DOS, kampioen 1953, droeg zijn
titel pas na grove strijd over
aarta bleef ook in dit prestige-duel
Sj
overeind
en kwam wéér dichter bij de „nieuwe" titel
m
1
I
Onstuimig Willem
de
II dwong
knieën
Feijenoord op
Tilburgers sloegen in vier minuten hun slag
Scheveningen ver onder de maat
A.D.O. S buitenspel bracht Rapid
nog de gelijkmaker
NOAD miste weer te veel kansen
■füja
Iggj
Dit was de wérkelijke „wedstrijd van het jaar*'...!
Bosselaar kogelde een penalty twee
maal langs De Munck
Grof gevecht trad
alle sportnormen
Ere-divisie heeft in
slotfaze geen
vraagtekens meer
Na nederlaag bij DWS is degradatie onafwendbaar
t.:
më.
.51?'
üi
VVV won gemakkelijk en royaal
Oud-internationaal
overleed in match
m
DINSDAG 31 MAART 1939
EAl.i.vA
Schandelijk dieptepunt
Volkomen evenwicht
ÜÉiÉ
De hóógste tijd
STRIJD IS GESTREDEN
*>m>mm
VOETBAL IN BELGIE
(Van onze sportredacteur Gerard Patttfn)
SPANGEN, 2e Faasdag
DOS. DE LANDSKAMPIOEN 1958, heeft er een prestige-zaak van gemaakt
om de éérste te zijn, die de nieuwe kampioen- 1959-in-wording in het eigen
Kasteel van Spangen te verslaan. Het is niet gelukt. Sparta, elke week een stap
dichter bij de titel, wist ook deze aanslag af te weren, bleef met het 11 gelijke
spel ook nu ongeslagen. Dank zij één penalty, die tweemaal ingeschoten werd.
Het was Tinus Bosselaar. die ook in die 33ste minuut van een toen reeds tè grim
mig gevecht, koel en zeker van zichzelf bleef. De eerste keer was zijn penaltv
rechts van De Munck in de touwen gevlogen; arbiter Beltman floot echter af
omdat Daniels en enkele andere Spartanen te vroeg waren toegelopen. De
tweede keer zoefde Bosselaars schot links van De Munck in het net en nu li jp
geen énkele Spartaan toe: de rood-witten voelden dat hun penalty-specialist
niet kón falen. Dat bracht dus reeds ruimschoots vóór de pauze de stand op 11
e( bij die stand is bet gelieven, alle uitslaande driften aan wéérskanten ten spijt.
Een uitslag waarmee DOS niets te veel kreeg! En al zijn de Utrechters dan niet
volledig in hun prestige-opzet geslaagd, in ieder geval hebben zij, de Nederlandse
voetbal-kampioen 1958, wel bewezen, dat zij deze middag.... zich de gelijk
waardige van Sparta, de nieuwe kampioen 1959, mochten noemen. Zonder slag of
stoot hebben de Kanaries hun titel dan ook niet overgedragen. Maar een over
dracht blééf het. Want Sparta behield onverkort de grote voorsprong, die het
over het gehéél van deze lange en zware competitie reeds met zoveel macht had
opgebouwd.
Overigens vertoont ook dit Sparta-elftal nu wel tekenen van vermoeidheid en
van slijtage. Maar het bleef nog altijd sterk genoeg om ook dit laaiende en zeer
goe-i spelende DOS te weerstaan. En daarmee heeft het een nieuw bewijs ge
leverd, inderdaad de ware kampioen 59 te zijn,
MET ALLE MIDDELEN. zo luidde
kennelijk het devies, waaronder DOS,
sedert verleden week in zijn top-vorm
deze prestige-slag was Ingegaan. Helaas:
bij die „alle" middelen waren kennelijk
allerlei onbetamelijke middelen ingesloten
Door de enerverende spanning, de zie-
dende driften van overkokende energie,
de hitsige sfeer waarin men alle sportie
ve normen vèr overschreed, leek dit, véél
meer dan de derby FeijenoordSparta
van drie weken geleden, de wérkelijke
„wedstrijd van het jaar" te zijn!
Er is geknokt, over en weer, alsof van
deze wedstrijd ineens alles afhing. Ge
knokt met een woede, waarbij de rport-
man naar het einde snakte. En toen
scheidsrechter Beltman dan eindelijk het
einde floot, was het ook de hóógste tijd.
Het was op dat moment bepaald levers
gevaarlijk om tot de twee-en-twintig bin
nep het strijdperk te behoren, Hoe ge
vaarlijk, dat kan Tinus Bosselaar vertel
len.
Henk Temming, sport-winkelier 'n
Utrecht, pleegt nogal eens aanloop van
andere voetballers te hebben in zijn zaak,
maar Spartanen zullen het na vanmiddag
nooit meer zijn. Wat de Utrechtse rechts
half omstreeks de 14e minuut van de
tweede helft vertoonde, was een der laag
ste en gemeenste streken, die wij ooit op
een Nederlands voetbalveld hebben moe
ten aanschouwen, Terwij!
het «pel dood was voor
een vrije schop omdot
diezelfde Temming reeds
op uiterst grove wijze
Verhoeven bijna te plat
ter had laten vallen, ter
wijl de bal nergens in de
ouurt was, zette Teno
ning, vlak voor de ere
tribune, zijn knie met
larde kracht in het on
derlichaam van Tinus
Bosselaar, die krimpend
van d« pijn over de grond kroop. Als too-
vallig scheidsrechter Beltman niet een
andere kant had uitgekeken, zou Tem
ming zonder enige twijfel van het ve!d
zijn verwijderd en voor heel de rest van
dit seizoen geschorst (hij had trouwens al
lang met voetbal-pensioen moeten gaan;
zijn grofheden dienden alleen om zijn
verlies van kunde te maskeren).
Maar was dit het schandelijke diepte
punt, ook wat Neus Krommert. Luiten
en helaas ook een getergde Hans Krnay
aan DOS-zijde, maar niet minder Wim
van der Gijp en Hans <lc Koning aan
Sparta's kant debiteerden, was érger
dan onbetamelijk. En in feite zijn het
de twee Spartanen geweest, die fermee
begonnen; wat bovendien dom was,
omdat DOS niet voor niets zijn reputa
tie in mogelijkheden tot hard spel
heeft.
Vooral van De Koning betreuren wij
het zeer, dat hij weer tekeer ging als in
zijn beruchtste dagen. En in hoge mate
schuldig is ook scheidsrechter Beltman,
die veel te laconiek, met een misplaatst
air van superieure rust, tegen dit alles
optrad. Mede daardoor werd het op den
duur een ergerlijke, sport-onwaardige
knokpartij.
DE UITSLAG zal door elke onpartij
dige waarnemer ais zonder meer joist
en rechtvaardig worden bevonden. In
TEMMING,
schande!
Zelfs scheidsrechter Beltman had
met Bosselaar te doen! De kleine
Sparta-linhsbuilen is hier na het
vergrijp van Temming weer op de
been.
capaciteiten deden de rood-witten en
de geelhemden niet voor elkaar onder,
in individuele gemeenheid van enkelen
evenmin! DOS had zonder twijfel een
voorhoede, die méér dan een klasse be
ter was dan die van de gastheren. Maar
daartegenover had Sparta een hechtere
verdediging, al liet die verdediging ook
welecns steken vallen. DOS heeft méér
en betere kansen gehad, doch uiteinde
lijk was het toch weer die. hechte Spar-
tadefensie, die het gelijke spel veilig
wist te houden.
De aanvalskwallteiten van
de Utrechters bleken reeds
onmiddellijk. Ia een soepel
en vloeiend combinatie
spel, door Van der Linden
in grote stijl en met tac
tisch inzicht geleid, for
ceerden de geelhemden al
snel enkele bressen Van
der Linden zélf bleek in
de sprint sneller dan
Schilder, zag het schot
echter smoren In Van
Dijks duik, waarna Luiten
naast schoot.
Diezelfde Luiten joeg echter, van
rechts, in de !>e minuut het leer ineen
en met striemend geweld pal onder de
lat, ter bestraffing van een weifeling
in de rood-wittc linies en een fout van
Verhoeven op Vissers halfhoog voor
komende voorzet (01).
Toen reeds waren de gemoederen ge
prikkeld. Het moode sportieve moment
van de verzoening tussen Wim van dsr
Gijp en de gevloerde Hans Kraay kon de
wassende vloed van incidenten niet ke
ren. Maar tussen die incidenten door
werd er waarachtig ook nog goed ge
voetbald, niet alleen op de mentale bat's
van energie en hartstocht, maar ook met
pure technische middelen. Zo maakte
Bosselaar na een inleidende manoeuvre
van De Vries zich prachtig vrij van drie
belagers, zijn knallende diagonale schui
ver sloeg tegen de binnenkant van de
paal, Daniels miste voor een reeds ver
slagen De Munck.
BOSSELAAR,
tweemaal raak
i'
Tweemaal raak
Het was wéér Bosselaar, die zich in
de 33ste minuut van bewaker West.
phaal ontdeed enjuist binnen het
strafschopgebied onderuit werd ge
haald. Penalty, in twee instanties. Bei
de malen een voltreffer, de laatste
telde (I—1).
Sparta's halfspeiers, ander de grote
troeven in het middenveld, moesten nu
in een krampachtige afweerslag. De Ko
ning, gehinderd door een kniewond (hij
maakte zijn entree al met een pleister),
moest toezien hoe Van der Linden zich
steeds weer van een uit vorm zijnde Ver
hoeven bevrijdde; en back Van der Lee
schonk aan Luiten gratis meters vrije
ruimte. Het was Verhoeven, die na een
uitgooi van keeper Van Dijk de bal pas-
klaar aan Luiten offreerde; de DOS-
winger kwam vrij voor Van Dijk, maar
gleed in zijn schijnbeweging uit. Op de
zelfde wijse misten aan de overkant ook
Daniels en Van Ede een kans, maar
scheidsrechter Beltman floot voor rust
juist toen Pietje de Vries in volkomen
vrije schietpositie oog-in-oog met De
Munck was verschenen.
Ook de tweede helft begon met een
DOS-offensief, maar het was opnieuw
De Vries, die na een listig door Ver
hoeven genomen vrjje trap (hoog hands
van benarde Kraay) met een subliemde
kopstoot De Munck versloeg, wat ech
ter op grond van buitenspel óók geen
geldigheid verkreeg.
DOS bleef gevaarlijker (acht corners
tegen twee), maar Lammers en Visser
ontnamen elkaar een schietkans, Lam
mers werd bij de volgende kans door de
„zaag" van De Koning afgesneden, Van
Dijk kon een schot van Luiten slechts op
de vuisten keren, waarna in de scrim
mage héél DOS stond te appeleren voor
„hands" van Schilder, maar vergeefs.
Weer op de paal
Na omtrent een kwartier ging De
Koning als stormram in de rood-wilte
aanval opereren, maar evenals de trou
we Daniels (daarna uitmuntende links
half) ondervond h(i de handicap van
een lamme rechtervleugel, waar Van
Ede en Wim van der Gijp keer op keer
faalden. Het was wéér De Vries, die
vrjj kwam, maar ook dit schot sloeg
van de binnenkant van de paal terug.
De grove aanslag van Temming op
Bosselaar bracht nieuwe olie op het vuur.
Kraay verloor, zonder dat er een bal bij
was, zijn zelfbeheersing tegen De Koning;
de vrije trap, op de rand van de 16-me-
ter-lijn, bracht wel kermende paniek,
maar geen treffer, integendeel..., want
in één bliksemsnelle tegenstoot snelde
Van der Linden heel het veld over, tot
Schilder en Van Dijk hem op het nip
pertje nog konden afstoppen, terwijl een
dolle Krommert (die ons aan de noodzaak
van een dwangbuis deed denken) toen al
tijd nóg zijn gein om die afgeweerde
vrije schop stond uit te hossen.
De Sparta-mascotte overleefde ook deze aanslagal ligt keeper Van Dijk
verslagen onder het striemende schot ivaarmee Luiten tweede van rechts
de score voor D.O.S. heeft geopend.
(Van onze sport-correspondent)
TILBURG, 2e Paasdag.
Onder de ogen van ruim 18.000 toeschouwers heeft Feijenoord, ondanks alle techni
sche bekwaamheid, in het Tilburgse Sportpark tegen een onweerstaanbaar op energie
spelend Willem II moeten capituleren. Het was stellig geen fraaie strijd, maar het
vlotte tempo, de taaie volharding en de vaak sensationele momenten boden vol
doende compensatie. Willem II zonder de geblesseerde Duitser Zaro en met
Smolders en linksbuiten Van Bladcl als de uit de toon vallende exponenten In de
voorhoede, heeft echter twee maal vijfenveertig minuten een werklust op het tapjjt
gedeponeerd, die vriend en tegenstander zal hebben verbijsterd.
Het begon al onmiddellijk na de aftrap. Maar het zelfvertrouwen werd nochtans
in de 8ste minuut lelijk geschonden toen Meerman na een kogel van Rijvers tegen
de paal het eerste doelpunt scoorde. Maar toen Willem II over deze teleurstelling
heen was en de aanvallen van Feijenoord tot ïtaan konden worden gebracht, stelden
de Tilburgers hun kandidatuur, waar tegenover Feijenoord slechts moeizaam vech
tend voor het behoud van haar voorsprong de rust haalde.
Toen binnen het kwartier Smulders en De Jong daarna de kans deden keren en Wil
lem II zich geruggesteund wist door een 2—1 voorsprong, was er voor Feijenoord
geen eer meer te behalen. Integendeel! De Rotterdammers zijn er nog genadig
afgekomen tenslotte.
Hitsig en ges'aarlijk werd het nu.
Verhoeven maakte hands, de granaat
van het kanon-Temming ramde de
paall De Munck verrichtte een klein
wondertje na een duel tussen De Vries
en Kraay, aan de overkant misten scho
ten van Luiten en Krommert op een
haar. Van Ede, door De Vries gelan
ceerd, kon eindelijk één keer naar bin
nen zigzaggen; zijn schuiver bracht De
Munck !n de grootste moeilijkheden.
En Sparta had ook het laatste woord:
een zweef-kopstoot van De Koning,
buiten bereik van De Munck, rakelings
naast.
Maar toen was het ook de hóógste
tijd.
In zó'n slag was er terecht geen win
naar. DOS vertrok in de grootheid van
de „oude" titel. Maar Sparta was wéér
een stap dichter bij de „nieuwe" kam
pioenstitel gekomen!
Snelheid en techniek waren in de eer
ste periode Feijenoord's troeven. Maar
Willem II verplaatste 't spel. Er stak een
enorme ijver in de Tilburgse ploeg. De
strijd gröéide naar ëen krachtig duel, met
hier en daar een kleine botsing, maar
nimmer grof of ruw. In de 20ste minuut
hadden de Tilburgers al lang vaste voet
in het Rotterdamse doelgebied. Zo sloeg
een harde kopstoot van Van Bladel klate
rend tegen de lat en Feijenoord wist ztch
in moeilijkheden nu. Vele hoekschoppen
werden weggegeven. Koopal en De Jong
waren de felste aanvallers. Massaal moes
ten de Rotterdammers hun doel afscher
men. Van der Gijp zelfs werd teruggeno
men en bij de zoveelste hoekschop geraak
te hij vak voor zijn eigen doel in een
kopduel dusdanig aan het hoofd gekwetst,
dat hij van het veld moest worden ge
dragen. Hans van der Hoek kwam het
elftal zeven minuten voor de rust com
pleteren. Feijenoord haalde de rust met
een krappe 01 voorsprong, maar bet
leeuwendeel van het werk was toch in
die eerste helft verricht door de Rotter
damse defensie.
Na de pauze ging Willem II opnieuw
onstuimig in de aanval. Het liet de gas
ten geen adempauze en zeker geen gele
genheid de individuele techniek tot een
compact samenstel te bundelen. Nadat
Monlqn het zijnet had getroffen, haalde
Smolders een volkomen vrjje bal tot
over de lat omhoog. Maar twee minuten
later, in de 10de minuut dan, rukte
Mertcns zo kordaat op> dat zjjn pass naar
Koopal en vandaar naar Smolders wél
de gelijkmaker kon opleveren. Dit keet
faalde Smolders dus niet (11). Vier
minuten later nam midvoor Koopal z(jn
zoveelste hoekschop en toen de bal ver
voor het Rotterdamse doel b(j Smolders
kwam. ging deze met een tikje naar de
naar binnen zwenkende De Jong, die
Graafland alle kans
van nabij Pieters
ontnam. (2—1).
Er kon nog van alles gebeuren met een
half uur speeltijd. Maar Willem II stak in
zö'n strijdlustige huid ook al bleef het
middenveld goeddeels onbezet dat
Feijenoord tegen de bijna „razende" Wil
lem II-ers geen schijn van kans kreeg.
Moulijn leek tegenover Nicolic een begin
neling, Schouten had bij de trapgrage
Mortens geen spoor van ruimte, good old
Mathijs oude rot van Anderlecht
grendelde het centrum af.
Feijenoord bleef in moeilijkheden. Wal-
hout kopte bijna in eigen doel en de
hoekschoppen stapelden zich regelmatig
op. Fraai was ongetwijfeld de save van
Pieters Graafland op een schot van De
Jong, maar even succesvol was Feijt bij
een kopbal van Meerman.
Feijenoord kwam in de slotfase drei
gend naar voren, maar de strijdlust van
Willem II werd eerst geblust door het
eindsignaal. En dat betekende kostbare
winst voor Tilburg; verlies voor Rotter
dam.
ERE-DIVISIE
PSVNAC 1—3
ADORapid JC 22
DWSNOAD 2—1
SpartaDOS 11
Fortuna '54Blauw Wit 22
ElinkwijkSpel. Enschede 40
Willem IIFeijenoord 21
AjaxMVV 0—2
VVVScheveningen 41
Dit was dan de werkelijke
„wedstrijd van het jaar": de bot
sing tussen de kampioen '59 (in
wording) Sparta en de titelhouder
'58 DOS, een prestigeslag, die met
1—1 onbeslist bleef. De symboliek
van een halve revanche voor de
Utrechters: knap werg tegen een
op eigen veld nog ongeslagen
Sparta; maar de zekerheid van
wéér een nieuwe stap naar de ti
tel voor de Rotterdammers!
Dat volgens de verwachting Rapid
JC een halve revanche bij ADO
moe«t achterlaten- was al niet eens
belangrijk meer. Wel ièto meer be
tekenis had de vólle revanche van
Willem II op het weer falende
Feijenoord (competitie is toch iets
anders dan show-voetbal tegen bui
tenlandse top-teams!). Willem II
kwam op nóg veiliger afstand van
de twee degradanten NOAD en
Scheveningen, die opnieuw bij DWS
resp. VVV het loodje legden.
Opmerkelijk goed werk deed
Elinkwijk door Enschede met een
rake nederlaag naar huis te et-uren.
maar ook de revanche van MVV bij
Ajax voor zijn onverwachte thuis
nederlaag van destijds is een com
pliment waard. Fortuna '54 hield
tegen Blauw Wit slechts een halve
revanche in Geleen, maar dat pres
teerde PSV zelfs niet, want NAC
ging opnieuw met de volle buit
schuiven-
De ranglijst wijst wel uit, dat
de strfld in de Ere-divisie zowel
om het kampioenschap (Sparta)
als om de degradatie (NOAD en
Scheveningen) nu wel gestreden
is. De stand immers luidt:
41
65—24
27
36
52—32
Feijenoord
27
34
70—38
DOS
27
34
70—39
33
44—41
Spel Enschede
26
31
57-45
29
62—54
27
49—44
27
46—43
25
56—57
PSV
27
25
47—50
27
25
45—58
24
48—47
27
23
45—63
Blauw Wit
27
22
52—61
Willem II
27
22
51—76
26
13
3969
27
11
35—92
(Van onze sportcorrespondent)
Scheveningen Holland Sport heeft te
gen VVV voor nauwelijks drieduizend toe
schouwers bepaald onvoldoende voetbal
getoond. De Hagenaars hadden slechts
één verdienste. Ze waren ijverig en lie
ten zich nooit, geheel en al in het nauw
drijven door het eveneens matig, maar
toch wel beter spelende VVV. Hadden de
Hagenaars de beschikking gehad over
meer techniek en een betere aanvals-
techniek, dan was de nederlaag niet zo
groot geweest. Vooral voor de rust faal
den de Hagenaars vaak, na de hervat
ting ging het wat beter, maar toen had
VVV reeds een 30 voorsprong. Wel liep
SHS toen nog in tot 31. maar een af
standschot van veteraan Gijs Nass trof
tenslotte ook nog doel, waardoor de ne
derlaag voor de Hagenaars duidelijker
werd neergeschreven.
Reeds binnen tien seconden moest
SHS een voltreffer incasseren. Er waren
slechts twee Venlonaren aan de bal ge
weest. Herman Teeuwen en de voor deze
keer al» middenvoor opgestelde Spikofs-
ki, die een knappe voorzet van Teeuwen
even keurig benutte. SHS kon daar de
eerste tien minuten slechts een schot
van Moreels tegenover stellen en kwam
ook naderhand maar sporadisch voor het
Venlose doel. VVV bouwde intussen aan
de ene aanval na de andere, maar de
meeste kwamen door treuzelen aan een
vroegtijdig einde. Daar zorgden de stevig
trappende Haagse defensie wel voor.
Toen werd het 2—0 na ruim een kwartier.
De Bruyn had Sleven c de linksbuiten
plaats de bal toegespeeld. Deze dreef even
naar binnen, lokte doelman Van Wijngaar
den en spil Beekhulzen naar zich toe en
„boogde" de bal tenslotte over dit tweetal
heen voor de voeten van rechtsbuiten
Theuws, die voor een volkome verlaten
doel eenvoudig niet meer kon missen.
Vooral na dit tweede doelpunt zakte het
spel van SHS naar een dieptepunt. Het
kwam er praktisch niet meer aan te pas.
VVV domineerde over alle linies, door
een grotere snelheid en een betere bal
behandeling. Er kwam echter maar één
doelpunt voort uit deze Venlos® opper
macht. Het was wel een fraai €oelpunt.
Herman Teeuwen liep in op een verre
en harde gporzet van Spikofski en wierp
zich in een gestrekte zweefduik, toen hij
zag dat hij de bal te voet niet meer kon
bereiken. Vliegend lukte het wel en doel
man Van Wijngaarden kon niets uitrich
ten tegen de schotharde kopstoot van de
lange Teeuwen.
Na de rust vlotte het wel iets beter
in de Haagse ploeg. Vooral IJspelder roer
de zich geducht. De Venlose achterhoe
de, die Klaassens moest missen, maar
spil Tony v. d. Hurk weer in zijn midden
had. liet zich echter maar één keer ln
de luren leggen door een van verre af
stand schietende Van Geen. VW slaagde
er slechts in nog één van de talrijke kan
sen te benutten, door Gijs Nass van verre
afstand. 41.
(Van onze Amsterdamse sport-correspondent)
OLYMPISCH STADION, 2e Paasdag.
NOAD, zo dringend verlegen om wat punten, heeft van het bezoek aan de Olympische
burcht geen punt overgehouden. Behalve met lege handen te zijn teruggekeerd naar
de Brabantse wolstad zullen de Tilburgers ook het onvoldane gevoel hebben gehad,
dat zij van de helft van de winst verstoken zijn gebleven. Want DWS streek meer op,
dan waartoe het spel aanleiding had gegeven. Anders gezegd: NOAD was in het veld
niet de mindere van de Amsterdammers, die aanvallend qua combinaties het zelfs
vaak moesten afleggen tegen de betere opbouw van de zuiderlingen. Alleen, van het
zo ongeveer gelijk aantal kansen werd door DWS juist één beter benut, waardoor de
Stadionclub aan de beste kant van de score bleef staan. Maar het had net zo goed
andersom kunnen uitpakken, daarvan zullen de 7.000 kijkers met ons kunnen getui
gen.
En zo ging de penalty van Bosselaar dan in tweede instantie langs
DOS.keeper De Munck: de eerste keer rechts, nu even zuiver links.
De eerste 20 minuten verplaatste NOAD
zich voornamelijk op de speelhelf.t van
DWS, dat maar sporadisch voor het Til
burgse doel verscheen, aangezien er in de
aanvallen te weinig lijn zat. Nu wilde het
echter bij de Tilburgers, ondanks constant
uitgeoefende drukt, ook nog niet goed
vlotten, zodat het langer dan een kwar
tier duurde aleer ér voor Kentie en Maas
kansen kwamen, die de
mogelijkheid van eèn
doelpunt inhielden. Bei
de keren echter werd er
door de Amsterdamse
defensie ten koste van
oen hoekschop oprui
ming gehouden.
Anderzijds werd het
voor het Tilburgse bol
werk benauwd, toen
doelman Onderstal een
schot van Van Doorne- I;
veid niet klemvast ver
werkte, Hollander zette
de bal opnieuw in, ech
ter tegen de benen van VONHOFF,
de NOAD-goalie aan, hersteld,
waardoor .Van Doorneveld opnieuw de
kans kreeg de scorebord-man van werk
te voorzien. De bal werd evenwel nu over
de lat heen geschoten.
Bennaars en Van Osch met een schot,
dat DWS-doelman Kramer heel wat moei
te kostte zetten vervolgens goed-lopen-
de combinaties in duidelijke kansen voor
de Tilburgers om, maar succes werd er
niet mee geboekt. Dat had DWS wel, toen
Vonhoff (na enkele weken weer in beter
doen) de bal afgaf naar de in het centrum
staande Hollander, die zonder te wachten
Kick in staat stelde van tien meter af
stand de score te openen: 1—0.
Direct na de hervatting liet DWS er
geen spriet (Stadion-)gras overgroeien om
zich verder van NOAD te distanciëren.
Ook nu weer was Vonhoff de grondleg
ger van de Amsterdamse inzet, door met
zijn handige voorzet (van de achterlijn af)
over doelman Onderstal heen Hollander
op kophoogte te bedienen. De DWS-links-
buiten gebruikte zijn hoofd en de staan
der voor de afwerking van de aanslag op
NOAD's moreel: 2—0.
Inderdaad, NOAD wandelde, maar 'dat
was maar van korte duur. Misschien zou
den de Tilburgers volledig zijn „doorge
zakt" als Kick en Hollander (de laatste
joeg de bal nagelhard tegen de staander)
wel met hun „operatie Amsterdam" zou
den zijn geslaagd, nu echter gaf de Bra
bantse formatie blijk genoeg veerkracht
te bezitten om nog fel maar juist van
te korte duur terug te slaan.
Meijer verkleinde in de 35e minuut de
achterstand, doch wat er toen nog aan
speeltijd over was, bleek tekort om DWS
uit de voegen te halen en de Tilburgers
aan de premie voor gedeelde winst te hel
pen.
De vroegere Engelse voetbal
international Billy Richardson (49
jaar), die omstreeks 1930 de grote
man was in de ploeg van West
Bromwieh Albion, is zaterdag
avond overleden tijdens een wed
strijd tussen Britse ex-internatio
nals en een „sTerren"-team van de
televisie. Het gold hier een bene
fietwedstrijd voor Jeff Hall, die
aan kinderverlamming lijdt.
Richardson zakte kort na het
begin van de tweede heift ineen.
Menlegde hem, buiten bewustzijn,
aan de rand van het veld neer.
waar hij enkele minuten later de
laatste adem uitblies.
||ftt"I -
A.D.O.s eerste doelpuntRapids invaller-keeper Judocus Cox strekt xich
vergeefs naar Clavans schot,
(Van onze sport-correspondent)
DEN HAAG, 2e Paasdag
Het heeft weinig gescheeld of Rapid
JC was in Den Haag tegen ADO op een
nederlaag blijven steken. Doch de fout
van ADO was dat het teveel vertrouw
de op z(jn buitenspelstrategie. Verschei
dene malen hadden de Hagenaars daar
mede inderdaad sncces gehad. Niet
echter vijf minnten voor het einde.
Linksbinnen Loo stond misschien wel
Offside, doch scheidsrechter Bronk-
horst dacht er niet aan te fluiten en dat
kostte ADO de overwinning,
Dat was overigensc het beste resultaat
van een spannend, sportief en goed ge
speeld duel. ADO speelde als in de da
gen, dat het linea recta naar de top
scheen op te marcheren. Vooral de oud
international Clavan was een voortdu
rend probleem voor de
Limburgse verdediging.
Daar achter stond een
zelfverzekerde Brul, die
met spil Smeets de grote
kracht was in de defen
sie van Rapid JC.
ADO sloeg het eerst
raak. Na 17 min. kreeg
Clavan een pass van
de onvermoeibare Theo
Timmermans en met een
prachtig schot joeg h)j
de bal bulten bereik van
doelman Cox in de tou
wen. Met snelle en goed
uitgevoerde combinaties trachtte Rapid
I het verloren gegane terrein zo vlug mo-
CLAVAN,
blonk uit
gelijk te heroveren. Dat lukte pas na een
half uur. Bij een aanval van Rapid
slaagde ADO er niet in de bal weg te
krijgen, verscheidene malen werd er ia-
en weggeschoten, totdat linkshalf Stall-
man aan alle twijfel een einde maakte
door ineens hard in te schieten en raak
1—1.
ADO versaagde niet. Timmermans en
Clavan bleven de aanval opstuwen en
toen vijf minuten voor de rust de Lim
burgse verdediging schaakmat werd ge
zet, kon Den Engelse van dichtbij onge
hinderd inschieten. Het had er veel van
weg, dat ADO na de pauze de score zou
vergroten, voortdurend waren de Hage
naars voor het doel van Cox te vinden,
doch middenvoor Schuurman, die enkele
malen de kans van de dag kreeg, was de
enige misgreep in de Haagse aanval. Zo
bleef het 21.
Vijf minuten voor het einde zagen de
22.000 toeschouwers een hevig aanvallend
Rapid de Haagse ploeg tegen de muur
plaatsen. Loo kon tenslotte dank zij het
misverstand in de Haagse verdediging de
gelijkmaker scoren.
Voor de Belgische voetbal-competitie
werden twee wedstrijden gespeeld. De uit
slagen hiervan waren: R. C Doomik-Bee-
ringen FC 0-2, St. Thuiden-FC Luik 01
