President Nederlandsche Bank verwacht
nieuwe opwaartse ontwikkeling
Probleem sluipende inflatie
verdient hernieuwde aandacht
Huidige peil woningbouw
niet te handhaven
*n Meuwe
CREATlB
DE
CARNAVALSMOORD
elke woensdag
sportieve shirts
Peek&C
lop
ipen
burg
Vandaag het kort geding
Essing contra N.T.B.
Concert in Blokker gaat in
ieder geval door
Overschot betalingsbalans
f 1903 126) miljoen
.RADIO
en teêeuisie.
Is Ons Streven
Vooruitgang
jongens-
markt
Waarschuwing
tegen welvaarts-
illusie
W
Hongerige matroos
gaat chef-kok te lijf
SIEMENS
door
MARTIN MONS
Pastoor Verschure
V B
DINSDAG 21 APRIL 1959
PAGINA- 3
senontas
hU
Veroordeeld tot drie
maartden
Hertebokken vochten
zich dood
MADUEODAM
Kinderwagen, te water,
bleef ronddobberen
eiken
^oor de tweede maal na de oorlog is de nationale huishouding van de
55 top ener conjuncturele hausse door het dal van een conjuncturele
recessie gegaan en voor de tweede maal heeft deze recessie niet ge-
wpIÜ- n?ar ,.Z0 Sevreesde afgrond van de depressie, doch naar een slechts
",'5 lag,er ''«Send niveau van de bedrijvigheid, dat naar verwacht mag
Afpl j "et.mtSangspunt zal zijn voor een nieuwe opwaartse ontwikkeling!"
wet deze zin begint de president van De Nederlandsche Bank, dr. M. W.
IQssn y®rslaK van De Nederlandsche Bank N.V. over het boekjaar
Ue president trekt een vergelijking tussen de nu geëindigde recessie
en die welke m 1952 eindigde. De overeenkomst tussen de twee perioden,
zo zegt h,,, voedt de hoop, dat 1958 evenals 1952 gevolgd zal worden door
een periode van geleidelijke expansie, maar het is zeer onwaarschijnlijk, dat
plüe ',eVe vooruitgang van de periode 1953/1955 zou kunnen worden ge-
aai-d gezien het zo belangrijk hogere niveau van werkgelegenheid en
weivaart waarop ons land zich momenteel bevindt. Maar ook indien de ex-
™.e 'n de komende drie jaren slechts half zo groot zou zijn als destijds,
k h n°g kelangrgk de reële welvaartsvermeerdering overtreffen wel-
y erd in de drie jaren van overspanning en recessie welke thans
acuter ons liggen.
gunstige beloop van de re-
e n t \dMTeef voor het intreden van
en werkelqke depressie geheel op de
verwanht- gCraakt Daardoor isP de
velh, e-en nieuwe expansie-
hnno misschien zelfs wat te
lan£ gesPannen. Het probleem van de
angzaam voortsluipende inflatie is dan
ZllT,\eUW Amiddelpunt van de
Amoriu gesteld De ongerustheid is in
ceïsie nn,Tervnrkt do.ordat daar de re-
eeht^JlbPi!jks emge prijsverlaging
Ödeeft; in enkele belangrijke in!
gen Hpt vr» Z+ iS n0g PriJsverhogin-
red aagstlIk van de „administe-
eisen a Va" ,de invloed die de 'oon-
öan nioflde vakverenigingen daar ai
en van mZ v-Vi. ?bben uitgeoefend
dhJ v=de mogelijkheid van de bestrn-
ganfsatf^ ee" r monopolistische or-
werkgevers of werkne-
fiatie" u L II geroePen „kostenin-
cussio rv,i- a 1hans levendig in dis-
Proble'matiek^o0118 iland verdient deze
in een land w*LV- le aar!dacht al zal
hoi.,»aar m- en uitvoer een zo
spelen de mogelijkheid
daarbjj een rol, zoals ook de merites
van de ondernemingen wier aandelen
het betrof. Verder maakt aan andere
waardering van het koerspeil in Ameri
ka onze aandelen goedkoop". Dat voor
al Amerika op grote schaal kocht is
voor een deel te verklaren uit het feit,
dat pensioenfondsen daar veel meer in
aandelen beleggen dan bij ons het geval
is. In 1958 lijkt de aankoop van Ne
derlandse fondsen bovendien nog gesti
muleerd te zijn door het gebrek aan
vertrouwen in de waardevastheid van
het geld, dat zich van vele beleggers
heeft meester gemaakt.
De betekenis welke de verkoop van
effecten middels de toevloeiende kapi
taalstroom voor de nationale huishou
ding- heeft, hangt af van de omstandig
heden. In 1954 en 1955, toen er geen
betalingsbalansprobleem was, ontstond
er een ruil van Nederlandse aandelen
tegen buitenlandse guldensobligaties,
welke ruil achteraf bezien geen goede
zaak geweest is. In 1957 hielp de bui
tenlandse geldstroom het deviezenver-
lies beperken en de spanning verminde-
evenwicht strevende krachten van wel
ke men eerst jaren later vermag te
beoordelen of zij een heilzame werking
hadden.
Woningbouw
Over de 89.000 woningen, welke in 1958
gebouwd zijn zegt dr. Holtrop, dat zij
de mogelijkheid aantoonden om in een
jaar van conjuncturele ontspanning,
zonder dat daaruit moeilijkheden zijn
voortgekomen, een woningbouwprestatie
te handhaven die in het voorafgaande
jaar van conjuncturele hausse in aan
merkelijke mate tot het ontstaan van
de crisis had bijgedragen. Men moet
daaruit echter niet de conclusie trek
ken, dat het bereikte niveau ook in de
toekomst zonder bezwaar zal kunnen
worden gehandhaafd. Wanneer straks,
zoals verwacht mag worden, andere in
vesteringen weer een ruimer beslag leg
gen op de capaciteitt van de bouwnij
verheid en van de kapitaalmarkt zal
daarmee bij de bepaling van het ni
veau van de woningproduktie wel dege-
Advertentie
rol
belangrijke
Prijsnh"adi^ldoo™einbt€lnvlofdin8 van het
heling geringer a rnevkostenontwik-
enigdeftatemrHet zounin1Jo' d°a Vei"
e weerstanden wekken s nd, gr0"
terne loon- en priism,s,,S ,"eer de m"
aansluiting met de ST ^5 g 0ns de
doen verliezen hóLo dmarkt zou
komen in betalinp-shl^n uiting zou
derzijds zou een #oort anStSkorten' An"
tie in het buitenland nn prijsinfla-
lonen en prijzen aan Ir noodzaken om
tenland aan te nass" I"an hot bui-
noodzakelijk zich te t -Nletternin is het
tie zelfs als een hefboom tot het be
reiken van de harmonisering van de
economieën der aangesloten landen.
Zulk een harmonisering veronderstelt
echter de bereidheid tot een zekere
overdracht van de souvereiniteit en het
aanvaarden van een zekere mate van
gemeenschappelijk gestuurde economie.
Uilverkoop aandelen
De voortgaande verkoop van Neder
landse aandelen aan het buitenland
heeft in ons land ongerustheid verwekt.
In 1958 bedroeg deze verkoop met in
begrip van de buitenlandse inschrijving
op een emissie van de Koninklijke Ne
derlandse Petroleum Maatschappij 1200
miljoen gulden. De president wijdt een
beschouwing aan de oorzaken en de
betekenis van deze „uitverkoop".
Waar het geen emissies maar ver
kopen van aandelen betrof is de aan
drang van het buitenland uitgegaan.
Maar waarom ging de aankoopdrang
vooral uit naar Nederlandse fondsen?
De Amerikanen hebben van 1952 tot
1958 vooral Nederlandse effecten ge
kocht. Fiscale overwegingen speelden
ren. In 1958 kon de buitenlandse fi
nanciering van de emissie Koninklijke
niet anders dan positief gewaardeerd
worden, terwijl de overige toevloeiing
van middelen eveneens een gunstige
invloed gehad heeft. Niettemin geeft
het reden tot bezorgdheid, aldus de
president, het evenwicht in de nationale
huishouding aldus mede gebaseerd te
zien op een toestroming van kapitaal
met een zo ongewisse grondslag. Het
wegvallen van- die bron van kapitaal
voorziening kan straks moeilijke aan
passingsproblemen opwerpen. Voorzo
ver de toestroming van buitenlands ka
pitaal door effectenverkoop een infla
toire oorzaak heeft is er reden om
zich te verontrusten. Voor zover dat
niet het geval is lijkt het verstandig
om deze kapitaalbeweging te aanvaar
den als een der natuurlijke gevolgen
van de toenemende integratie van de
westelijke wereld, als een van de naar
Advertentie
leid tot richt,Ioon* en PrÜsbe-
Ons streven ;»i ho-ren te strekken.
Ion Du tenminste gericht wil-
Hn "irn 'I e't van de prijsindex
de kosten van levensonderhoud.
van den stabiel prijsniveau
van
^Saving uiyainveau
maakt evenwel bij geleidelijk stijgende
«eivaart een geleidelijk stijgend ni
veau van lonen en salarissen noodzake-
ujk. Wij de nationale huishouding niet
aan voortdurende evenwichtsverstorin-
7oh ^01"den blootgesteld, dan dient een
"danige verbetering van de arbeids-
oorwaarden regelmatig en geleidelijk,
u niet spasmodisch tot stand te wor-
en gebracht.
Natuurlijk kan men bij een geleide-
*Uk stijgend inkomensniveau geen
i,rIJsstabilisatie verwezenlijken zonder
nat in bepaalde sectoren van het
bedrijfsleven wel degelijk prijsveran-
nermgen plaats vinden. Een lang
haam stijgend inkomensniveau brengt
nvermjjdelijk op den duur een stij-
pwg mee van de prijzen van persoon-
n.lke diensten en van goederen en
Prestaties bij welker voortbrenging
an stijging van de arbeidsproduktivi
teit belangrijk bij het gemiddelde ten
achter blijft. Daartegenover dienen
aan echter ook dalende prijzen te
staan van die goederen, bij welker
voortbrenging de produktiviteitsstïj-
®'ng het gemiddelde overtreft, hetgeen
'1et geval zal zijn bij vele
industriële produkten. De noodzake-
Ukheid van geleidelijke prijsverlaging
'n bedrijfstak en met een meer dan
normale produktiviteitstijging schept
hen bijzondere verantwoordelijkheid
toor de betrokken ondernemers ter
zake van het te voeren prijsbeleid.
!Wt prijsdaling in die bedrijfstakken
ajt, dan is de stabiliteit van het prijs
niveau niet te Verwezenlijken. Het is
n dat geval haast onvermijdelijk, dat
°P den duur looneisen gesteld worden
velke de gemiddelde stijging van het
veeie nationaal inkomen te boven
gaan, waardoor de spiraal van de in
flatoire prijsbeweging onverbiddelijk
ln gang wordt gezet.
Loonproblemen
land staat thans aan de voor-
stii van n'euwe loonproblemen. De
on. !ng van de deviezenvoorraad en de
11,skenbare opleving van de conjunc-
fiik Wekken de illusie van een belang-
uit .Ver8rote welvaart, die in wezen
lr,. diet veel meer bestaat dan uit ver-
i "dorde investeringen en verbeterde
jj'V'd'teit. Mogen derhalve in dat op-
ón gestelde Ioonverlangens vaak op
"Juiste veronderstellingen berusten,
ai» is, dat na de zeer snelle stij-
Ue de jaren 1954 tot en met 1956
reële lonen gedurende een tweetal
eii onveranderd zijn gebleven. Op die
!n fraaie blikverpakking van 10 stuk$ f 1.40
(Ook verkrijgbar in blikken van 50 stuks)
lijk rekening moeten worden gehouden.
Ondanks h.et overnemen van de finan
cieringslast van de woningbouwwet door
het rijk moet worden verwacht, dat de
overige investeringen der lagere over
heid zullen leiden tot tekorten, die het
leeuwendeel van de voor de gehele
overheid in normale jaren op de kapi
taalmarkt beschikbaar komende mid
delen zullen opeisen. Het lijkt reeds twij
felachtig of het rijk daarnaast de mid
delen voor de woningbouwwet ten volle
op de kapitaalmarkt zal kunnen vin
den. Onder deze omstandigheden zal
onvermpdelpk moeten worden uitge
gaan van de gedachte, dat de overige
rijksinvestermgen dekking zullen dienen
te vinden uit de gewone middelen, het
geen uiteraard duidelijk grenzen aan de
omvang dezer investeringen stelt.
Bij een onderzoek naar de mogelijkhe
den tot beperking der overheidsuitga
ven stuit men op de moeilijkheid, dat
voor verschillende posten, zoals onder
wijs en verkeer en waterstaat, een
krachtige stijging onvermijdelijk zal
die een dikke „10"verdienen
machtig blousonmodel,
gloednieuwe
ruitdessins
Speciale J. M. prijs
6 |aar
No Iron SS"
(kleine sfi/gmg per maotf
Tijdens een persconferentie, gehouden
in afwachting van het kort geding tus
sen Ben Essing, de organisator van het
Blokker-festival en de Nederlandse
Toonkunstenaarsbond, is in ieder ge
val één ding duidelijk geworden. Hoe de
uitspraak van de Amsterdamse recht
bank ook moge luiden, het jazzfeest in
blijken. Aan een aanzienlijke verlaging I Blokker' gaat door. Behalve een aantal
van andere uitgavenwaarbij met na- Nederlandse musici zoals het trio
me moet worden gedacht aan veria-Plm Jacobs, Rita Revs en Mieke Tel-
- -• - kamp treedt op Kurt Edelhagen met
ging der prijs- en huursubsidies, zal dan
ook niet te ontkomen zijn.
In het jaarverslag van de Nederland
sche Bank wordt medegedeeld dat op de
lopende rekening van de betalingsbalans
in 1958 op kasbasis een overschot werd
behaald van f 1694 miljoen tegen éen
tkeort van f 419 miljoen in 1957 en een
tekort van f 627 miljoen in 1956. Hierbij
wordt °.m. opgemerkt dat hoe gunstig
dit cijfer in het licht van de deficitaire
balansen der voorafgaande jaren ook
moge schijnen, het derhalve toch niet
als exceptioneel mag worden beschouwd.
Ook wanneer men het in 1958 op de
lopende rekening behaalde overschot
vergelekt met het tekort, dat de aan dc
conjunctuuromslag voorafgaande twaalf
maanden vertoonden, en bij die verge-
lijking rekening houdt met de omstan
digheid, dat als norm de lopende reke
ning van de betalingsbalans niet een
evenwicht, doch een overschot in de
orde van grootte van tenminste f 500 a
600 miljoen zou behoren te vertonen,
zulks ter dekking van het normaal te
verwachten tekort op^ de kapitaalreke
ning en ter verzekering van een zeer
matige aanwas van de deviezenreserve,
verliest dat overschot zijn ietwat spec
taculair karakter.
In plaats van het voor een land als
Nederlapd" normaal te achten tekort op
de kapitaalrekening op kasbasis in de
orde van f 400 miljoen, werd op die re
kening een overschot van f 209 miljoen
behaald (tegen een overschot van f 545
miljoen in 1957) zulks ondanks hoge
terugbetalingen door het rijk van in
voorgaande jaren opgenomen kortlo
pende kredieten. Dit resultaat moet
vooral worden toegeschreven aam de
voortzetting en zelfs intensivering van
de aankoop door het buitenland van Ne.
derlandse effecten, waarmede in 1958
een bedrag van niet minder dan f 1208
miljoen tegen f 429 miljoen in 1957 en
f 109 miljoen in 1956 was gemoeid. In dit
bedrag was overigens mede begrepen de
buitenlandse deelneming in de emissie
van aandelen door de Kon. Ned. Pe
troleum Maatschappij, welke emissie an
derzijds aanleiding gaf tot een aanzien
lijke belasting van de kapitaalrekening
der betalingsbalans door de beschikbaar
stelling van de emissie-opbrengst aan de
in het buitenland werkzame dochter-
mijen van emittente.
Aldus bracht 1958 een overschot op
de totale rekening van de betalingsba
lans van niet minder dan f 1903 miljoen,
dat wel zeer markant afsteekt tegen het
overschot van slechts f 126 miljoen in
1957 en het tekort van ruim f 900 mil
joen in 1956.
Ten aanzien van de aankoop door het
buitenland van Nederlandse effecten
wordt nog medegedeeld, dat sinds de
aanvang van 1952 in welk jaar de
buitenlandse aankopen voor het eerst
een noemenswaardige omvang verkre
gen het totaal bedrag dezer aankopen
opgelopen is tot ongeveer f 2900 mil
joen. waarvan naar ruwe schatting een
bedrag van f 800 miljoen is ingeschre
ven op nieuwe emissies. Het restant
werd dus door het buitenland verkre
gen door aankoop uit Nederlands bezit
zjjn orkest. Met Franse en Amerikaan
se orkesten, die eventueel Victor Sylves
ter zullen vervangen, worden ónder
handelingen gevoerd. Wie alleen maar
naar laatstgenoemde band wil komen
luisteren, kan zjjn toegangsbewijs terug
sturen; het entreegeld wordt hem dan
vergoed.
Ook de impressario Lou van Rees was
ter persconferentie aanwezig; hij zou
namelijk de belangen behartigen van
de Dutch Swing College Band in Enge
land, en van de orkesten van Victor
Sylvester en Chris Barber, als ruilob
jecten. in Nederland. Op aandringen
van de N.T.B. is door de Britse Union
ook aan Barbers band een vergunning
om in ons land op te treden, geweigerd.
Men zou in Engeland bezwaar hebben
tegen de bemiddeling van de heer van
Rees, die sinds twee jaar in Engeland
op de ..zwarte lijst" staat; enige jaren
geleden namelijk weigerde men in En
geland, hoewel aan de gestelde voor
waarden was voldaan, een werkvergun
ning aan een orkest dat onder auspiciën
van Lou van Rees in Engeland zou op
treden. Als represaille trok toen het
Rijksarbeidsbureau de vergunningen in
van de Engelse orkesten, die als ruil
objecten zouden fungeren. Sinds die tijd
wenst de Engelse Union de heer van
Rees als „zwarte bemiddelaar" te be
schouwen.
Mocht Chris Barber op 9 en 10 mei
a.s. niet naar Nederland komen, dan
wordt in zijn plaats gemusiceerd (in
Amsterdam en Den Haag) door o.a. de
negerpianist Bud Powell, het kwartet
van Stan Getz en het trio van Oscar
Pettiford. De opbrengst van de concer
ten zal worden afgedragen aan de
Dutch Swing College Band, die door het
mislukken van de Engelse tournee 5000,
aan inkomsten derft.
Voor de Haagse politierechter had
zich gisteren een 28-jarige matroos ter
koopvaardij uit Rotterdam te verant
woorden, terzake van „insubordinatie,
mishandeling en bedreiging niet een te
gen het leven gericht misdrijf, gepleegd
op 17 januari van dit jaar aan boord
van het m.s. „Annenkerk" van de Ver
enigde Nederlandse Scheepvaartmaat
schappij, voor de rede van Beira, Mo
zambique, zuid-oost-Afrika."
„Het eten aan boord was bar en bar
slecht", zei verdachte's raadsvrouwe.
Op de bewuste dag had verdachte hele
maal geen eten gekregen omdat hij zich
te laat gemeld had. De matroos mis
handelde de chefkok en dreigde hem zelfs
met een stuk hout ,.de hersens te zul
len inslaan". Verdachte moest door de
Portugese politie van boord worden ver
wijderd. H\j bracht 10 dagen door in
een cel van een politiebureau te Beira,
waarna hij als werkend passagier aan
boord van een ander Nederlands schip
naar ons land werd teruggebracht.
Sinds 16 maart bevindt hjj zich in voor
lopige hechtenis.
De officier van justitie wees erop
dat aan boord van schepen een strik
te orde gehandhaafd dient te worden.
Hij eiste dat verdachte, die vroeger
bij de Rotterdamse Lloyd ook al
eens wegens een vechtpartij ontslagen
werd, zou worden veroordeeld tot vier
maanden onvoorwaardelijke gevange
nisstraf. Het vonnis luidde: drie
maanden met aftrek, waarvan 1
maand voorwaardelijk, met drie jaar
proeftijd.
Twee hertebokken hebben op de
Schalterbergweg te Beekbergen een lie
vig gevecht met elkaar geleverd, dat
beide met de dood hebben moeten be
kopen. De dieren gingen zo fel tegen
elkaar tekeer dat één van de twee op
slag werd gedood en de andere voor
een groot gedeelte verlamd werd. Een
politieman heeft het dier met een pi
stoolschot uit zijn lijden verlost.
Advertentie
Kom uaar het onvergetelijke
miniatuurstadje!
Den Haag Scheveningen
Aan boord van het in de Koningshaven
te Rotterdam liggende Duitse Rijnschip
„Rheinpreussen 7" stond gisteren een
kinderwagen, waarin de bijna één jaar
oude Peter Keunig van de zon genoot.
De wagen was met. een riempje aan een
lier vastgelegd. Door onverklaarbare
oorzaak schoot het riempje los waar
door de kinderwagen het dek afreed, en
in het water plonsde, waar de wagen
bleef drijven. Een opvarende van het
schip, de 22-jarige matroos Kurt Bartsch,
sprong meteen de wagen na en kon deze
boven water houden. De vader van het
kind, ook matroos op het Rijnschip
hielp de wagon weer op het schip te
krijgen.
De kleine peuter moest er alleen maar
om lachen.
Advertentie
Advertentie
f*
?'°nd mag )10t op zichzelf niet verwon-
rtfren, dat het loonvraagstuk weer ter
'Aussie wordt gesteld. Het is te ver-
achten, dat ons land ihans een perio-
van nieuwe voorzichtige expansie
Kemoet gaat. Er is geen reden waar
T" deze niet gepaard zou gaan niet
A" verdere geleidelijke stijging van
- Rmiddelde arbeidsproduktiviteit.
e B|.i een onveranderd niveau van in-
v? «itvoerprijzen is het met handha-
van een stabiel prijsniveau ver-
(l 'Rhaar een zodanige stijging ook in
t» .arbeidsvoorwaarden tot uitdrukking
j,p "rengen. Een inwilliging van loonver-
qjagens, die de stijging van de gemid-
®'de arbeidsproduktiviteit te boven
J??ail, zal echter onvermijdelijk tot
'euwe prijsstijging leiden. Zij zouden
- voortzetting betekenen van de slui-
lo de inflatie, die aan het verhoogde
hL°" z'jn inhoud weer ontneemt en die
jjvolkmgsgroepen met een vast inko-
eö van een gedeelte daarvan berooft.
Euromarkt
Over de EEG zegt de president, dat
1958 reeds duidelijk gebleken is, dat
ii'onomische integratie meer omvat dan
J'Joen maar een liberalisatie van het
Jhderlinge economisch verkeer. Som-
zien de voorgenomen liberalisa-
18
„Nee, dat kan ik niet zeggen. Betalen dee
meneer altijd prompt, ook al waren zijn fooien aan
de zuinige kant."
„Hoe weet u nu eigenlijk zo precies uit welke
lui dat groepje bestond? Ze waren toch allemaal
gemaskerd en verkleed?"
De kellrier glimlacht medelijdend. „Och, meneer,
as je de mensen zo dag in dag uit op de soofc
bedient, dan ken je ze op den duur als je eigen
zei vers. masker of geen masker."
„Juist en u weet zeker dat mijnheer Van den
Bronck na die koffie niets meer heeft besteld? Kan
geen andere kellner....?"
„Uitgesloten, meneer, finaal uitgesloten. Ieder
houdt zich aan zijn eigen tafeltjes. Daar heeft hij
het trouwens druk genoeg mee, as u me begrijpt.
Nee, meneer zat aan een van mijn tafeltjes. Een
klein tafeltje, achter een blaar. Geen prettige plaats
as u me begrijpt. Maar toen het gezelschap binnen
kwam was het juist op zjjn volst. Ik was al blij
dat ik nog kans zag een plaatsje voor derlui in
te schikken, as u me begrijpt. Ze nemen het een
kellner altijd kwalijk as ie niet het onmogelijke
doen kan."
Berustend haalt hjj de spitse schouders op
„Dan kan ik dus wel gaan, heren?" Geruisloos
gljjdt hij met zijn kleine vlugge kellnerspasjes de
deur uit.
„Daar gaat je „gelegenheid", Dekker. Het blijkt
nu wel dat Smeenk niet minder maar ook zeker niet
meer gelegenheid heeft gehad dan iemand anders
van het gezelschap. Maar troost je, je krijgt er een
ander voor m de plaats, die zeer zeker de gelegen-
neid had. Of hij ook het motief en het middel had
zullen we moeten gaan litpluizen."
Brigadier Dekker Kijkt vraagtekens.
,Jk bedoel mijnheer Frans, Dekkertje, mijnheer
c i ans, die altijd dat goedje voor de kantonrechter
mixte.
„Verdomme", zegt brigadier Dekker.
Pieter Perquin staat op en trekt zijn overjas aan.
„Eten krijg je vooreerst nog niet, Dekkertje, we
gaan eens een kijkje nemen in de kamers van het
'Uk, zegt hpj vol leedvermaak.
Dekker staat schoorvoetend op. Als Pietër Per
quin zo is, zit hem wat ("wars. Zijn protest klinkt
dan ook maar schuchter.
..Er zal daar weinig te vinden zijn, inspecteur,
watver wacht u daar eigenlijk van?"
...ÓUh*» li* van een bezoek aan die kamers ver-
wacht? Ik verwacht er een sleutel te vinden. De
ii e?n m00rd vind je in negen van de tien
gevallen in het leven van het slachtoffer. Je kent
mijn motto. he. Roofmoorden en dergelijke ordinaire
gevallen zonder ik natuurlijk uit. Opschieten, Dek
„fD even warm maal krijg jij vanavond in de „Ko-
lenschoof vast en zeker nog wel, maar of die oude
juuiouw nog een pannetje voor mij te vuur zal wil-
aJ! otl 5. ik zo onbehoorlijk laat binnenkom,
nat staat te bezien. Ik ben dus meer tc beklagen
flam jij.
HOOFDSTUK VI.
In de halfdonkere kamer hangt een duffe sfeér,
;en geur van verlatenheid. Het is als waren er ja
'•en voorbij gegaan in plaats van enkele dagen sinds
de bewoner haar voor het aatst betrad. Het schelle
licht van de grote kroon schampt tegen het geel
oruine leer van de clubs, glijdt over.de boekenrug
gen m de grote kast, flikkert in het schriifgerei op
net grote bureau ministre.
Met gefronste wenkbrauwen ziet Perquin rond.
Wat een wonderlijk onpersoonlijke kamer is dit. Een
kamer, die zo in de etalage van een of ander groot
meubelmagazijn zou kunnen staan met het etiket
„Herenkamer" en een prijskaartje van vier cijfers.
Nergens een portret, de boeken juridische vakwer
ken of moderomans. Het geheel is van een neutra
liteit, een kleurloosheid, die door haar nadrukkelijk
heid zichzelf als het ware opheft.
„Een kamer met «en maémst» denkt Pieter Per
quin. Hij haalt de sleutelbos te voorschijn, die com
missaris Langelaar hem gaf en opent, na de zegels
te hebben verbroken, de laden van het bureau. De
dode moet een methodisch mens geweest zijn. Lias
sen voldane rekeningen, correspondentie met be
trekking tot belegging en beheer van zijn vermo
genEen aparte lade is gewijd aan al wat ver
band houdt met zijn werk, aantekeningen over za
ken die op de rol komen, ontwerpen van vonnissen.
Routinedingen, die geen licht kunnen werpen op de
moord. Of misschien toch welDe machtswellust,
de vreugde in het toebrengen van leed, die uit deze
aantekeningen spreekt, geeft tenminste inzicht in het
karakter van het slachtoffer.
Perquin schuift de lade -veer in het bureau en opent
een der overgeblevene. Eindelijk, daar hebben we
de particuliere correspondentie. Ook al keurig ge
rangschikt, alfabetisch en op datum. De oudste brie
ven dateren van kort na Van den Broncks vestiging
in Sint Ódiliënrode. Maar wat bewoog de man ze zo
zorgvuldig te bewaren? Het is een c. rrespondentie
zonder enig belang, voor het grootste deel uitnodi
gingen en afspraken. Het enige opvallende is dat,
hoewel de uitnodigingen even talrijk blijven, de toon
ervan allengs van hartelijk koel en gedwongen wordt.
Wacht eens, hier hebben we een brief, waarin Bas-
t.aansse vraagt toch vooral niet te spreken over die
vrolyike avond in Brussel. Dat klopt dus. En als
onze kantonrechter nu toch eens dreigde te pra
ten? Hq heeft in allen gevalle de brief bewaard.
Zou dan dat dikke fabrikantjeHet valt moeilijk
te geloven. Wie hebben we hier? Gerard van den
Amstel? Nog nooit van gehoord. Schijnt geld te
hebben geleend van de overledene en 'deze schijnt
hem gemaand te hebben, want hij vraagt dringend
uitstel, zal zo gauw mogelijkEn hier. Van den
Bronck schijnt hem te hebben voorgesteld zijn schuld
tf te doen door hem een dienst te bewijzen. Van den
Amstel jeremieert tenminste over de onmogelijkheid
van dit voorstel. Hij zal werkelijk het geleende geld
terugbetalen als zijn waarde Adriaan maar even ge
duld wil hebben, maar wat deze van hem vraagt
kan hii met de beste wil ter wereld niet doen. Een
derde brief. Gerard heeft nog rteeds geen geid en
de waarde Adriaan schijnt hem gedreigc te heb
ben als Gerard nietJa, als Gerard niet wat?
Veel fraais kan het niet zijn, want Gerard schrikt
er voor terug het onder woorden te brengen.
(Wowit vervoiQd) 1
Pastoor W. M. C. Verschure
van de schipperskerk St. Petrus,
gelegen in het indertijd door
Rotterdam, geannexeerde Delfs-
haven, werd 50 jaar geleden ge
boren in de Duitse Rijnhaven
Alsurn aan boord van het motor
schip VI OS (Vooruitgang Is
Ons Streven), waarvan zijn va
der schipper-eigenaar ivas. Fa
milieleden van hem bevaren de
Rijn nu nog op schepen, die
namen dragen als Sarto, Ratti
en Pacelli, en zijn vader stond
onder zijn collega's bekend als
„De Paus". Niet alleen van
wege zijn vrome levenswandel,
maar levens door zijn gewoonte
om bij strenge koude een rood
manteltje over de schouders t'e
draperen. De Aartsbisschop
heeft thans aan deze schippers
zoon de opdracht gegeven het
zielzorgprobleem onder de man.
nen van de binnenvaart te
inventariseren.
Dat er een probleem ligt,
wordt duidelijk tijdens een ge
sprek met de bisschoppelijke
gedelegeerde voor de landelijke
schipperszielzorg, zoals pastoor
Verschure in zijn nieuwe functie
heet. In de pastorie aan de
Havenstraat van waaruit men
reeds jarenlang de zielzorg on
der de schippers in de tweede wereldhaven uitoefent, wordt men dagelijks
geconfronteerd met dit probleem en de moeilijkheden kent men er beter
dan waar ook. „Een van de redenen voor mijn benoeming, is dat wij niets
weten," zegt pastoor Verschure niettemin bescheiden. Als eerste taak waar
voor hij zich gesteld ziet, ziet hij het verkrijgen van gegevens welke een
inzicht geven in het probleem. Met behulp van liet Centraal Bureau voor
de Statistiek, de parochie-kartoleken, de internaten voor schipperskinderen
en de bond zal hij proberen te achterhalen hoeveel katholieke schippers er
precies zijn, waar zij zijn, waar hun behoeften liggen en of er onder nen
wellicht vergeten groepen zijn, die nooit een geestelijke te zien krijeen.
Als tweede faze ziet hij de inrichting, aan de hand van de verkregen
gegevens, van een landelijke organisatie voor de zielzorg in plaats van
het plaatselijke werk, dat thans door de geestelijken in de schipperscentra
op eigen houtje wordt verricht.
Tenslotte hoopt hij in de toekomst te komen tot de oprichting van
een instituut, dat naast de directe pastorale zorg voorziet in de indirecte
parochiële activiteiten zoals gezinszorg en ontspanmngs- en ontwikke
lingswerk. Als uitgangspunt hiervoor kan wellicht dienst doen het ka
tholiek sociaal cultureel centrum voor Rijn- en binnenvaart, dat nog
niet zo lang geleden werd opgericht.
De zielzorg onder de varenden is bij de katholieken nooit verder ge
komen dan het experimentele stadium en hij onderkent het gevaar, dat
het kontakt met deze zo geheel aparte bevolkingsgroep verloren dreigt
te gaan. De protestanten hebben reeds 25 jaar geleden ingezien, dat een
landelijke organisatie voor het werk onder de schippers nodig was en
beschikken thans over een goed functionerend instituut.
„Van katholieke zijde wordt nooit iets gedaan voor de schippers' is
bijna een scheeps-spreekwoord geworden. Pastoor Verschure, oud-kape
laan te Vlissingen, later leraar aan het seminarie Hageveld en sinds enige
jaren pastoor in Delfshaveiï, wil dit bijna-spreekwoord uit de wereld hel
pen. Hij zal ztch bij zijn nieuwe taak laten leiden door de naam, welke
het motorschip van zijn vader sierde: VIOS, (Vooruitgang Is Ons Stre
ven). Hij heeft er geen bezwaar tegen, dat men de tweede, wat ondeu
gende uitleg van de naam VIOS (Vader Is Op Stap) nok op hem van toe
passing laat zijn. wanneer men er dan maar bij vertelt, dat hij op stap is
voor de schippers. J
