nog te onbekend beroep Nederlands textiel op de Expo Voornaam en artistiek visitekaartje Vrouwenvaria ^kolieke opleiding 11 Posterholt H tv1*» Weldadige invloed ',V n r re. tèv bfreu N Tien tegen één! Keuken-uitrusting Welterusten V akantie-uren Ideaal vak op de Lijnbaan uitsluitend bij: b" jSrs V<- Ei Een lang vergeten bezigheid: J.C. van Lieshout zoon n.v» COMPLETE WONINGINRICHTING W//SS.*'. Land- en fuinbouwlerares Advertentie Kunt U niet slapen door rheumatiek, spit, ischias, hoofd- en zenuwpijnen, neemt dan Togal. Togal verdrijft snel en afdoende die pijnen en U slaapt weer rustig de gehele nacht door. Togal baat waar andere middelen falen. Togal zui vert de nieren en is onschadelijk voor hart en maag. Bij apoth. en drog. f 0.95, f 2.40 en f 8.88 (Van onze verslaggever) kon r ,een verrukkelijk zonnetje zeldzaam, maar waar wer- jongedames in flatteuze werkkleding: blouse, afwisse- 2ij en blauw-geruit, en een soort trainingsbroek, in de tuin. de (j 6 en nauwelijks oog voor de mannelijke bezoekers, die met s^oi.flectrice, mère Lucrétia, langs komen en gaan rustig met ^en door. Op „Buitenzorg", een van de internaten van de Opleidingsschool voor leraressen aan huishoudscholen ten de fciande in het Limburgse Posterholt verrichten de meisjes in llisju C^e gevarieerde tuin voorbeeld hoe een particulier zijn h k °n inrichten ter ere van het bezoek zelfs overwerk. Vrij e°ben mère Lucrétia gevraagd haar daarvoor met een extra middag te belonen. V L' Lj: Zij gaan geheel in haar werk op en de bezoeker bespeurt aan heel het doen en laten goed, dat dit geen show is. Zij hebben echt liefde voor deze bezigheid, die overigens tot haar opleiding behoort en de animo bij wedstrijden om het mooiste tuintje is daarvan een duidelijk bewijs De lezer is geneigd dit natuurlijk te vin den, omdat zo meent hij, de meeste leerlingen zo niet uit een agrarisch milieu, dan toch wel van het platte land zullen komen, waardoor men vanzelf belangstelling voor al wat bloem en plant is heeft Bij de meis jes van de opleiding voor land- en tuinbouwlerares en ook voor lerares bij het landbouwhuishoudonderwijs is dit zeker het geval. Anders waren zij zeker niet naar Posterholt geko men. maar dit spruit meer voort uit persoonlijke interesse dan uit „af komst", want op de huishoudscholen ten plattelande staat men soms ver steld over het gebrek aan kennis bij de kinderen van plant en dier, waarmee zij toch dagelijks verkeren, eenvoudig, omdat z- zich er niet voor interesseren. Wordt hun daar op school een en ander over .verteld, ja dan gaan zij er voor voelen en la ter ook begrijpen de weldadige in vloed van een goed verzorgde tuin, die niet gezien wordt als een onder deel van het bedrijf, zo het een boe rengezin betreft, maar als een pret tige gelegenheid tot recreatie. Liefde vraagt nu eenmaal kennis en zo wordt door het bijbrengen van allerlei wetenswaardigheden omtrent planten en bloemen op de huishoud scholen niet alleen een nuttige alge mene oriëntering gegeven, maar bij de kinderen gevoel voor schoonheid en geestelijke waarden ontwikkeld. Waarheen het plattelandsmeisje la ter ook verzeild raakt, in agrarisch of industrieel milieu, zij zal daar veel profijt van hebben. Daarvoor zijn geschikte leerkrach ten nodig, maar er is een ontstellend gebrek. Men kan het zo stellen, dat voor wat het land- en tuinbouwonder- wijs betreft, aan alle huishoudscho len op het platteland tezamen er 494 vakantie-uren zijn. terwijl de lessen, die mogelijk zijn, voor het merendeel gegeven worden door land- en tuin- bouwonderwijzers in hun vrije uren. Zij hebben immers gewoonlijk een hoofdbetrekking aan een land- en tuinbouwschool en kunnen de meis jes alleen op vrije woensdagmidda gen of na vier uur les geven. Aan het praktisch werken in de tuin, zo voornaam bij dit onderwijs, komen zij in de fegel niet toe, terwijl vele huis houdscholen de laatste jaren daar over beschikken. Aan de 79 katholieke landbouw- huishoudscholen van de ongeveer 250, die er totaal in ons land bestaan, zijn slechts 15 land- en tuinbouwlera- ressen verbonden. Sedert 15 jaar is er een mogelijkheid zich hiervoor te bekwamen in Deventer, maar een katholieke opleiding is 4 jaar gele den aan de school in Posterholt, waar de zusters Ursulinnen reeds van 1921 af leraressen voor het land bouwhuishoudonderwijs opleiden, na in 1914 met een landbouwhuishoud- school te z«n begonnen. Mej. Eysink, een in Deventer op geleide land- en tuinbouwonderwijze- res en nu in Posterholt werkzaam, is zeer enthousiast over haar taak. De kinderen komen vaak zelf met een plantje van thuis en vragen daar uitleg over. Zij maken onder haar toezicht eigen groentebedjes, koken zelf wat zij geteeld hebben en intus sen is het nodige over voedingswaar de etc. geleerd. Eigenlijk begrijpt zij niet, dat niet meer meisjes voor land en tuinbouwonderwijzeres gaan studeren, want het is een ideaal vak. dat een jonge vrouw goed ligt Met mère Lucrétia gelooft zij, dat liet in hoofdzaak onbekendheid is, waar door nog zo weinigen deze opleiding volgen. Onder de cursisten bevinden zich merkwaardigerwijze juist vele meisjes uit de stad, gedreven voor haar liefde tof botanie doch die een opleiding in Wageningen, bovenhaar bereik achten, terwijl boerendoch ters. die willen studeren, een ande re richting kiezen. Als vooropleiding voor N 21, zo als deze akte officieel heet, dient even als voor N 19 (lerares bij het land bouwhuishoudonderwijs) Mulo A of daarmee gelijk te stellen onderwijs, waarna een vormingsklas in Pos- sterholt of elders gevolgd moet zijn. De opleiding duurt dan 2 jaar pius 240 dagen praktijk, waarbij de leer lingen in 10 verschillende over het gehele land verspreide bedrijven te werk worden gesteld. Daardoor komen ze met verschillende facetten van het agrarisch bedrijf jn aanraking, waar bij ze ook in de huishouding helpen. Hoe goed de sfeer in Posterholt is, hebben wij „aan den lijve" ondervonden, dank zij de culi naire verzorging, die wij genoten. Dit wil u ons als man wel verge ven. Het betekent niet, dat wij geen oog hadden voor de gezel lige huiselijke geest, die wij over al aantroffen. Er heerst een pret tige verhouding onder de meis jes, die in de directrice inderdaad een moeder vinden, met veel be grip voor haar behoefte aan cul turele ontwikkeling en ontspan ning. In clubjes trekken zij naar Roermond voor concert of toneel, met Hemelvaartsdag namen zij deel aan een oriëntatie-rit in de omgeving en wanneer er „thuis" een feestje is, weten leerlingen van de hogere landbouwschool uit Roermond bij een dansje goe de partners te zijn. er'"igen tijdens praktische K lassen in de tuin. SCHOONHEIDS-PREPARATEN PARFUMERIE h (p j '"'I "n onze redacteur) \!^ka °°rtlaam en artistiek 'ij heeft de Neder. rUSo„,^industrie op de Expo Vi 11 P| Cn eigen paviljoen, ont k.k pk Uitgevoerd door L. h v Rietveld, onder 'ha., - - Jan de T ex- de Nederlandse st lS' Wat daarop „ge. ,i 14 '«at ii t 1$ niet volledig naam Ut (j dat kan men wel vin- deze gelegenheid elfle catalo gus maar in Ht et* ?escLreve V ku-aliteit van ha li handschrift ar pro- Want het gaat er om SlH l «n Jr geven van wat onze i|'1hon-f 'usiudustrie vermag, Wlt^ljj, U <je bedoeling kan zijn 'dp,..te laten zien. Het zou «Vai e 8auw uitdraaien op een tP dimmer had men dan ntoon1- ia. 'ti ^ds"YpC°?nstelling, ,?8ens?„elPavil3°en in wezen %a Wht 'ng met de telken sch 'e houden beurs, zo'n k li>'.Cachet kunnen geven. iV'l, - lSselende produkten Ïek' teret, aan beide z'^den glas- i? l5®te v "°ogte van 9 a 10 m, ^5 Ui, n 50 m. en een breedte s bir,.. rkt zowel naar buiten door zijn vorm echt g. Binnen vindt men die in a.h.w. door de hal welke het ''hh 6°rrhenn steengaas S,>Ek tev telkens ander ma il f.K~"ens de in verschillen- lec. Ö.VJhte te Podiums verbindt. LlgurenSS??l1:e figuren staan of T'.'rj aJUiei die helpen een bepaald W Prononceren, steeds jlA AV^ant voor de drie we- Njhti nwprodukten gewisseld, 6hoiS alleen een schoon iSi' "ids maar ook in vijf ,!iirri W kar, "T zolang als de Expo .1,,Vlakt nen wat er in ons Wordt. Een „gestroom- al levendig van ka- dood als een pier, Heells zij ,?roVeloVu.iet tegen op, dat men Ul baa^' .?stemd als woning- r Ujf heeft gedrapeerd. In de lucht lijken kansen te zweven en fuiken van synthetische vezels zijn gelukkig hoog genoeg gehangen om er niet in te lopen, maar do„.. het overigens als decoratie vo rtreffe- lijk. Voor zover het op etaleren van de goederen aankwam, heeft de chef étaleur van de „Bijenkorf" in Am sterdam er de hand in gehad en het effect, dat hij bereikte verraadt de meester. De vloer waarop wij wandelen, is bedekt met dubletta, een nieuw plas- tlc-produkt van een Helmondse tex tielindustrie, waarvan wij de naam niet zullen noemen, omdat de expo santen er zelf de voorkeur aan heb ben gegeven om anoniem in te zen den. De kokos wordt .behalve op een wand, ook gebracht in het z.g. „ko kos-ei", waarin wij bij ons bezoek juist een nonnetje zagen staren naar kleuren-dia's, welke een beeld geven van de toepassing van kokos in onze moderne samenleving. Plaatjes-kij kers kunnen ook hun hart ophalen voor de viewmasters van de spinners. Lingerie, badkleding, modieuze ro bes en andere confectie, dit alles is er te kust en te keur. Men kan het rustig beschouwen, omdat er ner gens een teveel is en de ruimte-wer king overal frappeert. Daar er niet verduisterd werd, is de verlichting zeer summier, en vrijwel alleen met enkele spotlights. De band en vlecht- industrie kreeg een speciaal gecon strueerde „boom", waarin kleine plastic vitrines zi.in pen'aatst. De eerste weken heeft de textielaf- deling van Nederland op de wereld tentoonstelling zich in een druk be zoek mogen verheugen van zakenlie den. die komend van de jaarbeurs in Milaan, Bazel of Hannover ge lijk Brussel „deden". Bij velen was er verbazing over hetgeen zij aan troffen, niet vermoedend, dat di' :n Nederland gefabriceerd werd. Nu, op het in het midden van de hal ge plaatste informatiekantoor is hun daarover een goed boekje openge daan. Grillig spel van garens in de Nederlandse textielhal op d'3 wereldtentoonstelling te Brussel, 1. Geel stro met een leren klepje over een los zakje wat. een leuk effect geeft. II. Rood stro is gebruikt voor deze tas met een leren hengsel en -rand aan d>e anderzijde. 111. Beige leren tas met twee randen van stro, die als het ware de tas omgorden. IV. Glad gevlochten stro met lange beugel in zilver of goud materiaal. V. Geweven stro. VI. Modelvervaardigd van bruin-wit stromet bruin leren sluiting afgewerkt. ZOMER IN DE TAS Toch, temidden van deze theatrale ondraagbaarheden, zijn er enige in grediënten, die ons het slikken ge makkelijk maken. Want ere wie ere toekomt de Italiaanse tassen- mode dient de vrouw. Ze draagt, brede, rechthoekige modellen, die ze niet alleen heeft gekozen, met het oog op de fraaie leest, maar te vens op het profijt gericht, dat ze uit deze miniscule koffertjes weet te trekken. Immers het boodschap- penprobleem wordt hier op een ele gante wijze opgelost door een „kar- bies" die er niet als zodanig uit ziet. De alta moda in Italië heeft dit seizoen uaar onze mening wel te veel puzzeltjes opgegeven. Bijna nergens werden op de Italiaanse showvloer vrouwen getoond; somtijds passeerden zwevende wolken, liever of juister gezegd donderkoppen, afgewisseld met raketten uit de ruimtevaart, die het vrouwelijk wezen verpakt in zakken, tonnen of vreemde enveloppen weliswaar heel. huids, afleverden, maar ons naar eventuele charmes lieten raden. getrouw alras een „hutjemut- je" op de bodem, en dat is niet met één oogopslag te overzien. Wat de afwerking aangaat, ditmaal tonen de Italianen zich ook hierin meester. De binnenzijde wordt be kleed met uiterst dun suède. Heng sels zijn van leer in de kleur van het gebruikte stro, terwijl leutige slotjes als een juweel de tas bekronen. Zeker is het, dat iedere vreem delinge die in dit zonnige land ver toeft, binnen korte tijd zal wor den aangeraakt door de begeerte .een paar van deze vrouwelijke za ken te bezitten. Met deze profetie voor ogen, kunt u reeds nu een keuze doen uit de hierbr eplaat- ste nodellen, kersvers afgekeken van wat de Italiaanse vrouw op dit terrein „accessoirt". LUCIENNK Buiten de zeer geprononceerde kleuren als kreeftrood en koraalrood is de combinatie van leer met stro een opmerkelijke noviteit. We zagen dat deze tassen in de ker misachtige boutiques van de Ita liaanse badplaatsen zoals Viareggio Rome. Perugia en Sienna werden opgemonterd door deze gevallen, waaruit men concludeert dat het niet louter een strandmode blijkt te zijn. Het stro is op variante wijze ver werkt: naast geheel gladde uitvoe ringen vinden natté-effecten, een ribbel-motief of een bouclé-sugges- tie volop emplooi. Enveloppemodellen zijn niet meer in zwang. Daarentegen vindt alles wat met een beugel te maken heeft, aftrek. Wie een ho,ge beugeltas heeft, a la mode 1957 hoeft die ech ter nog niet weg te doen, al is het beter om op speurtocht te gaan naar een model, dat veel weg heeft van een ouderwetse huishoudbeurs, namelijk in de breedte, wat de kwaal van het vorig jaar aanzien lijk verdoezelt. Immers, in een hoog model ontstaat de zwaartekracht Tien tegen één dat negen van de tien huisvrouwen MAÏZENA DURYEA gebruiken. Eenkeuken geheim, dat overgaat van moeder op dochter, al sinds vele genera ties. Voor het binden van groen ten, soepen en sausen is er niets beters. Met MAÏZENA DUR YEA zijn mislukkingen uitgesloten. Maar.laat niets aan het toeval over. Als U Uw leverancier vraagt om maizena, zeg er dan uitdruk kelijk bij DURYEA. Dan pas weet hij, dat U de echte, originele MAÏZENA verlangt. hamsteren DITMAAL EEN SNUFJE voor de mannen, al horen ze ook eigenlijk niet in een vrouwenrubriek thuis. Maar er zijn nu eenmaal karakters, te fraai, te marsepeinig om in te geloven, en voor zo'n dierbare lobbes van een echtge noot, die in de keuken vrouwlief as sisteert, brengen de Verenigde Sta ten een speciale mannensrihort op de marlet. Deze schorten zijn veelal voor zien van geestige opschriften, zoals: „Mijn vrouw weet mij beslist niet naar waarde te schatten" en „Eet, drink, wees blij morgen beginnen we weer met het dieet." Deze gevallen moeten over het hoofd worden aangetrokken en worden doorgaans verpakt in ge zelschap van een damessohort. Dit alles onder het motto: „Voor haar en hem". Iets voor u? i DE PARIJSE huis vrouwen waanden zich verleden week plotseling in begin 1939. Nog voordat de win kels open gingen maak ten ze al keu, gewa pend met eén dikke portemonnaie en bood schappentassen van groot formaat. Toen de winkeldeuren opengingen keken ze niet links of rechts, maar zetten allen koers naar de conservenafde- ling. Het deed er niet toe, wat ze kochten: sat- dienen, sperziebonen, doperwten en thon, het was om het even, alles was goed, als het maar bewaard kon blijven. Koffie, rijst, suiker en olie vlogen weg, het leek wel of de huismoe ders bang waren dat Parijs belegerd zou wor den. Aan die anti-socia le malligheid doen wij nooit mee, met het ge volg, dat toen we een. paar dagen later koffie nodig hadden, we een pakje van de concierge moesten lenen en bij de koekbakker.een pak rijst. Het leek wel of we weer naar de oorlogsja ren waren teruggekeerd toen het heel gewoon was om vlees bij de kapper en aardappelen bij de schoenmaker te halen. AL DIE dwaasheid heeft een voordeel ge had: in het najaar hoe ven we niet bang te zijn witte bonen of spliterw- ten te kopen; de rest van het vorig jaar is nu bij deze gelegenheid prompt verkocht. Maar aardappelen zijn al in een maand on vindbaar. In de kranten stond dat ze op het eind van de eerste week in juni weer op de markt zullen komenin de provincie wel te ver staan. We lazen dat ze het laatst naar Parijs worden gestuurd, omdat in Parijs de taxatie het strengst wordt doorge voerd. En daar zitten we nu met ons goede ge dragOmdat het hier niet mogelijk is woeker winst op de aardappelen te maken, is de moeilijk heid opgelost en krijgen we ze niet eens meer te zien. Er zijn aardbeien en kersen, doperwten en sperziebonen, alles na tuurlijk peperduur, maar een doodgewone simpele aardappel is verdwenen. Wie erin slaagt een kilo te vinden, dient ze op of ze een kostbare pri meur zijn. Wat de Parisiennes betreft, de eerste schrik over de gebeurtenissen voorbij, is die aardappe lenkwestie van nog meer belang dan „les évènements", zoals men hier met een zekere schroom de strubbelin gen noemt. De „hoge heren" moe ten het nu maar gauw onder elkaar uitmaken, meent men en dat hoge heren wordt niet altijd prijzend bedoeld. Ondanks de vele agen ten die vooral op de Champs-Elysées staan, zijn de Parijzenaars doodkalm en gaat het leven zijn gewone gang: over de onrustbarende berichten die in buiten landse kranten staan, maakt niemand zich druk en de krantenver koop in Parijs zelf is sinds enkele dagen te ruggelopen, al is ze ook hoger dan in normale omstandigheden. OM HET ronduit te zeggen: het begint de mensen te vervelen, hoe gek of dat ook klinken mag. De huismoeders, die haar kasten vol heb ben staan met macaroni en dergelijke, zijn lich telijk in haar wiek ge schoten, nu ze zien dat Parijs rustig blijft en hebben spijt van haar inkopen. Nu ze dag in dag uit bonen en erw ten, macaroni en nouilles op tafel brengen, zien ze niets dan zure gezichten van haar huisgenoten. Die stumpers voelen aankomen, dat ze dit jaar geen jonge groente zullen eten. In ons huis is een vrouw, van wie het ge zin alleen maar uit haar man en haar zelf be staat, na een lange ont dekkingstocht thuisge komen met 40 kilo sui ker. „Pas maar op dat de mieren er niet in ko men," heeft de concierge gezegd. Het arme mens maakt nu iedere dag het ene pak na het andere open om te zien of de mieren haar voorraad suiker met rust laten, tot groot vermaak van iedereen. Zo is het een feit ge worden dat het v.oor de huisvrouwen, nu het zich laat aanzien, dat de toe stand rustig blijft, een even ernstig vraagstuk is, hoe zich door de op geslagen voorraden heen te werken, als hoe „les évènements" zich zullen oplossen. DINY K.—W. toonkamers mathenesstrlaon 247 tel. 33846 - 34329 ««■li

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1958 | | pagina 9