Internationaal luchtrecht door
de kunstmanen getorpedeerd
rustdagen
Donderdag start Tour-zonder-
fer
Nederlandse spelers na moedig
verweer uit de strijd
EVEN ZAL DE „EXPO" VERBLEKEN
Maar ook de Ronde zonder
uitgesproken favorieten
FIETS U RIJK
Prijzenpot van 50 milj. franken
fat
R°
fe
Sï
Nieuwe regelingen een dringende eis
Eerste dag van Wimbledon
Waterpoloteam stelde
tegen België teleur
Verkoop van land op
Mars
Uitblazen kost alleen
maar geld
Bliksem bezoek aan
Nederland
Wie zijn de favorieten?
Zwaar karwei voor
Goldschmidt
mm
- A
I" DINSDAG 24 JUNI 1958 PAGINA 6
ia
ikhc°:
s«-, w
JT-B1'
Jïhp1
vdig
I rnis
.'Bswicj
5>5iï
SlïilS
rg:,
°4sa
;Sha
■\Pna
|«5°S
'»L "e
DE MENS BOUWT RUIMTE- f
KASTELEN (II)
Kernexplosies onrecht
matig?
Zeslandentornooi
„Verkeersregelingen" voor
de ruimte
Het internationale recht
Donderdagochtend zal de drukte rond de Expo te Brussel nog wel
enige malen intenser zijn, dan de laatste dagen toch reeds het geval
was. Niet alleen, dat de naderende en soms reeds begonnen va
kanties hun schaduwen in de vorm van ontelbare Expo-gangers reeds
vooruitwierpen, ook de start van de Tour de France met een vrien
delijk gebaar door Tour-boss Jacques Goddet aan Brussel geschonken
trok er reeds heel wat lieden heen, die méér om de Tour, het circus
eromheen, dan om de Wereldtentoonstelling zelf zijn gekomen.
^24
7
?0
Maar over die Nederlands-Lu
xemburgse ploeg vier Luxem
burgers en acht Nederlanders (leg
het accent gerust maar op het Lu
xemburgse deel) .willen we het
morgen graag nog eens apart heb
ben.
Want deze Ne-Luxploeg schijnt
van de geboorte af voorbestemd
om het zorgenkind van de Tour te
worden. Doch is het ook niet zo,
dat juist de probleem-kinderen
tenslotte nog uitzonderlijk goed
slagen in het leven? Laat ons in
elk geval hopen dat equipe-leider
Goldschmidt en eerste assistent
Klaas Buchly het beter zullen kla
ren, dan men over het algemeen
nü durft te verwachten.
hü
TOTALE AFSTAND 4262 KM
iLE TREPQWTj
•CAÈ*
iQu'imper,
VERSAILLES
TOULOUSE ROGUES
i 589m
flUBISQUE^-//^
uo*%/>
ASPIN 1489 nv
PETRESOUROE tSSSm,
Nimcs
VENTOUX
y»1890 m
^BEZlERSggg
[COLDy VENT:
gpgs 700 mj
196617
ju
VurniS'
letBoo:
Pleveit
vi Sw
IJjiis/i
fuys;
ïfHJn
?b;
cu'ager
T>,en
i-H.B
S-O.M.
She
r?y3is,
„^mer
?at.h.
fia«an,
Rinses
Sas5., I
ei
\°.M„
fester
u mn-
^hatha:
y,rkzw
*p; N
S&, Bi
Z;iad; 1
I v
M
a|echt,
p S' v-
r Sw-
v' Sw.
,'.r>rk,
V'to,
,0PenI
<\°then
vJarne.
V'esthi
;Vnhen
^ÜUe3"
,,Zer. v
"I'S
a>8,
„U'S,
'etory
5«>st
ffhys;
Swme
I.'yelbo
•j.'ieslai
ranspi
vertr
gaven;
}e'l. K
^"ing
in en;
ir.Pie;
giet,
r,?'erm
,'hucia
f'ensbi
i eek
'eria,
"arnel,
gracht,
lnew,
Wcti;
e?n M,
^tockh«
ÖuJej(
?ara°,
\ictorv
L'eh H
ASrvae'
£openf
Tjfcnbig
Dean I
£aanda
kaïheii
y<iiwer
y am bi;
'tl. S
S1C.; 1
«ns; r
ken- s
garlsta
'ondst
P'K: E
hout;
h'ilade;
'*tritein
i£°m, t
hramft
L,v®rtr
,jy'llem
}&erlan
n -Air
h,Uke c
Ure*
tl ji
'^agted
;>bed;
,-hena
u'hpen
i^histei
.Natel
■J'inerel
IJfpinS
O''ends
A gos
:'id
'A*eldy
°ine
'Natel
'Nstel
'undroi
flfetur;
'>da
,?egis
/Sa-me
*Anetai
!«:sj
»^'i <q
!a "raid
'Sï
a azo
Sela,
afstel
„Natel
A;k rti
Nrt
a holm
A-etta
•toaw
1 Pera
a 'anti
:>l>n
A'ö8tek
•Nbi»
NstS
A.eor:
.hrtie
An®'nl
a «s
AÏ^e:
^antar
S°hse
b e$bo
6?eeas
Sjihd;
«;°ns
naU<i
i°em
'Uitil
^.^Ch]
PaJUt
tt.x
Ö?|tex
(•4;tex
^ex
'nas
r U4 '9 e;
""'Uit
v. :;an-
fv'U'.ftj
f-'U'il);
die naties te besmetten met radio-
acitieve neerslag f Want de atmos
feer van Nederland, België, Zweden,
Japan, India, enz. wordt, steeds meer
door dit „btiurmans vuil" bedorven.
Dit is de reden, waarom de beroemde
Australische jurist dr. Herbert Evatt
enige tijd geleden verklaarde: „Ik ge
loof, dat een gerechtshof, dat volgens
internationaal recht en met inacht
neming van het Handvest der Ver-
eenigde Naties een oordeel zon moe-
ten uitspreken over de wettigheid van
de kernexplosies, zich gedwongen zou
zien te verklaren, dat deze explosies
door de ermee gepaard gaande radio
actieve stofuitval een onrecht zyn dat
andere naties wordt aangedaan."
Men ziet dus. hoe grote mogend
heden op dit ogenblik met de ruimte-
soevereiniteit der naties technisch en
juridisch precies omspringen, zoals
het hun belieft. Om die reden alleen
al is het dringend nodig dat iemand
en waarom niet een der vertegen
woordigers van de kleine landen,
wier wensen altijd het makkelijkst
over het hoofd worden gezien het
initiatief neemt tot oprichting van
een internationaal lichaam, dat de
kwestie van de soevereiniteit der
ruimte en alle aspecten van ruimte
exploratie zou gaan regelen? Want
anders eindigen we niet alleen met
een politieke chaos op aarde maar
ook nog in de lucht.
Zo zon men zich de landing op de maan kunnen voorstellen van het eerste aardse ruimteschip: ren eenzame satelliet, be
mand door eenzame pioniers, neerkomend in een gebied, waar hij, die het eerst komt, eerst maalt. Op den duur zullen er
echter internationale regelingen nodig zijn, die de soevereini teit der aardse staten over de gebieden der hemellichamen
vastleggen als althans de technische ontwikkeling blijft voprtschrijden.
De ruimtereizigers zijn de duizenden mijlen brede radio-actieve gordel rond de aarde zonder letsel gepasseerd en zetten hun
nun a
eerst wankele schreden op dit mogelijk vijandige gebied van een vmemd hemellichaam. Is dit „bezetting"t Of annexatie? a
De Amerikaanse juristen houden zich reeds druk met deze problemen bezig. a
(Van onze correspondent)
Men krijgt de indruk het gebied van het fantastische te betreden, wanneer
men met Amerikaanse advocaten gaat redeneren over „ruimte-wetten"Nooit
echter stond het fantastische dichter bij die werkelijkheid dan juist op het
ogenblik. Want de Spoetniks hebben al onmiddellijk één probleem heel duide
lijk gemaakt: wie is de eigenaar van de ruimte
Om voorlopig eens bij de „nabije ruimte" te blijven, hier zijn enkele vraag
stukken, waar de Amerikaanse juristen zich nu mee bezig zouden moeten
houden, voordat het te laat is, zoals menigeen onder hen zegt. Toen de
eerste Sovjetrussische Spoetnik terug kwam in cte atmosfeer en opbrandde,
verschenen er berichten, dat stukken van de Spoetnik mogelijk in Alaska
terecht waren gekomen. Kroesjtsjef eiste daarop onmiddellijk teruggave van
deze stukken Het bericht xvas niet op feiten gebaseerd, maar niettemin
was het probleem opgeworpen: op welke v:ijze kan worden voorkomen, dat,
wanneer later allerlei naties satellieten hebben gelanceerd, die in een ander
land dan dat van de oorspronkelijke eigenaar neerkomen, hierover geen kibbel
partijen ontstaan.
Wanneer men echter over deze me
dedeling een moment nadenkt, kan
een zeer ironische, doch logische ge
dachte niet uitblijven: wanneer Ame
rika werkelijk dit recht voor zichzelf
en andere naties erkent op grond van
internationaal recht, hoe kan zij dan
en dit geldt voor elke atoom-mo-
gendheid de soevereiniteit in de
lucht van andere naties overtreden
door de ruimte boven het gebied van
(Van onze tennis-medewerker)
Voor het ..glorious Wimbledon de
bekende en vaak terecht neergeschre
ven cUiché-term, was er op deze eerste
dag weinig reden. In vrijwel geen en
kele partij rees het spel tot grote hoog
te, het weer was wat somber, met nu
en dan regen, slipperige banen, zeer
ten nadele van de harde-baan-spelers,
geen enkele verrassing van formaat,
geen hoge prestaties. Slechts het uiter
lijk aspect was, als steeds, imponerend.
Wél zijn er enkele spannende partijen
geweest, maar niet van de eerste orde.
Aan de kant staan, zoals verwacht
mocht worden in dit milieu, Van Eijsden
en Van de Weg. De Australiër Reid ver
sloeg Van Eijsden met 15 5 62,
de Deen Nielsen won van Van de Weg
62 64 60. Beneden hun vorm heb
ben onze spelers niet gespeeld, Van Eijs
den rees er zelfs boven uit en evenals te
Parijs bleek hij tegen sterker tegenstan
ders beter te spelen dan in Nederland
tegen zwakke. Maar de Australiër Reid
had tegenover de vaak scorende fore
hand van Van Eijsden, wiens spel zich
leent voor het snelle gras, een sterker
service en vooral een gevaarlijker back
hand.
Nielsen, de sterke Deen, die tweemaal
de finale van Wimbldon heeft bereikt,
vatte zijn partij tegen Van de Weg luch
tigjes op. Hij voelde zijn superioriteit,
demonstreerde die echter niet, tracteer-
de de Nederlander meermalen op lage
passings, waartegen diens volley vooral
op forehand danig te kort schoot. Wat
Nielsen natuurlijk aanleiding gaf om die
te zoeken. Zijn luchthartigheid tegen
over het zeer vinnige vechten en zwoe
gen van Van de Weg gaf 44 in de
tweede set. Toen scheen de Deen er een
snel einde aan te willen maken. Hij hing
,,all out" en maakte acht games achter
een
Het aantal toeschouwers (15.000) was
belangrijk minder dan op vroegere eer
ste dagen.
De voornaamste uitslagen waren:
Herenenkelspel, eerste ronde: Nielsen
(Zweden) versl, Van de Weg (Ned.)
62 64 6-0; Reid (Austr. versl. Van
Eijsden (Ned.) 75 75 62; Brichant
(B.) versl. Argon (Urug.) 62 75
64; Da vies (Eng.) versl. Palafox
(Mex.) 64 46 62 62; Schmidt
(Zw.) versl. Shea (Am.) 16 64 62
64, een keurige zege; Fraser (Austr.)
versl. Petrovic (statenloos) 6—3 61
60; Patty (Am.) versl. Kendall
(Austr.) 63 62 64; Mackay (Am.)
versl. Martinez (Sp.) 46 62 62
61; Mulloy (Am.) versl. Hammersley
(Chili) 6—2 6—2 4—6 6—2; Wilson
(Eng.) versl. Bungert (L'l.) 63 63
62; Pietrangelr (It.) versl. Jancso (sta-
tenl) 10—8 6—4 10—8; Ayala (Chili)
versl. Keritic (Z.S1.) 6—3 6—1 6—3;
Mills (Eng.) versl. Remy (Fr.) 46 63
16 62 75; Segal (Z.A.) versl. Lund-
quist (Zweden) 36 36 63 62
62; Cooper (Austr.) versl. Owen
(Eng.) 108 36 64 61; Gumeno
(Sp.) versl. Walton (Eng.) 64 63
6—3; Sirola (It.) versl. Gaertner (Z.A.)
6—2 10—8 3—6 108; Davidsson (Zw.)
versl. Grinda (Fr.) 61 75 6—3; An
derson (Austr.) versl. Lal (India) 64
64 75; Drobny (Eg.) versl. Haillet
(Fr.) 2—6 6—3 3—6 6—3 6—2; Mei
(China) versl. Hainka (Oostenr.) 62
6—1 6—2.
Helaas kan Nederlandse waterpl®'
zevental niet tot de favorieten voor he'
Europese titeltoernooi van Boedapef'
worden gerekend. Dat bleek wel in &e
laatste wedstrijden van het zeslanden-
toernooi in Gent tegen de Belgen. He'
was tenslotte nog een verdienste, da
het zevental een 3-0 achterstand in eel>
gelijk spel omzette, maar daarmee zii®
wij wat de positieve punten betreft d'l1
ook uitgepraat.
Het Nederlandse gebrek aan vechtlust
aan durf, aan initiatief, aan inzicht eti
doorzettingsvermogen was eenvoudig ont
stellend. Zelfs tijdens periodes, waarin d<
ploeg met een manmeer speelde, ware»
onze landgenoten niet in staat het initia
tief over te nemen. De aanval kroop te
rug op eigen helft en geen enkele spelet
durfde enig risico te aanvaarden.
De uitslagen van de laatste dag lui
den: Zuid-SlaviëRusland 6-2 (1-1)'
FrankrijkPolen 34 (22); België^
Nederland 33 (20).
Zuid-Slavië 5 10 39—3
Rusland 5 8 28li
Nederland 5 5 19—21
Polen 5 4 10—21
België 5 2 7—24
Frankrijk 5 1 1228
Want wanneer een land een kunst
maan lanceert, maar niet in staat is
haar onder controle te houden of te
doen terugkeren, valt zo'n satelliet
dan niet in de categorie van een dooi
de kapitein verlaten schip? Voor dit
vraagstuk heeft men nog geen op
lossing gevonden. Een ander reëel
probleem is het volgende: Veronder
stel, dat de Sovjets een middel uit
vinden, waardoor zij een Amerikaan
se raket kunnen onderscheppen en
naar Russisch grondgebied leiden, op
welke internationale wet kunnen de
Amerikanen zich bij een protest dan
beroemen?
En nu een stap verder: hoewel men
lacht, als men in de krant leest, dat
de Japanse Vereniging voor Ruimte
reizigers indertijd opgericht om be
langstelling voor de mogelijkheden
van de ruimte ie wekken voor on
geveer 2 gulden per stuk, en na het
verschijnen van Spoetnik I voor 10
gulden per stuk, halve hectaren land
op Mars „verkocht" aan geïnteres
seerden, is het probleem van het
eigendomsrecht na aankomst op de
maan of op andere planeten toch wel
de moeite van liet bestuderen waard.
Want de dag is nog niet zo ver
meer, dat de Sovjet-Unie of Ameri
ka een raket naar de maan zal af
schieten, of laten we zeggen een la
ding instrumenten per raket op de
maan zal afleveren. Kan degeen, die
het eerst daarin slaagt, dan territo
riale eisen stellen? Indien niet. dan
is het toch minstens waarschijnlijk,
dat er kwaadaardige diplomatieke
brieven over uitgewisseld zullen wor
den. Of, aangenomen, dat men met
een harnas van 100 pond lood zonder
gevaar een mens door die radioactie
ve „band" van duizenden mijlen
heen kan schieten en dat zo'n mens
de maangrond inderdaad betreedt,
kan hij dan aanspraak maken op zijn
recht van eigendom over een deel
van de maan?
Een andere mogelijkheid, waar
over diverse advocaten in de V.S.
zich het hoofd breken is die, waar
over de Amerikaanse afgevaardigde
James Patterson onlangs sprak: „De
Sovjets zijn bezig met de bouw van
een satelliet," zo waarschuwde hij,
„die de capaciteit zal hebben om ons
radar-waarschuwings-systeem in de
war te sturen, onze radio- en televi
sieprogramma's te storen en eigen
propaganda uit te zenden via de te
levisiekanalen van andere landen."
Bovendien wordt gevreesd, dat op
een gegeven ogenblik de stratosfeer
vol kunstmanen en satellieten zal
zweven. Er zullen dus hoognodig
voorschriften moeten worden ge
maakt en die zullen door alle na
ties aanvaard moeten worden om
het aantal „voorwerpen" in de stra
tosfeer gelanceerd, te beperken; en
verder zullen regelingen moeten
worden getroffen, dat de wel toege
laten satellieten zich door radio-zen
ders identificeren.
Een van de meest fundamentele en
meest urgente problemen evenwel is
dat van de soevereiniteit der staten
over de luchtruimtc. Na de eerste
wereldoorlog werd in een Parijse
conventie voor luchtvaart-regelingen
vastgesteld, dat „iedere mogendheid
het volledige en uitsluitende recht
van soevereiniteit heeft over de
Juchtruimte boven zijn grensgebied".
Zelfg nog in 1944 werd dit door de
Internationale Conferentie voor Bur
ger Luchtvaart in Chicago erkend.
Zelfs de Sovjet-Unie (die niet deel
nam aan de Chicago-conferentie nam
hetzelfde standpunt in en verklaarde
bovendien, dat het woord „volledig"
gelijkstond met „grenzeloos".
Op grond hiervan heeft Andrew G.
Haley, adviseur van de Amerikaanse
Raketvereniging, een man die ook
wel „de eerste ruimte-advocaat" ge
noemd wordt, gezegd, dat alleen dl
het lanceren van de kunstsatellieten
door het protest van één enkele soe
vereine natie had kunnen worden ver
boden. Maar er heeft geen enkel pro
test plaats gevonden en nu reeds
zes satellieten feitelijk de voorschrif
ten van de naties met betrekking tot
de ruimte boven de gebieden dier na
ties hebben overtreden, is de situatie
zo geworden, dat een precedent is ge
schapen, waarop men niet meer kan
terugkomen. M.a.w. „als iedereen", i
zoals de Foreign Service Journal" f
schrijft, „berust in afzonderlijke da-
den, dan ontstaat daardoor éérder een
wet, dan door alle theorieën ter we- J
reid". Het zijn dus eigenlijk de tysieke a
feiten, die op het ogenblik een einde f
hebben gemaakt aan de eisen van soe- f
vereiniteit ad coelum, j
Alleen al vanwege de rotatie der J
aarde en haar draaiing om de zon is J
het eenvoudig onzin geworden om f
aan de soevereiniteit over een be- f
paald gedeelte van de ruimte boven
een aards gebied te denken. Een punt t
in de ruimte boven Parijs, kan het f
volgende ogenblik een punt boven (1
Ceylon of Moskou zijn. En op dit
ogenblik schijnen ook de Sovjets van
mening te zijn, dat zij noch Ameri- j
ka met hun satellieten de soevereini- f
teitsrechten van andere naties heb- a
ben overtreden, omdat het „over- a
schrijden van de grenzen eerder aan J
de rotatie der aarde lag. dan aan de J
beweging van de satellieten". J
Dit laat evenwel de vraag, waar de t
soevereiniteit in de ruimte haar grens f
heeft, onbeantwoord. Oscar Schach- i
ter. directeur van de Legal Division i
der Verenigde Naties, meent dat soe- A
vereiniteit slechts reiken kan over de A
afstand, die kan worden „bevaren"
(dat is ongeveer 20 mijlen voor be- J
mande ballonnen maar kon tot 40 mijl J
worden doorgetrokken). Professor
John Cooper, voorzitter van een stu-
die-commissie van het Barcelona-
congres, zou de soevereiniteit tot een
hoogte van 53 mijl willen uitbreiden,
want op dat punt ongeveer eindigt t
de ,.Iucht"-ruimte volgens hem. Maar t
dr. C. Jenks, een internationale jurist t
van Cambridge, Engeland, zou de f
soevereiniteitsgrens op 300 mijl wil- if
len stellen, daar waar de laatste f
luchtsporcn verdwijnen. Dr. E. Pépin i
van de McGIll Universiteit in Mon- f
treal vraagt zijn collega's echter wat a
een natie kan doen. als haar veron- a
dersteld soevereine ruimte door de
satelliet van een ander land wordt J
doorkruist? En hoe stelt men zich
dan voor, kracht bij te zetten aan dat
protest?
Intussen is er niemand in de Ver- f
enigde Naties, die zou willen, dat de f
wereldorganisatie zou verklaren, dat f
de stratosfeer vrij gebied is. En een j>
Amerikaanse jurist, die verbonden is f
aan het Amerikaanse ministerie van f
Buitenlandse Zaken, verklaarde in f
februari voor een Congrescommissie, f
dat Amerika, onder de geldende in- f
ternationale wet, nog steeds alle a
ruimte boven zijn gebied kon opeisen a
en verdedigen, (Al zei hij er ook J
niet bij HOE!J
Maar goed: donderdagochtend, zo tegen een uur of elf, is dat spektakel weer
achter de rug en zal de 45ste Ronde van Frankrijk haar moeizame weg rond
het land van Marianne beginnen: 4282 kilometers, door de vlakke streken van
de „Hel van het noorden" (de moordende kasseien-wegen in het Noordfranse
mijngebied), langs de kusten van Bretagne en Normandië, de eindeloosheid van
de Landes en dan naar het grote werk: de Pyreneeën, via de Sahara-etappes van
de Midi naar de Alpen-reuzen en tenslotte, moe, bek-af en lang niet meer zo
glorieus als bij het vertrek op de Expo, de laatste ritten naar Parijs.
Welgeteld 24 etappes zonder één
rustdag en dat is het, wat deze 45e
Tour de France, tot een loodzwaar
karwei zal maken. Natuurlijk op de
allereerste plaats voor de renners,
maar het geldt toch niet veel minder
voor heel de entourage van het groot
ste Circus ter wereld. En wanneer op
19 juli a.s. de overblijfselen van de
Tour-karavaan in het Parijse Pare des
Princes zullen komen binnenkreunen,
zal er een dreunende zucht van ver
lichting opgaan onder hen, die het tot
dan toe nog volgehouden hebben. Want
de Ronde van Spanje, enige maanden
geleden, heeft het al bewezen: een
etappenrit van verschillende weken is
eigenlijk méér dan een fietsend mens
verdragen kan, vooral wanneer er geen
enkele dag bij is, waarop men einde
lijk eens de zekerheid heeft: van
daag niet in het zadel, vandaag eens
lekker luieren, vandaag de snel ge
slonken krachten „bijspijkeren".
De eis tot continu-arbeid kunt u ge
rust op rekening schrijven van de eco
nomische afdeling van de Tour de
France. Een rustdag is namelijk ai-
leen maar een dag, die een enorm ka
pitaal verslindt, terwijl er niets extra's
binnenkomt. En aangezien de heren
Goddet c.s. nog lange tijd over een
keurige villa ergens aan de Rivièra
beschikken willen en bovendien zo nu
en dan nog wel eens iets méér willen
gebruiken dan een broodje-halfom (of
het Franse equivalent daarvan), daar
om is het thans uit met de rustdagen:
rusten, goed, maar dan in de eigen
tijd en niet voor rekening van mon
sieur Goddet.
Enfin: men weet het allemaal van
tevoren en na de start in Brussel gaat
metj dan de eerste etappe beginnen,
met alle moed en alle hoop, die men
maar kan opbrengen. En vergeet dan
vooral niet, dat de Tour zelfs Neder
land nog even aandoet, al is het dan
slechts enkele kilometers in Zeeuwsch-
Vlaanderen. Aardenburg is de Neder
landse plaats, die officieel op de „Iti-
néraire" (de officiële route) staat ver
meld en reken maar dat de Zeeuwsch-
vlamingen die dag toch wel even hun
veren-narigheid zullen vergeten.
Vervolgens houdt men dan via het
Noordfranse mijngebied de kust tot
Eule-Tréport en dan ineens een zwen
king, recht omlaag, een bezoekje aan
Versailles, om vervolgens weer snel
de frisse zeewind op te zoeken langs doen? Samen met Anquetil vormt hij
dan géén rustdag, zoals anders, maar
voort weer, tegen nieuwe bergen op:
de Ares en de Aspet, niet zó hoog als
de Aubisque en de Peyresourde, maar
met vier bergen in de kuiten, mogelijk
net de druppel, die de emmer, die dan
tóch al boordevol moeilijkheden zal
zitten, doet overlopen.
De rit Toulouse-Beziers kan de ge
legenheid geven tot een „wandelrit",
maar meer waarschijnlijk is, dat deze
rit een gruwzame marteling zal bete
kenen tegen de hitte en de dorst. De
Alpen met hun vervaarlijke toppen als
de Izoard en de Col de Vars zullen al
weer spoedig genoeg hun contouren la
ten zien, om de renners aan een nieu
we beproeving te onderwerpen.
En dan zou men zo denken: nu maar
rustig op Parijs aan. Na twintig etap
pes! Maar monsieur Goddet en zijn
vrienden hebben méér uitgedacht om
er de spanning in te houden: de voor
laatste etappe Is nog een zestig kilo
meterlange tijdrit, de moordende rit
tegen het horloge, de rit misschien ook
die <je „rouleurs" nog een kans kan
geven eventuele opgelopen achterstand
ten opzichte van de klimmers weg te
werken.
Zo ongeveer ziet de Tour 1958 eruit;
zo zullen ongeveer de moeilijkheden
zich van dag tot dag presenteren.
Wel, daar is natuurlijk de winnaar
van verleden jaar, de Fransman Jac
ques Anquetil. Hij start in ieder geval
in Brussel als triomfator van de
Tour-1957 in de gele trui. Maar
zal hij het zijn, die 19 juli ook in het
geel gekleed in het Pare des Princes
zal arriveren? Wat zal Louison Bobet
de Bretonse kust. Omlaag dan, steeds
maar dieper Frankrijk in, totdat men
in Dax het dak van Frankrijk gaat
bereiken. De eerste Pyreneeën-etappe
(de Soulor en de Aubisque moeten dan
overwonnen worden) en als dat alle
maal gelukt is, de volgende dag een
nieuwe pijniging: klimmen maar, te
gen de Aspin en de Peyresourde en
de speerpunt van de Franse national
ploeg. Maar hoe zal zoiets in de prak
tijk aflopen? Zullen de heren elkaar
de eer niet gunnen en zal dan de spreek
woordelijke derde man met de eind
zege verdwijnen?
Komt de „Third Man" uit de Bel
gische ploeg? Het lijkt er niet naar
RONDE VAN FRANKRIJK 1958
uit te zien, nu ook de Belgen
PARIJS
\F/N/SH\
ET.
OATUU
KK4
1
2
26jun
27
187
184
3
28-
172
4
'29-
?14
5
30-
223
13
8 juli
233
6
1 Juli
227
14
9 -
128
7
2 -
166
15
10-
176
8
3-
46
16
11 -
170
9
4 -
204
17
12-
189
10
5-
250
181
'13-
22
11 i
6-
138
19
14-
173
12
7-
160
20
15-
165
ZONDAGEN
21
22
16-
17-
222
243
23
18-
70
24
19-
320
IsrAflrl
BRUSSEL.-?.
ETAPPEPLAATSEN
i)
HALVE RUSTDAGEN
BESANCON
SAVINC 990 m
FAUC'LL E 1323 m
1
GBANiCR 1164 m
AIXLESBAINS
CUCHERON 1140 m
PORTE 132 5 rr
'-.U'TEL-CHAM. 1720
CAUTARET 2058
9PI AN£ ON
IZOUARO 2360
VARS%2111m
LA SENTiNÉLU 990
POREY55ASSE m&rr
PERT Y *305 rr
de Nederlanders op het laatste ogen
blik allerlei interne moeilijkheden heb
ben moeten verwerken. Men doet het
daar voor het eerst sinds lange tijd
zonder ploegleider Sylveer Maes en de
enige Belgische renner, die kansen
schijnt te hebben voor een topplaats,
is wellicht Jean Brankart, de Waal,
die in de Giro voortreffelijk in vorm
was. Ook Italië lijkt zo op het eerste
gezicht deze keer geen hoge ogen te
gooien: hun veelzijdigste man Baldini
is niet van de partij en met kopman
Gastone Nencini hebben ze in de Squa-
dra Azzura toch eigenlijk geen uitge
sproken favoriet voorhanden. De Duits-
Zwitserse ploeg is te weinig homogeen
en de Spanjaarden zullen zeker in de
bergen (met Bahamontes en Lorono)
van zich doen spreken, maar een kans-
paard voor de eindzege is bij de Span
jaarden zeker niet te zoeken.
Eén man is er, die door vriend en
Vijand in de Tour-1958 gevreesd zal
worden: en dat is de kopman van de
Nederlands-Luxemburgse ploeg, Charly
Gaul, een renner, die alle mogelijkhe
den in zich verenigd heeft, die zeker
in de bergen een eerste viool zal spe
len en die wanneer de Nederlan
ders in het „vlakke" maar voldoende
steunen (kunnen) ongetwijfeld gro
te kansen maakt.
JEAN GOLDSCHMIDT
Geen bloemen,, maar taak
op de schouders....
Nu Bellenaars het dan toch wer
kelijk niet doet, wordt het tijd het
oog eens te richten op de Luxem
burger Jean Goldschmidt, die thans
als „directeur-technique" van de
.NederlandsLuxemburgse ploeg zal
optreden.
Ongetwijfeld heeft hij een eer
volle staat van dienst als renner
achter de rug. Hij kent de Tour de
France uit eigen deelneming, is al
tijd een uitzonderlijk goed temporij
der geweest, stond in de klim zijn
mannetje, maar genoot vooral be
kendheid als een bijna roekeloos
daler.
Al deze kennis zal hem goed te
pas komen, nu hq zo plotseling een
autoriteit als Kees Pellenaars moet
gaan vervangen. Want dat hij het
moeilijk zal krijgen, daaraan twijfelt
geen mens. Een gemengde ploeg aan
voeren is altijd al een hachelijk kar
wei en na alle roerigheid lijken deze
moeilijkheden zeker niet minder gc'
worden te zijn. Alles zal er mogelii"
van afhangen, hoe hij het met Klaas
Buchlv. de Nederlandse eerste as
sistent, zal kunnen vinden. Lukt dat
en weet Buchly bovendien 'n een
heid onder het Nederlandse deel te
handhaven dan zou het misschien
nog wel kunnen meevallen.
Maar dat het alles geen goud z?'
zijn, wat er voor Goldschmidt i"
deze Tour 1958 te blinken ligt, wê'-
ook hij zal daaraan wel geen ogen
blik twijfelen.
Bijna vijftig miljoen Franse franken zullen er tijdens de Tour-1958 met kwis
hand door monsieur Goddet onder de renners verdeeld worden. Nu mag
frank tegenwoordig wel een uiterst nietige geldeenheid zijn, vijftig miljoen
elkaar maken nog altijd 450.000. Honderd-en-twintig renners (tien ploegen
twaalf) kunnen hun best doen daar een groter of kleiner deel van in de
te slepen. Ruim 112.000 is gereserveerd voor de ploegenklassementen, terwij1
klipgeiten, de klimmers, f 24.000 onder elkaar kunnen verdelen. De rest is v°^
de individuele rangschikkingen, de dagvergoedingen, de premies voor de strh
lustigste renner en nog enkele van die vriendelijkheidjes.
Van belang is nog een ingrijpende wijziging bij de algemene ploegen!'*"1^
schikking. Goddet is namelijk teruggekeerd tot een systeem, dat ook voor
gold, dat namelijk het ploegenklassement wordt opgemaakt aan de hand van
tijden van de drie hoogstgeklasseerde rijders per ploeg in de algemene ind'
viduele rangschikking. De taak voor de ploegleiders is er daarmee niet gein3
keiijker op geworden: ze moeten nu zorgen, dat de drie hoogstgeklasseerde ten^
ners voldoende steun krijgen, terwijl er toch nog wat renners per ploeg
zijn. die moeten jagen op de premies. Want ook daarvan moet de ploegt'
gespekt worden,,
