Plan voor nieuw katholiek
blindeninstituut te Grave
Thomasina
H
fibi
Buitenlandse beleggers halen
nog koopjes in Amsterdam
Dropj
es voor
Olius
a
Dubbele oslen
Ruimtevaartuigen naar de maan
Over twintig jaar in twee
uur naar N York
I
Kosten twaalf miljoen gulden
Negro-spirituals
AKU maakte een royaal gebaar
V B
Wegens ruimtegebrek
HET VERLOREN
KOFFERTJE
DE BEURSWEEK
Dokter Mollemol
Zeemeerminnenstaarten
ZATERDAG 11 APRIL 1959
PAGIN A M
Dochter van de DRAKA
Plasticbuizenfabriek te
Enkhuizen geopend
ïMHHHimutmmflmiil
3"*
Rectificatie
Om te voorkomen, dat het katholieke
blindenonderwijs in Nederland ernstig
achterop raakt, hebben de hoofdbestu
ren van de congregaties van de zusters
en de fraters van Tilburg besloten, in
Grave een uiterst modem blindenon-
derwijseentrum te stichten. Naast de
belangrijke subsidies, die het rijk ver
strekken zal voor de bouw van vijf scho
len en een overdekt zwembad, zul
len de congregaties zelf een bedrag in
de nieuwbouw moeten investeren, dat
op circa 12 miljoen gulden geraamd
wordt. Met de verwezenlijking van de
eerste fase van dit riante project,
ontworpen door architect J. de Reus nit
Oss onder supervisie van prof. ir.
Grandpré Molière, hoopt men in sep
tember van dit jaar te kunnen begin
nen. Vooraf zal door de drie landelijke
katholieke vrouwenorganisaties een ac
tie gevoerd worden, welke tot doel
heeft, de financiële moeilijkheden, die
door de nieuwbouw opgeroepen worden,
te verlichten.*'
Het is inderdaad de hoogste tijd, dat
er in Grave gebouwd gaat worden,
want de huidige situatie vertoont op tal
van plaatsen de kenmerken van een
noodtoestand. De twee blindeninstitu
ten, „St. Henricus" voor mannen en
jongens en „De Wijnberg" voor vrou
wen en meisjes, zijn beide zwaar over
bezet. Reeds tientallen kinderen kon
den in de instituten niet opgenomen
worden.
In „De Wijnberg" zijn de bedjes op
de kleuterzaal zo dicht tegen elkaar
gezet, dat het voor de zaalzuster bijna
ondoenlijk is, er zich te bewegen. De
120 kinderen, die er wonen, hebben met
hun allen slechts enkele vierkante me
ters balkon om er licht en lucht op te
doen. Ook voor de 60 ouderen is er geen
voldoende recreatie-ruimte. Het ligt
voor de hand, dat de 57 zusters die „De
Wijnberg" bedienen, het helemaal met
breed hebben. Een extra zorgelijke om
standigheid is, dat het instituut geheel
ingebouwd is, zodat het zijn vleugels
niet verder kan uitslaan.
Ook in „St.-Henricus" heerst ern
stig ruimtegebrek. Er zijn te weinig
vertrekken, waar gewerkt kan worden
aan de revalidatie van op latere leef
tijd blind geworden mannen; er is een
onvoldoende aantal lokalen voor lager
technisch onderwijs, kortom, er is eigen
lijk alleen maar een teveel aan tekor
ten.
De nieuwbouw is, dus zeker geen
overbodige weelde. De plannen ge
tuigen van een forse brede aanpak.
Men zou kunnen zeggen, dat zg
samen een zeven jaren plan vormen.
Indien het eenmaal gerealiseerd is,
zal „Grave" een blindencentrum zijn,
Het recital van de negerzangeres
Shirley Patterson, op vrijdagavond in
de kleine Concertgebouwzaal te Am
sterdam, kreeg na de pauze de meeste
allure. Toen hervond Shirley Patterson
haar zekerheid van optreden, en ook
de volle glans van haar niet omvang
rijke maar heldere sopraan in de negro
spirituals. Zij zou goed doen met een
groter deel van haar programma te wij
den aan deze naïeve, recht op het hart
afgaande negerliederen. Hierin ont
plooit haar stem alle natuurlijke gratie
die zij bezit, en ademt haar kunste
naarsnatuur jeugdige beminnelijkheid
en oprechtheid, die doen vergeten dat
zij daarnet, met Schubert, een wat
pijnlijke misgreep heeft gedaan. Hier
meent zij werkelijk wat zij zingt.
Overigens heeft Shirley Patterson,
die nu voor het eerst inEuropa reist
te Parijs les gehad van Simone Tilliard
en Pierre Bernac. Haar Franse scho
ling laat zich horen in haar Ravel-lie-
deren, die zij goed begrgpt en redelijk
zingt, al mist alles dann°S *e_
pointe en precisie. Dat zg diens Griek
se volksliederen koos is verstandig ge
weest, want het directe en eenvoudige
ligt haar nog het meest. En toch moet
zij hierbij al oppassen; immers over
al liggen bij Ravel stekelige addertjes
onder het gras, waar zij met haar arge
loze aard niet op verdacht is. De Duit
se lyriek ligt haar verre, en Schubert
voelt zij niet aan; haar Duitse u -
spraak is bovendien slecht. Ik zou haar
in gemoed e willen adviseren om bchu-
bert maar te vergeten.
Zij is een zangeres die opbloeit door
hartelijk contact met haar publiek. Dat
bereikt zij het best met te zingen wat
haar zo maar uit het gemoed en vooi
de mond komt. Dan is haar zang buig
zaam, bekoorlijk en fris. Haar toehooi-
ders waren gecharmeerd en kregen
nog twee toegiften.
Wat is de naar de oplagen te oordelen
grote attractie van de boeken van Paul
Gallico? Waarschijnlijk het bijzondere
talent dat uit deze verhalen spreekt om
de sprookjeswereld zo te verweven in
het leven van alledag dat een ieder die
de vertellingen leest, de nooit sterven
de nostalgie naar het wonder in zich
voelt oprijzen.
In „Thomasina". dat de Wereldbiblio
theek in de vertaling van A. M. G.
Baan heeft uitgegeven, gaat het weer
over een dier, een poes. Maar niet ^zo
maar een huis-tuin-of-keukenkat. Tho
masina is niets meer of minder dan
een dier dat door de bijzonder geheim
zinnige krachten van de oude Egypti
sche godin, Bast-Ra, Kar, Godin van Bu.
bastis, dochter van Ra en Hathor uit
de doden wordt opgewekt, maar niet dan
nadat de grote <Horus en Isis, Ptah,
Mut en Nun en de oudste der goden
Khonsu en Amun-Re, de Schepper van
het Al eraan te pas zijn gekomen. Het
is het bijzonder boeiende verhaal van
een klein meisje, de meesteres van
Thomasina, die tot vader een vee-arts
heeft. Maar deze vader is een soort
Dokter Taeke uit Coolens roman, maar
dan op zijn bruutst. Deze vader maakt
Thomasina af als er geen menselgke
hoop meer is dat zij zal herstellen en
het kind trekt zich dat zo aan dat zg,
de moederloze halve wees, gaat kwijnen.
Door het wonder, aan Thomasina ver
richt, vindt de vader de liefde van zijn
dochtertje weer. Het geheel is een al
leraardigst boek geworden dat in de
Schotse Hooglanden speelt, waar de
mensen nu eenmaal heel anders zijn
dan hier in onze Lage Landen. De cou
leur locale lijkt uitstekend getroffen en
de verwikkelingen van de mensen onder
ling zijn zo spannend en humoristisch
verhaald, de geschiedenis is zo handig
en kundig verweven met belangrijke ge
sprekken over de godsdienst en de lief
de, dat men niet anders kan zeggen
dan dat Thomasina een van de beste
werken is geworden van de zo veel ge
lezen schrijver. Wie graag leest over
katten vindt hier een boeiende historie,
wie gaarne grijpt naar boeken over
merkwaardige mensen mag deze Galil
eo niet overslaan. En wie zich interes
seert voor de kinderpsyche zal zeker
Thomasina eVenmin ongelezen mogen
laten, terwijl de wat oudere jongeren,
zoals de term luidt, deze merkwaardige
roman zullen verslinden.
J. W.jH.
dat zijn weerga in Nederland niet
heeft.
Voor „St.-Henricus" staat de bouw
van een nieuwe lagere technische
school en van een geheel nieuw inter
naat op het programma. Het internaat
moet door de fraters zelf gefinancierd
worden en dat zal neerkomen op een
bedrag van rond de vier miljoen gulden.
De nieuwbouw voor „De Wijnberg" is
geprojecteerd op het terrein van het
huidige gemeentelijke rustoord, dat
gaat verhuizen naar de gebouwen van
„De Wijnberg" van nu.
De nieuwe „Wijnberg" krijgt zijn in
gang via de befaamde Hampoort, die
aan het begin van de gemeente rechts
van de rijksweg Den Bosch-Nijmegen
gelegen is. Architect de Reus heeft ach
ter de Hampoort een internaat gepro
jecteerd, dat voorziet in de opname van
250 blinde of slechtziende kinderen. Dit
is meer dan de dubbele capaciteit waar
op de eerste „Wijnberg" gebouwd is.
Voorts komt er pensionruimte -yoor 80
dames die werkzaam kunnen zijn in
nieuw te bouwen ateliers. Er komt een
apart klooster, dat plaats zal bieden aan
80 zusters. Hierbij is in het bijzonder
rekening gehouden met de opname van
een toenemend aantal blinde zusters.
Er zullen verder afzonderlijke scho
len gebouwd worden voor blinden,
slechtzienden, kleuters en voor debielen
en imbicielen. Het internaat dient aan
al deze categorieën van kinderen plaats
ruimte bieden. De kinderen zullen in
kleine groepjes in aparte units gehuis
vest worden. In het ontwerp is ook een
kapel met vierhonderd plaatsen opgeno
men.
Een primeur van „De Wijnberg"
is, dat er een eigen overdekt zwem
bad komt met daarboven een sport
hal. Deze combinatie, die een aparte
vleugel vormt, zal zowel ten dienste
van „De Wijnberg" als van „St. Hen
ricus" staan.
De kosten van dit grootse project,
die niet door Let rijk gesubsideerd
worden, belopen circ. 8 miljoen gul
den. Indien de zusters deze kosten voor
het volle pond over de pensionprijs zou
den moeten omslaan, zou deze van
1700 tot ongeveer 4000 stijgen. Dit
zal echter niet nodig zijn, want de drie
landelijke katholieke vrouwenorganisa
ties gaan een abonnementen-wervings
actie voeren ten bate van „De Stem
van Grave", het propagandablad van
de beide blindeninstituten. Indien de op
lage verdubbeld kan worden, kunnen
uit de meeropbrengst de rente en de
aflossing van het te lenen bedrag voor
de nieuwbouw gefinancierd worden. De
Eensionprijs kan dan op een peil ge-
ouden worden, dat overeen komt met
dat van de neutrale en protestante
blindeninstituten. Deze actie wordt ge
voerd van 13 tot 18 april.
De commissaris van de koningin in de
provincie Noord-Holland, dr.-M. J. Prin
sen heeft vrijdag de nieuwe fabriek van
Polvaplastic-buizen „Polva Nederland
N. V." te Enkhuizen officieel in gebruik
gesteld. Dit bedrijf een onderdeel van
de Hollandse Draad en Kabelfabriek te
Amsterdam was aanvankelijk in Oos
terbeek gevestigd, doch moest o.m. we
gens personeelsgebrek naar een streek
worden overgebracht, waar dit geen pro
bleem is. De keus viel op Oostelijk
West-Friesland, waar een overschot aan
werkkrachten is.
Na een inleidend woord door de heer
Rollema, gedelegeerd commissaris en
medeoprichter van de Polva, sprak dr.
Prinsen. Deze noemde de opening van
het bedrijf van buitengewoon belang
voor West-Friesland en Enkhuizen. Spre
ker memoreerde hierbij ook het reeds
enige maanden in de algemene belang
stelling staande vraagstuk van de pri
oriteit in het aanleggen van de Marker
waard of de Polder Zuid-Flevoland. Ten
aanzien hiervan zijn niet alleen agra
rische- en verkeersproblemen aan de
orde, maar evenzeer hoe in de komen
de tijd meer werkgelegenheid kan wor
den geschapen. Hoe deze beslissing ook
moge uitvallen het blijft een onverbid
delijke eis, dat da verbinding Enkhui
zen-Lelystad ten spoedigste gereed komt,
aldus dr. Prinsen.
Een circuswagen brandt af. Het is
de wagen van de clown en zgn gezin.
Schamel zijn de resten, die gered kun
nen worden. Maar het koffertje, waar
het kostuum van vader-clown in zit,
hoort erbij. Des te verdrietiger is het,
dat juist dat koffertje zoek raakt en
het zou pr voor de clown niet zo best
hebben uitgezien, als zijn zoon Sjakie
zich de toekomst van zijn vader niet
zo sterk had aangetrokken en boven
dien niet zo'n gewiekste jongen zou. zijn
geweest. Het gaat dus vooral om Sja
kie in dit boek, doch rond Sjakie is
heel het spannende circusleven ge
schilderd. Mevrouw An Rutgers van
der Loeff-Basenau, die verscheidene
graaggelezen kinderboeken op haar
naam heeft staan, heeft het verhaal
over het verloren koffertje vlot, met
smaak voor interessante details maar
vdoral met een warme menselijkheid
geschreven „voor alle leeftijden boven
de 12 jaar". Aanleiding tot het schrij
ven van het boek was een bekroonde
inzending bij een Amsterdamse opstel
wedstrijd voor kinderen.
Enige suggestieve foto's illustreren
het boek, dat is uitgegeven bij Ploegs-
ma te Amsterdam.
F.V.
WW**?
».-r
Et was eens een kleuterklasje in Rome, dat op een gemoedelijk moment naar
een spfookje luisterde, ofwel: de kleine wereld, achteraanzicht.
Terwijl vele Nederlandse beleggers
het tempo van de voortschrijdende
hausse op de Amsterdamse effecten
beurs niet zonder enige reserve gade
slaan, blijken hun buitenlandse colle
ga's hier nog een dorado te vinden
waar in vergelijking met de thuismark
ten nog talrijke koopjes te halen zgn.
Het zijn vooral de Amerikanen en de
Duitsers die in de afgelopen weken
weer een grote activiteit op onze markt
aan de dag legden. Daarbij richt de
belangstelling zich op de eerste plaats
op de, grote Internationale fondsen,
maar en dit betreft in het bijzonder
onze Oosterburen ook de goede zgn.
lokale waarden hebben de aandacht.
De omzetten in deze categorie halen
natuurlijk niet bij die in de grote soor
ten, maar de koersbewegingen die bij
een enigszins geconcentreerde vraag
in de kleine aandelen kunnen optreden
zijn er niet minder om.
De lokale fondsen staan trouwens
toch al onder een stevige opwaartse
druk uit hoofde van de herbeleggings-
vraag van de Nederlandse beleggers die
hun internationale aandelen verkochten.
En voorzover zij hun troost zoeken bg
de beleggingsmaatschappijen, die tegen
de geplaatste aandelen of participaties
weer nieuw materiaal aan de alsmaar
groeiende portefeuilles moeten toevoe
gen, komt het effect tendele op het
zelfde neer. Tot op zekere hoogte inte
resseren de kopers zich daarbij boven
dien vaak indirect-opnieuw bij de gro
te fondsen die zij eerder verkochten.
Dezer dagen is op de Amsterdamse
beurs weer een groeiende belangstelling
van de Amerikanen voor liet margarine
fonds gebleken. De koersontwikkeling
was er dan ook naar. Bijgaand staatje
geeft een overzicht van de koersontwik
keling van de Nederlandse internatio
nale aandelen in de loop van dit jaar.
1959
2 januari
2 februari
2 maart
I april
10 april
Kon.
Phi.
Uni.
AKU
183
493
'452'
262
181
512
474
291
162
524
448
260
163
578
483
296
169
587*
543
310
ex 8% slotdividend
De koersen van 10 april lagen als ge
volg van winstnemingen, welke zich op
de laatste beursdag van de week deden
gevoelen, iets beneden de eerder be
reikte hoogtepunten. Donderdag deed
Philips bv. 600 en Unilever 556. AKU
stond woensdag op 323.
Bijzondere vinding
van de A.K.U.
De verrassing van de week was de
aankondiging van de AKU inzake de
aflosbadrstelling van 2.940.000 obliga
ties per 1 juni a.s. van de 4% conver
teerbare obligatielening 1956, groot
f 29.400.000. De AKU lost hiermede het
dubbele bedrag af van hetgeen zij con
tractueel verplicht is. Voor deze verdub
beling was echter wel een zeer bijzon
dere reden.
De AKU heeft kennelijk de hand over
het hart willen strijken jegens de obli
gatiehouders wier stukken op 1 juni
a.s. volgens de leningsvoorwaarden a
pari moeten worden afgelost. De beurs
koers van de converteerbare obligaties
AKU, die vrijdag 108,5 pet was, zou
namelijk voor de uit te loten stukken
een verlies van 8,5 punt per obligatie
meebrengen. Gelegenheid om deze obli
gaties in aandelen te converteren was
er immers in feite niet, want de aan
delen noteerden op circa 300 pet nog
een flink stuk onder de oorspronkelijk
vastgestelde conversiekoers van 340
pet en om de obligaties op de koers
van 108,5 zonder verlies te kunnen con
verteren zou de aandelenkoers zelfs on
geveer 365 hebben moeten bedragen.
Om obligatiehouders tegemoet te ko
men is nu bepaald dat de uit te loten
stukken tegen een speciale (verlaagde)
en nog nader vast te stellen conversie
koers zullen kunnen worden geconver
teerd. Om dit mogelijk te maken moest
iimiiiiiiiiiiiiiimiiiimi*
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIv
lllHIIHIHIIIMHHHIHM
Die Olius de olifant is een bofferd!
Hij hoeft nooit van zijn leven nog drop
jes te kopen. Dat is plezierig en ge
makkelijk. En goedkoop is het ook.
Olius heeft er altijd volop in huis. Ber
gen drop heeft hij. Hg eet ze aan het
ontbijt en aan het middageten. Hij eet
ze 's avonds bij de boterham en als
hij naar bed gaat. Hij eet ze zoveel
hij maar wil en toch raken zijn drop
jes nooit eens op. Nu denk je mis
schien: Olius de olifant heeft een drop
jes-winkel. Maar dat denk je dan ver
keerd. Olius heeft geen dropjes-winkel.
Al die bergen drop krijgt hij zomaar
gratis voor niks cadeau van de andere
dieren in het bos. Ze komen het bij
hem thuis brengen: zakjes salmiak en
drop met suiker. Katjesdrop, knoopjes
en dropveters. Te veel om op te noe
men.
I)ank jullie wel hoor, zegt Olius de
olifant. Ik zal ze op jullie gezondheid
opeten hoor! Dank jullie verschrikke
lijk. Mmmm, ik kan weer vooruit!
Daar zit me die Olius de olifant dan
te sabbelen. Zijn grote slagtanden zgn
er zwart van geworden en het helpt
niet meer of hij 00k drie maal per dag
naar de bosbeek gaat om ze te poet-
sep. Olius de olifant eet dropjes en
hg houdt er nooit meer mee op. Daar
zorgen de andere dieren van het bos
wel voor. En ik zal je vertellen waar
om.
Het is al een jaar of wat geleden,
dat de dieren op een vroege morgen
werden opgeschrikt door een vreselijke
dreun. Ze lagen allemaal nog in bed
en ze wreven verwonderd hun ogen
uit, want ze dachten: wat kan dót ge
weest zgn? Alleen de kleine vogels wa
ren «1 op en die kropen angstig weg
in hun nest. Want de bomen zwiepten
heen en weer, alsof het stormde. En
de takken kraakten. Hatsjiehoe! daar
had je het nog een keer. En nu nog
harder dan daarjuist. Het nestje van
de familie nachtegaal tuimelde op de
grond. De dennenaalden stoven om
hoog en de grond dreunde.
Een aardbeving, zei de bruine beer
en iedereen geloofde hem, omdat hg
het zo zeker zei; Hatsjiehoehoe! klonk
het toen en de bosbeek begon te klot
sen als was het storm op zee.
Help, help! zo klonk toen een vreem
de schorre stem. Wie brengt mij wat
honing en wat dropjes. Ik heb het
toch zó te pakken! Hatsjiehoelahoe
Toen begrepen de dieren dat Olius,
de reus van het bos, verkouden was
geworden. Dat was nog nooit gebeurd,
want de olifant met zijn dikke huidje
aan, vatte niet gauw een kou. De die
ren waren allemaal dadelijk vol be
drijvigheid. We gaan een hoestdrank-
je klaarmaken, zeiden ze. En wie heeft
er nog dropjes? Uch-uch-hoetsjee! zo
klonk net weer en een kleine muis,
die in de buurt van het olifantehuis
liep, werd de lucht ingeblazen en kwam
aan het andere eind van het bos weer
neer. Het was verschrikkelijk. Bomen
knakten middendoor, konijne- en haze-
huisjes stortten in, de grond beefde
en de bosbeek stroomde over. De klei
ne dieren pakten verschrikt hun boel
tje bij elkaar en vluchtten weg uit het
bos. Maar de grote dieren, zoals de
beer en de kameel en de giraf zeiden:
wij kunnen die arme Olius toch niet
in de steek laten. Wij zullen hem wat
sterke koffie gaan brengen. En een
glaasje anijsmelk.
En alsjeblieft wat schone zakdoeken,
want de mijne zijn allemaal nat! klonk
het uit het huis van Olius en meteen
erop kwam er een vreselijke hoestbui i
Het zand stoof in wolken van de grond
en de bruine beer zei, terwijl hij met
zijn ogen knipperde: wat een toestand,
brom-brom, mijn ogen zitten vol met
zand! Dat is zelfs voor een bruine
beer niet meer om uit te houden.
Wie heeft er nog een aspirientje!
klonk het schor uit het olifantehuis.
Huch-oech-ach, ha-ha-ha-hatsjieoeioei-
oeiflat was de grootste proestbui,
die Olius nog ooit had gehad. Boem-
boem-boeni, links en rechts vielen er
bomen om en die arme kameel kreeg
er een op zijn achterste bult. Auau,
riep hij half huilend. Ik heb aan twee
bulten genoeg. Nog komt er warempel
nog een derde bovenop. Dat is zelfs
voor een kameel niet meer om uit te
houden. Samen met de bruine beer
pakte hij zijn boeltje bij elkaar en
vluchtte het bos uit. Nu was er alleen
maar de giraf. Die dacht: ik ga Olius
helpen. Ik ben niet bang. Hij haalde
zeven schone zakdoeken uit zijn linnen
kast en een buisje asperine en ging
op weg naar bet olifantehuis.
Maar omdat de hoest en de niesbui
en steeds erger werden, kwam ook de
giraf niet verder dan het portaaltje.
Hij werd weggeblazen door de slurf
van Olius die juist een vreselijk nies
gaf. Zo schoof de giraf het bos uit.
De bruine beer en de kameel zagen
hem aankomen. En ook de haasjes,
de konijntjes en de eekhoorns. En ze
gingen allemaal bij elkaar staan met
angstige snuifjes, want wat er gebeu
ren ging met hun mooie bos, dat wis
ten ze niet.
In de Verte hoorden ze Olius nog al
tijd niesen en proesten. En omdat er
dus voorlopig nog geen kans bestond
om rustig naar huis te gaan, groeven
ze allemaal een holletje in een hoge
witte zandberg, die vlak in de buurt
was. Tedere morgen gingen ze luiste
ren of er nog wat te horen was. En
jawel hoor, het duurde wel veertien da
gen voordat de laatste nies en hoest
bui van Olius het bos deed trillen.
Toen alles een hele dag stil en rustig
was geweest, begrepen ze dat Olius
niet verkouden meer was. Ze gingen
terug naar het bos.
De bruine beer had voor zijn ene
oog een doek, omdat het zand er nog
altijd niet helemaal uit was. En de
kameel had nog een pleister op zijn
bult.
O, o, wat zag het bos eruit! En dan
die arme Olius zelf, die bleekjes voor
zijn huis in het zonnetje zat. Jongens,
zei hij, wat heb ik jullie een last
en een ellende bezorgd. Het spijt me
heel erg. O, o, wat heb ik het te pak
ken gehad! Maar terwijl de dieren hun
huisjes weer in orde brachten en de
omgevallen bomèn aan stukken hakten
voor brandhout, spraken ze samen af,
dat Olius nooit en nooit meer verkou
den mocht worden.
Zijn jullie niet boos op me? vroeg
Olius half beschaamd.
En de dieren zeiden: welnee, je bent
toch zeker niet verkouden geweest om
ons te plagen. Maar je moet ons wel
beloven, dat je voortaan altijd drop
zult eten. Dat beloof ik; zei de olifant,
die gelukkig dol op dropjes was.
En na een paar weken was alles
weer als vroeger. De beer had geen
doek meer voor zijn oog en de kameel
geen pleister meer nodig. Het bos was
weer mooi en opgeruimd, de bosbeek
stroomde niet meer over en ieder dier
had weer een holletje, waarin hij wo
nen kon. Alleen de grote slagtanden
van Olius de olifant, die waren niet
meer wit, maar zwart!
LEA SMULDERS.
In het Verre Oosten doken de brillen
ongeveer gelijktijdig met die in Europa
op. In vroeger tijden geloofde men,
dat de Chinezen de brillen lang vóór
de Europeanen hadden uitgevonden.
Dit blijkt echter niet zo te zijn geweest.
In elk geval bond men in de Orient
de brilleglazen met draad aan elkaar
en bevestigde dit draad aan het ach
terhoofd. Het kwam ook voor, dat men
twee eindjes draad achter de oren leg
de en deze met een klein gewichtje af
sloot. Op vele plaatsen in Europa zijn
verzamelingen van oude brillen. Er
zijn exemplaren, die- met edelstenen
versierd zijn, doch zeker niet aange
naam in het dragen geweest zullen
zijn. Zij waren echter ook niet bestemd
om te dragen, het waren meesterstuk
ken, die de brillenmakers van die dag
gen maakten om tot het gilde te wor
den toegelaten.
Een tijd lang gold het als een bele-
Middeleeuws brillen-instrument voor
scheelzienden. De kokertjes waren ver
stelbaar. Op deze wijze werd getracht de
ogen van de patiënten in de juiste
richting te brengen.
diging een ander mens door een bril
aan te kijken. Toen een Fransman ten
tijde van Frederik III Kopenhagen be
zocht en de koning door zijn bril wilde
bekijken, was deze zo beledigd, dat hg
hem wegens majesteitsschennis liet aan
klagen. De Fransman vond het daarom
maar geraden zo \spoedig mogelijk de
stad te verlaten.
De handel in brillen ontwikkelde zich
op verschillende manieren, niet door
brillenslijpers zelf, maar door de rond
trekkende kwakzalvers, die op de
markten de brillen aanprezen en hier
van beweerden, dat zij blinden ziende
maakten. Do arme lichtgelovigen moes
ten verschillende brillen kopen en die
op bepaalde dagelijks terugkerende
tijdstippen zó en zó lang opzetten, dan
zou bet gezicht langzaam terugkeren,
beweerden de kwakzalvers. Natuurlijk
waren er ook brillen, waarmee men
sen, die nooit lezen geleerd hadden,
plotseling wél konden lezen.
Na de uitvinding van de boekdruk
kunst, toen dus de behoefte om te le
zen groter werd, kwam de bril meer
in algemeen gebruik, en langzamer-
Een in hoorn gevatte bril met blaw
glas, uit de zeventiende eeuw.
hand werd de bril een vanzelfsprekend
instrument om daardoor beter te kun
nen zien.
Tot in de negentiende eeuw was een
oogarts een bijzondere verschijning. In
een krantenadvertentie van 17 juni 1845
verklaren zeventien eerzame burgers
en burgeressen tot een oogarts: „allen
geheel hersteld van cataract of het
scheelzien, door eene kunstbewerking
op hen verrigt door Doctor Carron du
Villards, oogarts der legers van Z.M.
den Koning van Sardiniën".
Thans vinden wij het heel gewoon
een bril te dragen, maar toch zien wij
liever door twee, dan door dubbele
ogen!
miiiiiiHMiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiinimii
In de duinen in een hol
daar woont dokter mollemol
hij helpt ieder dier
van otto oliefant tot mino mier.
Is een muisje soms verkouden?
eventjes in bed gehouden
met kruik en kamille thee
en ons muis piept zo weer mee.
Heeft een duizendpoot platvoeten
of een big last van sproeten
dokter mollemol weet raad
van 's morgens vroeg tot 's avonds laat
ANNEMARIA POLMAN (13 jaar).
:llllillllllllMIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIllllllIIIIHIIHIIIIimi»HIHIIMII
„U wilt een opgezette zwarte kat,
een struisvogelei, en een Romeinse
helm? Goed, wij zullen ze u morgen
opsturen"." Telefonische bestellingen zo
als deze worden regelmatig ontvangen
in een zaak te Londen voor toneelbe
nodigdheden. Er stromen de vreemdste
bestellingen binnen uit alle delen
van Groot-Brittannië en zelfs van over
zee, en ofschoon de firma een verba
zingwekkende verscheidenheid in voor
raad heeft gaat er nauwelijks een dag
voorbij zonder dat er nieuwe artikelen
moeten worden gekocht of gemaakt.
Onlangs waren het zeemeerminnen-
staarten voor Afrika, en rubberneuzen
voor Australië. Vorig jaar kwam er een
bestelling voor een kartonnen koe.
Slechts zelden worden er bestellingen
geweigerd. Een daarvan kwam van een
circus. Zfl vroegen om een namaak-
cake. Een redelijke bestelling, zul je
zeggen, maar niet als je weet wat de
maat van de cake zou moeten zijn;
er moest namelijk een olifant in kun
nen staan!
Als een ruimtevaartuig, veilig op de
maan zal moeten landen dan is daar
voor een zelfde soort raketuitrusting
nodig, die vereist is om het bij zijn
terugkeer veilig door de aardse damp
kring heen te brengen. Óp de maan is
geen atmosfeer aanwezig, die een pa
rachute zwevend kan houden. Daarom
moet het gehele ruimtevaartuig zacht
jes op het oppervlak van de maan
worden neergelaten en daarbij wordt
dan uitsluitend gebruik gemaakt van
de krachtige stroom van uitlaatgassen
van de raket. Dan moet er echter ge
noeg brandstof overblijven dat het
vaartuig weer van de maan kan op
stijgen en bovendien een voldoende
hoeveelheid om het vaartuig zachtjes
door de aardse dampkring heen te
brengen.
Zal een dergelijk ruimteschip de maan
bereiken
Een ruimtevaartuig zal wel enige moei-
lijkhoden ondervinden bij de landing
op de maan.
echter een passende constructie worden
gevonden.
In de leningsvoorwaarden heeft de
debitrice zich behalve voor het geval
van emissie, bonus of stockdividend,
waarvoor een vaste formule geldt, het
recht voorbehouden pm een lagere con
versiekoers vast te stellen „uitsluitend
geldende voor de bij een vervroegde
of versterkte aflossing af te lossen obli
gaties."
Deze bepaling laat ogenschijnlijk
geen uitwijkmogelijkheid voor de vast
gestelde periodieke of contractuele
aflossing. Maar de AKU heeft om de
ze moeilijkheid uit de weg te gaan
heel spitsvondig aan deze normale
aflossing een extra aflossing toege
voegd. De contractuele aflossing vindt
nu zodoende plaats „bij" een ver
sterkte aflossing.
Het is als het ei van Columbus. We
kunnen ons echter niet aan de indruk
onttrekken dat een dusdanige lezing
van de tekst van de trustacte in oor
sprong niet in deze zin zal zijn be
doeld. Het woordje „bij" heeft hier wel
een zeer bijzondere uitleg gekregen.
Van de kant van de obligatiehouders
wier stukken op 17 april zullen blijken
te zgn uitgeloot, zal de geste van de
AKU ongetwijfeld worden gewaardeerd.
Hun stukken hebben hierdoor op grond
van het bepaalde omtrent de vaststel
ling van de speciale conversiekoers op
het moment een reële waarde gekre
gen van 110 pet (excl. lopende rente).
Welke koers zij straks zullen kunnen
maken als in de periode van 15 t.m.
31 mei de speciale conversiekoers tot
gelding komt, zal echter geheel afhan
gen van de koersontwikkeling die de
aandelen in dat tijdsbestek te zien zul
len geven. Voor elk punt koersstijging
van de aandelen zal de koers van de
gitgelp.te obligaties ongelimiteerd met
een half punt -boven de basiswaarde
van 110 pet kunnen stijgen. Daalt de
notering van de aandelen, dan vindt het
omgekeerde plaats, echter met dien
verslende dat voor de normale aflos
sing de koerswaarde naar beneden is
begrensd door de aflossingsprijs van
100 pet en voor de extra aflossing door
de aflossingsprijs van 103 pet.
Voor de niet uitgelote stukken blijft
uiteraard de oude conversiekoers van
340 pet gehandhaafd. Het Iaat zich ech
ter verklaren dat, nu de AKU blijk
heeft gegeven haar obligatiehouders
niet in de kou te willen laten staan, een
precedent is geschapen. Bg de volgen
de periodieke aflossingen zal derhalve
zo nodig hetzelfde royale gebaar moe
ten worden gemaakt. Dat hieraan on
der bijzondere omstandigheden merk
waardige consequenties kunnen vastzit
ten valt intussen niet te ontkennen.
laagste hoogste laatste versch
koers koers tijdv t.o.v
3%% Staf], '47
3% Xnv. crt. N
3% Ned. 1962-6
6%-Won.bw '57
A'dam ftubb
H.V.A.
A.K.Ü.
Ver. Deli Mije
Van Gelder Z
Hoogovens
Müller Co
Ned. Ka belt
Philips
Unilever
Wilt Ftienrd
Kon Petr
K.L.M.
Hol! -Am. Un
K.N.S.M.
Van Ommeren
N Icheepv u
Omzetten
92%
971/2
96U
111%
83%
133%
299
147.50
213
376
299%
350
575%
513%
212
166.30
144.10
150%
140%..
243
133
93
98
111%
86%
140%
324
148,90
221%
410
305%
370
600%
557%
217%
169.40
147.70
159
147%
245
139
3 april
92%
98
97*
Ul%
84
138%
309%
148.20
221'i
410
305
370
587
li
0
0
- V*
3%
-i-10%
0.70
6%
+40
8%
+21
+14%
542%- +30%
217% 6%
169 2.55
144.10 +2.30
157% 7%
146»/. 6%
244 3
137% 4%
(nominaal)
Vorige week (def.) Aandelen 15.051.256.
Obligaties 15.599.500 (4 dgn).
Deze week (voorl.) Aandelen f 24.374.777;
Obligaties 21.479.865.
(Van onze correspondent)
Het supersonisch verkeersvliegtuig is
„op de plank" gereed in twee van de
zeven fabrieken in Amerika. De ont
wikkelingskosten liggen in de orde van
grootte van drie miljard gulden. Ziet
men er van militaire zijde voldoende
brood" in, dan worden deze toestellen
gebouwd. Over vijftien tot twintig jaar
zullen ze ongetwijfeld in de lucht zijn.
De vlucht van Amsterdam naar New
ork geschiedt dan in een uur en vyf-
tig minuten. Twee retourvluchten per
dag naar New York zullen dan gemaakt
kunnen en moeten worden wil de inves
tering lonend zijn. Dit zeide vrijdag-
de president-directeur van de
KLM de heer I. A. Aler, in een rede
voor de commerciële club te Groningen
over de intrede van het jet-tijdperk in de
verke er slucht vaart.
Hij begon zijn betoog met erop te wij
zen dat de luchtvaart als verkeersin-
dustme vooral sinds 1945 een snelle ont
wikkeling te zien heeft gegeven. Wer
den in 1938 4miljoen passagiers ver
voegd over een gemiddelde afstand
van 600 km., in 1958 was dit aantal
89 miljoen. Het vrachtvervoer is hon
derd maal zo groot geworden en nog
wordt slechts 0.03 pet van de poten
tiële vracht, per lucht vervoerd. De
groei van de KLM blijkt uit de finan
ciële resultaten. In 1938 tien miljoen,
in 1958 500 mitjoen.
De heer Aler voorspelde een versnel
de toename van het luchtvervoer. Hij
betoogde dat de kosten van het lucht
vervoer op de korte afstand niet even
redig zijn aan de tijdbesparing. Over
een afstand kleiner dan 500 km. is het
luchtvervoer niet rendabel te maken.
Datzelfde geldt evenzeer voor het heli-
koptervervoer. In de nieuwe vliegtui
gen die het volgend jaar in gebruik
worden genomen, de DC 8, zal drie maal
zoveel vracht kunnen worden vervoerd
als thans. Spr. verklaarde voorts dat de
grotere snelheden niet gaan ten koste
van een hogere kostprijs per passagier
kilometer of per tonkilometer, dit in te
genstelling tot het grond- en waterver
voer.
De DC 8, die de KLM het volgend
jaar in gebruik zal nemen, biedt
plaats aan 120 passagiers (in de eco-
nomyclass 170) en is alleen rendabel
bij een groot passagiersaanbod. Het
toestel kost geheel compleet inclusief
reserve onderdelen dertig miljaen gla.,
maar de heer Aler rekende uit dat het
vliegtuig per jaar evenveel passagiers
vervoert als een modern oceaanschip
aangezien Amsterdam-New York D.v.
in vijftien uur wordt afgelegd en met de
DC-8 220 retourvluenten per jaar kun
nen worden gemaakt.
In het bericht inzake de aangekon
digde jaarvergadering van Albert Heijn
(zie ons blad vam 10 april) is een tech
nische fout geslopen. Abusievelijk is
vermeld, dat de rente op de wmst-
delende obligaties per 1 juli wordt vast
gesteld op 7%. Dit moet zijn 7%%.
