Demon van het bijgeloof
lijkt onuitroeibaar
K2r verwij'dert vlekken
zonder kringen
Hoogfezonnen
Bestuursvergadering van
de Europese Vrouwenunie
DE WITTE WEEK
DIE NIET WIT MEER IS
het gesprek van de dag
inwrijven laten drogen afborstelen
5?Afkloppenals t u blieft
in de januari-leegfe
Naar
doeltreffende
samenwerking
verwijdert vlekken - zónder kringen
3 ZATERDAG 10 JANUARI 1959
U
Wie schrikt er nog van een vlek? Etensvlekken,
•vet, teer, smeer, olie, vruchten, wijn, gras, lip
stick, parfum, stempelinkt
elke vlek In een wip verdwenen met
LAHNEMANN Laren (N.H.) Postbus 18 Imp. van Polycolor-K2r - Placentubex-Margret Astor-Mouson-Blendax
Nuchtere lieden halen hun schouders er over op. De lachers
steken er de draak mee en voor wetenschapsmensen is het niet
:Tleer dan een interessant aspect van de menselijke psyche. Maar
1Tlen zou stom versteld staan van het ontelbare aantal beschaafde
en welopgevoede westerlingen, dat gebukt gaat onder het juk
Van bet bijgeloof. Daaronder vindt men huisvrouwen en voor
aanstaande politici, vissers en bekende zakenlieden, intellec-
uelen en arbeiders, vorsten en handelsreizigers. Voor de een
v°°rspelt het morsen van zout een ernstig verlies, brand of on
geluk, voor de ander betekent een bezem in de visbakken een
slechte vangst en weer een ander heeft slapeloze nachten als hij
zij op de dertiende een belangrijke beslissing moet nemen.
GETALLEN
GROTE
SPELEN
ROL
maand ^kt0 hA" hl deze- eerste
«I-C. van Lieshout zoon n.\
COMPLETE WONINGINRICHTING
iiigSWBSSSwSS
3
Royals tube f, 1.95
al^efcaTiJ? ZvCK ook 'z0 leeg nu
Als ipUle-light is uitgeblazen?
je wel er Hidden in zit verlang
van da ns naar een „Nirwana"
maar nu h 7?nder feestgedruis,
kunnen tbch achter de rug is
ven: die onszelf gerust toege-
langlijstp Zorg om vervulde ver-
en bet oli\de geli.imde kerstengel
geen et)ollenbeslag zouden we
ar willen missen.
We vu*,
gesnipperdeinnIljk-Z° op'2ens,uij"
1a De sniDOers sukade
1 c
:rs
en de ^ersiooom
jaarca,, ,pers eonfettie van oude-
snipner^n °Pgeveegd. En ook de
door ae f8n zijn op- Opgesnoept
opa logeerpartij bij oma en
zitten in W Pe snippers 51
Pers kn m feestgebak, de snip-
pan ten!'? zi-'n n°g in de wild-
draad ,de sniPPers zilver-
Ulb de kerstboom geplukt
decèreK Iagen wij graag over die
van n„ efmaand. die zo veel vergt
mum, huisvrouwen, ja het sum-
se mot311, °nze vrouwelijke souples-
tiiden 1 die feestdagen, de maal-
kindernn gasten- Maar nu zijn de
dagen weer naar school, de
een nl J f het meuwe jaar op
ligt te S]|pg°ren baby die almaar
met°TCod\en mag er i" Drente
hoorn CTiSïmis op de midwinter-
lenderg,eblazen zijn en mag de ka-
al!em. if f verluiden: wij weten
winter m ianuari de hele
is de A! v°or ons ligt. Voor ons
torens °mantiek van besneeuwde
een verT kerstkaarten gewoon
een beAlnsek Wl-j vinden eerder
dan ook "wd Paasei in de tuin
decern k Witte denneboom op 25
A' Voor alle zonliefheb-
Honderdduizenden zouden zich
doodongelukkig voelen als ze in hun
leven het richtsnoer van de dage
lijkse, wekelijkse of maandelijkse,
horoscoop moesten missen. Wonder
dokters hebben welvarende prak
tijken en bij de waarzeggers loopt
men de deuren plat. En dat alle
maal in een wereld, waarin de
ruimtevaart tot werkelijkheid is
geworden en waarin de zucht naar
kennis door niets meer schijnt te
worden gehinderd. Maar misschien
is het juist de betrekkelijkheid van
de reikwijdte der menselijke kennis,
waardoor in onze dagen zoiets pri
mitiefs als bijgeloof zo welig wor
tel kon schieten.
Want niet alleen de primitieve
volkeren en de minst ontwikkelden
onzer samenleving gaan gebukt on
der de heidense angst voor allerlei
gevaarlijke getallen, data en ge
beurtenissen. Zo verluidt in Enge
land, dat de charmante jonge Ko
ningin Elisabeth als de dood is voor
het getal dertien. Zij zal niets be
langrijks ondernemen als de der
tiende van de maand op een vrijdag
valt. President Eisenhower daaren
tegen zou zweren bij het getal der
tien. Van hem wordt verteld, dat
hij nooit slaapt zonder een oude
veldmuts, waarop de cijfers een en
drie zijn aangebracht. Daarin wijkt
hij weer af van Gustaaf Adolf II,
Napoleon I en Bismarck, die ook al
geen slag zouden beginnen op de
dertiende en zeker niet, als dat op
een vrijdag was, enig document
ondertekenen. Eisenhower gelooft
in de dertiende, Koningin Eli-
Vlaggetjesdag in Scheveningen: tal
rijke genummerde schepen, riuiar geen
Sch 13".
sabeth in de zeventiende en in het
getal zeventien.
De meeste Italianen echter heb
ben weer een heilige angst voor het
getal zeventien en geloven evenals
vele Vlamingen en als onze zuide
lijke landgenoten, dat het getal der
tien geluk aanbrengt. Zij kiezen bij
voorkeur loterijbriefjes eindigend
op dertien en als het even kan ko
pen ze dat ook op de dertiende.
Franse sportslieden moeten van
een plaatsing als nummer dertien
weer helemaal niets hebben. En
dat is dan allemaal nogal een eindje
over de grenzen. Denk niet, dat er
in ons land geen frappante voor
beelden van zulk bijgeloof zouden
zijn te vinden. Er zijn maar enkele
vissersdorpen en -steden in ons
land, waar men bij de vloot een
schip aantreft gemerkt met het
cijfer dertien. Er is dus wel een
Sch 12 en ook een Sch 14, maar
geen Sch 13. Bij ons weten tellen
alleen de vloten van Oudorp, Stel
lendam en Veere schepen met dit
registratienummer. Wat niet weg
neemt, dat ook op die schepen veel
visserijbijgeloof heerst. Geen enkele
schipper zal zich gelukkig voelen
als hij voor het uitwerpen van de
netten een bezem in de visbakken
vindt. Die bakken zouden dan leeg
moeten blijven. En praat aan boord
er nooit over, dat het schip als een
paard op de golven rijdt, want dat
brengt het grootste onheil.
Nu is men allicht geneigd te me
nen, dat dit allemaal een soort van
traditie is en dat men zulke dingen
toch niet meer onder moderner be
roepen kan vinden.
Dat is dan een zware misreke
ning. Er zijn automobilisten te over,
die geloven, dat panne op de weg'
nieuwe relaties in het vooruitzicht
stelt, tenminste als het niet regent,
want dan volgt er die dag nog
meer onheil. En ook zijn er heel
wat die stellig geloven, dat men
nooit zijn benzinetank tot het laat
ste dropje moet leegrijden: dat
voorspelt namelijk ongeluk. De ver
tegenwoordiger, die zijn auto-sleu
tels voor de deur van een klant laat
vallen, doet beter er niet binnen te
gaan. Hij boekt zeker geen order en
loopt zelfs kans de klant kwijt te
raken.
Pochen op succes of voorspoed,
zo geloven velen, opent de deur
voor tegenslagen. Tenzij men het
afklopt op ongeverfd hout. Zout
morsen voorspelt zoals we zagen
veel ellende. Maar met suiker
moogt u gerust een beetje royaal
doen. Wie daarvan morst heeft ple
zierige gebeurtenissen in het voor
uitzicht. U lacht erom? Maar dan
loopt u toch nooit onder een ladder
door en evenmin zet u ooit gedra
gen schoenen op tafel zekere
oorzaak van armoede! en u gaat
wellicht bij voorkeur nooit op de
hoek van een tafel zitten. Of mocht
men dat allemaal als nonsens be
schouwen, dan toch slaapt u liefst
niet op een hotelkamer met num
mer dertien en probeert u zoveel
mogelijk te vermijden, dat dertien
personen zich om uw dis zouden
scharen.
Wat dat laatste betreft zijn de
Engelsen verbluffend bijgelovig. In
Londen heeft een arme drommel ja
renlang een goede broodwinning
gehad door zich als veertiende man
te verhuren aan lieden, die onge
wild getroffen waren door het on
geluk met dertien personen aan ta
fel te moeten zitten Daar gaat men
in dat geval trouwens zover, dat er
in ieder geval veertien stoelen ge
plaatst worden en voor veertien
personen wordt opgediend.
De flegmatieke Britten zijn al bij
zonder bijgelovig. Uit een recent
onderzoek bleek, dat honderddui
zenden Engelsen er heilig van over
tuigd zijn wel eens een spook- of
geestverschijning te hebben gezien.
De Duitsers doen voor hen niet
onder. Daar woekert zoveel bijge
loof, dat men er in 1954 zelfs een
wet in het leven moest roepen om
uit de apotheken de handel in be
strijdingsmiddelen tegen heksen,
kobolden en ander geheimzinnig
ongerief te weren. In dat land zal
ook zelden een boerderij worden
gebouwd, waar men geen hagedis
onder de drempel van de inrit
heeft begraven. Zulks om de vuur
geesten te bestrijden. En aangezien
er na de oorlog zoveel vraag naar
deze diertjes was, dat deze het aan
bod verre overtrof, werden uit
Egypte alleen voor dat doel grote
partijen hagedissen in Duitsland in
gevoerd.
Vrij aigemeen en ook in ons land
Is het bijgeloof verbreid rond de
ontmoeting met een kat. Zwarte
katten zijn daarbij het gevaarlijkst.
Als men die tegenkomt kan men
zeker op groot onheil rekenen. De
bijgelovige opvattingen zijn ook op
dit punt zo tegenstrijdig en grillig,
dat niemand zich iette van 'n ontmoe
ting met een kat behoeft aan te
trekken. Voor sommigen betekent
de ontmoeting met een poezebeest
namelijk geluk als het dier van
links komt en pech als het van
rechts komt.
sters
m dit toch al grauwe seizoen
rr j wvn ai giauwe
"gedachte vol weemoed.
z<y en vriendin van mij, die ook
heeft i?St van „januari-leegte"
van "°opte iedere keer dat een
haar kinderen eens in deze
and ter wereld zou komen.
va„ zou ze daar een verjaardag
mo ,1llaken. Het zijn alle vier zo-
M deren geworden,
of acb'en hebt u het geluk een
andere hoogtijdag binnen de
m!f1u?kr.ing te hebben, maar
ak-'ir d^ n'et 20 'zyn' d°e dan net
kn- ,i 'n dit snuffelneusseizoen:
1 p de hoogtezon aan. Er zijn er
sgio, hoogfezonnen van plezier,
ais je er op iet. Bovendien dames,
geen rompslomp van maaltijden
gasten.
Weet u dat de knoppen in onze
magnolia al aardig beginnen te
zyrahen en dat die gele Chinese
klokjes bloeien alsof er geen win
ter aan de hand is? Trouwens onze
kleine 2% -jarige dochter is een
hoogtezon op zich. Na een bezoek
hij een welvarend uitziende tante,
greep ze haar lei, tekende er een
rondje op en zei: „Kijk mama,
tante Pien."
Zo knipt de hoogtezon, aan en
uit.
Ik vergat u het nog te zeggen.
Er is deze maand wèl uitverkoop
al weet niemand precies meer
wanneer hij begint.
AI lijkt het er dan wel heel erg
op, alsof mèt de breuk in het
Nederlandsa kabinet er ook een
breuk in de gewone gang van liet
politieke routine.werk is gekomen,
toch gaan de gewone, telkens terug
kerende werkzaamheden in het
politieke vlak zo goed en zo kwaad
als bet gaat, door! En zo waren
dan dezer dagen ditmaal in Den
Haag de bestuursleden van de
Europese Vrouwen Unie voor baai-
gewone winterib ijeetikomst tezamen.
Het zal zo langzamerhand wel be
kend zijn, dat in deze Unie de vrou
wen uit de verschillende christelijk-
democratische partijen van West-
Europa de handen ineen geslagen
hebben om haar aandeel te leveren
aan de opbouw van één christelijk
Europa. In het laatste kwartaal van
1959 verwierf deze Unie de consul
tatieve status bij de Raad van Euro
pa een grote stap in de richting
van een daadwerkelijk meedóen aan
dit grootse werk. Want nu zullen ook
de christelijk-democratische vrou
wen van West-Europa de gelegenheid
hebben om haar zifi^s^ijZh., haar.
opvattingen terzake van de grote
vragen, waarvoor de bouwers aan
Europa zich gesteld zien, kenbaar te
maken en te berde te bréngen.
Om nu te bestuderen, hoe organisa
tie en werkmethode van de Europese
Vrouwenunie moeten worden aange
past aan de eisen, die aan werkelijk
doeltreffend en snel werken moeten
worden gesteld, daarvoor kwamen in
deze donkere en stormachtige eerste
dagen van 't nieuwe jaar de bestuurs
leden van de Unie uit alle hoeken
van Europa hijeen. Al enige jaren
werken de huidig® bestuursleden sa
men en het weerzien is altijd als een
terugzien van oude vriendinnen.
Merkwaardig overigens, hoe snel
vriendschappen in het internationale
werk groeien, nadat de eerste vreem-
digheid van taal en levenspatroon
zijn overwonnen! Merkwaardig, hoe
trots het ontvangende land dan op
eens is op prestaties van eigen volk
die anders nauwelijks als iets bijzon
ders worden gezien.
Twee jaar geleden zagen de leden
van dit Europees bestuur de Noord
Oostpolder, tot nu toe is men er niet
over uitgepraat. En als vervolg hier
op werd dit jaar de stormvloedke
ring in de Krimpenerwaard getoond
en een uiteenzetting gegeven van het
gehele Delta-plan. Holland zelf deed
zijn best door een stralende dag te
leveren, de enige overigens, die we
de laatste week kregen. Pastèlblau-
we lucht met ijle nevelveren, waar
tegen de polders en molens afstaken,
als op een schilderij van een Holland
se meester. Deskundige ingenieurs
van het ministerie van Waterstaat ga
ven de nodige voorlichting en een
boottocht in het Delta-gebied zette
de kroon op het geheel. En wat wij in
Holland allemaal gewoon vinden en
uitvoeren zonder er veel woorden aan
vuil te maken, doet vooraanstaande
politieke vrouwen uit andere landen
vol bewondering zeggen: Ja werke
lijk, God heeft de aarde geschapen
maar de Hollanders hebben Holland
gemaakt! En de Engels® Miss Ten-
nant, die zich in de wereldstad Lon
den speciaal bezig houdt met a-socia-
liteitsbestrijding, werd rondgeleid
door de projecten van deze bestrij
ding In Eindhoven. Met massa's aan
tekeningen ten behoeve van haar
eigen werk stak zij het Kanaal weer
over.
zelf staan, niet uitsluitend Frans zijn
maar verwantschap hebben met de
problemen der democratie in andere
landen. En als men dan heeft mee
gemaakt, hoe deze twee vrouwen,
beide oorlogsweduwen, op een oor
logskerkhof ergens in Europa elkaar
de hand drukken, dan ziet men eerst
recht in, hoe deze internationale con
tacten het belangrijkste middel zijn
om de vrede van mens tot mens in
de wereld te vestigen en wenst men
slechts in staat te zijn veel meer
mensen in de gelegenheid te stellen,
dergelijke contacten te beleven.
En om dit tot stand te kunnen bren
gen werkt de Vrouwenunie met haar
werkcommissies, waarin deskundi
gen uit verschillende landen samen
een probleem bestuderen. Maar ook
door het beleggen van twee jaarlijk
se congressen, waar vele vrouwen
uit vele landen elkaar treffen en le
ren kennen. Reeds in 1955 vond zo'n
congres te Den Haag plaats, in 1957
in Straatsburg en voor dit jaar is er
een voor Duitsland gepland. De vrou
wen, die er aan deelnamen, hebben
hieruit blijvende contacten bewaard
en hopelijk zal dit alles zich als een
soort sneeuwbal over Europa ver
breiden.
Zo zijn deze dagen weer achter de
rug. Weer is de Finse dr. Liisa Ma-
kinen naar de besneeuwde straten
van Helsinki en de Italiaanse dr. El-
sa Conci naar de zonnige straten van
Rome teruggevlogen. De Oostenrijk
se dr. Klara Quasnitzka werkt
weer op haar kantoor in de schaduw
van de Weense opera en de Hollandse
zit weer in de nationale verkiezings-
zorgen! Maar het werk van de Unie
is een stap verder gekomen en de
deelneemsters hebben weer meer
begrip voor elkaar en kennis van en
bewondering voor een ander land van
Europa als een onvervreembaar
goed en een kleine stap nader tot de
vrede in de wereld mee naar huis
genomen!
M. T. Sutorius-Alting von Geusau
Pres. Ned. Sectie E.V.U.
toonkamers mathenesserlaan 247 - tel. 33846-34329
't^mcen mdcrhSd mat don ar,!-t€-n'atfoWfflZe 0ntm0etinsen: Hier is het bestuur gefotografeerd
Mdk nen FMandmevrouw M dr' 'uliua Baab in Member jl. Van links naar rechts: dr. Lüssa
dr^sa 'coix^Uali^ madanw Germnm T t tv"* ensau Nederland; miss Alison Tennant, Engeland: dr. Julius Raab;
wêrkcomnZlisvZ' deUnte) F™nkrV*; madamc Marthe Gw^é' Frankrijk f voorzitster van een der
werteommissies van de ^wj^Ngmnalrat Lola Solar, Oostenrijk, presidente van de Unie wegens ziekte niet in Den
Haag aanwezig J, Wim Tonncmt en Mad, Touquet zij n de beid» vice-presidenten van da Unie
Persoonlijk contact
Is er eigenlijk wel één contact be
ter dan het persoonlijke? Natuurlijk
is het werk van deze Unie zeer be
langrijk en zal zeker voor het éne
Europa op de lange duur waarde
volle resultaten afwerpen. Maar de
ze ontmoetingen van vrouwen van
gelijke instelling doch verschillende
nationaliteit doen tevens de nationa
liteitsverschillen vervagen. Zij ver
diepen het inzicht in de politieke si
tuaties en achtergronden van elkan
ders landen en doen beseffen hoezeer
er verband bestaat tussen deze si
tuaties en achtergronden.
Als het lid van de Duitse Bundestag,
dr. Maria Probst, vertelt van haar
werk voor oorlogsslachtoffers en
vluchtelingen, ziet men in, dat dit
probleem slechts een bepaalde ver
schijningsvorm is van het grote pro
bleem der „mensenverschuivingen"
van onze dagen. Als de „responsable"
van de vrouwen van de Mouvement
Républicain Populaire van Frank
rijk, madame Germaine Touquet, ver
telt van de problemen van het heden
daagse Frankrijk, voelt men, dat
ergens deze problemen niet op zich
Zacht rose laken met witte omslag die in rose en groene kleuren gebor.
duurd is. Het 00 bij 40 cm grote dienblad is van ge plas tij i eerde hars ivaar
een katoenen kleedje geborduurd met hetzelfde motief in werd gesmolten.
Model La Linizre de Cholet.
ET een vaart zijn de
warenhuizen van
het speelgoed in
het wit getuimeld.... Van
beide exposities wordt
evenveel werk gemaakt,
maar dit keer is men er
bijzonder gauw bij ge
weest om het speelgoed
uit de etalages te halen en
door „le blanc" te ver
vangen.
Die witgoed-expositie
is al sinds jaren een tra
ditie. In 1873 begonnen de
Bon Marché en de Sama-
ritaine, toen beide in hun
opkomst, er mee. En da
delijk sloeg de Blanc in.
Hoe kon het ook anders?
In die dagen bezat elk
ordentelijk gezin minstens
twee grote monumentale
Normandische kasten.
Daar was plaats in voor
een onnoemelijk aantal
lakens, tafelgoed, enz: Ze
werden beide makkelijk
tot boven aan toe gevuld,
want ieder meisje kreeg
met haar trouwen een
grote uitzet mee. Als het
kind nauwelijks een jaar
was, begon de moeder al
met daar geregeld iets
voor te kopen en ieder
jaar weer werd er wat
voor die uitzet gekocht.
Er was dus werkelijk
behoefte aan een witgoed-
week en het is eigenlijk
vreemd dat men daar
voordien nooit aan had
gedacht. Nu sindsdien
hebben de warenhuizen
hun schade ingehaald!
Toch wordt sinds de laat
ste oorlog ook van de
witgoed-etalages minder
werk gemaakt en levens
grote olifanten van bad-
handdoekenstof begroeten
de bezoekster niet meer
als ze het warenhuis bin
nenkomt; wel is de expo
sitie over enige verdie
pingen verdeeld, want er
wordt nog altijd veei werk
van gemaakt.
AFELS en tafels vol
witte en gekleurde
lakens wisselen af
met stapels bandhanddoe
ken, servetten en dames
ondergoed, maar zeker
voor de helft is net smet
teloze wit verwisseld
voer allerlei bonte kleu
ren; de tijd dat zaeht-
blauwe of rose lakens ge
durfd leken, ligt ver ach
ter ons; sommige hebben
nu fel contrasterende
strepen die niét bepaald
een slaperig gezicht flat
teren. Aardiger zijn zij,
die een bebloemde rand
hebben. Deze wordt er op
gedrukt en kan toch ge
woon in de was. „Alys"
komt met een grote keuze
van dergelijke lakens die
geen open zoom hebben,
zodat ze in de wasmachine
kunnen.
Het algemene oordeel
is, dat ze echt voor 4e
moderne tijd werden ont
worpen, wat niet verhin
derd dat menige vrouw
eigenlijk nog wel die ge
borduurde lakens van
vroeger zou willen heb
ben, waarvan het bor
duursel dikwijls de hele
omslag besloeg. Het was
prachtig maar zeldzaam
onhandig, want het strij
ken alleen vroeg al veel
tijd en aandacht.
Toch zijn de geborduur
de lakens de mode niet
uit. De „Linière de Cho
let" heeft er nog een hele
collectie van, alle met oe
hand geborduurd. Alleen
bestaat het borduurwerk
nu uit enkele motieveD,
meestal wit op een zaeht-
rose, blauw of geel laken,
of gekleurd op een wit.
Felle tinten worden niet
voor dergelijke lakens
genomen. Nieuw ts het
dienblad dat er bij hoort.
Dit bestaat uit twee lagen
geplastifieerde nars. waar
een katoenen kleedje, ge
borduurd met hetzelfde
motief als van Set laken,
tussen werd „gesmolten",
Theemorsen is dus geen
ramp meer, het blaadje
wordt gewoon met een
vochtige doek afgenomen.
Onder de nieuwtjes, die
de witte week dit keer
brengt, is dat dienblad
wel een van de aardigste*
