verovert nu ook
stormenderhand ons land
School-perikelen
KERSTFEEST
pulls en cardigans
Vrouwenvaria
Al
8 kunstwerk
mmrni
M'
„kabinetten"
Hedendaagse show van
Eskimo's wisten liet
al lang
I
Kleurrijke creaties in Haags Gemeentemuseum
.MEWB: EXLndl
Knoflook
Schuimplastic
„Goed Handwerk"
KERSTINLAGE 24 DECEMBER 1958
PAGINA 7
Komt
er
thuismarkt"
voor kip?
■4
r
MEVROUW
Wm vaA - v I v -/nWI ii.v''3
DIEPVRI
(Van onze Amsterdamse redactie)
De ontdekking van liet diepvries-
proces, nu dertig jaar geleden, heeft
vooral in Amerika en Engeland een
ware omwenteling teweeg gebracht
in de bereidingswijze van maal
tijden door de huisvrouwen. De
consumptie van diepgevroren le
vensmiddelen is in de Verenigde
staten sinds 1938 vertwintigvoudigd
en in Engeland, waar deze ontwik
keling pas dateert van na de oor
log werd de omzet 25 maal zo
groot. In ons land, dat in 1935 het
diepgevroren produkt leerde ken
nen, nam de omzet met ongeveer
250 pet. toe in dit jaar. Nog spre
kender worden de cijfers als men
alleen let op de zomerverkopen,
die met niet minder dan 725 pet.
omhoog gingen.
Voor het diepvriesprodukt blijkt dus
in ons land ook terrein braak te liggen.
Dat heeft de Unilever, die 'n groot diep-
vriesbedrijf met fabrieken in Utrecht,
Rotterdam en Leiden onlangs heeft
overgenomen, heel goed aangevoeld. Zij
heeft zich in Amerika georiënteerd en
daar gezien hoe de huisvrouw in één
zaak haar diepgevroren ingrediënten
koopt om een volledige maaltijd samen
te stellen en zij poogt nu dit voorbeeld
zo veel mogelijk na te volgen. Helemaal
gaat dat nog niet, want er is nog altijd
een Vestigingswet, die b.v. de verkoop
van diepgevpren vlees en kip door de
kruideniers of groentehandelaren ver
biedt. Om nu toch het assortiment, dat
tot nu toe bestond uit vis, groente en
fruit, uit te breiden is men er toe over
gegaan reeds bereide diepgevroren kip
en patates-frites in de handel te bren
gen, zodat ook de huisvrouw in ons
land gedeeltelijk kan profiteren van het
gemak, dat haar Amerikaanse zusters
al zo lang beschoren is.
Meer kip-minded
Overal ziet men reeds bij de groente
handelaren en ook bij de kruideniers de
„diepvrieskabinetten", waaruit een keus
van diepvriesartikelen kan worden ge
maakt. Van deze containers zijn er mo
menteel 8000, dat is 1 op de 1400 inwo
ners. Het betrokken bedrijf streeft er
naar één container per 500 inwoners te
krijgen. Voor de verkoop van kip zal
dit van groot belang zijn! Nederland is
de grootste kipexporteur in de wereld,
maar het kan helemaal niet terugvallen
op een thuismarkt, want in ons land eet
men zelf heel weiniig kip, nl. 0,8 kg per
hoofd der bevolking tegenover b.v.
Amerika 14,1 kg, Frankrijk 5,8 kg, En
geland 3,5 kg, Denemarken 2,4 kg, Aus
tralië 2,2 en West-Duitsland 2 kg.
Nu wordt dat lage Nederlandse cijfer
o.m. geweten aan het feit, dat er zo wei
nig verkoopplaatsen voor kip z(jn. Ons
volk kan, zo wordt gesteld, slechts „kip-
minded" gemaakt worden, als het ge
makkelijker dit produkt kan kopen. In
Utrecht zijn b.v. maar twee poeliers,
in Zeeuwsch-VIaanderen zelfs geen,
in Drente ook maar twee Het Poeliers-
besluit iaat niet toe onbereide diepge
vroren kip te laten verhandelen in an
dere winkels dan poelierszaken. Het
diepvriesbedrijf, dat een speciale kip-
fabriek in Barneveld stichtte moest dus
noodgedwongen bereide kip in de handel
brengen. Vijf weken geleden is dat ge
schied met als resultaat dat er nu 4000
verkoopplaatsen van kip in ons land zijn.
Het spreekt van zelf, dat dit voor de kip
consumptie van grote betekenis kan zijn
en te verwachten valt dat ons land een
deel van zijn achterstand zal gaan inha
len.
Eigenlijk snelvries
De charme van diepvries is, dat de
verse kwaliteit van het produkt volledig
bewaard blijft. De vitaminen worden
door het snelle invriezen niet gedood
en er treedt ook geen bederf op. De Es
kimo's hadden al eeuwen in de gaten
dat door snelle afkoeling de weefsels en
cellen niet beschadigd worden en op die
manier bewaren ze vis jarenlang in
het Poolijs. Dit is ook het principe van
de diepvries, dat dus eigenlijk snelvries
zou moeten heten, net als in Amerika
„quickfreeze".
Het ziet er naar uit dat het diepvries
procédé in ons land nog grote mogelijk
heden biedt. „Onze interesse gaat uit",
zo werd ons van de zijde van het betrok
ken bedrijf medegedeeld, „de huisvrouw
in de toekomst eveneens de mogelijkheid
te geven complete maaltijden zelf uit
onze artikelen te laten samenstellen".
- w ««cv
><<S<WA»«!l#esy
Japans kleding voor verschillende
ambachten.
Trouwens uit de toespraken van
prinses Takamatsu kunnen wij op
maken dat zij het dragen van de ki
mono een levensstijl acht waarvan de
instandhouding essentieel is.
Zij zelf trouwde in een bruidstoi
let geheel nagemaakt uit de Hinan-
periode (794-1186). Dit toilet kunnen
we op de expositie bewonderen. Het
bestaat uit een twaalftal over elkaar
passende kledingstukken en het ge
heel is een sierlijke compositie van
rood en groen. Ook het mannenkos-
tuum van zwarte zware zijde, dat door
de bruidegom gedragen werd, is ge-
exposeerd.
De verzameling wordt gecomple
teerd door een collectie weefsel-frag
menten en Hinan-poppen.
SNfmwiNvX - -x- ■>i. i
Japanse kimono: d?
O PAPS, het is zozalig op
school!
Met deze uitroep komt m'n
pachter de gang ingestormdik
"■cb nog juist tijdl me schrap te
Zetten vóór de vijftig kilo uitbun
digheid op m'n rug bonkt. Moei
zaam tracht ik m'n evenwicht te
lp.rstellen, mij afvragend hoe lang
*jt'n niet meer zo solide corpus
deze nog uit de kleutertijd stam
mende aanslagen zal kunnen door
gaan. Ik troost mij maar met de
pzdachte, dat ze haar straks bij
det verkeersexamen enig begrip
P?or maximum belasting zullen
bijbrengen.
Een ogenblik later zitten toij aan
tafel Na haar eerste lepel soep
Zegt. ze:
Hij heeft een babykrul"Zo?
'ne ik geïnteresseerd terwijl ik
Qcn stukje stokbrood afbreek
Ze is nl. onze enige en dol op kin
deren moet u wetenWeer
laat ze haar lepel rusten, en ter
wijl haar ogen in anbesterr de ver
ten staren zegt ze peinzend:
-Hij rookt een pijp en hij is vast
fen natuurmens want hij draagt
ban die zware schoenen"Nu is het
mijn beurt om verwonderd op te
zjen babykrullen - een pijp -
sportschoenen het verband ont-
?aat me. Over wie heeft dat kind
Pet in 's hemelsnaam!
Voor ik evenwel opheldering kan
magen word ik onder tafel zacht
Aangestoten en zie ik hoe mijn
Vjouw allerlei grimassen maakt en
h°ewgl ik geen ervaring heb in
iplezen voel ik, hoe reeds bij de
^efde maal m'n lippen feilloos de
■He woorden van haar overne
men de nieuwemees
ter jpei ik terug naar de over
kant.
j M'n vrouw schudt meewarig het
}°ofd of ze zeggen wil daar ben
ook snel achter gekomen
Als we na tafel op de koffie
pachten zit Els een lap jute met
Hüssteekfiguren te bevolken. Ik
loI9 de ritmische bewegingen bij
het insteken en doorhalen Alsof
e m'n kijken voelt, laat ze de
h-aald rusten en zegt: „Van die
Aanstellerige kinderen moet hij
hok niets hebben toen wij van-
1h'ddag in de speeltuin waren
eeft hij een borststand gemaakt
de brug... hij is zo lenig als
etsals we op orde zijn krijgen
ritmisch dansen van hem." Na
£eb korte pauze vervolgt ze: ,.Er
een aquarium met tropische
pasen, tropische vogels hebben
e al, ook goudhamsters en alles
toe ben, komt mijn vrouw binnen
met de koffie en deze drank heeft
direct een kalmerende uitwerking
op mij maar ik blijf op mijn
hoede, want iets in haar houding
waarschuwt me, dat ze m'n ge
dachten geraden heeft, om haar
mondhoeken speelt een vage
glimlach en in haar ogen twinkelt
iets van jaloers hè?
Ik trek hautain m'n wenkbrau
wen op, om zelfs elk vermoeden in
die richting belachelijk te maken.
Maar toch vind ik het fijn als
m'n dochter bij het welterusten
wensen zich nog even op m'n
schoot nestelt en zich klein maakt
in deze veilige omschutting. Ik
moet nu tevens lachen om m'n ge
schokt vertrouwen van daar
straks, want terwijl het visioen
van de leraar ineenkrimpt tot
normale proporties zie ik hoe hij
mij toeknikt, waarna we een blik
van verstandhouding wisselen. En
zo is het goed.
Want alle dweperij terzijde ge
laten mogen we ons gelukkig ach
ten en hiermee bedoel ik alle
ouders dat onze dochters in deze
zo uiterst ontvankelijke periode
van haar bestaan een leraar ge
troffen hebben die van een veel
zijdige belangstelling blijk geeft,
die haar weet te boeien, en haar
verantwoordelijkheid weet bij te
brengen voor haar doen en laten
in deze kleine-mensengemeen
schap welke onder het begrip
school wordt samengevat.
Het kan de resultaten alleen
maar ten goede komen
,y y-
•v
V...V v V
Een kimono is voor ons zo'n los
kledingstuk dat je als vrouw uit
bed komend even aanschiet en
eigenlijk is hij door de meesten
van ons omdat hij minder
praktisch is met de zijde flap
al vervangen door dusters, peig
noirs, enz.
Kimono betekent: datgene wat
men draagt: kledingstuk, en voor
de Japanse vrouw zowel als voor
de man is het helemaal geen ding,
dat men zo maar even slordigweg
aanschiet maar een grondvorm
van stof als het ware waarmee
men een kunstwerkje om zich
heen tracht te schikken even ge-
styleerd als de Japanse bloemar-
rangementen en theeceremonie.
Feitelijk is het zo dat, als wij Wes
terlingen ons kleden, we al gebonden
zijn aan een bepaalde snit van kos
tuum of japon, we behoeven er alleen
nog „maar in te schieten". De Japan
ner beschikt met zijn kimono over
materie, die hij zelf nog in vorm
kan creëren. Zijn enige hulpmiddel
daarbij is een brede sjerp of band om
het middel, de nusubi. Het is dus niet
te verwonderen dat de tentoonstel
ling „De Japanse kimono" in het
Kaags Gemeente Museum als onder
titel „Ziel van een volk" meekreeg
en dat aan de ingang nog eens de Ja
panse uitdrukkingswijze te lezen
Bruidskostuum, gedragen door
prinses Takamatsu.
in New York
la
met
i Veel gezelliger geworden
l°emen en zoen aan die kale
A"-Ur komt een wandkleed met
Jbeeldingen uit het leven van
Aanne d'Arc. We moeten het zelf
Men".
Ais ik niet beter wist zou ik de
)ld,ruk krijgen, dat m'n dochter
andere jaren in een bunker
Aderricht genoten had.
t0^e spraakwaterval is niet meer
stuiten, het gaat over
I.
le o, summum
^V-rwacht voor dieren en planten,
öj® ingesteld, is, over een vriendin
van heerlijkheid
°°r z'n asbak mag zorgen, terwijl
lJ-6r anderen zich ds afgunst op
cet lijf halen door bij de vuilms-
"kkendien-st te zijn ingeschakeld.
I Ik. laat de ganse springvloed zo
r-hg over mij heen gaan tot hij
5n top tot 'teen voor mij staat:
v e nieuwe meester compleet
t et pijp, die rookwolken uitstoot,
ik zie hoe hij zich grinnekend
2eed gaat maken in mij n stoel,
f ^aar hij groter en groter wordt
rt hij tenslotte de hele kamer
h.ei9t te vullen, ergens irriteert
a mij vreselijk, deze pedagogi-
i\ e duizendpootwant al heb
Yari verdorrie geen krullen, ik
y,°k al twintig jaar een pijp en
het maken van een borststand
±.reft, daarin kan ik hem
l^Miien nog wel een lesje geven,
nis ik aan mijn kookpunt
Misschien zijn er nuchtere Ne
derlanders, die vinden, dat onze
winkelstand een tikje te ver gaat
met zijn pogingen om zoveel mo
gelijk aan het Kerstfeest te ver
dienen.
Maar dat is heus niets vergeleken
met de manier, waarop New York zich
op Kerstmis voorbereidt.
Daar zijn zelfs de beroemde ham
burgers gesierd met eetbaar zilver
strooisel.
Daar heeft een zeepfabriek snell-?
auto's afgehuurd om kunsthulst op de
trottoirs te strooien.
Daar schrijft men „Merry Christ
mas" met meer dan honderdvijftig mp-
ter lange letters in de lucht
Daar is het warenhuis van Macys
versierd met een hoeveelheid groen
crêpe-papier, die lang genoeg is om
tweemaal de aardbol te omspannen
Daar verkoopt men geprefabriceer
de kerstbomen, die men alleen maar op
het lichtnet hoeft aan te sluiten.
Daar kan men op alle reclamezuilen
de woorden lezen: „Wordt lid van on
ze Kerstclub 1959 (negenenvijftig! eer
het te laat is".
Daar vindt men in de spaarbank
van Manhattan een complete ijsbaan,
waarop vier schaatsende ballerina's
haar kunsten vertonen.
Daar zingen tijdens de spitsuren in
het Pennsylvania-station de Batton,
Dursine en Osborne Choraleers met
daverende begeleiding van een vijftig
pijpsorgel.
Daar zijn naar schatting 870 Kerst
mannetjes aan het werk en als men
op de telefoon YU 32121 draait, kan
men rechtstreeks met hem spreken aan
de Noordpool.
Daar durft men nauwelijks Fifth
Avenue betreden wegens de op de
band opgenomen kerstliederen, die
met oorverdovend lawaai uit Saks wa
renhuis klinken.
Daar kan men een „Ik haat Kerst-
mis"-uitrusting kopen, compleet met
oordoppen, oogkleppen en speldje.
Daar verknoeit Iedere telefoniste
tijd door elk gesprek te beginnen met
„Merry Christmas".
Daar kan men als kerstcadeautje
een oliebron kopen, een diamanten
halssnoer met kerstmotieven ter waar
de van 50.000 doljar 178.500,elk
denkbaar atoomwapen in miniatuur,
een met de hand beschilderde kerst
kaart voor acht en een halve 30,
dollar en voor je hondje een als kerst
geschenk verpakte tiara ter waarde
van honderd dollar.
EN ZOU ZO den
ken dat het heus
geen bijzondere
hoofdbrekens moet kos
ten om een tricotcollec
tie te laten zien. Een
zaal huren, voor een
buffet zorgen, bijoux en
schoenen uitzoeken die
bij de tricots passen, hy-
perslanke mannequins
engageren, waarvan een
paar fotogeniek moeten
zijn, televisie en radio
ivaarschuwen en uitno
digingen rondzenden.
Het is nog niet zo lang
geleden of dit was vol
doende. Maar sinds alle
zaken van enige omvang
een persattaché aan hun
onderneming verbonden
hebben is het tussen de
zen een ware wedloop
geworden wie de meest
wonderlijke entourage
voor zo'n doodnuchtere
show weet te kiezen.
Met een vliegtuig op
één naar drie, vier lan
den vliegen is nog wel
niet gewoon geworden,
maar het nieuwtje is er
toch af. Al wat hyper
modern is vinden de
mensen nu doodgewoon
en het lijkt wel of het
pikanter is naar iets van
vroeger eeuwen terug
te gaan.
Een chasse a courre,
zo geliefd bij het Engel
se hof wordt ook in
Frankrijk nog in ere ge
houden, voornamelijk
bij een gedeelte van de
aristocratie.
Tricots tonen ter ge
legenheid van een chas
se (l courreWie
weet er iets te bedenken
wat wonderlijker lijkt
dan de combinatie van
een doodvermoeid hert,
jagers, een vijftigtal
honden en een groot
aantal in auto's geladen
modejournalisten, allen
alles behalve moordlus
tig gestemd en tevreden
een zonnige dag in het
bos door te brengen.
De jagers waren in
rode tunieken en witte
broeken gestoken en
zagen er echt roman
tisch uit, waar de da
mes, die alleen nog
amazone reden, toe bij
droegen. De honden
stonden gehoorzaam te
wachten, maar fel kij
kend naar wat er ge
beurde. Het wegrijden
van de stoet was dan
ook werkelijk pittoresk.
Maar de jager die de
meeste aandacht trok
was een oude heer, die
zoals alle gasten die aan
de jacht deelnamen, een
zwarte tuniek in plaats
van een rode droeg; al
leen de jagers die tot
de „equipage" behoren
hebben daar recht op,
de gasten steken zich in
een pak van dezelfde
snit maar met zwarte
tuniek.
DE MENEER OP
LEEFTIJD, kaars
recht met dik wit
haar dat onder zijn
„bombe" uitkwam on
derscheidde zich alleen
door een clergyman'
boortje van de andere
gasten. Zeker een En
gelse dominee, werd er
verondersteld, tot aller
verbazing vernam men
dat hij de pastoor was
van St.-Germain en
Laye en geregeld de
jachtpartijen meemaak
te, precies zoals zijn
voorgangers dat in de
tijd van de Lodewijken
deden als deze koningen
in St.-Germain verble
ven
Laat ik dadelijk zeg
gen dat ik het hert ge
lukkig niet gezien heb
maar dat de tricots van
Timwear waren. De
dagtocht werd besloten
met een diner bij kaars
licht, voorafgegaan door
de show. Het grote
met blauwe paramenten
versierde tuniek van
de jagers deed grappig
aan bij de moderne
pulls. Deze zullen de
volgende zomer in een
grijsachtig wit, een heel
zacht lila, een wat
hard roze en een zacht
blauw zijn, kleuren die
alle vrouwen staan.
Als het zo door gaat
zullen we stellig onder
de eersten zijn die een
bezoek aan de maan
brengen. Want het kan
niet uitblijven dat, zo
dra het maanreisje voor
elkaar zit, een onderne
mende persattaché een
show van pulls, behang
selpapier of tafelservie
zen voor ons op de
maan organiseert!
DINY K. W.
staat: De plooien van een kimono
verraden de roerselen van een ziel".
Omdat een kledingstuk nu eenmaal
altijd naar een draagster of drager
verlangt, lijkt een expositie zeker in
dit geval van louter kimono's ietwat
dor. Maar wie zich tot nader bekij
ken zet, ontdekt dat dit een unieke
collectie is. Overigens na Milaan hier
in Den Haag nu ten tweede male in
het Westen te bezichtigen.
Ieder hart moet wel opengaan bij
het zien van al dat brokaat, satijn en
fijn linnen, kleurenfeesten van goud,
blauw, roze en vermiljoen. De deco
ratieve motieven van de borduur
sels en schlablonen zijn veelal uit de
natuur genomen, blauwe regen, ker
sebloesem, gentianen en bamboe,
chrysanten en sneeuwkristallen. Niet
zelden zien we tegen de zoom pau
wen en paradijselijke vogels. Heel de
natuur, bloem en dier grijpt de Ja
panner aan om in schone harmonie
van kleuren zijn kleding te versie
ren.
Vanzelfsprekend is ook in Japan de
kleding niet statisch geweest, maar
aan mode-wisselingen onderhevig.
In de 7e en 8e eeuw waren sterk
Chinese en Koreaanse invloeden aan
wezig, -maar op den duur heeft ook
de kleding zich aangepast aan de Ja
panse levensstijl en gewoonten. In
later tijden kwamen nieuwe groepen
van economisch draagkrachtigen op,
de samurai (krijgslieden). Zoals in
iedere samenleving was ook in Ja
pan de kleding een weerspiegeling
van de tijd. Evenmin mogen we ver
geten dat evenals bij ons in het
Westen tot in de vorige eeuw de
kleding sterk afhankelijk was van de
stand van de drager.
De voor ons dus klassieke kimono
stamt pas uit het begin van de 18e
eeuw en deze heeft dus een pas twee
eeuwen oude traditie achter zich.
Aan het eind van de expositie zien
we ook een serie volksdracht uit het
hedendaagse Japan. Grappig en mooi
van sierlust is het visserskostuum
met de vuurrode voering, waarin een
grote vis geschilderd is.
Eveneens interessant is de verza
meling antieke kostuums van het Ho-
theater en van de samurai, die krijgs
lieden waren, maar door het witte
befje aan onze rechters doen denken.
De mooiste exemplaren vonden wij
persoonlijk in de Edo-periode 17-19e
eeuw, een tijd waarin Japan betrek
kelijk afgesloten leefde van de bui
tenwereld in een tijdperk van wel
vaart. Wevers en stoffenververs heb
ben wel het hoogtepunt van hun
kunnen bereikt in deze eeuwen. Er
is een oneindige variëteit van patro
nen en kleurengamma. Niet zelden
bereikt de stofversiering met blad
goud en zilver de hoogste graad van
verfijning.
Ook in het hedendaags Japan
draagt de Japanner zijn kimono nog
bij officiële gelegenheden. Deze is
niet een folkloristisch overblijfsel.
IN DE AUTOBIOGRAFIE van Mri.
Eleanor Roosevelt betrapten wij haar
op een verrassende gewoonte: iedere
avond slikt zij op doktersadvies drie
knoflookpilletjes als heilzaam recept
voor verbetering van het geheugen.
Of het haar wel bekomt? Dat weten
wij niet. Maar ze zweert bij dit ge
neesmiddel, dat reeds 3000 jaar voor
Chr. werd gepropageerd als huismid
del tegen allerlei kwalen.
Ook nu nog in de twintigste eeuw
wordt knoflook in het bijzonder aan
bevolen voor middelbare leeftijders
en voor wie op het overgangs-schuit-
je vaart; dit vanwege een gunstige in
vloed op het spijsverteringsorganisme,
en de bloeddrukverlagende eigen
schap van deze kruiderij.
Geneeskracht wordt eveneens toe
geschreven in gevallen van astma,
slechte gelaatskleur en aderverkal
king. Opmerkelijk is, dat in de Balkan-
landen waar het gebruik van knoflook
een veelvoud is van dat in West-Euro
pa, de bevolking een aanzienlijk dagje
ouder wordt.
Dieswege: beknoflook u zelf. In klei
ne hoeveelheden hetzij fijngestampt
of fijngesnipperd, hetzij uitgeperst of
in olie gefruit, en toegevoegd aan soep,
saus, salades etc. verschaft het u ge
notswaarde, benevens de bovenge
noemde mogelijkheid.
DE VORMGEVING van de toonaan
gevende Italiaanse zitmeubelen staat
meestal in een nauw verband met een
geslaagde toepassing van het schuim
rubber en een nieuwe manier van be
kleden daarop afgestemd.
Toch wordt dit materiaal thans ook
In Nederland sterk verdrongen door
het meer recente: schuimplastic, dnt
in tegenstelling tot het rubber niet be
derft of veroudert, geen geur afgeeft
en beter bestand is tegen verontrei
nigingen als olie of urine.
In Den Helder werd onlangs een
nieuwe fabriek geopend van een N V,
die de verwerking van schuimplastic
tot de meest uiteenlopende artikelen
van vatenkwast tot turnmat be
hartigt.
WIJ MOGEN ONS gelukkig prijzen
dat in mei 1951 het initiatief werd ge
nomen tot het oprichten van de stich
ting „Goed Handwerk" die de schep
pende arbeid van het sierhandwerk
nieuw leven hèeft ingeblazen.
Een van de doelstellingen van deze
vereniging is de propaganda voor de
zuiver Nederlandse stijl, de stijl van
onze overgrootmoeders en grootmoe
ders, gegroeid uit eeuwenoude tradi
tie. Symbolisch vaak, en vol fantasie
was het wel zeer decoratieve werk,
waarin deze naaldkunstenaressen rust
en verstrooiing vonden. Zoals de be
toverend mooie patronen van witwerk
en snee-werk, dat op Marken zij
het wat afgeroomd nog voortvloeit.
Vernoemenswaard in dit verband
zijn de geïllustreerde boekjes: „Voort
borduren aan Grootmoeders hand
werk" uitgegeven door de Bond van
Plattelandsvrouwen. In deze werkjes
waarin de in 1949 overleden Marie
van Hemert oude stijlvolle patronen
en volkskunstmotieven heeft verza
meld treft u een serie moderne va
rianten, die stellig opwegen tegen het
Perzisch ajour, Holbein, Assisiwerk,
doorstop- of schaduwwerk, uit bui
tenlandse bladen gekopiëerd.
Sneeuwkristallen
en bamboebladeren
als motief Begin
Edo Periode
1615—1867
