ft
Hollywood geloofde, dat het
in zijn midden had
coors
RADIO-ACTIVITEIT BOVEN
ONS LAND VERHOOGD
^nationaal werk in kath. verband
VLIEGENDE PATERS OPENEN HUN „DIENST"
s^i
■'V'
V
Wenkaan
volk
wïlcle onderzoeken
Ge,ï vorstelijk personage
amroiU - - - J 1
werd hij een oosterse prins
hoe zijn
bejegende
a SL-USS6
ÊS*4
Vij'WllSe bisschoP bii
Einde dit jaar tweede vliegtuig?
Wing of mercywil bijdragen
in exploitatie
SdV;
Sjjft
pagina
S Vaaan Plan' ziin
X*] ie?
méér kracht
véérkracht
Geen waarneembare schadelijke gevolgen
7ere huid?
Wijziging Drankwet
spoedig te verwachten
è^ów^'aaT nNrika sprak mgr' dr-
o van Inheemse
priester
Minister Zijlstra's taak
niet bovenmenselijk
„Culturele verheffing"
van de Papoea
ZATERDAG 10 APRIL 1958
fis
y
Hjn if
zÜnIfl-
voor
ïonti'1
L lea
1 fw
4*** ™1Ba™ BIatty' sa-
"Je bent een prins!"'
-8
F 58 e'f
land'"
koie"
A
.iü !bti* e» b«r f Zijn vriend eena
u? «aaat door v» toen snel: K-
Wees
gewoon
Franse muziek
Lievelingslied
Verschillende paleizen
Een goed mens
Elke f morgen
door de
rj?hann" f ka«"
A1 Wel mJf v6es' Je moet
r, Ooit" aar Wee* ..hoogheid" aan-
hn d'ik 'gil) voor het overige heel
Babyderm-zeep
Gekrenkte vorst
Hartelijk en gastvrij
tT 2 voor
tö, eUtef - hebben deze
Kosten 45 mille per jaar
Wings of mercy
Vliegen is geen luxe
Tweede vliegtuig
ïfW
s en »ei»i
t*1 SS®
raai,
plaa1'5 d>
n"
cijfer
ieeof Ad
W*%
De tB<5
vo"j/
d j fj
:iradft
EEN ARABISCHE PRINS
?5
loc
°Pzichte vf e" kandelt een Amerikaan over" en ten
Oit jg een vorstelijk personage?
«niversitl-3ag' dïe de public-relations officer van
feter Blattv lVtn ?ruid-Calif°rnië, de heer William
*l'aag tverd j' z.®lf talloze malen had gesteld. De
v?n $aoedi Aral iS ee° °^sess*e' toen Koning Saoed
York en A kort^eleden bezoek bracht aan
lC 1,0udinff vanaa,r f0*?1 koel werd ontvangen. Zou
ran f]*, heJt New Yorkae publiek overeen-
e "onding van andere Amerikanen?
te!?tb®8°n
een
William Peter Blatty vond dat er maar één manier
bestond om op deze kwellende vragen een antwoord
te krijgen: bij moest zelf een vorstelijk personage
worden
En William Peter Blatty werd een „vorstelijk per.
sonage"
Hij schafte zich een donkere zonnebril aan, noemde
zich Prins Xeer, zoon van Koning Saoed en wachtte
toen maar af, hoe „Amerika op zijn verschijning zou
reageren
Hanrsv nse Rehefm ex"agent van de
Woa an- Per futn P°Iitie> Frank
Waftt°d- Min of ml° -weg was naar Hol
fel tp latty ,v er blJ, toeval overigens,
h- „an zijn ?ar,door een opmer-
lend, dacht hij „nu of
vort1
Pooit»
op^aPrahaf,
SihB5 Vriend wifn meliïk' met een blik
«cJat u-.achter A -gezicht vrijwel schuil
°P een1J' door hL lmposante zonnebril,
Arabi3cheiesjeikZ™ng- precies
'ehiepEyeerd,
V,,- Ook oir6 overeind:
"Wat kE als
Zie ik er mis-
een Arabische prins?
k b
,Frani??u kunnenkHn00r ee,n Arahische
die ftnk bekent ,6? doorgaan?"
yarba»rnetehjk -2 vfiend even met ogen,
dek rp~ iïd stonden van
a "^e8
afTenn cIem.de hij Plotseling
en schoof zijn auto in de
h.
•haaSc';enar!nsl,°P de ma™«
v a»nk v"-»
oA
erve t
iHi"!.
van een
vroeg hij.
seer!" antwoordde Blat-
prins"> vond
I Ö»t ki Pïiehten 1 -2eb 3e in alle mo"
p'hië ;lo»te, wan(^.u,terlijk mce"
jNfig*t,emigreem. a"y' de z00n van uit
Ea,"t lr*ar en é-n ?ud"s' had donker-
llfk^nraban h i, ,a ^bronsde huid.
op bez„°erkeeK- Arabische prins.
iateodai» zuilen blJ kennissen van
•en we zien, hoe ze je ont-
de mannen in de schoot van de familie
waren binnengetreden.
Zenuwachtig paradeerden de gezinsle
den langs de Arabische prins, die allen
een slap, naar zijn mening Arabisch
handje gaf en aan iedereen vroeg: „Hoe
maaakt u 'et?" De dames werden boven
dien verrast met een statige handkus.
Toen de voorstellingsplechtigheid achter
de rug was bleef iedereen nogal vrij hou
terig staan.
■>Wil uwe hoogheid niet gaan zitten?"
vroeg de vrouw des huizes toen geluk
kig, want de situatie begon ietwat pijn
lijk te worden.
De Arabische prins antwoordde niet,
maar schreed naar de meest comfortabe
le stoel in het vertrek, liet zich daarin
zachtjes zakken en hield zijn armen en
j handen breed uitgespreid op de leuningen,
alsof de stoel een troon was. En werke
lijk, op dat ogenblik voelde William Blat
ty zich een vorstelijk personage
Niemand sprak een woord. Het tele-
visie-toestel stond aan er was een re
portage van een voetbalwedstrijd aan de
gang en iedereen was dankbaar, dat
men naar het scherm kon kijken. Ook
prins Xeer vestigde zijn doorluchtige aan
dacht op dé wedstrijd. Het duurde viif mi-
nuten, waarin een wat onwezenlijk stil
zwijgen in de kamer hing. Toen haalde de
Drins^ n sigarettenkoker voor de dag en
stak n sigaret in zijn mond. Frank haast
te zich om de prins vuur te geven en
stootte hierbij een tafeltje, vol fraaie
thee-kopjes omverToen de schade
was opgenomen, vroeg Frank aan de
prins, of deze van voetbal hield.
„Foetbol?", deed de prins verbaasd.
^0
^fahans yrienden voor het huis
Vo0>, z^te de stopten' verliet
hj.e auto.
tendeer! Z1f Vriend de deur
ech,e?"
on Koning Saoed- Ik
kennu» Partij bij een paar
tit c W«lltanen ff, Hi-i wil zien, hoe
ab biiiV?n het tend t" ,hif3 vroeg mi-i
hc 'h de te laten zien. Hij
Zj?eS snm bij jp Vind je het goed,
baaLür Plukte -nen breng?"
„O, wordt er in uw land geen voetbal
gespeeld?" vroeg een van de zoons.
„Neen, ik geloof 'et niet."
„Wel, en toen kwam er een uit
eenzetting van het voetbalspel, compleet
met alle spelregels. Blatty deed geïnte
resseerd ofschoon hij zelf een enthousiast
voetballer was. Toch, door 'dit gesprek
brak het ijs. Er kwam bier voor de prins
en al spoedig was de familie in een gezel
lig gesprek met de hoge bezoeker gewik
keld. Het onderwerp „politiek" bleef
daarbij gelukkig achterwegehetgeen
wel prettig was voor de Arabische prins.
Even later vroeg de gastheer, of zijne
hoogheid interesse had voor een bezoek
aan een nachtclub, de Macombo bijvoor
beeld?
„Jaaah", zei de prins, met een verheer
lijkt gezicht. „Wat is dat eigenlijk, de
Mookombo?"
Macombo-club werd op de hoogte ge
steld van het prinselijk bezoek en toen
bet gezelschap arriveerde, werd de door
luchtige gast naar het beste tafeltje in de
club gebracht. Mary Morrison, de eige
nares van de gelegenheid, kwam naar het
tafeltje om haar opwachting te maken.
De muziek begon te spelen en de musici
gingen al spelend rond de tafel van
prins Xeer staan.
„Heeft u misschien een wens, hoogheid?
vroeg Mary Morrison.
„U moet langzaam spreken, mevrouw,
zei Frank, anders verstaat de prins u
niet".
„O, juist, begreep mevrouw Morrison.
„Heeft.-Uwe Hoogheid-misschien-een-song
die-hij-graag-wil-horen?"
„Wel, ïk wheel 'et niet", aarzelde de
prins. „Misskien Franse musiek?"
De prins kreeg zijn Franse muziek.
Meer dan een half uur speelde de band
alle Franse nummers, die zij maar met
mogelijkheid kon bedenken. Meer dan
eens lukte het niet en dan begonnen de
musici weer opnieuw. Toen voor de der
de keer La vie en rose werd gespeeld,
kwam Mary Morrison bij het tafeltje van
de hoge gasten met een paar collega's van
haar, benevens haar echtgenoot.'iedereen
werd voorgesteld en toen vroeg Jack
Morrison of prins Xeer hem de eer wilde
aandoen, zijn gastheer te mogen zijn.
„Ik zal U laten zien, wat wij, Amerika
nen, Amerika noemen" zei hij.
„O, mooi", vond de prins. Ik dank l)
seer".
„Wilt u mij dan maar volgen, ma
jesteit?" vroeg Morrison.
„Noem hem geen majesteit, maar hoog
heid", fluisterde Frank hem in het oor,
„majesteit is gereserveerd voor zijn va
der".
„O, juist", deed Morrison wat verbaasd.
Veel bleek hij er niet van te begrijpen,
want hij bleef de prins hardnekkig „ma
jesteit" noemen.
Het gezelschap bracht achtereenvolgens
een bezoek aan verschillende gelegenhe
den, waar het erg vrolijk aan toe ging.
Overal waar de prins met zijn gevolg
verscheen veranderde de band onmiddel
lijk van repertoire. La vie en rose was
vele malen favorietIn een bepaalde
dancing werd de prins gevraagd, wat
zijn lievelings-song was.
„Nebuchadnezzar" vond zijne hoogheid.'
Onder daverend applaus werd toen aan
gekondigd, dat de band nu het lievelings
lied van zijne majesteit prins Xeer van
Saoedi-Arabië zou spelen.
De bann begon. Het werd „Danny Boy".
Alle rekeningen werden door Jack Mor
rison betaald. Toen de prins hierover een
opmerking maakte, zei Morrison, dat „de
prins zijn gast was en dat hij het in
Saoedi-Arabië wel eens terug zou komen
halen".
Dat vond de prins uitstekend.
„Allheen, zei hy, mohoet U mij dan
well effen fan te foren een berichthje
sturen fan Uw khomst, zzodhat ik U khan
late wete, whaar ik op dat ogenblik ver-
blijfh houd. Ik whoon niet altijd in 'et
selfde paleis. Soms whoon ik in 'et Jidda-
palcis. soms in 'et Kiyadspaleis en ook
nog wel eens in andhere paleize". Alhs
U niet naar 'et goede paleis komt, sal het
niet makkelik zjjn, my te vinden. Mis
skien staan ze niet thoe. dat U door mijn
land rheist".
Jack Morrison staarde zijn gast in op
perste verbazing aan. Zó verbouwereerd
was hij. dat hij er geen erg in had, dat
zijn auto griezelig dicht naar de berm toe
schoof. Een verschrikte kreet, van Frank
bracht Morrison weer bij zijn positieven..
Een van de nachtclubs, die bij deze
gelegenheid door prins Xeer werd bezocht
zat tjokvol jongelui van om en nabij de
twintig. Ook hier werd de doorluchtige
bezoeker getrakteerd op La vie en rose
Vlak achter het tafeltje, waaraan de
prins en zijn gevolg had plaats genomen,
zat een allerliefst blond meisje, dat haar
ogen niet van de prins kon afhouden.
Tenslotte hield het kind het niet meer
uit.
„Neem me niet kwalijk, hoogheid. Ik
winkel
etalage- en
standbouw
VOORHAVEN tOt TEL 3«97t ROTTERDAM
verzamel al een hele tijd de moed, iets
tot u te zeggen. Ziet u, ik zou u zo graag j
een hand geven. Ik heb nog nooit een
prins een hand gegeven. Ik bedoel, ik heb
zelfs nog nooit een echte prins gezien. Jee- j
tje, ik hoop niet. dat u mijn gepraat erg
vindt?"
„Waarhom sou ik 'et errrg vinde?"
vroeg de prins hartelijk.
„Wel, zei het blondje verlegen, omdat
u een prins bent".
„Dus, omdat ik een prinz bhen, zzzou
ik niet met u kunnen praten. Ik ben toch
'etzelfde als u, neen, niet verskillend.."
En de prins en het meisje schudden
elkaar diep bewogen de hand.
Mary Morrison, die van dit tafereeltje
getuige was, kreeg tranen in de ogen. Zij
legde haar hand op de arm van de prins
en fluisterde aangedaan:
„Wat bent u een goed mens".
Veertig broers.
Het duurde geen twee dagen of iedereen
in de omgeving van Hollywood was op
de hoogte van het bezoek van prins Xeer.
Er kwamen prompt talloze uitnodigingen
binnen voor bezoeken aan shows, parties,
dinersDe prins kreeg zo ook de gele
genheid, een filmstudio te bezoeken,
waar hij de film-veteraan Regis Toomey
ontmoette.
„Wel, prins," zei Toomey, is er iets, dat
ik kan doen om uw bezoek aan ons land
interessanter te maken? Worden er films
gedraaid in uw land? Ik bedoel, wil ik u
introduceren bij uw geliefdste filmster
ren? Wie is uw favoriete actrice?"
„Hedy Lemarr", zei de prins.
„O, stotterde Toomey een beetje ont
daan, „die is op het ogenblik niet in
Hollywood. Wilt u misschien een acteur
ontmoeten?"
De prins aarzelde even: „Rudolf Va
lentino" zei hij toen
Toomey was werkelijk overdonderd:
„Ik geloof niet, dat Valentino hier is." Hij
keek de prins een beetje vreemd aan en
fluisterde toen Frank in het oor: „Wel he
mel, draaien hun films nu pas daar?"
De kwestie werd opgelost door de invi
tatie voor een lunch bij Dick Powell en
diens vrouw, June Allyson. De conversa
tie bij deze maaltijd was even merkwaar
dig als een handbal-wedstrijd tussen Kim
Novak en John Foster Dulles:
Dick: „Vergezelde u uw vader bij diens
bezoek aan Washington?"
Prins: „Neen, dat wazz mijn broerr
Masshur".
ie
brahgerhvp'gde snneie: h™*6"' W3nt
tee*nunU- naar binnen.
alle !!nvOüdiB ongerust. Hij is
sl>t£, aiie^Seljjkp en hU houdt niet
^ïe'^Ue VoopaBlattv "t10 t",ug' °Pende
hol! ging terwijl Reg Spur
b«zoek over het Plotse"
ViJ1** ik Voetbal-reportage
Aeer?|;sta"en
aan zijne hoog;-
vroeg Frank toen bei-
De Arabische prins op bezoek bij
Dick Powell en June Allyson. De
vierde persoon rechts is de'film-ver.
raan Regis ToomeyJuist op dit
ogenblik bracht prins Xeer het ge
zelschap in staat van opperste ver.
basing door over „zijn veertig broers
te vertellen.
In [je afgelopen maand is by de metin
gen van de atmosferische radioactiviteit
boven Nederland een verhoging geconsta
teerd. De waarnemingen van het medisch-
biologisch laboratorium der rijksverdedi
gingsorganisatie T.N.O. hebben uitgewe
zen. dat zich van 9 april af hoge pieken
hebben voorgedaan, zowel in de lucht-
als in de regenwateractiviteit. Aldus
wordt meegedeeld door de voorlichtings
dienst van het ministerie van Sociale Za
ken en Volksgezondheid.
Het verschijnsel heeft zich over een
langere periode uitgestrekt, dan in de re
gel het geval is. De achtergrond-activi
teit tengevolge van vroegere explosies
ligt aldus de waarnemingen tussen
vijf en tien eenheden. Op het ogenblik
zijn er pieken tussen vijftig en honderd,
een enkele maal zelfs van meer dan hon
derd.
Het medisch-biologisch laboratorium is
niettemin van oordeel, dat van deze ver
hoging geen waarneembare schadeiyke
gevolgen te verwachten zyn. Op zichzelf
zyn de geconstateerde pieken niet hoger
dan in het verleden gedane waarnemin
gen hebben uitgewezen. De mogeiykheid
dai. gerekend óver de gehele wereld, een
gering aantal mensen het slachtoffer zal
worden van de gevolgen van atoomex
plosies, is niet op wetenschappeiyke
gronden uit te sluiten. Het risico is ech
ter gerekend naar andere risico's van
het leven gering, zo wordt verder me
degedeeld.
De gevonden activiteit valt op door een
zeer heterogene verdeling over de lucht,
- d.w.z.: het aantal radioactieve stofdeel
tjes is betrekkelijk gering, doch de acti
viteit per deeltje is hoog. Deze verdeling
van de activiteit wordt vermoedelijk be
paald door de aard van het kernwapen
en de omstandigheden van de explosie.
Een situatie als hier geschetst is des te
moeilijker te beoordelen, omdat van het
effect van een sterke bestraling op één
punt, zoals door deze deeltjes wordt ver
oorzaakt, nog minder bekend is dan van
de gevolgen van uniforme bestraling. De
natuurlijke activiteit in de atmosfeer ver
toont een veel gelijkmatiger verdeling
dan de kunstmatige, zo besluit de mede
deling.
Ook uit andere landen zijn, zoals wij
hebben gemeld, dezer dagen mededelin
gen gedaan over verhoogde radioactiviteit
in de atmosfeer.
(van onze Haagse redactie)
In Amsterdam zullen voor 1 mei 11 a
13 vergunningen vervallen, waardoor aan
de zaken, die deze in haar bezit hebben,
de bestaanszekerheid grotendeels wordt
ontnomen. Dit is het gevolg van het uit
blijven van de lang verwachte wijziging
van de Drankwet, die in haar huidige
vorm het aantal vergunningen steeds
doet inkrimpen.
Naar gisteren tijdens de vergadering
van het Bedrijfschap Horeca werd mee
gedeeld is de betreffende wijziging ech
ter binnenkort tè verwachten. Het wets
ontwerp zou momenteel in handen van
de Raad van State zijn gelegd.
Dick: „O, juist. Hoeveel broers heeft u,
hoogheid?"
Prins: „Dat weet ik niet prezies. Ik
denk een veertig, miskien".
Dick: „Misschien?"
Prins: „Ja, miskien. Ik heb ze nooit ge
teld".
Dick: „Uhhhh?"
June: „Uhhhh?"
Dick: „Dat is een grote familie, hoog
heid. O, ik vind overigens een groot ge
zin wel plezierig".
June: aarzelend) „Ik ook".
Dick: „Hoe- hoeveel zusters heeft u,
hoogheid?"
Prins: „Dat wheet ik niet. In mijn land
telle wij de meisjes niet. Wel de jongens."
June „O, juist. Uw moeder moet het
dan wel druk hebben, met zo'n groot ge
zin".
Prins: „Ik heb vier moeders".
June: „Waat? Pardon, ik bedoel,
wat zei u, hoogheid?"
Prins: „Mijn vahder heeft vier vrou
we'."
June: „Oh".
Enige dagen later, tijdens een ander
diner in Hollywood, vroeg men de prins,
of hij er prijs op stelde, „prins" Mike Ro
manoff te ontmoeten. De hele wereld weet
echter, dat deze „prins" in werkelijkheid
Harry Gerguson heet, en een ex-kleerma
ker van Brooklyn is. De Arabische
prins kon dit natuurlijk als hij de schijn
wilde ophouden niet weten en daarom
stemde hij in de ontmoeting toe.
De beide prinsen drukten elkaar de
hand zeiden vriendelijke dingen en gin
gen toen weer uiteen. Toen Mike Romanoff
vertrokken was, werd prins Xeer voor
zichtig verteld, wie de Russische prins m
werkelijkheid was. Zijne Hoogheid toonde
zich hierop zeer ontdaan en beledigd en
verliet zeer voortijdig, als een zwaar ge
krenkte vorst, het diner
En dit was tevens het laatste optreden
van de Arabische prins. Het werd ook tijd.
want velen verwonderden zich erover ,dat
prins Xeer zich alleen maar in het week
end liet zien. Dit kan echter moeilijk an
ders, want in de week had prins Xeer zijn
werkzaamheden aan de universiteit van
Zuid-Californië, waar hij geen prins, maar
publik relations officer was én bleef...T
En zo verdween prins Xeer uit het Ame
rikaanse leven.
Maar op zijn vraag: „hoe denkt en han
delt een Amerikaan over en ten opzichte
van een vorstelijk personage" heeft
„prins Xeer" wel een antwoord gekre
gen: zij zijn hartelijk, gastvrij en vrien
delijk voor een vreemdeling.
Maar de vraag is nu nog: hoe zullen
de vrienden van prins Xeer, William Pe
ter Blatty in zijn ware gedaante ontvan
gen
Vrij bewerkt naar het artikel „They be
lieved I was an Arab Prince" door Wil
liam Peter Blatty in de „Saturday Eve
ning Post" van 29 maart 1958.
t?atloet Kathgvm'
ene raad van het
onaft Rpt°r.U?L GenootsC'hap voor
nSen (het vroege-
aet,: .yen,- k Ge„ i ngen
I On—.
vroege
Geeste-
week de
Zoom
V in0t te Bergen °P
<lr seDternv8rne€ster' als opvolger
J. EB-Ithmber ^rieden heer H.
ov van j De voorzitter, prof
d?Llen. bracht hulde
:®Hfi ®<ïen Drac"t nulde
t ös 8el(je,..IUPctionaris voor diens
te^v°0rj;^ beheer.
U\ beeft verder aandacht
He-Aafk d?h - Van internationale aan-
Sch^ '1 a et ?arb? bet vluchtelin-
eri6 °°stpKM H? wees °P het-
v.atl gelegen landen ge-
?frika'e Sterk voor de kerete.
:'*ia.,l957 g °v61ilaar aanleiding van een
V 1 VerSph«e betekenis van de in
W "t'tets, UftV'. 7. Pen missie-encycliek
Von»0? rt '°nai speciaal richtend op
Ml ItiC' de nt,wevk. merkte de spre-
v«ftaa 2r kepaj1Usebjke zendbrief hier-
aan, ri,5btlijnen geeft. Dat
't hetop behoeft, bleek bo-
^^^^sas^^^^Pji^T^Ker&tiëns heeft
Wij °nze correspondent)
deger-n"601611' zal bij de wijding
She^ldag a lester Alberic Sindihebura
J. do0r s' 'n de St.-Josephkerk te
Atig -..''rink e aarisbisschop mgr. dr.
de pZal geschieden, ook aan-
Jcaris 1 hl, inheemse Afrikaanse
t bvahui.Vab ^ivannka, apostolisch
1* Hom a' dig asaka in Oeganda. Mgr.
- Siste* tot bi„ln 1939 door Z-H- de Saus
irt
Dnoe
op werd geconsacreerd
Botterdam aangekomen
aan Lourdes.
gezegd mede in verband met het in
Ghana gehouden Pax Romana-congres.
De discussie naar aanleding van het
geen over Afrika werd gezegd mondde
uit in de conclusie, dat het Genootschap
zal nagaan in hoeverre uit, Nederland
medewerking kan worden vepleend.
De secretaris, de heer R. Vink. betoogde
de noodzaak van vorming tot internatio
naal verantwoordelijkheidsbesef. Het in
nieuw verband begonnen werk is, naar
bii verder mededeelde, vooral van voor
bereidende aard geweest. Het genootschap
is nu opgebouwd, het Episcopaat heeft
zich erachter geschaard en bereids zijn
verschillende activiteiten onderhanden.
Er zijn binnen, en buitenlandse contacten
gelegd, zowel met leken als met priester.
In zijn memorie van antwoord aan de
Eerste Kamer over de begroting van zijn
departement zegt' de minister van Eco
nomische Zaken, dat hij met belangstel
ling kennis heeft genomen van de volgens
enige leden wel eens verkondigde opvat
ting dat het voor een bewindsman zeer
moeilijk zou zijn dit omvangrijke depar
tement voldoende te beheersen en naar
zijn leiding te richten. Hoewel de leiding
van het ministerie van Economische Za
ken stellig de volle mens eist, is het hem
in de jaren van zijn ministeriële werk
zaamheden niet gebleken, dat, dit een bo
venmenselijke taak zou zijn.
De wisseling der conjunctuur en der
internationale economische omstandighe
den wijzig, ongetwijfeld tekenmale de ac
centen van het economische beleid en dit
eist een snelle aanpassing, doch tevens
een realistische beoordeling van de in-
strinsieke betekenis der plaatsvindende
veranderingen. De minister verzekert
echter, dat hij met betrekking tot dit dy
namische karakter van het aan zijn zorg
toevertrouwde beleid voortdurende werk
zaamheden betracht.
(Van onze verslaggever)
Sinds de avontuurlijke tocht van pater Kammerer naar de Baliem-vallei is
het probleem van de verbindingen voor de missionarissen op Nieuw-Guinea
vele malen aan de orde geweest in allerlei publikaties. Verleden jaar heeft
een landelijke actie van de Missie-Verkeersmiddelen-Actie (MlVA) geresul
teerd in een „Cessna 180", een één-motorig hoogdekkertje en drie paters Fran
ciscanen begonnen ijverig te oefenen voor hun vliegbrevet. Aanvankelijk
meende men by de Rijksluchtvaartschool ,dat de paters voldoende zouden heb
ben aan een brevet als sportvlieger, doch alras bleek de noodzaak van een ver-
keersbrevet en een opleiding voor radiotelegrafist. Om te voldoen aan de eisen
van Burgerluchtvaart op Nicuw-Guinea, een instelling die *e vergelijken valt
met de Rijksluchtvaartdienst hier, trok bovendien pater Verheyen naar Ame
rika om een grondige opleiding als boordwerktuigkundige te ontvangen.
Reeds eerder was pater A. Hermans
OFM naar Nieuw-Guinea vertrokken om
op het Australische deel van het eiland
narissen een vlieguur mogciyk maken
door de aankoop van een zgn. luchtvaart
ticket, een boekje met 12 coupons van
f 2.50, 30 van f 1.. en 30 van 1.50., tcza-
T men dus 75.-, zijnde één vlieguur. Maar
eAenL.,s ag« d°op te maken bij mgr. Leo natuurlijk zyn die coupons ook afzonder-
Arkfeld, bisschop van Wewak, die reeds ,-:l-
drie-Cessna's onder zijn commando heeft.
De laatste vliegende pater, missionaris
E. Vergouwen OFM, vertrekt op 22 april
naar Nieuw-Guinea om zich bij pater
Hermans te voegen. Juni/juli hopen zij
dan met hun eigen vliegtuig dat ook
reeds in Hollandia is aangekomen de
lucht in te gaan.
Op een persconferentie, welke gisteren
in Amsterdam werd belegd door de Mis-
sieprocuur van de paters Franciscanen,
in samenwerking met de MIVA en de
persdienst van de K.L.M., werd ons ech
ter door een deskundige medewerker van
de MIVA, de K.L.M.-boordwerktuigkun-
dige v.d. Engel, voorgerekend wat het
allemaal wel kost om het missie-vliegtuig
inderdaad vliegende te houen. Wij zullen
u niet vermoeien met een reeks cijfers,
doch wanneer ze alle netjes zijn opgeteld,
komt als eindresultaat een bedrag van
f 45.000 op de rekening te staan. Hierbij
is men er van uitgegaan, dat het vlieg
tuig 600 vlieguren per jaar maakt, zodat
elk vlieguur het lieve bedragje van 75
kost.
In luchtvaartkringen heeft men veel
sympathie voor de vlicgplannen van de
missionarissen en in deze kringen is de
actie Wings of Mercy" ontstaan. Het doel
oaarvan is het mogelijk maken van vlieg
uren. Omdat men in deze kringen natuur
lijk nooit 45 mille per jaar bijeen kan
brengen, heeft men het plan opgevat, zich
ook tot alle andere missievrienden in Ne
derland te wenden. Men kan de missior-
Hjk te koop.
Dat d<? vli-egerij voor de missionarissen
geen luxe is, wordt, iedereen duidelijk,
die weet wat er momenteel allemaal per
chartervliegtuig van de „Kroonduif' naar
de 14 zeer uiteenliggende staties moet
worden gezonden aan levens- en genees
middelen, leermiddelen enz. Elke kilo rijst
moet per vliegtuig worden aangevoerd
en de vrachtkosten bedragen 1.25 per
kilo. Een eigen vliegtuig reduceert deze
kosten aanmerkelijk, doch dat is niet eens
het voornaamste. Verreweg het belang
rijkste is de snelle hulp, die de mission
arissen geboden kan worden, het contact,
dat zij kunnen onderhouden met de bui
tenwereld, het opheffen van hun soms
ondraaglijke eenzaamheid, het besparen
van .wekenlange, dodelijk-vermoeiende
voettochten dbor de jungle, het ter be
schikking komen van veel meer tijd voor
de eigenlijke taak van de priester: de
verkondiging van de Blijde Boodschap.
Om dit rflles mogelijk te maken is één
vliegtuig nauwelijks voldoende. Hoe snel
kan een klein mankement er niet de oor
zaak van worden, dat de luchtverbinding
weer maandenlang verbroken wordt, te
meer daar alle essentiële onderdelen uit
Amerika moeten komen en maandenlang
onderweg zijn.
De MIVA heeft daarom reeds nu plan
nen voor de aanschaffing van 'n tweede
vliegtuig en de kans is groot, dat dit
reeds tegen het einde van dit jaar zal
(Van onze verslaggever)
Nieuw-Guinea is geen Bali, ver
telde ons pater Vergouwen, en hij
bedoelde daarmede, dat er van een
culturele ontwikkeling nauwelijks
sprake is. Het gouvernement weet
dit ook en heeft gemeend, hier iets
aan te moeten doen. En zo ge
schiedde het, dat wij gistermiddag
in „Die Port van Cleve" getuige
waren van de „wereld-première"
van het „Lied van Nieuw-Guinea",
een schepping van de man, die
Johnny Jordaan en anderen groot
maakte: Louis Noiret. Het lied gaat
over witschuimende golven, die op
een strand rollen waar palmblade
ren ruisen en het is van hetzelfde
culturele kaliber als de liedjes van
Zwarte Riek, Johnny Jordaan e.d.,
„steunpilaren" van onze vaderland
se cultuur.
Op de andere kant van de plaat
staat een roeierslied opgenomen,
eveneens van Noiret en geïnspi
reerd op Guinese motieven. De
enige Papoea, die in staat is over
deze liederen te oordelen, Nicolaas
Jouwe, vond ze erg mooi.
Wij voor ons beklagen de Pa
poea's om hun door het gouverne
ment opgedrongen „culturele" toe
komst
worden gekocht. Overal op Nieuw-
Guinea zijn d« missionarissen bezig met
de aanleg van „airstrips", kleine lan
dingsterreinen zonder welke een vlieg
tuig in de zeer geaccidenteerde streken
van het grootste eiland ter wereld niet
landen kan. Ook dit plaatst de missie
voor enorme kosten, maar missionaris
sen zijn vindingrijk. Het landingsterrein
in de Vogelkop kostte rond 15 duizend
gulden. Pater Blokland daarentegen leg
de een airstrip aan en betaalde zijn
Papoea's met 3000 broekjes, die hij van
familie in Noord-Holland had gekregen.
Het loon was een broekje per dag.
Pater Kammerer deed hetzelfde met
kralen, maar lang niet altijd gaat het zo
goedkoop.
Het is duidelijk dat de aanschaffing van
een vliegtuigje alleen lang niet voldoende
js. Hangars, eep werkplaats, landings-
strips, radio-installaties zijn «en vanzelf
sprekend gevolg van de inschakeling van
een vliegtuig.
De protestantse (Amerikaanse) zending
vliegt op Nederlands Nieuw-Guinea reeds
met vier toestellen.
Een ander groots project dat in eer
ste aanleg reeds een ton kost is de
Mgr. Leo Arkfcld S.V.D., bisschop van Wewak in Australisch Nieuw-Guinea,
instrueert pater Hermans O.F.M. aan boord van een Cessna 180''.
voorziening van de meest geïsoleerde sta
ties met een radio-zend- en ontvangappa-
ratuur. Voorlopig komen vijf staties voor
zo'n installatie in aanmerking. Zij moe
ten tevens dienen als meteorologische
waarnemingsposten ten dienste van het
vliegtuig, opdat geen vergeefse tochten
worden ondernomen naar gebieden, wan
neer de weersomstandigheden een lan
ding onmogelijk maken.
mogelijk te maken, dat de paters hun vlieg
tuigje in de lucht houden. Hoe belang-
ryk de taak van de missionarissen wel is,
wordt geïllustreerd door de UNO-opvat-
ting, dat Nieuw-Guinea over 25 jaar zelf
standig moet zijn. Momenteel is een groot
deel van het eiland nog niet eens onder
zocht en in kaart gebracht.
Er wacht de paters dus 'n immense ar-
beid en de Nederlandse katholieken moe-
Katholiek Nederland zal daarom op- ten hun het uitvoeren van die taak moge-
nieuw in de beurs moeten tasten om het I lyk maken.
