De herfst vertoonde levensgroot zijn kleurendia's Berlag krijgt es beurs een nieuwe fundering Eenjarige emigrante veroorzaakte consternatie bij autoriteiten m IS lit 'fes ft „Scheurenepidemie" wordt te erg Alexander was niet ,,manneli]k fe0VB, 1 SS*? fek S?' ft™ Aft fel ft* W1 ife S-?» Alexander blijft voorlopig mannelijk Twee overlijdens in Generaal Bestuur Wet op vakbeweging in Ghana Hilversum heeft een honderdjarige WATERMAN VERTROK MET 700 LANDGENOTEN Mannen trachtten hun echtgenoten te doden ften «Si Laatste bericht Uilen en roofvogels Over de spitsmuizen Het IJsselmeer Allerlei merkwaardigs Een stralende dag Dalende temperaturen „Zorgwekkend DINSDAG 9 DECEMBER 1958 PAGINA^ ÏL<aas &01< C5h- ouster- V«Si K r' k A M V'e.F 4>lï andere kant van de'wereld met haar zou reizen. Samen hadden zij er lang over gespro ken. De 77-jarige kwam via een herkeu ring eerst in aanmerking voor emigratie en haar vreugde was groot. Er werd ge boekt op de Waterman, maar de 77-jarige heeft de datum van afvaart niet gehaald Zij is zeer recent overleden Zo ging tlan de Waterman weer op weg naar het nieuwe land. met 719 Ncderlan dcrs, van wie 700 emigranten. Een schip vol verwachting, vreugde en een beetje verdriet. Een dikke loverlaag dekt reeds de bosbodem. De kaarsrechte beuken weer spiegelen zich in de bosvijver. Consternatie bü de Koninklijke Rottcr- damsche Lloyd, op het gemeentehuis van Nuenen (N.B.), bij het Provinciaal Bestuur te Den Bosch en bij vele autoriteiten in Den Haag. Oorzaak is de 1-jarige Alexander van der Laak, de jongste spruit van een fa milie met dertien kinderen, die gister morgen in haar geheel aan boord van de Waterman stapte om te emigreren naar Australië. De ambtenaar die in Nuenen de nieuw geborenen in de burgerlijke stand noteert, had het vorig jaar waarschijnlijk op een dwaalspoor gebracht door de naam Alexander deze jongste ingeschreven als zijnde „mannelijk" en pa Van der Laak nog helemaal onder de indruk van zijn nieuwe geluk had zijn trouw boekje ongelezen in de kast teruggelegd. De moeilijkheden kwamen gisteren. Alexander was namelijk geen jongen, maar een lief klein meisje, dat kraaiend in haar moeders armen het vaderland wilde verlaten. Moeilijkheden te over Ineens, want een emigratie is een officiële gebeurtenis, waarbij honderden papieren te pas komen met duizenden paragrafen, die alle pre cies moeten kloppen. Deze evidente on juistheid kon men niet zomaar laten pas seren en vandaar werden alle instanties die Alexander sinds haar geboorte als „mannelijk" hadden beschouwd ingescha keld om deze vergissing ongedaan te ma ken. Op de Lloyd-kade had men goede hoop. dat alles in orde zou komen. Alexander kierde van plezier. Het drama was het gevolg van e slechte huiselijke verhouding, die cr had geleid dat man en vrouw elk derlijk leefden. Op de avond van de 8 j weldpleging was de vrouw uit geweest m vrienden, een feit waarover haar echt* nont zich had opgewondem De twee echtlieden hebben zich in ee? tember in het huis van bewaring Yz zoend, doch de officier van justitie aC nrn de poging tot doodslag ernstig genoeg bovengenoemde straf te eisen. Do rechtbank zal op maandag 22 cember uitspraak doen. Te Rome is overleden pater Conlae Hepers (Dtl.), generaal assistent van .g Missionarissen van het H. Hart. Dit reeds het tweede overlijden in het a€"ep raai .bestuur, nadat in september vervroegd kapittel was bijeengerocP wegen® onderbezetting van het stuur der congregatie. Het generaal stuur telt. thanR vier leden. De 2eneI0e' heeft het recht het bestuur door beh-edt mine aan te vullen. Gewoonlijk d;t tijdens de kapittelverkiezingen. bericht het K.N.P. Maandagmiddag a/b „Waterman" Alexander is gistermiddag vertrokken alsjongen. De autoriteiten zijn er niet in geslaagd het. geslacht op papier te wij zigen. De eenjarige emigrante maakt nu dus als „mannelijk" dP overtocht. Via een proces-verbaal zal de consul in Can berra de emigrant in een emigrante ver anderen Jal van beuken behielden heel lang hun kleurige bladertooi, Een maand van mist, droogte en stilte Heel de novembermaand waren er nog rijpe bramen te vinden. Zo verstreek dan de laatste van de drie meteorologische herfstmaanden die bevon met een onvergetelijk Allerheiligen, nadat er een laatste oktoberdag aan was voorafgegaan, welke ziel! kenmerkte door een eindeloze regen, die een merel er echter niet van kon onthouden uit volle borst zijn lied te zingen. Op die eerste novemberdag dan, toen zich op de hogegrondsgedeelten de bezem- brem voor de tweede maal met enkele bloemen sierde (klinkklaar goud tussen het donkere groen van de taaie twijgen) flonkerde de zon in de duizenden regen parels, die na de nacht nog aan de tak ken van de boom waren blijven hangen, maar toen de temperatuur geleidelijk tot boven de tien graden Celsius opliep ver dween de zilveren pracht, al verdampend, schielijk in het niet. Dapper liet de dreu- de opgewipte staart, die gemaakt met spitsmuizen, fluwelige klei- i ne dieren, die veel van gewone muizen weg hebben, maar hiervan uiterlijk ver- i schillen, omdat hun snuit spits verlengd is. Men vindt ze nogal eens dood langs de weg of bij de huisdeur liggen. Dikwijls heeft men dan te maken met'exemplaren, die door katten zijn gevangen. Deze peu zelen de buit echter niet op, omdat ze die niet lusten. Deze afkeer wordt bepaald door de zeer sterke muskusgeur, afkom stig van klieren, die zich bij de staart- i basis van de spitsmuizen bevinden. Uilen wmtTrkoningheel SS rin- j zijn echter helemaal niet kieskeurig in dit keien en noch roodborst, noch koolmees opzicht. En dat ligt voor de hand Hun wilden als geestdriftige zangers voor hem reukvermogen is zeer slecht ontwikkeld onder doen. Dat was allemaal een genoe |f ""lv of ontbreekt volkomen. Dit geldt ook voor andere vogels. Toch ziet men heden ten dage de kooiker,, als hij de ..bout" wil verschalken, nog steeds met een smeulende turf rondlopen om op deze wij ze de geur van de mens te neutraliseren. Op die uilen wil ik nog even terugko men. U weet, dat zij muizen met huid en haar naar binnen slikken. Torenvalken gelijk geval en daar kwam nog bij, dat de bijen van kast en korf, als was het oo een zomerdag, de fraaie bloemen van de Oostindische kers tegemoet zoemden om te trachten daar nog iets van hun ga- ding te vinden. Kleine vossen wapperden als bonte vaantjes door het licht. Diezelfde dag maakte ik kennis met de huisspitsmuis. Een schoolgaan^ buurmeis je. dat het kleine zoogdier bij de keu kendeur had gevangen, bezorgde mij het insektenetertje. Trouwens, er gaan niet zo bijster veel dagen van het jaar voorbij, waarop kinderen niet met een of ander dier bij mij komen aandragen. Soms zijn het kevers, rupsen of vlinders, soms vo gels of zoogdieren. Ik aanvaard ze steeds met grote erkentelijkheid, niet alleen het heel bijzondere, dat soms onder hun gaven schuilt', maar ook het doodgewone. Zo j onze polderlandschappen, houden er j deed ik dan ook de huisspitsmuis in een i zelfde eetmanieren op na. Haren én botjes grote fles Gretig verslond de gevangene j van de prooiobjecten zijn echter onver- de meelwormen (keverlarven) en de re- j teerbaar. Die worden dan ook via de sna- genwormen, die ik hem aanbood. Hij deed Vel naderhand uit het spijsverteringska- niet erg schuw, maar toen ik na enige i naa) verwijderd en wel in de vorm van tiid dacht, dat hij wel handtam zou zijn. croquetachtige „voorwerpen de z.g. bied- mij. dat ik mij daarin lelijk vergjs- braakballen (spuwballen, braakselprop- De bij dit artikel geplaatste foto's zijn van C. R. Tolman-Mussche. en buizerden, in herfst, winter en pril voorjaar typische verschijningen boven i -~ de- te Met geen mogelijkheid was hij te fo tograferen. Uit mijn gesloten vuist wist het gladde, spitssnuitige creatuurtje ter- kens in een ommezien te ontvluchten en toen schonk ik het maar voorgoed de vrijheid. pen). Door de muizenharen, waaruit zij voor een groot deel bestaan, zien zij er viltachtig uit. Wanneer mdn ze uit elkaar pelt, komen er allerlei geraamtedelen te voorschijn, o.a. schedeltjes. Muizenspecia listen kunnen nu na bestudering van de Ér leven in ons land intussen nog an- j slceletdelen uitmaken, van welke rnuizên- derè spitsmuissoorten. Er komen ten on- j soorten de benige restanten afkomstig ze„. ook 'n bos-, een dwerg-, een water- zijn. Daardoor is het mogelijk een qvei- en een veldspitsmuis voor. Leken kost het i zicht te krijgen van een deel der zoog- doorgaans nog al wat inspanning om ze dierenfauna, welke karakteristiek is voor uit elkaar te houden, maar de deskundi- een bepaald gebied. U ziet dus. dat uilen g«n zijn het over enkele heel moeilijke i en roofvogels, zonder dat zij dit zelf be- soorten ook lang niet altijd eens en zijn seffen, optreden als ijverige en betrouw- bare assistenten van de geleerden. In heel de eerste novemberdecade bleef het weer, wat de temperatuur betreft, prettig op peil en de vogels, die ik al noemde, bleven welgemoed hun wijsjes zingen. Ook de montere spreeuw was van de partij. De groene weiden zaten vol kok- en stormmeeuwen en hier en daar waren zij zo talrijk samengedromd, dat zij witte lakens vormden. Kieviten ver- eikaar herhaaldelijk vriendschappelijk in de haren gevlogen. Vooral bij het onder zoek van de dwergspitsmuis botsten de meningen fel. Ook een bosspitsmuisvorm van Terschelling lokte een levendige dis cussie uit. Sommigen spraken in dit geval van een ondersoort (subspecies) of geogra fische vorm, anderen van een bodem kleurvorm of standplaatsmodificatie. Men leze daarover het dikke standaardwerk van dr. IJsseling en dr. Scheygrond („De zoogdieren van Nederland") maar eens op na Haast iedereen heeft wel eens kennis toefden ook nog in massa's in hun voed- honderdtallig bij elkaar en de palen, die selriik aasdomein. Iin de weide-omheining waren opgenomen, Fraaie wintel-gasten in het IJsselmeer- waren étagegewijze versierd met deftige. ®ebied waren de kleine zwanen. Waar de loodgrijze oesterzwammen. Schuitenbeek uitmondt in de vroegere Wat was dat een luisterrijk geval! Lin- Zuiderzee la<*en er wel een paar honderd 'den en paardekastanjes stonden al kaal als een w'itte* sloot op het watervlak. Zij 'in hef landschap, maar bij sommige eiken sliepen Dluisden zich in de veren of wa- I en beuken liet de ontlovering nog een ren druk in de weer met sneb en poten hele tijd op zich wachten. Daarentegen om de spijze hunner voorkeur, de wortels waren er in de kruinen van weer andere van de fonteinkruiden, van de bodem op j al ferme „gaten" geslagen. Een prachtig te diepen. En bij het Puttense gemaal gezicht was het, als al die stammen, stoer jon1 oanta afkoeling er niettemin toe, dat er een ein de kwam aan de glorie van de meeste afrikaantjes en dahlia's, die in een zwarte onooglijke massa veranderden. Ook het knopkruid, een buitenlander, die onze tuinen en akkergronden soms bij hon derdduizenden overwoekert, had het hard te verduren. In de tweede en derde deca de ging de temperatuur geleidelijk dalen, zodat op 12 nov. de situatie zelfs zo was, dat Nederland, al steeg het kwik toen toch nog een paar graden boven nul, niet temin het koudste gebied van Europa was, Rusland daarbij niet inbegrepen. Toch wa ren dh nachten met vorst niet talrijk, na twee dagen was het ineens weer stukken j zachter en weer een dag later glansde de frisgroene winterrogge onder een blauwe hemel. En, ha, de citroentjes waren weer op het appèl èn de kleine vossen. iNatuur- lijk welde ook de roodborst, wanneer hij als een dor, kleurig blad tqssen de twij gen zat, weer een trillcrlied naar de keel. Overal, bij boer, burger en buitenman, za ten de katten zich op de erven te koeste ren, bij de deurposten, tegen warmbesche- nen muurflanken, in hooibergen, op oude karkassen van autokerkhoven cn waar niet al. Karakteristiek voor de elfde maand van het jaar was, dat er vooral in de beide laatste decades haast geen regen viel, het j was vrijwel steeds windstil cn herhaal delijk wikkelde dc mist de wereld in zijn witte spinsels. Begin november liep er in de weiden, waar zelfs hier en daar nog werd gemaaid, vrijwel uitsluitend nog jongvee, maar in de bosweiden, waar het luwer was dan in de polder, Werd nog wel eens een melkkoetje van de stal gehaald om het van het rustige weertje en het malse gras te laten genieten, zolang het daglicht nog niet volkomen was geweken. De boeren behoefden, nu het weer zo meewerkte en de regen- en stormvlagen uitbleven, hun tijd niet in lediggang door te brengen. Door de Zuidhoilandse sloten en weteringen duwden zij boordevol'e mestpramen voort en aan de top van 't vaartuig zwom dan vaak een statige groep knobbelzwanen, hagelwit Elders in 't land hobbelden en dokkerden de j met paarden bespannen gierkarren Nu j in de herfst, dacht men al weer aan len'e j en zomer. Ook werd er nog geoogst: de j knollen voor 't vee werden van 't land j gehaald, voordat het te erg ging vriezen Het ooft van de boomgaarden was groten- deels geplukt, maar hier en daar hing nog een appel of een neer tussen de bijna onttoverde takken. Misschien komt daar deze winter een appelvink op af. En nu ik het over de fruithoven heb. schiet mij ineens te binnen, dat er in november on de verlichte ruiten soms honderden kleine wintervlinders af kwamen. Dat waren allemaal mannetjes. De vleugels van de wijfjes zijn zo sterk gereduceerd, dat zij niet kunnen vliegen Als zij in 't najaar uit de pop komen, kruipen zij tegen de stammen van appels en peren op om bo ven in de boom haar eieren te leggen Daaruit komen rupsen voort, die de oogst lelijk kunnen doen mislukken Vandaar dat de fruittelers de stammen met lijm- banden omwikkelen. Die verhinderen de wijfjes om zich voort te planten. RINKE TOLMAN ie uicycii. .I-.*» ~'j - -- - ._i vlinderden op een goeae dag een aantal sneeuwgorzen op, evenals de kleine z^va" nen gasten uit het hoge, verre noorden. Voordat de zoute Zuiderzee veranderde In een groot zoet meer. waren de sneeuw gorzen ook al verschijningen, die hun zaadjes pikten langs de „Zuidwal Wel de fraaiste dag van de eerste de cade was de 9de november, „Het is zulk mooi weer", hoorde ik iemand zeggen, ,dat je met je eigen uit zou gaan De ruimten stroonfden vol koesterend zonne licht en fantastisch kwamen in de ochtend tegen het hemelblauw de in flinke massa, trekkende buitenlandse roeken uit. Bij de migratie waren tevens behoorlijke aan tallen veldleeuweriken betrokken en bo vendien geweldige troepen houtduiven, die echter heel gemakkelijk aan de men selijke aandacht hadden kunnen ontsnap pen, omdat zij buitengewoon hoog vlogen. Dat het een uitgelezen dag was, kan ook hieruit reeds worden afgeleid, dat er op het landgoed Pijnenburg, dat zich hele maal van Soest tot Hilversum uitstrekt, zo laat in 't seizoen weer citroentjes vlo gen. In de bossen, waar de herfst zijn kleurendia's levensgroot vertoonde, hiel den de staartmezen tijdens hun voedsel- inspectie kwartieren-durende ommegan gen en de kuifmezen lieten hun r's rollen alsof zij radió-omroepsters waren. De schildvinken op hun beurt vlogen in de beukelanen, waar het gevallen blad hier en daar al zo dik lag, dat je voet er in wegzakte, in grote scharen te hoop om na te gaan of de houtduiven, de eekhoorns en de kinderen van de mensen nog niet wat beukeltjes voor hen hadden overgelaten. In de beslotenheid van het naaldhout krokten ook nog de, in een zeer opzichtig kleed gestoken, fazantehanen, vaak en na drukkelijk. En zowaar, er hingen nog steeds rijpe bramen in de hakhoutwaller te glanzen, ja eind november was dit zelfs nog het geval. Nog steeds wisten zich menigten padde stoelen te handhaven: vliegezwammen met witbespikkelde rode hoeden, myce- na's, die op dunne steeltjes heel gracieus hun klokjes en helmpjes droegen, grijze nevelzwammen en tal van russula's, maar van de forse grofplaat-russula's, waarop vaak weer andere, heel kleine zwamme- tjes parasiteren, waren dc hoeden al ver anderd in zwarte plakkaten. En op perce len, die tot bosweiden waren ontgonnen, stonden de schubbige bundelzwammen, ongetwijfeld op plaatsen, waar indertijd bij het rooien van het hout nog stamstuk- ken in de grond waren achtergebleven, en stil naar de hemel klimmend, zich weerspiegelden in het flonkerende water van de meanderende bosvijvers. De dag daarop kregen wij nog een pret tige zonnige toegift, maar 's avonds ver langde je naar de kachel en bij het op staan merkte je de volgende ochtend, dat de pannendaken, het gras, de hekken, de spoorbiels en verder houtwerk wit waren uitgeslagen. Wij beleefden de eerste nacht vorst van 't seizoen, tien dagen eerder, naar de meteorologen meedeelden, dan in 1957, Het mocht dan slechts een paar sim pele graadjes hebben gevroren, maar in het midden des lands leidde de nachtelijke (Van onze Amsterdamse redactie) Naar w(j vernemen is de hoofdstad van plan te gaan vechten tegen de „scheuren- epidemie" in de Koopmansbeurs aan het Damrak, het beroemde bouwwerk van Berlage. Eerstdaags zal aan dc gemeente raad worden voorgesteld een bedrag van een kwart miljoen gulden te voteren om een deel van de fundering te vernieu wen. In de zwakke fundering schuilt nl. de oorzaak "van het steeds opnieuw op treden van muurbreuken, zo blijkt uit een rapport dat door de dienst Haven en Handelsinrichtingen is uitgebracht aan B. en W.. Het betrokken rapport is samengesteld in samenwerking, voor wat de technische merites betreft, met, de dienst Onderhoud Gebouwen van Pu blieke Werken. Men wil de gedeeltelijke verbetering van de fundering doen plaats vinden onder de zuidwand (aan de zijde van de Bijenkorf dus). Bij informatie bleek ons. dat de betrokken instanties rAch na dit herstel niet al te veel zorgen meer zullen maken over een verder verval van de beurs. Algehele vernieuwing van de fun dering een miljoenenaffaire zou dan thans ook nog niet nodig worden geacht. Sinds de oprichting Berlage's beurs heeft sinds haar op richting al last van scheuren gehad. Reeds in 1903, terstond nadat het bouw werk was voltooid, kwamen de klach ten los en geheel Amsterdam, dat in die dagen in twee fel tegenover elkaar staande partijen was verdeeld over al- of-niet-mooi-zijn van het gebouw, leef de mee, zo zelfs, dat er op straat werd gezongen „O jongens, de beurs van Ber lage gaat scheuren, wat moet er nu toch wel gaan gebeuren". In 1906 werd de toestand penibel. In dat iaar werden weer nieuwe scheuren waar genomen en groot rumoer veroorzaakte 1p verklaring van een architect, dat bet gebouw elk ogenblik kon instorten. Er werd een gemeentelijke onderzoek-cora- ■nissie ingesteld die tot de conclusie kwam dat de demping van het Damrak- gedee'te waarop de beurs was gebouwd onvoldoende was geweest. Hierdoor was de grond gaan werken en gaan wegzak ken naar de Warmoesstraat, waardoor bet gebouw zijn vaste basis zou hebben verloren. Opnieuw was de „gescheurde beurs" hot gesprek van de dag. Er kwamen spot prenten in de kranten en in revues wer den hekelverzen gezongen. Er zal toen wel het een en ander aan die scheuren zijn gedaan, maar het euvel werd blijkbaar niet afdoende verholpen' want in 1955 werd er opnieuw over ze' schreven. Publieke Werken was toen .,§e" matig'd optimistisch", hoewel in publika- ties het dreigende woord „zorgwekkend werd gebruikt. De zuidelijke muur van de graanbeurK stond toen bol en op be paalde plaatsen waren de wanden z° bouwvallig, dat er moest worden gestut- Ook het balkon van de graanbeurs, dat uitziet over het parkeerterrein, had in een van dP wanden een brede, meter® lange breuk In vrijwel alle zalen, kamers en gangen en in het trappenhuis ver toonden zich scheursymptp-men. Van P.W.-zjjde is toen meegedeeld, da' al deze breuken dezelfde oorzaak had den al« een halve eeuw geleden. Gezien de grote kosten wilde men echter no? niet tot verbetering der fundering over gaan. Dit is nu blijkbaar onvermijdelü'' geworden. Het inbrengen van langere Pa" len, die rusten in de tweede stevigC zandlaag, schijnt de oplossing te zijn- waarmee men de zuidwand een hechtere basis wil geven. In Accra is gisteren een wetsontwerp gepubliceerd voor hervorming van de vak beweging in Ghana. Het ontwerp geeft de minister van jus titie uitgebreide nieuwe bevoegdheden- Het voorziet in een vakverbond bestaand® uit 72 vertegenwoordigers van 24 nationa le vakverenigingen. Het ontwerp stelt, de voorwaarden vast. waaronder tot staking kan worden over gegaan. Alle niet opgesomde stakingsac ties zullen onwettig zijn en strafbaar me" een boete van 250 gulden en-of een iaar gevangenisstraf. De gouverneur-generaal van Ghana krijgt de bevoegdheid om de fondsen van het vakverbond te bevriezen als het naaf zijn oordeel actie heeft ondernomen, die niet in overeenstemming is met het alge" mgen welzijn, als fondsen misbruikt zou den zijn of als er andere ernstige schen dingen van de reglementen zouden heb* ben plaats gevonden. Premier Karami van Libanon heeft vol gens het Arabische nieuwsbureau d9 „Eisenhower-leer" voor het Midden-Oos ten afgewezen. De vorige regering onder president Sja- moen steunde deze politiek. De heer P. Schiele. de oudste mannelij ke inwoner van Hilversum, is gisteren honderd jaar geworden. Tal van felicita ties kwamen binnen op het adres van het verzorgingspension ..Dc Wijde Bliek" aan de Ceintuurbaan, waar de jarige sedert twee jaren woont. Daaronder bevonden zich ook geschenken van de directie van het warenhuis in 's Hertogenbosch, waar hij tot zijn pensioentijd in dienstbetrek king is geweest. De heer Schiele was aanvankelijk stoker op de grote vaart, maar zocht later een werkkring op de wal. Hij werd in Am sterdam geboren en woonde later in Den Haag en 's Hertogenbosch. Zijn gezond heid is uitstekend; hij maakt nog dage lijks zijn wandeling en heeft zijn bril slechts nodig om te lezen. Alleenzijn ge hoor is iets minder geworden tiier en daar hingen in de boomgaarden nog enkele vergeten appels. De Bredase rechtbank heeft gisteren oud-Korea-strijder W, W. uit Tilburg drie jaar gevangenisstraf veroordeeld w£' gens poging tot doodslag op zijn vrouP' W. W die eeh zeer ongunstig verled®p heeft, leefde in onmin met zijn vrouw. september wachtte hij haar op straat °s en greep haar bij de keel. Op haar ge^L kwamen echter omwonenden toegelop^ en bevrijdden de vrouw. De officier van justitie had 4 Jaar l eist. De officier van justitie bij de rech' bank in Maastricht, mr. W- Moors, he® gisteren drie jaar geëist tegen de 30-jari6 autobusconducteur H.H. uit Kerkrad Ook deze stond terecht wegens pog'1?^ tot doodslag op zijn vrouw. In de naC,t van 20 op 21 september had hij haar ra een broodmes steken op het hoofd, in rug en op de armen toegebracht. De ver wondingen bleken naderhand niet van ef"' rtige aard te zijn. De poging tot doodslag echter werd geleid uit het antwoord dat de man a3gx zijn op de grond gevallen en hevig bj° dende echtgenote had gegeven toen d® j riep ..ik bloed dood". „Dat moet ook", hij haar toegevoegd. >t'W »r,eÏÏber Los «on' Stal AnS< fcasSe; T Vpest. S*chh V'werts )y, ifi'bure s?Bs°- M Kon" Mi 0f"er<lan Vrv er» 5 lOlltlrr re''5- Bs n- M kal 5a<le. n IC^lch W Rt kj,"; L°r «ah?6/11- bil) L°1 >-IPnöecei Luk 1 %vl>erg' X'^oross "nburj 1 ,iSun 'vo-, cei 8°°r Za ««-c- ba£! de' Nro M:„ ordi °rsUnd Zrtrol 'ia Hm LcU k&ï'ia, kjl Urs k'. Ufn Aa?ieket kh nl' Ae'?a 8, A]Ils Pa Aofevmi Alb P k&lb A]g>d Ai. 9la; Aldaar Ai^acca >*land Ab°ra i A„?fPk! AoSWa V'"ee '1 Astris A(,a Pa Mbieni A* us 8 akrd'sl All*s D All°l 8 4l>k Vrt era A{'b«yi Ak» 7 At'ates Av'/ona o'it** Sj'ksc S.S-OI k>o- kikt! K>i

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1958 | | pagina 6