Edinburgh Festival Ballet
MGR. REESINCK VIJFTIG
JAAR PRIESTER
Besluiten van Lambeth ontmoeten felle
tegenstand van Anglicanen zelf
DIEPTEPSYCHOLOGIE'
IN DE RECLAME
DUIZENDEN HERDACHTEN
SLAG OM ARNHEM
De epigonen hebben zich nog niet verzoend
„Verborgen
Ililiü
DONDERDAG 18 SEPTEMBER 1958
PAGINA 3
Unicef-kaarten gaan
de wereld rond
Niet aanvaardbaar
Tweeslachtig
Geen wonder! Sinds deze „piekfijne" siga
ret in de prettige prijs van f. 1.- lig-t, behoort
zij tot een van de meest grote merken.
Vance Packard in
Amsterdam
Geen aanval
Generaal-kapittel MSG
door H. Vader
ontvangen
Indrukwekkende Airborne-plechtigheid
in Oosterbeek
Passiespelen Tegelen
houdt prijsvraag
ARTISTIEKE
Volslagen verrassing
Invloed studentenflats
KAMERNOOD IN DELFT IETS
MINDER
Ets van Rembrandt
..In de Rotterdamse Schouwburg, waar
Sisteravond de continentale première
Plaats vond van het onlangs opgerichte
Edinburgh International Festival, hebben
ervaren, dat de musische kunsten
Vooralsnog niet met elkaar zijn verzoend.
W# zagen vier balletten, die allemaal wel
e®n zekere waardering konden oogsten,
•baar waarop wellicht nog meer aanmer
kingen gemaakt konden worden.
Ongetwijfeld een van de goe de zij den
Van deze jonge groep is, dat de muzikale
elementen van de voorstelling serieus zijn
aangepakt en o.i. ook op een bijzonder
verstandige manier zijn „gepland". Men
blaakt gebruik van composities, die voor
éen kleine bezetting zijn geschreven, ofwel
bien transponeert voor het eigen orkest.
Onder leiding van Charles Mackerras is
het orkest gevormd en hijzelf dirigeert,
afgewisseld door de jonge Nederlandse
dirigent Maurits Sillem. De keuze van de
bi'uziek is op een enkele uitzondering na
goed.
Een tweede uitgangspunt dat principieel
®en rol speelde bij de oprichting, is de
vorming van een kleine vaste kern dans
kunsten aars, die. door solisten aangevuld,
de choreografieën van diverse pluimage
bioet uitvoeren. In zi$h weer een gezond
Principe. De voorwaarden waren dus
Uiterst gunstig, m'aar het resultaat dat
he reikt is, geeft geen reden tot juichen.
De solistische prestaties hebben wij nog
niet ten volte kunnen aanschouwen, zodat
Wij slechts een voorlopig oordeel kunnen
geven.
De avond werd geopend met een goede
choreografie van John Taras „Octet" op
muziek van David Wooldridge. In dit
.abstracte" ballet voor acht dansers viel
direct op. dat het corps de ballet, de vaste
kern dus van het Edinburgh International
Ballet, niet de toetst der kritiek kan
doorstaan. Er werd slordig gedanst. De
zetting was niet moeilijk, maar zelfs de
bezieling, die de techniek ten dele kan
vergoeden, wanneer de prestaties niet
Kind dat zijn gaven draagt. Een van
de fraaie nieuwjaarskaarten die door
het Unicefcomité worden verspreid.
Deze kaart is getekend door de
Mexicaanse kunstenaar Rangel Hidalgo.
(Vain onze Haagse redactie)
„Er zijn 600 miljoen kinderen,
die onze hulp nodig hebben. Groet
«en vrind en help een kind".
Aldus sluit een oproep, uitgege
ven door het, Nederlandse comité
Van Unicef, het Kinderfonds der
Verenigde Naties.
Dit fonds geeft ook dit. jaar weer
nieuwjaarskaarten uit, waarvan de
opbrengst geheel wordt besteed
aan het werk voor moeders en kin
deren. vooral in de onderontwik
kelde gebieden. Unicef kam hier
door transportmiddelen aanschaf
fen, melkfabrieken bouwen, me
disch hulppersoneel en vroedvrou
wen opleiden en gezondheidscentra
voor moeder en kind inrichten.
Verleden jaar werden er in ons
land 250.000 kaarten verkocht met
een opbrengst, van 100.000. In
Engeland waren dit er 3)4 miljoen,
In totaal zijn er in dat jaar 8
miljoen kaarten verkocht in 56
landen.
De bestrijding van yreselijike
ziekten als malaria, fraimiboesia en
lepra, waarvoor door dit wereld
omspannende fonds reeds zoveel is
gedaan; zal door een vlotte ver
koop van deze. kaarten die stuik
voor stuk door bekwame kunste
naars zijn getekend, belangrijk
worden bevorderd. De kaarten zijn
verkrijgbaar bij het Ned. Comité
Unicef, Stadhouiderslaam 148 Dien
Haag, tel. 554544.
groots zijn, konden wij niet bespeuren.
Claudie Algeranova was wel een beheerste
ballerina. Peter Wright assisteerde haar
zo goed mogelijk, maar het bleef allemaal
volledig vastzitten in een gemis aan allure
en bravoure. De zetting van Taras was
simpel, maar daardoor juist goed om door
een jonge balletgroep perfect te worden
uitgevoerd. Het kritische niveau is ech
ter niet bereikt.
De tweede presentatie was het ballet
van de in ons land bekende choreograaf
Walter Gore, „The night and Silence".
Wtf waren bjj voorbaat al wat huiverig,
omdat dit ballet gezet was op een keuze
uit de werken van Bach. Het is een aca
demische strijdvraag in hoeverre de klas
sieke componist door een moderne cho
reograaf benut kan worden voor zjjn bal
let. In ieder geval is Gore er niet in ge
slaagd dit probleem uit de wereld te hel
pen in het voordeel van de danskunste
naar. Hier bleef men Bach beluisteren en
zich verbazen over hetgeen Gore daarop
had gemaakt DP klavecimbelsolo van
Maurits Sillem was perfect. De inzet van
het ballet was uitstekend. Maar toen de
jaloezie op het toneel bezit nam van David
Poole, die deze grote pas de deux danste
met Paula Hinton, toen was de discre
pantie tussen toneel en orkestbak te groot
om door de meest ideale toeschouwer
ook maar gedeeltelik overbrugd te wor
den. De jonge vrouw, die Alexa heet in
dit ballet, komt in een hal op met een
boeket rozen. Haar True Love" ontmoet
haar en zjj dansen een tedere en
etherische pas de deux. Maar als een don.
derslag bjj heldere hemel overvalt de ja
loezie de man. Hij ziet de rode rozen en
het is door de choreograaf ook maar niet
voor een fractie van een percent aan de
fantasie van de toeschouwer overgelaten
wat hi ervan denkt. De rozen worden
vertrapt, vermorzeld, een steel wordt als
wapen gebruikt en met de dame wordt
zo hardhandig omgesprongen, dat de mu
ziek van Bach zelfs de dégout groter
maakt.
Wat Walter Gore voor ogen heeft ge
zweefd, is ons een raadsel. Dat hij deze
brute bewegingen in zijn ballet zo laat
domineren, dat men de verbazing ver
drongen voelt door een zeker gevoel van
bedrogen te worden door een danskunste
naar, die buiten het aanvaaardbare gaat,
is helaas maar al te waar. Dat neemt niet
weg, dat wij Paula Hinton hebben ge
waardeerd omdat zij toch door al deze
barrières heen een waardigheid en een
zuiver gevoel heeft kunnen handhaven,
waardoor het ballet niet geheel waarde
loos werd.
In „Changement de pieds" van Alan
carter zagen wij een pantomime, waarin
David Poole zich enigszins kon revan
cheren. Hij danste er een werkloze artiest
in, die door een ster van een op tournee
zijnde komediantengroep, wordt geholpen.
Jenny Trevelyan was de Margot in dit
verhaal. Het was amusant, onderhoudend.
Een divertissement zonder pretentie en
daardoor het beste van hetgeen wij zagen.
Vlot gedanst, wat „ouderwets" realistisch
wat opvatting van het dansen betreft en
geheel gedrenkt in een sfeer die makke
lijk aanspreekt.
De Scandinavische bijdrage wan de avond
was een „uitsmijter". Björn Holmgren
maakte „Midsummers Vigil", waarin hij
zelf de grote mannenrol danste. Op de
schlagermuziek van Hugo Alfven had hij
gepoogd om Zweedse volksdansen en de
moderne dans te combineren. Ook hier
lieten de epigonen zich niet verbroederen.
De volksdans als volksdans heeft een
autonoom karakter. Gaat men hier ele
menten uitlichten en deze in een ballet
toepassen, dan doet men de schoonheid
van de volksdans geweld aan en men doet
ook geen recht wedervaren aan de dans
kunst, die niet op de volkskunst is ge
baseerd. Die tweeslachtigheid resulteerde
in een uitermate kinderlijke choreografie,
m«t stereotiepe bewegingen en met pan
tomimische gebaren, waarbij ook weer
het al te overduidelijke het geheel zulk
een afbreuk deed, dat de technische
prestaties van een inderdaad correct dan
sende Holmgren en een charmant dansen
de Elsa Marianne vom Rosen, die haar
fouettées knap en feilloos kan maken
niet opwogen tegen de bezwaren.
De groepen speelden hier niet een
dominerende rol, ook al was het hele
corps de ballet op de planken.
De totaalindruk was niet bijster gunstig.
De grote winstpunt is. dat de muzikale
begeleidiing evenals het principe waarvan
men is uitgegaan, goed is. Alleen blijft het
jammer, dat mem een voorstelling niet
alleen kan beoordelen op haar iintenties,
maar dat men, vooral bij de danskunst,
zijn oordeel moet richten naar hetgeen
wordt gepresteerd door de choreograaf en
de danseressen en dansers. Wil men een
niet sterk corps de ballet opheffen met
solisten, dan moet men dezen ook de kans
geven om iets te presteren, dat een
spanning teweegbrengt en niet een gaping
tussen toneel en zaal laten bestaan. Wel
licht dat de andere balletten dit gemis
van de eerste avond kunnen verkleinen
ten gunste van de jonge groep.
Bu.
Vrijdag is het vijftig jaar geleden, d'at
Z. H. Exc mgr. J. P. Reesinck, titulair
bisschop van Tbinis en gewezen aposto
lisch vicaris van de Boven-Nijl (Oeganda)
de priesterwijding ontving.
Sedert een zestal jaren verblijft hij in
het St-Bondfaciusmissiehuis van de
Fathers van Mill Hill in Hoorn, waar hij
na een zwaar missieleven een verdiende
rust geniet.
Mgr. Reesinck werd op 22 februari 1881
te Delft geboren en kreeg zijn gymnasiale
opleiding aan het St.-Romboutscollege te
Mechelena Hij wilde namelijk Witte Pater
worden en kwam zo terecht in het juve
naat dezer congregatie in Mechelen. Hij
volgde er eerst een voorbereidend jaar en
daarna de humaniora. Als 3e van de klas
verkreeg de „Hollander', die zich in dit
milieu volledig thuis voelde, iin 1901 zijn
einddiploma van de eerste rang.
Na twee jaar filosofie in het Philosophi-
cum der Witte Paters te Boxtel, besloot
de toekomstige missionaris toe te treden
tot de Engelse congregatie van Mill Hill.
Nog in het jaar van zijn priesterwijding
(1908) vertrok hij naar het vicariaat van
de Boven-Nijl, in Engels Oost-Afrika.
Twintig jaar is hij er werkzaam geweest,
niet alleen aan de bekering van heidenen
en Mohammedanen maar ook, met een
vooruitziende blik, aan de opleiding der
inlandse geestelijkheid.
In 1929 werd father Reesinck terug
geroepen naar Europa: twee jaar was hij
leraar aan het St.-Jozefstudiehuis te
Tilburg, drie jaar directeur in Roosendaal.
Zijn organisatorische gaven waren oor
zaak, dat de algemeen overste van Mill
Hili'l hem daarna tot zijn assistent be
noemde. Maa.r ook in ruimere kring wa
ren zijn gaven bekend: Z. H. de Paus
benoemde hem in 1938 tot apostolisch-
viearis van de Boven-Nijl. Zo keerde mgr.
Reesinck, na op 1 me; van dit jaar tot
bisschop te zijn gewijd, terug naar zijn
eerste missiepost: Oeganda, om daar zijn
wapenspreuk „Evangelizare pauperibus"
„het Evangelie verkondigen aan de
armen" te verwezenlijken. Dertien jaren
heeft hij nog gewerkt aan het heil van de
missie, die onder zijn hoede stond. In
1950 liet hij, 69 jaar oud, zijn taak over
aan jongere krachten. In september 1952
keerde hij naar Nederland terug, onop
gemerkt. Sindsdien leeft hij teruggetrok
ken in de rust van het Hoornse missie
huis.
op ieders lipi
(Van onze Amsterdamse redactie)
De Amerikaanse auteur Vance Packard,
die enkele maanden geleden opzien heeft
gebaard met zijn boek over „The hidden
persuaders" de mensen, die proberen
een inzicht te krjjgen in het onderbewuste
gedachteleven van de consument heeft
gisteren in Amsterdam voor de leden van
het Genootschap voor Reclame een cau
serie gehouden over het onderwerp „De
toepassing van de aan de dieptepsycholo
gie ontleende marktonderzoeken in de re
clame".
De heer Packard betoogde, dat nie
mand in de V.S. meer probeert een ar
tikel te lanceren zonder voorafgaande opi
niepeiling. Als redenen voor deze ontwik-
keling voerde hij aan de groeiende unifor
miteit van produkten ten gevolge van de
automatisering en de toeneming van de j
consumptie. In de afgelopen 23 jaar is de
consumptie in Amerika b.v. per hoofd ver
dubbeld en in de komende 8 jaar zal zij
met nog eens 50 pet. stijgen. Andere mo
tieven, die de producent tot de analyse
van het onderbewijstzijn van de consumen
ten nopen, zijn het feit dat het publiek
vaak anders, eigenlijk „onlogisch" rea
geert op de voor een artikel gevoerde re
clamecampagne en dat de advertentie
ontwerpers in staat (mixeten) zijn produk
ten, die op elkaar lijken, voor het publiek
verschillend te maken.
Een van de methoden van onderzoek is,
aldus spr., de cliënten te vragen naar wat
hun buurman over een bepaald artikel
denkt. Gebleken is, dat de geënquêteer
den onbewust dan hun eigen mening in het
antwoord leggen en zich aldus vrijer uit
spreken dan wanneer men naar hun me
ning had gevraagd.
De heer Packard heeft, zo verklaarde
hij, zijn boek geschreven in het belang van
het publiek, maar het wordt ook door de
j producenten wel gewaardeerd. Zijn bedoe
ling is ook geenszins geweest een aanval
te lanceren op de toepassing van de „diep
tepsychologie" in de reclame, maar voor
lichting te geven.
Er werd hem gevraagd of hij de ana
lyse van het onderbewustzijn ten dienste
van de reclame geoorloofd of ongeoorloofd
acht. Hij antwoordde, dat dit niet in het
algemeen is te zeggen. Sommige metho
den zijn geoorloofd, andere niet. De con
sument kan zich wapenen tegen funeste
beïnvloeding als hij maar weet hoe de
„dieptevorsers" te werk gaan.
IN HET uitermate gematigde Anglo-
katholieke weekblad, de Church
Times, dat in een hoofdartikel over
Bet algemeen zijn instemming had be
tuigd met de besluiten van de Lambeth
Conference, wordt deze week door een
anglicaans geestelijke fel geprotesteerd
tegen twee van de belangrijkste reso
luties van deze anglicaanse kerkver
gadering. Het betreft hier, zoals in een
Artikel in deze kolommen reeds ver
dacht was, de instemming van de confe-
fentie met de verschillende „intercom-
u>unio"-plannen van de Anglikaanse
Berkgemeenschap, en de resolutie be
treffende geboorte-„planning".
De briefschrijver, T. Dilworth Harri
ten, wijst op de tegenspraak tussen het
Voortdurend aandringen op het „Lam-
Beth Quadrilateral", waarin als een van
vier belangrijkste geloofspunten de
apostolische successie wondt aanvaard
,®n de plannen tot intercommunio met
Berken, die aan priesterschap en bis-
tehopsambt een totaal andere inhoud
Seven. Waar blijft dan de apostolische
sUccessie!.
Zeer scherp laat de briefschrijver
zich uit over het toestaan van het ge
bruik van voorbehoedmiddelen bij de
Beboorte-„planning". Hij wijst erop. dat
Je Lambeth Conference in 1908 in de
*lste resolutie zich nog zeer duidelijk
ï®gen de kunstmatige geboorte-beper-
Bjng uitsprak; in 1920 daarentegen werd
?'t standpunt aanmerkelijk verzwakt,
or wijl nu zonder enige twijfel het
gébruik van voorbehoedmiddelen bij de
B®rinsplanning wordt goedgekeurd. „De
°ornaamste reden", zo vervolgt de
?chrijver, „die wordt aangehaald, schijnt
!,e,zijn, dat de bevolking over de we
ald op een onrustbarende wijze toe
stemt. Maar dat gaat niet op voor West-
jhropa, zelfs niet voor Amerika, en
e volkeren in het Oosten en de Sovjet-
,ePublieken stellen niet het minste be-
®ng in wat Lambeth ook moge zeg-
gen.
-Dit is in de ogen van velen onder
jte een ellendige concessie aan laks-
een weloverwogen aanmoedi-
slng tot bandeloosheid door hen, tegen
wie wij terecht moeten opzien als per
sonen die ons de hoogste idealen moe
ten voorhouden". Frappant is het slot
van de brief, dat wel zeer typerend is
voor de situatie in de anglicaanse Kerk.
De briefschrijver besluit aldus: „Er is
één troost ofschoon het een magere
troost is. De Lamberth Conference is
niet competent, en hierbij haal ik de
woorden aan van Aartsbisschop Uo g-
ley, om verklaringen te doen of om
definities vast te stellen inzake de leer
„Sommigen van ons, die heus geen
extremisten zijn, zijn ernstig in verle
genheid en in de war gebracht".
INTUSSEN is het niet bij deze ene
brief gebleven. De Rev. Dilworth
Harrison wordt door verschillende
andere anglicaanse briefschrijvers bij
gevallen. Zo schrijft H. S. Box in het
zelfde blad. „Naar mijn mening hadden
de bisschoppen het wel duidelijker mo
gen zeggen, dan zij hebben gedaan, hoe
wel zjj heel goed wisten dat zij onbe
schaamd er aanspraak op maakten de
katholieke moraal-theologie radicaal te
veranderen.
Ook is het mijn mening, dat zij om
deze aanspraak te rechtvaardigen, naast
economische argumenten ook dwingende
motieven naar voren hadden moeten
brengen die zich op godsdienstige ar
gumenten baseerden. Eveneens had
den zij moeten laten zien met welke
theologische overwegingen de trad.iti.o-
nele interpretatie van de natuurwet met
betrekking tot kunstmatige geboorte-be
perking geen rekening heeft gehouden.
De bisschoppen hebben op deze Lam
beth Conference een ontstellend prece
dent geschapen. Iedereen weet dat de
positieve kerkelijke wet gewijzigd kan
worden: nu echter is het de natuurwet
zelf, zoals die altijd door de christe
nen is begrepen, welke aan herziening
onderhevig wordt geacht".
Deze brieven in de Church Times zijn
ongetwijfeld slechts één uiting van de
gevoelens die bij verschillende anglica
nen zullen overheersen na de lezing
van het rapport van de Lambeth Con
ference.
T. Z.
Gistermorgen heeft de H. Vader de le
den van het generaal-kapittel der Missio
narissen van het H. Hart, dat momenteel
te Rome bijeen is, in speciale audiëntie
ontvangen.
Aan deze ontmoeting namen 40 priesters
der congregatie deel onder leiding van
de generaal, pater Van Kerkhoven. In een
korte toespraak heeft de H. Vader zijn
waardering uitgesproken over het werk
der missionarissen en Zijn Apostolische
Zegen aan alle leden der congregatie ge
schonken.
Het algemeen kapittel van de missio
narissen van de congregatie heeft later
pater Van Kerckhoven (België) herko
zen tot algemeen overste. Tot generaal
assistenten werden gekozen pater J.
Nouwens (Nederland), pater C Heipens
(Duitsland), pater F. Westhoff (Amerika)
en pater J. Gapp (Frankrijk). Pater
Emiilio Constanzi werd herkozen tot pro
curator generaal bij de H. Stoel.
Aldus meldt het K.N.P.
De Stichting Passiespelen Tegelen heeft
besloten tot het houden van een openbare
prijsvraag voor hef ontwerp vian een
affiche van de Passiespelen Tegelen
Er wordt een eerste prijs ter beschik
king gesteld van 2000 en een tweede
prijs van f 800.
Gegadigden kunnen op aanvrage inlich
tingen en voorwaarden verkrijgen bij het
secretariaat Passiespelen.
(Van onze correspondent)
De jaarlijkse Airborne-hendenking op
het oorlogEkeirkihO'f te Oosterbeek was
gisteren in de zonnige herfst indrukwek
kender dan ooit. Wanneer men ziet hoe
talrijke Engelse en Poolse deelnemers aan
deze jaarlijkse pelgrimage staan aange
treden od de groene borders tussen de
rijen graven en vele Nederlandse gast-
gevens in grote ingeto,genheid deze her
denking tot een echt. gemeend memorial
maken, dan ervaart men de diepe bete
kenis van dit samenkomen in gebed.
Dan beseft men opeens weer. hoe
wreed in deze omgeving jonge levens
we-den afgesneden en welk een offer
h door duizenden werd gebracht, op
dat wij en onze kinderen in vrijheid zou
den leven.
Het doet dan goed te zien, hoe honder
den Oosterbeekse schoolkinderen hun
tuiltjes bloemen neerleggen bii de hon
derden graven om hen gedenken, die
ook voor hen gevallen zijn.
Deze herdenking werd ingezet met een
mis van Requiem door father B. Egan
M.C., terwijl tezelfder tijd in de Ned.
Herv. kerk aan de Benedendorpsweg te
Oosterbeek welke zo'n belangrijke rol
heeft gespeeld in de Slag om Arnhem
een Avondmaal/dienst werd gehouden.
Deze oefening werd geleid door Reve
rend E. Philips M.A.
Daarna vond op het kerkhof de tra
ditionele herdenkingsdienst plaats, welke
o.m. werd bijgewoond door de 'commis
saris der Koningin in Gelderland, mr. H.
Bloemers. de oud-commissaris der Konin
gin, jhr. dr C. G. C. Quarles van Ufford
voorzitter van het Airbome-comité, de
gemeentebesturen van Arnhem en Ren-
kum, talrijke burgerlijke en militaire
autoriteiten zowel Engelse als Neder
landse.
De plechtigheid werd voorts door tal
lozen op het kerkhof zelf, maar ook door
velen op de wegen, welke deze doden
akker omzomen, medegemaakt.
De dienst stond ondfer leiding van Rev.
Philips, die in een korte toespraak als
motief het woord van St.-Jan had geko
zen: „Voorwaar, ik zeg u, de graankorrel
moet sterven, opdat hij leve" en tot uit
drukking bracht hoe nooit een waarach
tig offer tevergeefs wondt gebracht.
Nadat verschillende hymnen ten ge
hore waren gebracht en het signaal
„The Last Post" verklanken was, legden
de honderden schoolkinderen hun bloe
men. Daarna volgden de autoriteiten met
hun kranslegging.
Om zes uur had in Arnhem, rondom
het Airborne-monument aan de Rijn
brugoprit. waar de slag om Arnhem het
hevigst heeft gewoed, krans, en bloem-
legging plaats.
Vance Packard tijdens zijn speech.
De heer I. Arkell, bestuurslid van het
Genootschap voor Reclame merkte in
zijn dankwoord op, dat de nieuwe recla
metechniek eigenlijk neerkomt op een
terugkeren naar de vroegere toestand,
waarin de producent een rechtstreeks
contact had met zijn afnemers en hun
wensen kende. Door de mechanisering
van 't produktieproces en de specialise
ring in het afzetapparaat is dit contact
verloren gegaan. De fabrikant nu kan
zich moeilijk instellen op hem onbeken
de afnemers. Hij wil weten, hoe ze over
zijn goederen denken en waarom hun
oordeel zo is.
De heer Packard keert binnenkort terug
naar Amerika. Hij is 3'/> maand in Eur4-
pa geweest om stof te verzamelen voor
een nieuw boek, dat zal gaan over de toe
passing van de dieptepsychologie in de
Europese reclame.
Zijn boek „The hidden persuaders", dat
als Nederlandse titel: „Verborgen verlei
ders" kreeg, is vertaald in het Frans,
Duits, Engels, Nederlands, Zweeds, Ja
pans en Portugees. De heer Packard is
na zijn studie in de sociologische weten
schappen werkzaam geweest als journa
list en tekstschrijver voor advertenties.
Het succes van zijn boek was voor hem
een volslagen verrassing. Er heeft dan
ook geen peiling van het onderbewustzijn
van de lezers plaats gehad voor het werk
werd uitgegeven..
De Delftee studenten kamercommissie
heeft geconstateerd, dat de kamemood
in Delft geringer is dan vorig jaar. De
commissie heeft thans een wachtlijst van
ongeveer zestig studenten, terwijl er
vorig jaar op hetzelfde tijdstip een tekort
van driehonderd studentenkamers was.
Deze sterke daling vindt haar oorzaak
in het gereedkomen van de vier studen
tenflats en het vertrek van ongeveer hom-
derd Indonesische studenten.
De Apeldoonse restaurateur en ver
zamelaar. de heer L. Hulsman, heeft
dezer dagen de als de z.g. „honderd-
guldensprent" bekende voorstelling
van „Christus, de schare toespre
kend" van Rembrandt voor nog geen
vijf gulden gekocht. Het Rijkspren
tenkabinet te Amsterdam heeft intus
sen vastgesteld dat het een originele
afdruk betreft van de door Rembrandt
vervaardigde plaat. De ets moet ech
ter volgens de deskundigen eerst na
de dood van Rembrandt zijn afge
drukt, daar de schilder zelf dit gewoon
was te doen op Japans zijdepapier.
Deze ets is gedrukt op handgeschept
17e eeuws panier. De ets. gekocht bij
de antiquair R Yntema die hem weer
uit een boedelscheiding verwierf,
moet enige duizenden guldens waard
zijn-
Op het Airborne.kerkhof in Oosterbeek is woensdag de jaarlijkse herdenking van de gevallenen van september
1944 gehouden. Dete foto laat hoe kinderen bloemen op de graven legden.
