Kerstmis 1958: MIST EN REGEN
!n mijn vrije tijd maak ikvoor
mijn plezier poppenfilms
Nog steeds 13 vermisten in
Belgische mergelgroeve
Europadorp in Limburg?
In Marokko en Malakka kwam
de kalkoen door de lucht
Uit alle
J. v. d. STEEN
Poolse balling-ambassadeur
niet meer op diplomaten-lijst
I n Leiden staat de „one-man
zaak"van I9-jarige jongeman
Vijf slachtoffers gisteren begraven
Jeugdleider volgt
Iwan Serof op
Voor 6000.- aan
juwelen gestolen
Vergeefse tocht naar ingeslotenen
Oproep van pater Pire
Oostduitsers kochten
1000 halen Ind. tabak
Kleuter gedood in
deegmengmachine
De vertegenwoordiging bij het Vaticaan
1
VB
ZATERDAG 27 DECEMBER 1958
PAGINA 5
jk
Vaticaanstad
Gothenburg (Zweden)
Londen
Hengelo
Willemstad (Curasao)
Münclien
Parijs
Teramo (Italië)
i
Zevenhonderd uur
Eigen studio en
Technicolor
Een kerstdaad
V
of
KERSTMIS-1958 LIGT weer ach
ter ons maar in deze krant kijken
we er nog even op terug. We doen
een greep in de vele berichten over
het menselijk lief en leed van deze
twee dagen. Allereerst het kleine
leed van de kleine mensen: dat het
géén witte Kerstmis werd, althans
niet hier in EuropaRegen, sneeuw
en mist in nagenoeg heel West- en
Midden-Europa en in Scandinavië.
In het zuiden mooi zacht weer na
langdurige regenval. Overigens, on
danks de mist en de gladheid, op
vallend weinig verkeersongelukken,
behalve in Frankrijk en Oosten
rijk.
In Engeland was de mist op de Eer
ste Kerstdag bijzonder dik. Gisteren
klaarde het op. Vliegtuigen met ver
lofgangers van Cyprus konden de
avond vóór Kerstmis niet landen. Zij
Werden opgehouden in Rome.
De Britten verheugden zich in een
door de televisie uitgezonden kerst
boodschap van koningin Elizabeth. De
vorstin sprak in de bibliotheek van
Sandringham Palace in Norfolk, waar
de koninklijke familie zich telkenmale
met Kerstmis verzamelt. „Onze le
vensstandaard" zo zei de koningin
„heeft behalve een materieel ook
een geestelijk aspect. De hele geschie
denis door is de mensheid geïnspireerd
door profeten en dromers, filosofen,
dichters, schilders, beeldhouwers en
musici: dat hele gezelschap dat ons de
richting wijst, ons bemoedigt of ons
verpoost. In dit gezelschap zou ik ech
ter nok de leraren willen geven, de
leraren in de kerken, op de scholen
en universiteiten, wier geweldige taak
het is de jongere generatie het wezen
lijke te léren van onze vermeerderde
beschaving. Natuurlijk heeft u daar
óók vaak over gedacht, maar het Hikt
me, dat Kerstmis juist de gelegenheid
is om speciaal dankbaar te zijn jegens
al dezen, die ons leven zoveel inhoud
trachten te geven".
West-Duitsland dacht deze dagen
vooral aan Berlijn. ,.Als men alleen
zit bij de kerstkribbe so set
bondskanselier Adenauer in een
kerstboodschap ,.dan komen ge
dachten en herinneringen op aan een
lang verleden, aan de dagen van
vóór 1914, toen er werkelijke vrede,
rust en veiligheid op deze wereld
rocis tooi o?is volk niet leefde
in vrees. Na '14: de eerste wereld
oorlog, de ineenstortingde inflatie,
het ongebreidelde nationalisme en
despotisme, de tweede wereldoorlog.
In feite hebben we sedertdien nog
geen werkelijke vrede gekend. Een
deel van het land is economisch op
de been. Maar de vrees is gebleven
„Niet voor niets begint de kerst
boodschap met de woorden „glorie aan
God in de Hoge". Vrede is ons alleen
beloofd en zal ons alleen geschonken
Worden, als we eerst glorie geven aan
God. die ons innerlijke vrede zal
Schenken."
In Oost-Berlijn is inmiddels de
Kerstman weer verschenen, als eerste
communistische concessie aan de reac
tionaire opvattingen van de bewoners
der volksdemocratie", die niet aan de
uit Moskou geïmporteerde „Vader
Vorst" wilden. In de etalage van een
groot warenhuis zag men de kerstman
gluren van achter de „patrijspoort van
een „spoetnik". Een Neurenbergse sla
ger had een vriendelijker etalage: met
65 pond vet had hij in vier maanden
tijd een volledige straatscene uit het
Neurenberg van de Middeleeuwen op
gebouwd, compleet met oude huisjes
en torentjes.
De soldaten van het Britse Rijnleger
in Duitsland kregen, traditiegetrouw,
op Kerstmorgen thee op bed geser
veerd door hun sergeant. (In de thee
van telegrafist John Speers uit Ulster
had de sergeant op verzoek wat rum
gedaan), 's Avonds werden de man
schappen bij het diner bediend door
officieren en oudere onderofficieren.
Kardinaal Speliman bracht de Kerst
dagen door op een Amerikaanse lucht
basis te Ramstein in de Palts.
Het mistige, natte weer in Dene
marken heeft koning Frederik een
longontsteking bezorgd. Hij was op
een kerst-jachtpartij in Jutland,
toen hij ziek werd. Per speciaal
Rode Kruis-vliegtuig is hij naar Ko
penhagen teruggebracht. Hij zal ge
ruime tijd het bed moeten houden.
Een ziekenhuis in Brussel kreeg
op kerstavond twee nieuwe patiënten:
Spanjaarden, die tamelijk ernstige ver
wondingen hadden opgelopen bij een
intern-Spaanse twist. Het tweetal
woont al jaren in België, na tijdens de
burgerporlog uitgeweken te zijn. Op
een feestavond voor Spaanse ballingen
op het socialistische partijhoofdkwar
tier in de Belgische hoofdstad kre
gen zij een woordenwisseling met een
Franco-gezinde landgenoot.
In Oostenrijk heeft men de Kerst
dagen in angst geleefd voor overstro
mingen en lawines. In de bergen viel
natte sneeuw en regen. De tempaturen
stegen, wat het lawinegevaar spe
ciaal in Karinthië heeft vergroot.
Er zijn al verscheidene aardverschui
vingen geweest.^
Op Quemoy nabij communistisch-
China is het tamelijk rustig ge
weest. De nationalisten hadden aan-
gekondigdigd i.v.m. de Kerstdagen
en met een nationaal feest niet te
zullen vuren. De communisten ver
schoten van het vasteland af 4fl
gramten en hielden toen op, „als
blijk van goede wil op deze kerst
dagen", aldus radio-Fbekhin. Een
ander staaltje van rode humaniteit,
die zich reeds eerder (op de oneven
dagen) manifesteerde.
In de Ver. Staten is er maar in som
mige delen een witte Kerst geweest,
zoals bijv. in New York en langs de
Canadese grens. President Eisenhower
bracht de feestdagen met zijn kinderen
en kleinkinderen op het Witte Huis
d°IIet verkeer eiste vele doden: 259 op
de beide Kerstdagen. Bij branden niet
minder dan 56 doden te betreuren. In
Auburn in de staat Washington kwa-
men een moeder en acht van haar kin-
deren om bij een boerderijbrand. In
Chicago: 15 doden door dronkemans
vechtpartijen, verkeersongelukken enz.
De E H.B.Ó. moest 1300 maal hulp ver
lenen voor letsels, die varieerden van
brandwonden tot messteken en kogel-
wonden.
In deze stad werd een jongetje
van 14 maanden gedood door zijn
vader, die met een cowboyhoed op
en andere attributen aan in de
kamer aan het spelen was met een
automatische revolver. De wanden
Paus Johannes XXIII houdt van ver
rassingen- Niet alleen, dat de H. Vader
zo nu en dan eens plotseling een be
zoek aflegt buiten Vaticaanstad, maar
ook de employés van het Vaticaan,
vergeet de Paus niet. Er gingen op
Kerstavond kerstpaketten «aar alle ge
zinnen van Vaticaans personeel, die
vier of meer kinderen hadden.
Er liep een uiterst griezelige senJa"
tiefilm in de bioscoop in een der hoofd
straten van de Zweedse havenstad- En
de bioscoopdirectie, die het geachte
publiek vooral niet aan de opwindende
inhoud van de film wilde laten twijfe
len, hing een pop aan de dakgoot, die
met de handen als in vertwijfeling de
rand nog juist vastklemde. Wel. de di
rectie had een overmaat van succes.
Nauwelijks was de reclamestunt in
bedrijf gebracht, of achtereenvolgens
kwamen met loeiende sirenes politie
wagens, brandweer en geneeskundige
dienst aangesneld om de „man aan de
dakgoot" uit zijn wanhopige positie te
redden.
Er bestaat in Engeland nog één
vlooientheater, geleid door een tach
tigjarige veteraan en voor alle zeker
heid zij U gemeld, dat die veteraan
géén vloo is, maar een circusheer. En
fin deze veteraan-vlooien-theater-di-
recteur zit in grote moeilijkheden. De
Engelse mensen schijnen zó netjes te
worden dat vlooien gewoonweg aan
het uitsterven lijn. De man heeft dan
ook verbolgen opgemerkt, dat al dat
gepraat over hygiëne hem zijn brood
uit de mond stoot. Hij doet nu een op
roep aan het Engelse publiek hem de
schaarse vlooien te bezorgen, die hij
voor de voortzetting van zijn amuse
mentsbedrijf nodig heeft.
We naderen het jaareinde en Indien
dit mocht zijn ontgaan, dan weet
U het nu. Over het algemeen wordt u
er op oudejaarsavond ook wel aan her
innerd door het veelvuldige geknal
van ro-tjes tot en met elektrische bom
men, hétgeen we dan allemaal maar
Vuurwerk zullen noemen. Vooral de
leugd gaat zich hieraan graajg te bui
ten en gezien een schuldbewust ver
leden zit er op een bepaalde leeftijd
ook een heleboel pret aan vast. Maar
de gevaren zijn eigenlijk niet minder
en ieder jaar, zo rond de jaarwisseling
kunt U altijd weer krantenberichten te
genkomen van nare, dikwijls ogen kos
tende vuurwerk-ongelukken- Mej. H.
Smit, een Hengelose politie-agente
heeft een poging gedaan om de jeugd
hij voorbaat te waarschuwen voor de
knal-effecten en daarom een knal-actie
°P touw gezet- Ze roept de jeugd op om
het geld. anders aan vuurwerk besteed,
te deponeren op het politiebureau.
Iedereen, die er aan meedoet, krijgt
tn onderscheidingsteken en de op-
engst is bestemd om een blindegelet-
Öehonci te kopen.
Herinnert U zich nog wat er voor bij
zonders was aan de dag van 15 decem
ber j.1.7 Nee, we bedoelen niet Uw
verjaardag of die van Uw schoonma
ma, maar iets zeer algemeens? Het
was die dag Koninkrijksdag. Mogelijk
heeft U die dag ook de vlaggen op
rijks- en openbare gebouwen gezien en
zich afgevraagd: wat is dat nou? Als
dat zo is en het bleek bij ondervra
ging, dat veruit het overgrote deel van
de Nederlanders er geen flauwe notie
van had, dat er zo iets als Koninkrijks
dag bestond dan neemt m-en U <iat
in West-Indië nogal kwalijk. Het dag
blad „Frenea" uit Curagao vond het
maar zó-zó, toen men vernam, dat
de hele Statuutdag, de dag die we ook
wei koninkrijksdag noemen, zo weinig
in Nederland bekend is. „Maak er
net als bij ons in de West een offici
ële feestdag van", raadt het blad aan.
Het lijkt wel aardig, maar we kunnen
niet feesten: zelfs onze bevrijdingsdag
is ontaard in een verwaterde, nationa
le snipperdag.
Bij uw volgend bezoek aan de Beierse
hoofdstad kunt u in de Bürgerbrau-
keller, de befaamde kelder, waar eens
'n zekere Adolf Hitler en zijn vriend
jes plachten samen te komen, uw
„Helles" weer gaan gebruiken. In de
ze kelder beraamde Herr Hitier in
1923 zijn mislukte staatsgreep tegen
de Beierse regering, hetgeen hem tien
jaar later hem heel wat beter lukte,
helaas. Toen werd de BürgerbrSukei-
le-r in het Nazitijdperk een soort na
tionaal monument. Na de oorlog ge
bruikten de Amerikanen, met hun be
kende zin voor humor, de kelder als
een soort swingelub. En nu is het ge
val dan weer vrij en kunt u er uit
voerige glazen bier naar binnen laten
lopen.
Het was een gedachte van een Fran
se radio-omroep een particuliere
maatschappij die zijn luisteraars op
riep om de aftredende president Coty
een visitekaartje te sturen met alleen
maar de woorden er op „Merci, mon
sieur Coty". Wel, het sloeg in. Binnen
enkele dagen waren er al vijftigdui
zend kaartjes ontvangen en de Franse
posterijen hebben speciale maatrege
len moeten nemen om de nog grotere,
verwachte stroom op te vangen.
Zij zijn er nog wel, de lieden, die plot
seling van de wereld en haar veelvuldig
lawaai, zó genoeg krijgen, dat ze uit
wijken naar een plaats, waar ze nie
mand meer behoeven te zien en te
spreken. Dezer dagen ontdekte men
hoog in de Apenijnse bergen in 'n grot
een 84-jarige man, die om deze rede
nen daarheen gevlucht was vele jaren
geleden en sindsdien geleeft had op
kastanjes en wilde veldgewassen- Nie
mand wist van zijn bestaan af- De
man bleek echter in zulk een slechte
gezondheidsstaat, te zijn, dat men hem
toch wel uit zijn kluizenaarsbestaan
moest halen, om hem in een zieken
huis wat op te lappen.
waren vol kogelgaten. De politie
merkte later, dat het wapen en de
kleding van de vader nauwkeurig
geleken op de uitrusting van de
hoofdpersoon in het populaire t.v.-
program „Wyatt Eara''.
In Canada vielen bij een kerst
feestje in een houthakkersdorp vijf
doden: vier mannen en een zeven
tienjarige vrouw, die pas was ge
luwd. Om deze vrouw was de ruzie
ontstaan.
In de haven van Montreal lagen ver
scheidene door het ijs verraste sche
pen, w.o. het Nederlandse s.s. „Prins
Frederik Hendrik" te wachten op een
„ontsnappingskans". 500 zeelieden
maakten 'n onverwacht prettige Kerst
mis door in het „Sailors Insitute" en
in het katholieke zeemanshuis. Som
migen hunner hopen thans op een jaar
wisseling in Montreal i.p.v. op de
Oceaan.
In Marokko kwam de Amerikaan
se luchtmacht met helikopters in
actie in een groot gebied, dat door
het water van de Deurgha is over
stroomd. 134 mensen werden van de
verdrinkingsdood gered. Het door
het water ingesloten dorp Or Rharb
kreeg 2.000 kerstdiners door de
lucht.
In Algerije werden bij Oran vier kin
deren en vijf volwassenen ernstig ge
wond door het ontploffen van een bom,
waarschijnlijk geplaatst door opstande
lingen. Twee Franseofficieren werden
gedood en vijf soldaten gewond, toen
zij in een hinderlaag van de opstan
delingen terecht kwamen.
In 'n thans geheel geïsoleerde vluch-
telingennederzelting van 135.000
personen in Pakistan overschreed
op Eerste Kerstdag het aantal na
men o p de dodenlijst de honderd.
Er heerst sedert zondag een geheim
zinnige ziekte, die men aanvankelijk
voor cholera, doch die een inge
wandstoornis blijkt te zijn.
In Ghana won op Kerstmis een ne
genjarig meisje 50.000 gulden in de
staatsloterij. Aljoyjo Akwete zal het
geld besteden aan de schoolopleiding
van haar broertjes en zusjes.
Op- Malakka werden nabij de Thai-
landse grens „Christmas-droppings"
uitgevoerd door de R.A.F. Bier, kal
koen en plumpudding werd door de
lucht aangevoerd voor de Britse, Aus
tralische en Nieuwzeelandse soldaten,
die daar op jacht zijn naar de laatste
1000 communistische rebellen op het
schiereiland. Men hoopt dat het de
laatste Kerstmis zal zijn van deze
guerilla, die nu al tien jaar duurt.
Twee Oost-Duitse tabaksdeskundigen,
die half oktober in Djakarta waren aan
gekomen om te trachten rechtstreeks ta
bak van Indonesië te kopen, met uitslui
ting van Engelse of Nederlandse commis-
sionnairs. hebben na een bezoek aan de
belangrijkste tabakscentra in Indonesië,
een contract gesloten voor de afneming
van duizend balen tabak. Zij verklaarden,
dat Oost-Duitslana belangstelling heeft
voor verdere tabaksleveranties door Indo
nesië.
ER ZIJN MENSEN, die dol zijn op liet schrijven van ver
haaltjes, andere lieden slaan al hun vrije uren stuk met
liet fotograferen van de meest uiteenlopende objecten, een
derde groep doet niets liever -dan poppen maken.... Al
deze liefhebberijen komen stuk voor stuk voor, maar ik
heb nog zelden iemand ontmoet, die een combinatie van
deze drie hobbies in zich verenigt. En toch is dat het geval
met de 19 jaar oude Leidenaar J. v. d. Steen.
Hij schrijft venhaaltjes, fotografeert en filmt en maakt
poppen. Of, neen, deze volgorde is niet helemaal juist:
eerst komt het verhaaltje, dan de poppen en tenslotte het
filmen. Want de heer Van der Steen is een uitermate
enthousiaste maker van poppenfilms a la Joop Geesink.
Het enige verschil tussen de heer Geesink en de heer
v. d. Steen is, dat eerstgenoemde liet voor zijn broodje doet
en de tweede uit liefhebberij. Zonder enige twijfel zijn
er nog wel meer verschillen, die ik hier nu niet in den
brede ga uitsipnnen, maar het belangrijkste onderscheid
hebben we dan toch wel gehad.
(Van onze Brusselse correspondent)
Gisteren, Tweede Kerstdag, zijn de eerste vijf slachtoffers van de instorting
der mergelgroeve in Zichem (Belgisch-Limburg) begraven. Het zijn de enige,
die men tot nog toe heeft kunnen bergen. Sedert men dinsdagmorgen kort
na de ramp, die om kwart over negen plaats vond, met de reddingswerk
zaamheden begon, is dit het enige resultaat geweest. Nadat men dag en nacht
heeft doorgewerkt, moest men op Eerste Kerstdag de bergingsploegen terug
trekken, omdat het gevaar voor nieuwe instortingen te groot werd. Inderdaad
is donderdagnacht een nieuw stuk ingezakt. Men is nu begonnen om te pogen
op een heel andere manier bij de champignon-kwekerij te komen. Met behulp
van de Belgische genie, experts van een Brusselse schachtfirma en materiaal
van een cementfabriek te Visée, is men thans bezig van boven af een koker
te graven naar de koelruimte van de kwekerij. Uiteindelijk zal men dan op
het betonnen dak stuiten, waarin een gat moet worden gemaakt. Men meent,
dat zich onder deze plek de dertien personen zullen bevinden, die naar
thans vaststaat nog worden vermist.
WINDSTREKEN
Alle hoop nog iemand in leven aan
te treffen, is nu wel opgegeven. Men
had misschien alleen iets kunnen be
reiken, als men vrij snel door de be
staande horizontale gangen in het cen
trum van de kwekerij was kunnen Jco-
men Er was echter geen mogelijkheid
zich'door de ingedrukte gangen heen
te graven zonder al te groot risico.
De familieleden der slachtoffers be
waren een tragische kalmte. Dat
bracht o.m. mee, dat men op de plaats
van de ramp niet die dramatische to
nelen zag, die men destijds bij de, ove
rigens veel grotere, mijnramp in Mar-
cinelle had meegemaakt. Men zag toen
dagen achtereen, ook toen alle hoop al
was opgegeven, de Italiaanse en
Waalse vrouwen bij de brandende mijn
wachten. De Vlaamse karakters uiten
zich wat minder naar buiten.
Onvoldoende materiaal
Gedurende de Kerstnacht waren er
behalve wat gendarmes en redders bij
de groeve bijna geen mensen te zien.
Des te meer vielen twee jongetjes op,
die urenlang stonden te wachten op
nieuws over hun vader, die tot de
Alcksandcr Michailowïtsj Sjelcpin,
ccn 40-,iarige vroegere leider van de
Sovjet-jeugdbeweging Komsomol, is
benoemd tot hoofd van de staatsveilig
heidsdienst der Sovjet-Unie. Als zoda
nig is hö opvolger van generaal Iwan
Serof, die ruim twee weken geleden van
deze post ontheven werd.
Sjelepin was vele jaren secretaris van
de Komsomol, totdat hij in april ven
dit jaar van deze functie werd onthe
ven „met het oog op zijn overplaatsing
naar andere werkzaamheden". Hij heeft
een belangrijke rol gespeeld bij de actie
om te komen tot de zo juist begonnen
onderwijshervorming met verplichte ar
beid voor de jeugd.
Ook heeft hij geijverd voor de actie
onder de jongeren tegen de zg. „anti-
partygrocp" van Molotof c.s. In het af
gelopen jaar is hij veel gezien in het ge
zelschap van de leiders der partij.
Over Serofs tegenwoordige werk
werd in de bekendmaking van de be
noeming van zijn opvolger niets gezegd.
Toen zijn ontslag werd bekendgemaakt,
werd gezegd dat hij ander werk zou
krijgen.
slachtoffers behoort en pas het begin
van deze week als extra-plukker was
aangeworven.
Af en toe kwamen tijdens de Kerst
dagen wat familieleden kijken. Zij
praten wat met de priesters en de
redders, die haast wanhopig waren
door het gebrek aan geschikt mate
riaal.
Later op de Kerstdagen moesten de
gendarmes echter een scherpe bewa
king instellen, omdat toen honderden
mensen uit de wijde omtrek met auto's
en scooters kwamen aanrijden als was
het een bezienswaardigheid. Ook in de
school in Zichem, waar de vijf tot nu
toe geborgen slachtoffers vier man
nen en een meisje lagen opgebaard,
werd toen niemand meer behalve en-
kele familieleden toegelaten. j
Woensdag nog heeft de commis
saris der Koningin in de provincie
Limburg, dr. F. Houben, een condo-
leance-bezoek gebracht namens Ko-
ningin Juliana aan gouverneur f
Roppe van Belgisch-Limburg.
Onder de vermisten bevindt zich
Pieter Paulissen uit Vroenhoven,
vader van vijf kinderen, die de Ne
derlandse nationaliteit bezit.
Bij ccn inbraak in de nacht van dinsdag
op woensdag in de juwelierszaak van de
fa Van Duin aan de Utrechtsestraat te
Amersfoort, is voor f 6.000,— aan juwelen
gestolen De dieven kwamen met een
auto Een van hen wierp een stuk beton
door de etalageruit en greep wat er aan
sieraden voor het Pakken lag.
De alarm installatie kwam in werking
bij het verbreken van de ruit, doch het
enige dat de toegelopen eigenaar nog kon
constateren, was de ravage in de etalage
en het geronk van een wegrijdende auto.
J. v. d. Steen maakt poppenfilms,
of liever, hij gaat poppenfilms
maken, want op het ogenblik is
hij nog aan zijn eersteling bezig.
Maar de blauwdrukken voor num
mer twee liggen al klaar in zijn
„studio" een keurige werkka
mer in zijn ouderlijk huis en
dwarrelen reeds de ideeën voor
nog een hele serie filmpjes.
Denk nu niet, dat de jonge Lei
denaar met een uitgelezen staf
deskundigen minutieus aan het
dokteren is op zijn filmpjes. Het
tegendeel is waar; de heer V. d.
Steen doet alles heel alleen, zon
der hulp of medewerking van an
deren. Hij schrijft zijn eigen sce
nario, hij ontwerpt zijn poppen en
decors om die vervolgens te gaan
maken en bouwen, dan wordt er
gefilmd en tenslotte ontwikkelt en
drukt hij de zaak nog zelf af ook.
Het is dus zonder meer een een
manszaakje, daar in die Leidse
Anna van Burenhof.
Foto en film
„Ik kreeg zin in deze liefheb
berij, toen ik zestien was. Ik werk
te toen al in dezelfde baan, die
ik nu heb: op de reclame-afdeling
van een groot warenhuis. Ik moest,
vooral in het hegin, nogal veel
werk doen, waarin de fotografie
een rol speelde. Zodoende ben ik
begonnen te experimenteren met
tabeltop-fotografie, het nabootsen
van gebouwen e.d. om die dan te
fotograferen. Hiermee heb ik
veel geleerd; ik kreeg zo zoetjes
aan door, wat licht was, hoe ik
met mijn materiaal om moest
springen, etc. Toen kreeg ik de
kans, een echte filmcamera te
kopen, dat heb ik gedaan en nu
ben ik dus aan het filmen."
Dat begin van de filmperiode
was in mei van dit jaar. De heer
Van der Steen schreef het scena
rio „dat is de vakterm voor het
te verfilmen verhaaltje" stelde
het draaiboek „dat is de vak
term voor het boek, waarin nauw
keurig beschreven staat, hoe en
op welke manier er gefilmd
moet worden" bouwde de de
cors en maakte de poppen.
Dit laatste is overigens niet zo
eenvoudig, want als een pop in
het filmpje bijvoorbeeld moet
glimlachen, zijn daarvoor zestien
verschillende opnamen nodig. De
heer Van der Steen moest dus
voor die ene glimlach een poppe
tje maken met zestien gezich
ten, waarop de glimlach telkens
breder werd
Hij heeft dit probleem opgelost
door zestien verschillende masker
tjes te maken. De eerste fase is
dan de rechte mond. Filmen.
Tweede maskertje op het koppe
tje van de pop, iets gebogen mond
hoeken. Filmen.Totdat de hele
glimlach in het celluloid was ge
beiteld
Een bijna heidens karwei
meende ik en de heer Van der
Steen beaamde dit: „Ja, ik heb
aan dit filmpje, dat een vertonings-
duur krijgt van acht minuten, nu
al ruim zevenhonderd uur ge
werkt."
Zevenhonderd uur werk, alle
vrije uren, die het werk op de re
clame-afdeling toelaat
Enzevenhonderd uur inge
spannen arbeid, zonder dat de por
tefeuille met zelfs maar één munt
biljet van een rijksdaalder dikker
wordt gemaakt: „Als het filmpje
klaar is, stel ik het gratis ter be
schikking van ziekenhuizen en sa
natoria. Het filmpje gaat name
lijk over een mannetje, dat een
bezoek brengt aan een bijenkorf:
het wordt wel grappig en men kan
er tegelijk nog iets van leren. Het
lijkt mij dus wel aardig, als het
vertoond wordt op de kinderza
len."
Plannen voor de toekomst heeft
de ondernemende jongeman vol
doende: een eigen studio met een
paar mensen, die mij helpen. En
danals de commerciële tele
visie begint, reclame-filmpjes ma
ken. Daar zit flink brood in. In
het buitenland betalen ze zelfs
250,voor één seconde film.'
Het lijkt mij inderdaad wel een
boterham, een hele dikke zelfs
Maar, eerst komt er nog de mi
litaire dienst, die helaas voor de
heer Van der Steen, ook voor pop-
penfilmmakers geldt. A.s. zomer
moet hij eraan geloven en „dan
wordt het alleen maar filmen in
de weekends. Jammer, maar niets
aan te doen."
Ondanks die militaire dienst: de
plannen voor een eigen filmstudio
met mensen, die een deel van zijn
taak overnemen, blijven toch wel
bestaan,
„En dan zal het zoeken zijn naar
nieuwe methoden. Want als ik in
de toekomst inderdaad com
mercieel ga filmen, zal er wel an
ders moeten worden gewerkt dan
tot nu toe. Het is alleen jammer,
dat je van succesvolle methoden
van anderen nooit iets hoort: litera
tuur over het maken van poppen
films bestaat er niet, iedereen
houdt zijn eigen manier veilig als
een groot staatsgeheim in de
kluis."
Zover is het nu echter nog niet.
Het maken van poppenfilms is
voorlopig voor J. v. d. Steen nog
een amusante tijdpassering en
wat er daarna komt, de tijd zal
het wel leren. „Nu eerst de bijen
film afmaken, dan een wild-west
filmpje en danzegt hij enthou
siast.
Ja, de heer J. v. d. Steen ziet
zijn leven op het ogenblik acht
wel in optimistische technicolor -
kleurtjes
FRANS VAN HOUTERT
(Van onze correspondent)
Tijdens spelen in de bakkerij van zijn
vader is de vijfjarige Huub van Welie in
Tiel woensdag in een deegmengmachi
ne terechtgekomen en gedood.
De jongen was met zijn driejarig broer
tje in de bakkerij aan het spelen. Deze
laatste moet de machine hebben aange
zet, juist toen Huub zich erin bevond.
De ambassadeur bij de H. Stoel van
de vroegere Poolse regering in balling
schap, Casimir Papce, staat, naar Reu
ter meldt, niet vermeld op de lijst
De Nobelprijswinnaar voor de vrede,
de Belgische pater Dominique Pire O.P.,
heeft donderdagavond in een kersttoe
spraak voor de Regionale Omroep Zuid
aan dc Limburgers gevraagd mee te wer
ken aan de bouw van een „Europa"-
dorp in hun gewest.
Hij zei o.m.: „God heeft gewild, dat ik
mijn leven wijd aan de mensen die geen
vaderland meer hebben. Naast hen dat
moet u geloven blijf ik zorgen voor
alle mensen die lijden. Maar als ik u nu
een werkelijk kerstdaad zou mogen voor
stelden: wilt u uw hart niet openen voor
een van die kleine mensengemeenschap
pen die ik „Europa"-dorpen noem? Er
is voor zo'n dorpje zo weinig nodig! Een
terrein van nog geen hectare, gelegen aan
de rand van een stad; werkgelegenheid
voor zestig mensen, mannen en vrou
wen, die geen al te geschoolde arbeid
kunnen verrichten; een woonvergunning
voor twintig gezinnen die geen vader
land meer hebben. Dat is alles.
Juist uw provincie, juist Limburg zou
een goed land zijn voor een Europadorp.
U begrijpt hen, dat heelt u vaak bewe
zen. U kunt van hen houden, van de
mensen zonder vaderland. En alleen door
van hen te houden, kunt u hen helpen.
Alleen doo,r van hen te houden, kunt u
hen een nieuw vaderland geven. Een
nieuw vaderland, dat betekent voor deze
mensen levensgeluk en een kans op de
hemel".
Of de Limburgers in staat zullen zijn
de kerstdaad die pater Pire van hen
vraagt, werkelijkheid te doen worden,
blijft voorlopig nog een vraag. De nodige
goede wil dat is al gebleken is aan
wezig. Van verschillende kanten, van
hoog tot laag, is enthousiast medewer
king toegezegd. Het spreekt echter van
zelf, dat ook landelijke, gewestelijke en
locale bestuurs'instanties in deze zaak
hun fiat moeten geven. En dat kan uiter
aard niet binnen de termijn van een paar
dagen. Het wachten zal zijn op de uit
slag van ambtelijk overleg en beraad.
van diplomaten, die zijn uitgenodigd om
nieuwe geloofsbrieven aan Paus Joannes
te overhandigen. Hetzelfde is het geval
met de gezant van Lithauen, die voor
de oorlog is benoemd. Tot dusver is de
officiële status van beide diplomaten
steeds door de H. Stoel erkend. Het Is
niet geheel duidelijk, welke betekenis de
niet-vermelding heeft.
In niet-officiële Vaticaanse kringen
wijst men op het mogelijke verband tus
sen het boven gesignaleerde feit en het
wekenlange bezoek dat de Poolse primaat
kardinaal Wyszynski, i.v.m. het Con
claaf en de Pauskroning aan Rome heeft
gebracht. De kardinaal zou, naar verluidt,
er bij de Paus op hebben aangedrongen
de ambassadeur niet langer te erken
nen om de positie van de katholieken
in Polen niet moeilijker te maken dan
zij al is. Het heeft de aandacht getrok
ken, dat, toen kardinaal Wyszynski en
kele weken geleden tezamen met 'n grote
groep landgenoten door Paus Joannes
werd ontvangen, de ambassadeur daarbij
niet tegenwoordig was. Bovengenoemde
niet-officiële kringen zeggen, dat het ove
rigens „volkomen voorbarig" is te spre
ken over de mogelijkheid van het aan
knopen van diplomatieke betrekkingen
tussen Polen en het Vaticaan.
Bfl de Poolse ambassade weigerde men
elk commentaar. Een woordvoerder van
de Lithause delegatie heeft wel gerea
geerd en enigszins bitter gewaagd van
het „psychologisch effect" dat een even
tuele niet-erkenning zou hebben op dc uit
de Baltische landen naar het Westen ont
komen katholieken. Zoals men weet heeft
de Sovjet-Unie Lithauen na de oorlog In
gelijfd. 1
TWEE BEELDEN VAN DE INSTORTING IN DE MERGELGROEVE te
Zichem-Bolder in België. Boven: redders verlaten met een jeep de gedeel
telijk ingestorte groeve, nadat zij een vergeefse tocht naar de plaats van het
ongeluk hadden gemaakt .Onder: redders in somber gesprek bijeen aan de
ingang van de groeve.
f
