alad voor Schiedam en omstreken
Joannes
en gevangenen
Wij dragen allen verantwoordelijkheid
voor leven van gehele mensheid
bezocht zieken
in Rome
f
Intermezzo-kabinet mag sociale
wetgeving niet laten rusten
C.N.V. formuleert zijn
wensen
Moordaanslag in Voorburg
was inderdaad een „grap"
De snelheidsbeperking
redt kostbare levens
r
1 IIP
Bezit Amerika Jk begrijp wel een Ideetje, wat het betekent!"
de lithium-bom '?p
„De Kleine wereld"
in Venezuela geland
Traditionele eenzaamheid op d
hartelijkste manier doorbroken
Huurbeleid op de helling? Dan ook de lonen!
Alarmpistool en duivebloed
Uml Bolletje/
fn één jaar 242 doden minder
ZATERDAG 27 DECEMBER 1958
Koers der sociale politiek
tot de maand maart
Kerstboodschap van Koningin Juliana
~<JP
Waarnemingen van ooggetuigen klopten
Brand op kerstdag
DE LOEP
Uitgetrokken
Tanker dreef stuurloos
voor Nieuwe Waterweg
Bemanning vermist?
tfhff
HET WEER
VOOR MORGEN
•i
ZACHT WEER
De gevangenen
-v\
4 -
mm;
m
Spoor naar kroeg
Na nieuwjaar
Melk en huren
De lonen
Of IE ZO, wij gaan weer stemmen!
En gooien er dus weer wat
tegenaan. Dat is het fatale gevolg
van herrie om belastingen. Aldys
ziet men: belastingen kosten altijd
extra-geld!
De Tweede Kamer wordt ont
bonden. O.i. valt er over te dispu
teren, of dat wat zal uithalen. Wij
betwijfelen het, doch in de krin
gen, welke te beslissen hadden,
meende men, dat de dames en he
ren van ons Lagerhuis „naar huis"
dienden gestuurd te worden.
Er kan opgemerkt worden, dat
er waarschijnlijk niet zóveel zal
veranderen, dat het politiek aspect
een grondige wijziging ondergaat.
In de dagen van „olim", toen het
ging tussen „rechts cn links", kon
een verkiezing de Kamer „om"
doen gaan. Doch die politieke ver
houding is „verleden tijd" en dat
deze zal terugkeren, is toch wel
twijfelachtig. O.i. ook op zich niet
gewenst.
Dat de P.v.d.A. verlies zal moe
ten incasseren, valt wel te ver
wachten, maar dit zou al heel
groot moeten zijn, wil het politiek
aspect essentieel veranderen.
Enfin, wij zullen maar afwach
ten en intussen ons best doen om
de K.V.P. zo sterk mogelijk uit de
stembus te doen komen.
De P.v.d.A. voelt zich met de
komende Kamerontbinding niet
kip-lekker. Zulks valt te begrijpen.
De jongste verkiezingen verliepen
voor deze partij nu niet bepaald
„heerlijk". En ny is dr. Drees geen
lijsttrekker meer. Dus zal men het
b.v. moeten stellen zonder de be
jaarden, die meenden, dat „zij van
Drees trokken".
Dr. Drees is nu zelf „uitgetrok
ken" en trekt dus niet meer!
Analist
Vervolging?
nieuwe
amscne courant
Deskundigen in Washington vragen
zich af of de V.S. erin geslaagd zijn een]
lithiumbom te vervaardigen. In een ver
slag van de Amerikaanse commissie
voor hej geofysische jaar wordt nl. mel
ding gemaakt van het optreden van li
thium in de hogere luchtlagen in augus
tus 1958. Sommige deskundigen geloven,
dat het „noorderlicht" dat op 5 augus
tus jl. werd waargenomen, veroorzaak!
is door lithium afkomstig van een Ame
rikaanse kernproef op Eniwetok in de
Stille Oceaan.
Als de V.S. een lithiumborp kunnen
vervaardigen, zou dat betekenen dat'zij
een grote stap hebben gezet in de rich
ting van een „schone bom", d.w.z. een
waterstofbom met een minimum aan
radio-actieve neerslag, zonder dat de
explosieve kracht afneemt,
Dc bemanning van de ballon „De Klei
ne Wereld wordt voorlopig als vermist
beschouwd.
De ballon, waarmee, zoals bekend, vier
Britten, drie mannen en een vrouw, een
vaart over de Atlantische Oceaan hebben
gemaakt, moet gisteren geland zijn in het
oosten van Venezuela, bij het plaatsje
Pedernales in de delta van de Orinoca-
rivier.
Er werd onmiddellijk een speurtocht
begonnen door vliegtuigen en helikopters
en een expeditie die zou trachten over
land de plaats van landing te bereiken.
Aanvankelijk werd bericht, dat de bal
lon veilig was gelond. Dit werd boven
dien nog bevestigd door de Venezolaanse
minister van communicatiemiddelen die
eraan toevoegde, dat met de bemanning
alles wel was. Later bleken deze berich
ten voorbarig te zijn.
Twee weken geleden vertrok „De Klei
ne Wereld" van de Canarische eilanden
voor de Transatlantische reis, welke haar
verwacht werd, ongeveer drie weken zou
duren. Voor alle zekerheid had men voor
drie maanden voedsel meegenomen. Als
gondel werd een open amfibie-auto ge
bruikt.
(Van onze correspondent)
ROME. Tweede Kerstdag
Voor de Romeinen heeft Kerst
mis d.itmaal een bijzonder accent
gekrugen. Voor de eerste keer se
dert 1858 heeft nl. een paus enkele
ziekenhuizen en een gevangenis in
de stad bezocht. Sedert in de
tweede helft van de vorige eeuw
de moeilijkheden rond de Kerke
lijke Staat begonnen is zo iets niet
meer voorgevallen. Met paus Jo
annes is aan de traditiov.ele een
zaamheid van de Man, die lang de
„gevangene van liet Vaticaan"
werd genoemd, een einde geko
men. Voor de Romeinen is hij daar
mee weer heel duidelijk „bisschop
van Rome" geworden.
Er waren verscheidene veranderin
gen, deze Kerstdagen. Was vaas Plus
gewoon de Nachtmis en de twee stille
missen in zijn privé-kapel te lezen,
paus Joannes droeg de Nachtmis op
in het bijzijn van het corps diplomati
que en verscheen voor zijn derde mis
op de morgen van Eerste Kerstdag in
de Sint-Pieter, waar duizenden hem
met enthousiast applaus begroetten.
Er waren ditmaal geen gereserveerde
plaatsen Ieder mocht zo dicht als het
kon rond de pauselijke troon komen
staan.
In liet kinderziekenhuis
Na de mis in de Sint-Pieter vertrok
de paus naar het beroemde kinderzie-
hij,
een
„IN DE WARRELING van onze
tijd is het voor de enkeling moei
lijk te bepalen, waar wij staan en
waar wij heen gaan. We zijn hoogst
onrustig. We zijn onrustig en ruste
loos. Tot de kerstboodschap hoort
het „vrede op aarde" en dat houdt
mede in: een diepe zielerust, die
is de vrucht van al onze innerlijke
onrust. Nu is er een hemelsbreed
verschil tussen onrust en rusteloos
heid. Rusteloosheid is dat zenuw
slopende euvel dat, samen met de
drukte en de haast, is opgewekt
door ons mensen, die de moderne
samenleving vormen. Maar onrust is
dat ongedurige gevoel van: 't kan
anders, 't moet anders, ik heb er
zo geen vrede mee. Wie onrust zegt,
zegt goede strijd die niet ver
af is van de vrede. Gelukkig is die
onrustig zoekt, want in hem tintelt
het leven en dus ook de voortdu
rende levensvernieuwing. Hij zoekt
de weg, de waarheid en het leven."
Met deze woorden begon konin
gin Juliana op de middag van de
Eerste Kerstdag haar Kerstrede,
die zij uitsprak over de beide Hil-
versumse radiozenders.
„WIJ DRAGEN ALLEN, zon
der uitzondering, de volle verant
woordelijkheid voor ons eigen le
ven, en voor dat van de gehele
mensheid. Het heeft geen enkel
werkelijk voordeel, zich achter an
deren te verschuilen en achter an
dermans rug tegen de wind op te
tornen. Wij mogen een ander onze
eigen verantwoordelijkheid niet
laten overnemen. Zelfs onbaat
zuchtige steun van die ander is
maar als tijdelijk hulpmiddel te
aanvaarden en verplicht ons tot
steun geven op onze beurt. De hei
lige onrust staat ons geen gemak
zucht toe.
God heeft aan elke mens een eigen
aard en aanleg toegestaan en het is
aan ons om het aan een ieder dan
ook te gunnen, daar op zijn eigen
wijze mee te leven en er de verant
woordelijkheid voor te dragen. Al
leen wanneer we dit in elkander
^acht weer, met hier en daar enige re-
maar ook tijdelijke opklaringen,
-uatige tot krachtige wind tussen noord
west en zuidwest-
^°nöag 28 dec.: zon op ff.48, onder 16.35
erkennen en eerbiedigen, zijn we op
dat peil gekomen, waarop diepere
en wezenlijkere toenadering tot an
deren mogelijk is. Alleen als ieder
een geheel naar zijn waarde tot zijn
recht komt, kunnen wij samen een
geheel vormen, dat naar eigen waar
de tot zijn roecht komt."
„OP ONZE GEMEENSCHAPPE
LIJKE levensweg" zo ging onze
vorstin verder, komen wij op menig
kruispunt, waarbij wij ons afvragen:
waarheen? Onze eeuw lijkt vol van
dergelijke kruispunten te zijn. Een
voorbeeld: Is ons streven eigenlijk
gericht naar een cultuur van steeds
comfortabeler apparatuur, van een
almaar groter gemak in ons bestaan,
of is het: strijd tegen elke nood,
die hier en ginds onze medemensen
lijden en een zinvoller leven voor
onszelf en de onzen? dit is maar
een van de vele vragen.
„Ons antwoord is alleen van waar
de voor God en dus ook voor de
mensen, wanneer ieder voor zich
trouw is aan hoe hij persoonlijk het
hoogste en het heiligste ziet, en het
steeds zuiverder gaat zien. Onze
eigen persoonlijke levenshouding is
beslissend voor de toekomst van de
mensheid. Deze houding wordt pas
ten volle openbaar in het alles ont
hullend licht, dat wij vandaag ge
denken en vieren. Hoe het oordeel
van ieder van ons ook zal blijken
te moeten luiden, en in welke mate
wij ons innerlijk ook zullen hebben
te schamen er is altijd hoop: de
heilige onrust zal ons blijven voort
drijven en ongedurig laten zijn, net
zolang, totdat wij in lijn zijn met
de richting die de mensheid uit moet
gaan voor haar heil.
„GEEN PRIJS geen enkele
is daarvoor ooit te hoog. Het kan
wonderlijk toegaan in onze levens
en het wenden van onze weg kan
voor ons het wonder blijken. Wij
kunnen op onze levensweg het won
der, het mysterie niet ontlopen.
Dankzij Kerstmis voelen wij de ver
wachting tot zekerheid uitgroeien,
dat wij als mens, als mensheid, het
ook eenmaal ontmoeten zullen."
Bij de oudere zieken
Na het kinderhospitaal kwam het
oudste ziekenhuis ter wereld, het „Os-
pedale di Santo Spirito" aan de beurt.
Sedert onheuglijke tijden staat die in
richting onder toezicht van de H. Stoel.
Eerst hield de paus hier een toespraak
op zijn eigen gemoedelijke manier.
Daarna ging hij rond door werkelijk
alle gangen, zalen en kamers. Hij ze
gende alle zieken, met velen maakte
hij een praatje en stond, gekomen in
een zaal van negentig(l) mannen, een
oude, blinde patient toe, dat deze zijn
handen betastte. Het is onmogelijk de
ontroering in dit ziekenhuis te be
schrijven.
In de namiddag van Eerste Kerstdag
ontving de paus in de grote Consisto
riezaal een groep mismaakte kinderen,
waarvan elk afzonderijlfc een geschenk
kreeg. Hier waren ook de weesjongens
aanwezig van Huize Nazareth, een
stichting van de kardinaal-staatssecre
taris Tardini.
Bijna nog meer ontroering heeft het
bezoek aan de Romeinse strafgevan
genis gewekt. De paus ging hier van
morgen vroeg het was maar even
over achten heen. Buiten het som
bere gebouw aan de Tiber stond een
klein groepje familieleden van de ge
detineerden hem op te wachten. Met
de Italiaanse minister van justiitie en
gevangenis-autoriteiten ging de paus,
die in een rode mantel was gekleed,
door drie, zwaar afgesloten deuren
naar binnen. In de rotonde was een
kerstboom en een kribbe opgesteld. Op
alle gaanderijen en beneden rond de
zetel van de paus dromden de gevan
genen samen. Eerst zongen ze wat
kerstliederen. Daarna zegde een hun
ner stotterend het door de vorige paus
geschreven gebed voor gevangenen op
en nadat de H Vader wat geschenken
had gekregen, volgde een kort lof.
Bij de toespraak, die de paus hield,
1 kon hij zich door de enthousiaste kre
ten van de gedetineerden soms nau-
tuelijks verstaanbaar maken. Hij wees
de gevangenen op de waarde van het
offer in het leven en zei toen: „Nu
moet ge naar huis schrijven, dat de
paus voor ieder van u zal bidden bij
de eerste mis, die Hij zal oplragen." De
paus zei ook te zullen denken aan de
familieleden, tflk begrijp het wel een
beetje wat het betekent als iemand uit
de familie het ongeluk heeft in de ge
vangenis terecht te komenToen ik als
jongen nog thuis was, kreeg een neef
van mij één maand wegens stroperij.
Wat een indruk maakte dat op hem,
en trouicens op ons allemaal...."
De meeste gevangenen konden, toen
de paus vertrok, zich niet meer inhou
den Tranen drupten over de onge
schoren gezichten. De H. Vader werd
op een gegeven ogenblik 'net middel
punt van een groot gedrang, doordat
men van alle kanten op hem afkwam.
Het bezoek heeft ongeveer een uur ge
duurd.
Als Pio A ono
Dc paus heeft de Kerstdagen wer
kelijk volkomen gewijd aan de zieken,
ongelukkigen en gest'aften. Hij zei
trouwens zelf tegen de gevangenen.
dat hij zijn pontificaat wilde beginnen I
met het beoefenen van de werken der
barmhartigheid, „die heel het leven'
veranderen". Bij zijn contact met de
bevolking van Rome gedroeg hij zich
trouwens op een manier, die in ieder
opzicht de herinnering opriep aan ,,Pio
Nono", Pius IX, do laatste paus, die
dit soort dingen deed, honderd jaar
geleden. In deze dagen, waarin ieder
een wel „wat goed wil doen", heeft de
paus Joannes iets gedaan, dat in zijn
ongewoonheid en toch simpelheid geen
hart onberoerd gelaten heeft.
kenhuis van het Kind Jesus, waar
vergezeld van enkele prelaten,
reusachtige hoeveelheid geschenken
uitdeelde. Hij sprak met bijna alle pa
tientjes en over deze conversatie zou
een boekdeel te vullen zijn. Van elk
kind vroeg hij de naam en elk kind gaf
hem ongevraagd vele bijzonderheden
over zijn ouders, familie en omstandig
heden. En de H. Vader maakte met zijn
veroverende manier van optreden
iedereen gelukkig.
We geven slechts twee voorbeel
den: de paus kwam bij het bed van
een kleine jongen, die aan suiker
ziekte lijdt. „En. hoe heet jij?", vroeg
hij. „Angelo", zei de jongen. Waarop
de paus: „Ja, dat is wel duidelijk als
ik je rode wangen zie Weet je, dat
ik ook eerst Angelo heette? Nu wil
ik Joannes genoemd worden. Die
naam heb ik zelf gekozen". Een
meisje van twaa'F vertelde de paus,
dat zij geen moecc. meer had en dat
haar vader geen tijd en geld had
haar deze dagen op te zoeken. Toen
zei de paus: „Zeg maar aan je va
der, als die komt, dat ik hem een
speciale zegen geef. En jij hebt nu
ook een vader op bezoek gehad".
"aa v
Z.H. PAUS JOANNES XXIII
HEEFT OP ÜE OCHTEND VAN
DE TWEEDE KERSTDAG in
Rome een bezoek gebracht aan
de Regina Coeli-gevangenis en
zich daar o.m. met de gevange
nen onderhouden. Deze telefoto
laat zien hoe de Heilige Vader
bij Zijn aankomst in de gevan
genis tussen twee rijen gekniel
de gevangenen doorwandelde.
Bevordering van de werkgelegenheid, behandeling van dc weduwen- en wezen
pensiocnverzekering, de voorbereiding van de invaliditeitsverzekering, de be
strijding van het woningtekort, een rechtvaardige verdeling van de toeneming
van het nationale inkomen en een onderzoek naar de structuur en de rechts
vorm van de moderne onderneming, behoren tot de zaken, die door het thans
zittende kabinet op korte termijn ter hand genomen dienen te worden, aange
zien ze geen uitstel kunnen lijden.
Tot deze conclusie kwam de Verbondsraad van het Christelijk Nationaal Vak
verbond, tydens een woensdag te Utrecht gehouden buitengewone vergadering
over de actuele economische vraagstukken.
vart de werkgelegenheid is de Ver-
Met betrekking tot de bevordering
bondsraad van mening, dat met name
ook in het noorden van het land de be
strijding van de werkloosheid als een
dringende opdracht beschouwd dient te
worden, waarvan de vervulling niet
mag worden vertraagd.
De verantwoordelijkheid voor de no
den van weduwen en wezen gedoogt
geen opschorting van de behandeling
van het thans aanhangig gemaakte wets
ontwerp weduwen- en wezenpensioen
verzekering. De Verbondsraad sprak de
verwachting uit, dat regering en Staten-
Generaal de behandeling van dit ont-
De Voorburgse recherche is erin geslaagd
de „moordaanslag", die zondagavond jl.
op de Konigin Julianaiaan te Voorburg
werd „gepleegd" en die naar thans definl
tief is gebleken in scène is gezet, op te
helderen. Hiermee is een einde gekomen
aan veel moeizame politiearbeid, veel on
rust ook en konden tal van maatregelen
die moesten worden getroffen, worden
opgeheven.
hv
j. aan op 19.37, onder 9.48.
'aandag 29 dec: zon op 8.49,
"aan op 20.48, onder 10.20.
onder 16.36;
*n de middag van eerste Kerstdag is
S® schuur van de heer F. de Graaf in het
rhiederveld (gem. Bellingwolde) afge-
erand Stro koren en landbouwwerktui-
gingen verloren, maar het vee (enige
£aarden en koeien) kon worden gered,
oorzaak van de brand is niet bekend.
Woensdag kreeg de Voorburgse recher
che een spoor (n handen, dat leidde naar
een kroeg in de Paulus Potterstraat
in Den Haag. Men toog er 's avonds
heen, maar de eigenaar, de .26-jarige L.G.
in bezit van een grijze Bedford-be
stelauto was niet aanwezig. De recher
che bleef wachten en het geluk wilde,
dat de man even later in zijn wagen
kwam aanrijden. Hij liep in handen van
een buiten het café opgestelde rechercheur
en werd meegenomen naar Voorburg voor
een verhoor.
Aanvankelijk loog hij dat de stukken er
van afvlogen, maar verder in het nauw
gebracht, begon hij uit een ander vaatje
te_ tappen. Hij vertelde dat de overval 'in
scène was gezet door vier mannen, de
30-jarige loodgieter A. T„ de 40 jarige
knecht W. G., de 26 jarige los arbeider M.
P., allen uit Den Haag, en de 34 jarige
slager P. van H., uit Voorburg.
In het café van G. hadden zij het plan
tot de overval uitgebroed. Aanleiding voor
hun stunt was geweest de aanslag die jn
Amsterdam op de slagerszoon Pfrommer
Deze foto toont drie van de
vier „daders", v.l.n.r.: W. Groos,
de man die schoot; zijn helper
M. Pijnenburg, en het „slacht
offer", A. Tiekink Op de ach
tergrond de auto, waarmee de
aanslagis gepleegd.
werd gepleegd. Men heeft gebruik gemaakt
van een alarmpistool en van duivebloed
De kroegbaas had zijn auto ter beschik
king gesteld.
Gebleken is, dat de waarnemingen
van de omwonenden cn ooggetuigen vrij
aardig hebben geklopt. Het slachtoffer
waarvoor de loodgieter T. fungeerde, een
grote zware man, heeft inderdaad voor
de winkeletalages lopen „schilderen"
cn de „overvallers" hebben inderdaad
b(j het kerkje op het Bilderdjjkplein „ge
post"- Over dc mgr. Van Steelaan die
tengevolge van bouwwerkzaamheden
versperd was had men langs de bui
tenkant van de polders willen wegko
men.
Het was de bedoeling van de daders,
die terstond na de bekentenis van de
kroegbaas naar het Voorburgse politiebu
reau werden ontboden geweest om na
nieuwjaar met het hele verhaal voor de
4«g te komen. Eerder hadden zij bet niet
willen vertellen in verband met een kans
op eventuele opsluiting.
Dat deze lugubere grap veel tijd en
geld heeft gekost, daarvan hadden de vier
daders en de kroegbaas, die zelf geen
werkzaam aandeel in de overval heeft ge
had, nauwelijks notie- En al evenmin van
risico's die zij zelf hebben gelopen. Want
bij een vervolging zouden er rake schoten
hebben kunnen vallen, zo verzekerde de
Voorburgse commissaris J. Koeckes, die
donderdagmiddag aan de pers inlichtingen
gaf over de resultaten van het verhoor.
Woensdag nog was hij door de comrnan
dant rijkspolitie Leeuwarden opgebeld met
de vraag of de extra bewaking van de
Afsluitdijk kon worden opgeheven
werp met spoed zullen aanvatten, opdat
de wettelijke regeling uiterlijk op
januari 1960, doch zo mogelijk reeds op
1 oktober 1959 zal kunnen worden in
gevoerd.
Het CNV :s eveneens van oordeel, dat
de voorbereiding en indiening van een
wetsontwerp betreffende de invalidi.
teitsverzekering niet mag worden opge
schort. De raad vestigde er voorts de
aandacht op, dat nog steeds geen wets
ontwerp inzake de verlenging van de
duurtetoeslag op de kinderbijslag is in
gediend.
Na de belangrijke vermindering van
het woningtekort, die de laatste jaren is
tot stand gebracht, is er volgens de
Verbondsraad geen enkele aanleiding,
de verdere oplossing van dit probleem
als minder urgent te beschouwen. Hij
meent, dat met name dient te worden
voortgegaan met de bouw van wonin
gen, waarvan de huur door de arbeiders
kan worden opgebracht.
De christelijke vakbeweging hand
haaft de bereidverklaring om mede te
werken aan de totstandkoming van een
verantwoorde oplossing van het melk
en huursubsidicbeleid. De Verbondsraad
herhaalde echter eveneens de indertijd
door hem gestelde voorwaarde, dat het
loon- en prijsbeleid daarmee aan de
orde wordt gesteld.
Voor wat het huurbeleid betreft, ver
wachtte de vergadering, dat het beraad
daarover in de S.E.R. en daarna in de
regering en in de Staten-Generaal zo
veel tijd zal vergen, dat in 1959 in elk
geval niet met een verhoging van de
huren gerekend hoeft te worden.
Rechtvaardig moet het intussen wor
den geacht, dat ook de loon- en salaris-
trekkenden zullen delen in de voor 1959
verwaóhte toeneming van het nationale
inkomen. De raad meent daarom, dat
het bedrijfstaksgewijze overleg over de
vernieuwing van de ten einde lopende
collectieve arbeidsovereenkomsten op
de normale wijze moet worden voortge
zet. Van de regering en van de instan
ties, die nog met het toezicht op de
loonvorming zijn belast, verwacht de
Verbondsraad, dat zij de vernieuwde
collectieve contracten met bekwame
spoed zullen bezien en dat zij zich bij
dc beoordeling daarvan zullen realise,
ren, dat de werknemers na de periode
van bestedingsbeperking aanspraak
hebben op een rechtvaardig deel van
de verbetering van bedrijfsuitkomsten.
In het laten voortbestaan van het
huidige uniformistische stelsel van
loonvorming ziet de Verbondsraad een
der belangrijkste oorzaken van de ver
traging in het doen delen door de ar
beiders in de toegenomen welvaart. Hij
acht wijziging van dit stelsel daarom
dringend geboden.
Woensdagavond omstreeks tien uur
heeft de sleepboot „Schelde", geassis
teerd door een havensleepboot, de Franse
tanker „Petro Noir" de Nieuwe Water
weg binnengebracht. De „Petro Noir".
die 856 brt meet, was 's middags door een
defect aan de stuurinrichting ongeveer 30
mijlen ten westen van Hoek van Holland
stuurloos geworden. Het schip heeft ge
meerd bij de Nieuwe Matex te Vlaardin-
gen.
Op de vraag of tot vervolging zal wor
den overgegaan wilde de commissaris op
dit ogenblik nog geen definitief antwoord
geven. Hij haalde de schouders op en zei
„De lummels want een ander' kwali
ficatie kan ik er moeilijk voor vinden
hebben ondanks het raffinement van de
opzet nauwelijks beseft, wat zij wel aan
richten". Hij was echter zichtbaar ver
heugd want het geval was een soort
erekwestie geworden dat zijn korps na
veel vermoeiende en ondankbare arbeid
deze zaak toch heeft kunnen ophelderen.
Uit dc voorlopige cijfers van het Cen
traal Bureau voor de Statistiek blijkt, dat
in de periode van 1 november 1957 tot en
met 31 oktober 1958 in ons Tand 1.502 per
sonen bij verkeersongevallen werden ge
dood. tegenover 1.744 in het tijdvak van
12 maanden vóór 1 november 1957.
Sedert de invoering van de maximum
snelheid voor motorvoertuigen in de be
bouwde kom daalde het aantal doden dus
met 242 of bijna 14 pet. Vóór 1 november
1957 bedroeg de stijging ten opzichte van
1956 ongeveer 9 pet.
In de grote stedMi m 12 gemeeajjm bo
ven 100.000 inwoners was het resultaat
van de snelheidsbeperking nog belangrijk
gunstiger. Hier daalde in 1 jaar tijd het
aantal verkeersdoden van 423 tof 279,
dus met 144 of 34 pet. In deze groep stond
hier tegenover vóór 1 november 1957 een
stijging van 20 pet.
Het totaal aantal geconstateerde ver
keersongevallen tenslotte, dus inclusief de
ongevallen met uitsluitend materiële scha
de, dat vóór I november 1957 bijna 7 pet.
toenam, geeft daarna een daling te zien
van slechts 1.7 pet (in de grote 3.6 pet 1.
De snelheidsbeperking heeft dus voor
al de srnstige afloop van de ongevallen
in gunstige zin beïnvloed.