Over eventueel aftreden van
minister nog geen beslissing
Nederland op Unda-congres
onderscheiden
Uit alle WINDSTREKEN
contacts
0
Zwendel bij verkoop van
schilderijen aan Deen
Amsterdamse kunsthandelaar
weer op vrije voeten
VROUWmKADERDAG K. V. I'.
Meer vrouwen in politiek en partij
Minister KI ompé eist meer
zelfwerkzaamheid voor de mens
Eisenhower maakt slecht nieuws persoonlijk hekend
vb
Nauw contact
Hongaarse zag zoon
na 34 jaar gezond
terug
Voorwaarde: £een contact met £etuigen
Mgr. Holterman naar
Guatemala
Difterie eiste drie
kinderlevens
Consternatie in de
Eusebiuskerk Arnhem
Meeste passagiers per
vliegtuig over Oceaan
Prins Bernhard in
Brazilië
Jubileum voorzitter
Katli. Grafische Bond
MAANDAG 16 FEBRUARI 1959
PAGINA 3
President Eisenhower heeft zaterdagmiddag bekend gemaakt, dat de
^tticrikaanst! minister van buitenlandse zaken, Dulles, weer aan kan
jer lijdt. De president verklaarde dit na een bezoek aan het Walter
jteed-hospitaal, waar Dulles vrijdag een operatie onderging. De minis
er zal „verscheidene weken" in het ziekenhuis moeten blijven. Hij zal,
'tear de behandelende geneesheren mededeelden, niet opnieuw worden
geopereerd. Men zal trachten de kwaal, waarvan de omvang nog niet
v'oldoende bekend is, met bestraling bestrijden.
In Washington wordt nog vernomen, dat over Dulles' toekomst als
Minister van buitenlandse zaken waarschijnlijk over drie weken zal
borden beslist. De artsen zijn nl. van mening, dat zij drie weken nodig
sullen hebben om te kunnen vaststellen, of er een kans bestaat op een
x°danig herstel, dat Dulles kan deelnemen aan de onderhandelingen
•«et de Russen over de Duitse kwestie. Het staat wel vast, dat de minis-
.r niet aanwezig zal zijn bij het westelijke overleg op ministerieel
Uiveau in maart a.s., dat overigens normaal zal doorgaan.
Op de hoogte
Eén-man-politiek
Eerste prijs in dramatische afdeling voor Wim Bary
Boedapest
l0den
ete York
°ort
fl>l Francisco
otterdam
SoUsomen gelijke aehopnea.
Stuttgart (West-Duitsland)
Londen
Moskou
W ashington
Rome
Stockholm
„Van dik hout
Duizend gulden voor
voetbalkenner
Veranderingen
Kandidaten
Zijn moedertaal verleerd
Pastoor door omvallende
communiebank getroffen
Gevaarlijke Propaganda
Met zorg vervuld
Open gesprek
V.l.n.r. H. Exc. minister dr. M.
Klompé, mej. A. Nolte, voorzit
ster van „Vrouw en Partij" en de
spreekster, mevr. K. Luyckx-
Sleijffer, voor de aanvang van de
vergadering.
ifttlere mens en bet geven va» zelfwerk- poiitiak beter wonit <ten s*.
De Spaanse schrijver Jose-Luis de Vi-
tallonga en zijn Britse echtgenote Pris-
cilla Scott-Ellis, hopen komende woens
dag naar Moskou te vertrekken om daar
de Russische nobelprijswinnaar Boris
Pasternak te verzoeken een lezing
tournee door Europa en de Verenigde
Staten te maken.
dulles heeft opnieuw kanker
De bekendmaking van Eisenhower luid-
?e als volgt: „Ik heb zo juist minister Dul-
bezocht. We hebben elkaar rustig ge
broken. Naar de doktoren mij mededeel-
aeh, reageert hij goed op de operatie. De
~°ktoren hebben mij ook op de hoogte
Sssteld van hun constatering, dat er een
.,'euw kankergezwel is. Ik hoop, dat wij
uen zullen meeleven en zullen bidden, dat
?e verdere behandeling succesvol zal zijn.
°or deze behandeling is het ziekteverlof
de minister verlengd. Ik zal natuur-
■Ik in nauw contact met hem blijven."
®e kwaal werd ontdekt bfl het onder
deken van weefsel en vocht, die tijdens
e operatie uit de buikholte van de pa-
'ent waren genomen. Het is de tweede
■baal in ruim twee jaar lijd, dat Dulles
ran deze ziekte lijdt. Hij hoopt op 25 fe-
'Tiari 71 jaar te worden. President Eisen
hower vertelde, dat hij Dulles opgewekt
5*eft aangetroffen. De minister is zelf
oiledifr op de hoogte van zijn toestand,
r'aenhower en Dulles spraken elkaar een
c,n half uur onder vier ogen.
.De berichten over Dulles' ziekte heb-
overal in het westen bewogen reac
ts verwekt. Algemeen werd de wens
'gesproken, dat hij spoedig in staat zal
'jn weer aan het werk van het State
ePartment deel te nemen.
Dver de beslissingen, die Eisenhower nu
ai nemen, staat nog niets vast. Op het
J?®®hlik neemt de 67-jarige onderminister
jhristian Herter Dulles' functies waar.
J*erter heeft verklaard, dat de president
*5 nog niet heeft gepolst over de mo
eilijkheid, dat hij Dulles zal opvolgen.
"Als hij daarom vraagt, zal ik zeker toe-
temmen. Vice-president Nixon zei: „Ik
®nk dat het beter zal zijn, als minister
olies met ziekteverlof blijft dan dat bij
"treedt."
(Van onze New Yorkse correspondent)
Men gaat er nn in Washington onorn-
7®nden rekening mee honden, dat Dulles
Ooedig zal aftreden. Weliswaar heeft hij
een altijd evenwichtig man, niet gehin
derd door emoties een ongelooflijk fy
siek uithoudingsvermogen en bezit hij, wat
men in de wandeling een taaie constitutie
pleegt te noemen, maar men beseft maar
al te goed de ernst van zijn kwaal.
Trouwens, zelfs een man als hij kan niet
ongestraft jaar in jaar uit 18 uur per dag
werken, te beginnen 's morgens zes uur
en te eindigen om middernacht. Als mi
nister van buitenlandse zaken van de
grootste en leidende mogendheid der vrije
wereld heeft hij heel wat werk te ver
zetten en misschien is zijn taak de meest
veeleisende in de wereld. Overigens heeft
Dulles zijn taak altijd extra verzwaard,
door het merkwaardige arbeidssysteem,
dat hij er op na houdt en dat samenhangt
met zijn zeer persoonlijke opvatting van
wat de plicht van een minister van bui
tenlandse zaken is. Die opvatting en dat
systeem wordt echter door menigeen in
Washington met bezorgdheid gadegesla
gen, zo niet gekritiseerd. Die kritiek
houd weer verband met wat Congresleden
wel als gebrek aan initiatief in Ameri-
ka's buitenlandse politiek aan hem heb
ben verweten.
Want men meent, dat dit vooral het ge
volg is van het feit, dat Dulles' inzichten
zo sterk de buitenlandse politiek van Ame
rika domineren, dat men bijna van een
een-mans-politick kan spreken. De „New
York Times" drukte het zo uit: „Minister
Dulles i s praktisch de buitenlandse po
litiek van de V.S." Waarmee het blad be
doelde, dat zonder Dulles Amerika enigs
zins ontredderd staat, daar hij nimmer
als zjjn voorgangers, meer autoriteit in
formulering en uitvoering van een deel
der buitenlandse politiek aan zijn hel
pers op het ministerie heeft gegeven.
Dulles wilde alles zelf in de hand hou
den en daar zagen zijn critici reeds lang
een gevaar in. Tegelijkertijd maakte die
opvatting van zijn taak zijn leven licha
melijk enorm zwaar. Niet alleen is Dulles
de voornaamste adviseur van de president
op het gebied van buitenlandse zaken,
maar ook de voornaamste onderhandelaal,
weshalve hij gedurig op reis was (en dan
niet op de hoogte met wat links en rechts
in de wereld op verschillende plaatseu
tegelijkertijd gebeurt en dat eveneens di
rect zijn persoonlijke aandacht nodig zou
hebben). Verder is hij de voornaamste au
teur van redevoeringen over buitenlandse
politiek en de voornaamste getuige op
Capita] Hill voor Congres-commissies.
Toch heeft hij vier bekwame helpers, die
hem terzijde staan: Christian A. Herter
en Douglas Dillon, die nu beiden als zijn
eventuele opvolger worden genoemd en
voorts Robert Murphy en Linvingston
Merchant.
President Eisenhower heeft bovendien
door het Dulles-systeem veel meer aan
zijn minister overgelaten dan enige van
zijn voorgangers. Tevens heeft Dulles
door zijn „persoonlijke diplomatie" waar
mee hij de onderhandelingstaak van de
Amerikaanse ambassadeurs in het bui
tenland overnam, soms wel eens de indruk
gewekt, alsof niets belangrijks in de we
reld kon worden geregeld, tenzij door hem
persoonlijk.
Op het tweede internationale televisie-
congres, dat van 9 tot 16 februari in
Monte Carlo is gehouden door de Unda,
de katholieke internationale organisatie
voor radio en televisie, is de eerste prijs
in de dramatische afdeling, die het vorig
jaar door de V.S. is gewonnen, ditmaal
toegekend aan Nederland voor de tele-
recording van Max Mell's toneelspel
is weer thuis. Peter Gabor,
Zonof de buren erS blij met hem
zijn, is de vraag. Want deze
de 5.'. kleermaker van professie, en
®stijds hoofd van de Hongaarse
"ttimunistische staatsveiligheidsdienst
bi zullen we zeggen? roeping.
Zet* twee iaar in de gevangenis ge-
ten, waarheen hij zovele Hongaren
,^eft verwezen. Hij zat niet achter
j tralies, omdat hij het communisme
een helder ogenblik vaarwel had
(AZegd, maar omdat hij destijds ver-
eedelijk zijn communistisch lijfblad
Ij et goed had gelezen en daardoor de
s miste, toen het minder gezond was
v te zeer op Stalin's opvattingen te
j^ertrouwen. Enfin, mijnheer Gabor
?®eft zich in de gevangenis zó goed
lAlragen. dat hij. die eerst levens
dag kreeg, nu weer op de kleerma-
fstafel zit. blij met een opdracht
11 de geachte clientele.
t^et duurt nog wel even, maar we
iu den het maar vast: op 9 maart
tja' ral het zestig jaar geleden zijn,
tjj het echtpaar Giessen-Majoor, Oost-
h0 arsstraat 1. Leiden, in het huwelijks-
tjj De stapte. De thans 84-jarige heer
UirtSen i9 bele generaties land de
Ijjidse mannen met schaar en mes te
tjo gegaan. Met niete dan goede be-
ehngen overigens; als kapper zorg-
gev V Gr voor, dat de heren er keurig
hipt en geschoren bijliepen.
Ni
Het
ziet er naar uit, dat de be-
j,®mde brug over de baai van San
^"ncisco, een hangbrug, tot 1964
langste ter wereld in deze soort
rijn Want over de baai van New
dgi'h gaat men een hangbrug ma-
ijjh (niet twee etages), en 12 wegen,
in 1964 gereed zal zijn. En de
te gte van deze brug zal achttien me
pt1 hieer zijn dan die over de Gouden
te San Francisco.
ev pn half kopje sinaasappelsap is
lj0 h rijk aan vitamine C als een hele
lt0?. niet tomatensap- U moet drie
r|eples ananasvocht uitdrinken, om
it^lfde hoeveelheid C-tjes binnen te
nijgen als bij voornoemd half kopje
l/i
sasappelsap.
exico City
to,
öSi ^et bi'na onmogelijk, r
i a 's het waar. Die vis moet u
is een vis. die niet zwemmen
maar
(Ju*1 is het waar. Die vis moet u heel
roeken in de golf van Tehuante-
flje' onder de Mexicaanse kust. Het
<JQ t heweegt zich voort op de bodem
te niet zijn vinnen loopbewegingen
voP?aken terwijl de staart ook een
- De meehelpt.
ili^e hopen, dat we geen verontwaar-
i>Se brieven krijgen van schoenfa-
■"-ich en andere nijveren. die
O,,,'' met het mooie schoenmakersvak
®nig houden, maar we lazen dezer
°hs iets' wat écht nog nieuw voor
u*'35- Dat was namelijk het feit,
net pas sinds 1850 is, dat, men bij
Schoeisel onderscheid maakte tus-
tog igniter- en rechterschoen. Tot dan
/hvam het er echt niet op aan.
«iet uw linkerbeen het bed uit-
en aan de linkervoet de rech-
K-?hoen deed. Want u had toen geen
UCCU. VïdIH u 14 Cl VA tvzv.ll 6V.V,U
'^schoen, maar alleen maar
Wanneer u ooit in deze Zuid-Duitse-
stad vertoeft en u krijgt de gelegen
heid. dan moet u niet verzuimen een
bezoek te brengen aan Herr Erwin
Kienle. We weten niet. of hij een vrien
delijk man is, maar zijn verzameling
pendules (180 stuks), is in ieder geval
de moeite van een visite overwaard.
Het zijn bijna allemaal zeer oude
werkstukken en zeker zal hij u wij
zen op een pendule, compleet uit hout
vervaardigd, uit 1724. Het geval loopt
nog altijd als op de eerste dag van
zijn bestaan. Een ander pronkstuk is
een klok die gebouwd is in een kop
van Andreas Hofer, de Oostenrijkse
patriot, die het destijds in zijn eentje.-
tegen een zekere Napoleon opnam. Bij
elk tikje van de klok rollen de ogen
van Andreas Hofer: links rechts, links
rechts.
De architect van de beroemde St-
Paul's kathedraal in de Engelse hoofd
stad, gebouwd in het begin van de acht
tiende eeuw. was Christopher Wren.
Toen de kathedraal voltooid was.
was ook het leven van Christopher
Wren bijna voltooid, want hij was toen
78 jaar. Maar die leeftijd weerhield
hem niet zich iedere dag in een mandje
honderd meter hoog te laten ophijsen,
omdat hij de voltooiing persoonlijk
wilde leiden.
Vijftien tot twintig jaar gevangenis
straffen kregen vijf Russen, onder
wie een vrouw. Ze hadden kans gezien
op de goudvelden van Irkoetsk goud
te stelen Vervolgens trokken ze naar
Moskou en daar was een zwarte markt
voorhanden, waar ze hun buit kwijt
konden. Het ging in totaal om een hoe
veelheid van 1400 gram goud.
Heeft u een auto? Wel, er zijn in
ons land nog heel wat van uw buren
of bekenden, die zo'n voertuig niet tot
hun beschikking hebben. In de Ver
enigde Staten is dat wel wat anders;
50.400.000 gezinnen hebben hun „car"
voor de deur staan. Maar van die ruim
50 miljoen gezinnen zijn er nog 6Vs
miljoen, die zelfs twee auto's tot hun
beschikking hebben.
De verkeersdood wordt een steeds
meer voorkomende sterfteoorzaak in
het Italiaanse leven. Ziehier het som
bere dodencijfer der wegen: 7145 men
sen kwamen in 1958 na een ongeluk
op de weg, nooit meer thuis, drie pro
cent meer dan het jaar daarvoor.
Naar het voorbeeld van de honden
van het Zwitserse Sint-Bernarduskloos-
ter die voorheen in de sneeuw ver
dwaalde mensen opspoorden, worden
thans in Zweden een twaalftal Duitse
herders in dit opsporingswerk ge
oefend. Men wil met deze honden een
systeem opbouwen om slachtoffers van
lawines in de uitgestrekte berggebie
den van Noord-Zweden zo spoedig mo
gelijk te kunnen ontdekken. Bij de
oefeningen bleken de honden nog geen
minuut tijd nodig te hebben om kwasi-
slachtoffers. die ergens in een met
sneeuw gevulde bergkom van 75 bij
50 meter flink diep waren „begra
ven" te vinden- Een markant verschil
met de van ouds bekende Sint-Ber-
nardshonden is echter, dat de Zweedse
mensenredders geen miniatuur vaatje
„Jeanne d'Arc", dat verleden jaar op
woensdag 8 oktober in een vertaling van
Jan Willem Hofstra door de KRO-televi-
sie is uitgezonden.
De titelrol in dit stuk, dat onder regie
van Wim Bary werd opgevoerd in sa
menwerking met de Toneelgroep Thea
ter, werd gespeeld door Annemaric Hey-
Iigers, terwijl de mannelijke hoofdrol
werd vertolkt door Rob de Vries.
Het diploma, dat aan de prijs is ver
bonden, werd vrijdag j.l. door Prinses
Gracia van Monaco uitgereikt aan de
heer J. Castelijns, hoofd van de televisie
afdeling, die de KRO op het Unda-con
gres vertegenwoordigde.
De leemte, die in de programmering
van de VARA-televisie is ontstaan door
de verdwijning van Tom („Dorus") Man-
ders van het scherm, werd zaterdag
avond op weinig bewonderenswaardige
wijze opgevuld met een stokoud, intus
sen klassiek kinderamusement geworden
filmpje van Stan Laurel en Olivier Har
dy en met een telerecording van frag
menten uit het concert of zo men lie
ver wil. de voorstelling die „Louis
Armstrong and his AU Stars" in de
nacht van 7 op 8 februari hebben gege
ven in het Concertgebouw te Amster
dam.
Het Laurel-Hardy-filmpje „Busy Bo
dies" („Van dik hout zaagt men plan
ken") dateert nog uit de tijd, dat dit
Amerikaanse komiekenduo zijn gooi- en
smijthumor in twee-akters bedreef en
nog niet met „avondvullende" hoofd
films boven zijn macht had gegrepen. In
zijn genre en in het licht van de tijd
waarin het werd gemaakt, heeft dit
filmpje ongetwijfeld zijn verdiensten, al
worden de grappige planken van wel
erg dik hout gezaagd, maar of het veel
zin heeft, het als zaterdagavond-amuse-
ment in een tv-programma te presente
ren, in aanmerking genomen met het
percentage kijkers, dat het al eens eer
der heeft gezien, mag worden betwijfeld.
De keuze van telerecording-fragmen-
ten uit het optreden van Louis Arm-
strong, waarbij men blijkbaar rekening
had proberen te houden met de kijkers,
die niet bepaald tot de „jazz-fans" be
horen, was niet erg gelukkig uitgeval
len. De muzikale kwaliteiten van Arm
strong en zijn medewerkers, uitgezon
derd misschien de pianist Billy Kyle,
kwamen in deze uitzending pas op het
tweede plan. Voorop stond de „show",
die zich maar kwalijk leende tot een
prestatie op het tv-scherm, waar de
massa-psychose van een zaal voi fans
ontbreekt.
In „Je neemt er wat van mee", van
Theo Eerdmans, die het moeilijke stiel
van „quiz-master" nu wel volledig onder
de knie heeft, wist de heer A. F. van
Goor, die bovendien een vakantieverblijf
van een week in Italië voor zijn vrouw
en hemzelf aangeboden kreeg, de hoog
ste prijs van duizend gulden in de wacht
te slepen. Wat overigens in de verwach
ting lag, want het terrein van de voet
balspelregels is heel wat beperkter dan
dat van, bijvoorbeeld, de kennis der
zoogdieren (in een vorige uitzending) of
het leven en de werken van Frederik
van Eden. Op dit laatste onderwerp
strandde zaterdagavond een reclamete
kenaar uit Amsterdam, die in eerste in
stantie de derde vraag miste. Daarente
gen wist de heer M. Blokker, een slager
uit Hilversum, wiens liefhebberij het
vervoerswezen, met name de spoorwe
gen, in Nederland ls, het „hokje" en de
prijs van f 250,- te bereiken.
De parmantige en slagvaardige mees
ter T. J. van Leeuwen uit Scheveningen
legde beslag op f 500, en alles wijst er
op, dat hij over vier weken met goede
kans op succes een gooi zal doen naar
een yerdwbbattag xan wiosfc.
Als deze sterk persoonlijke figuur zich
terug moet trekken, dan is het niet on
waarschijnlijk, dat op de duur aanzien
lijke veranderingen in Amcrika's buiten
landse politiek zullen plaats vinden, te
meer daar de invloed van de democrati
sche Senaatsleiders op het beleid der bui
tenlandse politiek veel sterker zal wor
den. Niet alleen door de grotere meer
derheid der democraten in het Congres,
maar vooral omdat de hoogst intelligente
en op gebied van buitenlandse politiek
uitstekend ingelichte senator W. Fulbright.
voorzitter is geworden van de Senaats
commissie voor buitenlandse betrekkingen.
En dit is een van de meest belangrijke
gebeurtenissen voor Amerika's buiten
landse politiek: dat Fulbright voorzitter
van voornoemde commissie is geworden
op het ogenblik dat Dulles van het toneel
schijnt te verdwijnen.
De ideeën van Fulbright staan, wat de
buitenlandse politiek betreft, hier en daar
ongeveer diametraal tegenover die van
de door hem zo vaak gekritiseerde mi
nister, ofschoon hij en ook de ondere de
mocraten zich bijzonder ontsteld voelen
over het nieuws van zijn ziekte. Over
Rood Chine zei Fulbrigt b.v.: „Wij kun
nen niet altijd 600 miljoen mensen op het
Chinese vasteland negeren, maar wat doen
we eigenlijk om het mogelijk te maken
met hen op de voor ons best mogelijke
voorwaarde te onderhandelen?" Over bui
tenlandse hulp ze.j Fulbright: „Wij zijn,
geloof ik, te vrijgevig geweest met mili
taire hulp en te gierig met economische
hulpOver Amerikaanse bases: „Wij
hebben Ruslands bezorgdheid over onze
overzeese bases altijd behandeld als een
onredelijke Sovjetobsessie. Maar wat mij
betreft: ik moet toegeven, dat ik me ook
geobsedeerd zou voelen door Sovjetbases
in de buurt van de Caraïbische eilan
den of van Mexico." Over Rusland: „Ik
kan niet aanvaarden dat het niet moge
lijk voor ons is om op een of andere wij
ze langzamerhand een betere verstand
houding met de Russen te vinden, welke
tot wederzijds voordeel zou strekken."
Fulbrigthts meer algemene kritiek op 't
buitenlands beleid richt zich tegen de „le
thargie van het Witte Huis", en wat hij
„overoptimisme" Van de regering noemt
t.a.v. harde realiteiten als de groeiende
macht van Rood-China en de Sovjet-Unie
Met Fulbright aan het roer van de Se
naatscommissie, mag men verwachten, dat
Amerika's buitenlandse politiek, zeker na
een aftreden van Dulles, op de duur scherp
onder de loep zai worden genomen eu
niet alleen in kritische zin; er zal veel
actiever naar geheel nieuwe en positieve
initiatieven worden gezocht. Overigens
bljjft het een feit, dat deze wisseling op
State Department op een bijzonder on
gelegen opgenblik komt. Deze abrupte wij
ziging op dn moment hebben zelfs de de
mocraten met zo gewild.
Als minister Dulles inderdaad zijn ambt
zal neerleggen, dan zijn er zes mogelijke
kandidaten voor opvolging. De drie, die
daarvan de minste kans hebben zijn Her-
bert Hoover^ vroegere onderminister, ge
neraal A. Gruenther en de voormalige
Hoge Commissaris van Duitsland J.
McCloy. De drie die de meeste kans ma
ken zijn: H. Cabot Lodge, die in 1952 zijn
Senaatszetel verloor aan de katholieke
Senator Kennedy en die nu Amerikaans
ambassadeur bij de Verenigde Naties is;
C. Douglas Dillon, huidige onderminister
voor economische zaken en C. Herter
onderminister van buitenlandse zaken.
Mèt Dillon zou Herter de oeste man voor
de taak zijn, maar Herters ideeën komen
niet zozeer met die van Dulles overeen
wat het buitenlands politiek beleid van
Amerika betreft.... en reeds zegt men
dat zijn gezondheid niet sterk genoeg is
(hij heeft een gewrichtsontsteking), het
geen een beleefde manier is om hem even
tueel als opvolger uit te schakelen. Dillon
is een voormalig ambassadeur van Frank
rijk en goed bevriend met senator Ful
bright. Dillon was een Eisenhower-Re-
publikein. Hij heeft een prettige persoon
lijkheid en is niet alleen een goed spre
ker maar kon ook goed luisteren; bo
vendien verstaat hij de kunst van het
bemiddelen.
Wat Henry Cabot Lodge betreft: hoewel
hij een Eisenhower-Republikein is, heeft
hij zich door zijn wat monotone agres
sieve anti-communistische houding in de
Verenigde Naties, sterk met de conserva
tieve republikeinen geïdentifceerd. Of het
Amerika veel goed zou doen om Lodge
op Dulles' plaats te krijgen, mag betwij
feld worden. Lodge's fervente anti-com-
munisme wordt niet geëvenaard door zijn
diplomatie of tact en al heeft hij het ap
plaus van de „ultra's", het is de vraag
of ^ijn tekorten Amerika's buitenlandse
politiek veel zouden helpen.
(Van onze correspondent)
Op het station in Venlo vond gis
termorgen om 9 uur, toen de trein
uit Duitsland binnen kwam. een blij
weerzien plaats. Een oud-Hongaars
moedertje van 83 jaar viel daar
haar zoon K. Vicksar uiiit Hengelo,
na 34 jaar van scheiding, om de
hals. Even latar kon ook mevrouw
A. Vicksair-Scheuten voor het eerst
kennis maken met haar schoonmoe
der.
Het was jammer dat moeder en
zoon geen woord met elkaar konden
wisselen, daar hij het Hongaars ge
heel was verleerd. Een in 1956 ge
vluchte Hongaarse moest als tolk
optreden.
Per auto reisde het gezelschap
naar Hengelo, waa.r de buren een
feestelijke ontvangst hadden be
reid.
Als vijfjarige jongen kwam de
heer Vicksar in Hengelo. Toen hij
negen jaar was, keerde hij naar zijn
moeder terug. Twee maanden ver
bleef hij in Boedapest, toen was het
hem duidelijk dat het in Nederland
beter was. Zijn pleegouders in Hen
gelo schreven, dat hij terug mocht
komen Sinds 1950 ig hij Nederlan
der. Nadien beeft hij zijn geboorte
land niet terug gezien.
De Hongaarse moeder is verdriet
niet gespaard gebleven. Haar eerste
man sneuvelde in de oorlog 1914-18
en haar tweede in 1940. toen de
Duitsers Hongarije veroverden.
Drie maanden zal het oude moede-
tje in Hengelo blijven, dan moet ze
we©r terug....
De aartsbisschop van Guatemala heeft
de bisschop van Willemstad, mgr. Hol
terman, uitgenodigd deel te nemen aan 't
eerste Eucharistische congres voor Mid-
den-Amerika, dat onder voorzitterschap
van kardinaal Spellman, als persoonlijk
vertegenwoordiger van Z.H. de Paus in
Guatemala wordt gehouden. Mgr. Holter
man is inmiddels naar Guatemala ver
trokken.
De rechtbank te Amsterdam heeft de
Amsterdamse kunsthandelaar E. P., die in
het begin van deze maand was gearres
teerd, in verband met een schilderijen-
zwendel, voorlopig vrjj gelaten. Hjj moest
een borgsom van f 10.000 storten. Als
voorwaarde voor de vrijlating werd ge
steld, dat P. geen enkel contact mag heb
ben met de twee getuigen in zjjn zaak: de
53-jarige Duitser A. Künstler uit Dussel-
dorp, een antiquair of althans iemand, die
zich daarvoor heeft uitgegeven en de
Duitser Kohn.
De raadsman van de kunsthandelaar,
mr. L. P. van der Does, die hem de laat
ste jaren in verscheidene zaken reeds
heeft bijgestaan, had het verzoek tot op
heffing van de voorlopige hechtenis inge
diend. De officier van justitie, mr. H. G.
van Everdingen, verzette zich hiertegen,
doch de rechtbank besliste tenslotte toch
(Van onze correspondent)
In Delden is zaterdag het achtjarige,
dochtertje van de familie de Ruyter aan
difterie overleden. Het is het derde kind.
dat in die gemeente slachtoffer is gewor
den van deze ziekte. Thans zijn er nog
vier patiëntjes in een ziekenhuis.
(Van onze correspondent)
Zondagmorgen tijdens de mis van 11
uur ontstond grote consternatie in de St.-
Eusebiuskeck te Arnhem, toen daar tij
dens het uitreiken, van de H. Communie
de marmeren communiebank plotseling
met een geweldige klap omviel.
Pastoor Ariëns zag op eens het zware
marmeren blad. dat op enkele consoles
rustte op zich aan komen. Hij wilde nog
achteruit springen, maar werd in die ma
noeuvres gehinderd door de altaartreden.
Teit gevolg was. dat hij met beide benen
onder het zware blad bekneld bleef lig
gen.
Terstond schoten de gelovigen toe om
de pastoor te bevrijden. Hij bleek pijnlijk
aan beide benen gewond te zijn, met grote
inspanning heeft hij toch nog de mis
voortgezet.
Een geneesheer constateerde na afloop
enkele flinke bloeduitstortingen, welke
echter met enige rust spoedig genezen
zullen zijn
De communiebank is medio vorig jaar,
aangebracht ter gelegenheid van het eeuw
feest van de parochie. Vermoedelijk is toen
aan de bevestiging niet voldoende aan
dacht besteed.
tot schorsing van de voorlopige hechtenis.
Samen hadden de Amsterdammer en de
kunsthandelaar uit Dusseldorp de vorige
zomer in Aalborg aan een Deense fabikant
34 achttiende-eeuwse schilderijen voor
290.000 Deense kronen (ongeveer f 150.000)
verkocht. Volgens vroegere berichten ble
ken deze schilderijen later niet anders dan
kopieën te zijn; volgens mr. Van der Does
echter zijn het echte werken van „tweede
rangs achttiende eeuwse schilders". De
Deense fabrikant pleegde zelfmoord, toen
hij bemerkte, dat hij was beetgenomen.
Künstler werd vrijwel terstond gearres
teerd, doch zijn Amsterdamse compagnon
wist met een Mercedes dwars door de
neergelaten grensbomen van de Deens-
Duitse grenspost via Duitsland naar Ne
derland te ontkomen.
Deze maand besloot de officier van jus
titie te Amsterdam, die het dossier over
deze zaak uit Denemarken had toege
stuurd gekregen, aan het verzoek van de
Deense justitie om een strafvervolging
tegen de Amsterdammer in te stellen, te
voldoen. Uitlevering aan Denemarken van
een Nederlands onderdaan is in dit geval
niet mogelijk, maar de officier wilde na
gaan of de, feiten, waarvan verdachte in
Denemarken wordt beschuldigd, ook vol
gens de Nederlandse wet strafbaar zijn,
hoewel ze niet in Nederland zijn gepleegd.
In 1958 zjjn meer passagiers per vlieg
tuig over de Noord-atlantische oceaan
gegaan dan per schip. Ongeveer 1.200.000
luchtreizigers zijn van Amerika en Ca
nada naar Europese landen vervoerd of
omgekeerd. Daar staat tegenover, dat
960.000 personen per schip over de
oceaan zijn gereisd. Het is de eerste maal
in de historie, dat het aantal luchtreizigers
over de Noordatlantische routes groter
is dan het aantal passagiers, dat per schip
de plaats van bestemming bereikte.
Alleen de Pan American World Air
ways en de B.O.A.C. vlogen in de laatste
maanden van 1958 met straalverkeers-
vliegtuigen over de Oceaan. Dit jaar even
wel en voornamelijk in 1960 zal de vloot
van straalverkeersvliegtuigen sterk toene
men en deskundigen op luchtvaartge
bied nemen aan, dat in de komende ja
ren het oceaanverkeèr zich nog sterker
ten gunste van het vliegtuig zal ontwikke
len.
(Van onze Utrechtse redacteur)
Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen is het aantal vrouwelijke raadsleden
van de KVP gestegen van 56 op 90, een getal, dat gezien een totaal aantal KVP-
raadsleden van 4600, door me,j. Agnes Nolte op de zaterdag in Utrecht gehouden
Kaderdag voor de Vrouw in de KVP niet indrukwekkend werd genoemd. Het
gaat weliswaar niet om het getal, maar om een reële invloed van de vrouw
op de politiek, die zoals minister Klompé in haar rede ook zei, een eigen inbreng
heeft. Niet alleen op het sociale vlak, maar op alle terreinen van het maatschap
pelijke leven zal zij met de man moeten samenwerken waarbij zij de zaken anders
benadert dan de man en iets meer bindends heeft.
Om zfidh deze taak meer bewust te
maken, had de commissie „Vrouw en
Partij", welke onder voorzitterschap staat
van mej. Nolte, deze bijeenkomst georga
niseerd.
Er was een grote opkomst en met de
voorzitter van de Kath. Tweede-Kamer
fractie, prof. mr. C- P. M. Romme. gaven
de partijvoorzitter, mr, H. W. van Doom
en verscheidene leden van het partijbe
stuur blijk van belangstelling. De vrou
wen willen zich, aldus mej. Nolte. in het
geheel niet isoleren, maar meewerken aan
de integratie wat niet wegneemt, dat zij
er nu en da,n behoefte aan hebben even
bij elkaar te komen en in het zicht van
de verkiezingen was deze kaderdag vrij
plotseling in elkaar gezet.
Sprekend over het speciale accent, dat
de vrouw aan de politiek kan geven, wilde
onze vrouwelijke minister wel zeggen, dat
haar felle aanval in Amsterdam, op de
P.v.d.A. in haar eerste rede in deze ver
kiezingscampagne nie< bepaald bindend
was, doch daarvan gaarne uitleg gevend,
betoogde zij, dat het noodzakelijk was te
gen een zeker niveau van de verkiezings
propaganda bij de P.v.d.A. te protesteren.
Waar de bewindsvrouwe tegen op kwam,
was het zeggen van misleidende en on
ware dingen, hetgeen tot gevolg zou kun
nen hebben, dat men in de periferie de
politiek smerig gaat inden en zich daar
om ongeïnteresseerd gdat afwenden. Dat
kan levensgevaarlijk worden voor de de-
murk dam JOU meef
mee willen denken en verantwoordelijk
heid dragen, wat tot dictatuur leidt.
„Scherp is niet erg" aldus minister
Klompé „wat ik deed was een pleidooi
voor eerlijkheid en open vizier en ik had
het recht als vrouw dit nadrukkelijk naar
voren te brengen" (applaus).
In haar rede zette zij verder uiteen,
dat het in deze tijd met zijn snelle tech
nische ontwikkeling vooral gaat om de
mens, die zich bij de veranderde omstan
digheden moet leren aanpassen. Het gaat
om zijn vrijheid en geluk. Zij vroeg zich
af of men zich dit in het westen, waar
men vecht om de hoogte van de brandverl
zekering terwij] het huis in brand staat,
wel voldoende bewust is. In het oosten
van Europa begrijpt men dit veel beter,
al gaat men van een verkeerd beginsel
uit.
We moeten de waardigheid van de mens
beschermen en niet vergeten, dat ondanks
vele sociale voorzieningen, die er trou
wens nog meer moeten zijn. de: moeilijk
heden van de mens verschoven zijn van
het materiële naar het geestelijke. Dit
punt moet het uitgangspunt zijn op elk
terrein van de politiek en deze gedachte
werkte minister Klompé nader uit voor
wat betreft onderwijs, woningbouw, be
zitsvorming. publiekrechtelijke bedrijfs
organisatie ruimteverdeling van ons land
gepaard met industrialisatie.
Daarhii moet rekening worden gehou
den met de ontplooiingsmogeljjkheid voor
zaamheid om te voorkomen, dat steeds
meer komt in handen van de staat. De mi
nister is met zorg vervuld, als zij ziet
hoe steeds meer komt in de handen van
landelijke besturen en men zich bij werk
bezoeken in de periferie tegenover haar
beklaagt, dat hoofdbesturen maar sche
ma's opdrukken. Het gaat erom, dat de
verantwoordelijkheid weer naar beneden
wordi geschoven.
Men heeft in de periferie het gevoel, dat
men niet meer begrijpt, wat er in Den
Haag aan wetgevende arbeid gebeurt.
Vandaar ontstaat wel eens de indruk
dat politiek vuil is wat zij in wezen niet
is, maar juist een mooie opgave om de
mens in staat te stellen zich te ontplooien
en zijn weg naar God te vinden. Het is
vluchten voor de verantwoordelijkheid te
zeggen, dat men niet aan politiek doet,
omdat zij vuil is of men haar niet begrijpt
Bekrompen is dat sommige groepjes
vrouwen die aan politiek willen doen.
zich beperken tot het sociale.
Het Eerste-Kamerlid. mevrouw K.
LuyckxSleijffer hield een betoog onder
de titel „De vrouw op de achergrond"
waarin zij haar ongerustheid uitsprak
over gebrek aan ervaring en uitwisseling
van gedachten bij vele vrouwen, die aan
politiek doen. Daarvoor ontstaat vaak me
ningsverschil over traditionele en prin
cipiële opvattingen, wat verwarring
sticht.
Mej. Nolte betoogde nog, dat waar alle
vormen veranderen er ook in de politiek
nog wat veranderd moet worden om meer
te komen tot een gesprek, waarbij men
open staat voor elkaar.
Na .de verkiezingen, als het kader van
de partij van onder tót boven veranderd
moet worden, zal ook onder het oog gezien
moeten worden, op welke wijze het
beste de vrouw ingeschakeld kan worden.
Blijkens mededeling van de directeur
van het Partijbureau, de heer Wouter Per-
quin, zal door de uitbouw van werkgroe
pen deelneming aan het werk voor vrou
wen aantrekkelijker gemaakt worden.
De partijvoorzitter, mr. Van Doorn,
achtte het om twee reden belangrijk, dat
nadere aandacht besteed wordt aan het
opnemen van vrouwelijke leden in verte
genwoordigende lichamen en besturen van
de partij. Het parlement moet een spiegel
van het volk zijn en het optreden van
meer vrouwen in de praktische politiek
en de partij kan tot gevolg hebben, dat de
De beterschap van Prins Bernhard heeft
aangehouden, met h ;t gevolg, dat hij zater
dag inderdaad nog zijn reis naar Brazilië
heeft kunnen voortzetten. Des avonds om
half negen Nederlandse tijd is hij uit Para
guay op het vliegveld van Sao Paolo aan
gekomen. Hij werd er welkom geheten
door de gouverneur en nadat de beide
volksliederen waren gespeeld, inspecteer
de hij de erewacht. Hierna reed hij in de
auto van de gouverneur naar het ..Palais
des Champs Elysées" in de stad, dat voor
de duur van zijn bezoek aan Sao Paolo
tot zijn beschikking is gesteld. Later op
de dag bood de gouverneur een receptie
aan.
Gisteren was Z.K.H. de gast bij de Ver
eniging van Nederlandse veefokkers en
bracht hij o.a. een bezoek aan een model
boerderij van de staat. Voor vandaag stond
een bezoek aan het technisch centrum
van Nederlandse landbouwers op het pro
gramma en verder twee recepties, een
organiseerd door de Nederlandse gemeen
schap in Sao Paolo, de andere door de
Nederlandse consul. Morgen, voor zijn
vertrek naar Rio de Janeiro, zal de Prins
deelnemen aan een diner en een perscon
ferentie houden.
(Van onze Amsterdamse redactie)
De heer W. L. de Zwag.r, voorzitter
van de Ned. Kath. Grafische Bond. vier
de zaterdag zijn zilveren jubileum als
hoofdbestuurslid In Carlton te Amster
dam hield hij een druk bezochte recep
tie. Afgevaardigden van de afdelingen,
vertegenwoordigers van de K.A.B. en de
werkgeversorganisaties kwamen hem com
plimenteren.
