Provisie-illusies.
Voorlichting van katholieke
leden van de gemeenteraad
Nieuw bejaardentehuis in Heer
wmmm het
1
door C. BAUER
Barneveld
m
ei en....
V B
ZATERDAG 7 JUNI 1958
PAGINA^
Af iek
;e
Druk grensverkeer te
Ellen
In mei 668.340 passanten
Trieste kinder
mishandeling szaak
Zes jaar tegen moeder van
overleden kind geëist
Statenkring Gouda gaat spijkers met
koppen slaan
47sle Nederlandse Spaarbankdag
Pleidooi voor belastingvrij sparen
VIJFTIG JAAR IN
OPERATIEKAMER
NIET ONTPLOFTE BOM
LAG VOOR HET GRIJPEN
Dr. Houben: „Bejaardenzorg in Limburg
op urgentielij st"
Mgr.
J. VAN MILTENBURG
BISSCHOP VAN
HYDERABAD
„KAREL DOORMAN"
14 JUNI NAAR ZEE
Blijvende zorg
RECTIFICATIE
TWEE ROTTERDAMS^ t
BEJAARDEN VERDWAAL^
IN VELUWSE BOSSEN
„Weet je", zei Tim aarzelend en hij
streek met al zijn vingers door zijn
stugge kuif. „Ik heb een gedioht ge
maaktEn als verwachtte hij dat
ik ogen op zou zetten al6 theeschoteltjes,
zo verwachtingsvol, zó keek hij mij aan
Ik zuchtte metersdiep.... Tjonge, dat
werd weer wat. als Tims dichtader
vloeideMaar toen ik die hulpeloze
blik in zijn ogen las. kreeg ik toch
meelij. „Ga je 't me voorlezen en zal
ik dan luisteren", offerde ik mij dee
moedig op.
„Jij kan zo goed luisteren zie je, I
daarom kom ik bij jóu. Maar je moet j
me niet aankijken. Hier. neem. dat boek
maar even in je handen
Arme Tim.... Toen hij aanbelde, had
ik het boek'met een spijtige blik dicht
geslagen en nu bood hii mij zélf aan. dat
soannende verhaal verder, te lezen, t
Was werkelijk te mooi om waar te zijn.
Ja hier wa6 ik gebleven, o. wat een
stom-meling van een vent. dat bij niet
dóór had. dat die Linda stanel op hem
was. En zij maar eindeloos staatjes tik-
k en telefoontje- va>~ dat schatrijke
kind aan-nenjen. Ja héar geld kon hij
natuurlijk goed in de zaak gebruiken.
„Sufferd", schold ik in stilte...."
„Ahai-m". onderbrak Tim mijn opstan
dige gedachtengang. .luister ie eigen
lijk wel en vond je dat eerste couplet
goed?.." „Eerste couplet Och 'a.
natuurlijk ik zou naar dat gedicht
luisteren. Die stomme Linda ook.
„Je moet het nóg maar eens een keer
lezen", zei ik schijnheilig
keer dringt het béter tot me door. Weet
je, die ene zin Mijn hand beschreef
een kilometer lengte!
Ik steunde nu serieus mün hoofd in
mijn handen en hief mijn h'ikken n'a-
fondwaarts: achter mij in de stoel ne
geerde ik de lotgevallen van de arme
Linda.
Tjonge, tjonge, wat een lelijke scheur
daar toch in het plafond, was die nu
werkelijk groter geworden sinds de
schoonmaak? Toch de huisbaas eens
liefderijk op wijzen.... k
„Ik peins en peins, ginds gaat een
fiets.." declameerde Tim met luide
stemverheffing.
Een fiets....? Ik lier naar het raam.
en zag dat mijn buurman met levens-ge
vaar de bocht op zijn vehikel nam (Na
tuurlijk louter de kif, -omdat ik niet
een« een fiets heb!) „Een fiets", hak
kelde ik. maar toen Tim met een moe
deloos gebaar het bloknootvel (of waren
het er meer?) dichtvouwde, kjeurde ik
tot in mijn hals.
„Tim
HET GRAF....
De regen suizelt op mijn haren,
Mijn rechtervoet vermorzelt alle blaren.
De herfst van 't leven, zegt 't mij
ook iet6?
Ik peins en peins, ginder gaat een fiets!
De jongen trapt met fikse tegenwind.
Hij laat 't hoofd zakken, arm mensen
kind.
Het leven blij, lijkt plotseling muf
en dor.
Dwars door 't zand beweegt zich
traag een tor
Het zwakke lijf herinnert mij aan de
dood,
Maar ook aan heldendaden, groot!
En ik recht mijn rug. gooi alles van
me af.
Want eens wacht toch het vers gedolven
graf
AU u er een uitgever voor weet, ik
krijg vast wel 10" korting, d.w.z. pro-
In de maand mei passeerden 668340 per-
de tweede sonen de grensovergang te Elten. In to-
'nknr wppt taa' telde men ruim .177.000 personenau
to's, 19.324 motorrijwielen, 4480 vrachtau
to's en 2717 autobussen.
Het Amsterdamse gerechtshof heeft zich
gisteren beziggehouden met 't onderzoek
naar de vraag of de 31-jarige mevrouw
J.M.L.-van M. op 3 juli van het vorige
jaar haar zeven maanden oude zoontje
Peter inderdaad, zoals haar ten laste is
gelegd, „ter uitvoering van haar voorne
men om haar kind opzettelijk van het le
ven te beroven, althans zwaar lichamelijk
letsel toe te brengen na kalm beraad en
rustig overleg opzettelijk gewelddadig te
gen diens hoofd en lichaam heeft gesla
gen, gestompt, geschopt en of getrapt,
zodat Peter zwaar lichamelijk letsel be
kwam, ten gevolgde waarvan hij kort
daarop is overleden".
In het begin van dit jaar is deze zaak
door de Haarlemse rechtbank behandeld.
Tegen mevrouw L.-van M. werd toen zes
jaar gevangenisstraf geëist wegens zwa
re mishandeling de dood ten gevolge heb
bende, maar op 20 februari heeft de Haar
lemse rechtbank haar vrijgesproken. De
officier van justitie is tegen dit vonnis
in hoger beroep gegaan.
Nadat op deze trieste zaak uitvoerig
was ingegaan in een zitting, die vele uren
duurde en waarbij de vrouw bleef bij
haar bewering, dat hij v.an de tafel was
gevallen en dat het bedje waarin het kind
lag was ingezakt toen zij er bovenop viel
en terugkwam op een verklaring bij de
politie, dat zij het kind mishandeld had,
kwam de procureur-generaal eveneens tot
een eis van zes jaar gevangenisstraf.
Het is te betreuren, dat in tijden van
rentestijging de opvragingen bij de spaar
banken toenemen (voor zerheveling naar
de kapitaalmarkt) en dat deze ban
ken niet of nauwelijks van de rentever
hoging kunnen profiteren, aldus heeft mr
J. J. C. R. van der Bilt. voorzitter van
de Nederlandse Spaarbankbond verklaard
op de 47ste Nederlandse Spaarbankdag die
te Nijmegen is gehouden. „Van een ver
mindering van de spaarzin is echter ge
lukkig geen sprake", zo zeide hij-
spaargeld en bescherming van de woor
den: sparen en spaarbank.
Hierbij herinnerde spr. .- a n de fraude
in Ammarstol en hij vroeg zich af of de
bestuurstalen van deze onbekende en niet-
aangesloten spaarbank niet persoonlijk
aansprakelijk kunnen worden gesteld voor
hun verregaande nalatigheid.
De belangrijkste steun die de overheid
aan het sparen kan geven is handhaving
der stabiliteit van de munteenheid. Het
over het spaarbankwezen achtte mr. Van
zei ik braaf, „ik zal nu écht j der Bilt vaak moeilijk te begrijpen. Naast
luisteren. En dat deed ik ook, zij het woor(]en van waardering zou de bond
met kippevel. Want ondanks mnn be-
moedigende woorden, heeft hij het nog *raag daadwerkelijke steun van de over-
nergens kunnen plaatsen: heid ontvangen, n.I. belastingvrijdom voor
coöperatief beleggingsfonds voor spaar-
banken hoapt weldra zijn werkzaamheden
De houding van de overheid tegen- beginnen. De vraag of de spaarbanken
moeten meewerken aan het beleggen van
spaargelden in de risicodragende sector
vormt een onderwerp van studie. De
voorzitter constateerde tenslotte de laatste
maanden wederom een toeneming der
inleggingen bij de spaarbanken.
Des middags hield prof. dr. J. Waterink,
hoogleraar aan de Vrije Universiteit te
Amsterdam een voordracht over ,,de
psychologie van de spaarder".
Op zaterdag 14 juni zal zuster Alphon-
sine (in de wereld mej. M. Zweypfennfng)
van het R.K. Ziekenhuis, Johannes de Deo
Westeinde. Den Haag, haar gouden pro-
fessiefeest vieren. Van deze 50 jaren heeft
zij het grootste deel in de operatiekamer
doorgebracht, haar krachten wijdend aan
het welzijn van haar evenmens.
I Ongeveer op de plaats waar in de twee
de wereldoorlog een vliegtuig is neerge-
j stort, heeft de veehouder D. Elzinga bij
Bolsward in het weiland, tijdens het maai-
i en aan de kant van de sloot, een niet ont
plofte bom gevonden. De heer Elzinga zag
de bom liggen, juist voor het mes van de
I maaimachine Men vermoedt, dat de bom
reeds verleden jaar met het schoonmaken
van de sloot op de wal is gebracht. Het
Gistermiddag heeft een défilé van ouden van dagen plaatsgevonden voor H.M. dr De ^bonf'lag peenp 1 a'atsian gs^de°w e g
Het raadslidmaatschap van een gemeen
te sluit in de roeping tot het eerlijk ver
vullen van een dienende taak waarbij het
persoonlijk belang uitgesloten moet zijn,
het partijbelang bij het nemen van be
slissingen niet in overweging mag zijn en
het algemeen belang dient te worden ge
steld boven het groepsbelang.
Men moet ook beschikken over het- no
dige inzicht in gemeentelijke vraagstuk
ken, welke vaak ingewikkeld kunnen zijn
en voorts politieke vaardigheid meester
zijn, veel idealisme bezitten en vervuld
zijn van offerbereidheid, liefde en en
thousiasme om de dienende taak als raads
lid tot een goed resultaat te leiden.
Deze visie op het raadslidmaatschap
werd gegeven door de heer Th. J. Arts,
lid van de gemeenteraad te Gouda en
lijsttrekker van de KVP bij de jongste
gemeenteraadsverkiezingen aldaar, tijdens
een bijeenkomst van katholieke raads
leden, uitgaande van de Statenkring Gou
da, onder voorzitterschap van de heer W.
Hoonhout. vrijdagavond in hotel „Toor" te
Alphen aan de Rijn gehouden. De Staten
kring omvat ca. 33 gemeenten in de streek
van de Rijn, Aar en Gouwe, welke goed
vertegenwoordigd waren.
Spr. constateerde met genoegen dat
vooral' ook jongere personen de nodige
belangstelling opbrengen voor de ge-
meenteraadspolitiek en hij noemde het
een verheugend verschijnsel, dat bij de
laatste verkiezingen er zoveel jonge
mensen naar voren zijn gekomen.'
Als katholiek vinden wij het beste
hulpmiddel in het katholiek staatkundig
beginselprogramma van de K.V.P., dat
tal van mogelijkheden tot initiatieven
biedt.
Spr. adviseerde de aanwezigen dit
programma persoonlijk maar vooral ook
als fractie gezamenlijk als richtsnoer te
nemen voor de arbeid. Ook de fractie
is een middel om het gestelde doel te be
reiken en het is daarom belangrijk, hoe
die wordt geleid en hoe zij functioneert.
Spr. noemde het gewenst, dat de fractie
leden regelmatig als zodanig contact
met elkaar houden.
Spr. was voorts van mening, dat door
middel van een eerlijke persoonlijke
activiteit ook het partijbelang mag wor
den gediend, zonder dat hierbij het per
soonlijk cachet teveel op de voorgrond
treedt. Evenmin is van belang ontbloot,
dat de katholieke raadsfractie een plaats
krijgt in het katholiek gemeenschaps
leven en dat de katholieke raadsleden
regelmatig contact met elkaar houden
in streek verband. Zeker niet als laatste
middel om het werk van de kath. fractip
vruchtbaar te doen zijn. zag de heer
Arts het gebed.
Tot slot van de bijeenkomst kreeg de
heer Arts een reeks van vragen te ver
werken, waardoor dit contact in groot
verband van een nuttig initiatief ge
tuigde.
Ter inleiding van de bijeenkomst sprak
de heer Hoonhout, na het gebruikelijk
begroetingswoord, een gelukwens tot de
nieuw gekozen en de herkozen raadsl
ieden in de kring en verbond daaraan
't vertrouwen, dat zij zich de verkiezing
waardig zullen tonen door vruchtbaar
werk te verrichten in het belang van de
gemeente en de katholieke gemeenschap
in het bijzonder.
Na een schets te hebben gegeven van
het verloop van de verkiezingen in
Italië, België, Zweden en va-n de situatie
•in Frankrijk, verklaarde spr. bevredigd,
doch niet geheel voldaan te zijn over de
beide in Nederland gehouden verkiezingen.
Het resultaat had naar spr. mening voor
de KVP gunstiger kunnen zijn, indien alle
katholieken van hun verantwoorde
lijkheid blijk hadden gegeven. Dit tekende
zich vooral scherp af bij de gemeente
raadsverkiezingen waarbij in tal van ge
meenten persoonlijke en groepsbelangen
gesteld werden boven het belang van het
openbaar orgaan.
De heer Hoonhout herinnerde aan de
opvatting van Z.H. de Paus met betrek
king tot de verwezenlijking van. het hoog
ste politieke ideaal t€r behartiging van 't
welzijn van iedereen, met uitsluiting van
kleingeestig eigenbelang, nastrevend recht
vaardigheid en heiligheid.
Tot slot deelde de heer Hoonhout mee,
dat het kringibestuur zich eveneens tot
taak stelt de katholieke raadsleden van
voorlichting te dienen. De Bond van kath.
raadsleden is na de oorlog niet heropge
richt, wel kwam er een commissie om in
de leemte t£ voorzien. Wegens gebrek aan
de nodige medewerking kwam deze com
missie niet tot ontplooiing. Spr. wilde
tijdens deze bijeenkomst spijkers met kop
pen slaan en stelde voor om een instituut
in het leven te roepen, dat in vier a vijf
bijeenkomsten gedurende de wintermaan
den in de behoefte aan voorlichting zal
voorzien.
Maar spr achtte een massale deelneming
liefst met volledige fracties, dringend
gewenst.. Dit plan wordt nader uitge
werkt.
Koningin op Soestdyk. Foto: Door twee dames van de Amsterdamse groep Helpt
Elkander" werd aan prinses Marijke een pop aangeboden.
naar het zwembad,
kinderen passeren.
waar dagelijks veel
De H. Vader heeft het diocees van
Hyderabad (Pakistan) opgericht en tot
bisschop van dit diocees benoemd, mgr.
J. C. van Miltenburg o.f.m.. tot op heden
aartsbisschop van Karachi. Mgr. Van
Miltenburg behoudt de persoonlijke titel
van aartsbisschop. Hiermede is het aarts
bisdom Karachi in twee delen gesplitst.
Hr. Ms. Vliegdekschlp Karei Doorman,
dat op 28 mei jl. wederom in de vaart
kwam, is met ingang van 1 juni jl. vlag-
geschip van Smaldeel Vijf geworden. Het
schip vertoeft van 3 tot 14 juni te Rot
terdam, waarna het naar zee vertrekt
voor opwerken.
De Commissaris van de Koningin in
Limburg, mr. dr. F. Houben, heeft giste
renmiddag in Heer bij Maastricht de offi
ciële opening verricht van een nieuw be
jaardentehuis, dat even tevoren door de
Bisschop van Roermond, Mgr. dr. A.
Hanssen, was ingezegend. Het huis is ge
bouw en wordt beheerd door de stichting
„Providentie", waarin de Congregatie
der Zusters van de Voorzienigheid samen
werkt met een plaatselijke charitatieve
vereniging.
Het gebouw werd ontworpen door ar
chitect S. Dings uit Beek. Er is plaats
voor 25 alleenstaanden en 5 e> tparen, die
allen volledig worden verzorgd. Zij be
schikken over een woon- en slaapkamer:
eet- en ontspanningszalen gebruiken zij
gemeenschappelijk. De maandelijkse huur
bedraagt 155 gulden voor alleenstaanden
en 270 voor echtparen. Onmiddellijk na
de inrichting was het huis vol. Het aan
tal gegadigden dat moest worden afge
schreven, was zo groot, dat men nu al
denkt aan uitbreiding. Het is de bedoe
ling, dat in het nieuwe tehuis voorname
lijk de ouden van dagen van het platte
land ten zuiden van Maastricht worden op
genomen. Daarom is er bij het ontwerpen
bewust aangestuurd op het -'ormen van
een gemeenschap. De ervaring van de
eerste maanden heeft aangetoond, dat dit
streven geslaagd is. Dat zei burgemees
ter Mr. A. Kessen, toen hij als bestuurs
lid van de stichting de openingsplechtig
heid inleidde.
Dr. Houben maakte met vreugde gewag
van de activiteit die er alom in Limburg
op het gebied van de bejaardenzorg is
ontketend. „Men kan gerust zeggen, dat
de bejaardenzorg in Limburg op de urgen-
tielijst is geplaatst. Dat is wel nodig ook.
Op het ogenblik is 6,3 pet van de bevol
king van ons gewest ouder dan 65 jaar,
hetgeen neerkomt op een getal van 70
tot 75.000. De capaciteit van alle bestaan
de inrichtingen tezamen reikt echter niet
verder dan tot 3000.
Ook de Bisschop was vol lof. Ook hem
ligt de bejaardenzorg na aan het hart.
Hij apprecieerde vooral de redelijke
hoogte der huurprijzen. Op veie plaatsen
worden momenteel bejaardencentra ge
bouwd, die niet ten goede komen aan hen
die er het meeste behoefte aan hebben Zij
kunnen het eenvoudig niet betalen. Mgr.
Hanssen pleitte voor een nieuw initiatief.
„Het zal meer en meer onmogelijk wor
den om als bejaarde de kosten van het
eigen levensonderhoud geheel te dragen.
Zou het niet kunnen, dat ieder naar draag
kracht geeft en toch niet minder ontvangt
dan zijn beter bedeelde naaste? Wij willen
géén collectivering en géén socialisering,
maar wel een grotere solidariteit".
De lezer zal wel begrepen hebben, dat
een geraamd bedrag van 7'/s ton voor het
volledige havencomplex van Waalwijk,
waarover wij gisteren schreven erg aan
de lage kant is. Dit moet zijn 7'/i miljoen.
Dit kolossale ei is „gelegd
kan het anders? in de tui'1
een restaurant in liet Nede'
gi i
eiercentrum Barneveld. Het
dat een bestemming als kiosk
wordt 51-2 meter hoog en 4
dik. Het gewicht bedraagt
liefst tu ee ton. Over een tc<'<
drie zal het gevaarte klaar
ter
Tti«ar
Een groep bejaarden uit Rót'®1^ de
„deed" dezer dagen per touring® ^ei
Veluwe. Twee bejaarde heren vaI eep
gezelschap gingen na de maaltijd te
restaurant aan de Amersfoortse% e
Apeldoorn een wandelingetje ma!<eI^ai<ten
bossen. Al pratend en wandelend r jjt
het tweetal steeds verder, van 11
van uitgang en raakten de weg ,el-tr«'c
werden gemist toen de tijd van
zochten vergeefs in de omgeving je t®
restaurant. Na de politie op de ,.an he
aangebroken was.
De reisgeleiders
tie up o*
hebben gesteld van de vermissing (ad-
tweetal, vertrok men naar de Ma e
Omstreeks negen uur werden c'sV5,acli'
bejaarden aangetroffen door een o nge-
ter. Nadat deze hun verhaal 11 naar l>e'
hoord werd gezorgd voor vervoer g in'
politiebureau, waar de dienstdoe oaIji,
specteur onverwijld maatregel n nti.e
zodat de twee verdwaalde bejaar ^eSten
net dë laatste trein naar het
konden halen.
DE GELUIDSMUUR
21).
De verhouding tussen die twee schijnt nog steeds
niet zo bijzonder goed te zijn, is het wel? merkte
hij op.
Ik had hem misschien beter niet kunnen laten
gaan, zei J. R. hoofdschuddend. Het kon hem wel
eens volkomen uit zijn evenwicht brengen.
Wat bedoelt u?
Ik bedoel, dat Philip over een paar dagen al
zijn zelfvertrouwen nodig zal hebben. Niet alleen zijn
lichamelijke gesteldheid maar ook zijn psychische
conditie zal op dat ogenblik meer dan ooit van het
grootste belang zijn. Vóór hij hier wegging, heeft hij
me gevraagd of het verstandig zou zijn met Jess
over de geluidsmuur te spreken. Ik heb hem gezegd,
dat hij dat voor zichzelf moest weten, maar dat het
volgens mij geen kwaad kon. Waarschijnlijk had ik
het hem toch beter kunnen ontraden, maar op zo'n
ogenblik weet je niet goed wat je zeggen moet. Die
dingen zijn zo persoonlijk. De ene vrouw kun je het
beter van te voren vertellen en bij de ander kun je
beter je mond hou-den. Maar om alle mogelijke ge
volgen te voorkomen, had ik hem bij nader inzien
toch maar het laatste moeten adviseren.
Welke gevolgen? vroeg ik. Ik begrijp het nog
niet goed.
Kijk, Dave, de kans is natuurlijk heel groot,
dat Jess hem huilend om zijn hals zal gaan hangen
en smeken, dat hij het niet moet doen. Dat is zo de
gebruikelijke .formulering voor een typisch vrouwe
lijke reactie. Zo zijn ze nu eenmaal bijna allemaal,
of ze veel van een man houden of niet. Philip zal pi
niet aan toegeven, daar ben ik van overtuigd, maar
het zal hem onzeker maken. Ik heb dat zelf gekend,
toen mijn vrouw nog leefde. Ze was een schat van
een vrouw en ik zou nooit met een ander hebben wil
len trouwen, maar ze was een vrouw; als ik eens iets
wilde ondernemen, waaraan wat meer risico was
verbonden dan normaal, remde ze m$ af met haar
onredelijk-vrouwelijke bedenkingen. En dan kon ik
me wel voornemen, mij er niets van aan te trekken,
onwillekeurig beïnvloedde het mijn handelingen toch.
Ze had me bang gemaakt, begrijp ie. bang en onze
ker. Ik durfde me niet ten volle meer te geven. En
dat ls ook, waar ik bij Philip weinig vertrouwen in
heb. Ze zal hem bang maken. Die twee hebben nu
drie dagen de tijd voor hysterische huilbuien en al
lerlei andere nare scènes. Denk .ie. dat Philip met
een paar-van zulke dagen in de herinnering zich zo
prettig zal voelen? Het kan best zijn, dat hij terug
komt in een stemming, waarin ik hem nog niet eens
met een sporivliegtuig de lucht zou willen insturen,
laat staan met de „Prometheus". Dat is natuurlijk
hel gevaar van typen als Philip. Het zijn uitnemende
vliegers, maar er is niet veel voor nodig of ze lig
gen uit hun balans en dan zijn ze oog niet geschikt
om een auto te bestürén.
U schijnt nóch Philip nóch Jess 'goed te kennen,
zei ik scherp. Wat Jess ook zal doen, van huilbuien
zal geen sprake zijn. Eerder het tegendeel. En Philip
mag dan niet zo evenwichtig zijn als Tony was,
angst zult u aan hem niet merken, niet aan hem en
niet aan de wijze, waarop hij de „Prometheus" vliegt.
Ik zou haast zeggen..
Ik hield plotseling op in de zekerheid, dat ik
te ver gegaan was. Ik had Philip willen verdedigen
en ik was met open ogen in het valletje gelopen,
dat J. R. zo opzichtig voor mij gesteld had. Of was
het toch allemaal verbeelding van me? Zocht ik er
weer te veel achter? J. R. zat met een klein zakmesje
een punt aan een potlood te slijpen. Hij deed het heel
nauwkeurig, het was of deze bezigheid hem helemaal
in beslag nam. Zondr op te kijken, mompelde hij:
Wat zou je haast zeggen, Dave?
Ik zou haast zeggen, loog ik, dat hij na dit be
zoek aan Jess evenwichtiger zal zijn dan anders. Jess
is een vrouw waar rust van uitgaat. Ze is zo ver
standelijk en ze brengt die houding met de grote
kracht van haar persoonlijkheid ook op anderen over.
Of ze nu van Philip houdt of niet. dat doet hier niets
ter zake. Ze is pienter genoeg om te begrijpen, dat
dit een belangrijke aangelegenheid is en dat Philip
zijn hoofd onder alle omstandighden koel moet hou
den; dat zijn bekwaamheid als vlieger geheel ten
dienste moet staan van zijn hersens. En daarom zal
ze hem zeker zoveel mogelijk rust en bezonnenheid
trachten mee te geven.
Ik kon het niet helpen, maar ik was er ineens
weer ten volle van overtuigd, dat J. R. een Philip
wenste, die bereid was alles op één kaart te zetten.
Met de noodlottige vlucht van Tony nog vers in de
herinnering verwachtte J. R. niet. dat iemand, die
alleen maar voorzichtig en met beleid te werk ging.
tot het uiterste zou durven gaan. Maar hij wist. hoe
Philip was en hij wist ook, hoe het met zijn verhou
ding tot .Tess stond. En daarom had hij hem naar Lon
den gestuurd, daarom had hij hem geadviseerd er
met Jess over te spreken. Hii voelde aan. hoe Jess
zou reageren op Philips mededeling. Voor wie Philip
kende, was het niet moeilijk te raden, welke uitwer
king dat zou hebben. Hij zou terugkomen, zoals J. R.
hem al zo vele malen uit Londen terug had zien ko
men: terneergeslagen en moedeloos. En hij zou vlie
gen. zoals J. R. het wenste: overmoedig en misschien
wel roekeloos. Op het beslissende punt. «laar waar
een ander wellicht zou denken: nu kan het niet ver
der. daar zou Philip msschien bij zichzelf zeggen
wat ik hem al zo vaak hardop had horen zeggen:
Wat kan het me ook schelen!
Maar .T. R. was niet helemaal zeker van zijn zaak.
Hij speelde een spel met menselijke sentimenten en
de uitslag daarvan is nooit zeker. Daarom had hij
een val voor mij gezet. Hij had tegenover mij als
zijn verwachting uitgesproken, dat Jess scènes zou
maken en dat Philip daardoor uit zijn evenwicht zou
raken', dat wil zeggen naar de verkeerde kant, de kant
van de onzekerheid, de angst om alles te geven. Hij
had verondersteld, dat Philip bij zijn terugkomst nog
niet goed genoeg zou zijn om een auto te besturen,
in de hoop, dat ik Philip zou verdedigen. Dat ik me
door mijn verontwaardiging zou laten mesiepen en
hem, J. R„ vertellen, dat Philip niet bang zou zijn,
eerder roekeloos. En ik trapte als een stom stuk wild
in dat doorzichtige valletje. Wel had ik op het laatste
ogenblik zijn bedoeling ontdekt, maar toen was het al
te laat. Ik had het kunnen weten, dacht ik bij me
zelf, ezel die ik ben, ik had het kunnen weten. Hij
zat zo onschuldig een punt aan dat potlood te slijpen,
toen hü me vroeg:
Wat zou je haast zeggen Dave?
Ik had er niet de minste hoop op. dat hij mijn op
merking over de rust en bezonnenheid van Philip zou
geloven. Ik had ook niet de bedoeling hem te mislei
den; dat antwoord was meer bedoeld om te tonen,
dat ik hem doorzag. Het was eigenlijk een bedekte
oorlogsverklaring.
Maar uit niets liet hij merken, dat hij mijn woorden
als zodanig opvatte.
Ik hoop, dat je geluk krijgt, zuchtte hij en met
korte, zorgvuldige bewegingen kerfde het mesje
kleine splintertjes van het potlood.
Ik hoop, dat je gelijk krijgt. Als er iemand in
de juiste positie verkeert om hem die rust en bezon
nenheid te geven, dan is het Jess wel. Maar ik be
twijfel het. Ik had hem niet moeten laten gaan.
Er klonk bezorgdheid in zijn stem.
Komediant, dacht ik, vóór je Philip in dienst nam
ben je naar me toegekomen om over hem te praten.
Toen heb je gezegd, dat er omstandigheden zijn.
waarin een zekere roekeloosheid onontbeerlijk is. Daar
om heb je hem genomen. En nu zul je het tegen
deel Van hem verwachten.
Wil je mij een groot genoegen doen, Dave?
Natuurlijk J.R.
Wil jij eens met Philip praten, als hij terug komt?
Jij bent een van zijn beste vrienden en je kunt mis
schien enige invloed op hem uitoefenen, ik zou waar
achtig op het ogenblik niet weten, wat je tegen hem
moet zeggen, dat hangt van zijn stemming af. Maar je
begrijpt me wel: beur hem wat op, als hij down is:
breng er wat leven in, als hij onverschillig mocht zijn:
geef hem wat rust, als die paar dagen in Londen zijn
zenuwen geen goed gedaan hebben. Het is een vage
opdracht, maar probeer er wat van te maken.
Er staat zoveel op het spel.
Goed. zei ik kort. hebt u me nog nodig?
Hij schudde ontkennend het hoofd. Ik ging de kamer
uit in totale verwarring. Had ik toch ongelijk? Ver
dacht ik hem dan toch ten onrechte? Was alleen
maar de schijn tegen hem? Want' als hij inderdaad
dit subtiele duivelse spel speelde, was hij ook gesle
pen genoeg om te begrijpen, dat ik daarvan op de
hoogte was. En waarom zou hij me dan aanmoedi
gen eens rustig met Philip te praten, met het. risico,
dat ik Philip van mijn vermoedens overtuigde?
Ik twijfelde opnieuw aan alles.
XXIV
Op de ochtend van de dag vóór die. waarop de test
met de ..Prometheus" was vastgesteld, belde J.R, me
op.
Dave, ik heb een vervelende boodschap voor je
Er is in Hillbank een vrij belangrijke vergadering over
de show. Je weet, dat er nog verschillende dingen ge
regeld moeten worden. De besprekingen zullen waar
schijnlijk twee of drie dagen in beslag nemen. Nu zijn
er drie mogelijkheden: óf we stellen de test van mor
gen uit, óf ik ga naar die vergadering en maak de
test dus niet mee, óf jij gaat er naar toe. Het eerste
kunnen we natuurlijk niet doen; onze tegenwoordig
heid bij die besprekingen is tenslotte niet van door
slaggevende betekenis. De tweede oplossing valt wel
binnen het terrein der mogelijkheden, maar je zult je
kunnen voorstellen, dat ik liever hier blijf. Én aange
zien jij de man bent, die het meeste voorbereidende
werk voor de show hebt gedaan.... enfin, je begrijpt
me wel. Ik vind het beroerd, maar ik zie ook geen an
dere oplossing. Kom je nog even langs om een paar
dingen te bespreken?
Ik raasde toen ik de hoorn op het toestel liet vallen.
Ik zou er dus morgen niet bij zijn. Maar dat was
niet het belangrijkste; ik zou geen kans hebben met
Philip te spreken. Was dit opzet? Had J.R. me ge
vraagd nog eens rustig met Philip te praten, omdat hij
wel wist, dat ik er tóch geen gelegenheid toe zou
hebben? Of was het allemaal zuiver toeval? De da
tum van de test was veel eerder vastgesteld dan die
van de vergadering. Op het bepalen van de eerste had
J.R. invloed kunnen uitoefenen, maar toen kon hij
dus nog niet weten, dat er juist op dat ogenblik een
vergadering zou zijn. Of was hij altijd van plan ge
weest me voor een paar dagen uit de buurt te houden
en had hij nu alleen maar geluk, dat deze vergadering
samenviel met het ogenblik van de test?
Ik ging naar Hillbank met het vaste voornemen
hemel en aarde te bewegen om zo gauw mogelijk te
rug te kunnen zijn. Nog dezelfde avond om zeven uur
stond ik weer voor het bureau van J.R.; waren de go
den hém welgezind, mij hadden ze ook niet in de steek
gelaten. Ik had op één dag al mijn zaken kunnen afhan
delen. Toen ik binnenkwam, moet de triomf van mijn
gezicht te lezen zijn geweest, maar geen sterveling zou
getwijfeld hebben aan de oprechtheid, waarmee J.R.
zijn vreugde uitsprak over mijn snelle terugkeer. Ik
vertelde hem. wat er op de vergadering besproken
was en welke besluiten er genomen waren. Hii knikte
tevreden en zei toen: Philip is vanmiddag' teruggeko
men. Ik geloof niet. dat hij overloopt van vreugde.
Probeer hem maar wat op te beuren.
Ik haalde mijn schouders op wat hij waarschijn
lijk versleet voor een: ik kan het in ieder geval pro
beren maar wat in werkelijkheid betekende: van
iou krijg ik ook geen hoogte.
Ik ging naar Philips's kamer. Hij lag languit op
"en bank een sigaret te roken en draaide nauwelijks
zijn hoofd om. toen ik binnenkwam.
Hoei! zei ik hii witze van begroeting
Hallo, wuifde hij apathisch met zijn hand.
Hoe was hei in Londen?
Och. waf zal ik je zeggen, gezellig wel.
Als hij me niets meer had verteld, dan had ik nos
genoeg geweten.
Alles goed met Jess?
Jawel, dank je. je moet de groeten hebben.
Hij trok aan zijn sigaret en staarde omhoog naar het
plafond.
Ben ie nog bij Susan geweest?
.Ta, ook de groeten. Ze woont daar wel leuk. Ziet
er nu tenminste een stuk heter uit. Een schat van een
kind. ik bedoel die kleine Tony.
Een tiidje was het stil.
Heb ie nog mei .Tess over morgen "esproken?
Onwillekeurig volgde ik de tactiek van J.R en ging
druk een vlekje van mijn mouw zitten wrijven.
Ja. even.
Hij liet achteloos de as van zijn sigaret naast zich
op het tapijt vallen.
ais o*
En.
Ja. precies: én....! deed hij onverschillig
de hele kwesfie hem maar weinig interesseerde-
Wat zei ze dan? vroeg ik ongeduldig. epe
Doe je mond eens wat verder open.
Het
bü
el-
te
ogenblik schreeuw je de hele N.V. RidgefieW
kaar en het andere ogenblik ben je te beroerd 0
praten. een
Wind je maar niet zo op. Ik kan moeilijk
verhaal vertellen, waar niets te vertellen valt- 1* ^,ji
haar gezegd, wat er morgen gebeuren gaat, da ^e.
zeggen, ik heb het geprobeerd. Als ik me op z°
dedeling moet voorbereiden en dat heb ik al %o
gedaan, dan weet je dan klinkt het allem3
stom en schaapachtig. Aan de ene kant wif Ily nSti'
laten weten, dat het voor mij toch wel een vrij jet
rrn j -l ,'1r hei 1.-
ge kwestie is, en aan de andere kant wil ik
ch'
O n VVC01.U, to, Cli aan UC dliucl C rVctlll WH WÏ
zo onheilspellend laten klinken. Ik wilde niet g® o0K
tig doen, zoals zij het altijd noemt, maar ik w"d d.
niet te luchtig doen. Het resultaat was Jlii^
Hij drukte zijn sigaret uit en stak onrnid0
een andere op.
Maar wat zei ze dan? tg\'.
Wat ze zei? herhaalde hij sarcastisch, 7'®zjg?
o, zijn jullie nog steeds met die geluidskunstjes je
Grappig lijkt me dat om zó hard te vliegen, dan
sneller gaat dan het geluid van je eigen mor° grap'
vlieg je natuurlijk in een doodse stilte. Lijkt megaan?
pig Zullen we vanavond naar de bioscoop l0p'
Hij imiteerde haar stem, maar die had ik h"-'
der die imitatie ook wel kunnen voorstellen- ik
Én nu? vroeg ik hulpeloos. Ik wist niet- ne
anders moest zeggen. Alle van te voren opgestel
togen waren me ineens ontschoten.
rlijK'
En nu?! zei hij vinnig. Nu niets meer nat ^jjes-
Alleen morgen even dat geluidskunstje. dat t» VÉei
Ze heeft gelijk, wij blazen die hele geschied" -
te veel op, J.R. en hij en ik ook. Morgenochtend je
ik met de „Prometheus" de lucht in. zoals 0
hele wereld dagelijks duizenden andere lcer-e.gnde'?
alle mogelijke kisten doen. Daar is niets bUf v.a:J
aan. Dat geluidskunstje is een bijkomstigheid; ^oXp-
al Te Hulk1 .tel
veel te veel drukte van gemaakt wordt. Je du N-irU®16
weg net zo lang totdat wijzertje van je »a
op één staat. Nou en dan ben je d'r cr
O, zei ik agressief, en het kan je zeker wc
schelen, hè? ga
n"ü
uu6 even ccu paar rapportjes uitwerken v°°d£. >•-
Of ik maar wil opduvelen, veronderst®
tt:: a1 JrtTin u
Precies, zei hij droog, jou dan wel,? Ën "r Jp'
ik nog even een paar rapporties uitwerken v iK
kwaad. Hij antwoordde niet. Ik liep woedend
mer uit, woedend omdat hij me niet de kans
geven hem te helpen. Ik zag zelf de ofltn°fe ni;l1
in om hem in deze stemming deelgenoot *e j n
van mijn verwarde gevoelens ten opzichte va eJ !>e.
Op mijn eigen kamer nam ik een boek en -s J We
open. Maar ik las geen letter. Misschien had j
gelijk. Misschien maakten we er inderdaad ^ipe-
drukte over. Maar een mens is toch geen v
sprak ik mezelf tegen, al zeggen nu alle js
de hele wereld, dat het alleen maar een k«es d11
stomweg duiken *ot ie Maehmeter on één -'"jrl ce/g
geloof ik nog niet. dat ze zich voelen .alsof
trouwkoets zitten. Het is niet alleen maar een gi a
van goed vliegen. Dal u-' een
het zi jn als er ccn
de cockpit zat. Maar er zit een mens in. er>' 'V,„l "A
gedachten en gevoelens, Hie Hii nooit hr1*"7 0
uitschakelen, enn die gevoelens beïnJfl"® „..t
handelingen: dat kan n«e' anders, daar ic ,üe j
mens voor. Het bestaat niet. dat het vno- i3;
leen maar een kwestie "an stomweg Huiken
is het, omdat het hem niks kan schelen.
(Wordt vervol-""
