SAHARA,
land van belofte
Waar toen het voetlicht brandde
Rotterdamse Graanmarkt
Kleine daling; industriële produktie|NOG EENS:
in Nederland verwacht
Trager tempo van de
voorraadvorming
Nieuwe gespecialiseerde
V.N.-organisatie
Defecte motor stuurde
K.L.M.-toestel twee keer
terug naar Shannon
Hiltonhotels komen
er zeker"
ZATERDAG 5 APRIL 1958
PAGINA
OifckK/ •JLt^'n^vdo
'fy JwjÊÊ
Expansie van Europa
Scheepvaart
SCHRIJFWIJZE VAN HET
NEDERLANDS
Bij veranderingen eerst over
leg met België
KERKBRAND TIJDENS
A V ONDMAALDIENST
ONVERANDERD DIVIDEND
STAAFWERKEN DE MAAS
ei*
v>
Nederlander als leidende figuur?
WASHINGTON FLUISTERT
door Leslie Ford
4 Dank zij de „chotts" weten we, dat de Sahara vroeger
li/,'1' VV' I
196GAR
10e6 i^o
Hij aarzelde een ogenblik en volgde
mij toen naar buiten. Wat is er met i°u
gebeurd? vroeg hij. Die hele kwestie is
heus niet grappig.
Dat weet ik maar al te best. Ik ben
alleen een beetje van streek, geloot ik.
Ginny heeft mij haar foto gegeven. Ik
mocht het je niet vertellen. Maar het deed
helemaal niets ter zake.
Haar foto? Ik draaide het licht van
de auto aan. Waarvoor? Hij vroeg het
heel ernstig.
Och, zo maar, als blijk van berouw,
zei ik. Hij keek mij nog steeds heel
vreemd aan. In hemelsnaam, laat dat
kind toch met rust, kolonel. Jij handelt
alsof zij Machiavelli is. Wees niet zo me-
dogenloos. Zij heeft gehoord, wat je van
Field hebt gezegd.
Ik vertelde hem van de brieven en wat
Field had beloofd. Zij was juist bezig hem
en Allerdyce tegen elkaar uit te spelen.
En ik handel, alsof zij Machiavelli
is, zei hij spottend.
Wij reden zwijgend door Wisconsin Ave
nue naar Foxhall Road. Ik dacht, dat hij
zich aan mij en aan Ginny ergerde, maar
het was veel erger. Het is prettig, dat jij
zo opgeruimd kan zijn over Ginny's foto,
zei hij. Het is nauwelijks een behoorlijke
ruil voor Fields leven en de vernietiging
van ons enige bewijs om Molly's fantas
tisch verhaal te bekrachtigen. als wij
niets hebben om te bewijzen, waaruit
Allerdyce zijn kennis van allerlei hoogst
persoonlijke dingen heeft geput, dan
denk je toch zeker niet, dat meneer Brent
haar zal geloven? Jouw jonge Machiavelli
heeft misschien heel wat meer vernietigd
dan een pakje brieven.
Vernietigd?
De brieven zijn verbrand- De politie
denkt, dat Field ze vlak bij hem had. Er
was geen spoor, dat de kamers waren
doorzocht. Ze kunnen de as van luchtpost
papier gemakkelijk herkennen. Ik heb
heus niets tegen Ginny. Ik ben alleen vre
selijk bang, dat haar vreemd samengaan
van sluwheid en naïveteit nog een paar
mensen hier het leven zal kosten. Jij ziet
niet in, wat het gebeurde van vanavond
werkelijk betekent.
Als ik het toen niet wist, dan wist ik
het een ogenblik later of begon ik het te
vermoeden. Er stonden politie-agenten bij
de ingang van Nunnery Lane en zij had
den een touw gespannen tussen de beton
nen zuilen. Verder waren er een tiental
journalisten. Een van de agenten liet de
auto stoppen, herkende kolonel Primrose
en knikte ons toe om door te rijden. Er
was iets onheilspellends in de lucht, dat
versterkt werd door het gesloten hek
voor het huis van de Brents en de agen
ten, die zich ook daar geposteerd hadden
Ik keek angstig naar kolonel Primrose.
Kijk eens. Zij geloven, dat verhaal van
Vair toch niet?
Hij schudde snel het hoofd en wees naar
de wagen, die even voor de onze uit reed
Hij was al uitgestapt en stond reeds op
de marmeren trap naar de voordeur, toen
ik van schrik bekwam, bij het zien van het
blauwe kruis boven het nummerbord, het
geen betekent, dat het de wagen van een
dokter was.
Ik kon het gezicht van kolonel Primro-
se zién in het licht boven de deur. Er
kwam een vreemde harde uitdrukking op,
terwijl hij wachtte tot opengedaan zou
worden.
Misschien is het beter, dat ik niet
naar binnen ga, zei ik.
Hij schudde zijn hoofd en luisterde aan
dachtig. Ik kon toen binnen voetstappen
horen op de marmeren vloer. Er kwam
iemand aan. De knop werd omgedraaid
en de deur ging open, niet ver, maar ge
noeg om mij het gezicht te geven op een
ketting die aangebracht was om ons bui
ten te houden. Die gedachte werd ver
sterkt op het ogenblik, dat ik Forbes Al
lerdyce daar zag staan, een barrière die
doeltreffender was dan welke ketting ook.
Ik zag die vreemde weifeling van hem,
toen hij ons herkende en de sterke reflex
beweging met de deur in zijn hand, alsof
hij onbewust meteen bij het zien van
ons, de deur wilde dichtklappen.
Ik zou graag juffrouw Brent willen
spreken, zei kolonel Primrose. En toen ge
beurde er iets heel vreemds en verschrik
kelijks. Geen van ons had verwacht, dat
hij ons zou binnenlaten en één ogenblik
was hij het ook niet van plan geweest. Er
lag een scherpe flikkering van een bijna
satanisch licht in zijn ogen, en dat licht
bescheen een plan. Een plan om Rufus
Brent te laten sterven. Het vooropgestelde
plan was zo duivels logisch, dat het bril
jant uitgevoerd kon worden. Ik was de
oorzaak van mijnheer Brents hartaanval.
Wanneer hij mij zag, zou hij weer een
acute en vreselijke aanval krijgen.
Ook ik had dat in de gaten en ik schrok
ervan.
Kom binnen, kolonel Primrose..,.
Kom binnen, mevrouw Latham.
fZo beheerst als hij na dat ene ogenblik
eer was, wist hij toch niet die triom
fantelijke boosaardigheid in zijn stem te
verbergen, toen hij de deur wijd open
hield.
Gaat u meteen mee. Ze zijn in de bi
bliotheek. Ik geloof, dat niemand gelukki
ger kan zijn u te zien.
Hij was niet de vriendelijke man met
een dolk onder zijn mantel. Hij was de
vriendelijke man, die boven zijn hoof<
de slachtbijl zwaaide. Van ergens in d«
verte klonk het jammerlijk geloei va«
een sirene.
Excuseert u mij, zei Allerdyce hofc
felijk, Ik moet op de ambulance wach
ten.
Hij wilde er niet bij zijn. Dan wai
het, alsof het niet zijn schuld was dat
wij binnen waren.
i~7 duwden mij weg. Ik kon hen
met tegenhouden, zou hij tegen mevrouw
Brent zeggen. Ik raakte de arm van ko
lonel Primrose aan.
Toe laten wij niet naar binnen gaan.
Hij schudde hethoofd en liep snel
naar de bibliotheek. Het leek zo ongelo
felijk dwaas van mij. Ik keek om. For
bes Allerdyce lachte, niet hardop, maar
het leek mij toe, of ik hem afschuwelijk
kon horen en ik week achteruit.
Kolonel Primrose nam mij bij de elle
boog. opende zonder aarzelen de deur van
de bibliotheek en duwde mij de kamer
in.
(wordt vervolgd)
■■■iii
1 Sahara.... Het wekt herinneringen op aan een l>.an
dend hete zon, aan kamelen en lange karavanen, aan gemas
kerde Toearegs en aan een fata morganaMaar zoals wij
ons de grote woestijn voorstellen, bestaat hij alleen in boeken.
De Sahara is nu eenmaal heel anders. Van de enorme woes
tijn, die van Dakar tot aan de uitlopers van het Himalayage-
bergte ligt, is de Sahara het grootste, indrukwekkendste deel.
De rivier die deze onafzienbare verzameling rotsen en kale
vlakten als het ware middendoor snijdt, is de Nijl. Eigen
lijk is Egypte niet meer dan een geweldige oase
2 Een echte woestijn moet een eindeloze zandzee zijn.
Maar in feite zit het zo, dat hij grotendeels bestaat uit rots
formaties, kiezels en bergen. Zand echter komt er vrij wei
nig voor, tenminste in verhouding. Het begrip woestijn zou
den we het beste negatief kunnen omschrijven: geen regen,
geen planten en geen zichtbaar leven....! De Sahara ligt in
een soort kom. Aan de ene kant rijzen de toppen van het At
lasgebergte, het Aurisgebergte en de Tunesische Djebbels en
aan de andere kant het maanlandschap van de Hoggar en de
Niger.
3 Allang hebben de geologen zich met de Sahara bezig ge
houden en hun ontdekkingen verrasten vaak de wetenschappe
lijke wereld. Zo bleek bijvoorbeeld, dat er in het noorden gro
te zoutmoerassen onder de zeespiegel liggen, de zogenaam
de „chotts". De chotts worden afgewisseld door de grauwe
kale basalrotsen, de „regs". Vlak daarachter markeren gro
te bergtoppen bij Tibesti het landschap, afgewisseld met
lange uitgedroogde rivierbeddingen. En, zoals dat altijd zo
gaat, onmiddellijk waren de experts erbij om een theorie op te
stellen. Wellicht stroomde eens de Niger dwars door de woes
tijn naar de Middellandse Zee, voordat hij bedolven werd door
het opdringende zand. En als we iets verder gaan komen we
bij de geweldige plateaus, de „hammadas" terecht. En ten
slotte.... zand, zand en nog eens zand, de „erg".
In de beschouwing van de Economische
Commissie voor Europa over Nederland
wordt onder meer de verwachting uïtge-
snroken. dat als gevolg van de vermin
dei ine van de invoer in de tweede heift
van het jaar het tekort op de betalings
balans over 1957 kleiner zal blijken te
zfln dan dat van 1956.
De voorgenomen verminderingen van
de overheidsuitgaven en de deflataire
strekking van de begroting t958 doen. te
zamen gezien met 'n klaarblijkelijke ver
langzaming,. zoal niet een werkelijke ver
mindering van de economische bedrii-
vigbeid in de meest, recente maanden,
Ier dat de verwachte verbe
tering van de betalingsbalans slechts be
reikt zal kunnen worden ten koste van
een stagnatie of zelfs van een lichte ver
mindering van het nationale produkt.
Het ziet er naar uit, dat de beslissen
de factor de toekomstige particuliere in-
vesteringsvraag zal ziin. In dit verband
mag verwacht worden, dat een traier
tempo van de voorraadvorming, na drie
iaren waarin zij vrij groot was, een de
flataire invloed zal uitoefenen. Door de
vermindering van het tekort op de han
delsbalans en de toeneming van de de
viezenreserves sedert de herfst zal de li
quiditeit van de banken eens te meer
"ergroot zijn. maar bet is betekenisvo'
fén misschien ook niet zonder verband
met de waarschuwing van de centrale
bank in september, toen de kredietver
lening vergroot werd ondanks het devie-
zenveriies) dat er in het vierde kwar
taal van het iaar geen verdere toeneming
van de kredietverstrekking in de parti
culiere sector plaats vond.
De langzamere stijging van de lonen
van de laatste tijd en de minder gunstige
werkgelegenheidsnositie duiden erop. dat
het particuliere verbruik nauwelijks gro
ter zal zijn dan in 1957, terwijl de over
heidsuitgaven. blijkens de ontwerpbegro
ting voor 1958 rekening houdend met
waarschijnlijke te lage raming, vermoe
delijk geen sterke expansiefactor zullen
zijn. De particuliere investeringen schij
nen in 1957 in langzamer tempo te zijn
gegaan en deze ontwikkeling zal zich
waarschijnlijk in 1958 voortzetten.
De recente ontwikkeling van de binnen
landse orders voor machinerieën en uit
rusting en de afneming van de bouw
vergunningen zowel voor industriegebou
wen ais voor woningen, wiizen erop dat
de investeringen in vaste activa waar
schijnlijk kleiner zullen ziin dan in 1957.
Het zou dan ook geen verwondering wek
ken als de industriële nroduktie in 1958
in werkelijkheid iets kleiner zou zijn dan
in hét voorafgaande jaar.
In een overzicht voor Europa wordt
omtrent West-Europa in 1957 en de voor
uitzichten voor 1958 medegedeeld, dat de
toeneming van 4 procent van de totale
produktie in 1957 voor West-Europa in
zijn geheel ongeveer gelijk was aan die
van 1956, zodat in twee achtereenvolgen
de jaren de expansie trager ging dan
in de periode van 1953 tot en met 1955.
Op deze algehele ontwikkeling waren
echter enkele uitzonderingen. Daartoe
behoorden de landen van Zuid-Europa en
in het bijzondét Yoegö-Sla'vië. waar .het
nationale produkt belangrijk toenam, na
dat in 1956 een einde werd gemaakt aan
de deflationistische politiek.
Bij de industrielanden van West-Euro
pa was de toeneming van het nationale
nrodukt bijzonder duidelijk in Frankrijk.
De versnelde toeneming van 6 pet in
dat land. grotendeels door verbeteringen
van de produktiviteit, vormt een tegen
stelling met de tragere, zij het toch nog
betrekkeliik grote mate van expansie in
West-Duitsland, waar de arbeidsreserve
nog lang niet uitgeput is.
Waar de expansie niet sneller was dan
in 1956 schijnen vraagfactoren daarvoor
hoofdzakelijk verantwoordelijk te zijn ge
weest, in het bijzonder in West-Duitsland.
In Nederland echter belemmerden ca
paciteitsbeperkingen en andere aanbod
factoren een snellere groei, hoewel bo
vendien in de loop van het jaar maat
regelen werden genomen tot beperking
van de binnenlandse vraag ter bescher
ming van de betalingsbalans.
Wat de vooruitzichten voor 1958 be
treft zijn die voor West-Europa in zijn
geheel nauw verbonden aan die voor
de drie grootste landen, het Verenigd Ko
ninkrijk, Frankrijk en West-Duitsland,
welke landen tezamen tweederden van het
Westeuropese bruto nationale produkt
voor hnn rekening nemen en ongeveer
1» pc» van de intra-Westeuropese han
del.
In de tweede plaats zijn alle West
europese landen en in het bijzonder het
Verenigd Koninkrijk voor een deel af
hankelijk van exportvraag van overzee
se landen. Deze vraag wordt .grotendeels
echter bepaald door het niveau der eco
nomische bedrijvigheid, dat in West-Euro
pa, vooral in de grote industrielanden en
in de Verenigde Staten wordt gehand
haafd alsmede door de afvloeiing van
kapitaal naar de in economisch opzicht
minder ontwikkelde overzeese landen.
Gisteren is een internationale conventie
van kracht geworden, die een nieuwe ge
specialiseerde V.N.-organisatie in het le
ven roept, nl. de IMCO (intergouverne
mentele maritieme consultatieve organisa
tie). In de komende weken zal in New
York de eerste zitting van de assemblée
der organisatie worden voorbereid.
De IMCO heeft o.a. als taak het bevor
deren van samenwerking tussen de deel
nemende landen bjj het oplossen van tech
nische vraagstukken met betrekking tot
de scheepvaart. Ook zal de IMCO oneer
lijke praktijken van rederijen bespreken.
De conventie is in maart 1948 getekend
en van kracht geworden, nu 21 landen,
van wie er zeven een koopvaardijvloot be
zitten met een tonnage van meer dan een
miljoen ton, zijn toegetreden.
Lid van de IMCO zijn: Argentinië, Au
stralië, België, Birma, Canada, de Domi
nicaanse Republiek, Ecuador, Frankrijk,
Haïti, Honduras, Perzië, Ierland, Israël,
Italië, Japan, Mexico, Nederland, Zwitser
land, de verwijde Arabische Republiek,
Groot-Brittannië en de V.S.
Nederland is een der twaalf landen,
die zitting hebben in de commissie voor
voorbereiding van de eerste assemblée der
IMCO.
Tijdens de besprekingen over de toe
passing van de woordenlijst der Neder
landse taal in België en Nederland is
bij de regeringen van beide landen de
wens naar voren gekomen, in het ver
volg steeds overleg te plegen over aan
gelegenheden, welke de schrijfwijze van
de Nederlandse taal betreffen, opdat al
dus de eenheid ervan in beide landen zo
veel mogelijk zou kunnen worden bevor
derd.
Te dien einde besloten de Nederlandse
en de Belgische regering aan het op 16
mei 1946 gesloten culturele verdrag een
addendum toe te voegen, waarin deze ge
dachte zou worden vastgelegd.
De minister van Buitenlandse Zaken
heeft de overeenkomst tot vaststelling"
van dit addendum aan de Eerste Kamer
overgelegd. Ten minste vijftien leden der
Eerste of dertig leden der Tweede Kamer
kunnen de wens te kennen geven, dat de
ze overeenkomst aan een uitspraak der
Staten-Generaal wordt onderworpen.
Gisteravond is in de hervormde kerk te
Lochem tijdens de Avondmaaldienst brand
uitgebroken. Oorzaak hiervan was over
verhitting van de schoorsteen. Het steen-
werk hiervan was zo heet ge-we -n, dat
de houten balken, waarop-het rustte, door
zelfontbranding in vlam waren geraakt.
De Loehemse brandweer was ':°n minu
ten na het alarm ter plaatse. Zij benader
de 't vuur van binnenuit, terwijl de brand
weer va" Deventer, die om assist itie \va
gevraagd, het van de buitenkant bestreed
De vuurhaard kon, voor hij zich uitbreid
de, worden geblust.
De kerkgangers hebben al^en ongedeerd
het gebouw kunnen verlaten. De kerk was
verzekerd.
Gisteren lieten ivij in Sumatra „de kanonnen ontbranden" op een plaats „waar vroeger liet voetlicht brandde".
Dü artikel van onze medewerker Octave de Coninck was bestemd, om de oud-1 ndië.gangers onder onze lezers
weer eens de sfeer te laten proeven van het Nederlandsch Oost.Indië uit de jaren dertig. Daarom lag het in onze
bedoeling, naast dit artikel enkele tekeningen van Octave de Coninck te plaatsen, zoals de schrijver van deze
herinneringen in zijn artikelen trouwens ook aankondigde. Helaas, het heeft niet zo mogen zijn
Door een betreurenswaardige fout bij de opmakerij zijn deze tekeningen echter uit de krant ge-bleven. Daar dit
bepaaldelijk niet onze bedoeling was, publiceren wij de illustraties bij het artikel van Octave de Coninck dus
nog vandaag, vooral omdat deze illustraties zo voortref jelijk de geest uitbeelden van „ons Indië", in de hoop,
dat u onze excuses voor deze fout wilt aanvaarden.
lieLt
I\t\~ho
Werkplaatsen op het boorterrein van
de B.P.M. te Babat.
Boorterrein te Babat met ketelhuis
en boorterrein van put 272.
„Soos" op het boorterrein van de
B.P.M. te Babat.
T"fc -Ti») Itib 1
(Bericht van A. Bosman N.V.
Graanmakeiaars te Rotterdam)
De situatie, zoals in ons vorig markt
rapport beschreven, bleef zich ook deze
week in dezelfde lijn bewegen, d.w.z voor
de directe behoefte bleek er zowel in ons
land als in de omliggende landen grote
vraag te bestaan vooral naar maalmais
maalgerst en haver. Dat hieraan slechts
tegen stijgende prijzen kon worden vol
daan, ig wel duidelijk en hierdoor is het
prijsverschil tussen leverbaar graan en de
afladingen mel/juni/juli nog groter ge
worden. April aflading daarentegen werd
door de loco vraag geïnfluenceerd vooral
toen van shippers' zijde kooplust hiervoor
ontstond.
De vrachtenmarkt toont helaas nog
geen verbetering al ig de charterlng-ac-
tiviteit wel groter geworden.
MAIS. Vraag naar loco maalmais en
ladende posities terwijl ook voor april-
afl. meer te mak-en was. Op mei en juni
bieef het aanbod ruim en de prijzen
weinig gewijzigd. Platamais op de afla
dingen tegen lagere prijzen verhandeld,
terwijl de loco en stomende mals betere
prijzen opbrachten. Z.-Afr'ka loco mals
is hier praktisch geruimd.
GERST. Vraag van buiten voor sto
mende 3 barley deed de premies sljjgen.
terwijl de eerste afladingen plus april,
gedeeltelijk door terugkoop van shippers
betere prijzen opbrachten. Daarentegen
bleef Noord-Amerika voor de juni en juli
posities graag verkoper en kwam er in
de prijzen op die termijnen weinig of
geen verbetering.
Platagerst spoedig, ladend en april be
ter gevraagd en hoger, terwijl de verdere
maanden weinig veranderden.
Western gerst op aflading werd hier
hoofdzakelijk in dekking door shippers
teruggekocht,
HAVER spoedige levering schaars en
duur, terwijl N.-Amerika op aflading fei
telijk onveranderd bleef bij wat grotere
omzetten. PI at aha vér op, alle posities,
doch vooral spoedige levering duurder.
Eni-ge omzetten in Joegosl. haver per 20
april aflading bij stijgende tendens.
MILO. GRANIFERO en MILLET. Voor
al milo loco en stomend is moeilijk en
slechts hoog te koo-p; hierdoor konden
enige posten in ladende posities een
mooie premie bedingen. Op aflading was
er weinig verandering ln de prijzen en,
vooral België, kocht dit artikel op alle
termijnen en het hele jaar uit. Millet én
granifero spoedig gevraagd en hoger, ter
wijl ook de afladingen duurder geworden
zijn
ROGGE. Nadat de gehele week sto
mende platarogge werd gezocht en de
kleinigheden, die er waren .overeenkom
stig duurder moesten worden betaald en
ook de afladingen, zowel door ons land
als door Duitsland, hoger werden betaald,
is nu het invoerrecht met 1 verlaagd en
derhalve op 2 gebracht. Ook in Canada-
roggé v?n de Pacific was de kooplust
groter en stegen de prijzen in de loop
van de week, waartoe het feit, dat Duits
land. Zwitserland en België eveneens
kochten, bijdroeg.
INL. GRANEN waren bij steeds slin
kende voorraden me-t alle graansoorten
veel duurder,
DE KOEKENMARKT vertoont wel een
zeer labiel verloop in deze dagen, waarin
het weer ieder ogenblik kan omslaan.
De voorraden zijn uitermate beperkt, sto
mende partijen praktisch niet te koop en
dp enkele artikelen wélke nog worden
aangeboden brengen zeer grote premies
op. Lijnschllfers tegen oplopende prijzen
uit Antwerpen weggekocht en ladende
boten vonden eveneens goed onthaal.
Lijnschroot werd in enkele dagen tijds
geheel en al door Nederlandse en Duitse
consumenten uit de markt genomen. An
dere artikelen hoegenaamd niet te koop.
Op dé verdere afladingstermijnen bestaat
geen kooplust. Molenafvallen onveran
derd zonder noemenswaardige activiteit.
Duits tarwe- en roggevoerbloem zeer
Aan de algemene vergadering van aan
deelhouders der Staalwerken De Maas
te Maastricht zal een onveranderd di
vidend van 9 pet worden voorgesteld.
De Douglas DC—-6B PH DFI van de
K.L.M., die op weg was van Amsterdam
naar Montreal met 29 passagiers en een
bemanning van negen koppen is twee
keer op het vliegveld Shannon terugge
keerd, omdat één van de vier motoren
defect was geraakt. Donderdagnacht
steeg het toestel van het elrse vliegveld
op, maar was er binnen drie uur weer
terug. De passagiers gingen naar bed en
kregen vrydag een tochtje langs de be
zienswaardigheden rond het vliegveld
aangeboden.
Gisterenavond stapten zy voor de
tweede maal in, maar dezelfde motor
begon boven de Atlantische Oceaan weer
kuren te vertonen, zodat gezagvoerder
A. J. Boijee (Canada) opnieuw besloot
naar Shannon terug te vliegen om ern
stiger mankementen aan zyn toestel te
voorkomen.
Een ander vliegtuig van de K.L.M. zal
nu de taak van de PH—JD.F.I. overne
men. Vanmiddag zouden de passagiers
daarmee verder reizen.
„De plannen voor de belde Hiltonho
tels ln Nederland in Amsterdam en in
Rotterdam zullen zeker doorgaan. Het
is best mogelijk, dat als leidende figuur
ervan een Nederlander zal optreden,
maar zoiets wordt pas later ln New York
beslist."
Aldus vertelde gisteren op Schiphol de
heer Max Walter Locher, Zwitser van ge
boorte, een van de leidende figuren van
het internationale Hiltonconcern. Hij was
zojuist aangekomen uit Istanboel met de
DC-6B van de rond-de-werelddienst van
de Pan American. Hij hoopt hier een tien
tal dagen te verblijven „uitsluitend voor
genoegen en niet voor zaken".
De heer Locher vertelde, dat de Hil
tonhotels in Nederland even groot zullen
worden als dat ln Istanboel, d.w.z. met
een capaciteit van 300 kamers, „voor dit
deel van de wereld voldoende". „De za
ken in Istanboel marcheren buitenge
woon goed", zo vertelde hij niet zonder
trots. „Drie jaar is de exploitatie daar
aan de gang en in 1957 was de bezettings
graad, over het gehele jaar genomen
95,9 procent."
53).
Zij lachte toen gelukkig. Ik wist, dat u
die nemen zou, zei zij. Dat is ook vaders
lievelingsfoto. Toen werd zij onmiddel
lijk ernstig. U moet nu maar opschieten.
U vertelt het hem niet, hoor. Heeft hij,
heeft hij u gezegd, dat journalisten u zou
den opbellen?
Ik knikte.
Ze scheen een ogenblik ernstig na te
denken. Als ze bellen, wat zal Ik dan zeg
gen?
Zeg maar niets. Zeg maar, dat ik er
niet ben.
Ik liep snel de hal door, legde Ginny's
foto op mijn bed en haalde mijn mantel.
De telefoon rinkelde intussen, maar
slechts een keer en ik wist, dat kolonel
Primrose de hoorn van de haak had geno
men. Toen ik naar beneden ging. keek
hij onder aan de trap naar mij. Dat was
Agnes Manners van de Northern Belt
News Service. Waar is Ginny?
Zij is koppig, zei ik. Zij wil liever
met de politie praten. Als wij nog uitgaan,
moeten wij maar niet langer wachten
Zij is gewend met de politie om te gaan.
een veel beter klimaat moet hebben gehad. „De „oueds",
bijvoorbeeld, die vanaf de Atlas of de Hoggar naar de zand
woestijn strome en daar verloren lopen, zijn restanten van
een stroomgebied. En talloze zeer verrassende vondsten, zo
als geraamten van olifanten en sporen van een subtropi
sche plantengroei, bewijzen onomstotelijk, dat de Sahara
eens een uitgestrekte oase was, een aards paradijs. De „Va
der der geschiedenis" Herodotos, vertelt dat de ossen van de
Garamanten hele ladingen kostbaar hout sleepten naar Rada-
nis, door de woestijn. En ook Salomon moet zijn zeldzame
houtsoorten voor de beroemde tempel via de Sahara hebben
aangevoerd. Maar nu zou een paard het geen week uithouden,
laat staan een span ossen.
