alad voor Schiedam en omstreken Joannes en gevangenen Wij dragen allen verantwoordelijkheid voor leven van gehele mensheid bezocht zieken in Rome f Intermezzo-kabinet mag sociale wetgeving niet laten rusten C.N.V. formuleert zijn wensen Moordaanslag in Voorburg was inderdaad een „grap" De snelheidsbeperking redt kostbare levens r 1 IIP Bezit Amerika Jk begrijp wel een Ideetje, wat het betekent!" de lithium-bom '?p „De Kleine wereld" in Venezuela geland Traditionele eenzaamheid op d hartelijkste manier doorbroken Huurbeleid op de helling? Dan ook de lonen! Alarmpistool en duivebloed Uml Bolletje/ fn één jaar 242 doden minder ZATERDAG 27 DECEMBER 1958 Koers der sociale politiek tot de maand maart Kerstboodschap van Koningin Juliana ~<JP Waarnemingen van ooggetuigen klopten Brand op kerstdag DE LOEP Uitgetrokken Tanker dreef stuurloos voor Nieuwe Waterweg Bemanning vermist? tfhff HET WEER VOOR MORGEN •i ZACHT WEER De gevangenen -v\ 4 - mm; m Spoor naar kroeg Na nieuwjaar Melk en huren De lonen Of IE ZO, wij gaan weer stemmen! En gooien er dus weer wat tegenaan. Dat is het fatale gevolg van herrie om belastingen. Aldys ziet men: belastingen kosten altijd extra-geld! De Tweede Kamer wordt ont bonden. O.i. valt er over te dispu teren, of dat wat zal uithalen. Wij betwijfelen het, doch in de krin gen, welke te beslissen hadden, meende men, dat de dames en he ren van ons Lagerhuis „naar huis" dienden gestuurd te worden. Er kan opgemerkt worden, dat er waarschijnlijk niet zóveel zal veranderen, dat het politiek aspect een grondige wijziging ondergaat. In de dagen van „olim", toen het ging tussen „rechts cn links", kon een verkiezing de Kamer „om" doen gaan. Doch die politieke ver houding is „verleden tijd" en dat deze zal terugkeren, is toch wel twijfelachtig. O.i. ook op zich niet gewenst. Dat de P.v.d.A. verlies zal moe ten incasseren, valt wel te ver wachten, maar dit zou al heel groot moeten zijn, wil het politiek aspect essentieel veranderen. Enfin, wij zullen maar afwach ten en intussen ons best doen om de K.V.P. zo sterk mogelijk uit de stembus te doen komen. De P.v.d.A. voelt zich met de komende Kamerontbinding niet kip-lekker. Zulks valt te begrijpen. De jongste verkiezingen verliepen voor deze partij nu niet bepaald „heerlijk". En ny is dr. Drees geen lijsttrekker meer. Dus zal men het b.v. moeten stellen zonder de be jaarden, die meenden, dat „zij van Drees trokken". Dr. Drees is nu zelf „uitgetrok ken" en trekt dus niet meer! Analist Vervolging? nieuwe amscne courant Deskundigen in Washington vragen zich af of de V.S. erin geslaagd zijn een] lithiumbom te vervaardigen. In een ver slag van de Amerikaanse commissie voor hej geofysische jaar wordt nl. mel ding gemaakt van het optreden van li thium in de hogere luchtlagen in augus tus 1958. Sommige deskundigen geloven, dat het „noorderlicht" dat op 5 augus tus jl. werd waargenomen, veroorzaak! is door lithium afkomstig van een Ame rikaanse kernproef op Eniwetok in de Stille Oceaan. Als de V.S. een lithiumborp kunnen vervaardigen, zou dat betekenen dat'zij een grote stap hebben gezet in de rich ting van een „schone bom", d.w.z. een waterstofbom met een minimum aan radio-actieve neerslag, zonder dat de explosieve kracht afneemt, Dc bemanning van de ballon „De Klei ne Wereld wordt voorlopig als vermist beschouwd. De ballon, waarmee, zoals bekend, vier Britten, drie mannen en een vrouw, een vaart over de Atlantische Oceaan hebben gemaakt, moet gisteren geland zijn in het oosten van Venezuela, bij het plaatsje Pedernales in de delta van de Orinoca- rivier. Er werd onmiddellijk een speurtocht begonnen door vliegtuigen en helikopters en een expeditie die zou trachten over land de plaats van landing te bereiken. Aanvankelijk werd bericht, dat de bal lon veilig was gelond. Dit werd boven dien nog bevestigd door de Venezolaanse minister van communicatiemiddelen die eraan toevoegde, dat met de bemanning alles wel was. Later bleken deze berich ten voorbarig te zijn. Twee weken geleden vertrok „De Klei ne Wereld" van de Canarische eilanden voor de Transatlantische reis, welke haar verwacht werd, ongeveer drie weken zou duren. Voor alle zekerheid had men voor drie maanden voedsel meegenomen. Als gondel werd een open amfibie-auto ge bruikt. (Van onze correspondent) ROME. Tweede Kerstdag Voor de Romeinen heeft Kerst mis d.itmaal een bijzonder accent gekrugen. Voor de eerste keer se dert 1858 heeft nl. een paus enkele ziekenhuizen en een gevangenis in de stad bezocht. Sedert in de tweede helft van de vorige eeuw de moeilijkheden rond de Kerke lijke Staat begonnen is zo iets niet meer voorgevallen. Met paus Jo annes is aan de traditiov.ele een zaamheid van de Man, die lang de „gevangene van liet Vaticaan" werd genoemd, een einde geko men. Voor de Romeinen is hij daar mee weer heel duidelijk „bisschop van Rome" geworden. Er waren verscheidene veranderin gen, deze Kerstdagen. Was vaas Plus gewoon de Nachtmis en de twee stille missen in zijn privé-kapel te lezen, paus Joannes droeg de Nachtmis op in het bijzijn van het corps diplomati que en verscheen voor zijn derde mis op de morgen van Eerste Kerstdag in de Sint-Pieter, waar duizenden hem met enthousiast applaus begroetten. Er waren ditmaal geen gereserveerde plaatsen Ieder mocht zo dicht als het kon rond de pauselijke troon komen staan. In liet kinderziekenhuis Na de mis in de Sint-Pieter vertrok de paus naar het beroemde kinderzie- hij, een „IN DE WARRELING van onze tijd is het voor de enkeling moei lijk te bepalen, waar wij staan en waar wij heen gaan. We zijn hoogst onrustig. We zijn onrustig en ruste loos. Tot de kerstboodschap hoort het „vrede op aarde" en dat houdt mede in: een diepe zielerust, die is de vrucht van al onze innerlijke onrust. Nu is er een hemelsbreed verschil tussen onrust en rusteloos heid. Rusteloosheid is dat zenuw slopende euvel dat, samen met de drukte en de haast, is opgewekt door ons mensen, die de moderne samenleving vormen. Maar onrust is dat ongedurige gevoel van: 't kan anders, 't moet anders, ik heb er zo geen vrede mee. Wie onrust zegt, zegt goede strijd die niet ver af is van de vrede. Gelukkig is die onrustig zoekt, want in hem tintelt het leven en dus ook de voortdu rende levensvernieuwing. Hij zoekt de weg, de waarheid en het leven." Met deze woorden begon konin gin Juliana op de middag van de Eerste Kerstdag haar Kerstrede, die zij uitsprak over de beide Hil- versumse radiozenders. „WIJ DRAGEN ALLEN, zon der uitzondering, de volle verant woordelijkheid voor ons eigen le ven, en voor dat van de gehele mensheid. Het heeft geen enkel werkelijk voordeel, zich achter an deren te verschuilen en achter an dermans rug tegen de wind op te tornen. Wij mogen een ander onze eigen verantwoordelijkheid niet laten overnemen. Zelfs onbaat zuchtige steun van die ander is maar als tijdelijk hulpmiddel te aanvaarden en verplicht ons tot steun geven op onze beurt. De hei lige onrust staat ons geen gemak zucht toe. God heeft aan elke mens een eigen aard en aanleg toegestaan en het is aan ons om het aan een ieder dan ook te gunnen, daar op zijn eigen wijze mee te leven en er de verant woordelijkheid voor te dragen. Al leen wanneer we dit in elkander ^acht weer, met hier en daar enige re- maar ook tijdelijke opklaringen, -uatige tot krachtige wind tussen noord west en zuidwest- ^°nöag 28 dec.: zon op ff.48, onder 16.35 erkennen en eerbiedigen, zijn we op dat peil gekomen, waarop diepere en wezenlijkere toenadering tot an deren mogelijk is. Alleen als ieder een geheel naar zijn waarde tot zijn recht komt, kunnen wij samen een geheel vormen, dat naar eigen waar de tot zijn roecht komt." „OP ONZE GEMEENSCHAPPE LIJKE levensweg" zo ging onze vorstin verder, komen wij op menig kruispunt, waarbij wij ons afvragen: waarheen? Onze eeuw lijkt vol van dergelijke kruispunten te zijn. Een voorbeeld: Is ons streven eigenlijk gericht naar een cultuur van steeds comfortabeler apparatuur, van een almaar groter gemak in ons bestaan, of is het: strijd tegen elke nood, die hier en ginds onze medemensen lijden en een zinvoller leven voor onszelf en de onzen? dit is maar een van de vele vragen. „Ons antwoord is alleen van waar de voor God en dus ook voor de mensen, wanneer ieder voor zich trouw is aan hoe hij persoonlijk het hoogste en het heiligste ziet, en het steeds zuiverder gaat zien. Onze eigen persoonlijke levenshouding is beslissend voor de toekomst van de mensheid. Deze houding wordt pas ten volle openbaar in het alles ont hullend licht, dat wij vandaag ge denken en vieren. Hoe het oordeel van ieder van ons ook zal blijken te moeten luiden, en in welke mate wij ons innerlijk ook zullen hebben te schamen er is altijd hoop: de heilige onrust zal ons blijven voort drijven en ongedurig laten zijn, net zolang, totdat wij in lijn zijn met de richting die de mensheid uit moet gaan voor haar heil. „GEEN PRIJS geen enkele is daarvoor ooit te hoog. Het kan wonderlijk toegaan in onze levens en het wenden van onze weg kan voor ons het wonder blijken. Wij kunnen op onze levensweg het won der, het mysterie niet ontlopen. Dankzij Kerstmis voelen wij de ver wachting tot zekerheid uitgroeien, dat wij als mens, als mensheid, het ook eenmaal ontmoeten zullen." Bij de oudere zieken Na het kinderhospitaal kwam het oudste ziekenhuis ter wereld, het „Os- pedale di Santo Spirito" aan de beurt. Sedert onheuglijke tijden staat die in richting onder toezicht van de H. Stoel. Eerst hield de paus hier een toespraak op zijn eigen gemoedelijke manier. Daarna ging hij rond door werkelijk alle gangen, zalen en kamers. Hij ze gende alle zieken, met velen maakte hij een praatje en stond, gekomen in een zaal van negentig(l) mannen, een oude, blinde patient toe, dat deze zijn handen betastte. Het is onmogelijk de ontroering in dit ziekenhuis te be schrijven. In de namiddag van Eerste Kerstdag ontving de paus in de grote Consisto riezaal een groep mismaakte kinderen, waarvan elk afzonderijlfc een geschenk kreeg. Hier waren ook de weesjongens aanwezig van Huize Nazareth, een stichting van de kardinaal-staatssecre taris Tardini. Bijna nog meer ontroering heeft het bezoek aan de Romeinse strafgevan genis gewekt. De paus ging hier van morgen vroeg het was maar even over achten heen. Buiten het som bere gebouw aan de Tiber stond een klein groepje familieleden van de ge detineerden hem op te wachten. Met de Italiaanse minister van justiitie en gevangenis-autoriteiten ging de paus, die in een rode mantel was gekleed, door drie, zwaar afgesloten deuren naar binnen. In de rotonde was een kerstboom en een kribbe opgesteld. Op alle gaanderijen en beneden rond de zetel van de paus dromden de gevan genen samen. Eerst zongen ze wat kerstliederen. Daarna zegde een hun ner stotterend het door de vorige paus geschreven gebed voor gevangenen op en nadat de H Vader wat geschenken had gekregen, volgde een kort lof. Bij de toespraak, die de paus hield, 1 kon hij zich door de enthousiaste kre ten van de gedetineerden soms nau- tuelijks verstaanbaar maken. Hij wees de gevangenen op de waarde van het offer in het leven en zei toen: „Nu moet ge naar huis schrijven, dat de paus voor ieder van u zal bidden bij de eerste mis, die Hij zal oplragen." De paus zei ook te zullen denken aan de familieleden, tflk begrijp het wel een beetje wat het betekent als iemand uit de familie het ongeluk heeft in de ge vangenis terecht te komenToen ik als jongen nog thuis was, kreeg een neef van mij één maand wegens stroperij. Wat een indruk maakte dat op hem, en trouicens op ons allemaal...." De meeste gevangenen konden, toen de paus vertrok, zich niet meer inhou den Tranen drupten over de onge schoren gezichten. De H. Vader werd op een gegeven ogenblik 'net middel punt van een groot gedrang, doordat men van alle kanten op hem afkwam. Het bezoek heeft ongeveer een uur ge duurd. Als Pio A ono Dc paus heeft de Kerstdagen wer kelijk volkomen gewijd aan de zieken, ongelukkigen en gest'aften. Hij zei trouwens zelf tegen de gevangenen. dat hij zijn pontificaat wilde beginnen I met het beoefenen van de werken der barmhartigheid, „die heel het leven' veranderen". Bij zijn contact met de bevolking van Rome gedroeg hij zich trouwens op een manier, die in ieder opzicht de herinnering opriep aan ,,Pio Nono", Pius IX, do laatste paus, die dit soort dingen deed, honderd jaar geleden. In deze dagen, waarin ieder een wel „wat goed wil doen", heeft de paus Joannes iets gedaan, dat in zijn ongewoonheid en toch simpelheid geen hart onberoerd gelaten heeft. kenhuis van het Kind Jesus, waar vergezeld van enkele prelaten, reusachtige hoeveelheid geschenken uitdeelde. Hij sprak met bijna alle pa tientjes en over deze conversatie zou een boekdeel te vullen zijn. Van elk kind vroeg hij de naam en elk kind gaf hem ongevraagd vele bijzonderheden over zijn ouders, familie en omstandig heden. En de H. Vader maakte met zijn veroverende manier van optreden iedereen gelukkig. We geven slechts twee voorbeel den: de paus kwam bij het bed van een kleine jongen, die aan suiker ziekte lijdt. „En. hoe heet jij?", vroeg hij. „Angelo", zei de jongen. Waarop de paus: „Ja, dat is wel duidelijk als ik je rode wangen zie Weet je, dat ik ook eerst Angelo heette? Nu wil ik Joannes genoemd worden. Die naam heb ik zelf gekozen". Een meisje van twaa'F vertelde de paus, dat zij geen moecc. meer had en dat haar vader geen tijd en geld had haar deze dagen op te zoeken. Toen zei de paus: „Zeg maar aan je va der, als die komt, dat ik hem een speciale zegen geef. En jij hebt nu ook een vader op bezoek gehad". "aa v Z.H. PAUS JOANNES XXIII HEEFT OP ÜE OCHTEND VAN DE TWEEDE KERSTDAG in Rome een bezoek gebracht aan de Regina Coeli-gevangenis en zich daar o.m. met de gevange nen onderhouden. Deze telefoto laat zien hoe de Heilige Vader bij Zijn aankomst in de gevan genis tussen twee rijen gekniel de gevangenen doorwandelde. Bevordering van de werkgelegenheid, behandeling van dc weduwen- en wezen pensiocnverzekering, de voorbereiding van de invaliditeitsverzekering, de be strijding van het woningtekort, een rechtvaardige verdeling van de toeneming van het nationale inkomen en een onderzoek naar de structuur en de rechts vorm van de moderne onderneming, behoren tot de zaken, die door het thans zittende kabinet op korte termijn ter hand genomen dienen te worden, aange zien ze geen uitstel kunnen lijden. Tot deze conclusie kwam de Verbondsraad van het Christelijk Nationaal Vak verbond, tydens een woensdag te Utrecht gehouden buitengewone vergadering over de actuele economische vraagstukken. vart de werkgelegenheid is de Ver- Met betrekking tot de bevordering bondsraad van mening, dat met name ook in het noorden van het land de be strijding van de werkloosheid als een dringende opdracht beschouwd dient te worden, waarvan de vervulling niet mag worden vertraagd. De verantwoordelijkheid voor de no den van weduwen en wezen gedoogt geen opschorting van de behandeling van het thans aanhangig gemaakte wets ontwerp weduwen- en wezenpensioen verzekering. De Verbondsraad sprak de verwachting uit, dat regering en Staten- Generaal de behandeling van dit ont- De Voorburgse recherche is erin geslaagd de „moordaanslag", die zondagavond jl. op de Konigin Julianaiaan te Voorburg werd „gepleegd" en die naar thans definl tief is gebleken in scène is gezet, op te helderen. Hiermee is een einde gekomen aan veel moeizame politiearbeid, veel on rust ook en konden tal van maatregelen die moesten worden getroffen, worden opgeheven. hv j. aan op 19.37, onder 9.48. 'aandag 29 dec: zon op 8.49, "aan op 20.48, onder 10.20. onder 16.36; *n de middag van eerste Kerstdag is S® schuur van de heer F. de Graaf in het rhiederveld (gem. Bellingwolde) afge- erand Stro koren en landbouwwerktui- gingen verloren, maar het vee (enige £aarden en koeien) kon worden gered, oorzaak van de brand is niet bekend. Woensdag kreeg de Voorburgse recher che een spoor (n handen, dat leidde naar een kroeg in de Paulus Potterstraat in Den Haag. Men toog er 's avonds heen, maar de eigenaar, de .26-jarige L.G. in bezit van een grijze Bedford-be stelauto was niet aanwezig. De recher che bleef wachten en het geluk wilde, dat de man even later in zijn wagen kwam aanrijden. Hij liep in handen van een buiten het café opgestelde rechercheur en werd meegenomen naar Voorburg voor een verhoor. Aanvankelijk loog hij dat de stukken er van afvlogen, maar verder in het nauw gebracht, begon hij uit een ander vaatje te_ tappen. Hij vertelde dat de overval 'in scène was gezet door vier mannen, de 30-jarige loodgieter A. T„ de 40 jarige knecht W. G., de 26 jarige los arbeider M. P., allen uit Den Haag, en de 34 jarige slager P. van H., uit Voorburg. In het café van G. hadden zij het plan tot de overval uitgebroed. Aanleiding voor hun stunt was geweest de aanslag die jn Amsterdam op de slagerszoon Pfrommer Deze foto toont drie van de vier „daders", v.l.n.r.: W. Groos, de man die schoot; zijn helper M. Pijnenburg, en het „slacht offer", A. Tiekink Op de ach tergrond de auto, waarmee de aanslagis gepleegd. werd gepleegd. Men heeft gebruik gemaakt van een alarmpistool en van duivebloed De kroegbaas had zijn auto ter beschik king gesteld. Gebleken is, dat de waarnemingen van de omwonenden cn ooggetuigen vrij aardig hebben geklopt. Het slachtoffer waarvoor de loodgieter T. fungeerde, een grote zware man, heeft inderdaad voor de winkeletalages lopen „schilderen" cn de „overvallers" hebben inderdaad b(j het kerkje op het Bilderdjjkplein „ge post"- Over dc mgr. Van Steelaan die tengevolge van bouwwerkzaamheden versperd was had men langs de bui tenkant van de polders willen wegko men. Het was de bedoeling van de daders, die terstond na de bekentenis van de kroegbaas naar het Voorburgse politiebu reau werden ontboden geweest om na nieuwjaar met het hele verhaal voor de 4«g te komen. Eerder hadden zij bet niet willen vertellen in verband met een kans op eventuele opsluiting. Dat deze lugubere grap veel tijd en geld heeft gekost, daarvan hadden de vier daders en de kroegbaas, die zelf geen werkzaam aandeel in de overval heeft ge had, nauwelijks notie- En al evenmin van risico's die zij zelf hebben gelopen. Want bij een vervolging zouden er rake schoten hebben kunnen vallen, zo verzekerde de Voorburgse commissaris J. Koeckes, die donderdagmiddag aan de pers inlichtingen gaf over de resultaten van het verhoor. Woensdag nog was hij door de comrnan dant rijkspolitie Leeuwarden opgebeld met de vraag of de extra bewaking van de Afsluitdijk kon worden opgeheven werp met spoed zullen aanvatten, opdat de wettelijke regeling uiterlijk op januari 1960, doch zo mogelijk reeds op 1 oktober 1959 zal kunnen worden in gevoerd. Het CNV :s eveneens van oordeel, dat de voorbereiding en indiening van een wetsontwerp betreffende de invalidi. teitsverzekering niet mag worden opge schort. De raad vestigde er voorts de aandacht op, dat nog steeds geen wets ontwerp inzake de verlenging van de duurtetoeslag op de kinderbijslag is in gediend. Na de belangrijke vermindering van het woningtekort, die de laatste jaren is tot stand gebracht, is er volgens de Verbondsraad geen enkele aanleiding, de verdere oplossing van dit probleem als minder urgent te beschouwen. Hij meent, dat met name dient te worden voortgegaan met de bouw van wonin gen, waarvan de huur door de arbeiders kan worden opgebracht. De christelijke vakbeweging hand haaft de bereidverklaring om mede te werken aan de totstandkoming van een verantwoorde oplossing van het melk en huursubsidicbeleid. De Verbondsraad herhaalde echter eveneens de indertijd door hem gestelde voorwaarde, dat het loon- en prijsbeleid daarmee aan de orde wordt gesteld. Voor wat het huurbeleid betreft, ver wachtte de vergadering, dat het beraad daarover in de S.E.R. en daarna in de regering en in de Staten-Generaal zo veel tijd zal vergen, dat in 1959 in elk geval niet met een verhoging van de huren gerekend hoeft te worden. Rechtvaardig moet het intussen wor den geacht, dat ook de loon- en salaris- trekkenden zullen delen in de voor 1959 verwaóhte toeneming van het nationale inkomen. De raad meent daarom, dat het bedrijfstaksgewijze overleg over de vernieuwing van de ten einde lopende collectieve arbeidsovereenkomsten op de normale wijze moet worden voortge zet. Van de regering en van de instan ties, die nog met het toezicht op de loonvorming zijn belast, verwacht de Verbondsraad, dat zij de vernieuwde collectieve contracten met bekwame spoed zullen bezien en dat zij zich bij dc beoordeling daarvan zullen realise, ren, dat de werknemers na de periode van bestedingsbeperking aanspraak hebben op een rechtvaardig deel van de verbetering van bedrijfsuitkomsten. In het laten voortbestaan van het huidige uniformistische stelsel van loonvorming ziet de Verbondsraad een der belangrijkste oorzaken van de ver traging in het doen delen door de ar beiders in de toegenomen welvaart. Hij acht wijziging van dit stelsel daarom dringend geboden. Woensdagavond omstreeks tien uur heeft de sleepboot „Schelde", geassis teerd door een havensleepboot, de Franse tanker „Petro Noir" de Nieuwe Water weg binnengebracht. De „Petro Noir". die 856 brt meet, was 's middags door een defect aan de stuurinrichting ongeveer 30 mijlen ten westen van Hoek van Holland stuurloos geworden. Het schip heeft ge meerd bij de Nieuwe Matex te Vlaardin- gen. Op de vraag of tot vervolging zal wor den overgegaan wilde de commissaris op dit ogenblik nog geen definitief antwoord geven. Hij haalde de schouders op en zei „De lummels want een ander' kwali ficatie kan ik er moeilijk voor vinden hebben ondanks het raffinement van de opzet nauwelijks beseft, wat zij wel aan richten". Hij was echter zichtbaar ver heugd want het geval was een soort erekwestie geworden dat zijn korps na veel vermoeiende en ondankbare arbeid deze zaak toch heeft kunnen ophelderen. Uit dc voorlopige cijfers van het Cen traal Bureau voor de Statistiek blijkt, dat in de periode van 1 november 1957 tot en met 31 oktober 1958 in ons Tand 1.502 per sonen bij verkeersongevallen werden ge dood. tegenover 1.744 in het tijdvak van 12 maanden vóór 1 november 1957. Sedert de invoering van de maximum snelheid voor motorvoertuigen in de be bouwde kom daalde het aantal doden dus met 242 of bijna 14 pet. Vóór 1 november 1957 bedroeg de stijging ten opzichte van 1956 ongeveer 9 pet. In de grote stedMi m 12 gemeeajjm bo ven 100.000 inwoners was het resultaat van de snelheidsbeperking nog belangrijk gunstiger. Hier daalde in 1 jaar tijd het aantal verkeersdoden van 423 tof 279, dus met 144 of 34 pet. In deze groep stond hier tegenover vóór 1 november 1957 een stijging van 20 pet. Het totaal aantal geconstateerde ver keersongevallen tenslotte, dus inclusief de ongevallen met uitsluitend materiële scha de, dat vóór I november 1957 bijna 7 pet. toenam, geeft daarna een daling te zien van slechts 1.7 pet (in de grote 3.6 pet 1. De snelheidsbeperking heeft dus voor al de srnstige afloop van de ongevallen in gunstige zin beïnvloed.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1958 | | pagina 1