
bijzonder kundig fotokunstenaar is. En
met des te meer waardering aanschouwt
men de fraaie, „gevoelige" prenten, als
men weet dat de maker pas ruim drie
jaar de camera hanteert.
Honderd onlangs in de slotgracht van Kas
teel Radboud in Medemblik aan een
wedstrijd deelnam. Bij die gelegenheid
werd Jan Stöpetie gekozen tot secretaris
van de Journalisten-visclub. Behalve onze
hengelsportmedewerker is hij ook nog re
dacteur van „De Sportvisser" en Neder
lands correspondent van „Die Fischwaid'
het officieel orgaan van de Duitse Henge
laarsblond. Hij wordt echt langza
merhand een „vis-autoriteit". Zijn exposi
tie in „La Cave", die vrijdagavond door
Jan Schreiner is geopend, zal hem ook
als fotograaf een wijdere bekendheid ge
ven. Naar ons dunken zeker terecht.
W.
De rest der muurschildering
het grootste deel nog onder een
laag verborgen zit. zal men nu door een
deskundig restaurateur van monumenten
zorg verder laten bloot leggen. Omdat
het fresco nog zeer gaaf is zullen po
gingen worden gedaan om het met steun
van de overheid geheel te laten restau
reren.
Voor de Nederlandse Sint-Willibrord-
provincie van de Minderbroeders Conven
tuelen is de dag der dagen aangebroken.
Vandaag konden z(j officiëel en voor goed
bezit nemen van het monumentale kloos
tercomplex dat in de afgelopen maanden
is verrezen op de grens van de jonge mijn-
stad Geleen en het oude Maasdorp Urmond
in het zuiden van Limburg. Twee royale
gebouwen van drie verdiepingen met een
lager verbindingsstuk staan daar nu in het
vrije veld, geaccompagneerd door enkele
robuuste torens, die echter niet boven
de daklijn uitkomen. De architect, ir A.
Swinkels uit Maastricht, heeft bij het ont
werpen kennelijk in gedachte gehouden,
dit het gebouw bestemd was voor mon
niken van een oude bedelorde. Opvallend
is tenminste het verschil tussen zijn schep
ping hier in XJrmond en het missiehuis, dat
hij enkele jaren geleden bouwde voor de
paters van Cadier en Keer.
Het is voor»het eerst in de ruim honderd
jaren van haar bestaan, dat de Nederland
se provincie der Conventuelen een kloos
ter betrekt dat helemaal nieuw is. Op 13
oktober 1854 arriveerden in Urmond van
België uit de wegbereiders voor de op te-
richten Nederlandse provincie, een pater
en een broeder. Zij hadden in dit dorp een
oud herenhuis gekocht aan de Maas. Een
maand later kregen zij versterking van
nog twee paters, een broeder en zeven
fraters. Een oude remise, die bij het huis
hoorde, werd ingericht tot kloosterkerk.
Het leven van de Nederlandse tak der
Conventuelen was begonnen.
Het oude huls staat er nog steeds en ls
nog altijd de kern van het klooster, dat nu
op de nominatie staat om met de grond
vooral de laatste tientallen jaren. - 0
stromingen van de Maas zetten ker^.st-
klooster onder water. Het grondwater ta
te de kelders aan en daarmee de 'un:L-
menten. Mijnverzakkingen, die soms ang
wekkende vormen aannamen, deden
muren scheuren. Het klooster verW1
met ere het predikaat „onbewoonbaar v
klaarde woning". Het waren deze d0,g.
slaande argumenten, die de oversten
den besluiten te gaan bouwen.
Toen dat besluit eenmaal was gevallij
zijn er meteen maar plannen ëemahet
voor een behuizing, waarin tevens
Klein-Semiilarie kon worden onderg
bracht.
Dat zat tot nu toe in het oude
teel te Wijnandsrade bij Nuth. Maar,°re-
daar kampte men met ouderdomsget»
ken. Het was wel allemaal soliede en.%e„
doortimmerd, doch de interieur-indelmg
van een historisch kasteel en een mod-er
kostschool lonen nu eenmaal tamelijk
een, evenals hun onderscheiden doelst
lingen overigens. En derhalve is beslot®
dat de jonge studenten na de Paasvaka
tie hun status van kasteelheer zullen
liezen. Ze gaan naar Urmond, waar ze aa -
zienlijk meer „Lebensraum" zullen n®
ben en Waar hun aantal bovendien k
worden uitgebreid. Het zal dus niet ffl®
nodig zijn, dat kandidaten moeten worderf
afgewezen, omdat er geen plaats gen°
is.
Uiteraard hebben de paters uit he'
oude huis aan de Maas in Urmond me
spanning de vorderingen gevolgd van
bouw. Op 5 april 1956 ging de eerste
spade de grond in. Op 26 augustus 10
datzelfde jaar werd plechtig de eerste
aar
Over'
De Internationale Luchtvaart-Show Ypen
burg, het vlieg-evenement, dat om de
twee jaar een demonstratie geeft van de
vooruitgang in de ontwikkeling van de
luchtvaart, is het onderwerp van een
film, die de Koninklijke Shell Groep liet
vervaardigen ter gelegenheid va-n de
„Gouden Ilsy", die vorig jaar in juni werd
gehouden. Met niet minder dan elf voor
aanstaande Nederlandse camera-man
nen heeft de regisseur Charles van der
.Linden, die ook de montage verzorgde,
van dit flitsende gebeuren een ontzag
wekkende hoeveelheid opnamen vergaard,
later nog aangevuld met de nodige re
constructies, waaruit hij zijn filmver
slag samenstelde.
Natuurlijk is het Stöpetie allereerst te
doen om de „moments suprêmes" te ver
eeuwigen, zoals b. v. van de visser die
met een ernstig gezicht de buit van de
haak haalt, van de snoek, die juist met
zijn kop boven het rimpelige water uit-
•steekt, of van het lieftallige meisje dat
met overgave de aas aan de haak beves
tigt. Maar daarnaast heeft hij veel oog
voor de visser omringende natuur. Actie
foto's van een hengelaar in een bos, waar.
bij het licht door de bomen speelt, of van
de zeevisser op een pier, terwijl de onstui
mige golven door de regenvlagen en de
wind worden opgezwiept, bewijzen dat de
jonge fotograaf goede „kijkers" heeft en
inderdaad ook hierbij het juiste moment
weet uit te kiezen. De humor is Stöpetie
niet vreemd. Hij snapte voor de etalage
van een hengelsportzaak een visser, die
met getuite lippen naar al dat technisch
schoons in de zaak staat te kijken en om
een heel apart plaatje te krijgen decoreer
de hij een kop van een kanjer van een
snoek met pet, halsdoek en pijp in de bek.
Knap zijn ongetwijfeld voorts de foto van
een „set" kunstvliegenaas en van de man
in zalige rust op een vlondertje bij zijn
twee werphengels.
De hierbij gereproduceerde foto ook
al weer zo'n echt vissersgebeuren
maakte hij toen hij met de Club van
En zo zien en horen we dan in kleur
en klank het festijn van toen weer voor
bijtrekken in een reeks met vakman
schap gemonteerde beelden, wier monta
ge af en toe boven het documentaire ni
veau stijgt tot een pakkende filmformu
lering. Van ballonvaart tot supersonisch
straalvliegtuig, zweefvliegen en parachu
tespringen, we maken bet bijna inWnsie-
ver en zeker meer van de kant van de uit
voerenden mee dan eertijds als getui
gen. Zo vinden we in dit overigens pit
tige journaal weinig terug van de stem
ming en de sfeer onder de massa van het
publiek en van incidenten als bijvoor
beeld een fikse regenbui. Daartegenover
heeft Van der Linden het gebeuren ge
plaatst in het stralende licht van blauwe
luchten, het gouden jubileum en een fees
telijke muziek van Rudolf Karsemeijer,
die de welsprekende stilte nergens een
kans gaf.
In totaal een film. die ha-ar effect op
lichtvaart-enthousiasten niet zal missen
en waarvan de Koninklijke Nederlandse
Vereniging voor Luchtvaart, die de film
van de Kon. Shell als jubileumgeschenk
kreeg aangeboden, ongetwijfeld veel pro
fijt zal trekken.
jaar werd plechtig
steen gelegd. En, nauwelijks twee la
later, vond vandaag de inzegening plaa a
door de hoogeerwaarde pater-generaa
der Minderbroeders Conventuelen. ,Tia^'
Eed
eelt
Horizontaal: 1 prima, volkomen, 6 1-us-t,
opgewektheid, 11 geogr. aanduiding, 12
boom, 14 voegwoord, 15 korting, 18 plaats
op de Veluwe. 19 gebaar, 21 spil, 22 kever,
24 geldfoergplaats, 25 titel, 27 bla-asvormig
zweertje, 28 mannetjesbij, 29 soort pape
gaai, 30 klein roofdiertje, 33 plaatselijk,
34 voorzetsel, 35 beschonken, 38 Chinese
maat, 39 rondhout, 40 onmeetbaar getal,
41 voorzetsel, 42 de lezer heil, 43 voor
zetsel, 45 oude Egyptische titel, 49 Neder
land -(afk.). 50 plaats in Canada, 51 kleur,
53 haast u - (ouderwets), 54 omroepvereni
ging, 56 aanzien, 57 maat, 59 boom, 61
masker, 63 Frans voegwoord, 64 plaats
in Zeeland, 66 gravin van Holland, 68 ge
meenschappelijke grond, 70 titel, 71 maar,
73 de onbekende, 74 ontvangdraad, 75
halsriem van paardentuig.
Verticaal: 1 verkorte handtekening, 2
zeedier, 3 éénverdiepingswoning in ge
bouw, 4 ongeveer, 5 Engels lidwoord, 6
oppervlaktemaat,7 onbekende, 8 vogel. 9
gewicht, 10 op iedere plaats, 13 familieiid,
16 spil,17 bovenste deel, 19 In verspreide
orde voortgaan,23 deel van een schip,24
onbehaard, 26 schrijfgereedschap, 29 vis,
31 bekoorlijk, ruim, 32 niet even, voor
voegsel, 35 veel voorkomend, 36 vreemde
munt, 37 stuk steen, 44 atmosfeer (afk.),
46 deel van het lichaam, 47 lidwoord, 48
gestalte, 49 ontkenning, 50 plaats aan de
Zwarte Zee, 52 schrijfvorm, 55 familielid,
58 laatstleden, 59 land in Europa, 60 we
reldtaal, 62 verstandelijk wezen, 65 voor
zetsel, 66 groet, 67 uitroep van spijt,69
klein takje, 71 voegwoord; 72 uitroep van
blijdschap.
Horizontaal: 1 klare, 4 arena, 8 mon
ster; 11 edelman; 13 eine; 15 aard; 17 n.n.;
184on; 20 o.l.; 21 ee; 22 H.S.; 24 ego; 25 st;
26 salto 28 matig; 31 amor; 33 riga; 34 pe
nibel; 37 eminent; 38 pinas; 39 odeon.
Verticaal: 2 amen' 3 rodeo, 4 ene, 5
atm; 6 reaal; 7 erna; 9 sla; 10 den; 12
ode; 14 inham; 16 retig; 19 neo; 20 oom;
23 slopen; 25 stilte; 26 sar; 27 trema; 29
arend, 30 gal, 32 tin, 35 nis, 36 beo.
Gisteravond is ln haar woning te Rot
terdam de 49-jarige mevrouw C, Gruwel
in de badkamer met de elektrische stroom
in aanraking gekomen." Vermoedelijk
heeft zij een elektrische straalkachel
willen verzetten en heeft zij daarbij de
stroom door het. lichaam gekregen.
Buren, die hoorden gillen hebben haar
man gewaarschuwd en deze heeft in de
badkamer onmiddellijk de stop wegge
trokken. Zijn vrouw was toen echter al
overleden.
dr. Victorius Consfantini uit Rome.
bonte krans van festiviteiten om£ee
deze ceremonie, waarbij de bevolkh1
van Urmond niet wordt vergeten.
hoeft eigenlijk nauwelijks te worden ve'
meld, want het spreekt vanzelf, dat
Urmondenaren verknocht zijn aan
paters, die lief en leed met hen weted
te delen. En omgekeerd ligt die harte_
lijke relatie precies zo. Het nieuwe kl°°®
tergebouw kwam toch immers ook
Urmonds grondgebied te staan. Al *s
bouwgrond dan zo gekozen, dat de Ma
op veilige afstand bleef!
Iedereen is er in deze dagen blij t"
pater Willibroyd Lendemeijer, de Pr°
vinciaal der Conventuelen in ons la
die met een zucht van verlichting in
pas verschenen feestgids kon schril
Twee crepeergevallen behoren nu
het verleden".
Evenwel, al heerst er grote viettg^
voldaan ls pater Willibrord niet. Ond3"
de gestdige groei in meer dan honae
jaar kon men er tot nu toe niet in
een eigen groot-seminarie in Nederi3^
te vestigen. Dat ontbreekt nog aa®
volledige zelfstandigheid van de Pr°
,vio'
ter»
ho"
cie. Nog altijd moeten de jonge fra
enige jaren naar het buitenland •W
studies te voltooien. Eens hoopt
echter in het westen van het land
wens in vervulling te zien gaan.
(Van onze correspondent)
In Manderveen in de gemeente Tubber-
gen is de boerderij van de landbouwer
G. Hand Lochten tot de grond toe afge
brand. Twee kinderen, alsmede de vrouw
van de landbouwer, die reeds in bed wa
ren, konden zich met moeite in veiligheid
stellen. Ook het vee wist men nog naar
buiten te drijven. De gehele inboedel ging
echter verloren. De schade, die ongeveer
30.000 beloopt, wordt slechts gedeelte
lijk door de verzekering gedekt.
Als gevolg van de nieuwe territoriale
indeling van de Koninklijke Landmacht,
is het garnizoen Haarlem opgeheven. De
legeronderdelen blijven in de Kouden-
horn. en Ripperdakazerne gelegerd, doch
zullen voortaan ressorteren onder het be
vel van de Amsterdamse garnizoenscom
mandant.
Met enig militair ceremonieel is inde
Koudenhornkazerne gistermiddag het
gamizoens-commando overgedragen,
waarbij de gamizoensvlag werd neerge
haald. Deze plechtigheid werd verricht
door luit.-kol. F. van der Mey, die tot
voor kort met het commando was belast.
MAPRO N.V. •«HERTOGENBOS^»
film ziet en dan alles wat er in staat!
Maar ik vind alleen het zwembad leuk,
geloof ik. Het huis bezorgt mij de grie
zels. Het zou mij niets verbazen, als die
dame getikt is, en dat is zij vast. Maar zij
is erg aardig. Gek, ik dacht altijd, dat
hij een schobbejak was.
Toen hield ik mijn adem in uit angst
dat zij dat zij iets zou doen? Ik wist het
niet. Ik was mij er alleen maar van be
wust' dat ik aan de ene kant liever had,
dat zij zich helemaal niet meer met hen
zou bemoeien dat zij niet het slachtof
fer zou worden van de een of ander en
tegelijkertijd, dat zij, wanneer zij kon,
daar nog zou zijn. wanneer Molly Brent
weer thuiskwam.
O, u had 'gezegd, dat ik naar bed
moest gaan. Haar ogen straalden opeens
weer.
En ik ga onmiddellijk. Oom Phinney
bracht mij 'al om tien uur naar huls.
Hij denkt zeker, dat ik pas vijf jaar ben-
En eigenlijk had ik nog gedacht, dat Ar
chie zou opbellen, maar dat deed hij niet.
Zij liep naar de deur.
U moet weten, ik dacht, dat Archie
nou ja, hij, hij heeft nog geen baan.
Maar ik wed dat hij wel een bende geld
heeft, hè? Maar ik dacht, die oude auto
van hem en gisteravond toen hij mij
niet meenam naar een restaurant was hij
daar helemaal niet verlegen over, wat
een jongen, die er geen geld voor heeft,
wel zou zijn. Begrijpt u wat ik bedoel?
Ik geloof het wel.
Haar ogen straalden weer.
Toch geloof ik, dat hij mij graag mag.
al ben ik dan dom. En ik ben gek op
hem. Hij neemt mij morgen mee naar fa
milie. Dat z-ou hij toch niet doen, als
als hij mij niet, eh graag mocht, is het
niet?
O liefste, dacht ik treurig.
Hij neemt veel meisjes mee naar de
farm, Ginny. zei ik.
O. ik ben niet jaloers. Ik begrijp
best, dat hij 'al veel meisjes heeft gekend
voor hij mij ontmoette.
Zij maakte een vlugge danspas bij de
deur.
Nu welterusten, mevrouw Latham.
En heel hartelijk dank. U weet wel. wat
ik bedoel.
Welterusten, Ginny, zei ik, maar ik
begon te denken, dat zij in het een of an
der reactieproces gewikkeld was: wegge
gaan, stilhouden terugkomen enz. Zij was
in een oogwenk weer terug.
Tussen twee haakjes, mevrouw La
tham, hebt u mijn geld al ergens wegge
stopt?
Zij keek zijdelings naar de toilettafel,
waar ik het had neergelegd en waar het
nog steeds lag.
Nog niet- maar ik zal het zo doen,
beloofdt ik.
Ik ben er zeker van. dat het veilig
ligt. Hoezo?
Nou, ik heb er eigenlijk even over
gedacht omom het oom Phinney in be
waring te geven. Maar als u het wilt be
waren. is het mij eigenlijk veel liever.
Ik had het haar toen eigenlijk meteen
moeten geven om het oom Phinney te
laten bewaren, maar ik deed het niet En
de volgende morgen, toen kolonel Prim-
rose beneden wachtte en Lilac 'de
machine aan had en er niet genoeg
op de kraan was om voor een ,.str|L o"
water te zorgen, waarmee ik mün "veef
zou kunnen spoelen, dacht ik er PaS t0e3
aan. Ik morste er tandpasta op en de
begon het water met volle kracht u tge-
kraan te stromen, die ik niet had dlc fg-
draaid en ik rende terug naar de tie(
fel en legde, terwijl ik mijn tanden v Ae
poetste, het blauwzijden reistasje
plank boven de wastafel Ik klaag nl ,eid^
de nadelen van ouderwetse waterlef
ik leg alleen maar uit, waarom ik
niet dacht aan het geld van Ginny. jjp'
terwijl ik mij haastig kleedde en mJJ", te
pen stiftte, kwam Lilac weer boven
zeggen- dat de kolonel haast had-y
Hij was nogal verstoord over
Zij heeft oom Phinney een
haaltje verteld. 'Zij zegt, dat die
dyce haar alleen maar in kennis D. g[jg'
met de „betere kringen", Ik ben y tc
dat hij denkt, dat jij probeert oC\e»
beletten andere mensen uit de e
te ontmoeten.
Heb jij hem alles verteld? 39'
Hij schudde zijn hoofd. Ik wil
hij die kerel halfdood slaat en dan y ;j>'
zware mishandeling de gevang^0' pef
draait. Ik mag je er misschien aa" ^,36
inneren, dat oom Phinney een ke ëjj -
is. Overigens denk ik niet, dat n
een woord van zou geloven, wannf^j^tr
ny er niet bij was om het te "e. jjia'
gen en dat wil ik natuurlijk helen13
(wordt "erVo1
Zij schudde haar hoofd.
Ik weet het niet. Het is dat ik ik
ben
Zij scheen de juiste woorden niet te kun
nen vinden, want zij gaf het maar op.
Vader zegt, dat je een smeerlap
bent, wanneer je tegen mensen, die g0ed
voor je zijn, niet óók goed bent. En u
bent altijd zo aardig voor mij geweest.
Zij strekte en van haar blote voeten
uit en gleed met haar grote teen over een
naad in het zeil.
Ik denk, dat het door het grote huis
komt. dat ik bang,ben om naar bed te
gaan, als ik alleen ben. Thuis hebben wij
maar twee kamers boven en een klein ka
mertje voor vader en ze zijn lang niet zo
groot als deze kamer. En u hebt boven
ook nog alles, nietwaar? Wat is daar
eigenlijk?
Ik vermoedde, dat het huis haar groot en
leeg toescheen, omdat er nog kamers wa
ren, die zij niet kende. Gedurende de olie
rantsoenering had ik de trap, die naar de
tweede verdieping leidde, laten afsluiten
en beneden had ik op de overloop voor de
trap naar de tweede verdieping een deur
laten maken.
Daar zijn nog drie kamers boven, Gin
ny. een paar badkamers en een overloop
zoals hier. Het ziin de kamers van mijn
zonen en nog een logeerkamer. Je moet
er maar eens een keer gaan kijken. Het is
dus niet zo'n heel groot huis.
Maar ik vind het een aardig huis.
Het is niet zoals dat huis, waar waar
ik soms naar toega. Dat kun je eigenlijk
geen huis meer noemen- Dat is pas groot.
Het is net zo'n huis als je wel eens op de
Moord...!
35).
Ik klopte haar op de rug en ik ver-
baase mij er over, dat zij zo fragiel was.
-Huil maar niet. Huil alsjeblief niet,
Ginny. Jij bent niet onaardig geweest-
Het was de schuld van Archie. Het was
zijn schuld, en het kwam ook door mij.
Niet door jou!
Haar hoofd ging omhoog en zij zocht in
haar pyamajasje naar een zakdoek.
Hij dacht natuurlijk, dat ik vreselijk
dom was.
Zij bette haar ogen met de zakdoek.
Mag ik hier eerlijk blijven als ik,
als ik mij goed gedraag? Als ik niemand
in de weg sta?
Jij staat hier niemand in de weg,
Ginny, antwoordde ik, maar er is één
ding, dat jij moet doen en dat is r.aar bed
gaan.
Zij knikte gehoorzaam.
Ik durfde niet naar bed te gaan. voor
dat u thuiskwam, omdat ik omdat
ik bezorgd was. Ik wilde niet, dat er door
mijn schuld ietsiets met u gebeurde.
Wat zou mij door jouw schuld kun
nen overkomen?,
12. Een andere, minstens even winstgevende bron van in
komsten was de slavenjacht. Voor een Targui die zijn vak
verstond werkelijk een goudmijntje. Telkens en telkens weer
opnieuw werd de negerbevolking bij de Niger en nog meer
in het zuiden uitgedund dor de strooptochten, die elk jaar,
ook nu nog een paar maal gehouden worden.
Op de markten van Rhat en In-Salah kon men dan lange
rijen gevangenen zien, die als beesten getaxeerd en aange
prezen werden. En de Arabieren die vanuit Syrië na 646 bin
nen de kortste keren heel Noord-Afrika veroverden, maakten
school bij deze Toeareg. Ook zij zagen de mogelijkheden van
het nieuwe ..beroep" en trokken er op uit....
