ij
Het Vreemdelingenlegioen
m
I
I
M-+
r
u
Kinderen maken zich schuldig
aan ergerlijke praktijken
Binnenkort nota over Nieuwe-
Waterweghavens
IN LEEK STAAN TACHTIG
KOETSEN „OP STAL"
DnV!er Jane
TOPKRAAN KANTELDE
f<£
In Johannesburg gaat het verkeerd:
I
tV'
t;
Regering wil jongens
overbrengen naar
militaire kampen
KennemerduineIX'
natuur zonder prl**
draad
zesjarig meisje
verdronken
Nationale bedeva
naar
Lourdes
ad
CfSBTtfS
NIEUWS TREKT ALTIJD
IEDERE DAG
Plannen niet al te concreet
Nationaal Rijtuig-
museum geopend
Dr. Van Can
rector Leergan»
V
>rfK;s,
V B
DINSDAG 13 MEI 1958
Naar militaire hampen
Uit het lood geslagen
In Den Haag
Zich vervelende jonge
lui werden baldadig
Drie gewonden door
messteken
Theehuis „Parnassia
geoP'
Üfpet
Kennend»1
rtr°'
Jc
De grootste, die ooit ve'
wfVe>iC'
Rijk verleden
IV
Cultureel besef
Opvolger van dr. A- -
„BANDOENG" EN
HET ZWIJGEN OPGË J
ADELINE
McELFRESH
net !|V y]
l
A
g"
1. Februari 1954. Ergens tussen Annam en Tonkin
Helmen glinsteren in het licht van de volle maan. Het hoge
olifant'engras van de savanne ruist.... Verder is het stil....
Doodstil. Kriskras door en tussen de grashalmen lopen fijne
draadjes. Een ruk aan zo'n touwtje en het hele kamp wordt
gealarmeerd. „Simpel", denkt sergeant Gambois. „Maar afdoende
ook". Aan de horizon ziet hij een lichte streepVier uur
's morgensDan.... Alarm! Schellen rinkelen, hard
oorverdovendGambois veert op, schreeuwt iets en rent
dan regelrecht in een hagelbui mitrailleurkogels. Voordat hij op
de grond tuimelt, is zijn lichaam al doorzeefd
n
2. Handgranaten spatten uiteen. Meedogenloos maaien de
mitrailleuses. Na vijf minuten.Elf blanken liggen dood op
de grond, met hun gezicht op het geweer. Twintig zijn er nog
over.... Dan breken de andere Franse secties doorZestig
man als versterking.... De legionairs stellen zich en bloc op
en wachten de razende aanval van duizend Vietnamezen af.
„Bajonetten op". StormloopDan een bevel, onverstaanbaar
voor de Legionairs. De Vietnamezen trekken zich terug
De volgende dag brengen de Parijse kranten het bericht in twee
regeltjes: „Aanval afgeslagen door Vreemdelingenlegioen. Tien
tallen doden
3. Ramen worden opengeschoven. Deuren klappen hard dicht.
Jongens stormen naar buiten.Het Legioen marcheert voorbij.
Rechtop... Stukken beter gedisciplineerd dan welk onderdeel
ook. Het muziekkorps speelt de „Boudin". Hakken slaan op de
grond. Dan verdwijnen de mannen in hun witte kepi om de
hoek
"Waarom heeft dat Legioen zo'n legendarische naam gekregen?
Waarom is het zo berucht? Wat is het ware verhaal van het
Vreemdelingenlegioen
m
4. Wie er romantiek zoekt, zal er bekaaid afkomen. Wie er
helden wil vinden, kan beter naar de bioscoop gaan. Wie op
bloedige woestijngevechten-aan-de-lopende-band aast, moet
zijn licht opsteken bij derden ngsschrijvertjes. En wie bij de ge
dachte aan spectaculaire kroegruzies in Sousse of Sidi bel Abbes
a} gaat likkebaarden, die zal er zich bekocht voelen.
Het leven van een Legionair is géén roman.
Met de jongeren in het Zuidafrikaan-
se Johannesburg gaat het radicaal de
verkeerde kant uit. Het is zelfs zo erg
met de jongelui gesteld, dat zowel
militaire als stedelijke autoriteiten
inclusief de' politie, van plan zijn, een
grootscheepse actie te beginnen om
een eind te maken aan de a-sociale
praktijken van de „ducktails" en de
„quacktails" of „sheila's", zoals de
jongens en meisjes in Johannesburg
worden genoemd. In hun uiterlijke
verschijning hebben deze jonge men
sen wel iets weg van de teddy-boys
of de nozems, maar hun praktijken
zijn veel ernstiger dan de leegloperij
van de nozems.
De duck- en quacktails maken zich
schuldig aan zedenmisdrijven, bero
vingen, drinkpartijen en het gebruiken
van narcotica. Volgens de Zuidafri-
kaanse autoriteiten heeft men thans
te maken met de ernstigste misstan
den sinds de oorlog. Om dit kwaad nu
de kop in te drukken, overweegt
men in alle ernst, de jongemannen
(ducktails) onder te brengen in spe
ciale kampen.
Minister F. C. Erasmus heeft na
melijk onlangs verklaard, dat de re
gering een plan aan het uitwerken is,
om de ducktails onder te brengen in
speciale militaire kampen. Iets derge
lijks is al eens eerder gedaan in Zuid-
Afrika. Voor de oorlog, tijdens een al
gemene depressie, raakten vele jonge
mensen zonder werk. Zij werden toen
bij een militair onderdeel geplaatst,
waar zij werk kregen, gewend raakten
aan discipline en op zo'n manier uit de
moeilijkheden kwamen. Iets dergelijks
wil men nu ook doen, om verlost te, wor
den van de plaag van de ducktails.
„Schoolfuifjes
De ouders van de jonge mensen zijn
niet in staat, iets aan de geestesge
steldheid van hun zoons of dochters te
veranderen: het merendeel is hun
ouders compleet de baas. Goedwillende
vaders en moeders staan doodsang
sten uit, als hun kinderen een uitno
diging ontvangen voor een danspartij
tje. Hoe onschuldig deze benaming ook
mag klinken, de parties zelf zijn het in
wezen allerminst Gebleken is, dat de
jongens en meisjes op feestavondjes
van dit soort een ontstellend gebruik
maken van sterke drank en verdoven
de middelen. Zodra de politie de lucht
krijgt, dat er een dergelijke „fuif"
wordt gegeven, worden er invallen ge
daan.
Maar al te vaak worden dan kinde
ren van nauwelijks vijftien jaar oud in
de feestzalen aangetroffen, in toestan
den, die zich niet moeilijk laten raden.
De kinderen zelf verzinnen alle moge
lijke smoesjes; spreken van „school-
bijeenkomsten", „jeugdvergaderïngen",
„kampeerweekends", e.d. om vrye tijd de
krijgen voor het bezoeken van dit soort
fuifjes.
Een lucratieve bezigheid hebben de
jongelui ook gevonden in het beroven
van zeelui, die zij onder het mom van
bepaalde verhaaltjes naar een stille zij
straat lokken en daar berovenHier
toe vormen de jongelui een bende, die
volgens de beproefde methode van de
beruchte Amerikaanse „gangs", te werk
gaat. Hier doen zich dan ook wel eens
gevechten tussen twee benden voor.
Niet dikwijls echter, want doordat er
strijd geleverd moet worden, worden
eersl de nodige bezoeken aan cafés
gebracht om de nodige moed in te drin
ken. Daarna komt er dan van vechten
niet veel meer.
Wel zijn de ducktails en de meis
jes, die om deze jongens rondhangen,
sterk in het organiseren van straat
oploopjes en relletjes, die soms zulke
ergerlijke vormen aannemen, dat de
politie gebruik moet maken van traan
gas om de orde te herstellen.
Alles bijeen is hét dus bepaaldelijk
niet voor niets, dat de autoriteiten
overwegen op een alleszins duidelijke
manier een eind te maken aan de
praktijken van die jongelui kinderen
vaak nog die geheel uit het lood zijn
geslagen.
Zaterdagavond en zondagavond is het
in Den Haag rumoerig geweest door
schermutselingen tussen uit Indonesië af
komstige en Nederlandse jongelui. Zater
dagavond in de omgeving van de Wei-
marstraat, de Koningin Emmakade en
het Koningsplein, zondagavond op de
hoek van de Laan van Meerdervoort en
de Goudenregenstraat. Zondagavond wa
ren op de hoek van de Goudenregenstraat
naar schatting 80 jongelui bijeen, die
het de voorbijgangers lastig maakten en
hen aanvielen met stukken iizer, bierfles
sen en zelfs met messen.
Drie personen, die toevallig passeerden
en er nietK mee te maken hadden, wer
den gewond namelijk de 18-jarige scho
lier E. van O., de 18-jarige militair B.
K. en de 16-jarige scholier J. P. De laatste
kreeg een messteek in het hoofd en moest
in het ziekenhuis Zuidwal worden opge
nomen. De militair kreeg een hoofdwond
en een messteek in de handpalm en E.
van O. verwondingen aan de benen. Toen
de politie arriveerde, namen de jongelui
de benen.
In aanwezigheid van j.jjoll* e.
lege van Ged. Staten van NO° T
de burgemeesters van "aBJe]e an ju
mendaal en Zandvoort en ^onjng'.°ter-
heeft de commissaris der J» glS .„p
Noord-Holland, dr. M. J- Pr' raa0al«
middag als voorzitter van
bestuur van de stichting ï,et 1
Kennemerduinen,
jeopend-
duinnJ
Parnassia" geopen^
Park De
theehuis
gelegen op de laatste
uitzicht op zee.
Dr. Prinsen herinnerde aan
het
in
195"
rovi?'
.cK
en>>
ei na
Maandagmiddag, op weg van de kleu
terschool naar huis, geraakte het 6-jarig
dochtertje van de heer J. Bes aan de
Meerweg te Berkel, op onverklaarbare
wijze met haar fiets in de vaart bij de
machinebrug. Vermoedelijk is het kind
verrast door een felle windstoot.
Het is onbegrijpelijk, dat niemand op
dit drukke uur iets van het ongeval heeft
gemerkt. Pas toen het kind drijvende
werd gevonden, kwam hulp opdagen. Men
heeft nog enige uren kunstmatige adem
haling toegepast, maar de levensgeesten
bleken reeds geweken.
genomen besluit van Rijk, P
de gemeenten Amsterdam e u-
tot aankoop van het terrein va.aonde s">>
nale park. Met enkele cbfers. 0e*'evei>'
ker de steeds toenemende °,je de
recreatiegebied aan. In 1951 te e„
nemerduinen 30.000 bezoek® 30
kampeerders, in 1957 resp-
en 74.000.
van •'P wit 1 fn ff"
nen ir. e.. v. M. RoderkefK' jfl
het nieuwe gebouw een schaK ^esC
lange reeks van maatregelen j,rui"
ming van de natuur, zonder S u
prikkeldraad.
heer L. van Heek
een aquarel aan als
De
nen'
directeur
ir. E. C.
De T. vin Heek uit
bOOd gen n^unig.
geschenk „als gast in het Ja
rein'
,lKe
De grootste nationale bedeva^gfd
vertrokken.
ooit uit ons land naar Lourde^
houden, is gisteren naar bet
Er nemen ruim 8 V"V 0
nen aan deel, van wie 3000 1e tjlS'
Kath. Ned. Boeren- en Tui»ae ejt
300 zieken. Mgr. W. M. Be vel» (;S'
schon-coadjutor van Den Bosc ,.,a
dag des avonds te 11 uur de, „oh"
deze bedevaart en zal op nac11 ,pjC®
aanbidding leiden en daarna
ie Hoogmis opdragen.
Met zes treinen, van
de P°P
uit Roosendaal ep twee uit gaj{t. o>
vertrokken, werdt een reis Senl0t de <j}f'
De zieken van wie een .j 19
kosten van de Broederschap „ebt2
ken meereist, waren bijee (joof
Roosendaal, daarbij geholpen ^0
technische organisatie der vertf„
van de drie uit Roosendaal fejvp,
treinen met gezonde pelgrims jjN d'
sluitend bezet door lrJ
bij een van de twee
leden van
P in MaastrK
eveneens het geval. Behalve m® t n
behoren ook enkele '.en v®®.jjeP irfi1!,
bestuur der Vereniging tot s pel» d
van Ned. Bedevaarten^ an^
door tachtig verpleegsters, t g{l O
doktoren de medische zorg
op zich namen. Deze rust m
bij dr. O. Verhaak uit Brede-
Maandagochtend heeft het m.s. Bitternuit Liverpool in de Amsterdamse haven tijdens het manoeuvreren een topkraan
van UO ton aangevaren. Het gevaarte kantelde en sloeg door het dak van een loods. De schade aan kraankade en loods
wordt op een miljoen gulden geschat. Op de foto een beeld van de ravage.
De minister v&n verkeer en waterstaat
hoopt binnenkort een nota te ontvangen
over de ontwikkeling van de havens in
het gebied van de Nieuwe Waterweg. Hjj
deelt dft mee in de memorie van antwoord
aan de Eerste Kamer. De nota zal worden
gebracht door een werkgroep voor over
leg op technisch niveau tussen diensten
van rijk, provincie en gemeente Rotter
dam.
Met voldoening stelt minister Algera
vast. dat ook de lagere bestuursorganen
een 'open oog blijken te hebben voor de
noodzaak ontwikkelingsmogelijkheden tij
dig te onderkennen, open te houden en te
benutten. Hij is er zich ten volle van be-
wus-t, dat de plannen voorshands niet als
al te concreet moeten worden gezien; het
is evenwel noodzakelijk om althans te
pogen zo ver mogelijk vooruit te zien. ten
einde te voorkomen, dat men in een wel
licht reeds nabije toekomst door de ont
wikkeling zou worden overrompeld en
zou kunnen worden geforceerd overijlde
en onvoldoend gefundeerde beslissingen
te nemen. Dit neemt niet weg dat deze
zaak als een met dynamisch karakter zal
dienen te worden gezien en dat elke on
nodige starheid zal dienen te worden ver
meden.
De minister erkent gaarne dat de ver
schillende onderdelen Rotterdams Wa
terweggebied, Deltagebied, westelijk
Noord-Brabant en Zeeland niet alleen
ieder op zichzelf, doch stellig ook in on
derlinge samenhang dienen te worden be
zien. Er zal dus ongetwijfeld vergaande
coördinatie op regeringsniveau dienen
plaats te hebben van de plannen die door
de provinciale besturen worden opge
steld.
Hoewel de onderhandelingen met Duits
land. zoals bekend, een minder vlot ver
loop hebben, spreekt de minister het ver
trouwen uit. dat voor de Eems-Dollard-
kwesfie een bevredigende oplossing zal
worden gevonden. De regering zal eraan
blijven vasthouden, dat deze kwestie zo
danig dient te worden geregeld, dat de
belangen van Delfzijlen zijn industrie zijn
gewaarborgd. Het karakter van deze on
derhandelingen, die een „Generalbereini-
gung" beogen, brengt in ieder geval mede.
dat de onderhavige kwestie n'et ongere
geld kan blijven, zo zegt minister Algera
nog in zijn memorie van antwoord.
(Van onze correspondent)
Het oude, fraai gelegen landgoed
„Nienoord" te Leek, is door de stichting
„Paard en Karos" met steun van het ge
meentebestuur van Leek verbouwd en
ingericht tot Nationaal RLjtuigmuseum,
een unieke inrichting voor ons land, waar
prachtige staatsierijtuigen, koetsen, tui
gen, livreien, oude lantaarns en prenten
en alles wat herinnert aan de vervlogen
tijden toen paard en karos nog een ge
woon beeld waren op de weg, zijn onder-
gebracht.
Gistermiddag werd het museum offi
cieel geopend door de commissaris der
Koningin in Groningen, mr. W. A. Offer-
haus, in aanwezigheid van vele autoritei
ten en genodigden, die allen werden ver
welkomd door de burgermeester van
Leek, mr. W. J. Ph. van Waning.
De voorzitter van de stichting „Paard
en Karos", de heer G. Heikens, sprak zijn
zijn vreugde uit over de totstandkoming
van het nationale rijtuigmuseum op een
plaats met een zo rijk verleden.
De stichting bezit thans in eigendom
of in langdurige bruikleen tachtig rij
tuigen. Ongeveer vijftig daarvan zijn op
„Nienoord'' aanwezig. De andere bevin
den zich nog bij de eigenaren of in een
depót elders in de provincie.
Verder beschikt de stichting over een
co-mplete zadel- en tuigmakerij met vrij
wel alle soorten gereedschap. Ook het
werkmateriaal en de werkstukken van de
wagenmakers en de carossiers, de rij
tuigsmeden, schilders en bekleders ver
dienen op „Nienoord" een ereplaats.
Dank zij nauwkeurig speuren en vele
tips kon een enkele maal nog net op tijd
de sloop van oude rijtuigen worden ver
ijdeld.
De commissaris der Koningin verrichtte
de officiële opening. Het vervulde hem
met vreugde, dat het initiatief tot het
inrichten van dit museum juist was ge
komen uit de kringen van de studenten,
de jonge mensen, die zelf paard en karos
niet meer hebben gekend, maar toch zo
veel cultureel besef hebben getoond, dat
zij ervoor heben geijverd, dat de dingen
van weleer bewaard blijven voor het na
geslacht.
Na de opening bezichtigden de geno
digden de calèches, landauers, coupées,
landolettes, vigilantes, breaks, dogkarren,
jachtwagens, barouchettes en de in het
hoofdgebouw geëxposeerde tuigen, rijtuig-
lantaarns, palfrenierslivreien, voorwerpen
op het gebied van stalinfichting, afbeel
dingen, tekeningen en lithografieën. Vele
van deze laatste voorwerpen zijn tijdelijk
afgestaan door het Koninklijk Huis.
De Senaat van het Groningse Studen
tencorps „Vindicat atque Polit" was
helemaal in stijl per rijtuig naar
..Nienoord" gereden. De autoriteiten
klommen na de openingsplechtigheid in
een fraaie Franse Dilligence en maakten
een rondrit over het landgoed, dat onge
twijfeld vele toeristen zal trekken, zij het
dat dezen wel zullen komen in auto's en
op scooters.
alsmede
KNBTB.
het gehele
Voor de zieken
a
(Van onze correspond ft'
Het Curatorium van de y
gangen te Tilburg heeft dr. y
uit Maastricht benoemd tot
dit instituut. Hij wordt de j
dr. A. A. Weijnen, die met i^e'
l september is benoemd tot
aan de R.-K. Universiteit te 0
Dr. v. Can is Maastrichten^V i'
geboorte en 56 jaar oud. 9 j
Nederlandse taal en letterk „,aafjir,
Rijksuniversiteit te Leiden. roftj, 1 i
1936 promoveerde op e®5,jjrn.
over Joseph Alberdingk
ceerde te Rolduc en werd 0
teur van het R.-K. Lyced
tricht.
In het culturele leven van d
cie Limburg is de heer ^o° p jS
vooraanstaande figuur, ftu eti ,pA
van de Speelgroep Limburg ^c. t
Stichting Mathias KempP1JogS'f ]e(
van de Limburgse Culturele „pv
de Maastrichtse ToneelaccpaPF
veils is hij lid van de Maa -
Nederlandse Letteren.
Opsporingsambtenaren r
1n mPi u ft:
snde'Jfld
üe M-o' it'
ben in samenwerking met
spoord en in beslag genom^1'
te Wijhe de clandestiene zen"
ook Bandoeng Pr j(i-is
Henkie"
baal werd opgemaakt teg®?L, eh
landarbeider W B. te [0
jarige fabrieksarbeider D- -pial
bok werden 223 grammofo ?e(i
slag genomen.
Te Enschede werd de
der „Waterman" opgespo°™L„v«r yé
genomen. Hier werd Pf0„;ge
gemaakt tegen de 20-]ar t
de V. J
door
23).
De vooruitstekende tanden van de tele
foniste vielen nog meer op nu ze tegen
Jane en Lance lachte.
Maar ik denk, dat je er vanmiddag
wel een paar extra zult krijgen, alleen al
uit nieuwsgierigheid over gisteravond. En
bij Joe Murphy denken ze dat het jona
ste zoontje mazelen heeft. Ik heb gezegd,
dat je terug zou bellen.
Met een knikje bedankte Jane haar, en
toen ze zaten fluisterde Lance: Hoe houd
je het uit.
Heel gemakkelijk.
Bedoel je heus, dat je het prettig
vindt?
De twijfel in zijn stem was overgegaan
in verbazing.
Ik vind het prettig, echo'de Jane.
Ik geloof wel, dat ik mijn antwoord heb
gevonden, Lance.
Hij zat haar een ogenblik aan te staren.
Maar hoe moet het dan als dokter,
hoe heet hij ook weer, Johnson terug
komt? Halesville is niet zo veel bijzon
ders, voor zover ik het gezien heb.
Er zijn nog meer kleine plaatsjes,
plaatsjes, waar geen dokter is en waar
er in lang geen geweest is.
Sedert de tijd, dat de specialisatie
begonnen is.
Lance was weer in zijn spottende toon
vervallen, dacht Jane kwaad. Haar opvat
tingen uitlachen, alleen omdat het de zij
ne niet waren. Bedaard zei ze:
Er is grote behoefte aan huisdokters,
Lance- 1 j
Dat heb je me al eerder verteld.
Vaak zelfs, lieye kind. Laten we er nu
dus maar geen ruzie over maken.
Met een verzoenend lachje keek hij
haar aan, en zei, toen het meisje hun
brood en cola op het tafeltje zette:
Eet maar liever wat. Je zal je krach
ten nodig hebben voor de beproeving, die
je te wachten staat.
In de dagen, die volgden, waren er
ogenblikken, dat Jane eerder geloofde,
dat Lance op dat moment dc campagne
van de Mortons om de oproerige gevoe
lens bij de mensen te onderdrukken op
het oog had gehad, dan het op handen
zijnde middag-spreekuur, zoals zij toen
gedacht had.
Immers, Lance, als. hun zaakwaarnemer,
gou wel oen actieve rol hebben gespeeld bi
de pogingen haar woord in diskrediet te
brengen. Hij had zelfs een „getuige" ge
vonden, een zeiden nuchtere, oude zwer
ver, die verderop bij de rivier in een soort
hut woonde, en die erop wou zweren, dat
„die piekfijne rooie kar plotseling een
soortement zijwaartse schuiver had ge
maakt, voordat hij het gieren van de ban
den op het asfalt had gehoord". Op die
manier wisten ze de volkomen rechte
wielsporen te omzeilen, dacht Jane bitter
Het klonk onzinnig voor iemand, die zijn
verstand gebruikte. Maar het was onbe
grijpelijk hoeveel mensen, en onder hen
waren er verscheidene, die de avond van
de aanrijding openlijk kritiek op Lola
Morton hadden gehad, dat niet deden.
Met een zucht liet ze haar vulpen op
het receptenboekje van de oude dokter
voor zich zinken. Het had geen zin erop
te wijzen, dat die „getuige" van Lance
loog, dat ze nooit zou kunnen geloven, dat
hij die avond een eind achter haar in de
straat had gelopen. Trouwens, als dat
waar was geweest, hoe kwam het dan, dat
niemand zich herinnerde hem later bij het
oploopje gezien te hebben.
Neen, een beschuldiging was niet de
juiste tegenzet; Ze zóu andere wegen
moeten bewandelen. Vooral het aandeel,
dat Lance in hun hele optreden had, kwet
ste haar; meer dan de rest: afspraken, die
niet gehouden of afgezegd werden, ge
sprekken, die bij haar nadering plotse
ling in een verlegen stilzwijgen overging
of waar snel op een ander onderwerp
werd overgestapt, dat minstens een der
aanwezigen in de war gebracht werd, de
welgemeende raad om „de Mortons maar
niet aan te vallen, dat kón nu eenmaal
niet, niet in dit stadje tenminste", die
ze van alle kanten te horen kreeg. Lance
wist, dat Clay- Mortons vrouw zo schuldig
was als het maar kon; hij wist, dat, wat
de Mortons aan het proberen waren, niet
juist was; maar hij had doorgezet, had
hier een woord laten vallen en daar een
zinspeling gemaakt, totdat het hele stad
je vol geruchten was. Tegen de tijd, dat
het gepraat dan op zou houden, zouden
de mensen geneigd zijn toe te geven, dat
er bij zoveel rook ook wel een beetje
vuur zou zijn, en misschien zou er dan ook
wel een vergissing gemaakt kunnen zijn.
En dat was nu net, wat de Mortons wil
den.
Jane was blij, dat Lance weer terug
was naar Central City. Vandaag had ze
hem zeker niet met gelijkmoe
digheid kunnen ontmoeten. Niet nu ze juist
was teruggekomen uit het ziekenhuis,
met de schuldbewuste blik; een blik, die
haar bijne aan een achtervolgd dier had
doen denken, van Tom Andrews nog zo-
levendig in haar herinnering. Tom
Andrews wist, en toch....
We zullen haar voorlopig nog maar
hier laten, dokter Langford, tot er geen
mogelijkheid meer is, dat er iets verkeerd
kan gaan.
Zijn stem had verontschuldigend geklon
ken, alsof het niet ZIJN idee was ge
weest haar oordeel in twijfel te trekken.
Maar dokter Laird en ik zijn het
erover eens.
Ze blijft maar hier, dokter. Meneer
Morton vindt het beter.
Jane keek hem aan tot hij zijn ogen
afwendde.
U neemt verplichtingen op u tegen
over Clay Morton, meneer Andrews.
Denkt u, dat dat verstandig is?
Een ogenblik had ze toen die achtervolg
de blik opgemerkt, die evenwel direct
weer verdwenen was. Hij gaf geen ant
woord, maar draaide zich op zijn hakken
om en ging naar de kamer van zijn
dochtertje terug. Jane had de nederlaag
diep gevoeld; ze was weggegaan en hier
teruggekomen voor een slechts half be
zocht spreekuur.
Na een poosje draaide ze.erV0oft',
het was donker geworden, bet a
zo had zitten peinzen, en wa0riijlt; t f
een manier na te denken, tuUf A
rug zou kunnen vechten-
ce zou ze zeggen, dat het
was, dat ze zich maar
en w
t schrijven van receptjes, aan ^0
le handhaving van het reeja, d8 101°
wachter moest overlaten. j, t8 jef
,de Aid!1.
wel zo zijn, maar ze kon ,e a ,v.
lijk voorstellen, dat de 4'
gaan zitten duimen dra®' a de 4 A
praktijk geruïneerd werd, tieLjce8
die hem nodig hadden,
houden werden door het v
laakbare feiten en leuge
zou zeker iets doen. rtPnd8 „nAt P.ii
Resoluut pakte ze de a® cept® (A
te op de achterkant van r v.en> «0
afspraak niet waren naBu-d<ie ie
...zi „„risan hac*„ de
een lijst van namen op
hen, die dat wél gedaan "°~e
hiermee klaar was, de- tep
in haar tas, sloot de o® zO'-p»'
HeL rne-«e
en ging naar haar auto. n e
sant zijn te zien, wie vaILet
de lijsten relaties hadden
briek en wie niet.
HOOFDSTUK
Lizzie Rogers. B8
Nadenkend zette cha.r.!gpn»^(ie
de
"na *nn8 I'
schrapje naast de vroUW®^ fa"
En nu de lijst ,J'
hun afspraak wél nag®h wö'®
(VVordt
Man werkt ook op
zijn ze dan. e
Bill Latham.
