Geen enkele wolk
met een bliksem
Kroesjtsjef voorziet geen oorlog
Tijdelijk f 25.- of f 15.- of f 10.- terug bij
aankoop van een Philips platenwisselaar
van f159.- of f135.-
TOKKELEN, TREKKEN EN
BLAZEN IN KERKRADE
Het Nederlandse cognacje in gevaar
LUSTRUMTAPTOE-met-regen-toe
Verenigde Staten
willen 3000
repatrianten uit Indonesië
opnemen
"Bissen hemel
en aarde
f
i
GRAMMOFOON INRUILACTIE!
Twee honderdjarigen
Mgr. Th. Huurdeman
overleden
Ernstige bedreiging' van onze
gedistilleerd-industrie
Meer olie als energiebron van S.U.
Eerste concoursvlag ging naar Italië
Brief van Velsen aan
Bergisch Gladbach
Mgr. S. Kuypers tot
bisschop benoemd
KAB-
-studiedagen te
Voorhout
Jansen recipieert
SALOMON
BUIZEN
Vermoedelijk deze maand zal president
Eisenhower wet tekenen
P
M MAANDAG
25
AUGUSTUS 1958
PAGIjNA 3
f 159.-
f 135.-
f 25.- terug voor een oude Philips grammofoon
of f 15.- terug voor een andere grammofoon
of f 10.- terug voor tien oude platen
Burgemeester tekende niet
Suriname thans zelfstandig
bisdom
Regering zwicht voor Franse eis inzake
monopolie van benaming cognac
Telerecording van „Jedermann" in Salzburg
toespraak minister Klomp
'esloot geslaagde bijeenkomst
„Jedermann"
De geschiedenis
Cognac is een soortnaam
Ned. cognac volksartikel,
Franse een luxe-artikel
door 0TT0 LUDWIG
.s~ I
*n 'a Kroesjtsjef, de Sovjet-premier
l" Partijleider van de Sovjet-Unie heeft
antwoord op de vraag of hij een oor-
8 nabij acht, verklaard: „Natuurlijk kan
k2n 9eh "iet garant stellen voor de gek-
An.die er in de imperialistische we-
'n bestaan, doch op het ogenblik zie ik
-en enkele wolk waaruit een bliksem
u kunnen komen".
a zei dit in een rede, die hij op 13
^agnstus in Smolensk heeft uitgesproken
Jl de uitreiking van de Lenin-orde aan
'aatselijkc leiders, die zich verdienste-
hebben gemaakt voor de landbouw.
De
rede werd zaterdag door „Tass" ge-
ö«bliceerd.
«De imperialisten zwerven om de om-
®'ning van het socialistische kamp als
jYPlven om een schaapskooi", zo zei
*Jr°esjtsjef „Onze verdediging is echter
ïU en verc,edigers zijn betrouwbaar."
De binnenlandse en internationale posi
tie
van de Sovjet-Unie achtte Kroestsjef
sterker dan ooit tevoren. De krachten
an de vrede en het socialisme zijn zo
'erk geworden, dat zij oorlog kunnen
erhinderen, zo meende hij.
Met betrekking tot de landbouw, voor-
Pelde Kroesjtsjef, dat de Sovjet-Unie
v1' jaar het graanrecord van 1956 zal bre-
*)en. In alle gebieden is de landbouwpro
ductie aanzienlijk vergroot, zo zeide hij.
kroesjtsjef voegde hieraan toe, dat de
0vjet-Unie tijd moet winnen in de con-
"^rentie met het kapitalistische stelsel
.^Pdat zij in de kortst mogelijke tijd de
's- kan inhalen wat de produktie per
°°fd der bevolking betreft.
Voor de verdere ontwikkeling van de
5°vjet-industrie en de nationale econo
mie is volgens Kroestsjef een nog snel-
Jere ontwikkeling van de energie-in
dustrie vereist. Daarom achtte hij de
douw van thermoëlektrische centrales
Podig, die in minder tijd kunnen ver
rijzen dan waterkrachtcentrales. Het
i'erlenen van voorrang aan de meest
economische brandstoffen olie en
gasen radicale wijziging op deze
grondslag van de structuur van het
brandstofverbruik in de Sovjet-Unie,
zou veel arbeid besparen en grote
invloed hebben _op het tempo der econo
mische ontwikkeling, aldus Kroesjtsjef.
Het Sovjet-persbureau Tass meldt in
middels dat de Sovjet-Unie begonnen is
met de bouw van een nieuwe olieraffina
derij in Krasnoyarsk, in Centraal Azië,
en dat zij nog twee andere wil bouwen
in Irkoetsk en Transbaikal. Alle 'rie
zullen door buisleidingen worden verbon
den.
(Di de afgelopen jaren is de oliepro-
duktie in de Sovjet-Unie, mede door de
ontdekking van nieuwe velden tot 100
miljoen ton per jaar gestegen. Zij wordt
nog steeds snel groter).
AG 1114 - Automati
sche platenwisselaar,
tevens platenspeler
met druktoetsbedie-
ningr, 4 snelheden. Op
voet, als afgebeeld
AG 1014 - Dezelfde
automatische platen
wisselaar, tevens pla
tenspeler,voor inbouw
PHIUPS
tn de komende dagen hopen twee Rot-
veriJamsc ingezetenen hun honderdste
^jaardag te vieren. Op 3 september zal
at zijn de heer Lambertus Verberk en
>,D september mevr. ïngetje Verhagen-
v°Belaar.
De heer Verberk. die te Nijmegen
j'^d geboren, huwde daar op 23 oktober
j®'? met Catharlna Hulsenboom. die op
1 lanuarj 1940 te Nijmegen overleed.
De eeuwling Is katholiek en hij woont
huize van de heer Pieter C. Reewijk,
behuwd-grootvader hij is. aan de
Heusdestraat 13b. Pas 2 februari
955 verliet hij Nijmegen om zich te Rot-
e?dam te vestigen.
Hij geniet een uitstekende gezondheid.
nog wekelijks een of meer romans,
heeft veel belangstelling voor wat de te-
jevisie biedt en heeft een blijvende in-
Jeresse voor de voetbaluitslagen. Als het
hem zint wil hij nog wel eens een wande-
hngetje maken.
De andere honderdjarige, mevr. Ver
hagen-Vogelaar, werd te Nw.-Beijerland
Geboren. Zij is de weduwe van Pieter
^erhagen .die op 2 september 1940 over
had. Zij Is Ned. Hervormd en woont als
hhhuwd-moeder bij de heer Arie Wens-
hen aan de Zaagmolenstraat 165a. Reeds
hp 22 februari 1884 kwam zij met haar
Jhsn uit diens geboorteplaats Piershil naar
^otterdam.
(Van onze correspondent)
Er zijn op het wereldmuziekconcours
heel wat fraaie prijzen te verdienen: me
dal,jes, plaketten en bekers, geschonken
door de hoogste autoriteiten uit binnen-
en buitenland. Ze worden evenwel niet
het felst begeerd; dé grote trofeeën zijn
de vlaggen die het gemeentebestuur van
Kerkrade heeft laten maken voor die ge
zelschappen die het meest uitmunten in
de categorie waar ze thuis horen. Zater
dagavond omstreeks 10 uur heeft burger
meester Gijsen de eerste vlag uitgereikt
aan het beste van de twintig mandoline-
en accordeon-orkesten, die vrijdag en
zaterdag musiceerden. Hij deed het in
vloeiend Italiaans, want de vlag was ver
overd door de Societa Mandolinisti Bus-
tesi Busto Arsizio. Tweemaal had dit ge
zelschap een eerste prijs met lof van de
jury gekregen, tijdens de gewone wed
strijden met 346 en in de erewedstrijd met
339 punten. Beladen met rijke buit trok
ken zij vandaag huistoe. Behalve de kam-
pioensvlag voert 't ook nog een mando
line in luxe-uitvoering mee, die als prijs
beschikbaar werd gesteld door het Spaan
se staatshoofd Generaal Franco.
Het was trouwens vrijdagavond al wel
Dp verzoek van de raad heeft het ge-
eentebestuur van Velsen zaterdag een
^rijven doen uitgaan aan dat van de
pitse plaats Bergisch Gladbach naar aan-
'ding van de weigering van burgemees-
er "Pr. M. M.Kwint om tijdens een ont-
^Pgst van Duitse en Engelse jongeren
felsen zich in het Duits tot de gasmen
Dergisch Gladbach te wenden.
ioc2 Drief, die ondertekend is door de
Lp-burgemeester de heer H. de Boer
VsUC!meester Kwint was zaterdag wegens
datantie afwez'ë wordt gememoreerd,
van gemeenteraad in zijn vergadering
(jji1 12 augustus j.l. „deze onjuiste hou
den Van de burgemeester in hei ™d-
a 'atend of die al dan niet opzettelijk is
G, genomen eenstemmig heeft afge-
curd".
leedwezen van de raad over het
Vp ^gevallene wordt uitgesproken en men
gi'pekt het gemeentebestuur van Ber-
bjp Gladbach de betrokken jongeren
da/^an op de hoogte stellen. „Wij spreken
die 'i de hoop uit, dat de betrekkingen.
best'Ussen onze gemeenten zijn ontstaan.
va-endigd mogen blijven in het belang
dps ®en beter begrip jegens elkander", al-
s de brief.
In de 83 jaar oude houten kathedraal
te Paramaribo is gisteren de apostolisch
vicaris van Suriname, mgr. S. Kuypers,
als bisschop geïntroniseerd in aanwezig,
heid van talrijke kerkerijke en burger
lijke autoriteiten, onder wie de pause
lijke nuntius te Caracas, mgr. R. Forni,
de bisschop van de Ned. Antillen, mgr. J.
M. Holterman, de bisschop van George
town in Brits Guyana, mgr. L. Guily, de
abt van het klooster Mount St. Benedict
in Port of Spain, dom Adelbert van
Duin, gouverneur J. van Tilburg en de
Surinaamse ministers. De kerk was ge
vuld.
De plechtigheid werd begonnen met
voorlezing van de pauselijke bul, waar
in de verheffing van Suriname tot bis
dom en de benoeming van mgr. Kuy
pers tot bisschop bekend werd gemaakt.
duidelijk, dat de eerste kampioenstitel in
elk geval aan een Italiaans korps moest
worden toegekend. Op het stuk van mu
zikaal tokkelen bleken de Italianen alle
anderen ver en ver de baas. Behalve de
Arsisianen kwamen in de superieure afde
ling nog de Circolo Mandolinistico Rinaldi
uit Milaan en Complesso a Plettro uit
Genua uit. Ook zij haalden grif eerste
prijzen met lof van de jury. Voor het
overige waren de eerste prijzen weer dun
gezaaid. Vrijdag ging er in de afdeling
uitmuntendheid een naar het orkest
„Crescendo" uit Schaesberg. In Wiesba
den, Frankfurt en Wenen hebben de an
dere prijswinnaars hun domicilie. Maar
hoe verdienstelijk hun prestaties ook wa
ren, zij konden geen van allen tippen
aan de werkelijke muziek van de Italia
nen, die steeds weer over de 300 punten
behaalden. Aan enthousiaste ovaties was
dan ook geen gebrek. Het scheen wel, of
een mandoline alleen beneden de Alpen
met de nodige vaardigheid en bezieling
wordt bespeeld.
Blazen
Gisteren keerde het wereldconcours te
rug tot zijn uitgangspunt: het blazen van
trompet en bombardon. Er waren twaalf
gegadigden, waarvan de helft in de supe
rieure afdeling. De prijzen?
Een eerste met lof, de enige gisteren,
was voor de fanfare St. Cecilia uit het
nederige Limburgse dorp Schinnen. die
333 pnt. behaalde. Van de overige orkes
ten brachten alleen de fanfares „Onder
ling Genoegen", uit Krommenie en de
Koninklijke Harmonie „Sainte Cécile" uit
Eysden het tot een eerste prijs door 304,
resp. 307 pnt. bij elkaar te blazen.
Gemis
De sfeer van het wereldmuziekconcours
blijft bij dat alles onverflauwd. Het is
miraculeus, maar echt waar. Het mag de
ene dag al eens wat voller zijn in de con
certhal dan de andere, er zjjn toch steeds
enkele duizenden belangstellenden. Als
men daarbij dan bedenkt, dat dit festijn
al drie weken aan de gang is, dan schudt
men als gelegenheidsbezoeker het hoofd
en verwondert oprecht het incassatiever-
mogen van de inwoners der klankstad, die
uren lang op hun houten klapstoeltjes
blijven zitten luisteren naar meestal mid
delmatige marsen en ouvertures. Sinds
zaterdag zijn er zelfs geen incidentjes
meer mogelijk. De veelgesmade biertent
met z'n Beierse kapel, die zo kort bij de
concerthal stond, dat ze als- stoorzender
werkzaam was bij tijd en wijle, is een
heel eind git de buurt gezet. Het verhaal
gaat nu, dat zaterdagavond een van de
trouwste concoursgasten de smaak plot
seling verloren had. Hij miste iets, zei
hij. En hi] wist niet wat. Maar het klonk
niet meer, zoals vroeger. Het deed hem
nu allemaal denken aan het concertge
bouw, waar hij eens ooit met zijn vrouw
was geweest. Het concours was voor hem
niet meer het concoursEn plotseling
had hij het: hij miste het rumoer van
buiten, het contact met de feestelijke we
reld rondom! Toen is de goede man weg
gelopen. Men heeft hem de hele zondag
niet meer gezien. Voor hem is het derde
wereldmuziekconcóurs definitief een fias
coZegt men
Vanmorgen om half vijf is in het
St.-Antomusziekenhuis te Utrecht
overleden de vicaris-generaal van
het aartsbisdom Utrecht, mgr. Th.
Huurdeman. Zoals bekend had hij
vrijdag jl. een zware operatie on
dergaan.
Mgr. Huurdeman, die werd geboren
te Leusden op 5 januari 1878 en pries
ter gewijd op 15 augustus 1902, werd
reeds in 1930 door de toenmalige aarts
bisschop mgr. J. h. G. Jansen tot vica
ris-generaal benoemd, nadat hij eerst
vele jaren in de parochiële zielszorg
werkzaam was geweest. De volgende
aartsbisschop, wijlen mgr. J. de Jong,
handhaafde hem in 1936 op zijn ver
antwoordelijke plaats. In zijn functie
beheerde mgr. Huurdeman vele jaren
de financiën van het aartsbisdom,
waarbij hij vaak voor zware opgaven
werd geplaatst, zoals o.m. bij de bouw
van het nieuwe klein-seminarie te
Apeldoorn.
Toen mgr. Alfrink in 1955 tot aarts
bisschop werd benoemd, vond hij ook
op zijn beurt mgr. Huurdeman die
toen reeds bijna 78 jaar was bereid
hem als vicaris-generaal terzijde te
staan, voornamelijk om de ingewikkel
de afsplitsing van het bisdom Gronin
gen te regelen. Verleden jaar werd de
thans overledene voor een groot deel
van zijn taak ontlast door de benoe
ming van een econoom; in 1956 had de
aartsbisschop reeds een tweede vica
ris-generaal benoemd.
Kerkelijke en wereldlijke overheden
hebben de grote verdiensten van mgr.
Huurdeman, die tevens kanunnik-
theologaal van het Metropolitaan ka
pittel is, erkend. Zo benoemde Z.H. de
Paus hem in 1934 tot huisprelaat en in
1942 tot Protonotarius Apostolicus,
terwijl H.M. de Koningin hem de on
derscheiding van-ridder in de orde van
Oranje-Nassau en ridder in de orde
van de Nederlandse Leeuw toekende.
Sedert eeuwen wordt door de Nederlandse gedistilieerdindustrie cognac ver
vaardigd. Thans staat te vrezen dat het Nederlandse cognacje in gevaar zal
komen. Het ziet ernaar uit, dat het de Nederlandse industrie en handel op zekere
dag verboden zal worden nog Nederlands gedistilleerd onder de benaming
cognac in de handel te brengen. Dit zou een daling van de afzet met zich
brengen. Hierdoor zou de werkgelegenheid in onze gedistilleerd industrie, groot
handel, kleinhandel en horecabedrijven worden getroffen. De fiscus, die op dc
Nederlandse cognac in 1957 circa f 16 miljoen accijns, alsmede een paar miljoen
omzetbelasting ontving, zal deze inkomsten zien teruglopen.
pe
van de jaarlijkse studieda-
K.A.B. in de bisdommen Haar-
Rotterdam was de rede van mej.
Hi it »n»Pé, minister van Maatschappc-
^erk.
BtUcjUat andere inleiders op de jaarlijkse
*c0ri 0"agen te Voorhout de sociale en
aspecten van de Eui\pese
^'bist n hadden >elicht, verklaarde
v® te Klompe, dat aan de Euromarkt
Iggf ugkeer naar de menselijkheid en
«totid de menselijke ontmoetingen ten
VaS moeten liggen. In de deelstaten
P'ld de deelstaten uit moest als een
Tren groeizaam klimaat de liefde in
's e€n erenigde Europa doordringen. Dit
'*r 5, reële, christelijke eis, aldus minis-
be Dé.
ij studiedagen vingen vrijdagavond aan
h!et o D'sschoppelijke Nijverheidsschool
"verwerp der studiedagen: de Euro-
trok grote belangstelling; 230
y'Hgen*8' vol§den de verschillende in-
^agavond opende oud-minister A.C.
6e i n met een algemene inleiding.
ae. aiS0" van zaterdag besprak de heer
?*ider rs het aspect „Europa en de ar-
vs V.U terwijl mr V.Marijnen. seereta-
-*rsvp- Algemene Katholieke Werkge-
hhei^?,nig'B8. „Europa en de werkgele-
'a belichtte
K jhsschop van Rotterdam, Z. H. Exc.
Is 2iin w' Jansen, viert vrijdag 29 augus-
th er o- i veriaardag Van 11 tot 12 uur
Kste*-S ta'egenheid tot feliciteren voor
tot j raters, broeders en leken; van
uur voor de priesters.
Tot tweemaal toe heeft gedurende het
afgelopen weekeinde het weer de televi
siekijkers parten gespeeld.
Tegen het einde van de Lustrumtaptoe
in Delft ontlastte zich zaterdagavond ho
ven de Nieuwe Markt iets, wat veel weg
had van een wolkbreuk, zodat de finale
moest worden bekort. En zondagmiddag
was het weer ip Salzburg van die aard,
dat de opvoering van het mysteriespel
„Jedermann" op de Domplatz niet kon
doorgaan, zodat de rechtstreekse Euro-
visie-uitzending moest worden vervan
gen door een telerecording van een op
voering, die enkele dagen geleden had
plaats gehad.
Taptoe-met-regen-toe is een traditie
geworden OP het televisiescherm, sinds
de K.R.O, met de reportages van deze
militaire show is begonnen. Een traditie,
die zaterdagavond onveranderd werd
voortgezet, ook al werd de reportage dit
maal door de NCRV-televisie verzorgd.
De weergoden gooiden er zelfs, zeker om
dat het een lustrum gold, nog een extra
schepje op en toen he» exercitiepeloton
van het. Luchtmacht Instructie-regiment
op het scherm een der meest specta
culaire, want uitsluitend visuele, mani
festaties als een slang de zoeklichten
inschoof, stortte zich een ware zondvloed
van water over de glanzende helmen en
strakke tunieken. Maar de bewondering
voor de ijzeren discipline en de haast
bovenmenselijke concentratie van deze
jongemannen, die onverstoorbaar en met
wiskunstige zekerheid hun oefeningen
uitvoerden, was er des te groter om. Hier
bereikte regisseur Dick van Bommel met
zijn dubbelbeeld van de jonge luitenant
op de voorgrond en daarachter de strak
marcherende troep ook een zeldzaam dra
matisch effect.
Over het geheel echter zocht de regie
het bij deze reportage te veel in detail
opnamen, die bijvoorbeeld bij het aflos
sen van de wacht door Zwitsers en Schot
ten uit het grijze verleden aardige resul
taten opleverden, maar die afbreuk de
den aan de taptoe als massaal schouw
spel. De „long shots'' werden van te grote
afstand genomen, misten daardoor vol
doende helderheid en bleven vaak te kort
op het scherm, zodat men maar zelden
een totaal-indruk kreeg van deze impo
sante militaire show. Wat intussen niet
wegneemt, dat dit machtige spel van
klank en ritme hoe node mist men bij
zulk een gelegenheid de kleur! een
reeks beelden opleverde, waarnaar men
geboeid bleef kijken.
Het filmverslag van de quiz „Tot ziens
in Jeruzalem", waarmede het programma
van de NCRV opende, bood weinig inte
ressants. De documentaire opnamen van
Jeruzalem en omgeving gaven daaren
tegen een goede indruk van de moeilijke
omstandigheden, waarin het jonge Isra
ëlische volk leeft.
Het weer was gistermiddag in Salzburg
zo slecht, dat de opvoering van het spel
„Jedermann" in het kader van de Salz-
burger Festspiele niet kon doorgaan. In
plaats daarvan werd door Eurovisie een
telecording uitgezonden van een opvoe
ring, die enkele dagen tevoren had plaats
gehad.
Hoewel dit uiteraar^ ernstig afbreuk
deed aan de kwaliteit van het beeld en
hoewel de bewegingsvrijheid van de ca
mera soms tekort schoot, maakte de bui
tengewoon gave, op een traditie van tien
tallen jaren stoelende opvoering van dit
diep-religieuse spel van boete, barmhar
tigheid en vergeving een onvergetelijke
indruk.
In 1935 werd tussen Nederland en Frank
rijk een handelsverdrag gesloten, het
„Traité de Commerce et de Navigation
entere le Royaume des Pays-Bas et la
République Frangaise". In dit verdrag
is de bescherming van herkomstbenamin-
gen opgenomen. Nederland had voordi n
de bescherming van herkomstaanduidin
gen, welke is vastgelegd in de conventie
van Madrid van 1891, niet aanvaard. Bij
wijzigingen van de conventie van Madrid
heeft Nederland ook steeds geweigerd
dit verdrag te ondertekenen voor wat de
herkomstbepalingen betreft. Het handels
verdrag van 1935 tussen Nederland en
Frankrijk is indertijd door de Staten-Gene-
raal goedgekeurd en door een wet be
krachtigd. Uitwisselingen van de akten
van bekrachtiging heeft echter nimmer
plaats gevonden.
Vóór de oorlog is op verzoek van Frank
rijk een wijziging van de Warenwet tot
stand gekomen, waarbij de bescherming
van de namen van wijnen is geregeld.
Herhaaldelijk is van Franse zijde vóór en
na de tweede wereldoorlog verzocht ook
de naam cognac te beschermen en deze
uitsluitend toe te staan voor de uit Frank
rijk komende cognac.
In Frankrijk zelf was de benaming
cognac tot het jaar 1909 niet beschermd.
In 1909 is als gevolg van de actie van de
grote fabrikanten van cognac, door ver
scheidene wetten en decreten de bena
ming cognac beschermd. De benaming
cognac mag dientengevolge alleen nog
worden gevoerd voor de drank, welke ge
stookt wordt uit bepaalde druiven, ge
plant in de departementen Charente en
Charante Maritime.
Toen Frankrijk er niet in slaagde de
Nederlandse regering over te halen tot het
beschermen van de benaming cognac,
overeenkomstig haar wensen dus een
bescherming aansluitend op de Franse na
tionale bescherming is men in Neder
land jaren geleden begonnen een proces
te voeren tegen een slijter, die Nederland
se cognac verkocht. Dit proces heeft ja
ren geduurd en twee maal is deze kwestie
voor de Hoge Raad geweest- Van Franse
zijde werd daarbij betoogd dat het verdrag
van 1935 rechtstreeks de burgers bindt.
De Hoge Raad kwam echter tenslotte en
kele jaren geleden tot de conclusie, dat
het verdrag niet rechtstreekse verplichtin
gen aan de burgers oplegt. De Hoge Raad
aanvaardde dus niet de Franse stelling,
dat de Nederlandse handel op grond van
het handelsverdrag van 1935 niet gerech
tigd zou zijn om Nederlandse gedistilleerd
onder de benaming cognac in de handel
te brengen.
Daarna is er van Franse zijde steeds
weer aandrang op de Nederlandse rege
ring uitgeoefend om de benaming cognac
te beschermen en te reserveren voor de
Franse cognac.
De Nederlandse gedistilleerd-industrie
stond en staat nog steeds op het stand-'
punt dat de benaming cognac in Neder
land een soortnaam is voor gedistilleerde
drank van een ander karakter dan de
Franse cognac. Reeds in de zeventiende
eeuw werd in Nederland cognac vervaar
digd. Een Nederlandse wet van 1863 kent
reeds cognacstokerijen als branderijen
van de derde soort, derde klasse. In een
K.B. van 1901 wordt ook het stoken van
cognac in Nederland genoemd en wette
lijk erkend.
se regering besloten heeft gevolg te geven
aan de Franse wens om ook in Nederièmd
de benaming cognac en de namen Armag
nac en Calvados te beschermen en deze
uitsluitend te reserveren voor de uit de
desbetreffende streken van Frankrijk af
komstige gedistilleerde dranken.
De bezwaren van de Nederlandse ge
distilieerdindustrie kunnen als volgt wor
den samengevat. De benaming cognac is
een soortnaam in Nederland. Bij het Ne
derlandse publiek is de Nederlandse cog
nac al eeuwen ingebur-erd. Er is geen
sprake van, dat er verwarring zou kun
nen ontstaan met de Franse cognac- De
Nederlandse cognac onderscheidt zich op
twee belangrijke punten van de Franse
cognac. In de eerste plaats valt te wijzen
op het verschil in prijs. De Franse cog
nac kost ongeveer f 14 f 20 per drie
kwart literfles. Dit is een hoge prijs, welr
ke alleen door een bepaalde goede klasse
van verbruikers kan worden betaald.
De Nederlandse cognac is een volksar
tikel. Zij kost circa 6,- per drie-kwart
literfles en is dus aanmerkelijk goedko
per in prijs dan de Franse cognac. Al
leen uit dezen hoofde al is 't onmogelijk
dat er verwarring kan ontstaan. Daar
bij komt dat er tussen de Franse en Ne
derlandse cognac een hemelsbreed ver
schil in smaak bestaat.. Ook hierdoor is
verwarring uitgesloten.
Gezien het grote prijsverschil zal de
Franse cognac bij reservering van de be
naming cognac voor het Franse prodnkt
geen afzetvergroting in Nederland kun
nen boeken, aldus meent de Nederlandse
gedistilieerdindustrie.
De Nederlandse gedistilieerdindustrie
beseft zeer goed, dat het natuurlijk niet
aangaat dat het Nederlandse produkt ver
kocht wordt als een produkt van Frank
rijk. Daarom heeft men als compromis
van Nederlandse belanghebbende zijde
wel voorgesteld om aan het Nederlandse
produkt de benaming ie geven „cognac
Nederlands fabrikaat". Door Frankrijk is
dit echter van de hand gewezen.
Indien de benaming cognac voor he
Nederlandse produkt zou worden verbo
den, zou de gedistilieerdindustrie voor
het Nederlandse produkt een andere be
naming moeten kiezen. In kringen van de
gedistilieerdindustrie, -kleinhandel en ho
recabedrijven is men er van overtuigd,
dat zulks 'n belangrijke vermindering van
de afzet van het Nederlandse produkt ten
gevolge zal hebben- Daardoor zullen dus
de desbetreffende bedrijven ernstig wor
den geschaad. Men kan. aldus is de me
ning, een eeuwenlang ingeburgerde naam
voor 'n produkt niet op kort' termijn wij
zigen, zonder dat de afzet ernstig terug
loopt. Een nieuwe benaming zal wantrou
wen en afkeer oproepen. De klap, welke
onze gedistilieerdindustrie zal krijgen, zal
haar des te ernstiger treffen omdat door
de jongste accijnsverhoging de afzet in
1957 reeds met 16 pet was gedaald
De afzet van Nederlandse cognac is
groot. In 1956 beliep de totale binnenlandse
afzet van binnenlands gedistilleerd plm.
37 miljoen liters. Hiervan maakte de in
Nederland vervaardigde cognac ongeveer
4 miljoen liters, of 10,8 pet. uit. In 1957
was het marktaandeel nog groter. Toen
beliep de totale binnenlandse afzet van
gedistilleerde dranken plm. 31 miljoen li
ters, waarvan ongeveer 3,9 miljoen liters
in Nederland vervaardigde cognac. In
1957 maakte de Nederlandse cognacaf-
zet dus ongeveer 12,6 pet. van de totale
afzet van binnenlandse gedistilleerde dran
ken uit. De waarde van deze Nederlandse
cognacafzet op basis van handelsprijs be
liep in 1957 ongeveer f 24 miljoen. In
feite was de afzet in geld aan de ver
bruikers dus aanmerkelijk hoger. De fis
cus ontving in 1957 circa f 16 miljoen aan
accijns, alsmede ruim 2 miljoen omzet
belasting-
Vergelijkt men deze afzetcijfers van
de Nederlandse cognac met die van de
Franse cognac, dan blijkt duidelijk dat
laatstgenoemde slechts een fractie van
de afzet van het Nederlands prodnkt uit
maakt. In 1957 werden slechts 208.000
liter a 50 pet. Franse cognac afgezet.
Men ziet hieruit dat het Franse pro
dukt een luxe artikel is, doch het Neder
landse produkt een volksartikel.
De Nederlandse gedistilieerdindustrie
heeft uiteraard getracht het naderende
onheil af te weren en zich bij de regering
verzet tegen het verstrekken van
een monopolie aan Frankrijk voor de
benaming cognac. Het valt helaas ern
stig te betwijfelen of zij met deze po
ging succes zal hebben. Zou onze rege
ring op haar standpunt blijven staan, dan
kan onze gedistilieerdindustrie met recht
eisen, dat een behoorlijke overgangster
mijn wordt opgenomen. Door een goede
overgangstermijn zal de onherroepelijk
intredende schade voor onze industrie
zoveel mogelijk kunnen worden beperkt.
ROTTERDAM
Het staat thans vast, dat de Nederland-
Het ziet ernaar uit, dat binnenkort
ruim 3000 uit Indonesië gerepatrieerde
Nederlanders naar de Ver. Staten zullen
kunnen emigreren. Na een besluit van het
Amerikaanse Huis van Afgevaardigden
wordt verwacht, dat president Eisenho
wer nog deze maand een wet zal teke
nen, die op ruime schaal gerepatrieerde
Nederlanders ais immigranten in de V.S.
zal toelaten. Na ondertekening zal het
mogelijk worden aan 3136 repatrianten
Uit het Duits vertaald door
JAN H P. JACOBS
13).
Maar vóór dat hij de ladder heeft vast
gebonden en om dat te doen moet hij
toch eerst eenmaal helemaal tot boven
klimmen is hij zijn leven niet zeker.
Dan leef* hij werkelijk tussen hemel en
aarde. Hij weet, dat als de ladder maar
heel eventjes verschuift en dat kan door
een enkele verkeerde stap heel gemak
kelijk gebeuren, hij reddeloos verloren
is. Laat hij niet naar boven gaan. als de
klok gaat slaan, want daar zou hij van
kunnen schrikken.
De toeschouwers beneden op straat vou
wen onwillekeurig hun handen en houden
de adem in. De kraaien, die hun laatste
wijkplaats bedreigd zien, fladderen wild
krijsend om hem heen; alleen de wolken?
Neen. toch niet .Db dappere man op de
ladder is «ven onverstoorbaar als zij. Hii
's «een iidele waaghals, die over zich wil
doen spreken; hij gaat die gevaarliike
weg krachtens zijn beroep. Hii weet, dat
de ladder vast staat; -hij heeft zelf het
zwevende platform gebouwd en hij weet.
dat het stevig is; hij weet ook, dat zijn
hart sterk is en zijn tred zeker. Hij kijkt
niet omlaag, waar de aarde lokt met
groene armen en niet naar boven, waar
uit de vaart der wolken tegen de achter
grond van de hemel de dodelijke duizeling
zich op hem neer zou kunnen storten.
Het middelpunt van de sporten houdt zijn
blik gevangen en dan staat hij ineens
boven. Er bestaat in hemel en aarde niets
anders voor hem dan de torenstang en
de ladder, die hij nu met zijn touw ver
bindt. De knoop is gelegd; de toeschou
wers herademen en spreken overal de lof
van de moedige kerel daar tussen he
mel en aarde. En de kinderen in de stad
spelen een week lang leidekkertje.
Maar de moedige man begint nu pas
met zijn werk. Hij haalt een ander touw
naar boven en legt het met een draaibare
lus onder de torenspits om de stang heen.
Daar maakt hij de katrol aan vast e" aan
de katrol het gestoelte, waarmee hij om
de toren heen kan gaan. Het bestaat uit
een zitplank met twee inhammen voor de
afhangende benen, van achteren bevindt
zich een lange gebogen leuning en voor
de rest is het volgeladen met leien en met
kistjes vol spijkers en gereedschappen;
aan de voorkant tussen de rondingen voor
de benen is een soort van klein aambeeld
aangebracht, waarop hij met zijn hamer
de leien kan bewerken en ze kan fatsoe
neren in de vorm die hij nodig heeft: dit
hele instrument, aan vier sterke touwen
bevestigd, die bovenaan in twee ringen
voor de haak van de katrol bij elkaar ko-
fnen, noemt hij de hangstoel, het licht*
scheepje, waarmee hij hoog in de lucht
om het dak van de toren kan heenzeilen.
Door middel van de katrol kan hij zich
met geringe moeite optrekken of laten
zakken, zo hoog en zo diep als hij maar
wil; de ring aan de bovenkant draait
met katrol en hangstoel mee in welke
richting hij wil. Hij hoeft maar even met
zijn voet tegen de oppervlakte van het
dak te duwen en het hele geval zet zich in
beweging en hij kan het tot stilstandbren-
gen op iedere plaats, die hem goeddunkt.
Het duurt niet zo heel lang of beneden
blijft er geen mens meer staan om naar
boven te kijken; de leidekker en zijn
hangstoel zijn niets nieuws meer. De kin
deren beginnen weer hun vroegere spelle
tje te spelen. De kraaien wennen hele
maal aan hem; zij zien hem voor een
soort vogel aan, zoals zij, alleen groter,
maar overigens even vreedzaam als zij
zelf en de wolken in de lucht hebben zich
nooit iets van hem aangetrokken.
De dames benijden hem om het mooie
uitzicht, dat hij daar boven heeft. Wie
kan zo vrij over de groene vlakte uitkij
ken en de bergen achter eikaar van de
aarde zien opgroeien, eerst groen, dan
hoe langer hoe blauwer, tot waar de lucht,
nog blauwer, zich met de laatste bergen
verenigt!? Maar hij bekommert zich
evenmin om de bergen als wolken om
hem. De ene dag na de andere hanteert
hij zijn gereedschap, hamert hij leien op
maat en slaat hij spijkers in. totdat hii
gereed is met hameren en op een goede
dag zijn de man, de hangstoel de ladders
en het platformpje verdwenen. Het weg-
nemen van de ladder is even gevaarlijk
als de bevestiging ervan, maar als dat
gebeurt, is er geen mens meer, die nog de
handen vouwt en niemand spreekt de lof
van de man tussen hemel en aarde.
De kraaien zijn een week lang stom
verbaasd, daarna is het alsof zij jaren
geleden eens van een rare vogel gedroomd
hebben. Diep beneden krioelen de wande
laars dooreen, heel hoog schuiven de wol
ken nog langs de hemel, maar niemand
zweeft nog om de toren heen behalve de
kraaien met hun krijsend gekras.
Paul had voor zijn rapport nog verschil
lende onderzoekingen verricht- Het dak
van de toren was met metaal bedekt; die
bedekking was bijna tweehonderd jaar
Maar in die tijd waren er nog geen lei
groeven in de buurt; men zou de leien
van ver moeten gehaald hebben en dus
zou de bedekking veel duurder geworden
zijn dan met lood.
Het dak van de kerk was toen met pan
nen bedekt geworden en pas later, toen
de leigroeven in de nabijheid op gang ge
komen waren, met leien. Dat wisten de
blikslager en Frietz Nettenmair niet °f zij
wilden het niet weten. Dat deed het groei
ende aanzien van Paul geen goed. Maar
wijl hij het wél wist kon hij het aange
voerde bezwaar ontzenuwen.
Zijn voorstel was dus aangenomen- Men
oud. Toen Wj er met zijn hangstoel 'om-
heen zweefde, ontdekte hij, dat de meta
len platen bijna helemaal vergaan waren
Daar was men al bang voor geweest. Een
loden bedekking op hoge gebouwen komt
veel duurder uit dan een leibedekking
als men die in de buurt heeft. De leien,
die hij nodig heeft, neemt de leidekker in
zijn hangstoel mee naar boven; dat kan
hij met die vreselijk zware Ipodplaten niet
doen. De leibedekking bewerkt de arbei
der vanaf zijn hangstoel, maar een bedek
king met lood vereist een vaste steiger
Paul stelde voor, ook het torendak van
leien te voorzien. De blikslager een
vooraanstaande, merkte wel op, dat de
oude lui van vroeger evenveel verstand
van de zaök gehad hadden als die in Keu
len: dat was een steek op Paul Fritz was
het daar volkomen mee eens. Als men
vroeger van mening geweest was. dat lei
en even goed waren als lood, dan zouden
ze wel meteen leien gebruikt hebben.
71 in zijn handen leggen, maar om zijn broer
niet te krenken, verzocht hij daarvan af
te zien. Hij wilde zijn broer zo weinig
kwetsen, dat hij niet eens zei, waarom hij
dat verzocht. Van uit Keulen was hij ge
woon, zelfstandig te handelen; zoals hij
zijn broer had teruggevonden kreeg hij
echter de indruk, dat die hem op verschil
lende manieren zou kunnen hinderen. Dat
wist hij en hij laadde een zware verant
woordelijkheid op zich, toen hij zijn op
drachtgevers verzekerde, dat de zaak nier
zou lijden onder het tweehoofdig bestuur.
De wethouder, die Paul wel begreep en
hem daarom alleen maar des te meer
respecteerde, zorgde dat de raad met de
regeling akkoord ging en nam zich in stil
te voor een oogje in het zeil te houden.
Het was een zware taak, die Paul op
zich genomen had; maar ze was nog veel
zwaarder dan hij dacht..
van Nederlandse nationaliteit en aan de
tegelijk met hen emigrerende gezinsle
den immigratievisa te verstrekken. Im
migranten moeten aan de algemeen voor
hen gestelde eisen voldoen. Tot gezinsle
den rekent men in de Ver. Staten echt
genoten en minderjarige ongehuwde kin
deren, ook stiefkinderen en vóór 1 juli
1958 geadopteerde kinderen.
Alleen Nederlandse onderdanen, die Hun
vaste woonplaats in de Indonesische re
publiek hadden, doch deze na 1 januari
1949 moesten verlaten en thans, op de
dag van afkondiging van de wet, in Ne
derland gedomicilieerd zijn, komen voor
deze extra immigratievisa in aanmerking.
De uitgifte van visa zal op 30 juni
1960 worden gestaakt.
Van de regeringscommissaris voor de
emigratie in Den Haag wordt vernomen,
dat ook in Indonesië geboren repatrian
ten. die uit dien hoofde nimmer onder
het normale Nederlandse emigratiequo
tum naar de V.S. zouden kunnen emigre-
"un gezinnen van de verwachte
definitieve extra-regeling gebruik zullen
kunnen maken.
De regeringscommissaris voor de emi-
-r™ air, ir. 3 yj. Haveman. beschouwt
net tot stand komen van de wet als een
resultaat van onderling overleg. Vëlen
hoopten op dit resultaat, niemand durfde
erop te rekenen.
Het is voornamelijk aan het initiatief
van het congreslid Francis Walter te dan
ken, dat gedurende twee jaar ruim 3000
gezinnen, in totaal wellicht acht- tot tien
duizend personen, naar de Ver. Staten
zuilen kunnen emigreren.
In januari jl. verzocht de Nederlandse
regering om toelatingsmogelijkheden voor
Nederlandse repatrianten uit Indonesië in
de V S. In verband met de economische
terugslag scheen de tijd daar echter niet
rijp voor een bijzondere immigratiewet.
Nadat koningin Juliana de heer Francis
waiter in mei ontving volgde overleg tus-
eon J
4
sen hem en de emigratie- en repatrian-
fWonit «BWMvia/n I fnorganis jties" Daarbij werd de grond-
(Womit vervolgd) i glag voor do nieuwe regeling getegdt
