t
Residentie-Orkest speelde
Rave!-programma
„Als er geschoten moet worden zal
de Sovjet Unie het moeten doen
Kroesjtsjef: Sovjettroepen
niet in D.D.R. om te knikkeren
lil
Frankrijk begon campagne voor
de gemeenteraadsverkiezingen
Hergroepering der partijen
is nog steeds niet voltooid
Franse laicisten eisen national'
satie van het onderwijs
gw
1"
IfW
IF
F otograferende
agenten
Eisenhower over kwestie Berlijn
zijn
Kamermeerderheid
is echter voor
bijzondere school
PIERRE WERNEH
FORMATEUR
y b
Voor kolenverkoop-
kantoren in Ruhrgebied
Japan verlaagt disconto
Joseph Demarteau
te Luik overleden
Marie-Thérèse Fourneau briljant pianiste
Ir. Manusama keerde
terug uit Canada
Verplaatsing tabaks-
markt naar Bremen
Poldercommissie wil
langer blijven zitten
Cg.
v,la
-
DONDERDAG 19 FEBRUARI 1959
ft
tin
PAG IN A
Eert jaar uitstel
Tientallen keren per week zegt U: nu wat Vim! U wrijft of
boent even en dan verdwijnt het moeilijkste vuil. Alles helder
schoon! En dubbelvlug. Dat doet Super Vim. Dubbelkrach-
tige Super Vim, in de nieuwe, fonkelgroene, vochtwerende bus
VIM schuimt en kan niet krassen!
Spreekverbod leverde veel
publiciteit op
Frankfurter Allgemeine over
In Noord-Oost Polder
De Gaullisten
Persoonlijke afgunst
Links kartel
Niet schietend
Niet als eer$
In gevo^
Meerderheid in de Ke'"^
De Luxemburgse crisis
vNt
r»*"
UITGERUST MET FOTOTOE
STEL, BELICHTINGSMETER
EN STATIEF, is de Amsterdamse
politie reeds enkele dagen druk
in de weer met het kieken van
wagens met dodelijke speerpun
ten voorop. Op deze wijze wordt
het overtuigend bewijs geleverd,
dat op die en die dag, het gevaar
lijke voorwerp nog op de auto
zat. Na een oproep van de politie
om binnen acht dagen met de
auto op het hoofdbureau te ko
men zonder het versiersel, wacht
de eigenaar geen bekeuring;
wel als hij na de volgende oproep
met een respijt van vier dagen
ook niet komt opdagen.
De Bank van Japan heeft haar disconto
tarief met ingang van 19 februari verlaagd
van 7.300 pet. tot 6.935 pet. Dit is de der
de verlaging sedert juni j-1., toen het ta
rief 8.395 pet. beliep-
Na drie jaar ervaring met het huidige
systeem voor de verkoop van kolen uit het
Ruhrge-bied namelijk in de vorm van
drie verkoopkantoren is de Hoge Auto
riteit tot de conclusie gekomen, dat dit
systeem niet to, het gewenste doel heeft
geleid. In feite is geen sprake van drie
autonome verkoopmaatschappijen. Er is
integendeel een verkoopsysteem gt-
handhaafd. dat in strijd is met de be-
palingen van het vrdrag van de
EGKS. De organ satievorm zal dan ook
moeten worden veranderd. Gezien de hui
dige moeilijkheden op de kolenmarkt en
gezien ook de noodzakelijkheid het, Ruhr-
gebied in de gelegenheid te stellen produk-
tie en afzet in overeenstemming te brengen
s - - met het verdrag, heeft de hoge autoriteit
■'■■V besloten de drie verkoopkantoren nog ge
durende een jaar te laten voortbestaan (tot
31 maart 1960). Wanneer de situatie op de
kolenmarkt dan nog niet normaal is, kan
een verdere verlenging met een jaar wor
den overwogen. Daarna vindt geen ver
lenging meer plaats. Deze beslissing gaat
vergezeld van drie voorwaarden:
1. Controle ter plaatse door ambtenaren
van de Hoge Autoriteit,
2. De Ruhr-verkoopkantoren en het ge
meenschappelijke bureau moeten vanaf 1
april 1959 de goedkeuringsbeschikking na
leven,
3. Vanaf 1 april 1959 moeten de drie
verkoopkantoren de regelingen voor de
handel en het eigen verbruik van de be
drijven veranderen.
(Van onze correspondent)
BRUSSEL, hedenmorgen
Gisteren is te Luik in de ouderdom van
twee en zeventig jaar overleden de heer
Joseph Demarteau, directeur van de
katholieke „Gazette de Liègc" en een zeer
bekende figuur in de Belgische perswe
reld. Hij was kleinzoon van Joseph De
marteau, die in 1840 de „Gazette de Licge"
had gesticht.
Na zijn doctoraat In de rechtsweten
schappen te hebben behaald, trad Joseph
Demarteau in 1906 in de redactie van de
„Gazette de Liège", waar hij aanvanke
lijk werkte onder leiding van zijn vader,
die zijn grootvader in die functie had op
gevolgd.
In 191Ó, bij het overlijden van zijn va
der, nam Joseph Demarteau de leiding
van het blad in handen. De „Gazette de
Liège" verscheen niet tijdens de Eerste
en evenmin tijdens de Tweede Wereldoor
log.
In september 1940 werd Joseph Demar
teau door de Gestapo aangehouden en in
april 1941 in vrijheid gesteld. Hij schreef
verscheidene boeken, waaronder ook over
persaangelegenheden. Van 1944 af bestuur
de hij opnieuw het katholieke Belgische
blad.
De overledene was oud-voorzitter van
de Algemene Belgische Persfoond en van
de Bond van Katholieke Journalisten van
België. Hij was titularis van verscheidene
hoge onderscheidingen, o.a. was hij com
mandeur in de orde van de H. Gregorlus
de Grote en Grootofficier van de Leo
poldsorde.
„De tijden veranderen en wij verande
ren met hen" zei een oud wijsgeer. En
dit bemerkt men maar al te duidelijk
in het toonkunstig gebeuren, dat in dit
tijdsbestek met welhaast ieder decen
nium van smaak schijnt te wisselen. Met
een thans universeel aanvaard compo
nist als Ravel was het een halve eeuw zó
gesteld, dat zijn muziek meer als een
curiositeit dan als een creatie werd aange
zien. Een groot oianist uit die tijd, de in
Parijs levende Spanjaard Ricardo Vines,
die de moed had toen Ravel-recitals te
houden, werd van het podium afgeflo
tenNu, anno 1959 zijn er velen,
die zijn muziek als een overwonnen stand
punt beschouwen
Op een avond als gisteren, toen het
Pianoconcert in G door de grote Franse
pianiste Marie-Thérèse Fourneau bij het
Residentie-Orkest o.l.v. Willem van Otter-
loo voorgedragen werd en tot lsot de
Daphnis et Cloé-suite werd gespeeld, gaf
men bovendien zich nog eens rekenschap
van de evolutie die deze componist zélf
heeft meegemaakt via de impressionls-
tisch-getinte Daphnis-balletmuziek en de
neo-classicistische schrijfwijze, waarvan
het Pianoconcert in G. getuigt.
Men hoort dan hoe bij eenzelfde com
ponist reeds, de snelle evolutie van onz»
XXe eeuwse muziekkunst zich aan hel
voltrekken is en gezien dat individueel ge
val, verwondert men er zich niet over dat
de toonkunst in het algemeen van onzs
tijd een veelheid van vormen te aanho
ren geeft die een spiegelbeeld vormt van
de duizelingwekkende evolutie op andere
gebieden van het intellectueel leven. Doch
de grote les welke men hier kon beluiste
ren was, dat ondanks deze snelle wisse
ling, er een blijvend muzikaal element in
deze Ravel-muziek wag te horen, welke
zich van jaar tot jaar meer consolideert
Nu was stellig het spel van Marie-
Thérèse Fourneau van dien aard, dat men
bijna overtuigd moet worden van Ravels
uniek scheppend vermogen, van zijn
unieke vormgeving en melodische zeg
gingskracht. Want daarin steekt Ravel
hemelhoog boven vele andere tijdgenoten
uit, dat zijn melodiek een geheel eigen
macht bezit welke, teruggrijpend naar al
oude tradities, toch een eigen fysionomie
te aanschouwen geeft. Nu werd zoals ge
zegd deze indruk sterk bevorderd door
degene die men wel de ambassadrice mag
noemen der Franse pianomuziek en voor
al van Ravel. Haar spel Daart een won
derlijk poëtisch vermogen aan een trans
parante, lucide klaarheid en schittering
welke door een even frêle toucher als wa-
tervlugge techniek geruggesteund wordt.
Daarom was het in deze interpretatié
die met ingehouden adem en spanning
gevolgd werd des te meer te betreuren
dat deze pianiste tweemaal door geheu
genstoornis gehandicapt werd. op het eind
van het .eerste deel twee maten over
slaand en daardoor het orkest een onze
ker slot bezorgend en de tweede maal en
kele maten van achtste beweging welke
echter wèl door de slagvaardigheid van
dirigent en orkest werden opgevangen
en nauwelijks }n de zaal werden opge
merkt En toch n'en déplaése deze
tekortkomingen werd men opnieuw ge
waar hoe de muziek zelf zich scheen los
te maken van tijdsbegrenzingen, het
hoogstbegerenswaardige voor scheptam-
de geesten..
Wat de Daphnis-sulte betreft: dit re
pertoirestuk van het Residentie-Orkest
zou men na zoveel malen reeds als or
kest werk te hebben beluisterd, einde
lijk eens in zijn oorspronkelijke status
van balletmuziek willen horen en zien
Hoe lar.g nog moeten balletten evenals
koren een geïsoleerd, individueel bestaan
leiden, alsof deze kunsten niet één zijn
in oorsprong?
Marius Monnikendam.
V 16-200.240 54
Het bezwaar, dat de Indonesische en
Japanse ambassades in Ottawa hadden
gemaakt tegen de spreekbeurt, die lr.
Manusama, hoofd van de diplomatieke
missie van de Republiek der Zuid-Moluk-
ken begin februari zou houden in het
kader van de bijeenkomst der model-
V. N. te Montreal, blijkt een averechtse
uitwerking te hebben gehad.
Gistermorgen vertelde ir. Manusama
te Den Haag, na terugkeer van zijn ver
blijf in Canada, dat het spreekverbod,
dat het gevolg was van de bezwaren der
beide ambassades, de zaak dep Zuid-Mo-
lukken veel extra publiciteit had ver
leend.
Er waren zelfs twee televisie-uitzen
dingen in Canada gewijd aan de Zuid-
Molukken, waarbij ir. Manusama beide
keren in de gelegenheid was geweest zelf
het woord te voeren.
De bijeenkomst, waarop ir. Manusama
spreken zou, was onderdeel van de ver
gadering der model-V. N., belegd door
alle Canadese universiteiten. Als onder
werp had hij gekozen de veranderende
situatie In Azië. Als motief voor het. in
grijpen van de Indonesische ambassade
had de vertegenwoordiger van deze am
bassade aangevoerd, dat de Republiek
der Zuid-Molukken geen bestaande re
publiek is. Tijdens een vraaggesprek
voor de radio had dezelfde Indonesiër
verklaard, dat er geen enkele actie meer
door de Zuid-Molukken werd gevoerd.
Dat op datzelfde ogenblik Ceram werd ge
bombardeerd door de Indonesische lucht-
Naar aanleiding van de verplaatsing van
de Indonesische tabaksmarkt van Neder
land naar Bremen, schrijft de „Frankfur
ter Allgemeine Zeitung":
De thans contractueel vastgelegde ver
plaatsing van de Europese markt voor In
donesische tabak van Amsterdam en Rot
terdam naar Bremen is in de Hanzestad
met voldoening ontvangen, omdat hier
door de betekenis van Bremen als cen
trum van de Duitse importhandel voor si
garentabak nog eens wordt onderstreept.
Men acht het evenwel voorbarig reeds nu
voorspellingen te doen over de uitwerking
op de Bremer economie van de in Djakar
ta getroffen regeling. Verscheidene vragen
moeten nog opgehelderd worden, alvorens
met de verkoop van Sumatra en Javata-
bak in Bremen in volle omvang kan wor
den begonnen. Of bij inschrijving naar Ne
derlands voorbeeld of door tentoonstelling
van monsters rechtstreeks aan belangheb
benden zal worden verkocht, staat nog
niet vast. Tabaksinschrijvingen zullen
moeilijkheden opleveren, daar de Bremer
tabakshandel hierin grote praktische erva
ring heeft. Ook voor de opslag zijn de no
dige voorzieningen aanwezig.
Het is echter nog niet bekend welk
standpunt men zal innemen tegenover
de eigendomsaanspraken, die de vroeger
in Indonesië werkzame Nederlandse cul-
tuurondcrncmingcn ongetwijfeld zullen
doen gelden. Men mag evenwel aanne
men. dat een juridische structuur gevon
den is, die het gevaar van een gerechte
lijke uitspraak uitsluit.
macht, was door de Canadese kranten Het exclusieve recht, dat de Bremer-groep
dankbaar uitgebuit. Ir. Manusama heeft Tvan InHn„Ki„hc P.P.N.-Rar„ al
wel spreekbeurten kunnen vervullen
voor diverse andere organisaties.
Tenslotte deelde lr. Manusama nog me
de, dat hem uit contacten met Abon ge
bleken was, dat daar grote troepencon
centraties plaats vinden, als voorberei
ding voor een invasie op Nieuw-Guinea.
Ir. Manusama voegde hier echter aan toe,
dat hij niet geloofde in een aanval op
korte termijn, maar wel dat deze in elk
geval komen zal.
van de Indonesische P.P.N.-Baru voor de
verkoop van tabak op de Europese markt
heeft verworven, moet zo wordt in Bre
men gezegd niet zo worden opgevat,
dat deze groep een monopolie voor de
handel in Indonesische tabak heeft ver
kregen. De markt in Bremen staat eer
der voor alle firma's open. En in dit ver
band is reeds gemeld, dat ook Nederland
se tabakshandelaars reeds van hun belang
stelling voor een aandeel in de Bremer
markt hebben doen blijken.
Wanneer er geweld gebruikt moet wor
den in Berlijn, dan zal het de andere par
tij zyn, die het gebruikt Dit verklaarde
gisterenmiddag president Eisenhower op
zijn wekelijkse persconferentie, toen hem
gevraagd werd commentaar te leveren op
de rede, die de Sovjet-premier Kroesjtsjef
dinsdag te Toeia heeft uitgesproken en
die gisteren is gepubliceerd. Kroesjtsjef
zej in die rede. dat 'n luchtbrug naar Ber
lijn niet getolereerd kon worden, wanneer
door de Sovjet Unie de controle over de
toegangswegen naar Berlijn aan Oost
Duitsland zou zijn overgedragen. De ver
zekeringen van de westelijke leiders dat
zij een luchtbrug zullen instellen wanneer
de toegangswegen naar West-Berlijn wor
den afgesloten aldus Kroesjtsjef zijn
zinloos, wanneer er een vredesverdrag is
gesloten met één of met beide Duitslan-
den. Want dan worden de souvereine rech
ten van Oost Duitsland gegarandeerd
door liet internationaal recht en geen
schending van de grenzen te land, te wa
ter of in de lucht kan worden getolereerd,
aldus Kroesjtsjef. Iedere inbreuk zal re
soluut worden afgeslagen. De Sovjettroe
pen zijn niet in Oost Duitsland gelegerd,
om te knikkeren.
Het is duidelijk, zo vervolgde Kroesj
tsjef, dat wanneer iemand begint te schie
ten, dit een oorlog betekent. Wij wensen
geen oorlog te maken en wij zijn ook niet
van plan grenzen van andere landen te
schenden, maar wanneer onze grenzen
geschonden worden of die van onze bond-
De Poldercommissie voor Algemene
Belangen (een adviserend college, dat in
de Noord-Oost Polder de plaats inneemt
van de gemeenteraad), heeft zich in haar
gisterenmiddag te Emmeloord gehouden
vergadering met negen tegen zeven stem
men, roet één onthouding, uitgesproken
voor verlenging van haar zittingsperiode,
die op 6 juli a.s. afloopt.
De meerderheid verklaarde zich voor
verlenging, omdat zij meent, dat de Twee
de Kamer nu wel spoedig ici de gelegen
heid zal worden gesteld het wetsontwerp
tot indeling van de Noord-Oost-Polder in
vier gemeenten te behandelen. Tijdens
de discussies over deze aangelegenheid
noemde de heer W. G. de Feyter (A.R.)
het ondemocratisch, dat er nog steeds
geen normaal gemeentelijk bestuur be
staat in de polder.
Mevrouw dra. J- Jonker-Smid (PvdA)
zei het ondemocratisch te vinden, als door
verlenging van de zittingsperiode de be
volking de gelegenheid zou worden ont
nomen een nieuwe poldercommissie te
kiezen. Zij betoogde, dat het college zich
op deze wijze belachelijk maakt en mee
helpt de democratie om hals te brengen.
Voor verlenging, stemden de KVP en de
AR-fractie, alsmede twee van de drie
CH-leden-
PARIJS, dinsdag.
In Frankrijk is thans de campagne ge-'
opend voor de gemeenteraadsverkiezin
gen, die op 8 maart aanvangen. Voor een
groot deel wordt de evenredige zetelver
deling toegepast. Voor de kleinere ge
meenten echter is het mecrderheidsstelsel
gekozen, wat dus herstemmingen noodza
kelijk maakt, als bjj de eerste gelegenheid
geen der kandidaten de absolute meerder
heid krijgt.
Na de ontzaglijke verschuivingen, die
het vorig jaar in het kiezerskorps hebben
plaatsgehad en hebben geleid tot de
enorme meerderheid voor de Gaullistische
„Unie voor de Nieuwe Republiek", poogt
men natuurlijk gissingen te maken voor
de aanstaande uitslag. Men stuit daarbij
evenwel aanstonds op het feit, dat ge
meenteraadsverkiezingen, uitgezonderd die
in grote steden, zeer van plaatselijke om
standigheden afhankelijk zijn. De oriën
tatie van het kiezerskorps is dientenge
volge moeilijker te bepalen dan bij een
algemene stembusgang. Wel zijn er aan
wijzingen. dat partijen, waarvan verwacht
wordt dat zij op principiële gronden tot
de oppositie tegen het huidige bewind
gaan behoren, enig herstel tegemoet zul
len gaan.
Het gaat daarbij om een paar miljoen
stemmen, die op grond van opportunis
tische overwegingen destijds niet op de
gebruikelijke formaties werden uitge
bracht. Daarvoor waren toen voor de hand
liggende redenen: zoals de teleurstelling
om het immobilisme der Vierde Republiek
en op de eerste plaats natuurlijk het in
De Gaulle gestelde vertrouwen.
Tussen de algemene, verkiezingen van
november en de gemeenteraadsverkiezin
gen van maart a.s. is zich echter een an
dere, zeer aanzienlijke teleurstelling gaan
ontwikkelen i.v.m. de sociale en econo
mische maatregelen van het nieuwe be
wind. Dat werkt vooral bij de loontrek-
kenden hevig door, in het bijzonder we
gens het afnemen van het gemiddeld aan
tal werkuren en de aanzienlijke perso
neelsinkrimpingen in de grote industrieën.
Dit alles kan niet zonder invloed zijn
op de 1,2 miljoen kiezers, wier stem de
communistische partjj in november heeft
moeten missen. Plaatselijke tussentijdse
verkiezingen in de kantons b.v. tonen
reeds een nog zeer klein, maar niettemin
aanwijsbaar herstel van de communisti
sche cijfers. Ook de houding van de grote
vakbonden, die zich zonder uitzondering
opmaken voor massale loonacties, zal in
vloed uitoefenen. Daar staat tegenover de
ontzaglijke officiële propaganda, zoals
b.v. de reis van De Gaulle dezer dagen
naar het zuidwesten van Frankrijk, welke
ongetwijfeld groot effect sorteert.
Een belangrijk verschijnsel is intussen
de houding van de gaullistische UNR, die
tracht te vermijden zonder meer als zo
danig aan de gemeenteraadsverkiezingen
deel te nemen. De Unie legt zich er overal
op toe, dat alle niet-communistdsche par
tijen zullen samengaan en dan natuurlijk
op anti-communistische leuzen. Voor dat
samengaan wil men zoveel mogelijk ge
meenschappelijke lijsten en afspraken
laten maken, waaraan niet alleen de on-
afhankelijken en de radicalen deelnemen,
maar ook de MRP en de socialisten. De
houding van de gaullistische Unie is bij
zonder aantrekkelijk, omdat bij het wel
slagen ervan de communisten worden be
roofd van hun meerderheid in een groot
aantal gemeenteraden een meerderheid,
waarin het voornaamste deel van de com
munistische macht schuilt.
Het plaatselijk samengaan der partijen
zal ongetwijfeld zowel bij de rechter- als
bij de linkerzijde in de hand worden ge
werkt, omdat vooral de kleinere partijen
niet weten, waar ze op het ogenblik wat
hun sterkte betreft aan toe zijn. De her
groepering der partijen is nog steeds niet
voltooid. Men is overtuigd, dat die eerst
volledig tot stand zal kunnen komen, als
de parlementaire werkzaamheden daad
werkelijk en voor lange tijd zijn hervat.
Sommige der oude partijen zijn nog niet
over hun inwendige verdeeldheid heen.
Vandaar ook het streven van verzamel-
groepen, waarvan de aangeslotenen soms
tot drie of vijf partijen behoren. Deze
groepen nemen feitelijk een afwachtende
houding aan om uit te maken in welk
parlementair verband zij in de toekomst
zullen gaan werken. Dit is vooral het ge
val met de diverse richtingen van de oude
radicale partij, die langzamerhand de weg
van hereniging opgaan. Zo is er geen be
letsel meer voor oud-minister-president
Edgar Faure om weer zijn plaats te gaan
innemen in de radicale partij, nu Mendès-
France met zijn kleine aanhang die partij
voorgoed heeft verlaten.
Eigenaardig is ook de toestand waarin
de christelijke democratie en de MRP en
een groep van jonge deputes zich bevin
den. Hierbij speelt de houding van oud
minister-president Bidault een rol, waar
op afzonderlijk de aandacht moet worden
gevestigd. Het betreft een proces, dat
meer door persoonlijke afgunst dan door
zakelijke motieven wordt beheerst en
waarvan de oplossing nog wel enige tijd
op zich zal doen wachten.
Bij de socialisten is de: ontwikkeling
daarentegen versneld. Na de „ezelstrap"
van de heer Auriol tegen de heer Guy
Mollet kan het niet anders meer of het
socialistische congres van deze zomer zal
de oplossing verhaasten. Het is weinig
zeker, dat de heer Guy Mollet de leiding
van de oude partij zal kunnen behouden,
nu zijn beleid van sedert de 13de mei zo
sterk is gekritiseerd door invloedrijke per
sonen (zoals Auriol), die zelfs zijn uitge
treden. Men zal ongetwijfeld een wijziging
in de partijleiding wensen om de hereni
ging met de autonome socialistische partij
weer mogelijk te maken. Dat betekent ook
dat de socialisten in het algemeen in de
oppositie zullen gaan tegen het nieuwe
beleid.
Ook buiten de communisten zal de hele
linkerzijde een oppositiegroep van bete
kenis kunnen gaan vormen, nu de nogal
rode „Unie voor de Republiek" het aan
stuurt op een samengaan van de Mcndès-
sistcn, autonome socialisten en progressis
ten.De aanwezigheid van zulk een nict-
communistischc oppositie kan ook van in
vloed zijn op bepaalde stromingen bjj de
MRP. In de kringen van links wordt thans
steeds meer het woord „kartel" gebezigd,
al beseft men dat een herleefd „kartel der
linksen" op parlementair terrein voorlo
pig weinig macht zal kunnen uitoefenen.
Men verwacht dezer dagen een uit
spraak van de heer Mendès-France, waar
mee hij zal pogen de leiding van zulk een
kartel in handen te krijgen.
Het is tenslotte ook moeilijk te zeggen
wat er op het ogenblik ter rechterzijde bij
de onafhankelijken omgaat. Velen in die
partij maken ernstig bezwaar tegen de fi
nanciële en economische politiek, die
wordt gevoerd door hun partijleider, de
heer Pinay, of althans tegen het beleid,
dat deze op grond van de regeringsbeslui
ten moet doorvoeren. Het heet. dat de po
sitie van de heer Pinay in het kabinet niet
precies comfortabel is.
Maar deze gehele zo uiterst twijfel
achtige toestand, waarin de partijen ver
keren, maakt dat bij de aanstaande
raadsverkiezingen en waarschijnlijk ook
bij de Senaatsverkiezingen van deze
zomer de plaatselijke invloeden van gro
ter gewicht zullen zijn dan de verklarin
gen omtrent de algemene politieke po
sitie.
genoten kunnen we niet onverschillig blij
ven.
President Eisenhower verklaarde dat het
Westen zich niet schietend een weg naar
Berlijn zou banen. Het Westen zou alleen
maar voortgaan met het vervullen van
zijn plicht tenopzichte van de bevolking
van Berlijn. Wanneer dat werd verhin
derd dan zou het door toedoen van iemand
anders zijn, die geweld gebruikte.
Eisenhower zei. dat het Westen zocht
naar een rechtvaardige vrede. Maar dat
zou geen werkelijkheid kunnen vorden,
wanneer de twee partijen geen redelijke
basis konden vinden, waarop de specifie
ke problemen zouden kunnen worden op
gelost. Tot het zover zou zijn had het Wes
ten niets anders te doen dan proberen het
beste ervan te maken. President Eisenho
wer had de rede van Kroesjtsjef alleen
maar in zeer verkorte vorm gelezen. Vol
gens hem had Kroesjtsjef slechts gespro
ken over scieten, om de westelijke mo
gendheden af te houden van hun plicht.
Waarnemers in Washington zijn van
ning dat Eisenhower op zijn persconfer*a
tie niets anders bedoelde te zeggen
dat de Sovjet Unie de eerste en e0 J
moet zijn. die de schuld van geweld
dreiging met geweid zou moeten drag®.
Dit betekent echter niet, dat het Wes'®(
geweld niet met geweld zou beantw"
den.. De westelijke mogendheden hebb -
nu eenmaal het recht van toegang
Berlijn en zijn vastbesloten dat recht
handhaven. Maar het Westen zal niet
eerste zijn om geweld te gebruiken.
efl
In Westduitse regeringskringen is i"
van mening, dat de jongste verklaring
van Kroesjtsjef over de kwestie Ber1^,
„van dien aard zijn dat zij de pogingen
tot een viermogendhedenconferentie te
men in gevaar kunnen brengen". e,
Een woordvoerder van de bondsre?
ring betreurde gisteren de scherpe °U
merkingen van Kroesjtsjef. Op de vra^,
om commentaar op de rede die de
jet premier in Toela heeft gehouden. aj-
woordde hij, dat het Westen in zijn a>
woord op de Sovjet-voonstellep i.z. B
lijn juist een gematigde toon had
slagen. „Het Westen heeft geen bela
bij een verslechtering van de intern8'^/
nale betrekkingen," aldus de woordvo®
der. jj'
Functionarissen van het Franse mi" p
terie van buitenlandse zaken weiger"^
gisterenavond commentaar te geven
de jongste rede van Kroesjtsjef.
(Van onze correspondent)
Parijs, hedenmorgen
Toen vandaag precies vier weken gele
den de Franse premier zich uitsprak voor
een oplossing van de schoolstrijd „op een
voor ieder bevredigende wijze" en aan
kondigde, dat inzake dit onderwerp een
wetsontwerp zou worden Ingediend tijdens
de komende zittingsperiode van de Ka
mer. verwachtte niemand, dat de aan
hang van het laicisme de strijd tegen de
bijzondere school zou opgeven. Want
daarvoor is het sectaisme bjj de Fran
se socialisten, communisten en een klei
ne groep in de Kamer achtergebleven ra
dicalen te groot.
Het, is thans ook weer de bekende „Li
ga voor de Rechten van de Mens", die de
leiding heeft genomen. Het orgaan van
het neutrale onderwijs, „Action Laique'',
heeft gisteren het schrijven gepubli
ceerd, dat de voorzitter van de Liga, Al-
bert Bayet, heeft gericht aan premier De-
bré.
In deze brief eist hij nationalisatie
van het onderwijs. Herinnerend aan de
woorden door de eerste minister in de Ka.
mer uitgesproken zegt hij: „Wij hebben
daaruit de conclusie getrokken, dat bin
nen enkele maanden het beginsel van de
wet Barangé (wet op de subsidie van het
bijzonder onderwijs) niet alleen gehand
haafd zal worden maar uitgebreid en ver
ergerd en dat de geest van Vichy defini
tief de overwinning zal behalen op wat
voor ons de geest van liet verzet blijft"-
Het bestuur van de Liga verklaart, dat
een onderneming van dit soort zal stuiten
op de eensgezinde oppositie van alle lai
cisten zowel van hen, die bij het referen
dum van september j.l. „ja" als van hen
die „neen" hebben gezegd. Inderdaad
zullen de communisten en de progre-"f,
ten de strijd tegen de vrijheid van ony
wijs nooit opgeven evenmin als de Fra' t
socialisten. De bijzondere scholen zU ')l
dus altijd verdedigd moeten worden 10;e
zolang er geen volksfrontoverwinning-
communisten en socialisten aan de hia e-
zou brengen, plaatsvindt, is er geen fjj.
vaar voor nationalisatie van het onderiv
De Liga zal er zich wel bij moeten
leggen, dat er hulp zal worden geb°V
aan de bijzondere scholen. In het vof
parlement, dat van de Vierde Repuo'j-
dus. toen rechts cn links ongeveer eePfó'
lijk aantal zetels hadden, heeft de
mer dank zij de hulp van enkele &e ee^
tigde radicalen vele malen achtereen
poging om de wet-Barangé te doen in'r
ken kunnen verijdelen.
In de nieuwe Kamer is het zo, d»t „|j"
uitbreiding van de subsidie aan de -c'
zonderc scholen hetzij direct of ind]Gif
vrijwel zeker is. Driehonderd Cn t^'j.fti'
Kamerleden, dus een meerderheid.
bcn hun instemming betuigd met d®
tie van he comitc-Lysot, dat strijdt
behoud van de bijzondere scholen. I' f|i'
stens kan men heftige debatten verwij
ten maar het is inmiddels duidelijk je1'
worden dat ook de regering graag
dat de oplossing van de schoolstrijd
het begin van het nieuwe schooljaar
Groothertogin Charlotte van
burg heeft Pierre Werner, voo;
r<l
lig minister van defensie, dinsdag
de vorming van een nieuwe regering"
vervanging van de katholiek-socialist''
coalitie, belast. ft'
Bij de algemene verkiezingen van jf
bruari verloor de christelijk sociale
tij (katholiek) vijf zetels aan de iiber0 .j-
De kamer bestaat thans uit 21 kath"
ken, 17 socialisten, 11 liberalen en 3 c
munisten.
hen
lcWl 1
