eders huis straks Van restaurant tot selfservice Lichte 7JP^1 Logeren iii de „grote stad BAGAGE Ons liuis nu! De accessoires van de Haute Couture Lijdt niet langer i^HDAG 23 AUGUSTUS 1958 h ste e?erwUl de vroegere eetkamer hei meer verdrongen wordt door ia ,eethoekje in de salon, of zelfs de keuken, wijzigt het karakter hop11 Z°'n keuken zich hoe langer lik dteer in de geest van een licht oratorium. >i<£i, Niet alleen bergplaats Van theorie naar praktijk Berging Van de kleding J? C. van Lieshout zoon n.v COMPLETE WONINGINRICHTING Ik voel me - °orzicht vanuit de woonkamer van „Ieders Huis Straks''. De openheid van deze woning valt direct op. 11 e^'k huis moet het mogelijk ïhh °n comfortabel te leven, 0/0,1 d te blijven en zich te ver- ZO Zei professor cintosih van de Londense School V(\ °r Hygiëne en Tropische Ge. ,eeskunde op een vergadering van Undigen uit de bouwwereld. c°ro'f ^unnen we natuurlijk over dat *chin°r^abe.l leven van mening ver- tijg len- Een vroegere generatie, hoUdn°£ geen gemechaniseerde huis- tt)! ^InS kende, deed het beslist met aer dan wij nu gewend zijn. Ve*n toch aarzelde' de psychiater Ha- hinmans niet' ook deze nieuwe w0" de ,n 20 lang zij het normale Ne- tj0r andse gezinsleven en daar- Dj r.,.de harmonische geestelijke ont- d.ou'ng der gezinsleden onmo- 41lk maken, „krotten" te noemen, jjftet milieu waarin dit gezinsleven h ontwikkelt speelt een niet te '■^kennen rol. Terwijl voor de ene v °ep voornamelijk de samenstelling het gezin de aan de woonruimte e stellen eisen bepaalt, zal het voor tg*1 andere groep noodzakelijk zijn v0i i(j kunnen beschikken over ruimten (jG°r studie voor diverse gezinsle- Ijg1. en voor het beoefenen van die wegheden, die we met een weids L°,r<1 als „cultuur" zouden willen ^tempelen. Het klinkt misschien tj. een ketterij in een tijd waarin h slechts in bouwvolumes denkt, een woning moet ruimte bie- opdat daarin een gezin zich kan en in zijn eigen intimiteit. b6j?nze huizen moeten niet alleen ln0|pl.patsen zijn voor een zo groot ticjfhjk aantal mensen, maar „leef- -n" waarin alle leden van het ltu m met elkaar zich een eenheid gej.;hen voelen, doch waarin de mo- ]6j ikheid is voor elk der gezins- zich op een eigen bescheiden atsje terug te trekken. Vader, W6der en elk der kinderen, tot de Ojj y toe heeft recht op „privacy": heel klein plekje grond, waar, Pin en waar ze zichzelf kunnen "Coders huis straks" de con- van een functionele wo- ö0)fstudie dat gebouwd is in het trefcentrum te Rotterdam, is ge ts ft met al deze eisen rekening ®hden. Dit was mogelijk omdat Vail hit bouwen een zeer lange 'tijd 8tu<ji stu.hie was voorafgegaan. Een e die neergelegd is in een reeks lbeJh0rten waarover ik u binnenkort Jij. hoop te vertellen. deze studie kon de hulp van de kf0j. .Uridige vrouw evenmin gemist .hin k' a*s hulp van de in de wo- °uw meer ervaren man en ÏJ6j0rn was het belangrijk, dat de r^andse Huishoudraad en het Piti^ntrum elkaar vonden en het 'h tlef namen om te komen tot iijjj estudering van wat nu eigen de u.h°odzakelijk behoren moet tot u®ting en indeling van de wo- Pk 'l- Vvaarin een gezin ook werke- t0p n leven. c'eze studie werd opgezet be hoef. hien ook dat men daarbij niet Vah V uitgaan van de deskundigheid haj houwers en ontwerpers, maar moest gaan tot de bron Hm, "et „wonen" werkelijk gekend t:n J en geweten, bij de huisvrouw. §6br„®h is door middel van een uit- Kr°eo enquête in de informatie- hoij^jh611 van de Nederlandse huis de jiaad aan de weet gekomen wat '1 t,a ederlandse huisvrouw allemaal s6n ar huis heeft en wat haar wen- ,*1 «in, ''Se ^^ten: (slechte ventilatie, toch- ra>hen, niet dan met levensge- >trm! zemen ramen, onvoldoende 'h(j„ van de in de keuken bezig he vrouw op doen en laten van hing lehters in huis, slechte verbin- ÖI,'(ifpu sen de kamers onderling, L^hoe] van een goede werkkast, *JaStenrriatige verlichting, te ondiepe kip gehrek aan speelruimte voor ^'otp^hters en werkruimte voor de krs ®n- te weinig ruimte in de ka- j. ra normale meubelen te plaat- tek weinig wandcontactdozen, ge- aaa droogruimten, onmogelijk heid van hygiënische opvoeding van de kinderen door het ontbreken van goede wasruimten op toilet en slaap kamer enz.) en wensen werden sys tematisch verwerkt door huisvrou wen en deskundigen in een goed teamwork tot een reeks overzich ten, die als handleiding dienden voor het opstellen van een programma van eisen waaraan een goede wo ning moet voldoen. Hierbij wérd niet alleen rekening gehouden met wat elke kamer aan meubilair moet bevatten, maar ook met de ruimte die nodig is, om dit meubilair te behandelen en te be dienen. Bij een bed bijvoorbeeld moet rekening worden gehouden, dat er ruimte moet zijn om het op te ma ken en af te halen, bij een wasma chine dat er ruimte is het appa raat te bedienen. Dit theoretische handboek, deze studie moest geconcretiseerd wor den en een verzoek werd gericht aan een werkgroep van HBO-stu- denten (Hoger Bouwkunst Onder richt) om de studie die uitgaat van de wezenlijke behoefte van het wo nen om te zetten in een te bewonen ruimte. Met groot enthousiasme heb ben deze jonge architecten onder lei ding van ir. W. van Tijen zich hier toe gezet. En nu staan we voor het huis van straks, te bewonderen in het Bouw centrum1 te Rotterdam. Men kan zien, hoe gestreefd is naar een zo groot mogelijke open heid en ruimtelijkheid. De huisvrouw werkend in haar keuken of wascel heeft door verschuifbare wanden en een glazen ruit contact met de spe lende kinderen. De kleintjes kunnen op momenten dat de ouderen nog niet thuis zijn en rust moeten heb ben voor studie, door het wegschui ven van de wanden hun speelruim te vergroten met de gang en de huiskamer. Maar bij het sluiten van de wan den kan ieder in eigen domein de intimiteit of de contemplatie vinden die hij of zij nodig heeft. In de slaapkamer der ouders is plaats uit gespaard voor een werkhoekje voor de huisvrouw (naaien of brieven schrijven) of voor de vader van het gezin (studeren of in rust even cor respondentie afdoen) in de wascel is op ingenieuze wijze de verzorging van de was, wassen, spoelen, dro gen, strijken en vouwen door de opstelling van de te gebruiken appa raten vlug en systematisch mogelijk gemaakt. In de slaapkamers bleek, dat het lijfgoed daar beslist geborgen dien de te worden, maar dat de boven kleding en het speelgoed beter in een centrale bergplaats kon wor den ondergebracht. Uitgaande hier van ontstonden slaapkamers voor de kinderen met een bed, tafel en stoel en berging voor lijfgoed en boeken, aansluitend op een speelruimte, waar de kleding en het speelgoed hun plaats kregen. Het bovengedeelte van deze kasten werd bestemd voor voorraad, voor extra dekens en lin nengoed, voor badgoed, koffers enz. Het grote voordeel is, dat de vrouw des huizes meteen een overzicht heeft over alles wat in de kasten is geborgen. Gaan bij de kinderkamers de slaap-studeerruimte en de speel- gang door middel van glas- en schuifseparaties ruimtelijk geheel in elkaar over, bij de oudersslaapkamer is bewust de afsluiting gekozen naar het eigen domein. Samenvattend zou ik willen zeggen dat op knappe wijze door de jonge architecten is gestreefd naar het bouwen van een woning op basis van de genoemde studie, rekening houdend met alle functionele eisen. Men is gekomen tot een ruimtelijk heid van de vertrekken onderling, waarin de gezinsleden samen hun activiteiten kunnen ontplooien, maar waar ook plaats is voor het individu, en waar iedereen de kans krijgt zijn vertier in huis te vinden. Als straks dit huis „ieders" huis wordt, zal dit een gezond gezinsleven ten goede komen. Betty Kortekaas-Den Haan Wat er ook in Frankrijk veran deren mag. aan de twee uren die voor de middagmaaltijd zijn be stemd, durft men niet te tornen. Toch gaat er haast geen maand voosbij of er wordt in de kranten op gewezen dat die middaguren een grote verspilling zijn. Om te beginnen voor de gesa- larieerden zelf; als de dejeuner- tijd werd ingekrompen 'zouden ze 's avonds vroeger naar huis kun nen gaan. Vreemd genoeg zijn de belang hebbenden het daar niet mee eens. Ze hechten aan die middaguren die hun de tijd geeft een warme maaltijd te nuttigen. Belegde bo terhammen zijn en blijven volgens de rechtgeaarde Fransen geen vol slagen maaltijd maar eenvoudig een „casse-croüte", een kleinig heidje die de arbeiders zich de? morgens om een uur of tien heel goed laten smaken maar dat geen werkelijke maaltijd vervaqgen kan. De Fransman denkt over zijn middagmaal nog precies zoals zijn groot- en overgrootvader deden. Al vinden ze het goed om 365 da gen van het jaar voor hun avond maal een ei of een plak ham, wat sla en een stukje kaas te eten, 's middags willen ze als ze bui tenshuis eten, de keus hebben tus sen vijf of zes schotels. Alleen heeft een groot gedeelte van de bourgeoisie daar nu de middelen niet meer voor. De arbeiders daarentegen kun nen nu meer geld uitgeven voor hun maaltijden, maar zij eten voor een groot gedeelte in de kan- toonkamert matkanesserlaan 247 tel. 33846 - 34329 tines van de fabrieken waar ze werken. Tijdens de oorlog richtten deze kantines op om hun perso neel te helpen en met de bedoeling daar na de oorlog niet mee voort te gaan. Noodgedwongen door het oplo pen der prijzen zijn die kantines blijven bestaan maar de meesten. ervan zijn nu als selfservice in gericht, omdat wel gebleken is dat dit de kosten sterk doet dalen Vandaar ook het succes van de selfservicerestaurants. Langza merhand worden de^e over de he le stad verspreid. Op het ogen blik zijn er al een veertigtal; het meest zijn ze om en nabij de Champs Elysées te vinden omdat daar en in de straten rondom enorm veel grote kantoren en za ken gevestigd zijn. Het kantoorpersoneel Is altijd gewoon geweest 's middags in een restaurant te eten, daar de-men sen gewoonijk veel te ver wonen om in die twee uur heen en weer te gaan. En zelfs al zou dat mo gelijk zijn dan nog voelen de mees ten er niet voor om zich geduren- Waterhoofden en volumineuze colliers Kapsel met hijbehoren. Collier van Carita me: pendatief van Pierre Cardin. Zwart fluwelen 'togue gegarneerd met lussen van satijn en fluweel van Pierre Balmain. DIT KEER komt de Haute Couture met een gloednieuwe ac cessoire waar -niemand aan dac-ht en die we trou wens best konden missen Carita laat het mi-et bij pruiken make-n voor luxe vrouwtjes; zij heeft ook ged-a-c-hit aam de dames dóe zioh eem diergelijk peper duur geval niet a-ain kun nen schaffen; ze ooitiwie-rp daarom postiches dii-e men tussen h-e-t eigen haar in- poot o-m zodoende hef waterhoofd te krijgen dat volgens eraiigecouturiers en kappers nodiiig is wil mem de modelijn 1958 vol gen. Die pieiken hamen wor d-em het liefst zo gepl-aat-st, dat ze als twee booms de lucht insteken. Of de-ze dingen verder zulilen ko men dan kapper en oouturesaions is nog d-e vraag. Bij Carita zijn die postiches vam echt haa-r, maar als de warenhuizen e-r iets \m zien, maken ze die gevallen ma, m-aar dan natuurlijk van nylon. Dit is immers h-ee'l wat goed koper ma-ar verkleurt gauw. Voorlopig heeft de grote massa zich er nog niet aan vergaapt en Mij ven die dwaasheden ons op grote schaal bespaard D-e colliers zijn nog steeds volumineus; als de kiralen van verschillende kleuren zijn, dan wo-rden zes of a-cht snoeren do-o-r eika-ar gedra-a.-.d Zijn z-e alile van d-ezelfde kleur, dan ldiggen ze als een soort plastron om de hals. Een dergelijk collier kan net zo goed uit drie al-s uit twaalf snoeren be staan Dikwijls worden ze van geslepen glimmende .zwarte kralen genomen. Ondanks dat die colliers wat triest staan en lang niet altijd flatteren, zien we ze in veel coutu-re- collectóes dragen bij avondtoiletten daaren tegen word-ein weer col liers met hangers gelan ceerd. Bij al deze forse bijoux is geen plaats meer voor clips, die we terug vinden op de re vers van tailleurs. Wait de schoenen betreft ma-atot hst huig D-ior daar meer werk vam dam emiig and-er. Dit keer lanceert Rog-er Vd-vier voor Chris tian Dioir de mamdoliime- lijrn. met andere woorden een afgeknotte meuis aan de schoen. In box, in krokodil en in satijn vim den we dlit, model terug. Dat v-ain de foto is van lóndeblae-se-mkieuiniig satijn met git geborduurd; de hak is hoog en smal en heit schoentje is ondanks de mandolineneus elegant. Van de hoeden der cou turiers -is behalve van die van Bailimain, weinég an ders te zeggen d-an dat ze als pendant moeten dienen tegenover het korte lijfje en dus die silhouet wat moeten verlengen. Eer lijkheidshalve moet ge zegd, dat ze daar in ge slaagd zijn. DINY K.-W Fantasie-collier van turquois en diamant van Christian Dior. 'de hun twee vrije uren te haasten. „De spijsvertering moet zijn tijd hebben", is hier een heel ge woon gezegde. Vandaar dat tus sen enen en tweeën de Champ» Elysées vol mannen, vrouwen en meisjes is, die doodbedaard langs de winkels kuieren, echt op de manier van mensen die de tijd willen doden. Voor de oorlog, toen de self service niet bestond, gebruikten gemiddeld een miljoen mensen in Parijs hun middagmaal in een restaurant. Na de oorlog zakte dit tot 300.000 want veel eigenaars van kleine restaurants meenden dat ze hun prijzen tot het onein dige konden opdrijven. Iets waar ze wel spijt van moeten hebben daar veel van hun klanten nu bij de selfservice-zaken eten. Maar ook de vreemdelingen be ginnen dat te doen. Afgeschrikt door de prijzen maar vooral door de zg. „Service". Het gebruik van vork, mes, borden en tafel goed extra door de klant te laten betalen is een grote dwaasheid, temeer daar deze service meest al 200 frs. bedraagt en de fooi ook daar over berekend wordt. Dit maakt de rekening altijd bedui dend hoger dan het bedrag waar de vreemdeling op rekent. Van daar zijn toenemende voorkeur voor de selfservice, ondanks het ongezellige wat de meeste van dergelijke restaurants hebben. En met het verdwijnen van een ge zellig etentje verdwijnt voor de vreemdeling ook iets van de charme van Parijs. DINY K.-W. door rheumatiek, spit, ischias, hoofd en zenuwpijnen. Neemt Togal, dat verdrijft in al die gevallen snel en afdoende de pijnen. Togal kan baten waar andere middelen falen. Zui vert de nieren, is onschadelijk voor hart en maag. Bij apotheek en drogist f 0.95, f 2.40 en f 8.88. Variaties op het thema „blazer". OMDAT IK MIJ nog altijd ver plicht gevoel aan de Gelderse boerin, die mi) gedurende de laatste oorlogsmaanden in leven heeft helpen houden, pleeg ik haar op ge zette tijden een brief te zenden ten einde haar een goede gezondheid en veel voorspoed toe te wensen. Ook stel ik haar geregeld voor een week bij mij te komen logeren, want mijn bereidwilligheid iets terug te doen voor haar gastvrijheid van destijds is er met de jaren niet kleiner op geworden. Nu gaf mijn uitnodiging tot woor kort noch de boerin noch een van haar talrijke gezinsgenoten aanlei ding naar de stad t.e reizen, maar een paar dagen geleden stonden er eensklaps twee weldoorvoede meis jes op mijn stoep. Ze torsten elk een uitpuilend valies en verklaarden he lemaal uit Hoenderlo te zijn geko men om mij een poosje gezelschap te houden. Ik keek er wel van op. „Wat een verrassing", riep ik met moeizaam opgebrachte geestdrift tot de meis jes, die mij als "tegenprestatie een kleine honderd eieren ten geschenke boden. Ze wilden meteen weten waar ze zouden slapen en sloegen in de haastig op orde gebrachte logeer kamer ijverig aan het uitpakken om even later, feestelijk uitgedost met rode rokken en gele bloesjes, nauw keurig de grootte en indeling van het huis te gaan opnemen. Al bij de eerste maaltijd deed zich de tegenstelling tussen het plat telands- en stadsleven gelden. Mijn zoontje van vijf, die nooit een voor stander is geweest van met mes en vork eten, toonde zich plotseling bij zonder etiquette-minded. „Ik houd al tijd mijn vork in mijn linkerhand, hè mam, en rhijn mes in mijn rech ter", stelde hij schijnheilig vast. Tot mijn niet geringe opluchting echter bleken onze gasten deze tafelmanie ren als een gebrek aan efficiency te beschouwen. Ze keken geringschat tend naar onze omslachtige gebaren en spraken er zelfs haar verwonde ring over uit dat wij van platte bor den gebruikmaakten. Geen attractie Het viel mij overigens niet mee het de meisjes naar de zin te maken. Ei genlijk was het mij niet helemaal duidelijk wat ik met ze aan moest en zij hadden er zich kennelijk ook geen voorstelling van gemaakt hoe ze haar -tijd zouden zoekmaken, 's Morgens om zes uur stonden ze al op en bleven dan aangekleed en wel op haar ka mer wachten om zich twee uur later aan de ontbijttafel te scharen. De rest van de dag brachten ze zwijg zaam door, deels zittend en deels staand voor het huiskamerraam, waaruit ze peinzende blikken in de verte wierpen. Mijn langzaam zwak ker wordende pogingen haar te ani meren voor winkelen, museumbe- zoek, tramritjes en alle mogelijke andere attracties hadden niet het minste succes, .want de meisjes wa ren van huis uit zo doordrongen van de gevaren in de grote stad, dat ze geen ogenblik lust gevoelden zich daaraan te wagen. NADAT ze echter op zekere mor gen de wens te kennen hadden gegeven wel eens een mooi stuk grasland te willen zien, kwam ik op het idee ze mee te nemen naar de diergaarde, waar ze als ware lief hebsters van de natuur haar hart zouden kunnen ophalen. En dus ver toefden we urenlang bij de hokken van de meest opmerkelijke dieren en wandelden genoeglijk over fraai aan gelegde paden. Toen we einde'ijk moegesjouwd op de tram stapTen, had ik het tevreden gevoel dat ze zich nu toch wel geamuseerd hadden en blijmoedig informeerde ik: „Nou en hoe vonden jullie het?" Ze keken me aarzelend aan. En de oudste zuchtte: „Hebben jullie hier geen koeien. De volgende dag zijn ze vertrok ken. 's Morgens vroeg met de eerste trein. En ik heb ze nagewuifd tot het laatste tipje van haar blonde ha ren uit het gezicht was verdwenen. Maar op weg naar huis ben ik tot de conclusie gekomen dat ik toch vol gend jaar weer een uitnodigingmoei sturen. Want ik voel mij zo verplicht aan die boerin.. H.W. WERELDREIS 1959 s.s. STATENDAM Wederom zal het prachtschip „Sta tendam" van de Holland-Amerika Liin in januari 1959 een reis beginnen om de wereld. Ook nu weer zullen enige honderden op zeer luxueuze wijze kun nen genieten van al 't schoons, dat een wereldreis kan bieden. Deze cruise duurt 111 dagen, terwijl 27 havens worden aangedaan. Speciaal ten gerie ve van Europese passagiers is Lissa bon als eerste aanloophaven in het vaarschema opgenomen (vertrek Lis sabon 13 januari). Dit is nu geen reis. die iedereen zal kunnen maken, maar liggen de financiële consequenties bin nen uw bereik, dan is een dergelijk reisje het neusje van de (overheerlij ke) zalm. PER TREIN OF BOOT. Wist u, dat u zowel op de Rijn als op de Donau gebruik kunt maken van comfortabele boten met vaste dienst regeling voor de gehele of gedeelte lijke trajecten Keulen-Koblenz-Mainz en respectievelijk op het traject Pas- sau-Linz-Wenen. In de meeste geval len kunt u met uw spoorbiljet teger. betaling van een kleine toeslag het biljet geldig laten maken voor de boot. In Zwitserland op het meer van Genève en van Luzern is dit zonder enige toeslag mogelijk, b.v. Genève- Montreux en ook Luzern-Fluelen; op deze reizen is het spoorwegbiljet gel dig op de schepen, die deze trajecten bevaren. KAMPEREN1 IN GROOT-RITTANNIë. Een steeds toenemend aantal over zeese bezoekers aan Groot-Brittannië brengt zijn vakantie door met een tent of caravan. Voor hen heeft de British Travel and Holidays Association te Londen een boekje laten verschijnen, getiteld: „Caravan and Camping sites in Britain", hetgeen, zoals de naam reeds zegt, adressen geeft van terrei nen waar men de tent of caravan kan neerzetten. Het boekje, dat 68 pagina's bevat, geeft inlichtingen omtrent meer dan 450 terreinen in Engeland, Wales, Schotland en Noord-Ierland. Tevens staan er de prijzen in vermeld, als mede de faciliteiten, waarvan men op de terreinen gebruik kan maken. Het boekje is verkrijgbaar bij de British Travel Association, Leidseplein 29 te Amsterdam, telefoon 34004. LOGIES IN BRUSSEL. De LOGEXPO, de dienst die ervoor zorg draagt, dat iedereen een goed onderdak kan vinden tijdens de we reldtentoonstelling, welke tot 19 ok tober aanstaande zijn poorten geopend houdt. LOGEXPO beschikt over tal van lo geergelegenheden, zoals hotels, motels, kamers bij particulieren en meer t.b.v. groepen over grote slaapzalen en in richtingen, zoals scholen, jeugdherber gen, kampen, enz. Alle inlichtingen dienaangaande zijn te bevragen bij de logieskantoren van de LOGEXPO: a. In het station Brussel Centraal. b. Op de tentoonstelling Paleis V. c. In het station Brussel Zuid De LOGEXPO mocht mogelijk in het begin niet tot ieders tevredenheid hebben gewerkt, doch thans, op volle toeren, gaat alles prima.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1958 | | pagina 9