Honderd jaar Rode Kruis
Op 24juni herdenking in Solferino
De eerste Conventie van
Genève in 1864 getekend
H
m
Vakantie-
nieuws
B.B.C. Concert Orchestra
in Scheveningen
Ook werknemers moeten breed,
d.w.z. Europees, leren denken
DE
CARNAVALSMOORD
mm-
St. Laivrence Sea-
way in gebruik
genomen
Philips Maarheeze, officieel
in gebruik gesteld
Werk voor 160 mensen
Van nationale solidariteitj
naar wereldsolidariteit
Sociaal
commentaar
I
MARTINI
HET INITIATIEF VAN HENRI DUNANT
HP.
jSêÊf
„Jonge Spaanse kunst"
Nieuwe reddingboot
voor de K.N.Z.R.M.
MARTIN MONS
Meer samenwerking
Europese luchtvaart
ZATERDAG 25 APRIL 1959
PAGINA 5
(Van een medewerkster)
|p 24 juni 1959 zullen de twee en tachtig natio
nale Rode Kruis-verenigingen, die de wereld telt,
op het slagveld van Solferino in Noord-Italië
door de inwijding van een monument de dag herden
ken, waarop daar honderd jaar geleden het geboorte
uur van het Rode Kruis sloeg. Vertegenwoordigers
van de jonge generatie uit alle landen verenigen zich
op die dag om er van te getuigen, dat zij vastbesloten
zijn, overal waar het leed van oorlogs- en andere ram
pen zich voordoet, de slachtoffers te hulp te snellen
en mensenmin en naastenliefde te doen heersen dwars
door alle scheidingen van afkomst, ras, stand en ge
loofsovertuiging heen, die in het verleden de bron van
zoveel vermijdbare ellende waren.
Het denkbeeld tot oprichting van een internationaal
erkende organisatie tot hulpverlening aan door oorlog
getroffenen ontsproot aan de bloedige bodem van Sol
ferino. Op 24 juni 1859 botsten daar in de mooie
streek ten zuiden van het Gardameer tegen elkaar:
een leger van honderdzeventig duizend mar. en vijf
honderd kanonnen onder leiding van keizer Franz
Joseph van Oostenrijk en een strijdmacht van keizer
Napoleon III en Victor Emmanuel ter sterkte van
honderdvijftigduizend man en vierhonderd zware ka
nonnen. De strijd was kort, maar verbitterd. Toen de
verslagen Oostenrijkers na vijftien uur terugtrokken,
bleven er tachtigduizend mensen dood, stervend of
zwaar gewond achter. In de hitte van het gevecht en
de achtervolging bekommerden de strijdende legers
zich niet in het minst om de gevallenen, zodat het
slagveld bij het invallen van de avond een oord van
huiveringwekkende verschrikking geworden was. Tien
duizenden lagen daar in verlatenheid dood te bloeden,
terwijl de gieren met krakende geluiden boven hun
buit scheerden.
Door een achteraf gelukkig gebleken speling van
het lot was een Zwitsers burger "Henri Dunant
die in Italië vakantie hield, temidden van de vechten
de massa's terecht gekomen. Hij werd daarbij gecon
fronteerd met zoveel hartverscheurende tonelen, dat
hij geen rust meer kende, tot de beschaafde wereld in
beroering kwam en de handen ineensloeg om het leed
van de oorlog voor soldaten en burgers zoveel moge
lijk te verzachten.
-m
Groot
alles inbegrepen vliegvakanties
tegen
lager-dan-ooit prijzen!
Hr
Prof. dr. D. W. van
Krevelen directeur
A.K.U.
Kostbaar geschenk
Ligplaats te Zandvoort
door
Mr. Slotemaker bepleit:
Ter vermijding van ver
spillende concurrentie
Jongetje door auto
gegrepen
V?' 11
Advertentie
Jat 11
MMm®'
Zo goed en zo kwaad als het ging,
improviseerde Henri Dunant een he
laas noodzakelijk te kort schietende hulp
aan de gevallenen van Solferino. Ra
deloos en tot onmacht gedoemd moest
hy het aanzien, dat duizenden, die b\j
een efficiënte hulpverlening te redden
waren geweest, een smartelijke dood
stierven. De beelden van verschrik
king, die hij te aanschouwen kreeg,
lieten hem daarna niet meer los. Of
schoon geenszins een schrijver van ta
lent besloot hij een beroep op de pu
blieke opinie van de beschaafde volke
ren te doen om een eind te maken
indien al niet aan het gruwelijk krijgs
bedrijf zelf dan toch aan de bar
baarse nonchalance, waarmede al te
vaak gevallenen aan hun lot werden
overgelaten.
In 1862 publiceerde Henri Dunant een
klein boekwerk, waarin zonder al te
veel omhaal van woorden verslag van
de wreedheden, die de veldslag van
Solferino hadden onteerd, werd uitge
bracht. Deze „Souvenirs de Solferino"
sloegen in en werden spoedig uit het
Frans in alle Europese talen vertaald.
Dr. J. H. C. Basting, lijfarts van ko
ning Willem III en chirurgijn-majoor
bij het regiment grenadiers en jagers,
verzorgde de Nederlandse uitgave. Du
nant beperkte zich overigens niet tot
de taak van oorlogscorrespondent
dreiging van een atoomoorlog in opti-
ma forma. Op initiatief van het Inter
nationale Comité van het Rode Kruis
te Genève heeft de onlangs te New
Delhi gehouden negentiende internatio
nale conferentie van het Rode Kruis
een ontwerp-verdrag geredigeerd, dat
aan de regeringen is voorgelegd ter
bespreking van de gevaren, waaraan
de burgerbevolking in oorlogstijd is
blootgesteld. Daarbij is de eventuali
teit van een atoomoorlog in aanmer
king genomen.
et werk van het Rode Kruis heeft
ongetwijfeld zegenrijke gevolgen
gehad. Nog tijdens de Krimoor-
log (1854-1856) stierf zestig percent van
alle gewonden. In de oorlogen, die van
1864 tot 1900 zijn gevoerd, liep dit per
centage tot minder dan tien terug.
Uiteraard hebben de vorderingen van
de medische wetenschap daartoe even
eens aanzienlijk bijgedragen, doch zon
der de voortreffelijke organisatie der
geneutraliseerde Rode Kruisdiensten
op het slagveld zou het niet mogelijk
zijn geweest, het verbloeden van tal
rijke gevallenen door het tijdig aan
leggen van verband en vlugge afvoer
naar veldhospitalen te voorkomen.
Een nieuwe samenwer-
king van de KLM met de
erkende Nederlandse reis
bureaus brengt deze zomer
een vliegvakantie binnen
ieders bereik. In sommige gevallen is nu zelfs de
vliegreis plus het volledige verblijf in het buitenland
niet duurder dan normaal het vliegen alleen!
Toch bent U bij deze „alles-inbegrepen" vlieg
reizen niet gebonden aan een groep. U bent een
individuele passagier op de normale lijndiensten
van de KLM, met alle hoffelijke service die daarbij
hoort. Ook in Uw hotel of pension bent U een
individuele gast.
Iedereen kan van deze belangrijke besparing op
een zorgeloze vliegvakantie profiteren. Elk erkend
reisbureau zal U gaarne
inlichten en Uw reis en
verblijf voor U regelen.
Vliegen verlengt
Uw vakantie
O N 'PI llldf IO<Mf»44«t
99
Henri Dunant was een apostel van
de naastenliefde met veel praktische
zin. Want toen hij in Europa van land
koming van permanente organisaties
tot hulpverlening met een internatio
naal statuut in alle landen. Deze zou
den b;j het uitbreken van oorlogen of
andere grote rampen direct in actie
Het door de Oostenrijkse beeldhouwer moeten komen om de nood te helpen
Föderl vervaardigde beeld van Henri lenigen.
Dunant, de stichter van het Rode Kruis. r.
Door voorspraak van de Franse kei
zer slaagde Dunant er in, tot de Oos
tenrijkse en Duitse vorstenhoven door
te dringen, waar hff met vuur zijn plan
nen over de totstandkoming van een
internationale organisatie tot hulpver
lening aan gewonde soldaten bepleitte.
Hij oogstte daarbij zoveel succes, dat
reeds in 1864 bij internationaal trac-
taat de eerste Conventie van Genève
tot stand kwam. De keus van het em
bleem der nieuwe organisatie een
rood kruis op wit veld was tegelijk
een eerbetuiging jegens Zwitserland,
dat in zijn vlag een wit kruis op rood
veld voert en Dunants humanitaire
denkbeelden krachtig had ondersteund.
,"laaL_hÜ bepleitte vurig de totstand- tot land trok om dc oprjchtillK vaiI Ro_
de-Kruisorganisaties te bevorderen, be
pleitte hij niet alleen het nut daarvan
in oorlogstijd, maar raakte hij ook de
gevoelige snaren van het directe eigen
belang aan, door er op te wijzen dat
Prof. dr. D. W. van Krevelen, chef
van het centraal laboratorium der
staatsmijnen, zal met ingang van 1 sep
tember als directeur in dienst treden
van de Algemene Kunstzijde Unie te
Arnhem. Hij zal bij deze onderneming
speciaal belast worden met de leiding
over de research-werkzaamheden.
Prof. dr. van Krevelen is 44 jaar oud.
Hij is sinds 1 .januari 1940 bij de staats
mijnen werkzaam. Sedert 1955 is hij
chef van het centraal laboratorium. Van
1952 af is prof. van Krevelen buiten
gewoon hoogleraar in de chemische
technologie en de technologie der brand
stoffen aan de technische hogeschool te
Delft.
De Spaanse ambassadeur in Neder
land, de hertog de Baena, vicomte de
Mamblas, heeft gisteren in het Haagse
Gemeentemuseum de tentoonstelling
..Jonge Spaanse Kunst" geopend. Deze
tentoonstelling, die door de Spaanse
regering is georganiseerd in verband
fnet het Spaanse festival, dat in mei
in Amsterdam en Den Haag zal wor
den gehouden, omvat een honderdtal
werken, zowel schilderijen als sculptu
ren en grafiek.
Het is niet bij deze eerste Conventie
gebleven. De bij de conflicten in Euro
pa opgedane ervaringen, de lessen van
nieuwe oorlogen en de ontwikkeling
van de krijgstechniek leidden tot ver
dere aanpassing en uitbreiding van de
voorschriften. Telde de eerste Conven
tie van Genève slechts zestien artike
len, de Conventie van 12 augustus 1949
is een zwaarlijvig boekdeel, waarin
vier overeenkomsten zijn samengebun
deld:
een tot verzachting van het lot der
gewonden en zieken van de strijdmach
ten te velde;
een tot verzachting van het lot der
gewonden, zieken en scheepbreukelin-
gen van de zeestrijdkrachten;
een inzake de behandeling van krijgs
gevangenen;
een tot bescherming van de burger
bevolking in geval van oorlog.
Na 1949 heeft men zich al weer be
zig moeten houden met de gevolgen
van een nieuwe evolutie, namelijk de
Gisteravond fungeerde de Kurzaal te
Scheveningen als studio voor het Fri
day Night is Music Night-programma
van het BBC Concert Orchestra. Een
deel van het programma werd name
lijk door de BBC rechtstreeks van Sche
veningen uitgezonden. Het podium was
feestelijk versierd met tulpen op de
voorgrond. Aan de achterwand hing het
BBC-wapen, geflankeerd door de
vlaggen van de vier delen van het Ver
enigd Koninkrijk: Engeland, Schotland,
Wales en Noord-Ierland. In de volle
zaal heerste er onder de liefhebbers
van amusementsmuziek een opgewekte
stemming. De lichte muze streelde dan
ook op een beminnelijke wijze de orep.
Daar waren genrestukken in diverse
arrangementen en daarnaast selecties
bit South Pacific en Oklahoma van
Richard Rodgers, uit Porgy and
Bess van Gershwin en uit het hier voor
het eerst uitgevoerde Mv Fair Lady
van Frederick Loewe. Het orkest speel
de deze muziek beurtelings onder lei
ding van Vilem Tausky en Sydney
Torch. Van de tweede dirigent Torch
stonden er uitstekende arrangementen
en een genrestuk op het programma.
Deze en ook de overige muziek werd
Pittig en aanstekelijk vertolkt. Voor on
ze oren leek hierbij het koper wat aan
de zware kant, maar voor het overige
tvaren klank en ritme van dien aard
dat men er af en toe moeilijk bij kon
blijven stilzitten. Een belangrijke bij
drage leverden het beschaafd zingende
BBC Studiokoor en de sopraan Do-
reen Hume, die met de sonore bari
ton John Lawrenson optrad. Deze solis
ten droegen telkens de toneelkledij die
bij de gezongen operette-aria's paste.
William Armond vertolkte zeer gevoe
lig de Romance van Svendsen. De com-
munity singing wilde aanvankelijk niet
goed lukken. Er kwam pas vaart in bi)
het ontroerend gezang van ..Daar
bij die molen, die mooie molen". Toen
lieten wij de molen achter om op de
boulevard de frisse zeelucht eens extra
diep in te ademen. h. y. k.
Twee Canadese IJsbrekers, met aan
boord premier Diefenbaker en de Cana
dese minister van vervoer, George Hees,
zijn vandaag een goede dertig koopvaar
ders mt tien landen vooruitgevaren, door
de St. Lambert sluizen dc nieuwe St.
Lawrence Seaway op. Vijf jaar lang is
gewerkt aan deze keten van kanalen,
sluizen en vaargeulen, waarmee over
een afstand van 175 kilometers een ver
val van meer dan tachtig meter over
wonnen wordi.
De industriesteden aan de grote Cana
dese en Amerikaanse meren hebben
voor het eerst hun rechtstreekse ver
binding met de Atlantische Oceaan.
Achter de ijsbrekers „Libreville" en
„mcLean" komen Canadese schepen. De
rij van buitenlanders wordt aangevoerd
door de gepavoiseerde „Prins Willem
George Frederik", van de Rotterdamse
..Oranjelijn". Dit is echter nog maar een
provisorische opening. De officiële ope
ning zal plaats hebben op 26 juni. als
koningin Elizabeth van Engeland haar
bezoek aan Canada brengt. De Engelse
vorstin zal, samen met president Eisen
hower van de Verenigde Staten, het
trotse werkstuk van de Canadezen offi
cieel in gebruik stellen.
naties ook in volle vrede kunneu wor
den getroffen door rampen als wa
tersnoden, aardbevingen, epidemieën
enz., waarhij direct en doeltreffend in
grijpen is vereist. Niemand, die zich
thans veilig waant, kan er immers ze
ker van zijn, dat hij niet morgen tot
de slachtoffers Van een plotseling op
doemend onheil zal behoren.
Dunant heeft gedurende de oorlog
van 1870 en de Commune te Parijs
moeilijke tijden doorgemaakt. Hij be
ijverde zich toen, vrouwen en kinde
ren te doen evacueren en stond daar
bij menigmaal aan het gevaar bloot,
door een van de strijdende partijen
als spion te worden gefusilleerd. Na
de val van het Franse Tweede Kei
zerrijk moest hij de machtige steun
van Napoleon III ontberen. In Neder
land was het vooral prins Frederik
die de verwezenlijking van Dunants
denkbeelen bevorderde. Bittere ar
moede heeft deze goede Samaritaan
der slagvelden gekend als gevolg van
in Algerije opgezette koloniale onder
nemingen. In 1896 bedroeg zijn ge
hele inkomen één gulden vijf en twin
tig cents per dag. Dit luttele bedrag
werd hem door zijn familie welwil
lend ter beschikking gesteld om hem
in een hospitaal te Heiden-Appenzell
(Zwitserland) onderdak te verschaf
fen.
Aan eerbetuigingen heeft het hem
overigens niet ontbroken. Hij kreeg de
eretitels van stichter van het Rode
Kruis en promotor van de Rode-Kruis
verenigingen, naast decoraties van al
lerlei slag. inclusief het Legioen van
Eer. In 1901 ontving hij de Nobelprijs
voor de vrede, samen met zijn vriend,
de Franse politicus Frédéric Passy,
voorzitter van de Interparlementaire
Unie. Toen Dunant in 1910 twee en
tachtig jaar oud het tijdelijke voor
het eeuwige verwisselde, kon hij vre
dig heengaan in het bewustzijn, dat
het Rode Kruis een wereldinstituut was
geworden. Niemand vermoedde toen,
dat dit instituut in verloop van nog
geen halve eeuw de schokken van twee
wereldoorlogen op te vangen zou krij
gen en zich glorieus van deze immense
taak zou kwijten.
Maarheeze leek vrijdag vervroegd schepje „zout" in een vloeistof te gooien
koninginnedag te vieren; lot in alle riep de burgemeester hierna een neve-
hoeken van het uitgestrekte dorp vlam- I lige reactie op, waaruit tenslotte het
de het rood, wit en blauw tussen hettindustriecomplex helder tevoorschijn
frisse voorjaarsgroen en de zon spiegel- kwam. Hoe prettig de verhouding tus-
de zich in het koper van rondtrekkende
harmonieën. Het feest, dat heel de
dorpsgemeenschap meevierde, gold de
officiële start van de Philipfabriekcn,
een indrukwekkend en zeer kapitaalin
tensief complex, dat voor de Maarheeze-
narcn echter vooral van betekenis is
doordat het werk biedt aan 160 mensen
die anders gedoemd zouden zijn naar
elders te trekken.
Burgemeester Van Schaik heeft dan
ook niet voor niets heel veel moeite
gedaan om deze vestiging voor zjjn
gemeente te verwerven. „Ze hebben me
wel eens verweten, dat de stunts die ik
heb uitgehaald, niet strookten met de
burgemeesterlijke waardigheid. Maar
als ik uw illuster gezelschap hier voor
me zie. komt die waardigheid wel weer
aan haar trekken", zei de burgemees
ter, glimmend van trots, voor het forum
van de raad van bestuur van Philips,
het halve college van Gedeputeerde
Staten en tal van (jaloerse?) collega's.
Yj?r iaar geleden is het eerste
Philipsbedrijf in Maarheeze al ge-
oPend, nl. de preparatenafdeling. In
J9o6 volgde de fluorescentiepoederfa-
Dnelc en vorig jaar de wolfram- en
molybdeenfabriek. Met de overbren
ging van nog enkele chemische activi
teiten die tot voor kort in Eindhoven
geconcentreerd waren, is het complex
thans afgesloten. Het Philipscomplex,
maar niet, zo hoopt de gemeente, de
industrialisatie. Men wil nl. voorko-
Ple!Lt'at de 5°n8e boeren die uit de
landbouw worden uitgestoten, naar
de stad trekken en dus zal men
alle kernenpolitiek ten spijt
bbJven proberen om bedrijven aan te
De gunstige ligging van
Maarheeze „in het centrum van de
Euromarkt" en pal aan een Europese
snelweg opent daarvoor goede
perspectieven, zeker nu al zo'n be
langrijke aanzet verkregen is.
D® opening was een plechtigheid,
Philips in Maarheeze waardig. Via de
televisie konden de genodigden in de
ontvangzaal de onthulling volgen van
twee naamborden: op de dr. A. F. Phi-
lipsweg en in de Jhr. mt. J. Th. M. Smits
van Ooyenlaan deze laatste als hul
de aan het ex-Gedeputeerde-Staten-
Iid, dat de industrialisatie van het dorp
mede gestimuleerd heeft. Door een
sen Philips en Maarheeze is, bleek be
halve uit de complimenten die de bur
gemeester werden toegezwaaid uit het
geschenk dat het bedrijf de gemeente
aanbood: de aanleg van een voetbal
veld, dat zeker zolang het gemeen
telijk sportpark op uitvoering wacht
in een grote behoefte zal voorzien.
In aanwezigheid van vele autoritei
ten is vrijdag in restaurant „Meerrust"
te Warmond de reddingmotorboot ,,dr.
ir. S. L. Louwes" overgedragen aan
de Koninklijke Noord- en Zuidholland-
se Reddingmaatschappij. De gelden
voor deze boot zijn bijeengebracht door
het agrarisch bedrijfsleven en aanver
wante industrieën, de handel en het vis
serijbedrijfsleven.
De onthulling van de boot werd ver
richt door mevrouw de weduwe Lou-
wes-Westerhuis. De boot is genoemd
naar haar overleden echtgenoot, die
vooral tijdens de oorlogsjaren als voed-
selcommissaris belangrijke diensten
aan het Nederlandse volk heeft bewe
zen.
De voorzitter van de Koninklij
ke Noord- en Zuidhollandse Redding
maatschappij, jhr. E. F. J. Quarles van
Ufford, dankte namens het bestuur
voor dit geschenk. Hij deelde mee, dat
het in de bedoeling ligt de boot in Zand
voort te stationeren. De burgemees
ter van Zandvoort, mr, H. M. Fenema,
voorzitter van de plaatselijke redding
commissie, toonde zich hiermee ten
zeerste ingenomen.
De boot heeft een teakhouten opstand
is 10,30 lang en 2,85 meter breed. Hij
heeft een diepgang van 65 centimeter,
is uitgerust met een 50 pk perking die
selmotor en heeft een maximum snel
heid van 7,5 zeemijl per uur. De boot
is gebouwd door de gebroeders Taat
te Katwijk aan Zee.
(Van een medewerker)
De krachtige groei van de arbeiders
vakbeweging is vooral te danken
aan wat wel eens „klasseverbon
denheid" wordt genoemd. Voorheen is
het voorgekomen, dat een onrechtmatig
ontslag in Tilburg leidde tot een sta
king in Twente. En de sympathiesta
kingen waren in die tijd een normaal
verschijnsel. De periode van het sta
ken is. naar we hopen en vertrouwen,
voorbij. De kiasseverbondenheid heeft
geleid tot maatregelen, die voor geheel
de werknemersgroepering goiden. Be-
schermende wetten, regelende wetten,
verzekerende wetten. Er is. zij het met
het nodige voorbehoud, ook sprake ge
weest en nog van een ongeveer gelijk
matige groei van het beschavings- en
welvaartspeil.
Ook nu de vakbeweging zich ten aan
zien van het nationale sociale en econo
mische gebeuren anders opstelt dan
voorheen, doet ze toch nog steeds op
nieuw een beroep op de onderlinge lots
verbondenheid van de werknemers.
„Wil de P.B.O. slagen, dan zal een
sterk verantwoordelijkheidsbesef bij al
le werknemers moeten groeien." „Wilt
gij medebezitter worden van de produk-
tiemiddelen, dan zullen allen een juiste
bezittersmentaliteit moeten hebben."
Dat zijn zo van die uitdrukkingen, die
we steeds meer ontmoeten en met veel
instemming begroeten in de ontwikke-
lings- en vormingsprogramma's van on
ze sociale organisaties.
We moeten met het totaal veranderde
en nog steeds veranderende beeld van
de wereld der kleine mensen oprecht
verheugd zijn. Want tenslotte is Neder
land met zijn enkele tienduizenden vier
kant kilometers en zijn elf miljoen in
woners op de wereldkaart maar een spel-
deprik. Zonder eigen bodemschatten,
behalve wat steenkool, wat olie en wat
zout. Een zelfstandig bestaan is voor
Nederland een besliste onmogelijkheid.
Foor elke gulden aan produkten. die wij
hier voortbrengen, moeten we eerst
voor 35 cent grondstoffen uit het buiten
land importeren.
Deze afhankelijkheid van andere lan
den leerden we al heel jong „het feit
van de solidariteit" te noemen. Het feit
dus, dat we niet alleen nationaal, maar
ook internationaal elkaar nodig hebben.
Zulk een feit van solidariteit leidt even
wel onweerhoudbaar tot de plicht van
Advertentie
per literfles f 6.95
per 7j literfles I 3.55
HOOFDSTUK IX
Die avond tussen het rode trijp en de antimakas
sars van juffrouw Derksens mooie kamer probeert
Pieter Perquin de stukken van zijn legkaart ineen
te passen.
Daar is de hoofdfiguur van de vermoorde. Voor
een psychiater om van te smullen. Een sterk min
derwaardigheidscomplex, sadisme, machtswellust, ga
manr dflfir TTn u.-in mavnn nnrfor» O mono
„Neemt u me niet kwalijk, mijnheer, maar kan ik
u dienen met een lekker kopje koffie?"
„Koffie?" echoot opschrikkend Perquin en staart
haast béte naar juffrouw Derksen, die, keurige ver
schijning in haar eenvoudig zwart japonnetje, in de
deur staat
„Een lekker, warm kopje koffie," zegt ze aanmoe
digend. „U is de hele dag weer in touw geweest,
een kopje koffie zal u goed doen. U ziet groen van
moeheid, 't Is zonde dat ik het zeg, maar het schijnt
maar door. En wie waren onder 's mans medespe- dat er mensen zijn. die nooit iets anders brengen
lprg in Vlft rfrnma rfot r»n rfo frannon trnn Vi af Iron rfan allAnrfa af vd nil lüVPn Flf Haar? TÏirt
22
„Ik meende dat notaris Rombouts u dat ook wel
zou hebben verteld," zegt Pieter Perquin droogjes.
Louwerijsse lacht weer. „Nee, de ouwe baas was
helemaal in de war. Hij zei maar niets dan dat u
mij van de moord verdacht, omdat ik Van den
BroneV Radnor verkocht had. Ik begreep er al niets
van. Maar nu gaat me natuurlijk een licht op."
„Hebt u de kantonrechter op de avond van de
moord nog gezien?"
„Gezien?" talmt Louwerijsse. „Och, gezienHoe
gaat dat op zo'n avond? Van de lui, die zich niet
b|j ie clubje aansluiten, zie je zo nu en dan een
flits. Ik kan me met de beste wil ter wereld niet
meer herinneren, wie ik allemaal gezien heb en in
welk gezelschap." Zijn toon wordt wat ongeduldig
„Ik hoop, dat u het me niet kwalijk neemt, maar
ik heb een afspraak, waarvoor ik al een stief ke-
tierke, zoals ze hier zeggen, te laat ben."
„Dan zal ik u niet langer ophouden. Als u soms
nog iets te binnen mocht schieten dat van belang
zou kunnen zijn
„Dan snel ik naar u toe, inspecteur, zo vlug mijn
wagen maar rijden kan. Met inachtneming van de
wettfliik voorgeschreven snelheidsnormen natuurlijk
Maar als ik arme leek een vakman een tip zou
mogen geven: houdt u onze griffier in de gaten."
Iers in het drama, dat op de trappen van het kan
tongerecht eindigde, de grote rollen, wie de figu
ranten?
Hoe had het slachtoffer het kantongerecht nog kun
nen bereiken, nadat hem een zo grote dosis vero
nal was toegediend?
Wie was de man, die had overgegeven op de cape
van de vermoorde? Dat die man er geweest moest
zijn. wees het laboratoriumrapport uit. Het braaksel
bevatte andere bestanddelen dan die in de maag
van het slachtoffer waren aangetroffen. Was die man
er tegelijk met Van den Bronck gekomen? Of later?
Als hij niets met de moord te maken had, waarom
had hij dan geen aangifte gedaan van zijn lugubere
vondst? Te dronken om te beseffen wat hij zag? Het
was natuurlijk mogelijk.
Inspecteur Perquin betrapt zich er op, dat hij luci
fershoutjes doorbreekt en ze op hoopjes legt. Rechts,
•lat zijn de leden van het clubje. Zo hadden de be
roemde drie van brigadier Dekker, maar Pieter
Auguste Perquin mag een zeehond zijn, als er onder
dat groepje een is met de capaciteiten voor het in el
kaar zetten van deze misdaad zonder fouten. Links,
dat zijn de mensen, die te oordelen naar de gevonden
correspondentie een motief hadden. Voor zover ze
bjj ae Smeenks aan huis kwamen hadden ze ook
toegang tot het middel. Blijft te bewijzen of een van
dan ellende of ze nu leven of dood zgn.
„Mensen, die ellendeWie bedoelt u daarmee?
De vermoorde? Heeft u hem dan gekend?"
„Ik ken mevrouw Ufkes, bij wie hij in huis was.
Ze heeft nog by me in de klas gezeten."
„Bij u in de klas gezeten? O, ja, dat is waar
ook
Ze lacht even. „Ja, ik ben hier meer dan vyftig
jaar onderwy'zeres geweest. Van het ogenblik, dat
ik mijn acte in mijn zak had. Zal ik u nu een
kopje koffie brengen?"
„Meer dan vijftig jaar. Dat is een hele tijd. Dan
kan men wel zeggen, dat ieder, die niet ouder is
dan achter in de vyftig nog by u in de klas heeft
gezeten."
..Ja, en weet u, wat het gekke is, mynheer Per
quin? Of moet ik misschien inspecteur zeggen?"
„Zegt u maar wat u wilt. Maar u vroe^ weet
u, wat het gekke is
..Wat het gekke is? O. ja, nu weet ik het al weer
Het gekke is, dat die mensen sedert hun schoolja
ren eigenlpk niets veranderd zijn. Nee, werkelijk
Ik bedoel natuurlijk niet wat hun uiterlijke levens
omstandigheden betreft, maar hun persoonlijkheid."
„Legt u me dat eens uit."
„Nu, daar heb je Jansen van Hilgersbeek. Wilt u
wel geloven, dat die nog hetzelfde ontzag heeft voor
hen ook de gelegenheid had. En dan is daar nog de Sint Odiiiënrodese deftigheid, dat hij had toen h«
als outsider de hotelier, die de gelegenheid had, nog de kleine Kees uit het garen-en-bandwinkeltje was
maar van wie hij niet kan zeggen of er motief en
middel waren.
Pieter Perquin wordt zich bewust, dat hij één luci
fer nog steeds in de hand heeft en er strak naar Kijkt.
Onder het kyken begint de lucifer de gedaante aan
te nemen van Jules Louwerysse. Perquin knipt met
de ogen.
en het fijn vond als hij voor Jules Louwerijsse zijn
sommen mocht maken? Geen ontzag voor de Haagse
of de Parijse of de New-Yorkse deftigheid, die kunnen
hem niets schelen, alleen maar voor de Sint Odi
iiënrodese. Sint Odiliënrode is nog altijd zy'n waarde
meter."
de bereidheid, om met elkaar samen te
werken. Met andere woorden, het feit
van de solidariteit voert naar de plicht
van de solidariteit.
Al was er deze feitelijkheid sinds en
kele eeuwen in groeiende mate, de er
kenning ervan werd tegengehouden
door ongezond nationalisme. In plaats
van met elkaar verbonden te leven, pro
beerde men steeds van elkaar te gap
pen en rijker te worden. De macht van
de ene staat over de andere, althans het
verlangen daarnaar, is het typische ken
merk geweest van een Europese poli
tiek. die telkens opnieuw tot broeder-
krijg en oorlog voerde. Na de laatste
oorlog werd het steeds duidelijker, dat
de afzonderlijke landen, zowel politiek
als teehnisch-economisch te klein wa
ren, om op eigen benen te blijven staan.
Zo groeide de gedachte aan de Verenig
de Staten van Europa en zo werd de
grondslag gelegd voor de E.E.G.. de
Europese Economische Gemeenschap,
waarvan een aantal bepalingen op 1 ja
nuari van dit jaar in werking is getre
den. Voorlopig is de E.E.G. de vereni
ging van zes Europese staten, gezamen
lijk 165.000.000 mensen omvattend, wel
ke staten zich verbonden hebben binnen
twaalf tot vijftien jaar tot een grotere
economische eenheid uit te groeien.
Nu kan men natuurlijk proberen zo'n
Europese' gemeenschap in stand
te houden door afspraken tussen
de staatshoofden en hun vertegenwoordi
gers, de verantwoordelijke ministers.
Men zegt wel eens, dat een wet. welke
door het volk niet wordt begrepen, niet
dient te worden aangenomen. En men
bedoelt dan te zeggen, dat wanneer het
volk met de wetgeving niet meeleeft,
we terecht komen onder een dictatuur-
vorm, wele steeds de kern van de zelf
vernietiging in zich draagt. Zo zal ook
de Europees Economische Gemeen
schap niet alleen het geestelijk bezit
moeten zpn van de verantwoordelpke
bestuursinstanties, maar ze zal begre
pen moeten worden door de arbeiders
massa's, voorlopig van Italië en Ne
derland, van Frankrijk en Duitsland,
van België en van Luxemburg. Men zal
moeten begrijpen, dat het niet langer
aangaat, om een deel van de Europese
arbeiders in diepe armoede te laten le
ven, terwpl een ander deel een betrek
kelijke welvaart heeft. Men zal moeten
inzien, dat het onjuist is, dat grote ge
bieden van Europa een massale struc
tuurwerkloosheid kennen, terwpl zowel
voor de voorziening van de levensbe
hoeften als voor een juist bodemge-
bruik nog zoveel arbeidskrachten zou
den kunnen worden ingezet.
Daarom is het zo verheugend, dat het
Internationaal Christelijk Vakverbond
enkele weken geleden een soort begin
selverklaring heeft gepubliceerd, waarin
nadrukkelpk wordt gesteld, dat de
Europese Economische Gemeenschap
geen uitsluitende technische en econo
mische aangelegenheid is, maar dat de
directe doelstellingen gericht moeten
zpn op de verwezenlpking van het alge
mene doel: het stellen van de mens bo
ven de economische en sociale structu
ren en het beschermen van die mens
tegen de gevaren, die kunnen voort
vloeien uit het nauwe samengaan an
een steeds verdere vertechnisering \an
het economische leven en daarmee ge
paard gaande economische machtsvor
ming.
We begrijpen zeer goed, dat terwpl er
in ons eigen land nog zoveel te doen
is, terwpl we ook hier nog hebben te
vechten voor „minimumlijders" en nog
moeten worstelen in probleemgebieden,
waar voor velen geen arbeid is te vin-
den, het niet zo eenvoudig is wezenlijke
belangstelling op te wekken voor de me
taalbewerkers in de banlieu van Parps
(kring van stadjes rondom Parijs),
waar hemeltergend lage lonen worden
verdiend, en voor de honderdduizenden
die in Italië verplicht zpn onder het ze-
delpk minimum te leven. West-Europa
heeft een harde strijd te voeren om aan
de technische vooruitgang van Sovjet-
Rusland en Azië blpvënd het hoofd te
kunnen bieden, zodanig, dat de koudt
oorlog, welke volop aan de gang ij,
niet op economisch gebied volledig door
de communisten zal worden gewonnen.
Dat zou West-Europa tot een onderont
wikkeld gebied maken. Maar daarom
zou het zo belangrpk zpn, indien veel
meer dan tot nu toe het geval is, op de
praatavonden van onze sociale organi
saties. op de voorlichtingsavonden voor
de leden, in de vaktpdschriften en in de
dagbladen op deze kant van de zaak de
aandacht zou worden gevestigd.
We moeten breed, we moeten Europees
leren denken.
iiiiiiiiumiiiiiiiiiiimiiiiimiiimmiiimiiiiiiiiiiniiMiiiiHiiui
De plaatsvervangende president-direc
teur van de KLM, mr. L. H. Slotema
ker, heeft gisteren tijdens het congres
van de internationale Kamer van Koop
handel te Washington aangedrongen op
nauwere samenwerking tussen de lucht
vaartmaatschappijen van Europa ten
einde „verspillende concurrentie" te
vermijden.
Hij merkte op, dat er reeds bepaal-
vormen van samenwerking bestaan
zoa s de m oktober 1958 gesloten over
eenkomst tussen de SAS en de Swiss-
Er worden thans plannen voor nog
verder gaande samenwerking, zoal!
combinaties tussen Europese lucht-
vaartmaatschappyen, bestudeerd, zo zei
mr. Slotemaker.
Hij verklaarde, dat de moeilijkheden
wcrkinV dteTlij'ke vor»ien van samen
werking te komen enorm zijn De
delen, die kunnen worden behaald z
echter nog groter. „De voordelen'v»„
ter yer,11U('ing van ver
spillende concurrentie zijn zo duidelijk
dat de regering nauwelijks kunnen
weigeren dat hun luchtvaartmaat
schappijen met die van andere landen
samengaan aldus mr. Slotemaker.
Enkele schooljongens staken vrijdag
middag spelenderwijs de Viaductvoo?-
vaangSheen de 7 .Ro.osengaal over. Een
do 7-Jai'ige Schepers, werd
h L eenT Personenauto uit Zee
kind gegrepen. Ho was vrüwel op slag
'i6* j°nSetie zijn eerste
dat Hp le d°en. Het tragische is
rail„ erongelukte jongen de voor
school t* h hoefde te passeren om de
!L eiken- Er is terplaatse na-
i secundaire weg onder het
2vfr...de spoorlijnen naar Zee-
tor d„n f ®1®" Le jongens namen ech-
norJlÜ °.weg' De bestuurder van de
personenauto, voor vakantie
zijn
{W/%rAt IL22 v ^oor vakantie op wez
Wordt vervolgd) 1 naar Duitsland, treft geen schuld.
